Μίλτος Πασχαλίδης

[ΘΑΝΑΣΗΣ ΠΟΛΥΜΗΧΑΝΟΣ 11,573]

Ο Μιλτιάδης Πασχαλίδης τραγουδά «Δίπλα στο Ποτάμι»

«Δεν με φοβίζει πια το μπουζούκι»

«Συγγνώμη που από τη συναυλία λείπουν τα μεγάλα ονόματα». Εμεινε ενεό το κοινό των 3.000 ακροατών της μεγάλης συναυλίας της Νομαρχίας Θεσσαλονίκης υπέρ των θυμάτων του τσουνάμι. Αλλά η κατακλείδα του χαιρετισμού του νομάρχη Παναγιώτη Ψωμιάδη άφησε άφωνους κυρίως τους καλλιτέχνες που συμμετείχαν εθελοντικά: από τον Κουγιουμτζή έως τον Μάλαμα και τον Ζερβουδάκη.

«Βγήκα πρώτος να τραγουδήσω. Αισθάνθηκα λίγο ως support του νομάρχη. Ασε που σκέφτηκα να του πω ότι τα μεγάλα ονόματα είναι εδώ. Απόδειξη το δικό μου: 8 ολόκληρες συλλαβές έχει»!

Ο Μιλτιάδης Πασχαλίδης έχει... διασωθεί πολλές φορές λόγω χιούμορ. «Είναι σωτήριο να ξυπνάς το πρωΐ να βλέπεις το πρόσωπό σου στον καθρέφτη και να γελάς. Αμα τον έχεις ξεσκίσει τον εαυτό σου, σε παίρνει να κάνεις χιούμορ... Γι' αυτό ζηλεύω και τον Δεληβοριά που αυτοσαρκάζεται στα τραγούδια του. Εγώ μέχρι στιγμής δεν το έχω καταφέρει παρά μόνο σε ελάχιστες δόσεις».

Ο Φοίβος Δεληβοριάς είναι πάντως ανάμεσα στα ονόματα της τραγουδοποιίας με τα οποία ο Πασχαλίδης αισθάνεται ότι έχει αδελφική σχέση. Συγγενική σχέση αισθάνεται ότι έχει και με τον 25χρονο Κρητικό λαουτιέρη και τραγουδιστή Γιάννη Χαρούλη, με τον οποίο εμφανίζονται μαζί Παρασκευοσάββατα στο «Δίπλα στο Ποτάμι» -δίνοντας ανά τρεις εβδομάδες και θεσσαλονικιώτικο «παρών» στη «Βάρδια».

«Ο,τι μένει», εξηγεί ο Πασχαλίδης, «όταν κλείσουν τα φώτα είναι η συγκίνηση. Συγκίνηση σου προκαλεί ή μια μνήμη που την έχεις ή μια μνήμη που ανασύρεις ενώ δεν ήξερες ότι την είχες. Ο Γιάννης φέρνει τη μνήμη της Κρήτης που την έχω, αλλά και τη μνήμη φωνών που τείνουν να εκλείψουν: εννοώ τις καθαρές φωνές που δεν τραγουδούν περίτεχνα. Γιατί έχει επικρατήσει η άποψη ότι όσο πιο περίτεχνα τραγουδάει κανείς, τόσο εντυπωσιακότερα περνάει κάτω».

Υπέρ της λιτότητας στην ερμηνεία και στις εμφανίσεις του είναι ο Πασχαλίδης. «Το τραγούδι είναι φάρος», λέει. «Είναι πολύ απλό: αρκεί ένας αφηγητής, μια ιστορία και ένας ακροατής. Ταχυδακτυλουργός δεν προτίθεμαι να γίνω».

Με συνοδοιπόρο τον Χαρούλη έφτιαξε ένα πρόγραμμα με αναφορές στην παράδοση και τις κρητικές μνήμες -συμπεριλαμβανομένου του Ξυλούρη. Αλλωστε μπορεί να διατείνεται στον τελευταίο του δίσκο ότι «Η μόνη μου πατρίδα είναι ο χρόνος», αλλά στις πατρίδες του -εκτός από τη γενέτειρά του Καλαμάτα- περιλαμβάνεται και η Κρήτη των σπουδών του (Μαθηματικά και μεταπτυχιακά στη φιλοσοφία) και των «Χαΐνηδων». Εξ ου και οι παραδοσιακές αποχρώσεις στο μουσικό DNA ενός τραγουδοποιού, που εξακολουθεί να υπερασπίζεται την μπαλάντα, αν και εσχάτως φλερτάρει και με το λαϊκό.

«Θέλω να κάνω έναν τέτοιο δίσκο. Δεν είμαι ούτε θα γίνω λαϊκός συνθέτης. Αλλά με ενδιαφέρει ο λαϊκός ήχος και το λαϊκό αίσθημα. Μέχρι τώρα ομολογώ ότι το μπουζούκι με φόβιζε. Αλλά όταν υπάρχουν μουσικοί σαν τον Πάππο ή τον Καραντίνη που το αντιμετωπίζουν με άλλη λογική από αυτή του τσιφτετελιού, σε προκαλούν να τους γράψεις τραγούδια για να παίξουν».

Στα 37 του ο Μιλτιάδης Πασχαλίδης, έτοιμος να γιορτάσει το καλοκαίρι με δύο μεγάλες συναυλίες μια 10ετή (προσωπική) παρουσία στη δισκογραφία, κάνει μια γενικότερη αναδρομή σ' αυτή την τελευταία δεκαετία. «Εχουν γραφτεί σπουδαία τραγούδια. Δεν μπορώ την αναπηρία εκείνων που επιμένουν να μην ακούν καινούργια πράγματα, χρεώνοντας στις νεότερες γενιές κρίση στο τραγούδι. Το μπερδεύουμε με την κρίση στη δισκογραφία. Καλά τραγούδια βγαίνουν. Απλώς δεν μπορούμε πάντα να εστιάσουμε σ' αυτά. Διότι η εποχή μας είναι λίγο ζάπινγκ...».

ΝΑΤΑΛΙ ΧΑΤΖΗΑΝΤΩΝΙΟΥ

ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 10/03/2005

[Makis 2,780]

Μια πολύ σεμνή και αξιόλογη παρουσία στον μουσικό χώρο με ιδιαίτερο ταλέντο και στη σύνθεση και στην ερμηνεία είναι κατά τη γνώμη μου ο Μίλτος Πασχαλίδης.Με πολύ ωραία τραγούδια παρακαταθήκη, αυτή τη δεκαετία της παρουσίας του.Και όσες φορές τον είδα ζωντανά ήταν πάντα κεφάτος και με διάθεση να χαρεί το τραγούδι με τον κόσμο.Ελπίζω να παραμένει πάντα έτσι

[ΘΑΝΑΣΗΣ ΠΟΛΥΜΗΧΑΝΟΣ 11,573]

MIΛTIAΔHΣ ΠAΣXAΛIΔHΣ

«Tο αυτονόητο στο τραγούδι καταργήθηκε»

Πανηγυρική βραδιά απόψε στο Θέατρο Bράχων, με τον Mιλτιάδη Πασχαλίδη και δέκα καλεσμένους συναδέλφους του για τα «Xρόνια πολλά»

ΧΑΡΗ ΠΟΝΤΙΔΑ

Τα δέκα - σόλο - χρόνια του ως τραγουδοποιός θα γιορτάσει απόψε ο Μιλτιάδης Πασχαλίδης με τους Βαγγέλη Γερμανό, Μαργαρίτα Ζορμπαλά, Χρήστο Θηβαίο, Δημήτρη Μητροπάνο, Βασίλη Παπακωνσταντίνου, Ελένη Τσαλιγοπούλου, Γιάννη Χαρούλη, Χαΐνηδες (Δημ. Αποστολάκης, Δημ. Ζαχαριουδάκης)

Δεκαπέντε χρόνια πάνε από την εποχή των Χαΐνηδων και δέκα από τότε που πήρε των ομματιών του (και την κιθάρα του) και μας συστήθηκε ως φέρελπις τραγουδοποιός. Το 1995 ο Μιλτιάδης Πασχαλίδης έδωσε το «Παραμύθι Με Λυπημένο Τέλος» (EMI) και από τότε, σταθερά, παρών στον χώρο (με τέσσερις ακόμα προσωπικούς δίσκους και πολλές συμμετοχές) παραμένει συνεπής και χαμηλών τόνων «μαχητής». Νέος, ευαίσθητος και... λυπημένος τραγουδοποιός μόνος ψάχνει. Το λυπημένος, σε εισαγωγικά βεβαίως (γιατί είναι δική μας ερμηνεία).

Όχι πως δεν έχει βάση. Σε ένα χώρο που έχει σκεπαστεί από την λάμψη των τηλεριάλιτι και των νεόκοπων σταρ, μοιάζει τιτάνια (στα μάτια μας) η προσπάθεια ενός ανθρώπου που θέλει να αφήσει το ίχνος του ακροπατώντας. Εκτός κι αν είναι δική μας η εικόνα, ότι στον χώρο του τραγουδιού έχει καταργηθεί - προ πολλού - το αυτονόητο.

«H δική μου η γενιά κι εγώ προσωπικά πρόλαβα κι έζησα σε μια εποχή που δεν είχε καταργηθεί τίποτα. Τώρα, ναι, το αυτονόητο δεν ισχύει πια».

Αυτό δεν φέρνει μια αγωνία για το αύριο;

H αγωνία μου είναι για τους νεώτερους συναδέλφους. Εμείς, τουλάχιστον, προλάβαμε και δώσαμε το στίγμα που θέλαμε. Οι σημερινοί 20άρηδες αισθάνονται την ανάγκη να περάσουν πρώτα μέσα από την τηλεόραση και αφού γίνουν γνωστοί να κριθούν έπειτα από το κοινό. Αν και δεν αισθάνομαι ότι μου χαρίστηκε κάτι, είμαι και λίγο τυχερός... Οι δίσκοι μου έχουν μια στοιχειώδη βιωσιμότητα, που σημαίνει ότι αφορούν κάποιους, κι αυτό είναι μεγάλη χαρά.

Έλεγαν κάποτε ότι τα τραγούδια τα φτιάχνουν οι παρέες. Ισχύει σήμερα; Ή είναι μοναχικός και ανταγωνιστικός ο δρόμος του τραγουδιού;

Δεν είναι μοναχική η πορεία μας, υπάρχει αλληλεπίδραση, υπάρχει διάλογος, απλά εγώ νιώθω ότι θα έπρεπε να βρισκόμαστε και πέρα από την δισκογραφία. Σκέπτομαι δηλαδή αυτήν την μυθική παρέα του Χατζιδάκι και ζηλεύω.

H δική σας παρέα;

Κυρίως ο Χρήστος Θηβαίος, ο Οδυσσέας Ιωάννου και τελευταία ο Κώστας Λειβαδάς...

Το κοινό σας το αναγνωρίζετε;

Τους βλέπω εκεί κάτω και μου έρχεται στον νου ο στίχος του Πορτοκάλογλου «πού είναι οι φίλοι οι παλιοί». Κι αυτό γιατί υπάρχει ένα κενό - οι άνθρωποι της ηλικίας μου. Δηλαδή 18 με 22 και ύστερα από 40 και άνω.

Ίσως είναι απασχολημένοι με την καριέρα τους.

Μάλλον...

Τι επιθυμεί ένας τραγουδοποιός - εσείς - να προκαλέσει με τα τραγούδια του; Αν ζούσαμε σε άλλες εποχές, θα σας ρωτούσα αν πέρασε ποτέ από το μυαλό σας να αλλάξετε τον κόσμο.

Τα όνειρα είναι δωρεάν, γι' αυτό και πρέπει να είναι μεγάλα. Όταν είσαι πιτσιρικάς οφείλεις να ονειρεύεσαι να γίνεις Μικ Τζάγκερ και όχι σαπορτ στους Πυξ Λαξ. Σιγά σιγά όμως αλλάζουν τα πράγματα. Προσγειώνεσαι. Κατά την γνώμη μου ένας τραγουδοποιός οφείλει να κάνει αυτό που αισθάνεται, να γράφει αυτό που έρχεται κάθε φορά και να αφήνει τα τραγούδια να έχουν την δική τους δυναμική. Γιατί άμα η ανατροπή γίνει αυτοσκοπός, μπορεί να σκοντάψεις και να ανατρέψεις τον εαυτό σου...

Χειμώνας με ακριβό πετρέλαιο...

Τον χειμώνα που έρχεται, πώς τον βλέπετε;

Με ακριβό πετρέλαιο! Ακόμα δεν ξέρω τι θα κάνω. Και ώρες ώρες σκέφτομαι πόσο μάταιο είναι να μπαίνουμε σε αυτή την τρέλα της αγοράς που μας υπαγορεύει τους δικούς της ρυθμούς. Ας πούμε ότι αυτό που θέλω και φέτος και πάντα είναι να γράφω καλά τραγούδια.

ινfo

Μίλτος Πασχαλίδης στο Θέατρο Βράχων «Μελίνα Μερκούρη», απόψε, στις 21.00. Είσοδος: 20 ευρώ και 15 (νεανικό, παιδικό).

ΤΑ ΝΕΑ , 01/09/2005 , Σελ.: P24

Κωδικός άρθρου: A18328P241

ID: 482459

[HARDET 1]

Νομίζω ότι πρόκειται για έναν εμπνευσμένο τραγουδοποιό με μελωδικό ύφος και ρομαντική διάθεση. Ένα τραγούδι του, το "Απόψε η νύχτα" από το δίσκο "Παραμύθι με λυπημένο τέλος" κατατάσσεται στα πολύ αγαπημένα μου.

[ΘΑΝΑΣΗΣ ΠΟΛΥΜΗΧΑΝΟΣ 11,573]

Συναυλία για τα δεκάχρονα του Μίλτου Πασχαλίδη

Ε, λοιπόν, «έχουν περάσει χρόνοι δέκα» από τον πρώτο του προσωπικό δίσκο, το «Παραμύθι με λυπημένο τέλος», μέχρι και τον πιο πρόσφατο, «Η μόνη μου πατρίδα είναι ο Χρόνος», και ο Μίλτος Πασχαλίδης το γιορτάζει απόψε (9 μ.μ.) στο Θέατρο Βράχων «Μελίνα Μερκούρη».

Καλεσμένοι στη γιορτή του οι «Χαΐνηδες» πρώτα-πρώτα, που σηματοδότησαν τον πρώτο κύκλο της παρουσίας του στην ελληνική τραγουδοποιία: «Η παλιά μου παρέα. Θα βρεθούμε ξανά μαζί στη σκηνή ύστερα από 15 χρόνια...».

Καλεσμένοι και οι:

* Βαγγέλης Γερμανός: «Στα 16 μου, το πρώτο μου αυτόγραφο και ό,τι ήθελα να γίνω: ξανθός, μαθηματικός και να γράφω τραγούδια».

* Μαργαρίτα Ζορμπαλά: «Γνωριστήκαμε το '99 και έκτοτε έχουμε διαρκή επικοινωνία. Εχω κι ένα τραγούδι που το ακούω μόνο με τη φωνή της: "Μάτια που δεν βλέπονται"».

* Χρήστος Θηβαίος: «Από τους συναδέλφους της γενιάς μου, ο κοντινότερος φίλος μου. Οταν βρισκόμαστε, αισθάνομαι σαν να είμαστε κάπως οι... "Μπόλεκ και Λόλεκ"».

