Τα τραγούδια μου

[celeste 0]

Thanks to the kindness of a member, I've been able to improve my Dalaras small collection. Ta Tragouda Mou impressed me in the sense that I find his voice very powerful- which I think got a little lost in his last albums- specially inThelo Na Ta Po.

[nighthawk 0]

He's older, my dear, and probably wiser. But I also happen to prefer his more "Greek" songs, have I told you that already? Btw, I like your new signature, it seems we're both becoming kinda surrealistic, now, wouldn't you say?

[fadi 2]

hi

in my opinion "ta tragoudia mou" is the best Greek disc ever...

i like it especially...great songs,great voice...who need more?!

it's a perfect disc!

[Geske 37]

Τα τραγούδια μου is definitely a record beyond description.

After a friend tipped me, I got myself the LP, because in their haste to make money, those criminals at the record company have

a) cut Νύχτωσε χωρίς φεγγάρι, Στην αλάνα, Ήλιε μου σε παρακαλώ, Πρώτη του Δεκέμβρη and Ο τραγουδιστής

b ) deprived us of the interesting part of the cover - remember how much fit in the cover of a double LP?

I'm not equipped to scan 40 cm pieces of cardboard, but here is a taste: from the back cover.

 Έρχεται ο Λεφτεράκης από την Αλεξανδρούπολη στα παρασκήνια του Ορφέα και μου λέει¨" Τι θα γίνει ρε Γιώργο; Πάλι έτσι με τα κασετόφωνα εκεί πάνω; Κάνε επιτέλους ένα ζωντανό δίσκο!"

Ήρθανε μετά και κάτι φίλοι απ' τον Πειραιά και μου 'πανε το ίδιο πράγμα. Ήτανε και μερικές απ' αυτές τις μοναδικά αληθινές στιγμές επικοινωνίας με τον κόσμο, που βέβαια δεν φυλακίζονται μέσα στις στροφές του δίσκου αλλά τις ξαναθυμόμαστε ακούγοντας τον.

Είναι αυτές οι δυο τρεις στιγμές που απογειώνεσαι, οι μόνες που κάνουνε - όπως μου 'πε κάποτε ο Μάνος Χατζιδάκης - ένα καθιερωμένο τραγουδιστή, πραγματικό καλλιτέχνη. Γ.Ν.

[Geske 37]

Sorry for the delay in translating.

To the back-stage of Orfeas [the theatre where the recording was made - G.] comes Lefterakis, from Alexandroupoli, and he says to me: "What's up Giorgo? Are we going to do that thing with the cassette-recorders down there? Come on, make a live record at last!". Afterwards some friends came from Peiraia and told me the same thing. And there were some of those unique moments of real communication with the public, which of course do not fit inside the turns of a record, but which we remember, listening to it.

Those two or three moments are the ones where you really take off, the only ones that - as Manos Chatzidakis once said to me - consecrate the singer, that make [you] a real artist. G.D.

Those two or three moments...

As he says in that interview in Elle from a few weeks back: "It's not perfectionism, I was born that way!" - and I can just about imagine that purely innocent look on his face.

[fadi 2]

WOW

that's the only thing i can say...!

(i'm listening to "MI MOU THIMONEIS MATIA MOU" and with your story...i have really no words....!!)

thank's

[Christo 9]

those criminals at the record company have

a) cut Νύχτωσε χωρίς φεγγάρι, Στην αλάνα, Ήλιε μου σε παρακαλώ, Πρώτη του Δεκέμβρη and Ο τραγουδιστής

deprived us of the interesting part of the cover - remember how much fit in the cover of a double LP?

Geske I couldn't agree more with you.

This has been the biggest problem with the cd Ta Tragoudia Mou.

I'm hoping the DVD of Dalaras will fix this problem.

That is if we ever to get to see a DVD sometime soon I hope.

Another thing Dalaras needs to release are the missing songs from the "Latin" album onto a CD as 2 or 3 songs are missing from that too.

And not sure but there may be 1 or 2 tracks from the album "ΟΙ ΜΑΗΔΕΣ ΟΙ ΗΛΙΟΙ ΜΟΥ" missing on the Cd as well.

Since I don't have the Lp only someone else here can answer this if they still have the original LP.

