Makis

Bασίλης Παπακωνσταντίνου

172 posts in this topic

Ο Βασίλης Παπακωνσταντίνου αφηγείται τη ζωή του όλη στο LIFO.gr Σε μία χειμαρρώδη συνέντευξη στον Αντώνη Μποσκοΐτη

http://www.lifo.gr/team/music/51659

 

 
726893_%CF%80%CE%B1%CF%80%CE%B1%CE%BA2.j
Όχι, δεν φοβάμαι τον θάνατο. Το μόνο που θα ήθελα είναι να αργήσει να έρθει για να ζήσω περισσότερα χρόνια με την κόρη μου... Φωτό: Πάρις Ταβιτιάν/ LIFO

 

 

Κουβαλάς έντονα μέσα σου την παιδική ηλικία;

Τις πιο ισχυρές μνήμες έχω. Εκεί έζησα μέχρι τα οχτώ μου και μετά όλα τα καλοκαίρια στην εφηβεία και βάλε. Ξέρω από που κατάγομαι, ξέρω από που έρχομαι.

 

Ήταν πολυμελής η οικογένεια σου;

Έχω δύο αδερφές κι έναν αδερφό, εν ζωή όλοι τους. Εγώ είμαι ο μικρότερος.

 

Πότε συνειδητοποιείς τη ροπή σου προς τη μουσική και το τραγούδι;

Αυτό έγινε στα 16 μου, το 1965 - 66, με τους Beatles, με τους Rolling Stones και κυρίως με τους Animals. Μου άρεσε πάρα πολύ ο Eric Burdon όπως τραγουδούσε!

 

Ο οποίος Burdon τραγούδησε πρόσφατα με τον Γιάννη Χαρούλη, αλλά σίγουρα μία σύμπραξη με σένα θα ήταν πιο ταιριαστή.

Έχουμε γνωριστεί με τον Eric Burdon, τά'χουμε πει μεταξύ μας κι είχε έρθει δυο φορές να με ακούσει εκεί που τραγουδούσα. Το καλοκαίρι, μάλιστα, παίξαμε στη Σέριφο μαζί, unplugged, με ένα πιάνο κι ένα βιολί. Ήταν εκεί με τη γυναίκα του και μοιραστήκαμε τη σκηνή.

 

Τότε με τα πρώτα γκρουπάκια είμαι σίγουρος πως θα είχες συμμετάσχει σε διαγωνισμό της εποχής.

Βεβαίως και μάλιστα πήραμε το α΄βραβείο με το The House of the Rising Sun των Animals! Το συγκρότημα μας λεγόταν The Crosswords, τα Σταυρόλεξα (γέλια).

 

Κρατάς επαφή σήμερα με τα υπόλοιπα...Σταυρόλεξα;

Νέα Ιωνία - Νέα Φιλαδέλφεια μεγαλώσαμε όλοι, σύνορα, στις πολυκατοικίες του Βλάχου. Ακόμη συνεργάζομαι με τον Ανδρέα Αποστόλου στα πλήκτρα. Μάλιστα τον πρώτο κιθαρίστα τον είδα προχθές στην Κομοτηνή που είχα πάει για συναυλία και που αυτός ζει εκεί μόνιμα τώρα πια. Σταύρο Γαΐτη τον λένε. Όσο για τον πρώτο drummer, ήταν ο δημοσιογράφος Νίκος Θεοδωράκης που έκανε εκπομπές με μουσικά ταξίδια στην ΕΤ3.

 

Ωραίο αυτό με τόσα χρόνια στη δισκογραφία να θυμάσαι έναν προς έναν τους πρώτους μουσικούς συντρόφους σου. Πόσο εμπεριέχεις την έννοια της φιλίας;

Δεν έζησα ποτέ μόνος. Έχω ανάγκη τόσο τους φίλους ώστε δε νομίζω να υπάρχω κι εγώ χωρίς φίλους.

 

Άλλο φυσικά το ''μόνος'' και άλλο το ''μοναχικός'', έτσι;

Είμαι τόσο μοναχικός που θα τρόμαζες και γι' αυτό χρησιμοποιώ την αντιπαράθεση να έχω ανάγκη τους φίλους ώστε να ισορροπώ.

 

 

726895_%CF%80%CE%B1%CF%80%CE%B1%CE%BA4.j
Ξενυχτάω, πίνω και καπνίζω. Δεν είμαι αλκοολικός, όμως. Θέλω απλά να έχω μια συντροφιά επιπλέον με τους φίλους μου... Φωτό: Πάρις Ταβιτιάν/ LIFO

 

 

Στις μπουάτ ακόμη δε μου ανάφερες κρούσματα λογοκρισίας.

Όταν ξαναπήγα στις ''Εσπερίδες'' μετά το στρατό αρχίσαμε δειλά - δειλά να τραγουδάμε Θεοδωράκη. Όταν συνέβη αυτό που λες, κατάλαβα ότι στην Ελλάδα δεν είχα πια τι να κάνω. Πήρα ένα φίλο μου που είχε τον πατέρα του στη Γερμανία και πήγαμε εκεί.

 

Μια και αγαπούσες τη rock, δε σε είχε συνεπάρει το κλίμα εδώ με όλα αυτά τα συγκροτήματα, τον Πουλικάκο με τον Εξαδάχτυλο, τους Πελόμα Μποκιού κλπ;

Εγώ αγαπούσα περισσότερο τους Socrates, αλλά από μικρό παιδί με είχε κερδίσει η ποίηση. Προτιμούσα τα τραγούδια με τα αριστουργηματικά λόγια των Ελλήνων ποιητών. Στα 14 μου, φαντάσου, ''πρωτομπήκα'' στον Καρυωτάκη. Υπήρξα ονειροπαρμένος από παιδί. Φτάνουμε λοιπόν στη Γερμανία με το τραίνο, Φραγκφούρτη, αλλά μην έχοντας φράγκο πάνω μας, αφήνουμε τις βαλίτσες μας σε κάτι ντουλάπια στο σταθμό. Έχει εδώ κοντά κάνα μαγαζί; ρωτάμε έναν Έλληνα καστανά. Ναι, πως, μας λέει, παρακάτω έχει ένα καλό μαγαζί...

 

Σκυλάδικο θα εννοούσε σίγουρα.

