Sign in to follow this  
Followers 0
ΘΑΝΑΣΗΣ ΠΟΛΥΜΗΧΑΝΟΣ

Ξεχασμένα Διαμάντια

1,215 posts in this topic

Από το MusicCorner και τη στήλη "Ένας δίσκος ήρθε απ' τα παλιά!", του Τάσου Κριτσιώλη

ΓΙΑΝΝΗΣ ΓΛΕΖΟΣ - PABLO NERUDA

«ΕΜΙΛΙΑΝΟ ΖΑΠΑΤΑ ΚΑΙ ΔΥΟ ΕΡΩΤΙΚΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ»

(LYRA 3574)

Πρόκειται για τη δεύτερη συνθετική απόπειρα του Γιάννη Γλέζου πάνω σε ποιήματα ποιητών λατινογενούς προέλευσης κι έτσι μετά τα "12 τραγούδια του F.G. Lorca" που κυκλοφόρησαν το 1969, τον Δεκέμβριο του 1971 κυκλοφορεί στα δισκοπωλεία ο «Εμιλιάνο Ζαπάτα» σε ποίηση του Χιλιανού Πάμπλο Νερούντα.

Όπως και στην περίπτωση του Λόρκα, την απόδοση στα ελληνικά έκανε ο Λευτέρης Παπαδόπουλος κι ερμηνευτής ήταν ο Γιάννης Πουλόπουλος, αυτή τη φορά μόνος του καθώς στον προηγούμενο δίσκο υπήρχε η συμμετοχή της Έλενας Κυρανά.

Ο Εμιλιάνο Ζαπάτα ήταν ένας Μεξικανός αγρότης και ηγέτης της αγροτικής επανάστασης του 1910 που έγινε στη χώρα του. Δολοφονήθηκε το 1919 και ο Νερούντα του αφιέρωσε ένα μεγάλο κομμάτι από το "Canto General" που έγραψε το 1950.

Την εποχή που ηχογραφήθηκε ο δίσκος, η Ελλάδα σκεπαζόταν από τα μαύρα φτερά της χούντας των συνταγματαρχών κι επομένως το κάθε τραγούδι ήταν απαραίτητο να περνά από λογοκρισία. Μόλις λοιπόν ο Λευτέρης Παπαδόπουλος ολοκλήρωσε την απόδοσή τους στα ελληνικά, εστάλησαν στην εν λόγω επιτροπή η οποία φυσικά τα απέρριψε χωρίς δεύτερη κουβέντα, αφού το περιεχόμενό τους ήταν άκρως «ενοχλητικό» για το καθεστώς.

Ωστόσο, ο τότε διευθυντής της "LYRA" Αλέκος Πατσιφάς έστειλε επιστολή στον τότε υφυπουργό Προεδρίας Βύρωνα Σταματόπουλο, επισημαίνοντάς του ότι ο Νερούντα ήταν πρέσβης της Χιλής στο Παρίσι, είχε ενημερωθεί για την έκδοση του δίσκου και παράλληλα ήταν υποψήφιος για το Νόμπελ Λογοτεχνίας, οπότε πιθανή απαγόρευσή του θα δημιουργούσε σοβαρό πλήγμα στο δικτατορικό καθεστώς της χώρας μας. Έτσι, δόθηκε η άδεια και το άλμπουμ κυκλοφόρησε, χωρίς πάντως να γνωρίσει την επιτυχία που είχαν τα τραγούδια του Λόρκα με τους ίδιους συντελεστές...

Αυτό φυσικά δε σημαίνει ότι η αξία του είναι μικρότερη. Ο Πουλόπουλος και πάλι δίνει ρεσιτάλ ερμηνείας, αποδεικνύοντας την ευρεία γκάμα του κι ότι δεν ήταν απλώς και μόνον ο τραγουδιστής των μιούζικαλ του Γιάννη Δαλιανίδη με το σκυφτό κεφάλι και την κιθάρα στα χέρια. Οι μελωδίες του Γλέζου είναι εξαιρετικές, όπως βεβαίως και η ελληνική απόδοση των ποιημάτων από τον Λευτέρη Παπαδόπουλο.

Εκτός από το «αφιέρωμα» στον Ζαπάτα, υπάρχουν και δύο ερωτικά κομμάτια που ωστόσο «δένουν» με το υπόλοιπο ύφος του δίσκου. Την ενορχήστρωση και τη διεύθυνση ορχήστρας επιμελήθηκε ο Νίκος Μαμαγκάκης (όπως και στα τραγούδια του Λόρκα), το εξώφυλλο είναι του σπουδαίου χαράκτη Τάσσου, ενώ στο εσώφυλλο υπάρχουν πληροφορίες για τον Ζαπάτα και για τις συλλογές ποιημάτων του Νερούντα από τις οποίες επελέγησαν τα κομμάτια.

Τα τραγούδια του δίσκου

1. Εμιλιάνο Ζαπάτα

__α) Εισαγωγή

__β) Όταν της γης επλήθυναν οι πόνοι

__γ) Ψωμί μοιράζεις και γη

__δ) Ο Ζαπάτα ήταν χώμα

__ε) Το φεγγάρι κοιμάται

_στ) Πατρίδα ζητάμε

2. Ο άνεμος στο νησί

3. Όταν γέρνεις τα βράδια

ΛΟΥΚΑΣ ΘΑΝΟΣ

«ΣΑΛΠΙΣΜΑ» (COLUMBIA 70858)

Η πρώτη δισκογραφική δουλειά του συνθέτη, χορογράφου, θεατρικού σκηνοθέτη και ηθοποιού Λουκά Θάνου, πάνω σε ποίηση του Κώστα Βάρναλη, του Κώστα Καρυωτάκη, του ’ρη Αλεξάνδρου και του Δ. Θάνου, με ερμηνευτή τον αξέχαστο Νίκο Ξυλούρη.

Όπως σημειώνει ο συνθέτης στο οπισθόφυλλο του άλμπουμ, μελοποίησε τα ποιήματα την τριετία 1969-1972, τα ενορχήστρωσε το 1974 και ηχογραφήθηκαν το 1976. Ωστόσο, ο δίσκος κυκλοφόρησε στα μέσα Μαρτίου του 1980, όταν είχαν περάσει σχεδόν σαράντα ημέρες από τότε που ο μέγας Ξυλούρης είχε φύγει από τη ζωή. Από τον κωδικό αρίθμησής του (70858), μπορούμε να υπολογίσουμε ότι επρόκειτο να κυκλοφορήσει στις αρχές του 1978 αλλά έμεινε στα συρτάρια της εταιρείας...

Όπως και να 'χει, πρόκειται για έναν εξαιρετικό δίσκο με τον αείμνηστο Κρητικό λυράρη να ερμηνεύει συγκλονιστικά τα δέκα τραγούδια. Πιο γνωστό από αυτά, δεν είναι άλλο από την «Μπαλάντα του κυρ-Μέντιου» του Κώστα Βάρναλη, ένα καθαρά πολιτικό κομμάτι που ακούστηκε κυρίως τα τελευταία έξι-επτά χρόνια μέσω του Νότη Σφακιανάκη. Φυσικά, δεν τίθεται σε καμία περίπτωση θέμα σύγκρισης μεταξύ των δύο τραγουδιστών, ωστόσο είναι θετικό το γεγονός ότι έστω κι αργά κάποια ξεχασμένα «διαμάντια» επανέρχονται στο προσκήνιο, έστω κι από νέες φωνές...

Από εκεί και πέρα, οι «Ιδανικοί αυτόχειρες» του Καρυωτάκη είχαν μελοποιηθεί για πρώτη φορά το 1975 από τον Δήμο Μούτση για την «Τετραλογία», με ερμηνεία από τον αείμνηστο Χρήστο Λεττονό, ενώ το «Κι αν έσβησε σαν ίσκιος το όνειρό μου» σε μουσική του Μίκη Θεοδωράκη τραγούδησε το 1984 ο Βασίλης Παπακωνσταντίνου στο δίσκο «Καρυωτάκης».

Στο οπισθόφυλλο του άλμπουμ υπάρχει σημείωμα του συνθέτη και φωτογραφία του με τον Ξυλούρη. Παραγωγός ήταν ο Γιώργος Πετσίλας και η ηχογράφηση έγινε στα στούντιο της Columbia με ηχολήπτη τον Γιώργο Κωνσταντόπουλο.

Τα τραγούδια του δίσκου

1. Η μπαλάντα του κυρ-Μέντιου (Κ. Βάρναλη)

2. Την καρδιά σου (Δ. Θάνου)

3. Τις νύχτες (Α. Αλεξάνδρου)

4. Μια κόρη (Δ. Θάνου)

5. Πόνοι της Παναγιάς (Κ. Βάρναλη)

6. Κι αν έσβησε (Κ. Καρυωτάκη)

7. Ιδανικοί αυτόχειρες (Κ. Καρυωτάκη)

8. Δεν αγαπάς (Κ. Καρυωτάκη)

9. Είσαι ψυχή μου (Κ. Καρυωτάκη)

10. Το άγαλμα της ελευθερίας (Κ. Καρυωτάκη)

ΛΕΝΑ ΠΛΑΤΩΝΟΣ

«ΚΑΡΥΩΤΑΚΗΣ 13 ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ» (LYRA 3344)

Από χρονικής πλευράς, πρόκειται για την πρώτη δισκογραφική δουλειά της Λένας Πλάτωνος η οποία επρόκειτο να κυκλοφορήσει το φθινόπωρο του 1981. Ωστόσο, ο τότε διευθυντής της εταιρείας Αλέκος Πατσιφάς ενημέρωσε την ερμηνεύτρια του άλμπουμ Σαβίνα Γιαννάτου ότι θα προτιμούσε αμφότερες να μη ξεκινήσουν την πορεία τους στο βινύλιο με κάτι τόσο «βαρύ», αλλά με κάτι πιο σύγχρονο. Έτσι, μπήκαν οι βάσεις για το «Σαμποτάζ» με στίχους της Μαριαννίνας Κριεζή...

Πλάτωνος και Γιαννάτου είχαν συνεργαστεί στην περίφημη κι αξέχαστη ραδιοφωνική εκπομπή για παιδιά «Εδώ Λιλιπούπολη», η οποία ακουγόταν για αρκετά χρόνια όταν διευθυντής στο Τρίτο Πρόγραμμα της ΕΡΤ ήταν ο Μάνος Χατζιδάκις. Έτσι, αποφάσισαν να ηχογραφήσουν 13 ποιήματα του Κώστα Καρυωτάκη τα οποία τελικώς κυκλοφόρησαν σε δίσκο τον Απρίλιο του 1982.

Η μελαγχολία που διέκρινε όλο το έργο του ποιητή αποτυπώνεται στη μουσική σύνθεση και στην ενορχήστρωση της Λένας Πλάτωνος, η οποία είναι λιτή και λιγάκι «μουντή». Βιολί, βιόλα, κοντραμπάσο, ηλεκτρικό μπάσο, τσέλο, πιάνο, ντραμς και κιθάρα είναι τα όργανα που συμμετέχουν, δίνοντας ένα σκουρόχρωμο τόνο σε τούτη τη δουλειά, ο οποίος ωστόσο ταιριάζει απολύτως στο πνεύμα και το ύφος του Καρυωτάκη.

Η ερμηνεία της Γιαννάτου είναι μοναδική και φανερώνει ήδη από τα πρώτα της βήματα ότι πρόκειται περί μιας εξαιρετικής περίπτωσης. Τα χρόνια που μεσολάβησαν μέχρι και σήμερα δικαίωσαν απολύτως εκείνες τις ελπίδες των πρώτων ετών και πλέον η ερμηνεύτρια δικαίως συγκαταλέγεται μέσα στις κορυφαίες όχι μόνο στο ελληνικό, αλλά και στο παγκόσμιο μουσικό στερέωμα!

Να σημειώσουμε ότι το «Μόνο» είχε μελοποιήσει πρώτος ο Γιάννης Σπανός το 1968 στην «Ανθολογία Β'» όπου το τραγούδησε ο Γιάννης Πουλόπουλος, ενώ το «Βράδυ» ερμήνευσε το Νοέμβριο του 1983 και η Δήμητρα Γαλάνη στο δίσκο της «Ατέλειωτος δρόμος».

Παραγωγός του άλμπουμ ήταν ο Γιώργος Μητρόπουλος, η ηχογράφηση έγινε στο στούντιο PDR με ηχολήπτη τον Νώντα Αντωνόπουλο και το remixing από τον Πάνο Δράκο.

Τα τραγούδια του δίσκου

1. Βράδυ

2. Χαμόγελο

3. ’νοιξη

4. Νύχτα

5. Σε παλιό συμφοιτητή

6. Παιδικό

7. Το φεγγαράκι απόψε

8. Σα δέσμη από τριαντάφυλλα

9. Τα γράμματά σου

10. Κριτική

11. Η πεδιάς και το νεκροταφείον

12. Πεθαίνοντας

13. Μόνο

http://www.musiccorner.gr/extras/record/068.html

Share this post


Link to post
Share on other sites

Ένας δίσκος ήρθε απ' τα παλιά!

Γράφει ο Τάσος Κριτσιώλης

ΣΤΑΜΑΤΗΣ ΚΟΚΟΤΑΣ

«12 ΦΥΛΛΑ ΤΗΣ ΚΑΡΔΙΑΣ» (HMV CSDG 54)

Η καριέρα του Σταμάτη Κόκοτα βρίσκεται στο απόγειό της, όταν προς τα τέλη του 1972 επιλέγει να παρουσιάσει μια νέα δισκογραφική πρόταση με λαϊκά τραγούδια, τα περισσότερα εκ των οποίων είναι προπολεμικά. Συμπαραστάτης του σ αυτή την προσπάθεια ήταν ο συνθέτης Αντώνης Κατινάρης, ο οποίος τα διασκεύασε, τα ενορχήστρωσε κι επιμελήθηκε και τη διεύθυνση της ορχήστρας. Κυκλοφόρησε σε μιαν εποχή που ακόμη δεν είχε δημιουργηθεί το κλίμα για την αναβίωση του ρεμπέτικου τραγουδιού (αυτό έγινε μετά τη μεταπολίτευση) και το εν λόγω είδος ήταν σχετικά παραγκωνισμένο.

Βασικός ερμηνευτής των «ελαφρολαϊκών» κομματιών της εποχής, με συνεργασίες που τον γέμισαν επιτυχίες (Ξαρχάκος, Μούτσης, Καλδάρας, Σπανός κ.α.), ο τραγουδιστής με τα μακριά μαλλιά, τις φαβορίτες και τη συλλογή γρήγορων αυτοκινήτων αποφασίζει να κοιτάξει στο μακρινό παρελθόν της ελληνικής μουσικής και να ξαναβγάλει στο προσκήνιο τραγούδια ως επί το πλείστον ξεχασμένα, αλλά με ιδιαίτερο καλλιτεχνικό ενδιαφέρον.Σε γενικές γραμμές τα κατάφερε, αφού ένα χρόνο μετά κυκλοφόρησε άλλον ένα δίσκο στο ίδιο κλίμα και πάλι με επιμελητή τον Κατινάρη, τα «Παλιά μεράκια».

Η ερμηνεία του Κόκοτα σ' αυτά τα τραγούδια είναι ιδανική κι αποδεικνύει την ευρεία γκάμα της φωνής του. Η ενορχήστρωση του συνθέτη είναι εξαιρετική και δίνει μια ζωντάνια στα κομμάτια, κάνοντας τον ακροατή να πιστεύει ότι γράφτηκαν την περίοδο που ηχογραφήθηκαν για το συγκεκριμένο άλμπουμ. Σήμα κατατεθέν του το «Καρδιά παραπονιάρα» του Απόστολου Χατζηχρήστου, το οποίο επανήλθε στην επικαιρότητα μέσα από τον Κόκοτα και διέγραψε μια νέα πορεία. Ξεχωρίζουν επίσης τα «Μάρω», «Βαγγελιώ» και «Ζητιάνος της αγάπης», χωρίς να υστερούν τα υπόλοιπα.

Στο οπισθόφυλλο του δίσκου υπάρχει φωτογραφία του Αντώνη Κατινάρη και σημείωμα της εταιρείας για την όλη δουλειά.

Τα τραγούδια του δίσκου

1. Μάρω (Απ. Χατζηχρήστου)

2. Γκιουλ μπαξέ (Απ. Χατζηχρήστου)

3. Το κουρέλι (Γ. Μητσάκη)

4. Το παλιόπαιδο (Απ. Χατζηχρήστου)

5. Βαγγελιώ (Σπ. Μαραβέλια)

6. Ζητιάνος της αγάπης (Β. Τσιτσάνη)

7. Καρδιά παραπονιάρα (Απ. Χατζηχρήστου)

8. Παραγουάη (Κ. Μπέζου)

9. Κόρη μάγισσα (Απ. Χατζηχρήστου)

10. Ο καλόγηρος (Μ. Βαμβακάρη)

11. Ο πειρασμός (Γ. Μητσάκη)

12. Καταραμένη φτώχια (Απ. Χατζηχρήστου)

ΒΙΚΥ ΜΟΣΧΟΛΙΟΥ - ΜΑΝΩΛΗΣ ΜΗΤΣΙΑΣ

«ΛΑΪΚΗ ΠΑΡΑΔΟΣΗ» (COLUMBIA 70164)

Δίσκος που κυκλοφόρησε το Νοέμβριο του 1975, σχεδόν ενάμισι χρόνο μετά τη μεταπολίτευση και ακριβώς την εποχή που το ρεμπέτικο τραγούδι είχε αρχίσει να επανέρχεται σε πρώτο πλάνο. Εκείνο το διάστημα, μόλις είχε εκδοθεί το διπλό άλμπουμ «50 χρόνια ρεμπέτικο τραγούδι» με τον Γιώργο Νταλάρα και είχε σημειώσει μεγάλες πωλήσεις, ενώ είχε προηγηθεί η έκδοση της «Ρεμπέτικης ιστορίας» σε έξι δίσκους βινυλίου με την επιμέλεια του Κώστα Χατζηδουλή.

Ο ίδιος μαζί με τον Απόστολο Καλδάρα και τον γνωστό παραγωγό Γιώργο Μακράκη διάλεξαν τα 13 κομμάτια που υπάρχουν στη «Λαϊκή παράδοση» κι ερμηνεύουν η Βίκυ Μοσχολιού και ο Μανώλης Μητσιάς, στην πρώτη τους απόπειρα να τραγουδήσουν αλλά και να επανεκτελέσουν τέτοιου είδους τραγούδια. Το αποτέλεσμα είναι εξαιρετικό, αφού και οι δύο τα καταφέρνουν πολύ καλά και ειδικά ο Μητσιάς που το ρεπερτόριό του ήταν καθαρά «έντεχνο», αν και το 1973 είχε τραγουδήσει μοναδικά τέσσερες προπολεμικές δημιουργίες του Βασίλη Τσιτσάνη στο άλμπουμ «Το ξεκίνημα».

Μέσα στη δεκαετία που ακολούθησε, η Μοσχολιού ηχογράφησε δύο δίσκους ιδιαίτερα «κοντινούς» προς αυτό το ύφος («Το τραμ το τελευταίο και άλλα αρχοντορεμπέτικα» το 1980 και το αφιέρωμα στην Ευτυχία Παπαγιαννοπούλου το 1982) και ο Μητσιάς τα «Παλιά ρεμπέτικα» το 1983.

Τα τραγούδια της «Λαϊκής παράδοσης» καλύπτουν μια περίοδο εκατό και πλέον ετών από το 1825 μέχρι το 1940 και κάποια από αυτά είναι αρκετά γνωστά, όπως το «Βάλε με στην αγκαλιά σου» του Βαγγέλη Παπάζογλου, «Οι πρωθυπουργοί» του Μάρκου Βαμβακάρη, το «Μπρος στον ’γιο Σπυρίδωνα» του Νίκου Γούναρη και φυσικά η περίφημη «Ντουντού». Αξίζει τον κόπο να ψάξετε και να βρείτε αυτό τον δίσκο, ο οποίος είναι από τους πλέον δυσεύρετους και ανεκτίμητης αξίας, με δύο σπουδαίους τραγουδιστές στις καλύτερες στιγμές τους.

Η παραγωγή ήταν του Γιώργου Μακράκη, η ενορχήστρωση και η διεύθυνση ορχήστρας του Απόστολου Καλδάρα και η ηχογράφηση έγινε στα στούντιο της Columbia με ηχολήπτες τους Γιώργο Κωνσταντόπουλο και Κώστα Πρικόπουλο. Στο οπισθόφυλλο του άλμπουμ, υπάρχει αναλυτικό σημείωμα του Κώστα Χατζηδουλή αναφορικά με την ιστορία και την προέλευση του κάθε τραγουδιού.

Τα τραγούδια του δίσκου

1. Βάλε με στην αγκαλιά σου (Ευ. Παπάζογλου) Β. Μοσχολιού

2. Το σακάκι (Αν. Δελιά-Στ. Κηρομύτη) Μ. Μητσιάς

3. Ομολογίες (Β. Βερμισόγλου) Β. Μοσχολιού

4. Σου 'χει λάχει (Γ. Μπάτη) Μ. Μητσιάς

5. Βρε γρουσούζη (Μ. Βαμβακάρη) Β. Μοσχολιού

6. Το αίνιγμα (Ευ. Παπάζογλου) Μ. Μητσιάς

7. Τι κάθεσαι Μανώλη (Λαϊκής προέλευσης) Μ. Μητσιάς

8. Οι πρωθυπουργοί (Μ. Βαμβακάρη) Β. Μοσχολιού

9. Η Ελένη η ζωντοχήρα (Γ. Τσαούς-Στ. Περπινιάδη) Μ. Μητσιάς

10. Ατσιγγάνα με φωνάζουν (Γ. Μπάτη) Β. Μοσχολιού

11. Νίκος ο τρελάκιας (Αν. Δελιά-Ν. Μάθεση) Μ. Μητσιάς

12. Μπρος στον ’γιο Σπυρίδωνα (Ν. Γούναρη-Χ. Βασιλειάδη) Μ. Μητσιάς

13. Καλέ Ντουντού (Λαϊκής προέλευσης) Β. Μοσχολιού

ΑΘΗΝΑΪΚΗ ΚΟΜΠΑΝΙΑ

«ΧΟΡΕΨΕ ΤΟ ΘΕΙΕ ΤΑΚΗ» (MINOS MSM 555)

Πρόκειται για τον δεύτερο δίσκο που κάνει η «Αθηναϊκή κομπανία» με επανεκτελέσεις παλαιότερων λαϊκών τραγουδιών, μετά το «Θυμήσου θείε Τάκη» το 1982. Γενικότερα, αυτός ο ...θείος Τάκης πρωταγωνιστούσε στους τίτλους των άλμπουμ της, αφού και η πρώτη της δουλειά το 1981 είχε τίτλο ...«Αγαπητέ μου θείε Τάκη»!!!

Το «Χόρεψέ το θείε Τάκη» κυκλοφόρησε τον Δεκέμβριο του 1984 και περιλαμβάνει τόσο πασίγνωστα («Πήραν τα στήθια μου φωτιά», «Καλή τύχη», «Ξημέρωσε καλή μου» κ.α.), όσο και λιγότερο γνωστά κομμάτια («Φεύγεις και μ' αφήνεις μόνο», «Δεν ξέρεις την καρδιά μου»), σε μιαν εποχή που το λαϊκό τραγούδι είχε πρωταγωνιστικό ρόλο και το παρελθόν του ανακαλυπτόταν συνεχώς από τα διάφορα μουσικά σχήματα.

Έχω ξαναγράψει ότι θεωρώ την «Αθηναϊκή» ως την καλύτερη από όλες τις κομπανίες που άρχισαν να εμφανίζονται από τα τέλη της δεκαετίας του '70, ίσως επειδή στο σπίτι είχαμε μόνο τους δικούς της δίσκους και τους άκουγα από μικρό παιδί. Ακόμη και σήμερα όταν εμφανίζονται τα μέλη της στην τηλεόραση, δεν υπάρχει περίπτωση να μην καθίσω να ακούσω τα τραγούδια τους...

Για να επιστρέψω στο συγκεκριμένο άλμπουμ, οι ερμηνείες των κομματιών είναι από πολύ καλές, έως εξαιρετικές και ειδικά εκείνες της Σοφίας Εμφιετζή και της Βούλας Καραχάλιου. Η πρώτη συνεχίζει ακόμη και σήμερα να τραγουδά, ενώ η δεύτερη έχει χαθεί από το προσκήνιο και είναι πραγματικά κρίμα γιατί είχε μια σπουδαία λαϊκή φωνή, κάτι το οποίο ισχύει και για τη Σοφία.

«Δυνατές» στιγμές του δίσκου είναι το ντουέτο Εμφιετζή - Χρήστου Κανελλόπουλου στον «Σκληρό χωρισμό» (πρώτη εκτέλεση από την Καίτη Γκρέυ και τον Αντώνη Μουστάκα), το «Να 'μουνα το σεντονάκι», το «Πήραν τα στήθια μου φωτιά» και το «Καλή τύχη», χωρίς βεβαίως να υστερούν σε τίποτε οι ερμηνείες στα υπόλοιπα τραγούδια. Εν κατακλείδι, πρόκειται για ένα άλμπουμ «ένα κι ένα» για γλέντι και χορό, από μια παρέα που εδώ και περισσότερο από 25 χρόνια υπηρετεί πιστά και με σεβασμό τη λαϊκή μουσική.

Παραγωγός ήταν ο Ηλίας Μπενέτος, η ηχογράφηση έγινε στο στούντιο Action με ηχολήπτη τον Βασίλη Βουσνιώτη και το remixing στο στούντιο PDR (πρώην Columbia) από τον Γιάννη Παπαϊωάννου.

