Μιχάλης Χατζηγιάννης

[RENA 0]

Tuesday 10th February 2004, ΑΓΓΕΛΙΟΧΩΡΟΣ newspaper.

``They say that MIXALHS XATZHGIANNHS is very touched because Dalaras has given him a unique chance to make an appearance at Athens Megaro with him. The young singer talked to people very close to him and said that it was the best thing that has ever happened to him, that Dalaras is the greatest Greek singer and that he is very thankful.

The reporter also mentions that they are going to `meet` at the Athens MEGARO at the begining of JUNE.``

I don`t know where MENIA ROUMELIWTOU-the reporter- got all that information form, but I thought it was interesting.

RENA

[John Akritidis 0]

When he was asked by Semina Digeni in the show "Κοίτα τι έκανες" which voice he likes from the new artists,he aswered that of Mihalis Hatziyiannis,adding he wanted to "fine tune" his voice,so the above information appears to be plausible.

-John

[RENA 0]

Dear John, it wasn`t on that show.

Lena Arwnh on Et1 on a programme about Culture and Olympics-I can`t remember the title right now-asked him about voices he likes and he mentioned Xatzhgiannis, he had said that he had never met or talked to him, but he would. He had also talked about the Mediterranean Festival at Hrodion and that he would ask Xatzhgiannis to participate.

RENA

[John Akritidis 0]

I'm not sure about the programme,I saw the two programmes just once,I'll have to see them again...Maybe you're right.

-John

[Makis 2,780]

Εκτενέστερο δημοσίευμα για την επικείμενη εμφάνιση Νταλάρα-Χατζηγιάννη φιλοξενεί η εφημερίδα AΠΟΦΑΣΗ στο φύλλο της 7/02/04.Περισσότερα:

http://www.apofasi.gr/index.asp?intid=show&nid=6692

[Apostolis 2,082]

bravo Maki!! Poly kalo link!!

[singer 0]

nai Makis to kalutero!!

[Geske 37]

http://www.gothess.gr/guide/entert/shenter.asp?ID=82

[Geske 37]

Dalaras said he's going to do a programme with Michalis Chatzigiannis.

He said it the same day (plus/minus one) that Chatzigiannis came to sing at FIX here in Thessaloniki.

So I was curious.

So we went, last night, with Christo - who, thank you Christo, had warned me pretty well what to expect: pop music, not unbearable but pop. Or, to put it more colourfully: plastic.

So I wasn't expecting wonders.

Unexpected bonus: the audience.

The place was better lit than most others like it where I've been, and the big majority of the audience in the age when you follow the fashion to extremes - teenagers... And the current fashion has some really nice things, and also some spectacularly horrendous ones. So I had a vast quantity of fun staring at people. Especially by the stairs, since there is this fad for shoes and boots of shining plastic with pointed toes of 5 cm or more sticking out in front of the foot and thin heels 10, 12, 15 cm high, on which walking becomes a perilous waggle. Also, people (all of them but especially that age) have a genius for dressing exactly in what does not become them, for spoiling the good looks they have. It's funny and endearing and I enjoyed myself a lot. End of digression. Sorry.

Chatzigiannis I liked.

Him, I mean: his voice, but also "how he does" as we say in my country, which includes the way he looks and moves and so on, and also the way he handles his audience and his stage act and everything. Ok, I didn't doubt he's got at least a reasonable voice, and can at least reasonably sing, or Dalaras wouldn't pick him, but then again, when Melina Aslanidou first turned she wasn't all that much to listen to, to say nothing Babis Stochas whose voice never made any impression on me at all.

So, Chatzigiannis, I liked him. He's definitely got a good voice, and he definitely knows how to sing - and what I thought to hear, but I'm not sure because I really don't know enough about the technical side of this... what I thought to hear is that he's got room to expand, that he can learn more. I don't mean "he's got a lot to learn because he's got big faults to correct", I mean "he can learn a lot because his voice has more potential that what he's using". But, like I said, I do not trust my opinion on this point in the least.

