Η καθημερινή αποδελτίωση του ημερησίου τύπου

[neck 627]

Όσο για όλα τα υπόλοιπα η δήλωση του Καζαντζίδη έχει ξαναγραφτεί και στο άρθρο μου "Ο Γιώργος Νταλάρας συναντά τον Στέλιο Καζαντζίδη", απλά με μια μικρή αλλά ασήμαντη διαφορά, λόγω της μεταφοράς της από κάποιο βιβλίο και όχι από την πρωτότυπη εφημερίδα... Είχα γράψει δηλαδή "Δυο-τρεις ακόμη να υπήρχαν σαν εμένα και σαν τον Νταλάρα, θα είχαμε αλλάξει το σύμπαν!"

Νομίζω πως η ουσία παραμένει η ίδια και σου θυμίζω πως το άρθρο είχε προκαλέσει μάλιστα τις αντιδράσεις μιας μικρής μερίδας θερμοκέφαλων "Καζαντζιδικών.

Αν δεν τα θυμάσαι, μπορείς να κάνεις μια επανάληψη... Μια επανάληψη άλλωστε δεν έβλαψε ποτέ κανέναν.

http://www.ogdoo.gr/erevna/thema/o-giorgos-ntalaras-synanta-to-stelio-kaz

http://www.ogdoo.gr/erevna/thema/o-giorgos-ntalaras-synanta-ton-stelio-ka

Τώρα μαζί σου!Άλλωστε σε οτιδήποτε έχει κατά καιρούς "ξεσηκωθεί" εναντίον των όσων γράφεις,δίπλα σου ήμουν και είμαι!Ακόμα κι όταν έχει προσπαθηθεί τεχνηέντως να "υποβαθμιστεί" η αξία και ο λόγος άρθρων,που έχεις γράψει,πάλι στην πρώτη γραμμή είμαι...κι όλα αυτά που ίσως να μην αφορούν πολλούς εξημών τα λέω,για να επαναφέρω και τη δική σου μνήμη και να βάλω τα πράγματα στη θέση τους.Σε τέτοιες ενέργειες-όπως τα άρθρα σου για τον Καζαντζίδη τότε,το άρθρο μου με το ντοκουμέντο του Γκιώνη τώρα-οφείλαμε και οφείλουμε να είμαστε όλοι μαζί,με ενότητα και ομοψυχία.Αυτό φωνάζω άλλωστε από την πρώτη στιγμή που έγινα μέλος του forum αυτού.Πόσο δε όταν στην πορεία πολλοί εξημών γίναμε φίλοι και σε κάποιες περιπτώσεις καλοί φίλοι!Οι σημαντικές προσπάθειες οφείλουν να στηρίζονται εκατέρωθεν.Αυτά,γιατί ίσως να περνιέται η εντύπωση πως κάτι έχουμε να χωρίσουμε...ας βρίσκουμε αυτά που μας ενώνουν,που είναι πολλά και πιο σημαντικά από το οτιδήποτε.Στην ίδια πλευρά είμαστε,όταν μπει αυτό πρώτα και πάνω απ'όλα,τα πάντα θα είναι καλύτερα και παντοδύναμα.Η ισχύς εν τη ενώση,αυτή ήταν και είναι η στάση μου κι αυτό θα αποζητώ,καθαρά κι ευθέως.

[ΘΑΝΑΣΗΣ ΠΟΛΥΜΗΧΑΝΟΣ 11,573]

Άρη μόνος σου τα δημιουργείς τα "θέματα", μόνος σου τα κλείνεις. Κανείς δεν σε πείραξε και κανείς δεν υποβάθμισε τη δουλειά σου, είτε σε επίπεδο αρθρογραφίας, είτε στην παραγωγή.... Στο είπα και ιδιωτικά, στο λέω και δημόσια, αφού εξέθεσες δημόσια τις ενστάσεις σου στη δημοσίευσή μου....

 

Αυτά...

 

Για να μη συνεχίζουμε να είμαστε οff....

[marochr 4,538]

Αλλάζω θέμα...

Δεν ανοίγω νέο topic στις "πληροφορίες" γιατί περισσότερο για φάρσα μου φαίνεται.

 

To νέο δίσκο του Γιώργου Νταλάρα θα περιλαμβάνει η ελληνική έκδοση του iPhone 6

 

http://www.tokoulouri.com/science/ntalaras-itunes/

 

Χαχα! Έχει την πλάκα του... 

 

Το κουλούρι έχει "μούφα" ειδήσεις. 

[EKOSTEL 8,742]

Στον Alpha τώρα στην εκπομπή του Χαριτάτου.Τουλάχιστον διαθέτουν webtv οπότε θα αναρτήσουν την εκπομπή κάποια στιγμή.

 

http://www.alphatv.gr/shows/informative/proinienimerosialpha/webtv

Η συνέντευξη στον Alpha. Όχι όμως στο youtube.

 

http://www.alphatv.gr/shows/informative/proinienimerosialpha/webtv/giorgos-ntalaras

[albert 1,558]

Στον Alpha τώρα στην εκπομπή του Χαριτάτου.Τουλάχιστον διαθέτουν webtv οπότε θα αναρτήσουν την εκπομπή κάποια στιγμή.

 

http://www.alphatv.gr/shows/informative/proinienimerosialpha/webtv

Η συνέντευξη στον Alpha. Όχι όμως στο youtube.

 

http://www.alphatv.gr/shows/informative/proinienimerosialpha/webtv/giorgos-ntalaras

[Makis 2,780]

Κι εδώ ολόκληρη η συνέντευξη (μιας και στο παραπάνω video κόβεται απότομα)

 

Για μια ακόμη φορά διακρίνουμε τον σεβασμό προς τον καλλιτέχνη σε μια πρωινή εκπομπή. Δεν φτάνει που τον φωνάζουν στο στούντιο για μια συνέντευξη 10-15 λεπτών, προβάλλουν και ενδιάμεσα άσχετα ρεπορτάζ, λες και δεν μπορούν να τα δείξουν πριν, ή μετά.

