EKOSTEL

Η καθημερινή αποδελτίωση του ημερησίου τύπου

3,924 posts in this topic

https://www.vipnews.gr/2012-10-25-08-34-16/item/56733-πρεμιέρα-ποιος-σκότωσε-τον-σκύλο-τα-μεσάνυχτα-στο-τζένη-καρέζη

Εχτές το βράδυ στο θέατρο Καρέζη για την παράσταση ''Ποιος σκότωσε στο σκύλο τα μεσάνυχτα''

Share this post


Link to post
Share on other sites

Στην σημερινη ΕφΣυν ολοσελιδη αναφορα του Γκιωνη στην αυτοβιογραφια με αποσπασματα απο το βιβλιο. 

1 person likes this

Share this post


Link to post
Share on other sites
6 hours ago, nefeli said:

Στην σημερινη ΕφΣυν ολοσελιδη αναφορα του Γκιωνη στην αυτοβιογραφια με αποσπασματα απο το βιβλιο. 

http://www.efsyn.gr/arthro/irthe-gia-na-meinei

 
 
 

Ηρθε για να μείνει…

ntalaras_theodorakis.jpg

ntalaras_theodorakis.jpg?itok=4BNe7peHΑδοντας, με τον Μίκη Θεοδωράκη
Συντάκτης: 

Ο Γιώργος Νταλάρας αυτοβιογραφούμενος

Μια κάπως ανορθόδοξη, σε σχέση με αυτές που γνωρίζουμε, αυτοβιογραφία. Είναι ο Γιώργος Νταλάρας που απαντά και ο Θανάσης Λάλας που ερωτά, σ’ ένα διευρυμένο κατά Προυστ ερωτηματολόγιο. Τίτλος: «Γιώργος Νταλάρας… και το καλοκαίρι κρυώνω!» Και υπότιτλος: «Μισός αιώνας ελληνικό τραγούδι, 121 αυτοβιογραφικά διηγήματα διαλόγου, 121 μοναδικές φωτογραφικές αφηγήσεις, 18 προσωπικές λίστες», σε μια καλαίσθητη έκδοση (Αρμός).

 

Tο εξώφυλλο του βιβλίουTο εξώφυλλο του βιβλίου | 

Εκεί τα δύσκολα παιδικά βιώματα, ο απών-παρών πατέρας, η μάνα – κουράγιο, ο πρόωρα χαμένος αδελφός, οι άνθρωποι –Ελληνες και ξένοι– που τον βοήθησαν και θαυμάζει, φίλοι και συνάδελφοι, οι αγάπες του, η οικογένεια, τα «πιστεύω» του. Και πώς να χωρέσουν οι 409 σελίδες του βιβλίου σ’ ένα δημοσιογραφικό κείμενο, όπως το παρόν, για έναν καλλιτέχνη που δεσπόζει –με την τέχνη και την όλη προσφορά του – εδώ και μισό αιώνα... Αναγκαστικά μερικά ψήγματα. Γράφει προλογίζοντας ο Λάλας:

■ «Με κούραζε και συνεχίζει να με κουράζει, ακόμα περισσότερο τώρα, η κλασική, συνεχής χρονικά ροή της αφήγησης, τα πολυσέλιδα κεφάλαια και η προσπάθεια να πειστεί ο αναγνώστης ότι αυτή είναι η αληθινή ζωή του προσώπου».

Παιδιόθεν

Και περνάω σε μερικές από τις απαντήσεις του Γιώργου Νταλάρα:

■ «Ο πατέρας μου έφυγε από το σπίτι νωρίς, το ’52, όταν εγώ ήμουνα δυο χρονώ, κι έτσι με μεγάλωσε η μητέρα μου […] Αργότερα, όταν εγκαταστάθηκε στην Αθήνα, γίναμε φίλοι. Κατάλαβα ότι πρόκειται για έναν άνθρωπο που δεν μπορείς να τον παρεξηγήσεις. Πρέπει να τον αγαπάς και αν μπορείς να τον βοηθάς».

■ Οι δουλειές που έκανε, όντας ανήλικος: «Θα σας πω μερικές: Σε τυπογραφείο, σε μπακάλικο, σε κυτιοποιείο, σε ψιλικατζίδικο, σε χρυσοχοείο, σε καφενεία… σε συνεργείο αργότερα… Εν πάση περιπτώσει, έκανα πάρα πολλές δουλειές».

■ Αλλά παιδιόθεν η αγάπη του για τη μουσική, ξεκινώντας από μικρά γκρουπάκια: «Σε αυτό που έκατσα περισσότερο ήταν οι Crasy Boys. Παράλληλα έκανα και τις πρώτες μου ακροάσεις. Στην αρχή χωρίς επιτυχία, γιατί ήμουν πολύ μικρός και η φωνή μου πολύ ανώριμη, άγουρη».

■ Καθοριστικές στιγμές: «Πολλές θλιβερές και ευτυχείς. Οταν χωρίστηκα με τον μεγάλο μου αδελφό, όταν έφυγε για το Πεσταλότσι, στην Ελβετία. Μετά η γνωριμία μου με την Αννα, η γέννηση της κόρης μου, των εγγονών μου και άλλες. Οι συναυλίες για τους πρόσφυγες στις σκηνές στην Κύπρο το ’74, στα ερείπια της Ιμβρου, η γνωριμία μου με τον Κουγιουμτζή, με τον Θεοδωράκη, τον Τσιτσάνη, με τον Καλδάρα, με τον Λοΐζο, τον Λευτέρη Παπαδόπουλο και τόσους άλλους... Αυτό είναι το πάνθεον των ανθρώπων που με προίκισαν με τα τραγούδια τους σαν πατεράδες […] Στην παιδική μου ηλικία οφείλω τα πάντα ή σχεδόν όλα. Γιατί αυτό που είμαι σήμερα το οφείλω και στην Αννα. Μπήκε στη ζωή μου για να μείνει» (όπως και ο ίδιος –ευρύτερα– θα πρόσθετα).