[francois 4]

I also think that "Ta tragoudia mou" is one of his best recordings... Besides, it is linked with some important days of my life

Does anyone have any news about that long-promised DVD???

[Geske 37]

In my consistently pessimistic opinion, that DVD is wishful thinking and nothing else. However, if we ask him politely enough, often enough... after Lefterakis from Alexandroupoli pulled the trick too

[Michael 2]

Τα τραγούδια μου is definitely a record beyond description.

After a friend tipped me, I got myself the LP, because in their haste to make money, those criminals at the record company have

a) cut Νύχτωσε χωρίς φεγγάρι, Στην αλάνα, Ήλιε μου σε παρακαλώ, Πρώτη του Δεκέμβρη and Ο τραγουδιστής

deprived us of the interesting part of the cover - remember how much fit in the cover of a double LP?

I'm not equipped to scan 40 cm pieces of cardboard, but here is a taste: from the back cover.

Geske + Christo,

I do not have any intention to defend the record company but I think that the reason why there are less songs on the CD than on the (double-)LP (this applies to "Ta tragoudia mou", but also to "Latin", "Oi Mahdes oi hlioi mou" [correct, Christo] and others too) was simply a technical one: At the time when these CDs were released (late 80-ies I think) there was not enough space on a disk (CD) to transfer all the songs. And in order to avoid to produce a double CD (which would have been by far too "big" - even if they had taken all the songs from the 2 LPs) the companies omitted 3 or 4 songs. This is at least my assumption. (Perhaps other people know more details.)

Of course this is very annoying but I think that it did not happen with bad intentions by the record companies. (Another shortcoming for which indeed the companies are to blame for is the fact that in the CD-releases they often omitted important information which was part of the LP, as for example a printed version of the lyrics of the songs etc.).

Anyway, I am optimistic that eventually there will be a new release of all these (double-)albums of Dalaras and then with all songs (because I think that in the meantime technology has improved so much that now all the songs can find place on a CD.)

[mikisek 0]

'Ta tragoudia mou" is the best album in history !!!!!

"Paraponemena logia" is the best song !!!!!

In 1981 I was in Greece and in Thessaloniki in little shop my father buy this fantastic album. Since this year my favourite singer is "Dalaras the Great" :lol:

[Anna 752]

In 1981 I was in Greece and in Thessaloniki in little shop my father buy this fantastic album.

must be a special edition, as far as I know 'Ta tragoudia mou' was released in 1983..

[panosb 0]

The fact that I bought the CD and it does not contain the Live Hlie mou se parakalw, still, makes me mad

mikisek: Ta tragoudia mou WAS the best album in history...till "amputation" was performed to it

[Michael 2]

panosb, I do not know if you are willing to buy more or less the same album a second time. But "Ta tragoudia mou" belongs to the CDs who have been released again quite a short time ago remastered and this time with all the songs you can find on the old LPs. I don't have this new release of "Ta tragoudia mou" but obviously you will find there also "Ilie mou se parakalo" (see for example the following list of the songs [first song on CD 2]:

http://www.greekcity.com/music/music5cont....ly%20remastered )

You can find more information about these new releases in the following topic:

http://www.dalaras.com/forum/index.php?s=3...f=2&t=1534&st=0

[panosb 0]

Double CD!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

As long as it is remastered.... I'll buy it

Thank you Michael.

[mikisek 0]

Anna !!!

Its not special edition.

It was original old "black 2 longplays" realy in 1981

In 1983 remstering CD-s is without 3 or 4 songs like "To dendro", "Stin allana"

[Anna 752]

Now Im a bit confused

I have the LP τα τραγούδια μου ( Έκδοση δίσκου: Φεβρουάριος 1983, with 30 songs στην αλάνα is on it) and on the backside of the cover they say it was recorded at the live performances at Orfeas the 22nd and 23rd of January 1983.

( Η ζωντανή ηχοξγράφηση έγινε στον ΟΡΦΕΑ, στις δύο τελευταίες παραστάσεις, 22 και 23 Ιανουαρίου 1983, από το κινητό συνεργείο ηχογραφήσεων του Τάσου Κυριαζή.)

When did they record your version? Which live performance?

[francois 4]

The fact that I bought the CD and it does not contain the Live Hlie mou se parakalw, still, makes me mad

Buy the video... The song IS in it...

