Sign in to follow this  
Followers 0
Gerasimos

Στα ψηλά τα παραθύρια

18 posts in this topic

Gerasimo, cherish every note and word written by Stavros Koujoumtzis! He is a real genius. Everything I know from him, has the highest quality indeed. In every meaning.

And a pity, the instrumental arrangement of the main song is so less known than the one sung by Giorgo Dalara.

PS. I am hopelessly addicted to the work of this composer, you may not know it yet.

PS 2. This was the first recording of "Mi mou thimoneis", the Song of Songs, in this album.

Share this post


Link to post
Share on other sites
Gerasimo, cherish every note and word written by Stavros Koujoumtzis! He is a real genius.

Yes, he is very good and sweet and perfect for the voice of Dalaras.

Share this post


Link to post
Share on other sites

Or the opposite: the voice of Dalaras perfect for his music.

Stavros Kujumtzis was the first one, who decided, in fact, to cooperate with the young boy.

I can not find now the whole text concerning this, "Papadopoulos' view about Dalaras", a big quote from "Ta megala tragoudia" (3 CD's, 60 songs of S. Kujumtzis together.

Share this post


Link to post
Share on other sites

The very song 'sta psila ta paratiria' breaks my heart and when he sings it the world stops.

In a way it is the sweetest songs...his VOICE there is................well......

.....no words......

LIKE SPLENDOUR IN THE GRASS

Share this post


Link to post
Share on other sites
Or the opposite: the voice of Dalaras perfect for his music.

I'd more agree with you than with Gerasimos, Celeste, although I think Gerasimos is right too.

Share this post


Link to post
Share on other sites

Knock, knock, it's me, Olga :pity: Let me quote L. Papadopoulos then, even if it is already done by Christo-Regni somewhere in the "thisauro vathia krimmeno" autis tis selidas:

Τι ήταν ο Νταλάρας, πριν συναντηθεί με τον Κουγιουμτζή;

ένας νεάρος τραγουδιστής και μουσικός, που έψαχνε να βρεί μια θεσούλα στον ήλιο, αφού τις καίριες θέσεις τις είχαν καταλάβει, πρό πολλού, ο Καζαντζίδης και ο Μπιθικώτσης, η Μοσχολιού και η Πόλυ Πάνου, ο Γαβαλάς και ο Αγγελόπουλος και τόσοι αλλόι.

Κι όμως, αυτο το νεαρό τραγουδιστή, τον άπειρο και ανώριμο, τον πήρε στα χέρια του ο Κουγιουμτζής, τον ζύμωσε, τον έπλασε, τον διαμόρφωσε και τελικά του καθόρισε τη μοίρα: τον έστρεψε προς ενα δραματικό λαΪκό τραγούδι, με εξαίσιες μελωδιές και θαυμάσιους στίχους - ενα τραγούδι, που και σύμερα ακόμη, συγκινεί βαθύτατα.

Δεν θέλω, εδώ, να πώ, ότι [...] ειναι θαυματοποίος. Όχι. Βρήκε στο νεάρο Νταλάρα το πρόσφορο έδαφος, για να φυτέψει το σπόρο του. Σκεφτείτε, όμως, αν ο Νταλάρας, με το αναμφισβήτητο ταλέντο, ακολουθούσε την πορεία της "Εποχής του Παγκαλού ["Για τα τραγούδια και εγώ φταίω", OF] , ποιά θα ήταν η εξέλιξη του;

Πιστεύω, οτι θα ήταν καλή, αλλα σίγουρα δεν θα έιχε καμιά σχέση με αυτόν, που ξέρουμε".

:blush: Χίλια χρόνια να ζήσουν!

Share this post


Link to post
Share on other sites

The album "Sta psyla ta parathyria" is one of the best of Dalaras.The songs included are "....ένα κι ένα..." as we,the greeks,say.Not only the well known( Mi mou thimoneis,Ola kala,Sta psyla ta parathyria,Sta xronia tis ipomonis) but also the "forgoten" such as Eheis tin porta sou klisti(great song,great instrumentation) and the best song of this album(..in my opinion) "Ax ti adiko".

"...Aaax ti adikooo,aaaaax ti adikoooooo..." :):):)

Share this post


Link to post
Share on other sites

Από το Musiccorner.

