EKOSTEL

Η καθημερινή αποδελτίωση του ημερησίου τύπου

3,924 posts in this topic

https://dialogos.com.cy/paroysiastike-sti-leykosia-to-vivlio-giorgos-ntalaras-kai-to-kalokairi-kryono/

imagew-15-4-696x418.jpg
 
 

Το βιβλίο του Θανάση Λάλα “Γιώργος Νταλάρας: Και το καλοκαίρι… κρυώνω” παρουσιάστηκε στη Λευκωσία από το Σολώνειον Κέντρον Βιβλίου και τις εκδόσεις Αρμός.

Σύμφωνα με ανακοίνωση, στην εκδήλωση συμμετείχαν ο Γιώργος Νταλάρας και ο Θανάσης Λάλας, οι οποίοι μίλησαν για το βιβλίο, τη σχέση τους, τη διαδρομή τους, αλλά και για όσα σημαντικά τους ενώνουν με τον κόσμο της Κύπρου.

CNA_Ted93b92b46654f458bdbaf7af4cbc16e.jp Το Σολώνειον Κέντρον Βιβλίου και οι εκδόσεις Αρμός παρουσίασαν το βιβλίο του Θανάση Λάλα “Γιώργος Νταλάρας: Και το καλοκαίρι… κρυώνω”.

Ο Γιώργος Νταλάρας μίλησε μέσα από την καρδιά του για την πορεία του στο τραγούδι, τα παιδικά του χρόνια, αλλά και την “αμηχανία” του απέναντι στο εγχείρημα μιας αυτοβιογραφίας, για την οποία αρχικά υπήρξε πολύ επιφυλακτικός.

Δεν παρέλειψε να στείλει για άλλη μια φορά μήνυμα ελπίδας και συμπαράστασης στον κυπριακό λαό, από το πλευρό του οποίου δεν έλειψε ούτε στιγμή στο πέρασμα των 45 ετών που μεσολάβησαν ως σήμερα από το δράμα και την θηριωδία της τουρκικής εισβολής του 1974, όπως αναφέρεται στην ανακοίνωση.

Ο Θανάσης Λάλας, αφού αναφέρθηκε στη σύλληψη της ιδέας και τη διαδικασία συγγραφής του βιβλίου, περιέγραψε τη στενή σχέση του με τον τραγουδιστή, τα βασικά στοιχεία του χαρακτήρα του, και τον αποκάλεσε τον «πιο εξελισσόμενο συνομιλητή» που έχει γνωρίσει ποτέ.

CNA_Tbf30f52e93ca49eab746d3e404ec1482.jp Το Σολώνειον Κέντρον Βιβλίου και οι εκδόσεις Αρμός παρουσίασαν το βιβλίο του Θανάση Λάλα “Γιώργος Νταλάρας: Και το καλοκαίρι… κρυώνω”.

Χαρακτήρισε το είδος του βιβλίου ως μια “διαλεκτική αυτοβιογραφία”, η οποία σέβεται τις αλλαγές του χρόνου, και διηγήθηκε ιστορίες από τις προσωπικές στιγμές του με τον Γιώργο Νταλάρα, ξεδιπλώνοντας έτσι την αθέατη πλευρά της ζωής του.

Την κύρια ομιλία της παρουσίασης συνέγραψε ο Πρέσβης Αντρέας Μαυρογιάννης, ο οποίος ενέκυψε εις βάθος στο έργο και την προσωπικότητα του τραγουδιστή και μίλησε για τη γνωριμία και την προσωπική σχέση που διατηρούν, αναδεικνύοντας τη σημαντικότητα των επιλογών του και τονίζοντας την καθοριστική στάση του απέναντι στα γεγονότα. Λόγω των υποχρεώσεών του στη Νέα Υόρκη και τα Ηνωμένα Έθνη, το κείμενο της ομιλίας αναγνώσθηκε από τον αδερφό του, Παύλο.

CNA_T342016d24e2441478d54bf27cddfa4f2.jp Το Σολώνειον Κέντρον Βιβλίου και οι εκδόσεις Αρμός παρουσίασαν το βιβλίο του Θανάση Λάλα “Γιώργος Νταλάρας: Και το καλοκαίρι… κρυώνω”.

Μιλώντας κατά την εκδήλωση, ο Κύπριος στιχουργός του ελληνικού τραγουδιού Πόλυς Κυριάκου χαρτογράφησε το αίσθημα του Έλληνα μετανάστη στην Αμερική, λέγοντας ότι η παρουσία και οι συναυλίες του τραγουδιστή στις κοινότητες του Ελληνισμού στην άλλη άκρη του Ατλαντικού υπήρξαν φορέας μνήμης και ελπίδας.

1 person likes this

Share this post


Link to post
Share on other sites

 

1 person likes this

Share this post


Link to post
Share on other sites

Του Μενέλαου Αβραάμ

https://www.kathimerini.com.cy/gr/politismos/giwrgos-ntalaras-i-kypros-den-einai-gia-plaka

Γιώργος Νταλάρας: Η Κύπρος δεν είναι για πλάκα

Στο «σαλόνι της μνήμης» του μεγάλου καλλιτέχνη που γιορτάζει τα 70χρονα του μας ξεναγεί ο Θανάσης Λάλας

b_16_ntalaras_lalas.jpg
«Σε μένα, είπε κάποτε ο Νταλάρας στον Λάλα, κάνε όσες πλάκες θέλεις, αλλά μην παίζεις με την Κύπρο, είναι πολύ σοβαρό πράγμα, κρύβει πολύ χυμένο αίμα.».

Newsroom K

 
29 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 2019 - 20:11

Από την παρουσίαση του βιβλίου του Θανάση Λάλα για τον Γιώργο Νταλάρα με τίτλο: «Και το καλοκαίρι κρυώνω», η «Κ» τιμής ένεκεν για τη 70χρονα του καλλιτέχνη (γεννήθηκε 29/09/1949) επέλεξε αποσπάσματα που σχετίζονται με την μακρόχρονη σχέση του με την Κύπρο. Η «Κ» γνωρίζοντας την ουσία της σχέσης Νταλάρα με το νησί μας αφιερώνει σήμερα ένα μικρό απόσπασμα της παρουσίασης του βιβλίου του Θ. Λάλα στη Λεμεσό, από τον δρα Μενέλαο Αβραάμ.