* Δημήτρης Μητροπάνος: «Μου έκανε την τιμή να πει τις "Πεθαμένες Καλησπέρες" και χάρη στη φωνή του έμαθε όλος ο κόσμος το τραγούδι μου».

* Βασίλης Παπακωνσταντίνου: «Στα 18 μου ήταν της ομάδας "Βασίλη, ζούμε για να σ' ακούμε". Κάθε φορά που βρισκόμαστε, είναι γιορτή».

* Ελένη Τσαλιγοπούλου: «Και να μην είναι γιορτή, το κάνει γιορτή από μόνη της».

* Γιάννης Χαρούλης: «Από τη νέα γενιά τραγουδιστών, ό,τι πιο καθαρό έχω ακούσει. Καθαρή φωνή και καθαρό βλέμμα».

Δεν είναι μόνον αυτοί όσοι θα γιορτάσουν μαζί με τον Πασχαλίδη την πρώτη του δεκαετία στη δισκογραφία, αφού η βραδιά υπόσχεται και πολλές άλλες εκπλήξεις. Ο Στέλιος Γαργάλας έχει κάνει τις ενορχηστρώσεις. Τα εισιτήρια στοιχίζουν 20 και 15 ευρώ (για παιδιά έως 15 ετών).

Ν.ΧΑΤΖ.

ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 01/09/2005

[HARDET 1]

Και φέτος από την επόμενη Παρασκευή 18/11 ο Μίλτος Πασχαλίδης θα βρίσκεται «Δίπλα στο Ποτάμι», παρέα με τους συνεργάτες του μουσικούς. Φέτος θα γιορτάσει τα 10 του χρόνια στη δισκογραφία παρουσιάζοντας ένα πρόγραμμα ενδεικτικό της διαδρομής του στη μουσική στο τραγούδι. Παράλληλα, σήμερα - αύριο (αυτή την εβδομάδα λένε οι πληροφορίες) κυκλοφορεί και ένα ακόμη άλμπουμ του καλλιτέχνη, με τίτλο «Έχουν περάσει χρόνοι δέκα», που περιλαμβάνει ζωντανές ηχογραφήσεις από τις καλοκαιρινές του νομίζω συναυλίες.

Στην διάρκεια των εμφανίσεών του, όπως αντίστοιχα γίνεται και στις ζωντανές ηχογραφήσεις του cd που θα κυκλοφορήσει, θα τον συντροφεύσουν συνεργάτες και φίλοι σε όλα αυτά τα χρόνια της μουσικής του διαδρομής, ενώ λέγεται ότι θα υπάρξουν και εκπλήξεις στη σειρά αυτή των παραστάσεων με συμμετοχή διαφόρων καλλιτεχνών. Το πρόγραμμα ξεκινά στις 10:30 το βράδυ και η πολύ προσιτή τιμή του εισιτηρίου είναι 11 ευρώ.

Παράλληλα, στο χώρο θα υπάρχει έκθεση σκίτσων του γνωστού σκιτσογράφου Στάθη (Σταυρόπουλου) από την συλλογή του «33 εικονογραφημένα τραγούδια» μαζί με κάποια καινούργια, ανέκδοτα σκίτσα του.

Ο Μιλτιάδης Πασχαλίδης για τον οποίο έχω ξαναγράψει εδώ είναι ένας τραγουδοποιός που εκτιμώ πολύ και νομίζω ότι η παρουσία του τιμά την ελληνική μουσική. Πιστεύω να τα καταφέρω μέσα στο Νοέμβριο να παρακολουθήσω το πρόγραμμά του ένα βράδυ.

[ΘΑΝΑΣΗΣ ΠΟΛΥΜΗΧΑΝΟΣ 11,573]

Και φέτος από την επόμενη Παρασκευή 18/11 ο Μίλτος Πασχαλίδης θα βρίσκεται «Δίπλα στο Ποτάμι», παρέα με τους συνεργάτες του μουσικούς.

Και όπως το φαντάζομαι

"Και φέτος από την επόμενη Παρασκευή 18/11 ο Μάκης από το forum του Νταλάρα , θα βρίσκεται «Δίπλα στο Ποτάμι», παρέα με τους συνεργάτες του φίλους..."

[ΘΑΝΑΣΗΣ ΠΟΛΥΜΗΧΑΝΟΣ 11,573]

Από το Musical.gr

Η επιστροφή ενός από τους πιο σημαντικούς σύγχρονους τραγουδοποιούς είναι γεγονός, με μια ζωντανή ηχογράφηση της καλοκαιρινής συναυλίας του στο θέατρο Βράχων.

Ολη του η ως τώρα καριέρα αλλά και όλες οι σημαντικές συμμετοχές που είχε αυτή η μαγική βραδυά, όπως ο Βαγγέλης Γερμανός, η Μαργαρίτα Ζορμπαλά, ο Κώστας Θωμαϊδης, ο Κώστας Λειβαδάς, ο Βασίλης Παπακωνσταντίνου, ο Γιάννης Χαρούλης, η Ελένη Τσαλιγοπούλου, ο Χρήστος Θηβαίος, ο Θοδωρής Παυλάκος και βέβαια η μεγάλη εμφάνιση του Δημήτρη Μητροπάνου στο «πεθαμένες καλησπέρες».

A/A ΤΙΤΛΟΣ

1 Ο ΤΡΕΛΟΣ - Μίλτος Πασχαλίδης

2 ΣΑΝ ΤΡΑΓΟΥΔΑΚΙ - Θοδωρής Παυλάκος

3 ΚΑΚΕΣ ΣΥΝΗΘΕΙΕΣ - Μίλτος Πασχαλίδης

4 ΑΓΓΕΛΟΣ ΜΕ ΤΟΥΣ ΑΓΓΕΛΟΥΣ - Χρήστος Θηβαίος

5 ΦΩΤΙΑ ΜΟΥ - Χρήστος Θηβαίος, Μίλτος Πασχαλίδης

6 ΤΗΣ ΛΗΘΗΣ ΤΟ ΠΗΓΑΔΙ - Γιάννης Χαρούλης

7 ΑΜΑΝΕΣ - Ελένη Τσαλιγοπούλου

8 ΕΛΕΝΗ - Ελένη Τσαλιγοπούλου

9 ΠΕΘΑΜΕΝΕΣ ΚΑΛΗΣΠΕΡΕΣ - Δημήτρης Μητροπάνος

10 ΣΤΑ ΕΙΠΑ ΟΛΑ - Μίλτος Πασχαλίδης

11 ΕΡΩΤΟΚΡΙΤΟΣ (Αποσπ.Α505-528) - Μίλτος Πασχαλίδης

12 01-09-2005 - Ορχηστρικό

13 ΠΑΡΑΜΥΘΙ ΜΕ ΛΥΠΗΜΕΝΟ ΤΕΛΟΣ - Μίλτος Πασχαλίδης

14 ΤΑ ΜΠΛΟΥΖ ΤΗΣ ΑΓΡΙΑΣ ΝΙΟΤΗΣ - Μίλτος Πασχαλίδης

15 ΗΡΑΚΛΕΙΟ-ΚΑΛΑΜΑΤΑ - Βαγγέλης Γερμανός, Μίλτος Πασχαλίδης

16 ΑΚΟΜΑ Σ' ΑΓΑΠΩ - Μίλτος Πασχαλίδης

17 ΜΑΤΙΑ ΠΟΥ ΔΕΝ ΒΛΕΠΟΝΤΑΙ - Μαργαρίτα Ζορμπαλά

18 ΟΙ ΓΕΡΑΝΟΙ - Μαργαρίτα Ζορμπαλά, Μίλτος Πασχαλίδης

19 ΤΟ ΣΑΡΑΚΙ ΤΟΥ ΡΕΜΠΩ - Κώστας Θωμαίδης, Μίλτος Πασχαλίδης

20 ΑΠΟΥΣΙΑ - Μίλτος Πασχαλίδης

21 ΕΝΑ ΠΕΥΚΟ ΣΤΗΝ ΑΚΡΟΓΙΑΛΙΑ - Κώστας Λειβαδάς, Μίλτος Πασχαλίδης

22 ΣΑΝ ΤΩΝ ΜΑΤΙΩΝ ΣΟΥ ΤΙΣ ΒΑΦΕΣ - Βασίλης Παπακωνσταντίνου

23 ΠΗΝΕΛΟΠΗ - Βασίλης Παπακωνσταντίνου, Μίλτος Πασχαλίδης

24 ΒΥΘΙΣΜΕΝΕΣ ΑΓΚΥΡΕΣ - Μίλτος Πασχαλίδης

25 ΣΟΥ ΤΗΛΕΦΩΝΩ - Μίλτος Πασχαλίδης

[Geske 37]

Ακούγαμε χτες στο ράδιο Μύθος το «Στα είπα όλα» από αυτό τον δίσκο, δλδ από τον Πασχαλίδη τον ίδιο, και παρόλο την γνωστή μου αδυναμία για τον Μάλαμα γενικά και αυτό το τραγούδι ιδιαίτερα...

λέω να πάρω το δίσκο.

Την επώμνενη φορά που θα ρθω.

[Makis 2,780]

Επειδή παρακολουθώ χρονια την παρουσία του, και τον έχω δει πολλές φορές live μπορώ να πω με βεβαιότητα πως πάντοτε έφυγα με τις καλύτερες εντυπώσεις.Με σεβασμό για το κοινό που παρακολουθεί, με πολύ καλή επικοινωνία, μέ ένα πάθος για ότι τραγουδούσε και έντονο συναισθηματισμό.

Θυμάμαι πριν 4 χρόνια στο Μύλο της Θεσσαλονίκης μια βραδιά, με τον κόσμο να αρνείται να αποχωρήσει και εκείνος να συνεχίζει να τραγουδάει, λεγοντας χαρακτηριστικά: "Εγώ παιδιά για σας τραγουδάω, για σας ήρθα, αν δεν θέλετε να φύγω, συνεχίζουμε" !.Στο τέλος κι ενώ είχαν φύγει οι μουσικοί, τραγούδησε ακόμα και ακαπέλα, και εγκαταλείποντας τη σκηνή, τραγουδούσε και χωρίς μικρόφωνο, την ώρα που κατέβαινε τα σκαλοπάτια....Μαγική βραδιά....

Και ένα σχόλιο για το live cd, τώρα που το άκουσα.

Πολύ καλός ήχος, στοιβαρές ενορχηστρώσεις που συχνά διαφέρουν από τις αρχικές εκτελέσεις, ενδιαφέρουσες συμμετοχές.Από τις κορυφαίες στιγμές το παίξιμο του Καραντίνη στις "Πεθαμένες καλησπέρες" με την εντυπωσιακή δική του εισαγωγή.Και η ερμηνεία του Παπακωνσταντίνου στην "Πηνελόπη" (αν και προσωπικά προτιμώ του Πασχαλίδη) που μας έδωσε τη δυνατότητα να την ακούσουμε από αυτόν, όπως αρχικά ήταν να συμβεί και στο δίσκο ( "Κακές συνήθειες" ) άσχετα αν τελικά ο Παπακωνσταντίνου προτίμησε να πει το "Σαν των ματιών σου τις βαφές".

Ετσι πήραμε μια γεύση απο τη συναυλία όσοι δυστυχώς δεν καταφέραμε να βρεθούμε στο Θέατρο Βράχων, ελπίζω τουλαχιστον να μπήκαν όλα τα τραγούδια, αν και δεν το πιστευω.

Και δεν ξέρω αν είπε ο Πασχαλίδης και το "Ενα όμορφο αμαξι με δυο άλογα" και δεν το έβαλαν στο cd, γιατί το λεει πάντα στα liveτου, μου αρέσει η εκτέλεση του, και θα ήθελα να υπάρχει αποτυπωμένο και σε ένα δίσκο...

Και κάτι τελευταίο.Ο Μιλτιάδης Πασχαλίδης θα είναι καλεσμένος του Οδυσσέα Ιωάννου στον Μελωδία fm την Παρασκευή 25 Νοεμβρίου, και ώρα 18.00-20.00

[gogo 14]

Μια ειδηση (ευχαριστη!) για τους φιλους του Μιλτου Πασχλιδη. Αυτη την Τριτη 29 Νοεμβριου θα ειναι φιλουξενουμενος στο Δευτερο Προγραμμα, 8 με 10 το βραδυ. Δεν θυμαμαι τωρα πως λεγεται η εκπομπη :blink: (και να φανταστειτε οτι την ακουω σχεδον καθε βραδυ... :blink: ααχ! και το' πε ο γιατρος...το Αλτσχαιμερ ειναι κληρονομικο..... ) Να θυμισω οτι οι συχνοτητες του Δευτερου ειναι 103,7 και 102,9 για την Αθηνα, και 90,0 για την Θεσσαλονικη. Για ιντερνετ μη με ρωτησετε... δεν ξερω! Καλη ακροαση!!

[Geske 37]

Δεν ξέρω πόσες φορές έχω ακούσει το «έχουν περάσει χρόνοι δέκα» - έχω χάσει τον λογαριασμό... Μάκη, αντέχεις να σου πω άλλο ένα ευχαριστώ;

Αγαπημένα ως τώρα είναι (εκτός από το «Στα είπα όλα»), το «Σου τηλεφωνώ», και το «ακόμα σ' αγαπώ» που δεν το είχα προσέξει πριν το ακούσω εδώ. Μου έκανε εντύπωση πόσο δυνατά χτυπάνε live τραγούδια που νόμιζα πως τα ξέρω, σαν το «Παραμύθι με λυπημένο τέλος» ή το «Βυθισμένες άγκυρες». Από τις συμμετοχές, ξεχωρίζω τα δυο της Τσαλιγοπούλου και το «Πεθαμένες καλησπέρες» του Μητροπάνου.

Με δυσκολία τα ξεχωρίζω - είναι πραγματικά δίσκος που τον ακούς και τον ξανακούς ΟΛΟ.

Για όσους ενδιαφέρονται, έγραψα την συνέντευξη στον Μελωδία (νόμιζα πως θα λείπω από το σπίτι, αλλά τελικά έμεινα μέσα και δεν την έχασα, χάριν της χιονοθύελλας). Στείλε PM...

[Makis 2,780]

’μεσος, κεφάτος και συγκινητικός συνάμα εμφανίστηκε χτες στο Β' πρόγραμμα της ΕΡΑ ο Μίλτος Πασχαλίδης.

Με πολύ κέφι απάντησε στα μηνύματα των ακροατών από όλη την Ελλάδα, παρουσιάζοντας τον live δίσκο του που μόλις κυκλοφόρησε.

Είπε πως θα τραγουδάει στο «Δίπλα στο ποτάμι" μέχρι τα τέλη Ιανουαρίου, ενώ τα επόμενα δύο Παρασκευοσάββατα(2,3 και 10,11/12) θα είναι μαζί του το συγκρότημα Graviton και τα άλλα δύο (16,17 και 23, 24/12) ο Κρητικός Βασίλης Σκουλάς.

Το Φεβρουάριο θα ξεκινήσει περιοδεία σε μουσικές σκηνές ανά την Ελλάδα.

Στο δεύτερο μέρος της εκπομπής, αφού έφερε από το αυτοκίνητο την κιθάρα του., συγκίνησε ερμηνεύοντας ζωντανά στο στούντιο τον «Ακροβάτη» από του Χαϊνηδες, «του κάτω κόσμου τα πουλιά», τα «Κορίτσια της συγγνώμης» και ολοκλήρωσε την εκπομπή με απόσπασμα από τον αγαπημένο του «Ερωτόκριτο».