Τα τραγούδια του δίσκου

1. Πήραν τα στήθια μου φωτιά (Γ. Καραμπεσίνη)

2. Μέσα σε μια νύχτα (Κ. Βίρβου)

3. Σκληρός χωρισμός (Μπ. Μπακάλη-Κ. Βίρβου)

4. Δυστύχησα κι εγώ (Γ. Γαβαλά-Γ. Κοινούση)

5. Αχ γιατί δεν μ' αγαπάς (Β. Περπινιάδη)

6. Να 'μουνα το σεντονάκι (Μπ. Μπακάλη-Μ. Νιφόρου)

7. Φεύγεις και μ' αφήνεις μόνο (Αντ. Δημόγλου)

8. Ξημέρωσε καλή μου (Ν. Καρανικόλα-Α. Πάνου)

9. Όσο κι αν πίνω κι αν μεθώ (Π. Γαβαλά-Μ. Μεϊμάρη)

10. Καλή τύχη (Απ. Καλδάρα)

11. Πληγωμένοι κι οι δυο (Μπ. Μπακάλη)

12. Γλυκέ μου τύραννε (Γ. Γαβαλά-Γ. Κυριαζή)

13. Δεν ξέρεις την καρδιά μου (Β. Τσιτσάνη)

14. Την αγάπη μου μου την κλέψανε (Γ. Καραμπεσίνη)

http://www.musiccorner.gr/extras/record/069.html

Share this post


Link to post
Share on other sites

"Η επιβλητική προσωπικότης του πρώτου Έλληνα τραγουδιστή συνδέεται άμεσα και περισσότερο από κάθε άλλον καλλιτέχνη με τη διάδοση του L.P. στη χώρα μας .Έτσι ένας νέος μεγάλος δίσκος του Γρηγόρη είναι πάντα ένα καλλιτεχνικό γεγονός.

"ΜΑΖΙ ΜΕ ΤΟΝ ΓΡΗΓΟΡΗ" έχουν όλοι την ευκαιρία να απολαύσουν όλη την έκταση του ελληνικού λαικού τραγουδιού, από τα παλαιά προπολεμικά κλασσικά τραγούδια του Μάρκου Βαμβακάρη "Αντιλαλούν οι φυλακές" και "Τα ματόκλαδά σου λάμπουν" ως τις μεγάλες προσωπικές εφετεινές επιτυχίες του συνθέτη-τραγουδιστή "Στου Μπελαμή του ουζερί" και "Ο έρωτας γεννήθηκε για δύο".

Αυτά αναγράφονται στο οπισθόφυλλο του δίσκου "Μαζί με τον Γρηγόρη" που κυκλοφόρησε το 1970 από την Columbia.

Ένα πορτρέτο του Γρηγόρη Μπιθικώτση με 12 τραγούδια που ηχογραφήθηκαν τη διετία 1968-1970 .

12 μεγάλα τραγούδια ερμηνευμένα από μια ιστορική μορφή της Ελληνικής μουσικής.Ενός τραγουδιστή που γεννήθηκε σαν σήμερα πριν από 85 χρόνια.

6 συνθέσεις των Μάρκου Βαμβακάρη, Δήμου Μούτση, Γιάννη Σπανού, Γιάννη Γλέζου και Κώστα Παπαδόπουλου αλλά και 6 συνθέσεις του ίδιου του Μπιθικώτση.

1)Ο έρωτας γεννήθηκε για δύο

(Γρ.Μπιθικώτση)

2)Ένα σπίρτο αναμμένο

(Γρ.Μπιθικώτση-Ουρ.Λιανδράκη)

3)Τα ματόκλαδά σου λάμπουν

(Μ.Βαμβακάρη)

4)Βροχή στα δειλινά

(Γ.Γλέζου-Κ.Κινδύνη)

5)Αλλοίμονο στην τύχη σου

(Γρ.Μπιθικώτση)

6)Αύριο πάλι

(Δ.Μούτση-Ν.Γκάτσου)

7)Στου Μπελαμή το ουζερί

(Γ.Μπιθικώτση)

8)Ο μπαγλαμάς

(Γ.Σπανού-Λ.Παπαδόπουλου)

9)Στο καφενείο του Αντρέα

(Γ.Βρούβα-Κ.Παπαδόπουλου)

10)Ο κυρ-Θάνος

(Γ.Μπιθικώτση)

11)Έχασες τον Γιώργη

(Γρ.Μπιθικώτση)

12)Αντιλαλούν οι φυλακές

(Μ.Βαμβακάρη)

Ότι και να γράψω εγώ γι'αυτά τα τραγούδια, για τα περισσότερα από τα οποία έχει μιλήσει η ιστορία θα είναι λίγο.

Τα δυο τραγούδια του Βαμβακάρη προέρχονται από το μεγάλο δίσκο "Μάρκος ο δάσκαλός μας" (σε δεύτερη εκτέλεση του Μπιθικώτση) με ενορχήστρωση του Σταύρου Ξαρχάκου. Ο "Μπαγλαμάς" είχε πρωτοκυκλοφορήσει στο μεγάλο δίσκο του Γιάννη Σπανού "Μια Κυριακή" ενώ το "Αύριο πάλι" προέρχεται από το μεγάλο δίσκο "Ένα χαμόγελο" του Δήμου Μούτση. Τα υπόλοιπα τραγούδια πρωτοκυκλοφόρησαν σε δίσκους 45 στροφών.Το συγκλονιστικό χασάπικο του Γιάννη Γλέζου "Βροχή στα δειλινά" είχε ηχογραφηθεί το 1966 και κυκλοφόρησε σε δίσκο 45 στροφών το 1969 (σύμφωνα με τα στοιχεία που βρίσκονται στο βιβλίο "Εγώ ο Σερ" με την επιμέλεια του Πανου Γεραμάνη).Παράλληλα εκείνη την εποχή ηχογραφήθηκε και από το Γιάννη Πουλόπουλο στο μεγάλο δίσκο του Γιάννη Γλέζου "Η Ελένη του Μάη".

Οι στίχοι των τραγουδιών "Ο κυρ-Θάνος" και "Στου Μπελαμή το ουζερί" ανήκουν στον Κώστα Βίρβο , απλά λόγω συμβολαίου του με τη Μinos , γράφτηκε μόνο το όνομα του Μπιθικώτση.Τα δυο αυτά τραγούδια ηχογραφήθηκαν παράλληλα και σε δεύτερη , παρόμοια, εκτέλεση από τον Μπιθικώτση και πάλι σε δίσκο 45 στροφών.

Ο δίσκος αυτός κυκλοφόρησε και σε cd ενώ πολλά από τα τραγούδια του έχουν κυκλοφορήσει και σε άλλες συλλογές του Μπιθικώτση.

Share this post


Link to post
Share on other sites

Ένας πολύ ωραίος λαικός δίσκος με "άρωμα Θεσσαλονίκης" , όπως μου αρέσει να λέω για τέτοιου είδους και ύφους δουλειές, κυκλοφόρησε το 1996 από την Fm records με το label "Ερωδιός".Πρόκειται για μια δουλειά σε μουσική του Γιώργου Καζαντζή με τίτλο "Του ταξιδιού τα κίβδηλα" και τραγουδά ο Μιχάλης Παπαζήσης. Με ένα τραγούδι συμμετέχει η Λιζέτα Καλημέρη ενώ στο δίσκο υπάρχουν και δυο υπέροχα ορχηστρικά.

Τα τραγούδια του:

1)Πρωτομαγιά (στίχοι Γ.Τσατσόπουλος)

2)Τα κίβδηλα (Γ.Τσατσόπουλος)

3)Κατάρτι και ατμός (Γ.Καζαντζής)

4)Σορόκος (Ορχηστρικό)

5)Της αγάπης τ'ανταμώματα (Γ.Χρονάς)

6)Ήτανε αέρας (Χ.Χρονάς)

Τραγούδά η Λιζέτα Καλημέρη

7)’για καλοκαίρια (Λ.Βαρίνου)

8)Τά'χω όλα (Μ.Ρασούλης)

9)Στα ρηχά (Γ.Χρονάς)

10)Πόλη της αιώνιας ήβης (Γ.Τσατσόπουλος)

11)Το βαλς της ουτοπίας (Ορχηστρικό)

Η ενορχήστρωση είναι του Γιώργου Καζαντζή και η διεύθυνση παραγωγής του Δημήτρη Χατζόπουλου.Η ηχογράφηση έγινε στο στούντιο Πολύτροπο στη Θεσσαλονίκη από το Γιώργο Καζαντζή και το remix από τον Κώστα Κόντο.

Στο δίσκο συμμετέχει μια πλειάδα από τους καλύτερους μουσικούς της πόλης και όχι μόνο.

Κώστας Θεοδώρου (Κόντρα μπάσο, νάι, στάμνες, μπεντίρ στο 10, δράμια, πιάτα)

Κώστας Τσούγκρας (Ακορντεόν)

Μπάμπης Παπαδόπουλος (Ακουστική κιθάρα)

Αλέξης Μπουλγουρτζής (Ταρμπούκα, μπεντίρ με σκούπες)

Κώστας Βόμβολος (Κανονάκι)

Θανάσης Χαλκιάς (Μπουζούκι, μπαγλαμά στο 9)

Γιάννης Καρασάββας (Λαούτο στα 2, 9, ούτι, τζουρά στο 2)

Δημήτρης Μυστακίδης (Λαούτο στο 6, ούτι στο 7, μπαγλαμά στο 3, τζουρά στο 10)

Στέργιος Γαργάλας (Βιολί)

Κυριάκος Γκουβέντας (Βιολί στα 7,9,10)

Τάσος Μισιρλής (Τσέλλο)

Γιώργος Κοκκινάκης (Πιάνο)

Μιχάλης Παπαζήσης (Μπαγλαμά)

Γιώργος Καζαντζής (Πιάνο στο 11)

Δημήτρης Ατζέμης (Μαντολίνο)

Εύη Καζαντζή (Τσέλλο στο 11)

Γιάννης Πολυμενέρης (Κόντρα μπάσο στο 11)

Χρήστος Τσαπράζης (Κόντρα μπάσο στα 7, 9)

Γιώργος Δημητριάδης (Τύμπανα στο 11)

Μπάμπης Κεμανετζίδης (Κλαρίνο στο 5)

Στην "Πόλη της αιώνιας ήβης", ένα εξαιρετικό ζειμπέκικο, αφιερωμένο στη Θεσσαλονίκη, συμμετέχει η χορωδία κοριτσιών "Κυρίλλου και Μεθοδίου" Θεσσαλονίκης.

Πολύμορφο ταλέντο ο Καζαντζής , αυτή τη φορά παρουσιάζει ένα δίσκο με καθαρά λαικά τραγούδια, υπέροχες μπαλάντες , όπως το "Ήτανε αέρας" που ακούστηκε περισσότερο κι ακούγεται μέχρι σήμερα και δυο εξαιρετικά ατμοσφαιρικά ορχηστρικά , το οποία και αυτά ακούστηκαν ιδιαίτερα και συμπεριλήφθηκαν αργότερα σε αρκετές συλλογές.Ο "Σορόκος" μάλιστα συμπεριλήφθηκε και σε μια από τις συλλογές "Buddha Bar". Το κομμάτι αυτό , έγινε η αφορμή για τον επόμενο ορχηστρικό δίσκο του συνθέτη με τον ομώνυμο τίτλο το 1998.

Λαικά τραγούδια όπως το αργό μπολερό "Πρωτομαγιά" με το οποίο ξεκινά ο δίσκος ή τα ζειμπέκικα "Αχ Θεέ μου τά'χω όλα, μα βαθιά μου είμαι κάργα δυστυχής" (το οποίο ένα χρόνο μετά ηχογράφησε και ο Αντώνης Καλογιάννης στο δίσκο του "Ιστορίες αγγέλων") και η "Πόλη της αιώνιας ήβης", αλλά και μπαλάντες όπως το "Ήτανε αέρας" ή το "Κατάρτι κι ατμός" ,σίγουρα και ανεξάρτητα από την εμπορική επιτυχία τους ειναι απ'αυτά που τιμούν το ελληνικό τραγούδι και τους ακροατές του.

Εξαιρετικοί τόσο ο Μιχάλης Παπαζήσης όσο και η Λιζέτα Καλημέρη , η οποία και με ένα μόνο τραγούδι αφήνει το ισχυρό της "αποτύπωμα" σ'αυτό το δίσκο.

Ο δίσκος κυκλοφόρησε και σε lp και σε cd με τη διαφορά πως από το lp έλειπε το "Βαλς της ουτοπίας".

Share this post


Link to post
Share on other sites

Από τη στήλη του Τάσου Κριτσιώλη στο musiccorner:

OMER LIVANELI - ΛΕΥΤΕΡΗΣ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ

«Η ΜΑΡΙΑ ΦΑΡΑΝΤΟΥΡΗ ΤΡΑΓΟΥΔΑΕΙ ΛΙΒΑΝΕΛΙ»

(MINOS MSM 448)

Σε μιαν εποχή κατά την οποία οι ελληνοτουρκικές σχέσεις βρίσκονταν σε έξαρση μετά τα γεγονότα του 1974 και του 1976 (με το περιβόητο «Χόρα»), η μουσική απέδειξε ότι μπορεί να ενώσει δύο λαούς που τους χωρίζουν διαφορές αιώνων. Ακριβώς αυτό έγινε τον Οκτώβριο του 1982 με την κυκλοφορία αυτού του εξαιρετικά σημαντικού από κάθε άποψη δίσκου.

Από τη μια, ένας κορυφαίος Τούρκος συνθέτης ονόματι Ομέρ Ζιλφί Λιβανελί, εξόριστος εκείνη την εποχή από τη χώρα του. Από την άλλη, μια κορυφαία Ελληνίδα ερμηνεύτρια ονόματι Μαρία Φαραντούρη. Και «στη μέση» ένας κορυφαίος Έλληνας στιχουργός, ονόματι Λευτέρης Παπαδόπουλος. Αυτοί οι τρεις δημιούργησαν ένα πραγματικό αριστούργημα, το οποίο προκάλεσε ιδιαίτερη αίσθηση και ποικίλα σχόλια εκείνη την περίοδο, αφού λόγω των γνωστών συνθηκών δεν ήταν κι ότι πιο σύνηθες μια συνεργασία Ελλάδας και Τουρκίας σε οποιονδήποτε τομέα.

Ο άνθρωπος που έκανε την «κουμπαριά» για την όλη ιστορία, ήταν ο αξέχαστος Μάνος Λοΐζος. Είχε ξεκινήσει συζητήσεις με τη Φαραντούρη σχετικά με ένα δίσκο πάνω σε ποιήματα του Ναζίμ Χικμέτ που ο ίδιος είχε μελοποιήσει κι εκείνη του γνώρισε τον Λιβανελί, ο οποίος είχε αφιερώσει ένα μεγάλο μέρος της δουλειάς του στο έργο του σπουδαίου Τούρκου ποιητή.

Ο Λοΐζος άκουσε τις μουσικές του Λιβανελί παιγμένες από το σάζι του, ενθουσιάστηκε κι όταν η Φαραντούρη του ζήτησε να της υποδείξει ένα στιχουργό ή ποιητή για να γράψει στίχους πάνω στις μελωδίες, εκείνος δεν δυσκολεύτηκε καθόλου να προτείνει τον επί πολλά χρόνια στενό φίλο, κουμπάρο και συνεργάτη του Λευτέρη Παπαδόπουλο. Κι αυτός με τη σειρά του ενθουσιάστηκε από τα όσα άκουσε, πήρε την κασέτα με τις μουσικές κι έγραψε εξαιρετικούς στίχους.

Αξίζει να σημειώσουμε, ότι αμέσως μετά το δίσκο με τον Λιβανελί η ερμηνεύτρια επρόκειτο να μπει στο στούντιο για να ηχογραφήσει τα μελοποιημένα από τον Λοΐζο ποιήματα του Χικμέτ, ωστόσο ο Μάνος έφυγε από τη ζωή την εποχή που το άλμπουμ με τον Τούρκο συνθέτη έβγαινε στα δισκοπωλεία κι έτσι αυτή η συνεργασία δεν έγινε ποτέ...

Ο δίσκος περιέχει 12 τραγούδια που είναι το ένα καλύτερο από το άλλο κι ένα θέμα από την γνωστή ταινία «Το κοπάδι», τη μουσική επένδυση της οποίας είχε αναλάβει ο Λιβανελί. Τα παραδοσιακά τουρκικά όργανα «παντρεύονται» με τη φωνή της κορυφαίας ερμηνεύτριας και το όλο σύνολο είναι πραγματικά εξαιρετικό. Ο ίδιος ο συνθέτης τραγουδά το "Bulut mu olsam", ενώ το πιο γνωστό κομμάτι του άλμπουμ είναι το «Σαν το μετανάστη» κι επίσης ξεχώρισαν τα «Λέϊλιμ λέϊ», «Οι μέρες μας» και «Μοιρολόι».

Την παραγωγή επιμελήθηκε ο Αχιλλέας Θεοφίλου και η ηχογράφηση έγινε στο στούντιο Polysound με ηχολήπτη τον Γιάννη Σμυρναίο και βοηθούς τον Δημήτρη Κατσούλα και τον Γαβριήλ Παντζή. Οι ενορχηστρώσεις είναι των Ομέρ και Φερχάτ Λιβανελί, εκτός από το «Μοιρολόι» που ενορχήστρωσε ο Κώστας Γανωσέλης. Στο εσώφυλλο του άλμπουμ υπάρχει βιογραφικό του συνθέτη, σημείωμα της Φαραντούρη και φωτογραφίες των δυο τους.

Και κάτι τελευταίο: Αναζητείται ο στιχουργός που απέδωσε στα ελληνικά το "Merhaba" («Γεια χαρά»), καθώς πολλά χρόνια μετά ο Λευτέρης Παπαδόπουλος ανέφερε ότι δεν έγραψε ποτέ τους στίχους στο εν λόγω τραγούδι!

Τα τραγούδια του δίσκου

1. Λέϊλιμ λέϊ

2. Μοιρολόι

3. Karli kayin ormani (Ποίηση Ναζίμ Χικμέτ)

4. Παραγιός

5. Με φυτέψανε σε καμένη γη

6. Merhaba (Γεια χαρά)

7. Σαν το μετανάστη

8. Χιροσίμα

9. Μίλα σιγά

10. Bulut mu olsam (Ποίηση Ναζίμ Χικμέτ)

11. Οι μέρες μας

12. Σαν τον Κερέμ (Ποίηση Ναζίμ Χικμέτ απόδοση Γιάννη Ρίτσου)

13. Το κοπάδι (Ορχηστρικό θέμα από την ταινία)

GORAN BREGOVIC - ΛΙΝΑ ΝΙΚΟΛΑΚΟΠΟΥΛΟΥ

«ΠΑΡΑΔΕΧΤΗΚΑ» (POLYDOR 849304)

Η γνώμη μου είναι ότι πρόκειται για τον καλύτερο και πιο «διαχρονικό» δίσκο της ’λκηστης Πρωτοψάλτη, αφού τα περισσότερα από τα τραγούδια του περιλαμβάνονται ακόμη και σήμερα στα εκάστοτε προγράμματά της. Κυκλοφόρησε στα τέλη Μαΐου του 1991 κι έκανε μεγάλη αίσθηση, αλλά και ανάλογες πωλήσεις (περισσότερες από 70.000 αντίτυπα), με αποτέλεσμα να θεωρείται πλέον «κλασικός» για τα δεδομένα της ελληνικής δισκογραφίας.

Ήταν η εποχή του πασίγνωστου φιλμ του Εμίρ Κουστουρίτσα «Ο καιρός των τσιγγάνων», τη μουσική επένδυση του οποίου είχε αναλάβει ο Γκόραν Μπρέγκοβιτς. Από εκεί ξεκίνησε αυτός ο δίσκος, καθώς πολλά από τα θέματα της ταινίας έγιναν τραγούδια με τη στιχουργική συνδρομή της Λίνας Νικολακοπούλου και διαμόρφωσε μια νέα τάξη πραγμάτων, μαζί με το «Μένω εκτός» της Ελευθερίας Αρβανιτάκη που κυκλοφόρησε σχεδόν ταυτόχρονα με το «Παραδέχτηκα». Έκτοτε, τα χάλκινα και γενικότερα οι βαλκανικές μελωδίες μπήκαν για τα καλά στη ζωή μας κι έχουν αφήσει έντονα τα σημάδια τους ακόμη και στις μέρες μας...

Πιστεύω ότι οι περισσότεροι από εσάς (αν όχι όλοι σας) δεν υπάρχει περίπτωση να μην έχετε ακούσει έστω μια φορά τα πασίγνωστα «Βενζινάδικο», «Να 'ταν η χαρά οικόπεδο» (αμφότερα μουσικά θέματα της ταινίας που πρότεινε στη Νικολακοπούλου ο ραδιοφωνικός παραγωγός Κώστας Κωτούλας για την ’λκηστη), το ομότιτλο και φυσικά το «Θεός αν είναι». Μοναδικά τραγούδια, με τη σφραγίδα του Σέρβου συνθέτη (σε μια περίοδο σκληρής δοκιμασίας για την πατρίδα του) και την ερμηνεία της Πρωτοψάλτη που δε χρειάζεται ιδιαίτερα σχόλια.

Εκτός από τα παραπάνω, υπάρχει το «κλασικό» κι αγαπημένο «Σ' αγαπώ γιατί είσαι ωραία», καθώς επίσης και τα «Μαύρο χιόνι» και «Του Αϊ-Γιώργη» που ακούστηκαν αρκετά, όχι όμως όσο τα τέσσερα προαναφερθέντα. Αυτό φυσικά δε σημαίνει ότι υστερούν σε αξία, όπως άλλωστε και τα υπόλοιπα.

Στο δισέλιδο ένθετο που υπάρχει, περιέχονται οι στίχοι των τραγουδιών και σημειώματα των συντελεστών που δίνουν πολύτιμες πληροφορίες για το δίσκο. Δεύτερες φωνές κάνουν εκλεκτές φωνές του τραγουδιού μας, όπως η Ελευθερία Αρβανιτάκη, ο Κώστας Μακεδόνας, ο Πέτρος Γαϊτάνος, η Ανθούλα Αλιφραγκή κ.α.

Η παραγωγή ήταν του Νίκου Καραγιάννη και της Λίνας Νικολακοπούλου και η ηχογράφηση έγινε στο στούντιο Sierra με ηχολήπτες τον Κώστα Καλημέρη (που επιμελήθηκε και το remix μαζί με τον Μπάμπη Μπίρη) και τον Μάκη Αχλαδιώτη.

Τα τραγούδια του δίσκου

1. Μαύρο χιόνι

2. Βενζινάδικο

3. Θεός αν είναι

4. Παραδέχτηκα

5. Όρκος

6. Του Αϊ-Γιώργη

7. Να 'ταν η χαρά οικόπεδο

8. Τριανταφυλλάκι

9. Σ' αγαπώ (Μουσική-στίχοι: Αριστείδης Μόσχος)

10. Πήρα χάρη

ARA DINKJIAN

«ΤΑ ΚΟΡΜΙΑ ΚΑΙ ΤΑ ΜΑΧΑΙΡΙΑ» (POLYDOR 527059)

Μπορούμε να πούμε ότι αυτός ο δίσκος που κυκλοφόρησε το φθινόπωρο του 1994 αποτελεί την «προέκταση» του «Μένω εκτός» ή αν θέλετε, μιαν ολοκληρωμένη μορφή του. Η Ελευθερία Αρβανιτάκη συνεργάζεται εξ ολοκλήρου με τον Αρμένιο συνθέτη ’ρα Ντινκζιάν, κλείνοντας έτσι με τον καλύτερο δυνατό τρόπο τους «λογαριασμούς» που είχαν ανοίξει οι δυο τους το 1991 με τα «Μένω εκτός» και «Δυνατά», τα οποία ακούστηκαν κι αγαπήθηκαν πολύ και πλέον αποτελούν ένα μεγάλο κομμάτι από τη μουσική «προίκα» της σπουδαίας ερμηνεύτριας.

Το συγκεκριμένο άλμπουμ «άγγιξε» σε πωλήσεις τις 90.000 αντίτυπα και σίγουρα είναι ένας από τους «σταθμούς» στην καριέρα της Αρβανιτάκη. Η ίδια είχε ζητήσει από τον Ντινκζιάν να κάνουν ένα δίσκο μαζί από το 1991 και τελικώς αυτός έγινε τρία χρόνια αργότερα, πάνω σε στίχους κυρίως του Μιχάλη Γκανά και λιγότερο της Λίνας Νικολακοπούλου και το αποτέλεσμα ήταν πράγματι εξαιρετικό. Η μουσική της Αρμενίας ακουμπά εκείνη της Ελλάδας και το «πάντρεμα» μόνον ως ιδανικό μπορεί να χαρακτηριστεί.

Από αυτή τη δουλειά βγήκαν τρία πολύ «δυνατά» και διαχρονικά τραγούδια: Το ομότιτλο, το «Φύσα ψυχή μου» και η «Βάρκα», τα οποία ακούστηκαν, τραγουδήθηκαν και χορεύτηκαν πολύ. ’λλωστε, η Ελευθερία δεν παραλείπει σχεδόν ποτέ να τα συμπεριλάβει στα προγράμματά της και κάθε φορά γίνεται «το σώσε». Γενικότερα πάντως, όλα τα κομμάτια είναι καλοδουλεμένα και άψογα μέχρι την τελευταία λεπτομέρεια.

Ο δίσκος συνοδεύεται από ένα τετρασέλιδο ένθετο που περιλαμβάνει τους στίχους των τραγουδιών, φωτογραφίες όλων των συντελεστών κατά τη διάρκεια των ηχογραφήσεων και σημειώματα του Ντινκζιάν, της Αρβανιτάκη και του Δημήτρη Παπαδημητρίου, ο οποίος επιμελήθηκε την ενορχήστρωση.

