ΘΑΝΑΣΗΣ ΠΟΛΥΜΗΧΑΝΟΣ

Στέλιος Καζαντζίδης

442 posts in this topic

Ιt opens to me Alona.

[14-09-2009 ώρα:01:00]

ΓΡΑΜΜΑ ΣΤΟΝ ΣΤΕΛΙΟ ΚΑΖΑΝΤΖΙΔΗ

Στελάρα μου,

Συγνώμη για την οικειότητα και το "λαϊκό" ύφος, αλλά ποτέ μου δε μπόρεσα να σε αποκαλέσω "Στέλιο". Πάντα "Στελάρα" σ' έλεγα, από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου. Κι ας μην είχαμε συναντηθεί ποτέ, κι ας έμεινε ανεκπλήρωτη η επιθυμία μου να σε δω έστω μια φορά από κοντά. Η "Θεσσαλονίκη μου" σ' αγάπησε και την αγάπησες, όμως δεν τα έφερε η τύχη να βρεθούμε...

Πάνε κιόλας οκτώ χρόνια, ε; Πώς περνάνε τόσο γρήγορα τα άτιμα, βρε παιδί μου; Κι όμως "η στεναχώρια μου" δεν είναι λιγότερη από τις 14 Σεπτεμβρίου του 2001, τότε που όλος ο ελληνισμός έμαθε τα πικρά μαντάτα. "Και δε μίλησε κανείς", μόνον έκλαψε. Και "στην Ανατολή" και στη Δύση και παντού. "Ένα ποτήρι δάκρυα" που αντιστοιχούσε στον καθένα μας, δεν έφτασε. Εκείνη την ημέρα, "ήπια της πίκρας τα ποτήρια" μαζεμένα, Στελάρα. Και ναι, έκλαψα κι εγώ. Ξέρεις καλά ότι "και οι άνδρες κλαίνε".

"Η ζωή μου όλη" κύλησε και κυλάει με τη φωνή σου, γιατί "είσαι η ζωή μου". Δεν έζησα τίποτε από όσα περιγράφεις στα τραγούδια σου. Κι όμως, όταν τα ακούω νιώθω ότι είμαι εγώ "ο ανεπιθύμητος", "ο παρεξηγημένος", ο νέος που πηγαίνει "στον Καναδά στη Βραζιλία" για να βρει την τύχη του και τρώει "το ψωμί της ξενητιάς", "ο μπάρμπα-Γιάννης" που άφησε ορφανό το μπουζούκι του. Ταυτίζομαι με τους ήρωες των τραγουδιών σου και μπαίνω στη θέση τους. Ο "γυάλινος κόσμος" που ζούμε, γίνεται θρύψαλλα στο άκουσμά σου.

"Την Παρασκευή το βράδυ" είχα "τα παραθύρια ορθάνοιχτα" κι άκουγα και πάλι τη φωνή σου. 32 χρόνια κινούμαι σε μια μικρή γωνιά του πλανήτη κι ακόμα δεν τη χόρτασα. Και σίγουρα δεν είμαι ο μόνος. Η "πικρή ζωή" που ζούμε, γίνεται πιο γλυκιά με τη συντροφιά σου. Κι ας "είναι όλα μαύρα" στην πατρίδα μας, εξαιτίας κάποιων που μας έφεραν "καταστροφές και συμφορές" εμφανιζόμενοι ως σωτήρες. "Έρχονται χρόνια δύσκολα" και το ξέρουμε, αλλά "πέντε πάνω πέντε κάτω" κάτι θα καταφέρουμε.

Όσο για το ελληνικό τραγούδι, τι να σου πω; "Ποιος είδε γλάρο στα βουνά"; Ε, ποιος είδε και κάποιον από αυτούς που σήμερα προβάλλονται από τα ΜΜΕ να είναι της προκοπής; Κι εκείνοι που κάτι έχουνε να πούνε, τους τρώει το σκοτάδι. "Το σύστημα είναι ένοχο", αυτό που σου επιβάλλει ποιον θ' ακούσεις, πού θα πας να διασκεδάσεις κλπ.

