Sign in to follow this  
Followers 0
ΘΑΝΑΣΗΣ ΠΟΛΥΜΗΧΑΝΟΣ

Ξεχασμένα Διαμάντια

1,215 posts in this topic

Παρατηρώντας ότι στις συζητήσεις για τους δίσκους του Νταλάρα , υπάρχει το Topic "ΤΑ ΔΙΑΜΑΝΤΙΑ ΕΙΝΑΙ ΠΑΝΤΟΤΙΝΑ" και μιας και στο ελληνικό τραγουδι γενικότερα υπάρχει ένας ατέλειωτος πλούτος από πραγματικά σπουδαίους, αλλά δυστυχώς ξεχασμένους δίσκους , μου γεννήθηκε η ιδέα της δημιουργίας αυτού του Topic, ακούγοντας ή μάλλον ξανακούγοντας για πολλοστή φορά έναν από τους πιο σπουδαίους ,αλλά και πιο αδικημένους , κατά την ταπεινή μου γνώμη , δίσκους της ελληνικής δισκογραφίας.

Πρόκειται για τον δίσκο του ΜΙΚΗ ΘΕΟΔΩΡΑΚΗ "ΣΤΗΝ ΑΝΑΤΟΛΗ" με ερμηνευτή τον ΣΤΕΛΙΟ ΚΑΖΑΝΤΖΙΔΗ.Ο δίσκος εκδόθηκε στις 4/11/1974, λίγο μετά την πτώση της χούντας και περιέχει τα παρακάτω τραγούδια:

1)Τα πατροπαράδοτα (α')(Στίχοι Μ.Κακογιάννης)

(Μ.Θεοδωράκης-Σ.Καζαντζίδης)

2)Τα παραθύρια ορθάνοιχτα (Μ.Κακογιάννης)

3)Στην ανατολή (Μ.Θεοδωράκης)

4)Μες στην ταβέρνα (Μ.Θεοδωράκης)

5)’στατο πουλί (Μ.Θεοδωράκης)

6)Και δεν μίλησε κανείς (Γ.Καλαμίτσης)

7)Τα πατροπαράδοτα (β') (Μ.Κακογιάννης)

(Μ.Θεοδωράκης)

8)’πονες εξουσίες (Μ.Κακογιάννης)

9)Μ'ένα καράβι όνειρα (Κ.Στυλιάτης)

10)Φωτιές φωτιές (Μ.Θεοδωράκης)

11)Δέκα παληκάρια (Μ.Θεοδωράκης)

12)Βουνά σας χαιρετώ (Μ.Θεοδωράκης)

Τις δεύτερες φωνές κάνει η Χ.Αλεξίου.Τα τραγούδια όπως σημειώνεται στο εσώφυλλο είναι γραμμένα για τους φοιτητές.

Ένας Θεοδωράκης αλλά και ένας Καζαντζίδης στις καλύτερες στιγμές τους. Τέτοιου είδους λαικά κομμάτια , όπως οι ΑΠΟΝΕΣ ΕΞΟΥΣΙΕΣ (και μόνο αυτό φτάνει για να ξεχωρίσει τον δίσκο), ΤΑ ΠΑΡΑΘΥΡΙΑ ΟΡΘΑΝΟΙΧΤΑ (το έχει ερμηνεύσει και ο Νταλάρας σε συναυλίες με τον Μίκη), ΜΕΣ ΣΤΗΝ ΤΑΒΕΡΝΑ αλλά και όλα τα υπόλοιπα , δε νομίζω ότι ξαναέγραψε ο Θεοδωράκης και σίγουρα δεν ξανατραγούδησε ο Καζαντζίδης.Ο δίσκος δυστυχώς είχε την ατυχία να κυκλοφορήσει μες στην πληθώρα των εκδόσεων των νέων έργων , αλλά και των επανεκδόσεων των παλιότερων έργων του Μίκη και δυστυχώς "θάφτηκε" ακόμα και από την εταιρεία που τον εξέδωσε (MINOS).Αυτό το δήλωσε και ο ίδιος ο Μίκης σε κοινή συνέντευξή του με τον Γ.Νταλάρα στον Λ.Κομίνη το 1995 στην τηλεόραση του ΣΚΑΙ.Οι ίδιοι οι άνθρωποι της εταιρείας , όπως δήλωσε ο Μίκης , περνούσαν από τα δισκάδικα και μάζευαν τους δίσκους.Το γιατί βέβαια μόνο αυτοί το ξέρουν.Είναι δυνατόν να κυκλοφορεί , αμέσως μετά την πτώση της χούντας ένας δίσκος με καινούργια λαικά τραγούδια του Θεοδωράκη με τον Καζαντζίδη κι αυτό τον δίσκο σήμερα στην Ελλάδα να τον ξέρουν ελάχιστοι;Κρίμα...

Ακόμη και σήμερα με την ύπαρξη της ΟΡΧΗΣΤΡΑΣ ΜΙΚΗΣ ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ ελάχιστα απ'αυτά έχουν ακουστεί.

Δεν θα ξεχάσω το 1993 σε μια τηλεοπτική εκπομπή του Θ.ΛΑΛΑ στον ΣΚΑΙ όταν τυχαία βρέθηκαν ο Θεοδωράκης με τον Καζαντζίδη στο τηλεοπτικό στούντιο και τραγούδησαν έτσι αυθόρμητα με μια κιθάρα το ΑΠΟΝΕΣ ΕΞΟΥΣΙΕΣ.Υποσχέθηκαν τότε μια μεγάλη συναυλία μ'αυτά τα τραγούδια , αλλά δυστυχώς έμειναν μόνο στα λόγια. :pity:

Δεν έχω να γράψω άλλα λόγια γι'αυτόν τον δίσκο.Απλά τον συστήνω ανεπιφύλακτα σε όποιον δεν τον έχει ακούσει ακόμα.Θα κερδίσει πολλά...

Θανάσης Γιώγλου

Share this post


Link to post
Share on other sites

Συμφωνώ απόλυτα με αυτά που γράφεις Θανάση! Υπέροχος δίσκος! Κι εκείνο το "Βουνά σας χαιρετώ"....σε ταξιδεύει....Τι έμπνευση! Τι ερμηνεία!

Ένας άλλος δίσκος που μου έρχεται στο μυαλό που ανήκει σ'αυτή την κατηγορία των "Ξεχασμένων διαμαντιών" είναι ο "12 παρά 5" σε μουσική Χρ.Λεοντή και στίχους Σ.Τσώτου, Τ.Μιχαηλίδη, Π.Γλυκοφρύδη και Γ.Νεγρεπόντη. Κυκλοφόρησε 3 Απριλίου 1971από την PHILIPS. Τα μηνύματα των στίχων είναι "καρφιά" για την πολιτική κατάσταση της εποχής και μάλιστα ο ερυευνητής του ελλ.τραγουδιού Κ.Μυλωνάς στο βιβλίο του "Ιστορία του ελλ. τραγουδιού" απορεί πώς η λογοκρισία της εποχής άφησε να κυκλοφορήσουν αρκετά τραγούδια του δίσκου. Τα τραγούδια ερμηνεύουν η Μαρινέλλα (είχαν κάνει μαζί την "Καταχνιά" και την "Ανάσταση ονείρων"), η Β.Σαββίδη και ο Γ.Φωτόπουλος (οι δυο τελευταίοι σε πρώτη εμφάνιση). Ο δίσκος εξαφανίστηκε σύντομα από τα ράφια γιατί δεν ανατυπώθηκε. Για πολλά χρόνια ήταν δυσεύρετος και η τιμή του ήταν απλησίαστη στους συλλέκτες, μέχρι που το 1995 η εταιρεία τον κυκλοφόρησε σε cd.

Τα τραγούδια :

ΕΡΗΜΟ ΠΟΥΛΙ, Μαρινέλλα

Ο ΧΑΡΟΝΤΑΣ ΚΑΙ ΤΟ ΠΑΙΔΙ, Γ.Φωτόπουλος

ΑΣΠΡΟ ΜΟΥ ΡΟΔΟ, Μαρινέλλα

ΧΤΕΣ ΤΟ ΒΡΑΔΥ, Β.Σαββίδη

ΠΑΕΙ ΤΟ ΚΑΡΑΒΙ, Μαρινέλλα

ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ Ο ΘΑΝΑΤΟΣ, Γ.Φωτόπουλος & χορωδία

ΕΝΑΝ ΚΑΙΡΟ, Μαρινέλλα

Ο ΑΝΤΡΑΣ Ο ΜΟΝΟΣ, Β.Σαββίδη

ΔΩΔΕΚΑ ΠΑΡΑ ΠΕΝΤΕ, Ορχήστρα

ΘΑ ΓΥΡΙΣΩ ΠΙΣΩ, Μαρινέλλα

ΤΑΞΙΔΙ, Γ.Φωτόπουλος

ΖΩΗ ΝΑ ΣΕ ΧΑΡΩ, Μαρινέλλα

Η Β.Σαββίδη έκανε καριέρα , συνεργάστηκε με τον Χατζιδάκι κτλ. Ο Γ.Φωτόπουλος δεν γνωρίζω να έκανε δισκογραφικά τίποτα άλλο....

Για πολλά χρόνια -όσο ο δίσκος ήταν δυσεύρετος-το μόνο τραγούδι που γνώριζε ο πολύς κόσμος ήταν το "ΕΝΑΝ ΚΑΙΡΟ" που είχε πει και σε ζωντανή ηχογράφηση η Μαρινέλλα από το ΣΤΟΡΚ-την εποχή που συνεργαζόταν με τον Νταλάρα. Αξίζει όμως να αναφέρουμε ως αξιόλογα και τα τραγούδια τα "έρημο πουλί¨", "άσπρο μου ρόδο", "Ο χάροντας και το παιδί","Ο άντρας ο μόνος" και το υπέροχο ζεϊμπέκικο ¨Ζωή να σε χαρώ"...

