Νίκος Ξυλούρης

[Agnie 1]

Κανείς δεν ξέχασε το Νίκο Ξυλούρη 8/12/2003

Γράφει

ο Αλέξανδρος Μυριώτης

«Σαν έρθουν οι φίλοι μου» - Νίκος Ξυλούρης. Ζωντανή ηχογράφηση στο Λυκαβηττό

Ο Νίκος Ξυλούρης γεννήθηκε στις 7 Ιουλίου του 1936 στα Ανώγεια της Κρήτης. Σε ηλικία 5 ετών οι κατακτητές Γερμανοί καίνε το χωριό του και μεταφέρουν τους κατοίκους του πρόσφυγες στο Μυλοπόταμο. Επιστρέφουν στα Ανώγεια μετά την απελευθέρωση. Από πολύ μικρός δείχνει την κλίση του στο τραγούδι και στη λύρα. Δώδεκα χρονών, ο πατέρας του τού αγοράζει την πρώτη του λύρα για να εξελιχθεί πολύ γρήγορα σ' έναν από τους πλέον περιζήτητους οργανοπαίχτες και τραγουδιστές, σε γάμους, βαφτίσια και άλλες κοινωνικές εκδηλώσεις της περιοχής του.

Σε ηλικία 17 ετών κατεβαίνει για πρώτη φορά να δουλέψει στο Ηαράκλειο, στο κέντρο «Κάστρο». Στα τέλη του 1958 πραγματοποιεί την πρώτη του ηχογράφηση για δίσκο. Είναι το τραγούδι «Κρητικοπούλα μου», το οποίο έγινε πολύ μεγάλη επιτυχία. Την επιτυχία του πρώτου εκείνου τραγουδιού ακολουθούν αρκετές ακόμα ηχογραφήσεις σε μικρά δισκάκια. Η επιτυχία όσο πάει και απλώνεται όχι μόνο στην Ελλάδα αλλά και πέρα από αυτή. Πέρα από τα παραδοσιακά τραγούδια της Κρήτης η φωνή του Ξυλούρη θα ντύσει σύγχρονες «έντεχνες» δημιουργίες επώνυμων συνθετών, όπως του Γιάννη Μαρκόπουλο με τον οποίο συνεργάστηκε για πρώτη φορά στο «Χρονικό». Την περίοδο της δικτατορίας εμφανίζεται διαδοχικά σε πέντε συνολικά μπουάτ, «Λήδρα», «Αρχόντισσα», «Αποσπερίδα», «Κύτταρο» & «Θεμέλιο». Τα μεταπολιτευτικά χρόνια τραγουδά κάποια ακόμα τραγούδια του Χρήστου Λεοντή, του Σταύρου Ξαρχάκου και του Γιάννη Μαρκόπουλου. Παράλληλα ηχογραφεί τα «Αντιπολεμικά» τραγούδια του Λίνου Κόκοτου και του Δημήτρη Χριστοδούλου και κάποια μελοποιημένα από τον Ηλία Ανδριόπουλο ποιήματα του Γιώργου Σεφέρη. Επανέρχεται όμως και στα παραδοσιακά τραγούδια της Κρήτης, ενώ παράλληλα ερμηνεύει και κάποια λαϊκά τραγούδια του Στέλιου Βαμβακάρη.

Με τον «Αργαλειό», το «Φιλεντέμ», τον «Πραματευτή» και το «Μεσοπέλαγα αρμενίζω» ακούγεται ξανά έντονα η φωνή του, αλλά δυστυχώς θα είναι η τελευταία φορά. Ύστερα από ταλαιπωρία ενός χρόνου με την υγεία του, «φεύγει» για πάντα στις 8 Φεβρουαρίου του 1980. Η φυσική του απουσία έρχεται να κλείσει μια ολόκληρη εποχή, να «σφραγίσει» μια συγκεκριμένη αντίληψη περί ελληνικού τραγουδιού. Εικοσιτρία ολόκληρα χρόνια μετά, αγαπημένοι φίλοι, μαθητές, θαυμαστές αλλά και συγγενείς του Νίκου Ξυλούρη αποφασίζουν να δώσουν μια μοναδική συναυλία στο θέατρο του Λυκαβηττού, σαν φόρο τιμής στο όνομα και το έργο του.

Περιεχόμενα:

1. Σαν έρθουν οι φίλοι μου

2. Ητανε μια φορά

3. Η μπαλάντα του κυρ-Μέντιου

4. Φιλεντέμ

5. Αποχαιρετισμός

6. Κρουσταλοβραχιωνιάτη μου

7. Όσο βαρούν τα σίδερα

8. Μπήκαν στην πόλη οι οχτροί

9. Πώς να σωπάσω

10. Κόσμε χρυσέ

11. Πόνοι της Παναγιάς

12. Προ Χριστού

13. Καλήν εσπέραν

14. Ο ανδρειωμένος

15. Απ' των Χανιώ την πόρτα

16. Ο πραματευτής

17. Γειά σου χαρά σου Βενετιά

18. Δεν κλαίνε οι δυνατές καρδιές

19. Ανυφαντού

20. Γλύκα είναι τα δάκρυα

21. Αγρίμια κι αγριμάκια μου

ΚΡΙΤΙΚΗ

Αν έπρεπε να περιγράψουμε με λίγα λόγια το τι συνέβη στην συναυλία που δόθηκε προς τιμήν του «αρχάγγελου της Κρήτης» Νίκου Ξυλούρη στον Λυκαβητό, μάλλον δεν θα μπορούσαμε. Γιατί θα αφήσουμε απ' έξω τους χιλιάδες κόσμου που γέμισαν εκτός από τον χώρο του θεάτρου και την είσοδο του απ' όπου παρακολουθούσαν την συναυλία σε γιγαντοθόνη, αλλά και εκείνους που βρίσκονταν στους γύρω λόφους. Δεν θα αναφέραμε επίσης την συγκίνηση των καλλιτεχνών που συμμετείχαν, και που τίμησαν με λόγια αγάπης και σεβασμού τον δάσκαλο, αδερφό ή συμπατριώτη τους Νίκο Ξυλούρη.

Δεν θα μπορούσαμε να μιλήσουμε για την ερμηνεία και το πάθος αυτών των ανθρώπων, που θύμισαν τα τραγούδια του Νίκου, αν και ο κόσμος απέδειξε ότι δεν τα έχει ξεχάσει.

