Sign in to follow this  
Followers 0
francois

Γρηγόρης Μπιθικώτσης

30 posts in this topic

ΓΡΗΓΟΡΗΣ ΜΠΙΘΙΚΩΤΣΗΣ

Μισός αιώνας τραγούδι και ελληνική ιστορία

«Αυτή είναι η ζωή μου. Αυτόν τον δρόμο ακολούθησα εγώ. Τον δημιουργικό». Ο Γρηγόρης Μπιθικώτσης θυμάται και εξιστορεί. Και τούτη η αφήγηση γίνεται βιβλίο. «Εγώ, ο Σερ...» ο τίτλος (Εκδόσεις Κοχλίας), με επιμέλεια - σχολιασμό του δημοσιογράφου Πάνου Γεραμάνη. «ΤΑ ΝΕΑ» προδημοσιεύουν αποσπάσματα από το βιβλίο που θα κυκλοφορήσει σε λίγες μέρες. Με την ιστορία ενός Σερ, που η φωνή του «δέθηκε» με τη νεώτερη ιστορία της Ελλάδας

ΧΑΡΗ ΠΟΝΤΙΔΑ

«Κύριε Μπιθικώτση, γιατί δεν γράφετε την ιστορία σας»; Χρόνια τώρα, γνωστοί και φίλοι τού ζητούσαν να γράψει τη ζωή του κι εκείνος αντιδρούσε. Έλεγε πάντα όχι. Δεν του περνούσε απ' το μυαλό να κάνει τη ζωή του βιβλίο. Όμως, πριν από λίγο καιρό άλλαξε γνώμη - ευτυχώς. Φοβήθηκε, λέει. Φοβήθηκε, επειδή όσα βιβλία διάβασε ανθρώπων που είχε γνωρίσει από κοντά, ήταν γεμάτα λάθη. «Έτσι θα γίνει και σε μένα», έλεγε στον εαυτό του κι αυτό ήταν αρκετό για να καμφθούν οι επιφυλάξεις του και να φτιάξει ο ίδιος το βιβλίο της ζωής του (με τη βοήθεια του δημοσιογράφου Πάνου Γεραμάνη).

Γραμμένο σε πρώτο πρόσωπο και με τη ζωντάνια της προφορικής αφήγησης, ξετυλίγει ένα ένα τα κεφάλαια της ζωής του από παιδί, σε μια φτωχογειτονιά του Περιστερίου, μέχρι σήμερα, χωρίς όμως να τοποθετεί την σκέψη του σε χρονολογική σειρά. Γεγονότα, απόψεις, αναμνήσεις ξεπηδούν αυθόρμητα μέσα από έναν λόγο τόσο ζωντανό, που νομίζεις ότι έχεις τον Μπιθικώτση απέναντί σου να σου μιλάει.

«Αυτή είναι η ζωή μου», διαβάζεις στη σελίδα 181. «Αυτόν τον δρόμο ακολούθησα εγώ. Τον δημιουργικό. Τόσο απλά είναι. Όλα γίνονται με το διάβασμα. Όταν είσαι επιμελής και διαβάζεις, είναι σίγουρο ότι θα φτάσεις κάπου, στη δική σου Ιθάκη. Στην περίπτωση που δεν κάνεις αυτό που πρέπει και αφήσεις τον χρόνο να περάσει, έρχεται κάποια στιγμή και λες στον εαυτό σου "στερνή μου γνώση να σ' είχα πρώτα". Εγώ που σας λέω αυτά τα λόγια θυμάμαι πολύ καλά ότι από εφτά χρόνων έπαιζα στην κιθάρα του αδελφού μου Χρήστου, στο σπίτι μου στο Περιστέρι».