Του δρα ΜΕΝΕΛΑΟΥ ΑΒΡΑΑΜ

«Η Κύπρος πάντοτε αποτελούσε αναπόσπαστο κομμάτι του καλλιτεχνικού έργου αλλά και της κοινωνικοπολιτικής παρέμβασης του Γιώργου Νταλάρα. Αφού ο κεντρικός μπούσουλας της κοσμοθεωρίας του είναι το δίκαιο και η πάλη ενάντια στο άδικο, το κυπριακό πρόβλημα, ως πρόβλημα ιμπεριαλιστικών σχεδιασμών και επεμβάσεων που μετεξελίχθηκε σε πρόβλημα εισβολής και κατοχής, δεν μπορούσε να μην αγγίξει τις χορδές της ψυχής και της φωνής του. Συμμετείχε σε συναυλίες στα προσφυγικά τσαντίρια το 1974, πρωτοπόρησε με τις διεθνείς συναυλίες για την άμυνα της Κύπρου, έλαβε μέρος σε πάμπολλες εκδηλώσεις αλληλεγγύης προς τον κυπριακό λαό και μέχρι σήμερα δεν μένει συναυλία του που να μην αφιερώσει κάτι για την Κύπρο. Ο Γιώργος τραγούδησε όσο κανείς άλλος μεγάλους ποιητές της Κύπρου όπως Βασίλη Μιχαηλίδη, Θοδόση Πιερίδη, Κώστα Μόντη, Μιχάλη Πασιαρδή. Τραγούδησε συνθέσεις του Μιχάλη Χριστοδουλίδη, του Μάριου Τόκα, του Δημήτρη Λάγιου. Ο Γιώργος και η Διάσταση πρωτοτραγούδησαν ύμνους για την Κύπρο όπως το «Καρτερούμεν μέραν νύχτα να φυσήσει ένας αέρας», το «Λογαριάσατε λάθος με τον νου σας εμπόροι», το «Δεν είναι η πρώτη σας φορά που μας πουλήσατε», το «Ανασήκωσε τις πλάτες κι απόσεισε τους Πενταδάκτυλε » τον «Βαγορή» και την «Αμμόχωστο». Ο Γιώργος επίσης είναι που τραγούδησε τους στίχους της συμπατριώτισσας μας Νεσιέ Γιασίν «Η δική μου η πατρίδα έχει μοιραστεί στα δυο, πιο από τα δυο κομμάτια πρέπει ν’ αγαπώ», σύμβολο της αντίστασης στην κατοχή και τη διχοτόμηση, σύμβολο επαναπροσέγγισης και ειρηνικής συμβίωσης Ελληνοκυπρίων και Τουρκοκυπρίων.

Όταν λοιπόν κάποιοι επιχείρησαν να ειρωνευτούν τον Νταλάρα, ότι προσπάθησε να εκμεταλλευτεί το Κυπριακό πρόβλημα για ιδιοτελείς σκοπούς και δόξα, αυτήν την πισώπλατη μαχαιριά του φθόνου και της κακεντρέχειας, ο Γιώργος την πολέμησε ακόμη και με προσφυγές στα δικαστήρια. Τόσο τον έπνιγε το άδικο. Τη στιγμή που αυτός με τον δικό του καλλιτεχνικό τρόπο, συμπαρασύροντας και άλλους καλλιτέχνες προσπαθούσε να συμβάλει στη διεθνοποίηση του Κυπριακού, να αναδείξει το πρόβλημα των αγνοουμένων και των προσφύγων και να συλλέξει λεφτά για την Κύπρο, άλλοι με τον «φερετζέ της σάτιρας» αμφισβητούσαν την ανιδιοτέλεια και τις προθέσεις του. Όπως μαρτυρεί και ο Θανάσης τσακώθηκε και μαζί του, όταν αυτός ως ραδιοφωνικός παραγωγός πήγε να του κάνει φάρσα. «Σε μένα – του είπε ο Νταλάρας – κάνε όσες πλάκες θέλεις, αλλά μην παίζεις με την Κύπρο, είναι πολύ σοβαρό πράγμα, κρύβει πολύ χυμένο αίμα. Ένας φίλος μου πρέπει να τα ξεχωρίζει αυτά!», «Έκανε – γράφει ο Λάλας – να μου μιλήσει έξι μήνες». Έχεις δίκιο Γιώργο. Η Κύπρος δεν είναι για πλάκα.

Ο μαντατοφόρος

Εμείς που σε γνωρίζουμε, ξέρουμε πόσο πόνο αισθάνεσαι για τον τόπο μας, ξέρουμε τις αγωνίες και τις ανησυχίες σου. Γι’ αυτό συνεχώς μελετάς την ιστορία του τόπου μας και ρωτάς διαφορετικούς ανθρώπους και συγκρίνεις απόψεις και στάσεις. Και προβληματίζεσαι. Μου θυμίζεις Γιώργο τις αγωνίες του Σεφέρη στο ποίημά του «Σαλαμίνα της Κύπρος»: «Τη γνώμη των δυνατών ποιος θα μπορέσει να τη γυρίσει/ Ποιος θα μπορέσει να ακουσθεί/ Καθένας χωριστά ονειρεύεται και δεν ακούει τον βραχνά των άλλων». Για να απαντήσει στη συνέχεια: «Ναι. Όμως ο μαντατοφόρος τρέχει/ και όσο μακρύς και αν είναι ο δρόμος του/ Θα φέρει σ’ αυτούς που γύρευαν ν’ αλυσοδέσουν τον Ελλήσποντο/ το φοβερό μήνυμα της Σαλαμίνας».

