EKOSTEL

Η καθημερινή αποδελτίωση του ημερησίου τύπου

3,924 posts in this topic

1 hour ago, ΘΑΝΑΣΗΣ ΠΟΛΥΜΗΧΑΝΟΣ said:

Φαντασίωση: Να σε δω κάποια στιγμή να κάθεσαι δίπλα του...

Νομίζω σε αυτή τη φάση θα πρέπει κι εγώ να έχω κοινό.Χαχαχαχαχαχα!

Share this post


Link to post
Share on other sites

Φωτογραφικό άλμπουμ από την εκδήλωση προς τιμήν του Λευτέρη Παπαδόπουλου (Τριανόν 12 Νοεμβρίου 2017)

https://drive.google.com/drive/folders/1YRe7AydSH0JLj2DS57_VAooKbHc75KwI

και αυτό

 

1 person likes this

Share this post


Link to post
Share on other sites

Η Χορωδία του Κόκκινου στρατού στην Αθήνα και στο 37ο λεπτό δηλώσεις ενός από τους θεατές.;)

 

1 person likes this

Share this post


Link to post
Share on other sites

Ήταν υπέροχα πάντως! Πολύ χαίρομαι που έκανε αυτή την επιλογή:D

1 person likes this

Share this post


Link to post
Share on other sites

http://www.avgi.gr/article/10973/8582344/neos-phoreas-syllogike-diacheirese

Υπέρ της δημιουργίας νέου φορέα συλλογικής διαχείρισης πνευματικών δικαιωμάτων από τους δημιουργούς τάσσεται ο Γιώργος Νταλάρας με δήλωσή του στην «Αυγή». Ο γνωστός ερμηνευτής τοποθετείται επί του ζητήματος των τελευταίων ημερών επισημαίνοντας ότι:

«Χρειάζεται μια νέα κινητοποίηση, ώστε όλοι οι άνθρωποι του χώρου μας να καταλάβουν τι γινόταν αυτά τα χρόνια. Είμαι αμετακίνητα υπέρ της συλλογικής διαχείρισης και υπέρ της δημιουργίας ενός νέου φορέα προκειμένου να σταματήσει η κακοήθεια της ιδιωτικής πρωτοβουλίας που είναι πια κατάσταση ξεπερασμένη και απαρχαιωμένη και να δημιουργηθεί ένας νέος συλλογικός φορέας από όλους τους δημιουργούς, παλαιότερους και νεώτερους, ώστε πια η ευθύνη και οι αποφάσεις να λαμβάνονται από τους ίδιους τους ενδιαφερόμενους και όχι από μεσάζοντες και ιδιώτες που λυμαίνονται τον χώρο των πνευματικών δικαιωμάτων σχεδόν εκατό χρόνια. Ένας σημαντικός παράγοντας για την ολοκλήρωση του οράματος της δημιουργίας ενός νέου συλλογικού φορέα απαλλαγμένου από τα οικονομικά βάρη και τις κακοήθειες του παρελθόντος, εκτός από τη συστράτευση των δημιουργών, είναι και το ξεκαθάρισμα της υπόθεσης της ΑΕΠΙ από δικαστικής πλευράς, μιας και όλοι γνωρίζουμε ότι οι κατηγορίες είναι πολλές, βαρύτατες και έχουν απασχολήσει όχι μόνο τον δικό μας χώρο αλλά ευρύτερα την κοινωνία, η οποία είναι προφανές δεν θέλει να βλέπει την άυλη πνευματική δημιουργία να μετατρέπεται σε φτηνό εμπορικό προϊόν στα χέρια κάποιων επιτήδειων. Όταν ανακοινώθηκε η διάθεση της κυβέρνησης να ερευνηθεί η κατάσταση στην ΑΕΠΙ και να εξυγιανθεί ο χώρος, μιας και πολλά ακούγονταν έως τότε, μας έδωσε μεγάλη χαρά και ελπίδα η στάση του τότε υπουργού Ν. Ξυδάκη γιατί αν είχε τον χρόνο και την ευθύνη, η υπόθεση, πιστεύω, θα είχε λυθεί εδώ και καιρό».

Share this post


Link to post
Share on other sites

http://www.liberal.gr/arthro/179873/apopsi/th-cheimonas/i-mpofiliou-ki-o-ntalaras.html

Αντί να οργιζόμαστε με τους πολιτικούς τα βάζουμε με τους καλλιτέχνες και τις απόψεις τους. Ακόμα κι αν διαφωνεί κάποιος με τις απόψεις της Ν.Μποφίλιου δεν δικαιολογείται αυτό το μένος και οι επιθέσεις. Σε καμία περίπτωση!Βέβαια -ευτυχώς- έχει πολλούς που την υποστηρίζουν. Θα ήθελα πριν κάποια χρόνια όταν ένας καλλιτέχνης είχε υποστεί χειρότερα (πολύ χειρότερα)για τις διαστρεβλωμένες κιόλας απόψεις του  να έβγαιναν όπως βγαίνουν τώρα κάποιοι και να υποστηρίξουν το δικαίωμα στην έκφραση και την δημοκρατία. Δεν αναφέρομαι στον Θ.Χειμωνά του άρθρου που μεταφέρω  αλλά σε άλλους κυρίους και κυρίες του χώρου (δημοσιογραφικού και καλλιτεχνικού). Και ακροατές.

1 person likes this

Share this post


Link to post
Share on other sites

Την εποχή εκείνη, που θυμόμαστε όλοι πολύ καλά, υπήρξαν μετρημένες στα δάχτυλα του ενός χεριού φωνές στήριξης και πολυάριθμες από τον καλλιτεχνικό και δημοσιογραφικό χώρο, που φαινομενικά καταδίκαζαν πλην όμως δικαιολογούσαν το καφριλίκι γιατί το είχε προκαλέσει ο καλλιτέχνης με την εν γένει συμπεριφορά του επί τριάντα χρόνια!!.. Σε απλά ελληνικά, βρέθηκε χρυσή ευκαιρία να βγουν απωθημένα ετών...

1 person likes this

Share this post


Link to post
Share on other sites

''ΕΘΝΟΣ'' 9-12-17.Το ρεμπέτικο στον κατάλογο 'Αυλης πολιτιστικής κληρονομιάς της ανθρωπότητας της Unesco.Τα αποκόμματα από την επίσημη σελίδα του Γ.Νταλάρα.

24899781_1759750417409867_23054613936911

24909573_1759750497409859_33461163680795

1 person likes this

Share this post


Link to post
Share on other sites
1 person likes this

Share this post


Link to post
Share on other sites

Και νομιζα με διορθωνες.Μετα καταλαβα πως το γραψανε λαθος τα ξεφτερια...