Όλες αυτές οι εικόνες σου έρχονται στο μυαλό, ακούγοντας την ζωντανή ηχογράφηση από τη συναυλία, έστω κι αν δεν ήσουν εκεί. Όλοι όσοι βρέθηκαν εκείνη την βραδιά στο θέατρο του Λυκαβητού -τραγουδώντας, χορεύοντας αλλά κυρίως χειροκροτώντας- θα κρατήσουν ως ενθύμιο το cd, γνωρίζοντας ότι αυτή ήταν μια από τις καλύτερες και ίσως μεγαλύτερες συναυλίες που έχει γίνει στο συγκεκριμένο θέατρο. Οι Μανώλης Λιδάκης, Ψαραντώνης, Χρήστος Θηβαίος, Μίλτος Πασχαλίδης, Χαϊνηδες, Γιάννης Ξυλούρης, Βασίλης Σταυρακάκης, Ανοιχτή Θάλασσα, Γιώργης Ξυλούρης, Γιάννης Χαρούλης, Νίκος Ανδρουλάκης, Νίκη Ξυλούρη και Ελευθερία Ξυλούρη, κατέθεσαν την ψυχή τους και την ανεπανάληπτη ερμηνεία τους, η οποία αποτυπώθηκε στο σπάνιο αυτό ηχογράφημα, για να μείνει αναλλοίωτο στον χρόνο, όπως και ο Νίκος Ξυλούρης.

http://entertainment.flash.gr/music/releas...3/12/8/17042id/

[Anna 752]

and this link is especially for Annette

http://www.musiccorner.gr/news/2004/0026.html

[Annemarie 19]

Thank you Anna !

Yes, so many years since he died !

Yesterday was a Xylouris day for me. I listen to all the songs I have by him going from Erotokritos, to Ritzikas, Markopoulos and Xarchakos songs............

[francois 4]

«Σαν έρθουν οι φίλοι μου» - Νίκος Ξυλούρης

Great song, and even greater singer! 'tis pity he died so early...

[Annemarie 19]

«Σαν έρθουν οι φίλοι μου» - Νίκος Ξυλούρης

Great song, and even greater singer! 'tis pity he died so early...

Definitely !!!

Do you know where I could find the lyrics of the song Francois ?

Kithara doesn't have it and Stixoi is closed...

[Agnie 1]

«ΣΑΛΠΙΣΜΑ»

ΠΟΙΗΣΗ

Κ.ΒΑΡΝΑΛΗ-Κ.ΚΑΡΥΩΤΑΚΗ-Α.ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ-ΧΡ.ΘΑΝΟΥ

Με τόν ΝΙΚΟ ΞΥΛΟΥΡΗ

Ο δίσκος κυκλοφόρησε τον Απρίλιο του 1980 , δύο περίπου μήνες από το θάνατο του Νίκου Ξυλούρη. Ήταν η δεύτερη δισκογραφική δουλειά του Λουκά Θάνου. ( Η πρώτη με ερμηνεύτρια την Ξανθ. Καραθανάση). Στό Σάλπισμα ο συνθέτης μελοποίησε ποιήματα των Κ.Βάρναλη, Κ.Καρυωτάκη και Α.Αλεξάνδρου καθώς και ποιήματα του πατέρα του Χρήστου.

Στο σημείωμα του δίσκου ο Λουκάς Θάνου έγραφε:

Τα τραγούδια αυτά μελοποιημένα το 1969 -1972, ενορχηστρωμένα το 1974 και ηχογραφημένα το 1976 , παρ' όλο που χρειάστηκαν 3 χρόνια απ' όταν τελειώσαμε τις ηχογραφήσεις και 10 απ' όταν άρχιζα να τα συνθέτω , για να δοθούν στο εμπόριο και με βρίσκουν μετουσιωμένο σ' αυτόν τον κυκεώνα της αλλαγής της 10ετίας που ανδρωθήκαμε , πιστεύω ακόμα στη γνησιότητά τους , είναι και αυτά προιόντα του περιβάλλοντος της εποχής.

«Δεν ήτανε μονάχα πως είχε ανοίξει μια γεωλογική ρωγμή στο έδαφος που μαθαίναμε να περπατάμε. 'Ητανε σάμπως ένα από καιρό παρατημένο ορυχείο μέσα στον ίδιο μας τον χαρακτήρα νάχε ξαφνικά γκρεμισrή. Καταλάβαινα πως αυτή η άγονη ανταλλαγή ιδεών και αισθημάτων είχε χαράξει το δρόμο της προς τη πυκνότερη ζούγκλα της καρδιάς μας, κι ότι εδώ γινόμαστε κάτοχοι μιας αινιγματικής γνώσης που δεν μπορούσε παρά να διαβιβασθή λαθραία κι' εμείς τη δεχθήκαμε, την αποκρυπτογραφήσαμε για να την καταλάβουμε. Αλλωστε με την άσκηση της τέχνης του ο καλλιτέχνης βρίσκει τον ευτυχή συμβιβασμό μ' όλα εκείνα που τον πλήγωσαν ή τον νίκησαν στην καθημερινή του ζωή, όχι για να ξεφύγη απ' τη μοίρα του, όπως πολλοί κάνουν, αλλά για να την ολοκλήρωση στην πραγματική της διάσταση με την φαντασία». Αλλοιώς γιατί να πληγώνουμε ο ένας τον άλλο; Τ' ΑΦΙΕΡΩΝΩ ΛΟΥΚΑΣ ΘΑΝΟΣ

Οι ηχογραφήσεις τέλειωσαν τό 1977.Γιά τά επόμενα 3 χρόνια ο δίσκος δεν κυκλοφόρησε δίνοντας την αίσθηση στον συνθέτη πως η παραγωγός εταιρεία δεν θα τον εξέδιδε.

Ο Ν.Ξυλούρης έφυγε στις 8 Φεβρουαρίου τού 1980.Τατραγούδια πρωτακούστηκαν τόν Απρίλιο του ίδιου χρόνου με την κυκλοφορία του δίσκου. Ο Λ..Θάνος σημειώνει για την ερμηνεία του Ν.Ξυλούρη:

«Ο Ν.Ξυλούρης τραγούδησε με φοβερό τρόπο τα τραγούδια μου,τα οποία μου αποκαλύφθηκαν μέ ένα διαφορετικό πρόσωπο.Νόμιζα ότι δεν ήταν δικά μου όταν τα άκουσα απο τον Νίκο.Ο τρόπος που ερμηνεύει ο Ξυλούρης είναι έξτατικός,παίρνει το τραγούδι από εκεί που το έχει φανταστεί ο συνθέτης και το πάει σε μια άλλη διάσταση .»

