Geske

Τα τραγουδια μας

25 posts in this topic

Μου φαίνεται απίστευτο να μην έχουμε topic γι' αυτό τον δίσκο, αλλά αν υπάρχει, δεν το βρήκα πουθενά... Να το ανοίξω τώρα λοιπόν. Όχι γιατί «τα τραγούδια μας» έχει καμία ανάγκη να το παινεύω εγώ. Ίσος λίγο γιατί εγώ έχω ανάγκη να πω τι....... μα τι να πω;

Αυτό που θέλω είναι - ως συνήθως - η βοήθεια από εσάς εδώ μέσα που ξέρετε αυτά που δεν ξέρω εγώ. Στην συγκεκριμένη περίπτωση, πρόκειται για το εξής.

Προσπαθώντας να μεταφράσω την «δισκοβιογραφία» του Νταλάρα που έχει γράψει ο Γιώργος Τσάμπας για τα re-masters, έφτασα στο κομμάτι που μιλάει για την συνεργασία του με τον Λοΐζο.

Λέει:

«....καθώς μάλιστα βρισκόμαστε στα μέσα της δικτατορίας, μοιάζει ο Νταλάρας να επωμίζεται ερμηνευτικά κάποια από τα πλέον "διφορούμενα", τα πλέον αλληγορικά τραγούδια που καταφέρνουν να ξεπεράσουν τον σκόπελο της λογοκρισίας και να μιλήσουν για τις συνθήκες της εποχής ή για συνθήκες σαν αυτές της εποχής, "Ήλιε μου σε παρακαλώ", "Λιόντας", "Δέκα παλικάρια", "Αχ χελιδόνι μου" Ωστόσο, η πλέον ευθεία σύγκρουση των δυο με την λογοκρισία θα έρθει μετά την αποκατάσταση της δημοκρατίας, το 1976, όταν θα παρουσιάσουν το δίσκο "Τα τραγούδια μας" με στίχους του Φώντα Λάδη. Μια σειρά τραγουδιών που καταγράφουν με εξαιρετικά άμεσο τρόπο το αγωνιστικό πνεύμα της εποχής. Εννιά από τα έντεκα τραγούδια του δίσκου θα κοπούν από τα - αποκλειστικά κρατικά τότε - μέσα ενημέρωσης αλλά - ακόμα και με αφορμή αυτό - θα λειτουργήσουν καίρια σε συναυλίες διαμαρτυρίας, απεργίες και κάθε είδους κοινωνικούς αγώνες εκείνων των χρόνων.»

Βλέπετε το κομμάτι πού μ' ενδιαφέρει; Ομολογώ ότι δεν είχα συνειδητοποιήσει σε ποιο σημείο ακριβώς της ιστορίας βγήκε ο δίσκος αυτός, αλλά όταν το σκέφτεσαι για ένα δευτερόλεπτο είναι κατανοητό: το επόμενο μετά από την χούντα...

Να τώρα η ερώτηση μου: υπήρχε ακόμα κρατική λογοκρισία τότε; Στην 1976; Υπήρχε δηλαδή κρατικός οργανισμός που δεχόταν η απαγόρευε τραγούδια;

Έχει άμεση σημασία για μένα γιατί αν υπήρχε, θα μεταφράσω το « θα κοπούν από τα ... μέσα» με «were to be censored by the media», αλλά αν υπήρχε μόνο η αυτολογοκρισία των μέσων, θα πρέπει να γίνει «ignored» ή «boycotted».

Let's go again, this time in English...

Unbelievably, I'm having to open a new topic for «ta tragoudia mas», I can't find any existing one. And I need one because I need some help (as usual...). I'm working on the translation of the "disco-biography" of Dalaras included in the re-masters series, and I've reached the bit about Dalara's work with Loizos.