Share this post


Link to post
Share on other sites

25007228_377559376026197_464932016255244

Στο ΦΩΣ και στον Μ.Χατζηγιάννη εχτές. Θυμάμαι πάντα με ωραίες αναμνήσεις τη συνεργασία τους στο Μέγαρο το 2004.

25498162_1801636666522237_39169906222299

25353708_1801636836522220_59927246602752

http://www.ogdoo.gr/epikairotita/mousika-nea/o-giorgos-dalaras-sto-fos

1 person likes this

Share this post


Link to post
Share on other sites

Στον Ελεύθερο Τύπο συνέντευξη σήμερα.

Κάποια στιγμή θα την μεταφέρω εδώ.Το ενδιαφέρον που αναφέρει είναι πως ηχογραφήθηκε ένας δίσκος με τον Γιώργο Καζαντζή (''κάναμε έναν θαυμάσιο δίσκο'').

Share this post


Link to post
Share on other sites

_17.12.17_1.jpg

 

_17.12.17_2.jpg

1 person likes this

Share this post


Link to post
Share on other sites

Παραπολιτικά 16.12.17

http://www.parapolitika.gr/article/giorgos-ntalaras-fovame-para-poli-to-fasismo

Γιώργος Νταλάρας: «Φοβάμαι πάρα πολύ το φασισμό»
ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ, 14:25 |
Ματίνα  Σπυροπουλου
241


Ο δημοφιλής τραγουδιστής μίλησε στα ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ για το τραγούδι, την πολιτική, την σύζυγο του και όλα τα θέματα της επικαιρότητας
«Παραπονεμένα λόγια», «έχω ένα καφενέ», «τα βεγγαλικά σου μάτια», «που’ ναι τα χρόνια»… και αμέτρητα άλλα τραγούδια που λατρεύτηκαν όσο λίγα, σφραγίστηκαν με την χαρακτηριστική φωνή του Γιώργου Νταλάρα. 
Για τον ίδιο «κάθε τραγούδι, μια ιστορία»…

Επίμονος, επιμελής, έχει πάρει την μουσική πολύ σοβαρά…

Συνάντησα τον Γιώργο Νταλάρα λίγο πριν τις εμφανίσεις του στην Ιερά Οδό. Ετοιμάζει μια μουσική παράσταση, που θα πλέξει τραγούδια και κείμενα που θα αφηγείται ο Τάσος Νούσιας.

Όπως πάντα, απάντησε σε όλα, χωρίς ενδοιασμούς. Είναι άλλωστε από εκείνους τους καλλιτέχνες που έχουν άποψη και δεν διστάζουν να την πουν...

 

Πείτε μας λίγα λόγια για τις εμφανίσεις σας.  Τι τραγούδια θα ακούσουμε;

Είναι ένα πρόγραμμα καθαρά συναυλιακό που ετοιμάσαμε με την Εστουδιαντίνα. Μουσική παράσταση θα το λέγαμε σωστότερα, γιατί έχει κείμενα τα οποία αφηγείται ο καλός ηθοποιός Τάσος Νούσιας. Ένα μουσικό ταξίδι με σταθμούς, τραγούδια Ελληνικά, αλλά και άλλα της Μεσογείου, χωρών που έχουν βιώσει τον αποχωρισμό, τον ξεριζωμό, την μετανάστευση. Δεν είναι όμως μόνο τραγούδια αποχωρισμού, είναι τραγούδια με πάθος, υμνούν τον έρωτα και την ελπίδα για τον νέο τόπο που ψάχνουν οι άνθρωποι.

Βλέπετε το ταξίδι είναι πάντα έμπνευση. Τραγούδια λοιπόν σμυρναίικα, σύγχρονα Ελληνικά, ρεμπέτικα, της Κάτω Ιταλίας, φλαμένκο και ιταλικά ναπολιτάνικα, τα οποία θα ερμηνεύσει ο εξαιρετικός Eddy Napoli. Μαζί μας εκτός από τους 15 μουσικούς επί σκηνής, είναι ο καλός τραγουδοποιός Θοδωρής Κοτονιάς, η σχεδόν πρωτοεμφανιζόμενη, πολύ ενδιαφέρουσα φωνή ειδικά στα παραδοσιακά, Ρία Ελληνίδου και οι Fonέs, μια πολύ καλή γυναικεία χορωδία με δασκάλα την Μαρίνα Σάττι, που εκτός των άλλων είναι πολύ καλή και ευρηματική μουσικός. Το πρόγραμμα το αρχίζει η Εστουδιαντίνα με το “Σμυρναίικο Μινόρε”. Είναι μια δύσκολη και πολύπλοκη παραγωγή και τη δουλεύουμε αρκετό καιρό.

Έχετε αγαπημένα τραγούδια; Δικά σας ή άλλων καλλιτεχνών;

Εκατοντάδες. Η ζωή μου είναι το τραγούδι. Όταν δεν με βλέπετε στη σκηνή, που δεν είναι κάτι συχνό και συνεχές, εγώ συνεχίζω ν’ ακούω και να μελετάω. Τα δικά μας παραδοσιακά τραγούδια, σύγχρονα τραγούδια, αλλά όπως ίσως ξέρετε, λατρεύω τις εθνικές μουσικές, τα βαλκανικά, τα αραβικά τραγούδια, τα φάδος....

Υπάρχει κάποιος άνθρωπος που τον εμπιστεύεστε απόλυτα και ρωτάτε την γνώμη του πριν ξεκινήσετε οτιδήποτε;

Βεβαίως. Η Άννα. Δουλεύουμε μαζί, ακούω πολύ σοβαρά την άποψή της και έχει πάντα καλές ιδέες. Η τελική απόφαση είναι όμως δική μου, γιατί όσο περνάνε τα χρόνια, θέλω να επιλέγω κάτι που πιστεύω ότι προσθέτει μουσικά σ’ αυτά που έχω ήδη κάνει. Δεν έχει δηλαδή σχέση με την επικαιρότητα και την εμπορικότητα.

Βλέπετε τηλεόραση;

Αρκετά. Ιστορικά ντοκιμαντέρ, βιογραφίες και τα πάντα που έχουν σχέση με τη φύση. Επίσης διαβάζω αρκετά.