[ΘΑΝΑΣΗΣ ΠΟΛΥΜΗΧΑΝΟΣ 11,574]

Ένα κείμενο του Ξ.Ραράκου από το ένθετο της Καθημερινής και του Μελωδία fm "100 δίσκοι και η ιστορία τους" (29/6/2003) για το δίσκο

"Τα τραγούδια μου".

"Τραγούδια με την πιστότητα της ζωντανής ηχογράφησης"

Ένας σημαντικός σταθμός στις ζωντανές ηχογραφήσεις της ελληνικής δισκογραφίας είναι ο δίσκος "Τα τραγούδια μου" που ηχογραφήθηκαν στις εμφανίσεις του Γιώργου Νταλάρα το '82 στο θέατρο "Ορφέας".

Ένα ουράνιο τόξο ελληνικής μουσικής όπου , πολιτικά, δημοτικά, ρεμπέτικα και λαικά τραγούδια , σε μια διαλεκτική σχέση μέσα από τη διαφορετικότητά τους, δημιούργησαν ένα ενιαίο σύνολο.Μια μουσική παράσταση μ'έναν πρωτόγνωρο πειραματισμό που επηρέασε τη δομή και το ύφος των πολλών ζωντανών ηχογραφήσεων άλλων καλλιτεχνών που ακολούθησαν.

Ο Γιώργος Νταλάρας , έχοντας αφήσει πίσω του τα μουσικά λαικά κέντρα στα μέσα της δεκαετίας του '70 , εγκαταστάθηκε στην Πλάκα, στέκι πολλών ανήσυχων καλλιτεχνών. "Παρόλο που είναι ένα μεγάλο σχολείο για μουσικούς και τραγουδιστές τα λαικά κέντρα, εγώ αναζητούσα άλλους χώρους έκφρασης.Ο "Ορφέας" ήταν ένας σταθμός σε αυτές μου τις αναζητήσεις".

Κανείς εύκολα θα μπορούσε να πει ότι ο Γιώργος Νταλάρας με τη δύναμη της επιτυχίας που ακολούθησε τα μονοπάτια των ροκ καλλιτεχνών που συναντούσαν τους οπαδούς τους στα στάδια και στα θέατρα.

"Προσπάθησα σε όλη τη ζωή μου να μη μιμηθώ κανέναν.Λάτρεψα και λατρεύω πολλές μουσικές.Αλλά δεν στήριξα την πορεία μου μιμούμενος τις αναζητήσεις και τη διαδρομή κάποιου άλλου.Ο κόσμος μπορεί να αρέσκεται στις συγκρίσεις και τις ταυτίσεις.Όμως εγώ ακολουθώ τον δικό μου δρόμο.Μου αρέσει να τραβάω κουπί και δεν με απασχολεί η γκλαμουριά που συνοδεύει για κάποιους η ιδιότητα του τραγουδιστή", λέει ο Γιώργος Νταλάρας, είκοσι χρόνια μετά "Τα τραγούδια μου" και πιστεύει ότι τα τραγούδια που ακούγονται στο δίσκο είναι άριστα.Η επιφύλαξη του αφορά στην ποιότητα της ηχογράφησης , που έγινε με τα λιτά τεχνικά μέσα της εποχής, αλλά και με την πιστότητα της ζωντανής ηχογράφησης αφού δεν διορθώθηκε καθόλου στο στούντιο.

Παρόλο που ο ίδιος θεωρεί τον εαυτό του μάλλον μουσικό του στούντιο("γιατί εκεί μπορώ να πειραματίζομαι και να γεννάω ιδέες")αναγνωρίζει ότι πολλοί ζωντανοί δίσκοι του αποτελούν σημαντικά κομμάτια της πορείας του.

[Geske 37]

Ένα κείμενο του Ξ.Ραράκου από το ένθετο της Καθημερινής και του Μελωδία fm "100 δίσκοι και η ιστορία τους" (29/6/2003) για το δίσκο

"Τα τραγούδια μου". [..........]

An article by Xenofon Rarakos, about Dalaras' record "Ta tragoudia mou" (My songs), from the supplement of the newspaper Kathimerini, co-edited by Melodia FM: «100 diskoi kai i istoria tous» (100 records and their history), released 29/6/2003.

