Posted August 4, 2005 · Report post Χτες αγόρασα για μια θεία μου το διπλό CD της Τσανακλίδου(για τα μαλαματένια λόγια πήγαινα αλλά ειχε εξαντληθεί,αυτά έχουν οι επαρχιακές και δη τουριστικές πόλεις): 2 χρόνια μετρό.Ομολογώ πως πρόλαβα να ακούσω μόνο 4-5 κομμάτια και τον αυτοσχεδιασμό του Καραντίνη.Δεν είχα καμμία αμφιβολία για τις φωνητικές ικανότητες της Τσανακλίδου.Και το επιβεβαίωσε και με το παραπάνωΕιναι ένα CD που το προτείνω ανεπιφύλακτα.Καθώς όμως διάβαζα το βιβλιαράκι έπεσε στην αντίληψή μου κάτι που το θεωρώ τουλάχιστον προσβλητικο.Κάπου προς στο τέλος, έγραφε η Τσανακλίδου ότι αυτός ο δίσκος δεν έχει ούτε ένα ψεύτικο χειροκρότημα (εως εδώ καλά) και ότι αυτός ίσως να είναι ο μόνος δίσκος στην αγορά που ειναι αληθινά ζωντανός χωρίς ψεύτικα χειροκροτήματα.Εγώ αυτό το τελετυταίο το θεωρω άκρως προσβλητικό για τους υπόλοιπους συναδέλφους της.Δηλαδη οι άλλοι δεν μπορουν να δημιουργήσουν ατμόσφαιρα ώστε αυτή να μεταφερθεί στο CD ενώ εκείνη είναι η μόνη που μπορεί;Δεν αμφιβάλλω ότι υπάρχουν πολλοί δίσκοι με ψεύτικα χειροκροτήματα αλλά αυτό δεν έναι λόγος να πραγματοποιούνται και μάλιστα σε προσωπικό δίσκο τέτοιες αφοριστικές και "εμπαθεις" δηλώσεις (αλήθεια κάποιον άλλον δεν είχε κατηγορήσει για εμπάθεια. Quote Share this post Link to post Share on other sites
Posted August 4, 2005 · Report post Όντως , ειδικά το 2ο cd είναι εξαιρετικό και φαίνεται να είναι πραγματικό live και μπράβο της. Για το 1ο cd δεν μας είπε τίποτα... Quote Share this post Link to post Share on other sites
Posted August 4, 2005 · Report post Εμένα δεν μου άρεσε το τελευταίο cd της Τσανακλίδου! Ειδικά οι ενορχηστρώσεις! Προτιμώ δυο άλλες ζωντανές ηχογραφήσεις "LIVE" WEA/SONY 1997 , και το "Μουσικό κουτί" Mercury 1998. Εκεί-για μένα-είναι η Τσανακλίδου με την αισθαντική φωνή και τη θεατρική ερμηνεία!! Quote Share this post Link to post Share on other sites
Posted August 4, 2005 · Report post ... και το "Μουσικό κουτί" Mercury 1998. ... Τι μας κάνει η Νταλαροπάθεια! Το "Μαγικό κουτί" ήθελα να γράψω.... Quote Share this post Link to post Share on other sites
Posted October 8, 2005 · Report post Σάββατο 15-10-2005 Η Τάνια Τσανακλίδου στο «ΣΤΗΝ ΥΓΕΙΑ ΜΑΣ». ============== Κέφι, μπρίο, ξεφάντωμα... αλλά και συγκίνηση και χιούμορ μέχρι τελικής πτώσης, χαρακτηρίζουν την εκπομπή αφιέρωμα στην Τάνια Τσανακλίδου. Ο οικοδεσπότης Σπύρος Παπαδόπουλος υποδέχεται τα φιλαράκια της Τάνιας, που είναι όπως πρέπει και όχι καθώς πρέπει και αποδεικνύονται έξω καρδιά. Ο Βασίλης Παπακωνσταντίνου, όταν δεν τραγουδά, συναγωνίζεται σε αστεία και πειράγματα τον Σάκη Μπουλά, ο Γιάννης Ζουγανέλης δανείζεται (!) μαλλιά από το Δημήτρη Σταρόβα και δηλώνει συνοδεία μουσικής - ότι θέλει να αλλάξει image, η Ελένη Τσαλιγοπούλου και η Μελίνα Ασλανίδου ψηφίζουν λαϊκά και ρίχνουν και τις στροφές τους