Παρακολουθείτε την επικαιρότητα; -  Η κατάσταση στη χώρα σας θυμώνει, σας προβληματίζει;

Βεβαίως. Υπάρχει άνθρωπος που δεν παρακολούθησε την ιστορία με τις πλημμύρες στην Μάνδρα; Ή τις δηλώσεις της Αμερικής για την μεταφορά της πρωτεύουσας στην Ιερουσαλήμ. Η επικαιρότητα όχι μόνο στην Ελλάδα, αλλά διεθνώς, δεν μας προβληματίζει μόνο, μας κάνει να ανησυχούμε βαθιά. Η άνοδος του φασισμού, ο ρατσισμός, το ξήλωμα όλων των εργασιακών δικαιωμάτων, το μεταναστευτικό, η έλλειψη ηγετών, η σκληρότητα του νεοφιλελευθερισμού, η αποδόμηση των ιδεών, ο διχασμός που καλλιεργείται, όλα αυτά είναι φοβερά, όπως και η απαξίωση της πολιτικής....

Ασχολείστε με την πολιτική;

Για όλα αυτά που είπα παραπάνω, όλοι οφείλουμε να ασχολούμαστε με την πολιτική ως πολίτες. Η εκτόνωση τύπου καφενείου, δε βοηθάει σε τίποτα. Όσο και να έχουμε πικραθεί και απογοητευτεί, ειδικά εμείς η παλιότερη γενιά, πρέπει να μείνουμε όρθιοι και να δώσουμε το παράδειγμα, όσο και όπως μπορούμε. Σ’ αυτή τη δουλειά στην οποία αναφερόμαστε, για δύο ή για τρεις συναυλίες, έχουν δουλέψει σχεδόν 30 άνθρωποι επί ένα μήνα και παραπάνω. Αυτό μπορεί να φαίνεται ουτοπία. Δεν είναι όμως. Είναι ένα αντίδοτο στην απογοήτευση, στην αδράνεια, στο «τίποτα δε γίνεται». Οι Έλληνες είμαστε ένας λαός δυνατός, με κουράγια, με διωγμούς, με προσφυγιά, με πολέμους, με εμφυλίους και τα έχουμε καταφέρει. Δεν μπορούμε να καθόμαστε άπραγοι και να κοιτάμε τα παπούτσια μας. Πρέπει με κάθε τρόπο να κοιτάξουμε μπροστά και να παλέψουμε. Το οφείλουμε στα παιδιά μας και στα εγγόνια μας, στην νέα γενιά.


Ακούτε νέους καλλιτέχνες; Ελπίζετε σε αυτή τη γενιά ανθρώπων;

Πάρα πολύ. Αυτό κάνω συνέχεια. Αν ρίξετε μια ματιά στο διαδίκτυο θα δείτε ότι τα τελευταία δυο χρόνια, έχω ηχογραφήσει τραγούδια και έχω συμμετέχει στις παραγωγές δεκάδων νέων ανθρώπων. Όχι μόνο ελπίζω, αλλά αυτοί είναι το μέλλον.

Το τραγούδι στην χώρα μας πιστεύετε ότι περνά δύσκολα;

Ναι με την έννοια ότι το πολύ καλό τραγούδι, το τραγούδι διαρκείας που λέει σοβαρά πράγματα, δεν έχει την ίδια πρόσβαση και την ίδια «επιδότηση» που έχει το εύκολο, το τραγούδι της ευρείας κατανάλωσης. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι δε γράφονται πολύ καλά τραγούδια. Γράφονται σας πληροφορώ, αναζητήστε τα.


Σας έχει επηρεάσει η κρίση;

Όλους μας έχει επηρεάσει η κρίση. Δεν ξεχνάω όμως ποτέ ότι είμαι ένας άνθρωπος που ξεκίνησα από το μηδέν και η αγάπη και η εμπιστοσύνη του κόσμου και μόνο αυτή, με βοήθησε να κάνω το μεράκι και το πάθος μου δουλειά και να ζω άνετα μέσα απ’ αυτό. Νοιώθω υποχρέωση λοιπόν, να το «επιστρέψω» στα παιδιά αυτού του κόσμου που μ’ εμπιστεύτηκαν. Και αποφάσισα να είναι μουσικοί, τραγουδιστές, στιχουργοί σ’ αυτή τη δύσκολη εποχή. Θα είμαι δίπλα τους λοιπόν.


Πιστεύετε ότι η οικονομική κατάσταση έχει αντίκτυπο και στην Τέχνη;

Και βέβαια έχει. Αλλά καμιά φορά το πείσμα, ο θυμός, η αδικία γεννά καινούργιες μορφές τέχνης. Να σας πω ένα παράδειγμα. Η Εστουδιαντίνα είναι μια ορχήστρα από νέα παιδιά, που ξεκίνησε πριν από 20 χρόνια τον καιρό της δόξας των εταιρειών. Δεν τους στήριξε κανείς, παρά μόνο η τοπική κοινωνία της Νέας Ιωνίας Βόλου. Ήταν όλα απλά παιδιά, σπούδαζαν οι περισσότεροι και έκαναν αυτή την ορχήστρα με τέτοιο πάθος και αγάπη και αλήθεια, που όχι μόνο υπάρχουν μέχρι σήμερα και ανανεώνονται, αλλά μας εκπροσωπούν σε φεστιβάλ σ’ όλο τον κόσμο. Γι’ αυτό τους στηρίζω και τους αγαπώ.

Έχετε κακές συνήθειες; Αδυναμίες; Φόβους;

Όχι, όχι, καθόλου. Ζω πειθαρχημένα και θεωρώ ότι αυτό χρειάζεται και θάρρος και δύναμη. Ούτε ιδιαιτέρες αδυναμίες έχω. Αγωνία και φόβο για το μέλλον των νέων παιδιών έχω. Και φοβάμαι πάρα πολύ το φασισμό. Δεν το περίμενα ότι θα ζήσουμε αυτό τον κίνδυνο.


 Υπάρχει κάτι που δεν έχετε κάνει στη ζωή σας και θα θέλατε; Νιώθετε πλήρης;

Νοιώθω πλήρης, αλλά υπάρχουν πολλά υπάρχουν που θα ήθελα να προλάβω να κάνω. Κυρίως να δω τα εγγόνια μου να μεγαλώνουν, να γίνουν έφηβοι. Αν τα προλάβω να μπαίνουν και στο πανεπιστήμιο ή όταν πάνε στο στρατό, ε αυτό θα είναι μεγάλο δώρο.


Όταν ερμηνεύετε πολλές φορές κλείνετε τα μάτια σας. Τι σκέφτεστε;

Και να μην τα κλείνω, είναι σαν να τα κλείνω. Για μένα το κάθε τραγούδι, είναι μια ιστορία και προσπαθώ κάθε φορά να τη διηγούμαι αλλιώς. Δεν με επηρεάζει τίποτα άλλο. Έχω καταφέρει με μελέτη και καλό ήχο, ν’ ακούω μόνο την μουσική και να ερμηνεύω τα λόγια. Είμαστε ένα σώμα εκείνη τη στιγμή. Σκέφτομαι μόνο τι λέει το τραγούδι και τι παίζουν οι μουσικοί. Που όμως τα λόγια ερμηνεύονται διαφορετικά σύμφωνα με το συναίσθημα.

