Geske

Members
  • Content count

    5,088
  • Joined

  • Last visited

Posts posted by Geske


  1. Hermina, έχω ξαναδει αυτή την παρεξήγηση, δεν ξέρω ακριβώς από πού προέρχεται, αλλά στα αγγλικά «Madonna» συμαίναι αρχικά «η μητέρα του Χριστού», και όλες η άλλες συμασίες της λέξης (πχ «εικόνα της Παναγιάς») προέρχονται από αυτή.


  2. And here's another version! How long since two people came up with a translation independantly and (almost) simultaneously? Vasilis Dimitriou must be doing something right :music:

    Ματωμένα χώματα .........||........ Bloodstained earth

    Μουσική: Βασίλης Δημητρίου .........||........ Music: Vasilis Dimitriou

    Στίχοι: Βασίλης Δημητρίου .........||........ Lyrics: Vasilis Dimitriou

    Σε ματωμένα χώματα .........||........ On bloodstained earth

    και σε στενά σοκάκια .........||........ and in narrow alleys

    εκεί πρωτογνωρίσαμε .........||........ that is where we first learned

    του κόσμου τα φαρμάκια .........||........ the world's poisons

    Και όταν είχε ξαστεριά .........||........ And when the sky was clear

    κι ερχόταν το φεγγάρι .........||........ and the moon had come out

    εμείς του τραγουδούσαμε .........||........ we would sing to it

    μαζί του να μας πάρει .........||........ [asking it] to take us away with it.

    Μα αυτό χανόταν κι έφευγε .........||........ But [the moon] would vanish and be gone

    στα μακριά στα ξένα .........||........ to far-away foreign places

    και τα τραγούδια αρχίζαμε .........||........ and we would start the [other] songs

    τα παραπονεμένα .........||........ the complaining songs

    Στα ματωμένα χώματα. .........||........ On that bloodstained earth...

    Με ματωμένα γόνατα .........||........ With bloodstained knees

    και σε στενά θρανία .........||........ [sitting] in narrow desks

    δακρύσαμε και κλάψαμε .........||........ we shed tears and we cried

    και μάθαμε ιστορία .........||........ and we learned history

    Και κάποιες νύχτες με βροχή .........||........ And on certain rainy nights

    σβήναμε το τσιγάρο .........||........ we would put out our cigarette

    και βγαίναμε περίπολο .........||........ and go out for a walk

    να πιάσουμε τον Χάρο .........||........ to catch Death

    κι αυτός όταν μας άκουγε .........||........ and he, when he heard us coming,

    κρυβόταν στα σοκάκια .........||........ would hide in the side streets

    κι εμείς αρχίζαμε χορό .........||........ and we would start a dance

    μαζί με τ' αρμενάκια .........||........ together with the sails of the ships

    στα ματωμένα χώματα .........||........ on that bloodstained earth

    Στα ματωμένα χώματα .........||........ On that bloodstained earth

    και μες τους ταρσανάδες .........||........ and among the shipyards

    σκαλίσαμε αγαπήσαμε .........||........ we built [and] we loved

    καίκια και κυράδες. .........||........ [our] ships and [our] ladies.

    Και όταν είχε ξαστεριά .........||........ And when the sky was clear

    κι ερχόταν το φεγγάρι .........||........ and the moon had come out

    εμείς του τραγουδούσαμε .........||........ we would sing to it

    μαζί του να μας πάρει .........||........ [asking it] to take us away with it.

    Μα αυτό χανόταν κι έφευγε .........||........ But [the moon] would vanish and be gone

    στα μακριά στα ξένα .........||........ into far-away foreign places

    και τα τραγούδια αρχίζαμε .........||........ and we would start the [other] songs

    τα παραπονεμένα .........||........ the complaining songs

    Στα ματωμένα χώματα .........||........ On that bloodstained earth


  3. Σαν το κερί της Παναγιάς .........||........ Like the Madonna's candle

    Στίχοι: Βασίλης Δημητρίου .........||........ Lyrics: Vassilis Dimitriou

    Μουσική: Βασίλης Δημητρίου .........||........ Music: Vassilis Dimitriou

    Ο τόπος μάνα καίγεται .........||........ The land, mother, is burning,

    κι ένα ποτάμι αίμα .........||........ and a river of blood

    κυλάει στη Μεσόγειο .........||........ runs into the Mediterranean

    το κρίμα και το ψέμα. .........||........ all the wrong, all the lying.

