mezesdim

Tα είπε πολύ καλά ο αγαπητός μας φίλος παραπάνω... Δεν θα ήθελα να προσθέσω κάτι που αφορά τα τεχνικά θέματα του ήχου, η αλήθεια είναι πως ''σήκωναν'' περισσότερη μέριμνα, μόνο να μοιραστώ μαζί σας την αίσθηση που έχω, τώρα πλέον, μετά από μερικές ακροάσεις.. Αγαπιέται! Ακούγεται ευχάριστα και μ' ενδιαφέρον! Μπορώ να πω πια πως, είναι απ' τους αγαπημένους της δισκοθήκης μου τα τελευταία χρόνια, στη κατηγορία των δίσκων που έχουν τη συμμετοχή του ''θείου'', αλλά και άλλων τραγουδιστών. Ο προηγούμενος ήταν το ''Ανεμόπτερο'' του Στέφανου... Και οι δύο, με την επιμέλεια του Γιώργου! Τυχαίο? Δε νομίζω!! ΥΣ: ’νετα -ακούγοντας τον- μπορώ να πίνω το κρασί μου και να ταξιδεύω....

ΣΤΕΛΙΟΣ ΚΑΖΑΝΤΖΙΔΗΣ Ο ΤΡΑΓΟΥΔΙΣΤΗΣ - ΤΟΝ ΜΑΪΟ ΣΤΟ CLUB ΤΟΥ ΜΥΛΟΥ. ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΟΣ ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΜΕΖΕΣ.

''ΕΚΕΙ ΠΟΥ ΣΜΙΓΕΙ Η ΔΥΣΗ ΜΕ ΤΗΝ ΑΝΑΤΟΛΗ'' ΚΥΡΙΑΚΗ 11/04/2010 - ΜΥΛΟΣ CLUB (ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ) ΚΥΡΙΑΚΗ 09/05/2010 - CABARET VOLTAIRE (MEΤΑΞΟΥΡΓΕΙΟ - ΑΘΗΝΑ) ΩΡΑ ΕΝΑΡΞΗΣ 21:30. ΣΥΜΜΕΤΕΧΕΙ Η ΠΑΥΛΙΝΑ ΓΟΥΛΟΠΟΥΛΟΥ ΚΙ Ο ΗΘΟΠΟΙΟΣ ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΣΑΜΑΡΤΖΗΣ. link: http://www.mylos.gr/index.php?option=com_c...stage&Itemid=94 link: http://www.e-orfeas.gr/todaysevents/icalre...E5YzM2YWQ=.html

Η ξενιτιά των φίλων Κώστα και Τέρπανδρου ψηφίστηκε ως το πιο δημοφιλέστερο τραγούδι αυτή τη βδομάδα στον Ερωτικό fm 94.8. Πάντα επιτυχίες παιδιά...

Δεύτερες κάνει ο Δημήτρης Κωστόπουλος...

Υπήρχαν ελάχιστοι που κάπνιζαν στα κρυφά.. Είναι μεγάλος ο χώρος και δεν έδειξε να ενοχλεί αυτό.. Δεν ξέρω όμως κατα πόσο λειτουργεί σωστά ο εξαερισμός.. Το παρατήρησα κι εγώ αυτό με τον Τζουγανάκη στις 01.01.2010 που βρέθηκα εκεί.. Τραγουδούσε σαν από μέσα του.. Είναι μουσικός ωστόσο, δε χωράει αμφιβολία..

Σαφέστατα οι ερμηνείες του θείου, το κέφι του και η επικοινωνία του πολλές φορές με τον κόσμο, αντικατροπτίζουν την όποια ''κοιλιά'' στο πρόγραμμα. Δεν αναφέρθηκα παραπάνω στη κα Πίτσα Παπαδοπούλου διότι για πρώτη φορά την παρακολούθησα ζωντανά. Θα έλεγα πως είναι παραπάνω από συμπαθής η παρουσιάση της, ειδικά στα τραγούδια του Καζαντζίδη.. Κάποια από τα υπόλοιπα που ερμήνευσε δε μου άρεσαν, διότι είναι κάπως διαφορετικά από τα τραγούδια του υπόλοιπου προγράμματος και έτσι όπως τοποθετήθηκαν στο πρόγραμμα δημιουργούν μια μονοτονία. Ο Μιχάλης στο είδος του, ένα είδος που υποκειμένικα χαρακτηρίζοντας το, δεν μ' ενθουσιάζει. Καλύτερη στιγμή η διφωνία ''Αστρα μη με μαλώνετε'' και το ''Πάλι Πάλι''.. Ανέβαζε κάπως τους ρυθμούς και το κέφι με την εξαιρετική του τεχνική στο λαούτο, καθώς έπεξε εισαγωγές, γεμίσματα και ενότητες, ωστόσο η -ιδιαίτερα- ήπια ερμηνεία του, δημιουργούσε μια τάση υποτονική σε σχέση με την υπόλοιπη παρουσία του. Καταγράφω -υποκειμενικά- τις εντυπώσεις μου από τη βραδιά την 1ης του Γενάρη.. Εύχομαι σε όλους ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ!!