Πως θα χαρακτηρίζατε τον εαυτό σας;

Είμαι επίμονος, επιμελής, μελετάω πολύ και έχω πάρει την μουσική πολύ στα σοβαρά.

 

Ετοιμάζετε κάτι νέο; Θα περιμένουμε κάτι άλλο από εσάς προσεχώς;

Ναι βέβαια. Κάνουμε έναν πολύ ωραίο δίσκο με τον πολύ καλό συνθέτη και φίλο μου, Γιώργο Καζαντζή. Θα κυκλοφορήσει αμέσως μετά τις γιορτές.

*Δημοσιεύτηκε στο ένθετο «Πολιτισμός», της εφημερίδας «Παραπολιτικα», 16/12/2017

Πηγή: http://www.parapolitika.gr/article/giorgos-ntalaras-fovame-para-poli-to-fasismo

Share this post


Link to post
Share on other sites

 

3 people like this

Share this post


Link to post
Share on other sites

https://www.efsyn.gr/arthro/piso-sto-hrono-me-tin-yvridiki-ert

Στη… χρονομηχανή της μας βάζει η ΕΡΤ Hybrid και μας οδηγεί πίσω στο χρόνο. Μέσα από το κανάλι ERT play1 στο http://webtv.ert.gr/ert-play-live/, παρουσιάζει ένα ξεχωριστό εορταστικό πρόγραμμα, μια ανασκόπηση  χριστουγεννιάτικων και πρωτοχρονιάτικων προγραμμάτων από το Αρχείο της ΕΡΤ.

Μια αναδρομή στον τρόπο με τον οποίο γλεντούσαμε τηλεοπτικά στις γιορτές από τη δεκαετία του ’80 μέχρι και το 2000, σε ένα ψηφιοποιημένο πρόγραμμα διαθέσιμο από κάθε «έξυπνη» συσκευή (υπολογιστή, tablet, smart tv, κινητά) που παρέχει πρόσβαση στις διαδικτυακές και υβριδικές υπηρεσίες της ΕΡΤ.

Ο Μίμης Πλέσσας, η Τζένη Βάνου, ο Γιώργος Μητσάκης, η Πόλυ Πάνου, η Νάντια Κωνσταντοπούλου, ο Στράτος Διονυσίου, ο Γιάννης Πουλόπουλος, η Γλυκερία, η Ρίτα Σακελλαρίου, η Ζωζώ Σαπουντζάκη, ο Γιώργος Παπαδάκης, ο Γιώργος Μαρίνος, ο Σωτήρης Μουστάκας, ο Κώστας Μακεδόνας, ο Γιώργος Νταλάρας, η Μελίνα Ασλανίδου, ο Κωνσταντίνος Τζούμας, ο Δημήτρης Πιατάς, η Κάτια Γέρου, η Κατερίνα Κούκα, ο Γιώργος Κατσαρός, η Αλίκη Βουγιουκλάκη, ο Κώστας Σπυρόπουλος, η  Δούκισσα, ο Γιάννης Πάριος και η Άννα Βίσση με τον Τζόνι Λόγκαν μας θυμίζουν παλιές και αγαπημένες γιορτές από το παρελθόν, με πλούσιο μουσικό ρεπερτόριο και μοναδικούς διαλόγους.

1 person likes this

Share this post


Link to post
Share on other sites

Επειδή κάποιοι θα μας τρελάνουν κι επειδή δεν είμαστε όλοι Πόντιοι Πιλάτοι. Άκουσα πως θα επιστρέψει στους 10 μικρούς Μήτσους. Εύχομαι να το κάνει. Εκεί ήταν πράγματι πολύ καλός! Μετά έχασε την μπάλα.

 

http://www.thetoc.gr/opinion/article/o-lakis-kai-o-sunonomatos-tou

http://www.liberal.gr/arthro/183433/apopsi/arthra/katebainoume-se-agona-kats.html

1 person likes this

Share this post


Link to post
Share on other sites

https://www.reader.gr/life/culture/giorgos-ntalaras-den-eimai-katholoy-tis-apopsis-toy-skase-kai-kolympa

Γιώργος Νταλάρας: «Δεν είμαι καθόλου της άποψης του “σκάσε και κολύμπα”»

ntalarask.jpg?itok=AXsVqoLN

ΤΖΩΡΤΖΙΝΑ ΝΤΟΥΤΣΗ

Τρί, 02/01/2018 - 07:30
 
ΜΟΙΡΑΣΟΥ ΤΟ  6   

Με αφορμή τις δυο μεγάλες συναυλίες, μια ωδή στην ξενιτιά παρέα με την Εστουδιαντίνα, στις 17 και 18 Ιανουαρίου στην Ιερά Οδό, ο Γιώργος Νταλάρας μάς μιλά για τη φιλόδοξη αυτή μουσική περιήγηση, για το μείζον θέμα του προσφυγικού και τη στάση της Ευρώπης, ενώ παράλληλα "τολμά" να παραδεχθεί τα επικοινωνιακά του λάθη και τις κόντρες, να ομολογήσει ότι έχει πάρει τη μουσική και το τραγούδι πιο σοβαρά από ό,τι έπρεπε, να κάνει την αυτοκριτική του, αλλά και να αναφερθεί στο καλύτερο πράγμα που συνέβη στη ζωή του...

Δώστε μας μια εικόνα για τη μουσική αυτή περιήγηση στις 15 και 16 Ιανουαρίου 2018.
Πρόκειται για μια συναυλία, μουσική παράσταση που σχεδιάσαμε με τον Ανδρέα Κατσιγιάννη για την Εστουδιαντίνα. Έχει τίτλο “Mη μου γράφεις γράμματα” και βασίζεται σε τραγούδια ελληνικά, αλλά και άλλα της Μεσογείου που έχουν σχέση με την ξενιτιά, τον αποχωρισμό, την μετανάστευση, το ταξίδι. Μέσα σ’ αυτά υπάρχουν και τραγούδια χαράς, σαν αυτά που τραγουδούν οι άνθρωποι αναζητώντας την ελπίδα σε καινούργιο τόπο. Όπως ίσως γνωρίζετε είναι ένα αρκετά φιλόδοξο σχέδιο, με 16 μουσικούς επί σκηνής και με special guest τον Eddy Napoli, τραγουδοποιό από την Ιταλία που έχει ζήσει και ζει αντίστοιχη ιστορία μετανάστευσης και προσφυγιάς με τη δική μας χώρα. Συμμετέχει επίσης ο τραγουδοποιός Θοδωρής Κοτονιάς, η νέα τραγουδίστρια Ρία Ελληνίδου, η χορωδία Fonέs και ο ηθοποιός Τάσος Νούσιας στην αφήγηση. Θα ακουστούν τραγούδια από ένα πολύ μεγάλο φάσμα από παραδοσιακά και σμυρναίικα, έως σύγχρονα έντεχνα, τραγούδια από την Ισπανία, από την Ιταλία, την Τουρκία, από τα Βαλκάνια. Είναι ένα μεγάλο πρόγραμμα τριών και πλέον ωρών. Να μην πούμε όμως άλλες λεπτομέρειες για να μην χαθεί και η έκπληξη.