στην πίστα. Ο Χρήστος Φερεντίνος που επιμένει χορευτικά και άκρως οικογενειακά, συνοδεύεται από την ηθοποιό σύζυγό του Σοφία Παυλίδου, η Εβελίνα Παπούλια, η Βίκυ Βολιώτη και η Θεοδώρα Σιάρκου απολαμβάνουν την... παράσταση, ενώ η Κατερίνα Λέχου διαγωνίζεται με την Τάνια για το ποια από τις δύο είναι ψηλότερη. Ο ’ρης Τσανακλίδης μετά της συζύγου, δίνει συμβουλές γευσιγνωσίας και κρίνει ως μαγείρισσα την αδερφή του Τάνια, την οποία επίσης τιμούν με την παρουσία τους, καταθέτοντας τις εμπειρίες μιας φιλίας που τους ενώνει μαζί της, ο εκ Πηλίου ερχόμενος Νικηφόρος Νανέρης, ο Γιώργος Παπαστεφάνου, ο Κώστας Θωμαϊδης και ο Μιχάλης Δέλτα. Υπέροχα τραγούδια, ατελείωτη πλάκα και άρωμα παρέας συνθέτουν το σκηνικό μιας εκπομπής που αποτυπώνει την πολυδιάστατη και γοητευτική προσωπικότητα της Τάνιας Τσανακλίδου, η οποία μας χαρίζει αξέχαστες στιγμές ερμηνεύοντας μοναδικά - εκτός από τα δικά της τραγούδια - και μεγάλες πολυαγαπημένες επιτυχίες . www.ert.gr Quote Share this post Link to post Share on other sites
Posted October 8, 2005 · Report post Κάπου προς στο τέλος, έγραφε η Τσανακλίδου ότι αυτός ο δίσκος δεν έχει ούτε ένα ψεύτικο χειροκρότημα (εως εδώ καλά) και ότι αυτός ίσως να είναι ο μόνος δίσκος στην αγορά που ειναι αληθινά ζωντανός χωρίς ψεύτικα χειροκροτήματα. Αυτό που γράφει βασικά το booklet είναι το παρακάτω: "Υ.Γ. Ίσως τι δεύτερο CD να είναι το μοναδικό "αληθινά" ζωντανό που κυκλοφορεί στην αγορά.. Δε διορθώσαμε ούτε ένα "και", δεν προσθέσαμε ούτε ένα ψεύτικο χειροκρότημα. Έτσι κι αλλιώς κανένα ψέμα δεν ταιριάζει ούτε σε σας αλλά ούτε και σε μένα..." Πιστεύω πως περισσότερο αναφέρεται στο ότι δεν έχουν γίνει διορθώσεις είτε στο μουσικό μέρος, ή στη φωνή. Και αυτό είναι κάτι που συμβαίνει στα περισσότερα (μπορεί και σε όλα) τα live που κυκλοφορούν στην αγορά. Δηλαδή, ξαναπαίζονται κάποια μέρη της ορχήστρας που έχουν γραφτεί λάθος τη βραδιά της ηχογράφησης ή διορθώνονται φράσεις των τραγουδιστών (και γενικώς πέφτει η ίδια επεξεργασία που γίνεται και στις studio εκτελέσεις). Προσωπικά, δεν το βρίσκω αυτό πάντα κακό, μιας προτιμώ να έχω ένα τέλειο ακουστικά αποτέλεσμα, παρά την αληθινή (αλλά γεμάτη λάθη) ζωντανή ηχογράφηση, που μπορεί στο μαγαζί να μην τα πρόσεχα, αλλά στον καναπέ του σπιτιού μου θα ηχούν άσχημα... Σχετικά με το 1ο CD πάντως, αναφέρεται και μέσα στο booklet, ότι είναι πλήρως studio ηχογράφηση (δεν υπάρχουν εξάλλου χειροκροτήματα) μιας και τις παραστάσεις της πρώτης χρόνιας του ΜΕΤΡΟ δεν είχαν καταφέρει να τις ηχογραφήσουν live. Quote Share this post Link to post Share on other sites
Posted December 7, 2006 · Report post Αυτό το σχήμα με τα "Μπουμπούκια" πρέπει να είναι "όλα τα λεφτά"... :lol: Πολύ γέλιο πρέπει να πέφτει... http://www.musiccorner.gr/news/events/06/z...s_02/index.html Quote Share this post Link to post Share on other sites