"Ο δίσκος αυτός που κυκλοφόρησε τον Απρίλιο του 1975 αποτελεί ουσιαστικά συνέχεια του αντίστοιχου «Μικρές πολιτείες» του προηγούμενου χρόνου. Ίδιο μουσικό ύφος, ίδιοι ερμηνευτές (Γιώργος Νταλάρας, ’ννα Βίσση), ίδια ορχήστρα, ίδιες «χρυσές» πωλήσεις (περισσότερα από 50.000 αντίτυπα). Ωστόσο, το αποτέλεσμα είναι για ακόμη μια φορά κάτι παραπάνω από εξαιρετικό από πάσης πλευράς.

Ο Κουγιουμτζής καταφέρνει και πάλι να δημιουργήσει απλές και κατανοητές μελωδίες εξισορροπώντας το λαϊκό στυλ με τη μπαλάντα, με τη διαφορά ότι εδώ το πρώτο κυριαρχεί σε σχέση με τις «Μικρές πολιτείες». Η εξαιρετική ποιότητα της ηχογράφησης μας επιτρέπει ν' απολαύσουμε μιαν υποδειγματική ενορχήστρωση κι εκτέλεση των κομματιών, με επικεφαλείς σπουδαίους σολίστ όπως οι Χρήστος Νικολόπουλος, Θανάσης Πολυκανδριώτης (μπουζούκια), Μάριος Κώστογλου, Κώστας Νικολόπουλος (κιθάρες), Χάρης Καλέας (πιάνο), Πάνος Ιατρού (μπαγλαμάς), Διονύσης Πανταζής (μπάσο), Γεράσιμος Λαβράνος (ντραμς), Παντελής Δεσποτίδης (βιολί) και Τάκης Σούκας (σαντούρι).

Όσο για τα τραγούδια, είναι το ένα καλύτερο από το άλλο και τα περισσότερα πασίγνωστα και «κλασικά». Ο Νταλάρας έχει μπει πια για τα καλά στο πνεύμα του συνθέτη μετά από επτά χρόνια συνεχούς συνεργασίας, ενώ η Βίσση επιβεβαιώνει τις άριστες εντυπώσεις που είχε αφήσει στις «Μικρές πολιτείες». Σημειωτέον ότι είναι η τελευταία δισκογραφική συνάντηση Κουγιουμτζή - Νταλάρα στη δεκαετία του '70, αφού η επόμενη θα έλθει το 1986 με το «Τρελοί και άγγελοι».

Πάντως, η γνώμη μου είναι ότι «όλα τα λεφτά» του άλμπουμ είναι η επανεκτέλεση και διασκευή σε ταξίμι του «Μη μου θυμώνεις μάτια μου», από τις πρώτες επιτυχίες του συνθέτη στις αρχές της δεκαετίας του '60. Μιλάμε για ένα πραγματικό αριστούργημα, με τον Νικολόπουλο να «κεντά» με το μπουζούκι και τον Ιατρού να συνοδεύει υποδειγματικά με τον μπαγλαμά, ενώ ο Νταλάρας δίνει ρεσιτάλ ερμηνείας με δεύτερες φωνές τη Χάρις Αλεξίου και τον Πάνο Λαμπρόπουλο! Θεωρώ ότι αυτή η εκτέλεση του τραγουδιού είναι μοναδική και αξεπέραστη.

Στα αξιοσημείωτα η πρώτη συνεργασία του Σταύρου Κουγιουμτζή με τον Λευτέρη Παπαδόπουλο και τον νέο τότε στιχουργό Μιχάλη Μπουρμπούλη, ενώ να σημειώσουμε ότι - όπως αποκάλυψε ο ίδιος ο συνθέτης - οι στίχοι από «Τα χρόνια της υπομονής» προέρχονται από δύο διαφορετικά ποιητικά έργα του Μάνου Ελευθερίου. Υποψιάζομαι ότι το ίδιο θα πρέπει να συνέβη και με το «Σαν ραγίσει το ποτήρι»...

Στο ...περίεργο εσώφυλλο υπάρχει μια φωτογραφία του Νταλάρα πάνω σε ποδήλατο και περιστέρια να πετούν γύρω-γύρω, ενώ στο οπισθόφυλλο φωτό συνθέτη και τραγουδιστών. Η παραγωγή ήταν του Αχιλλέα Θεοφίλου και η ηχογράφηση έγινε στα στούντιο της "Columbia" με ηχολήπτη τον Στέλιο Γιαννακόπουλο και βοηθό τον Μίμη Καννή.