Πώς πραγματικά έχετε ονειρευτεί την παράσταση αυτή; 
Σ’ αυτή την παράσταση κάνουμε ό,τι περισσότερο και ό,τι καλύτερο μπορούμε, ενορχηστρωτικά, μουσικά, ερμηνευτικά. Το ιδανικό βέβαια θα ήταν να είχαμε αρκετούς καλεσμένους και από άλλες γειτονικές χώρες, μια συνέχεια δηλαδή του προγράμματος “Μεσόγειος”, που αν θυμάστε κάναμε στο Ηρώδειο πριν αρκετά χρόνια. Αυτό δεν σημαίνει ότι αυτό το πρόγραμμα δεν θα είναι ήδη άρτιο και πλήρες! Αλλά μπορεί μελλοντικά να μεγαλώσει και να γίνει ένα φεστιβάλ με αρκετούς προσκεκλημένους. Δεν είναι κακό να ονειρευόμαστε.  

Ποιο είναι το μήνυμα που επιθυμείτε να στείλετε μέσω της παράστασης αυτής και ποιοι οι αποδεκτές;
Το μήνυμα το δίνουν τα ίδια τα τραγούδια και η σοφία του λόγου. Η μετανάστευση είναι σύμφυτη με την εξέλιξη της ιστορίας των ανθρώπων. Ανοίγει παράθυρα, διευρύνει την επικοινωνία, πολεμάει το ρατσισμό και την ξενοφοβία, ανοίγει το μυαλό και την ψυχή μας σε νέες μουσικές, σε νέες τέχνες. Από αυτή την ανταλλαγή προήλθαν οι μουσικές του κόσμου που ανήκουν σε όλους μας. Είναι κάτι εξαιρετικά αληθινό και άμεσο, το οποίο δεν έχει σχέση με την επιβολή του δυνατού και του πλουσιότερου. Και αυτό, αν θέλετε, είναι ο πραγματικός διεθνισμός.  

Ποιο είναι το καθήκον της πολιτισμένης Ευρώπης, των λαών αλλά και της ελληνικής πολιτείας απέναντι στο προσφυγικό; 
Είναι αυτονόητο ότι με θάρρος η σύγχρονη Ευρώπη πρέπει να προχωρήσει σε νέα νομοθεσία για το προσφυγικό, με ενημέρωση του κόσμου, με γρήγορες διαδικασίες ασύλου και ένταξης και δίκαιης κατανομής. Πρέπει να δείξει ένα πραγματικά ανθρωποκεντρικό δημοκρατικό σύγχρονο και τολμηρό πρόσωπο.  

Ωστόσο, πρόσφατα το φως της δημοσιότητας είδε η πρόταση Τουσκ για το προφυγικό σύμφωνα με την οποία επιθυμεί να θέσει τέλος στην κατανομή προσφύγων βάσει υποχρεωτικών ποσοστώσεων. Αν εφαρμοστεί θα έχει επιπτώσεις στη χώρα μας στην οποία έχει πέσει το βάρος της προσφυγικής  κρίσης αλλά και στην Ιταλία. Είμαστε ανέτοιμοι θεωρείτε να δεχτούμε όσα συμβαίνουν;
Αν παίζει ρόλο η ταπεινή μου άποψη, η πρόταση του κυρίου Τουσκ ήταν το λιγότερο άκαιρη, αψυχολόγητη και ιδιαιτέρως προσβλητική για την Ευρώπη. Το μοίρασμα του “βάρους” των προσφύγων, πέρα από υποχρεωτικές ποσοστώσεις είναι ηθικό καθήκον της πολιτισμένης Ευρώπης, αν θέλει να θεωρείται τέτοια. Οι πρόσφυγες, αλλά και οι μετανάστες, είναι θύματα πολέμων, βίας, ακραίας φτώχειας, αποψίλωσης των πρώτων υλών, οικολογικών καταστροφών. Υπάρχει σώφρων άνθρωπος που θεωρεί ότι η Ευρώπη ήταν αμέτοχη σ΄αυτά; Όσο για μας, έχουμε δείξει αρκετή ωριμότητα ως λαός, παρά τις μεμονωμένες ακραίες και δυστυχώς βίαιες αντιδράσεις. Δεν μένει παρά να το αναλογιστούν αυτό οι Ευρωπαίοι. Αντιλαμβάνεστε ότι αρχή πρέπει να γίνει με την αναθεώρηση της Συνθήκης Δουβλίνο ΙΙ.  

Πώς είδατε την επίσκεψη Ερντογάν στη χώρα μας, τις δηλώσεις του περί της Συνθήκης της Λωζάνης αλλά και την αντίδραση της ελληνικής πλευράς;
Γενικά δεν είναι καθόλου κακό οι ηγέτες και οι διπλωμάτες γειτονικών χωρών να ανταλλάσσουν επισκέψεις. Επίσης δεν μπορώ να ξέρω τι είχε στο μυαλό του ο κύριος Ερντογάν όταν την επεδίωξε. Όσον αφορά τις δηλώσεις του, θεωρώ το θέμα κλειστό, αδιαπραγμάτευτο, με την πλήρη σημασία της λέξης και όχι άξιο περαιτέρω σχολιασμού. 