    Σαν το κερί της Παναγιάς .........||........ Like the Madonna's candle

    στα χέρια σου και λιώνω .........||........ in your hands, and melting,

    χωρίς φωνή χωρίς ματιά .........||........ voiceless, eyeless,

    μ' ένα καημό και πόνο. .........||........ with this grief and pain.

    Ο τόπος όλος άναψε .........||........ All the land has caught fire

    και μαύρισε η ψυχή μας .........||........ and our soul turned black,

    και δεν υπάρχει αναπαμός .........||........ and there is no respite

    στη δόλια τη ζωή μας. .........||........ in our miserable life

    Σαν το κερί της Παναγιάς .........||........ Like the Madonna's candle

    στα χέρια σου και λιώνω .........||........ in your hands, and melting,

    χωρίς φωνή χωρίς ματιά .........||........ voiceless, eyeless,

    μ' ένα καημό και πόνο. .........||........ with this grief and pain.

    Η Σμύρνη μάνα χάθηκε .........||........ Smyrna, mother, has been lost,

    ήταν το ριζικό της .........||........ it was her destiny,

    και μένα με μεγάλωνες .........||........ and you have brought me up

    στο ψεύτικο όνειρό της. .........||........ in the lying dream of her.

    Σαν το κερί της Παναγιάς .........||........ Like the Madonna's candle

    στα χέρια σου και λιώνω .........||........ in your hands, and melting,

    χωρίς φωνή χωρίς ματιά .........||........ voiceless, eyeless,

    μ' ένα καημό και πόνο. .........||........ with this grief and pain.

    This song is from the soundtrack of the serial made this year for greek TV on the basis of the book "Matomena chomata" by Dido Sotiriou (translated in English as "Farewell Anatolia").

    The line

    Η Σμύρνη μάνα χάθηκε .........||........ Smyrna, mother, has been lost

    is an "almost quote" from the song "Smyrna" in "Mikra Asia":

    Η Σμύρνη μάνα χάνεται .........||........ Smyrna, mother dear, is burning,

    τα όνειρά μας πάνε .........||........ our dreams are done.


  4. Είπε το «Κράτησα την ζωή».

    Το είπε.

    «Κράτησα την ζωή μου

    ταξιδεύοντας

    ανάμεσα

    σε κίτρινα δένδρα.......»

    Στεκότανε εκεί μπροστά μας, τόσο κοντά, και το είπε.

    Συμφωνώ σε μεγάλο βαθμό με τα «κι άλλο» και τα «όχι έτσι» που ειπώθηκαν εδώ γι' αυτή την συναυλία, αλλά μέσα μου, όλα τα (σχετικά) αρνητικά χάνουν την σημασία τους, εξαφανίζονται, μπροστά σ' αυτά που άκουσα, ακόμα μπροστά σ' αυτό μόνο το τραγούδι.

    Ψέμα - μία πίκρα παραμένει: οι φίλες και φίλοι που μας έλειπαν. Δεν μπορώ να μην τους θυμάμαι που δεν είναι εδώ ν' ακούμε μαζί.

    Όλα τα μετέπειτα είναι δευτερεύοντα.

    Για την «Απόκρυφη ιστορία» θέλω να πω κι εγώ κάτι, αν και με διστακτικότητα και μεγάλες επιφυλάξεις. Έχω γι' αυτά τα τραγούδια μια εντύπωση του «όχι τελειωμένου», του «ακόμα σε εξέλιξη» - δεν ξέρω πώς να το ονομάσω καλύτερα, ας προσπαθήσω να το εξηγήσω.