Και επειδή φαίνεται πως του άρεσε πολύ στο ραδιομέγαρο της ΕΡΤ είπε να το επισκεφτεί και σήμερα.Στην τηλεόραση αυτή τη φορά, καθώς θα είναι καλεσμένος της Μπήλιως στην εκπομπή «Έχει γούστο» στην ΕΤ1 στις 16.00

[ΘΑΝΑΣΗΣ ΠΟΛΥΜΗΧΑΝΟΣ 11,573]

Tην Τετάρτη 11 Ιανουαρίου 2006 ο Μίλτος Πασχαλίδης θα εμφανιστεί στη μουσική σκηνή Πλατώ της Θεσσαλονίκης έχοντας στο πλευρό του τον σπουδαίο δεξιοτέχνη του μπουζουκιού Μανώλη Καραντίνη.Οι παραστάσεις , αν θυμάμαι καλά, αρχίζουν γύρω στις 10.30 μμ.

[ΘΑΝΑΣΗΣ ΠΟΛΥΜΗΧΑΝΟΣ 11,573]

Tην Τετάρτη 11 Ιανουαρίου 2006 ο Μίλτος Πασχαλίδης θα εμφανιστεί στη μουσική σκηνή Πλατώ της Θεσσαλονίκης έχοντας στο πλευρό του τον σπουδαίο δεξιοτέχνη του μπουζουκιού Μανώλη Καραντίνη.

Η παράσταση ήταν εξαιρετική και το "Πλατώ" ,όπως ήταν αναμενόμενο, ήταν κατάμεστο.

Συμμετείχαν τρεις εξαιρετικοί μουσικοί ο Κώστας Ματσίγκος στην κιθάρα, ο Στέργιος Γαργάλας στο βιολί και φυσικά ο αξεπέραστος Μανώλης Καραντίνης με το μπουζούκι του.

Ξεκίνησαν γύρω στις 11:15μμ με δυο ορχηστρικά κομμάτια τα

"Κάθε κήπος"("Οδός ονείρων")

"Ο κυρ-Αντώνης"

Στη σκηνή ανέβηκε ο Θεσσαλονικιός τραγουδιστής Δημήτρης Κεχαγιάς για να ερμηνεύσει τα

"Ένας κόμπος η χαρά μου"

"Ο Γιάννης ο φονιάς"

Στη συνέχεια γνωρίσαμε την Ιροντίνα (η τραγουδίστρια που συμμετέχει στις "Νύφες" του Σ.Σπανουδάκη), η οποία είπε τα :

"Aγάπη πού'γινες δίκοπο μαχαίρι"

"Ελα πάρε μου τη λύπη"

"Έτσι ειν'η ζωή"

Ο Δημήτρης Κεχαγιάς και πάλι ερμήνευσε τα

"Χαμένο μου όνειρο" (του Σ.Γαργάλα, το έχει πει ο Μ.Λιδάκης)

"Ο Γκρεμός"

Στη συνέχεια ανέβηκε στη σκηνή ο Μίλτος Πασχαλίδης.Δήλωσε ότι αυτή η παράσταση θα είναι τελείως διαφορετική απ'αυτές που κάνει συνήθως και ότι δεν πρόκειται να επαναληφθεί.Επίσης δήλωσε ότι δεν έγινε καμιά πρόβα.Σε μεγάλα κέφια λοιπόν, ξεσήκωσε το κοινό με τα

"Παραμύθι με λυπημένο τέλος"

"Ηράκλειο-Καλαμάτα"

Σ'αυτό το σημείο ο Καραντίνης αποχώρησε.Ο Πασχαλίδης συνέχισε με τα :

"Παραμύθια της οκάς"

"Η μόνη μου πατρίδα είναι ο χρόνος"

"Ακόμα σ'αγαπώ"

"Αγύριστο κεφάλι"

"Μη με ρωτήσεις πούλια μου" (παραδοσιακό) *

"Πηνελόπη"

"Απουσία

"Βυθισμένες άγκυρες"

Μετά από ένα μικρό διάλειμμα ο Πασχαλίδης επανήλθε στη σκηνή μόνος του μ'ένα καταπληκτικό τραγούδι το "Σου τηλεφωνώ" , για να συνεχίσει μ'ένα ποτ-πουρί αποτελούμενο από τα

"Σαν τραγουδάκι"

"Μπαγάσας"

"Αγαπάω κι αδιαφορώ"

"Wish you were here"

"Νύχτωσε νύχτα"

"Μπαγάσας"

"Θα νικήσουμε (Venceremos)"

Πλαισιωμένος και από τους Κ.Ματσίγκο και Σ.Γαργάλα συνέχισε με τα :

"Ο γέρο-νέγρο Τζιμ"

"Κακές συνήθειες"

"Φωτιά μου"

"Βοριάς φυσάει τα λόγια μου" *

Με τη συνοδεία και του Μ.Καραντίνη στη συνέχεια , ακούστηκαν τα

"Στα είπα όλα"

"Παράπονο" ("Τι θέλεις απ'τα νιάτα μου")

"Πεθαμένες καλησπέρες"

"Κάνε λιγάκι υπομονή"

Η Ιροντίνα με τον Δ.Κεχαγιά και τον Μ.Καραντίνη , ο οποίος ξεδίπλωσε και τις φωνητικές του ικανότητες τραγούδησαν τα :

"Όλα σε θυμίζουν" (Ιροντίνα)

"Τι γλυκό να σ'αγαπούν" (Ιροντίνα)

"Δεν ξέρω πόσο σ'αγαπώ" (Ιροντίνα)

"Δεν θα ξαναγαπήσω" (Καραντίνης)

"Πριν το χάραμα" (Καραντίνης)

"Φέρτε μια κούπα με κρασί" (Ιροντίνα)

"Θα σπάσω κούπες" (Ιροντίνα)

"Βρέχει φωτιά στη στράτα μου" (Καραντίνης)

"Τα λιμάνια" (Ιροντίνα)

"Βρέχει στη φτωχογειτονιά" (Κεχαγιάς)

"Σαββατόβραδο" (Κεχαγιάς)

Από το σημείο αυτό και μετά ακούστηκε μια σειρά από πασίγνωστα ορχηστρικά κομμάτια ή αλλιώς ένα μίνι ρεσιτάλ του Μανώλη Καραντίνη.

"Το ζειμπέκικο της Ευδοκίας"

"Χασαποσέρβικο" (από τη "Γειτονιά των αγγέλων")

"Ο χορός του Σάκαινα"

"Χασαποσέρβικο"

Μια μεγάλη έκπληξη επεφύλλασε ο Μ.Πασχαλίδης ερμηνεύοντας για πρώτη φορά , όπως είπε το "Κάποια, κάπου, κάποτε" και συνεχίζοντας με τα

"Ένα αμάξι με δυο άλογα"

"Η γοργόνα"

απόσπασμα από τον "Ερωτόκριτο"

"Παληκάρι στα Σφακιά"

"Γειά σου χαρά σου Βενετιά" και "Παραμύθι με λυπημένο τέλος"

(*σ'αυτά τα τραγούδια , συγχωρέστε με " αλλά δεν ξέρω τους ακριβείς τίτλους)

Παρακολούθησα για πρώτη φορά ζωντανά τον συγκεκριμένο καλλιτέχνη , αν και τον εκτιμώ ιδιαίτερα.Και δεν σας κρύβω ότι ένα κίνητρο ήταν φυσικά και η συμμετοχή του Μανώλη Καραντίνη.

Το λιγότερο που έχω να πω είναι ότι έφυγα με τις καλύτερες εντυπώσεις...

Ήταν μια υπέροχη βραδιά με το τραγούδι να έχει τον πρώτο λόγο...

[gogo 14]

Gia opoion thelei n'akousei, apo afth thn ora to Deftero Programma metadidei zontana to programma tou M. Pasxalidi. Ypenthimizo tis syxnotites 103.7 kai 102.9 gia thn Athina kai 90.0 gia Thessaloniki. Kali akroasi!

[ΘΑΝΑΣΗΣ ΠΟΛΥΜΗΧΑΝΟΣ 11,573]

Yπενθύμιση για όποιον/αν ενδιαφέρεται:

Την προσεχή Δευτέρα στις 20.30 θα μεταδοθεί από το Β'πρόγραμμα η συναυλία του Μ.Πασχαλίδη στο Ωδείο Φίλιππος Νάκας.Τον Μίλτο Πασχαλίδη συνοδεύουν ο Νίκος Παπαναστασίου στο ακορντεόν και η Μαρία Καναβάκη στο πιάνο.

[Agnie 1]

Ο ΜΙΛΤΟΣ ΠΑΣΧΑΛΙΔΗΣ ΔΙΠΛΑ ΣΤΟ ΠΟΤΑΜΙ

Μίλτος Πασχαλίδης

Δίπλα στο Ποτάμι

Παίζοντας με φίλους

Από Παρασκευή 8 Δεκεμβρίου

Για 18 παραστάσεις κάθε Παρασκευή και Σάββατο

είναι ωραίο συναίσθημα να μοιράζεσαι τη σκηνή με ανθρώπους που αγάπησες και εκτιμάς και το κάνω όσο πιο συχνά μου δίνεται η ευκαιρία

λέει ο Μίλτος Πασχαλίδης για το νέο κύκλο εμφανίσεων που ετοιμάζει για φέτος στη Μουσική Σκηνή «Δίπλα στο Ποτάμι».

Στους συμμετέχοντες φίλους θα βρούμε τον Λάκη Χαλκιά, τον Κώστα Λειβαδά, τον Βασίλη Σκουλά και την Πέμυ Ζούνη, με μια ειδική επιμέλεια προγράμματος κάθε φορά.

Το πρόγραμμα των εμφανίσεων:

8-9/12 ΛΑΚΗΣ ΧΑΛΚΙΑΣ

15-16/12 ΛΑΚΗΣ ΧΑΛΚΙΑΣ

22-23-24 ΚΩΣΤΑΣ ΛΕΙΒΑΔΑΣ

29-30/12 ΚΩΣΤΑΣ ΛΕΙΒΑΔΑΣ

5-6/01 ΚΩΣΤΑΣ ΛΕΙΒΑΔΑΣ

12-13/01 ΒΑΣΙΛΗΣ ΣΚΟΥΛΑΣ

19-20/01 ΒΑΣΙΛΗΣ ΣΚΟΥΛΑΣ

27-28/1 ΠΕΜΥ ΖΟΥΝΗ

2-3/2 ΠΕΜΥ ΖΟΥΝΗ

Ώρα έναρξης: 22:30 Τιμή εισιτηρίου: 11 ευρώ

ΔΙΠΛΑ ΣΤΟ ΠΟΤΑΜΙ

Λάμπρου Κατσώνη 189 ’γιοι Ανάργυροι

Πληροφορίες Κρατήσεις τηλ:210 2610444 & 210 2610438

[ΘΑΝΑΣΗΣ ΠΟΛΥΜΗΧΑΝΟΣ 11,573]

Ο Μίλτος Πασχαλίδης θα βρίσκεται σήμερα 13 και αύριο 14 Απριλίου στη μουσική σκηνή "Συρμός".

http://www.musiccorner.gr/news/2007/0039.html

[ΘΑΝΑΣΗΣ ΠΟΛΥΜΗΧΑΝΟΣ 11,573]

Tην Παρασκευή 3 Αυγούστου στις 10μμ οι ακροατές του Β'Προγράμματος της ΕΡΑ θα έχουν την ευκαιρία να ακούσουν το Μίλτο Πασχαλίδη στην τελευταία εμφάνισή του στη μουσική σκηνή "Δίπλα στο ποτάμι" με την Πέμυ Ζούνη σε μια εμφάνιση έκπληξη.

[Agnie 1]

Πρεμιέρα με Μίλτο Πασχαλίδη στον «Συρμό»

Πιστός στο ραντεβού του με το μουσικόφιλο κοινό της Αθήνας, ο Συρμός ανοίγει τις πόρτες του, για 5η συνεχή χρονιά, στις 19 Οκτωβρίου. Πρώτος επιβάτης ο Μίλτος Πασχαλίδης, που θα εμφανιστεί στην γνωστή μουσική σκηνή στις 19, 20, 26 και 27 Οκτωβρίου.

Με περισσότερα από δέκα χρόνια στη δισκογραφία, πέντε προσωπικούς δίσκους (και με τον έκτο να κυκλοφορεί τον Ιανουάριο), ο Μίλτος Πασχαλίδης έχει συμβάλει σημαντικά στο σύγχρονο ελληνικό τραγούδι και έχει καθιερωθεί σαν εξέχον μέλος της «γενιάς των τραγουδοποιών».

Στη δισκογραφία του περιλαμβάνονται μερικά από τα πιο αγαπημένα τραγούδια της τελευταίας δεκαετίας: «Παραμύθι με λυπημένο τέλος», «Πεθαμένες καλησπέρες», «Κακές συνήθειες», «Φωτιά μου», «Αγύριστο κεφάλι» «Στα είπα όλα» κ.ά.

Η μεγάλη του αγάπη όμως παραμένουν οι ζωντανές εμφανίσεις. Εμφανίσεις με παλμό και συναίσθημα που πάντα ξεφεύγουν από το προκαθορισμένο πρόγραμμα (και τα χρονικά όρια) για να προσαρμοστούν στο μοναδικό κλίμα της κάθε βραδιάς, στο συναίσθημα της στιγμής, αλλά και στην παρόρμηση να ακουστούν τραγούδια αγαπημένα, από το έργο άλλων δημιουργών.

Για μόνο 4 βράδια (19, 20, 26 & 27/10) ο Μίλτος Πασχαλίδης και οι μουσικοί του θα βρίσκονται στη μουσική σκηνή του Μεταξουργείου για να υποδεχτούν με τον καλύτερο τρόπο τον φετινό Χειμώνα.

Μουσική σκηνή ΣΥΡΜΟΣ

Κολωνού και Οδυσσέως 14, Πλ. Καραϊσκάκη - Μεταξουργείο

(δίπλα στο σταθμό του μετρό «Μεταξουργείο»)

Τηλ. Κρατήσεων 210 5203661

Είσοδος με ποτό: 15

http://entertainment.flash.gr/music/releas...7/10/8/22661id/

[Agnie 1]

Ζούνη - Πασχαλίδης στο Πολις stage

Mετά την επιτυχημένη συνεργασία του καλοκαιριού, ο Μίλτος Πασχαλίδης και η Πέμη Ζούνη συνεχίζουν τις παραστάσεις με τίτλο ΄΄Τα πρόσωπα του Έρωτα΄΄ στις 26 και 27 Νοεμβρίου, καθώς και στις 3 και 4 Δεκεμβρίου, στο Πolis stage , έναν ιδιαίτερα ατμοσφαιρικό και με ασυνήθιστο για τα δεδομένα της αθηναϊκής νύχτας design χώρο.

