Posted April 18, 2005 · Report post Τελικά δεν είμαι η μοναδική που έχω τέτοιο είδους εφιάλτες. Λοιπόν, ακούστε τι είδα εχθές το βράδυ. Ήμουν λέει σε μια συναυλία του Γιώργου, και αφού περάσαμε πάρα πολύ ωραία και όλα τα σχετικά, ξέρετε τώρα εσείς, πήγαμε σε μια ταβερνούλα. Εκεί που καθόμαστε, μπαίνει ξαφνικά και ο Γιώργος μέσα!!!! :blink: Και όχι μόνο αυτό, ήρθε και έκατσε και δίπλα μου. Τι να σας πω, κόκαλο εγώ στην κυριολεξία!!!!! Δεν μου έβενε λέξη!!! Και σαν να μην έφταναν όλα αυτά, που πρόσφερε συνέχεια και κάτι σοκολατάκια!!!! Το μόνο που μπορούσα να κάνω, ήταν να τραυλίζω συνέχεια ευχαριστώΛέξη παραπάνω!!!! Τι ΟΥΦΟ Θεέ μου. Πες κάτι άνοιξε το στοματάκι σου!!!! Ευτυχώς όμως που ήταν μόνο όνειρο, ρόμπα έγινα στον άνθρωπο!! Quote Share this post Link to post Share on other sites
Posted April 18, 2005 · Report post Εσύ τουλαχιστον του έλεγες ευχαριστώ! Εγώ τι να πω που μια φορά έβλεπα οτι δέ μπορούσα να μιλήσω;;; (Πώς είναι να βλέπεις οτι σε κυνηγάνε κ δε μπορείς να τρέξεις; Ένα τέτοιο πράγμα) Quote Share this post Link to post Share on other sites
Posted April 18, 2005 · Report post μόνο όνειρο ήτανε... don't panic! Με την προειδοποίηση αυτή θα είστε εντάξει, δεν θα το κάνετε στην πραγματικότητα... όπως το 'κανα εγώ: πρώτη φορά που τον συνάντησα, μου ρώτησε το όνομα μου και δεν μπορούσα να του το πω... Κυριολεκτικά σαν το τραγούδι: «σε κοιτάω και ξεχνάω τ' όνομά μου». Και ξέρετε τι; στον ύπνο σου μπορεί να 'ναι εφιάλτης, αλλά the real thing είναι από της ακριβότερες μου αναμνήσεις. Επιπλέον, μπορώ να σας πω ότι δεύτερη ζωή υπάρχει... Quote Share this post Link to post Share on other sites
Posted April 18, 2005 · Report post πρώτη φορά που τον συνάντησα, μου ρώτησε το όνομα μου και δεν μπορούσα να του το πω... Κυριολεκτικά σαν το τραγούδι: «σε κοιτάω και ξεχνάω τ' όνομά μου». Πω πω!!! ’ν μου συνέβαινε τέτοιο πράγμα... Ακούστε όμως κάτι ασύγκριτα χειρότερο: (Αυτή τη φορά δέν το έπαθα εγώ) Έχω έναν γνωστό που δουλεύει σε Μετρόπολις, ο οποίος είχε συνεργαστεί κάποια φορά με τον Νταλάρα, επειδή συμμετείχε σε 1 χορωδία. Μια κοπέλα από τη χορωδία είχε τσαντιστεί με τον Κώστα Γαβρά (ο οποίος είναι πολύ σπασίκλας στη δουλειά του, να είναι όλα στην εντέλεια κλπ.) Οπότε λέει (χαμηλόφωνα μεν, αλλά ακούστηκε) για τον Γαβρά: "Δέ μας χε... ρε Νταλάρα!" Και ξαφνικά γυρνάει και βλέπει τον Νταλάρα ακριβώς μπροστά της!!! ’ρχισε μετά να του λέει "Συγνώμη..." "Δέν ήθελα να πώ... δέν εννοουσα..."κλπ είχε χασει τα λόγια της η κοπέλα... Οπότε της λέει ο Νταλάρας: "Δέ βαριέσαι! Το' χω συνηθίσει!" :lol: :lol: :lol: Quote Share this post Link to post Share on other sites