Η ίδια η τραγουδίστρια ασχολήθηκε με την παραγωγή, τη διεύθυνση της οποίας είχε ο Μιχάλης Αρμάγος και η ηχογράφηση έγινε στο στούντιο Sierra με ηχολήπτες τον Κώστα Καλημέρη (που έκανε και τη μίξη) και τον Πόλη Πιερόπουλο και βοηθό τον Τάσο Μπακασιέτα.

Τα τραγούδια του δίσκου

1. Φύσα ψυχή μου (Μ. Γκανά)

2. Σκιές και χρώματα (Μ. Γκανά)

3. Τα κορμιά και τα μαχαίρια (Μ. Γκανά)

4. Σαν βροχή (Μ. Γκανά)

5. Μαύρο κυπαρίσσι (Μ. Γκανά)

6. Τα πολλά να γίνουν όλα (Μ. Γκανά)

7. Η βάρκα (Λ. Νικολακοπούλου)

8. Τα σχοινιά (Λ. Νικολακοπούλου)

9. Εγώ κρασί δεν έπινα (Μ. Γκανά)

10. Η καρδιά μου απόψε ξαγρυπνά (Μ. Γκανά)

11. Γελαστή φωτογραφία (Μ. Γκανά)

12. Παράπονο - Η ξενιτιά (Παραδοσιακά αρμένικα τραγούδια. Στίχοι: Λ. Νικολακοπούλου)

http://www.musiccorner.gr/extras/record/index.html

Share this post


Link to post
Share on other sites

Mια συνεργασία που απέδωσε αρκετούς όμορφους δίσκους , που είχε ξεκινήσει , με σκόρπια τραγούδια στη δεκαετία του '70, συνεχίστηκε στα μέσα της δεκαετίας του '80 με ολοκληρωμένους δίσκους (και άλλα σκόρπια τραγούδια) και πάρα πολλές, μεγάλες και διαχρονικές επιτυχίες.Η συνεργασία του Χρήστου Νικολόπουλου με το Λευτέρη Παπαδόπουλο.

Ένας δίσκος με το Στ.Διονυσίου, ένας με τον Νταλάρα, ένας με την Αλεξίου, δυο με το Βελή, ένας με το Μητροπάνο, ένας με τη Γλυκερία κι ένας όμορφος δίσκος με το Μανώλη Μητσιά. Ένας δίσκος που κυκλοφόρησε από τη CBS (μετέπειτα Sony music) το 1990.

"Σε χιλιάδες σταθμούς" ο τίτλος του και περιέχει τα παρακάτω τραγούδια:

1)Σε χιλιάδες σταθμούς

2)Γέλα αγάπη μου

3)Έκανα λάθος

4)Δεν ακούς τη φωνή μου

5)Ξένα μάτια

6)Να σταματούσα τον καιρό

(Στη Ράια)

7)Όμορφη τρελή και σκάρτη

8)Κι όλα για σένα

9)Αν δε σ'αγαπούσα

10)Και μονάχος θά'σαι

11)Κρίμα

12)Αγέρα

Η ενορχήστρωση και διεύθυνση ορχήστρας είναι του Νίκου Λαβράνου και η παραγωγή του Γιώργου Μακράκη.

Στο δίσκο παίζουν οι μουσικοί:

Χρήστος Νικολόπουλος (Μπουζούκι, τζουρά , μπαγλαμά)

Παύλος Διαμαντόπουλος (Μπάσο)

Γιώργος Μαγκλάρας (Βιολί)

Κώστας Σταματάκης (Ακορντεόν)

Μπάμπης Λασκαράκης (Κιθάρα)

Στέλιος Καρύδας (Κιθάρα)

Νίκος Λαβράνος (Πιάνο)

Νίκος Ζέρβας, Θύμιος Παπαδόπουλος , Νίκος Λαβράνος (Κήμπορντς)

Γιώργος Λαβράνος (Ντραμς, κρουστά)

Έχω την εντύπωση πως οι δημιουργοί αυτού του δίσκου , θέλησαν , κατά κάποιο τρόπο , να επαναλάβουν την τεράστια επιτυχία , που είχε λίγο πριν το "¨Μη μιλάς κινδυνεύει η Ελλάς".Κι αυτό κυρίως με τον τρόπο ενορχήστρωσης.Ακούμε δηλαδή υπέροχα καθαρά λαικά κομμάτια , όπως τα ζειμπέκικα "Έκανα λάθος", "Κι όλα για σένα", "Και μονάχος θά'σαι" ή το χασάπικο "Κρίμα" αλλά και τραγούδια , όμορφα μεν, αλλά ενορχηστρωμένα με ένα διαφορετικό, πιο σύγχρονο τρόπο.Κάτι που ίσως να μην ταίριαζε και τόσο σε κάποια από τα κομμάτια αυτά.

Παρ'όλα αυτά ο δίσκος ακούγεται γενικά ευχάριστα.

Φυσικά δεν είχε την επιτυχία που είχαν κάποιοι από τους δίσκους που έκαναν μαζί ο Νικολόπουλος με τον Παπαδόπουλο, όπως "Ο Σαλονικιός" με το Διονυσίου, το "Η νύχτα θέλει έρωτα" με την Αλεξίου, το "Αγάπη όλο ζήλεια" με το Βελή και η "κορωνίδα" θα τη χαρακτήριζα , της συνεργασίας τους , το "Μη μιλάς κινδυνεύει η Ελλάς".

Δυο από τα τραγούδια του ακούστηκαν πολύ εκείνη την εποχή και ενίοτε ακούγονται και σήμερα στα ερτζιανά.Το ομώνυμο, το οποίο ήταν ιδιαίτερ επίκαιρο εκείνη την εποχή που η ιδιωτική ραδιοφωνία έκανε τα πρώτα της βήματα και η ρούμπα "Όμορφη τρελή και σκάρτη".

Ο δίσκος κυκλοφορησε και σε cd.

Share this post


Link to post
Share on other sites

Ήρθε λοιπόν και η δική μου η σειρά να γράψω για τον αγαπημένο μου συνθέτη και για ένα cd που ακούω συνέχεια και μου αρέσει πάρα πολύ...

Το cd αυτό είναι διπλό και βγήκε το 1994 από την Polygram.Είναι του Μίκη Θεοδωράκη και λέγεται "40 τραγούδια για παιδάκια και παιδιά" με την Παιδική χορωδία & Ορχήστρα του Δημοτικού Ωδείου Λάρισας.

Αυτά τα τραγούδια τα είχε γράψει ο κύριος Θεοδωράκης όταν ήταν σε πολύ μικρή ηλικία και είναι γραμμένα πάνω σε ποιήματα μερικών από τους μεγαλύτερους ποιητές μας.

Το πρώτο cd έχει τα τραγούδια:

1)Στη βιτρίνα (Έτος σύνθεσης 1952)

Ποίηση: Αντιγόνη Μεταξά (Θεία Λένα)

2)Η Μαργαρίτα (1952)

Μιχαήλ Στασινόπουλος

3)Ο κόκορας (1947)

Βασίλης Ρώτας

4)Πού'ναι πιο καλά (1947)

Βασίλης Ρώτας

5)Καληνύχτα (1947)

’γνωστος

6)Η πεταλούδα (1939)

Γεωργία Δεληγιάννη

7)Το καλοκαίρι (1940)

Κωστής Παλαμάς

8)Το παγωμένο πουλί (1939)

Χάρης Σακελλαρίου

9)Πρωινή προσευχή (1939)

Μιχαήλ Στασινόπουλος

10)Το καραβάκι (1937)

’γνωστος

11)Εσπερινός (1939)

Γεώργιος Δροσίνης

12)Δεν είναι μονάχα τ'αηδόνια (1938)

Κωστής Παλαμάς

13)Τι θέλω (1939)

Γεώργιος Δροσίνης

14)Η Αγράμπελη (1939)

Αριστοτέλης Βαλαωρίτης

15)Θέλω να χτίσω ένα σπιτάκι

Κωστής Παλαμάς

16)Νανούρισμα (1945)

Φώτης Αγγουλές

17)Περιβόλι μου οργωμένο (1945)

(Δημοτική ποίηση)

18)Μες στην καρδιά μου κλείνω την Ελλάδα (1940)

Μίκης Θεοδωράκης

19)Ειρήνη (1947)

Βασίλης Ρώτας

20)Ελληνικό εμβατήριο (1950)

Βασίλης Μαραγκουδάκης

21)Στη χαρά (1950)

Νίκος Μαραγκουδάκης

22)Θα σου δώσω ένα τόπι χρυσό (1961)

Brendan Behan-Ελεύθερη απόδοση Βασίλης Ρώτας

Το δεύτερο cd έχει τα τραγούδια:

1)Πιο πολύ κι από τα μάτια (1939)

Κωστής Παλαμάς

2)Πόσον ήσυχα κοιμάται (1940)

’γγελος Βλάχος

3)Η ’νοιξη (1940)

Από ένα ποίημα του Metastasio

4)Πρωτομαγιά (1940)

Διονύσιος Σολωμός

5)Η αγνώριστη (1940)

Διονύσιος Σολωμός

6)Όπου προς το βράδυ (1942)

Κωστής Παλαμάς

7)Χαρά στ'αλέτρι (1947)

Αλέκος Φωτιάδης

8)Κοιμήσου αγγελούδι μου (1961)

Κώστας Βίρβος

9)Ανάμεσα Σύρο και Τζια (1939)

Οδυσσέας Ελύτης

10)Στου ρυακιού την άκρη (1942)

Γιώργος Κωνσταντινόπουλος

11)Δες τι λαμπρό φεγγάρι (1940)

Κωστής Παλαμάς

12)Όλα κοιμούνται κι όλα σβήνουν (1943)

Λορέντζος Μαβίλης

13)Φθινόπωρο (1943)

Κώστας Χατζόπουλος

14)Η Ξανθούλα (1943)

Αριστοτέλης Βαλαωρίτης

15)Στην όχθη (1950)

Κ.Χ.Μύρης

16)’ρνηση (1960)

Γιώργος Σεφέρης

17)Το εκκρεμές (1964)

Νίκος Γκάτσος

18)Χρυσοπράσινο φύλλο (1961)

Λεωνίδας Μαλένης

Η ενορχήστρωση , η χορωδιακή επεξεργασία και η διεύθυνση είναι του Δημήτρη Καρβούνη.Solist είναι η Μυρτώ Παπαθανασίου στο "Στην όχθη", η Μυρσίνη Μαργαρίτη στο "Δες τι λαμπρό φεγγάρι" και οι Όλγα Τσούμα και Μυρσίνη Μαργαρίτη στο "Στη χαρά".

Η ηχογράφηση έγινε στη Λάρισα την Μ.Τρίτη, Μ.Τετάρτη & Μ.Πέμπτη στις 26, 27 & 28 Απριλίου στο Θέατρο του Μύλου.

Tα περισσότερα από τα τραγούδια ηχογραφούνται για πρώτη φορά.Υπάρχουν και κάποιες δεύτερες εκτελέσεις όπως το "Θα σου δώσω ένα τόπι χρυσό" που είχε πρωτοτραγουδήσει ο Μίκης Θεοδωράκης και αργότερα η Μαρία Φαραντούρη στο δίσκο "Ένας Όμηρος", το "Κοιμήσου αγγελούδι μου" από το "Τραγούδι του νεκρού αδερφού" , το "Ανάμεσα Σύρο και Τζιά" που είχε πρωτοπεί ο Μπιθικώτσης στο "Αρχιπέλαγος" , η "’ρνηση" από τα "Επιφάνια" και το "Χρυσοπράσινο φύλλο" κι αυτά με τον Μπιθικώτση και το "¨Εκκρεμές" από τον "Κύκλο Φαραντούρη.

Τα τραγούδια είναι πολύ όμορφα ενορχηστρωμένα και παιγμένα και σε συνδυασμό με τις παιδικές φωνές , αφήνουν ένα χρώμα κι έναν ήχο αισιοδοξίας και ελπίδας...Μια υπέροχη μουσική εργασία που ,όπως λέει κι ο τίτλος της , δεν είναι μόνο για μικρά αλλά και για μεγάλα παιδιά.

Ας διαβάσουμε τι γράφει ο Μίκης Θεοδωράκης στο φυλλάδιο του cd.

"Μέσα στην παγωνιά της Ιστορίας -στη δοκιμασία του '40-στην πρώτη μου εφηβεία, κλεισμένος στη μοναξιά μου στην Τρίπολη, συνέχισα να γράφω τραγούδια , το ίδιο όπως και προηγουμένως στην Πάτρα και στον Πύργο , με το αναγνωστικό του γυμνασίου και τα βιβλία του πατέρα μου , γεμάτα Σολωμό, Βαλαωρίτη και Παλαμά.Ήταν ένας τρόπος ζωής που μου έγινε βίωμα και συνήθεια, να ζω με την ομορφιά της ποίησης και της μουσικής, που με θωράκισε και με προφύλαξε να περάσω ακέραιος, τη ΜΕΓΑΛΗ ΔΟΚΙΜΑΣΙΑ που κράτησε μια ολόκληρη ζωή.

Μισό αιώνα μετά, τα τραγούδια εκείνης της εποχής γίνονται τώρα γνωστά και σε άλλους.Θα τους αρέσουν άραγες; Έτσι που συνήθισαν να ζουν μόνο για μένα που τα γέννησα και που τ'αγάπησα; Όμως κι εγώ τώρα θα νιώθω εντελώς γυμνός.Το τελευταίο απόλυτα δικό μου θα πάψει πια να μου ανήκει αποκλειστικά.

Δυο τρόποι ζωής και σκέψης εξακολουθούν να συγκρούονται μέσα μου: Εκείνος της εφηβείας, όταν αποφάσισα να δημιουργώ μόνο για μένα και ο άλλος της ελπίδας ή της αυταπάτης, πως ο άλλος είναι εσύ κι εσύ είσαι ο άλλος.Οπότε γυμνώνεσαι μπροστά του , ανοίγεις την ψυχή σου να του δώσεις τ'άγια των αγίων σου.

Ακούγοντας τώρα ξανά τα Παιδικά Τραγούδια ξαναβρίσκω τον πυρήνα του μουσικού εαυτού μου.Σε μερικά απ'αυτά θα βρει κανείς τα "μουσικά μόρια" , τους "μουσικούς αρμούς" , που μέσα απ'τα τραγούδια μου, που αργότερα έγιναν γνωστά, βρήκαν άμεση σχέση και απήχηση στον κοινό ακροατή , που είναι ο συνομιλητής μου.

Είναι ευτύχημα που τα τραγούδια αυτά θα τραγουδηθούν από παιδιά για ν'ακουστούν από παιδιά.Μακάρι νά'ταν πάντα έτσι...Είναι σαν να ξαναγυρίζω κι εγώ μαζί τους πίσω, τότε που τα χρώματα είχαν άλλο χρώμα και τ'ακούσματα άλλο άκουσμα κι εγώ με τα μάτια ορθάνοιχτα, περίμενα τον Παράδεισο νά'ρχεται αγκαλιά με τους αγκαλιασμένους συντροφικά ανθρώπους".

Αθήνα 15.2.94

Μίκης Θεοδωράκης

Δεν έχω να προσθέσω τίποτα άλλο....

Ακούστε αυτά τα τραγούδια και θα με θυμηθείτε...

Σας ευχαριστώ που με διαβάσατε...

:razz::razz::razz:B)

Share this post


Link to post
Share on other sites

MΠΡΑΒΟ ΣΤΟ ΠΟΛΥΜΗΧΑΝΑΚΙ!

Φαίνεται ότι ο δάσκαλος-θείος σου σε πότισε Θεοδωράκη και καλά έκανε,εμείς βλέπεις είμαστε ήδη μεθυσμένοι με τον Γιώργο και τον Μίκη.

Share this post


Link to post
Share on other sites

Νίκος Γούναρης γεννήθηκε στην Αθήνα τον Δεκέμβριο του 1915.Στις αρχές της δεκαετίας του 30 τον βρίσκουμε να ασχολείται επαγγελματικά με το τραγούδι, εμφανιζόμενος σε διάφορες Αθηναικές ταβέρνες και το 1936 ηχογραφεί τους πρώτους του δίσκους.Η επιτυχία του υπήρξε θεαματική και δεν άργησε να διακριθεί ανάμεσα στους καλλιτέχνες της εποχής εκείνης.Ήδη, πολύ πριν το 1940, ήταν πασίγνωστος τόσο στην Ελλάδα όσο και στους ομογενείς του εξωτερικού.Η χαρακτηριστική μελωδική φωνή του, ζεστή βελούδινη αλλά συγχρόνως τόσο αρρενωπή , δίκαια επέβαλε το Ν.Γούναρη σαν ένα κορυφαίο ερμηνευτή σ'αυτό που ονομάσαμε ελαφρό τραγούδι.Τα πιο πολλά από τα έργα που ερμήνευσε ήταν δικές του συνθέσεις, τραγούδησε όμως και δημιουργίες των Μ.Σουγιούλ, Κ.Γιαννίδη, Θ.Σακελλαρίδη, Γ.Βέλλα κ.α..Τα περισσότερα τραγούδια του εκτός από την καλλιτεχνική τους αξία γνώρισαν και δισκογραφική επιτυχία εκείνη την εποχή αλλά και σήμερα ακόμα ο Γούναρης εξακολουθεί να είναι ασυναγώνιστα επίκαιρος αφού ο τρόπος ερμηνείας του ήταν τέτοιος που πήγαινε δεκαετίες μπροστά.Είναι ένα σύμβολο της εποχής του και κάθε νεώτερη γενιά "ανακαλύπτει" και αναγνωρίζει τον μελωδικό αυτό τροβαδούρο της Αθήνας.

Ο Ν.Γούναρης είχε πραγματοποιήσει πάρα πολλές εμφανίσεις και στο εξωτερικό.Η πρώτη ήταν το 1938 στην Κωνσταντινούπολη.Το 1948 πήγε για πρώτη φορά στην Αμερική , όπου έμεινε για 4 χρόνια.Παντού όπου εμφανιζόταν το κοινό του επεφύλασσε πολύ θερμή υποδοχή.Μια από τις κορυφαίες στιγμές της καριέρας του ήταν τον Σεπτέμβριο του 1954 όταν έδωσε συναυλία για την ενίσχυση των σεισμοπαθών των νησιών του Ιονίου στο Παναθηναικό στάδιο , όπου τον συνόδευσε η Κρατική Συμφωνική Ορχήστρα και τον αποθέωσε ένα κοινό 60.000 ατόμων.Δέκα χρόνια αργότερα το καλοκαίρι του 1964, εξακολουθεί να ξεσηκώνει από ενθουσιασμό τους Έλληνες της Αμερικής.Όμως η αντίστροφη μέτρηση έχει αρχίσει...Σημαδεμένος από την επάρατη νόσο επιστρέφει άρρωστος στην Ελλάδα τον Φεβρουάριο για να περάσει στην αθανασία στις 5 Μαίου 1965...Ο δίσκος αυτός είναι ένα μικρό αφιέρωμα, ένας ελάχιστος φόρος τιμής σ'ένα μεγάλο καλλιτέχνη.Τα τραγούδια αυτά είναι αντιπροσωπευτικά της ερμηνευτικής δεινότητας και της ποικιλίας που βρίσκει κανείς στο ρεπερτόριο του Γούναρη".

Αυτά αναγράφονται στο σημείωμα που βρίσκεται στο οπισθόφυλλο μιας εξαιρετικής συλλογής ενός μεγάλου τραγουδιστή.Του Νίκου Γούναρη.

Μιας συλλογής που κυκλοφόρησε το 1985 από την Margophone (Minos) με τίτλο "Η Χρυσή εποχή 9 Αυθεντικές ηχογραφήσεις". Ιστορικές ηχογραφήσεις θα συμπλήρωνα....Ακούστε τα τραγούδια:

1)Για την απονιά σου

(Ν.Γούναρη-Ρ.Τάλμα)

2)Ο παλιατζής

(Δ.Κυριαζόπουλου)

3)Να το πάρεις το κορίτσι

(Ζ.Ιακωβίδη-Κ.Νικολαίδη)

4)Μάρω-Μάρω μια φορά ειν'τα νειάτα

(Θ.Σακελλαρίδη-Αλ.Σακελλάριου)

5)Πες μου γιατί

(Κώστα Γιαννίδη)

6)Ας είσαι καλά

(Γιάννη Βέλλα)

7)Τρία βαλσάκια

(Μιχάλη Σουγιούλ)

8)Μη μου παραπονιέσαι

(Ν.Γούναρη-Ν.Φατσέα)

9)Μαχαραγιάς αν ήμουνα

(Ν.Γούναρη-Χ.Βασιλειάδη)

10)Ποια νά'σαι συ

(Μ.Σουγιούλ-Αλ.Σακελλάριου)

11)Μικρή Μάρω

(Δ.Κυριαζόπουλου)

12)Στο ψηλό το μπαλκονάκι

(Ν.Γούναρη-Χ.Βασιλειάδη)

13)Αχ, αυτά τα μάτια σου

(Γ.Δέδε-Θ.Σοφού)

14)Τράβα σωφέρ, μη σταματάς

(Σ.Χρυσίνη-Χ.Κολοκοτρώνη)

Μαζί με το Νίκο Γούναρη τραγουδά στα 2 και 9 ένας άλλος μεγάλος τραγουδιστής ο Φώτης Πολυμέρης.Στα υπόλοιπα τραγούδια, δυστυχώς δεν αναγράφονται οι δεύτερες φωνές.

Υπεύθυνος παραγωγής είναι ο Δημήτρης Ράνιος.

Έχει επικρατήσει η άποψη πως ο Γούναρης ήταν ένας τραγουδιστής του ελαφρού τραγουδιού.Πιστεύω πως αυτό είναι μέγα λάθος. Ο Νίκος Γούναρης ήταν ένας μεγάλος λαικός τραγουδιστής, όπως και ο Φώτης Πολυμέρης.Αυτό το έχουν δηλώσει άλλωστε και τραγουδιστές όπως ο Γιώργος Νταλάρας και ο Στέλιος Καζαντζίδης....

Ο Γούναρης έλεγε λαικά τραγούδια. Απλά οι ενορχηστρώσεις τους , με τα βιολιά κλπ, ήταν τέτοιες που παρέπεμπαν σ'ένα άλλο είδος , του ελαφρού , δηλαδή , ή του αρχοντορεμπέτικου τραγουδιού.

Και τέτοια τραγούδια περιλαμβάνει αυτός ο δίσκος...

Τα "Για την απονιά σου", "Μη μου παραπονιέσαι", "Τράβα σωφέρ μη σταματάς", "Ο παλιατζής" , τι άλλο από λαικά τραγούδια είναι;

Υπάρχουν βέβαια και τα μεγάλα σουξέ που παραπέμπουν στο ελαφρό επιθεωρησιακό τραγούδι , όπως το "Να το πάρεις το κορίτσι" , υπάρχουν όμως και τραγούδια δημοτικοφανή, σύγχρονα δηλαδή, αλλά σαφώς επηρρεασμένα από το δημοτικό τραγούδι και ενορχηστρωμένα με τέτοιο τρόπο. Το "Μάρω Μάρω μια φορά είν'τα νειάτα" ένα απ'αυτά...

Ο Νίκος Γούναρης, ο οποίος εκτός από σπουδαίος τραγουδιστής , υπήρξε και μεγάλος κιθαρίστας , ερμηνεύει με μεγάλη άνεση όλα αυτά τα τραγούδια...

Ο δίσκος αυτός κυκλοφόρησε και σε cd.

Share this post


Link to post
Share on other sites

Πριν από μερικά χρόνια, το 1999, είχε αναγγελθεί η κυκλοφορία ενός δίσκου με τραγούδια του Μάριου Τόκα σε στίχους ’λκη Αλκαίου τα οποία θα τραγουδούσε ο Γιώργος Νταλάρας. Η συνεργασία αυτή , για άγνωστους λόγους, τελικά ναυάγησε.

Εκείνη τη χρονιά κυκλοφόρησε από τη Minos-Emi ένας δίσκος των ίδιων δημιουργών, δεν ξέρω αν πρόκειται για τα ίδια τραγούδια, με ερμηνευτή το Δημήτρη Μητροπάνο και τίτλο "Εντελβάις". Ο δίσκος αυτός , αν και περιείχε μερικά πολύ όμορφα τραγούδια, δεν κατόρθωσε να φθάσει την επιτυχία των δυο προηγουμένων συνεργασιών του Τόκα με την Μητροπάνο, των δίσκων "Η εθνική μας μοναξιά" και "Παρέα μ'έναν ήλιο".

Περιέχει τα τραγούδια:

1)Ανεπίδοτο (β'φωνή Μαρία Αλεξίου)

2)Σαββατόβραδο (β'φωνή Μαρία Αλεξίου)

3)Εντελβάις

4)Κιφ (β'φωνή Λαυρέντης Μαχαιρίτσας)

5)Μ'ένα τσιγάρο σέρτικο (β'φωνή Λαυρέντης Μαχαιρίτσας)

6)Ουμ Χαράμ

(649 μ.Χ-Το τραγούδι των Βεδουίνων)

7)Δρομολόγιο

8)Είδα

9)Σαν κατάδικος δραπέτης (β'φωνή Λαυρέντης Μαχαιρίτσας)

10)’νοιξη (β'φωνή Σταύρος Σακκάτος)

11)Αμανές

12)Πυρετός

13)Θρίλερ

14)Με το φιλί του μελτεμιού (β'φωνή Μαρία Αλεξίου)

Η ενορχήστρωση είναι του Γιώργου Παγιάτη και η παραγωγή του Ηλία Μπενέτου.