Σε κούρασα όμως. Καιρός να ολοκληρώσω. Δεν θα πω κάτι άλλο, μόνο μια κουβέντα: Είμαι βέβαιος ότι "δεν θα ξαναγαπήσω" άλλο τραγουδιστή όσο εσένα και η φωνή σου θα βρίσκεται στ' αυτιά μου όσο "υπάρχω".

Παντοτινά πιστός σου,

Τάσος Κριτσιώλης

Share this post


Link to post
Share on other sites

Ο δίσκος "Υπάρχω" προσφέρεται στην εφημερίδα Veto την Κυριακή που μας έρχεται.

Share this post


Link to post
Share on other sites

Ωραίο αφιέρωμα...Ξεχώρισα δυο σημεία που λένε πολλά αλλά κι ένα λαθάκι:

Συννεφιασμένη Κυριακή

Στη δισκογραφία μπήκε το 1952. Χρειάστηκαν μόλις εφτά χρόνια για να συνδέσει το όνομά του με ένα λαϊκό ύμνο και να καθαρίσει τους λογαριασμούς του με την ιστορία. Η ερμηνεία του στη «Συννεφιασμένη Κυριακή» του Β. Τσιτσάνη (με σιγόντο τη Γιώτα Λύδια και τη Μαρινέλλα) μοιάζει, τηρουμένων των αναλογιών, με την ερμηνεία τού Μάρλον Μπράντο στον «Νονό»: στη θέση τους δεν μπορούμε να φανταστούμε κανέναν άλλο ερμηνευτή. Η επιλογή του Τσιτσάνη μόνο τυχαία δεν ήταν. O συνθέτης, που από τα μέσα του 1950 αναδεικνύει τις φωνητικές ικανότητες του Καζαντζίδη («’σπρο πουκάμισο φορώ», «Ίσως αύριο», «Αντιλαλούνε τα βουνά»), χτυπάει φλέβα χρυσού. Ύστερα από την πιο πολυπαιγμένη εισαγωγή μπουζουκιού στην ιστορία του λαϊκού τραγουδιού (μόνο η εισαγωγή του ’κη Πάνου στη «Ζωή μου όλη» μπορεί να τη συναγωνιστεί), η φωνή του Καζαντζίδη μπαίνει σαν μουσικό όργανο στο κομμάτι. Και καταφέρνει να σβήσει από τη μνήμη μας την πρώτη εκτέλεση των Πρόδρομου Τσαουσάκη - Σωτηρίας Μπέλλου.

Δεν τραγουδά τον έρωτα με τον τρόπο τού Τόλη ή του Πάριου. Στην περίπτωσή του η αγάπη δεν είναι εύκολη: άλλοτε είναι έγκλημα κι άλλοτε ο πυρετός που τον λιώνει. Δεν είναι αρεστός στο γυναικείο κοινό, με τον τρόπο τουλάχιστον του Βοσκόπουλου ή του Μανώλη Αγγελόπουλου που λανσάρουν μαζί με τα τραγούδια τη σεξουαλικότητά τους. O ίδιος μένει στα μετόπισθεν. Είναι ο τραγουδιστής που περιμένει το χάδι των γυναικών για όσα υποφέρει. Στο νοερό διάλογό του με τη Μαρινέλλα, μετά το χωρισμό τους, παίρνει το παιχνίδι επάνω του για λογαριασμό πολλών αρσενικών. «Κι όμως, κυρία μου, κι οι άντρες κλαίνε», απαντάει στην πρώην σύντροφό του που τον αποχαιρετά μέσα από το «Oι άντρες δεν κλαίνε».