Ένα παιδί γεννημένο το 1922 σε μια φτωχογειτονιά της Αθήνας. Πρωτότοκος ήταν ο Χρήστος και ακολουθούσαν η Κοντιλιώ, ο Γιώργος, ο Κώστας και τελευταίος ο Γρηγόρης. Φτωχή οικογένεια, πάλευαν να τα βγάλουν πέρα. Μέσα στη θύελλα του '40 τα αδέλφια του έφυγαν για το Μέτωπο, στην Αλβανία. Εκείνος έπιασε για πρώτη φορά το μπουζούκι και από τότε έγινε ένα με τα δάκτυλά του. Η πρώτη του δουλειά στα χρόνια της Κατοχής, σε μια ταβέρνα της γειτονιάς του (μαζί με τον Μήτσο Ρεπάνη, αδελφό του Αντώνη), το πρώτο του τραγούδι (σε στίχους Χαράλαμπου Βασιλειάδη) στη Μακρόνησο. Αυτή θα ήταν και η αρχή μιας καριέρας που θα διαρκούσε πάνω από 50 χρόνια και θα συνδεόταν με τη νεώτερη Ιστορία της Ελλάδας.

Γρηγόρης Μπιθικώτσης, η «δωρική» φωνή που αγκάλιασε τη μεταπολεμική Ελλάδα, που έδωσε το δικό της βάρος και τη δική της λαϊκότητα στα μεγάλα έργα του Θεοδωράκη, που έγινε (τελικά) ο πιο αποτελεσματικός καταλύτης στο να φτάσουν οι στίχοι του Σεφέρη, του Ελύτη, του Ρίτσου, του Λειβαδίτη, του Χριστοδούλου στις πιο απόμερες γωνιές της Ελλάδας.

Θετικός, μετρημένος, άνθρωπος που ξέρει να κρατάει τις ισορροπίες βάδισε (και βαδίζει) με αξιοπρέπεια στον δρόμο του σαν ένας πραγματικός «σερ» - ελληνικού χαρακτήρα. Το βιβλίο, εκτός από τον ίδιο, φωτίζει και την εποχή του: πρόσωπα του τραγουδιού και του κινηματογράφου, στέκια της εποχής, νέα ταλέντα (που εξελίχθηκαν σε σταρ), όλα αυτά σε πρώτο ενικό μέσα από τα μάτια του Γρηγόρη Μπιθικώτση. Σ' αυτά όμως, έχει βάλει το μαγικό του χέρι και ο Πάνος Γεραμάνης που επιμελήθηκε το βιβλίο αντλώντας από το πλούσιο αρχείο του. Αποσπάσματα συνεντεύξεων, δημοσιεύματα εφημερίδων, σχόλια δικά του, δίνουν μια πιο σφαιρική άποψη στον αναγνώστη.

Το πλούσιο φωτογραφικό υλικό, η πλήρης καταγραφή των τραγουδιών που έχει ερμηνεύσει ο Γρηγόρης Μπιθικώτσης (με ημερομηνία, στιχουργό και συνθέτη) και το cd, με 12 κλασικά τραγούδια του, είναι τα επιπλέον ατού του βιβλίου.

«Τα μαρτύρια που τραβήξαμε δεν λέγονται»

Μακρόνησος 1947. Η σκιά της τραγικής περιόδου της Κατοχής είναι ακόμη νωπή, αλλά για τον νεαρό Γρηγόρη, που εκτοπίζεται μαζί με εκατοντάδες άλλους Έλληνες στη Μακρόνησο, το μαρτύριο της εξορίας γίνεται πιο ανεκτό, επειδή δηλώνει ότι είναι μουσικός.