Στο δίσκο παίζουν οι μουσικοί:

Γιώργος Παγιάτης (πιάνο, ακορντεόν)

Αντώνης Κουλούρης (τύμπανα)

Γιώργος Κώστογλου (μπάσο)

Χρήστος Περτσινίδης (κιθάρες)

Γιάννης Μπιθικώτσης (μπουζούκι, τζουρά, μαντολίνο, μπαγλαμά,λαούτο)

Μαρκέλα Μπινέρι (τσέλλο)

Πέτρος Κούρτης (κρουστά-Αmpex 456)

Θανάσης Βασιλόπουλος (κλαρίνο, νέι)

Όμορφα ζειμπέκικα μαζί με κάποια αργά τσιφτετέλια αλλά και μελωδικές μπαλάντες συνθέτουν το μουσικό παζλ αυτού του δίσκου.Δεν μπορούμε να πούμε ότι είναι από τις καλύτερες δουλειές του Τόκα. Σίγουρα όμως κομμάτια όπως το "Σαββατόβραδο" , που είναι και το μόνο που ακούστηκε κάπως μαζί με το "Κιφ", ή το "Μ'ένα τσιγάρο σέρτικο" που είναι αφιερωμένο στο Μίκη Θεοδωράκη, το "Σαν κατάδικος δραπέτης" ή ο "Αμανές" αξίζαν καλύτερης τύχης.

Όμορφοι και οι στίχοι του Αλκαίου, χωρίς βέβαια να φθάνουν στο επίπεδο των "Τροβαδούρων ". Αναφέρω αυτό το δίσκο, αφού τον έχουμε όλοι μας ακούσει πολύ πρόσφατα.

Ο Μητροπάνος είναι πολύ απλά ο γνωστός Μητροπάνος...Στα χωράφια του...

Ο Μάριος Τόκας σημειώνει στο ένθετο:

"Με τον ’λκη Αλκαίο κάναμε την πρώτη μας συνάντηση τον Δεκέμβριο του 1996.Για μένα ήταν μια ευτυχισμένη , μια ευλογημένη στιγμή.Οι στίχοι του νιώθω κάθε στιγμή να με βάζουν σε πρωτόγνωρους μουσικούς δρόμους, να μ'ανοίγουν την ψυχή και να τη στέλνουν ψηλά, πολύ ψηλά.Σ'αυτήν την περίεργη εποχή μ'έκανε να είμαι ακόμα πιο σίγουρος, πως δεν παίχτηκε η παρτίδα μας ακόμα, έστω κι αν τα πανό μας είναι μοναχικά.

Ο Δημήτρης Μητροπάνος δίνοντας στα τραγούδια μας τη φωνή της ψυχής του μας έκανε να νιώσουμε πως όλα πήγαν όπως τα ονειρευτήκαμε.

Ο Παραγωγός μας , Ηλίας Μπενέτος, έδωσε και πάλι τη δική του σφραγίδα, συνδημιουργός στην όλη μας προσπάθεια.

Ο Γιώργος Παγιάτης λιτά και ψυχωμένα έντυσε ορχηστρικά τα τραγούδια μας .Οι μουσικοί τα απέδωσαν περίφημα.Ο Λαυρέντης , η Μαρία και Σταύρος με τις φωνές τους τα ομόρφηναν.

Ευχαριστώ θερμά όλους

Μάριος Τόκας"

Ο ’λκης Αλκαίος επίσης σημειώνει τα εξής:

"Φτάνεις στην πίστα κι είσαι μόνος.Φαινομενικά, γιατί βρίσκεται εκεί ο Θεός.Δεν ξέρεις από που έρχεται.Ίσως τον έφερες εσύ μαζί σου στην πίστα, ίσως τον ανασταίνει η μοναξιά....

Να χορεύεις με τα μάτια κλειστά..."

Ζενέ

Και η ζωή συνεχίζεται...Απρόβλεπτη, αμείλικτη και γλυκειά...

Όπως πάντα...

Καλούς ανέμους στη νέα χιλιετία, συνταξιδιώτες!

-Μάριε προσυπογράφω τα λόγια ενός φίλου για σένα:

"Αυτός ο άνθρωπος έρχεται από πολύ μακρυά, θα πρέπει να έχει αρχαία ρίζα.Ευτυχής που σε συνάντησα.Από κάθε άποψη...

-Δημήτρη, το πεπρωμένο φυγείν...Σου εμπιστεύομαι τα λόγια μου με κλειστά μάτια...

-Ηλία , ακόμη και οι κόντρες μαζί σου είναι δημιουργικές.

Δεν παίζεσαι με τίποτα...

-Θερμές ευχαριστίες στον Γιώργο και σε όλους τους μουσικούς.

Επίσης ευχαριστίες στον Λαυρέντη, την Μαρία και τον Σταύρο για τις εξαιρετικές διφωνίες.

-Το "Τσιγάρο σέρτικο" αφιερώνεται εξαιρετικά στον Μίκη Θεοδωράκη, που μ'εκείνο το άρθρο του στην "Ελευθεροτυπία" (5 Μάη 98) μου μαύρισε την ψυχή και μου χάρισε ένα τραγούδι!...

-Η "’νοιξη" στην Κατερίνα Ηλ.Γεράκη

-Το "Κιφ" στον φίλο Σταύρο Δούμα και στην παλιοπαρέα της Αθήνας

-Η "Ούμ Χαράμ" στη Θάλεια και στην παλιοπαρέα της Πάργας.

’λκης Αλκαίος"

Και ο Δημήτρης Μητροπάνος

"Είναι πολύ γοητευτικό δύο άνθρωποι που με δένει αγαπημένο μουσικό παρελθόν μαζί τους , ανθρώπινη και καλλιτεχνική εκτίμηση, να "βρίσκονται" πρώτη φορά μαζί , να ενώνουν μουσική με στίχο και να με καλούν να "βάλω" τη φωνή μου στα τραγούδια τους.

Σ'αυτή τη δουλειά του Μάριου Τόκα και του ’λκη Αλκαίου κάποια τραγούδια "ήρθαν" να με συναντήσουν, κάποια "γεννήθηκαν" στην πορεία , και ολοκληρωμένο το αποτέλεσμα περιλαμβάνεται σ'αυτό το cd.Εγώ, ή καλύτερα εμείς το αγαπήσαμε, ελπίζω και πιστεύω το ίδιο κι εσείς.

Δημήτρης Μητροπάνος".

Share this post


Link to post
Share on other sites

Από τη στήλη του Τάσου Κριτισώλη στο musiccorner:

ΔΗΜΟΣ ΜΟΥΤΣΗΣ

«ΜΑΡΤΥΡΙΕΣ» (COLUMBIA 70145)

Οι πρώτοι μήνες της μεταπολίτευσης βρίσκουν όλη την Ελλάδα να τρέχει στα γήπεδα και στα θέατρα για να ακούσει «τα τραγούδια της λευτεριάς» έπειτα από επτά χρόνια στο σκοτάδι. Επομένως, οι περισσότεροι συνθέτες ασχολούνται με τραγούδια που περιέχουν πολιτικά μηνύματα και η παραγωγή δίσκων τέτοιου είδους είναι πρωτοφανής για τόσο μικρό χρονικό διάστημα. Αυτός εξάλλου ήταν και ο λόγος που πολύ γρήγορα ο λαός κουράστηκε από τα «εμβατήρια» και θέλησε να ξεδώσει με άλλο ήχο...

Ούτε ο Δήμος Μούτσης λοιπόν κατάφερε να ξεφύγει από το «κύμα» του πολιτικού τραγουδιού και τον Δεκέμβριο του 1974 ηχογράφησε τις «Μαρτυρίες», επιστρέφοντας στην τότε Columbia έπειτα από τρία χρόνια παραμονής στην τότε Philips με δύο χρυσούς («Συνοικισμός Α» και «Στροφές») κι ένα πλατινένιο («’γιος Φεβρουάριος») δίσκο.

Οι «Μαρτυρίες» ένα άλμπουμ με κομμάτια που είχαν γραφτεί κατά τη διάρκεια της δικτατορίας και για ευνόητους λόγους δεν κυκλοφόρησαν τότε, αφού οι στίχοι τους μιλούσαν καθαρά για το «στραγγάλισμα» των ελευθεριών στη χώρα μας, έστω και με «υπόγεια» νοήματα. Πρόκειται για λαϊκές μπαλάντες, γραμμένες στο γνωστό στυλ του συνθέτη με ερμηνευτές τον Μανώλη Μητσιά, τη Βασιλική Λαβίνα και τον αείμνηστο Χρήστο Λεττονό.

Ωστόσο, παρόλο που τα τραγούδια είναι αρκετά καλά, ο δίσκος δεν «πήγε» καθόλου εμπορικά. Χάθηκε μέσα στην υπερβολική πληθώρα μουσικών εκδόσεων με ανάλογο χαρακτήρα, πληρώνοντας έτσι το τίμημα του κορεσμού του κόσμου από το πολιτικό τραγούδι. ’λλωστε, ο κόσμος είχε συνηθίσει αλλιώς τον Μούτση... Εξάλλου, δε θα πρέπει να ξεχνάμε ότι είχε επιστρέψει στην Ελλάδα μεταξύ άλλων και ο Μίκης Θεοδωράκης, οι δίσκοι του οποίου - παλιοί και νέοι - κυκλοφόρησαν ξανά έπειτα από επτά χρόνια και το κοινό έτρεξε να τους αγοράσει.

Πάντως, στις «Μαρτυρίες» υπάρχει ένα τραγούδι που διέγραψε μια πορεία κι έγινε γνωστό. Πρόκειται για το «Τούτο το βράδυ» ερμηνευμένο μοναδικά από τη Βασιλική Λαβίνα, το οποίο είπε σε δεύτερη εκτέλεση (όπως και το «Δεν έχει πια ζωή») η ’λκηστις Πρωτοψάλτη το 1977 στον πρώτο προσωπικό δίσκο της με τίτλο «Απλά τραγούδια». Γενικότερα, αξίζει τον κόπο να τον ψάξετε και να τον ακούσετε, ασχέτως αν το θέμα του είναι πλέον εντελώς εκτός κλίματος...

Η παραγωγή ήταν του Γιώργου Μακράκη και η ηχογράφηση έγινε στα στούντιο της Columbia με ηχολήπτη τον Τάκη Φιλιππίδη.

Τα τραγούδια του δίσκου

1. Επιστράτευση 20 Ιουλίου 1974 (Γ. Λογοθέτη) Μ. Μητσιάς

2. Μαρτυρίες (Μ. Ελευθερίου) Β. Λαβίνα

3. Γιούπι-γιούπι-γεια (Γ. Χρονά) Χρ. Λεττονός

4. Τούτο το βράδυ (Δ. Μούτση) Β. Λαβίνα

5. Το γράμμα της Δευτέρας (Γ. Λογοθέτη) Μ. Μητσιάς

6. Καταζητούνται (Γ. Χρονά) Χρ. Λεττονός

7. Δεν έχει πια ζωή (Μ. Ελευθερίου) Β. Λαβίνα

8. Απ' το κέντρο διερχομένων (Β. Τσιμπούλη) Μ. Μητσιάς

9. Θυμάσαι στην Ελλάδα (Γ. Λογοθέτη) Β. Λαβίνα

10. Με ξένο διαβατήριο (Γ. Λογοθέτη) Μ. Μητσιάς

ΛΟΥΚΙΑΝΟΣ ΚΗΛΑΗΔΟΝΗΣ - ΓΙΑΝΝΗΣ ΝΕΓΡΕΠΟΝΤΗΣ

«ΑΠΛΑ ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ»

(COLUMBIA 70161)

Πρόκειται για το δεύτερο δίσκο που κάνουν μαζί ο Λουκιανός Κηλαηδόνης και ο Γιάννης Νεγρεπόντης, ενάμισι χρόνο μετά τα «Μικροαστικά» που είχαν δημιουργήσει μεγάλη αίσθηση και ακούστηκαν πολύ. Ωστόσο, στα μέσα του 1975 που κυκλοφόρησε η νέα τους δουλειά, οι συνθήκες έχουν αλλάξει. Η δικτατορία αποτελεί παρελθόν, τα μηνύματα των «Μικροαστικών» αρχίζουν σιγά-σιγά να ξεθωριάζουν και μοιραία τα «Μαθήματα πολιτικής οικονομίας» δεν έχουν την επιτυχία, αλλά κυρίως την πρωτοτυπία του προηγούμενου άλμπουμ.

Ο συνθέτης σ' αυτό το δίσκο ακολουθεί το δρόμο που άνοιξε με τα «Μικροαστικά», ερμηνεύοντας ο ίδιος τα περισσότερα τραγούδια και χαράσσοντας έτσι σιγά-σιγά τη δική του προσωπική πορεία στο χώρο τόσο ως δημιουργός, όσο και ως εκτελεστής. Τα υπόλοιπα, μοιράζονται ο - πολύ νέος τότε - Κώστας Θωμαΐδης (Κωνσταντίνος Χατζής το πραγματικό του ονοματεπώνυμο) και οι ηθοποιοί Πίτσα Κονιτσιώτη και Αλέκος Μανδήλας. Πρόκειται για μια «σκωπτική» αναφορά στον τρόπο με τον οποίο κινείται ο Έλληνας ως προς τις οικονομικές του συναλλαγές και γενικότερα το πώς διαχειρίζονται οι κυβερνώντες τον εθνικό μας πλούτο...

Δε μπορούμε να πούμε ότι ξεχώρισε κι ακούστηκε ιδιαίτερα κάποιο ή κάποια από τα τραγούδια του άλμπουμ και τα περισσότερα (αν όχι όλα) παραμένουν σχετικά άγνωστα μέχρι και σήμερα. Παρόλα αυτά, η θεματολογία τους παραμένει άκρως επίκαιρη και θα μπορούσαν κάλλιστα να είχαν γραφτεί τώρα, στην εποχή που ζούμε. Έτσι λοιπόν, ποτέ δεν είναι αργά να έλθουν στην επιφάνεια και ν' ανασυρθούν από το

«χρονοντούλαπο της ιστορίας», αρκεί βεβαίως να ληφθεί η συγκεκριμένη πρωτοβουλία από τους αρμοδίους...

Παραγωγός ήταν ο Γιώργος Μακράκης και η ηχογράφηση έγινε στα στούντιο της Columbia με ηχολήπτη τον Τάκη Φιλιππίδη και βοηθό τον Γιάννη Παπαϊωάννου.

Τα τραγούδια του δίσκου

1. Απλή αριθμητική (Αλ. Μανδήλας)

2. Το σύστημα (Λ. Κηλαηδόνης)

3. Το επαναστατικό άλμα (Π. Κονιτσιώτη)

4. Οι έννοιες (Κ. Θωμαΐδης)

5. Η πατρίδα (Αλ. Μανδήλας)

6. Οι συμβάσεις (Λ. Κηλαηδόνης)

7. Η αντιμετώπιση των ψυχώσεων (Λ. Κηλαηδόνης)

8. Η δωρεά (Αλ. Μανδήλας)

9. Συμβιβασμός (Κ. Θωμαΐδης)

10. Η θεία τάξις (Αλ. Μανδήλας)

11. Η έννοια της τιμιότητας (Π. Κονιτσιώτη)

12. Η μετανάστευση (Λ. Κηλαηδόνης)

13. Τα λόγια και η πράξη (Λ. Κηλαηδόνης)

14. Ο τοκογλύφος (Λ. Κηλαηδόνης)

15. Απόλυτο και σχετικό (Λ. Κηλαηδόνης)

16. Πρόσεξε εργάτη (Κ. Θωμαΐδης)

http://www.musiccorner.gr/extras/record/index.html

Share this post


Link to post
Share on other sites

"To φιλί μου ταξιδεύει"...

Ένας πολύ όμορφος τίτλος, για ένα πολύ όμορφο δίσκο...Ένα δίσκο , που δυστυχώς, δεν ακούστηκε, σχεδόν καθόλου...

Αναφέρομαι στη δουλειά του Ηλία Λιούγκου που κυκλοφόρησε τον Απρίλη 2002 από την Εros music, οπότε, όπου νά'ναι , περιμένετε καμιά επανέκδοση από τη Legend.

Ο δίσκος αυτός είναι πολυσυλλεκτικός.Τόσο στιχουργικά και ερμηνευτικά αλλά και μουσικά.Μπορεί τα κομμάτια να έχουν γραφτεί από ένα συνθέτη , εκτός από ένα, είναι όμως γραμμένα και ενορχηστρωμένα, με τελείως διαφορετικό τρόπο το καθένα, δημιουργώντας ένα μουσικό παζλ, φτιαγμένο από διαφορετικά μουσικά είδη...

1)Όλες οι ψυχούλες (στίχοι Α.Δημητρούκα)

Ηλίας Λιούγκος

2)Εθελοντές (Ζ.Παναγιωτοπούλου)

Αλκίνοος Ιωαννίδης

3)Το φιλί μου ταξιδεύει (Ζ.Παναγιωτοπούλου)

ANEMOS-β'φωνή Ηλίας Λιούγκος

4)Μη σκέφτεσαι γερμανικά (Α.Δημητρούκα)

Ηλίας Λιούγκος-Μελίνα Κανά

5)Σώμα και νους (Ζ.Παναγιωτοπούλου)

Δημήτρης Μητροπάνος

6)Αντθέσεις (Ζ.Παναγιωτοπούλου)

Ηλίας Λιούγκος

7)Ρο-ρο-ρί (ένα νανούρισμα) (Α.Δημητρούκα)

Βασίλης Γισδάκης

8)’ννα (Φοίβος Δεληβοριάς)

Ηλίας Λιούγκος

9)Ο κύριος Καλομοίρης (Ζ.Παναγιωτοπούλου)

Μελίνα Κανά

10)Στις μύτες των κυπαρισσιών (Ζ.Παναγιωτοπούλου)

Ηλίας Λιούγκος

11)Σαν καλοκαιράκι (Α.Δημητρούκα)

Νίκος Κουρουπάκης

12)Μουντουμαλάι (Α.Δημητρούκα)

Ηλίας Λιούγκος

13)Η προσευχή του ακροβάτη (μουσική Μάνος Χατζιδάκις-στίχοι Α.Δημητρούκα)

Ηλίας Λιούγκος

14)Το βαλς των εθελοντών (Διασκευή για δυο κιθάρες)

εκτέλεση Νότης Μαυρουδής

Η επιμέλεια παραγωγής είναι του Νότη Μαυρουδή.

Η ενορχήστρωση είναι των Γιάννη Τσόλκα (1,2,4,5,7,10) ANEMOS (στο 3), Βασίλη Πιερρακέα (6,8,9,11,12) και του Θόδωρου Κοτεπάνου στο τραγούδι του Χατζιδάκι.

Εκτός από τις μπαλάντες και τα χαμηλών τόνων τραγούδια τα οποία κατέχουν το μεγαλύτερο μέρος του δίσκου , ακούμε ένα ωραίο ζειμπέκικο-απτάλικο με το Δημήτρη Μητροπάνο,αλλά και ένα-δυο τραγούδια , ντυμένα με παραδοσιακό ένδυμα, όπως το "Μη σκέφτεσαι γερμανικά" με το Λιούγκο και τη Μελίνα. Κάποια , όπως αυτό με τον Αλκίνοο είναι ενορχηστρωμένα με πιο σύγχρονο ήχο...Ακούμε κι ένα πολύ τρυφερό και όμορφο νανούρισμα με το Βασίλη Γισδάκη.Ένα απόσπασμα από τους στίχους αυτού του τραγουδιού , είχαμε ακούσει και από το Γιώργο Νταλάρα να τραγουδά με δική του μουσική και να το αφιερώνει στη Γεωργιάννα , στην εκπομπή του Θανάση Λάλα για το δίσκο "Καλώς τους" το 1994.

"Και ρο-ρο-ρί και νάνι-νά

έχει τη θάλασσα νονά

Και θα του στείλει νάνι-να

δυο άλογα θαλασσινά"

Το τραγούδι αυτό ακούστηκε (με τη μορφή που υπάρχει σ'αυτό το δίσκο) και στη μουσική παράσταση "Θέλετε δεντρ'ανθίσετε, θέλετε μαραθείτε" που παρουσίασε η Τατιάνα Λύγαρη στο "Τρένο" στο Ρουφ.

Ας ρίξουμε μια ματιά σ'ένα όμορφο κείμενο του Ηλία Λιούγκου που συνοδεύει το ένθετο:

"To φιλί μου ταξιδεύει

Τα καινούργια μου τραγούδια

Το "φιλί" μου συνεχίζει να ταξιδεύει, μια με τραίνο, μια με ποδήλατο , πότε με σύννεφο και πότε με τη φαντασία του, αναζητώντας καινούργιους κόσμους, καινούργιους φίλους.

Αυτή τη φορά, μέσα από τα τραγούδια που κρατάτε, το "φιλί" μου διανύει ένα μακρύ περιπετειώδες ταξίδι και χαίρεται που αποφασίσατε να γίνετε "Εθελοντές" συνοδοιπόροι του.Ξεκινάει με "Όλες τις ψυχούλες", ανεβαίνει στις "Μύτες των κυπαρισσιών", συναντάει την "’ννα" , το γεμίζει "Αντιθέσεις", προσγειώνεται απότομα στη γενέτειρά του την Ήπειρο, χάνει το κραγιόν του.Συνεχίζοντας κάνει μια στάση στη Ρηγίλλης 17, του ανοίγουν , δεν βρίσκει κανέναν. Κάθεται λίγο στο σαλόνι, ένα δάκρυ κυλάει, καπνίζει ένα Davidoff που βρίσκει σε ένα συρτάρι, ξεχασμένο από τότε..., ανησυχεί για τον εαυτό του , κάνει την "Προσευχή του ακροβάτη", επικοινωνεί με το άγνωστο και ανανεωμένο, βάζει σ'ένα σάκο την "Τρίτη συμφωνία" του Mahler και το protection των Massive attack και παίρνει το δρόμο για το "Μουντουμαλάι".

Σε δώδεκα χειμώνες και δύο καλοκαίρια με το που φτάνει στα δροσερά λιβάδια του "Μουντουμαλάι" , παραπατάει και πέφτει μέσα στον γαλήνιο ύπνο ενός ελέφαντα.Εκεί συναντά έναν καλοσυνάτο ερημίτη τον Νότη Μαυρουδή, ο οποίος προσπαθεί να χτίσει ένα κοινόβιο για μοναχούς μουσικούς.Προσφέρει στο "φιλί" μου στέγη σε αχυρένια σκήτη ονόματι Corifeo, του γνωρίζει τον Τσόλκα και τον Πιερρακέα.Μιλούν για τις αγάπες τους , βρίσκουν πολλά κοινά και το ντύνουν με ρούχα σύγχρονα να φαίνεται ωραίο.

Το άλλο βράδυ το "φιλί" μου καλεί καινούριους μοναχούς.Τους πατέρες Μητροπάνο και Αλκίνοο, τους ANEMOS, τον Κουρουπάκη..., και όλοι τους ανταποκρίνονται εγκάρδια.Του φέρνουν ψωμί, τους δίνει νερό, του μαθαίνουν να τραγουδάει και η Μελίνα η μοναχή χορεύει μαζί του ένα ταγκό.Λίγο πριν ξημερώσει, με "Ρο-ρο-ρί" και νάνι-να ο Γισδάκης το νανουρίζει μέχρι που αποκοιμιέται.

Σσς...μην του μιλάτε θα ξυπνήσει...ακούστε μόνο τη σιωπή του σσσ...!"

Ηλίας Λιούγκος

Share this post


Link to post
Share on other sites

Έχει μόλις τέσσερα χρόνια που κυκλοφόρησε.

Αφενός όμως δεν ακούστηκε ιδιαίτερα, αφετέρου είναι άκρως επίκαιρο...

Αναφέρομαι σ'ένα δίσκο με τον τίτλο "Κάλαντα δωδεκαημέρου-Σας τά'παν άλλοι;" που κυκλοφόρησε το 2003 από την εταιρεία "Μελωδικό καράβι".Περιέχει 16 παραδοσιακά κάλαντα από διάφορες περιοχές της πατρίδας μας, ερμηνευμένα από κάποιους από τους πιο σημαντικούς εκπροσώπους του παραδοσιακού αλλά και του σύγχρονου τραγουδιού.

1)Σαράντα μέρες (Δυτικής Θράκης)

Χρόνης Αηδονίδης

2)’ναρχος Θεός (Αλφαβητάρι Κοτυώρων)

Χρίστος Τσιαμούλης

3)Ελάτε δω γειτόνισσες (Ηπείρου)

Δημήτρης Υφαντής

4)Στρίνα (Ελληνόφωνης Κάτω Ιταλίας)

Σαβίνα Γιαννάτου

5)’γιος Βασίλης έρχεται (Ικαρίας-Φούρνων)

Ελευθερία Αρβανιτάκη

6)Χριστός γεννάται σήμερον (Κάλαντα πάνω σε Σμυρναίϊκο μπάλλο)

Σοφία Παπάζογλου

7)Καλήν εσπέραν άρχοντες (Κρήτης)

Μιχάλης Τζουγανάκης

8)Αγιορείτικα κάλαντα (1698 Ιβηρίτης Κυπριανός)

Romeiko Ensemble

9)Χριστός γεννέθεν (Κερασούντος)

Κατερίνα Παπαδοπούλου

10)Αρχιμηνιά κι αρχιχρονιά (Καπαδοκίας & Μυτιλήνης)

Χρίστος Τσιαμούλης

11)Καντέα (Φαρασσα Καπαδοκίας)

Παιδικός χορός εκπ.Ι.Τσιαμούλη

12)Πρωτοχρονιάτικα παινέματα (Χίου)

Παντελής Θαλασσινός

13)Καλησπερώ σ'αφέντη μου (Αρχάγγελος Ρόδου)

Χρίστος Τσιαμούλης & Κατερίνα Παπαδοπούλου

14Ο μήνας έχει σήμερο (Καλύμνου)

Ηλίας Πιλάλης

15)’γιος Βασίλης (Θεσσαλομακεδονίας)

Παιδικός χορός εκπ.Ι.Τσιαμούλη

16)Σήμερον τα Φώτα (Πάτμου)

Romeiko Ensemble

Μια ιδιαίτερη και ιδιαίτερα σημαντική δουλειά.Μια δουλειά στην οποία φαίνεται πεντακάθαρα ο πλούτος και η ποικιλία της ελληνικής μουσικής.Μια δουλειά που "μυρίζει" Ελλάδα...