Με χαρά διάβασα πως τραγούδια απ'το έργο αυτό ο συνθέτης θα τα παρουσιάσει στις φετεινές συναυλίες του. Τα καλά τραγούδια δεν χάνονται ποτέ! :pity:

Share this post


Link to post
Share on other sites

’λλος ένας σπουδαίος και αγαπημένος δίσκος που κυκλοφόρησε στις 4/7/1974 είναι η ΟΔΟΣ ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΟΥΣ σε μουσική ΓΙΑΝΝΗ ΣΠΑΝΟΥ και στίχους ΛΕΥΤΕΡΗ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ.Στο συγκεκριμένο δίσκο τραγουδούν ο Γ.ΠΑΡΙΟΣ (όταν ακόμη έλεγε τραγούδια με λόγο ύπαρξης), η Χ.ΑΛΕΞΙΟΥ και ο Γ.ΚΑΛΑΤΖΗΣ.Στο δίσκο περιέχονται τα τραγούδια:

1)ΕΙΠΑ ΝΑ ΦΥΓΩ (Γ.ΠΑΡΙΟΣ)

2)ΚΑΙ (Χ.ΑΛΕΞΙΟΥ)

3)ΑΜΑΝΑΜ (Γ.ΚΑΛΑΤΖΗΣ)

4)ΣΑΝ ΤΗΝ ΠΙΚΡΟΔΑΦΝΗ (Γ.ΠΑΡΙΟΣ)

5)ΜΠΟΥΖΟΥΚΟΜΠΑΓΛΑΜΑΔΕΣ (Γ.ΚΑΛΑΤΖΗΣ)

6)ΓΥΡΙΖΑΝ ΤΑ ΤΡΕΝΑ (Χ.ΑΛΕΞΙΟΥ)

7)ΚΙ ΑΚΑΡΤΕΡΕΙ (Γ.ΚΑΛΑΤΖΗΣ)

8)ΗΤΑΝ ΜΙΑ ΦΟΡΑ (Γ.ΠΑΡΙΟΣ)

9)ΜΕΘΥΣΜΕΝΑΚΙ (Χ.ΑΛΕΞΙΟΥ)

10)ΤΟΥ ΓΥΑΛΟΥ ΤΑ ΚΥΜΑΤΑ (Γ.ΚΑΛΑΤΖΗΣ)

11)ΜΗ ΜΕ ΚΟΙΤΑΣ (Γ.ΠΑΡΙΟΣ)

12)ΟΔΟΣ ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΟΥΣ (Χ.ΑΛΕΞΙΟΥ)

Κυκλοφόρησε σε μια μεταβατική εποχή,όσον αφορά τη θέση των δημιουργών και των τραγουδιστών σε ένα δίσκο.Ήδη το πρόσωπο του τραγουδιστή είχε αρχίσει να μπαίνει στα εξώφυλλα των δίσκων , επισκιάζοντας τον συνθέτη.Εδώ όμως πιστεύω ότι συμβαίνει το αντίθετο.Έχουμε μια ολοκληρωμένη δουλειά δύο σπουδαίων δημιουργών , ερμηνευμένη από τρεις σπουδαίες φωνές, όπως θα ήθελαν δηλαδή οι δημιουργοί.

Από τον δίσκο ξεχώρισε αμέσως η ΟΔΟΣ ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΟΥΣ.Μάλιστα όπως έχει δηλώσει ο Λ.ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ επιθυμία του συνθέτη ήταν το συγκεκριμένο τραγούδι να το ερμηνεύσει ο Πάριος.Μετά από την επιμονή του Λευτέρη όμως (αφού πίστευε ότι ο Πάριος είχε ήδη πολλές επιτυχίες σε αντίθεση με την Αλεξίου που τότε έκανε τα πρώτα της βήματα)το είπε τελικά η Αλεξίου.Φυσικά , χωρίς να ξέρουμε την εξέλιξη που θα είχε το τραγούδι με την φωνή του Πάριου, δικαιώθηκε.

Από το δίσκο , κατά την προσωπική μου γνώμη ξεχωρίζουν τα ΓΥΡΙΖΑΝ ΤΑ ΤΡΕΝΑ , ΕΙΠΑ ΝΑ ΦΥΓΩ, ΣΑΝ ΤΗΝ ΠΙΚΡΟΔΑΦΝΗ, ΚΙ ΑΚΑΡΤΕΡΕΙ, χωρίς βέβαια να υστερούν τα υπόλοιπα.Ήταν μια εποχή που κυκλοφορούσε ένας δίσκος και τα 12 στα 12 τραγούδια ήταν από καλά έως πολύ καλά.

Είναι χαρακτηριστικά τα σαφέστατα μηνύματα που υπάρχουν στους στίχους κατά της χούντας (που τότε κατέρρεε) .Στο ΓΥΡΙΖΑΝ ΤΑ ΤΡΕΝΑ φαίνεται η επιστροφή του εξόριστου μετά την απελευθέρωση.Αρχικά οι στίχοι έλεγαν:

"Γύριζαν τα τρένα κι έφερναν και σένα

μέσα από της χούντας τη ντροπή..."

Φυσικά κάτι τέτοιο δεν μπορούσε να περάσει τότε και οι στίχοι μετατράπηκαν σε "...μέσα από της νύχτας τη ντροπή..."

Ή ακόμη στα τραγούδια ΚΑΙ... και στο ΚΙ ΑΚΑΡΤΕΡΕΙ φαίνονται καθαρά τα μηνύματα που ήθελαν να περάσουν οι δημιουργοί (κι ο Λ.Παπαδόπουλος) το είχε κάνει επανειλλημένα αυτό) κατά του μαύρου καθεστώτος.Και τα κατάφεραν , αφού οι υπεύθυνοι της επιτροπής λογοκρισίας , ευτυχώς, δεν φημίζονταν για την εξυπνάδα και την διορατικότητά τους.

Πολύ όμορφες επίσης οι μουσικές και οι ενορχηστρώσεις του Σπανού.Προσωπικά θεωρώ τη συγκεκριμένη δουλειά , ίσως την πιο ολοκληρωμένη του συγκεκριμένου συνθέτη.

Και φυσικά να μην ξεχάσω να αναφερθώ και στους τρεις ερμηνευτές.Ο Γ.Πάριος έχοντας ήδη πίσω του κάποιες επιτυχίες , αποδεικνύει σ'αυτό το δίσκο πόσο μεγάλος τραγουδιστής είναι (ή ήτανε, δεν ξέρω, συγχωρέστε με μ'έχει μπερδέψει)και πόσο αδικήθηκε από τα τραγούδια που στη συνέχεια είπε.Η Χ.Αλεξίου στο ξεκίνημά της , μ'αυτή τη συμμετοχή της , απέδειξε ότι δίκαια κατέκτησε στη συνέχεια τη θέση που έχει σήμερα στο ελληνικό τραγούδι.Αλλά και ο Γ.Καλατζής στα τελευταία ίσως καλά τραγούδια που είπε (αφού αργότερα , έκανε κάποιους προσωπικούς δίσκους με μάλλον αδιάφορα τραγούδια , με εξαίρεση κάποια λίγα του Κουγιουμτζή και του Λοίζου), αποδίδει τα τραγούδια όπως πρέπει.Πραγματικά αυτός ο τραγουδιστής , χωρίς να έχει την μεγάλη φωνή του Νταλάρα ή του Πάριου , πιστεύω πως άξιζε καλύτερης τύχης και προσοχής από την εταιρεία του.Τέλως πάντων , τά'χουμε ξαναπεί αυτά.

Πιστεύω λοιπόν κλείνοντας, πως ο συγκεκριμένος δίσκος, δεν είχε την αναγνώριση που του άξιζε (με εξαίρεση 2-3 τραγούδια ) και αποτελεί πραγματικά απόκτημα για κάθε δισκοθήκη .

Υ.Γ.: ΚOSTA P. πιστέυω να μην γίνει μόνο προσωπική μας υπόθεση αυτό το Topic και να μας δώσουν κι άλλοι φίλοι της κοινότητας τις εντυπώσεις τους για τα μουσικά διαμάντια που τους συγκίνησαν στο παρελθόν. :pity::confused:

Share this post


Link to post
Share on other sites
Υ.Γ.: ΚOSTA P. πιστέυω να μην γίνει μόνο προσωπική μας υπόθεση αυτό το Topic και να μας δώσουν κι άλλοι φίλοι της κοινότητας τις εντυπώσεις τους για τα μουσικά διαμάντια που τους συγκίνησαν στο παρελθόν. :pity::confused:

Σωστό!

Γι'αυτό κι εγώ παρ΄όλο που είχα στο νου μου να γράψω για έναν ακόμα δίσκο, θα το αφήσω γι 'αργότερα...Να γράψουν και τα άλλα μέλη... :pity:

Share this post


Link to post
Share on other sites

Κώστα , για να μην παρεξηγηθώ , δεν εννοούσα να μην γράφουμε εμείς.Εννοούσα να μην γράφουμε μόνο εμείς.’λλωστε εσύ με τις γνώσεις και με την αγάπη που έχεις γι'αυτούς τους δίσκους "υποχρεούσαι" να γράφεις σ'αυτό το Topic και μάλιστα σε καθημερινή βάση. :)

Εγώ πάντως συνεχίζω σήμερα μ'έναν δίσκο που κυκλοφόρησε περίπου την ίδια εποχή με την Οδό Αριστοτέλους.O δίσκος λέγεται ΑΣΠΡΟ ΜΑΥΡΟ και είναι σε μουσική του Γ.ΧΑΤΖΗΝΑΣΙΟΥ και στίχους της Σ.ΤΣΩΤΟΥ.Κυκλοφόρησε στις 16/10/1974 και περιέχει τα τραγούδια:

1)ΟΛΑ ΜΑΣ ΤΑ ΠΛΟΥΤΗ (Γ.ΠΑΡΙΟΣ)

2)Ο ΚΟΣΜΑΣ ΚΙ Ο ΚΟΣΜΟΣ (Κ.ΣΜΟΚΟΒΙΤΗΣ)

3)ΤΟ ΠΑΡΑΠΟΝΟ ΜΟΥ (Γ.ΠΑΡΙΟΣ)

4)ΤΙ ΤΑΛΑΙΠΩΡΙΑ (Χ.ΑΛΕΞΙΟΥ)

5)ΚΑΛΩΣΟΡΙΣΑ ΚΙ ΑΝΤΙΟ (Δ.ΚΟΝΤΟΛΑΖΟΣ)

6)ΑΡΙΖΟΝΑ (ΧΟΡΩΔΙΑ)

7)Ο ΒΑΣΙΛΙΑΣ (Γ.ΠΑΡΙΟΣ)

8)ΔΕΝ ΣΕ ΘΕΛΩ ΚΥΡΑ (Κ.ΣΜΟΚΟΒΙΤΗΣ)

9)ΑΣΠΡΟ ΜΑΥΡΟ (Γ.ΠΑΡΙΟΣ)

10)ΤΟ ΠΑΛΙΚΑΡΙ (Α.ΒΙΣΣΥ)

11)ΕΓΩ ΠΕΘΑΙΝΩ ΘΟΔΩΡΗ (Δ.ΚΟΝΤΟΛΑΖΟΣ)

12)ΚΙ ΟΜΩΣ ΚΙ ΟΜΩΣ (ΟΛΟΙ)

’λλη μια εξαιρετική στιγμή της ελληνικής δισκογραφίας που δυστυχώς μπλέχτηκε στα γρανάζια των δισκογραφικών εταιρειών και της υπερπαραγωγής των πολιτικών τραγουδιών εκείνης της εποχής.