Posted December 7, 2006 · Report post Αυτό το σχήμα με τα "Μπουμπούκια" πρέπει να είναι "όλα τα λεφτά"... :lol: Πολύ γέλιο πρέπει να πέφτει...http://www.musiccorner.gr/news/events/06/z...s_02/index.html Εκείνη που είναι "όλα τα λεφτά" πραγματικά, είναι η αφίσα. Την πρωτοείδα σήμερα το πρωί στους δρόμους της Αθήνας. Για του λόγου το αληθές, ρίξτε μια ματιά στο σχετικό άρθρο της "Καθημερινής" Quote Share this post Link to post Share on other sites
Posted December 11, 2006 · Report post http://www.musiccorner.gr/news/events/06/z...s_03/index.html Quote Share this post Link to post Share on other sites
Posted December 11, 2006 · Report post At musiccorner they say this programme will go until April 2007! http://www.musiccorner.gr/synaylies.html Quote Share this post Link to post Share on other sites
Posted December 18, 2006 · Report post Το διαφημιστικό ραδιοφωνικό σποτ για τη συγκεκριμένη μουσική παράσταση λέει τα εξής: "Στο Ζυγό τραγουδούν αλφαβητικά: Τσανακλίδου, Μαχαιρίτσας, Μπουλάς, Ζουγανέλης". :blink: :lol: Quote Share this post Link to post Share on other sites
Posted February 24, 2014 · Report post Οι εντυπώσεις θαμώνα από το Live της Τάνιας με την Χαρούλα στην Άνοδο: Μπουζουκίλα 21.02.2014 — 16 σχόλια Αλεξίου – Τσανακλίδου Δεν πηγαίνω συχνά στα μπουζούκια. Προτιμώ τις “μουσικές σκηνές” και λόγω ρεπερτορίου αλλά και ως κλίμα, που μάλλον μου ταιριάζει περισσότερο. Το τελευταίο μπουζουκομάγαζο που είχα πάει, πριν από κάποια χρόνια, ήταν το Άνοδος Live Stage. Ένα κανονικό μπουζουκομάγαζο, με τα όλα του, όπως πρέπει, με τα λουλούδια του, τους καπνούς από τα πούρα του, την Ελένη Φουρέιρα να κουνάει το μαλλί, τον Κώστα Μαρτάκη να λαδώνει το μαλλί, γενικά με όλη την αναπαράσταση της μπουζουκίλας που μπορεί να έχει κανείς από ταινίες και διηγήσεις: ανυπόφορο στρίμωγμα, αλαζονικό προσωπικό, μια κακοποίηση σκέτη. Το προηγούμενο Σάββατο ξαναπήγα στο Άνοδος, για να ακούσω την Αλεξίου με την Τσανακλίδου. Τους προηγούμενους μήνες τραγουδούσε εκεί ο Μάλαμας, άρα το συγκεκριμένο μαγαζί είχε κάνει “στροφή” σε άλλο ρεπερτόριο. Αυτό που δεν είχα υπολογίσει ήταν ότι το ρεπερτόριο μπορεί να άλλαξε, η μπουζουκίλα όμως έμεινε ίδια και απαράλλαχτη. Το λάιβ κανονικά θα ξεκινούσε στις 10. Οι υπεύθυνοι μας είπαν να είμαστε εκεί από τις 9. Στις 9 ακριβώς είμαστε εκεί, μαζί με μια τεράστια ουρά έξω από την κλειστή ακόμα πόρτα του μαγαζιού, που σχηματίζει ένα μεγάλο γάμα στο πεζοδρόμιο της Πειραιώς. Μπαίνουμε λίγο πριν τις 10. Μετά περιμένουμε σε μια άλλη ουρά για να μας οδηγήσουν στο τραπέζι μας. Γύρω μας νεύρα και μουρμούρα που δυναμώνουν όσο περνάει η ώρα. Το κανονικό μας τραπέζι είναι ένα μικρό κομοδίνο για δύο άτομα με πλάτη γυρισμένη στη σκηνή. Εμείς είμαστε τέσσερις και αν καθόμασταν εκεί δεν θα είχαμε δει τίποτα. Είμαστε όμως τυχεροί γιατί