Πόσο διαφορετικά στοιχεία , τόσο στη μουσική, όσο και στην ενορχήστρωση ακούμε σε κάθε περιοχή της χώρας μας...

Μια δουλειά γεμάτη ελπίδα, αισιοδοξία και θετική ενέργεια...

Μπορεί αυτός ο δίσκος να περιέχει Κάλαντα του Δωδεκαημέρου,των Χριστουγέννων δηλαδή, της Πρωτοχρονιάς και των Φώτων, άνετα όμως μπορεί να ακουστεί και σε οποιαδήποτε άλλη στιγμή του χρόνου....

Καλή ακρόαση και χρόνια πολλά σε όλους...

:music::wacko::music:

Share this post


Link to post
Share on other sites

Aπό τη στήλη του Τάσου Κριτσιώλη στο musiccorner:

ΑΝΝΑ ΒΙΣΣΗ

«ΝΑΙ» (COLUMBIA 71158)

Οι «χρυσές» πωλήσεις του δίσκου «Κίτρινο γαλάζιο» το 1979 ουσιαστικά επέβαλλαν στην ’ννα Βίσση να συνεχίσει σε «ντισκοπόπ» ρυθμούς, κάτι το οποίο κράτησε μέχρι το τέλος της δεκαετίας του '80. Έτσι λοιπόν, ένα χρόνο μετά από εκείνη την άκρως επιτυχημένη δουλειά κυκλοφόρησε το «Ναι» (Δεκέμβριος 1980), ένα άλμπουμ με «περίεργο» τίτλο, εξώφυλλο που ανοίγοντάς το σχηματίζει ένα ολόσωμο πόστερ της τραγουδίστριας, αλλά κι εξίσου ικανοποιητική αποδοχή από την πλευρά του κόσμου με το προηγούμενο.

Τα τραγούδια έχουν καθαρά ερωτικό (με την καλή έννοια) περιεχόμενο και κινούνται σε μοντέρνο για εκείνη την εποχή στυλ. Υπάρχουν κι αρκετές «μεταγραφές» από το ξένο ρεπερτόριο, όπως το "Woman in love" που με στίχους του Γιώργου Κανελλόπουλου έγινε «Το ξέρω θα 'ρθεις ξανά» και η πασίγνωστη γαλλική επιτυχία "Je reviens te chercher" που «ελληνοποιήθηκε» με τον τίτλο «Κλαις εσύ και πονώ».

Ωστόσο - παρότι αυτά τα δύο κομμάτια ακούστηκαν αρκετά - άλλες είναι οι πιο γνωστές και διαχρονικές στιγμές του δίσκου. Μιλάμε βεβαίως για το «Όσο έχω φωνή» του Φίλιππου Νικολάου και για τη «Μεθυσμένη πολιτεία» του Μανώλη Μικέλη σε στίχους Δημήτρη Ιατρόπουλου, το τραγούδι των τίτλων της ομώνυμης (κι αξέχαστης) τηλεοπτικής σειράς στην οποία πρωταγωνιστούσαν ο Γιάννης Βόγλης και η Βέρα Κρούσκα. Αμφότερα σημάδεψαν την καριέρα της Βίσση και παρά το ότι εδώ και χρόνια έχει στραφεί σε άλλες μουσικές επιλογές, ορισμένες φορές τα συμπεριλαμβάνει στα προγράμματά της.

Από εκεί και πέρα, ξεχωρίζουν τα «Δεν είμαι μονάχη», «Γι' αυτό σου λέω μη», «Μίλησέ μου» και «Να η ζωή». Παραγωγός και ηχολήπτης ήταν ο Κώστας Φασόλας και η ηχογράφηση έγινε στο στούντιο "Era" από τις 19 Σεπτεμβρίου μέχρι τις 20 Νοεμβρίου 1980. Στο εσώφυλλο υπάρχουν φωτογραφίες της Βίσση σε μορφή φιλμ.

Τα τραγούδια του δίσκου

1. Όσο έχω φωνή (Φ. Νικολάου)

2. Το ξέρω θα 'ρθεις ξανά (B. Gibb-A. Gibb-Γ. Κανελλόπουλου)

3. Δεν είμαι μονάχη (Α. Maywood-Φ. Νικολάου)

4. Κλαις εσύ και πονώ (G. Becaud-P. Delanoe-Γ. Κανελλόπουλου)

5. Μ' αγαπούσες κάπου-κάπου (Σπ. Βλασσόπουλου-Γ. Κανελλόπουλου)

6. Γι' αυτό σου λέω μη (Φ. Νικολάου)

7. Τι με ρωτάς (Α. Maywood-Γ. Κανελλόπουλου)

8. Μίλησέ μου (Σπ. Βλασσόπουλου-Γ. Κανελλόπουλου)

9. Να η ζωή (A. Maywood-Φ. Νικολάου)

10. Μα δεν φοβάμαι (Σπ. Βλασσόπουλου-Γ. Κανελλόπουλου)

11. Καίγεται ο κόσμος καίγεται (Φ. Νικολάου)

12. Ξαναζώ (Φ. Νικολάου)

13. Μεθυσμένη πολιτεία (Μ. Μικέλη-Δ. Ιατρόπουλου)

ΒΑΣΙΛΗΣ ΠΑΠΑΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ

«ΔΙΑΙΡΕΣΗ» (MINOS MSM 549)

Μαζί με το «Φοβάμαι» και τα «Χαιρετίσματα», η «Διαίρεση» συμπληρώνει την «τριλογία» της οριστικής καθιέρωσης του Βασίλη Παπακωνσταντίνου στη δεκαετία του '80 ως ο απόλυτος Έλληνας ροκ σταρ. Μέσα από αυτούς τους δίσκους βγήκαν τα περισσότερα από τα τραγούδια που ακόμη και σήμερα πρωταγωνιστούν στο ρεπερτόριό του κι έγινε το είδωλο της νεολαίας, με αποτέλεσμα όπου εμφανιζόταν να επικρατεί το αδιαχώρητο.

Η «Διαίρεση» που κυκλοφόρησε τον Δεκέμβριο του 1984 ουσιαστικά είναι μια συνέχεια του προ διετίας «Φοβάμαι», αλλά με μεγαλύτερη ένταση και «ρεύμα». Εδώ πλέον μιλάμε για ένα «καθαρά» ροκ άλμπουμ, από το οποίο όμως δε λείπουν οι - από λίαν ενδιαφέρουσες έως εξαιρετικές - μπαλάντες του τραγουδιστή που έγραψαν τη δική τους ιστορία.

Ο δίσκος περιλαμβάνει εννιά κομμάτια, τα τέσσερα εκ των οποίων έγιναν τεράστιες επιτυχίες κι αντέχουν μέχρι σήμερα: «Δεν υπάρχω» (με τα φωνητικά της Τάνιας Τσανακλίδου στην αρχή), «Ο μαύρος γάτος», «Πριν το τέλος» και φυσικά το αγαπημένο μου «’σε με να κάνω λάθος», από την ταινία του Ανδρέα Τσιλιφώνη «Η πόλη ποτέ δεν κοιμάται». Μοναδική η «Μπαλάντα για τον Γιάννη Κ.» και καλές στιγμές τα «Για σένα» και «Λεγεωνάριος», για το οποίο ο Παπακωνσταντίνου αναφέρει στο οπισθόφυλλο: «Απορώ γιατί μου αρέσει αυτό το τραγούδι»!

Οι πωλήσεις του άλμπουμ ξεπέρασαν τις 50.000 αντίτυπα και βεβαίως θεωρείται πλέον «κλασικό» στη δισκογραφία του τραγουδιστή. Οι ενορχηστρώσεις είναι του Κώστα Γανωσέλη με τη συνδρομή των Γιώργου Ζηκογιάννη, Μπάμπη Λασκαράκη και Γιώργου Τσουπάκη, ο οποίος ήταν και βοηθός παραγωγής του Αχιλλέα Θεοφίλου. Η ηχογράφηση έγινε στο στούντιο "P.D.R." από τις 29 Οκτωβρίου μέχρι τις 16 Νοεμβρίου 1984 με ηχολήπτη τον Πάνο Δράκο (που έκανε και το remixing) και βοηθό τον Παναγιώτη Πετρονικολό.

Μέσα στη θήκη του δίσκου υπάρχει ένα φύλλο χαρτί διπλής όψεως, στη μια πλευρά του οποίου αναφέρονται οι μουσικοί που παίζουν στο κάθε τραγούδι ξεχωριστά και στην άλλη οι στίχοι.

Τα τραγούδια του δίσκου

1. Δεν υπάρχω (Chris De Burgh-Λ. Νικολακοπούλου)

2. Μπαλάντα για τον Γιάννη Κ. (Α. Τσιλιφώνη)

3. Για σένα (Β. Παπακωνσταντίνου-Λ. Νικολακοπούλου)

4. Ο μαύρος γάτος (Β. Παπακωνσταντίνου-Θ. Παπακωνσταντίνου)

5. ’σε με να κάνω λάθος (Α. Τσιλιφώνη)

6. Πριν το τέλος (Battisti-Mogol-Λ. Νικολακοπούλου)

7. Λεγεωνάριος (Β. Παπακωνσταντίνου-Θ. Παπακωνσταντίνου)

8. Έλα να με βρεις (Γ. Ζουγανέλη-Δ. Σιτζάνη)

9. Μπρος γκρεμός και πίσω γκόμενες (Αλ. Παπαδημητρίου-Β. Παπακωνσταντίνου)

ΓΙΑΝΝΗΣ ΜΗΛΙΩΚΑΣ

«ΕΔΩ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ» (MINOS MSM 580)

Ο πρώτος δίσκος του Θεσσαλονικιού δημιουργού και τραγουδιστή, ο οποίος έκανε γρήγορα επιτυχία κι έγινε γνωστός, ωστόσο άλλο τόσο γρήγορα χάθηκε από το προσκήνιο και σήμερα απέχει εντελώς από τα μουσικά μας πράγματα. Έχω ξαναγράψει ότι είναι κρίμα, γιατί θα μπορούσε να κάνει πολλά περισσότερα, μια και είχε ταλέντο και δυνατότητες.

Το άλμπουμ κυκλοφόρησε τον Ιούλιο του 1985 κι αμέσως έκανε ιδιαίτερη αίσθηση, κυρίως με το αμίμητο «Ποιμενικό ροκ» που ακούστηκε και τραγουδήθηκε πολύ. Θυμάμαι ότι επί μία ολόκληρη σχολική χρονιά σε κάθε διάλειμμα το τραγουδούσαμε σχεδόν όλα τα παιδιά της Δ' τάξης στο δημοτικό που πήγαινα τότε και μας πιάνανε τα γέλια!

Πολύ γνωστό έγινε και το «Αμπεμπαμπλόμ», όπως επίσης και το «Βρήκα δέκτη», ενώ αρκετά «προχωρημένο» για την εποχή ήταν το «Απόψε θα γουστάρουμε παρέα» το οποίο μιλά για μια συνεύρεση δύο ανδρών με μία γυναίκα...!

Ωστόσο, για μένα η καλύτερη στιγμή του δίσκου είναι το καταπληκτικό ντουέτο του Μηλιώκα με την Ελένη Βιτάλη «Ευτυχώς ή δυστυχώς», όπου γίνεται αναφορά στις δυσκολίες που αντιμετώπισε ο μέσος Έλληνας στις δεκαετίες του '50 και του '60.

Παραγωγός ήταν ο Ηλίας Μπενέτος και η ηχογράφηση έγινε στο στούντιο "SIGMA SOUND" με ηχολήπτη τον Γιάννη Σκιαδά. Στα φωνητικά, ακούγονται οι Λία Βίσση, Γιάννης Πηλιούρης, Μαριάννα Ευστρατίου και η Ελένη Δήμου «Στο έτσι». Τις ενορχηστρώσεις επιμελήθηκε ο Χάρης Ανδρεάδης.

Τα τραγούδια του δίσκου

1. Αμπεμπαμπλόμ

2. Απόψε θα γουστάρουμε παρέα

3. Ποιμενικόν rock

4. Στο έτσι

5. Βρήκα δέκτη

6. Ευτυχώς ή δυστυχώς (ντουέτο με την Ελένη Βιτάλη)

7. Ου να χαθείς

8. Η τσέπη μας μαλλί δεν έχει

9. Εν τω μεταξύνομαι

10. Και ο νοών νοείτω

http://www.musiccorner.gr/extras/record/index.html

Share this post


Link to post
Share on other sites

Αναφέρθηκα τις προάλλες στον τρίτο δίσκο της συνεργασίας του Μάριου Τόκα με το Δημήτρη Μητροπάνο. Υπάρχει όμως κι ένας τέταρτος δίσκος με τραγούδια του Τόκα και συμμετοχή του Μητροπάνου.Ένας δίσκος που δεν ακούστηκε καθόλου και πέρασε σχεδόν απαρατήρητος.Αν θυμάμαι καλά είχε αντιμετωπίσει και κάποια προβλήματα, με δικαιώματα, εταιρείες κλπ, αποσύρθηκε και ξαναβγήκε. Δεν ξέρω αν κυκλοφορεί ακόμα στα καταστήματα...

Κρίμα, γιατί πρόκειται για μια όμορφη δουλειά. Μια δουλειά αφιερωμένη στην Κύπρο...

Κυκλοφόρησε από τη Minos-Emi το 2001.Τίτλος του δίσκου "Αμμόχωστος Βασιλεύουσα".Τα τραγούδια είναι γραμμένα πάνω σε ποιήματα του Κύπριου ποιητή Κυριάκου Χαραλαμπίδη. Εκτός του Μητροπάνου, συμμετέχουν οι Μανώλης Μητσιάς, Γλυκερία, Μαρία Αλεξίου, Κώστας Χατζηχριστοδούλου. Ένα τραγούδι ερμηνεύει ο Μάριος Τόκας ενώ ο Κυριάκος Χαραλαμπίδης απαγγέλει κάποια ποιήματά του.

1)Κορούλλα μου (Μάριος Τόκας)

2)Χαίρετε, Αμμόχωστος (Μ.Μητσιάς-Δ.Μητροπάνος)

3)"Η αρχή ενός ειδυλλίου" (Απαγγελία Κ.Χαραλαμπίδης)

4)Ολάκερη πόλη (Δ.Μητροπάνος)

5)Μη μου πικραίνεσαι (Γλυκερία)

6)"Αρχή Ινδίκτου" (Απαγγελία Κ.Χαραλαμπίδης)

7)Ήθελα νά'μουνα (Μ.Μητσιάς)

8)Μια πόλη σου ζητάμε (Μ.Αλεξίου)

9)Αυτό μου θύμισε τη μια μηλιά (Κ.Χατζηχριστοδούλου)

10)"Παιδί με μια φωτογραφία" (Δ.Μητροπάνος-απαγγελία Κ.Χαραλαμπίδης)

11)Δέσαν την πόλη (Γλυκερία)

12)"Το μίζαρον" (Απαγγελία Κ.Χαραλαμπίδης)

13)Το μίζαρον (Κ.Χατζηχριστοδούλου)

14)Μισή πόλη στη Λάρνακα (Μ.Αλεξίου-Κ.Χατζηχριστοδούλου)

15)Αν ο λαός μας δεν μπορεί - Χαίρετε Αμμόχωστος (Μ.Μητσιάς-Δ.Μητροπάνος)

Η ενορχήστρωση και διεύθυνση της ορχήστρας και σ'αυτό το δίσκο είναι του μόνιμου συνεργάτη του Τόκα , Γιώργου Παγιάτη. Η επιμέλεια παραγωγής είναι του συνθέτη.Η ηχογράφηση έγινε στο στούντιο Sierra.

Στο δίσκο παίζουν οι μουσικοί:

Γιώργος Παγιάτης (πιάνο-ακορντεόν)

Αντώνης Κουλούρης (τύμπανα)

Γιώργος Κώστογλου (μπάσο)

Χρήστος Περτσινίδης (κιθάρες)

Δημήτρης Μαργιολάς (μπουζούκι, τζουρά, λαούτο, μπαγλαμά, μαντολίνο)

Θανάσης Βασιλόπουλος (κλαρίνο, νέι)

Δημήτρης Κοντός (τύμπανα, μεταλλόφωνο, κρουστά)

Ροδούλα Χαντζή(φλάουτο)

Ξενοφών Συμβουλίδης (όμποε)

Αλέξανδρος Μανάτος (κλαρίνο)

Στάθης Μαρτζούκος (φαγκότο)

Φυσαρμόνικα στο πρώτο τραγούδι παίζει ο Μάριος Τόκας.

Βιολιά:

Έλενα Κισελίοβα

Wendy Xαραλαμποπούλου

Γενάδιος Μπίκοβ

Μιχαέλα Ρώτα

Κώστας Καραγεωργόπουλος

Ελλήνα Ιωαννίδου

Ζερμένα Ιωαννίδου

Ελένη Καρτάση

Έλντα Τέκια

Βιόλες:

Ευγενία Ζολοταρένκο

Λίλια Γιουσούποβα

Γκέρντα Σινάι

Ιρένα Τσαμαντιώτη

Τσέλα:

Όλεγκ Βολκώφ

Λευκή Κολοβού

Μαριλένα Βάσσου

Κόντρα μπάσα:

Μπάμπης Αρκατίνης

Αντώνης Πελεκάνης

Τρομπέτες:

Δημήτρης Αγάθος

Κώστας Καλούδης

Τρομπόνια:

Θεόδωρος Σουκεράς

Σπύρος Καρύδης

Κόρνα

Σπύρος Μπάκος

Έλενα ’νθη

Φωνητικά κάνουν ο Κώστας Χατζηχριστοδούλου, η Μαρία Αλεξίου και ο Κώστας Σκανδάλης.

Συμμετέχουν επίσης μέλη της χορωδίας "Φίλοι μοντέρνας μουσικής" υπό τη διεύθυνση του Δημήτρη Παπαδημητρίου.

Φαίνεται καθαρά από την καλλιτεχνική ομάδα που συμμετέχει στο δίσκο (τραγουδιστές-ορχήστρα) πως πρόκειται για μια ιδιαίτερα μεγαλόπνοη παραγωγή...Μεγαλόπνοη αλλά και αντιεμπορική...Δύσκολα περνάνε τέτοιες "ειδικές" δουλειές στο πλατύ κοινό. Πολύ περισσότερο αν η εκδούσα εταιρεία "σφυρίζει αδιάφορα"....Χαρακτηριστικότατο παράδειγμα οι δουλειές του Γιώργου Νταλάρα για την Κύπρο...

Κι όμως πρόκειται για έναν εξαιρετικό δίσκο .Και μόνη η σύμπραξη τόσων ονομάτων είναι ένα μεγάλο δέλεαρ για την ακρόασή της...Οι πολύ όμορφες μουσικές του Τόκα, δένουν απόλυτα με τη δραματική ποίηση του Χαραλαμπίδη...

Ο Κυριάκος Χαραλαμπίδης γεννήθηκε στην ’χνα το 1940 και μεγάλωσε στην Αμμόχωστο.Σπούδασε Ιστορία-Αρχαιολογία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών.Παρακολούθησε μαθήματα Θεάτρου στην Αθήνα.Εργάστηκε στην αρχή ως φιλόλογος στη Μέση Εκπαίδευση και για τριάντα χρόνια στο Ραδιοφωνικό Ίδρυμα Κύπρου.Ειδικεύτηκε σε θέματα Ραδιοφωνίας στο Μόναχο και υπήρξε διευθυντής Ραδιοφωνίας στο ΡΙΚ.

Εξέδωσε οκτώ ποιητικές συλλογές ενώ το 1997 κυκλοφόρησε (μετάφραση και εισαγωγή του ίδιου) το βιβλίο "Ρωμανού του Μελωδού: Τρεις ύμνοι" (Βραβείο της Ελληνικής Εταιρείας Μεταφραστών Λογοτεχνίας).

Το 1998 ο Κ.Χαραλαμπίδης τιμήθηκε με το Έπαθλο Καβάφη στην Αίγυπτο.

(Τα στοιχεία προέρχονται από το ένθετο του cd).

Στο ένθετο ο Μάριος Τόκας σημειώνει για τον Κυριάκο Χαραλαμπίδη:

"Το να διαβάζεις μουσικά τον Κυριάκο Χαραλαμπίδη είναι δύσκολη υπόθεση.Κι όμως, νιώθω πως αυτή η προσπάθεια , μου χάρισε κάποιες απ'τις πιο ευτυχισμένες στιγμές στη μουσική μου πορεία.

Κυριάκο , ευχαριστώ για την ποίησή σου.

Μάριος Τόκας

Ιούνιος 2001".

Στα υπόλοιπα στοιχεία του δίσκου , θα ήταν παράλειψη αν δεν υπογραμμίζαμε ένα από τα πιο σημαντικά στοιχεία του, που δεν είναι άλλο από τους τραγουδιστές . Εξαιρετικοί οι νεότεροι Κ.Χατζηχριστοδούλου και Μ.Αλεξίου που μαζί με τους βετεράνους Μ.Μητσιά, Δ.Μητροπάνο και Γλυκερία , δημιουργούν μια πολύ όμορφη ερμηνευτική ομάδα. Στο δίσκο αυτό υπάρχει και το μοναδικό , αν δεν απατώμαι, ντουέτο του Μητροπάνου με το Μητσιά στην ελληνική δισκογραφία.Μια πολύ σημαντική στιγμή...Μια στιγμή που ανεβάζει τον πήχυ αυτής της δουλειάς ακόμα ψηλότερα...

"Αν ο λαός μας δεν μπορεί ν'αντλήσει απ'τα δεινά του,

τότε του δόθηκε άδικα μια τέτοια τραγωδία.

Χαίρετε Αμμόχωστος..."

Share this post


Link to post
Share on other sites

Πενηντάρισε κι ο Νικόλας....

Σαν σήμερα πριν από 50 χρόνια γεννήθηκε στο Βόλο , ένας από τους πιο αξιόλογους εκπροσώπους αυτής που επικράτησε να λέγεται σήμερα, "γενιά των τραγουδοποιών"...Αναφέρομαι στο Νίκο Πορτοκάλογλου, ο οποίος το 1996 ηχογράφησε τον καλύτερο, κατά την προσωπική μου πάντα άποψη, δίσκο του. Έναν πολυσυλλεκτικό ερμηνευτικά δίσκο, με επανεκτελέσεις τραγουδιών από την εποχή των Φατμέ αλλά και από την μετέπειτα προσωπική του πορεία.Το 1996 λοιπόν, ηχογράφησε στην Polygram το δίσκο "Ασωτος υιός". Συμμετέχει μια πλειάδα από εξαιρετικούς ερμηνευτές , από άλλους τραγουδοποιούς αλλά και από μουσικούς.

1)Υπάρχει λόγος σοβαρός (1985)

Ν.Πορτοκάλογλου-Φοίβος Δεληβοριάς

2)Δε μένω πια εδώ (1990)

Ελένη Βιτάλη

3)’σωτος υιός (1982)

Ν.Πορτοκάλογλου-Μάνος Ξυδούς

4)Ψέματα (1983)

Χάρης Κατσιμίχας

5)Τι σε νοιάζει εσένα (1993)

Ροβένα Αλευρά

6)Κλείσε τα μάτια σου (1996-Από την ταινία "Ακροπόλ")

Ν.Πορτοκάλογλου-Μελίνα Κανά

7)Να με προσέχεις (1993)

Διονύσης Σαββόπουλος

8)Πότε θα σε βαρεθώ (1986)

Ελένη Τσαλιγοπούλου

9)Πίσω απ'τις γρίλιες (1982)

Ν.Πορτοκάλογλου-Μ.Φάμελλος

10)Βάλε μου δύσκολα (1988)

Νίκος Ζιώγαλας-φωνητικά:Νίκος Πορτοκάλογλου

11)Φωνές (1990)

Έλλη Πασπαλά

12)Ταξίδι (1988)

Φατμέ

Οι ημερομηνίες στους τίτλους αφορούν τη χρονολογία της αρχικής έκδοσης των τραγουδιών.

Η ενορχήστρωση έγινε από το Νίκο Πορτοκάλογλου με τη βοήθεια των μουσικών. Η διεύθυνση παραγωγής ήταν του Γιώργου Κυβέλου και του Τάσου Φαληρέα. Η ηχογράφηση και επεξεργασία του ήχου έγινε από το Χρυσόστομο Μουράτογλου και η μίξη από το Χρυσόστομο Μουράτογλου και το Νίκο Πορτοκάλογλου στο στούντιο "Παράκτιον".

Η δουλειά αυτή είναι αφιερωμένη από το Νίκο Πορτοκάλογλου στη μνήμη του πατέρα του.