Γι’ αυτό και εσύ Γιώργο μην σταματήσεις να πολεμάς το άδικο. Παρέμεινε και εσύ μαντατοφόρος, καρτερικός τραγουδιστής της ελπίδας και της ανάστασης για όλους. Με τη σοφία όμως της ιστορικής γνώσης και την εμπειρία της πολιτικής πραγματικότητας έτσι ώστε οι αγώνες των λαών να μην είναι μάταιοι, να μην είναι κατά τον Σεφέρη πάλι, «για ένα πουκάμισο αδειανό, για μια Ελένη». Στο βιβλίο του Θ. Λάλα θα βρείτε πάρα πολλά ενδιαφέροντα πράγματα. Τις εκτιμήσεις του Νταλάρα για τους Έλληνες συνθέτες, ποιητές και τραγουδιστές, παλαιότερους και νεότερους. Θα βρείτε τις προσωπικές του λίστες, με ότι και όσους αγαπάει. Θα μάθετε πολλά ενδόμυχά του. Θα ήταν παράλειψή μου όμως αν δεν έκανα αναφορά και σε τρία αγαπημένα πρόσωπα του Γιώργου. Το ένα είναι η Άννα, το Α και το Ω της ζωής του. Μια σχέση ερωτική που δοκιμάστηκε στον χρόνο. Η Άννα υπήρξε και είναι το «παυσίλυπο» του Γιώργου. Η γυναίκα που με το «βιτριολικό» χιούμορ της τον κάνει να γελάει. Η παραγωγός της καλλιτεχνικής του πορείας που παρ’ όλους τους επαγγελματικούς καυγάδες έχει πάντα δίκιο. Το πρώτο τους ραντεβού έγινε 17 του Νιόβρη. Ο Λάλας εύστοχα το εντοπίζει και με το δικό του χιούμορ το αποδίδει ως τρομοκρατική ενέργεια. Μια μονάχα φράση του Γιώργου τα λέει όλα: «Της χρωστάω τα πάντα». Τα άλλα δύο αγαπημένα πρόσωπα είναι ο Μάριος Παπαδόπουλος και ο αείμνηστος Πανίκος Σχοινής, οι παραγωγοί και φίλοι του με τους οποίους έκτισε μια σχέση αμάραντη, απόσταγμα της οποίας ήταν όλα εκείνα τα τραγούδια για την Κύπρο και οι αμέτρητες συναυλίες στην Κύπρο και στο εξωτερικό. Ο Μάνος Χατζιδάκις ήταν αυτός που μίλησε για τα 4 πρόσωπα του Νταλάρα: «Το ένα περιέχει την παράδοση. Το άλλο, το πάθος του για το τραγούδι, κάθε λογής τραγούδι. Το τρίτο, την ερωτική του σχέση με το κοινό. Και το τέταρτο, την τελειολογία και την τάση του για τα άστρα».

1 person likes this

Share this post


Link to post
Share on other sites

https://www.bovary.gr/faces/my-best/resital-kompsotitas-sto-master-class-sta-mayra

Επίσημη πρεμιέρα εχτές για το Masterclass και την εκπληκτική Μαρία Ναυπλιώτου.

1 person likes this

Share this post


Link to post
Share on other sites

Μαρκάροντας την τελευταία απάντηση στην ερώτηση εύχομαι και στα 120!

http://www.philenews.com/downtown/anthropoi/article/807734?fbclid=IwAR1vt4tVOdeW1ITFkvEkJxDWOA5WQrsMUVoQ8GqI6A2TUlQ9Kh47okwgvA4#.XbVYPnJRxvA.facebook

Γ. Νταλάρας: Δεν είχα πετριά να κάνω τη ζωή μου βιβλίο
ΑΡΧΙΚΗ  DOWN TOWN  ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ • Γ. Νταλάρας: Δεν είχα πετριά να κάνω τη ζωή μου βιβλίο
 
Γ. Νταλάρας: Δεν είχα πετριά να κάνω  τη ζωή μου βιβλίο
  27 Οκτωβρίου 2019, 8:50 πμ  
print-icon.png zoom%20in.png zoom%20out.png
 

Μια συνέντευξη διαφορετική, της ψυχής, όπως είναι ο Γιώργος Νταλάρας, με αφορμή την 4η έκδοση του βιβλίου του Θανάση Λάλα «Γιώργος Νταλάρας... και το καλοκαίρι κρυώνω». Εξηγεί πως δεν είχε πετριά να κάνει τη ζωή του βιβλίο, πως αυτό δεν είναι αυτοβιογραφία αλλά συνεντεύξεις με ερωτήσεις που αφορούν τη ζωή, τη δουλειά, τις ιδέες του. Εκείνο που τον ενδιαφέρει στο ταξίδι της ζωής είναι αν κατάφερε να μεταδώσει αυτό που πίστεψε, αυτό που έβαλε στόχο, αυτό για το οποίο δούλεψε σκληρά. Όσον αφορά την Κύπρο, τονίζει ότι είναι σαν «μικρή πατρίδα», γνωρίζει την ιστορία της, τους καημούς της που είναι και καημοί του, τα πάθη, τα λάθη. Αγωνιά και κάνει ό,τι μπορεί και ό,τι περνάει από το χέρι του για να είναι κοντά της 

-Συνηθίζεται η απώλεια φίλων, συναδέλφων, ανθρώπων που πορευτήκατε μαζί στη ζωή; 

 

-Ναι, με κάποιον τρόπο συνηθίζεται μετά από πολύ καιρό. Ο χρόνος λειαίνει το σοκ της απώλειας. Όμως η ζωή χωρίς αυτούς, δεν είναι ίδια και όσος καιρός και να περάσει, με τον ένα ή με τον άλλο τρόπο, σου λείπουν και τους αναζητείς. Αυτή η χρονιά που πέρασε ήταν πολύ σκληρή για την οικογένεια των μουσικών και ιδιαίτερα για μένα. Έχασα ξαφνικά ανθρώπους δικούς μου, της οικογένειάς μου. Το Μάνο Ελευθερίου, τον Στέλιο Βαμβακάρη, τον Κώστα Χατζηδουλή, τον Γιάννη Σπάθα, τον δικό μας Πανίκο Σχοινή, τον Λαυρέντη Μαχαιρίτσα πριν λίγες μέρες. Ήταν βαριές και οδυνηρές απώλειες.  

 

-Γιατί πρέπει να υπάρχει ένα τέλος σ’ αυτή την υπέροχη περιπέτεια που λέμε ζωή; 

-Γιατί είναι νομοτέλεια. Αυτή είναι η πραγματική εξήγηση και η πιο σουρεαλιστική. Είναι ότι η περιπέτεια για να είναι υπέροχη, πρέπει να έχει τέλος. 

-Το ενδιαφέρον της ζωής σχετίζεται με το γεγονός ότι υπάρχει τέλος; 

-Και μ’ αυτό. Το ενδιαφέρον όμως παράλληλα σχετίζεται με το πόσο τη σέβεσαι αυτή τη ζωή, πόσο νοιάζεσαι να μη γλιστρήσει άσκοπα μέσα απ’ τα χέρια σου, το πόσο αγαπάς και το πόσο αγαπιέσαι. Εξαρτάται από τα οράματα, τους στόχους, εξαρτάται από το πόσο σέβεσαι το θαύμα της ζωής. Εγώ, ας πούμε, νιώθω ευγνωμοσύνη κάθε μέρα που ζω. Ιδιαίτερα όταν ζω κοντά στη φύση.  