Στη Μακρόνησο, άλλωστε, έγραψε τα πρώτα του τραγούδια. «Με τις πολλές ώρες που περνούσα στις πρόβες δεν είχα καταλάβει ακόμα πού βρισκόμουν», λέει. «Σιγά σιγά όμως άρχισα να μπαίνω στα πράγματα. Εκεί υπήρχαν άνθρωποι μορφωμένοι απ' όλη την Ελλάδα. Δηλαδή, μας είχαν πάει όλους για αριστερούς. Τα μαρτύρια που τραβήξαμε δεν λέγονται. Όλη μέρα κουβαλάγαμε πέτρες. ’λλοι χτίζανε, άλλοι ζωγράφιζαν. Εκεί, για μένα, ήταν το μεγαλύτερο σχολείο της ζωής μου. Όλοι διάβαζαν, αλλά εγώ είχα πάλι ευκαιρία, γιατί τα βράδια έπαιζα στη Λέσχη (αξιωματικών) και τα μεσημέρια, μετά το φαγητό, ήμουν ελεύθερος. Διάβαζα πάρα πολύ. Γι' αυτό τραγούδησα και τους ποιητές μας τόσο ωραία με τη μουσική του Μίκη Θεοδωράκη, ύστερα από χρόνια».

Να πώς περιγράφει την πρώτη του συνάντηση με τον Μίκη: «Στη Μακρόνησο, έκανα κάποια μέρα πρόβα με την ορχήστρα μου στο τραγούδι του Μητσάκη "Το φανταράκι" και κάπου ήθελα ένα ακόρντο. Τους είπα: "Εδώ, φα". Και πετάγεται ένα παιδί που ήταν ξαπλωμένο μ' ένα βιβλίο στο χέρι και λέει: "Φα, πάει καλύτερα". Και τον ρωτώ: "Τι δουλειά κάνεις εσύ, ρε φίλε; Με τι ασχολείσαι;". Και μου απαντά: "Σπουδάζω μουσική". Αυτό το παιδί ήταν ο Μίκης Θεοδωράκης... Ήταν η πρώτη μας συνάντηση και επαφή στη Μακρόνησο. Πού να φανταζόμουν, εκείνη τη στιγμή, τι ρόλο θα έπαιζε στη ζωή μου, στη μουσική της Ελλάδας, αλλά και στην παγκόσμια μουσική σκηνή αυτό το παλικάρι, που το είδα μ' ένα βιβλίο στα χέρια, ξαπλωμένο, να διαβάζει».

Ράκος από το τρακ στο «Κεντρικόν»

Μπαίνουμε στο 1961 και ο Γρηγόρης Μπιθικώτσης είναι πλέον ένα όνομα στον χώρο του λαϊκού τραγουδιού, ένας έμπειρος ερμηνευτής και ένας καλός συνθέτης με κάμποσες επιτυχίες στην πλάτη του. Έχει δουλέψει σε γνωστά μαγαζιά της νύχτας, έχει ηχογραφήσει δίσκους, έχει μετρήσει ώρες στα λαϊκά πάλκα της εποχής. Όμως ο «Επιτάφιος» του Μίκη είναι ένα έργο ξεχωριστό, ένα έργο για το οποίο «οι εφημερίδες έγραφαν ατέλειωτα κείμενα, το ραδιόφωνο δεν σταματούσε να το διαφημίζει» και η πελατεία στο «Κέντρον ο Ζήρος» (όπου τραγουδούσε τότε ο Μπιθικώτσης) ηυξάνετο και επληθύνετο από ανθρώπους που τους έβλεπε για πρώτη φορά στο μαγαζί.

’λλο μαγαζί όμως, άλλο συναυλία, όπου το κοινό αποτελείται από μέλη της κυβέρνησης, από ανθρώπους της πολιτικής, διανοούμενους, καλλιτέχνες.

Όταν κάποια στιγμή ο Μίκης Θεοδωράκης τού πρότεινε να δώσουν μια συναυλία το θέατρο «Κεντρικόν», στην Πλατεία Κολοκοτρώνη, μαζί με τον Μανώλη Χιώτη, τον Καζαντζίδη, τη Μαρινέλλα και τη Μαίρη Λίντα, με μεγάλη ορχήστρα, αισθάνθηκε για πρώτη φορά, ίσως, αδύναμος να αντεπεξέλθει.