Στο δίσκο παίζουν οι μουσικοί:

Νίκος Πορτοκάλογλου :κλασσική 12χορδη και ακουστική κιθάρα, τζουράς, μαντολίνο, μπάσο, μπονγκάκια

Μάνος Αχαλινωτόπουλος: καβάλι

Οδυσσέας Τσάκαλος: μπεντίρ, νταούλι, ντέφι, καμπάσσα,τύμπανα,μπονγκάκια,πιατίνια

Αλέκος Αράπης: μπάσο

Χρυσόστομος Μουράτογλου: πλήκτρα

Πάνος Κατσιμίχας: φυσαρμόνικα

Ηρακλής Βαβάτσικας:ακορντεόν

Σπύρος Γκούμας:μπουζούκι, μπαγλαμάς

Βασίλης Δρογκάρης :ακορντεόν

Θανάσης Σοφράς:κοντραμπάσο

Γιώργος Ανδρέου:πιάνο

Βαγγέλης Κοντόπουλος:κοντραμπάσο

Αντώνης Λαγός:κόρνο

Φώτης Σιώτας:βιολί

Μανώλης Φάμελλος:μαντολίνο

Στο "Ταξίδι" παίζουν οι "Φατμέ":

Μιχάλης Μουστάκης:πιάνο , ακορντεόν

Μίμης Ντούτσουλης:μπάσο

Οδυσσέας Τσάκαλος:τύμπανα, φωνητικά

Νίκος Πορτοκάλογλου: κλασική & ηλεκτρική κιθάρα

Χορωδία φίλων: Γιώργος Σιμάτος, Χρυσόστομος Μουράτογλου, Νίκος Καλαθάς, Οδυσσέας Τσάκαλος, Ροβένα Αλευρά,Κατερίνα Κυρμιζή.

Μου αρέσει ιδιαίτερα αυτή η δουλειά.Και μου αρέσει ιδιαίτερα, γιατί, κατά τη γνώμη μου, αποδεικνύεται περίτρανα αυτό που πιστεύω και υποστηρίζω σχετικά με τη σχέση των τραγουδοποιών με το τραγούδι. Κάποια από τα τραγούδια δηλαδή, που ο Νίκος Πορτοκάλογλου είχε πρωτοτραγουδήσει, με τη μέτρια φωνή του, σ'αυτό το δίσκο, αναδεικνύονται...Ακούγοντάς τα με φωνές όπως της Βιτάλη, της Τσαλιγοπούλου, της Πασπαλά ή ακόμη και του Χάρη Κατσιμίχα, τα τραγούδια αποκτούν άλλη διάσταση.

Υπάρχουν και αρκετά πολύ ενδιαφέροντα ντουέτα...’λλωστε ο Πορτοκάλογλου αρκετές φορές και στις προηγούμενες δουλειές του είχε τραγουδήσει παρέα με κάποιον άλλον τραγουδιστή. Θα θυμίσω το "Κλείνω κι έρχομαι" με το Μητροπάνο, το "Να με προσέχεις" με την Τσαλιγοπούλου, το "Μπλέξαν οι γραμμές μας" με την Αλεξίου και αρκετά άλλα , δικά του αλλά και άλλων συνθετών , όπως το υπέροχο "’σε με να λέω" του Τάκη Σούκα με την Ελένη Βιτάλη.

Ακούστηκαν ιδιαίτερα και αποτελούν και τις κορυφαίες στιγμές αυτού του δίσκου τα "Ψέματα" με το Χάρη Κατσιμίχα, το "Πότε θα σε βαρεθώ" με την Ελένη Τσαλιγοπούλου, το οποίο αργότερα ενέταξε και στα προσωπικά της προγράμματα και μάλιστα το συμπεριέλαβε και στο δίσκο "Στην εποχή του ονείρου" και πολύ περισσότερο το εξαιρετικό ζειμπέκικο "Κλείσε τα μάτια σου" το οποίο ήδη είχε ακουστεί από την ταινία του Παντελή Βούλγαρη "Ακροπόλ" με τον Πορτοκάλογλου και τη συνοδεία της Μελίνας Κανά στις δεύτερες φωνές.Αυτό το τελευταίο, αποτελεί ,κατά τη γνώμη μου , ένα από τα ωραιότερα λαικά τραγούδια που γράφτηκαν τα τελευταία χρόνια.

Ιδιαίτερη στιγμή και η ερμηνεία του "Να με προσέχεις" από το Διονύση Σαββόπουλο.Γι'αυτό το τραγούδι ο Πορτοκάλογλου έχει δηλώσει σε συνέντευξή του πως , ήρθαν έτσι τα πράγματα , που ένα από τα μουσικά του πρότυπα , όπως ο Σαββόπουλος, τραγούδησε σε δίσκο ένα από τα τραγούδια του, κάνοντας το όνειρό του πραγματικότητα.

Ο δίσκος κυκλοφόρησε σε Lp και cd.

Share this post


Link to post
Share on other sites

Δε θα μπορούσα να καλωσορίσω το νέο χρόνο με κάτι άλλο εκτός από Μίκη Θεοδωράκη... Και μάλιστα με το Μίκη να τραγουδά τα τραγούδια του...Σ'έναν εξαιρετικό και διαφορετικό δίσκο με τίτλο "Mikis sings his songs" που κυκλοφόρησε αρχικά στη Γερμανία, το 1996 από την Peregrina music, εταιρεία που εξέδωσε πολλούς δίσκους του Θεοδωράκη σ'αυτή τη χώρα. Αυτός ο δίσκος, στη συνέχεια κυκλοφόρησε και στη χώρα μας με διαφορετικό εξώφυλο, ενώ μέχρι σήμερα πρέπει να υπάρχει σε 4-5 διαφορετικές εκδόσεις με άλλα εξώφυλα.Μέχρι και με κάποιο περιοδικό διανεμήθηκε πέρυσι...

Σ'αυτό το δίσκο λοιπόν ο Μίκης τραγουδά:

1)Στρέφη (Ένα φεγγάρι αλλόκοτο)

Λευτέρη Παπαδόπουλου

2)Νύχτα μαγικιά

Γιάννη Θεοδωράκη

3)Το ψωμί είναι στο τραπέζι

Ιάκωβου Καμπανέλλη

4)Αρκούδα

Μίκη Θεοδωράκη

5)Θρήνος

Γεωργία Δεληγιάννη-Αναστασιάδη

6)Την πόρτα ανοίγω το βράδυ

Τάσου Λειβαδίτη

7)Τα ναύλα

Λευτέρη Παπαδόπουλου

8)Το εκκρεμές

Νίκου Γκάτσου

9)Ξημερώνει

Κώστα Τριπολίτη

10)Ασημένια ταμπακέρα

Μιχάλη Γκανά

11)Χιονίζει μέσα στη νύχτα

Νazim Hikmet

12)Δάκρυσαν τα σεντόνια μου απόψε

Αγγελική Ελευθερίου

Σύμφωνα με τις πληροφορίες που βρίσκονται στο ξενόγλωσσο ένθετο (υπάρχουν οι στίχοι των τραγουδιών στα γερμανικά, αγγλικά και γαλλικά), ο δίσκος ηχογραφήθηκε το Νοέμβρη του 1996 στο Tonstudio Funk στο Βερολίνο.

Η μικρή ορχήστρα αποτελείται από τους Michael Kiedaisch (Vibraphon, marimbaphon, percussion)

Jens Naumilkat (cello)

Henning Schmiedt (flute , saxophone)

Δεύτερες φωνές κάνει ο Θανάσης Ζώτος.Οι διασκευές των τραγουδιών και η ενορχήστρωση έγιναν από το Jens Naumilkat.Η επιμέλεια παραγωγής , αν κατάλαβα καλά από τα γραφόμενα στο φυλλάδιο, είναι του Αστέρη Κούτουλα.

Αυτή ακριβώς η μικρή ορχήστρα και η συγκεκριμένη ενορχήστρωση αποτελεί και την ιδιαιτερότητα και διαφορετικότητα του δίσκου. Τα κομμάτια έχουν "πειραχθεί" και διασκευασθεί για μια μικρή "ορχήστρα μουσικής δωματίου" -έτσι θα τη χαρακτήριζα- ενώ ο ίδιος ο Μίκης τραγουδά χαμηλόφωνα, χωρίς να θυμίζει σε τίποτα το Μίκη των μεγάλων συναυλιών στα στάδια κλπ...Σε κάποια σημεία του δίσκου υπάρχουν και οι jazz πινελιές των μουσικών που κάνουν τα κομμάτια ακόμα πιο διαφορετικά...

Στο δίσκο ακούμε κάποια τραγούδια , απ'αυτά που δεν είχαν ακουστεί ιδιαίτερα, όπως τα "Ναύλα" από τα "Πικροσάββατα" ή το "Δάκρυσαν τα σεντόνια μου απόψε" από τη "Φαίδρα" και η "Ασημένια ταμπακέρα" από το "Ασίκικο Πουλάκη"...Ακούμε κι ένα τραγούδι σε πρώτη , πρώτη εκτέλεση, το "Χιονίζει μέσα στη νύχτα" σε ποίηση του Τούρκου ποιητή-αγωνιστή Ναζίμ Χικμέτ.

Μια τελείως διαφορετική δουλειά....Αναζητήστε την....

:D:DB)

Share this post


Link to post
Share on other sites

"Ένας δίσκος ήρθε απ' τα παλιά, Τάσος Κριτσιώλης - MusicCorner

ΜΙΜΗΣ ΠΛΕΣΣΑΣ - ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΥ

«ΓΙΑ ΜΙΑ ΣΤΑΓΟΝΑ ΑΛΑΤΙ» (POLYDOR 2421028)

Από τους ωραιότερους δίσκους της δεκαετίας του '70, μέσα από τον οποίο βγήκαν και αγαπήθηκαν ορισμένα πολύ όμορφα τραγούδια, τα οποία δυστυχώς τα τελευταία χρόνια δεν τα ακούμε συχνά στα ραδιόφωνα μια και οι «υπεύθυνοι» περί άλλων τυρβάζουν. Ευτυχώς που αρκετοί από μας (όπως κι εγώ) έχουν επιλέξει να μην ανοίγουν ποτέ τη συγκεκριμένη συσκευή και όταν θέλουν ν' ακούσουν μουσική, βάζουν στο πικάπ τους ένα αγαπημένο βινύλιο και ταξιδεύουν...

Ο Μίμης Πλέσσας συνεργάζεται με τον εξαίρετο ποιητή Δημήτρη Χριστοδούλου και το «πάντρεμα» των δυο τους είναι κάτι περισσότερο από ιδανικό. Οι μελωδίες του συνθέτη κινούνται στο ύφος που είχε υιοθετήσει γράφοντας τα μουσικά θέματα των μιούζικαλ του Γιάννη Δαλιανίδη, προσαρμοσμένα ωστόσο στις απαιτήσεις μιας «καθαρής» δισκογραφικής δουλειάς κι όχι ενός soundtrack.

Ερμηνευτές είναι ο Αντώνης Καλογιάννης και η Πετρή Σαλπέα, δυο καλλιτέχνες με εντελώς διαφορετική πορεία στο χώρο καθώς ο πρώτος έκανε σπουδαία καριέρα κι άφησε πίσω του ορισμένα από τα ωραιότερα τραγούδια που γράφτηκαν ποτέ, ενώ η Σαλπέα χάθηκε σχεδόν αμέσως από το προσκήνιο. Πρόλαβε όμως να καταθέσει την πανέμορφη φωνή της και να συνδέσει το όνομά της με τον «’γιο Φεβρουάριο» του Δήμου Μούτση, έναν από τους σημαντικότερους δίσκους όλων των εποχών...

Από το παρόν άλμπουμ που κυκλοφόρησε το 1973 ξεχώρισαν κι έγιναν γνωστά αρκετά κομμάτια, με πρώτο το υπέροχο ντουέτο «Κράτα το φιλί». Ακολούθησαν τα «Αχ ας εύρισκα τα λόγια», «Είμαι μικρός και σ' αγαπώ» και «Το ποτάμι», το οποίο είχε ακουστεί για πρώτη φορά το 1971 στο φιλμ «Θέμα συνειδήσεως» όπου πρωταγωνιστούσαν ο αείμνηστος Νίκος Κούρκουλος και η Μπέτυ Αρβανίτη.

Παραγωγός του δίσκου ήταν ο Φίλιππος Παπαθεοδώρου και η ηχογράφηση έγινε στο στούντιο Polysound με ηχολήπτη τον Γιάννη Σμυρναίο. Το εξώφυλλο είναι της Μ. Κανδρεβιώτου, ενώ στο οπισθόφυλλο υπάρχουν φωτογραφίες των δύο τραγουδιστών από το στούντιο και σημείωμα της εταιρείας γι' αυτή τη δουλειά. Παράλληλα, μέσα στη θήκη βρίσκουμε ένα δισέλιδο ένθετο με όλους τους στίχους των τραγουδιών.

Τα τραγούδια του δίσκου

1. Είμαι μικρός και σ' αγαπώ (Αντ. Καλογιάννης και χορωδία)

2. Τι γράμμα να σου στείλω (Αντ. Καλογιάννης)

3. Ήπια όλο το ποτήρι (Αντ. Καλογιάννης-Π. Σαλπέα)

4. Κράτα το φιλί (Αντ. Καλογιάννης-Π. Σαλπέα)

5. Το εξωκλήσι στ' ανοιχτά (Π. Σαλπέα)

6. Το ποτάμι (Αντ. Καλογιάννης)

7. Αχ, ας εύρισκα τα λόγια (Αντ. Καλογιάννης-Π. Σαλπέα)

8. Μην περπατάς χωρίς Θεό (Αντ. Καλογιάννης)

9. Ποτέ δεν βγήκα στη βροχή (Π. Σαλπέα)

10. Δεν μου τα 'δωσες τα χείλη (Αντ. Καλογιάννης-Π. Σαλπέα)

11. Πέρα σε κείνα τα νερά (Π. Σαλπέα-Αντ. Καλογιάννης)

12. Παλιά πολύ παλιά αγάπη μου η αγάπη (Αντ. Καλογιάννης)

ΜΑΡΙΝΕΛΛΑ

«ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ» (PHILIPS 9112 005)

Η παρουσίαση του συγκεκριμένου δίσκου που κυκλοφόρησε τον Ιούνιο του 1975 έχει να κάνει κυρίως με συναισθηματικούς λόγους. Κι αυτό γιατί στάθηκε η αφορμή για ν' ακούσω για πρώτη φορά την καταπληκτική και μοναδική φωνή της Μαρινέλλας σε μιαν ηλικία που σχεδόν μπουσουλούσα και καλά-καλά ακόμη δεν είχα μάθει να μιλάω!

Κάθε φορά που μπαίναμε στο αυτοκίνητο, στο μαγνητόφωνο έπαιζε μονίμως μια κασέτα που στη μια πλευρά είχε τα «Σμυρναίικα και λαϊκά» με τον Τόλη Βοσκόπουλο και στην άλλη το «Για πάντα», το οποίο σήμερα παρουσιάζω. Έτσι λοιπόν, ήταν φυσικό κι επόμενο τα τραγούδια αυτού του δίσκου να σημαδέψουν την παιδική μου ηλικία και αργότερα ν' αποτελέσουν μιαν από τις πρώτες μου αγορές βινυλίου 33 στροφών...

Όλα τα παραπάνω βεβαίως δεν σημαίνουν ότι τα κομμάτια που περιλαμβάνονται στο άλμπουμ δεν είναι καλά. Το αντίθετο, αφού μέσα από αυτό «βγήκαν» κάποιες από τις μεγαλύτερες και πιο διαχρονικές επιτυχίες της Μαρινέλλας, καθώς και ορισμένα τραγούδια που εκείνη την εποχή ακούστηκαν αρκετά. Στην πρώτη κατηγορία ανήκουν τα πασίγνωστα «Κι ύστερα», «Γιατί φοβάσαι» (ελληνική βερσιόν της παγκόσμιας επιτυχίας του Ντέμη Ρούσσου "From souvenirs to souvenirs"), «Κι απόψε τίποτα» και «Σαν κάποιος θίασος», ενώ στη δεύτερη τα «Αύριο» και «Πάλι ύπνος δε με πιάνει», το οποίο μαζί με το «Κι ύστερα» ηχογράφησε την ίδια χρονιά και ο Κώστας Χατζής στο άλμπουμ του «Δεκατρία τραγούδια».

Αξίζει να σημειωθεί ότι η επιτυχία του «Κι ύστερα» ήταν τέτοια, που ένα χρόνο αργότερα (1976) συμπεριλήφθηκε στο περίφημο «Ρεσιτάλ» των Χατζή-Μαρινέλλας ως ένα από τα μόλις δύο «παλιά» τραγούδια που ακούγονται σ' αυτό (το άλλο είναι το «Τρελός ή παλικάρι» που είχε πρωτοπεί ο Χατζής στο «Ουαί»).

Επίσης, περιλαμβάνονται δύο κομμάτια του Γιώργου Κατσαρού που είχε τραγουδήσει η Μαρινέλλα στο δίσκο «Εγώ κι εσύ» ο οποίος είχε κυκλοφορήσει το Νοέμβριο του 1974. Πρόκειται για τα «Ούτε ένας» και «Ο τελευταίος μου σταθμός» που τα τελευταία είκοσι χρόνια έχουν συμπεριληφθεί αρκετές φορές σε συλλογές επιτυχιών της.

Παραγωγός ήταν ο Φίλιππος Παπαθεοδώρου και η ηχογράφηση έγινε στο στούντιο "Polysound" με ηχολήπτη τον Γιάννη Σμυρναίο. Οι ενορχηστρώσεις και η διεύθυνση της ορχήστρας είναι του Κώστα Κλάββα, με εξαίρεση τα τραγούδια των Γιώργου Κατσαρού, Γιώργου Κριμιζάκη και Χάρη Λυμπερόπουλου που τα επιμελήθηκαν οι ίδιοι οι συνθέτες.

Τα τραγούδια του δίσκου

1. Κι απόψε τίποτα (Στ. Ζαφειρίου-Πυθαγόρα)

2. Σαν κάποιος θίασος (Γ. Κριμιζάκη-Σ. Τσώτου)

3. Κι ύστερα (Κ. Χατζή-Σ. Τσώτου)

4. Πόσα είδα (Γ. Κριμιζάκη-Σ. Τσώτου)

5. Γιατί φοβάσαι (S. Vlavianos-R. Contandinos-Πυθαγόρα)

6. Αύριο (Γ. Κριμιζάκη-Σ. Τσώτου)

7. Πάλι ύπνος δε με πιάνει (Κ. Χατζή-Σ. Τσώτου)

8. Κι όπως πάει (Χ. Λυμπερόπουλου-Σ. Τσώτου)

9. Κάναμε λάθη (Στ. Ζαφειρίου-Πυθαγόρα)

10. Ούτε ένας (Γ. Κατσαρού-Πυθαγόρα)

11. Ο τελευταίος μου σταθμός (Γ. Κατσαρού-Ηλ. Λυμπερόπουλου)

12. Σταμάτα κόσμε (Χ. Λυμπερόπουλου-Σ. Τσώτου)

ΜΑΡΙΟΣ ΤΟΚΑΣ

«Η ΕΘΝΙΚΗ ΜΑΣ ΜΟΝΑΞΙΑ» (MINOS-EMI 170459)

Αυτός ο δίσκος που κυκλοφόρησε στις αρχές του 1992, αποτέλεσε το σημείο εκκίνησης για τη «δεύτερη» καριέρα του Δημήτρη Μητροπάνου, η οποία (ποιοτικά τουλάχιστον) θεωρώ ότι ήταν η καλύτερη. Και τούτο το λέω χωρίς καμία διάθεση ν' αναιρέσω όλα όσα πολύ σημαντικά είχε κάνει στα πρώτα 25 χρόνια της διαδρομής του, όμως τα τελευταία 15 πιστεύω ότι οι περισσότερες συνεργασίες του ήταν «μία και μία»...

«Υπεύθυνος» για τη συγκεκριμένη αλλαγή ήταν ο παραγωγός του σπουδαίου τραγουδιστή Ηλίας Μπενέτος, ο οποίος τον έπεισε ότι θα έπρεπε να κάνει ένα «άνοιγμα» σε άλλους συνθέτες από αυτούς που μέχρι τότε συνεργαζόταν. Το πρώτο έγινε με τον Μάριο Τόκα, σε μια περίοδο που ο Κύπριος συνθέτης είχε μια μακρά σειρά επιτυχημένων δίσκων με μεγάλα (και διαχρονικά τα περισσότερα) σουξέ.

Το αποτέλεσμα; Πωλήσεις άνω των 160.000 αντιτύπων, τέσσερις «δυνατές» επιτυχίες κι ένα τραγούδι - «ογκόλιθος»: «Σ' αναζητώ στη Σαλονίκη», το οποίο έχει πάρει εδώ και χρόνια τη θέση του στα αθάνατα ελληνικά τραγούδια και θ' ακούγεται όσο υπάρχει μουσική σ' αυτόν εδώ τον τόπο. Τολμώ να εκφράσω την άποψη ότι είναι το καλύτερο κομμάτι που έγραψε ποτέ ο Τόκας, μέσα στα τόσα υπέροχα που μας έχει χαρίσει τις τελευταίες τρεις δεκαετίες.

’λλες εξαιρετικές στιγμές του δίσκου είναι οι «Θάλασσες» (σε δεύτερη εκτέλεση μετά από εκείνη της Κωνσταντίνας το 1987), το «Μια στάση εδώ», το ομότιτλο και το «Κράτα καρδιά μου ενός λεπτού σιγή». Μεγάλα τραγούδια, μεγάλες ερμηνείες από τον κορυφαίο λαϊκό τραγουδιστή των τελευταίων 40 ετών, στον οποίο με την ευκαιρία θέλω να δώσω μέσα από την καρδιά μου τις καλύτερες ευχές μου για ταχεία ανάρρωση και να ξεπεράσει το πρόβλημα υγείας που τον απασχολεί εδώ και δυο-τρία χρόνια...

Παραγωγός ήταν ο Ηλίας Μπενέτος και η ηχογράφηση έγινε στο στούντιο "Polysound" με ηχολήπτη τον Γαβρίλη Παντζή και βοηθούς τους Λευτέρη Νερομυλιώτη, Κωνσταντίνο Θεοφίλου και Δημήτρη Παπαθεοδώρου. Η ενορχήστρωση είναι του Νίκου Κούρου και στις δεύτερες φωνές ο Γιάννης Πάριος, η Σάντυ Λάμπρου και ο Δημήτρης Μαργετάκης.

Τα τραγούδια του δίσκου

1. Θάλασσες (Σ. Αλιβιζάτου)

2. Σ' αναζητώ στη Σαλονίκη (Φ. Γράψα)

3. Πώς μου μιλάς (Φ. Γράψα)

4. Μια στάση εδώ (Φ. Γράψα)

5. Πάλι σε θυμήθηκα (Γ. Πάριου)

6. Η εθνική μας μοναξιά (Φ. Γράψα)

7. Κράτα καρδιά μου ενός λεπτού σιγή (Κ. Φασουλά)

8. Θα κουραστείς να παίζεις θέατρο (Α. Αργυρού)

9. Ένα παράπονο (Σ. Αλιβιζάτου)

10. Κοιμήσου (Α. Αργυρού)

http://www.musiccorner.gr/extras/record/073.html

Share this post


Link to post
Share on other sites

"H ιδέα ξεκίνησε από την Αθήνα.

Μια διεθνής εταιρεία όπως η Silva Screen να κυκλοφορήσει σ'όλο τον κόσμο ένα Cd με τα σημαντικότερα αποσπάσματα από την μουσική που έχουν γράψει Έλληνες συνθέτες για ξένες και ελληνικές ταινίες.

Η επιτυχία των Ελλήνων συνθετών σ'αυτό το χώρο είναι αξιοσημείωτη και σ'αυτό το cd υπάρχουν από τα πιο γνωστά κινηματογραφικά θέματα όπως: "Νever on Sunday", "Zorba the Greek", μέχρι μερικά δυσεύρετα και σπάντια να βρεθούν στην εποχή του cd.

Για παράδειγμα, η μουσική της ταινίας "The 300 Spartans" όπως και το "Honeymoon" , ποτέ στο παρελθόν, δεν έχουν κυκλοφορήσει.Τα soundtracks "Τop Capi" και "Blue" κυκλοφόρησαν μόνο σε βινύλιο και τώρα πια έχει σταματήσει η κυκλοφορία τους.

Σ'αυτό το cd υπάρχουν και δύο Oscar.Αυτό που πήρε ο Χατζιδάκις για τη μουσική του στο "Never on Sunday" και αυτό που κατέκτησε πολλά χρόια αργότερα ο Βαγγέλης για το "Chariots of fire".

H παρουσία των Χατζιδάκι, Θεοδωράκη και Παπαθανασίου στους αμερικάνικους καταλόγους επιτυχιών, είναι αξιοσημείωτη για συνθέτες της ηπειρωτικής Ευρώπης. Το "Never on Sunday" του Χατζιδάκι το 1961 έφθασε μέχρι το Νο 2 του αμερικάνικου chart και παρέμεινε ανάμεσα στα πρώτα για σχεδόν ένα χρόνο.

Το ίδιο πετυχημένη ήταν και η μουσική του Θεοδωράκη για την ταινία "Ζοrba the Greek" , που το 1965 ανέβηκε στα 30 πρώτα για 26 εβδομάδες.

Όμως, τον πιο πετυχημένο δίσκο στην Αμερική τον έχει ο Βαγγέλης Παπαθανασίου που με το "Chariots of fire" έφθασε το 1982 στο Νο 1 για 4 εβδομάδες.

Δεν ήταν όμως μόνο αυτές οι επιτυχίες τους.

Τραγούδια του Χατζιδάκι όπως "Τα παιδιά του Πειραιά" ή "Μην τον ρωτάς τον ουρανό" και άλλα διασκευάσθηκαν στην δεκαετία του '60 από τα μεγαλύτερα ονόματα της δισκογραφίας.Κινηματογραφικά θέματα του Θεοδωράκη όπως το τραγούδι από την ταινία "Honeymoon" , από το "Serpico", την "Κατάσταση Πολιορκίας" , γνώρισαν δεκάδες διασκευές.