Οι μουσικές και οι ενορχηστρώσεις του Χατζηνάσιου εξαιρετικές.Οι στίχοι της Τσώτου , όπως πάντα, βγαλμένοι απ'την καθημερινότητα, περιγράφουν ανάγλυφα τις χαρές, τις λύπες και τα όνειρα των απλών ανθρώπων.

Στο δίσκο συμμετέχει μια πλειάδα νέων τραγουδιστών (την εποχή εκείνη, με εξαίρεση τον Γ.Πάριο)οι οποίοι έκαναν αργότερα γνωστοί , ο καθένας με τον δικό του τρόπο.

Ο Γ.Πάριος σηκώνει το μεγαλύτερο βάρος του δίσκου με τραγούδια , που όπως είπα και για την Οδό Αριστοτέλους , είχαν λόγο ύπαρξης.Πραγματικά , πιστεύω ότι τα καλύτερα τραγούδια που είπε ο Πάριος στην καριέρα του ήταν αυτά που βρίσκονταν στους ολοκληρωμένους δίσκους των συνθετών , στους οποίους ο ίδιος απλά συμμετείχε.(ΟΔΟΣ ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΟΥΣ, ΑΣΠΡΟ ΜΑΥΡΟ, ΡΩΒΙΝΣΩΝΕΣ, ΘΑΛΑΣΣΟΓΡΑΦΙΕΣ κλπ).

Δύο τραγούδια λέει ο Κ.Σμοκοβίτης , ο οποίος αν και τραγούδησε εκείνη την εποχή μερικά σπουδαία τραγούδια του Καλδάρα , του Λοίζου , του Θεοδωράκη , του Κουγιουμτζή στη συνέχεια δυστυχώς εξαφανίστηκε.

’λλα δύο τραγούδια λέει ο Δ.Κοντολάζος , τα οποία δεν έχουν φυσικά καμία σχέση με ότι τραγούδησε στο μέλλον ο συγκεκριμένος τραγουδιστής (π.χ. "Φέρτου μια μπύρα , δεν είχε πείρα..."κλπ).Κρίμα γιατί η φωνή του είχε όλα τα στοιχεία για κάτι καλύτερο.

Τα ίδια βέβαια ισχύουν και για την Α.Βίσσυ , η οποία συμμετέχει μ'ένα πολύ ωραίο τραγούδι.

Το τραγούδι ΑΡΙΖΟΝΑ ερμηνεύει μια χορωδία αγνώστων λοιπών στοιχείων , ενώ τον κύκλο των ερμηνευτών κλείνει η Χ.Αλεξίου με το τραγούδι ΤΙ ΤΑΛΑΙΠΩΡΙΑ το οποίο δυστυχώς ακολούθησε την πορεία όλου του δίσκου και δεν ακούστηκε καθόλου.

Ο δίσκος κλείνει με το εξαιρετικό ΚΙ ΟΜΩΣ ΚΙ ΟΜΩΣ στο οποίο συμμετέχουν όλοι οι τραγουδιστές λέγοντας ο καθένας από μισό κουπλέ.Σίγουρα το συγκεκριμένο τραγούδι έχει κάτι να θυμίσει στον καθένα μας.Σαν κλείσιμο για το κείμενο αυτού του εξαιρετικού δίσκου, απλά παραθέτω τους στίχους:

"Είμαστε σαν τα μικρά παιδιά

αγαπιώμαστε κι όμως μαλώνουμε

κρύβουμε ουρανούς μες στην καρδιά

φτιάχνουμε όνειρα και τα σταυρώνουμε

Κι όμως κι όμως θα τα βρούμε πάλι

είμαστε μεγάλοι και θα τα μπαλώσουμε

κι όμως κι όμως στοίχημα θα βάλω

θάρθει κάτι άλλο και θα ξελασπώσουμε

Είμαστε σαν τα μικρά παιδιά

μια βριζόμαστε και μια φιλιόμαστε

κόβουμε στη μέση τη μπουκιά

κι έπειτα ξανά πετροβολιόμαστε

Κι όμως κι όμως θα τα βρούμε πάλι

είμαστε μεγάλοι και θα τα μπαλώσουμε

κι όμως κι όμως στοίχημα θα βάλω

θάρθει κάτι άλλο και θα ξελασπώσουμε"

:razz::rolleyes::)

Share this post


Link to post
Share on other sites

:razz::rolleyes::music:

Θανάση και Κώστα, συγχαρητήρια και ένα μεγάλο ευχαριστώ για όσα γράφετε σε αυτό το topic. Έχουν εξαιρετικό ενδιαφέρον. Ελπίζω να συνεχίσετε ...

Ως προς τις αξιολογήσεις σας συμφωνώ σχεδόν ανεπιφύλακτα. (Είμαι τυχερός και γνωρίζω και τους τέσσερις δίσκους που μέχρι στιγμής παρουσιάσατε. B)) Μόνο έναν από τους δίσκους προσωπικά δε θα τον θεωρούσα διαμάντι αλλά αυτό είναι θέμα γούστου ... :)

Και μόνο για να το ξεκαθαρίσω, ας αναφέρω πως βέβαια δεν έχω την ίδια γνώμη με τον Θανάση για την παραπέρα καλλιτεχνική πορεία του Πάριου, του Κοντολάζου κλπ. (Παρεμπιπτόντως: "Δως του μια μπίρα ..." λένε οι στίχοι του εν λόγω τραγουδιού με τον Κοντολάζο το οποίο εμένα μου αρέσει, έστω κι αν ταυτόχρονα βρίσκω καταπληκτικό λ.χ. το "Καλοσώρισα κι αντίο" που ερμηνεύει στον δίσκο "’σπρο μαύρο". :) ) Αυτά όμως δεν αφορούν τα σχόλια για τα ίδια τα διαμάντια ...

Διάφορα άλλα διαμάντια γνωρίζω κι εγώ, μόνο που δεν ξέρω να γράφω τόσο ουσιαστικά σχόλια για αυτά. Και μάλλον δεν έχει νόημα να αναφέρω μόνο τίτλους και ονόματα. Ας το κάνω όμως παρ όλα αυτά. Διαμάντι θεωρώ λ.χ. έναν δίσκο με τον Αντώνη Καλογιάννη με τίτλο "Κάτι φταίει". Συμπριλαμβάνει 12 τραγούδια σε μουσική του Χρήστου Γκάρτζου (ο οποίος, ως γνωστόν, συνεργάστηκε και με τον Νταλάρα) και στίχους του Λάκη Τεάζη. Η ενορχήστρωση είναι του Κώστα Κλάββα. Ο δίσκος κυκλοφόρησε το 1976 (και ευτυχώς επανεκδόθηκε ως CD το 1996).

Οι τίτλοι των τραγουδιών είναι:

1. Που αλλού βρε Ιορδάνη

2. Έχουμε - έχουμε

3. Οι διπλωμάτες

4. Στοχάσου - στοχάσου

5. Στον Σεφέρη

6. Τραγούδια και σίδερα

7. Λυπημένο μου κορίτσι

8. Κάτι άκουσα να λένε

9. Βαριά ναι η κληρονομιά

10. Χορός

11. Ο Γολγοθάς

12. Κάτι φταίει

Όποιος γνωρίζει τον δίσκο (για τον Θανάση είμαι σχεδόν σίγουρος :lol: ), αν θέλει ας γράψει τις εντυπώσεις του για αυτόν.

Share this post


Link to post
Share on other sites

Ο Κώστας Χατζής είναι μια ειδική και μοναχική περίπτωση στο χώρο του ελληνικού τραγουδιού! Αλλά πολλή αξιόλογη!

Στα πρώτα του βήματα τραγούδησε σε 45άρια με την ιδιότυπη φωνή του Μαρκόπουλο, Ξαρχάκο, Πλέσσα...Έκανε καριέρα στις μπουάτ της Πλάκας και κυρίως στον αγαπημένο του "Σκορπιό". Το ταλέντο του στη σύνθεση το θεωρώ μοναδικό. Μπολιασμένο με ακούσματα από τα ρεμπέτικα , τα λαϊκά, τα δημοτικά και τα τσιγγάνικα μας έδωσε υπέροχα τραγούδια. Η στιχουργός που συνεργάστηκε περισσότερο ήταν η σημαντική Σώτια Τσώτου.