Στηρίζετε τους νέους καλλιτέχνες που χαράσσουν τη δική τους πορεία εν μέσω κρίσης και μάλιστα με διαφορετικά δεδομένα από τους καλλιτέχνες της δικής σας γενιάς; Και με ποιο τρόπο;
Είναι βασικό και κύριο μέλημα της δουλειάς μου από τον καιρό που ξεκίνησα. Στις ζωντανές εμφανίσεις, αλλά κυρίως μέσα από τη δισκογραφία, αναζητήστε την παρουσία μου και τη συμμετοχή μου σε δουλειές νέων ανθρώπων, ειδικά τα τελευταία χρόνια. Από "Τα Άστεγα" του Νίκου Πλατύραχου, τις συνθέσεις στα τραγούδια του Νίκου Πλάτανου σε ποίηση Ελένης Αρβελέρ, το δίσκο του Βαγγέλη Κορακάκη που κάναμε με τον γιο του Βασίλη, το δίσκο “Ευθέως” του Πασχάλη Τόνιου, τη συμμετοχή μου στα παραμύθια της Τατιάνας Ζωγράφου, το δίσκο του Κώστα Τριανταφυλλίδη, το “Ένα παράξενο φύλλο” με τον Μάκη Ψαραδέλλη από το ροκ γκρουπ “Τα φώτα απένταντι” στην Μυτιλήνη και τον Κώστα Παρίσση από τα “Υπόγεια Ρεύματα”, στην “Μεταμόρφωση” του Γιώργου Τσιριγώτη, το δίσκο του Χρυσόστομου Καραντωνίου που θα κυκλοφορήσει σε λίγες μέρες, για ν’ αναφέρω μερικά, ελάχιστα, από αυτά που έχουν γίνει τον τελευταίο καιρό.  Είμαι σχεδόν συνέχεια στο στούντιο και αυτό μου δίνει μεγάλη χαρά και ικανοποίηση.

 

Θεωρείτε ότι έχετε παραμείνει ταπεινός, σταθερός, απλός και με τις αρχές με τις οποίες ξεκινήσατε;
Ο άνθρωπος εξελίσσεται βέβαια, αλλά πιστεύω ότι οι αρχές δεν αλλάζουν. Συνεχίζω με την ίδια επιμονή, υπομονή και προσήλωση που είχα όταν ξεκινούσα. Δε θα κρίνω όμως εγώ τον εαυτό μου. Ο κόσμος θα κρίνει τη δουλειά μου. Οι ακροατές. Και αφού με ρωτάτε, πρέπει να σας πω ότι είμαι βαθιά ευγνώμων και ικανοποιημένος για την αγάπη τους και την εμπιστοσύνη τους.  

Η Νατάσσα Μποφίλιου πρόσφατα έπεσε θύμα ενός διαδικτυακού λιντσαρίσματος και "ανθρωποφαγίας" κάτι που έχει συμβεί και σε εσάς ορισμένες φορές. Εκτός από το σχόλιό σας σχετικά με το θέμα και τον ντόρο που προκλήθηκε, σύμφωνα με τη δική σας εμπειρία θεωρείτε ότι ο καλλιτέχνης τελικά πρέπει να τοποθετείται ή να εκφράζεται μόνο μέσω του καλλιτεχνικού του έργου; 
Το θεωρώ απαράδεκτο, ιδιαίτερα για έναν άνθρωπο που τολμάει να εκφράζει την άποψή της σε μια εποχή που οι περισσότεροι σωπαίνουν και κοιτάνε τη δουλίτσα τους, σε μια πολύ θερμή εποχή που λόγω κρίσης έχει φέρει διχόνοια και επιθετικότητα. Λοιδωρείται ένα κορίτσι, που σημειωτέον έχει μεγάλη επιτυχία και ταλέντο στη δουλειά της, επειδή τολμάει να μιλάει και για άλλα πράγματα που την απασχολούν, πέρα από τα τραγούδια και τις εμφανίσεις της. Και για να τελειώνουμε μ’ αυτό, δεν είμαι καθόλου της άποψης του “σκάσε και κολύμπα” και κατά αναλογία “αφού τραγουδάς τόσο καλά, τι τις θες τις πολιτικές και φιλολογικές συζητήσεις”. Οι πολίτες, ανεξάρτητα από το επάγγελμά τους μπορούν και πρέπει να λένε τη γνώμη τους και οι συμπολίτες τους να την αποδέχονται, ή να την απορρίπτουν, ή να την κρίνουν. Για κανένα λόγο όμως, δεν μπορεί να καθυβρίζονται ή να συκοφαντούνται γι’ αυτό.

Έχετε γνωρίσει την εμπιστοσύνη και την αγάπη του κόσμου, αλλά έχετε γνωρίσει και αντιδράσεις και κόντρες. Νιώθετε ότι τις περισσότερες φορές ήταν άδικο αυτό ή κρίνετε ότι με κάποιον τρόπο το προκαλέσατε; 
Είμαι πια παππούς δύο εγγονιών. Θα ήμουν αχάριστος αν παραδεχόμουν ότι δεν έχω γνωρίσει κυρίως την εμπιστοσύνη και την αγάπη του κόσμου. Πήρα σοβαρά την μουσική και το τραγούδι, ίσως πιο σοβαρά απ’ ό,τι έπρεπε, αφοσιώθηκα απόλυτα σ’ αυτό και ο κόσμος στην πλειοψηφία του μου το αναγνώρισε. Υπήρξαν βέβαια και κόντρες και διαφωνίες και κακές στιγμές και κακές συγκυρίες. Σε άλλες έφταιγα εγώ, σε άλλες έφταιγαν οι άλλοι. Δεν μετανιώνω όμως για τίποτα. Γιατί ξέρω ότι κυρίως προήλθαν από αυτό που θίξατε παραπάνω. Από την παρόρμηση μου, πέρα από τη δουλειά μου να λέω και να κάνω ό,τι αισθάνομαι ως πολίτης και ως άνθρωπος.

Συνηθίζετε να κάνετε την αυτοκριτική σας; Θεωρείτε ότι έχετε κάνει επικοινωνιακά λάθη, επίσης υπάρχουν άνθρωποι που συμβουλεύεστε;
Κάθε μέρα κάνω την αυτοκριτική μου και είμαι πιο αυστηρός από τον πιο αυστηρό κριτή. Αυτό στην αρχή είναι κοπιαστικό. Μετά σου δίνει ηρεμία, ισορροπία, γαλήνη και σιγουριά. Προφανώς θα έχω κάνει και πολλά επικοινωνιακά λάθη, γιατί δεν έχω καλή σχέση με την επικοινωνία που υπαγορεύεται από το επάγγελμα. Και αν δεν ήταν η Άννα (σ.σ. Νταλάρα) κυρίως, θα είχα κάνει πολλά περισσότερα.

Όχι ως ο καλλιτέχνης Γιώργος Νταλάρας, αλλά ως πολίτης και άνθρωπος, πού αλλού βρίσκετε διέξοδο; Απολαμβάνετε το ρόλο του παππού;
Στη φύση, πάντα από παιδί, έβρισκα διέξοδο και πολύ περισσότερο στη θάλασσα. Παππούς; Το καλύτερο πράγμα που συνέβη στη ζωή μου. Και δυο αγόρια; Τι να σας λέω.  