    Από την μία μεριά (την δική μου) νιώθω πως πρέπει να ξανακούσω αυτά τα τραγούδια για να καταλάβω πώς ακούγονται - και πώς μου φαίνονται. Από την άλλη μεριά (των μουσικών) μου φαινόταν ότι οι ερμηνευτές τα έπαιζαν κάπως προσεχτικά ή «προβαρίστικα», ότι αν τα παίζουν σε πέντε-έξι συναυλίες θα κερδίζουν πεποίθηση (αυτοπεποίθηση στο παίξιμο, που θα μας πείθει πιο αυτονοητά). Μπορεί να είναι εντύπωσή μου, αλλά δεν θα συμφωνούσατε ότι υπήρχε μια διαφορά μεταξύ των κομματιών που είχαν ξαναπαιχτεί σε live (στο Ρεξ τότε) και των άλλων; Από 'κει και πέρα, δεν θρέφω μεγάλες ελπίδες να δούμε την «Απόκρυφη ιστορία on tour»...

    Για τους στίχους της κυρίας Ahrweiler, κανείς δεν είπε πολλά μέχρι τώρα, γιατί;

    Ο Νταλάρας κάτι είπε, τα καλύτερα μάλιστα, αλλά ξέρετε τι, θα τολμήσω να διαφωνώ μαζί του... Ναι, ουψ! Η κυρία Ahrweiler είναι σίγουρα μεγάλη προσωπικότητα (δυο λεπτά ομιλίας της αρκούν), είναι πιθανώς καλή ιστορικός, είναι μυαλό και αγωνίστρια, και σαν ποιητής κάτι έχει να πει... αλλά στιχουργός; Τελικά μήπως η στιχουργική είναι κάτι άλλο από την ποίηση;

    Όπως το βλέπω - ή μάλλον το ακούω - εγώ, τα ποιήματά της περιέχουν περίσσια σημασία, όμως όταν δεν καταλαβαίνω τι λένε οι λέξεις, χάνουν για μένα την μουσικότητά τους. Δεν φταίνε οι δύσκολες λέξεις - ο Ελευθερίου ας πούμε γράφει και δυσκολότερα. Αλλά αυτός μου χαϊδεύει το αυτί με τον ήχο των λέξεων και μόνο, μειώνοντας την ανάγκη να καταλάβω και ταυτόχρονα βοηθώντας στης κατανόηση. Ενώ στης Αρβελέρ, κυρίως η σημασία έχει σημασία. Και δεν αποκρύβεται και τόσο εύκολα. Τώρα αν μου λέτε ότι φταίνε τ' αυτιά μου, δεν θα διαμαρτυρώ!

    Στο κάτω-κάτω, είμαι τόσο αχάριστη όσο όλοι μας εδώ - θέλω κι άλλο... θέλω να τα ξανακούσω... δεν χόρτασα... κόντευα overdose αλλά δεν χόρτασα...

    Διάγνωση: εξαρτημένη απ' τις ουσίες τραγουδιών. :music::music: Κι απ' τα τραγούδια με ουσία. :music::music:

    ps. Marijke, plaaaaaatjes!


  5. Στης 16/11 το δεύτερο μέρος της συναυλίας λέγεται «Η ποιήση στο τραγούδι», πού «ο Γιώργος Νταλάτας θα ερμηνεύει μελοποιημένα τραγούδια...».

    Πώς και δεν άνοιξε ακόμα κανείς ένα τόπικ για «ποια μελοποιημένα ποιήματα θέλουμε ν'ακούσουμε;

    Ή δική μου λίστα θα ήταν η εξής (να βρω άκρη, κράτησα μόνο τραγούδια που έχει ήδη πει - επίσημα ή όχι):

    Θεσσαλονίκη (Καββαδίας)

    Αν είναι η αγάπη έγκλημα (Παπαγιανοπούλου)

    Δώστε μου μια ταυτότητα - Η - Πίσω από μάυρα σίδερα (Γκάτσος)

    Ανατολή (Παλαμάς)

    Επιφάνεια 1937 (= Κράτησα την ζωή μου) (Σεφέρης)


  6. Από βυθό σ' άλλο βυθό .........||........ From the deeps into other deeps

    Μουσική: Σταύρος Ξαρχάκος .........||........ Music: Stavros Ksarchakos

    Στίχοι: Βαγγέλης Γκούφας, Βασίλης Ανδρεόπουλος .........||........ Lyrics: Vangelis Goufas, Basilis Andreopoulos

    Σβήνουν κι ανάβουν οι φωτιές .........||........ The lights turn off, turn on,

    πέφτει θολό το βράδυ .........||........ night falls, hazily.