Anyway, I liked him - himself - better than for example Kotsiras, who strikes me as a completely devoid of any kind of feeling whatsoever, and very boring, for all his fine voice and acceptable repertoire.

I didn't like his songs though.

They are the kind that tends to make me change station on the radio. Not so bad that I always switch or turn it off - indeed, I knew all of them, "knew" as "recognized it from the first start of the intro", which means I have heard them often enough. They aren't exactly bad, I guess, but they get on my nerves.

It's a matter of taste. Last time bell-bottom trousers where in fashion, when I was in primary school, it was Abba that were big, and they were good, no question, but I didn't like them then and I still don't, for the same reason. Plastic. Even good plastic is still a petroleum derivate that I am not equipped to digest.

The songs themselves where bad enough.

But the orchestration was worse. It was funny, because just before leaving we had been listening, with Christo, to "Kalos tous", and I was saying that one thing I enjoy immensely about that record is the almost total absence of drums, and the inventive and expressive krousta (sorry, percussion) and the very light, airy, acoustic orchestration with a large number of distinct separate sounds. So, Chatzigiannis' band was doing the exact opposite. A great big wall of sound with a beat underneath. I know in Greek there is only one word for "strong" (as in powerfully moving or expressive) and "loud" (as in noise), but...

Anyway!

When Christos asked me my opinion, after a couple of numbers, I said: «ton eleipse to Loizo toy». He missed, didn't meet, his Loizos - that is, someone to give that voice of his something worth singing. Dalaras is right about the downfall of Greek music (no surprise) and this a good illustration: the singer is there, but the composer is missing.

Later I said to Christo that a stiff recession and a bunch of colonels might be the way to save Greek music. I don't think he took me very seriously, and maybe he's right.

But look at it this way. Tsitsanis, Theodorakis, Loizos were up against Oppression, capital O. I mean guys with guns who run things and forbid you to even say "freedom" - who take what they want and you have no way to stop them - I mean that everyone experiences injustice every day, in person, painfully. If the oppressor is too bad - that's simply death, it kills the singer and the music, go watch that Iranian movie, "Songs from my mother's country", if you don't know what I mean. But here, in Greece, what it made was the songs that fight, resist, that express the freedom inside the person and the... dammit, it made Synnefiasmeni Kyriaki, you know what I mean!

What they are up against today is not guns but money. I don't mean only the "it's the trash that brings profit, let's make trash" attitude. It's there, but it's not the whole thing. There is the fact that the public is well-fed, well-dressed, and going to vote in elections where the main problem seems to be that when politicians walk from the right-wing party to the left-wing and vice-versa it seems to make no difference. Injustice is something happening to others, not to them - unless you count being underpaid by comparison to the rest of the EU as injustice, which it is, but it's not the kind I'm talking about, it's not the kind that makes people want to sing "Lionoun ta niata mas".

I'm not saying that it takes a war, or homesickness, or poverty, to make a good composer or a good singer. No. But I do think it takes some experience of hardship to make the public receptive to songs about hardship. The only hardship they know nowadays is unrequited love, so all the songs are love songs.

As usual, being the pessimist I am, I have analyzed the situation in such a way that there's nothing much to be done about it... But I don't have to. Dalaras is on a rescue mission, watch out: "Prin kano epanastasi!"

[gogo 14]

Σημερα το απογευμα στις 6 συνεντευξη του Μιχαλη Χατζηγιαννη στον Love Radio 97,5.

[Diane 34]

Geske, I just had to say a few words to thank you for your words. As always, it is a treat to read your offerings. For those of us who can't attend such events, and those who don't get the opportunity to listen as much as we would like to other Greek artists, it is extremely interesting to read someone else's 'take' or view. I am curious now to listen to Chatzigiannis myself to see if I agree with your comments.

Whether we agree or disagree - and I happen to agree with you about the best music appearing to arise out of oppression and deprivation - it is always a pleasure to read what you have taken the time to write.