Posted April 18, 2005 · Report post Να ανοίξει η γη, και να με καταπιεί Νομίζω θα είχα πεθάνει από ντροπή Quote Share this post Link to post Share on other sites
Posted April 22, 2005 · Report post Είχα κι άλλον εφιάλτη προχθές!!! Είδα οτι ήμουνα σε μια συναυλια του Μεγάλου κ μου ζήτησε να ανέβω στη σκηνή να πούμε μαζί ένα τραγούδι και... ΔΕΝ ΗΞΕΡΑ ΤΑ ΛΟΓΙΑ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! Quote Share this post Link to post Share on other sites
Posted April 22, 2005 · Report post Ε με τόσους εφιάλτες πια που σου έχει δημιουργήσει θα τον μισήσεις στο τέλος!! Quote Share this post Link to post Share on other sites
Posted April 22, 2005 · Report post Ε με τόσους εφιάλτες πια που σου έχει δημιουργήσει θα τον μισήσεις στο τέλος!! Με τίποτα!!! Εγώ να τον μισήσω;;; ΠΟΤΈ!!!! Γίνονται αυτά τα πράγματα; ’ν μου έλεγες οτι θα γυρίσει ο κόσμος ανάποδα, μπορώ να πω πως θα μπορούσε να γίνει... αλλά ΕΓΩ και να μισήσω τον Νταλάρα... ΔΕ ΓΙΝΕΤΑΙ!!!!! :lol: :lol: :lol: Quote Share this post Link to post Share on other sites
Posted November 1, 2005 · Report post Λοιπόν είδα κι άλλο εφιάλτη! :blink: Ήτανε λέει μετά από μια συναυλία, είμασταν στα καμαρίνια και είχε πάρα πολύ κόσμο (σαρδέλα μιλάμε!) και είχανε πέσει όλοι πάνω στον Γιώργο για αυτόγραφα! Μιλάμε τον είχανε πρήξει τον άνθρωπο, φωνάζανε... ...και ήμουνα κι εγώ μέσα σ' αυτούς που τον έπρηζαν!!!! Αν είναι δυνατόν!!!! :mad: Μετά πώς να πάει καλά η μέρα μου, αφού μόλις σηκώθηκα το πρωί μού έριξα και μια μούντζα;!!!!! :mad: Τέλος πάντων. Ευτυχώς που ήταν μόνο στον ύπνο μου... Μάλλον θα φταίει ότι κάθε φορά άν είναι να του μιλήσω έχω πάντα το άγχος μη τον ενοχλώ, μη τον καθυστερώ... και μού 'χει μείνει κουσούρι... :blink: Το περίεργο είναι ότι αυτά συνήθως τα βλέπω ακριβώς τις μέρες πριν από συναυλία... Ποιός ξέρει τώρα... Λέτε να είναι για τις 11 του μηνός; Quote Share this post Link to post Share on other sites
Posted November 1, 2005 · Report post Και κάτι για να γελάσουμε λίγο... (επειδή δε βρήκα αν υπάρχει σχετικό Topic για αστεία-γκάφες-γκέλες κλπ το γράφω εδώ) Είναι ένα πάθημα που με κάποιο τρόπο σχετίζεται με τον Γιώργο. Ήμουν σ' ένα λεωφορείο και άκουγα στη διαπασών τα τραγούδια απ' τον Οιδίποδα και όπως καταλαβένετε ήμουν στην κοσμάρα μου...! ...και ξαφνικά μου έρχεται ελεγκτής! Με πλησιάζει (για το εισητήριο) και όπως ήμουν εγώ στον κόσμο μου της λέω "Δε θέλουμε!" :blink: :blink: Την πέρασα για αυτούς που μοιράζουν διαφημηστικά φυλλάδια!!!! :lol: :lol: :lol: Quote Share this post Link to post Share on other sites