-Τι είναι αυτό που τρομάζει τόσο πολύ τους ανθρώπους σε όλη τους τη ζωή; 

-Νομίζω το μετά, το άγνωστο, ο θάνατος, το τέλος.  Ίσως όχι τόσο πολύ ο θάνατος, αλλά ο φόβος για το μετά.

-Φοβάστε τον θάνατο; 

-Όχι δεν φοβάμαι καθόλου. Ειλικρινά. Το έχω λύσει αυτό το θέμα πολύ μικρός. Είχα τρομερή υπαρξιακή αγωνία από παιδί. Όμως γρήγορα συμφιλιώθηκα με τη φυσική έννοια του κύκλου της ζωής και του θανάτου. Και επειδή δεν τον φοβάμαι, αποστασιοποιούμαι απ’ αυτόν. Ούτε βιάζομαι, ούτε βραδυπορώ στη ζωή μου. Όπως ζούσα, όπως έκανα σχέδια όταν ήμουν πολύ νέος, το ίδιο κάνω και τώρα. Δεν επισπεύδω, ζω ήρεμα και αφήνω τον θάνατο και το τέλος απ’ έξω, σαν εξωγενή παράγοντα που δεν με αφορά. Δεν συμπλέω δηλαδή μαζί του. Όποτε έρθει, καλώς να ορίσει. Φοβάμαι όμως την αρρώστια, γιατί μπορεί να μην με ενδιαφέρει το αν θα πεθάνω και πότε, μ’ ενδιαφέρει όμως όσο ζω, να ζω με αξιοπρέπεια και να στηρίζομαι στα πόδια μου.

-Η υστεροφημία, σας απασχολεί; 

-Ε, τώρα αν έλεγα ότι δεν με αφορά καθόλου το τι θα λένε για μένα, για τη δουλειά μου εννοώ όχι για μένα, το παιδί μου, τα εγγόνια μου, τα παιδιά των φίλων μου, αλλά και ο κόσμος, δεν θα ήμουν ειλικρινής. Το θέμα είναι ότι, ό,τι είναι προτεραιότητα για μένα στη ζωή, είναι προτεραιότητα και σ’ αυτό που λέτε υστεροφημία. Μ’ ενδιαφέρει το αν κατάφερα να μεταδώσω αυτό που πίστεψα, αυτό που έβαλα στόχο, αυτό για το οποίο δούλεψα σκληρά. Μου αρκεί να θυμούνται ότι προσέφερα σ’ αυτή τη συναρπαστική ιστορία που λέγεται τραγούδι και μουσική, ό,τι και όσο μπορούσα με όλες μου τις δυνάμεις. Αυτό μ’ ενδιαφέρει, τίποτα άλλο.

-Τι είναι για σας «αιωνιότητα»; 

-Ό,τι πολεμάει τη λήθη. Την αιωνιότητα κερδίζουν τα καλά τραγούδια, ο καλός λόγος, τα μεγάλα μουσικά έργα, οι σπουδαίοι πίνακες, οι μεγάλοι καλλιτέχνες, οι μεγάλοι επαναστάτες. Με δυο λόγια, όσοι έχουν καταφέρει εξαίσια έργα, λίγο πιο πάνω από τις αντοχές και τις δεξιότητες του μέσου ανθρώπου. Τι άλλο κέρδισε την αιωνιότητα; Ούτε ο πλούτος, ούτε οι κατακτήσεις, μόνο η ομορφιά της τέχνης, της φύσης και του καθαρού μυαλού. Μόνο αυτά νικούν τον χρόνο.

-«Πώς να ρίξουμε τον χρόνο με την πλάτη στο χώμα»; 

-Το διάβασες βλέπω το βιβλίο Αντιγόνη. Σ’ ευχαριστώ. Λοιπόν τον χρόνο με την πλάτη στο χώμα, τον ρίχνουμε όταν ένας άγνωστος άνθρωπος σε μας βρίσκει σ’ αυτά που είπαμε, ή σ’ αυτά που κάναμε, δεκάδες ή εκατοντάδες χρόνια μετά, κάτι που να τον εκφράζει. Είναι αυτή η μαγική στιγμή που ακούς από κάποιον άγνωστο αυτό που ήθελες να πεις. Πιο απλά γιατί σε μπέρδεψα. Ο Τσιτσάνης, ας πούμε, έχει ρίξει τον χρόνο με την πλάτη στο χώμα. Το «κάποια μάνα αναστενάζει» αν το ακούσεις, εκφράζει ακριβώς την αγωνία μιας σημερινής μάνας για το παιδί της, χωρίς μελοδραματισμούς, με ουσία. Ακούει το τραγούδι και λέει από μέσα της «πού μ’ ήξερε εμένα αυτός ο άνθρωπος και έγραψε ακριβώς αυτά που νιώθω; Πού ήξερε τις αγωνίες μου και τα παθήματα μου, χωρίς εγώ να τον ξέρω;» Αυτοί λοιπόν οι άνθρωποι, από τον Μπαχ μέχρι τον Τσιτσάνη που με το έργο τους θα μας στηρίζουν αιώνια, ρίχνουν τον χρόνο με την πλάτη στο χώμα με την τέχνη τους.

-«Οι συναντήσεις του φωτός με τα σκοτάδια, παράγουν τα μεγάλα έργα», είναι αποτέλεσμα μυαλού ή ψυχής; 

-Νομίζω ότι αυτά πάνε μαζί. Το φωτεινό μυαλό θέλει υγιή και δυνατή ψυχή για να μην «κάψεις» το έργο εν τη γενέσει του.  
«Γιώργος Νταλάρας... και το καλοκαίρι κρυώνω» πώς προέκυψε η ιδέα; 

-Αν εννοείτε του τίτλου, βγήκε από μια κουβέντα όπου του διηγούμουν το άγχος που το κουβαλάω σχεδόν μέχρι και σήμερα, των χειμώνων της παιδικής μου ζωής, όταν το μεγάλο μου φόβητρο ήταν το κρύο. Ήταν κάτι που δεν άντεχα. Μου έμεινε λοιπόν και μόλις έβγαλα τα πρώτα μου χρήματα, έπαιρνα από το Μοναστηράκι στην αρχή, αμπέχονα, μπουφάν, χοντρές μάλλινες μπλούζες. Ακόμα και το καλοκαίρι στο νησί, με την παραμικρή ψυχρούλα, ένιωθα ότι κρύωνα. Επανερχόταν αυτό το βασανιστικό συναίσθημα. Και έτσι είπα του Θανάση ότι και τα καλοκαίρια κρύωνα και έμεινε σαν τίτλος. Ρωτάτε όμως μάλλον πως προέκυψε αυτό το βιβλίο. Μέσα από αρκετές συνεντεύξεις που έχουμε κάνει με τον Θανάση, μέσα απ’ την επιμονή του και την Ιώβειο υπομονή του.