1. Η ΜΠΑΛΑΝΤΑ ΤΟΥ ΚΥΡ' ΜΕΝΤΙΟΥ -Κ. ΒΑΡΝΑΛΗ

2. ΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ ΣΟΥ-ΧΡ.ΘΑΝΟΥ

3. ΤΙΣ ΝΥΧΤΕΣ - Α.ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ

4. ΜΙΑ ΚΟΡΗ-Δ. ΘΑΝΟΥ

5. ΠΟΝΟΙ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ-Κ. ΒΑΡΝΑΛΗ

6. ΚΙ ΑΝ ΕΣΒΗΣΕ -Κ. ΚΑΡΥΩΤΑΚΗ

7. ΙΔΑΝΙΚΟΙ ΑΥΤΟΧΕΙΡΕΣ -Κ. ΚΑΡΥΩΤΑΚΗ

8. ΔΕΝ ΑΓΑΠΑΣ -Κ. ΚΑΡΥΩΤΑΚΗ

9. ΕΙΣΑΙ ΨΥΧΗ ΜΟΥ- Κ. ΚΑΡΥΩΤΑΚΗ

10. ΤΟ ΑΓΑΛΜΑ ΤΗΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ- Κ. ΚΑΡΥΩΤΑΚΗ

Στην ηχογράφηση έπαιξαν οι μουσικοί:

Μπάσο:Αντρέας Μικρούτσικος Βαγγέλης Ευαγγελίδης

Κιθάρα:Διονύσης Γράψας Δημήτρης Καραχάλιος

Μπουζούκι:Στέλιος Βαμβακάρης

Κρουστά:Νίκος Τουλιάτος

Φλογέρα-Φυσαρμόνικα:Μάνος Αβαράκης

Πιάνο-Κιθάρα:Λουκάς Θάνος

Ηχολήπτης ήταν ο Γιώργος Κωνσταντόπουλος.

Την ενορχήστρωση και την διεύθυνση της ορχήστρας είχε ο συνθέτης.

http://www.melodia.gr/sthnarxh/index.asp

[Marijke 23]

Next week there'll be a tribute to Nikos Xilouris in Melbourne,Australia.

Both his wife and son will be singing there.

So,members from Australia...

[Annemarie 19]

Marijke, I don't think it is Mrs. Ourania Xylouri who will sing in Melbourne.

More likely Niki Xylouri.

The Xylouris are a "whole tribe" of musicians.

1) Nikos Xylouris (born 1936) and his 2 younger brothers : Antonis Xylouris (born 1942, better known as Psarantonis) and Giannis Xylouris (born 1943, also known as Psarogiannis).

2) Among the younger generation Giorgis Xylouris who is the son of Pasarantonis.

He sings and plays several instruments and has created the Xylouris ensemble (to which Niki participates if I'm not mistaken).

The Xylouris ensemble has performed in Australia before.

Niki Xylouris is a singer and so is the young Eleutheria Xylouris.

There is a Lambis Xylouris who plays the lute too..and a few more most likely, they seem to be an extremely gifted family !!!!

[Marijke 23]

Thank you Annette,I think you're right.

A very gifted family,right?

This son Nikos teaches lira in Melbourne,where he lives some of the year...thats why the concert will be there...

[ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΑ 0]

.....και σε αυτό το link ακούμε αποσπάσματα από το cd.....

http://entertainment.flash.gr//music/relea...4/5/10/17807id/

[Makis 2,780]

Μνήμη Νίκου Ξυλούρη

Ρεπορτάζ: Μ. ΠΕΤΡΟΥΤΣΟΥ - Σ. ΜΑΝΙΑΤΗΣ - Κ. ΤΣΙΓΩΝΙΑ

Αφιέρωμα στον Νίκο Ξυλούρη με αφορμή τη συμπλήρωση 25 χρόνων από το θάνατό του θα προβληθεί αύριο από την ΕΤ-1 μέσα από την εξαιρετική ταινία-ντοκιμαντέρ του Σταύρου Στρατηγάκου «Νίκος Ξυλούρης και τρία ποιήματα» και την ειδική εκπομπή που ετοίμασε η Μπήλιω Τσουκαλά.

Για τον αξέχαστο Ξυλούρη, τον Αρχάγγελο της Κρήτης, μιλούν στο αυριανό «Εχει γούστο» (16.00) η σύντροφός του επί 22 χρόνια Ουρανία και μητέρα των παιδιών του, Γιώργη και Ρηνιώς, ο φίλος του σκηνοθέτης Γιάννης Σμαραγδής καθώς και η Μαρία Καρρά, η γιατρός και ο άνθρωπος με τον οποίο ο Νίκος Ξυλούρης μοιράστηκε τις δύσκολες στιγμές στο νοσοκομείο «Μεμόριαλ» της Νέας Υόρκης. Στο στούντιο θα βρίσκεται ο συνονόματος και συνεπώνυμος δήμαρχος των Ανωγείων, Νίκος Ξυλούρης, καθώς και ο καλλιτεχνικός διευθυντής της «Λήδρας» Κώστας Μανιουδάκης. Τραγούδια έντεχνα, αλλά και παραδοσιακά ριζίτικα που τραγούδησε ο Ξυλούρης ερμηνεύουν στο πλατό της εκπομπής ο Γιάννης Χαρούλης, ο Μιλτιάδης Πασχαλίδης και ο Μάνος Πυροβολάκης.

Αμέσως μετά, οι τηλεθεατές θα έχουν την ευκαιρία να παρακολουθήσουν την ταινία-ντοκιμαντέρ με τίτλο «Ο Νίκος Ξυλούρης και τρία ποιήματα» που υπογράφει ο Σταύρος Στρατηγάκος και προβάλλεται σε επανάληψη (18.00).

Η ταινία ακολουθεί την πορεία του Ξυλούρη από την Κρήτη στην Αθήνα την περίοδο της δικτατορίας. Με τη μοναδική φωνή και το ήθος του δεν αργεί να ξεπεράσει τα όρια ενός απλού ερμηνευτή τραγουδιών και γίνεται γνωστός σε όλη την Ελλάδα και το εξωτερικό . Η Γαλλική Μουσική Ακαδημία τον βραβεύει και από την Ιαπωνία φθάνει ένα κινηματογραφικό συνεργείο που τον αναζητεί. Κι όλα αυτά πριν ξεσπάσει η φοιτητική εξέγερση του Πολυτεχνείου, η οποία σφραγίστηκε ανεξίτηλα από την παρουσία και τα τραγούδια του.

Στο φακό καταγράφονται οι συγκινητικές αφηγήσεις της γυναίκας του Ουρανίας, της κόρης του και του Ψαραντώνη, ενώ από την ταινία «περνούν» οι αναμνήσεις της Δόμνας Σαμίου,του Τάσου Γουδέλη, του Κώστα Μανιουδάκη, του Σταύρου Πασπαράκη (τραγουδούσε μαζί του), του Κώστα Λαλιώτη, της Μαρίας Καρρά και πολλών άλλων που μιλούν για το ήθος και τη λεβεντιά του Νίκου Ξυλούρη.

Το ντοκιμαντέρ, ακολουθώντας τον αφηγηματικό άξονα τριών ποιημάτων του Αλέξη Ασλάνογλου, γυρίστηκε σε όλη την Αθήνα σε μια προσπάθεια ιχνηλάτησης της χαμένης αθωότητας μιας εποχής, κάτω από επιστρώσεις λόγου, μουσικής και τσιμέντου...

ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 07/02/2005

[Makis 2,780]

Ενα αφιέρωμα στο Νίκο Ξυλούρη (χωρίς περισσότερες πληροφορίες) θα προβάλλει σήμερα το απόγευμα στις 18.00 η ΕΤ3,

[Χελιδόνι 529]

Νίκος Ξυλούρης-AΡΧΑΓΓΕΛΟΣ

Τα τραγούδια του είναι μύθος,θρύλος ο ίδιος χρησιμοποίησε τα φερά που του'δωσαν ονομάζοντας τον αρχάγγελο και πέταξε ψηλά,σίγουρα ήξερε ότι τα τραγούδια του και η μορφή του θα αγκαλιάσουν την αθανασία,σίγουρα δεν θα υπάρξει άλλος τραγουδιστής και λυράρης σαν αυτόν,σίγουρα θα τα πίνει συχνά με τον Μάνο Λοϊζο σε κανένα κουτούκι.

Υπάρχει στα ανώγεια της Κρήτης μιά φωτογραφία του σε κάθε σπίτι μπορεί και μέσα στο ίδιο τους το εικονοστάσι,σε ένα καφενέ επίσης μιά όσο ήταν το μπόϊ του.

Δεν πρόλαβε να τραγουδήσει Μίκη Θεοδωράκη και Μάνο Χατζιδάκι,μα και Λοϊζο φαντάζομαι.Ότι και να του έδιναν να τραγουδήσει θα είχε το χρώμα του τόπου του,θα είχε την χροιά της παλλικαριάς,θα είχε την μοναδικότητα του ότι τα τραγούδια του δεν θα μπορούσε να τα ερμηνεύσει κανείς άλλος.

Υπαρχει κι άλλη μια φωτογραφία του καρφιτσωμένη στην καρδιά μας.

[Annemarie 19]

Ourania Xylouris music store is now on line:

http://xilouris.gr/catalog/index.php

Great news for Nikos Xylouris fans who, like me, dont have many opportunities to go to Greece; I havent yet explored the new (to me!) website but I hope visiting it will be as pleasurable as visiting the actual shop.

[Annemarie 19]

Remembering

Σάββατο, 7 Φεβρουάριος 2009

Νίκος Ξυλούρης: Ο «Αρχάγγελος της Κρήτης

7 Ιουλίου 1936 ~ 8 Φεβρουαρίου 1980

Ένας μη συμβατικός άνθρωπος για την εποχή του, που η φωνή του και τα τραγούδια του δασκάλεψαν χιλιάδες Έλληνες. Ο Ψαρονίκος ήταν και είναι η συνείδηση της Κρήτης. Ξεκινώντας από τα πανηγύρια στο Ηράκλειο, κατάφερε να εισβάλει στα καλύτερα μαγαζιά της Αθήνας και να γράψει δίσκους με σπουδαίους συνθέτες ...

Ένας μη συμβατικός άνθρωπος για την εποχή του, που η φωνή και τα τραγούδια του δασκάλεψαν χιλιάδες Έλληνες Ο «Ψαρονίκος» ήταν και είναι η συνείδηση της Κρήτης. Ξεκινώντας από τα πανηγύρια στο Ηράκλειο, κατάφερε να «εισβάλει» στα καλύτερα μαγαζιά της Αθήνας και να γράψει δίσκους με σπουδαίους συνθέτες.

Για τον Ξυλούρη έχουν γραφτεί τόσες σελίδες, έχουν μιλήσει τόσοι άνθρωποι και πάλι κανείς δεν μπόρεσε να αποτυπώσει το φαινόμενο του Κρητικού «Αρχάγγελο» τον λένε πολλοί. Νίκος Ξυλούρης, απλά. Aυτό το όνομα, μόνο, είναι φορτισμένο, με όλα όσα ήταν ο άνθρωπος, ο λυράρης, ο τραγουδιστής, ο πατέρας, ο θρύλος.

O Νίκος ήταν από κείνους που δεν έπαιζαν με το τραγούδι, που δεν το ευτέλιζαν. O «Ψαρονίκος», όπως είναι το παρωνύμιό του στην Κρήτη, ήταν ραβδοσκόπος του εαυτού του και των άλλων. Ραβδοσκόπος του δικού του καιρού, με τον δικό του ξεχωριστό, μαγικό, ρεαλιστικό τρόπο ή με τον δικό του μαγικό, ρεαλιστικό ρομαντισμό. Κομίζοντας έτσι στον κόσμο, με τη ζωή του, τα τραγούδια, τη μουσική του, τη δική του αλήθεια.

O Ξυλούρης ήταν ένας λαϊκός και μη συμβατικός άνθρωπος της φυλής μας, χωρίς έπαρση για το έργο του, ποιώντας με τις υπερβάσεις του μιαν άλλη αλήθεια, μια άλλη πραγματικότητα, πιο διαχρονική, αυτή που την είχε ανάγκη ο ίδιος και την έχουμε επίσης και μεις, απ ό,τι φαίνεται. H φωνή του έμεινε για να την αισθάνεται και να την αξιολογεί καθένας με τον τρόπο του. O Νίκος «περιέχει» την εποχή του και την ξεπερνάει...

Ξεκινάει από τα πανηγύρια της Κρήτης, που δίνουν στους ανθρώπους χαρά, ενθουσιασμό, ανάπλαση, ανάταση. Είναι το τέταρτο παιδί και το πρώτο αγόρι -οι γονείς του θα αποκτήσουν συνολικά έξι- του Γιώργη του Ψαράκη, που διατηρεί καφενείο στο χωριό και μια στάνη με πρόβατα, και της Λευτεριάς O παππούς του, ο Σκουλάς, ήταν στην εποχή του από τους πιο μεγάλους λυράρηδες της Κρήτης

Εφοδιασμένος με μια λύρα, φεύγει από τα Ανώγεια, αμούστακος σχεδόν, γύρω στα δεκαεπτά και «εισβάλλει» στο Ηράκλειο Είναι από τα πιο ταραγμένα χρόνια της Ελλάδας, αρχές της δεκαετίας του 50. Οι Γερμανοί έχουν εκδιωχθεί, ο Εμφύλιος έχει κατασπαράξει το σώμα της χώρας, οι φυλακές είναι ακόμη γεμάτες από «εθνικά επικίνδυνους» κομμουνιστές και οι δωσίλογοι κυκλοφορούν ελεύθεροι.

O μικρός Ξυλούρης βλέπει, ακούει και θαυμάζει. Κυρίως, όμως, συμμετέχει, ζυμώνεται, μαθαίνει. Το έχει πλέον αποφασίσει. Θα ζήσει από τη λύρα του και τη φωνή του και ας μην μπορούν οι περισσότεροι να καταβάλουν τα χρήματα της διασκέδασης.