Κλείνοντας, ποια είναι τα επόμενα σχέδια που έχετε στα σκαριά;
Ολοκληρώσαμε ένα δίσκο, που είναι κατόρθωμα αυτή την εποχή. Θα κυκλοφορήσει σε λίγο καιρό με τον Γιώργο Καζαντζή που είναι καλός συνθέτης και καλός φίλος. Την ευχαριστηθήκαμε την ηχογράφηση. 

unnamed_2.jpg

Πληροφορίες συναυλίας:
"Μην μου γράφεις γράμματα... γιατί γράμματα δεν ξέρω και με πιάνουν κλάματα...": Ένα μουσικό οδοιπορικό, μια μουσική παράσταση - ωδή στην ξενιτιά, στην μετανάστευση, αλλά και στο ταξίδι, στη ζωή, στη χαρά, στον έρωτα, με ελληνικά τραγούδια και τραγούδια της Μεσογείου, παρουσιάζει ο Γιώργος Νταλάρας με την Εστουδιαντίνα στις 17 και 18 Ιανουαρίου στην Ιερά Οδό.
Ο Γιώργος Νταλάρας και η Εστουδιαντίνα, που έχει ήδη συμπληρώσει 20 χρόνια μελέτης και παρουσίασης της μεσογειακής μουσικής, και ο καλλιτεχνικός διευθυντής της Ανδρέας Κατσιγιάννης επιθυμούν να στείλουν, μέσα από αυτές τις παραστάσεις, ένα μήνυμα συμφιλίωσης και ενότητας και παράλληλα να εκφράσουν με τις μουσικές τους γνώσεις το πλούσιο τοπίο των μουσικών της Μεσογείου, μεταφέροντας και ένα μήνυμα συμπαράστασης στους κάθε είδους μετανάστες της σύγχρονης εποχής που παλεύουν να επιβιώσουν και να βρουν μια νέα φιλόξενη πατρίδα.
Ιερά Οδός, Ιερά Οδό 18-20
Τηλ. 210-3428272
 Ώρα έναρξης: 22:00, προσέλευση: 21:00
Τιμές Εισιτηρίων:
Γενική Είσοδος - Όρθιοι:10 €
Α' Ζώνη – πλατεία: 35 €
Β' Ζώνη – πλατεία: 27 €
Α' Ζώνη – εξώστης: 27 €
Β' Ζώνη – εξώστης: 20 €
Ποτό στο Bar: 5 €
Ποτό Α΄ Ζώνη: 10 €
Ποτό Β' Ζώνη: 8 €
Προπώληση: www.viva.gr, τηλεφωνικά στο 11876, στα καταστήματα Reload, Seven Spots, Media Markt, Ευριπίδης, στο Viva Spot Τεχνόπολη, στο Viva Kiosk Συντάγματος και στο athinorama.gr

 
 
1 person likes this

Share this post


Link to post
Share on other sites

Και στα ΝΕΑ

http://www.tanea.gr/news/lifearts/article/5496948/h-istoria-den-grafetai-me-aytografa-kai-selfi/

«Η Ιστορία δεν γράφεται με αυτόγραφα και σέλφι»

Ο Γιώργος Νταλάρας μιλάει για τις δύο συναυλίες του με την Εστουδιαντίνα, τη μετανάστευση, το λαϊφστάιλ και όσα δεν έμαθε

Ζωή Λιάκα  | ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ: 14/12/2017 08:00 |
«Η Ιστορία δεν γράφεται με αυτόγραφα και σέλφι»
Ο Γιώργος Νταλάρας με τον Εντι Νάπολι σε παλαιότερη σύμπραξή τους στο Ηρώδειο
  29  0 Google +0  0
    

 

Η ξενιτιά, η μετανάστευση και ο έρωτας είναι ο άξονας της μουσικής παράστασης στην οποία ο Γιώργος Νταλάρας συμπράττει εκ νέου με την Εστουδιαντίνα στην Ιερά Οδό (18 και 19/12). Μαζί τους εμφανίζεται ο ιταλός ερμηνευτής Εντι Νάπολι ως «συνοδοιπόρος» στα τραγούδια της Μεσογείου. Ο τίτλος της παράστασης «Μη μου γράφεις γράμματα... γιατί γράμματα δεν ξέρω και με πιάνουν κλάματα» - από το παραδοσιακό τραγούδι - περικλείει, όπως λέει ο βετεράνος του ελληνικού τραγουδιού, την Ιστορία του λαού μας.
 
Ο αιώνας των μεταναστεύσεων. «Παραλύεις όταν φτάνεις στην αλήθεια που "κλείνει" ο στίχος "γιατί γράμματα δεν ξέρω και με πιάνουν κλάματα". Αυτό χαρακτηρίζει τον λαό μας. Το ελληνικό τραγούδι είναι μια τοιχογραφία της Ιστορίας αυτού του τόπου που έχει πονέσει, αλλά παράλληλα έχει τόσο φως. Ζούμε τον αιώνα των μεγάλων μεταναστεύσεων και δυστυχώς αυτός ο κύκλος δεν θα κλείσει επειδή οι κοινωνίες έχουν για θεό το κέρδος. Πάντα έτσι ήταν. Αντί η φιλοσοφία, ο πολιτισμός και η παιδεία να υποτάξουν το χρήμα και την άσκηση της εξουσίας, φάνηκε ότι το χρήμα υποτάσσει. Δεν θα σταματήσει η προσφυγιά επειδή δεν θα σταματήσουν οι πόλεμοι. Και αύριο - μεθαύριο μπορεί να είμαστε εμείς τα θύματα. Κανείς δεν μπορούσε να εκτιμήσει ότι η Μέση Ανατολή, ύστερα από τόσα πολλά που έχει περάσει, θα ξαναζούσε τον όλεθρο και την καταστροφή των πόλεων, τη βαρβαρότητα και τα εκατομμύρια των προσφύγων.
 
Πάθη και σκοτάδια. Ο άνθρωπος δεν θα μπορέσει ποτέ ν' απαλλαγεί από την τεμπελιά του. Δεν θέλουμε να μάθουμε πράγματα που είναι πάνω από μας. Θέλουμε να ξέρουμε εκείνα που είναι στο "χώμα". Γιατί έχει πολύ κόπο να ξεφύγεις απ' αυτό και ν' ανέβεις, να μάθεις να κοιτάς προς τα πάνω. Η ζωή δεν είναι μόνο "εγώ", πρέπει να δούμε και το εμείς. Οταν καταργείται το συλλογικό, τότε βγάζει ο φασισμός τα δόντια του. Δεν είμαι από τους καλλιτέχνες που τρέφονται από τα πάθη τους, από τα σκοτάδια τους. Θα ήθελα να έχω σπουδάσει και να έχω ασχοληθεί με τη γνώση περισσότερο. Προσπάθησα να τα κάνω μόνος μου και παλεύω ακόμα. Αυτό είναι το μεγάλο μου βάρος. Δεν είχα την ευκαιρία, στα ευαίσθητα χρόνια της ζωής, τότε που έπρεπε να πάρω αποφάσεις, να ζω σε ένα ήρεμο περιβάλλον. Η μεγάλη μου κατάκτηση είναι που βλέπω την κόρη μου και τα εγγόνια μου να μεγαλώνουν. Είναι μια μεγάλη ώθηση για τη ζωή, γιατί δεν σε αφήνει να σε φάει η εσωστρέφεια και η κατάθλιψη».
 