Whether we should wish upon our Greek friends another period of "Colonel rule" is another matter, but I am sure you had your tongue firmly in your cheek (as we say here) when you wrote that!

Thank you!

[HARDET 1]

Στο περιοδικό "Ταχυδρόμος" που κυκλοφορεί αύριο Σάββατο 18.3 μαζί με την εφημερίδα "Τα Νέα" υπάρχει συνέντευξη του Μιχάλη Χατζηγιάννη. Δεδομένης της επικείμενης περιοδείας Νταλάρα - Χατζηγιάννη, μπορεί να έχει ενδιαφέρον.

[gabriella 0]

Πολιτισμός 20 Ιουλίου 2006

Τραγουδώ με το κοινό μου

Μιχάλης Χατζηγιάννης live

Ο δημοφιλής συμπατριώτης μας τραγουδοποιός υπόσχεται μαγικές μουσικές στιγμές στις τέσσερις μεγάλες συναυλίες του, που θα δώσει στην Κύπρο.

ΕΙΠΕ:

Στα αμφιθέατρα υπάρχει μια άλλη μαγεία και κυρίως με το κοινό της Κύπρου, που έχει μια ιδιαίτερη ευαισθησία

ΤΗΣ ΑΝΝΙΤΑΣ ΝΙΚΟΛΑΟΥ

Μαγικές βραδιές γεμάτες μουσική υπόσχεται να προσφέρει στο κοινό του, στην Κύπρο, ο συμπατριώτης μας Μιχάλης Χατζηγιάννης. Η καινούρια του επιτυχία «Δεν Φεύγω» δίνει αυτό το καλοκαίρι το σύνθημα της έναρξης των συναυλιών του.

Η μοναδική αίσθηση που αφήνουν τα τραγούδια του, η κοσμοσυρροή, οι συγκινήσεις, τα ξεσπάσματα, η ένταση και ο ρυθμός είναι τα απόλυτα χαρακτηριστικά των συναυλιών του Μιχάλη Χατζηγιάννη.

Οι εμφανίσεις του Μιχάλη στην Κύπρο αρχίζουν αύριο Παρασκευή, στο Παττίχειο Δημοτικό Αμφιθέατρο, στα πλαίσια του Φεστιβάλ του Δήμου Λάρνακας. Θα ακολουθήσουν άλλες δύο συναυλίες στη Λευκωσία, στις 22 και 23 Ιουλίου στο Αμφιθέατρο Μακαρίου Γ (Σχολή Τυφλών). Η περιοδεία του Μιχάλη Χατζηγιάννη στην Κύπρο θα κλείσει με τη συναυλία στο Κούριο Θέατρο στη Λεμεσό, στις 24 Ιουλίου.

Η επιτυχία των συναυλιών του είναι δεδομένη και οι θαυμαστές του Μιχάλη θα είναι εκεί για να απολαύσουν τις μοναδικές στιγμές μουσικής που ετοιμάζεται να τους προσφέρει. Τα εισιτήρια έχουν σχεδόν εξαντληθεί σε όλες τις επαρχίες, γεγονός που δείχνει την ανυπομονησία του κόσμου για τις συναυλίες του συμπατριώτη μας τραγουδοποιού.

Σε δηλώσεις του ο Μιχάλης Χατζηγιάνης, κατά τη διάρκεια της δημοσιογραφικής διάσκεψης που δόθηκε χθες με την ευκαιρία των συναυλιών του, εξέφρασε τη μεγάλη του χαρά που βρίσκεται στην Κύπρο. Όπως είπε, η πατρίδα του είναι ο βασικότερός του σταθμός, αφού από την Κύπρο ξεκίνησε την πορεία του στο χώρο της μουσικής και του τραγουδιού.

Ο Μιχάλης υποσχέθηκε να δώσει τον καλύτερό του εαυτό, σημειώνοντας πως τον ευχαριστεί ιδιαίτερα το γεγονός ότι θα τραγουδήσει σε αμφιθέατρα.