«Αρχίζει η συναυλία. Παίζει ένα σόλο ο Χιώτης με την Κρατική Ορχήστρα που διηύθυνε ο Θεοδωράκης. Έπαιξε τη "Μαργαρίτα Μαργαρώ". Σόλο μπουζούκι με την ορχήστρα ο Μανώλης Χιώτης. Όταν τελείωσε αυτό, έπεσε πολύ χειροκρότημα, γιατί ο κόσμος ήταν πάρα πολύς (....). Εγώ ψάχνω να βρω τον Καζαντζίδη και τον ανακαλύπτω να κάθεται κάτω από τη σκηνή. "Γιατί είσαι εδώ, Στέλιο; " τον ρωτώ. "Για να ακούω καλύτερα", μου απαντάει. Του ξαναλέω: "Φάλτσο δεν έπαιξε λιγάκι ο Χιώτης τη "Μαργαρίτα"; Ναι" μου λέει "δεν βαριέσαι... Χιώτης είναι αυτός". Τον είδα τον Στέλιο κάπως τρακαρισμένο και του λέω: "Τι έχεις; Τρακ;". Μου λέει: "Όxι. Γιατί, εσύ έχεις τρακ;". Του λέω: "Ναι, ρε γαμώτο. Δεν θέλω να τραγουδήσω" (....).

Και ύστερα η δική μου σειρά. Έπρεπε να βγω να τραγουδήσω, αλλά ένιωθα ράκος. Είχα πάθει μεγάλο τρακ. Βγήκα έξω και άρχισαν να μου ρίχνουνε λουλούδια, που τα είχαν κάτω από τα καθίσματα του θεάτρου. Τα λουλούδια, εκείνη τη στιγμή, ήταν κάτι εντελώς καινούργιο για τα δεδομένα της λαϊκής μουσικής με τον Μίκη Θοεδωράκη. Σκέφτηκα ότι έπρεπε να πω και το "Είμαι αητός χωρίς φτερά" του Χατζιδάκι. Και άρχισαν πάλι να μου πετούν λουλούδια. Με πλημμύρισαν μέχρι τον λαιμό. Γέμισαν όλη τη σκηνή και την ορχήστρα με λουλούδια. Είχα μεγάλη χαρά εκείνη την ώρα. Μέχρι να μαζέψουν τα λουλούδια, εγώ ετοιμαζόμουν να ξεκινήσω. Κι άρχισα να τραγουδάω. Ο Μίκης σηκώνει τα χέρια ψηλά κι εγώ έβγαλα τα πρώτα λόγια απ' το "Ροδόσταμο".

Η ορχήστρα παίζει. Έχει δώσει σήμα ο Μίκης κουνώντας τα χέρια του: πουμ, παμ, πουμ, παμ. Εγώ δεν μπαίνω στο τραγούδι. Κάποια φορά μπαίνω και λέω: "Στον α...". Σταμάτησα. Έχασα τα λόγια μου και λέω: "Με συγχωρείτε, έχω τρακ, δεν μπορώ να συνεχίσω". Χειροκροτήματα, κακό. Ιδρωμένος γύρισα πίσω στο καμαρίνι. Ωστόσο το πρόγραμμα συνεχίστηκε, αφού ο Μίκης είπε ο ίδιος τα τραγούδια που επρόκειτο να τραγουδήσω εγώ».

Το φανάρι που έκανε τη Μοσχολιού... τραγουδίστρια

Τραγούδησε όλους τους μεγάλους συνθέτες της εποχής του, έγραψε ο ίδιος τραγούδια που έγιναν επιτυχίες, ένιωσε τη χαρά της ανακάλυψης νέων, πολλά υποσχόμενων φωνών. Μία απ' αυτές η Βίκυ Μοσχολιού.

«Ξέρετε, αν με είχε πιάσει ένα φανάρι εκείνο το απόγευμα, μπορεί η Βίκυ Μοσχολιού να μην είχε γίνει τραγουδίστρια», λέει.