Στις 15 Μαρτίου 1977 , στην μπουάτ "Σκορπιός" ο μεγάλος ηχολήπτης Γ.Σμυρναίος ηχογράφησε για λογαριασμό της PHILIPS , μια παράσταση του Κ.Χατζή. Το όνομα του τριπλού δίσκου "ΕΛΠΙΔΑ-ΔΑΚΗΣ στου Κ.ΧΑΤΖΗ". Σ'αυτή την ΄μουσική παράσταση -ένα χρόνο μετά την μεγάλη επιτυχία του ΡΕΣΙΤΑΛ με τη Μαρινέλλα- ο Κ.Χατζής προτείνει δυο τραγουδιστές του λεγόμενου "μοντέρνου" τραγουδιού και τους οδηγεί σε άλλα μονοπάτια, σε άλλες μουσικές φόρμες, σε άλλου είδους τραγουδιού και σε τραγούδια με έντονο κοινωνικό προβληματισμό! Δύσκολο το εγχείρημα αλλά εκείνος τολμά! Το άλμπουμ έχει νέο υλικό του Κώστα Χατζή που απλώνεται σε 3 LP! Οι τραγουδιστές ακούγονται με ΄συνοδεία μόνο της κιθάρας του Κ.Χατζή αλλά και με ορχήστρα σε δ/νση του Κ.Κλάββα(μεγάλη ιστορία κι αυτός). Τα τραγούδια είναι πολύ καλά! Η ερμηνεία του Κ.Χατζή είναι υπέροχη. Η έκπληξη όμως έρχεται από τους δυο "μοντέρνους" της εποχής τραγουδιστές , την Ελπίδα και τον Δάκη (όσο κι αν σε μερικούς από σας φαίνεται παράξενο). Είναι λιτοί-καμιά σχέση με τους ΄προσωπικούς δίσκους τους-και φαίνεται ότι αγάπησαν πολύ αυτά τα τραγούδια. Θα μπορούσαν να αλλάξουν την πορεία της καριέρας τους μ'αυτόν το δίσκο.Τα τραγούδια θα γίνονταν σίγουρα επιτυχίες και θα τους άκουγε ένα άλλο κοινό, πέρα από το τότε νεανικό....Αλλά...υπάρχει κι αυτό το αλλά....Ο δίσκος σε 3 περίπου μήνες αποσύρθηκε από την κυκλοφορία! Όσοι λίγοι πρόλαβαν να τον αποκτήσουν καλώς..οι άλλοι-οι πολλοί δεν τον άκουσαν ποτέ! Πολλοί δεν ξέρουν καν την ύπαρξή του! Οι λόγοι απόσυρσης δεν διευκρινίστηκαν ....

Ακόμα και σήμερα που έχουν εκδοθεί ένα σωρό δίσκοι σε cd , ο συγκεκριμένος δίσκος είναι θαμμένος...

Τραγούδια που πρωτοτραγουδήθηκαν σε αυτό το δίσκο τα ξέρετε...Είναι τα : "Αντίο, λοιπόν αντίο", "Η γαλαρία", "Είναι απλό", "Η κυρία με το σκυλάκι"...

Εγώ θα ξεχώριζα μεταξύ άλλων τα : "Σε ανάμνηση", "Πάλιωσε η πόλις", "Κάθε που θα σουρουπώσει", "Το γράμμα", "Ο χαρταετός", "Μικρή ζωή", "Ήρθες αγάπη"...

Κρίμα που δεν έχει εκδοθεί σε cd για να μπορέσετε να τον ακούσετε! Και σε LP είναι πολύ δύσκολο να τον βρείτε.Πιστεύω ότι τα τραγούδια άξιζαν καλύτερη τύχη! Ελπίζω η εταιρεία να τον ανακαλύψει και να τον εκδόσει και που ξέρετε, μπορεί ορισμένα τραγούδια να κάνουν την καριέρα που τους άξιζε! Και μιλώ μόνο για τα τραγούδια γιατί οι τραγουδιστές Ελπίδα και Δάκης είναι αργά πλέον να αλλάξουν την καριέρα τους με ΑΛΛΑ τραγούδια, αν και η Ελπίδα το ξαναπροσπάθησε μερικά χρόνια μετά χωρίς ιδιαίτερη επιτυχία...Είναι το σωστό τάιμινγ που κάνει τη διαφορά... :)

Share this post


Link to post
Share on other sites

’λλο ένα σπουδαίο κείμενο, Κώστα, σχετικά με δίσκους που μέχρι στιγμής δεν ήξερα ούτε καν ότι υπάρχουν! B) Σ ευχαριστώ. :)

Μια και γίνεται λόγος για την Ελπίδα, ας αναφέρω δύο δίσκους της που τους θεωρώ πολύ σημαντικούς ακόμα και διαμάντια θα τους έλεγα (ειδικά για την εποχή που κυκλοφόρησαν):

- "Το λάθος και το πάθος" (1994)

- "Μες στη νύχτα χάθηκα" (1995)

Και οι δύο δουλειές έχουν τους ίδιους δημιουργούς:

Συνθέτης είναι ο Θανάσης Καργίδης, στιχουργός ο Πάνος Φαλάρας (και σε δύο τραγούδια ο Πέτρος Κυρίμης και η Νίνα Ναχμία αντίστοιχα). Ενορχηστρωτής είναι ο Νίκος Κούρος.

Φαντάζομαι ότι τέτοιου είδους τραγούδια θα ικανοποιούσαν και τους πιο "απαιτητικούς" ακροατές (δηλαδή εκείνους που απορρίπτουν το σημερινό "εμπορικό" τραγούδι), αλλά φοβάμαι ότι οι περισσότεροι δεν τα γνωρίζουν. Ο Θανάσης Καργίδης ξέρει να γράφει πανέμορφες μελωδίες και προ πάντων ... ελληνική μουσική (με την καλύτερη έννοια της λέξης). Να η "πηγή" από την οποία ένας Νταλάρας και τόσοι άλλοι επώνυμοι ερμηνευτές θα μπορούσαν να αντλήσουν υλικό για καταπληκτικούς δισκογραφικές δουλειές!

Και για τον Πάνο Φαλάρα τι να πω; Μερικές φορές εξέφρασα πια τον μεγάλο θαυμασμό που τρέφω για αυτό τον σημαντικότατο στιχουργό και το έργο του. Όσοι τον "σνομπάρουν" ως μόνιμο στιχουργό σχεδόν όλων των σημερινών ερμηνευτών του "εμπορικού" τραγουδιού (από ’ντζελα Δημητρίου μέχρι Τσαλίκη και από Μαζωνάκη μέχρι Γαρμπή :) ) ας ακούσουν αυτούς τους δύο δίσκους που δείχνουν τι σημασία έχει ο Φαλάρας και για τον χώρο του λεγόμενου "έντεχνου (λαϊκού) τραγουδιού" (σε αυτή την κατηγορία θα έλεγα ότι ανήκουν κυρίως οι συνθέσεις του Καργίδη).

Δύο παραδείγματα για τους στίχους του Φαλάρα (αν και η παρουσίαση στίχων χωρίς μουσική είναι πάντα κάτι το προβληματικό):

1.

"Το μινόρε των τρελών" (από τον δίσκο "Το λάθος και το πάθος")

«Είναι της νύχτας το τραγούδι μια κραυγή

σε λερωμένα χείλη.

Φεύγουν οι ώρες και ο χρόνος ναυαγεί

στης μοναξιάς την πύλη.

Μέσα στους νόμους της ζωής

αμέτοχος δεν μένει πια κανείς

αμέτοχος δεν μένει πια κανείς,

μην ξεγελιέσαι.

Μέσα στους νόμους της ζωής

θα κλάψεις, θα γελάσεις, θα καείς

θα κλάψεις, θα γελάσεις, θα καείς,

μην ξεγελιέσαι.

Ένα ταξίδι στο μινόρε των τρελών,

ένα ταξίδι στης ζωής μας τ άδικο

κάνουμε πάλι.

Ένα ταξίδι στο μινόρε των τρελών,

σ έναν καιρό που μοιάζει με κατάδικο

κι όπου μας βγάλει.

Είναι η νύχτα το σεντόνι της σιωπής

σε κολασμένο σώμα.

Σ έχουν σκοτώσει και δεν έχεις τι να πεις

και όμως ζεις ακόμα.»

2.

"Βρέχει μοναξιά" (από τον δίσκο "Μες στη νύχτα χάθηκα")

«Βρέχει μοναξιά και πάλι σήμερα

κι ούτε μια φωνή να μου μιλήσει.

Γίνονται οι καρδιές θεριά ανήμερα

όταν η αγάπη τις μεθύσει.

Βρέχει μοναξιά το κάθε βλέμμα μου,

νιώθω η σιωπή να με κυκλώνει.

Είσαι η αλήθεια ή το ψέμα μου

μέσα στου μυαλού μου την οθόνη.

Δεν είν η αγάπη σου που με πονά,

είναι που λείπεις και αδειάζει η ζωή μου.

Δεν είν η αγάπη σου που με πονά,

είναι η σκέψη μου πως πάλι αύριο θα σαι πληγή μου.

Βρέχει μοναξιά και όλα μοιάζουνε

να ναι τόσο απόμακρα και ξένα,

άγνωστες φωνές που με τρομάζουνε

πίσω με γυρνούν στα περασμένα.

Βρέχει μοναξιά το κάθε βλέμμα μου,

νιώθω η σιωπή να με κυκλώνει.

Είσαι η αλήθεια ή το ψέμα μου

μέσα στου μυαλού μου την οθόνη.»

Ένα μεγάλο μέρος της δισκογραφίας της Ελπίδας και εμένα με αφήνει μάλλον αδιάφορο (επίσης δεν μου κάνει ιδιαίτερη εντύπωση η λίγο σκληρή και άχρωμη φωνή της), αλλά οι δύο δίσκοι με τους Καργίδη/Φαλάρα είναι πολύ πετυχημένες δουλειές. :)

Share this post


Link to post
Share on other sites
Όποιος γνωρίζει τον δίσκο (για τον Θανάση είμαι σχεδόν σίγουρος :lol: ), αν θέλει ας γράψει τις εντυπώσεις του για αυτόν.

Michael , τον έχω τον δίσκο , αλλά επειδή έχω κάτι χρόνια να τον ακούσω, θα πρέπει πρώτα να κάνω ένα "φρεσκάρισμα" και μετά να γράψω τις εντυπώσεις μου.

Δεν ξέρω πόσο ξεχασμένος μπορεί να θεωρηθεί ένας δίσκος που περιέχει τραγούδια σαν το ΑΥΡΙΟ ΠΑΛΙ ή το Μ'ΕΝΑ ΠΑΡΑΠΟΝΟ.Μιλάω για τον δίσκο ΕΝΑ ΧΑΜΟΓΕΛΟ σε μουσική του ΔΗΜΟΥ ΜΟΥΤΣΗ και στίχους του ΝΙΚΟΥ ΓΚΑΤΣΟΥ.Ο δίσκος εκδόθηκε το 1969 και εδώ και πολλά χρόνια είναι εξαφανισμένος , ακόμη και από τα καταστήματα μεταχειρισμένων δίσκων.Ξέρω ότι έχει εκδοθεί σε cd , προφανώς όμως σε λίγα κομμάτια, αφού έχει εξαφανισθεί και το cd.