Κυκλοφορεί από την «Oντεόν» το 1958 ο πρώτος του δίσκος, υπό τον τίτλο «Μια μαυροφόρα που περνά» και κερδίζει το αστρονομικό ποσό των 150 δραχμών! Επί σχεδόν δέκα χρόνια απολαμβάνει τη μέθεξη με τους συντοπίτες του.

Το 1969 οι συγκυρίες τον οδηγούν στην Αθήνα, στο κέντρο «Κονάκι». O κόσμος μένει άναυδος από την παρουσία του. H νέα Κρήτη στο προσκήνιο! Ήρεμος, ψηλός, με πλούσια μαλλιά, μακριά έως τους ώμους, με παχύ και όμορφο μουστάκι. Ακίνητος Η φωνή του απλώνεται στην αίθουσα κρυστάλλινη, καθάρια, ζωντανή.

Ένας από τους ακροατές τον πλησιάζει διακριτικά. Είναι ο σκηνοθέτης Ερρίκος Θαλασσινός, ο οποίος τον φέρνει σε επαφή με τον συνθέτη Γιάννη Μαρκόπουλο H επόμενη δεκαετία έχει ήδη αρχίσει να τον χειροκροτεί.

Υποκλίνεται στη διαύγειά του, στο ήθος του, στις ταλαντούχες ορμές του. Είχαν προηγηθεί όμως περιστατικά που τον είχαν σημαδέψει.

Παρά την «εισβολή» του στο Ηράκλειο, τα χρόνια εκεί δεν ήταν εύκολα. Όταν αποχαιρέτησε τ «αγρίμια κι αγριμάκια» του χωριού του και τον Ψηλορείτη, δεν ήξερε τι θα συναντήσει στην πόλη, μήτε καταλάβαινε πώς διασκέδαζαν και πώς χόρευαν εκεί οι άνθρωποι (βαλς, τανγκό και λοιπές δυτικές φιγούρες, δυσνόητες, ακατανόητες).

Αλλά μήτε και οι παλιοί λυράρηδες τον είδαν με καλό μάτι. Λίγο προτού κυκλοφορήσει ο πρώτος του δίσκος, νυμφεύεται την Oυρανία και μαζί της θα αποκτήσει αργότερα δύο παιδιά.

Το ταλέντο του, που ξεχείλιζε, και οι φίλοι που απέκτησε στο Ηράκλειο, κατόρθωσαν να υπερισχύσουν. Και αργότερα, το 1966, επιλέγεται να εκπροσωπήσει την Ελλάδα σε φολκλορικό διαγωνισμό στο Σαν Ρέμο και να ερμηνεύσει ένα συρτάκι με τη λύρα του. H επιλογή του αυτή του έφερε και το πρώτο βραβείο.

Tον αμέσως επόμενο χρόνο, επί δικτατορίας πλέον, ανοίγει στο Ηράκλειο το πρώτο κρητικό κέντρο, τον «Eρωτόκριτο».

Το Φεβρουάριο του 1969 ηχογραφεί την «Aνυφαντού» και κυριολεκτικά «σπάει τα ταμεία» και τον Απρίλιο εμφανίζεται στο «Κονάκι». Το καλοκαίρι επιστρέφει στο Ηράκλειο και σε λίγο τον επισκέπτεται ο Τάκης Λαμπρόπουλος, διευθυντής τότε της «Κολούμπια». H πορεία του αρχίζει να διαγράφεται...

Κυκλοφορούν τα «Ριζίτικα» και κοσμούν τις βιτρίνες των αθηναϊκών δισκοπωλείων. Για την ερμηνεία του βραβεύεται από τη Γαλλική Ακαδημία «Charles Cros». Στο εξώφυλλο, όμως, του ξένου δίσκου δεν αναφέρεται καν το όνομά του. Απογοητεύεται, δεν αποθαρρύνεται όμως, δεν πτοείται.

Το κοινό της Αθήνας τον αγαπά. H Ελλάδα έχει αρχίσει να μαθαίνει για έναν Κρητικό, που, όμως, τραγουδάει και «έντεχνα» σπουδαίων συνθετών.

’παντες εντυπωσιασμένοι από το «πάντρεμα» της γνήσιας κρητικής έκφρασης του παραδοσιακού τραγουδιού της Κρήτης με τις μουσικές ανησυχίες του Μαρκόπουλου Στίχοι και μουσική, φωτιά στο μέγαρο της χούντας, φωνή δηκτική, που έκανε σαθρά τα θεμέλια του τυραννικού καθεστώτος. H Κρήτη μπροστάρισσα.

H μουσική της, αίφνης, αποκτά πανελλήνια εμβέλεια, ξεφεύγει από την «κλειστή» παράδοσή της. Οδηγός η μαεστρία του Μαρκόπουλου και η φωνή του Ξυλούρη. Το «Χρονικό» είναι δίσκος-σταθμός στην ιστορία της ελληνικής μουσικής που άλλαξε τις συνήθειες και την ίδια τη ζωή πολλών Ελλήνων

Κυκλοφορεί την ίδια χρονιά με τα «Pιζίτικα» και ο κόσμος εκστασιάζεται από την εναλλαγή των ήχων, από την πρόσμειξή τους με το χθες και το σήμερα, γιατί βλέπει σ αυτά τα τραγούδια την αγωνία του, τα δράματά του, τη θέλησή του για ελευθερία και ζωή. Δύο ώριμοι Κρητικοί άντρες, υπηρέτες της τέχνης, υψώνουν αυτή (την τέχνη) σε επίπεδα μύησης στην αντίσταση. Όταν, στην κορύφωση της δικτατορίας, τον Μάιο του 1971 εμφανίζονται από κοινού στην μπουάτ «Λήδρα», προκαλούν ίλιγγο.

Γίνεται το αδιαχώρητο. Ένας «ναός», όπου ιερουργούν οι μύστες της αντίστασης. Αφήνεται στον Μαρκόπουλο, στην «Ιθαγένεια» και τον «Στρατή τον Θαλασσινό». O Σταύρος Ξαρχάκος τον «πολιορκεί» και τον καλεί να τραγουδήσει στο «Διόνυσε, Καλοκαίρι μας». Αλλά αυτό δεν είναι τραγούδι. O Nίκος Ξυλούρης «αρπάζει» τους στίχους του Κώστα Kινδύνη, δέχεται την ευεργεσία του μουσικού ταλέντου του Ξαρχάκου και παραδίδει «κτήμα ες αεί» τούτο το μοναδικό, ανεκλάλητο, ανεπανάληπτο άσμα: «Πώς να σωπάσω μέσα μου την ομορφιά του κόσμου /ο ουρανός δικός μου/ κι η θάλασσα στα μέτρα μου».