■ «Ο Καζαντζίδης είναι το Ααααλφα μας και ο Μπιθικώτσης το Ωωωωμέγα μας!»

Περί κριτικής

■ «Μ’ αρέσει να μ’ επαινούν, για κάτι καλό, αλλά μ’ αρέσει πολύ και να με κρίνουν. Δεν ανέχομαι όμως από κανέναν να αμφισβητεί τις προθέσεις μου και ό,τι κάνω με την ψυχή και την καρδιά μου […] Κρίνε τη δουλειά μου, κρίνε ό,τι θέλεις, μην είσαι κακοήθης, ψεύτης και συκοφάντης. Γιατί έχουμε φτάσει ο κακός να είναι αυτός που αμύνεται».

■ «Πάντα πιστεύω στην πολιτική. Μόνο που σήμερα είναι στο στάδιο της προχωρημένης ασθένειας. Γι’ αυτό και πολλοί άνθρωποι, από σεβασμό στις αρχές τους, δεν ασχολούνται με την πολιτική, ενώ είναι σίγουρο ότι θα μπορούσαν να προσφέρουν. Δυστυχώς ή ευτυχώς αυτό δεν συμβαίνει μόνο στην Ελλάδα. Είναι γενικό το κακό».

■ Για τον Φιντέλ Κάστρο, που γνώρισε το 1981, όταν είχε πάει με τον Μίκη Θεοδωράκη για συναυλίες με το «Κάντο Χενεράλ»: «Δεν ξέρω πώς θα κρίνει τον Fidel η ιστορία. Κατ’ εμένα ήταν ο τελευταίος πραγματικός επαναστάτης της. Η America Insurrecta (Επαναστατημένη Αμερική) έχει για πάντα συνδεθεί με τον Findel, όπως παλαιότερα με τον José Marti και ακόμα πιο παλιά με τον Bolivar».

■ «Τους αριστερούς τους θαυμάσαμε γιατί πάλεψαν και θυσιάστηκαν για κάτι που πίστεψε η ψυχή τους! Οι περισσότεροι αριστεροί έφυγαν από αυτό τον κόσμο με την ψυχή ιπτάμενη. Νομίζω ότι η πίστη στην ουτοπία είναι αυτή που δίνει επίπεδο στη ζωή μας! Το όνειρο είναι το παν!»

■ Και η απάντηση στο κατά Προυστ ερώτημα ποιον ζωντανό άνθρωπο θαυμάζει περισσότερο: «Τον Μίκη Θεοδωράκη».

Share this post


Link to post
Share on other sites

Την Τετάρτη 26 Δεκεμβρίου θα μεταδοθεί η συναυλία για τα 20 χρόνια στο τραγούδι του Δ. Μπάση από την Τεχνόπολη. Στην ΕΡΤ1 στις 10 το βράδυ.

Και την ίδια μέρα στο Κανάλι της Βουλής στις 9 το βράδυ η συναυλία του Θ.Μικρούτσικου στο Θέατρο Βράχων.

Τρεχάτε ποδαράκια μας για να προλάβετε.

1 person likes this

Share this post


Link to post
Share on other sites

http://www.ogdoo.gr/epikairotita/media/sta-tragoydia-leme-nai-afieroma-ston-xristo-thivaio?fbclid=IwAR31CqVgqepdRmxZRueDyszDarsQ62idL62bTPqwS-3itVJeOWhfAurOtT4

Παρασκευή βράδυ στην ΕΡΤ1 στα τραγουδια λέμε ναι. Αφιέρωμα στον Χρήστο Θηβαίο. Για τον Θηβαίο μιλούν ο Γ.Νταλάρας και ο Θ. Μικρούτσικος.

1 person likes this

Share this post


Link to post
Share on other sites

Φωτογραφίες και σχόλια από την παρουσία του Γιώργου Νταλάρα στην παράσταση του Σταύρου Ξαρχάκου με την Χαρούλα Αλεξίου στα τραγούδια του Γιώργου Ζαμπέτα...

Ο Νταλάρας για τον «κατά Ξαρχάκο Ζαμπέτα»: «Πρέπει να ήταν πολύ χαρούμενος ο Ζαμπέτας»

15/01/2019
ΣΥΝΤΑΚΤΗΣ

Θανάσης Γιώγλου

http://www.ogdoo.gr/erevna/thema/o-dalaras-gia-ton-kata-ksarxako-zampeta-prepei-na-itan-poly-xaroymenos-o-zampetas

1 person likes this

Share this post


Link to post
Share on other sites

Την Κυριακή 20 Ιανουαρίου στις 21.15 θα προβληθεί το α' μέρος ενός ντοκυμαντέρ αφιερωμένου στο Μάριο Τόκα. Στον Alpha tv Κύπρου. Εμείς εδώ  διαδικτυακά θα το δούμε. Για τον συνθέτη μιλά -μεταξύ άλλων- ο Γ.Νταλάρας.