Ακόμη και από τη λίστα των mainstream επιτυχιών, πάντως, πολλά τραγούδια παραμένουν «σιωπηλά» μέχρι σήμερα: «Μια στεναχώρια» (Καλδάρα - Βίρβου),

Eπειδή έχω ακούσει κι άλλες φορές να αναφέρεται πως ο Καζαντζίδης έχει πει αυτό το τραγούδι, απορώ, γιατί είναι ένα από τα τραγούδια που ναι μεν το έλεγε στις παρέες του αλλά δεν το έχει δισκογραφήσει ποτέ...

Share this post


Link to post
Share on other sites

Πολύ ενδιαφέρον!

Αυτό το τραγούδι όμως.... κάτι μου θυμίζει... :razz:B)

«ΤΟΥ ΒΟΡΡΑ Ο ΓΙΟΣ»

(Στίχοι Νίκος Μπακογιάννης)

Εγώ είμαι του Βορρά ο γιος

Κι έχω ψυχή έχω καρδιά

Εγώ είμαι ένας ταπεινός

Και της αγάπης αδελφός

Share this post


Link to post
Share on other sites

'Εχω την εντύπωση, κάπου έχω διαβάσει πως κι εκείνο το τραγούδι που σου θυμίζει, "Του βοριά ο γιος" δηλαδή, των Παναγιώτη Στεργίου και Γιώργου Λεκάκη με τον Πασχάλη Τερζή, είχε δοθεί στον Καζαντζίδη ή ήταν να το πει και τελικά δεν το είπε ή κάτι τέτοιο....

Share this post


Link to post
Share on other sites
'Εχω την εντύπωση, κάπου έχω διαβάσει πως κι εκείνο το τραγούδι που σου θυμίζει, "Του βοριά ο γιος" δηλαδή, των Παναγιώτη Στεργίου και Γιώργου Λεκάκη με τον Πασχάλη Τερζή, είχε δοθεί στον Καζαντζίδη ή ήταν να το πει και τελικά δεν το είπε ή κάτι τέτοιο....

Το βρήκα

Το γνωρίζατε;

Στις 13 Σεπτεμβρίου του 1992, κυκλοφορεί από την SONY BMG, ο δίσκος «Μια αφιέρωση καρδιάς» με τον Πασχάλη Τερζή. Το τραγούδι του δίσκου, «Του βοριά ο γιός» σε μουσική Παναγιώτη Στεργίου και στίχους του Γιώργου Λεκάκη, σημείωσε ιδιαίτερη επιτυχία.

Όπως μας πληροφόρησε ο ίδιος ο Γιώργος Λεκάκης, το τραγούδι αυτό, προοριζόταν αρχικά για τον Στέλιο Καζαντζίδη, ο οποίος έκανε κάποια δοκιμαστική ηχογράφηση για λογαριασμό της τότε δισκογραφικής του, της ΜΒΙ. Για λόγους, τους οποίους δεν μας διευκρίνισε ο κος Λεκάκης, η συνεργασία του με τον Καζαντζίδη δεν ολοκληρώθηκε, καθώς το τραγούδι δε συμπεριλήφθηκε σε δίσκο του τραγουδιστή.

Την ίδια κατάληξη είχαν και άλλες δύο απόπειρες συνεργασίας του γνωστού στιχουργού, με τον Στέλιο Καζαντζίδη. Τόσο το «Σε ζηλεύω», σε μουσική Νάκη Πετρίδη (κυκλοφόρησε με τη φωνή του Τάσου Αυγερινού), όσο το «Να του πεις», σε μουσική Δημήτρη Κορδατζή (συμπεριλήφθηκε στο δίσκο του Λεωνίδα Βελή «Για μια γυναίκα»), ενώ προορίστηκαν για την φωνή του Καζαντζίδη και ο ίδιος τα πρόβαρε σε στούντιο ηχογράφησης, δεν κυκλοφόρησαν ποτέ σε δικό του δίσκο.