Πολλές φορές αναρωτηθήκαμε πόσοι καλλιτέχνες αρκούν για να δημιουργήσουν μια αξέχαστη παράσταση. Για το Μίλτο Πασχαλίδη και την Πέμη Ζούνη η απάντηση είναι εύκολη. Έχουν αποδείξει και οι δύο άλλωστε πως μπορούν να μας ταξιδέψουν σε παραμυθένιες πατρίδες, στο φως της νύχτας, μόνοι τους. Ο καθένας με το δικό του μοναδικό τρόπο τραγουδά, υποδύεται, ερμηνεύει. Η συνάντηση ήταν αναπόφευκτη, πώς αλλιώς θα μπορούσαμε να απολαύσουμε μια μαγευτική σύνθεση με στοιχεία κλεμμένα απ� τη μουσική, το θέατρο, την τέχνη;

Τα φώτα χαμήλωσαν, οι φωνές σώπασαν, τα πρόσωπα του έρωτα σαν από χρόνια έτοιμα για αυτή τη βραδιά ανέβηκαν στη σκηνή. Ο Μίλτος αγκαλιά με την κιθάρα, η Πέμη αγκαλιά με τον ένα και μοναδικό ρόλο, το ρόλο της γυναίκας, γίνονται ένα παραμύθι που ζωντανεύει για να μας ταξιδέψει μαζί του. Η συνάντηση, η γνωριμία, ο έρωτας, μικρές στιγμές από τη ζωή μας συνθέτουν μια ιστορία αληθινή όσο το «Όνειρο» του Σαίξπηρ. Μια ιστορία τολμηρή όπως τα περάσματα απ� το ροκ στο λαϊκό, έμμονες ιδέες που γίνονται τραγούδια.

Γνωστές επιτυχίες και άγνωστες διαδρομές με δύο μεγάλους καλλιτέχνες που τολμούν να συνυπάρξουν. Ο Μίλτος Πασχαλίδης και η Πέμη Ζούνη σε μια μουσική παράσταση γεμάτη από στιγμές, τραγούδια, αθώες και ένοχες σκέψεις, γεμάτη πρόσωπα, «Τα Πρόσωπα του Έρωτα». Μικρές φαινομενικά ασήμαντες φράσεις σ� ένα περιεχόμενο εικόνας συγκλονιστικό.

ΠOLIS Stage

Π. Ράλλη 18

210 3476316

http://entertainment.flash.gr/music/releas.../11/21/23050id/

[ΘΑΝΑΣΗΣ ΠΟΛΥΜΗΧΑΝΟΣ 11,573]

Νέος δίσκος από το Μίλτο Πασχαλίδη με τίτλο "Ψωμί κι εφημερίδα".

(Δεν έχω ακούσει ακόμα το τραγούδι , πάντως ο τίτλος μου αρέσει ιδιαίτερα).

Από το musical.gr

ΨΩΜΙ Κ' ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ

Πέμπτο studio album για τον Μίλτο Πασχαλίδη, και έκτο στην σειρά μετά το εξαιρετικά επιτυχημένο «Εχουν περάσει χρόνοι δέκα» live album του.

Ενας από τους τραγουδοποιούς της νεότερης γενιάς με προσωπικό μουσικό ύφος και στίγμα. Για πρώτη φορά στο καινούριο του album «Ψωμί + εφημερίδα», ο Μίλτος Πασχαλίδης, τραγουδάει πέρα από τις δικές του συνθέσεις, τραγούδια άλλων δημιουργών.

Δύο τραγούδια έχει γράψει ο Κώστας Λειβαδάς, ένα ο Γιώργος Ανδρέου, ένα ο Στέργιος Γαργάλας με στίχους του Οδυσσέα Ιωάννου και ένα ο Ε. Μωραΐτης με στίχους της Σούλας Καλφοπούλα και του Βασίλη Ταμβάκη.

«Ψωμί + εφημερίδα», το νέο album του Μίλτου Πασχαλίδη, που από τον τίτλο του ακόμα δηλώνει πως πέρα από τους έρωτές μας που και αυτοί έχουν το ρόλο τους στο album, το τραγούδι είναι μέρος της κοινωνικής πραγματικότητας.

Συμμετέχει η Γιώτα Νέγκα ερμηνεύοντας το τραγούδι ΤΩΡΑ ΠΟΥ ΕΙΔΑ ΤΑ ΟΝΕΙΡΑ ΣΟΥ.

Το album συνοδεύεται από ένθετο βιβλιαράκι με τους στίχους των τραγουδιών, τους συντελεστές και άλλες πληροφορίες.

Ερμηνευτής: ΜΙΛΤΙΑΔΗΣ ΠΑΣΧΑΛΙΔΗΣ

Συνθέτης: ΜΙΛΤΟΣ ΠΑΣΧΑΛΙΔΗΣ, ΚΩΣΤΑΣ ΛΕΙΒΑΔΑΣ, ΣΤΕΡΓΙΟΣ ΓΑΡΓΑΛΑΣ, ΓΙΩΡΓΟΣ ΑΝΔΡΕΟΥ, Ε. ΜΩΡΑΪΤΗΣ

Στιχουργός: ΜΙΛΤΙΑΔΗΣ ΠΑΣΧΑΛΙΔΗΣ, ΟΔΥΣΣΕΑΣ ΙΩΑΝΝΟΥ, ΚΩΣΤΑΣ ΛΕΙΒΑΔΑΣ, ΓΙΩΡΓΟΣ ΑΝΔΡΕΟΥ, ΣΟΥΛΑ ΚΑΛΦΟΠΟΥΛΟΥ, ΒΑΣΙΛΗΣ ΤΑΜΒΑΚΗΣ

Συμμετοχές: ΓΙΩΤΑ ΝΕΓΚΑ

Εταιρεία: MINOS-EMI

Κυκλοφορία: 13/12/2007

A/A ΤΙΤΛΟΣ

1 ΨΩΜΙ Κ' ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ

2 ΚΟΨΕ ΤΗΝ ΠΕΙΝΑ ΣΟΥ

3 ΗΜΙΚΡΑΝΙΑ

4 ΤΩΡΑ ΠΟΥ ΕΙΔΑ ΤΑ ΟΝΕΙΡΑ ΣΟΥ - Γιώτα Νέγκα

5 Ο,ΤΙ ΚΙ ΑΝ ΖΗΣΕΙΣ

6 ΞΕΧΑΣΜΕΝΗ

7 ΕΛΙΑ

8 ΧΙΛΙΑ ΠΟΤΑΜΙΑ

9 ΜΙΚΡΟ ΜΟΥ ΘΑΥΜΑ

10 ΠΡΩΤΟΧΡΟΝΙΑ

11 ΞΗΜΕΡΩΣΕ

http://www.musical.gr/cddetails.php?gui_la...951956622&cat=2

[ΘΑΝΑΣΗΣ ΠΟΛΥΜΗΧΑΝΟΣ 11,573]

Μια πολύ ενδιαφέρουσα συνέντευξη του Mίλτου Πασχαλίδη για το Μusicheaven

Ένα ζεστό μεσημέρι, στην τελευταία ανάσα του Γενάρη. Συναντούμε σ ένα μικρό καφέ τον Μιλτιάδη Πασχαλίδη με μια πυκνή γενειάδα, έτσι για να κρύβει καλά το παιδί που απέμεινε μέσα του

Περιμέναμε στη στάση του λεωφορείου στο σταθμό της Ειρήνης το Μίλτο. Απο τα σκαλιά, εντελώς τυχαία ανεβαίνει ο Νίκος (Apataggelos)... μας βλέπει και χαμογελάει έκπληκτος... "Έλα για καφέ", του λέω... η Γιούλη χαμογελάει γιατι ξέρει το λόγο... "’σε έχω αργήσει για τη δουλειά", απαντάει ο Νίκος. "Οι δυό σας θα είστε;", ρωτάει... "Όχι, θα ειναι κ ο Μίλτος"..."Ποιός Μίλτος;....Σήμερα θα γίνει η συνέντευξη;;;;;"...εκείνη τη στιγμή καταφθάνει ο Μίλτος με το αυτοκίνητο. Η Γιούλη και εγώ επιβιβαζόμαστε και με μια επιτόπια στροφή φεύγουμε. Ο Νίκος απέμεινε να στρίβει το τσιγάρο του...

Σε πέντε λεπτά έχουμε καθίσει σε ένα καφέ κοντά στο σπίτι του...παραγγέλνουμε, ενω ταυτόχρονα τιμάμε με περισσή ευχαρίστηση τα καλτσούνια που του έφερε η Γιούλη...

Βασίλης (Termite): Ανοίγω έτσι;;; Πάμε...

Μίλτος Πασχαλίδης: Χαίρετε! Καλώς σας βρήκα!

Γιούλη (Steinway): Καλώς σε βρήκαμε Μίλτο! Πρώτα απ όλα πες μας δυο λόγια για το MusicHeaven.

Μ.Π.: Δεν το βλέπω πολύ συχνά όπως κανένα site, ούτε το δικό μου. Η αίσθηση που έχω απ το MusicHeaven είναι απ το live που έγινε πέρυσι. Ήταν μια πολύ ωραία, τρυφερή και συγκινητική βραδιά. Εκεί γνώρισα πολλά παιδιά απ το MusicHeaven και συνειδητοποίησα ότι έχουν μέσα τους πολλή αγάπη για τη μουσική και ότι δεν είναι ένα μάτσο ψώνια που θέλουνε να κάνουνε φιγούρα. Χαίρομαι ιδιαίτερα που υπάρχουν εκεί πρόσωπα που αγαπάνε τη μουσική μου.

Βασίλης: Το θυμάσαι έντονα το live εκείνο;

M.Π.: Όσο μπορώ! Πολύ στρίμωγμα, αλλά ωραίο στρίμωγμα και μια ελευθεριότητα στη σκηνή που αρμόζει σε τέτοιες βραδιές. Γιατί αυτές οι βραδιές δεν πρέπει να είναι στημένες, πρέπει να έχουνε και μια ελευθεριότητα.

Βασίλης: Κάτι ακόμα που απορρέει απ όλο αυτό. Μπορούμε να βλέπουμε τέτοιες βραδιές κι αλλού, εκτός απ τα Live του MusicHeaven;

Μ.Π.: Νομίζω γίνονται τέτοιες βραδιές κατά καιρούς. Εγώ έχω παρευρεθεί σε πολλές παρόμοιες, αλλά τέτοιες εκδηλώσεις χρειάζονται πάρα πολύ κόπο για να οργανωθούν στοιχειωδώς σωστά. Διότι όταν συμμετέχουν αρκετά ονόματα ή γκρουπ σε μια βραδιά και μόνο το στήσιμο της ηχητικής εγκατάστασης είναι ένας πονοκέφαλος που μπορεί να κρατήσει βδομάδα. Χρειάζεται πολύ ατομική εργασία και πολύ εθελοντική προσφορά για να γίνει και αυτό το εκτίμησα διπλά.

Βασίλης: Ας ξεκινήσουμε απ τον τελευταίο σου δίσκο «ψωμί κι εφημερίδα»!

Γιούλη: Απ όταν ήσουν πιτσιρικάς έκλεβες το γλυκό μέσα απ το βάζο, έφτιαχνες κούκλες από χαρτί. Με τα χρόνια μεγαλώνοντας, γούσταρες απογεύματα με καφέ και τσιγάρο κι έρχεσαι τώρα με το δίσκο «ψωμί κι εφημερίδα», σα να πολεμάς μέχρι και σήμερα για ένα κομμάτι αγάπη. Για τέτοια μάχη τραγουδάς κι εδώ;

M.Π.: Η αγάπη είναι το ψωμί. Ο τίτλος ψωμί κι εφημερίδα έχει δυο έννοιες μέσα μου : η μια είναι ότι μ έστελνε η μάνα μου να φέρω πάντα. Ακόμα και τώρα άμα περάσω απ το σπίτι μου παραγγέλνει να της φέρω ψωμί κι εφημερίδα. Είναι μια παιδική μνήμη της οποίας την αντιστοιχία στην αληθινή ζωή την κατάλαβα μεγαλώνοντας. Σήμερα για μένα είναι πιο επιτακτικό από ποτέ πως ο άνθρωπος της μεγαλούπολης, ο πολίτης, ο εργάτης, αν χρειάζεται μια βάση για να πει ότι από κει και πάνω αρχίζει και ξεκινάει να χτίζει τη ζωή του είναι αγάπη και ενημέρωση. Χωρίς αυτά τα δυο δεν πας πουθενά. Χωρίς αγάπη ούτως ή άλλως πουθενά αλλά τώρα έτσι όπως ζούμε χρειάζεται σίγουρα και η ενημέρωση. Κι απ τα κομμάτια της ενημέρωσης που βρίσκω το πιο ρομαντικό και τρυφερό είναι η εφημερίδα.

Βασίλης: Διαβάζεις εφημερίδες;

M.Π.: Διαβάζω κάθε μέρα.

Βασίλης: Η γνώμη σου γι αυτές, για τον έγγραφο τύπο;

M.Π.: Είναι καλύτερος απ τον ηλεκτρονικό μακράν. Εννοώντας την τηλεόραση, το ραδιόφωνο και το ίντερνετ. Νομίζω πως το βασικό ζήτημα για να καταθέσεις μια άποψη και να χεις λίγο χρόνο να τη σχολιάσεις, επιτυγχάνεται πια μόνο με τις εφημερίδες, χωρίς να σημαίνει ότι είναι τέλειες.

Βασίλης: Τηλεόραση βλέπεις; Έχεις χρόνο;

M.Π.:Βλέπω ναι! Υπάρχουν μέρες που βλέπω στα πεταχτά, μέρες που δε βλέπω καθόλου και μέρες που ζαβλακώνομαι.

Βασίλης: Οπότε έχεις σχηματίσει μια γνώμη για την επικαιρότητα. Μια γενική εικόνα όλων αυτών; Είμαστε στις μέρες του dvd.

M.Π.: Η γενική εικόνα είναι πόσο γρήγορα ξεφούσκωσε όλο αυτό. Σιγά το σεμνά και ταπεινά ρε μεγάλε.

Βασίλης: Το μέλος vaninoui ρωτάει: Θεωρείς ότι όταν βγαίνει ο καινούργιος σου δίσκος είναι κάτι διαφορετικό από αυτό που ήδη υπάρχει στη μουσική επικαιρότητα και στην ελληνική μουσική πραγματικότητα;

M.Π.:Οποιοσδήποτε δίσκος που βγαίνει καταθέτει μια διαφορετικότητα ή τουλάχιστον έχει αυτή την πρόθεση. Βέβαια, αν το πετυχαίνει είναι ένα ερώτημα που δεν μπορώ να απαντήσω εγώ για το δικό μου δίσκο. Απαντάει ο κόσμος, αυτοί που μ αγαπούν και η δισκογραφία. Ξέρω ότι η πρόθεση κάθε φορά που βγάζεις ένα δίσκο είναι για να πεις με άλλα λόγια αυτό που νιώθεις εκείνη τη στιγμή. Με άλλα λόγια, γιατί ο καθένας από εμάς, ένα δυο θέματα επεξεργάζεται σε όλη του τη ζωή. Απλώς εγώ κάθε φορά που σταματάει να με καλύπτει το εκφραστικό μέσο που χρησιμοποίησα στον προηγούμενο δίσκο κάνω έναν καινούργιο δίσκο, αλλιώς δεν κάνω. Αν αρχίζω και νιώθω ότι δε με καλύπτει πια, κινητοποιούμαι να ψάξω μέσα μου τι δε με καλύπτει και ξεκινώ να γράφω.