 
 
1 person likes this

Share this post


Link to post
Share on other sites

Με αφορμή ένα θλιβερό περιστατικό στη Μεσόγειο (ένα από τα πάρα πολλά που συμβαίνουν τα τελευταία χρόνια) το ευθύβολο σχόλιο του Γ.Νταλάρα στην προσωπική του σελίδα στο FB.

https://www.ethnos.gr/ellada/16539_pos-sholiase-o-g-ntalaras-dimosieyma-toy-ethnosgr-gia-ton-mikro-prosfyga?fbclid=IwAR3AvGtQpA5VIotzURdEyBpQxuKulbaevSPOity3MPPRNzcLFxXksxuTBhI

Ο ερμηνευτής και μουσικός κατέθεσε την άποψη και την ευαισθησία του στο facebook σχετικά με το Μεταναστευτικό
Εκατοντάδες χιλιάδες είναι εκείνοι που έχουν χάσει τη ζωή τους στα νερά της Μεσογείου τα τελευταία χρόνια. Ανάμεσά τους, τις τελευταίες ημέρες, και ένας 14χρονος πρόσφυγας από το Μάλι, ο οποίος πνίγηκε ανοιχτά της Ιταλίας, προτού προλάβει να πατήσει στην ευρωπαϊκή επικράτεια και να διεκδικήσει μια καλύτερη ζωή

Εκείνο που κάνει ξεχωριστή την ιστορία του 14χρονου -και έγινε viral μετά τη δημοσίευσή του στο ethnos.gr- είναι το γεγονός πως το παιδί είχε πάνω του ραμμένο τον έλεγχό του, ώστε να δουν όλοι ότι είναι καλός μαθητής.

Αυτή τη συγκινητική ιστορία είδε ο ερμηνευτής και μουσικός Γιώργος Νταλάρας στο site μας και αμέσως μετά πόσταρε στον προσωπικό λογαριασμό του στο facebook τις σκέψεις του αποδεικνύοντας, για άλλη μια φορά, την ευαισθησία του…

«Αφιερωμένο εξαιρετικά στα εργοστάσια όπλων των "πολιτισμένων" και "προηγμένων" κρατών στο όνομα της ευημερίας των οποίων ξεκληρίζονται λαοί και άνθρωποι "υπό ανάπτυξη". Στη συνέχεια, εμείς οι προηγμένοι, συγκινημένοι και ανήσυχοι, τους επιστρέφουμε φιλανθρωπία. Για πόσο ακόμα, άραγε; Καλό μας ύπνο με τα όνειρα αυτού του παιδιού»

1 person likes this

Share this post


Link to post
Share on other sites

Αύριο Κυριακή 20 Ιανουαρίου, συνέντευξη στο ένθετο περιοδικό Φιλgood του Φιλελεύθερου της Κύπρου.

1 person likes this

Share this post


Link to post
Share on other sites

Η χτεσινή συνέντευξη στο ένθετο Φιλgood της εφημερίδας Φιλελεύθερος της Κύπρου.

http://www.philenews.com/downtown/anthropoi/article/642675/o-gorgs-ntalaras-apo-to-a-eos-to-o?fbclid=IwAR0xtOuuzNkxqYgrzMW8mdQd1Esn-Le-b5ZKkoilUnckCevmZEq_peo1Ahs

Ο Γιώργος Νταλάρας από το Α έως το Ω
  ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ  Ο Γιώργος Νταλάρας από το Α έως το Ω
 
  • cache_726x510_Crop_medium_642668_103235_
     
Τελευταία Ενημέρωση: 21 Ιανουαρίου 2019, 11:04 πμ
print-icon.png zoom%20in.png zoom%20out.png
 
Με αφορμή το βιβλίο του Θανάση Λάλα «Γιώργος Νταλάρας: …και το καλοκαίρι κρυώνω!» από τις εκδόσεις Αρμός, ο καταξιωμένος καλλιτέχνης αυτοσυστήνεται μέσα από το γνώριμο παιχνίδι μονολεκτικών ερεθισμάτων-ερωτήσεων και αυθόρμητων συνειρμικών απαντήσεων.
 
«Μισός αιώνας ελληνικό τραγούδι, 121 Αυτοβιογραφικά Διηγήματα Διαλόγου, 112 Μοναδικές Φωτογραφικές Αφηγήσεις, 18 Προσωπικές Λίστες», γράφει ο υπότιτλος του βιβλίου του Θανάση Λάλα «Γιώργος Νταλάρας: …και το καλοκαίρι κρυώνω!» από τις εκδόσεις Αρμός. Μέσα σε 416 σελίδες, ο λαοφιλής καλλιτέχνης αφηγείται σε πρώτο πρόσωπο μικρές οικογενειακές ιστορίες και μεγάλες καλλιτεχνικές συναντήσεις. Μίκης Θεοδωράκης, Μάνος Χατζιδάκις, Λευτέρης Παπαδόπουλος, Σταύρος Κουγιουμτζής, Μάνος Λοΐζος, Σταύρος Ξαρχάκος, Απόστολος Καλδάρας, Άκης Πάνου, Χρήστος Νικολόπουλος, Γρηγόρης Μπιθικώτσης και Στέλιος Καζαντζίδης, το χάδι του Τσιτσάνη, η επιβράβευση του Μάρκου, το πάνθεον των Ελλήνων δημιουργών μέσα από τις γλαφυρές αφηγήσεις του Γιώργου Νταλάρα. Τον ρωτάω πώς προέκυψε αυτή η αυτοβιογραφία: «Δεν αυτοβιογραφούμαι», μου απαντά. «Χρωστάω το βιβλίο που κρατάτε στα χέρια σας στην επιμονή του Θανάση Λάλα, στη φιλία μας, στις αρκετές συνεντεύξεις και στις πολλές κατ’ ιδίαν συζητήσεις μας».