Όπως είπε, «η επιλογή των συγκεκριμένων χώρων με ικανοποίησε, γιατί κι εγώ πεθύμησα τη μαγεία και την οικειότητα του θεάτρου. Ο καλλιτέχνης», τόνισε, «βρίσκεται κοντά στο κοινό του, υπάρχει μια άλλη μαγεία και, ιδιαίτερα με το κοινό της Κύπρου, που έχει μια ευαισθησία».

Τέλος, ευχαρίστησε όλους τους χορηγούς που στηρίζουν τις συναυλίες του.

Το καλοκαιρινό σύνθημα έχει δοθεί από το πρόσφατο ήδη πλατινένιο Live άλμπουμ του -το οποίο περιλαμβάνει ζωντανά ηχογραφημένες τις δυο sold out συναυλίες του στο Λυκαβηττό τον περασμένο Σεπτέμβριο- που κυκλοφόρησε το Μάρτιο, ενώ τα καινούργια του τραγούδια είναι οι μεγαλύτερες επιτυχίες στα ραδιόφωνα όλης της χώρας!

Συνταξιδιώτες του Μιχάλη στη φετινή μεγάλη περιοδεία του είναι οι: Σόλωνας Aποστολάκης ενορχήστρωση, πιάνο, keyboards, Δημήτρης Μπέλλος keyboards-programming, Στέφανος Δημητρίου τύμπανα, Χάρης Κελλάρης ηλεκτρικό και ακουστικό μπάσο, Γιώργος Ρετίκας ακουστική και κλασική κιθάρα, ’κης Τουρκογιώργης ηλεκτρική κιθάρα, Τάκης Δρακόπουλος σαξόφωνο.

Το σχεδιασμό του φωτισμού υπογράφει ο Γιώργος Πόρρος, ενώ τον ήχο επιμελούνται οι Γιώργος Ρουπάκας και Λευτέρης Καραμπίλας

Ένα ταξίδι γεμάτο φρεσκάδα και ενέργεια «Για Σένα», παρέα με την «Ακατάλληλη Σκηνή» και όλες τις μεγάλες επιτυχίες του Μιχάλη: «Ό,τι κι αν πω», «Μη με ονειρευτείς», «Μόνος μου», «Αν μου τηλεφωνούσες», «Ονειρο Ζω», καθώς και μερικά από τα πιο αντιπροσωπευτικά δείγματα της σύγχρονης ελληνικής μουσικής δημιουργίας θα ακούσουμε στις συναυλίες του Χατζηγιάννη.

Χορηγοί επικοινωνίας είναι το «Σίγμα», ο Super FM και το περιοδικό «Time Out».

Εισιτήρια προπωλούνται στα ακόλουθα σημεία:

Λάρνακα: Ταμείο Δημοτικού Θεάτρου και Γραφεία Γαλαξίας Παραγωγές

Λεμεσός: Περίπτερο Λάμδα και Περίπτερο Πιττάλης

Λευκωσία: Συγκρότημα Δίας και Υπεραγορές ’λφα Μέγα

Για πληροφορίες το κοινό μπορεί να επικοινωνεί στο τηλέφωνο 24818212 (ΓΑΛΑΞΙΑΣ ΠΑΡΑΓΩΓΕΣ).

http://www.simerini.com.cy/nqcontent.cfm?a_id=260798

[ΘΑΝΑΣΗΣ ΠΟΛΥΜΗΧΑΝΟΣ 11,573]

Τα εισητήρια για τη συναυλία του Μιχάλη Χατζηγιάννη στο Θέατρο Γης της Θεσσαλονίκης στις 7 Σεπτεμβρίου κοστίζουν 20 euro (γενική είσοδος).

[Tasos 3]

Σύμφωνα με τα χτεσινά(9-9-2006) "ΝΕΑ"(ΤΑΧΥΔΡΟΜΟΣ", σελ. 13) ο Μιχάλης Χατζηγιάννης θα συνεργαστεί το χειμώνα με τον Κωνσταντίνο Χριστοφόρου.