[EKOSTEL 8,742]

Έχεις δίκιο,Μάκη!Ευχαριστούμε!

[albert 1,558]

Mακη ευχαριστω κι εγω!

[Elpida 1,313]

άντε βρε, έμαθε να φτιάχνει και email τώρα...   

[Alona 8,279]

 

 

 

 

[Alona 8,279]

[EKOSTEL 8,742]

http://www.tlife.gr/Article/spuros-zagoraios-khdeia-teleutaio-antio/0-9-68494.html. Από το τελευταίο αντίο στον Σπ.Ζαγοραίο.

[ΘΑΝΑΣΗΣ ΠΟΛΥΜΗΧΑΝΟΣ 11,573]

Αποχαιρετισμός στον Σπύρο Ζαγοραίο

Με αποκλειστικές δηλώσεις καλλιτεχνών και φίλων του στο LIFO.gr 

 

Του Αντώνη Μποσκοΐτη. 

 

http://www.lifo.gr/team/prosklitirio_nekron/52361

 

Με φωτογραφία και δηλώσεις Γιώργου Νταλάρα

[EKOSTEL 8,742]

http://www.gossip-tv.gr/showbiz/story/345755/teleytaio-antio-ston-spyro-zagoraio-me-tragoydia

[Alona 8,279]

http://www.eleftheria.gr/index.asp?cat=59&aid=82678#.VEyrGvnF-So

 

Αναμνήσεις από τον Γιώργο Νταλάρα στην 110 Π.Μ.

 

 

Γράφει ο Πέτρος Χατζής

Ήταν καλοκαίρι του 1970 όταν στον υπέροχο κήπο της Λέσχης Αξιωματικών της 110 Π.Μ. έκανε τη μουσική του εμφάνιση ο Γιώργος Νταλάρας.

Νεαρό εικοσάχρονο παιδί, στα πρώτα βήματα της καλλιτεχνικής του πορείας τραγούδησε σε με αξέχαστη χοροεσπερίδα που είχε όπως πάντα και φιλανθρωπικό χαρακτήρα.

Ο ερχομός του στη Λάρισα μιας και ο ίδιος υπηρετούσε τότε την Πατρίδα, οφειλόταν στη γνωριμία που είχε με τον Θεόδωρο Τζίφα, σμηνία της 110 Π.Μ., ο οποίος ήταν πιανίστας, με εμφανίσεις σε πολλά μαγαζιά της Πλάκας, συνθέτης πολλών τραγουδιών , συνεργάτης μεγάλων ερμηνευτών της εποχής του νέου κύματος όπως της Ρένας Κουμιώτη της αξέχαστης Καίτης Χωματά , του Δημήτρη Ζευγά κ.α.

Τα χρόνια εκείνα ήταν μεγάλη πολυτέλεια για την ορχήστρα της 110 Π.Μ. να έχει δύο πολύ σπουδαίους μαέστρους τον αείμνηστο Γιάννη Τσανακά και τον Θεόδωρο Τζίφα.

Η εντολή που δόθηκε σε μένα και σε δύο ακόμη σμηνίτες από τον κοσμήτορα της Λέσχης Κώστα Λιονή ήταν να πάμε με το υπηρεσιακό τζιπ να παραλάβουμε από το ξενοδοχείο «ΜΕΛΑΘΡΟΝ» επί της οδού Κούμα τον τραγουδιστή Γιώργο Νταλάρα.

Ο Γιώργος Νταλάρας μόλις το 1969 είχε κάνει την πρώτη του εμφάνιση στη δισκογραφία με τα τραγούδια «Που’ ναι τα χρόνια» , «Ο ουρανός φεύγει Βαρύς» και το 1970 κυκλοφόρησε ο δίσκος « Να’ ταν το 21» με τραγούδια εξ ολοκλήρου του Σταύρου Κουγιουμτζή.

Εμείς ως ορχήστρα «ΙΚΑΡΟΙ» στη Λέσχη είχαμε ελαφρό μοντέρνο ρεπερτόριο με τραγουδιστή τον Νίκο Παπάζογλου.

Στο λαϊκό τραγούδι μας μύησε ο Θεόδωρος Τζίφας με πολλές πρόβες που μας έκανε από τις οκτώ το πρωί μέχρι το μεσημέρι για να μάθουμε τα τραγούδια του Γιώργου Νταλάρα.

Όταν φθάσαμε στο ξενοδοχείο «ΜΕΛΑΘΡΟΝ» αντικρίσαμε ένα συνομήλικο μας να περιμένει στην είσοδο με το κουστούμι στο χέρι του. Σαν είδε το στρατιωτικό αυτοκίνητο και τους σμηνίτες να τον πλησιάζουν κατάλαβε πως πήγαμε για εκείνον και αφού έγιναν οι συστάσεις επιβιβάστηκε για την 110 Π.Μ.

Στη διαδρομή αλλάξαμε απόψεις για τη θητεία μας , για τις άδειες και όλα αυτά που απασχολούν τους υπηρετούντες τη θητεία τους. Στη διάρκεια της διαδρομής δεν του ανέφερα ότι είμαι μέλος της ορχήστρας. Όταν όμως ήρθε η ώρα της πρόβας και με είδε στο πάλκο μου είπε «Δεν μου είπες ότι είσαι μέλος της ορχήστρας».

Θυμάμαι πως κάναμε πρόβα 4-5 τραγούδια και ο Γιώργος έμεινε ικανοποιημένος. Εντάξει μας είπε, δεν χρειάζεται άλλο, εσείς είστε επαγγελματίες. Όταν εκ των υστέρων έμαθε από τον μαέστρο Θ. Τζίφα ότι ήμασταν όλοι ερασιτέχνες έμεινε άναυδος.

Πέρασαν πολλά χρόνια από τότε. Για την ακρίβεια 44 ολόκληρα χρόνια. Κάπου μέσα στο αρχείο μου βρήκα εκείνες τις παλιές φωτογραφίες που είχα από εκείνη τη βραδιά.

Έτσι με μεγάλη νοσταλγία έστειλα στο site του Γ. Νταλάρα μερικές από εκείνες τις φωτογραφίες .