Α: «Απολογισμό δεν θα κάνω ακόμα. Όσο αντέχω, θα συνεχίσω να είμαι μουσικός και πολίτης. Όσο ζω μάλλον. Η μουσική θα φύγει από μένα όταν σταματήσει η καρδιά μου. Όσο για την αυτοκριτική, είναι συνεχής. Χάρη σε αυτήν προσπαθώ να βελτιώνομαι».  

Β: «Δεν έχω βαλίτσα με πολύτιμα και αναντικατάστατα είδη. Φτιάχνω τη βαλίτσα μου ένα τέταρτο πριν το ταξίδι. Η πολύτιμη “βαλίτσα” μου είναι στο μυαλό μου και την κουβαλάω πάντα με φροντίδα και περίσκεψη».  

«Το βάρος μου είναι σταθερό εδώ και πολλά χρόνια. Αντίθετα το βάρος αυτών που συμβαίνουν στον τόπο μας βαραίνει πολύ, γίνεται βραχνάς! Υπάρχει όμως και καλός βραχνάς που είναι η επιμονή να μάθουμε, να προλάβουμε να μάθουμε όσο γίνεται περισσότερα για τη ζωή, για την τέχνη. Εμένα, ας πούμε, μου είναι βραχνάς η τεράστια θάλασσα της μουσικής».  

Γ: «Στην Κοκκινιά του Πειραιά γεννήθηκα, στο κρατικό νοσοκομείο, στην οδό Αμερικανίδων Κυριών. Μου έλεγε η μητέρα μου ότι ήμουν ήσυχο μωρό. Το χαρακτηριστικό είναι ότι έχω σκόρπιες μνήμες από πολύ μικρός, από τριών χρόνων. Η μητέρα μου εντυπωσιαζόταν από αυτό».  
 
cache_728x3000_Analog_medium_642669_2341
Φωτο: Γιάννης Βελισσαρίδης

 

Δ: «Οι καλοί μου Δάσκαλοι ήταν για μένα δώρο. Μου έδιωχναν τους δαίμονες. Η γνώση, έτσι κι αλλιώς, διώχνει τους δαίμονες. Τελείωσα το Δημοτικό και πήγα σε τεχνική σχολή. Δεν είχα μακρά εκπαίδευση. Είχα, όμως, καλούς δασκάλους και έξω από το σχολείο. Ανθρώπους που θαύμασα και είχα πρότυπο. Όπως ο Μίκης Θεοδωράκης ή ο Σταύρος Κουγιουμτζής. Ήταν για μένα μεγάλοι δάσκαλοι. Με δυνάμωσαν, πολέμησαν τους φόβους μου, με προίκισαν με τη μουσική τους και το πνεύμα τους. Μου άνοιξαν δρόμους. Με έκαναν να δακρύσω με τα τραγούδια τους, με το έργο τους. Και βεβαίως να χαρώ».

Ε: «Η επιτυχία είναι για μένα έννοια σχετική και υποκειμενική. Για παράδειγμα, η ενασχόλησή μου με την Κύπρο έγινε σκοπός της ζωής μου. Τα τραγούδια που τραγούδησα σε ποίηση Κυπρίων ποιητών τα θεωρώ επίτευγμα, επιτυχία. Η δισκογραφία και τα ραδιόφωνα είχαν άλλη γνώμη. Συνεπώς, για μένα επιτυχία είναι να πραγματοποιώ τις προσδοκίες μου. Να ζωντανεύω τα οράματά μου».  

«Σε αντίθεση με την επιτυχία, ο έρωτας δεν είναι σχετικός. Είναι συναίσθημα απόλυτο και ζωογόνο. Σου δίνει θάρρος να βλέπεις τη ζωή αλλιώς. Τυχεροί αυτοί που ερωτεύτηκαν πραγματικά στη ζωή. Οι ενοχές δεν έχουν θέση στον έρωτα, ούτε στην αλήθεια. Τα λάθη ναι. Είναι αντιμετωπίσιμα. Ειδικά όταν περνάς τη ζωή σου από την κρισάρα της αυτοκριτικής».

«Ο επαγγελματισμός είναι και αυτή σχετική έννοια. Για μένα ο καλύτερος επαγγελματίας είναι ο ερασιτέχνης, αλλά με την απόλυτη έννοια της λέξης».   

 «Η εξουσία δεν με αφορά. Δεν ξέρω να την ασκώ και δεν θέλω να μάθω. Αυτό που ίσως κάποιος θεωρεί ότι μπορεί να έχω ως προνόμιο, ακόμα και αυτό που σας μιλάω τώρα, αντλείται από την αγάπη του κόσμου και μόνον από αυτή». 

Ζ: «Ζορίζομαι συνέχεια όταν προσπαθώ να παίξω στην κιθάρα κομμάτια από μουσικούς που ζηλεύω. Αυτό, όμως, μου δίνει ζωή και χρόνια, ενώ παράλληλα παίρνει τη σκέψη μου μακριά από τον καθημερινό ζόφο».

Η: «Χωρίς ήττες, οι νίκες είναι σικέ. Στο φως της ημέρας, κάτω από τον ήλιο, οι καθαροί αγώνες για την τέχνη, τη ζωή, τον συνάνθρωπό μας αξίζουν μια ανταμοιβή, ένα μπράβο, βρε αδελφέ, ακόμα και στις ήττες. Ήμουν και είμαι οπαδός της συνεχούς προσπάθειας».

cache_728x3000_Analog_medium_643733_4677
Με τον Βαγγέλη Παπαθανασίου.
 