[ΘΑΝΑΣΗΣ ΠΟΛΥΜΗΧΑΝΟΣ 11,573]

http://www.musical.gr/cddetails.scr?CD_cod...e=0602517201668

[ΘΑΝΑΣΗΣ ΠΟΛΥΜΗΧΑΝΟΣ 11,573]

http://www.musiccorner.gr/nees_kyklof/06/x...giannis_02.html

[gabriella 0]

ΣΑΒΒΑΤΟ 06/01/2007 ERTsat:

19:45 - 21.00 ΣΥΝΑΥΛΙΑ ΜΙΧΑΛΗ ΧΑΤΖΗΓΙΑΝΝΗ... CONCERT OF MICHALIS HATZIYANNIS

http://tvradio.ert.gr/world/maintocreate.asp?pday=6

[ΘΑΝΑΣΗΣ ΠΟΛΥΜΗΧΑΝΟΣ 11,573]

http://www.musiccorner.gr/nees_kyklof/06/x...giannis_02.html

Έτυχε να φτάσει στα χέρια μου (από δώρο) το τελευταίο cd του Χατζηγιάννη με τίτλο "Φίλοι και εχθροί".

Το συμπέρασμα μετά την ακρόασή του είναι, κατά τη γνώμη μου,ένα:

Mια από τα ίδια.

Η γνωστή συνταγή με μερικές μπαλάντες για χωρισμούς και αδικοχαμένους έρωτες, δυο τρία ρυθμικά-Cosmote- τραγουδάκια για μικρά και μεγάλα παιδάκια,ένα τραγουδάκι τύπου "Καλοκαιρινές διακοπές" του Καρβέλα και κάνα δυο τραγουδάκια προς το τέλος , με λίγο μπουζουκάκι και σε λαικούς δρόμους, έτσι για να σπάει η μονοτονία.

Tώρα θα μου πείτε , "τι περίμενες ν'ακούσεις;"

O.k....Ας πούμε πως αφού αυτό το στυλ περνάει και πουλάει, γιατί να το ρισκάρει και η εταιρεία και ο καλλιτέχνης και να κάνει ένα βήμα παραπάνω; Δικαίωμά του.

Ένα πράγμα δεν καταλαβαίνω...

Δεν υπήρχε κάποιος στο studio την ώρα της ηχογράφησης, για να υπενθυμίσει στον κύριο Χατζηγιάννη πως η λέξη "πια" δεν προφέρεται "πγια" , η λέξη "ματιά" δεν προφέρεται "ματγιά" και η λέξη "φωτιά" , ακούγεται ως "φωτχιά" και όχι ως "φωτγιά"....

Έλεος πια (και όχι πγιά)...

Σκέφτομαι, "μια φορά το είπε έτσι, θα έτυχε" , δεύτερη , τρίτη ε, φτάνει, ας πάει κάπου να κάνει λίγη ορθοφωνία πρώτα, ή όπως αλλιώς λέγεται αυτό, να φτιάξει λίγο την άρθωσή του και μετά ας τραγουδήσει για ματιές και φωτιές...

Προς το παρόν κέρδισες μια θέση στο ράφι Μιχαλάκη...

Με κούρασες...Φτάνει πγια...

[Makis 2,780]

Στο site της ΕΡΤ υπάρχει ένα παράδοξο

Το Σάββατο 16 Ιουνίου (όχι αυτό που μας έρχεται, αλλά το επόμενο) στην εκπομπή "Συναντήσεις" του Λευτέρη Παπαδόπουλου, γράφει καλεσμένος: Μιχάλης Χατζηγιάννης,

Β΄ μέρος

Το παράδοξο είναι πως αυτό το Σάββατο 9 Ιουνίου δεν γράφει στο site πως θα μεταδοθεί το Α΄ μέρος, όπως είναι το φυσιολογικό, αλλά ακόμη δεν αναφέρει καλεσμένο.

Ισως να μην το έχουν ενημερώσει ακόμη...