"Songs with the authenticity of the live recording"

An important stage in the live recordings on Greek records: "Ta tragoudia mas", recorded at the shows of Giorgos Dalaras in 1982 at the "Orfeas" theatre.

This is like a rainbow of Greek music, where political songs, dimotica, rembetica and laika, so different and yet interrelated, form a single whole. The musical performance was an original experiment which influenced the build-up and tone of the numerous live recordings by other artists that were to follow.

Giorgos Dalaras had left behind him the "laïka kentra", the popular music&entertainment scenes, since the mid 1970's, and established himself in Plaka, gathering-place of many restless artists. "Though the laïko scenes are a great school for musicians and singers, I was looking for other places and ways to express myself. The "Orfeas" was one stage in this quest."

It would be easy to say that Giorgos Dalaras, on the strength of his success, followed the tracks of the rock artists who met their fans in stadiums and theatres.

"All my life, I have always tried to imitate no one. I have adored, and still adore, many different kinds of music. But I did not prop up my career on the imitation of the experiments and itinerary of someone else. It may be that people like to compare and identify. But as for me, I go my own way. I like to paddle my own canoe and I am not interested in the glamour [he uses the English word] which, in the eyes of some, goes with being a singer." This is what Dalaras says, twenty years after "Ta tragoudia mou", and his opinion is that the songs we hear in the album are excellent. He has reservations only about the quality of the recording, which was made with the limited means available at the time, but which also has the authenticity of the live recording, since it was not modified at all in the studio.

Even though he thinks of himself mostly as a studio musician ("because that is where I can experiment and generate ideas"), he recognizes that many of his live recordings represent important stages in his career.

[Bithidalaras 27]

ΓΙΩΡΓΟΣ ΝΤΑΛΑΡΑΣ:

«ΤΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ ΜΟΥ» (MINOS MSM 461-462)

Η σημερινή στήλη είναι αφιερωμένη σε δίσκους με ζωντανές ηχογραφήσεις, ξεκινώντας με τον εμπορικά πιο επιτυχημένο όλων των εποχών. Είναι η πρώτη από μια μακρά σειρά live κυκλοφοριών του Γιώργου Νταλάρα που συνεχίζεται μέχρι και σήμερα, αλλά αυτό που έγινε στα δισκοπωλεία τον Φεβρουάριο του 1983 που βγήκε το συγκεκριμένο διπλό άλμπουμ είναι δύσκολο να περιγραφεί με λόγια.

Οι πωλήσεις έφτασαν στον ιλιγγιώδη αριθμό των ...700.000 αντιτύπων (!) κι αν υπολογίσουμε το γεγονός ότι ο δίσκος συνεχίζει να πουλάει έως και τις μέρες μας, δε μπορώ ούτε να φανταστώ σε ποιο επίπεδο βρίσκονται. Νομίζω ότι είναι αν όχι η καλύτερη, μία από τις δυο - τρεις καλύτερες ζωντανές ηχογραφήσεις του Νταλάρα και η μοναδική στην οποία παρουσιάζεται ένα μεγάλο κομμάτι των πρώτων 15 ετών της καριέρας του. Στα live που κυκλοφόρησε έκτοτε συμπεριέλαβε βεβαίως κάποια τραγούδια - σταθμούς από το προσωπικό του ρεπερτόριο, αλλά όσο περνούσαν τα χρόνια ανοιγόταν και σε άλλους δημιουργούς και είδη, χώρια οι συναυλίες - αφιερώματα σε συγκεκριμένους συνθέτες που βγήκαν σε δίσκους.

Στα «Τραγούδια μου» αποτυπώνεται κυρίως αυτό που αντιπροσώπευε ο σπουδαίος καλλιτέχνης ως αυθύπαρκτη προσωπικότητα στο χώρο, από τη στιγμή που ξεκίνησε ως το 1983. Ρεμπέτικα και παλιά λαϊκά στον πρώτο δίσκο, έντεχνα στον δεύτερο τα οποία ο ίδιος σημάδεψε ανεξίτηλα με τη φωνή του στη δεκαετία του '70. Ήταν η περίοδος που ο Νταλάρας είχε φύγει πλέον από τις μπουάτ και ανέβαζε προγράμματα σε μουσικά θέατρα όπως ο «Ορφέας», όπου έγινε και η συγκεκριμένη ηχογράφηση στις δύο τελευταίες παραστάσεις στις 22 και 23 Ιανουαρίου 1983.