This is what Giorgos Tsampas writes:

....as a matter of fact, we are right in the middle of the dictatorship, and Dalaras seems to be taking on the interpretation of some of the most "equivocal", some of the most allegorical songs that manage to take the hurdle of the censorship and to speak out about the conditions of that time, or about conditions like that of that time:  "Ήλιε μου σε παρακαλώ" (Ilie mou se parakalo), "Λιόντας" (Liontas), "Δέκα παλικάρια" (Deka palikaria), "Αχ χελιδόνι μου" (Ach chelidoni mou) For all that, the most direct clash between the two of them and the censors was to take place after the... reinstatement of democracy, when, in 1976, they presented the record "Τα τραγούδια μας" (Ta tragoudia mas), to lyrics by Fontas Ladis. This is a series of songs describing in a particularly vivid way the spirit of struggle of that time. Nine out of the eleven songs of the record were to be ......... by the - then exclusively state-owned - media, but - even because of this - they were to fulfil a crucial function at protest concerts, strikes and in every kind of social struggle in those years.

I admit I had not realized at what point in history, exactly, this record had come out - but think about it for a second and it's evident: next stop after the dictatorship...

But, see the ......., I'm left with the question of how to translate "θα κόψει". If there still was state censorship, that authorized of forbade songs, then I can use "to censor". But if there was only the (no less pernicious) self-censorship of the media, it has to be "to ignore" or "to boycott". So: was there, or not, state censorship in Greece in 1976?

Share this post


Link to post
Share on other sites

Geeske - I'm afraid I can't say anything about what was happening in Greece in 1976, but I can tell you that the terms 'censorship' and 'to censor' aren't confined exclusively to state activities. So if it was the radio stations themselves that made the decision to ban the songs, using 'to censor' would still be OK. Or 'ban' would be a good alternative (As usual Google comes up with lots of good references, this is just one, albeit with a very bad spelling mistake in the first line: BBC and Censorship

Share this post


Link to post
Share on other sites

Apart from the relevance for the English translation, I find Geske's question very interesting: What were the reasons that most of the songs "κόπηκαν" at this time.

Anyway, Geske, for more detailed information I would suggest you to turn directly to the lyrics-writer, Fontas Ladis. He has a very good website and there he provides fully information about how to communicate with him:

http://www.fondasladis.com/

Obviously he is really interested in communicating with people. And I must say that it is a shame that up two now only 4 (!!!) people signed his guestbook; one of them me, as I was annoyed by the ignorance of this important personality (respectively his website) and wanted to give him a small response to what he has done for Greek music. (I do not know his work as author.)

It would be fine if we could create some interesting questions about the whole song-cycle and then submit them to Mr. Ladis. :)

Share this post


Link to post
Share on other sites

Thanks to all for the responses - both public and private.

I was told privately that state censorship was not terminated in Greece until 1981, so it will definitely have to be "to censor".

It's the same kind of shock as when I walked to Yedi-Koule with a friend and found that this nightmare place had been in use a prison until 1987. So close - so close. We are walking the edge and the world is full of power-hungry madmen eager to push us over.

Share this post


Link to post
Share on other sites

Τώρα άλλη ερώτηση:

Ποια είναι τα δυο τραγούδια που ΔΕΝ απαγορεύτηκαν;;;

Ξέρει κανείς;

Γιατί τα ξανακούω τώρα και όλα μου φαίνονται το ίδιο ανατρεπτικά και επαναστατικά...

So here's the next question:

Which are the two songs that did NOT get forbidden by the censors?

Because as I am listening to them again right now, they all seem equally subversive...