Στο συγκεκριμένο δίσκο τραγουδούν ο Γρ.Μπιθικώτσης, ο Στ.Κόκοτας και η Δ.Γαλάνη σε πρώτη δισκογραφική εμφάνιση.Περιέχει τα τραγούδια:

1)AYΡΙΟ ΠΑΛΙ (Γ.ΜΠΙΘΙΚΩΤΣΗΣ)

2)ΒΡΑΔΥΑΣΕ (Δ.ΓΑΛΑΝΗ)

3)ΧΟΡΟΣ (ΟΡΧΗΣΤΡΑ)

4)ΟΜΟΡΦΑ ΠΟΥ'ΝΑΙ ΣΤΟ ΝΗΣΙ (Σ.ΚΟΚΟΤΑΣ)

5)ΑΥΡΙΟ ΠΑΛΙ (ΟΡΧΗΣΤΡΑ)

6)ΕΙΧΑΜΕ ΠΕΡΗΦΑΝΙΑ (Γ.ΜΠΙΘΙΚΩΤΣΗΣ)

7)Μ'ΕΝΑ ΠΑΡΑΠΟΝΟ (Γ.ΜΠΙΘΙΚΩΤΣΗΣ)

8)ΚΑΠΟΙΟ ΤΡΕΝΟ (Δ.ΓΑΛΑΝΗ)

9)Μ'ΕΝΑ ΠΑΡΑΠΟΝΟ (ΟΡΧΗΣΤΡΑ)

10)ΜΕ ΓΝΩΡΙΣΕΣ ΦΤΩΧΟΠΑΙΔΟ (Σ.ΚΟΚΟΤΑΣ)

11)ΓΙΑ ΔΥΟ ΜΙΚΡΑ ΚΑΛΟΓΕΡΑΚΙΑ (ΟΡΧΗΣΤΡΑ)

Πολλά από τα τραγούδια του δίσκου είχαν ακουστεί στην ταινία "ΕΝΑΣ ΜΑΓΚΑΣ ΣΤΑ ΣΑΛΟΝΙΑ" με τους Γ.Βόγλη , Μ.Σταθοπούλου.Εκεί τα ερμήνευαν οι Αλ.Αναστασιάδης , η Δ.Γαλάνη ενώ το Μ'ΕΝΑ ΠΑΡΑΠΟΝΟ ερμήνευε ο Μ.Μητσιάς.

Θα ξεκινήσω με τα οργανικά κομμάτια του δίσκου.Εκείνη την εποχή ήταν σύνηθες φαινόμενο οι συνθέτες να συμπληρώνουν έναν δίσκο διασκευάζοντας τις μουσικές από τα τραγούδια του ίδιου δίσκου ή δημιουργώντας ποτ-πουρί με τις μουσικές αυτές.Ο δίσκος περιέχει τέσσερα εξαιρετικά οργανικά κομμάτια.Θα σταθώ όμως ιδιαίτερα στη διασκευή του Μ'ΕΝΑ ΠΑΡΑΠΟΝΟ το οποίο ξεκινάει με τη μορφή κλασσικής σουίτας για να συνεχίσει με το γνωστό ζειμπέκικο και να καταλήξει πάλι με την μορφή σουίτας.ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΟ.

Όσον αφορά τα τραγούδια , γεμάτοι εικόνες οι στίχοι του Γκάτσου, καταπληκτικές οι μουσικές του Μούτση (τι κρίμα να έχει αποσυρθεί τόσο νωρίς από τη δισκογραφία) και εξαιρετικές οι ερμηνείες των τριών τραγουδιστών.

Η Γαλάνη στην πρώτη της εμφάνιση με το ΚΑΠΟΙΟ ΤΡΕΝΟ , δικαίωσε τόσο με τη συμμετοχή της αυτή , όσο και με την μετέπειτα πορεία της , την επιλογή του συνθέτη .

Ο Κόκοτας , στα πρώτα του βήματα σχετικά κι αυτός, ερμηνεύει εξαιρετικά τα δύο τραγούδια αυτού του δίσκου.

Τι να πρωτοπείς όμως για τον μεγάλο Μπιθικώτση και για τα τρία διαμάντια με τα οποία συμμετέχει . Τα ΑΥΡΙΟ ΠΑΛΙ και Μ'ΕΝΑ ΠΑΡΑΠΟΝΟ πιστεύω πως λίγο-πολύ , όλοι τα έχουν ακούσει.(Εξαιρετική η εισαγωγή στο Μ'ΕΝΑ ΠΑΡΑΠΟΝΟ, μου έλειψε όταν δεν την άκουσα στην εκτέλεση του Νταλάρα στο ΖΥΓΟ).Κι αυτό το ΕΙΧΑΜΕ ΠΕΡΗΦΑΝΙΑ , πραγματικά πολύ μεγάλο τραγούδι.

Οι ενορχηστρώσεις των περισσοτέρων τραγουδιών , με τα έγχορδα (βιολιά κλπ) να έχουν πολύ σημαντικό ρόλο, βοηθούν τα τραγούδια στο να ξεφύγουν από την φόρμα του απλού λαικού τραγουδιού.Ο Μούτσης συνδύασε σ'αυτό το δίσκο όλη την κλασσική παιδεία του , με τις επιρροές του από την λαική μας μουσική και το αποτέλεσμα είναι πραγματικά μοναδικό.

Είμαι ιδιαίτερα χαρούμενος , όταν θέλοντας ν'ακούσω κάποιο δίσκο ολόκληρο και να μην χρειαστεί να προσπεράσω κάποιο κομμάτι αδιάφορο, έχω ευτυχώς πολλές επιλογές.

Μια απ'αυτές είναι και ο δίσκος ΕΝΑ ΧΑΜΟΓΕΛΟ. :):)

Share this post


Link to post
Share on other sites

Θανάση,

Νομίζω ότι ο τίτλος της ταινίας στην οποία αναφέρεσαι είναι "ΕΝΑΣ ΜΑΓΚΑΣ ΣΤΑ ΣΑΛΟΝΙΑ", γιατί η 'ΑΠΟ Τ' ΑΛΩΝΙΑ ΣΤΑ ΣΑΛΟΝΙΑ" ήταν με την Δ. Στυλιανοπούλου. :)

Share this post


Link to post
Share on other sites

Christy έχεις 100% δίκιο.Συγγνώμη για το λάθος που έγινε από κεκτημένη ταχύτητα (κι από κεκτημένη νύστα...) :):)

Share this post


Link to post
Share on other sites

Γράφοντας Θανάση για τον δίσκο "Ένα Χαμόγελο" ,που είναι εξαιρετικός, μου θύμισες ένα άλλο ξεχασμένο χαμόγελο, "ΤΟ ΧΑΜΟΓΕΛΟ ΤΗΣ ΛΙΖΕΤΤΑΣ". Έναν πραγματικά υπέροχο δίσκο με ερμηνεύτρια την Λιζέττα Νικολάου. Συντελεστές του δίσκου :Β.Τσιτσάνης, Δ.Μούτσης, Γ.Μαρκόπουλος, Γ.Σπανός σε στίχους Β.Τσιτσάνη, Λ.Παπαδόπουλου,Μ.Ελευθερίου, Γ.Χρονά και Γ.Κανελλόπουλου. Ο δίσκος κυκλοφόρησε το 1977 από την ΕΜΙ. Η Λιζέττα Νικολάου είχε συνεργαστεί με τον Τσιτσάνη στο "Χάραμα" και τον Γ.Μαρκόπουλο σε συναυλίες. Η Αλεξίου στο δίσκο γράφει πως "ακούγοντας τη φωνή της Λιζέττας φαντάζομαι και βλέπω τα διάφανα νερά ενός ποταμού πανέμορφου που περνάει από άγνωστα μέρη , ενός ποταμού πνιγμένου στις μοσχοβολιές και στα μύρια χρώματα..."

Τα τραγούδια διαμάντια είναι :

ΤΩΡΑ ΓΙ΄ΑΛΛΑ ΤΡΑΓΟΥΔΑΜΕ

ΑΥΤΟΣ Ο ΜΑΡΤΗΣ ΠΟΥ ΤΕΛΕΙΩΝΕΙ

ΣΑΝ ΞΗΜΕΡΩΝΕΙ

ΜΙΑ ΚΙ ΕΙΝ΄Ο ΚΟΣΜΟΣ

ΑΠΟΨΕ ΝΑ ΜΗΝ ΚΟΙΜΗΘΕΙΣ

ΠΑΙΔΙ ΜΟΥ ΕΓΩ ΓΙΑ ΣΕΝΑ

ΟΧΙ ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ

ΟΤΑΝ ΕΜΟΙΡΑΖΕ Ο ΘΕΟΣ

ΜΕΡΑ ΜΕ ΤΗ ΜΕΡΑ

ΕΛΑ ΠΑΜΕ ΣΤΟΝ ΟΝΤΑ ΜΟΥ

ΕΧΩ ΜΙΑ ΚΑΛΗ ΙΔΕΑ

ΕΓΩ ΘΕΛΩ

Το μόνο τραγούδι που ακούστηκε στο ραδιόφωνο ήταν το "Τώρα γι'αλλα τραγουδάμε" των Δ.Μούτση-Γ.Κανελλόπουλου. Τα υπόλοιπα πολύ όμορφα έντεχνα τραγούδια του δίσκου δεν είχαν την ίδια αντιμετώπιση , αφού ο δίσκος σιγά σιγά εξαφανίστηκε-και αυτός-από τα δισκοπωλεία και ούτε και σήμερα δεν έχει εκδοθεί σε cd όπως ένα σωρό άλλοι. Όταν βάζω το δίσκο στο πικ-απ , τον αφήνω να παίζει ολόκληρος γιατί όλα τα τραγούδια είναι καλά! Αν μπορώ να ξεχωρίσω κάποια θα έλεγα τα "ΟΤΑΝ ΕΜΟΙΡΑΖΕ Ο ΘΕΟΣ" των Γ.Σπανού-Μ.Ελευθερίου, "ΟΧΙ ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ" Γ.Μαρκόπουλου-Γ.Χρονά, "ΜΙΑ ΚΙ ΕΙΝ' Ο ΚΟΣΜΟΣ" Δ.Μούτση-Λ.Παπαδόπουλου και το "ΜΕΡΑ ΜΕ ΤΗ ΜΕΡΑ" Γ.Μαρκόπουλου-Γ.Χρονά(μάλιστα γι'αυτό το τραγούδι σε έκδοση cd από τις 45 στροφές μάθαμε ότι το είχε ηχογραφήσει και η Β.Μοσχολιού εκείνη την περίοδο αλλά δεν είχε εκδοθεί τότε). Η Λιζέττα Νικολάου είναι μια εξαιρετική φωνή! Θυμηθείτε τις συμμετοχές της στα έργα του Μαρκόπουλου "Οροπέδιο", "Θεσσαλικός κύκλος", "Ανεξάρτητα" καθώς και τη δεύτερη φωνή που κάνει στον Τσιτσάνη στο τραγούδι "Της γερακίνας γιος"....Ιδιαίτερα σημαντική θεωρώ και την ερμηνεία της στους δυο δίσκους με ποντιακά τραγούδια (λόγω της καταγωγής της) που γι'αυτούς θα γράψω σε μια άλλη στιγμή.