μια απλή συνωνυμία μας στέλνει σε λάθος τραπέζι που είναι για 6 άτομα, δηλαδή για 4, που οι υπεύθυνοι του μαγαζιού το προόριζαν για 6. Δεν ξέρω τι απέγιναν οι 6 συνωνόματοι, αν τους έβαλαν στο δικό μας τραπέζι που ήταν για 4 (δηλαδή για 2 με την πλάτη γυρισμένη στη σκηνή), πρέπει πάντως να είμαστε οι μόνοι σε όλο το μαγαζί που κάθονται σχετικά αναπαυτικά κι αυτό λόγω λάθους. Η επόμενη ώρα περνάει σαν εκδρομή στο γήπεδο σε αγώνα αιώνιων αντιπάλων: παντού γύρω μας κόσμος τσακώνεται με τους σερβιτόρους, κάτω στην πλατεία, στον πρώτο εξώστη, στο δεύτερο εξώστη, στον τρίτο, παντού κόσμος πηγαινοέρχεται προς κάθε κατεύθυνση για να βρει το τραπέζι του, με την ελπίδα ότι έχει γίνει κάποιο λάθος και τους έβαλαν σε μικρότερο τραπέζι από αυτό που ζήτησαν και τώρα οι υπεύθυνοι θα καταλάβουν το λάθος τους και θα το διορθώσουν. Μάταια. Μπροστά μας μια τετραμελής παρέα πενηντάρηδων κάθεται σε ένα τραπέζι που κανονικά χωράει 2. Αρχίζουν να διαμαρτύρονται. Έχουν δίκιο, σκέφτομαι, αλλά πριν προλάβω να πω από μέσα μου το “δίκιο”, ακούω φωνές. Υπάρχουν παρέες που δεν έχουν τραπέζι, ή που ενώ είναι 7 τους βάζουν σε τραπέζι για 4 (που είπαμε, χωράει κανονικά 2). Υπάρχει κόσμος που δεν βρίσκει καν τραπέζι, ηλικιωμένοι που τους έχουν βάλει να καθίσουν σε ψηλά τραπέζια με σκαμπό και δυσκολεύονται να σκαρφαλώσουν, παρέες που κάθονται σε “τυφλά” τραπέζια που δεν βλέπουν τη σκηνή. Διαμαρτυρίες, φωνές, νεύρα, θυμός. Και οι υπεύθυνοι αμίλητοι. Όπου κι αν στρέψεις το βλέμμα σου συναντάς μικρές εστίες τσακωμού, απειλών, μάταιων εκκλήσεων στον υπεύθυνο του μαγαζιού. Χάος! Το πρόγραμμα ξεκινάει στις 11 παρά τέταρτο (αντί για τις 10) και μαζί με τις τραγουδίστριες ξεκινάει και η δική μας ατέλειωτη ταλαιπωρία. Η Τάνια και η Χαρούλα τραγουδούν το ένα αγαπημένο μας κομμάτι μετά το άλλο κι εμείς ξεροσταλιάζουμε για ένα ποτήρι νερό. Ενώ καθόμαστε στο τραπέζι σχεδόν μία ώρα, κανείς δεν μας εξυπηρετεί παρά τις απεγνωσμένες μας εκκλήσεις. Τα τραγούδια συνεχίζουν κι εμείς λιώνουμε παγάκια για να αντέξουμε την δίψα, παρακαλάμε τον σερβιτόρο για λίγο κρασί, λίγο νερό, οτιδήποτε, το ζητάμε τρεις φορές, τέσσερις φορές, δεκατέσσερις φορές, εκείνος όμως δεν μπορεί να κάνει κάτι γιατί δεν είναι ο σερβιτόρος αλλά ο βοηθός σερβιτόρου και δεν είναι στη δικαιοδοσία του. Μισή ώρα μετά την έναρξη και μιάμιση ώρα αφού έχουμε καθήσει έρχεται τελικά ο σερβιτόρος (ο κανονικός σερβιτόρος, ο ορίτζιναλ όχι η μαϊμού σερβιτόρος) να πάρει παραγγελία. Οι τραγουδίστριες συνεχίζουν τα υπέροχα τραγούδια, που δεν μπορούμε να παρακολουθήσουμε γιατί είμαστε εκνευρισμένοι, όπως και όλοι οι άλλοι γύρω μας. Ακούμε την Τάνια να λέει χαρούμενα τραγούδια και δεν έχουμε λίγο κρασί να χαρούμε κι εμείς, μετά λέει σπαρακτικά τραγούδια κι εμείς ακόμα λιώνουμε παγάκια για να ξεδιψάσουμε, καταλαβαίνουμε ότι είμαστε