Share this post


Link to post
Share on other sites

Ποιοί τραγουδιστές κάνουν 2ες στα τραγούδια αυτά;Μάπως κάνουν ο Λοϊζος και η Χαρούλα;

Share this post


Link to post
Share on other sites

Αυτη τη στιγμη δεν μπορω ν' ακουσω τον δισκο γιατι τα ηχεια μου ειναι για πεταμα :huh: και δεν εχω το σι ντι, οποτε θα σε παραπεμψω σε ενα μικρο σημειωμα του Μανου Λοϊζου στο εσωφυλλο του δισκου:

''Ευχαριστω τους Πιτσα Παπαδοπουλου-Πανο Λαμπροπουλο-Γιωργο Ζωγραφο-Γ. Κακιτση-Βασιλη Παπακωνσταντινου-Θωμα Μπακαλακο-Α. Δασκαλοπουλο και τους φιλους απο το ''Ταμπουρι'' και το ''Λημερι'', για τη συμετοχη τους.''

:music::music::rolleyes:

Share this post


Link to post
Share on other sites

Aπό τη σημερινή στήλη του Τάσου Κριτσιώλη στο Musiccorner.

ΜΑΝΟΣ ΛΟΪΖΟΣ - ΦΩΝΤΑΣ ΛΑΔΗΣ

«ΤΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ ΜΑΣ» (MINOS MSM 279)

Ο πιο «κλασικός» δίσκος της εργατικής τάξης και ίσως ο μόνος αυτής της θεματολογίας που άντεξε μέσα στα χρόνια, μια και τα περισσότερα τραγούδια εξακολουθούν ν' ακούγονται ακόμη και σήμερα στις εκάστοτε πορείες και απεργίες συνδικάτων και ομοσπονδιών! Κυκλοφόρησε τον Οκτώβριο του 1976 με ερμηνευτή τον Γιώργο Νταλάρα, ο οποίος μέχρι τότε είχε στηρίξει ένα μεγάλο κομμάτι της καριέρας του τραγουδώντας σχεδόν όλα τα κομμάτια πολιτικοκοινωνικού περιεχομένου που έγραψε ο αξέχαστος Μάνος Λοΐζος («Αχ χελιδόνι μου, «Ήλιε μου σε παρακαλώ», «Ο Λιόντας» κ.α.).

Μπορεί βεβαίως τότε η δημοκρατία να μετρούσε δύο χρόνια «αποκατάστασης», ωστόσο οκτώ από τα τραγούδια του δίσκου δεν ξέφυγαν από την «τσιμπίδα» της λογοκρισίας και η μετάδοσή τους απαγορεύτηκε από τα ραδιοτηλεοπτικά μέσα ενημέρωσης. Αυτό οδήγησε τους συντελεστές στο να καταγγείλουν δημοσίως το γεγονός και τον συνθέτη να τα παρουσιάσει σε μια μεγάλη συναυλία τον Δεκέμβριο του 1976 στο γήπεδο της Νέας Σμύρνης, ως αντιπερισπασμό στην απαγόρευση των - αποκλειστικά τότε - κρατικών σταθμών.

Να σημειώσουμε ότι είναι η πρώτη δισκογραφική δουλειά με νέο υλικό που κυκλοφορεί ο Λοΐζος μετά τη μεταπολίτευση, αφού είχαν προηγηθεί «Τα τραγούδια του δρόμου» και «Τα νέγρικα» που γράφτηκαν πριν ή κατά τη διάρκεια της επταετίας και δεν εκδόθηκαν για προφανείς λόγους...

Πάντως, πέρα από τις αναφορές τους στο σύνολο της εργατικής τάξης, τα περισσότερα από «Τα τραγούδια μας» είναι γραμμένα σε λαϊκούς δρόμους και σημείωσαν τεράστιες πωλήσεις, αφού ξεπέρασαν τις 100.000 αντίτυπα. Σχεδόν όλα ακούστηκαν, όμως «εθνικοί ύμνοι» των εργατών έγιναν και παραμένουν τα πασίγνωστα «Πάγωσε η τσιμινιέρα» και «Το δέντρο», καθώς επίσης και το «Λιώνουν τα νιάτα μας».