«Πέρασα ένα κόκκινο φανάρι, έφτασα στην "Τριάνα", πάρκαρα και βλέπω να φεύγουν μια κοπελίτσα με μια κυρία. Η μικρή με γνώρισε. "Κύριε Μπιθικώτση, είμαι η Βίκυ Μοσχολιού, που σας είπε η ξαδέλφη μου η Έφη. Με άκουσε ο Κώστας Παπαδόπουλος και μου είπε ότι δεν κάνω". "Για έλα μέσα", της λέω, "να σ' ακούσω κι εγώ". Μπήκαμε λοιπόν στο μαγαζί και κάθησαν στις καρέκλες μαζί με τη μητέρα της. Μόλις πλησιάζω προς το πάλκο, ο Κώστας Παπαδόπουλος μου είπε: "Η μικρή φαλτσάρει...". "Ας την ακούσω κι εγώ", λέω. Είπε τότε δύο τραγούδια - δεν θυμάμαι ποια - και κατάλαβα πως η φωνή της ξεχώριζε απ' όλες τις τραγουδίστριες που υπήρχαν τότε».

ΙΝFΟ

Γρηγόρης Μπιθικώτσης, «Εγώ, ο Σερ...». Επιμέλεια: Πάνος Γεραμάνης. Εκδόσεις Κοχλίας, Σελ. 368, Τιμή: 19,70 ευρώ.

ΤΑ ΝΕΑ , 28-11-2002 , Σελ.: P24

Κωδικός άρθρου: A17502P241

Share this post


Link to post
Share on other sites

Ένα μοναδικό ενσταντανέ: Το 1970, στα «Δειλινά» της οδού Κέας, ο Σταμάτης Κόκκοτας τραγουδά, ο Γρηγόρης Μπιθικώτσης επιχειρεί να χορέψει και ο Χρηστάκης (Χρήστος Σύρπος) έχει γονατίσει και του φιλάει τα πόδια!

post-6-1038507305.jpg

Share this post


Link to post
Share on other sites

Με τη «Μοντέρνα Σταχτοπούτα» - Αλίκη Βουγιουκλάκη στη μεγάλη οθόνη (λίγο μετά το «Κλωτσοσκούφι»)

post-6-1038507392.gif

Share this post


Link to post
Share on other sites

Με τον αξέχαστο Μάνο Χατζιδάκι, το 1963, στο θέατρο «Παρκ». Στην ετοιμασία της «Μαγικής Πόλης», της σύμπραξης Χατζιδάκι - Θεοδωράκη (λίγο πριν από τη ρήξη...)

post-6-1038507498.jpg

Share this post


Link to post
Share on other sites

1961, στο «Κεντρικόν». Μία ιστορική στιγμή. Στην πρώτη λαϊκή συναυλία του Μίκη Θεοδωράκη, ο Γρηγόρης Μπιθικώτσης με τον Στέλιο Καζαντζίδη και τη Μαρινέλλα

post-6-1038507629.jpg

Share this post


Link to post
Share on other sites

Iστορικες φωτοφραφιες, θαυμασιες ιστοριες απο το παρελθον,με τον ΣΕΡ τον μοναδικο Γρηγορη.THANK YOU FRANCOIS.We are waiting the autobiograpfy of Grigoris Bithikotsis

Share this post


Link to post
Share on other sites

Thanks for the photos! As for Kazantzidis, they write in a booklet of an CD I have, they knew each other already 1948. And the CD is a MINOS-EMi one, "Bifikotzis-Kazantzidis mazi".