παγιδευμένοι, βρισκόμαστε στο έλεος του σερβιτόρου που δεν δείχνει κανένα έλεος, και κάπως έτσι κυλάει το πρόγραμμα της Τάνιας, χωρίς κρασί και με τα νεύρα κρόσια. Σε λίγο η Τάνια τραγουδάει το “Πάτωμα” (αν θυμάμαι καλά) κι εμείς δεν έχουμε μισό ποτήρι κρασί, από κάτω κάποιος φωνάζει “Τάνια, υποφέρουμε, κάνε κάτι” κι εμείς δεν είμαστε σίγουροι αν το λέει μεταφορικά, πάνω στην έξαψη του τραγουδιού, ή κυριολεκτικά. Η Τάνια δεν κάνει κάτι και δεν ξέρω κι αν θα μπορούσε να κάνει κάτι εκείνη την ώρα, με το μαγαζί να ασφυκτιά και τους “υπεύθυνους” να μετρούν απλά ευρωκεφάλια. Είπαμε, μπουζουκίλα! Ακούγονται και κάτι σσσσσς από τον κόσμο που παρά την ταλαιπωρία και την κακοποίηση θέλει να ακούσει το πρόγραμμα (θα έλεγα “απολαύσει” αλλά, δεδομένων των συνθηκών, αδυνατώ) και οι φωνές υποχωρούν. Λίγο πριν η Τάνια δώσει τη θέση της στη Χαρούλα έρχεται τελικά ο σερβιτόρος που έχει πλέον αποδειχθεί ο σημαντικότερος άνθρωπος στον κόσμο γιατί υποφέρουμε από το σύνδρομο της Στοκχόλμης και τώρα πια τον αγαπάμε, τώρα θέλουμε να τον αγκαλιάσουμε, θα κάνουμε ό,τι μας πει, μπορεί και να μας ταπεινώσει όσο θέλει γιατί είμαστε υποχείρια του και τον υπακούμε τυφλά πια, δεν μας πειράζει που μας φέρνει λάθος κρασί γιατί αυτό που παραγγείλαμε έχει τελειώσει, τουλάχιστον μας έφερε νερό, τον αγαπάμε. Μας λέει ότι θα μας φέρει και φυστίκια, είναι πολύ καλός, τα φυστίκια τα φέρνει μετά από δύο ώρες, λίγο πριν τελειώσει το πρόγραμμα, εμείς εξακολουθούμε τον αγαπάμε. Όταν βγαίνει η Χαρούλα τα έχουμε όλα, και το νερό, και το λάθος κρασί, και ένα μικρό πιατάκι με ξηροκάρπια, είμαστε ευτυχισμένοι, πίνουμε γρήγορα και μεθάμε ακόμα πιο γρήγορα μπας και κερδίσουμε λίγο από τον χαμένο χρόνο που μας στέρησαν. Το πρόγραμμα είναι ωραίο, οι δυο τους έχουν τρομερή χημεία πάνω στη σκηνή, η Τάνια έχει μια από τις πιο συγκινητικές φωνές στην Ελλάδα, η Χαρούλα δεν έχει ανάγκη να αποδείξει τίποτα, γιατί πολύ απλά έχει το καλύτερο ρεπερτόριο Έλληνα τραγουδιστή και γενικώς το πρόγραμμα, οι επιλογές των τραγουδιών και οι δυο τους πλησιάζουν το ιδανικό. Μόνο που εμείς είμαστε ήδη κουρασμένοι και ταπεινωμένοι. Κάποια στιγμή το πρόγραμμα τελειώνει, τα φώτα ανάβουν και για πρώτη φορά απόψε ο σερβιτόρος αποδεικνύεται ταχύτατος και συνεπής. Ήρθε η ώρα να πληρώσουμε τα 140 ευρώ που μας αναλογούν! Χωρίς απόδειξη φυσικά, αλλά είπαμε, δεν ζητάμε πια τίποτα, είμαστε στο έλεος τους. Φεύγουμε βιαστικά και αναρωτιόμαστε αν αξίζουν οι δύο σπουδαιότερες τραγουδίστριες να εμφανίζονται σε ένα μπουζουκομάγαζο που κακοποιεί όσους πηγαίνουν να τις ακούσουν, αν αξίζει να δώσει κανείς 35 ευρώ για να στριμωχτεί και να περιφρονηθεί, αναρωτιόμαστε πού τελειώνουν τελικά οι ευθύνες του κάθε μαγαζιού και που αρχίζουν εκείνες του κάθε τραγουδιστή. Το κερασάκι στην τούρτα: Η φίλη μου η Α. έχει κλείσει τραπέζι για το Σάββατο