Posted May 23, 2003 · Report post It has been a looooong time since I indulged in proper, thorough, take-your-time, poetic song-translation. What a pleasure! And how I love Kavvadias. Even though there are always bit I don't really understand. ΕΣΜΕΡΑΛΔΑ || ESMERALDA Μουσική: Θάνος Μικρούτσικος || Music: Thanos Mikroutsikous Στίχοι: Νίκος Καββαδίας || Lyrics: Nikos Kavvadias Translation with thanks to Hero Hokwerda's excellent Dutch version Ολονυχτίς τον πότισες με το κρασί του Μίδα || All night you made him drink the wine of Midas κι ο φάρος τον ελίκνιζε με τρεις αναλαμπές. || and the lighthouse whirls him round with three flashes of light Δίπλα ο λοστρόμος με μακριά πειρατική πλεξίδα || Nearby [sits] the boatswain with the pirate's long braid [of hair] κι αλάργα μας το σκοτεινό λιμάνι του Gabes. || and farther from us [we see] the dark harbour of Gabes Απά στο γλυκοχάραμα σε φίλησε ο πνιγμένος || In the sweet dawn the drowned man kissed you κι όταν ξυπνήσεις με διπλή καμπάνα θα πνιγείς. || and when you wake, with the two bell tolls, you will drown Στο κάθε χάδι κι ένας κόμπος φεύγει ματωμένος || With every caress, one more drop falls, a drop of blood απ' το σημάδι της παλιάς κινέζικης πληγής. || from the scar of the old wound from China. Ο παπαγάλος σου 'στειλε στερνή φορά το «γεια σου» || The parrot sent you, for the last time, the "Ahoy!" κι απάντησε απ' το στόκολο σπασμένα ο θερμαστής, || and the stoker answered, in broken words, from his furnace room, πέτα στο κύμα τον παλιό που εσκούριασε σουγιά σου || "throw into the waves that old knife of yours, it has rusted, κι άντε μονάχη στον πρωραίον ιστό ** να κρεμαστείς. || and go onto the foredeck to hang yourself **, alone. Γράφει η προπέλα φεύγοντας ξοπίσω «σε προδίνω» || The ship's screw, leaving, writes behind it: "I betray you" κι ο γρύλος τον ξανασφυράει στριγγά του τιμονιού. || and helm's cricket** whistles it back shrilly Μη φεύγεις. Πες μου, το 'πνιξες μια νύχτα στο Λονδίνο || Don't go. Tell me, where, did you drown it, one night in London ή στα βρωμιάρικα νερά κάποιου άλλου λιμανιού; || or in the oily waters of some other harbour? Ξυπνάν οι ναύτες του βυθού ρισάλτο ** να βαρέσουν || The seamen of the deep have woken to sound the ** κι απέ να σου χτενίσουνε για πάντα τα μαλλιά. || and come to do your hair for you, once and for all. Τρόχισε κείνα τα σπαθιά του λόγου που μ' αρέσουν || Sharpen those swords of words, the ones I like και ξαναγύρνα με τις φώκιες πέρα στη σπηλιά || and come back with the seals, into the caves. Τρεις μέρες σπάγαν τα καρφιά και τρεις που σε καρφώναν || For three days the nails kept breaking and for three days they nailed you, και συ με τις παλάμες σου πεισματικά κλειστές || and you, with your hands clenched tight into fists, στερνή φορά κι ανώφελα ξορκίζεις τον τυφώνα || for the last time, and in vain, you [tried to] charm [away] the typhoon που μας τραβάει για τη στεριά με τους ναυαγιστές || which drives us onto the last shore, with the beachcombers * The ** marks words that were beyond my dictionary. I'm especially curious about the cricket and the helm or rudder of the ship - hoping for some picturesque sailor's tale. * Ναυαγιστές means a wrecker (who lures ships onto the shoals to plunder the wreck) or beachcomber (who visits the beach after a shipwreck to reclaim useful things that float ashore). The limit between the two, of course, is often vague. Quote Share this post Link to post Share on other sites
Posted May 23, 2003 · Report post Just a small note:Kavvadias dedicated this poem to Giorgo Seferis. Geske,thanks for your beautiful translation Quote Share this post Link to post Share on other sites