Καλοκαίρι του 1973. Kαζάκος και Καρέζη ανεβάζουν στο «Αθήναιον» παράσταση με περιεχόμενο την ιστορική διαδρομή της Ελλάδας στα νεότερα χρόνια, το περίφημο έργο «Το μεγάλο μας τσίρκο». O Ξυλούρης κρατά τον καθοριστικό ρόλο του τραγουδιστή, του κήρυκα, του αγγέλου της παράδοσης και της κάθαρσης. Είναι ο «οιονεί εξάγγελος» της εξέγερσης στο Πολυτεχνείο, ο ακτιβιστής πολιτικός τραγουδιστής.

Μαζί με τους εξεγερμένους φοιτητές τραγουδά το «Πότε θα κάνει ξαστεριά». Έως το 1979, μετά την πτώση της χούντας, περιπλανιέται από τη «Λήδρα» στην «Αρχόντισσα», μετά στην «Aποσπερίδα», ξανά στη «Λήδρα», μετά στο «Κύτταρο» και στο «Θεμέλιο». Είναι οι έξι σταθμοί του στις μπουάτ το χρονικό αυτό διάστημα. H αρρώστια δεν είχε στείλει ακόμη τα κακά μαντάτα.

Στη Μεταπολίτευση τραγουδά ακόμη κάποια τραγούδια του Χρήστου Λεοντή, του Σταύρου Ξαρχάκου και του Γιάννη Μαρκόπουλου Ηχογραφεί, παράλληλα, τα «Αντιπολεμικά» του Λίνου Kόκοτου και του Δημήτρη Χριστοδούλου και μελοποιημένα, από τον Ηλία Aνδριόπουλο, ποιήματα του Σεφέρη.

Δεν ξεχνά τα παραδοσιακά της Κρήτης Εκείνα τον έθρεψαν και τον ωρίμασαν, στις ρίζες του ταξιδεύει ο καλλιτέχνης, ο δημιουργός. H «μικροπαντρεμένη κόρη ξανθή», που ακουγόταν σε ένα ελληνικό σίριαλ, σιγοψιθυριζόταν από τα χείλη όλων των Ελλήνων στα χρόνια μετά τη Μεταπολίτευση H φωνή του Ξυλούρη είχε δεθεί με το λαϊκό στοιχείο και ας μεγαλούργησε στους «έντεχνους» συνθέτες. Ήταν η χροιά της; H καταγωγή της; H ειλικρίνειά της; H ελληνική παράδοση; Ήταν όλα μαζί και άλλα ακόμη που δεν έχουν διερευνηθεί.

O Nίκος Ξυλούρης δεν σπούδασε σχεδόν τίποτε, ούτε καν τις εγκύκλιες σπουδές ολοκλήρωσε. Εντούτοις, η τραγουδιστική φωνή του δασκάλεψε χιλιάδες, ίσως και εκατομμύρια Έλληνες, και όχι γιατί η δύναμη της τέχνης που υπηρέτησε ήταν μεταδοτική.

Στο συμπλήρωμα του χρόνου, μετά τη νομοτελειακή σχεδόν επικράτεια της ευτέλειας και της επιπολαιότητας, η φωνή του παραδίδει ξανά μαθήματα ήθους και ειλικρίνειας, επαναφέρει στο προσκήνιο την Ελλάδα, που ψάχνει, στα τυφλά αλλά μανιωδώς, να δασκαλέψει τα τέκνα της στους χαλεπούς καιρούς που την τυραννούν. Και τούτο, γιατί δεν είδε το τραγούδι σαν επάγγελμα, το έβλεπε, έλεγε, ως γιακιλίκι και ερμήνευε ευθύς τη λέξη: έρωτας και πάθος, διότι το κρητικό τραγούδι, συνήθιζε να λέει, είναι ταυτόχρονα κοινωνικό κι ερωτικό.

Εξέπνευσε τον Φεβρουάριο του 80, ανάμεσα σε φίλους. Πώς αλλιώς; E, «έβαλε ο Θεός σημάδι παλικάρι στα Σφακιά»... Ήρθε κι έφυγε, σαν φλόγα σπινθήρισε, φούντωσε, έλαμψε, έσβησε. Έτσι, λίγο διαρκούν οι δυνατές φλόγες. Ήταν, χωρίς ίσως να το θέλει η συνείδηση της Κρήτης..

Ήτανε μια φορά...

O Aρχάγγελος της Κρήτης γεννήθηκε στις 7 Ιουλίου του 1936, στα Aνώγεια της Kρήτης.

Tα πρώτα χρόνια στα Aνώγεια είναι φτωχικά και δύσκολα για την οικογένεια του Nίκου Ξυλούρη, όπως και για όλους τους συγχωριανούς του. O ίδιος φεύγει για το Hράκλειο για να μάθει γράμματα, αλλά η αγάπη του για τη μουσική τον οδηγεί στο να αφοσιωθεί εξ ολοκλήρου σ αυτήν.

Στις 21 Mαΐου του 1958 παντρεύεται κρυφά την Oυρανία Mελαμπιανάκη, τη σύντροφο της ζωής του, και αποκτούν δύο παιδιά, τον Γιώργη και τη Pηνιώ.

Στις 5 Φεβρουαρίου του 1980 ο Nίκος Ξυλούρης εισάγεται εσπευσμένα στο Aντικαρκινικό Πειραιώς. Λίγες μέρες αργότερα πέφτει σε κώμα. Στις 8 Φεβρουαρίου αφήνει εκεί την τελευταία του πνοή. H νεκρώσιμος ακολουθία τελείται στις 9 Φεβρουαρίου στο A´ Nεκροταφείο Aθηνών, όπου πλήθος κόσμου αποχαιρετά την πιο φωτεινή «ηλιαχτίδα του Ψηλορείτη» που διάλεξε αυτό τον τρόπο για να λάμψει ακόμα πιο δυνατά, για πάντα.

Της Μαρίας Ζιώζιου. Από τις Εικόνες, τεύχος Νο 332, εβδομαδιαίο περιοδικό, ένθετο στο ΕΘΝΟΣ της Κυριακής, 6 Ιουλίου 2008

http://ypeppas.blogspot.com/2009/02/blog-post_07.html

[Χελιδόνι 529]

Φέτος έκλεισαν τριάντα χρόνια απο την άνοδο του στα Ηλιοσκαλοπάτια...Το αστέρι του δίπλα με εκείνο του Μάνου Λοϊζου είναι κάπου εκεί στη μέση του ουρανού.Δεν τον έχει ξεχάσει κανείς τον Νίκο,τον Ψαρόνικο,τον Αρχάγγελο,εκείνον τον καλό άνθρωπο και μέγιστο τραγουδιστή.