Αν και αρχικά είχα προγραμματίσει να παρακολουθήσω το πρόγραμμα στις 30.12, ένα τηλεφώνημα από τη μουσική σκηνή Polis, μου άλλαξε τα σχέδια! Η κοπέλα στο τηλέφωνο μου είπε πως το Polis τη συγκεριμένη ημέρα είναι prive.. Για να μη τα πολυλογώ το πρόγραμμα το παρακολούθησα την Πρωτοχρόνιά 01.01.2010. Ήταν συμπαθητικά.. Ο θείος σε φόρμα!! Είχε κέφι και έσκανε διαρκώς χαμόγελα! Η ορχήστρα καλοκουρδισμένη, αλλά το πρόγραμμα σε 1-2 περιπτώσεις άλλαξε τη ψυχολογία του κόσμου. Τη στιγμή που είχε περάσει το θέμα ''μίνι αφιέρωμα στον Καζαντζίδη'' ζήτησε από το κόσμο να του προτείνει μερικά τραγούδια, λοιπόν, μετά από μια καθαρά λαϊκή ενότητα, είπε -ωστόσο υπέροχα- το Ανεμολόγιο και το Να με θυμάσαι...

Φίλοι του Forum, είναι αλήθεια πως υπάρχει κοινό το οποίο δε θα κουραστεί να ακούσει τη ''Φαντασία'' ή το ''Πεπρωμένο'', διότι δε παρακολουθεί τον Νταλάρα στενά.. Ας αποδεχτούμε λοιπόν και τα τραγούδια ''σούπα'', ανεξάρτητα αν αυτά είναι και τραγούδια διαμάντια. Δε θα συμφωνήσω με το διαχωρισμό των τραγουδιών αυτών και των άλλων, που δεν ακούγονται ιδιαίτερα ή δεν έχει πει ο ίδιος κτλ. Το πρόγραμμα πρέπει να παρουσιάσει ποικιλία ρυθμών, μελωδιών κτλ, αλλά και να χωριστεί σε ενότητες. Σίγουρα πρέπει να εναλλάσονται οι ''δεύτεροι'' τραγουδιστές στη σκηνή συχνότερα και να συνδιάζονται αυτές οι εναλλαγές και με 1-2 διφωνίες. Όσον αφορά το δέσιμο... Με βάση τη δική μου μικρή εμπειρία στη δημιουργία και στη δομή προγράμματος, είμαι σίγουρος πως κάθε μέρα που περνά, διαμορφώνεται καλύτερα ένα πρόγραμμα. Ποτέ από τη πρεμιέρα, δε θα πετύχεις αυτό που ζητάει ο κόσμος και δεν θα δέσεις με τους υπόλοιπους και με το κοινό. Αυτό δεν εξαρτάται μόνο από τον Νταλάρα, αλλά, μέχρι κι από το φωτιστή. Είναι η αύρα της σιγουριάς, την οποία θα αισθανθεί το κοινό και θα την ανταποδώσει. Πρώτη νύχτα σ' ένα ξένο κρεβάτι, είναι δύσκολη νύχτα! Καλό είναι, όσα παιδιά από εδώ συναντήσουν το θείο στα καμαρίνια να του μεταφέρουν τις εντυπώσεις τους. Το χει ανάγκη αυτό ο καλλιτέχνης, ακόμα κι αν δεν είναι και τόσο ευχάριστα τα πράγματα. Του κάνει καλό, γιατί του προκαλεί μια ανησυχία που με τις μέρες γίνεται δημιουργία και έμπνευση. Είμαι σίγουρος πως έρχονται καλύτερες βραδιές! Όταν λέτε δεν είχε προσέλευση κόσμου, τι εννοείτε? Πόσους υπολογίσατε δηλαδή?