Γιούλη: Το μέλος Tren ρωτάει: Παρ ότι έχεις το χάρισμα και συνθέτεις και τραγουδάς, δίνεις την ευκαιρία και σ άλλα πρόσωπα να συμμετέχουν σ αυτό που κάνεις και να γράφονται τα ονόματα τους στα οπισθόφυλλα. Πως οσφραίνεσαι το δυνατό στίχο και πως καταφέρνεις να κάνεις τόσο εύστοχες επιλογές;

M.Π.:Καταρχήν, είναι πολύ τεχνοκρατικό το «δίνω την ευκαιρία» γιατί εδώ έχουμε να κάνουμε με πρόσωπα καταξιωμένα στη δισκογραφία και στη συνείδηση του κόσμου. Γ. Ανδρέου, Κ. Λειβαδάς, Οδ. Ιωάννου, Στέλιος Γαργάλας και η Γιώτα Νέγκα που μου έκαναν την τιμή να συμμετέχουν στο δίσκο μου. Όσο για το πώς οσφραίνομαι αν κάτι μου πάει, είναι θέμα αισθητικής πιο πολύ. Δηλαδή δεν είναι κάτι βαθύ που το φιλτράρω πολύ βαθιά μέσα μου. Απλά ξέρω τι είναι του γούστου μου και τι μπορώ να υποστηρίξω. Τώρα, αυτός ο δίσκος έχει μέσα τραγούδια και άλλων γιατί έτσι είχε χτιστεί στην αρχή. Στην αρχή είχα σκεφτεί να κάνω δίσκο μόνο με τραγούδια άλλων και να μαι μόνο τραγουδιστής. Μου δώσανε κάποια τραγούδια κάποιοι φίλοι, μέσα σ αυτά είναι κι αυτά τα τέσσερα που έβαλα στο δίσκο. Κάποια στιγμή λοιπόν, όταν έγινε αυτό για λόγους που δεν ξέρω, κινητοποιήθηκα κι άρχισα να γράφω κι εγώ. Κάποια απ αυτά που έγραφα ήταν ιδέες χρόνων, όπως το «ψωμί κι εφημερίδα» που το παιδεύω μέσα μου τέσσερα χρόνια ως ιδέα και κάποια ήταν ακαριαία. Τελικά όταν σχηματίστηκε ένα υλικό, αποφάσισα να βρω ένα τρόπο να φτιάξω μια ενότητα τραγουδιών που ακόμα κι αν δε διαβάσεις ποιοι έχουν γράψει τα τραγούδια, ν ακούγεται ως ενότητα ενός ανθρώπου.

Βασίλης: Αγαπημένο κομμάτι απ το δίσκο;

M.Π.:Δεν έχω αγαπημένο. Μόνο αγαπημένο κομμάτι αυτές τις μέρες. Το «Χίλια ποτάμια» που έχω γράψει για τη Λαμπρινή. Αύριο μπορεί να είναι η ελιά, αυτό έχει να κάνει με το πώς είμαι σήμερα.

Γιούλη: Ούτως ή άλλος αυτός ο δίσκος, θεωρώ πως έχει αντιφάσεις. Απ τη μια η αντιμετώπιση του σύγχρονου ανθρώπου με κυνικότητα, κι απ την άλλη η «ξεχασμένη» με το στάχυ στα μαλλιά, που είναι πιο ποιητικό. Οπότε πιστεύεις, αυτός που θα σ ακούσει όση ανάγκη έχει από αλήθειες, άλλη τόση έχει κι από παραμύθια;

M.Π.:Καταρχήν, ως πρόσωπα είμαστε ένα σύνολο αντιφάσεων. Εγώ, υπάρχουνε μέρες που μπορεί να είμαι σε μια παρέα και να ξεκαρδίζομαι στα γέλια και μέρες που έχω τις μαύρες μου. Δεν είμαι μονοδιάστατος ως προσωπικότητα, κανείς από εμάς δεν είναι. Σα δημιουργός έχω εμμονές αλλά δε μ ενδιαφέρει να παρουσιάζω μόνο τη μια πλευρά των πραγμάτων. Αφού και το παραμύθι είναι μέσα στη ζωή, όπως είναι και η σκληρή πραγματικότητα. Νομίζω εδώ που ήρθαμε, πρέπει να ζήσουμε μ αυτό και να το αντέξουμε μ ένα τρόπο.

Γιούλη: Το μέλος Palmos ρωτάει αν πιστεύεις ότι αυτό που παρουσιάζεται στο «Κόψε την πείνα σου μπορεί ν αλλάξει.» Έχεις ελπίδα;

M.Π.:Το τραγούδι αυτό είναι μια μορφή καταγγελίας, δεν προτείνει λύση. Ένα τραγούδι που λέει με απλά λόγια «μπάφιασα δεν αντέχω άλλο». Αν δεν είχα ελπίδα θα πέθαινα. Το ζήτημα είναι ότι η ελπίδα δε φτάνει, πρέπει να κάνεις και κάτι γι αυτό. Το να επισημαίνεις ένα πρόβλημα επίσης δε φτάνει, πρέπει να προτείνεις τουλάχιστον ξεκινώντας απ τον εαυτό σου. Να κοιτάξεις το κομμάτι που σ αφορά στο σύμπαν και να δεις πως μπορείς να το βελτιώσεις. Πως μπορείς να ζήσεις μέσα σε αυτό το σύμπαν, μη κάνοντας αυτά που καταγγέλλεις.

Βασίλης: Εμένα μ άρεσε που χρησιμοποίησε τη λέξη παραμύθι. Και πάνω σε αυτό από την Μelia: «Θα χαρακτήριζα το Μίλτο έναν πολύ καλό παραμυθά, ερμηνευτή και τραγουδοποιό που εξιστορεί, μου αφήνει έντονη αυτή την αίσθηση όταν τον ακούω, ιδιαίτερα ο τρόπος που ερμηνεύει έχει έντονα το αφηγηματικό στοιχείο. Ο ενδεικτικός τρόπος που ερμήνευσε το απόσπασμα του Ερωτόκριτου, σε φαντάζομαι να ερμηνεύεις τραγούδια για παιδιά»- ωραία πρόταση!

M.Π.:Ο Παραμυθάς είναι πολύ σημαίνον πρόσωπο και χρειάζεται πολύ μεγάλη σοβαρότητα. Δεν ξέρω αν είμαι παραμυθάς, ξέρω ότι θα με γοήτευε να μπορώ να λέω τις ιστορίες μου και να γοητεύω το ακροατήριο μ έναν τρόπο. Κάποιες φορές, αυτό επιτυγχάνεται στις συναυλίες. Αλλά δεν ξέρω αν είμαι παραμυθάς, ωραίο θα τανε!

Γιούλη: Μιας και αναφερθήκαμε στα παιδιά και στα παραμύθια. Να μας μιλήσεις γι αυτό που κάνεις τώρα με το Χρήστο Θηβαίο «Πέτρα, ψαλίδι, χαρτί»; Πες μας δυο λόγια για να συμμετάσχει κι ο κόσμος σ αυτό το μουσικό σας παιχνίδι που ξεκίνησε στις 25 του Γενάρη.

M.Π.:Με το Χρήστο είμαστε φίλοι και συνεργάτες 12 χρόνια. Μια σχέση παγιωμένη που δεν κινδυνεύει από κάτι. Έτσι πάντα σκεφτόμασταν να τραγουδήσουμε μαζί και όλο το αφήναμε για του χρόνου. Οπότε κάποια στιγμή τον Αύγουστο, με πήρε τηλέφωνο να με ρωτήσει αν υπάρχει λόγος να περιμένουμε μέχρι του χρόνου και βάλαμε μπροστά. Το ονομάσαμε πέτρα, ψαλίδι, χαρτί γιατί κι οι δύο έχουμε κομμάτια παιδικότητας καλά φυλαγμένα, τα οποία κάποια απ αυτά τα εμφανίζουμε και στη σκηνή. Το πρώτο διήμερο ήταν εξαιρετικό κι ελπίζω να πάει πολύ καλά αυτή η συνεργασία.

Βασίλης: Για το χώρο που βρίσκεστε;

M.Π.: Το «Δίπλα στο ποτάμι» για μένα είναι σαν σπίτι. Ένας χώρος που παίζω τα 5 τελευταία χρόνια και ο Χρήστος επίσης τα 2 τελευταία χρόνια. Τραγουδάω σχεδόν 20 χρόνια, είμαι 39 χρονών, οπότε είναι πολύ σημαντικό να μην ταλαιπωρούμαι. Έχω ταλαιπωρηθεί πολύ με χώρους και εκατοντάδες ταξίδια. Διαλέγω πια να πηγαίνω και να παίζω σε χώρους που αισθάνομαι εγώ καλά, οικεία.

Βασίλης: Πότε θ ανέβετε Θεσσαλονίκη;

M.Π.:Αύριο θ ανέβω εγώ να κάνω παρουσίαση του δίσκου μου «ψωμί κι εφημερίδα» στη Βάρδια και 18-19 του Φλεβάρη θ ανέβουμε με το Χρήστο.

Γιούλη: Θα κάνετε περιοδείες;

M.Π.: Θα κάνουμε περιοδεία το καλοκαίρι. Το χειμώνα ότι προκύψει γιατί έχοντας σταθερό το Παρασκευοσάββατο κάθε βδομάδα, δεν ξέρω πόσες δυνατότητες κι ευκολίες θα χουμε, αλλά το καλοκαίρι θα κάνουμε περιοδεία σ όλη την Ελλάδα. (Σε νεοτερη επικοινωνια μας με το Μίλτο, μαθαμε ότι η συνεργασια του με το Χ.Θηβαίο δε θα συνεχιστει το καλοκαιρι. Ο Χρήστος θα τραγουδήσει με το Βασίλη Παπακωνσταντίνου και ο Μίλτος με κάποιον άλλο συνάδελφο, το όνομα του οποίου θα είναι έκπληξη)

Βασίλης: Κατράκειο θα πάτε; Για να ξέρουμε να κλείσουμε εισιτήριο από τώρα, σε περιμένουμε είμαστε πολλά musiheavenακια εκεί.

M.Π.: Δεν ξέρω από τώρα. Αυτά βγαίνουνε το Μάιο συνήθως.

Βασίλης: Τώρα μιας και κλείνουμε αυτό το κεφάλαιο με το Θηβαίο, ας πάμε στο μεγάλο κεφάλαιο που είχα απορία: Θοδωρής Παυλάκος.

M.Π.:Τι σχέση έχει με το Θηβαίο τώρα αυτό;

Βασίλης: Καμιά (γέλια)

Γιούλη: Απλά ο Θοδωρής είναι απ τα πιο σημαντικά μέλη του musicheaven.

Βασίλης: Για να καταλάβεις, ρωτάει ο Νίκος (apataggelos): Θοδωρής Παυλάκος. Πόσο σε επηρέασε η συνεργασία σου με το Θοδωρή και αν υπάρχει προοπτική να συμβεί κάτι ανάλογο στο μέλλον.

M.Π.:Με το Θοδωρή είμαστε φίλοι απ το 1993. Τον αγαπώ πολύ. Θεωρώ ότι είναι ένας πολύ σπουδαίος τραγουδοποιός, που ποτέ δεν έπεσε στο σωστό timing. Δηλαδή, θεωρώ ότι αν έβγαινε τη δεκαετία του 90 θα έκανε πάταγο. Για λόγους που κάποιους ξέρω, κάποιους δεν ξέρω, δεν έγινε αυτό. Δε γίνανε οι δικές του δισκογραφικές εργασίες όπως έπρεπε, με αποτέλεσμα στο ευρύ κοινό να μην έχει αναγνωριστεί η μεγάλη τραγουδοποιητική του αξία και να τον ξέρουνε λιγότεροι άνθρωποι απ ότι θα άξιζε. Επιπλέον, έχει και λιγότερες ανταμοιβές απ αυτές που του αξίζουν. Κατά καιρούς έχουμε γράψει τραγούδια μαζί, αλλά κυρίως έχω τραγουδήσει δικά του τραγούδια τα οποία αγαπώ πάρα πολύ. Το ερώτημα εάν θα συνεργαστώ με το Θοδωρή στο μέλλον, δεν είναι ερώτημα γιατί έχουμε μια διαρκή συνεργασία.

Γιούλη: Εγώ θεωρώ ότι μια στιγμή πληρότητας με το Θοδωρή ήτανε το «ό, τι αγαπάς δεν τελειώνει», οπότε θα περιμένουμε κι άλλες τέτοιες στιγμές.

M.Π.:Απολύτως. Αλλά αποφεύγω να βάζω κι ένα τραγούδι σε κάθε δίσκο, για να μην υπάρξει κάποια αίσθηση ότι ο Θοδωρής είναι κάποια μορφή μαϊντανού σε μένα. Έχω πολλά τραγούδια του Θοδωρή αυτή τη στιγμή και κάποια απ αυτά θα χωρούσαν στον δίσκο αυτόν. Δε θέλω να το κάνω μ αυτό τον τρόπο και για να τον προστατεύσω. Να προστατευτούμε από την αναγκαστική συνύπαρξη. Να μη σκέφτεται κανείς ότι έκανε δίσκο ο Πασχαλίδης και υποχρεωτικά θα χει και 2-3 τραγούδια του Παυλάκου μέσα. Αυτό πρέπει να γίνεται με φειδώ κι όταν έρθει η στιγμή. Μακάρι να έρθει κάποια στιγμή ένα δίσκο ολόκληρο με δικά του τραγούδια!

Γιούλη: Πως γνωριστήκατε με το Θοδωρή;

M.Π.:Δε θες να μάθεις! Είναι μια πολύ μπερδεμένη ιστορία απ την οποία με καλή διάθεση εγώ κι ο Θοδωρής βγήκαμε! Αυτή την ιστορία πρέπει να την κάνει κανείς βιβλίο, όχι συνέντευξη. Και οι μόνοι που δε φταίγαμε ήμασταν εγώ κι ο Θοδωρής γι αυτό και παραμείναμε φίλοι, δείχνοντας τότε φοβερή εμπιστοσύνη ο ένας στον άλλο.

Γιούλη: Να χει τον τίτλο ΜΙΘΟ απ τα αρχικά σας, το βιβλίο!!!

M.Π.:Μπορεί να λέγεται και ΠΑΣΠΑ!! Ή ΠΑΠΑΣ κι αυτό καλό!! (γέλια)

Βασίλης: Ο άλλος Νίκος (uNick) λέει: «εκτός από θετικά σχόλια ακούγονται όπως και για όλους τους διάσημους ανθρώπους κάποια αρνητικά. Κάποιοι σε θεωρούν αλαζόνα, υπερόπτη κ.τ.λ. Τι θα απαντούσες στους επικριτές σου»;

M.Π.: Οι άνθρωποι οι οποίοι δε με γνωρίζουν αλλά σχηματίζουν μια εντύπωση για μένα, από τραγούδια μου ή από το ότι πέρασα από δίπλα τους την ώρα που ανεβαίνω τη σκηνή ή επειδή βρέθηκα μαζί τους στο μπαρ της συναυλίας για 3 λεπτά πριν βγω, είτε πουν ότι είμαι ο καλύτερος άνθρωπος στον κόσμο, είτε πουν ότι είμαι ο χειρότερος άνθρωπος στον κόσμο, η γνώμη τους έχει ελάχιστη σημασία διότι δε με ξέρουν. Οπότε δεν μπορώ να απαντήσω στον αν έχω καβαλήσει το καλάμι, αν είμαι υπερόπτης ή αλαζόνας, όπως δεν μπορώ να απαντήσω στον αν είμαι φιλεύσπλαχνος, φιλάνθρωπος και καλοσυνάτος. Γενικά, θα θελα να απαντήσω, σε όσους με ευκολία πετάνε μια ατάκα, μ ένα στίχο της Λίνας Νικολακοπούλου που λέει: «Στο βάθος το ζηλεύουμε αυτό που ρεζιλεύουμε».