Να πούμε ακόμη ότι ο συνθέτης ήθελε να ηχογραφήσει την «Τσιμινιέρα» στα ναυπηγεία του Σκαραμαγκά με χορωδία αποτελούμενη από εργαζόμενους εκεί, ωστόσο κάτι τέτοιο ήταν αδύνατο κι έτσι συμβιβάστηκε με μιαν απλή χορωδία στο στούντιο υπό τη διεύθυνση του Γιώργου Κακίτση. Δεύτερες φωνές κάνει η Πίτσα Παπαδοπούλου και στο «Ρημάξαν τα χωριά μας» ακούγονται οι Γιώργος Ζωγράφος, Βασίλης Παπακωνσταντίνου, Πάνος Λαμπρόπουλος και Θωμάς Μπακαλάκος.

Εξάλλου, στον ίδιο κύκλο περιλαμβάνονταν και τα τραγούδια «’νεργος» και «Στη διαδήλωση» που όμως δεν ηχογραφήθηκαν τότε και κυκλοφόρησαν το 1981 σε δίσκο 45 στροφών με ερμηνευτή τον Μπάμπη Αντωνίου.

Στο εσώφυλλο του δίσκου υπάρχουν όλοι οι στίχοι των τραγουδιών, καθώς και φωτογραφίες συνθέτη και στιχουργού. Η παραγωγή ήταν του Αχιλλέα Θεοφίλου και η ηχογράφηση έγινε στα στούντιο της Columbia με ηχολήπτη τον Στέλιο Γιαννακόπουλο και βοηθούς τους Μίμη Καννή και Μανώλη Ψαρρά.

Τα τραγούδια του δίσκου

1. Λιώνουν τα νιάτα μας

2. Πάγωσε η τσιμινιέρα

3. Στη δουλειά και στον αγώνα

4. Ο Στράτος

5. Ρημάξαν τα χωριά μας

6. Το δέντρο

7. Αχ πατρίδα μου καημένη

8. ’λλο τίποτε δε μένει

9. Μέγαρα

10. Μετανάστες

11. Απ' τη συνοικία

12. Πάγωσε η τσιμινιέρα (Χορωδία)

http://www.musiccorner.gr/extras/record/index.html

Share this post


Link to post
Share on other sites

Ένα άρθρο του Θανάση Γιώγλου για το τραγούδι "Ο άνεργος" που ήταν να μπει στο δίσκο "Τα τραγούδια μας", αλλά τελικά έμεινε έξω.

Το άρθρο από τυπογραφικό λάθος χρεώθηκε στο Νίκο Αναγνωστάκη.

01-3.jpg

02-3.jpg

Share this post


Link to post
Share on other sites

Ευχαριστούμε,Αγνή!

Ένα ωραίο αφιέρωμα σε ένα τραγούδι πιο επίκαιρο από ποτέ.

Κρίμα για το λάθος όνομα και τυπικά δεν αποδόθηκε στον Θάνο το αφιέρωμα-όπως έπρεπε.

Share this post


Link to post
Share on other sites

Πολλά μπράβο Θανο!!

Ωραίο το αρθρο σου..συνεχισε ετσι ωραια! :):D:naughty::mad:

Share this post


Link to post
Share on other sites

Οι υπεύθυνοι του περιοδικού είχαν την ευθιξία και διόρθωσαν το λάθος όσον αφορά στην διόρθωση του ονόματος του πραγματικού συντάκτη του άρθρου, δηλαδή του Θάνου.

http://www.oasisfm.gr/01,00,00,00.aspx

ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΛΑΘΟΥΣ Στη σελίδα 84 του τεύχους 18, στο θέμα «Ένα τραγούδι - μια ιστορία: Ο άνεργος, Μάνου Λοΐζου-Φώντα Λάδη», εκ παραδρομής γράφηκε, εσφαλμένα, ως όνομα συντάκτη το όνομα του κ. Νίκου Αναγνωστάκη, ενώ το κείμενο είναι του συνεργάτη μας κ. Θανάση Γιώγλου.