Ο Γιώργος ανταποκρίθηκε σ’ αυτό το κάλεσμα της μνήμης και μου έστειλε ένα συγκινητικό μήνυμα γράφοντας: «Φίλε Πέτρο με συγκίνησες με το θέμα που μου έστειλες και για τις σπάνιες φωτογραφίες εκείνης της εποχής...»

Αφορμή λοιπόν για μένα στάθηκε αυτό το γεγονός και αποφάσισα να μοιραστώ μαζί σας αυτές τις μνήμες.

[Alona 8,279]

http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=22808&subid=2&pubid=64084227

 

Ο Μάκης Μάτσας γράφει την ιστορία του ελληνικού τραγουδιού  

Μια προσωπική μαρτυρία του Μάκη Μάτσα, ύστερα από 40 χρόνια όπως τα έζησε μέσα από την ελληνική μουσική.

Αν και «πίσω απ’ τη μαρκίζα», ο Μάκης Μάτσας επηρέασε όσο λίγοι τη μουσική σκηνή, καθώς συνεργάστηκε με τους κορυφαίους ερμηνευτές και πολλά από τα τραγούδια που επέλεξε έγιναν τα αγαπημένα του ελληνικού λαού.

«Ξεκινώντας από τον Μίνω συνεχίζοντας με τον Μάκη και προχωρώντας σήμερα στην Τρίτη γενιά με τη Μαργαρίτα και τον Μίνω η οικογένεια Μάτσα κλείνει σε λίγα χρόνια ένα αιώνα προσφοράς στο ελληνικό τραγούδι και τη δισκογραφία: Βαμβακάρης, Τσιτσάνης, Παπαϊωάννου, Μητσάκης, Καλδάρας, Χατζιδάκις, Θεοδωράκης, Καζαντζίδης, Μαρινέλλα, Βοσκόπουλος, Λοΐζος, Λ. Παπαδόπουλος, Νταλάρας, Κουγιουμτζής, Πάριος, Αλεξίου, Παπακωνσταντίνου, Γαλάνη, Διονυσίου, Μαχαιρίτσας, Τόκας, Μικρούτσικος, Μητροπάνος...».

Η ζωή του Μάκη Μάτσα, γεμάτη ριψοκίνδυνες αποφάσεις, προσωπικές συγκρούσεις, ανέκδοτες λεπτομέρειες και αθέατες πλευρές της ελληνικής μουσικής, συνθέτουν τη διαδρομή ενός ανθρώπου που αν και «πίσω απ' τη μαρκίζα» επηρέασε όσο λίγοι τη μουσική πορεία μιας ολόκληρης χώρας και αποτελούν το υλικό ενός βιβλίου που θα κυκλοφορήσει στις 29 Οκτωβρίου από τις εκδόσεις «Διόπτρα». Τίτλος του: «Πίσω από τη μαρκίζα». Στην προδημοσίευση στο «Εθνος της Κυριακής» και η κοσμοθεωρία του: «Ο,τι ονειρευτείs μπορείς να το πετύχεις». «Οταν μια πόρτα κλείνει, δυο πόρτες θ' ανοίξουν». Ακόμα, η μεγάλη απόφαση να ξεκινήσει τη Μίνως, το συμβόλαιο με τον Καζαντζίδη, η Χαρούλα και ο Τόλης. «Από τη στιγμή που η ''Μίνως Μάτσας & Υιός'' έγινε πραγματικότητα και μπόρεσα να αποκτήσω το πρώτο μικρό κεφάλαιο κίνησης με τις λίγες αναντικατάστατες λίρες που μου εμπιστεύθηκε ο πατέρας μου, έπεσα με τα μούτρα στη δουλειά. Η ζωή μου έκτοτε έγινε ένα τραγούδι, όχι πάντα χαρούμενο [...] Δεν έχω λόγια να περιγράψω το συναίσθημα που νοιώθεις σε αυτή τη δουλειά, όταν ξαφνικά αντιλαμβάνεσαι ότι μια δική σου επιλογή, μέσα σε λίγα μόλις εικοσιτετράωρα, γίνεται η αγαπημένη ενός ολόκληρου λαού [...] Νοιώθεις σαν ένας μικρός θαυματοποιός».

Το συμβόλαιο και τα... παντελόνια

Με τη σύζυγό του Ρούλα και τον Γιάννη Πάριο μετά την επιτυχία του δίσκου τα «Νησιώτικα».

«Είναι πια Δεκέμβριος του 1963 [...] Το όνειρο της συνεργασίας μου με τον Στέλιο βρίσκεται ένα βήμα πριν από την υλοποίησή του. Υστερα από πολύχρονες διαπραγματεύσεις όλα πλέον είναι έτοιμα. Ενα τετραετές συμβόλαιο για τον Καζαντζίδη με μια αμοιβή αδιανόητη για την εποχή, και ένα ακόμη συμβόλαιο για τη Μαρινέλλα που θα άρχιζε πλέον εκτός από τα σεκόντο του Καζαντζίδη να κάνει και τη δική της σόλο καριέρα. [...] Τη στιγμή, όμως, που τα χέρια του Στέλιου και του πατέρα μου θα έπαιρναν τις πένες για να βάλουν τις τελικές υπογραφές, η γραμματέας του Δανιηλίδη μπαίνει ξαφνικά στην αίθουσα και μας αναγγέλλει ότι κάποιος ζητάει επειγόντως τον Στέλιο [...] Η ώρα περνάει και αναρωτιόμαστε γιατί αργεί ο Στέλιος να επιστρέψει. Η Μαρινέλλα φανερά ανήσυχη βγαίνει στο διάδρομο και τρέχει προς την εξώπορτα για να δει τι συμβαίνει. [...] Θα είχε περάσει ένα τέταρτο που εμένα μου φάνηκε ένας χρόνος. Οπότε ξαφνικά από τη μισάνοιχτη πόρτα του γραφείου ακούμε βήματα στο διάδρομο και τη χαρακτηριστική φωνή της Μαρινέλλας να λέει στον Καζαντζίδη με πολύ έντονο ύφος: ''Ακου να δεις Στέλιο. Αν εσύ δεν φοράς παντελόνια εγώ φοράω. Πάμε μέσα!'' [...] «Στο τέταρτο περίπου που περιμέναμε στο γραφείο του Δανιηλίδη, ο Κολοκοτρώνης προσπαθούσε να τον πείσει να πάνε στον Λαμπρόπουλο που, όπως του έλεγε, ήταν έτοιμος να του προσφέρει γη και ύδωρ. Ο Κολοκοτρώνης ήξερε πολύ καλά τον Στέλιο και εκτιμούσε ότι αν τον έπειθε έστω να τον ακολουθήσει για λίγο στο γραφείο του Τάκη, θα κατόρθωνε ίσως όχι μόνο να αναβάλει, αλλά και να ματαιώσει το συμβόλαιο μαζί μας. Δεν είχε υπολογίσει, ωστόσο, τα... παντελόνια της Μαρινέλλας».