Κλείνοντας, πιστεύω πως η Λιζέττα Νικολάου μ'αυτόν τον πρώτο προσωπικό της δίσκο και με συμμάχους τόσους σημαντικούς δημιουργούς-στο '|σαλόνι " του δίσκου εκτός τη Χαρούλα , μιλάνε γι'αυτήν ο Καζαντζίδης, ο Τσιτσάνης, ο Μούτσης, ο Σπανός, ο Μαρκόπουλος, ο Λ.Παπαδόπουλος και ο Β.Βασιλικός -έδειξε τις δυνατότητές ! Η συνέχεια όμως δεν ήταν η αναμενόμενη...Ανεξάρτητα όμως απ'αυτό, ο δίσκος είναι διαμάντι! Ελπίζω η εταιρεία MINOS-EMI να τον θυμηθεί και να τον εκδόσει σε cd!

Share this post


Link to post
Share on other sites

Κώστα πραγματικά εξαιρετικός δίσκος (όπως και ο δίσκος του Χατζή με την Ελπίδα και τον Δάκη).Τόσο τα καινούργια τραγούδια , όσο και οι επανεκτελέσεις των τραγουδιών του Τσιτσάνη, είναι σπουδαία.Κρίμα που η συντοπίτισσά μου , η Καλαμαριώτισσα , η Λιζέτα Νικολάου (ή Κατικαρίδου, όπως είναι το πατρικό της) δεν ακολούθησε την πορεία που άξιζε η φωνή της.Δεν είναι τυχαίο ότι τόσοι σπουδαίοι δημιουργοί της εμπιστεύθηκαν καινούργια τραγούδια τους.Να θυμίσω επίσης τη συμμετοχή της στις μεγάλες συναυλίες που έγιναν μετά την πτώση της χούντας.Όσοι έχουν το dvd "ΤΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ ΤΗΣ ΦΩΤΙΑΣ" θα την διακρίνουν δίπλα στον Νταλάρα να τραγουδούν το ΖΑΒΑΡΑΚΑΤΡΑΝΕΜΙΑ.

Κρίμα επίσης που η εταιρεία δεν έχει επανεκδόσει τον δίσκο σε cd .Αλλά τώρα τι ψάχνουμε; Ψύλλους στ'άχυρα;’λλωστε το λέει κι η ίδια σε ένα απ'τα τραγούδια αυτού του δίσκου: "TΩΡΑ ΓΙΑ ΑΛΛΑ ΤΡΑΓΟΥΔΑΜΕ..."

Share this post


Link to post
Share on other sites
:)  :)  B)

Θανάση και Κώστα, συγχαρητήρια και ένα μεγάλο ευχαριστώ για όσα γράφετε σε αυτό το topic. Έχουν εξαιρετικό ενδιαφέρον. Ελπίζω να συνεχίσετε ...

Συμφωνώ και επαυξάνω !

This is an absolutely "golden" topic ! Thanks to all :)

Share this post


Link to post
Share on other sites

Συμφωνώ απόλυτα με το σχόλιο του Θανάση για τον δίσκο "Ένα χαμόγελο" και με τον Κώστα για τον δίσκο της Νικολάου "Το χαμόγελο της Λιζέττας". (Τι σύμπτωση! Κι εγώ είχα στο νου να τον αναφέρω. :))

Όσο για τον δίσκο του Μούτση, κορυφαίες στιγμές, κατά τη γνώμη μου, είναι τα τρία τραγούδια με τον Μπιθικώτση (ενώ και τα άλλα είναι πολύ ωραία). Και πόσο δίκιο έχει ο Θανάσης όταν χαρακτηρίζει την εισαγωγή στο "Μ ένα παράπονο" "εξαιρετική". Εντελώς ξεχωριστή ατμόσφαιρα επικρατεί και στο τραγούδι "Είχαμε περηφάνια".

Ούτε με τους στίχους του Γκάτσου έχω πρόβλημα σε αυτή τη δουλειά, μια και σε αυτούς δεν προβάλλει την ιδεολογία του ... B)

Λιζέττα Νικολάου:

Δεν συμμερίζομαι την θετική σας γνώμη για τη φωνή της. Δεν μου αρέσει ιδιαίτερα. Βρίσκω ότι της λείπει η μελωδικότητα και το χρώμα. Αλλά τι υπέροχα τραγούδια έχει ερμηνεύσει αυτή η τραγουδίστρια! Τα αγαπημένα μου στο "Χαμόγελο της Λιζέττας" είναι:

"Τώρα για άλλα τραγουδάμε", "Όταν εμοίραζε ο Θεός" και το καταπληκτικό "Αυτός ο Μάρτης που τελειώνει" (των Σπανού / Ελευθερίου επίσης).

Ας μην ξεχνάμε έναν δεύτερο δίσκο της Νικολάου ο οποίος νομίζω πως δεν υστερεί από τον πιο πάνω ως προς την αξία των τραγουδιών. Πρόκειται για την αμέσως επόμενη δισκογραφική της δουλειά που κυκλοφόρησε μόνο τρία χρόνια αργότερα, το 1980. Ο τίτλος:

"Σ αγάπησα, μ αγάπησες"

Τα τραγούδια του δίσκου:

1.

"Ποιος πληρώνει τον βαράκρη" (Γιάννης Μαρκόπουλος / Γιάννης Καλαμίτσης)

Η μελωδία του τραγουδιού έγινε πολύ γνωστό και έξω από την Ελλάδα. Χρησιμοποιήθηκε σε κάποιο τηλεοπτικό σίριαλ με τίτλο "Who Pays the Ferryman", αν δεν κάνω λάθος.

2.

"Στην Αθήνα" (Αντώνης Βαρδής / Πάνος Φαλάρας)

Βαρδής Φαλάρας 1980: Τρία στοιχεία που είναι εγγύηση για ένα καταπληκτικό τραγούδι. Εκφραστικό και μελαγχολικό κομμάτι χαμηλών τόνων.

3.

"Μαύρα μάτια" (Χρήστος Νικολόπουλος / Γιάννης Καλαμίτσης)

Θαυμάσιο τραγούδι με συναρπαστική μουσική και φανταστική ενορχήστρωση (του Χάρη Ανδρεάδη) αν και δεν θυμίζει καθόλου τον Νικολόπουλο που ξέρουμε. Λιγότερο "ελληνική" και πιο πολύ "βαλκανική" μού φαίνεται η ατμόσφαιρα στο εν λόγω κομμάτι.

4.

"Ώρα σας καλή" (Γιάννης Μαρκόπουλος / Φώτης Αγγουλές)

Ένα τραγούδι στο χαρακτηριστικό ύφος του Μαρκόπουλου.

5.

Ο ξεριζωμένος (Χρήστος Νικολόπουλος)

Ο Νικολόπουλος προφανώς έγραψε και τους στίχους. Σπάνιο φαινόμενο. Πάλι έντονη επίδραση από βαλκανικούς ήχους ή/και δημοτικά τραγούδια. (Έτσι μου φαίνεται τουλάχιστον.) Δεν είναι άσχημο κομμάτι αλλά λίγο άχρωμο.

6.

"΄Ηρθες νύχτα" (Αντώνης Βαρδής / Κώστας Τριπολίτης)

Για μένα είναι ένα από τα κορυφαία κομμάτια στον χώρο της ελληνικής μουσικής! Ένα τέλειο τραγούδι. Δεν καταλαβαίνω γιατί "κλασικό" έγινε ένα κομμάτι σαν το "Συγκάτοικοι είμαστε όλοι στην τρέλα" (των ίδιων δημιουργών) ενώ το "Ήρθες νύχτα" προφανώς πέρασε απαρατήρητο.

Ας αναφέρω τους στίχους:

"Ήρθες νύχτα αργά σιγά

και με τρένα φορτηγά,

το αμπέχονο στο μέρος της καρδιάς

ήταν τρύπιο και μπαινόβγαιν ο βοριάς.

Και τώρα που θ αγαπηθούμε

ξανά στο ίδιο το κρεβάτι

το ίδιο πάλι θα γευτούμε

του έρωτά μας του πικρού

το πιο πικρό αλάτι.

Ήρθες στην Καισαριανή

δίχως μάτια και φωνή,

το τραγούδι σου παράπονο πικρό

να μιλάει σ ένα άσκοπο καιρό."

7.

"Σ αγάπησα, μ αγάπησες" (Γιάννης Μαρκόπουλος / Μιχάλης Κατσαρός)

Ωραία μελωδία, με πιο "δραματικό" ύφος απ ό,τι υπάρχει συνήθως στα τραγούδια του Μαρκόπουλου. Νομίζω ότι αυτό το τραγούδι έγινε αρκετά γνωστό.

8.

"Μια γενιά χαμένη" (Χρήστος Νικολόπουλος / Μάνος Ελευθερίου)

Καταπληκτικό κομμάτι. Μελωδικό και μελαγχολικό. Πάλι ένα τραγούδι που δεν θυμίζει και τόσο τον Νικολόπουλο όπως τον γνωρίζουμε.