Θ: «Θαυμάζω τους καλούς μουσικούς, τους καλούς συνθέτες, στιχουργούς, τραγουδιστές, καλλιτέχνες. Θαυμάζω τους γενναιόδωρους, απλούς ανθρώπους της διπλανής πόρτας που τους διαπερνά η σοφία της απλότητας, της καλοσύνης, της αλληλεγγύης. “Πολλά δεν θέλει ο άνθρωπος, να ‘ναι ήρεμος, να ‘ναι άκακος”, λέει ο ποιητής, “λίγο κρασί, λίγο ψωμί, Χριστούγεννα κι Ανάσταση”. Γι’ αυτό θυμώνω με τους άφρονες, τους πλεονέκτες, τους βουλιμικούς της εξουσίας, της δόξας, των χρημάτων.

 «Θέλω μια ζωή με ίσες ευκαιρίες για τους νέους μας, τα παιδιά και τα εγγόνια μας. 400.000 Ελληνόπουλα, με εξειδικευμένες γνώσεις, έφυγαν από την Ελλάδα για να βρουν καλύτερο μέλλον. Όπου και αν πήγαν, τους καλοδέχτηκαν. Το πιθανότερο είναι να μη γυρίσουν πίσω».

Ι: «Ισορροπώ -προσπαθώ δηλαδή- ανάμεσα στην καθημερινότητα και στο όνειρο. Αισθάνομαι ευγνώμων και τυχερός που μπόρεσα και έκανα το μεράκι μου επάγγελμα. Δεν ξεχνάω ποτέ ότι το χρωστάω στην εμπιστοσύνη που μου έδειξε ο κόσμος από πολύ νωρίς. Και αυτό το χρωστάω στα τραγούδια και στους δημιουργούς τους». 

 «Η Ιθάκη μου είναι η μουσική, η θάλασσα και το νησί, το κάθε νησί. Η μουσική είναι ίαμα. Όπως και η οικογένεια και οι φίλοι. Μεγάλο πράγμα. Συγχωρούν τις ιδιορρυθμίες σου, ειδικά όταν είναι ένα αναπόσπαστο κομμάτι του χαρακτήρα σου. Εγώ δεν θα μπορούσα να ζήσω χωρίς αυτές».

 

cache_728x3000_Analog_medium_642673_1232
 

Κ: « “Και το καλοκαίρι κρυώνω”. Ο τίτλος του βιβλίου, ε; Αυτό που δεν άντεχα παιδί, πιο πολύ από κάθε άλλη ανέχεια, ήταν το κρύο. Το φυσικό κρύο. Κρύωνα συνέχεια μικρός. Μου έμεινε κουσούρι. Ακόμα και το καλοκαίρι κρυώνω».

Λ: «Είναι η μόνη περίπτωση που ίσως φανώ εγωιστής. Αγαπάω τα λάθη μου, με την έννοια ότι μου είναι χρήσιμα, γιατί έχω μάθει από αυτά. Δεν αντέχω τα μεγάλα λάθη που έχουν φέρει αδικίες σε ανθρώπους και λαούς ολόκληρους. Τα εσκεμμένα λάθη των δυνατών. Όπως στην περίπτωση της Κύπρου».

 «Λατρεύω και πιστεύω στη δικαιοσύνη. Κάνω ό,τι μπορώ προς αυτήν την κατεύθυνση. Εκμεταλλεύομαι τη μικρή δύναμη που μου έχει δώσει το τραγούδι για να πολεμήσω προς αυτήν την κατεύθυνση καλλιτεχνικά, κοινωνικά και πολιτικά. Μέσα από τη δουλειά μου παλεύω και θα το κάνω όσο ζω. Δεν θέλω να λιμνάζω αναπαυόμενος στο μαξιλαράκι της προσωπικής επιτυχίας».

Μ: «Σέβομαι τη μοίρα, αλλά δεν είμαι μοιρολάτρης. Πιστεύω πολύ στη δύναμη του ανθρώπου. Δεν μπορεί να αλλάξει το μοιραίο, μπορεί όμως να αλλάξει τη ζωή του. Η ματαιοδοξία είναι τόσο ύπουλη και καταστρεπτική, που μια μεγάλη πτώση που οφείλεται σε αυτήν, μπορεί από λάθος να την αποδώσεις στη μοίρα. Η ματαίωση είναι κι αυτή μια άσκηση θάρρους.  Μην την αποδώσετε στη μοίρα».  

«Δεν μου αρέσει να μουντζουρώνω. Η Άννα, οι μουσικοί, οι συνεργάτες μου με κοροϊδεύουν, γιατί είμαι συνέχεια με μια γόμα και μια ξύστρα. Σημειώνω, σβήνω και ξαναγράφω. Δεν μουντζουρώνω ποτέ. Θέλω ξεκάθαρες σχέσεις με τον εαυτό μου, τη ζωή μου, τους φίλους μου. Δεν παραπέμπω τίποτα στις καλένδες».

Ν: «Δεν φοβάμαι καθόλου τη νύχτα. Ούτε την επαναλαμβανόμενη, ούτε την αιώνια που θα ’ρθει. Τον έχω κερδίσει αυτόν τον φόβο. Νισάφι πια με τις δοξασίες. Ντρέπομαι που στο όνομα αυτού του φόβου, του θανάτου, της νύχτας, έχουν στήσει ολόκληρες δουλίτσες…».

Ξ: «Από μικρός ξαποστέλλω προτάσεις κέρδους σε βάρος της ποιότητας και της προσωπικής μου αναζήτησης στη μουσική και στο τραγούδι».  

 «Ξυπνάω πάντα ευγνώμων για τη ζωή και την καινούργια μέρα. Ξυπνάω με συγκίνηση κάθε φορά στην Κύπρο. Ξέρω τις μυρωδιές της, τη γλώσσα της, τους πόνους της και τις χαρές της».