 

Από αριστερά: Απόστολος Καλδάρας, Πυθαγόρας, Χάρις Αλεξίου, Γιώργος Νταλάρας.

Ενας πρίγκιπας στην πίστα

Γιώργος Νταλάρας, Χάρις Αλεξίου και Γιάννης Πάριος μαζί σε τριπλή απονομή χρυσών δίσκων.

«Είδα έναν άνθρωπο πραγματικά ξεχωριστό [...] Πρέπει να κέρδιζε περισσότερα χρήματα από οποιονδήποτε άλλο καλλιτέχνη, αλλά αυτό έμοιαζε να μην τον απασχολεί καθόλου. Τα ξόδευε χωρίς να το σκέφτεται ή και χάριζε λεφτά σε όσους του ζητούσαν». Στην ανανέωση του συμβολαίου συνέβη κάτι που δεν θα το ξεχάσει ποτέ: «Αναρωτιόμουν αν θα είναι στοιχειωδώς λογικός ή αν θα μου ζητήσει κάποιο αστρονομικό ποσό. Ο Τόλης πίνει μια γερή γουλιά καφέ, βγάζει από την τσέπη του ένα στυλό, παίρνει το συμβόλαιο μπροστά του και με το γνωστό μεγαλοπρεπές ύφος του μου λέει: ''Πού να βάλω την τζίφρα μου;''. Τα έχασα. ''Μα όλα τα οικονομικά θέματα είναι ανοιχτά'', του λέω. ''Μάκη, συμπλήρωσε ό,τι θέλεις και δώσε μου να το υπογράψω'', ήταν η απάντησή του».

 

Με τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας Κάρολο Παπούλια. Πίσω διακρίνεται ο εγγονός του Μάκη Μάτσα, Θάνος.

Οι εκπλήξεις με τον Τόλη, δεν έχουν τελειωμό: «Το 1973 [...] έρχεται μια μέρα στο γραφείο και μου λέει: "Αύριο ετοιμάσου να υποδεχτείς τη γυναίκα μου. Θα την πάρω από τη Philips και θα 'ρθει εδώ, να κάνουμε μαζί τους δίσκους μας". Μόλις το άκουσα, πάγωσα. Σκέφτηκα αμέσως ότι μετά το πλήγμα που είχε δεχτεί η Philips και ο φίλος μου ο Νίκος Αντύπας [...] Σκόπιμα άρχισα να επικαλούμαι διάφορες προσχηματικές δικαιολογίες για να ματαιώσω το όνειρό του [...] Οπότε τον βλέπω σε κάποια στιγμή να ανάβει, να πετάγεται και να μου λέει την απίστευτη ατάκα: "Ρε Μάκη δεν έχεις το Θεό σου, σου φέρνω το μ". στο πιάτο και εσύ το κοιτάς στα δόντια, ειλικρινά δεν σε καταλαβαίνω"».

Ο Μίκης Θεοδωράκης, ο Μάκης Μάτσας και ο Μάνος Χατζιδάκις σε χαλαρή συζήτηση το 1967.

Το τραγικό λάθος στον δίσκο της Χαρούλας

Από την ηχογράφηση των «Απρόβλεπτων τραγουδιών». Χάρις Αλεξίου, Μάνος Χατζιδάκις και Μάκης Μάτσας στις αρχές του 1987.

«Γυρνάμε το ρολόι του χρόνου πίσω στο 1971 [...] Η Χαρούλα ενθουσίασε όσους την άκουσαν από την πρώτη δοκιμή: «Εχοντας γοητευθεί από το "Νύχτωσε χωρίς φεγγάρι" και γνωρίζοντας πόσο ταίριαζε η φωνή της σε αυτό το ύφος, λέω στον Αχιλλέα Θεοφύλλου: "Εχουμε ήδη ηχογραφημένο ένα καταπληκτικό ζεϊμπέκικο του Βασίλη Βασιλειάδη. Το "Οταν πίνει μια γυναίκα". Δεν το δοκιμάζουμε με την Αλεξίου; Σίγουρα θα το τραγουδήσει καλύτερα". [...] Οπως είχα φανταστεί το τραγούδι η Αλεξίου το ερμήνευσε υπέροχα [...] . Αποφασίζουμε να το κυκλοφορήσουμε με τη φωνή της και σε δύο εβδομάδες ο δίσκος βγαίνει στην αγορά [...] Δεν φαντάζεστε, όμως, τι μας περίμενε και τι κατάρες έμελλε να φάει η καημένη η Αλεξίου και όλοι εμείς μαζί της. [...] Τι είχε συμβεί; Οταν παραγγείλαμε στο εργοστάσιο της Columbia να τυπώσει το θρυλικό ''Οταν πίνει μια γυναίκα'', ο τεχνικός έκανε ένα τραγικό λάθος, αντί να ρεμιξάρει και να στείλει για εκτύπωση το τραγούδι με τη φωνή της Αλεξίου, στέλνει για παραγωγή την παλαιότερη ηχογράφηση του ίδιου τραγουδιού που είχαμε κάνει με τη φωνή της Πετράκη! Και σαν να μην έφτανε αυτό στην ετικέτα του δίσκου είχε τυπωθεί το όνομα της Αλεξίου, ενώ βέβαια τραγουδούσε η Πετράκη ["] Το ''τεχνικό'' λάθος διορθώθηκε, μέσα σε δύο εικοσιτετράωρα, αλλά η ζημιά είχε γίνει!. Αν και «πίσω απ' τη μαρκίζα», ο Μάκης Μάτσας επηρέασε όσο λίγοι τη μουσική σκηνή, καθώς συνεργάστηκε με τους κορυφαίους ερμηνευτές και πολλά από τα τραγούδια που επέλεξε έγιναν τα αγαπημένα του ελληνικού λαού.