Share this post


Link to post
Share on other sites

Ο Γρηγόρης Μπιθικώτσης και η ιστορία του λαϊκού τραγουδιού σε δύο CD

Με τον Γρηγόρη

Γρηγόρης Μπιθικώτσης

Το διπλό άλμπουμ Γρηγόρης Μπιθικώτσης-Με τον Γρηγόρη, αποτυπώνει την τραγουδιστική πορεία και την προσωπικότητα του σέρ του Ελληνικού τραγουδιού. Πέρα από τα τραγούδια του καλών του φίλων Βασίλη Τσιτσάνη και Μάρκου Βαμβακάρη, και των μεγάλων μας συνθετών Θεοδωράκη-Ξαρχάκου, στην συλλογή αυτή υπάρχουν κομμάτια που έχουν εξαιρετικό ενδιαφέρον. Αποκαλύπτουν τις σπάνιες ερμηνείες του, προσφέροντας στον ακροατή την ιστορία και τον τόπο που χτίστηκε το καλό λαϊκό αλλά και ρεμπέτικο τραγούδι από τις φτωχογειτονιές του Περιστερίου όπου έζησε και μεγάλωσε ο Γρηγόρης Μπιθικώτσης. Πρόκειται για τις πρώτες εκτελέσεις γνωστών τραγουδιών όπως: Μάτια βουρκωμένα, Απονη ζωή, Στα χέρια σου μεγάλωσαν, Δραπετσώνα, Ένα το χελιδόνι, Της Δικαιοσύνης ήλιε νοητέ, Του Βοτανικού ο Μάγκας, Φραγκοσυριανή, Τα ματόκλαδά σου λάμπουν, Στου Μπελαμή το ουζερί, Ρίξε μια ζαριά καλή και πολλά άλλα.

σε αυτό το link μπορούμε να ακούσουμε αποσπάσματα απο το πρώτο cd

http://entertainment.flash.gr//music/relea...4/5/10/17806id/

Share this post


Link to post
Share on other sites

I thought it's better to write it here than in the topic "CD's":

:rolleyes::rolleyes:

Minos-EMI re-published 4 old records with Bithikotsis for the first time on CD. All of them are characterized as "Περιορισμένη έκδοση" (= "Limited edition"). So everyone who is interested, perhaps should not wait too long to buy them. (I already have them all. :blush: )

And these are the CDs (in brackets the year when the record was published as LP):

1. "Γρηγόρης Μπιθικώτσης Τα αυθεντικά" ("Grigoris Bithikotsis Ta afthentika") (1975):

A compilation of 12 recordings with Bithikotsis from the late 50ies and 60ies. Most of the songs are rebetika. All phantastic!! The CD may be of special interest for listeners of Dalaras because there are a number of songs (6 if I counted correct) which later on were performed also by Dalaras ("Παραπονιάρικο", "Το χρήμα δεν το λογαριάζω", "Όλοι οι ρεμπέτες του ντουνιά", "Ένας αλήτης πέθανε", "Ο κάβουρας", "Του Βοτανικού ο μάγκας"). So there is a good possibility to compare the interpretations of the two singers.

2. "Πατέρα μου" ("Patera moυ") (1979):

Especially in the 70ies Bithikotsis published a number of song cycles with music composed by himself and lyrics written usually by Kostas Virvos. "Patera mou" is perhaps one of the best of these song cycles. Very beautiful songs. (My favourite one since many years: "Τα παιδιά στην Ελευσίνα". :music: )

3. "Παράπονα της πλώρης" ("Ta parapona tis ploris") (1981):

A song cycle with music by Kostas Nikolopoulos (I think he is the brother of Christos Nikolopoulos) and lyrics by Vasilis Mastrokostas (for me one of the great Greek lyricists, but unfortunately quite unknown). All the songs deal with the topic sea, ships etc. The music of most of the songs is a little bit more "soft" than most of the "laika" songs we know with Bithikotsis, but they are nice to hear.

4. "Σήμερα" ("Simera") (1986):

12 songs composed by Bithikotsis (lyrics by Kostas Virvos, Vasilis Mastrokostas and Vasilis Papadopoulos). Bithikotsis himself performs 4 of the songs, the other ones are sung by Leonidas Velis (4) and Pitsa Papadopoulou (4).

As far as I can see, it was Bithikotsis' second last studio record as singer (it followed another one in 1990).

Once more very beautiful songs and for me the record has special importance because of the interpretations with Leonidas Velis whom I regard one of the 3-4 best greek singers. His voice is incredible!! :music:

I fully recommend all 4 CDs!