Τέλος πάντων, ανεξάρτητα από τα παραπάνω, στη συνέντευξη υπάρχει αναφορά από τον Μιχάλη Χατζηγιάννη στον Γιώργο Νταλάρα

Αντιγράφω από το http://www.ert.gr

"Ο Μιχάλης Χατζηγιάννης θυμάται τα πρώτα χρόνια της ζωής του στην Κύπρο, την κιθάρα που του πήρε δώρο ο πατέρας του στα 9 - η αφορμή για να κάνει τα πρώτα του μαθήματα στο Ωδείο - αλλά και τις σπουδές κλασικής μουσικής που έκανε, με παρότρυνση της μητέρας του.

Αναφέρεται στην πρώτη του δουλειά, στα 12 του, σε μια ταβέρνα στην Πράσινη Γραμμή, που το έκανε για εκείνον και όχι γιατί είχε ανάγκη τα λεφτά, ενώ θυμάται τη συμμετοχή του σε τηλεοπτικό διαγωνισμό, όπου κέρδισε το πρώτο βραβείο.

Ιδιαίτερη αναφορά κάνει στις συνεργασίες του με την Χ. Αλεξίου, τη Δήμητρα Γαλάνη, αλλά και τον Γιώργο Νταλάρα , με τον οποίο - όπως λέει - μοιάζουν πολύ.

Δηλώνει ότι η κιθάρα είναι η προέκτασή του εαυτού του, αναφέρεται στον εσωτερικό ενθουσιασμό που νιώθει όταν τραγουδάει, αλλά και στη σημασία του στίχου σ ένα τραγούδι. Θεωρεί ότι το τραγούδι σήμερα περνάει δύσκολες στιγμές, ενώ πιστεύει ότι «πρέπει να νιώθεις ότι είσαι ελεύθερος και να κάνεις ό,τι θέλεις. Σαν πουλί στον αέρα»

[nana maravelia 16]

Προχθες λοιπον η συνενετευξη του Μιχαλη Χατζηγιαννη στον Λευτερη Παπαδοπουλο,οπου μεταξυ αλλων εγινε και εκτενης αναφορα στον Γιωργο Νταλαρα.Παρουσιαστηκαν καποια αποσπασματα απο τις παλαιοτερες κοινες τους εμφανισεις στο Μεγαρο Μουσικης καθως και το καινουργιο τραγουδι ''Θα περιμενω εδω''!Το ερχομενο Σαββατο το β' και τελευταιο μερος.

[Bithidalaras 27]

’κουσα ότι είπε πως μοιάζει πολύ με τον Νταλάρα, ε;; Πόσο γελασμένος είναι...

[gabriella 0]

Today: 01:15- 02:15 (gr. time) ERTsat

ΣΥΝΑΝΤΗΣΕΙΣ:

Δείτε σήμερα: "ΜΙΧΑΛΗΣ ΧΑΤΖΗΓΙΑΝΝΗΣ (Β΄ Μέρος)"

Ο Μιχάλης Χατζηγιάννης θυμάται τα πρώτα χρόνια της ζωής του στην Κύπρο, την κιθάρα που του πήρε δώρο ο πατέρας του στα 9 - η αφορμή για να κάνει τα πρώτα του μαθήματα στο Ωδείο - αλλά και τις σπουδές κλασικής μουσικής που έκανε, με παρότρυνση της μητέρας του.

Αναφέρεται στην πρώτη του δουλειά, στα 12 του, σε μια ταβέρνα στην Πράσινη Γραμμή, που το έκανε για εκείνον και όχι γιατί είχε ανάγκη τα λεφτά, ενώ θυμάται τη συμμετοχή του σε τηλεοπτικό διαγωνισμό, όπου κέρδισε το πρώτο βραβείο.

Ιδιαίτερη αναφορά κάνει στις συνεργασίες του με την Χ. Αλεξίου, τη Δήμητρα Γαλάνη, αλλά και τον Γιώργο Νταλάρα, με τον οποίο - όπως λέει - μοιάζουν πολύ.