που έρχεται. Μετά το φιάσκο της δικής μας βραδιάς την πήραν τηλέφωνο και της είπαν ότι αν θέλει να ισχύσει η κράτησή της πρέπει να περάσει ένα απόγευμα από το μαγαζί και να προπληρώσει(!) το τραπέζι, γιατί, λέει, θέλουν να αποφύγουν τις ακυρώσεις τελευταίας στιγμής. Κερασάκι Νο 2: Συνάδελφος που πήρε προχθές για να κάνει κράτηση του είπαν ότι η τιμή πλέον είναι €45. Προφανώς η ποιότητα της εξυπηρέτησης τους φάνηκε εξαιρετική και είπαν να την τιμολογήσουν παραπάνω. Μπουζουκίλα! Και το σχόλιο της Τάνιας Τσανακλίδου κάτω από την ανάρτηση: Τανια τσανακλιδου 22.02.2014 στις 18:20 Μεσα στη σημερινη ,βαθεια μου λυπη, ηρθε και το αρθρο αυτο να με κανει κομματια.Κυριως γιατι λεει αληθειες.Οταν πριν 3 χρονια τα “μαζεψα” και πηγα στο χωριο,ηταν και επειδη ο επιχειρηματιας του “ζυγου” και ενω ειχα απαιτησει πολυ φτηνο εισιτηριο(8 ευρω) , εχοντας κατεβασει την αμοιβη μου στο επιπεδο απλου μουσικου, ληστευε τον κοσμο χρεωνοντας του νερα, ξηρους καρπους κλπ σε εξωφρενικες τιμες. Ειπα: Eγω μ’αυτους τελειωσα! Φετος, που η Χαρουλα θελησε να δουλεψουμε μαζι, ειχα τετοια χαρα, που ειπα ,μεσα!Μου μιλησαν κι αλλοι για απαραδεκτα παρατραγουδα.Το μονο που μπορω να κανω, ειναι να ξαναπαω στο χωριο, και θα το κανω αν δεν υπαρξει αλλαγη συμπεριφορας.Λυπαμαι για οσους ταλαιπωρηθηκαν, θαα πρεπει ομως να πω, πως για τις απαραδεκτες ουρες και τις καθυστερησεις ευθυνεται και η κακη συνηθεια να ερχονται στο μαγαζι τελευταια στιγμη ενω τους τονιζεται οτι πρεπει να βρισκονται εκει πριν τις 9:45 γιατι, αλλοιως, η κρατηση τους δεν ισχυει.Ευχαριστω για το χωρο και το χρονο, ευχομαι να μπορεσει να μπει μια ταξη.Δεν αντεχω να τραγουδω σε θυμωμενους ανθρωπους και να διαλυομαι ετσι, ενω θα επρεπε μονο χαρα να εχω γι αυτην την τοσο ομορφη συνεργασια με την Χαρουλα.Ευχαριστω και παλι. http://taxamenaepeisodia.wordpress.com/2014/02/21/%CE%BC%CF%80%CE%BF%CF%85%CE%B6%CE%BF%CF%85%CE%BA%CE%AF%CE%BB%CE%B1/ 7 people like this Quote Share this post Link to post Share on other sites
Posted February 24, 2014 · Report post Gazarte! και τίποτ' άλλο!!!!!!!!!! 3 people like this Quote Share this post Link to post Share on other sites
Posted February 24, 2014 · Report post Εξαιρετικό το άρθρο! 3 people like this Quote Share this post Link to post Share on other sites
Posted February 24, 2014 · Report post Ως ακροατής βλέπω αυτά τα μαγαζιά (ακόμα και τα "καλά") ως αναγκαίο κακό, επειδή ο κόσμος επιμένει σ' αυτά (αφήνοντας τα θέατρα άδεια). Απορώ πάντως που ο κόσμος συνεχίζει να πηγαίνει, σαν πρόβατα με μαζοχιστικές τάσεις. Αναρωτιέμαι, προσφέρει κάτι στην εμπειρία του ακροατή το να έχει ποτό, τσιγάρο και ξηρούς καρπούς ή αγγουράκια/καροτάκια/κριτσίνια την ώρα που ο άλλος τραγουδάει/παίζει/χορεύει; "Ετσι που ζεις από συνήθεια, μια μέρα ακόμα και μια μέρα..." 4 people like this Quote Share this post Link to post Share on other sites