 

ΕΛΕΝΗ ΓΚΙΚΑ
elgika@pegasus.gr

[marochr 4,538]

Ωραία ιστορία αυτή από το στρατό! 

[Alona 8,279]

http://www.alfanews.com.cy/politismos/item/7370-%CF%80%CE%B5%CE%BD%CE%AE%CE%BD%CF%84%CE%B1-%CF%87%CF%81%CF%8C%CE%BD%CE%B9%CE%B1-%CE%BD%CF%84%CE%B1%CE%BB%CE%AC%CF%81%CE%B1%CF%82.html

[Makis 2,780]

O Μητσικώστας μιμείται Λευτέρη Παπαδόπουλο και Νταλάρα και κάνει φάρσα στον Γιάννη Μπουτάρη. Από την αποψινή εκπομπή Mhtsi show στο κανάλι Ε

 

 

[albert 1,558]

Και στην Μουρμούρα του Alpha τα 50 χρόνια Ρεμπετικο τραγουδι σε βινυλιο..

[ΘΑΝΑΣΗΣ ΠΟΛΥΜΗΧΑΝΟΣ 11,573]

O Μητσικώστας μιμείται Λευτέρη Παπαδόπουλο και Νταλάρα και κάνει φάρσα στον Γιάννη Μπουτάρη. Από την αποψινή εκπομπή Mhtsi show στο κανάλι Ε

 

 

 

                                                   

[EKOSTEL 8,742]

Την ''έφαγα'' την φάρσα του Μητσικώστα.

http://www.iefimerida.gr/news/176441/%CE%BC%CF%80%CE%BF%CF%85%CF%84%CE%AC%CF%81%CE%B7%CF%82-%CF%84%CE%B7%CE%BD-%C2%AB%CE%AD%CF%86%CE%B1%CE%B3%CE%B1-%CF%84%CE%B7-%CF%86%CE%AC%CF%81%CF%83%CE%B1-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CE%BC%CE%B7%CF%84%CF%83%CE%B9%CE%BA%CF%8E%CF%83%CF%84%CE%B1%C2%BB

[marochr 4,538]

Με τον Βασίλη Παπαδόπουλο (μπουζούκι). Μέγαρο Μουσικής Αθηνών 2001. 

 

 

https://www.facebook.com/1492589271000547/photos/pb.1492589271000547.-2207520000.1415196249./1492855877640553/?type=3&theater

 

[nefeli 1,116]

Το σημερινό "Έθνος" έχει εκτεταμένο ρεπορταζ ( 4 σελ.) από τη χθεσινή συνέντευξη τύπου του βιβιλίου-αυτοβιογραφία του Μ. Θεοδωράκη που θα δίνει από αυτή την Κυριακή το Έθνος. Στη συνέντευξη τύπου συμμετείχε και ο Νταλάρας ως ομιλητής.

[EKOSTEL 8,742]

Νεφέλη, ασμένως παραδίδω τα σκήπτρα της αποδελτίωσης.

 

http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=22784&subid=2&pubid=64089253

 

 και

http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=22784&subid=2&pubid=64089255

 

 

ΓΙΩΡΓΟΣ ΝΤΑΛΑΡΑΣ Ο Μίκης μεγαλώνει την Ιστορία της Ελλάδας  

Ο Γιώργος Νταλάρας, ο πρώτος ερμηνευτής που τόλμησε να «αγγίξει» τη «Ρωμιοσύνη», 40 ολόκληρα χρόνια μετά την αρχική ερμηνεία του Γρηγόρη Μπιθικώτση και υπηρέτησε ερμηνευτικά πολλά ακόμη μεγάλα έργα του συνθέτη, μίλησε για το μεγαλοφυές φαινόμενο Μίκης Θεοδωράκης αλλά και για τη σημαντικότητα της προσφοράς της αυτοβιογραφίας του από το «Εθνος της Κυριακής»

Ολοι ήταν εκεί για τον Μίκη Θεοδωράκη, στη χθεσινή παρουσίαση της έκδοσης της αυτοβιογραφίας του μεγάλου μας συνθέτη

«Σήμερα, στις δύσκολες ώρες της απόγνωσης, του αδιεξόδου, σ' ένα ασφυκτικό περιβάλλον, χωρίς ανθρωπιά, χωρίς αλληλεγγύη και χωρίς ελπίδα, τα τραγούδια του Μίκη, οι επιλογές του και η στάση ζωής του ανοίγουν ένα παράθυρο. Προτείνουν λύσεις, προτείνουν μία λύση στην ουσία, ότι ο αγώνας χωρίς να είσαι "ταγμένος", όπως λέει ο Ρίτσος στο Λιανοτράγουδο, δεν μπορείς να ελπίζεις... Γι΄ αυτό και αυτή η δυνατότητα επικοινωνίας που δίδεται σήμερα με την έκδοση αυτής της βιογραφίας, η οποία περιέχει όλες τις πολιτικές σκέψεις και κοινωνικές θέσεις του Μίκη, έχει μεγάλη αξία να διαβαστεί από όσο περισσότερους γίνεται. Ειδικά τους νέους. Είναι διέξοδος και προοπτική. Είναι μια άξια πρωτοβουλία» είπε.