Βασίλης: Έχεις κομμάτι άλλου καλλιτέχνη που θα θελες να χες γράψει εσύ;

M.Π.: Το «ημερολόγιο» του Θηβαίου. Πουλάω το σπίτι μου για να μου το γράψει. Στ αλήθεια, του δίνω το σπίτι να μου γράψει τα πνευματικά δικαιώματα (γέλια).

Βασίλης: Έχοντας παρακολουθήσει όλη σου δισκογραφική σου πορεία και της συναυλιακής σου πορείας, θεωρώ ότι είτε σου έχουνε δώσει, είτε έχεις πει εσύ, είτε έχεις βρεθεί συγκυριακά όπως στα 30χρόνια του Βασίλη που ερμήνευσες το Πρώτη Μαΐου, έχεις πει εκπληκτικά κομμάτια.

M.Π.: Προφανώς έχω τραγουδήσει πολύ ωραία τραγούδια, έχω αγαπηθεί πολύ, έχουν αγαπηθεί πράγματα που έχω τραγουδήσει, άλλα πριν απ όλα είμαι ακροατής της μουσικής. Δε γεννήθηκα συνθέτης, ακροατής γεννήθηκα. Γεννήθηκα ν ακούω μουσική, ν αγαπάω τη μουσική. Κυρίως λοιπόν, έχω αγαπήσει τη μουσική των άλλων όχι τη δικιά μου. Φαντάζεσαι ότι ακούω στο σπίτι Πασχαλίδη; Ούτε γι αστείο..

Βασίλης: Τι ακούς στο σπίτι;

M.Π.: Αυτή την εποχή ακούω το τελευταίο του Springsteen το magic, του Αγγελάκα με το Βελιώτη όπου όλοι οι ήχοι είναι παιγμένοι απ το τσέλο του Βελιώτη. Δεν ακούω σκυλάδικα, ελαφρό- ποπ.

Βασίλης:Η γνώμη σου γι αυτά; Μπορείς ν ακούσεις καλά κομμάτια μέσα από κει;

M.Π.: Καλά κομμάτια είναι τα κομμάτια που σε συγκινούν, για ότι συγκινεί τον υπόλοιπο κόσμο δεν έχω να πω κάτι, εγώ λέω τι συγκινεί εμένα. Εμένα δε με συγκινούν, τα βρίσκω σαχλαμάρες τα πιο πολλά.

Γιούλη: Ακουμπάνε στην τσέπη κι όχι στην ψυχή;

M.Π.: Τώρα, αν μέσα σε όλο αυτό το κλίμα, υπάρχουνε και 1-2 καλά τραγούδια, αυτό είναι ακόμα χειρότερο κι αποδεικνύει ότι υπάρχουν κάποιοι άνθρωποι που έχουνε ταλέντο το οποίο το σπαταλάνε κάνοντας βλακείες. Δηλαδή καλύτερα να μην έχουνε και καλά τραγούδια, είναι ακόμα πιο θλιβερό. Γιατί σημαίνει ότι συμβαίνει επίτηδες.

Γιούλη: Είχες γράψει σ ένα τραγούδι «όποιος κοιτάει τους ουρανούς μονάχος ταξιδεύει», κάπως έτσι γράφεις μουσική; Κοιτάζοντας τους ουρανούς γράφεις ή είναι ουτοπικό όλο αυτό;

M.Π.: Κοιτάω τον ουρανό, άλλα όπως λέει κι ο Χρήστος «η φτέρνα μου είναι δεμένη με το χώμα». Απέναντι στην τέχνη μας, απέναντι στη μουσική και στην τραγουδοποιία οφείλουμε να μαστε ταπεινοί. Απέναντι στο καθεαυτό υλικό, στη μουσική των άλλων, στη μουσική τη δικιά μας και σε όλη τη μουσική που μας περικλείει είμαστε ταπεινοί. Τώρα, απέναντι στα πρόσωπα κρίνεις κάθε φορά τι θέλεις να είσαι ή τι σ ενδιαφέρει να είσαι. Αλλά απέναντι στη μουσική πρέπει να είσαι γειωμένος πολύ. ’λλωστε, έχει υπάρξει κάποιος που λέγεται Schubert, Mozart κ.τ.λ. Εμείς τραγουδάκια γράφουμε, δεν κάνουμε Τέχνη.

Βασίλης: Αυτό όμως δεν είναι μέρος της τέχνης; Ένα κομμάτι της ελληνικής μουσικής του ελληνικού πολιτισμού είναι και ο Μίλτος Πασχαλίδης.

M.Π.:Μακάρι, αλλά δεν το αντιμετωπίζω έτσι, εγώ ζω απλά. Μακάρι ο ιστορικός του μέλλοντος να θυμάται ένα τραγούδι μου, θα μαι ευχαριστημένος.

Βασίλης: Η Αριάδνη θέλει να μάθει ποιο είναι το αγαπημένο σου χρώμα.

M.Π.: Το μπορντό.

Βασίλης: Ο Νίκος ρωτάει πότε θα κάνουμε beach party στο Πεταλίδι.

M.Π.: Έχω να πάω στο Πεταλίδι από πολύ μικρός. Νομίζω μια πρόσκληση αρκεί.

Βασίλης.: Από πού είναι η καταγωγή σου;

M.Π.: Είμαι γεννημένος στην Καλαμάτα.

Βασίλης: Έχεις να πας καιρό εκεί; Περνάς καλά εκεί;

M.Π.: Απ το καλοκαίρι. Δεν έχω ανθρώπους στην Καλαμάτα, φίλους γνωστούς, με τα κτίρια τι να πω; Αγαπώ τη θάλασσά της, αλλά μέχρι εκεί. Όταν παω με καλή παρέα, περνάω καλά. Δεν πάω για να συλλέξω αναμνήσεις. Αυτό μπορεί να γίνει μόνο στην Κρήτη.

Γιούλη: Νιώθεις ακόμα το πέμπτο λιοντάρι;

M.Π.: Ποτέ δεν ήμουνα το πέμπτο λιοντάρι. Απλώς ήμουνα το πέμπτο λιοντάρι για ένα βράδυ. Γιατί αυτό είναι μεγάλος τίτλος τιμής. Τα λιοντάρια για όσους δεν ξέρουν, είναι η κλασσική πλατεία των τεσσάρων λιονταριών στο Ηράκλειο της Κρήτης στο κέντρο. Παλαιό νυφοπάζαρο και τόπος συνάντησης όλων το Ηρακλειωτών, κυρίως των φοιτητών τα βράδια και των υπόλοιπων την ημέρα. Κάποια στιγμή έγραψα ένα τραγούδι, επειδή έζησα πολλά χρόνια εκεί κι επειδή στο ζώδιο είμαι λέων, το οποίο μιλάει για το πέμπτο λιοντάρι που βγαίνει τα βράδια στην πλατεία και κοιτάει το φεγγάρι μαζί με τα άλλα τέσσερα.

Γιούλη: Να μας θυμίσεις ένα περιστατικό που έγινε στην Κρήτη, που σου χε αφήσει ο Παντελής ο Χλωρός ένα ποίημα κάτω απ την πόρτα. Τι έγραφε και εμπνεύστηκες μετά τη λίμνη.

M.Π.:Δε μου το χε αφήσει κάτω απ την πόρτα ο Παντελής, απλώς το χε γράψει. Αυτό μπορεί να το είπα στα πλαίσια της γενικής διάθεσης των ανθρώπων να κάνουν πιο γοητευτικές τις ιστορίες. Είχε γράψει περίπου: «Η λίμνη, έχρισε τον εαυτό της θάλασσα, κι από τότε ψάχνει την αλμύρα στην ψυχή της» Αυτό με πέτυχε στη φάση που ήμουνα μεταπτυχιακός στο Ρέθυμνο. Κάποια στιγμή πήγα στη λίμνη του Κουρνά κι όταν την είδα από ψηλά, μου ρθε κατευθείαν στο μυαλό ο στίχος του Παντελή κι έγραψα τη φράση: «Κάποτε γνώρισα μια λίμνη που θελε να ναι θάλασσα».. Τα υπόλοιπά τα ξέρετε

Γιούλη: Απόμεινες παιδί..

Βασίλης: Είμαστε στην ενότητα πως έχεις γράψει κάποια τραγούδια. Η Λίνα ρωτάει ποιό θεωρείς το πιο ερωτικό τραγούδι που έχεις γράψει.

M.Π.:Δεν έχω ιδέα.

Βασίλης: Εγώ μπορώ να ξέρω πιο είναι το πιο ερωτικό τραγούδι που έχεις ερμηνεύσει. Το «σαν τραγουδάκι»ίσως και το «έτσι σκληρά».

M.Π.:Είσαι Παυλακιστής (γέλια). Ίσως θα λεγα το χίλια ποτάμια επειδή είναι και το αγαπημένο μου αυτό τον καιρό.

Βασίλης: Απ τα αγαπημένα μου τραγούδια λέει η Λίνα, είναι οι Πεθαμένες καλησπέρες. Πόσο συχνά συναντούσες τέτοιες καλησπέρες που σε χαλάγανε και τις έκανες τραγούδι;

M.Π.:Τότε πολύ συχνά. Τώρα όχι τόσο γιατί αισθάνομαι με τους φίλους μου πιο καλά. Αυτό το έγραψα όταν ήμουν 25 χρονών που ακόμα οι σχέσεις σου με τους ανθρώπους είναι τεταμένες. Τώρα κοντά στα 40 νομίζω ότι υπάρχουνε κάποιοι άνθρωποι γύρω μου με τους οποίους έχω κεντρικά ζητήματα λυμένα, οπότε νιώθω πιο καλά. Δε θα έγραφα ένα τόσο σκληρό πράγμα τώρα για τους φίλους μου. Τότε αισθάνθηκα απογοήτευση, προδοσία, πιθανόν κι εγώ να απογοήτευσα ανθρώπους και να πρόδωσα και το έφτιαξα. Τώρα δε θα το έγραφα, χωρίς να το αποκηρύττω, το αγαπώ και το τραγουδάω απλά δε θα το έγραφα τώρα.

Βασίλης: Πως και το έδωσες στο Μητροπάνο;

M.Π.: Του το χα δώσει απ την αρχή αλλά για κάποιους τεχνικούς λόγους δεν το είπε τότε και μετά κάποια στιγμή εξαιτίας κοινού παραγωγού, Ηλία Μπενέτο, κάναμε ένα πολυσυλλεκτικό δίσκο και το είπε. Κι όταν άκουσα το Μητροπάνο να λέει τις πεθαμένες καλησπέρες, ήταν μια απ τις πιο συγκινητικές στιγμές της ζωής μου. Αντέδρασε το σώμα μου. Βούρκωσαν τα μάτια μου πριν συγκινηθώ, πρώτα άρχισα να κλαίω και μετά συγκινήθηκα.

Βασίλης: Ποιους έλληνες ερμηνευτές, στιχουργούς, συνθέτες θαυμάζεις;

M.Π.: Πάρα πολλούς. Στιχουργούς τους ’λκη Αλκαίο, Μάνο Ελευθερίου, Οδυσσέα Ιωάννου κ.α. Τραγουδιστές τους Μητροπάνο, Πάριο, Πασχάλη Τερζή το Βασίλη και μ αρέσει ο τρόπος που τραγουδάνε διάφοροι τραγουδοποιοί. Όπως ο Μάλαμας, ο Μούτσης, ο Θηβαίος, ο Θαλασσινός.

Γιούλη: Ο kithara2 ρωτάει: Από τη νέα γενιά ποιους θαυμάζεις; Ο Γιάννης Χαρούλης για παράδειγμα, που έχεις κάνει και μια αφιέρωση στον τελευταίο σου δίσκο σ αυτόν.

M.Π.: Μ αρέσει πάρα πολύ! Το τραγούδι Ελιά είχε γραφτεί για το Γιάννη, δε χώρεσε στο δίσκο του τότε και υποσχέθηκα πως όταν το τραγουδούσα θα ήταν αφιερωμένο σ εκείνον.

Βασίλης: Μιας και πριν ανέφερες τον ’λκη Αλκαίο. Σ ακούσαμε στους τροβαδούρους, συμμετείχες επίσης στο δίσκο αφιέρωμα, άξιου λόγου. Η Dalarofili ρωτάει, πως βλέπεις αυτή τη σειρά του Γιώργου Νταλάρα και του Μιχάλη Κομπιού.

M.Π.: Το συγκεκριμένο τραγούδι το αγαπώ πάρα πολύ. Είναι γραμμένο αρκετά χρόνια πριν το 99 και τελικά βρήκε το δρόμο του σχεδόν μια δεκαετία μετά.

Βασίλης: Μου έκανε εντύπωση μ αυτό ότι μαζί με σένα μπαίνει στο στούντιο κι ο Βαγγέλης ο Γερμανός και ο Βασίλης Καζούλης. Η εντύπωσή σου;

M.Π.: Με τα παιδιά παίζαμε το 99 στη μουσική σκηνή Μετρό κι ήτανε απ τα πιο τρυφερά και ωραία πράγματα που έχω κάνει στη ζωή μου καλλιτεχνικά. Κι επίσης για τον Βαγγέλη που έχω μεγαλώσει με τα τραγούδια του, είναι ενδιάμεση γενιά, δεν έχει εκπέσει μέσα μου ούτε ένα πόντο. Δεν μου χει απομυθοποιηθεί ούτε δευτερόλεπτο, τον αγαπώ πάρα πολύ. Ο Βαγγέλης για μένα, σηματοδότησε με τα μπαράκια τότε ότι μπορείς με μια κιθάρα. Δυο δίσκοι που μου καθόρισαν στο να ασχοληθώ μ αυτό ήταν « τα μπαράκια του Βαγγέλη» και τα «ζεστά ποτά» των Κατσιμιχαίων.

Βασίλης: Ερώτηση του Νίκου: ρωτάει με ποια κριτήρια επιλέγεις τα κομμάτια που τελικά ηχογραφείς έχοντας τεράστιο υλικό.

M.Π.: Δεν έχω τεράστιο υλικό. Τους δίσκους τους διαμορφώνω το τελευταίο εξάμηνο. Ξεκινώ από δέκα τραγούδια που έχω στο συρτάρι και τελικά απ αυτά επιζούν τα τέσσερα και διαμορφώνοντας το υλικό γράφω κι άλλα.

Γιούλη: Εξαρτάται σε ποια φάση θα σε πετύχουνε τα τραγούδια; Οι επιλογές σου εξαρτώνται απ την φάση που περνάς;

M.Π.: Ποτέ δεν δημιουργώ φορτισμένος. Μπορεί σε κάποιους δίσκους να βάλω ένα τραγούδι που να αφορά το πώς είμαι εκείνη την περίοδο. Γενικά δε μ αρέσει να σχολιάζω το τρέχον μου διάστημα όταν γράφω κάτι. Γράφω για το παρόν, για μνήμες ,για το μέλλον αλλά δεν έχει να κάνει με την κατάσταση που βρίσκομαι.

Γιούλη: Ο beatlus λέει πως γράφεις βιωματικά τραγούδια (έτσι φαίνεται) και αν νιώθεις πως έχεις γράψει το τραγούδι της ζωής σου ή δεν το χεις συναντήσει ακόμα.