Τα τραγούδια του δίσκου

1. Στα ψηλά τα παραθύρια (Λ. Παπαδόπουλου) Γ. Νταλάρας

2. Έχεις την πόρτα σου κλειστή (Μ. Μπουρμπούλη) Γ. Νταλάρας

3. Σαν σβησμένο καρβουνάκι (Α. Δασκαλόπουλου) Γ. Νταλάρας

4. Παραμύθι ξεχασμένο (Σ. Δασκαλόπουλου) Α. Βίσση

5. Αχ τι άδικο (Α. Δασκαλόπουλου) Γ. Νταλάρας

6. Η πρώτη άνοιξη (Ορχήστρα)

7. Όλα καλά (Στ. Κουγιουμτζή) Γ. Νταλάρας

8. Σαν ραγίσει το ποτήρι (Μ. Ελευθερίου) Γ. Νταλάρας

9. Για την αγάπη πες μου (Α. Δασκαλόπουλου) Α. Βίσση

10. Κάποιος χτύπησε την πόρτα (Λ. Παπαδόπουλου) Γ. Νταλάρας

11. Στα χρόνια της υπομονής (Μ. Ελευθερίου) Α. Βίσση

12. Μη μου θυμώνεις μάτια μου (Στ. Κουγιουμτζή) Γ. Νταλάρας

http://www.musiccorner.gr/extras/record/037.html

Share this post


Link to post
Share on other sites
[...] Στο ...περίεργο εσώφυλλο υπάρχει μια φωτογραφία του Νταλάρα πάνω σε ποδήλατο και περιστέρια να πετούν γύρω-γύρω, ενώ στο οπισθόφυλλο φωτό συνθέτη και τραγουδιστών [...]

:D:razz:;) δυο εξώφυλλα υπάρχουν;;;

Share this post


Link to post
Share on other sites
[...] Στο ...περίεργο εσώφυλλο υπάρχει μια φωτογραφία του Νταλάρα πάνω σε ποδήλατο και περιστέρια να πετούν γύρω-γύρω, ενώ στο οπισθόφυλλο φωτό συνθέτη και τραγουδιστών [...]

:D:razz:;) δυο εξώφυλλα υπάρχουν;;;

Δυο εξώφυλλα υπάρχουν αλλά χωρίς μεγάλες διαφορές.

Και τα δυο είναι ανοιχτά , τύπου "σαλόνι" , και έχουν τη φωτογραφία του Νταλάρα με το ποδήλατο.Οι τίτλοι των τραγουδιών και τα ονόματα των μουσικών είναι γραμμένα στο πλάι του εσωφύλλου.Στη δεύτερη έκδοση είναι γραμμένα στο οπισθώφυλλο , κάτω από τις φωτογραφίες των συντελεστών.

Υπάρχει και μια έκδοση από το Ισραήλ, της οποίας το εξώφυλλο δεν ανοίγει , είναι κλειστό, χωρίς τη φωτογραφία με το ποδήλατο.

Share this post


Link to post
Share on other sites

και όλα αυτά χάθηκαν στο remaster (που είναι η έκδοση που έχω εγώ :D ),

ίσως και στην παλιοτερη έκδοση σε cd;

Share this post


Link to post
Share on other sites

Posted today on the blog Μουσική Χωρίς Σύνορα...

ΓΙΩΡΓΟΣ ΝΤΑΛΑΡΑΣ - (1975) Στά ψηλά τα παραθύρια

Το πρώτο και βασικό πρόβλημα που αντιμετωπίζει κανείς με την περίπτωση του Γιώργου Νταλάρα είναι ότι δεν μπορεί να τον κατατάξει σε καμία κατηγορία Τριάντα πέντε χρόνια πρωταγωνιστής στο ελληνικό τραγούδι (55 προσωπικοί δίσκοι) , έχει ερμηνεύσει τα πάντα. Από ρεμπέτικα και λαϊκά μέχρι Latin και παραδοσιακά λατίνο. Αυτοδίδακτος μουσικός. Tελειομανής. ’νθρωπος με ιδιαίτερο χιούμορ. Συλλέκτης εδώ και χρόνια μουσικών οργάνων και άλλων αντικειμένων. Γεννημένος στην Κοκκινιά, γιος του γνωστού ρεμπέτη Λουκά Νταράλα Ένας λαϊκός τραγουδιστής.