Δηλώνει ότι η κιθάρα είναι η προέκτασή του εαυτού του, αναφέρεται στον εσωτερικό ενθουσιασμό που νιώθει όταν τραγουδάει, αλλά και στη σημασία του στίχου σ ένα τραγούδι. Θεωρεί ότι το τραγούδι σήμερα περνάει δύσκολες στιγμές, ενώ πιστεύει ότι «πρέπει να νιώθεις ότι είσαι ελεύθερος και να κάνεις ό,τι θέλεις. Σαν πουλί στον αέρα»

[christy 78]

Επιστολή του Πάνου Κατσιμίχα έτσι όπως τη δημοσίευσε το 7 της Κυριακάτικης Ελευθεροτυπίας.

Η επιστολή απευθύνεται στον Μιχάλη Χατζηγιάννη o οποίος βγήκε και δήλωσε ότι "η αντιπροσωπεία του εντέχνου έκλεισε"!

Και ιδού η απάντηση:

"Αγαπητό Επτά,

Διάβασα τις προάλλες τη συνέντευξη του τραγουδιστή Μιχάλη Χατζηγιάννη και ανατρίχιασα. Ξαφνικά ένα νεαρό παιδί, εκφράζοντας τη φθήνια, την αγραμματοσύνη και το θράσος της εποχής, βγαίνει ύστερα από δύο - τρεις επιτυχημένες σεζόν σαν φουσκωμένο κοκοράκι και επαίρεται ασύ στολα.

Θύμα των μέσων που τον ανέδειξαν και τον παρέσυραν και επικίνδυνο παράδειγμα για όλα τα νέα παιδιά που τον θαυμάζουν και τον παρακολουθούν. Και τι δεν είπε το παιδί: "Δεν έχω ανάγκη κανέναν", δεν με βοήθησε κανείς, "τα κάνω όλα μόνος μου", "δε με ενδιαφέρει τίποτα" κ.λ.π.

Και σαν να μην έφταναν αυτά, πατάει και την πεπονόφλουδα του έμπειρου δημοσιογράφου περί "ανυπόταχτων οπαδών του εντέχνου" που απέρριψαν το Μιχάλη και τρελαίνεται ο Μιχάλης και υπογράφει με τη βαριά θανατική του καταδίκη του μίζερου και δυσνόητου "έντεχνου τραγουδιού" και συνεχίζει την ξέφρενη πορεία του προς τη δόξα της "σκεπτόμενης ποπ". Καινούργιο είδος αυτό. Δική του ανακάλυψη.

Επειδή όλο αυτό το "κόλπο" είναι τουλάχιστον αντιαισθητικό και εντελώς επικίνδυνο, μπαίνω στον κόπο να τον ρωτήσω: Ξέρεις που βρίσκεσαι Μιχάλη; Ξέρεις για τι πράγματα μιλάς ακριβώς; Ξέρεις ποιοι χύσανε ιδρώτα και αίμα 20 χρόνια τώρα, για να δημιουργήσουν από το τίποτα αυτό το τεράστιο συναυλιακό κοινό που γεμίζει τα καλοκαιρινά γήπεδα και θέατρα; Ξέρεις πάνω στις πλάτες ποιων πας τα καλοκαίρια και παριστάνεις τον κούκλο και θησαυρίζεις; Θα σου το πω εγώ, για να το μάθουν και οι υπόλοιποι του στιλ σου, αλλά κι αυτοί που εκτρέφονται μαζικά στα ορνιθοτροφεία των reality shows και είναι έτοιμοι να βγουν και να διαστρέψουν τα μυαλά των πιτσιρικάδων: Οι "έντεχνοι" και το "έντεχνο" που με τέτοιο θράσος βγαίνεις και φτύνεις, αυτοί οι ίδιοι είναι που άνοιξαν το δρόμο της συναυλίας και των μεγάλων ακροατηρίων. Αυτοί υπερασπίζονται εδώ και είκοσι τόσα χρόνια το ελληνικό τραγούδι και την αξιοπρέπεια του δημιουργού, αν αυτά σου λένε κάτι.