«Πέρα από τη βαθιά γνώση της μουσικής, αυτό που τον κάνει μοναδικό είναι ο τρόπος με τον οποίο διαχειρίζεται τη μουσική. Ενας τρόπος μεγαλοφυής. Γνωρίζοντας ο ίδιος την αξία της προσφοράς της μουσικής, ασκεί μια τέτοια εποπτεία όπου ως μαέστρος μιας πραγματικής ή μιας αόρατης ορχήστρας κατευθύνει το τραγούδι με έναν τρόπο ιερό προς τον κόσμο. Αυτό γίνεται με πολύ αυστηρά κριτήρια... Τα εμβατήρια του Μίκη δεν γράφτηκαν για να ξεσηκώσουν το πλήθος, αλλά να συνεγείρουν τον λαό. Δεν είναι για στριμωγμένους που παρακολουθούν μια παρέλαση ούτε για στρογγυλοκαθισμένους στον καναπέ απέναντι στην τηλεόραση. Απευθύνονται σε εκπαιδευμένους ακροατές, σε ενεργούς πολίτες. Αν ο Μίκης ζούσε την εποχή του Βέρντι και του παράγγελναν ένα έργο, είναι σίγουρο ότι θα έγραφε αυτό ακριβώς που είχε ανάγκη να γεννήσει η δική του ανησυχία, η δική του μουσική συμπεριφορά, το δικό του ήθος, χωρίς απλοποιήσεις και ευκολίες που θα κολάκευαν το ακροατήριο».

Το αλάνθαστο ένστικτο του Μίκη ήταν ένα ακόμη στοιχείο της φυσιογνωμίας του στο οποίο έδωσε ιδιαίτερη έμφαση: «Τα τραγούδια του λειτουργούν σαν προπομπός της ιστορικής στιγμής που θα ακολουθήσει... Ο Μίκης έμελλε, δεκαετίες πριν, προφητικά να διαβλέψει την τύχη των γειτόνων λαών που σήμερα ''για να γυρίσει ο ήλιος θέλει δουλειά πολλή'' γίνεται κινητήριος δύναμη, βοήθεια εναντίον της βραδυπορίας, ελπίδα ακόμη και σύγχρονη αισθητική αγωγή για τους πρόσφυγες και τους οικονομικούς μετανάστες της πατρίδας μας. Ο Μίκης γεννιέται, ζει και μεγαλώνει μέσα στην Ιστορία της σύγχρονης Ελλάδας, και μεγαλώνει ο ίδιος την Ιστορία της. Σε μία αμφίδρομη και διαρκή σχέση τρυφερή, ανοικτή και διαλεκτική, ο Μίκης Θεοδωράκης είναι παιδί της Ιστορίας και του πολιτισμού, μίας περιόδου έντονης, πολυτάραχης και συγχρόνως συνδιαμορφωτής της».

Ο Γιώργος Νταλάρας με τον διευθυντή του «Εθνους» και του «Εθνους της Κυριακής», Θανάση Τσεκούρα

Μίμης Ανδρουλάκης
«Θα έχουμε πολλές επιστροφές του Μίκη»

Με μία ιστορική σύμπτωση, που έχει ιδιαίτερο συμβολισμό, άνοιξε τη χθεσινή ομιλία του ο βουλευτής και στενός φίλος του Μίκη Θεοδωράκη, Μίμης Ανδρουλάκης: «Ο Μίκης Θεοδωράκης γίνεται πρώτη φορά γνωστός από τον Τύπο στις 12 Μαΐου του 1950, όταν στο "Εθνος" ο Μανώλης Καλομοίρης γράφει ότι εμφανίστηκε ένας νεαρός με πολύ μεγάλο ταλέντο, ο οποίος έχει αίσθηση των χρωμάτων στη μουσική.

Από το "Εθνος", λοιπόν, ξεκινάει η δημόσια παρουσία του. Γι' αυτό συγχαίρω το "Εθνος" που προσφέρει στο κοινό την αυτοβιογραφία του».

Με τον γλαφυρό και χειμαρρώδη λόγο του ο Μίμης Ανδρουλάκης μίλησε για το πολύπλευρο «θεοδωρακικό σύμπαν», για τις πολλές και διαφορετικές διαστάσεις του Μίκη, για τη μεγαλοφυΐα του, για την αέναη διαχρονικότητά του.

Ο καθηγητής Γιάννης Κουγιουμουτζάκης με τον Γιώργο και την Αννα Νταλάρα στη χθεσινή εκδήλωση

«Είναι ηγέτης ο Θεοδωράκης;», διερωτήθηκε, μεταφέροντας έτσι ένα ερώτημα που απασχολεί και τον ίδιο τον συνθέτη. Για να δώσει αμέσως μετά ο ίδιος την απάντηση: «Ηγέτης γίνεσαι όταν το εσωτερικό σου ρολόι συγχρονίζεται με το ρολόι της Ιστορίας. Πείτε μου ποιος άλλος είναι πιο αντιπροσωπευτικός σε αυτόν τον συγχρονισμό. Κι αν ήταν εδώ ο Μίκης, θα του θύμιζα αυτό που του είχε πει κάποτε ο Χαρίλαος: "Εμένα ποιος θα με θυμάται μετά από 100 χρόνια; Κανείς. Ενώ εσένα θα σε θυμούνται και μετά από 500 χρόνια...».

«Ποιος είναι ο δαίμονας που βρίσκεται μέσα στον Μίκη;», ήταν ακόμη ένα ερώτημα που επιχείρησε να απαντήσει χθες ο Μίμης Ανδρουλάκης.

«Ας πούμε ότι είναι ένα παθιασμένο, ανυπότακτο, άναρχο, αχόρταγο, αρχέγονο, απελπισμένο, πένθιμο, πρωτεϊκό "εγώ". Κι ενώ όλοι ψάχνουμε ποια είναι η πιο αντιπροσωπευτική διάστασή του, εκείνος ανήκει σε αυτήν την κατηγορία που στα μαθηματικά λέμε υπερσφαίρες».