Ο: «Όχι, βέβαια, δεν θα παραχαράξουμε την ιστορία».

«Ουδέποτε μετάνιωσα για την επιμονή μου στα πράγματα και στις ιδέες που πιστεύω, ακόμα και, αν αντικειμενικά, πήγαν πίσω τη δουλειά μου, κατά την τρέχουσα ιδεολογία».

 

cache_728x3000_Analog_medium_643734_1123
Με τον Ζωρζ Μουστακί.

 

«Οργίζομαι με την αγνωμοσύνη, με τους politically correct που αναμασάνε τσιτάτα».

Π: «Η παιδική μου ηλικία ήταν δύσκολη, πολύ σκληρή, αλλά γεμάτη αγάπη, αλληλεγγύη και ορμή για τη ζωή. Δεν έζησα την έννοια της πατρότητας ως παιδί, γιατί δεν είχα κοντά τον πατέρα μου. Ένιωσα αυτόν τον πόνο, αλλά δεν του κράτησα κακία. Στους γονείς μου οφείλω τη ζωή. Οφείλω αυτό που έγινα στην παρουσία της μητέρας μου και την απουσία του πατέρα μου. Αυτό με βοήθησε να νιώσω βαθιά την πατρότητα σε σχέση με το παιδί μου και τα εγγόνια μου».

Ρ: «Χωρίς ρήξη, χωρίς ρίσκο, δεν πας μπροστά. Δεν είμαι καθόλου της άποψης “ή παπάς ή ζευγάς”. “Τραγούδα”, λένε μερικοί, “το κάνεις τέλεια. Δεν σου είναι αρκετό;”. Όχι, δεν μου είναι. Το να μην παρεμβαίνεις κοινωνικά και πολιτικά, για να μη χαλάσεις τα γούστα των ακροατών σου, είναι ραγιαδισμός».

 «Αγωνίστηκα μόνος μου στη ζωή μου, ο κόπος και οι ρυτίδες μου είναι τα παράσημά μου».  

 «Από τις μικρασιάτικες ρίζες μου αντλώ την αγάπη μου για τα σμυρναίικα και τα ρεμπέτικα τραγούδια, που είναι ένα μεγάλο κομμάτι της μουσικής μου ζωής».

Σ: «Συμβιβασμούς φυσικά και έχω κάνει. Δεν έχω προδώσει, όμως, τις ιδέες μου. Δεν σιωπώ συνήθως και αναλαμβάνω τις συνέπειες των πράξεών μου».  

 «Δεν φοβάμαι το σκοτάδι. Φοβάμαι μόνο τον σκοταδισμό και τον συντηρητισμό που επανέρχεται επικίνδυνα στη νεοφιλελεύθερη Ευρώπη».  

 «Ίσως πρέπει να επανεκκινήσουμε από το σημείο μηδέν για να βοηθήσουμε τη νέα γενιά. Ας τους δώσουμε την πείρα μας και τα ηνία».

Τ: «Οι τοίχοι έχουν τις ιστορίες τους. Τη μεγαλύτερή μου αμοιβή την πήρα από έναν τοίχο της Λευκωσίας. “Νταλάρα, είσαι άνθρωπος”, έγραφε.  

 

cache_728x3000_Analog_medium_643735_6927
Με τον αγαπημένο του φίλο και μουσικό Κώστα Γανωσέλη.

 

 «Την καλή σου τύχη πρέπει να την φροντίσεις, να της συμπαρασταθείς. Μόνη της δεν μπορεί να κάνει σπουδαία πράγματα. Αν βασιστείς μόνο στην τύχη, κάνεις μια τρύπα στο νερό». 

 «Το τραύμα στη ζωή, δεν είναι άλλοθι για απάθεια. Η επούλωση θέλει προσπάθεια, αλλά σου δίνει δύναμη να συνεχίσεις. Όταν μπορείς να πας παρακάτω, να προσπαθήσεις κι άλλο, μη βάζεις τελεία».

Υ: «Η υπομονή μαζί με την επιμονή είναι μεγάλα προσόντα στη ζωή, στο ταλέντο, στη γνώση. Η σωματική και ψυχική υγεία συμπορεύονται με την υπομονή και την προσπάθεια. Η υποκρισία δεν βλάπτει μόνο τους γύρω σου, βλάπτει σοβαρά την υγεία». 

Φ: «Οι φίλοι είναι αναντικατάστατοι. Μεγάλος πλούτος, μεγάλο δώρο της ζωής. Η φιλίακερδίζεται καθημερινά. Αντίθετα, η φήμη βλάπτει την πραγματική φιλία. Το ξέρω, είναι αναπόδραστο κομμάτι της επωνυμίας, αλλά το έχω ξαναπεί “ό,τι χειρότερο συνέβη στη ζωή μου είναι η φήμη”.   

 «Προσπάθησα από παιδί να ξεπεράσω τους φόβους μου. Νομίζω τα κατάφερα αρκετά καλά. Οι ανεξήγητοι ή εμμονικοί φόβοι και φοβίες είναι τις περισσότερες φορές φαιδρότητες και αναστέλλουν την πρόοδο, την εξέλιξη».

Χ: «Ήμουν τυχερός. Από τη δουλειά μου και από την εμπιστοσύνη του κόσμου είχα χρήματα για να ζήσω αξιοπρεπώς, χωρίς συμβιβασμούς και χωρίς να καταναλώνω τον χρόνο μου άσκοπα ή μόνο για λόγους επιβίωσης. Ήμουν ακόμα τυχερός, γιατί αυτό που λέτε χόμπι είναι για μένα πρωτίστως η μουσική, η ζωή μου».  