Οι δίσκοι του Παπαθανασίου στην Ευρώπη και την Ιαπωνία έκαναν ρεκόρ πωλήσεων με πιο πρόσφατο το "1492: Conquest of Paradise".

Ίσως όμως, η έκπληξη αυτού του cd είναι η συμμετοχή της κορυφαίας Ελληνίδας τραγουδίστριας Χάρις Αλεξίου , με την μοναδική της ερμηνεία στο τραγούδι του Μίκη Θεοδωράκη από την ταινία "Φαίδρα".

Γιάννης Πετρίδης

Οκτώβριος '95

"Classic Greek film music"

Έτσι ονομάζεται ο δίσκος για τον οποίο ο Γιάννης Πετρίδης έγραψε το παραπάνω κείμενο και, όπως διαβάσατε, κυκλοφόρησε το 1995 από τη Silva Screen Records.Tα κομμάτια αποδίδει η Φιλαρμονική Ορχήστρα της Μόσχας , "The city of Prague Philarmonic", υπό τη διεύθυνση του Nic Raine.

Στο δίσκο ακούγονται τα μουσικά θέματα από τις ταινίες:

1)Theme from "Z"

(Mίκης Θεοδωράκης)

2)Theme from "1492 Conquest of Paradise"

(Vangelis)

3)Theme from "Top Capi"

(Μάνος Χατζιδάκις)

4)Theme from "Missing"

(Vangelis)

5)Theme from "State of siege"

(Μίκης Θεοδωράκης)

6)"Coming to Greece-Arrival in Mykonos" from "Shirley Valentine"

(Γιώργος Χατζηνάσιος)

7)Theme from "I love you perfect"

(Yanni)

8)Never on Sunday

(Μάνος Χατζιδάκις)

9)Phaedra

(Mίκης Θεοδωράκης)

10)Chariots of fire

(Vangelis)

11)"Blue's solitude-The river" from "Blue"

(Μάνος Χατζιδάκις)

12)"Τhe honeymoon song" from "Honeymoon"

(Μίκης Θεοδωράκης)

13)Εnd title music from "Blade runner"

(Vangelis)

14)Theme from "Serpico"

(Mϊκης Θεοδωράκης)

15)"The Spartan March" from "The 300 Spartans"

(Μάνος Χατζιδάκις)

16)"Zorba's dance" from "Zorba the Greek"

(Μίκης Θεοδωράκης)

Βonus track:

17)Phaedra (Xάρις Αλεξίου)

(Μίκης και Γιάννης Θεοδωράκης)

Μαζί με την ορχήστρα συμμετέχει το σύνολο "The Martin Kershaw bouzouki enseble".Κιθάρα παίζει ο Peter Binder, ενώ κιθάρα στη "Φαίδρα" και το "Serpico" παίζει ο Martin Kershaw και μαντολίνο ο Nic Raine.

Μια πολύ όμορφη δουλειά , για όλες τις ώρες...Μια δουλειά που ξεφεύγει από τις δεκάδες τουριστικές επανεκτελέσεις.

Αποκορύφωμα φυσικά, η εκτέλεση της "Φαίδρας" από τη Χάρις Αλεξίου.

Ο δίσκος αυτός κυκλοφόρησε μόνο σε cd.

Share this post


Link to post
Share on other sites

Λένε κάποιοι πως σήμερα δεν γράφονται καλά τραγούδια...Και με το "σήμερα" εννοούνται φυσικά τα τελευταία τουλάχιστον 15-20 χρόνια...Έρχονται όμως, κάποια τραγούδια για να καταρρίψουν αυτό το μύθο και να αποδείξουν πως τα καλά τραγούδια είναι ακόμα εδώ...

Χαρακτηριστικότατο παράδειγμα ένας δίσκος που κυκλοφόρησε πριν από 10 χρόνια, το 1998 ,από τη Lyra, με τίτλο "Πάμε νότια". Συνθέτης και στιχουργός ο Γιώργος Ζήκας. Βασική τραγουδίστρια η Σοφία Παπάζογλου, ενώ σε ένα κομμάτι συμμετέχει ο Γεράσιμος Ανδρεάτος. Τρία από τα τραγούδια του δίσκου αποδίδει ο ίδιος ο Ζήκας.

1)Πάνω χώρα

Ορχηστρικό

2)Πάμε νότια

Γιώργος Ζήκας

3)Θα ταξιδέψω

Σοφία Παπάζογλου

4)Αχ, φεγγαράκι μου

Σοφία Παπάζογλου, Γεράσιμος Ανδρεάτος

5)Για σένανε π'αγάπησα

Γιώργος Ζήκας

6)Αρμενάκι

Σοφία Παπάζογλου

7)Μάτια μου

Σοφία Παπάζογλου

8)Ένα παλιό ψαράδικο

Σοφία Παπάζογλου

9)Αμάν, αμάν, αμάνι

Σοφία Παπάζογλου

10)’νθρωπος στη θάλασσα

Σοφία Παπάζογλου-Γιώργος Ζήκας

11)Βάρκα για δυο

Σοφία Παπάζογλου

12)Εδώ στην ακροθαλασσιά

Γιώργος Ζήκας

Η ενορχήστρωση ήταν του Τάκη Μπουρμά.Υπεύθυνη παραγωγής η Ντόρα Ρίζου ενώ η επιμέλεια παραγωγής ήταν του Γιώργου Ζήκα.Η ηχογράφηση έγινε στο Studio "N" από τον Γιάννη Μπαξεβάνη.

Έπαιξαν οι μουσικοί:

Κώστας Παπαδόπουλος: Μπουζούκι

Γιώργος Κοντογιάννης : Μπουζούκι

Τάκης Μπουρμάς : Κιθάρα

Dasso Kourti : Ακορντεόν

Σωκράτης Γανιάρης : Κρουστά

Νίκος Ρούλος : Μπάσο

Δημήτρης Γάσιας : Βιολί

Φωνητικά έκαναν οι ’ννα Μπουρμά, Βαγγέλης Ασημάκης, Σωκράτης Γανιάρης, Τάκης Μπουρμάς, Σοφία Παπάζογλου, Γιώργος Ζήκας.

Δεν είναι τυχαίο , το πόσο θετικά έχει εκφρασθεί , αρκετές φορές ο Γιώργος Νταλάρας, και όχι μόνο , για το Γιώργο Ζήκα. Θυμάμαι μάλιστα όταν , μετά την κυκλοφορία του δίσκου "Καλώς τους", ρώτησαν τον Νταλάρα -ο Θανάσης Λάλας νομίζω πως ήταν - ποιος από τους δημιουργούς εκείνου του δίσκου ήταν πιο κοντά στο Μάρκο Βαμβακάρη, ο Νταλάρας χωρίς δεύτερη σκέψη απάντησε "Ο Ζήκας"....

Θέλω να γράψω αρκετά πράγματα γι'αυτό το δίσκο...Κι αυτό γιατί , κατά τη γνώμη μου, είναι ένας από τους καλύτερους λαικούς δίσκους που άκουσα τα τελευταία δέκα χρόνια.Μια δουλειά της οποίας η ενορχήστρωση πατά με το ένα πόδι στο καθαρό λαικό τραγούδι και με το άλλο στη μουσική παράδοση του Αιγαίου...Μοναδικό μειονέκτημά της η τραγουδιστική συμμετοχή του Ζήκα...Νομίζω πως ο ίδιος , ακουλούθησε το παράδειγμα των μεγάλων λαικών συνθετών, όπως ο Μάρκος και ο Τσιτσάνης, που τραγούδησαν οι ίδιοι αρκετά από τα τραγούδια τους, χωρίς , φυσικά, να προσθέσει τίποτα σ'αυτά... Δεν μπορώ να καταλάβω το γιατί, ενώ υπάρχουν δυο ολοκληρωμένοι τραγουδιστές , όπως η εξαιρετική Σοφία Παπάζογλου και ο Γεράσιμος Ανδρεάτος (ο οποίος μάλιστα ανήκε στο δυναμικό της εταιρείας) , ο ίδιος ο συνθέτης , τραγουδώντας τρία τραγούδια και συμμετέχοντας και σ'ένα τέταρτο ,αδικεί το ίδιο του το έργο...Και στον τελευταίο του δίσκο μάλιστα , που κυκλοφόρησε πρόσφατα, ο ίδιος τραγουδά τα οκτώ από τα έντεκα τραγούδια του...Εν πάσει περιπτώσει, δικά του είναι τα τραγούδια και όπως θέλει τα χειρίζεται, αλλά....

Η Σοφία Παπάζογλου, μετά τον "πειραματικό" θα τον χαρακτήριζα , πρώτο δίσκο της με το Νίκο Μαμαγκάκη , σ'αυτή τη δεύτερη δουλειά της, φαίνεται να βρίσκει το δρόμο της ,λέγοντας τραγούδια που ταιριάζουν και αξίζουν στην υπέροχη φωνή της.Φαίνεται πως είναι μια τραγουδίστρια που ήρθε για να μείνει...Διακριτική και ουσιαστική και η συμμετοχή του Γεράσιμου Ανδρεάτου σε ένα μπολερό για το φεγγάρι...

Έκπληξη η , μέσα από φίλτρο, φωνή του Ζήκα, ο οποίος υποδύεται τον "άνθρωπο στη θάλασσα" στο ομώνυμο, ελαφρώς σατυρικό, συρτοτσιφτετέλι...

Ας διαβάσουμε τι λέει και ο συνθέτης στο ένθετο του cd:

"Το "Πάμε νότια" είναι ένας κύκλος τραγουδιών που έχουν διάθεση να μας ταξιδέψουν, να μας θυμίσουν και να μας ψυχαγωγήσουν, πάνω απ'όλα...

Κοινός τόπος δράσης-αντίδρασης, το Αιγαίο, η άσπρη θάλασσα, όπως θα λέγανε παλιά οι ναυτικοί.

Σημείο αναφοράς μια ερωτική ιστορία που δε λέει να τελειώσει.

Τα τραγούδια αυτά γράφτηκαν από το 1986 ("Αρμενάκι") μέχρι το 1998 ("Αμάν, αμάν, αμάνι") και παρέμειναν στο συρτάρι μέχρι να βρεθεί η φωνή-ψυχή που θα μπορέσει να τα φορέσει.

Η συνάντησή μου με τη Σοφία Παπάζογλου ήταν απρόσμενη και έγινε την τελευταία στιημή, όταν ο κύκλος αυτών των τραγουδιών είχε κλείσει.Δεν έτυχε να την έχω ξανακούσει.Όταν όμως μου πρωτοτραγούδησε το "Αρμενάκι" κατάλαβα ότι ήταν ό, τι καλύτερο χρειαζόμουν γι'αυτή τη δουλειά.Ήρθε σαν δώρο.

Η προετοιμασία μέχρι την έκδοση του "Πάμε νότια" κράτησε 4 χρόνια περίπου. Βασικός συμπαραστάτης αυτής της δουλειάς είναι ο Τάκης Μπουρμάς, που μέσα από τις συναντήσεις μας τα 2 τελευταία χρόνια, μας δόθηκε η ευκαιρία να επεξεργαστούμε με ηρεμία αυτό το υλικό.Θέλω να τον ευχαριστήσω, γιατί με τις ιδέες του στόλισε τα τραγούδια μου και πάνω απ'όλα τα αγάπησε.

Η ορχήστρα που έπαιξε σ'αυτή τη ζωντανή ηχογράφηση, είναι μια παρέα από μικρούς και μεγάλους αλλά υπέροχους μουσικούς.Θέλω να τους ευχαριστήσω όλους για την πολύ καλή τους διάθεση ξεκινώντας από τον Κώστα Παπαδόπουλο, που η παρουσία του σ'αυτήν τη δουλειά προσθέτει αξιοπιστία, καθώς και τους φίλους μου: Γιώργο Κοντογιάννη, Dasso Kurti, Σωκράτη Γανιάρη, Νίκο Ρούλο και τον "βενιαμίν" της παρέας Δημήτρη Γάσια.

Τέλος θα ήθελα να ευχαριστήσω τον Γεράσιμο Ανδρεάτο για τη συμμετοχή του στο "Φεγγαράκι" και τον Γιάννη Μπαξεβάνη για την καταλυτική του συμβολή.

Αυτή η δουλειά, ίσως να μην είχε ολοκληρωθεί ,εάν δεν είχαμε την αμέριστη συμπαράσταση της εταιρείας...

Την αγάπη μου σε όλους.

Γιώργος Ζήκας".

Share this post


Link to post
Share on other sites

Έχω γράψει κι άλλες φορές , για το πόσο στενοχωριέμαι , όταν ακούω κάποιες σπουδαίες φωνές που υπάρχουν στο ελληνικό τραγούδι, να μην μπορούν να ξεφύγουν από τη μετριότητα, όσον αφορά το νέο τους ρεπερτόριο...Κι έτσι, αναπόφευκτα, χτίζουν σιγά, σιγά την καριέρα τους , στηριζόμενες, κυρίως σε επανεκτελέσεις και διασκευές...

Μια από τις πιο τρανταχτές τέτοιες περιπτώσεις , κατά τη γνώμη μου, είναι και η Γλυκερία.

Η Γλυκερία, έκανε το μεγάλο "μπαμ" τραγουδώντας , στις αρχές της δεκαετίας του '80 τα "Σμυρνέικα" και λίγο αργότερα με τα προγράμματά της στο κέντρο "Όμορφη νύχτα" και με δίσκους που πούλησαν εκατοντάδες χιλιάδες αντίτυπα...

Μια μεγάλη και σπουδαία τραγουδίστρια, η οποία , πιστεύω πως, αν και μετρά σχεδόν τριάντα χρόνια στη δισκογραφία, δυστυχώς ακόμα δεν έχει πει , σε πρώτη εκτέλεση , τραγούδια που να αξίζουν και να αναδεικνύουν τη φωνή της...Για να μην παρεξηγηθώ, δε λέω πως είπε άσχημα τραγούδια, λέω πως είπε τραγούδια κατώτερα της φωνής της.

Πλην ελαχίστων εξαιρέσεων...Και μια απ'αυτές αφορά το δίσκο που έκανε το 1996 με τα τραγούδια του Αντώνη Βαρδή και τον πολύ απλό τίτλο "Η Γλυκερία τραγουδάει Αντώνη Βαρδή". Πρόκειται για μια παραγωγή της Εros music για τη Sony music.

Οι στίχοι είναι της Έλενας Αντωνίου, σε έξη τραγούδια και του Σαράντη Αλιβιζάτου στα έξη υπόλοιπα. Ένα χρόνο πριν, το 1995, κυκλοφόρησε ο προπομπός, ας πούμε, της ολοκληρωμένης αυτής συνεργασίας, με το ντουέτο Γλυκερίας-Βαρδή "Μη φωνάζεις" στο δίσκο "Στην Ελλάς του 2000".

Η Γλυκερία, λοιπόν , τραγουδάει τα παρακάτω τραγούδια του Αντώνη Βαρδή:

Στίχοι Έλενα Αντωνίου

1)Έκλαιγε μαζί μου το φεγγάρι

2)Θα μ'αγαπήσεις

3)Πριν μου φύγεις ξανά

(Συμμετέχει ο Αντώνης Βαρδής)

4)Γίναμε ξένοι

5)Δεν είναι μόνο

6)Κι ανοίγω το παράθυρο

Στίχοι Σαράντης Αλιβιζάτος

7)Μοναχικές γυναίκες

(Συμμετέχουν η Ελένη Δήμου και η Τάνια Τσανακλίδου)

8)Με χρυσό βαμμένο φρύδι

9)Να ξαναρθείς

10)Στην Ελλάδα με νταλγκάδες

11)Τα παραθύρια του τρελού

12)Εγώ είμαι τα παράλογα

13)Μοναχικές γυναίκες (Ορχηστρικό)

Η ενορχήστρωση και διεύθυνση παραγωγής είναι του Αντώνη Βαρδή.Η ηχογράφηση έγινε στο studio Polysound.

Στο δίσκο παίζουν οι μουσικοί:

Μπάμπης Λασκαράκης: Κιθάρα

Στέλιος Καρύδας: Κιθάρα, μπαγλαμά

Νίκος Πολίτης :Κόντρα μπάσο

Μάνος Αχαλινωτόπουλος: Κλαρίνο

Λευτέρης Ζέρβας: Βιολί

Φαίδων Λιονουδάκης: Πιάνο, ακορντεόν

Γιάννης Γραμματικός: Λαούτο

Χακάν :Σάζι, τζουρά

Χρήστος Ζέρβας: Μπουζούκι, τζουρά

Γιάννης Κουρκουμέλης: Keyboards

Γιώργος Ροιλός :Κρουστά

Πέτρος Κούρτης: Κρουστά

Γιάννης Σαρίκος: Τύμπανα

Νίκος Τατασόπουλος : Μπουζούκι, τζουρά

Αντώνης Βαρδής: Ακουστικές κιθάρες

Β'φωνή στα 4,6, 8 & 11 κάνει ο Αντώνης Βαρδής.

Φωνητικά κάνουν οι Έλλη Κοκκίνου, Έλενα Πατρόκλου, Γεωργία Κεφαλά, Ερμιόνη, Νανά Παναγιώτου, Νικολέτα ,Γιάννης Βαρδής, Βασίλης Φωτόπουλος, ’κης Δείξιμος, Κώστας Δείξιμος, Θοδωρής Λίζος, Νίκος Τατασόπουλος.

Όμορφα σύγχρονα λαικά όπως το εναρκτήριο ζειμπέκικο "Έκλαιγε μαζί μου το φεγγάρι" ή το "Θα μ'αγαπήσεις" που είναι κι αυτά που ακούστηκαν περισσότερο μαζί με την μπαλάντα "Πριν μου φύγεις ξανά". Ευχάριστη έκπληξη αποτελεί και η συμμετοχή της Ελένης Δήμου και της Τάνιας Τσανακλίδου στη "γυναικεία" μπαλάντα "Μοναχικές γυναίκες".

Υπάρχουν όμως και τραγούδια που έχουν κάτι από τον ήχο και το "άρωμα" των παλιών λαικών τραγουδιών, όπως το χασάπικο "Κι ανοίγω το παράθυρο" και το υπέροχο ζειμπέκικο, το οποίο κατέχει και την πρώτη θέση στις προσωπικές μου προτιμήσεις, "Τα παραθύρια του τρελού".Ένα τραγούδι που στιχουργικά , νομίζω πως έχει τη ρίζα του στον πιο διάσημο "Τρελό" του λαικού τραγουδιού, αυτόν του ’κη Πάνου.

"Μην του μιλάτε του τρελού

πιάνει δικά του κύματα

ότι κι αν λέτε, απ'αλλού

παίρνει τηλεγραφήματα.

Κοιτάν αλλού, κοιτάν αλλού

τα παραθύρια του τρελού.

Μην του μιλάτε του τρελού

έχει δικά του οράματα

ζει με τις άκρες του μυαλού

τα τελευταία θαύματα.

Κοιτάν αλλού, κοιτάν αλλού

τα παραθύρια του τρελού".

Ας διαβάσουμε τι γράφει και ο Αντώνης Βαρδής στο ιδιαίτερα ενδιαφέρον σημείωμά του:

"Πολλές φορές κάθομαι και σκέφτομαι πως όσο περνούν τα χρόνια, "χάνουμε" μερικά πολύ σημαντικά πράγματα τόσο από τον εαυτό μας όσο κι από την ίδια μας τη ζωή.Αυτό που χάνουμε μπορεί να είναι κάτι από τον αυθορμητισμό μας,αλλά πολλές φορές μπορεί να είναι κάτι από την ψυχή μας και άλλοτε μπορεί να είναι κάποιοι αγαπημένοι φίλοι.Ευτυχώς για μένα ,όσον αφορά τους φίλους, αυτή η χρονιά σε σχέση με την προηγούμενη είναι πάρα πολύ καλή.Απέκτησα καλούς φίλους μέσα στους οποίους είναι και η Γλυκερία.Την Γλυκερία την ήξερα από παλιά, αλλά δεν μας δόθηκε ποτέ η ευκαιρία ούτε να συνεργαστούμε ούτε να κάνουμε κάποια στιγμή παρέα, ώστε να γνωριστούμε καλύτερα. Όμως , ύστερα από την συνεργασία μας τον χειμώνα στα "Νέα Δειλινά" και τη διεξαγωγή αυτού του δίσκου, μπορώ να πω ότι αισθάνομαι πολύ τυχερός που απέκτησα έναν ακόμη πολύ καλό φίλο όπως η Γλυκερία.Θά'θελα να αναφέρω ένα χαρακτηριστικό της:Μετά από τόσα χρόνια στο τραγούδι και μετά από τόσους δίσκους πούχει κάνει , υπήρχαν στιγμές στο studio που συμπεριφερόταν σαν να είναι ο πρώτος της δίσκος.Ακούραστη και με ένα φτερούγισμα στην καρδιά σαν αυτό που έχει μια νέα τραγουδίστρια όταν μπαίνει για πρώτη φορά στο studio.Θέλω ακόμη να προσθέσω ότι τραγούδησε με πολύ όρεξη τα τραγούδια μου και την ευχαριστώ πολύ.

Ο τίτλος του δίσκου "Η Γλυκερία τραγουδάει Αντώνη Βαρδή" με κολακεύει ιδιαίτερα σαν καλλιτέχνη.Αρχικά όμως , σαν πρώτο και πιο αντιπροσωπευτικό τίτλο του δίσκου , σκέφτηκα τον τίτλο "Μοναχικές γυναίκες".Αυτό συνέβη από την στιγμή που άρχισα να "ντύνω" με μουσική τους στίχους της Έλενας και του Σαράντη και παρατήρησα ό,τι και οι δυο στιχουργοί, τελείως συμπτωματικά, απευθύνονται περισσότερο στις γυναίκες και ιδιαίτερα στις γυναίκες που είναι μόνες τους στην κυριολεξία, αλλά και σ'αυτές που νιώθουν μόνες.Αφιερώνω λοιπόν όλα τα τραγούδια αυτού του δίσκου στις γυναίκες που είναι μόνες τους στην κυριολεξία, αλλά και σ'αυτές που νοιώθουν μόνες.

Μόλις πρότεινα στις φίλες μου Ελένη και Τάνια να τραγουδήσουν μαζί με την Γλυκερία τις "Μοναχικές γυναίκες" , δέχτηκαν αμέσως.Η χαρά μου ήταν πολύ μεγάλη.Πρώτα απ'όλα επειδή θα τραγουδούσαν ένα τραγούδι για τις γυναίκες, τις οποίες αγαπώ και θαυμάζω πάρα πολύ και δεύτερον επειδή θα συνεργαζόμουν με τρεις γυναίκες.Κάποιος που αγαπάει το γυναικείο φύλο όπως εγώ, μπορεί να καταλάβει το αίσθημα χαράς που ένοιωσα.Γι'άυτό λοιπόν τις ευχαριστώ πολύ, αν και νομίζω ότι ένα μεγάλο ευχαριστώ δεν είναι αρκετό για τη χαρά που μου έδωσαν.

Ακόμη , θέλω να ευχαριστήσω το Στέλιο Φωτιάδη για την συνεργασία του και για την παραγωγή αυτού του δίσκου.Επίσης , ευχαριστώ για άλλη μια φορά ακόμη το φιλαράκι μου τον Σαράντη για τους στίχους του.Τέλος, θέλω να ευχαριστήσω και την καινούργια στιχουργό Έλενα Αντωνίου, με την οποία συνεργάζομαι για πρώτη φορά, που μου εμπιστεύτηκε τα πρώτα λόγια που βγήκαν απ'την ψυχή της".

Αντώνης Βαρδής / Ιούλιος 1996

Ο δίσκος κυκλοφόρησε σε lp και cd.

Share this post


Link to post
Share on other sites

Aπό τη στήλη του Τάσου Κριτσιώλη στο musiccorner:

ΓΙΩΡΓΟΣ ΖΑΜΠΕΤΑΣ

«ΜΑΛΙΣΤΑ ΚΥΡΙΕ» (OLYMPIC SBL 1096)

Ο δεύτερος μεγάλος δίσκος στον οποίον ο αξέχαστος Γιώργος Ζαμπέτας ερμήνευε εξ ολοκλήρου τα τραγούδια, μετά τη «Λεωφόρο Ζαμπέτα» που κυκλοφόρησε το 1972 με μεγάλη επιτυχία. Το «Μάλιστα κύριε» ένα χρόνο αργότερα (φθινόπωρο 1973) είχε ακόμη μεγαλύτερη, μια και περιλαμβάνει σπουδαία, πασίγνωστα και διαχρονικά κομμάτια, τα οποία εξακολουθούν ακόμη και σήμερα να πρωταγωνιστούν σε όλα τα νυχτερινά κέντρα και στα τηλεοπτικά μουσικά προγράμματα.

Από που ν' αρχίσει κανείς και που να τελειώσει: Από το ομότιτλο; Από την «Παλιοπαρέα»; Από το πασίγνωστο «Πού 'σαι Θανάση»; Από τον «Απόγονο»; Ή από τα περίφημα «Αποσπάσματα από έρωτες», όπου ...«η βρόχα έπεφτε ράι-θρου»; Νομίζω ότι δεν υπάρχει ούτε ένας από σας που να μη τα γνωρίζει ή να μη τα έχει σιγοτραγουδήσει με κάποια παρέα. Από τους τίτλους και μόνο καταλαβαίνετε ότι πρόκειται για ένα δίσκο που δικαίως θεωρείται κλασικός και είναι «γεμάτος» από τη μοναδική συνθετική και ερμηνευτική ικανότητα του Ζαμπέτα.