"Είκοσι χρονών γομάρι,σήκωσα όλο το νταμάρι κι έφτιαξα στην εμπασιά του χωριού την εκκλησιά..."

Έλεγε ο γιός του "Όταν περνούσαμε με τ'αυτοκίνητο όπου βλέπαμε εκκλησία μας έλεγε να κάνουμε το σταυρό μας.Μιά φορά κάπου που δεν είχε εκκλησία μας είπε"Κάντε το σταυρό σας".Μα δεν έχει εδώ εκκλησία πατέρα,δεν πειράζει κάντε το εσείς κάποια μέρα θα'χει."

Τα τραγούδια του μεγάλα,λίγα και προφητικά.Ο κόσμος τα πήρε πάνω του,τα έβγαλε μαζί με τη φωνή του στις πλατείες,στις διαδηλώσεις,μα κυρίως στα φτερά του χρόνου και τα έδωσε σε όλες τις γενιές μέχρι σήμερα.Τον Νίκο τον αγάπησαν όλοι,οι συνάδελφοι του όπως ο Ξαρχάκος,η Μοσχολιού,ο Νταλάρας,ο απλός κόσμος όλος χωρίς όρους.Είχε ένα μεγαλείο που ξεσήκωνε τον κόσμο και ξεχείλιζε τα στάδια και τους χώρους που τραγουδούσε.

Σαν ακροατής ταπεινός είπα πως αν ο Ξυλούρης και ο Λοϊζος δεν έκαναν εκείνο το ταξίδι στων αγγέλων τα μπουζούκια το τοπίο του Ελληνικού τραγουδιού θα ήταν διαφορετικό.Με καθαρή συνείδηση λέω ότι μόνο ο Νταλάρας έχει πάρει στις τεράστιες πλάτες του όλο τον πολιτισμό της Ελλάδας που έχει σχέση με το τραγούδι και τη μουσική.

Ο Νίκος ήθελε πολύ να τραγουδήσει Θεοδωράκη,τον λάτρευε τον Μίκη.Η "Θητεία" του Μαρκόπουλου και του Ελευθερίου γράφτηκε για εκείνον,όμως κατα την γνώμη μου άδικα δεν σφραγίστηκε απόλυτα απο την φωνή του και δόθηκε στον Γαργανουράκη.Ξέρω ότι υπάρχουν τα τραγούδια αυτά ερμηνευμένα απο την φωνή του και ελπίζω κάποια στιγμή να έχουμε όλοι την τύχη να ακούσουμε τα "Μαλαματένια λόγια" .Στην τετραπλή κασετίνα "Του χρόνου τα γυρίσματα" υπάρχουν σαν ανέκδοτες ηχογραφήσεις "Τα λόγια και τα χρόνια" και "Το καρυοφίλι μάνα μου".

Σε κάθε χωριό της μάνας του της Κρήτης υπάρχει η αύρα του,σε σπίτια και σε καφενεία,σε μπακάλικα και σε σιδεράδικα.Ο Ξυλούρης δεν είναι μονάχα για τους Κρητικούς απλά ένας τραγουδιστής αλλά ένας άγιος που δεν θα ξεχαστεί ποτέ.

[TheAegean60 90]

Χιονιζε στην Μηχανιωνα εκεινο το μεσημερι που στην τηλεοραση ακουσα το θλιβερο νεο του θανατου του Ξυλουρη......βλεπαμε στην τηλεοραση Ελλαδα-Δανια και στο ημιχρονο η εκφωνητρια ανηγγειλε την θλιβερη ειδηση......ηταν μεγαλο παλληκαρι ο Ξυλουρης, αντρας γνησιος, με υπερηφανεια, με ταπεινοτητα, με ηθος μοναδικο περα απο καταγωγες κλπ. Ηρθε φερτος στην Αθηνα απο τον Μαρκοπουλο, εγκαταλειφθηκε στα μισα απο τον Μαρκοπουλο, περασε δυσκολες στιγμες με μοναδικο συμπαραστατη την γυναικα του την Ουρανια....ωσπου ναρθει ο Ξαρχακος και η Καρεζη με τον Καζακο και το ΜΕΓΑΛΟ ΜΑΣ ΤΣΙΡΚΟ....οπου εκει ολοι μαζι αψηφησαν χουντες και ασφαλειες και πραξανε το καθηκον τους απεναντι στον κοσμο.....στο Πολυτεχνειο τον ειδα με τα ματια μου την 2η μερα, περασε να συμπαρασταθει στους φοιτητες, τους μοιρασε τσιγαρα......αλλους 2 απο τον χωρο της μουσικης ειδα εκει την ιδια μερα, δεν εχουν σημασια τα ονοματα, αλλα τολεγε κι αυτονων η περδικουλα τους, δεν χαμπαριαζαν.....

Ποτε δεν μιλησε πικρα για κανεναν κι ας αδικηθηκε σαν ανθρωπος και σαν τραγουδιστης. Διοτι εναν Ξυλουρη δεν τον παρατας συξυλο σε μια ξενη Αθηνα, χωρις τραγουδια......αυτο λεγεται εγκλημα ειδεχθες.....Στην μεταπολιτευση, ποτε δεν επιζητησε αμοιβη επειδη το ΠΟΤΕ ΘΑ ΚΑΝΕΙ ΞΑΣΤΕΡΙΑ εγινε ο υμνος των "ελευθερων φοιτητων, των ελευθερων πολιορκημενων Ελληνων"....εξαργυρωσαν αλλοι με πιο ευλιγυστες μεσες και πιο μακριες γλωσσες την προσφορα του Ξυλουρη, ΓΙΑ ΠΑΡΤΗ ΤΟΥΣ ΟΜΩΣ.....ΟΠΩΣ ΤΡΑΓΟΥΔΗΣΕ ΛΙΓΑ ΧΡΟΝΙΑ ΜΕΤΑ Ο ΝΤΑΛΑΡΑΣ "ΟΣΟΙ ΑΞΙΖΑΝ ΓΙΑ ΚΡΕΜΑΛΑ ΣΤΑ ΨΗΛΑ ΚΑΙ ΣΤΑ ΜΕΓΑΛΑ ΚΙ ΟΙ ΛΕΒΕΝΤΕς ΚΑΙ ΟΙ ΑΝΤΡΕς Μ'ΑΙΜΑ ΒΑΨΑΝΕ ΤΙΣ ΜΑΝΤΡΕΣ". Λενε οτι πεθαινουν μονο οσοι τους ξεχναμε....τον Ξυλουρη , το βλεπω, δεν τον ξεχασαν ποτε οι Ελληνες, ποτε! Τοσο μεγαλη εξαιρεση ειναι!