9.

"’σπρη χάνδρα" (Χρήστος Νικολόπουλος / Γιάννης Καλαμίτσης)

Ισχύει ό,τι έγραψα πιο πάνω για το τραγούδι 3 ("Μαύρα μάτια").

10.

"Βάσανο γλυκό" (Αντώνης Βαρδής / Πάνος Φαλάρας)

Μελωδικό κομμάτι και αρκετά ζωντανό (σε μάλλον ασυνήθιστο για τον Βαρδή βαθμό ;)).

11.

"’ντε Γιώργη μου" (Γιάννης Μαρκόπουλος / Γιάννης Καλαμίτσης)

Τραγούδι στο χαρακτηριστικό ύφος του Μαρκόπουλου. Προσωπικά αυτό το κομμάτι δεν μου λέει τίποτα.

12.

"Ο Μέγ Αλέξανδρος" (Αντώνης Βαρδής / Ανδρέας Αγγελάκης)

Μου θυμίζει πιο πολύ Μαρκόπουλο παρά Βαρδή. Αν και το τραγούδι δεν ακούγεται άσχημα, μου λείπει μια σαφής μελωδική γραμμή.

Απολογισμός: Ένας δίσκος στον οποίο σχεδόν όλα τα κομμάτια είναι εξαιρετικά. :):) Ως σύνολο ίσως μου αρέσει μάλιστα περισσότερο από το "Χαμόγελο της Λιζέττας".

Επανέκδοση του δίσκου σε CD πάλι δεν υπάρχει. :(

Share this post


Link to post
Share on other sites

Το 1970 κυκλοφόρησε ο δίσκος "ΜΕΡΕΣ ΤΟΥ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙΟΥ" των Μ.Πλέσσα-Λ.Παπαδόπουλου από τη LYRA. Στο δίσκο τραγουδούν ο Γιάννης Πουλόπουλος, η Ρένα Κουμιώτη και ο Γ.Θωμόπουλος.

Τα τραγούδια:

ΠΕΡΑ ΣΤΑ ΠΑΛΙΑ ΣΕΡΑΓΙΑ , Γ.Πουλόπουλος

ΝΑ'ΜΟΥΝ ΑΓΕΡΑΣ, Γ.Πουλόπουλος

ΑΛΟΙΜΟΝΟ ΣΕ ΜΕΝΑ , Ρ.Κουμιώτη

ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΠΟΥ Σ'ΑΓΑΠΑΕΙ, Γ.Θωμόπουλος

ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΤΟΥ ΜΙΣΑΝΟΙΞΕ, Ρ.Κουμιώτη

ΜΕΡΕΣ ΤΟΥ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙΟΥ, Γ.Πουλόπουλος

ΤΟ ΓΛΥΚΟ Τ'ΑΗΔΟΝΙ, Ρ.Κουμιώτη

ΒΟΗΘΗΣΕ ΜΕ, Γ.Πουλόπουλος-Ρ.Κουμιώτη

ΕΝΑ ΚΟΡΙΤΣΙ ΤΗΣ ΠΡΟΚΟΠΗΣ, Γ.Πουλόπουλος

ΕΝΑ ΚΑΡΑΒΙ, Ρ.Κουμιώτη

ΠΑΡΕ ΤΟ ΚΛΕΙΔΙ, Γ.Θωμόπουλος

ΠΟΙΑ ΝΥΧΤΑ Σ΄ΕΚΛΕΨΕ, Γ.Πουλόπουλος

Τα τραγούδια που ξεχώρισαν και ακούγονταν στο ραδιόφωνο τότε ,ήταν τα "ΠΕΡΑ ΣΤΑ ΠΑΛΙΑ ΣΕΡΑΓΙΑ", "ΤΟ ΓΛΥΚΟ Τ'ΑΗΔΟΝΙ" , "ΕΝΑ ΚΟΡΙΤΣΙ ΤΗΣ ΠΡΟΚΟΠΗΣ" και το "ΠΟΙΑ ΝΥΧΤΑ Σ' ΕΚΛΕΨΕ".

Ο Πλέσσας διανύεει τη δεύτερη περίοδο της καριέρας του (από το 1968) με την ενασχόλησή του με το έντεχνο λαϊκό τραγούδι. Μας έδωσες θαυμάσιες μελωδίες! Βρισκόμαστε ένα χρόνο μετά τον κλασικό "ΔΡΟΜΟ". ΟΙ μελωδίες είναι πραγματικά υπέροχες όπως και οι ενορχηστρώσειςκαι στίχοι του Λ.Παπαδόπουλου απίστευτα λαϊκοί(με την σωστή έννοια του όρου)! Οι δημιουργοί χρησιμοποίησαν τους βασικούς ερμηνευτές (Πουλόπουλο-Κουμιώτη) του "Δρόμου" συν τον νέο τότε τραγουδιστή Γ.Θωμόπουλο.

Τραγούδια -διαμάντια που "αδικήθηκαν" θεωρώ τα : "Νά'μουν αγέρας" (τέτοια ερωτική ερμηνεία από τον Πουλόπουλο δεν έχω ξανακούσει αλλού), "Αλοίμονο σε μένα" (από τα ωραιότερα έντεχνα ζεϊμπέκικα που έχω ακούσει στη ζωή μου! Η Κουμιώτη σκίζει!), "Τα χέρια του μισάνοιξε" (υπέροχη ερμηνεία), "Βοήθησέ με" και βέβαια το "Ένα καράβι".

Για τις φωνές του Πουλόπουλου και της Κουμιώτη δεν έχω να σχολιάσω τίποτα! Έγραψαν τη δική τους ιστορία!

Ευτυχώς η LYRA κυκλοφόρησε το δίσκο και σε cd! :)

Share this post


Link to post
Share on other sites
Όποιος γνωρίζει τον δίσκο (για τον Θανάση είμαι σχεδόν σίγουρος :lol: ), αν θέλει ας γράψει τις εντυπώσεις του για αυτόν.

Ξανάκουσα , μετά από αρκετά χρόνια τον δίσκο ΚΑΤΙ ΦΤΑΙΕΙ με τον Καλογιάννη.Ομολογώ ότι είναι πραγματικά ένας πολύ ενδιαφέρων δίσκος με όμορφα λαικά τραγούδια , αλλά και με τραγούδια σαφώς επηρρεασμένα από το πολιτικό κλίμα της εποχής.Μου άρεσε ιδιαίτερα το ζειμπέκικο "ΒΑΡΕΙΑ ΕΙΝΑΙ Η ΚΛΗΡΟΝΟΜΙΑ". :)

Για σήμερα διάλεξα έναν δίσκο ο οποίος μου αρέσει και με συγκινεί ιδιαίτερα κάθε φορά που τον ακούω.Πρόκειται για έναν δίσκο του Μίκη Θεοδωράκη με ερμηνευτή τον Γρηγόρη Μπιθικώτση που΄λέγεται ΟΚΤΩΒΡΗΣ '78.Ο δίσκος περιέχει τα τραγούδια:

1)ΒΓΑΛΕ ΤΑ ΜΑΥΡΑ ΠΑΝΙΑ (Γ.ΘΕΟΔΩΡΑΚΗ)

2)ΟΣΟΥΣ ΔΕΝ ΠΗΡΕ Η ΜΟΝΑΞΙΑ (Μ.ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΥ)

3)ΗΤΑΝ ΚΑΠΟΤΕ ΔΥΟ ΦΙΛΟΙ (Τ.ΛΕΙΒΑΔΙΤΗ)

4)ΣΕ ΛΕΝΕ ΜΑΝΑ (Μ.ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΥ)

5)Ο ΧΑΡΟΣ ΝΥΧΤΟΠΕΡΠΑΤΕΙ (ΕΡ.ΘΑΛΑΣΣΙΝΟΥ)

6)ΜΕΣΑ ΣΕ ΚΗΠΟ ΚΑΘΗΣΑ (Μ.ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΥ)

7)ΤΟ ΜΕΛΑΧΡΟΙΝΟ ΠΑΙΔΙ (Γ.ΘΕΟΔΩΡΑΚΗ)

8)ΤΑ ΝΕΑΡΑ ΖΕΥΓΑΡΙΑ (Τ.ΛΕΙΒΑΔΙΤΗ)

9)ΝΥΧΤΑ (Δ.ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΥ)

10)ΜΠΗΚΕ Ο ΧΑΡΟΣ ΣΤΟ ΚΕΛΙ (Λ.ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ)

11)ΜΟΙΡΟΛΟΙ ΤΗΣ ΒΡΟΧΗΣ (Τ.ΛΕΙΒΑΔΙΤΗ)

12)ΕΧΕΙΣ ΜΑΤΙΑ ΤΟ ΦΕΓΓΑΡΙ (Μ.ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΥ)

Κάποια από τα τραγούδια του δίσκου είναι καινούργια.Κάποια άλλα (ΗΤΑΝ ΚΑΠΟΤΕ ΔΥΟ ΦΙΛΟΙ, ΜΟΙΡΟΛΟΙ ΤΗΣ ΒΡΟΧΗΣ πρωτοερμηνεύθηκαν από τον ίδιο τον συνθέτη στα ΛΥΡΙΚΑ.Τα τραγούδια ΜΕΣΑ ΣΕ ΚΗΠΟ και ΣΕ ΛΕΝΕ ΜΑΝΑ είχαν ερμηνευθεί πάλι από τον συνθέτη , με συνοδεία ενός πιάνου , στον κύκλο τραγουδιών ΑΡΚΑΔΙΑ 3.Δυό τραγούδια επίσης , είχε τραγουδήσει ο Α.Καλογιάννης στο δίσκο ΝΥΧΤΑ ΘΑΝΑΤΟΥ , τα ΕΧΕΙΣ ΜΑΤΙΑ ΤΟ ΦΕΓΓΑΡΙ και ΟΣΟΥΣ ΔΕΝ ΠΗΡΕ Η ΜΟΝΑΞΙΑ.