Οι εμφανίσεις τους στον εν λόγω χώρο δεν ήταν πολλές, όμως δημιούργησαν ιδιαίτερη αίσθηση και σε συνδυασμό με τις εκκλήσεις για ένα «ζωντανό» δίσκο από διάφορους φίλους του που έρχονταν από την άλλη άκρη της Ελλάδας για να τον δουν (όπως επισημαίνει ο ίδιος σε σημείωμά του στο οπισθόφυλλο), τον οδήγησε στο να πάρει την απόφαση.

Στον πρώτο δίσκο ερμηνεύει δύο τραγούδια και η ανερχόμενη τότε Κατερίνα Στανίση, η οποία είχε γίνει γνωστή μέσα σε μια νύχτα με το περίφημο «Μυστικέ μου έρωτα» του Τάκη Μουσαφίρη. Επίσης, στο πρόγραμμα συμμετείχαν και η Ελένη Δήμου με τον Μιχάλη Δημητριάδη, όχι όμως και στο διπλό άλμπουμ που κυκλοφόρησε.

Η ηχογράφηση μπορεί να μην έγινε με τα μέσα που γίνονται οι σημερινές και ν' ακούγεται κάπως «πρωτόγονη» σε σχέση με τις αντίστοιχες που σωρηδόν βγαίνουν στις μέρες μας, ωστόσο αποτυπώνει ανάγλυφα το κλίμα κεφιού και διασκέδασης που υπήρχε στον «Ορφέα». Είναι πραγματικά μοναδικό ν' ακούς τους διαλόγους του Νταλάρα με τους θεατές, να τους ρωτά «Τι έχω ξεχάσει» κι εκείνοι να φωνάζουν και να ζητούν άλλος τη «Φαντασία», άλλος το «Μ' έκοψαν με χώρισαν στα δυο», άλλος το «Εκεί που σμίγει η Δύση και η Ανατολή» και οι περισσότεροι «Το δέντρο», από τα οποία όμως στο δίσκο υπάρχει μόνον η «Φαντασία».

Εξαιρετική στιγμή είναι οι «κόντρες σόλο» που κάνουν στο «Φύγε κι άσε με» ο Λευτέρης Ζέρβας με το βιολί και ο Μάκης Μπέκος με το κλαρίνο. Ένα καταπληκτικό πεντάλεπτο με τους δυο να παίζουν φοβερά πράγματα και ν' αναγκάζουν τον Νταλάρα να λέει από μικροφώνου «Αυτό κυρίες και κύριοι είναι ένα δείγμα απ' την ελληνική τζαζ»!

Επίσης, υπάρχουν δύο τραγούδια από την κατηγορία «Τα χασικλίδικα» για τα οποία σημειώνει ο ερμηνευτής στο εσώφυλλο ότι είχαν πάρει ήδη το δρόμο για το στούντιο, ωστόσο αυτός ο δίσκος δεν έγινε ποτέ. Ακόμη, συναντάμε την πρώτη παρουσίαση του «Τραγουδιστή» του Χρήστου Νικολόπουλου και της Μάρως Μπιζάνη με το οποίο κλείνει το πρόγραμμα και λίγους μήνες αργότερα κυκλοφόρησε η ομότιτλη δισκογραφική δουλειά, σημειώνοντας εξίσου μεγάλες πωλήσεις.

Στο εσώφυλλο πέρα από το σημείωμα του Νταλάρα, υπάρχει ένα μίνι άλμπουμ φωτογραφιών από τις ως τότε συνεργασίες του με σπουδαίες φυσιογνωμίες του ελληνικού τραγουδιού, καθώς και από το πρόγραμμα του «Ορφέα» με τους συνεργάτες του.

Η παραγωγή είναι του ίδιου με τη συνεργασία της μετέπειτα συζύγου του ’ννας Ραγκούση και η ηχογράφηση έγινε από το κινητό στούντιο ηχογραφήσεων του Τάσου Κυριαζή. Ηχολήπτες ήταν οι Γιάννης Σιγλέτος και Βασίλης Γεωργόπουλος (που έκανε και το remixing) με βοηθό τον Βαγγέλη Κουλούρη. Τη διεύθυνση της ορχήστρας επιμελήθηκε ο Τάσος Καρακατσάνης.