Posted February 24, 2014 · Report post Aγγελε, δεν ειναι μαζοχιστικο. Οταν πας να δεις 4ωρο προγραμμα, βαλε και μια ωρα αναμονη, συνολικα 5 ωρες, δεν μπορεις να μην πινεις κατι. Επισης οι καπνιστες δεν μπορουν να αντεξουν τοσες ωρες ακαπνοι. Αλλα περα απο αυτο, εισαι σε μια χαλαρη στιγμη, διασκεδαζεις με την παρεα σου, αλλη διαθεση δινουν το ποτο και το τσιγαρο! Δεν ειναι ολες οι παραστασεις για τα θεατρα. Μου κολλησες και την φυσαρμονικα τωρα.. 1 person likes this Quote Share this post Link to post Share on other sites
Posted February 24, 2014 · Report post Για να μην τα βλέπουμε όλα μαύρα, το πρόγραμμα που παρακολούθησα στις 14 Φεβρουαρίου ήταν εξαιρετικό. Με δυο λόγια, οι δυο αυτές κυρίες δίνουν την καλύτερη παράσταση στην πόλη- διαβάστε το άρθρο με τις εντυπώσεις του Μπαλαχούτη- ισχύει η κάθε του λέξη.. 1 person likes this Quote Share this post Link to post Share on other sites
Posted February 25, 2014 · Report post Επίσης πρέπει να εκτιμηθεί και η αντίδραση της Τσανακλίδου που δεν έδειξε τη συνήθη αδιαφορία που δείχνουν οι τραγουδιστές σε αυτές τις περιπτώσεις(ανεξαρτήτως του τι τελικά μπορεί να κάνει και τι όχι). 2 people like this Quote Share this post Link to post Share on other sites
Posted February 25, 2014 · Report post Ο συγγραφέας του άρθρου, που προτίμησε να παραμείνει ανώνυμος, αντί να μας πει και το όνομα του, χαρακτηρίζει "μπουζουκίλα" τα... μπουζούκια. Ιδιοφυές... Μάλιστα, λέει πως παλιότερα πήγε να δει την Φουρέιρα και τον Μαρτάκη... απίθανος... Αν η αντίδραση του αφορά το ταίριασμα Χαρούλα - Τάνια + μπουζούκια, οκ, συμφωνώ μαζί του. Αλλά, πηγαίνοντας στα μπουζούκια, ξέρει εκ των πραγμάτων οτι θ βιώσει ότι γράφει. Προς τι τόση γκρίνια και εμπάθεια λοιπόν; Κριτική για την κριτκή; 2 people like this Quote Share this post Link to post Share on other sites
Posted February 25, 2014 · Report post Moλις διαβασα το αρθρο και η πρωτη σκεψη που μου ηρθε ειναι ο πατερας μου ο οποιος ειχε και αυτος παντα προβλημα με ολα οσα αναφερει ο κυριος. Διευκρινιζω οτι δεν ειναι καθολου γκρινιαρης, απλα θεωρει οτι δεν του αξιζει να του φερονται ετσι, ιδιαιτερα με αυτες τις τιμες. Το αποτελεσμα ηταν να παρει αποφαση πριν αρκετα χρονια να μην ξαναπαει σε τετοιου ειδους μαγαζια. Καθεται στο σπιτι οταν πηγαινει η μητερα μου και ακουει τις μουσικες του. Καμια φορα λεμε οτι φταιμε εμεις που τους υποστηριζουμε, που ταπεινωνομαστε ετσι, γιατι ταπεινωση ειναι. Οσον αφορα τα προγραμματα του νταλαρα, ειμαστε λιγο καλυτερα γιατι δεν συγκεντρωνει τοσο κοσμο. (συγγνωμη που το λεω αλλα ειναι η αληθεια). Και λογω της αγαπης, θεωρω οτι αξιζει να κατσεις σε τραπεζι για να εισαι κοντα και να το απολαυσεις. Στα 2 αλλα προγραμματα που πηγα φετος (που εννοειται πηγα μπαρ, δεν θα δωσω ολοκληρο μεροκαματο για ενα σκαμπο) η