-Πώς έγινε το συναπάντημα με τον Θανάση Λάλα;

- Α, είμαστε φίλοι με τον Θανάση πάρα πολλά χρόνια. Δεκάδες. Ήταν φίλος και με την Άννα από τον καιρό που γνωριστήκαμε. Ένα πολυτάλαντο, ανήσυχο παιδί, πειραχτήρι ήταν μικρός, με απίστευτο χιούμορ και πολλές φορές αυτοσαρκασμό. Δεν συμφωνούσαμε σε όλα, πλακωθήκαμε –λεκτικά εννοώ– και κάνα δυο φορές. Είναι καθαρός άνθρωπος όμως, ευθύς και στο τέλος κολλήσαμε, ταιριάξαμε.  

-Πώς ζήσατε τη δημιουργία του βιβλίου, το ταξίδι αυτό με τον εαυτό; 

Α, δεν το πολυκατάλαβα γιατί έγινε βήμα - βήμα. Παλιές συνεντεύξεις που έκοψε και έραψε και συζητήσεις. Με ρωτούσε πράγματα, άλλοτε για πλάκα, άλλοτε πιο σοβαρά και τα μάζευε. Δεν προέκυψε δηλαδή το βιβλίο μέσα από πολύωρες αφηγήσεις, αλλά μέσα από πολλές συναντήσεις με διαφορετικά θέματα και διαφορετική διάθεση κάθε φορά. Τώρα που το λέτε, αυτό νομίζω είναι το μυστικό. Ότι επειδή έχει γραφτεί σε διαφορετικούς χρόνους με άλλη διάθεση κάθε φορά, οι αφηγήσεις ξεχωρίζουν μεταξύ τους σαν αυτοτελείς σκηνές.  

-Σας δυσκόλεψε το ότι ο συγγραφέας έχει τον πρώτο ρόλο και όχι εσείς, το ότι επιλέγει ένας άλλος άνθρωπος το τι να πείτε για τη ζωή σας; 

-Καθόλου. Με διευκόλυνε. Δεν είχα πετριά να κάνω τη ζωή μου βιβλίο. Με ρωτούσε και απαντούσα. Και νομίζω ότι αυτό ήταν πολύ σωστό. Έμεινε η αλήθεια και απομακρύνθηκε οποιαδήποτε σοβαροφάνεια. Δεν υπήρξε τίποτα στημένο. Επίσης δεν επέλεξε ο ίδιος στη σούμα το τι θα πω. Εγώ τα είπα όλα και παρέα κάναμε το editing.

-Αυτό έχει πολύ μεγάλη διαφορά από αυτό που λέμε κλασική αυτοβιογραφία. 

-Ε, ναι τεράστια διαφορά. Αυτό δεν είναι αυτοβιογραφία, είναι συνεντεύξεις με ερωτήσεις που αφορούν τη ζωή μου, τη δουλειά μου, τις ιδέες μου. 

-Ποια ήταν η πιο μεγάλη δυσκολία; 

-Για μένα να βρω το χρόνο γι’ αυτές τις συναντήσεις. Αλλά μου ήταν και ευχάριστο γιατί όπως σας είπα ήταν και συνάντηση φίλων. Δεν ήταν στημένο. Τη διαδικασία και τη θεματολογία την επέλεξε ο Θανάσης. 
 

Αγωνιώ για την πατρίδα που ζει ατέλειωτη ανασφάλεια

-Ό,τι ονειρευτήκατε καταφέρατε να το ζήσετε; 

-Έζησα αρκετά απ’ αυτά που ονειρεύτηκα. Είμαι όμως τυχερός, γιατί συνεχίζω ακόμα να ονειρεύομαι.

-Πότε τα όνειρα παίρνουν εκδίκηση; 

-Αυτό είναι ερώτηση για ήρωες. Είναι μεγάλη κουβέντα και μάλλον ανήκει σε άλλες ηρωικές εποχές. Με τον ένα ή άλλο τρόπο, κάπως τα καταφέραμε. Αυτά ήταν για τους πατεράδες μας και τους παππούδες μας παλιά και σήμερα για τους ανθρώπους που ζουν σε τέτοια απόγνωση. Που βάζουν τα παιδιά τους σε μια τρύπια βάρκα και πνίγονται στις θάλασσες με την ελπίδα να πάρουν τα όνειρά τους εκδίκηση. Αυτοί οι πρόσφυγες και οι μετανάστες που δραπετεύουν από πολέμους, διωγμούς και απάνθρωπη φτώχεια, αυτοί δικαιούνται να μιλούν για όνειρα που παίρνουν εκδίκηση.  

-Ο Γιώργος Νταλάρας είναι ένας άνθρωπος που έχει τεράστια αγωνία γι’ αυτά που συμβαίνουν γύρω του, για τι αγωνιάτε σήμερα; 

-Για αυτό που σας είπα παραπάνω. Για την πατρίδα μου που ζει εδώ και 10 χρόνια μια περίοδο ατέλειωτης ανασφάλειας και ανέχειας, για τα νέα παιδιά τα οποία σπούδασαν οι γονείς τους με κόπο και αναγκάζονται να φύγουν από την πατρίδα μας.

«Δυσκολεύτηκα με την επιμονή μου, αλλά σώθηκα»

-Λέγεται ότι είναι παροιμιώδες η τελειομανία του Γιώργου Νταλάρα και οι απαιτήσεις του, πρώτα και πάνω απ’ όλα από τον ίδιο του τον εαυτό. Αγωνιούσατε για το αποτέλεσμα, για την εικόνα που θα βγάζατε; 

-Ασφαλώς και δεν αγωνιούσα. Πρώτα - πρώτα δεν αμφισβήτησα την καλή του πρόθεση, αλλιώς δεν θα συναινούσα και μετά εσύ που ξέρεις Αντιγόνη, πιστεύεις ότι όταν θέλω να πω κάτι και το πιστεύω, ακόμα και αν κάνει κακό στην εικόνα μου, θα μασήσω τα λόγια μου; Ποτέ δεν θα το έκανα!  Όσο για την τελειομανία, για να είμαι ειλικρινής, ένιωθα αρκετά απαλλαγμένος από το άγχος αυτό, γιατί δεν το θεώρησα δική μου δικαιοδοσία όπως σου είπα. Αφού μαζεύτηκε το υλικό, η έκδοση ήταν πλέον δουλειά του Θανάση και βεβαίως του εκδότη και δεν είχα από εκεί και πέρα, πολλά να κάνω και για πολλά ν’ αγωνιώ. 