Επιτρέψτε μου να εκφράσω και τη δική μου άποψη γι αυτή τη συνεργασία και να συμμετάσχω έμμεσα και στις δικές σας αναφορές, καταθέτοντας τη ταπεινά και υποκειμενικά. Καταρχήν, η κα Πίτσα Παπαδοπούλου φαίνεται να συμμετέχει στο σχήμα. Που σημαίνει πως δε μοστράρει μαζί με τον Γιώργο και πόσο μάλλον -απ' όσο βλεπετε στις αφίσες- δεν είναι το όνομα της σε ένα επίπεδο με αυτό του ιδίου. Μια τέτοια συμμετοχή, έστω χωρίς αντίστοιχο ρεπερτόριο, δε θα τη χαρακτήριζα ανούσια, άστοχη ή οποιοδήποτε άλλο χαρακτηριστικό που φορμάρουν κάποιες άλλες αντιλήψεις. Η φωνή της είναι ιδιαίτερη και οι ερμηνίες της δε προσβάλουν το εργό, ίσα-ίσα θα έλεγα πως -πολλές φορές- το αναδεικνύουν κιόλας. Είναι εμπιστοσύνης ερμηνεύτρια, δε χαρακτηρίζεται από κανένα ''ειδικό'' ή ''κριτικό'' ως Α' κλάσης τραγουδίστρια, ωστόσο έχει κερδίσει το σεβασμό και την εκτίμηση πολλών συναδέλφων της, όπως του Καζαντζίδη κτλ., αλλά και του κοινού που δε κρίνει μόνο με βάση το ρεπερτόριο αλλά την ολότητα του καλλιτέχνη. Μαζί λοιπόν με τη κα Παπαδοπούλου, έχουμε τη χαρά -γι' άλλη μια φορά- να δούμε μαζί του επι σκηνής τον ''ενεργητικότατο'' κρητικό τραγουδιστή Τζουγανάκη και την υπέροχη Ασπασία, ελπίδα στο μέλλον του καλού τραγουδιού που φλερτάρει και με τη παράδοση. Είναι όμορφο το σχήμα, θα έχει κέφι και ελπίζω φρέσκες ιδέες.. Είναι η αλήθεια πως τα ίδια και τα ίδια κουράζουν ένα κοινό το οποίο στέκεται πάντα δίπλα σ' ενα stage επικροτόντας τον αγαπημένο του καλλιτέχνη, ωστόσο σκεφτείτε πως αυτού του είδους οι εμφανίσεις, αφορούν και έναν κόσμο που δε παρακολουθεί συχνά τον Νταλάρα, οπότε και δε θεωρεί ότι επαναλαμβάνεται, επιλέγοντας μαζί του στο σχήμα τον Τζουγανάκη για παράδειγμα ή αν τραγουδήσει για άλλη μια φορά το πολυαγαπημένο και τόσο δημοφιλές ''Πεπρωμένο''... Κλείνοντας να πω σε όσους αγωνιούν για την υστεροφημία του Γιώργου, ότι δεν μπορεί ένας παθιασμένος καλλιτέχνης στη πορεία του να μη δοκιμάζει φόρμουλες συνεργασίας, να μην ερμηνεύει και 1-2 στην δεκαετία τραγούδια όπως ''Ο φαντάρος''... Όλα είναι μέσα στο παιχνίδι της δημιουργίας, της τέχνης και των επιλογών.. Το σίγουρο είναι ότι δεν κινδυνεύει να γίνει ούτε Κωστόπουλος, ούτε Ρουβάς, ούτε Μαρτάκης, γιατί είναι ΝΤΑΛΑΡΑΣ!!!

Έκλεισα τραπέζι για τις 30/12... Ωστόσο πιθανό να είμαστε δύο (ζευγάρι), αν ενδιαφέρεται κανείς να το παρακολουθήσουμε παρέα-κανένα πρόβλημα...Στείλτε μήνυμα..

Τον καμαρώνω κι εγώ με τη σειρά μου... Πάντα νέος Γιώργο! Έτσι, μη μασάς! Καλή ακρόαση και διάσκεδαση παιδιά.. Θα 'μαι κι εγώ εκεί!!

Στα ΚΑΛΑΝΤΑ ΠΡΩΤΟΧΡΟΝΙΑΣ ο θείος!!

Η αρχή στο ρεφραίν του τραγουδιού ''Η ξενιτιά'', μου θυμίζει το άσμα ''Τι σόι άντρας είσαι εσύ, ρωτώ''...

Πρώτο άκουσμα.. Σκαμπανεβάσματα... Σε πρώτη φάση ξεχώρισα, υποκειμενικά, ''Απόψε γίνε'', ''Η ξενιτιά σου'', ''Βρέχει'', ''Των ματιών σου υπνοβάτης'', ''Έγινες πουλί'', ''Δάκρυ με το δάκρυ''... Σε δέυτερο επίπεδο, συμπαθητικά, ''Σε βρήκα πάλι'', ''Είναι τραγούδια που πονάνε'', ''Η ζωή μου μια ιδέα''.