Σκυλάδικο! Μόλις μπαίνουμε μέσα μαστουρώνουμε απ' τα τρίφυλλα! Σκέψου, σου μιλάω τώρα για Φραγκφούρτη το 1973! Τους λέω Να πω ένα τραγούδι;, μια κι αυτός ήταν ο στόχος με τον φίλο μου, η επιβίωση. Πιάνω δουλειά επί τόπου την πρώτη μέρα, Λοΐζο, Ήλιε μου σε παρακαλώ κλπ. Επρόκειτο για ένα μαγαζί άγριου, σκληρού rock, που λένε, με κάτι ωραίες πουτάνες...Εννοώ όμως την κακιά πλευρά της rock, ένα κιτς rock σκυλάδικο του κερατά όπου τα τραγούδια όλα μιλάγαν για χασίσια και τέτοια.

 

Καμία σχέση δηλαδή με πολιτικοποίηση και τα σχετικά εν μέσω ελληνικής χούντας.

Ιδέα, τίποτα, καμιά σχέση. Εκεί όμως έρχεται ένα βράδυ ένας τύπος μ' ένα φίλο του και μου λέει: Εσύ τι κάνεις εδώ; Τραγουδάω, λέω. Το βλέπω, αλλά πρέπει να φύγεις τώρα, δεν είναι εδώ ο χώρος σου. Θα'ρθείς μαζί μου στο Μόναχο!

 

Όντως, σε πήγε στα κυριλέ, στη Βαυαρία!

Πήρα και το φίλο μου μαζί και τον κάναμε σερβιτόρο στο μαγαζί που θα τραγουδούσα, εστιατόριο ήτανε. Έβγαινα με μια κιθαρα μόνο και τραγουδούσα Χατζιδάκι, Θεοδωράκη, Λοΐζο. Τόσο πολύ άρεσε αυτό στους Γερμανούς, που - άκου να δεις τι έγινε! - σταμάτησαν να τρώνε, επειδή σέβονταν ότι τους ευχαριστούσε, κι έτσι η κατανάλωση, ο απώτερος στόχος κάθε μαγαζιού, απέτυχε πλήρως! Έγινε τράμπα, με σταμάτησαν από τραγουδιστή και με κάνανε μπάρμαν. Αλλά κι εκεί τα ίδια, αφού συνήθιζα να κερνάω τους πάντες (γέλια). Μ' αγάπησε πολύ ο ιδιοκτήτης, ο Ηλίας ο Γιακουμάκος, που είναι στην Ελλάδα πια κι έχει ανοίξει bar - restaurant στο Χαλάνδρι. Και μ' αυτόν ακόμη βλεπόμαστε! Ο Γιακουμάκος ήταν που μια μέρα μου είπε: Βασίλη, ξέρω ότι θα σε χάσω, αλλά δε θέλω να σε βλέπω να μαραζώνεις. Θα σε πάω από'να μαγαζί πού'ναι μαζεμένοι όλοι οι ''δικοί'' σου. Με πήγε σ' ένα μαγαζί στο Μόναχο, υπόγειο, που λεγόταν ''Κύκλος''. Όλο φοιτητές εκεί μαζεμένοι και πολιτικοποιημένοι εργάτες που τραγουδούσαν Μίκη Θεοδωράκη κι έκλαιγαν! Έπιασα την κιθάρα και τραγουδήσαμε από τις 10 το βράδυ ως τις 10 τ' άλλο πρωί. Σπάσαμε όλο το μαγαζί! Είδες; μου λέει ο Γιακουμάκος, εδώ θα μείνεις! Κι εκεί έμεινα! Το μαγαζί αυτό τό'χε ο Γιάννης Κυριακίδης, ο συχωρεμένος ηθοποιός, με τη Μάρα τη Λεβίδη, τη μετέπειτα γυναίκα μου.

 

Μόνο το ελληνικό στοιχείο σε ενδιέφερε εκείνη την περίοδο στη Γερμανία;

Σωστή ερώτηση. Παράλληλα με τον ''Κύκλο'', πήγαινα και τραγουδούσα σε γερμανικές μπουάτ, κάτι σαν τις σημερινές ethnic μουσικές σκηνές που φιλοξενούσαν καλλιτέχνες από πολλές χώρες: Τούρκους, Πακιστανούς, Ιταλούς, Έλληνες κ.α. Έβγαιναν καλά τα προς το ζην έτσι. Κάποια στιγμή η μέλλουσα γυναίκα μου, η Λεβίδη - εγώ ακόμη δεν είχα κλείσει τα 24, εκείνη ήταν 25 - με πήρε και πήγαμε στο Παρίσι στο σπίτι του Μίκη Θεοδωράκη. Η Μάρα τον ήξερε, αφού υπήρξε συνδιοργανώτρια μιας συναυλίας του Μίκη στο Μόναχο. Και φτάνουμε, λοιποοόν, στον Θεοδωράκη! Καλά σε πήγα;

 

Μια χαρά, αν και μιλάμε εφ' όλης της ύλης. Συνέχισε!

Πάμε, χτυπάμε την πόρτα, ανοίγει ο Μίκης, το παιδί είναι Έλληνας από Γερμανία και τραγουδάει και θέλουμε να τον ακούσετε του λένε. Δεν έχω πολύ χρόνο, λέει ο Μίκης, ας τον ακούσω σε δύο τραγούδια. Με το που ξεκινάω το πρώτο τραγούδι φωνάζει Μυρτωωώ! Έρχεται η γυναίκα του με τα δυο του παιδιά, πιτσιρίκια τότε. Τελικά τραγούδησα κάνα τρίωρο με τον Θεοδωράκη πιάνο - φωνή! Φεύγοντας, μου δίνει παρτιτούρες και μου λέει να ετοιμαστώ γιατί θα φεύγαμε σε μεγάλη περιοδεία στην Αμερική, καμιά πενηνταριά συναυλίες. Εκεί, μάλιστα, στο Παρίσι δώσαμε και μια συναυλία ενίσχυσης των Μαροκινών φοιτητών. Λιτή συναυλία, πιάνο - φωνή πάλι, μεσ'στο πανεπιστήμιο.

 

Λιτή, αλλά μυθική, σχεδόν εξωπραγματική για τα σημερινά δεδομένα.