Τα τραγούδια του δίσκου

1. Θέλω να τα πω (’κη Πάνου)

2. Χαροκόπου 1942-1953 (’κη Πάνου)

3. Νύχτωσε χωρίς φεγγάρι (Απ. Καλδάρα)

4. Πέντε χρόνια δικασμένος (Β. Παπάζογλου)

5. Ο ξεμάγκας (Β. Παπάζογλου)

6. ’λλα μου λεν τα μάτια σου (Θ. Δερβενιώτη-Κ. Μάνεση)

7. Χαϊδάρι (Μ. και Στ. Βαμβακάρη)

8. Το γράμμα (Γ. Ζαμπέτα-Γ. Μητσάκη)

9. Αναστενάζω βγαίνει φωτιά (Στ. Καζαντζίδη-Στ. Βαρτάνη)

10. Τώρα κλαις (Απ. Καλδάρα)

11. Καρδιά πληγωμένη (Γ. Λαύκα)

12. Φύγε κι άσε με (Π. Γαβαλά-Β. Καρατζή-Α. Κουλούρη)

13. Οι κυβερνήσεις πέφτουνε μα η αγάπη μένει (Χρ. Νικολόπουλου-Μ. Ρασούλη)

14. Ήλιε μου σε παρακαλώ (Μ. Λοϊζου-Λ. Παπαδόπουλου)

15. Μη μου θυμώνεις μάτια μου (Στ. Κουγιουμτζή)

16. Αχ χελιδόνι μου (Μ. Λοϊζου-Λ. Παπαδόπουλου)

17. Του κάτω κόσμου τα πουλιά (Στ. Κουγιουμτζή-Μ. Ελευθερίου)

18. Ήταν πέντε ήταν έξι (Στ. Κουγιουμτζή)

19. Όλα καλά (Στ. Κουγιουμτζή)

20. Η φαντασία (Απ. Καλδάρα)

21. Αχ ο μπαγλαμάς (Απ. Καλδάρα-Λ. Παπαδόπουλου)

22. Μες στου Βοσπόρου τα στενά (Απ. Καλδάρα-Πυθαγόρα)

23. Γιορτή ζεϊμπέκηδων (Απ. Καλδάρα-Πυθαγόρα)

24. Στην αλάνα (Γ. Σπανού-Λ. Παπαδόπουλου)

25. Αγάπη (Μ. Θεοδωράκη-Κ. Τριπολίτη)

26. Ξημερώνει (Μ. Θεοδωράκη-Κ. Τριπολίτη)

27. Πρώτη του Δεκέμβρη (Γ. Σπανού-Λ. Παπαδόπουλου)

28. Πάγωσε η τσιμινιέρα (Μ. Λοϊζου-Φ. Λάδη)

29. Παραπονεμένα λόγια (Γ. Μαρκόπουλου-Μ. Ελευθερίου)

30. Ο τραγουδιστής (Χρ. Νικολόπουλου-Μ. Μπιζάνη)

ΠΗΓΗ: www.musiccorner.gr

[ΘΑΝΑΣΗΣ ΠΟΛΥΜΗΧΑΝΟΣ 11,574]

To "Chart show" σήμερα στις 9μμ στον Αlpha είναι αφιερωμένο στους πιο διάσημους ζωντανούς δίσκους της ελληνικής δισκογραφίας. Οπότε το πιθανότερο θα είναι πως, αν όχι στην 1η θέση, σε μια από τις πρώτες θέσεις θα είναι "Τα τραγούδια μου".

[Bithidalaras 27]

Ε ναι λογικά πρώτο θα είναι. Επίσης, κανονικά πρέπει να είναι και το Αττικόν ψηλά.

[ΘΑΝΑΣΗΣ ΠΟΛΥΜΗΧΑΝΟΣ 11,574]

Έχει και ξένα live...

Ξενέρωσα....

[EKOSTEL 8,742]

Εάν δεν βγει πρώτο έχουν κάνει νοθεία!