    ορφανεμένες οι καρδιές .........||........ Hearts are left orphaned

    καντήλια δίχως λάδι .........||........ little holy lamps empty of oil.

    Από βυθό σ'άλλο βυθό .........||........ From the deeps into other deeps

    νυχτώνει ξημερώνει .........||........ come night, come day,

    κι αν την ζωή μου απαρνηθώ .........||........ and though I deny my life

    δεν μ' απαρνιούνται οι πόνοι .........||........ pain will not avoid me.

    Ποτέ θα λείψουν οι καημοί .........||........ When will grief go away?

    ο νους να ξαστερώσει .........||........ then my spirit will clear

    τα βάσανα και οι στεναγμοί .........||........ of torment and sighing

    πότε θα ξημερώσει .........||........ When will dawn come?

    Translator's note: this is a song which translates very badly into English because it is full of words which have no English equivalent. 'Από βυθό' means something like "from a very deep place like the bottom of the sea'. Also lots of words that are plural in Greek come out singular in English, and vice versa.


  7. I haven't re-read all we wrote years ago about this song.

    But since, for no particular reason, I've just corrected my translation of it, I thought I might as well post it.

    ΚΑΗΜΕ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ .........||........ OH, GRIEF OF THE WORLD

    Μουσική: Κώστας Καλδάρας .........||........ Music: Kostas Kaldaras

    Στίχοι: Λίνα Νικολακοπούλου .........||........ Lyrics: Lina Nikolanopoulou

    Βραχιόλι από χρυσόχαρτο και κόκκινο φουστάνι .........||........ A bracelet of golden tinsel and a red skirt

    σε βρήκα Σαββατόβραδο .........||........ I found you on a Saturday night

    μα για ζωή δε φτάνει .........||........ But for a lifetime that is not enough

    παράτησα το σπίτι μου στην πρώτη κατηφόρα .........||........ At the first climb, I abandoned my home,

    και πέταξα το δίχτυ μου εδώ που ζούμε τώρα .........||........ and cast my net here, where we are living now

    Καημέ του κόσμου στεναγμέ όλα τα ναι καήκανε .........||........ Oh grief of the world, oh sigh! Every 'yes' burned out,

    και τα μαχαίρια ουρανέ μες στην καρδιά με βρήκανε .........||........ and the knives, o heaven! have hit me in the heart.

    καημέ του κόσμου στεναγμέ όλα τα ναι καήκανε .........||........ Oh grief of the world, oh sigh! Every 'yes' burned out,

    κι είπα να πέσεις ουρανέ πιο χαμηλά από μένανε .........||........ but I thought, oh heaven! that you should fall even lower than me.

    Εμένα που με βλέπετε τα χρόνια μου δεν έχω .........||........ Me, as you see me, I haven't lived the years I seem

    κι η ερημιά με ντρέπεται που με χτυπάει κι αντέχω .........||........ And desolation, in shame, is beating at me, and I am enduring.

    παράτησα τον ύπνο μου στην πρώτη νυχτερίδα .........||........ At the first bat, I gave up my sleep,

    στο Μυστικό το Δείπνο μου με φίλησες και είδα .........||........ At my Last Supper, you kissed me and I saw.

    Καημέ του κόσμου στεναγμέ όλα τα ναι καήκανε .........||........ Oh grief of the world, oh sigh! Every 'yes' burned out,

    και τα μαχαίρια ουρανέ μες την καρδιά με βρήκανε .........||........ and the knives, o heaven! have hit me in the heart.

    καημέ του κόσμου στεναγμέ όλα τα ναι καήκανε .........||........ Oh grief of the world, oh sigh! Every 'yes' burned out,

    κι είπα να πέσεις ουρανέ πιο χαμηλά από μένανε .........||........ but I thought, oh heaven! that you should fall even lower than me.