Στο διάλειμμα εκείνης της συναυλίας ήρθε το μήνυμα: Έπεσε η χούντα! Τρελαθήκαμε! Βγάλαμε το β΄μέρος μέσα σε πανηγυρισμούς, έγινε χαμός! Την άλλη μέρα ο Μίκης έφυγε για την Ελλάδα κι εγώ για τη Γερμανία, για να μαζέψω τα πράγματα μου και να γυρίσω στον τόπο μου κι εγώ.

 

 

Απορώ πως γνωρίστηκες με τον Μάνο Λοΐζο, είχα την εντύπωση πως τον ήξερες προσωπικά από πιο πριν.

Έφτασα στον Λοΐζο μέσω ΜΙΝΟΣ. Με πήγε στη ΜΙΝΟΣ ο Θεοδωράκης και ηχογραφούμε δύο δίσκους από θεατρικά έργα, Προδομένος Λαός και Ο Εχθρός Λαός. Μετά ζήτησα του Μάτσα να μου γνωρίσει τον Λοΐζο που πολύ το ήθελα, αφού τον τραγουδούσα από την εφηβεία μου. Έλα στην Κολούμπια την τάδε μέρα που έχει στούντιο και θα σ'τον γνωρίσω! Πηγαίνω, βλέπω κάτι τεράστια μάτια, ένα χαμόγελο και τον Λοΐζο από πίσω τους. Τον ειχε προϊδεάσει ο Μάτσας, γεια σου, Βασίλη, μου λέει όλο ευγένεια, τι θα μας τραγουδήσεις; Έγραφε τότε τα Τραγούδια του Δρόμου! Λέω τον Στρατιώτη, που συνήθιζα να τον τραγουδάω στη Γερμανία σε αντιδικτατορικές εκδηλώσεις. 

 

Σωστά, τα Τραγούδια του Δρόμου βγήκαν το 1975, αλλά ο Λοΐζος πολλά τά'χε γράψει και μία δεκαετία πριν.

Έτσι είναι. Λέω λοιπόν τον Στρατιώτη κι είναι δίπλα ο Μανώλης Ρασούλης. Πετάγεται: Μάνο, ξέχνα το, το παιδί θα τα πει! Ο Ρασούλης επρόκειτο να τραγουδήσει και τον Στρατιώτη και τον Τρίτο Παγκόσμιο στο δίσκο! Τα κομμάτια αυτά πρωτοπαρουσιάστηκαν με μένα μπροστά σε κοινό στην ''Καρυάτιδα'' στην Πλάκα μαζί με τη Μαρίζα Κωχ, τον Δημήτρη Κατοίκο και φυσικά τον Λοΐζο.

 

 

726896_%CF%80%CE%B1%CF%80%CE%B1%CE%BA5.j
Ας κοιτάμε τι χαρούμενο καινούργιο πρόκειται να έρθει. Αυτή είναι η μόνη μου αντιπαράθεση με την κατάθλιψη μου... Φωτό: Πάρις Ταβιτιάν/ LIFO

 

 

Ο πρώτος επίσημος δίσκος του Άσιμου για τον οποίο όμως άκουσε τα εξ αμάξης από τον Λεωνίδα Χρηστάκη και τα συντρόφια των Εξαρχείων.

Ναι, εντάξει, τα ξέρουμε αυτά. Του έλεγαν ότι τον κατάπιε το σύστημα κι αυτόν. Εγώ ξέρω όμως και κάτι φίλους του, που μου έδιναν κασέτες με τραγούδια τους πίσω απ' την πλάτη του Νικόλα...Τέλος πάντων, λίγα χρόνια μετά, κάνω τα Χαιρετίσματα με τραγούδια βασικά του Νικόλα και της Αφροδίτης Μάνου. Συναντάω μια μέρα τον Νικόλα να πουλάει κασέτες με το καρότσι του. Ήταν η περίοδος που τον τραβολογούσαν στο τμήμα για διάφορα, που δεν είχε άδεια μικροπωλητή κλπ. Νικόλα, του λέω, θέλω το Venceremos - που το ήξερα από την κασέτα του - να το βάλω στο νέο δίσκο μου. Γυρίζει παραξενεμένος: Γιατί, μόνο αυτό θέλεις; (γέλια). Την είχε χαρεί πολύ αυτή τη δουλειά ο Άσιμος. Τότε υπήρχε μόνο η Κρατική Ραδιοφωνία, μου τηλεφωνούσε λοιπόν συχνά και μου έλεγε: Θα τους βάλω μπόμπα στην ΕΡΤ, δεν παίζουν τα τραγούδια μου! Ε, αυτά, δε θέλω να πω άλλα για τον Νικόλα, πέραν του ότι άφησε μετά θάνατον οδηγία να προσέχω τη μοναχοκόρη του και τις ταινίες με τα τραγούδια του. Έτσι έγινε και ο δίσκος Γιουσουρούμ - Στο φαλημέντο του κόσμου το ΄92. Κι εγώ είχα βρει το στίγμα μου πια, τη ροκιά μου και ο Μάτσας τό'χε αποδεχτεί πλήρως.

 

Είχε προηγηθεί όμως η Διαίρεση το ΄84, άλλος σημαντικός δίσκος σου.

Καλά λες και εκεί μέσα πρώτη φορά υπήρχαν δικές μου μουσικές, σαν τον Μαύρο γάτο και τον Λεγεωνάριο που γράψαμε με τον Θανάση Παπακωνσταντίνου. Κι ακόμη, δύο τραγούδια του σκηνοθέτη Ανδρέα Τσιλιφώνη, φίλου και θαμώνα στο ''Αχ Μαρία''. Ένα απ' αυτά, το Άσε με να κάνω λάθος, έκανε μεγάλη επιτυχία!

 

Με τον συνονόματο σου, τον Θανάση, πως βρεθήκατε;

Ο Θανάσης τότε δεν τραγουδούσε, ούτε έγραφε μουσικές. Είχε δώσει στίχους του στον Λοΐζο και μάλιστα είχαν φτιαχτεί κάποια τραγούδια απ' τους δυο τους, που πρέπει να έχει η κόρη του Λοΐζου στο αρχείο της. Τα προόριζε για μένα ο Μάνος αυτά τα κομμάτια. Του ζήτησα λοιπόν στίχους του Θανάση και προέκυψαν αυτά τα δύο κομμάτια, όπου ο Μαύρος γάτος βέβαια ακόμη με ακολουθεί.