Ο δίσκος αυτός που κυκλοφόρησε τον Απρίλιο του 1975 αποτελεί ουσιαστικά συνέχεια του αντίστοιχου «Μικρές πολιτείες» του προηγούμενου χρόνου. Ίδιο μουσικό ύφος, ίδιοι ερμηνευτές (Γιώργος Νταλάρας, ’ννα Βίσση), ίδια ορχήστρα, ίδιες «χρυσές» πωλήσεις (περισσότερα από 50.000 αντίτυπα). Ωστόσο, το αποτέλεσμα είναι για ακόμη μια φορά κάτι παραπάνω από εξαιρετικό από πάσης πλευράς.

Ο Κουγιουμτζής καταφέρνει και πάλι να δημιουργήσει απλές και κατανοητές μελωδίες εξισορροπώντας το λαϊκό στυλ με τη μπαλάντα, με τη διαφορά ότι εδώ το πρώτο κυριαρχεί σε σχέση με τις «Μικρές πολιτείες». Η εξαιρετική ποιότητα της ηχογράφησης μας επιτρέπει ν' απολαύσουμε μιαν υποδειγματική ενορχήστρωση κι εκτέλεση των κομματιών, με επικεφαλείς σπουδαίους σολίστ όπως οι Χρήστος Νικολόπουλος, Θανάσης Πολυκανδριώτης (μπουζούκια), Μάριος Κώστογλου, Κώστας Νικολόπουλος (κιθάρες), Χάρης Καλέας (πιάνο), Πάνος Ιατρού (μπαγλαμάς), Διονύσης Πανταζής (μπάσο), Γεράσιμος Λαβράνος (ντραμς), Παντελής Δεσποτίδης (βιολί) και Τάκης Σούκας (σαντούρι).

Τα τραγούδια του δίσκου

1. Στα ψηλά τα παραθύρια (Λ. Παπαδόπουλου) Γ. Νταλάρας

2. Έχεις την πόρτα σου κλειστή (Μ. Μπουρμπούλη) Γ. Νταλάρας

3. Σαν σβησμένο καρβουνάκι (Α. Δασκαλόπουλου) Γ. Νταλάρας

4. Παραμύθι ξεχασμένο (Σ. Δασκαλόπουλου) Α. Βίσση

5. Αχ τι άδικο (Α. Δασκαλόπουλου) Γ. Νταλάρας

6. Η πρώτη άνοιξη (Ορχήστρα)

7. Όλα καλά (Στ. Κουγιουμτζή) Γ. Νταλάρας

8. Σαν ραγίσει το ποτήρι (Μ. Ελευθερίου) Γ. Νταλάρας

9. Για την αγάπη πες μου (Α. Δασκαλόπουλου) Α. Βίσση

10. Κάποιος χτύπησε την πόρτα (Λ. Παπαδόπουλου) Γ. Νταλάρας

11. Στα χρόνια της υπομονής (Μ. Ελευθερίου) Α. Βίσση

12. Μη μου θυμώνεις μάτια μου (Στ. Κουγιουμτζή) Γ. Νταλάρας

Share this post


Link to post
Share on other sites

Στο τραγούδι "ΣΑΝ ΣΒΗΣΜΕΝΟ ΚΑΡΒΟΥΝΑΚΙ" τους στίχους έχει γράψει ο Μάνος Ελευθερίου και όχι ο ’κος Δασκαλόπουλος,όπως αναφέρθηκε απο τον φίλο oberonsghost.

Share this post


Link to post
Share on other sites
Ας μου συγχωρεθεί το λάθος, για τη φίλη μας.

Συγχωρημένος.....

το λάθος υπάρχει στο blog, και έκανα ενα απλό copy-paste....

;);):(

Share this post


Link to post
Share on other sites
Guest
You are commenting as a guest. If you have an account, please sign in.
Reply to this topic...

×   You have pasted content with formatting.   Remove formatting

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

Loading...
Sign in to follow this  
Followers 0