«Συγχαίρω το "Εθνος" που προσφέρει στο κοινό την αυτοβιογραφία του Μίκη Θεοδωράκη», είπε ο Μίμης Ανδρουλάκης στη χθεσινή εκδήλωση

Κι έπειτα περιέγραψε με γλαφυρό τρόπο τον Κρητικό Μίκη Θεοδωράκη: «Ο Θεοδωράκης είναι Κρητικός. Και όπως ορίζει ο Καζαντζάκης τον Κρητικό είναι αυτός που δεν βάζει κερί στα αυτιά του για να μην ακούει το τραγούδι των Σειρήνων. Τις αρπάζει από τα μαλλιά τις Σειρήνες, τις βάζει στο κατάστρωμα και ταξιδεύει μαζί τους. Οι Σειρήνες είναι ιδέες, είναι μελωδίες, είναι πρωτοβουλίες, είναι ακόμη και γυναίκες. Υπάρχει αυτός ο θεοδωρακικός εκλεκτικισμός που δεν μπορούμε να τον καταλάβουμε πάντα, αλλά έχει έναν αδιάσπαστο, βαθύτερο εσωτερικό πυρήνα, στον οποίο επιστρέφει διαρκώς, ενώ οι εξωτερικοί φλοιοί μπορούν να μεταβάλλονται σε άπειρες διονυσιακές μεταμορφώσεις».

«Στον Κάτω Κόσμο»

ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΟΥΓΙΟΥΜΤΖΑΚΗΣ

Θέλοντας μάλιστα να δώσει έμφαση στο διαρκές «παρών» του Μίκη, ο Μίμης Ανδρουλάκης τον παραλλήλισε με τον Επιμενίδη: «Ο Μίκης εισήγαγε μία θεοδωρακική διαλεκτική, μία θεοδωρακική μυθολογία, μία θεοδωρακική μεθοδολογία. Πολλές φορές αδυνατούμε να τον καταλάβουμε. Μέσα σε αυτήν τη διαλεκτική ο Μίκης κατεβαίνει κατά καιρούς στον Κάτω Κόσμο. Ο ίδιος, δε, είναι σαν τον Επιμενίδη που είχε το χάρισμα να ζει σε διαφορετικές εποχές. Ο Μίκης, λοιπόν, θα διακόπτει τον... θεοδωράκειον ύπνον και θα επιστρέφει πάντα όταν τον χρειάζεται η Ελλάδα για να την απαλλάσσει. Θα έχουμε πολλές επιστροφές του Μίκη Θεοδωράκη», είπε χαρακτηριστικά.

 

Κι έκλεισε την ομιλία του λυρικά και συγκινητικά, περιγράφοντας τον τρόπο με τον οποίο φαντάζεται πως θα μπορούσαν να γιορταστούν τα 100 ή τα 200 χρόνια του Μίκη: «Το φαντάζομαι σαν μία σκηνή από την "Οδύσσεια". Ξεβράζει το κύμα έναν ηλικιωμένο ναυαγό. Τον βλέπει μία κοπέλα που λέγεται Ναυσικά και του λέει "έλα στο αρχοντικό μου". Και εκεί ακούει ένα τραγούδι και ο ξένος κλαίει. "Γιατί κλαις, ξένε;" τον ρωτούν. Κι εκείνος απαντά: "Αυτό το τραγούδι που τραγουδείς το έχω γράψει εγώ..."».

ΓΡΗΓΟΡΗΣ ΒΑΛΤΙΝΟΣ

ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΟΥΓΙΟΥΜΟΥΤΖΑΚΗΣ
Διψάει πάντα για διάλογο

Στην «πολύριζη, πολύπλευρη, πολύχρωμη προσωπικότητα» του «στοχαστή» Μίκη Θεοδωράκη στάθηκε ο καθηγητής Αναπτυξιακής Ψυχολογίας και Επιστημολογίας της Ψυχολογίας στο Τμήμα Φιλοσοφικών και Κοινωνικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Κρήτης, Γιάννης Κουγιουμουτζάκης. «Από παιδί έως σήμερα ο Μίκης, μέσα στο ρεαλιστικό πλέγμα των στοχασμών και των αναστοχασμών του, κράτησε άθικτη την ικμάδα και την αθωότητα του παιδιού. Παρέμεινε ένα αθώο παιδί που διψάει για διάλογο», τόνισε. Η τέχνη του «συν» καθορίζει τον Μίκη Θεοδωράκη, υποστήριξε. Το «συν του συνάδην, τη σύζευξη χριστιανισμού και μαρξισμού, τη συναδέλφωση των Ελλήνων μετά τα δεινά του Εμφυλίου, τη σύνθεση τέχνης και πολιτικής». Εκεί ήταν «πρωτοπόρος» διευκρίνισε. «Φοβάμαι ότι οι πολιτικοί δεν κατάλαβαν ποτέ με τι πήγε να τους μπολιάσει. Ηταν επικίνδυνος στα κόμματα του κομματιάσματος. Αυτός ονειρευόταν σύνθεση. Τη συνένωση της διασπασμένης ελληνικής Αριστεράς, τη σύμπραξη μουσικής και ποίησης. Τη συμμαχία λαϊκού κι έντεχνου τραγουδιού, τη συνένωση όλων των πολιτικών δυνάμεων που απαιτούσε ο αγώνας για την πτώση της χούντας... Τη συνήχηση λόγου και πράξης. Τη συνεργασία τέχνης κι επιστήμης. Τη συνύπαρξη απολλώνιας και διονυσιακής ζωής». Για την κατανόηση όλων των παραπάνω δίνει «κλειδί» κι «εννοιολογικό εργαλείο» μια «απλή εφηβική θεωρία, τη θεωρία του Μίκη για τη συμπαντική αρμονία». Σήμερα «ψάχνουμε λέξεις που δυστυχώς δεν αρκούν για να τον περιγράψουν», υπογράμμισε. «Θα τον κατανοήσουν οι άνθρωποι του μέλλοντος και θα τον τιμήσουν καλύτερα από μας. Εμείς τον τιμούμε ως δημιουργό και συνθέτη, ποιητή, λογοτέχνη κι επιστήμονα, πηγή πολιτισμού, πολίτη και πατριώτη ευαίσθητο στα δεινά των κατατρεγμένων ανθρώπων άνθρωπο».