 

Δέχτηκες πόλεμο απ' τους καθαρόαιμους ροκάδες; Εννοώ πως τότε που υπήρχαν ακόμη στεγανά, ένας φαν του Παύλου Σιδηρόπουλου, λόγου χάριν, μπορούσε να είναι και φαν ταυτόχρονα του Βασίλη Παπακωνσταντίνου;

Όχι, πόλεμο ακριβώς δεν δέχτηκα, γιατί αν μη τι άλλο δε μπορούσαν μερικοί να μην παραδεχτούν το τραγούδισμα μου. Μπορεί να λέγανε Ναι μεν, αλλά...Μα ούτε και ο Σιδηρόπουλος ειδικά υπήρξε ''σκληροπυρηνικός''. Είχε τραγουδήσει Μαρκόπουλο και Θεοδωράκη. Κάτι συγκροτηματάκηδες μόνο έβγαζαν γκρίνια και το θεωρώ λογικό να παιδεύονται τόσα χρόνια και να σκάει ένας πρώην ''έντεχνος'' με ηλεκτρικές κιθάρες και να γίνεται χαμός!

 

Μέσα σε τόσα ονόματα που ήδη έπεσαν στη συζήτηση μας, αυτό του Μάνου Χατζιδάκι απουσιάζει. Πως και δεν έσμιξαν οι δρόμοι σας;

Αρχές του ΄90 σύχναζα σε ένα bar - restaurant του Παγκρατίου, το ''Πάρτι''. Εκεί σύχναζε και ο Χατζιδάκις που είχε ακούσει τον ''Καρυωτάκη'' που κάναμε με τον Θεοδωράκη και μού'χε εκφράσει το θαυμασμό του κυρίως για την ερμηνεία μου. Κάτι πρέπει να κάνουμε, μου είπε και αμέσως μου εξέφρασε την ιδέα να έβγαζε κάποια παλιά του τραγούδια με μένα σε σύγχρονες rock ενορχηστρώσεις. Θα γινόταν στον Σείριο ο δίσκος.

 

Αγαπάω ότι έχω τραγουδήσει, γιατί εγώ το επέλεξα. Θεωρώ όμως ότι το Φυσάει σε ποίηση Τάσου Λειβαδίτη ήταν ένα από τα πιο δύσκολα έργα που έχω υπηρετήσει.

 

Νομίζω ότι ετοίμαζε για τη φωνή σου έναν κύκλο τραγουδιών με τίτλο Τα Επιτραπέζια.

Αυτό τό'χω ακούσει, εσύ πιθανώς να τό'χεις γράψει που το γνωρίζεις, όμως εμένα ποτέ δε μού'πε κάτι τέτοιο ο Χατζιδάκις. Πάω, λοιπόν, στη ΜΙΝΟΣ και λέω να μου δώσουν άδεια να γίνει η συνεργασία με τον Χατζιδάκι. Εκείνοι πάλι μου λένε Φέρε εδώ τον Χατζιδάκι! Μα πως να γινόταν αυτό; Ο Χατζιδάκις τότε με τον Σείριο είχε το δικό του όραμα, τη δική του μεγάλη ιστορία. Κάτσε, μου λέει όταν του το μετέφερα, θα περιμένουμε να τελειώσει το συμβόλαιο σου και μην υπογράψεις καινούργιο. Κάνουμε τη δική μας δουλειά και μετά συνεχίζεις! Δυστυχώς, όμως, τον πρόλαβε ο θάνατος...

 

Ανάφερες μόλις τον ''Καρυωτάκη'' του Θεοδωράκη, αλλά εγώ ξέρω πως επρόκειτο να τραγουδήσεις τον άλλο θρυλικό ''Καρυωτάκη'' της Λένας Πλάτωνος! Αληθεύει;

Βεβαίως! Είχαμε κάνει πρόβες με τη Λένα, την οποία πάντα θυμάμαι με αγάπη και λατρεύω - εννοείται - τη δουλειά της. Θεωρώ όμως εξαιρετικές τις φωνές που την τραγούδησαν, τη Σαβίνα και τον Γιάννη Παλαμίδα. Απίστευτος τραγουδιστής αυτός με οκτάβες, με κάτι φωνητικές ικανότητες από το υπερπέραν! Έτσι λάτρεψα και το Σαμποτάζ της Πλάτωνος!

 

Μπράβο σου που είσαι τόσο γενναιόδωρος με συναδέλφους σου, πάντως. Εν τω μεταξύ, ήσουν παντρεμένος ακόμη τότε;

Παντρεύτηκα τη Μάρα Λεβίδη, που σου έλεγα, το 1974, ένα χρόνο αφότου ήρθαμε από Γερμανία. Δυστυχώς τότε δεν υπήρχε ακόμη η τεχνητή γονιμοποίηση κι έτσι χωρίσαμε, μετά από 7 - 8 χρόνια, αλλά παραμένουμε φίλοι. Κοίταξε, παντρεύτηκα με σκοπό να κάνω οικογένεια, όντας μεγαλωμένος σε μία πολύ δεμένη οικογένεια και πιστεύοντας στο θεσμό. Η οικογένεια για μένα είναι μικρή κοινωνία, ο μικρόκοσμος μου, αν θες. Πάντα αγαπούσα τα παιδιά και έκανα δεσμούς τετράχρονους - πεντάχρονους με αντικειμενικό στόχο τη δημιουργία οικογένειας. Ε, δεν έκατσε η φάση, μέχρι που γεννήθηκε η κόρη μου στα 46 μου. Άξιζε που περίμενα ένα τέτοιο πλάσμα! Η Νικολέτα είναι 18, τελείωσε το λύκειο φέτος και τώρα που μιλάμε δίνει ήδη για την Καλών Τεχνών της Θεσσαλονίκης.

 

Θυμάσαι την πρώτη φορά που ένιωσες ερωτευμένος;

Ναι. Στις εργατικές κατοικίες της Φιλαδέλφειας ήρθε ο έρωτας! Μια γειτονοπούλα πανέμορφη, στα 10 ήμουν εγώ. Σκέψου ότι έτρωγα στο σπίτι μου και σκεφτόμουν να έχω τρόπους, να μη μασάω άτσαλα, γιατί μπορεί να με βλέπει από κάπου. Τόσο την είχα ερωτευθεί!