κατασταση ηταν ιδια και χειροτερη. Συγκεκριμενα στην αρβανιτακη-πρωτοψαλτη, μετα απο ατελειωτη ωρα αναμονη στην ουρα και απειρο ψαξιμο να βρουμε μια γωνια να σταθουμε, κατσαμε στον εξωστη, σε μια εγκοπη που εκανε ο τοιχος και πραγματικα κρεμομασταν πανω απο την σκηνη! Στην μποφιλιου δε, δεν σας κανω πλακα, περιμεναμε οι "του μπαρ" 1,5 ωρα!!!! στην ουρα διοτι προφανως οσοι πανε στο μπαρ ειναι πολιτες δευτερας διαλογης συμφωνα με την αποψη των κυριων της νυχτας. 1,5 ωρα μες στο κρυο και μεσα στο μαγαζι οχι δεν δεν υπηρχε μπαρ, ουτε σκαμπω, ουτε μερος για να σταθουμε! Καταληξαμε στα σκαλια που οδηγουσαν στην τουαλετα!!! Ευτυχως δικαιωθηκα και με τα 2 προγραμματα. Δεν ξερω αν εμεις εχουμε καποια δυναμη στο να αλλαξουμε την κατασταση, νομιζω οτι το συγκεκριμενο θεμα ειναι στα χερια των καλλλιτεχνων. Την τανια την λατρευω, αλλα πραγματικα η λυση δεν ειναι η απομονωση. ' Πετρο, και εγω εχω παει στην παολα και οχι μονο, δεν σημαινει κατι αυτο. 2 people like this Quote Share this post Link to post Share on other sites
Posted February 25, 2014 · Report post Αφροδίτη, όταν πήγες στην Πάολα, ήξερες οτι θα ταλαιπωρηθείς, οπότε δεν υπάρχει δικαιολογία για κατηγορίες. Ο κύριος πήγε και παραπονέθηκε οτι ταλαιπωρήθηκε. Έλεος δλδ... Quote Share this post Link to post Share on other sites
Posted February 25, 2014 · Report post Στην παολα ξερεις οτι το προγραμμα και η ποιοτητα υπηρεσιων και ολα θα ειναι "δευτερα" για να μην πω "τριτα". Στην τσανακλιδου λογω καλλιτεχνικης αξιας, μουσικης σκηνης κλπ, περιμενεις κατι καλυτερο.. Στον πασχαλιδη-θηβαιο, δεν εχω παραπονο απο το love casual living περα της πολυ κακης διαρρυθμισης του χωρου. Quote Share this post Link to post Share on other sites
Posted February 25, 2014 · Report post Δυστυχώς, ο τραγουδιστής δεν καθορίζει την ποιότητα του επιχειρηματία... 1 person likes this Quote Share this post Link to post Share on other sites
Posted April 9, 2016 · Report post Όταν οι «χαρακιές» της ψυχής της ερμηνεύτριας, μεταφέρθηκαν στις «χαρακιές» του βινυλίου... Ένας δίσκος - ορόσημο, με αφορμή τα γενέθλιά της... Κραουνάκης, Νικολακοπούλου, Τσανακλίδου «Μαμά γερνάω» 09/04/2016 ΣΥΝΤΑΚΤΗΣ Θανάσης Γιώγλου http://www.ogdoo.gr/diskografia/diskoi-pou-den-ksexasa/kraounakis-nikolakopoylou-tsanaklidou-mama-gernao 1 person likes this Quote Share this post Link to post Share on other sites
Posted April 9, 2018 · Report post Η Τάνια Τσανακλίδου. που έχει σήμερα τα γενέθλιά της, τραγουδά Διονύση Σαββόπουλο, σε μια ηχογράφηση που παρέμεινε κλεισμένη στα αυλάκια ενός «τουριστικού» δίσκου... Η Τσανακλίδου τραγουδά Σαββόπουλο - Μια άγνωστη ηχογράφηση 09/04/2018 ΣΥΝΤΑΚΤΗΣ Θανάσης Γιώγλου http://www.ogdoo.gr/erevna/rakosyllektika/i-tsanaklidou-tragouda-savvopoulo-mia-agnosti-ixografisi Quote Share this post Link to post Share on other sites