  8. Here's mine, corrected from a version full of mistakes I posted some 5 years ago.

    Ο μαύρος ήλιος ..........||............. The black sun

    Μουσική: Σταύρος Ξαρχάκος ..........||............. Music: Stavros Ksarchakos

    Στίχοι: Νίκος Γκάτσος ..........||............. Lyrics: Nikos Gatsos

    Μαύρος ο ήλιος σήμερα κι η ξαστεριά μια χίμαιρα ..........||............. The sun is black today, and fair skies wishful thinking,

    μα βρήκα βράχο και γιαλό στον κόσμο τον αμαρτωλό ..........||............. but I found rock and seashore in a world filled with sins.

    Κι έριξα τα κρίματα σε σαράντα κύματα ..........||............. And I threw the sins into forty waves

    έριξα τα κρίματα σε σαράντα κύματα ..........||............. I threw the sins into forty waves

    έριξα τα κρίματα ..........||............. I threw the sins away

    ’μοιρο αδέρφι σου 'φερα της λευτεριάς τα νούφαρα ..........||............. Ill-fated brother, I brought you the water-lilies of freedom

    και με την πίκρα στην ματιά μάζεψα τ' άγια σου σκουτιά ..........||............. and with bitterness in my eye, I gathered your holy rags

    Κι έπλυνα τα αίματα σε σαράντα ρέματα ..........||............. And I washed the blood in forty streams

    έπλυνα τα αίματα σε σαράντα ρέματα ..........||............. I washed the blood in forty streams

    έπλυνα τα αίματα ..........||............. I washed the blood away

    Μαύρος ο ήλιος σήμερα κι είναι βουβά τα σήμαντρα ..........||............. The sun is black today, and the bells are silent

    μα εγώ στου πόνου την πλαγιά προσκύνησα την Παναγιά ..........||............. but I, on the hillside of pain, I bowed before the Holy Virgin,

    Κι έκλαψα τα θύματα σε σαράντα μνήματα ..........||............. And I wept for the victims in forty tombs

    έκλαψα τα θύματα σε σαράντα μνήματα ..........||............. I wept for the victims in forty tombs

    έκλαψα τα θύματα ..........||............. I wept for the victims.

    να 'σαι καλά ghost of Oberon for reminding us of this song.


  9. Συγχαρητήρια σε όλους σας Θανάση, Αποστόλη, ’ρη, Κώστα, Βιβή, Αγνή :D:D:D Ήταν μια εκπομπή όνειρο, και ειδικά όταν μετά τα λόγια σας έμπαιναν τα υπέροχα αυτά τραγούδια, ήταν σαν μια συλλογική δικαίωση όλων μας γι' αυτά τα ξεχασμένα διαμάντια που δεν παίζονται στα ραδιόφωνα :D:D:D Και με την παρουσία του Γιώργου στο στούντιο, η αίσθηση αυτή εντάθηκε ακόμα περισσότερο, ξέροντας ότι είναι κι αυτός εκεί και τα ακούει μαζί σας και μαζί μας :D:D:D

    Δεν μπορώ να το πω καλύτερα!!!


  10. Πώς το είπε; « Είναι μην φυσικοί αυτοί » ;

    εεετσι....

    (κατά τ' άλλα διαφωνώ απολύτως για την σημασία των στίχων - 70% μουσική, 30% στίχος, περίπου. Αν φανεί περίεργο να το λέει αυτό η μεταφράστρια, άνθρωπος του λόγου, να και το γιατί: αγάπησα το τραγούδι πριν καταλαβώ ούτε λέξη...)


  11. Έχω ακούσει στο Μελωδία την Μαρία Λούκα να λέει το «Να με θυμάσαι» (Παυριανού/Σέμση). Δεν ξέρω αν κυκλοφορεί σε δίσκο όμως.

    Το θυμάμαι γιατί ειναι από τις λίγες φορές που έχω ακούσει από άλλη φωνή ένα τραγούδι που 'έμαθα' από τον Νταλάρα, και μου άρεσε.