Share this post


Link to post
Share on other sites
Οι υπεύθυνοι του περιοδικού είχαν την ευθιξία και διόρθωσαν το λάθος όσον αφορά στην διόρθωση του ονόματος του πραγματικού συντάκτη του άρθρου, δηλαδή του Θάνου.

http://www.oasisfm.gr/01,00,00,00.aspx

ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΛΑΘΟΥΣ Στη σελίδα 84 του τεύχους 18, στο θέμα «Ένα τραγούδι - μια ιστορία: Ο άνεργος, Μάνου Λοΐζου-Φώντα Λάδη», εκ παραδρομής γράφηκε, εσφαλμένα, ως όνομα συντάκτη το όνομα του κ. Νίκου Αναγνωστάκη, ενώ το κείμενο είναι του συνεργάτη μας κ. Θανάση Γιώγλου.

Eίναι κάτι αυτό, αφού το βάλανε και στην Αρχική Σελίδα. Θα μπει και στο επόμενο τεύχος σίγουρα....

Θάνο, πολύ ωραίο άρθρο για ένα πολύ ωραίο τραγούδι!!! :D:D

Share this post


Link to post
Share on other sites
Οι υπεύθυνοι του περιοδικού είχαν την ευθιξία και διόρθωσαν το λάθος όσον αφορά στην διόρθωση του ονόματος του πραγματικού συντάκτη του άρθρου, δηλαδή του Θάνου.

http://www.oasisfm.gr/01,00,00,00.aspx

ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΛΑΘΟΥΣ Στη σελίδα 84 του τεύχους 18, στο θέμα «Ένα τραγούδι - μια ιστορία: Ο άνεργος, Μάνου Λοΐζου-Φώντα Λάδη», εκ παραδρομής γράφηκε, εσφαλμένα, ως όνομα συντάκτη το όνομα του κ. Νίκου Αναγνωστάκη, ενώ το κείμενο είναι του συνεργάτη μας κ. Θανάση Γιώγλου.

313373c7.jpg

Share this post


Link to post
Share on other sites

Του άξιζε του τραγουδιού αυτή η ειδική παρουσίαση! :) Ένα τραγούδι ,δυστυχώς, πιο επίκαιρο από ποτέ. Κι όταν οι κεραίες των ανθρώπων είναι ενεργές γράφονται και παρουσιάσεις σαν αυτή.

Share this post


Link to post
Share on other sites

Οι πρόβες του Λοΐζου με Φώντα Λάδη και Νταλάρα (1976)

Υπογράφει: Θανάσης Γιώγλου

20/02/2013

http://www.ogdoo.gr/erevna/thema/oi-probes-toy-loizoy-me-fonta-ladi-kai-n

6 people like this

Share this post


Link to post
Share on other sites

Πόσο μεγάλη η διαφορά από τους σημερινούς "σταρ", που πηγαίνουν στούντιο μόνο να πουν τα τραγούδια, σε κάποιο διάλειμμα ανάμεσα σε πρωινάδικα, πάρτυ και χαζογκομενιές... Δεν είναι ούτε 27 ετών, συμμετέχει επί ώρες στην προετοιμασία και στο παίξιμο των τραγουδιών και παρακολουθεί το συνθέτη στα μάτια! Τίποτα δεν είναι τυχαίο...

2 people like this

Share this post


Link to post
Share on other sites

Είναι όμως και άλλες οι συνθήκες που έγραφαν τότε τραγούδια... Δε διαφωνώ pnikol70, απλώς συμπληρώνω!

Share this post


Link to post
Share on other sites

Συνηθως όταν δεν παίζει την πρώτη φορά ,με μια ανανέωση της σελιδας παίζει Αφροδίτη :)

Share this post


Link to post
Share on other sites
Guest
You are commenting as a guest. If you have an account, please sign in.
Reply to this topic...

×   You have pasted content with formatting.   Remove formatting

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

Loading...