Ψ: «Ψειρίζω τα πάντα και δεν ψεύδομαι. Το πλήρωσα, αλλά νιώθω μεγάλη ανακούφιση».

Ω: «Είμαστε ωραίοι οι Έλληνες όταν βάλουμε στόχους και όταν είμαστε ενωμένοι!».

«Λοιπόν, τελειώσαμε; Ώστε με ψυχαναλύσατε τελείως. Και σε άλλα με υγεία».

Αποσπάσματα από το βιβλίο του Θανάση Λάλα, «Γιώργος Νταλάρας: …και το καλοκαίρι κρυώνω!»

 

cache_728x3000_Analog_medium_642674_1592
Φωτο: Γιάννης Μαργετουσάκης

 

«Για τον Άκη Πάνου ήμουν ο μικρός, πάντα»
«Με τον Άκη Πάνου, αυτό τον μεγάλο λαϊκό συνθέτη, είχα μια θυελλώδη σχέση. […] Παρότι μ’ αγαπούσε, με τζαρτζάριζε συνέχεια. Γιωργάκη αυτό, Γιωργάκη το άλλο. […] Όταν συνεργαστήκαμε, εγώ δεν πολυχαμπάριαζα, γιατί τον ήξερα τον Άκη από μικρός και νόμιζε ότι ίσως δεν του έδινα τη δέουσα προσοχή που του έδιναν όσοι του ζητούσαν τραγούδια ή οι φίλοι του. Θεώρησε λοιπόν ότι δεν ήμουν αρκετά “σεβαστικός”, όπως συνήθιζαν να λένε οι παλιοί, είχα και άποψη και για τις ενορχηστρώσεις και για όλα. Και αυτό δεν του πολυάρεσε και εξέφρασε τα παράπονά του. Τον αγαπούσα όμως αληθινά και το ήξερε. Στο νοσοκομείο, λίγο πριν φύγει, έδωσε στη Μίνα, την αδελφή του, μια σειρά από καταπληκτικούς στίχους και της είπε, απ’ ό,τι μου είπε η ίδια: “Αυτά να τα πας στον μικρό, ξέρει εκείνος τι να τα κάνει”. Έτσι μ’ έλεγε, ο “μικρός”».

«Tο χάδι του Τσιτσάνη το κουβαλάω σ’ όλη μου τη ζωή»
«Έχω να διηγηθώ πολλά για τον Τσιτσάνη. […] Μου έδειχνε συμπάθεια και ήταν πάντα πολύ καλός μαζί μου. Όμως ο Τσιτσάνης δεν ήταν καθόλου όπως φαντάζεστε τους ρεμπέτες, χύμα στο κύμα. Στη ζωή του ήταν ένας πολύ σοβαρός και σχολαστικός άνθρωπος. […] Τον Τσιτσάνη τον πρωτογνώρισα πολύ μικρό παιδί και τον άκουγα σχεδόν όσο θυμάμαι τον εαυτό μου, στις κουβέντες των μουσικών. Όλους τούς έλεγαν με τα μικρά τους ονόματα, αλλά ο Τσιτσάνης ήταν πάντα ο Τσιτσάνης. […] Μου φάνηκε τεράστιος μόλις τον πλησίασα. “Έλα εδώ, μικρέ”, μου είπε και με χάιδεψε. “Να προσέχεις τη μάνα σου”. Αυτό το χάδι το κουβαλάω σ’ όλη μου τη ζωή».

 

cache_728x3000_Analog_medium_643741_4879
Γιώργος, Άννα, Γεωργιάνα. Φωτο: Ντίνος Διαμαντόπουλος.

 

«Ο Θεοδωράκης λειτούργησε σαν δάσκαλός μου»

«Θεώρησα δάσκαλό μου τον Μίκη Θεοδωράκη. Λειτούργησε σαν δάσκαλός μας σε όλο το φάσμα αυτού που λέμε μουσικός πολιτισμός του τόπου. Δεν είναι τυχαίο που ο Θεοδωράκης αγαπά κι αυτός τον Τσιτσάνη και τον Βαμβακάρη. Ο άνθρωπος αυτός είχε το εργαλείο της γνώσης, είχε το εργαλείο της μουσικής και είχε και το εργαλείο του κοινωνικού γίγνεσθαι. Αυτά προσπάθησα να κάνω και δικά μου εργαλεία! Τώρα που έχουν περάσει τα χρόνια, αρχίζω να καταλαβαίνω πόσο πολύ μεγάλο ρόλο έπαιξε αυτή η συνειδητοποίηση που δημιούργησε ο Θεοδωράκης με τη μουσική του, με τους στίχους του Ελύτη, του Σεφέρη, του Ρίτσου».