-121 αυτοβιογραφικά διηγήματα διαλόγου, 112 μοναδικές φωτογραφικές αφηγήσεις και 18 προσωπικές λίστες, όλα αυτά σε 410 σελίδες που διαβάζονται απνευστί αλλά και αποσπασματικά. 

-Ευχαριστώ πολύ, αν διαβάζονται έτσι. Ευχαριστώ πολύ για το απνευστί, εγώ δεν μπορώ να το πω γιατί θα είναι σαν να ευλογώ τα γένια μου, αλλά ναι, ότι διαβάζονται και αποσπασματικά, είναι γεγονός. Έχω πιάσει και εγώ τον εαυτό μου να διαβάζει πού και πού κάποια κομμάτια, ξεχνώντας ότι είναι κάτι που αφορά εμένα. Νομίζω ότι αυτό είναι μια επιτυχία, μια πρωτοτυπία που πρέπει να πιστώσουμε στον Θανάση.  

-Πώς κατάφερε ο κ. Λάλας να γράψει 410 σελίδες για τον Νταλάρα, χωρίς σε καμία περίπτωση να τον αγιοποιεί; 

-Ε, δεν είναι δύσκολο νομίζω! Λογικοί άνθρωποι είμαστε. Ούτε ο Λάλας μας έχει συνηθίσει σε αγιοποιήσεις, αντίθετα μάλιστα, αλλά και εμένα καθόλου δεν θα μου άρεσε.  

-Είχατε μια διαλεκτική σχέση και όσμωση με τον Θανάση Λάλα; 

-Βεβαίως. Είχα και έχω. Δεν θεωρώ αυτό το γραπτό, αυτό το βιβλίο αν θέλετε, μια εφ’ όλης της ύλης αφήγηση. Αντίθετα. Χωρίς να μειώνω την αξία του, ίσα - ίσα, το θεωρώ κάτι ζωντανό και τρέχον. Καθόλου μουσειακό. Είναι ας το πούμε, εγχειρίδιο του τι είναι πάνω-κάτω, πώς δουλεύει, πώς σκέφτεται, ένας εν ζωή ενεργός μουσικός. Σε κάποιον αυτό μπορεί να φαίνεται λίγο και ταπεινό, για μένα όμως που είμαι πρακτικός άνθρωπος και προσγειωμένος, έχει μεγάλη σημασία.

-«50 χρόνια ελληνικό τραγούδι!» Μισός αιώνας τραγούδι ζωής, τι κρατάτε; 

-Τα πάντα κρατάω. Και τα χρόνια και αυτά που έμαθα και αυτά που έζησα, τα καλά και τα κακά και πάνω από όλα, την τεράστια ευγνωμοσύνη για τους ανθρώπους που με τα δώρα τους -τα οποία αξιοποίησα με επιμονή, υπομονή και πίστη–  με έκαναν αυτό που είμαι. Μιλάω βέβαια όπως καταλάβατε, για τους συνθέτες, τους ποιητές και τους στιχουργούς που με πίστεψαν και με εμπιστεύθηκαν.

-Οι επιλογές είναι η ουσία, σας βγήκαν;

- Τι δεν μου βγήκαν; Αλίμονο αν δεν βγήκαν. Πάλεψα πολύ γι’ αυτές. Δυσκολεύτηκα με την επιμονή μου, αλλά σώθηκα.  

-Ποια επιλογή σας άλλαξε τη ζωή; 

-Σχεδόν όλες και κυρίως το γεγονός ότι από πολύ νωρίς πίστεψα και υποστήριξα ότι επειδή αρέσουν τα τραγούδια που τραγουδάω και ενδεχομένως η φωνή μου, η δουλειά μου δεν είναι απλά να κάνω τους ανθρώπους να διασκεδάζουν, να το ρίχνουν έξω και να ξεφαντώνουν. Πίστεψα ότι έχω ένα δώρο, απ’ τη φύση, απ’ το Θεό, όπως θέλετε πείτε το, το οποίο έχω υποχρέωση να σεβαστώ, να περιφρουρήσω και να τιμήσω και να εξελίξω. Αυτή η επιλογή με βοήθησε στη δουλειά μου και στη ζωή μου, η Άννα και οι ελάχιστοι στενοί μου φίλοι.  

-Υπήρξαν φορές που νιώσατε ότι σπαταλούσατε το ταλέντο σας; 

-Όχι ποτέ.

Η Κύπρος είναι σαν «μικρή πατρίδα»

-Η Κύπρος στη ζωή σας; 

-Η Κύπρος είναι σαν «μικρή πατρίδα». Γνωρίζω την ιστορία της, τους καημούς της που είναι και καημοί μου, τα πάθη, τα λάθη, αγωνιώ και κάνω ό,τι μπορώ και ό,τι περνάει από το χέρι μου για να είμαι κοντά. 

-«Για την Κύπρο, ας πούμε, και γι’ αυτά που έχω κάνει, τις συναυλίες, τους δίσκους, τα τραγούδια, από την ημέρα που τραγούδησα στις σκηνές το 1974, μετά την εισβολή μέχρι σήμερα, δεν δέχομαι κανέναν υπαινιγμό για τις προθέσεις μου και για την προσήλωσή μου», πώς τα βιώσατε, από πού πηγάζουν; 

Ασφαλώς και δεν δέχομαι και είμαι ανυποχώρητος σ’ αυτό. Δεν δέχομαι κουβέντα. Η πρώτη φορά στη ζωή μου που πήγα σε δικαστήριο, ήταν για τέτοιο υπαινιγμό. Είμαι υπερήφανος για την Κύπρο, αυτόν τον τόπο που μιλάει τόσες χιλιάδες χρόνια αυτή τη γλώσσα. Είμαι περήφανος για τους αγώνες, τους ήρωες και τους ποιητές της. Αγαπώ τις μυρωδιές της, τη διάλεκτό της, έχω φίλους αδελφικούς και κάθε φορά που πατάω το πόδι μου με πλημυρίζει συγκίνηση και νιώθω γαλήνη.

-Το κυπριακό διαβατήριο τι σημαίνει για σας; 

-Το κυπριακό διαβατήριο είναι μια μεγάλη προίκα, ένα μεγάλο παράσημο. Νιώθω ευγνωμοσύνη και το φυλάω με φροντίδα για να το δώσω στα εγγόνια μου.