Και για το φινάλε, δυο-τρία συμπληρωματικά στοιχεία όσον αφορά το ιστορικό ορισμένων τραγουδιών: Τη φράση «Μάλιστα κύριε» την πρόσθεσε ο ίδιος ο συνθέτης, αφού δεν υπήρχε στην αρχική μορφή του στίχου που του είχε δώσει ο Αλέκος Καγιάντας, ενώ τους στίχους του «Πού 'σαι Θανάση» τους πήρε από τη χήρα του Χαράλαμπου Βασιλειάδη (πιο γνωστού ως «Τσάντα») λίγο μετά το θάνατό του, καθώς ήταν μία από τις τελευταίες επιθυμίες του σπουδαίου στιχουργού.

Όσο για την περίφημη «βρόχα», προέκυψε μια βραδιά που ο Ζαμπέτας είχε ξεχάσει τους στίχους ενός τραγουδιού του πάνω στο πάλκο κι άρχισε να λέει «τα δικά του» με τον γνωστό κι αμίμητο τρόπο του, ξεκινώντας με το «Χειμώνας βαρύς, κρύο πολύ κι εκείνη τη νύχτα το φεγγάρι δεν είχε βγει και η βρόχα έπεφτε ράι-θρου»!

Πίστευε ότι ο κόσμος θ' αντιδρούσε άσχημα, όμως έγινε πραγματικά χαμός κι έτσι κάθε βράδυ πρόσθετε καινούργια «επεισόδια» στο «σίριαλ» της «κυρίας» και του «Φριτς», μέχρι που αποφάσισε να το ηχογραφήσει με υπόκρουση ένα απίστευτο σόλο με το μπουζούκι του. Το 1980, στο άλμπουμ «Το διάταγμα και άλλα» είχαμε το δεύτερο μέρος...

Παραγωγός ήταν ο Νίκος Καραγιάννης και η ηχογράφηση έγινε στα στούντιο της Columbia με ηχολήπτη τον Στέλιο Γιαννακόπουλο.

Τα τραγούδια του δίσκου

1. Μάλιστα κύριε (Α. Καγιάντα)

2. Οι καινούργιες οι γυναίκες (Δ. Τζεφρώνη)

3. Μαύρη συντροφιά (Ν. Μπακογιάννη)

4. Η παλιοπαρέα (Ν. Μπακογιάννη)

5. Πού 'σαι Θανάση (Χ. Βασιλειάδη)

6. Οι φαντάροι (Ν. Μπακογιάννη)

7. Ο απόγονος (Ν. Μπακογιάννη)

8. Αποσπάσματα από έρωτες (Γ. Ζαμπέτα)

9. Ωραία Πειραιώτισσα (Γ. Παπανικολόπουλου)

10. Μάλιστα κύριε (Ορχηστρικό)

11. Η τσιγγάνα (Α. Καγιάντα)

12. Ο τελευταίος μάγκας (Ν. Μπακογιάννη)

ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΑΝΙΣΑΛΗΣ - ΤΑΚΗΣ ΜΟΥΣΑΦΙΡΗΣ

«ΑΤΑΚΑ ΚΙ ΕΠΙ ΤΟΠΟΥ» (PHILIPS 6331085)

Θα μπορούσα να χαρακτηρίσω ως «κιτς» αυτόν το δίσκο, μια και ορισμένα από τα τραγούδια του περιέχουν στίχους τέτοιου στυλ. Ωστόσο, αν τα βάλω δίπλα στα σημερινά σκουπίδια (χωρίς εισαγωγικά) που μας έχουν κατακλύσει στο ραδιόφωνο και στην τηλεόραση, μου ακούγονται ως συμφωνίες του Μπετόβεν! Αποφάσισα λοιπόν να τον παρουσιάσω πρώτον γιατί θεωρώ τη Δούκισσα μιαν από τις σπουδαιότερες λαϊκές φωνές που βγήκαν ποτέ στη χώρα μας (ασχέτως αν τη σπατάλησε σε ρεπερτόριο που στο μεγαλύτερο ποσοστό του δεν άρμοζε στην αξία της).

Το συγκεκριμένο άλμπουμ κυκλοφόρησε το 1975 και ξεπέρασε σε πωλήσεις τις 50.000 αντίτυπα, οπότε έγινε χρυσό. Λίγο μετά τη μεταπολίτευση ήταν φανερό πια ότι ο κόσμος είχε μπουχτίσει από τα «εμβατηριακά» πολιτικά τραγούδια που κατά κόρον κυκλοφορούσαν τότε και θέλησε να ξεδώσει, να ξεσκάσει και να διασκεδάσει, ξεχνώντας τη μαύρη επταετία. Έτσι λοιπόν, στράφηκε σε ένα «εύπεπτο» και «σλόγκαν» τραγούδι, το οποίο φυσικά σε καμία περίπτωση δε συγκρίνεται με τα σημερινά χάλια.

Η Δούκισσα λοιπόν έπαιξε έναν από τους πρωταγωνιστικούς ρόλους σε αυτό το κλίμα που δημιουργήθηκε, έχοντας «συνοδοιπόρο» της τον συνθέτη και στιχουργό Τάκη Μουσαφίρη, ο οποίος της έδωσε ορισμένες από τις μεγαλύτερες επιτυχίες του συγκεκριμένου στυλ. Τρανό παράδειγμα σε τούτο το δίσκο το ομότιτλο κομμάτι, το οποίο έκανε πάταγο εκείνη την εποχή κι έμελλε να «επιζήσει» μέχρι σήμερα στο ρεπερτόριο της τραγουδίστριας. Η επιτυχία ήταν τόσο μεγάλη, που οδήγησε το άλμπουμ στις πωλήσεις που προαναφέραμε.

Εκτός του Μουσαφίρη που έχει και τη «μερίδα του λέοντος» συνθετικά και στιχουργικά, τέσσερα τραγούδια υπογράφει ο Γιώργος Μανισαλής, τρία εκ των οποίων πάνω σε στίχους του σχεδόν μόνιμου συνεργάτη του Αθανάσιου Παπουτσή. Οι δύο συνθέτες επιμελήθηκαν και τις ενορχηστρώσεις των κομματιών τους, ενώ παραγωγός ήταν ο Φίλιππος Παπαθεοδώρου και η ηχογράφηση έγινε στο στούντιο "Polysound" με ηχολήπτη τον Σήφη Σιγανό και σε δύο τραγούδια («Η ζητιάνα» και «Ότι θέλει το παιδί») τον Γιάννη Σμυρναίο.

Τα τραγούδια του δίσκου

1. Ατάκα κι επί τόπου (Τ. Μουσαφίρη)

2. Ας έπαιρνες βεργούλες (Τ. Μουσαφίρη)

3. Στα φιλιά σου παραδόθηκα (Γ. Μανισαλή-Αθ. Παπουτσή)

4. Έλα στη θέση μου (Γ. Μανισαλή-Φ. Ζησούλη)

5. Από ψηλά μη με κοιτάς (Γ. Μανισαλή-Αθ. Παπουτσή)

6. Θα στην κάνω τη ζημιά (Τ. Μουσαφίρη)

7. Με σένα άρχισα, με σένα θα τελειώσω (Γ. Μανισαλή-Αθ. Παπουτσή)

8. Φέρε μια βόλτα (Τ. Μουσαφίρη)

9. Ποιος Θανάσης (Τ. Μουσαφίρη)

10. Η ζητιάνα (Τ. Μουσαφίρη)

11. Παύλα και τελεία (Τ. Μουσαφίρη)

12. Ότι θέλει το παιδί (Τ. Μουσαφίρη)

ΚΩΣΤΑΣ ΣΤΑΜΑΤΑΚΗΣ - ΠΑΝΟΣ ΓΑΒΑΛΑΣ

«ΘΕΛΩ ΝΑ ΠΩ ΤΟΝ ΠΟΝΟ ΜΟΥ» (MINOS MSM 243)

Τον Απρίλιο του 1975 ο Πάνος Γαβαλάς (μαζί με τη Ρία Κούρτη φυσικά) επιστρέφει - προσωρινά όπως αποδείχτηκε - στην τότε "Minos" έπειτα από περίπου δεκαπέντε χρόνια (στο ξεκίνημά του ανήκε στην "Odeon" επίσης της οικογένειας Μάτσα) και ηχογραφεί αυτόν το δίσκο πάνω σε μουσική του τυφλού σολίστα του ακορντεόν και μόνιμου συνεργάτη του Κώστα Σταματάκη και στίχους δικούς του. Δώδεκα «καθαρόαιμα» λαϊκά τραγούδια, τα οποία μπορεί να μην ανήκουν στην «Α' Εθνική» όπως συνηθίζουμε να λέμε, αλλά είχαν την τύχη να έχουν ως ερμηνευτή έναν από τους κορυφαίους που έβγαλε ποτέ η πατρίδα μας.

Ίσως να μη καταπιανόμουνα με την παρουσίασή του, αν δεν υπήρχε η «Δοκιμασία» που θεωρώ ότι συγκαταλέγεται μέσα στη δεκάδα των καλύτερων τραγουδιών που είπε ο Γαβαλάς στη μεγάλη και σπουδαία καριέρα του. Πρόκειται για ένα πολύ όμορφο κομμάτι το οποίο «στολίζουν» οι διφωνίες του τραγουδιστή με τη Ρία Κούρτη, ένα καταπληκτικό ντουέτο που έγραψε τη δική του ξεχωριστή ιστορία στο χώρο του λαϊκού πενταγράμμου.

Από εκεί και πέρα, μεγάλη επιτυχία έγινε το «’σε με πια», καθώς και το ομότιτλο που επίσης είναι ένα αρκετά καλό κομμάτι. Τα υπόλοιπα για ένα φίλο του λαϊκού τραγουδιού ακούγονται ευχάριστα, χωρίς πάντως να έχουν αφήσει σημαντικά ίχνη στο πέρασμά τους. Η διεύθυνση της ορχήστρας είναι του ίδιου του Γαβαλά.

Τα τραγούδια του δίσκου

1. Δοκιμασία

2. Θέλω να πω τον πόνο μου

3. Πίνω να ξεχνώ

4. Να σε ξεχάσω πάσχισα

5. Τη γυναίκα που γουστάρω

6. ’σε με πια

7. Πού 'ναι τα λεφτά που είχα

8. ’σε με στην αγκαλιά σου

9. Ισοβίτης της αγάπης

10. Γιατί με βασανίζεις

11. Μη μου θυμίζετε το χτες

12. Αχ μανούλα μου θα τρελαθώ

http://www.musiccorner.gr/extras/record/index.html

Share this post


Link to post
Share on other sites

"Εάν τα τραγούδια μου χρειάζονται επεξηγήσεις, σημαίνει πως απέτυχα σαν στιχοπλόκος που επαίρεται για την ικανότητά του να "περνάει" το θέμα του μέσα από τις συμπληγάδες του μέτρου και της ρίμας και να το αποδίδει χωρίς ελλείψεις ή κενά.

Τα τραγούδια που διαλέχτηκαν από μένα και τους συνεργάτες μου -ερμηνευτές τους, είναι μία "μίνι" ανθολογία από το έως σήμερα ηχογραφημένο ρεπερτόριό μου , με κριτήριο την κατά την κρίση μας "καλή του ποιότητα", την αποδοχή του από τον κόσμο, που ήρθε να μας δει και να μας ακούσει, όπου εμφανιστήκαμε από το 1989 μέχρι σήμερα και κάποια απ'αυτά και για την επικαιρότητά τους (ΚΟΙΝΗ, ΕΙΔΑ ΣΤΟΝ ΥΠΝΟ ΜΟΥ, CASINO).

Το μεγαλύτερο σε ηλικία τραγούδι , είναι το ΜΙΑ ΓΥΝΑΙΚΑ που πρωτοεκδόθηκε το 1967 και νεότερο το CASINO που γεννήθηκε στην Ξάνθη τον Απρίλιο του '96 και ηχογραφήθηκε για πρώτη φορά...πριν λίγες μέρες.

Για τους ερμηνευτές των τραγουδιών δεν θέλω και ίσως δεν πρέπει να πω πολλά.Είναι από μόνοι τους άξιοι να διακριθούν. Και στους πέντε έδωσα απλώς μια ευκαιρία (για άλλους "μία ακόμα" , για άλλους "την πρώτη") και προσπάθησα να τους μεταδώσω την όποια πείρα απέκτησα από το 1942, που βγήκα με το "ζητιανόξυλο" στο χέρι έως τώρα.

Αισθάνομαι την ανάγκη να τους συγχαρώ για τον καλώς εννοούμενο επαγγελματισμό που τους διακατέχει και που τους βοήθησε να ανεχθούν την "καταπίεση" της πολύμηνης προπαρασκευής και τα καθημερινά 15ωρα ή 10ωρα της ηχοληψίας από την οποία δεν έλειψαν ούτε στιγμή.

Τελικά τα τραγούδια του "δίσκου" είναι μικρό μέρος από το πρόγραμμα που "παρουσιάζουμε" στους χώρους που εμφανιζόμαστε πότε-πότε.

Έτσι κοιτάζοντας μια φωτογραφία μας και ακούγοντας τα τραγούδια "αραγμένοι" όπου και όπως σας κάνει κέφι, μπορείτε να είσαστε παρέα μας.Εύχομαι καλή ακρόαση σε σας και σε όσους αναγνωρίζουν την προσπάθεια που κάνουμε δείχνοντας μας την αγάπη, τον σεβασμό και την εκτίμησή τους.Επιστρέφοντάς μας δηλαδή αυτά που εμείς δώσαμε, που δίνουμε και φυσικά "Θεού θέλοντος" θα συνεχίσουμε να τους δίνουμε".

’κης Πάνου

Αυτά σημειώνει ο ’κης Πάνου στο ένθετο του τελευταίου δίσκου του που κυκλοφόρησε το 1996 από την Polygram με το σήμα της παλιάς εταιρείας Fontana.Tίτλος του δίσκου "Casino". 13 παλιά τραγούδια του, ένα ορχηστρικό κι ένα καινούργιο, όλα σε στίχους και μουσική δικά του , ερμηνευμένα από τέσσερις λαικούς τραγουδιστές της νεώτερης γενιάς κι έναν βετεράνο.Τραγουδούν οι Θοδωρής Παπαδόπουλος, Γεωργία Λόγγου, Κική Λουκά,Χρήστος Καρακώστας και ο Μάνος Παπαδάκης.

1)Casino

Θοδωρής Παπαδόπουλος

Συνοδεύουν: Γεωργία Λόγγου, Κική Λουκά, Μάνος Παπαδάκης, Χρήστος Καρακώστας.

2)’μα περάσει τούτο δω

Γεωργία Λόγγου

3)Κοινή

Χρήστος Καρακώστας, Γεωργία Λόγγου, Κική Λουκά

4)Και τότε...Σ'αγαπώ

Κική Λουκά

5)Σεισμός

Μάνος Παπαδάκης

6)Μια γυναίκα

Χρήστος Καρακώστας - συνοδεύει η Κική Λουκά

7)Έρχονται στιγμές

Κική Λουκά

8)Που να βρεις

Θοδωρής Παπαδόπουλος - συνοδεύει η Κική Λουκά

9)Ο κόσμος ο δικός σου

Γεωργία Λόγγου

10)Γλυκό φαρμάκι

Κική Λουκά

11)Αν θύμωσες

Χρήστος Καρακώστας

12)Ήτανε...(λέει)

Γεωργία Λόγγου - συνοδεύει ο Χρήστος Καρακώστας

13)Δεν είπα...μη

Κική Λουκά

14)Είδα στον ύπνο μου

Χρήστος Καρακώστας

15)Έρχονται στιγμές

Οργανικό

Η διεύθυνση ορχήστρας είναι του ’κη Πάνου.

Στο δίσκο παίζουν οι μουσικοί:

Δημήτρης Αλεξίου (Μπουζούκι, μπαγλαμά)

Νίκος Νικολαίδης (Μπουζούκι)

Φίλιππος Τσεμπερούλης (Φλάουτο , κλαρίνο)

Πλούταρχος Ρεμπούτσικας (Τσέλο)

Τάσος Χαμουρτιάδης (Δωδεκάχορδη κιθάρα)

’κης Πάνου (Κιθάρα)

Παναγιώτης Παπαδάτος (Πιάνο)

Γιώργος Πολίτης (Μπάσο)

Αντώνης Παλαιός (Συνθεσάιζερ)

Δημήτρης Παλαιολόγος (Ντραμς, κρουστά)

Υπεύθυνος παραγωγής είναι ο ’κης Πάνου ενώ η επιμέλεια παραγωγής είναι του Κώστα Καλημέρη.Η ηχογράφηση έγινε στα Κyriazis Studios.

Όπως είχε δηλώσει σε συνέντευξή του, στο Νάσο Αθανασίου, αν θυμάμαι καλά, ο ’κης Πάνου , είχε εμπνευσθεί το ομώνυμο τραγούδι του δίσκου , το "Casino", μετά από μια μεγάλη αποτυχία που είχε στο Casino της πόλης της Ξάνθης όπου ζούσε μόνιμα τα τελευταία χρόνια.

"Εστήσανε μια μηχανή

δυο βήματα απ'την Ξάνθη

ταπί εγώ-ταπί εσύ-ταπί κι η Αφροξυλάνθη.

Δοκίμασα την τύχη μου

σαν μάπας στο "καζίνο"

ρεστάρησα-χρεώθηκα- και τώρα πως τα δίνω;

Ιδού οι προοδευτικές

και σύγχρονες ανέσεις!

(Αέρας τα εμβάσματα-καπνός οι καταθέσεις)

κι άμα δε βγούμε ζητιανιά

εμένα να με χέσεις.

Δεν είναι Μόντε Κάρλο εδώ

δεν είναι το Λας Βέγκας

εδώ είν'ο τόπος της Ελιάς-της Φάβας και της Ρέγγας".

Τα υπόλοιπα τραγούδια του δίσκου , είναι κάποια από τα πολύ όμορφα τραγούδια του ’κη Πάνου, τα οποία δυστυχώς δεν ακούστηκαν ιδιαίτερα.

Οι νεώτεροι τραγουδιστές που τα αποδίδουν είναι εξαιρετικοί και σε συνδυασμό με την ενορχήστρωση του συνθέτη, δίνουν ένα νέο αέρα και μια φρεσκάδα στα τραγούδια.

Ο δίσκος κυκλοφόρησε σε lp και cd.Τα κομμάτια "Που να βρεις" και "Έρχονται στιγμές" (Ορχηστρικό) συμπεριλαμβάνονται μόνο στο cd.

Share this post


Link to post
Share on other sites
ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΑΝΙΣΑΛΗΣ - ΤΑΚΗΣ ΜΟΥΣΑΦΙΡΗΣ

«ΑΤΑΚΑ ΚΙ ΕΠΙ ΤΟΠΟΥ» (PHILIPS 6331085)

ΔΟΥΚΙΣΣΑ

9. Ποιος Θανάσης (Τ. Μουσαφίρη)

Παιδιά, μήπως τυχαίνει να έχει κανείς αυτό το τραγούδι; :huh:

Share this post


Link to post
Share on other sites

"Στις αρχές του 1967 ο Οδυσσέας Ελύτης , που είχε μεταφράσει ήδη τα ποιήματα του "Romancero Gitano" , σκέφτηκε να αποδώσει απλά, εφτά από αυτά τα ποιήματα, κρατώντας μόνο τα ουσιώδη στοιχεία τους, βάζοντας και ομοιοκαταληξίες, ώστε να γίνουν τραγούδια.Για τα τραγούδια αυτά, ο κατάλληλος συνθέτης ήταν ασφαλώς ο Μίκης Θεοδωράκης.

Έτσι έγιναν τα τραγούδια αυτά που ο Μίκης Θεοδωράκης προόριζε για την Αρλέτα.Το Μάρτη του 1967 άρχισαν οι πρόβες με την Αρλέτα και όλα ήταν έτοιμα για να αρχίσουν οι ηχογραφήσεις τον Απρίλη.

Η 21η Απριλίου 1967 όμως πρόλαβε και η δικτατορία απαγόρεψε την μουσική του Θεοδωράκη και τον Θεοδωράκη τον ίδιο-και πολλά άλλα ποιήματα.

Οι ηχογραφήσεις αυτών των τραγουδιών δεν έγιναν τότε, αλλά η Αρλέτα συνέχισε να τα τραγουδά σ'όλη την διάρκεια της δικτατορίας τόσο στην Ελλάδα-όπου μπορούσε-αλλά και στο εξωτερικό.

Σήμερα μόνο, η Αρλέτα , που συνοδεύει η ίδια τα τραγούδια στην κιθάρα της μαζί με τον κιθαρίστα Βασίλη Ρακόπουλο, που σε διάφορα σημεία αυτοσχεδιάζει, αποφάσισε να ηχογραφήσει σε όλη την αρχική τους γνησιότητα αυτά τα τραγούδια από το Romancero Gitano.Και για να συμπληρωθεί ο δίσκος, ηχογράφησε και άλλα τέσσερα τραγούδια του Μίκη Θεοδωράκη που αγαπούσε".

Αυτά αναγράφονται στο σημείωμα της επανέκδοσης του δίσκου "Romancero Gitano" σε cd το 1995.Επτά ποιήματα του Federico Garcia Lorca σε απόδοση Οδυσσέα Ελύτη μουσική Μίκη Θεοδωράκη και ερμηνεύτρια την Αρλέτα. Ο δίσκος κυκλοφόρησε από τη Lyra στις 17-8-1978 και εκτός από τα μελοποιημένα ποιήματα του Lorca περιέχει και τέσσερα ακόμα τραγούδια του Μίκη Θεοδωράκη.

"Romancero Gitano"

1)Του ανέμου και της παινεμένης

2)Η καλόγρια η τσιγγάνα

3)Η παντέρμη

4)Ο Αντόνιο Τόρες Χερέντια στο δρόμο της Σεβίλιας

5)Ο θάνατος του Αντόνιο Τόρες Χερέντια

6)Του πικραμένου

7)Χαμός από αγάπη

8)Μαργαρίτα Μαγιοπούλα (στίχοι Μιχάλη Κατσαρού)

(από την επιθεώρηση "Μαγική πόλη")

9)Όμορφη πόλη (Γιάννη Θεοδωράκη)

(από τον κύκλο τραγουδιών "Λιποτάκτες")

10)Αφροδίτη (Νανούρισμα) (Μιχάλη Κακογιάννη)

(από την ταινία "Ιφιγένεια")

11)Αγάπη μου (Γιάννη Θεοδωράκη)

(από την ταινία "Φαίδρα")

Εκτός από την Αρλέτα (Τσάπρα) που παίζει κλασική κιθάρα , ηλεκτρική και ακουστική κιθάρα παίζει ο Βασίλης Ρακόπουλος.

Η επιμέλεια παραγωγής ήταν του Γιώργου Μακράκη ενώ της επανέκδοσης του Γιώργου Τσάμπρα.Η ηχογράφηση έγινε από τον Γιάννη Τριφύλλη στο studio "Action".

Όπως αναφέρεται στο ένθετο, ο Lorca

"Το Romancero Gitano" το έγραψε το 1928 και "είναι ένα βιβλίο όπου ο ποιητής σημείωσε επιτυχία" - όπως γράφει ο ίδιος- "γιατί χρησιμοποιεί το ύφος της "romance" και χειρίζεται ένα θέμα της "γεννέθλιας γης του". Οι τσιγγάνοι και ο "αθιγγανισμός" άλλωστε ήταν ένα από τα θέματα που γοήτεψαν και απασχόλησαν επίμονα τον ποιητή".

Τα τραγούδια αυτά λοιπόν, επρόκειτο να ηχογραφηθούν με την Αρλέτα. Τελικά, μετά την επιβολή της δικτατορίας, πρωτοηχογραφήθηκαν στο Παρίσι, λίγα χρόνια μετά, το 1971 , με τη Μαρία Φαραντούρη.Και μ'αυτή τη μορφή τους έγιναν γνωστά και ταξίδεψαν σε όλο τον κόσμο, μέσα από τις συναυλίες του Μίκη Θεοδωράκη.Όχι όλα όμως, τα πέντε απ'αυτά.

Για να φτάσουμε στο 1978 και σ'αυτό το δίσκο, στον οποίο, ο ακροατής, αν δεν ξέρει τον συνθέτη , ακούγοντας τον , μπορεί να θεωρήσει πως είναι μια δουλειά που γράφτηκε και ηχογραφήθηκε από κάποιο συνθέτη στη χρυσή εποχή του Νέου Κύματος. Η Αρλέτα άλλωστε , είναι μια τραγουδίστρια ,της οποίας η χαμηλή ή και ψιθυριστή συχνά φωνή,παραμένει αναλλοίωτη μέχρι σήμερα, φέρνοντας μαζί της την "αύρα" και τον ήχο της εποχής εκείνης...Αυτό είναι κάτι που σημειώθηκε και στη συνέντευξη του Γιώργου Νταλάρα στο Β'πρόγραμμα στις 17-12-07 σχετικά με τη συμμετοχή της στο cd του ’λκη Αλκαίου.

Εξαιρετικός και ο κιθαρίστας Βασίλης Ρακόπουλος,ο οποίος μαζί με την Αρλέτα , δημιουργούν ένα μοναδικό κιθαριστικό ντουέτο...

Κλείνοντας να σημειώσουμε πως η Αρλέτα σ'ένα πολύ λιτό κείμενο , ευχαριστεί θερμά για τις συμβουλές και τη βοήθειά τους το Στέλιο Γιαννακόπουλο, μηχανικό ήχου και τον παραγωγό Γιώργο Μακράκη.Ευχαριστεί επίσης όσους την βοήθησαν να συνεχίζει να τραγουδά να τραγουδούν αυτά τα τραγούδια για δέκα ολόκληρα χρόνια.

Share this post


Link to post
Share on other sites
Guest
You are commenting as a guest. If you have an account, please sign in.
Reply to this topic...

×   You have pasted content with formatting.   Remove formatting

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

Loading...
Sign in to follow this  
Followers 0