«Ο Καζαντζίδης ήταν το Άααααλφα μας κι ο Μπιθικώτσης το Ωωωωωωμέγα μας!»
«Τον Μπιθικώτση τον άκουγα σαν τον δικό μας άνθρωπο, τον λαϊκό τραγουδιστή που αγαπούσαμε όλοι. Ο Μπιθικώτσης, μάλιστα, μου ταίριαζε πιο πολύ. Λάτρευα όμως και τον Καζαντζίδη. Ο Καζαντζίδης τραγουδούσε και έκλαιγε. Έλεγε τραγούδια λυπημένα, λαϊκά… Μου άρεσε όμως αυτό το “Αχ!” που έβγαζε από μέσα μας ο Καζαντζίδης, με τράβαγε… Μετά έβγαινε ο άλλος, ο Μπιθικώτσης, και τραγούδαγε το “Διψάσαμε το μεσημέρι…” κι έλεγα: “Κάτι γίνεται εδώ! Κάτι καινούργιο!”. Έπαιρνα βαθιά εισπνοή μ’ εκείνα τα τραγούδια, ψήλωνα, ένιωθα άλλος, μεγαλύτερος, έτοιμος για πιο επικίνδυνες αποστολές! Έλεγε για “τ’ όνειρο που χάνεται”, αλλά το ’λεγε σαν να σου ’ριχνε χαστούκι. Έλεγα: “Κάτσε, εδώ υπάρχει και κάτι άλλο… Ένα άλλο παράπονο. Μια άλλη διαμαρτυρία”. Αυτό το πράγμα με τρέλαινε, μου φαινόταν απροσδόκητο, περίεργο. Κι έτσι λάτρεψα τον Μπιθικώτση. Ένιωθα ότι με όπλιζε, μου γέμιζε το γεμιστήρα μου, καταλαβαίνετε; Και από την άλλη, ο Καζαντζίδης ήταν αυτό το παραπονιάρικο… το κλάμα… όλο αυτό που επίσης με κάλυπτε, γιατί αυτή ήταν η ζωή μου και απέναντι ήταν η θάλασσα που απλώνεται μπροστά μας και μας καλεί να πέσουμε να κολυμπήσουμε στο άγνωστο. Τι να κάνουμε; Μήπως η Ελλάδα αυτό δεν είναι; Αυτά τα δύο μαζί, το ένα συμπληρώνει το άλλο. Το ένα μέρος είναι μαξιλάρι, μπαμπάκι… και το άλλο είναι τσιμέντο, ένα πράγμα περίεργο. Για μένα ο Καζαντζίδης ήταν το Άαααααλφα μας κι ο Μπιθικώτσης το Ωωωωωωμέγα μας!».
 
  Συνέντευξη: Ιωάννα Μπλάτσου

Share this post


Link to post
Share on other sites

Σπάνια εκπομπή για τον Γιώργο Νταλάρα απ’ το 2002

21/01/2019
ΣΥΝΤΑΚΤΗΣ

Κώστας Μπαλαχούτης

http://www.ogdoo.gr/erevna/rakosyllektika/spania-ekpompi-gia-ton-giorgo-dalara-ap-to-2002

2 people like this

Share this post


Link to post
Share on other sites

https://www.iefimerida.gr/news/474041/o-giorgos-ntalaras-epikrinei-ta-arnitika-sholia-gia-ton-themo-anastasiadi

Ο Γιώργος Νταλάρας με μια ανάρτησή του στο Facebook και μια κουβέντα που του έλεγε η μάνα του, έσφαξε με το γάντι όσους χυδαιολόγησαν στη μνήμη του νεκρού Θέμου Αναστασιάδη: 

«Επειδή παρακολουθώ το σχολιασμό: Εφυγε ένας ακόμη άνθρωπος σχετικά νέος. Αφησε πίσω του τρία παιδιά και την Βασιλική, μια εξαιρετική σύζυγο και μητέρα. Με τον ίδιο δεν είχα ιδιαίτερες σχέσεις, ούτε κοινά ενδιαφέροντα. Θυμάμαι όμως τη μάνα μου που μας έλεγε ''δεν φτύνουμε πάνω στους τάφους». 

 

2 people like this

Share this post


Link to post
Share on other sites
On 15/1/2019 at 10:23 PM, EKOSTEL said:

Την Κυριακή 20 Ιανουαρίου στις 21.15 θα προβληθεί το α' μέρος ενός ντοκυμαντέρ αφιερωμένου στο Μάριο Τόκα. Στον Alpha tv Κύπρου. Εμείς εδώ  διαδικτυακά θα το δούμε. Για τον συνθέτη μιλά -μεταξύ άλλων- ο Γ.Νταλάρας.

 
 

 

Αύριο, Κυριακή 27 Ιανουαρίου στις 21.15 το β' μέρος του αφιερώματος στον Alpha Κύπρου. Παραπάνω το Α' Μέρος.

1 person likes this

Share this post


Link to post
Share on other sites
8 minutes ago, EKOSTEL said:

 

Αύριο, Κυριακή 27 Ιανουαρίου στις 21.15 το β' μέρος του αφιερώματος στον Alpha Κύπρου. Παραπάνω το Α' Μέρος.

Ευχαριστουμε Ελινα !!!

2 people like this

Share this post


Link to post
Share on other sites

70 χρόνια από την ομιλία του Μάνου Χατζιδάκι στο Θέατρο Τέχνης (28.1.19)

 

Share this post


Link to post
Share on other sites

Το Β' Μέρος του αφιερώματος στο Μάριο Τόκα. Alpha Κύπρου.

 

1 person likes this

Share this post


Link to post
Share on other sites

https://www.gossip-tv.gr/lifestyle/exodos/story/576703/maria-farantoyri-doros-dimosthenoys-monadiki-synaylia-ston-parnasso

Προχτές, Σάββατο, στη συναυλία της Μαρίας Φαραντούρη σε ποίηση Κώστα Καρτελιά.

1 person likes this

Share this post


Link to post
Share on other sites

https://fagottobooks.gr/blog/photo-book-presenstation/?fbclid=IwAR1WfJ2tflsbAU2VZhGmRKwvfSd0YFoWZW2V0hYg3LBsXbsMLqTBlYUX7bU

Στιγμιότυπα από την παρουσίαση του βιβλίου του Γιώργου Μυζάλη ''Το πολιτικό τραγούδι στην Ελλάδα 1974-2002''

1 person likes this

Share this post


Link to post
Share on other sites
Guest
You are commenting as a guest. If you have an account, please sign in.
Reply to this topic...

×   You have pasted content with formatting.   Remove formatting

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

Loading...