 

 

 

Υπάρχει κάποια δουλειά σου που αγαπάς περισσότερο;

Αγαπάω ότι έχω τραγουδήσει, γιατί εγώ το επέλεξα. Θεωρώ όμως ότι το Φυσάει σε ποίηση Τάσου Λειβαδίτη ήταν ένα από τα πιο δύσκολα έργα που έχω υπηρετήσει. Ίσως γι' αυτό με συγκινεί, ζορίστηκα ως ερμηνευτής με τις μελωδίες του Γιώργου Τσαγκάρη. Γρήγορες εναλλαγές, απίστευτα απαιτούμενη έκταση φωνής κλπ. 

 

Το να γίνονται επιτυχίες σχεδόν όλα σου τα τραγούδια, ήταν κάτι που σε οδηγούσε σε αγωνία ή στρες για το επόμενο δισκογραφικό βήμα;

Αυτό είναι ανθρώπινο. Το κοινό λάτρευε κάθε νέο τραγούδι μου, κάτι που πολύ με πίεζε, αλλά ποτέ μου δε μιμήθηκα παλιότερη επιτυχία δική μου. Πάντα έψαχνα το καινούργιο. Έχω ηχογραφήσει πάνω από 800 τραγούδια, που όλα φέρουν το φωνητικό στίγμα μου, αφού ποτέ δεν αναγκάστηκα να τραγουδήσω κάτι επίτηδες. Είχα την πολυτέλεια να λέω Όχι και στις σειρήνες και στα πολλά λεφτά και σε όλα αυτά.

 

Λες πολλά λεφτά κι είναι κατανοητό ότι θα κέρδιζες πολλά χρήματα τότε.

Τότε, ναι, έβγαιναν καλά λεφτά, ακόμη δεν είχε πλακώσει η φάση ''πάω στο δισκοπωλείο και μου γράφει κασέτα με επιλογές από τον αγαπημένο μου τραγουδιστή''...

 

Την πειρατεία, εννοείς.

Με την πειρατεία της μουσικής άρχισαν να συρρικνώνονται τα έσοδα μας.

 

Τι θα λες σήμερα με την - να την πούμε - ασυδοσία του διαδικτύου;

Μεγαλύτερη ασυδοσία ήταν αυτή των δισκογραφικών που δεν τους κόστιζε τίποτα ένα CD και το πούλαγαν πανάκριβα! Τουλάχιστον τώρα με το internet υπάρχει πληθώρα και κάθε παιδί δε φοβάται να εκδώσει αυτό που οραματίζεται. Δεν έχει ούτε το φόβο, ούτε την αναγκη κανενός!

 

Πότε πρωτάκουσες το σύνθημα ''Βασίλη ζούμε για να σ' ακούμε''; Μην πιάσουμε και τα άλλα φοβερά του τύπου ''Βασίλη αλήτη με τη μεγάλη μύτη, ανέβα στη σκηνή και γάμα τους το σπίτι'' με κορυφαίο το ''Βρέξει - χιονίσει, ο Μπίλι θα γαμήσει''!

(γέλια) Από τα τέλη της δεκαετίας του ΄70 ακούστηκε το πρώτο που είπες. Όλα τα αντιμετωπίζω με χιούμορ και, πραγματικά, έχουν χιούμορ ως συνθήματα!

 

Βασίλη, είσαι συνέχεια on the road. Σίγουρα όμως τα καινούργια σου τραγούδια δεν έχουν την αντίστοιχη απήχηση του παρελθόντος. Αντίθετα, τα live σου εξακολουθούν να αποτελούν εμπειρία! Αναρωτιέμαι πως μοιράζεις ρεπερτοριακά κάθε συναυλία σου.

Το τι τραγούδια θα τραγουδήσω κάθε φορά είναι το δυσκολότερο κομμάτι. Όλοι ζητούν ν' ακούσουν τα αγαπημένα τους, τα οποία είναι πάρα πολλά. Δηλαδη μέσα σε 800 τραγούδια, τα 200 τα ζητάει ο κόσμος. Μα δε μπορείς να πεις πάνω από 30 σε κάθε συναυλία, άντε 40, γι' αυτό δίνω τετράωρες παραστάσεις στις μουσικές σκηνές. Συχνά φτιάχνω ενότητες πάνω στο ίδιο θέμα και στην ίδια μουσική συχνότητα. Σιχαίνομαι τα ποτ - πουρί για να χωρέσουν όλα από λίγο.

 

Έχεις δίκιο, γι' αυτό και μου άρεσε η πρόσφατη πρώτη συναυλία σου στο Ηρώδειο με τα τραγούδια του Μίκη χωρισμένα ανά ενότητες. Κάτι, ωστόσο, που δεν πήρε τις δέουσες διαστάσεις ήταν αυτό που κάνατε με τον στιχουργό Οδυσσέα Ιωάννου: Αναφέρομαι στο διαδικτυακό διαγωνισμό νέων συνθετών που είπες τα τραγούδια τους.

Αυτή ήταν μια ιδέα του Γιάννη του φίλου μας, δικηγόρου των καλλιτεχνών. Περάσαμε ένα χειμώνα, μερόνυχτα ολόκληρα, ακούγοντας πάνω από 1.000 τραγούδια! Ανάβαμε το τζάκι, παραγγέλναμε φαγητό, τρώγαμε, πίναμε κι ακούγαμε. Σημειώναμε: Πρώτη δόση 500 τραγούδια, τα μισά. Δεύτερη δόση, 250!

 

 

 
726897_%CF%80%CE%B1%CF%80%CE%B1%CE%BA6.j
Δεν δέχτηκα πόλεμο ακριβώς, γιατί αν μη τι άλλο δε μπορούσαν μερικοί να μην παραδεχτούν το τραγούδισμα μου. Μπορεί να λέγανε Ναι μεν, αλλά...Φωτό: Πάρις Ταβιτιάν/ LIFO

 

 

Πιστεύω πως ήταν ένα δείγμα ανταπόδοσης εκ μέρους σου στην αγάπη των πιτσιρικάδων απ' τη μια, απ' την άλλη όμως και ένας πανέξυπνος δισκογραφικός ελιγμός σου. Δεν είναι έτσι;

Πίστεψε με, στην ουσία ήταν ένα βήμα σε νέα παιδιά να παρουσιάσουν τη δουλειά τους. Δισκογραφικός ελιγμός ήταν μόνο υπό την έννοια του ότι ανέκαθεν με τους νέους ασχολούμουν κι είμαι κοντά τους. Ξέρεις ότι κάθε 15 μέρες σχεδόν συμμετέχω στο δίσκο κάποιου νέου; Δε νομίζω να το κάνει αυτό άλλος συνάδελφος.