http://stelioskazantzidis.blogspot.com/200...e-false_23.html

Share this post


Link to post
Share on other sites

Aπό καταγραφή του Βαγγέλη Αρναουτάκη με τίτλο "Εκλεκτικές Συγγένειες-Στέλιος Καζαντζίδης-Αμπντέλ Χαλίμ Χαφέζ-Μανώλης Αγγελόπουλος", στο τελευταίο τεύχος του "Όασις"

http://i662.photobucket.com/albums/uu345/T...71/0b5b5e81.jpg

http://www.youtube.com/watch?v=wl-O1t-rziQ

http://www.youtube.com/watch?v=axMD2QK4s9c

Share this post


Link to post
Share on other sites

Σήμερα απο το πρωϊ,πρωϊ ήταν η μέρα ακρόασης των τραγουδιών του Στέλιου Καζαντζίδη.Εντελώς τυχαία,προέκυψε απο την δίψα μου να ακούσω τραγούδια του που ομολογώ πως μέσα στα χρόνια μαζί με όλα τα τραγούδια του Νταλάρα έχουν "δέσει" τη ζωή μου.

Τα τραγούδια του Στέλιου τα έχω μοιραστεί και με φίλους σε ταβερνάκια με ρετσίνα μπόλικη,σε σπίτια με πικάπ και ουϊσκυ,αλλά και σε δικές μου εφτασφράγιστες στιγμές,εκφράζοντας την ανάγκη και την άδολη αγάπη μου για αυτά όπως λέει και ο φίλος μου ο Σιδερής να τα ακούσω ξανά και ξανά γιατι έτσι το αισθάνομαι.

Πέρα απο αυτά όμως τα μεγάλα του τραγούδια σκεφτόμουν πως θα μπορούσε άνετα γιατι "του ταίριαζαν" και κάποια τραγούδια μεγάλα που τα έχουν πει άλλοι τραγουδιστές και τα πέρασαν στην δισκογραφία αλλά και στην αθανασία.

Κανείς ίσως τραγουδιστής δεν θα μπορούσε να επανεκτελέσει με ακρίβεια συναισθημάτων και πόνου,και ύλη φωνής αυτά που ο Στέλιος έχει δώσει ως τώρα.

Σαββατόβραδο,Την πόρτα μη μου κλείνεις,Μανώλια(τι τραγουδάρα!),’πονες εξουσίες,’ντε να περάσει η μέρα(αυτό το τραγούδι του ’κη Πάνου είναι το τραγούδι που αγαπούσε περισσότερο απο όλα ο Καζαντζίδης απο όσα έχει τραγουδήσει όπως ο ίδιος είχε πει σε μιά παλιά συνέντευξη),’σε με να ζήσω μοναχός,Ένα ποτήρι δάκρυα,Του ξενιτεμένου η μάνα,Στο τραπέζι που τα πίνω,Ο κυρ Αντώνης,Αμάν,το δικό σου αμάρτημα.

Κατά την προσωπική μου γνώμη όμως ο Καζαντζίδης θα μπορούσε να κάνει έναν ακόμα δίσκο όπως εκείνον "Όσα δεν είπα" με τραγούδια που ο ίδιος αγαπούσε.Η Ηχογράφηση αυτού του δίσκου είχε ξεκινήσει αλλά ο ίδιος δεν πρόλαβε.Ασ τον τρελό στην τρέλα του,Έρωτα μου αγιάτρευτε(όπως ανέφερε και ο Θάνος σε προηγούμενο post),Χαροκόπου(7 νομά σ'ένα δωμά)-αυτό το τραγούδι το έχω ακούσει με την φωνή του Στέλιου λίγο απο μιά συνέντευξη που είχε δώσει στον Αντ1,σε δελτίο ειδήσεων).