-Η Κύπρος που σας πληγώνει; 

-Η Κύπρος δεν με πληγώνει. Με πληγώνουν οι αδαείς που επιχειρούν να πληγώσουν την Κύπρο, είτε από πρόθεση, είτε από άγνοια και στο παρελθόν και τώρα.

-Η Κύπρος σήμερα; 

-Η Κύπρος σήμερα, με όλες τις δυσκολίες, δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι ανήκει στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Οι ευθύνες μοιράζονται και στους κυβερνώντες και στους εταίρους μας.  

-Η Κύπρος που χάνεται; 

-Η Κύπρος είναι σκληρό καρύδι! Δεν θα χαθεί βέβαια, γιατί δεν χάθηκε μέχρι τώρα. Το απέδειξε η ιστορία της. Χρειάζεται όμως πάντα επαγρύπνηση, προσοχή και πολιτική κρίση.

-Τι να περιμένουμε από τον Γιώργο Νταλάρα την επόμενη 50ετία; 

-Τα πάντα Αντιγόνη μου. Από μένα όλα να τα περιμένεις (γέλια). Λες να μπούμε στο βιβλίο Γκίνες 120 ετών;

  Αντιγόνη Σολομωνίδου- Δρουσίωτου   
 
 
1 person likes this

Share this post


Link to post
Share on other sites

Ο ''αποχαιρετισμός'' του Γιώργου Νταλάρα στον Γιάννη Σπανό.

https://www.iefimerida.gr/ellada/giannis-spanos-minyma-toy-giorgoy-ntalara

Ξέρω… Δε ζει μαζί μας, θα ζουν για πάντα τα μεγάλα τραγούδια του, η μουσική του. Παρηγοριά. Έφυγε ο Γιάννης Σπανός. Ένας σπουδαίος, ένας πολύ μεγάλος συνθέτης, που το έργο του θα ζει για πάντα. Μας λείπει όμως κι ο άνθρωπος. Ο υπέροχος, ο χαριτωμένος, ο πάντα γελαστός, ο γενναιόδωρος Γιάννης. Το κενό είναι μεγάλο, δυσαναπλήρωτο. Ο θάνατος είναι νομοτέλεια, όμως αυτούς που αγάπησες, κακά τα ψέμματα, τους θες κοντά σου, όσο γίνεται πιο πολύ. Στο καλό αγαπημένε μου φίλε. Σ' ευχαριστώ», έγραψε χαρακτηριστικά ο δημοφιλής καλλιτέχνης, δίπλα από τη φωτογραφία του Γιάννη Σπανού που δημοσίευσε.


 

1 person likes this

Share this post


Link to post
Share on other sites

 

1 person likes this

Share this post


Link to post
Share on other sites

https://www.gossip-tv.gr/lifestyle/exodos/story/613567/loylis-pappa-parelasi-eponymon-stin-premiera-toys-oi-paroysies-poy-eklepsan-tis-entyposeis

Ο Χορός της φωτιάς του Άρη Μπινιάρη στο Δημοτικό θέατρο Πειραιά.

Στο Μικρό Άνεσις το Εγώ ο Μάρκος Βαμβακάρης με τον Θανάση Παπαγεωργίου.

https://www.gossip-tv.gr/g-specials/gossip-cam/gallery/613645/dimitra-papadopoyloy-dimosia-emfanisi-meta-apo-kairo-poy-tin-entopisame-photos

1 person likes this

Share this post


Link to post
Share on other sites

https://www.thetoc.gr/people-style/article/anna-ntalara-ta-eggonia-tis-stolisan-to-binteo-tis-perifanis-giagias?fbclid=IwAR1gMaELcWBKsO5w8VRkdfzIksMBej4CjIE6NuQpDtoDCY7_rYDd4YXljO4

Οι γιορτές έρχονται και τα σπίτια και οι οικογένειες ετοιμάζονται!

Με υγεία και χαρές πάντα! Και τέτοια ωραία στολίσματα!

Καλές γιορτές σε όλους!

1 person likes this

Share this post


Link to post
Share on other sites

Ο Γιώργος Νταλάρας γράφει για τον Γιώργο Ζήκα

https://www.iefimerida.gr/ellada/o-giorgos-ntalaras-apohaireta-ton-giorgo-zika

«ΣΤΟ ΚΑΛΟ ΓΙΩΡΓΟ»
Ο Γιώργος Νταλάρας αποχαιρετά τον Γιώργο Ζήκα: Ο αρχηγός της πριγκιποπαρέας του λαϊκού τραγουδιού
ΕΛΛΑΔΑ 21|12|2019 | 16:49
Με ένα συγκινητικό μήνυμα στα social media ο Γιώργος Νταλάρας αποχαιρέτισε τον συνθέτη Γιώργο Ζήκα.

Την Παρασκευή ο Γιώργος Ζήκας έπαθε ανακοπή καρδιάς, σε ηλικία 70 ετών, ενώ πήγαινε στις εγκαταστάσεις της ΕΡΤ, για να δώσει συνέντευξη για το νεοεκδοθέν βιβλίο του.

«Στο καλό Γιώργο, καλέ μου φίλε. Αυτή η τρομοκρατία του κενού και της απώλειας, φαίνεται ότι δεν έχει σταματημό. Ο Γιώργος Ζήκας με τα "ωραιότερα τραγούδια του", τα "μαργαριτάρια του", φτιαγμένα με μαστοριά και τέχνη, βγαλμένα από τη ζωή του, μας άφησε ξαφνικά. Ένας όμορφος άνθρωπος, άξιος, με ωραία ψυχή, ωραίος μάγκας, καλός φίλος, ευγενής, κοσμογυρισμένος, φιλοσοφημένος, ήταν ο αρχηγός της πριγκιποπαρέας του λαϊκού τραγουδιού», έγραψε ο Γιώργος Νταλάρας αποχαιρετώντας τον συνθέτη.
«Γιώργο, η Σοφία, τ' αγόρια σου, οι φίλοι σου, θα είναι πάντα περήφανοι για σένα. Θα θυμάμαι πάντα ότι "στο Agrigento μου 'βγαλαν το μάτι, στις Συρακούσες κλέβουνε καρδιές.…" Σ' ευχαριστώ που μου το εμπιστεύθηκες μαζί με όλα τ' άλλα τα ωραία σου», καταλήγει η συγκινητική ανάρτηση του κ. Νταλάρα.