 

Οι καταχρήσεις τι ρόλο έπαιξαν στη ζωή σου;

Τα τσιγάρα, τα ποτά και τα ξενύχτια, που λέει κι ο φίλος μου ο Χρήστος Κυριαζής που του τραγούδησα το Βράδυ Σαββάτου. Ξενυχτάω, πίνω και καπνίζω. Δεν είμαι αλκοολικός, όμως. Θέλω απλά να έχω μια συντροφιά επιπλέον με τους φίλους μου.

 

Θα έχασες και πολλούς φίλους μέσα στα χρόνια από καταχρήσεις.

Έχασα, ναι, από ναρκωτικά, γι' αυτό και είμαι φύσει και θέσει κατά των ναρκωτικών. Έχω δράση μεγάλη σ' αυτόν τον τομέα. Ένα ολόκληρο σύστημα που μας θέλει μαστουρωμένους, αυτό δε γούσταρα ποτέ μου.

 

Ποιες άμυνες κρατάς απέναντι στη γενικότερη ασχήμια;

Θα σου έλεγα τις συζητήσεις με τους γιατρούς μου, αλλά θα πω τελικά την αντιπαράθεση όμορφων στιγμών μου, τα τραγούδια μου και το όραμα μου.

 

Στη ζωή σου υπερτερούν οι ευτυχισμένες στιγμές των θλιβερών;

Όταν κοιτάς προς τα πίσω και δε νιώθεις καλά, βλέπεις πως τώρα είσαι χειρότερα από την τότε άσχημη φάση σου. Τα πιο κακά και απαίσια μοιάζουν πιο ήπια συγκριτικά με ότι περνάς στην εκάστοτε παρούσα κατάσταση. Ας πούμε, είχα ταλαιπωρηθεί πάρα πολύ στο στρατό και σήμερα έως και το νοσταλγώ.

 

Πώς τό'γραψε ο Οδυσσέας Ιωάννου; Η νοσταλγία είναι πέτρα στο λαιμό...Ωραίος στίχος αυτός!

Συμφωνώ απόλυτα! Ας κοιτάμε τι χαρούμενο καινούργιο πρόκειται να έρθει. Αυτή είναι η μόνη μου αντιπαράθεση με την κατάθλιψη μου.

 

Μοιάζεις πολύ ήρεμος άνθρωπος. Έχεις ξεσπάσματα οργής και θυμού;

Έχω, αλλά προς τα μέσα μου. Το πρόβλημα μου είναι ότι οι εκρήξεις θυμού δε γίνονται προς τα έξω...

 

Αυτό είναι ότι χειρότερο. Οι ψυχίατροι συμβουλεύουν σε αντίστοιχες περιπτώσεις να βαράς έναν σάκο του μποξ καλύτερα...

Σωστό! Εγώ ανέκαθεν ήμουν κοινωνικός, με το χαμόγελο. Πως να σ΄το πω, δεν ξέρω, ίσως όλο αυτό γίνεται από ανάγκη μου για να ισορροπήσω.

 

Είσαι γεννημένος το 1950, αισίως δηλαδή 64 ετών. Τό ότι ακριβώς δε βρίσκεσαι στα 25, στα 35 ή και στα 45, αλλά εξακολουθείς να είσαι ο ροκάς επί σκηνής, ο αιώνιος έφηβος, δε σε καταπονεί βιολογικά;

Δε με ενδιαφέρει η βιολογία εμένα (γέλια). Κοίταξε, έχει πια τόσο εθιστεί ο οργανισμός μου στα live και στα στούντιο, ώστε δεν κουράστηκα ακόμη και δεν θα κουραστώ! Ελπίζω ο θάνατος να με βρει ξαφνικά, πάνω στη σκηνή, την ώρα που θα τραγουδάω.

 

Τον φοβάσαι το θάνατο;

Όχι, δεν τον φοβάμαι. (Με κοιτάζει κατάματα) Το μόνο που θα ήθελα είναι να αργήσει να έρθει για να ζήσω περισσότερα χρόνια με την κόρη μου...

6 people like this

Share this post


Link to post
Share on other sites

Ακούγοντάς τον Βασίλη Παπακωνσταντίνου στα τραγούδια της "Αρμενίας", σκέφτομαι πόσο αδίκησε τον εαυτό του, που δεν «δοκιμάστηκε» περισσότερο και σε άλλα είδη, εκτός από τη rock μουσική...

 

O «άγνωστος» δίσκος του Βασίλη Παπακωνσταντίνου

 

Γράφτηκε από τον  Θανάσης Γιώγλου

Κυριακή, 28 Σεπτεμβρίου 2014

 

http://www.ogdoo.gr/diskografia/diskoi-pou-den-ksexasa/o-agnostos-diskos-tou-vasili-papakonstantinou

2 people like this

Share this post


Link to post
Share on other sites

Aπό τις ωραιότερες παραστάσεις που παρακολούθησα τελευταία... 
Μετά τα 2-3 πρώτα τραγούδια σκέφτηκα: "Επιτέλους! Ο Βασίλης "αλλιώς!"

 

«9:05» με Παπακωνσταντίνου, Θηβαίο & Ιωάννου στο θέατρο «Διάνα»

 

Γράφτηκε από τον  Θανάσης Γιώγλου

Πέμπτη, 08 Ιανουαρίου 2015

 

http://www.ogdoo.gr/epikairotita/eimastan-ekei/9-05-me-papakonstantinou-thivaio-ioannou-sto-theatro-diana

2 people like this

Share this post


Link to post
Share on other sites

Μου άρεσε πολύ η συγκεκριμένη παράσταση. 

 

Ο Παπακωσταντίνου σε διαφορετικό στυλ από αυτό που μας έχει συνηθίσει εδώ και δεκαετίες, επιτέλους χωρίς εντάσεις, φωνητικούς εντυπωσιασμούς και εξάρσεις, αλλά με μέτρο και αρκετά χαμηλόφωνα. Ο Θηβαίος επίσης πολύ καλός, αλλά όχι τόσο μεγάλη έκπληξη επειδή μας έχει ξανα-δείξει κατά καιρούς και τον πιο θεατρικό του χαρακτήρα.