Share this post


Link to post
Share on other sites

Διάβαζα στο περιοδικό "Όασις" με συγκίνηση τα όσα έγραψε ο Λευτέρης Παπαδόπουλος για τον μεγάλο "Σερ" του Ελληνικού τραγουδιού.Ο Γρηγόρης Μπιθικώτσης είναι ένας απο τους ογκόλιθους,σφραγισμένες ερμηνίες μεγάλα έργα και ο ίδιος το πάθος μεγάλων συνθετών και στιχουργών.Θεοδωράκη,Τσιτσάνη,Βαμβακάρη,Ξαρχάκου,Βίρβου,Παπαδόπουλου και τόσων άλλων.Ο ίδιος ήταν μιά πρωτογενής προσωπικότητα μέσα στο τραγούδι,είχε έναν κρυφό πρώτο ρόλο αφου αυτός διαμόρφωνε τελικά τον πηλό της φωνής του στο κάθε τραγούδι που ερμήνευε.Χρειάζονται πολλές "καρριέρες" για να ερμηνεύσουν όσα τραγούδησε ο Γρηγόρης μοναχά σε μία.’ξιον Εστι,Ρωμιοσύνη,Επιτάφιος,Τραγούδι του νεκρού αδελφου,Θαλασσινά φεγγάρια,τραγούδια Βαμβακάρη,Ξαρχάκου,Τσιτσάνη,Καλδάρα,Μούτση,δικές του συνθέσεις αξεπέραστες και διαχρονικές.

"Με τα γαλόνια πλάκα!" απόλυτη η λεζάντα και η ουσία για αυτόν τον μεγάλο τραγουδιστή που κατ'εμέ είναι ο ένας απο την πεντάδα των τραγουδιστών που πρέπει να συμβούν πράματα και θάματα στο τραγούδι για να βγει έστω και ένας.(Μπιθικώτσης,Καζαντζίδης,Παγιουμτζής,Νταλάρας,Αγγελόπουλος-χωρίς σειρά προτεραιότητας).

Ο Μπιθικώτσης θεωρώ πως ήταν ένας τραγουδιστής "πασπαρτού",όπως ο Γιώργος Νταλάρας.Δηλαδή μπορούσε να πει τα πάντα.Υπάρχουν καλοί λαϊκοί τραγουδιστές που δυστυχώς ένα ερωτικό τραγούδι δεν μπορούν να το απογειώσουν,δεν μπορούν να "πετάξουν χαμηλά".Ο Μπιθικώτσης τραγούδησε το "Βράχο-βράχο" αλλά και "Το μεσημέρι καίει το μέτωπο σου".Τραγούδια διαφορετικά αλλά συγχρόνως απόλυτα ερμηνευμένα με το μεγαλείο της φωνής του.Το ένα μιλάει για ξενητιά και πόνο και το άλλο για έρωτα.Του χρωστάμε τα μεγάλα τραγούδια του Θεοδωράκη και του Μάρκου,και δεν θα ήταν υπερβολή να πω πως πολλοί καταξιωμένοι τραγουδιστές τον θεωρούν πρώτο τους δάσκαλο.Και έτσι είναι,γιατι ο Γρηγόρης ήταν μάγκας,διέθετε έναν τεράστιο σεβασμό για το τραγούδι που ερμήνευε γιατι έβλεπε μοναχά την ψυχή που είχε το ίδιο το τραγούδι και ίσως πολύ ύστερα τα ονόματα των δημιουργών του.Ήταν ο αγαπημένος του Ρίτσου και του Ελύτη,μα και κάτι πολύ περισσότερο-ο αγαπημένος χιλιάδων Ελλήνων και αυτό δεν θα αλλάξει ποτέ.

Share this post


Link to post
Share on other sites

Έχω κάνει λάθος απο κεκτημένη ταχύτητα γραφής.Το "Γωνιά-γωνιά" ήθελα να αναφέρω.Συγχωρήστε με που μπορεί να σας έβαλα σε σκέψεις και προσδοκίες.