1 person likes this

Share this post


Link to post
Share on other sites

Χθες το μεσημέρι αποχαιρετήσαμε στα Κοιμητήρια της Θέρμης τον Γιώργο Ζήκα... Ήταν εκεί η οικογένειά του, συγγενείς και φίλοι κι ένα μεγάλο μέρος του καλλιτεχνικού κόσμου της Θεσσαλονίκης και όχι μόνο, αφού ταξίδεψαν από την Αθήνα ο Γιώργος Νταλάρας, ο Κώστας Μακεδόνας και η Κατερίνα Κούκα για να ψιθυρίσουν το στερνό «αντίο» στον ξεχωριστό λαϊκό συνθέτη, στιχουργό, ερμηνευτή και μουσικό...

Καλλιτέχνες, συγγενείς και φίλοι αποχαιρέτησαν τον Γιώργο Ζήκα

23/12/2019
ΣΥΝΤΑΚΤΗΣ

https://www.ogdoo.gr/epikairotita/koinonia/kallitexnes-syggeneis-kai-filoi-apoxairetisan-ton-giorgo-zika

2 people like this

Share this post


Link to post
Share on other sites

Στη διάλεξη του Κωνσταντίνου Δασκαλάκη στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών (19.12.19)

https://www.vipnews.gr/stella-and-the-city/item/63914-εκδήλωση-με-τον-κωνσταντίνο-δασκαλάκη-στο-μέγαρο-μουσικής

1 person likes this

Share this post


Link to post
Share on other sites

Ο Βαγγέλης Περρής γράφει με αφορμή το θάνατο του Θ.Μικρούτσικου

https://www.athensvoice.gr/culture/music/608968_o-thanos-mikroytsikos-epaixe-agkyra?fbclid=IwAR1_cnIm0uxnPt-sEOlXRLHX10q9OwNR0_r32DM2n1ZpeQDj_ymagoN40Ws

Ο Βαγγέλης Περρής αποχαιρετά τον Θάνο Μικρούτσικο με μια ιστορία από τα Χριστούγεννα του 1991.

Λίγες ημέρες πριν από τα Χριστούγεννα του 1991. Τηλεφώνημα από την Άννα Νταλάρα. «Ερχόμαστε στο νησί για να γυρίσουμε το εορταστικό πρόγραμμα του Mega. Θέλεις να αναλάβεις τη σκηνογραφία;» Το νησί είναι η Σύρα. Το εορταστικό πρόγραμμα του Mega είναι αβάπτιστο, αλλά στηρίζεται σε στέρεο σενάριο. Την ποίηση του Νίκου Καββαδία.

Η τρικυμία ταλαιπωρεί το πλοίο πριν δέσει στο λιμάνι. Όταν πέφτει η μπουκαπόρτα εμφανίζονται μέσα στην ομίχλη και τους καπνούς του φουγάρου οι πρωταγωνιστές. Μπροστά ο Γιώργος Νταλάρας, που νιώθει οικοδεσπότης περιτριγυρισμένος από τον Χάρη και τον Πάνο Κατσιμίχα και τον Βασίλη Παπακωνσταντίνου. Μετά από ώρα ξεπροβάλλει και ο τελευταίος της παρέας. Καπνίζει πίπα και στέκεται σαν καπετάνιος πάνω από το κύμα, βρέχεται από τις σταγόνες που ξεφεύγουν από τα χοντρά σκοινιά και χαμογελάει καθώς συστηνόμαστε: «Θάνος Μικρούτσικος. Θαυμάσιο το σκηνικό».

Ακολούθησαν δύο -απ’ ό,τι θυμάμαι- εβδομάδες γεμάτες μουσική και θάλασσα. Το εορταστικό πρόγραμμα του Mega δεν είχε χορευτικά, κλασικά χριστουγεννιάτικα τραγούδια, πίστες και βεγγαλικά. Ήταν τέσσερις τραγουδιστές και ένας συνθέτης που με καράβι τις κουβέντες του Καββαδία συναντούσαν την παιδική τους ηλικία. Οι σκηνές ξεδιπλώνονταν με δύναμη, ο Νίκος Σούλης κεντούσε την κάθε λεπτομέρεια, οι πιτσιρικάδες που υποδύονταν τους καλλιτέχνες είχαν ταυτιστεί με τον ρόλο και τούμπαλιν, συνέβαιναν μαγικά πράγματα, μέχρι που χιόνισε όταν έπαιξε φυσαρμόνικα ο Χάρης Κατσιμίχας.

 

Η μαγεία γινόταν ακόμη πιο έντονη γιατί όλη η Σύρα συμμετείχε στα γυρίσματα. Η Μαρία καθάριζε χόρτα, ο Γιάννης γινόταν ταχυδρόμος, ο Αντώνης Μαρκουλής -πρόεδρος του δημοτικού συμβουλίου- υποδυόταν τον δάσκαλο, ο πρώην δήμαρχος Νίκος Φιλάρετος ήταν αυτός που απήγγειλε του συνδετικούς στίχους του Καββαδία. Δικαιωματικά. Ναυτικός ο ίδιος, ατίθασο πνεύμα, στα μπάρκα του είχε συναντηθεί με τον ποιητή, γνώριζε από πρώτο χέρι το ταξίδι για τον νότο, τις δύσκολες βάρδιες και τα παράξενα της Ίντιας φανάρια.

Την παραμονή του Χριστουγέννων το Mega μετέδωσε το εορταστικό του πρόγραμμα. Η Πέπη Ραγκούση είχε γράψει εξαιρετικά κείμενα και είχε δώσει το στίγμα: «Χριστούγεννα των οριζόντων». Με τους αρχικούς τίτλους εμφανίστηκε ο Θάνος Μικρούτσικος. «Μεγάλωσα τόσο γρήγορα», ψιθύριζε και μετά ανακοίνωνε τα μελλοντικά σχέδια του: «Θέλω τα Χριστούγεννα να κρυφοκοιτάζω την κλειδαρότρυπα της παιδικής μου ηλικίας».

Αυτό έκανε μετά από τριάντα περίπου χρόνια. Κρυφοκοίταξε προς τα πίσω και αποκοιμήθηκε,  καθώς φύλαγε βάρδια ο κάβος.

1 person likes this

Share this post


Link to post
Share on other sites

 

1 person likes this

Share this post


Link to post
Share on other sites

 

1 person likes this

Share this post


Link to post
Share on other sites

 

1 person likes this

Share this post


Link to post
Share on other sites
Guest
You are commenting as a guest. If you have an account, please sign in.
Reply to this topic...

×   You have pasted content with formatting.   Remove formatting

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

Loading...