«Θέλω» και «έχω». «Ενα μεγάλο δώρο που μου έδωσε η δουλειά μου ήταν η δυνατότητα να γνωρίσω σπουδαίους ανθρώπους και να ταξιδέψω στο μεγαλύτερο κομμάτι της Γης. Ετσι έφυγε ο φόβος από πάνω μου γι' αυτά τα ανθρώπινα πάθη: τις ιδιοκτησίες, τα "θέλω" και τα "έχω" που χαρακτηρίζουν όλους μας. Θα ήθελα να είχα μάθει δυο - τρεις γλώσσες. Γιατί κάθε γλώσσα που μπορείς να μιλάς είναι ένας καινούργιος άνθρωπος. Ενα από αυτά που με βασανίζουν είναι ότι δεν έκανα όσα θα μπορούσα. Δεν θέλω να με υπερεκτιμούν. Να θυμίσω εδώ την παλιά νοοτροπία μου, όταν έρχονταν οι άνθρωποι με τα παιδιά τους και ζητούσαν φωτογραφία. Τους έλεγα "σας παρακαλώ, μη λέτε στα μικρά παιδιά να ζητάνε φωτογραφίες". Δεν έχει νόημα αυτό. Θα το λύσει η Ιστορία βάζοντας στη ζυγαριά τα πράγματα που έχει κάνει ο καθένας. Δεν θα βγει ούτε με αυτόγραφα ούτε με σέλφι».
 
Φωνή παλιάς κοπής. «Τον Εντι Νάπολι τον γνώριζα από τα τραγούδια του. Εχει μια φωνή και μια ερμηνευτική αντίληψη παλιάς κοπής. Είναι δυσεύρετα αυτά σήμερα. Οταν δηλαδή οι τραγουδιστές είχαν ωραία φωνή και τραγουδούσαν σωστά, έμπαιναν ως εργαλείο και ως όργανο μέσα στην ορχήστρα. Ετσι εξέφραζαν κάθε φορά τη λαϊκή ψυχή. Ο Εντι είναι ένας μέγας λαϊκός τραγουδιστής Ναπολιτάνος.  Αυτό με έκανε να τον καλέσω πριν από περίπου μια δεκαπενταετία στο Ηρώδειο».
 
 
Θεοποίηση του στυλ. «Μπορεί κάποιος να είναι θεόφαλτσος αλλά τίποτα δεν εμποδίζει τους οπαδούς του να τον αποθεώνουν. Σήμερα έχουμε θεοποίηση του στυλ. Αυτή είναι μια καινούργια ιστορία της εποχής μας, που θέλει ο καλλίφωνος να θεωρείται "κατεστημένο", με την αρνητική έννοια. Αλλά θα έρθει πάλι η εποχή που θα τιμούμε τους καλλίφωνους. Προσωπικά, ως τελειομανής, θέλω αυτός που γράφει εκπληκτικά πράγματα να κάνει και μερικές ασκήσεις να τελειοποιήσει τη φωνή του. Προτιμώ ν' ακούω να τραγουδάει ένα αηδόνι από ένα κοράκι. Ομως θαυμάζω το πνεύμα αυτού του ανθρώπου όταν μπορεί να γίνει η ανθρώπινη φωνή που παράγει ήθος και αξιοπρέπεια. Θα τον προτιμήσω από έναν καλλίφωνο που τραγουδάει αηδίες. Εχω ξεχωρίσει τέτοιους ανθρώπους, οι οποίοι διαθέτουν ωραίες φωνές και έχουν πει υπέροχα τραγούδια, όπως οι Χάρης και Πάνος Κατσιμίχας - μια υπέροχη στιγμή για το ελληνικό τραγούδι -, ο Ορφέας Περίδης, ο Θοδωρής Κοτονιάς κ.ά.».
 
Τα τάλεντ σόου. «Εχουν βγει εξαιρετικές φωνές μέσα από τους τηλεοπτικούς διαγωνισμούς. Αλλά η αλήθεια είναι ότι στην πλειονότητά τους τα παιδιά που έχουν συμμετάσχει ή διακριθεί δεν έχουν προχωρήσει. Χάνουμε εδώ το παιχνίδι, επειδή το κίνητρο της παραγωγής για να γίνουν τέτοιες εκπομπές δεν είναι το τραγούδι, αλλά η ακροαματικότητα».
 
Τα τραγούδια. «Δεν ξέρω τι θα μείνει απ' όσα έχω πει. Αλλά εγώ θέλω να μείνουν εκείνα που έχουν επηρεάσει την πορεία και τη ζωή μου: το "Κάπου νυχτώνει», "Ο ουρανός φεύγει βαρύς", "Μη μου θυμώνεις μάτια μου", "Αχ χελιδόνι μου". Αυτά τα τραγούδια ανήκουν σε εκείνους που τα έγραψαν. Εγώ όπως σας είπα ήμουν "όργανο"».
 
Μουσικός, όχι τραγουδιστής. «Δεν είμαι τραγουδιστής, ούτε θέλω. Είμαι μουσικός. Ετσι λειτουργούσα πάντα και έτσι ήταν και μέχρι τη δεκαετία του 1950. Οι τραγουδιστές ήταν οργανοπαίκτες πρώτα. Αυτό άλλαξε όταν άρχισαν οι κομψευόμενοι και χαριτωμένοι να πηγαίνουν στα στούντιο, να τους παίρνουν - από τις ψαραγορές και τα μανάβικα - οι παραγωγοί και να τους κάνουν τραγουδιστές. Ολοι οι σπουδαίοι άνθρωποι που έγραψαν την Ιστορία του ελληνικού τραγουδιού - το λαϊκό, το δημοτικό, το ρεμπέτικο και το βυζαντινό - ήξεραν μουσική. Ενας τραγουδιστής που δεν γνωρίζει μουσική πρέπει να κοιταχτεί στον καθρέφτη και να πει: "Τι είδους παράδοξο βλέπω; Εναν άνθρωπο που κερδίζει λεφτά από τη μουσική χωρίς να είναι μουσικός"».
 

 

1 person likes this

Share this post


Link to post
Share on other sites
Guest
You are commenting as a guest. If you have an account, please sign in.
Reply to this topic...

×   You have pasted content with formatting.   Remove formatting

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

Loading...