M.Π.:Το τραγούδι της ζωής μου δεν το χω συναντήσει ακόμα, είναι σαφές. Επίσης στην αρχή έγραφα βιωματικά, τώρα όχι πάντα, γιατί έμαθα την τεχνική. Όταν δεν ξέρεις την τεχνική για ένα τραγούδι αισθάνεσαι την ανάγκη να ανατρέξεις στο προσωπικό σου βίωμα. Τώρα θαυμάσια μπορώ να σας γράψω το βίωμα ενός άλλου και να σας μοιάζει ότι είναι δικό μου. Με διαχωρίζει απ τους άλλους αυτό που χω ζήσει εγώ και το ΄χω δει με τα δικά μου μάτια, άρα γράφω και βιωματικά. Μετά, αυτό σε αποκλείει κι ανοίγεις τα μάτια σου και κοιτάς γύρω σου. Μπορεί να γράφεις σε πρώτο πρόσωπο αλλά συχνά περιγράφεις την εμπειρία ενός άλλου.

Γιούλη: Ο Jimmy αναρωτιέται για τη διαδικασία που γράφεις τραγούδια. Παίρνεις πρώτα τους στίχους και μετά πιάνεις την κιθάρα και γράφεις πάνω σ αυτό ή χρησιμοποιείς άλλα μέσα;

M.Π.:Στην κιθάρα γράφω από πάντα. Η διαδικασία της γραφής ενός τραγουδιού δεν είναι και τόσο τεχνοκρατική. Μπορεί να πιάσω την κιθάρα να τη χαϊδέψω και να προκύψει κάτι. Τώρα τι πετυχαίνω δεν το ξέρω. Αλλά αυτή είναι η προσπάθειά μου κι αυτή είναι η έγνοια μου γιατί τον πήχη κάθε φορά στον βάζει ο εαυτός σου. Προσπαθώ να περνάω κάθε φορά πάνω απ τον πήχη του προηγούμενου δίσκου μου αισθητικά, καλλιτεχνικά, δημιουργικά.

Βασίλης:O Gazakas λέει πως με αφορμή το γεγονός ότι δίνεις συνέντευξη για ένα διαδικτυακό περιοδικό το MusicΗeaven- τι γνώμη σου για την ελεύθερη διακίνηση της μουσικής στο διαδίκτυο. Θεωρείς ότι είναι κλοπή ακόμα κι αν γίνεται δωρεάν; Είσαι υπέρ;

M.Π.: Βεβαίως είμαι υπερ. Το ότι μπορεί ένας άνθρωπος στη Νέα Υόρκη, στην Κίνα ή στην Αφρική ν ακούσει ένα τραγούδι μου είναι πολύ γοητευτικό και πολύ ωραίο. Ούτε με το δωρεάν έχω πρόβλημα. Εμένα το πρόβλημά μου γενικά με την πειρατεία είναι σαφές. Αν όλα είναι δωρεάν, να ναι κι αυτό δωρεάν. Αλλά όταν ο άλλος σου πουλάει τζάμπα το πνευματικό σου παιδί, λες άντε. Εμείς όταν ήμασταν πιτσιρικάδες και δεν είχαμε λεφτά, παίρναμε ένα δίσκο και γράφαμε μεταξύ μας κασέτες. Ας πάρει ένας το cd μου κι ας το αντιγράψει στους φίλους του, δε θέλω να το αγοράσουν όλοι. Μια χαρά να διακινείται η πληροφορία και η μουσική. Όταν όμως κάποιος το αντιγράφει και το πουλάει, αυτό είναι κλοπή και θα με βρει αντίθετο. Το ίδιο και στο ίντερνετ, εάν κάποιος γουστάρει να το βάλει και να το μοιραστεί με τους ανθρώπους μια χαρά. Αν όμως απ αυτό αυτός στο site του παίρνει λεφτά από διαφημίσεις επειδή το κάνει είμαι αντίθετος.

Βασίλης: Το ίδιο μέλος αναφέρει πως κάποτε είχες διορθώσει πολλά τραγούδια στο kithara, προτίθεσαι να το επαναλάβεις.

M.Π.:Δεν προλαβαίνω και μπήκα και το κανα γιατί ήταν πολλά τραγούδια μου μέσα και κάποια ακόρντα ήταν πολύ λάθος κι αφού τα παίζουνε ας τα παίζουνε σωστά.

Βασίλης: Ο φίλος μου ο Χρήστος (matthias16) ρωτάει: Από ξένους καλλιτέχνες ποιους θαυμάζεις; Με ποιους θα θελες να παίξεις κάποτε;

M.Π.: Θα κάνουμε όνειρα; Με το Sting, αλλά δε θα παίξω ποτέ, οπότε

Βασίλης: Δηλαδή άμα έρθει και σου πει να παίξετε μαζί θα του πεις όχι;

M.Π.: Προφανώς δε θα του πω όχι αλλά μάλλον δε θα έρθει.

Βασίλης: Με το Bob Dylan θα παιζες;

M.Π.:Αστειεύεσαι; Θα του κουβάλαγα τις κιθάρες. Θα του σκούπιζα τις μπότες.

Βασίλης: H margo θέλει να μάθει για τη σχέση σου με λογοτεχνία. Ποιο είναι το αγαπημένο σου βιβλίο;

M.Π.:Ποιο είναι το αγαπημένο σου φαγητό;

Βασίλης: Τα γεμιστά.

M.Π.:Πάντα; Δηλαδή μπορείς να τα τρως συνέχεια;

Βασίλης: Όχι.

M.Π.: Κι εγώ τι να απαντήσω για τα βιβλία; Έχω 90 αγαπημένα βιβλία.

Βασίλης: Την ποίηση που διαβάζεις έχεις σκεφτεί ποτέ να τη μελοποιήσεις;

M.Π.: Σπανίως. Μόνο αυτό που έκανα με την αφήγηση. Γενικά δεν είμαι φανατικός της μελοποιημένης ποίησης. Πιστεύω ότι τα ποιήματα πρέπει να τα αφήνουμε στην ησυχία τους. Πλην εξαιρετικών περιπτώσεων που αποδεικνύονται να διαρκούν στο χρόνο και να έχουνε μια επίδραση και στο κοινό και στη μουσική.

Γιούλη: Ίσως είναι ένας τρόπος για να περάσει στον κόσμο η ποίηση. Αφού δεν υπάρχει χώρος γι αυτή..

M.Π.: Μη σώσει και περάσει αν είναι με τερτίπια.

Βασίλης: Ακόμα κι αν αυτά τα τερτίπια είναι όμορφα μουσικά πράγματα; Π.χ. Οι γραμμές των οριζόντων, εξαιρετικά ποιήματα του Καββαδία. Θα τα ήξερε ο κόσμος αν δεν τα μελοποιούσε ο Μικρούτσικος;

M.Π.:Εμένα προσωπικά ο δίσκος Σταυρός του Νότου μ αρέσει πολύ αλλά υπάρχει και κόσμος που δεν του αρέσει. Το γεγονός ότι ο Θάνος έκανε γνωστό τον Καββαδία δε σημαίνει ότι είναι καλή μελοποίηση αυτό ή ότι ο Ρίτσος έγινε γνωστός μέσα απ το Θεοδωράκη, δε σημαίνει ότι είναι καλή μελοποίηση. Σημαίνει απλά, ότι ο κόσμος άρχισε να τραγουδάει τραγούδια και μετά από χρόνια αναρωτηθήκαν κι έμαθαν τους ποιητές. Αυτό μας φέρνει σ ένα πολύ κεντρικό ζήτημα της ελληνικής πραγματικότητας : έλλειψη παιδείας. Δε θα έπρεπε να χρειάζεται ο Θάνος για να μάθουμε τον Καββαδία. Μπράβο του που το κανε και όντως τον έκανε γνωστό, αλλά δε θα πρεπε να χρειάζεται. Επίσης, θυμάμαι σ ένα σίριαλ πριν από μερικά χρόνια που η πρωταγωνίστρια διάβαζε Κική Δημουλά κι έτσι κάποιος κόσμος τη θαύμασε κι έμαθε ποια είναι. Δεν καταλαβαίνω γιατί πρέπει να συμβαίνει αυτό.

Βασίλης: Έχουμε πραγματική έλλειψη παιδείας στην Ελλάδα; Μουσικής παιδείας;

M.Π.: Έχουμε έλλειψη παιδείας στα πάντα. Στη μουσική δεν έχουμε απλά έλλειψη έχουμε κενό, τρύπα. Αλλά έλλειψη παιδείας μπορείς να τη δεις παντού. Υπάρχουν άνθρωποι που είναι αγράμματοι, αναλφάβητοι, αγνοούνε τη διαίρεση ως πράξη μαθηματική. Νομίζουν ότι υπάρχει μόνο η πρόσθεση, η αφαίρεση άντε και ο πολλαπλασιασμός. Μιλάνε με εκατό λέξεις τις ίδιες. Δε διαβάζουν λογοτεχνία, ποίηση δε διαβάζουν τίποτα γενικώς. Είμαστε η τελευταία χώρα της Ευρώπης σε αναγνωσιμότητα εφημερίδας ενώ έχουμε σχεδόν διπλάσιο αριθμό εφημερίδων από τις περισσότερες χώρες. Είναι ζήτημα πολιτικής επιλογής το ότι έχουμε έλλειψη παιδείας. Δεν είναι το ζήτημα ότι είμαστε ένας λαός που δεν επιδέχεται μόρφωση, το αντίθετο μάλιστα είμαστε πολύ φιλομαθής λαός. Αλλά όταν η κεντρική εξουσία επιλέγει να δαπανήσει 2% για την παιδεία και γίνονται σχολεία που δεν έχουν αυλές, ολοήμερα κι οι καθηγητές πληρώνονται ελάχιστα κι αναγκάζονται να κάνουνε ιδιαίτερα και δεν ενδιαφέρονται. Δεν είναι βέβαια σωστό, αλλά πόσο ν αντέξει ένας άνθρωπος να αμείβεται λίγο, να είναι απαξιωμένο το επάγγελμά του, να μην έχει προοπτικές. Επιπλέον, κόσμος δεν πάει σε βιβλιοθήκες στην Ελλάδα. Τα σχολεία και τα Πανεπιστήμια δεν έχουνε βιβλιοθήκες. Θυμάμαι στο Ρέθυμνο τότε που έκανα το μεταπτυχιακό μου στη φιλοσοφία, είχε περίπου το μέγεθος που έχει κι αυτό το καφενείο. Το έλλειμμα παιδείας οδηγεί μαθηματικά και στην έλλειψη ευγένειας. Δηλαδή ένας άνθρωπος ο οποίος είναι απαίδευτος και νομίζει ότι φτάνει να σαι μάγκας, βλέπουμε πως περπατάει στο δρόμο, πως οδηγεί, πως συμπεριφέρεται, πως μπαίνει σ ένα μαγαζί ν ακούσει μουσική, πως πηγαίνει στο γήπεδο. Αυτό είναι το μείζον πρόβλημα για μένα που έχει αυτή τη στιγμή η ελληνική κοινωνία : σοβαρό έλλειμμα παιδείας.

Βασίλης: Το οποίο όπως λες, διορθώνεται με αλλαγή της βούλησης της εξουσίας;

M.Π.:Είναι ζήτημα πολιτικής βούλησης. Δηλαδή όταν έχεις ένα δημόσιο Πανεπιστήμιο, το οποίο είναι απαξιωμένο, το κάνεις καλύτερο. Δε φτιάχνεις και ιδιωτικά ταυτόχρονα. Αφού τη δημόσια παιδεία θέλεις να την έχεις για όλους καλή με γερές βάσεις. Δεν κάνεις πασαλείμματα του στυλ να κλείσουμε δημόσια πανεπιστήμια να κάνουμε ιδιωτικά. Γιατί έτσι δίνεις τη δυνατότητα σε κάποιους που είναι πλούσιοι απλώς να αγοράζουν πτυχία, στην Ελλάδα ζούμε. Δεν πρόκειται να γίνουν όπως το Barclay, αντιπαρατίθενται με πανεπιστήμια με αιώνες γνώσεων και μ ένα σύστημα παιδείας τελείως ιδιαίτερο και χτισμένο σε άλλες βάσεις και η οικονομία χτισμένη σε άλλες βάσεις, όπως είναι η αμερικάνικη.

Γιούλη: Εγώ τώρα έχω ξεμείνει σ αυτό που είπες για τη διαίρεση. Θεωρείς ότι είμαστε στην εποχή του εγώ κι όχι του εμείς, κι ότι δε μοιραζόμαστε πράγματα;

M.Π.: Απολύτως.

Γιούλη: Εσύ ως Μίλτος;

M.Π.:Εγώ προσπαθώ να έχω σαν φάρο το «εμείς» στη ζωή μου. ’λλες φορές πετυχαίνει, άλλες φορές δεν πετυχαίνει.

( Ο Παυλάκος παίρνει τηλέφωνο το φίλο του Βασίλη, τυχαία) Βασίλης: Χρυσό μ έκανε για να του πω πότε θα είναι η συνέντευξη να έρθει.

M.Π.:Καλύτερα που δεν ήρθε, γιατί δεν θα μπορούσα να μιλήσω γι αυτόν. Θα ήταν σα να τον έγλειφα.

Βασίλης: Όταν πήρανε τα παιδιά συνέντευξη απ τον Παυλάκο, τον ρώτησα εγώ για σένα, και είπε πως γνωριστήκατε επιγραμματικά, αλλά είπε ακριβώς το ίδιο πράγμα, πως αν ήσουν εκεί μαζί του δε θα μπορούσε να πει για σένα ότι ήθελε.

Βασίλης: Λοιπόν, ήμασταν στο κομμάτι της παιδείας και ρώταγε η Γιούλη για τη διαίρεση ως πράξη. Έχεις τελειώσει μαθηματικός και μεταπτυχιακός στη Φιλοσοφία; Κι έγινες τελικά, μουσικός.

M.Π.: Βιοπαλαιστής.

Βασίλης: Αυτή σου η παιδεία, πόσο σε βοήθησε να κρίνεις τα πράγματα; Αυτά που βλέπεις που διαβάζεις;

M.Π.:Τα κομμάτια της εκπαιδευτικής βαθμίδας δεν παίζουνε κανένα ρόλο. Ξέρω ανθρώπους που έχουνε κάνει διδακτορικά κι είναι στουρνάρια και ξέρω ανθρώπους που δεν έχουν τελειώσει το γυμνάσιο κι είναι βαθιά φιλοσοφημένα πρόσωπα. Ως εκ τούτου αν έχω μια παιδεία δε μου την έχουν δώσει τα πανεπιστήμια. Τα πανεπιστήμια σου δίνουνε το εργαλείο, είναι επιλογή αν το εργαλείο τ αφήσεις να σκουριάσει ή το χρησιμοποιείς. Εγώ τα εργαλεία που πήρα στα Πανεπιστήμια προσπαθώ να τα χρησιμοποιώ αλλιώς δε φτάνει από μόνο του να παίρνεις πτυχία.

Βασίλης: Η nerrie: Γιατί κάποιοι καλλιτέχνες επιλέγουν να εμφανιστούν δημόσια και να παρουσιάσουν τη μουσική τους δίπλα σε κάποιο πολιτικό πρόσωπο εν καιρώ εκλογών και κάποιοι όχι; Κάποιοι που θέλουν δεν τους ενοχλεί να χρωματίζεται η μουσική τους πολιτικά.

