Posted April 28, 2005 · Report post Κατά εκείνη την μαύρη μέρα της κηδείας του μεγαλύτερου ερμηνευτή μας, του κυρίου Γρηγόρη Μπιθικώτση, η κόρη του είχε εκφωνήσει έναν συγκινητικότατο λόγο... Μήπως κάποιος μπορεί να τον παραθέσει άμα τον έχει; Ευχαριστώ πάρα πάρα πολύ... Quote Share this post Link to post Share on other sites
Posted April 28, 2005 · Report post «Θα ΄θελα να χα το αθάνατο νερό να σου δώσω να πιεις. Ακριβέ μου πατέρα. Κράτησα τη ζωή σου σε θαλασσινές σπηλιές, στο περιβόλι το κρυφό, στις φτωχολογιές στη Δραπετσώνα, στο Περιστέρι Ήσουν του Βοτανικού ο μάγκας, μπήκες στ Αποστόλη το κουτούκι», μεσ την «Υπόγεια την ταβέρνα» και φιλοσόφησες τη ζωή . Σε τούτο το στενό, όλοι οι ρεμπέτες του Ντουνιά και ο Θεοδωράκης με ροδόσταμο στο χέρι έριξαν μια καλή ζαριά για σένα. Που να το φανταζόσουν ότι θα τράβαγε η ζωή σου την ανηφόρα κι εσύ θα ανέβαινες ψηλά για να υμνήσεις της αγάπης τα αίματα. Εσύ το Άξιον εστί. Χθες το βράδυ σε ονειρεύτηκα. Μου κράτησες το χέρι και μου μίλησες για ένα όμορφο αμάξι με δύο άλογα. Το άσπρο τ άλογο πάντα θα θυμάμαι τα όνειρα που έκανες παιδί. Δεν σου αξίζουν τα κλάματα πατέρα. Ώρα σου καλή. Κοιμήσου γαλήνια». «Αρκετά κουράστηκες πατέρα μου» του είπε η άλλη του κόρη η Τασία, Πάρε μαζί σου την αγάπη μου. Εκεί, που πας σε περιμένουν χιλιάδες ψυχές. Εγώ θα μείνω πίσω να σε τιμώ». Quote Share this post Link to post Share on other sites