 

Ο ήχος στο θέατρο πολύ καλός, ακουστικό πρόγραμμα, ενδιαφέρον setlist με εκπλήξεις, νέες ενορχηστρώσεις, ωραίο στήσιμο των τραγουδιστών επί σκηνής με χειλόφωνα που τους αφήνει να χρησιμοποιούν τα χέρια τους ή να κινούνται, έξυπνα εμβόλιμα κείμενα από τον Οδυσσέα Ιωάννου.

1 person likes this

Share this post


Link to post
Share on other sites

Ενθουσιασμένη έφυγε η Χάρις Αλεξίου από το θέατρο «Διάνα» και την παράσταση «9:05» σε σκηνοθεσία του Παντελή Βούλγαρη....

 

 

H Xαρούλα για την παράσταση «9:05» με Παπακωνσταντίνου, Θηβαίου, Ιωάννου

 

Γράφτηκε από τον  Θανάσης Γιώγλου

Τετάρτη, 14 Ιανουαρίου 2015

 

 

http://www.ogdoo.gr/prosopa/dilwseis/h-xaroyla-gia-tin-parastasi-9-05-me-papakonstantinou-thivaiou-ioannou

Share this post


Link to post
Share on other sites

Είδα κι εγώ την παράσταση αυτή, δύο φορές και ευχαρίστως να την ξαναέβλεπα. Εντυπώσεις καθώς και σχετικό φωτογραφικό υλικό δημοσίευσα μόλις σήμερα... 

http://marochr.blogspot.gr/2015/01/diana.html

3 people like this

Share this post


Link to post
Share on other sites

I saw this last night and can't recommend it highly enough (and many thanks to Anna for telling me about it).  I missed it at New Year so had to come back to see it (well not just for that but if I'd known just how good it was I probably would done).  Everything about it was brilliant - and it runs until the end of February :)  

Share this post


Link to post
Share on other sites

Ένας άγνωστος δίσκος και μια θεατρική παράσταση με τον ερμηνευτή που έχει σήμερα τα γενέθλιά του... Ακούστε το δίσκο και δείτε ολόκληρη την παράσταση στο θέατρο του Λυκαβηττού το 1979...

 

Οι άγνωστοι «Ατρείδες» του Βασίλη Παπακωνσταντίνου

21/06/2016

 

ΣΥΝΤΑΚΤΗΣ

 

http://www.ogdoo.gr/diskografia/diskoi-pou-den-ksexasa/oi-agnostoi-atreides-tou-vasili-papakonstantinou

1 person likes this

Share this post


Link to post
Share on other sites

Η «διαδρομή» ενός τραγουδιού από την Ιταλία του ‘63 στην Ελλάδα του 2016...Tέσσερις εκτελέσεις στα ιταλικά, τα αγγλικά και στα ελληνικά...

«La rosa Bianca»: Από τον Sergio Endrigo στον Βασίλη Παπακωνσταντίνου

19/11/2016
ΣΥΝΤΑΚΤΗΣ

Θανάσης Γιώγλου

http://www.ogdoo.gr/diskografia/stigmes/la-rosa-bianca-apo-ton-sergio-endrigo-ston-vasili-papakonstantinou

Share this post


Link to post
Share on other sites

Το «Τρένο των 9:05» ταξιδεύει με επιτυχία για τρίτη χρονιά σε όλη την Ελλάδα... Το περασμένο τριήμερο έκανε στάση στην Θεσσαλονίκη...
Με λίγα λόγια: Μια από τις ωραιότερες μουσικές παραστάσεις που (ξανα)παρακολούθησα τελευταία…

«9:05» με Παπακωνσταντίνου, Αντωνοπούλου & Ιωάννου στη Σαλονίκη

21/02/2017
ΣΥΝΤΑΚΤΗΣ

Θανάσης Γιώγλου

http://www.ogdoo.gr/epikairotita/eimastan-ekei/9-05-me-papakonstantinou-antonopoylou-ioannou-sti-saloniki

Share this post


Link to post
Share on other sites

Η πρώτη ζωντανή ηχογράφηση του ερμηνευτή και τα παραλειπόμενα των επανεκδόσεων... Με αφορμή την τελευταία επανέκδοση του δίσκου σε cd, πριν από λίγες ημέρες...

Βασίλης Παπακωνσταντίνου - Η δισκογραφική «περιπέτεια» του live στο Νέο Φάληρο

07/06/2017
ΣΥΝΤΑΚΤΗΣ

Θανάσης Γιώγλου

http://www.ogdoo.gr/diskografia/diskoi-pou-den-ksexasa/vasilis-papakonstantinou-i-diskografiki-peripeteia-tou-live-sto-neo-faliro

Share this post


Link to post
Share on other sites

Aποσπάσματα από τις εμφανίσεις τους στo "Μύλο" της Θεσσαλονίκης, το 1998...
Με αφορμή τα γενέθλια του Βασίλη Παπακωνσταντίνου...

Παπακωνσταντίνου, Μαχαιρίτσας, Τσακνής... 19 χρόνια πριν
21/06/2017

ΣΥΝΤΑΚΤΗΣ

http://www.ogdoo.gr/erevna/rakosyllektika/papakonstantinou-maxairitsas-tsaknis-19-xronia-prin

Share this post


Link to post
Share on other sites

Το τραγούδι της έναρξης των εμφανίσεων της Ελένης Βιτάλη με τον Βασίλη Παπακωνσταντίνου στο «Vox» το 2005 - 2006, που κι αυτό παραμένει δισκογραφικά ανέκδοτο...

Τραγούδια της έναρξης: Παπακωνσταντίνου και Ελένης

19/08/2017
ΣΥΝΤΑΚΤΗΣ

Θανάσης Γιώγλου

http://www.ogdoo.gr/diskografia/stigmes/tragoydia-tis-enarksis-papakonstantinou-kai-elenis

2 people like this

Share this post


Link to post
Share on other sites

Ο Βασίλης Παπακωνσταντίνου «unplugged» με καινούργια και παλιά στην ΕΡΤ το 2005...