Εγινε μια συναυλια, μαζευτηκαν καποια λεφτα, δοθηκαν στην Ουρανια, ανοιξε ενα δισκαδικο καπου στην Αθηνα, υπαρχει απ'οσο ακουω μεχρι σημερα , το κραταει ο γιος του....ναναι καλα το παιδι, δεν το ξερω, του λεω μονο "νασαι παντα υπερηφανος για τον πατερα σου". Εμεις , εκεινη η γενηα σιγουρα ειμασταν και ειμαστε παντως!

[ΘΑΝΑΣΗΣ ΠΟΛΥΜΗΧΑΝΟΣ 11,574]

Η ζωντανή ηχογράφηση της συναυλίας αφιέρωμα στο Νίκο Ξυλούρη που πραγματοποιήθηκε στο Ποδηλατοδρόμιο του ΟΑΚΑ τον περασμένο Φλεβάρη, θα μεταδοθεί από το Β'πρόγραμμα ΕΡΑ την Παρασκευή 30 Απριλίου στις 10μμ.

http://i662.photobucket.com/albums/uu345/T...os71/002-25.jpg

[ΘΑΝΑΣΗΣ ΠΟΛΥΜΗΧΑΝΟΣ 11,574]

Στις 7 Ιουλίου πριν από 80 χρόνια γεννήθηκε ο "Αρχάγγελος" της Κρήτης...
Ακούμε ολόκληρο ένα δίσκο που ηχογραφήθηκε δυο χρόνια πριν φύγει από τη ζωή, αλλά κυκλοφόρησε ένα μήνα μετά το θάνατό του...

 

Το «Σάλπισμα» του Νίκου Ξυλούρη και του Λουκά Θάνου

07/07/2016

 

ΣΥΝΤΑΚΤΗΣ

Θανάσης Γιώγλου

 

 

http://www.ogdoo.gr/diskografia/diskoi-pou-den-ksexasa/to-salpisma-tou-nikou-ksyloyri-kai-tou-louka-thanou

[ΘΑΝΑΣΗΣ ΠΟΛΥΜΗΧΑΝΟΣ 11,574]

Στις 7 Ιουλίου 1936 γεννήθηκε στα Ανώγεια της Κρήτης ο Νίκος Ξυλούρης...
Με αυτή την αφορμή ακούμε σήμερα ένα σημαντικό δίσκο με διαχρονικά μηνύματα που κυκλοφόρησε, μάλλον, σε… λάθος εποχή...

Ο Νίκος Ξυλούρης στα «Αντιπολεμικά» των Κόκοτου & Χριστοδούλου

07/07/2018
ΣΥΝΤΑΚΤΗΣ

Θανάσης Γιώγλου

http://www.ogdoo.gr/diskografia/diskoi-pou-den-ksexasa/o-nikos-ksyloyris-sta-antipolemika-ton-kokotou-xristodoylou

[ΘΑΝΑΣΗΣ ΠΟΛΥΜΗΧΑΝΟΣ 11,574]

39 χρόνια χωρίς τον Νίκο Ξυλούρη συμπληρώνονται σήμερα...
Η Ουρανία Ξυλούρη, ο Ηλίας Ανδριόπουλος, η Μαρίζα Κωχ , ο Χαράλαμπος Γαργανουράκης, ο Νίκος Ανδρουλάκης και ο Μίμης Ανδρουλάκης θυμούνται και τραγουδούν τον Νίκο Ξυλούρη, σε ένα τηλεοπτικό αφιέρωμα της ΕΡΤ, που πραγματοποιήθηκε δέκα χρόνια πριν...

Ανδριόπουλος, Γαργανουράκης, Κωχ & Ανδρουλάκης για τον Νίκο Ξυλούρη (2009)

08/02/2019
ΣΥΝΤΑΚΤΗΣ

Θανάσης Γιώγλου

http://www.ogdoo.gr/erevna/rakosyllektika/andriopoulos-garganourakis-kox-androulakis-gia-ton-niko-ksyloyri-2009

[ΘΑΝΑΣΗΣ ΠΟΛΥΜΗΧΑΝΟΣ 11,574]

Ένα νέο τραγούδι σε στίχους Ηλία Κατσούλη και στίχους Γιάννη Απόδιακου, αφιερωμένο στον Νίκο Ξυλούρη, που "έφυγε" σαν σήμερα, πριν από 40 χρόνια...

Ο Ψαραντώνης τραγουδά για τον «βουνίσιο πειρατή» Νίκο Ξυλούρη

08/02/2020
ΣΥΝΤΑΚΤΗΣ

 Θανάσης Γιώγλου

https://www.ogdoo.gr/diskografia/nees-kyklofories/o-psarantonis-tragouda-gia-ton-vounisio-peirati-niko-ksyloyri

[ΘΑΝΑΣΗΣ ΠΟΛΥΜΗΧΑΝΟΣ 11,574]

Ένα ξεχωριστό βιβλίο για τον Νίκο Ξυλούρη, που επανακυκλοφορεί σε συμπληρωμένη έκδοση...

Νίκος Ξυλούρης: «Τραγουδάμε για να σμίξουμε τον κόσμο»

20/05/2020
ΣΥΝΤΑΚΤΗΣ

 Θανάσης Γιώγλου

https://www.ogdoo.gr/politismos/vivlio/nikos-ksyloyris-tragoudame-gia-na-smiksoume-ton-kosmo

[ΘΑΝΑΣΗΣ ΠΟΛΥΜΗΧΑΝΟΣ 11,574]

Αναφορά σε μια έκδοση - ντοκουμέντο, με αφορμή τη συμπλήρωση 84 χρόνων από τη γέννηση του Νίκου Ξυλούρη...

Η τελευταία ζωντανή εμφάνιση του Νίκου Ξυλούρη στην Κρήτη

07/07/2020
ΣΥΝΤΑΚΤΗΣ

 Θανάσης Γιώγλου

https://www.ogdoo.gr/diskografia/diskoi-pou-den-ksexasa/i-teleftaia-zontani-emfanisi-tou-nikou-ksyloyri-stin-kriti

[ΘΑΝΑΣΗΣ ΠΟΛΥΜΗΧΑΝΟΣ 11,574]

42 χρόνια χωρίς τον «Αρχάγγελο της Κρήτης»...

Αφιερωμένο στον Νίκο Ξυλούρη ήταν το χθεσινό ραδιοφωνικό ένθετο «Στιγμές αρχείου», που επιμελείται και παρουσιάζει ο Σιδερής Πρίντεζης στο Δεύτερο Πρόγραμμα της Ελληνικής Ραδιοφωνίας...

 

Η ραδιοφωνική «Ανυφαντού» του Νίκου Ξυλούρη

08/02/2022

ΣΥΝΤΑΚΤΗΣ

Θανάσης Γιώγλου

https://www.ogdoo.gr/erevna/rakosyllektika/i-radiofoniki-anyfantoy-tou-nikou-ksyloyri