M.Π.: Γιατί ήμουν στην προεκλογική συγκέντρωση του Κ.Κ.Ε είναι η ερώτηση, μάλλον που τραγούδησα δίπλα στην Αλέκα. Θα μιλήσω για μένα, προσδιορίζω τον εαυτό μου στην αριστερά. Θεωρώ ότι η αριστερά πρέπει να εκφράσει ένα σύγχρονο λόγο κυρίως να απευθυνθεί στη νεολαία και να εξηγήσει μια πρόταση εξουσίας κι όχι μια πρόταση αντιπολίτευσης. Πιστεύω ότι μόνο αν είμαστε μαζί κάτι θα επιτευχθεί. Η κίνησή μου να βγω να πω ένα τραγούδι πριν την κεντρική ομιλία της Αλέκας Παπαρήγα ήταν συμβολική και σημαίνει: « είμαι εδώ, είμαι παρόν μαζί σας» δεν είχε κάποιο ωφελιμιστικό σκοπό αφού δεν είμαι μέλος του Κ.Κ.Ε, ούτε επαγγελματικό στέλεχος, ούτε παίρνω λεφτά απ αυτό, ούτε θεωρώ ότι η μουσική μου απευθύνεται μόνο στους αριστερούς, απευθύνεται σε ανθρώπους που αγαπάνε τη μουσική μου. Τώρα το ότι εγώ είμαι ένα πολιτικοποιημένο πρόσωπο κι ότι δε σκοπεύω να το κρύβω γιατί ο καθένας είναι υπεύθυνος για τις επιλογές του και πρέπει να τις στηρίζει. Όπως αν με ρωτήσεις την ομάδα μου δε θα κρυφτώ σε περίπτωση που είσαι καμιά αντίπαλη απ την ΑΕΚ, έτσι και στις εκλογές δήλωσα ευθαρσώς ότι στηρίζω το Κ.Κ.Ε. Μπορεί η ψήφος να ναι μυστική την ώρα του παραβάν, αλλά τέσσερα χρόνια είμαστε ενεργοί πολίτες, εκτός αν κάποιοι θυμούνται να ναι πολίτες λίγο πριν ψηφίζουνε.

Βασίλης: Θέλω να κάνω μια ερώτηση που δεν έχει απαντηθεί ακόμα μέσα μου. Μίλτο, ποιοι μας κυβερνάνε; Εγώ καλούμε να μάθω τι εκπροσωπεί ο ένας, τι εκπροσωπεί ο άλλος να δω ποιά απ τα δύο ενστερνίζομαι και να ψηφίσω αναλόγως, μαζί μου άλλα 10 εκατομ. ’νθρωποι. Τελικά όταν βγαίνει ένα αποτέλεσμα αντίθετο απ αυτό που θέλω εγώ, πως μπορώ να αντιληφτώ την εξουσία;

M.Π.:Σε δημοκρατία ζούμε, δεν μπορεί να κερδίζεις πάντα.

Βασίλης: Το ότι είμαι αντίθετος σε πάρα πολλά από αυτά που συμβαίνουν τι σημαίνει; Τι πρέπει να κάνω;

M.Π.: Να το διατρανώσεις και να βρεις κι άλλους που είναι αντίθετοι και να γίνετε ομάδα και μετά θα βρείτε τι θα κάνετε. Αν θεωρείς ότι ένα απ τα υπάρχοντα κόμματα σε καλύπτει πήγαινε κι απευθύνσου εκεί, αν νομίζεις ότι δε σε καλύπτει μαζευτείτε και συμπορευτείτε. Η δημοκρατία λέει κι αυτό, ότι μπορεί να ρίχνεις κάποιες φορές λίγο νερό στο κρασί σου-όχι λίγο κρασί στο νερό σου-. Εγώ παράδειγμα, εκεί που ψηφίζω είναι σαφές ότι δεν επικροτώ το 100% των ενεργειών που κάνει το συγκεκριμένο κόμμα. Γι αυτό καμιά φορά καλούμαι ν απολογηθώ, αν γίνει κάτι το οποίο εξόφθαλμα δεν είναι σωστό και λέω το ότι ψηφίζω κάτι δε σημαίνει ότι είμαι χέρια πόδια στη γραμμή, έχω κριτική θέση απέναντι σε όλα. Το ζήτημα είναι απ αυτό που υπάρχει σήμερα στην Ελλάδα, υπάρχει κάτι που σε καλύπτει περισσότερο απ άλλα; Πόσο περισσότερο και πόσο λιγότερο. Πρέπει να κάνεις τέτοια ερωτήματα και απολύτως πρέπει να είσαι κριτικός απέναντι σ οποιοδήποτε. Νομίζω λοιπόν, δεν είναι το τι ψηφίζεις απαραίτητα, αλλά η στάση σου απέναντι στα πράγματα και το πώς διαχειρίζεσαι όλο αυτό το πράγμα και τη διασημότητα σου και τι κάνεις με τη μουσική σου γι αυτό. Δεν είναι απαραίτητα τι θα δηλώσεις ότι ψηφίζεις, αλλά από κει και πέρα πως στέκεσαι απέναντι σ αυτό.

Γιούλη: Εσύ όταν τραγουδάς κάπου κι ακούς κάποια συνθήματα, δε θεωρείς ότι αυτά δεν έχουν χώρο εκεί; Μήπως πρέπει να το αποτρέψεις όλο αυτό μ έναν τρόπο;

M.Π.: ’μα φωνάζουνε ένα σύνθημα το οποίο εμένα προσωπικά με ενοχλήσει το κόβω, διαφορετικά όχι.

Γιούλη: Το μέλος Beatlus ρωτάει αν ο μουσικός λόγος των τραγουδοποιών παραμένει ανάγκη έκφρασης ή έχει μεταβληθεί σε μηχανική λειτουργία και ν απαντήσεις ως ακροατής.

M.Π.:Δεν καταλαβαίνω την ερώτηση απόλυτα. Αν ο άνθρωπος που το ρωτάει αυτός έχει στο μυαλό του ότι τα τελευταία χρόνια δε γράφονται ωραία τραγούδια, από τους τραγουδοποιούς είναι ένα άλλο πράγμα.

Γιούλη: Είναι μια νέα τάση όμως κι αναρωτιέμαι αν το επιβάλλουν οι εταιρείες όλο αυτό.

M.Π.:Δεν είναι νέα τάση, είσαι πολύ μικρή. Οι τραγουδοποιοί βγήκανε με το Βαγγέλη Γερμανό το 82 και πριν απ αυτό ήταν ο Σαββόπουλος. Το μεγάλο μπαμ έγινε τη δεκαετία του 90: Μάλαμας, Περίδης, Θαλασσινός, Θηβαίος, Φάμελλος, Δεληβοριάς η αφεντιά μου, οι Κατσιμιχαίοι λίγο πιο πριν, ο Λειβαδάς λίγο μετά. Δεν είναι νέα μόδα.

Γιούλη: Ίσως μέσα απ αυτό διαπιστώνω σαν ακροάτριά σου, πως κάποια σου τραγούδια όπως της «λήθης το πηγάδι» δεν είχε ακουστεί απ τη δικιά σου ερμηνεία παρά μετά που το είπε ο Χαρούλης, όπως κι η Πηνελόπη κι η Απουσία.

M.Π.: H Πηνελόπη ήτανε γραμμένη για το Βασίλη από την αρχή, δε φταίω. Καταρχήν το γεγονός ότι εγώ τα έδωσα στους ανθρώπους αυτούς να τα πούνε, σημαίνει ότι κάτι είχα στο μυαλό μου. Κάποια τραγούδια που εγώ δεν τα πήγα παραπέρα, τα πήγανε κάποιοι άλλοι παραπέρα. Πίσω απ αυτό που λες, υφέρπει η άποψη ότι δεν τραγουδάω καλά τα τραγούδια μου.

Γιούλη: Κάποια ζεϊμπέκικα μόνο δε σου ταιριάζουν (γελώντας αμήχανα και γνωρίζοντας ότι όλα τα έχει δώσει σε άλλους).

M.Π.:Μα ζεϊμπέκικα δεν έχω τραγουδήσει, μόνο δεύτερες εκτελέσεις κάνω. Το Πεθαμένες Καλησπέρες το έδωσα στο Μητροπάνο και το Στα είπα όλα στο Μάλαμα.

(Εκείνη την ώρα κρατάει μια φωτογραφική η Γιούλη κι ο Βασίλης αναρωτιέται αν θα τους χωρέσει το πλάνο. Κι ο Μίλτος γεμάτος διάθεση για πείραγμα λέει: «σιγά μη δε μας παίρνει το πλάνο, δεν είσαι και ο Παυλάκος»)

Βασίλης: Παραδοσιακή μουσική. Απ το παραμύθι με λυπημένο τέλος μέχρι και τώρα, είναι παραδοσιακό το ύφος σου..

M.Π.:Η σχέση μου με την παραδοσιακή μουσική είναι σχέση αγάπης. Πάντα θα είμαι μαθητής, οπότε όπου αισθάνομαι ότι ένα κομμάτι παλιάς Ελλάδας ξυπνάει μέσα μου το βάζω στα τραγούδια μου. Δεν είναι κάποια συνειδητή επιλογή. Συνειδητή ίσως ήτανε στον πρώτο δίσκο που προερχόμουνα απ τους Χαίνηδες κι ήθελα να δείξω τη συνέχεια. Τώρα δεν είναι τόσο συνειδητό με την έννοια να βάλω παραδοσιακά όργανα ή να γράψω μια μελωδία που να είναι παραδοσιακότροπη.

Βασίλης: Τα τραγούδια σου τα θεωρείς ροκ;

M.Π.:Δεν έχω ιδέα τι είναι ροκ. Τα τραγούδια μου τα θεωρώ μπαλάντες.

Βασίλης: Δυο ευτράπελες ακόμα: Θα πάρει η ΑΕΚ το πρωτάθλημα;

M.Π.: Στατιστικά κάποτε θα πάρει(γέλια).

Βασίλης: Γήπεδο πηγαίνεις;

M.Π.:Βέβαια πηγαίνω, έχω και διαρκείας.

Βασίλης: Πότε θα παίξουμε μαζί;

M.Π.:να το κανονίσουμε. Όσο για το γήπεδο να σου πω ένα ευτράπελο: Συνέβη πέρυσι σ ένα αγώνα της ΑΕΚ με μια μικρή ομάδα. Μέχρι τα 40 λεπτά το σκορ ήτανε 0-0, οπότε είχαμε αρχίσει να αγωνιούμε. Ήμασταν χαλαρά στην εξέδρα και κάποια στιγμή, κάποια παιδιά μ αναγνωρίζουν κι ο ένας απ την παρέα μιλούσε στο κινητό με την κοπέλα του. Οπότε έρχεται και μου ζητάει να πω ένα γεια στην κοπέλα του απ το τηλέφωνο επειδή ήταν ακροάτριά μου. Ωστόσο, εκείνη τη στιγμή κερδίζουμε πέναλτι και όπως καταλαβαίνετε ποιος νοιάζεται για το τηλέφωνο και τον πολιτισμό. Παρ όλ αυτά όμως, ο τύπος επειδή προφανώς αγαπούσε πολύ την κοπέλα του, επιμένει και μου το δίνει. Οι μοναδικές λέξεις που της είπα ήταν: Ναι! Ναι! Ναι κι εγώ! Γεια!

Μπαίνει το γκολ και μετά ακούγεται η εξής στιχομυθία:

-Ναι ρε Μαρία ο Πασχαλίδης είναι αλήθεια σου λέω! Τι θες ρε Μαρία να σου τραγουδήσει κιόλας; Μετά έπεσε κάτω και η εξέδρα και εμείς απ τα γέλια!!

Γιούλη: Πέρα απ το ποδόσφαιρό άλλη μια αγάπη σου είναι η μαγειρική. Αν έκανες τραπέζι στην ομάδα σου, τι φαγητό θα τους μαγείρευες.

M.Π.: Οι αθλητές, επειδή έχω υπάρξει κολυμβητής και μπασκετμπολίστας, τρώνε λιτά. Θα τους έκανα μάλλον φιλέτο κοτόπουλο με κάποια πολύ ελαφριά σάλτσα και ρύζι μπασμάτι. Το διαιτολόγιο των αθλητών είναι πολύ συγκεκριμένο. Δεν θα τους καλούσα μάλλον, γιατί θα ήταν ξενέρωτοι χωρίς κρασί.

Γιούλη: Κάτι που παραλείψαμε είναι ο ρόλος σου ως ραδιοφωνικός παραγωγός.

M.Π.:Το ραδιόφωνο είναι μια παλιά μου αγάπη, μιας και ήμουνα πάρα πολλά χρόνια παραγωγός στο Ηράκλειο και σε κρατικά ραδιόφωνα και σε ιδιωτικά. Υπήρξα υπεύθυνος παραγωγής 2 ραδιοφώνων. Ένα μέσο που αγαπώ κι εδώ το έκανα γιατί μου χε λείψει. Τώρα έχω εκπομπή στο 902, ο οποίος είναι απ τους πρώτους σταθμούς της ελεύθερης ραδιοφωνίας και περνάω καλά. Προσπαθώ να είμαι συνεπής, να πηγαίνω στην εκπομπή γιατί πολλές φορές δεν προλαβαίνω και άλλες φορές ταξιδεύω και τραγουδάω εκτός Αθήνας. Όμως είναι καλή εμπειρία.

Βασίλης: Ράδιο MH ακούς;

M.Π.:Δεν το ήξερα. Θα ακούσω μόλις βρω χρόνο.

Γιούλη.: Μια τελευταία υπόσχεση για μας που σ ακολουθούμε και πατάμε στα βήματά σου..

M.Π.:Μην ξανατραγουδήσω ζεϊμπέκικα ποτέ(γέλιο)

Γιούλη: Θα αρχίσεις να τραγουδάς στα Live σου περισσότερα ξεχασμένα κομμάτια δικά σου;

M.Π.:Έχεις δίκιο. Αλλά αυτό απαιτεί έναν κόπο από μένα. Να τα ενορχηστρώσω πάλι, να τα θυμηθώ να τα φτιάξω όπως τους αξίζει κι όπως θα θελα να τα ακούσετε και σας αξίζει και σας κι είναι τόσες λίγες οι ώρες μες τη βδομάδα που μπορώ να είμαι τεμπέλης. Μου ζητάς να απεμπολήσω το δικαίωμά μου στην τεμπελιά. Να μαζευτούμε μια φορά να της τα παίξω με την κιθάρα, μπας και γλιτώσω.

Βασίλης: Σε προσκαλούμε όποτε έχεις χρόνο, να έρθεις την Πέμπτη στο μαγαζί που τραγουδάει ο Παυλάκος και παίζουμε κι εμείς καμιά φορά μαζί του, θα πάρω και τη Γιούλη, εσύ την κιθάρα και

M.Π.:Δε θα παίξω ούτε ένα που να το ξέρετε (γέλια).

Γιούλη: Σ ευχαριστούμε πάρα πολύ!

Βασίλης: Ήτανε ότι καλύτερο.

M.Π.:Εγώ σας ευχαριστώ! Καλή μας αντάμωση!

http://www.musicheaven.gr/html/modules.php...rticle&sid=1549

[Νταλαρόφιλη 1,305]

Μεγάλη συναυλία με τον Μίλτο Πασχαλίδη, σήμερα στις 22:00 στο ΤΕΙ Αθήνας, στο Σαρακάκη (Από σταθμό μετρό Μεταξουργείο -> Λεωφορεία Α15, Β15 -> Στάση Σαρακάκη)

Είσοδος 5

Αφίσα:

http://img440.imageshack.us/img440/4233/2i...s2008telqd1.jpg