Βασίλης Παπακωνσταντίνου: «Βγαίνει πολλή αλήθεια και πολύ αχ! από μέσα μου»

27/03/2018

ΣΥΝΤΑΚΤΗΣ

http://www.ogdoo.gr/erevna/rakosyllektika/vasilis-papakonstantinou-vgainei-polli-alitheia-kai-poly-ax-apo-mesa-mou

Share this post


Link to post
Share on other sites

Γενέθλια σήμερα για τον Βασίλη Παπακωνσταντίνου...
Προσπαθώντας πριν από λίγες ημέρες να ψηφιοποιήσω μια παλιά, ταλαιπωρημένη βιντεοκασέτα, έπεσα πάνω σε ένα ντοκουμέντο που μπορείτε να παρακολουθήσετε στο video.
Αν γνωρίζετε κάτι περισσότερο για τη συγκεκριμένη συναυλία, θα ήταν ιδιαίτερη χαρά να το μοιραστείτε μαζί μας…

Μαρκόπουλος & Παπακωνσταντίνου σε μια σπάνια στιγμή

21/06/2018

ΣΥΝΤΑΚΤΗΣ

http://www.ogdoo.gr/diskografia/spania-ntokoumenta/markopoulos-papakonstantinou-se-mia-spania-stigmi

Share this post


Link to post
Share on other sites

Με αφορμή τα σημερινά γενέθλια του Βασίλη Παπακωνσταντίνου και την πρόσφατη ανακοίνωση της κυκλοφορίας ενός δίσκου με τραγούδια του αείμνηστου τραγουδοποιού Σταμάτη Μεσημέρη, σκέφτηκα να επαναφέρω κάποια αποσπάσματα από μια από τις λιγοστές και τελευταίες συνεντεύξεις του Μεσημέρη, που μου παραχώρησε τον Ιούνιο του 2008 και αναφέρεται εκτενώς στο φίλο κι «αδερφό» του, όπως αποκαλούσε τον Βασίλη Παπακωνσταντίνου…

Σταμάτης Μεσημέρης: «Ο Παπακωνσταντίνου είναι άγριος καλλιτέχνης»

21/06/2019
ΣΥΝΤΑΚΤΗΣ

Θανάσης Γιώγλου

https://www.ogdoo.gr/prosopa/synenteykseis/stamatis-mesimeris-o-papakonstantinou-einai-agrios-kallitexnis

Share this post


Link to post
Share on other sites

Ο αναγκαστικός εγκλεισμός των τελευταίων ημερών στο σπίτι, παρείχε τον απαιτούμενο ελεύθερο χρόνο για περισσότερες «ανασκαφές» στο αρχείο, που αποκάλυψαν ξεχωριστά τηλεοπτικά ντοκουμέντα ή ξεχασμένες, ανέκδοτες και ζωντανές ηχογραφήσεις...
Ακούστε μια σπάνια ηχογράφηση από την εκπομπή της Άννας Νταλάρα στο Δεύτερο Πρόγραμμα της Ελληνικής Ραδιοφωνίας, κάπου στα 1982...

Ο Παπακωνσταντίνου τραγουδά Θεοδωράκη στην εκπομπή της Άννας Νταλάρα (1982)

28/03/2020
ΣΥΝΤΑΚΤΗΣ

https://www.ogdoo.gr/erevna/rakosyllektika/o-papakonstantinou-tragouda-theodoraki-stin-ekpompi-tis-annas-dalara-1982

2 people like this

Share this post


Link to post
Share on other sites

O αιώνιος έφηβος, που σήμερα κλείνει τα 71, με «τραγούδια που δεν τραγούδησε ποτέ» αλλά και με κάποια που πέρασαν στη δισκογραφία με τη φωνή του, στην εκπομπή της Άννας Ραγκούση - Νταλάρα στο Δεύτερο Πρόγραμμα της Ελληνικής Ραδιοφωνίας, το 1982...

«Ζωντανές ηχογραφήσεις» με τον Βασίλη Παπακωνσταντίνου και την κιθάρα του (1982)

21/06/2021

ΣΥΝΤΑΚΤΗΣ

 

Θανάσης Γιώγλου

 

https://www.ogdoo.gr/erevna/rakosyllektika/zontanes-ihografiseis-me-ton-vasili-papakonstantinou-kai-tin-kithara-tou-1982

Share this post


Link to post
Share on other sites

Oι γοητευτικές "παράλληλες ιστορίες" τραγουδιών με την ίδια μουσική και άλλους στίχους ή με ίδιους στίχους και διαφορετική μελωδία συνεχίζουν να μας αποκαλύπτονται...

«Παράλληλες ιστορίες» του Αλέξη Παπαδημητρίου με Παπακωνσταντίνου & Νέλλη Μάνου

16/07/2021

ΣΥΝΤΑΚΤΗΣ

Θανάσης Γιώγλου

 

https://www.ogdoo.gr/diskografia/stigmes/paralliles-istories-tou-aleksi-papadimitriou-me-papakonstantinou-nelli-manou

Share this post


Link to post
Share on other sites

Την περασμένη Παρασκευή είδαμε μια ξεχωριστή μουσικοθεατρική παράσταση που θα επαναληφθεί στη Θεσσαλονίκη το επόμενο ΠΣΚ...

Προτείνεται ανεπιφύλακτα...

H «Κοινή ησυχία» του Βασίλη Παπακωνσταντίνου στη Θεσσαλονίκη

05/12/2022

ΣΥΝΤΑΚΤΗΣ

Θανάσης Γιώγλου

https://www.ogdoo.gr/epikairotita/eimastan-ekei/h-koini-isyxia-tou-vasili-papakonstantinou-sti-thessaloniki

Share this post


Link to post
Share on other sites

Μέχρι πριν από λίγες μέρες είχα την εντύπωση πως, παρακολουθώντας στενά τις νέες κυκλοφορίες και τη δισκογραφία του γενικότερα, γνώριζα πλήρως το υλικό του Βασίλη Παπακωνσταντίνου, o οποίος κλείνει σήμερα τα 73.

Kι όμως, κάτι μου είχε διαφύγει...

Η «σκληρή» διασκευή μιας μεγάλης επιτυχίας του Βασίλη Παπακωνσταντίνου

21/06/2023

ΣΥΝΤΑΚΤΗΣ

Θανάσης Γιώγλου

https://www.ogdoo.gr/diskografia/stigmes/i-skliri-diaskevi-mias-megalis-epityxias-tou-vasili-papakonstantinou

Share this post


Link to post
Share on other sites
Guest
You are commenting as a guest. If you have an account, please sign in.
Reply to this topic...

×   You have pasted content with formatting.   Remove formatting

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

Loading...