Τα τραγούδια που "διάλεξα" εγώ και δεν πρόκειται ποτέ να ηχογραφηθούν με τη φωνή του λόγω ζωής,αλλά επειδή νομίζω πως του ταιριάζουν:

Μανούλα μου ο γιόκας σου

Το τραγούδι της ξενητιάς

Βρέχει στη φτωχογειτονιά

Αυτή η νύχτα μένει(Στ.Κραουνάκη)

Στην Αλάνα

Ο Ζητιάνος(Βασίλη Τσιτσάνη)

Του κόσμου(Χρ.Νικολόπουλου-Μ.Ελευθερίου)

Του κάτω κόσμου τα πουλιά

Το σταυροδρόμι(Βασ.Βασιλειάδη-Δημ.Γκούτη)

Τι να τα κάνεις τα φτερά(!)

Αυτά.Ελπίζω να μην παρεξηγηθώ για τις επιλογές μου που είναι καθερά ταπεινές,αλλά και ανεκπλήρωτες.

Share this post


Link to post
Share on other sites

Η άλλη όψη του Στέλιου

Σαν σήμερα 14 Σεπτεμβρίου συμπληρώνονται εννιά χρόνια από τότε που ο Στέλιος Καζαντζίδης μετακόμισε για τη "Γειτονιά Των Αγγέλων".Σαν ελάχιστο φόρο τιμής στην ολοζώντανη μνήμη του καταθέτω μια μικρή καταγραφή του "έντεχνου προσώπου" του μεγάλου λαϊκού βάρδου στο ηλεκτρονικό περιοδικό του Μusic Heaven.

http://www.musicheaven.gr/html/modules.php...rticle&sid=2638

Share this post


Link to post
Share on other sites

Αυτή είναι "μια μικρή καταγραφή" ?

Πολύ ενημερωτικό και ολοκληρωμένο κείμενο.

Share this post


Link to post
Share on other sites

Μπράβο Θάνο!!! Πολύ καλό!! Για να μαθαίνουμε εμείς ιστορία της ελληνικής μουσικής, αλλά και μερικοί που το παίζουν "επαγγελματίες" να μαθαίνουν πώς είναι να γράφεις ως πραγματικός επαγγελματίας. :rolleyes:

Σιδερή, θα συμφωνήσω μαζί σου. :huh:

Share this post


Link to post
Share on other sites

Μπράβο ρε Θανο. Μπράβο. Μεγάλο και ωραίο, χορταστικό άρθρο.

Share this post


Link to post
Share on other sites

Δεν μπορώ παρά να συμφωνήσω με τις απόψεις των άλλων φίλων. Καταπιάνεται ,δε, και με ένα θέμα που εμένα με κεντρίζει. Αυτή ''Η άλλη όψη'' του Καζαντζίδη μου είναι και η συμπαθής.:rolleyes:

Καλή και εφάμιλλη συνέχεια,Θάνο!

Share this post


Link to post
Share on other sites

Θανάση, δεν ξεκινάς να γράψεις ένα βιβλίο; Δεν κανω πλάκα, νομίζω οτι αυτές οι πληροφορίες πρέπει να μαζευτούν και να εκδοθούν και όχι να μοιράζονται στο internet... H τουλάχιστον γράψτα και θα το αγοράσω εγώ!!!

Share this post


Link to post
Share on other sites

Παρ οτι οχι Καζαντζιδικος Θανο εισαι κορυφη!

Ο Πετρος πιστευω εκανε μια ωραιοτατη προταση..

για σκεψου την -αν δεν την εχεις ηδη σκεφτει..

Share this post


Link to post
Share on other sites

Παιδιά σας ευχαριστώ πολύ όλους για τα καλά σας λόγια...

Και σας ευχαριστώ περισσότερο γιατί ξέρω πως είναι λόγια από καρδιάς... :rolleyes:

Share this post


Link to post
Share on other sites
Guest
You are commenting as a guest. If you have an account, please sign in.
Reply to this topic...

×   You have pasted content with formatting.   Remove formatting

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

Loading...