ΑΝΔΡΕΑΣ ΜΑΡΑΤΟΣ

ΓΡΗΓΟΡΗΣ ΒΑΛΤΙΝΟΣ
Εχει χαραχθεί μες στην ψυχή

«Η σχέση μου με τον Μίκη είναι καρμική», είπε ο Γρηγόρης Βαλτινός, για να «διορθώσει» στη συνέχεια ότι αυτό δεν είναι «προνόμιο» μόνο δικό του. «Δεν λέω κάτι καινούργιο. Ποιος Ελληνας δεν αισθάνεται ότι η σχέση του με τον Μίκη είναι καρμική; Κι αυτό όχι γιατί ο Ελληνας ήταν δίπλα στον Μίκη, αλλά γιατί ο Μίκης ήταν πάντα δίπλα στον κάθε Ελληνα ξεχωριστά», σε κάθε έκφανση της ζωής του. Ο πρωταγωνιστής, μιλώντας από καρδιάς, χωρίς σημειώσεις, θυμήθηκε, μαθητής στη σχολή ακόμη, ότι τα μαθήματα φωνητικής και μουσικής, σχετίζονταν με τραγούδια του Μίκη από όλο το φάσμα του έργου του. Περνώντας τα χρόνια και πρωταγωνιστώντας, πρόσφατα, στην παράσταση «Ποιος τη ζωή μου», που είχε ως θέμα τη ζωή του Μίκη, αντιλήφθηκε ότι ο συνθέτης λειτουργεί σαν ασφάλεια για τον κόσμο, είναι αυτό που λέμε «η επιστροφή στους κλασικούς». Το συγκινητικό σε όλο αυτό, όπως παρατηρεί, δεν είναι ο αντίκτυπος του Μίκη μόνο σε γενιές που έζησαν τη δικτατορία. «Τις ίδιες αντιδράσεις έχουν και οι νέοι άνθρωποι», υπογραμμίζει. Και φέρνει ως παράδειγμα τη βραδιά στην πρεμιέρα της παράστασης «Ποιος τη ζωή μου», όταν στο «Θα σημάνουν οι καμπάνες» το κατάμεστο θέατρο, όρθιο, εν χορώ, τραγουδούσε. «Δεν μπορούσαμε να συγκρατήσουμε τα δάκρυά μας», ανέφερε. «Η μεγαλύτερη προσφορά του Μίκη, πέραν όλων αυτών που έχει γράψει», είναι ότι «παραμένει νέος και πολλές φορές πολύ πιο νέος από τους νέους κάθε εποχής. Συνεχίζει να εμπνέει τους νέους και να είναι πρωτοπόρος. Πριν από αυτούς». Γιατί «ο Μίκης είναι κλασικός. Κάθε δημιουργία του μοιάζει με τη δημιουργία του Σύμπαντος: είναι μοναδική. Εχει χαραχθεί μες στην ψυχή με φωτιά... Πάντα οι Ελληνες όταν θέλουν να πιουν νερό από την πηγή θα καταφεύγουν στον Μίκη», κατέληξε ο Γρηγόρης Βαλτινός.

ΑΝΔΡΕΑΣ ΜΑΡΑΤΟΣ
Αγαπά τρελά τη ζωή...

«Είναι σπουδαία η πρωτοβουλία του "Εθνους της Κυριακής", κυρίως γιατί αποτελεί έναν σύγχρονο τρόπο να φτάσουν στον ελληνικό λαό κείμενα δυστυχώς άγνωστα. Και είναι κείμενα σπουδαία, γιατί αποτελούν ένα ζωντανό μάθημα Ιστορίας...», υπογράμμισε χθες ο ζωγράφος και συγγραφέας Ανδρέας Μαράτος. Ηταν κι αυτός ένα από τα πρόσωπα που επέλεξε ο ίδιος ο Μίκης Θεοδωράκης να μιλήσουν για εκείνον με αφορμή την προσφορά της αυτοβιογραφίας του από την εφημερίδα. Και δικαίως, καθώς ο ίδιος έχει «βουτήξει» βαθιά στα απύθμενα νερά του «βυθού» του μεγάλου συνθέτη μέσα από το βιβλίο του με τίτλο «Ουτοπία κρυμμένη στο σώμα της πόλης. Ο μουσικός κόσμος του Μίκη Θεοδωράκη και η εποχή του». Ο Ανδρέας Μαράτος, λοιπόν, σκιαγράφησε την προσωπικότητα του Μίκη Θεοδωράκη με τους εξής χαρακτηρισμούς: «Είναι ένας άνθρωπος διάφανος, ένας άνθρωπος διψασμένος για ελευθερία. Συμμετέχει, χωρίς στεγανά, και ως δημιουργός και ως άνθρωπος σε ένα διαρκές αίτημα όχι μόνο εθνικής, αλλά και κοινωνικής και προσωπικής απελευθέρωσης. Αγαπά τρελά τη ζωή και ζητά, απαιτεί από τον άνθρωπο που είναι απέναντί του να στέκεται όρθιος, με το κεφάλι ψηλά απέναντι στο μέλλον...». Αναφερόμενος σε εκείνους που έρχονται σε σύγκρουση επικαλούμενοι τις πολλές και διαφορετικές διαστάσεις του Μίκη, υπογράμμισε με νόημα πως «ο Θεοδωράκης έχει ταυτότητα που τη δηλώνει ο ίδιος και δεν χρειάζεται να τη διεκδικεί κανείς». Οσο για τις επιθέσεις που έχει δεχτεί κατά καιρούς ο συνθέτης, τις απέδωσε στο γεγονός ότι «ο Μίκης είχε πάντα το θάρρος της γνώμης του».

Και κατέληξε λέγοντας πως «τα βιβλία αυτά που προσφέρει το "Εθνος της Κυριακής" αποδεικνύουν πως όλα τα έργα του Μίκη Θεοδωράκη είναι ζυμωμένα στο καμίνι της Ιστορίας».