Σε τι σε πείραξε εσένα άραγε το "έντεχνο" (όπως το ονομάζουν οι διάφοροι αγράμματοι); Ποιος σου έδωσε το δικαίωμα να το αποκαλείς "μαγαζί" και "αντιπροσωπεία"; Μήπως το μπέρδεψες με τα μαγαζιά που δουλεύεις; Δεν έχω τίποτα μαζί σου προσωπικά, όμως, κάποιος πρέπει να σου πει, ότι, θέλεις δε θέλεις, είσαι παράδειγμα για πολλούς πιτσιρικάδες, οπότε πρέπει να σκέφτεσαι πριν να μιλήσεις.

Παρεμπιπτόντως, μήπως θυμάσαι μια συναυλία που δώσαμε με τον Χάρη στη Λευκωσία το 1996; Τη διοργάνωσε ο Προσφυγικός σύλλογος ΠΑΕΚ Κερύνεια και μάζεψε γύρω στις 10.000 άτομα. Πριν από μας τραγούδησες εσύ. Ένα παιδάκι 17 ετών, σεμνό και μαζεμένο, με υπέροχη φωνή, ντυμένο και κουρεμένο κατ' εικόνα και ομοίωση του Γ. Νταλάρα. Κάποιος ήρθε μ' ένα δίσκο demo και παρακάλεσε να τον ακούσουμε και να βοηθήσουμε αν μπορούμε το Μιχάλη. Είσαι σίγουρος ότι δεν είχες, ούτε έχεις ανάγκη από κανέναν και ότι τα ξέρεις όλα; Και τότε, το βραβείο για την κατηγορία "έντεχνο τραγούδι" γιατί το παρέλαβες στα Αρίων, αφού η "αντιπροσωπεία έκλεισε"; Επειδή σου άρεσε το νάιλον αγαλματάκι;

’κουσε λοιπόν φιλαράκο δυο πράγματα και τελειώνω:

Πρώτον, μη μιλάς πολύ και απλώς τραγούδα με την όμορφη φωνή σου τα παιδικά σου τραγουδάκια. Είναι αναμφισβήτητα γλυκύτατα και χρήσιμα. Αλλιώς τι θα χόρευε η επτάχρονη κόρη μου στα πάρτι με τις φίλες της;

Δεύτερο και σπουδαιότερο: Ξεκαβάλησε το καλάμι, γιατί αν φυσήξει κανένας αέρας και το γυρίσει από οριζοντίως, κάθετα, θα έχεις σοβαρό πρόβλημα. Έχεις πολύ δρόμο και πολλή δουλειά ακόμα μπροστά σου. "Ήσουνα μικρός για τέτοια ανοίγματα". Μάθε να σέβεσαι την πνευματική ζωή του τόπου που σε φιλοξενεί και σου δίνει ψωμί να φας. Τώρα μίσησε με ελεύθερα ή κάτσε και σκέψου."

Πάνος Κατσιμίχας "

[marochr 4,538]

Υπέροχο κείμενο! Πόσο δίκιο έχει ο Πάνος!

Με αυτή την επιστολη του ο Πάνος Κατσιμίχας απευθύνεται σε όλους όσους ενστερνίζονται παρόμοιες απόψεις και συμπεριφορές, είτε αυτοί είναι τραγουδιστές, είτε δισκογραφικές, είτε κοινό.

Παρότι ο Χατζηγιάννης είναι ένας καλλιτέχνης με μεγάλο ταλέντο, μιας και δεν είναι εύκολο να γράφεις τραγουδάκια που να κάνουν επιτυχία το ένα μετά το άλλο (αν υπήρχε συνταγή θα την εφάρμοζαν κι άλλοι), ξανά Μπράβο στον Πάνο γι'αυτή την επιστολή που τσακίζει!!