Όπως και εκεί που έγραψα ότι απο την πεντάδα των μεγάλων ερμηνευτών θα πρέπει να συμβούν πράγματα και θάματα στο τραγούδι για να βγει έστω και ένας- ΜΕΤΑ ΟΜΩΣ ΑΠΟ ΑΥΤΟΥΣ.

Share this post


Link to post
Share on other sites

Από Την Κυριακή 24 Ιανουαρίου η εφημερίδα Real news θα προσφέρει μιά κασετίνα με τα τραγούδια του "Σερ"(με τα γαλόνια πλάκα)που έχει πει για αυτόν ο Μέγας Λευτέρης Παπαδόπουλος.

Στο πρώτο cd(πιθανόν 6 είναι όλα απο όσο είδα στην τηλεοπτική διαφήμηση)

"Ο Μπιθικώτσης τραγουδάει Θεοδωράκη"!

Share this post


Link to post
Share on other sites

Το επόμενο Σάββατο 30 Ιανουαρίου θα προβληθεί το δεύτερο μέρος του αφιερώματος στον Γρηγόρη Μπιθικώτση στην εκπομπή "Στην υγειά μας"

Συμμετέχουν εκτός των άλλων οι Γιάννης Πάριος, Δημήτρης Μητροπάνος, Κώστας Χατζής.

Share this post


Link to post
Share on other sites

Θάνο, ευχαριστούμε για την πληροφορία. Το είχα απορία το συγκεκριμένο θέμα.

Share this post


Link to post
Share on other sites
Από Την Κυριακή 24 Ιανουαρίου η εφημερίδα Real news θα προσφέρει μιά κασετίνα με τα τραγούδια του "Σερ"

Στο πρώτο cd (πιθανόν 6 είναι όλα απο όσο είδα στην τηλεοπτική διαφήμηση)

"Ο Μπιθικώτσης τραγουδάει Θεοδωράκη"!

Ας τους ενημερώσει κάποιος εκεί στη Minos-Emi ότι στο "Μέρα Μαγιού μου μίσεψες" δεν κάνει β'φωνή η Καίτη Θύμη, όπως αναγράφεται στους τίτλους....

ΔΕΝ ΕΧΕΙ Β'΄ΦΩΝΗ ΤΟ "ΜΕΡΑ ΜΑΓΙΟΥ ΜΟΥ ΜΙΣΕΨΕΣ"!!!!!!!!

Κατά τ'άλλα η συλλογή είναι μια απ'τα ίδια, βασισμένη κυρίως στο υλικό και στον τρόπο που κατανεμήθηκαν τα τραγούδια στην 10πλή κασετίνα του Μπιθικώτση που βγήκε το 2005 με την επιμέλεια του Γιώργου Τσάμπρα.

Share this post


Link to post
Share on other sites
Το αφιέρωμα προβλέπεται εξαιρετικό. :)

Πραγματικά. Αρχίσανε και τα κρασιά εδώ στη Θράκη. :razz::confused:

Share this post


Link to post
Share on other sites

Όντως εξαιρετικό, αλλά μου γεννάται ένα ερώτημα: αυτές τις εκπομπές του Παπαστεφάνου θα τις δούμε ποτέ επιτέλους;;;;;;;;;;;;;;;;;

Share this post


Link to post
Share on other sites

Κρατάω τη φράση του Γιάννη Μπέζου: ''Είναι πολύ σημαντικό να κρατήσουμε ζωντανό τον Γρηγόρη Μπιθικώτση, γιατί στην Ελλάδα αξίζει αυτό που πρέσβευε ο Γρηγόρης, κι όχι αυτό το χάλι που είναι τώρα.''

Share this post


Link to post
Share on other sites
Guest
You are commenting as a guest. If you have an account, please sign in.
Reply to this topic...

×   You have pasted content with formatting.   Remove formatting

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

Loading...
Sign in to follow this  
Followers 0