Ο δίσκος εκδόθηκε σε μια εποχή που το πολιτικό τραγούδι (όπως αυτό επικράτησε μετά την μεταπολίτευση) είχε αρχίσει να φθίνει.Παρ'όλα αυτά υπάρχουν , όπως είναι φυσικό τραγούδια με έντονη πολιτική χροιά, όπως και πολύ ωραία απλά λαικά , αλλά και τραγούδια με ερωτική θεματολογία.Ο Θεοδωράκης , ίσως προσπάθησε μ'αυτό τον δίσκο να επαναφέρει την ατμόσφαιρα της ΠΟΛΙΤΕΙΑΣ Α' & Β. ’λλωστε στο εσώφυλλο του δίσκου υπάρχει και ο υπότιτλος ΠΟΛΙΤΕΙΑ Γ' .(Βέβαια πολύ αργότερα ο συνθέτης ξαναχρησιμοποίησε τον τίτλο αυτό για τον κύκλο τραγουδιών που έκανε με τον Π.Γαιτάνο).Αυτό βέβαια δεν πραγματοποιήθηκε.Ο δίσκος πέρασε σχεδόν απαρατήρητος αν και περιέχει σπουδαία τραγούδια.Βέβαια ο Μπιθικώτσης του '78 δεν είναι ούτε Μπιθικώτσης του '60 , ούτε του '65, ούτε καν του '70 , αλλά είναι πάντα ο Μπιθικώτσης .Τι κρίμα λοιπόν .Μια συνεργασία Θεοδωράκη-Μπιθικώτση να περνάει "στα ψιλά".

Για τον συγκεκριμένο δίσκο είχε ηχογραφηθεί άλλο ένα τραγούδι από τα ΛΥΡΙΚΑ το Ο ΑΓΕΡΑΣ ΛΕΕΙ ΜΙΑ ΠΡΟΣΕΥΧΗ το οποίο δυστυχώς δεν εντάχθηκε τότε σ'αυτόν.Ούτε καν , πέρυσι που επανεκδόθηκε στη σειρα remasters δεν βρέθηκε για να μπει στο cd.

Αυτά είχα να γράψω για έναν ακόμα δίσκο τον οποίο προσωπικά λατρεύω.

"Βγάλε τα μαύρα πανιά

κράτα το χέρι μου σφιχτά

κι αν μας καρφώνουνε και μας σταυρώνουνε

και μας ματώνουν την καρδιά..."(Γ.Θεοδωράκης)

"Δεν έχει ο έρωτας αρχή, κι ο κόσμος τελειωμό..."(Τ.Λειβαδίτης)

Share this post


Link to post
Share on other sites
Πρόκειται για έναν δίσκο του Μίκη Θεοδωράκη με ερμηνευτή τον Γρηγόρη Μπιθικώτση που΄λέγεται ΟΚΤΩΒΡΗΣ '78.

Ο τίτλος "Οκτώβρης 78" αναφέρεται σε κάποια συμβάντα (πολιτικού χαρακτήρα μάλλον) που διαδραματίστηκαν αυτό τον μήνα; Ή ήταν απλώς ο μήνας της ηχογράφησης/κυκλοφορίας του δίσκου. :)

Share this post


Link to post
Share on other sites

Το 1981 κυκλοφόρησε ο δίσκος "Η ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ" του Απ.Καλδάρα με ερμηνευτή τον Ηλία Κλωναρίδη. Τους στίχους έγραψε ο ίδιος ο συνθέτης καθώς και οι Δ.Ρήτας & Β.Μπουσιώτης.

Τα τραγούδια :

ΚΑΡΔΙΑ ΞΕΝΟΔΟΥΛΕΥΤΡΑ

ΔΥΟ ΕΙΚΟΣΑΧΡΟΝΑ ΠΑΙΔΙΑ

ΧΡΙΣΤΕ ΔΕΝ ΕΙΣΑΙ ΜΟΝΟΣ

ΟΤΑΝ ΓΡΑΦΩ ΕΓΩ ΤΡΑΓΟΥΔΙ

Μ'ΕΝΑ ΓΚΙΩΝΗ ΝΥΧΤΩΣΑ

ΤΟΥ ΙΟΥΔΑ Τ' ΑΡΓΥΡΙΑ

ΠΑΡΑΚΑΛΩ ΣΕ ΟΥΡΑΝΕ

ΜΠΑΛΑΡΙΝΑ

ΑΛΛΟΣ ΗΛΙΟΣ ΣΗΜΕΡΑ

ΔΕΝ ΕΧΩ ΕΚΤΙΜΗΣΗ ΣΤΟ ΧΡΗΜΑ

ΑΣΤΡΑΦΤΟΚΟΠΗΣΑΝ ΤΑ ΜΑΧΑΙΡΙΑ

Τ' ΑΗΔΟΝΙ

ΕΜΕΙΣ ΕΙΜΑΣΤΕ ΠΟΥΛΙΑ

Ο Απ.Καλδάρας επανέρχεται στη δισκογραφία , μετά τη μεγάλη καριέρα που έκανε στο ρεμπέτικο και στο λαϊκό τραγούδι, μ' έναν ακόμα δίσκο που κινείται στο λεγόμενο "έντεχνο" λαϊκό τραγούδι. Είχαν προηγηθεί οι κλασικοί πλέον "ΜΙΚΡΑ ΑΣΙΑ" & "ΒΥΖΑΝΤΙΝΟΣ ΕΣΠΕΡΙΝΟΣ".

Ο Ηλίας Κλωναρίδης είχε ήδη συνεργαστεί με τον Γ.Μαρκόπουλο και τον Γ.Κατσαρό ( με τον "Αυγερινό"). Η καριέρα του ήταν σε διαρκή άνοδο. Η φωνή του αδιαμφισβήτητη!

Τα τραγούδια με κοινωνική και ερωτική θεματολογία και σε πολλούς διαφορετικούς μουσικούς δρόμους! Είναι από τους δίσκους που αφήνεις την βελόνα να κυλάει στ'αυλάκια χωρίς να την "ενοχλείς"! Ο δίσκος είχε και έχει όλα τα φόντα για να θεωρηθεί "σημαντικός" και από συνθετικής πλευράς και ερμηνευτικής, αλλά....ο δίσκος δεν "περπάτησε" στην εποχή του! Ίσως έφταιγε η εποχή, ίσως δεν προωθήθηκε από την ΕΜΙΑΛ τότε (που δεν ήταν και στα καλύτερά της τότε...). Αποτέλεσμα, ο δίσκος ακόμα και σήμερα δεν κυκλοφόρησε σε cd με αποτέλεσμα να τον ακούν όσοι τον είχαν αγοράσει τότε ή τον βρήκαν μετά από πολύ ψάξιμο....

Υπέροχα θεωρώ τα : "Καρδιά ξενοδουλεύτρα", "Δυο εικοσάχρονα παιδιά", "Του Ιούδα τ'αργύρια", "Δεν έχω εκτίμηση στο χρήμα" και το συγκλονιστικό "Παρακαλώ σε ουρανέ".

Τελειώνοντας να σημειώσω τα υπέροχα σεγόντα της Χαρούλας Αλεξίου! :)

Share this post


Link to post
Share on other sites
Τελειώνοντας να σημειώσω τα υπέροχα σεγόντα της Χαρούλας Αλεξίου! :)

Και πουθενά στο δίσκο δεν αναφέρεται ότι κάνει δεύτερες φωνές η Αλεξίου...

Share this post


Link to post
Share on other sites
Ο τίτλος "Οκτώβρης 78" αναφέρεται σε κάποια συμβάντα (πολιτικού χαρακτήρα μάλλον) που διαδραματίστηκαν αυτό τον μήνα; Ή ήταν απλώς ο μήνας της ηχογράφησης/κυκλοφορίας του δίσκου. :)

Michael όχι.Ηταν απλά ο μήνας της κυκλοφορίας του δίσκου.

Share this post


Link to post
Share on other sites
Τελειώνοντας να σημειώσω τα υπέροχα σεγόντα της Χαρούλας Αλεξίου! :D

Και πουθενά στο δίσκο δεν αναφέρεται ότι κάνει δεύτερες φωνές η Αλεξίου...

Τον έχω κι εγώ τον δίσκο.Είναι πράγματι υπέροχος.Κι εγώ νομίζω ότι είναι η Αλεξίου, αλλά διατηρώ μια επιφύλαξη.Είναι σίγουρο αυτό ?

Share this post


Link to post
Share on other sites

’λλος ένας εξαιρετικός δίσκος που χάθηκε μέσα στην πληθώρα των κυκλοφοριών των έργων του Μίκη Θεοδωράκη , μετά την μεταπολίτευση είναι ο ΠΡΟΔΟΜΕΝΟΣ ΛΑΟΣ σε στίχους Βαγγέλη Γκούφα , από το θεατρικό έργο ΜΑΝΤΩ ΜΑΥΡΟΓΕΝΟΥΣ.Ο δίσκος , εξαιρετικά δυσεύρετος σήμερα , κυκλοφόρησε το 1974 από τη Μinos και περιέχει τα τραγούδια

1)ΒΙΒΑ ΛΑ ΛΙΜΠΕΡΤΑ (ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΤΩΝ ΚΑΡΜΠΟΝΑΡΩΝ)(Β.ΠΑΠΑΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ) (Η μουσική βασίζεται σε μια παλιά ρώσικη μελωδία)

2)ΧΑΙ-ΧΑΙ (Χ.ΑΛΕΞΙΟΥ)

3)ΒΟΓΓΑ ΤΟ ΚΑΣΤΡΟ Τ'ΑΝΑΠΛΙΟΥ (Κ.ΣΜΟΚΟΒΙΤΗΣ)

4)ΤΗΣ ΒΡΟΧΗΣ ΝΕΡΟ (ΑΛ.ΒΟΥΓΙΟΥΚΛΑΚΗ)

5)ΚΑΝΟΝΙΑ ΤΟ ΒΑΡΟΥΝΕ (Β.ΠΑΠΑΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ)

6)ΒΑΝΩ ΤΟ ΧΑΡΟ ΠΙΣΩΚΑΠΟΥΛΑ (Χ.ΑΛΕΞΙΟΥ)

7)ΑΝΤΕ ΜΙΑ (Β.ΠΑΠΑΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ)

8)ΚΥΡΑ ΠΑΝΑΓΙΑ (Χ.ΑΛΕΞΙΟΥ)

9)ΕΛΑΤΕ Μ'ΕΝΑΝ ΠΟΘΟ (Μ.ΚΑΤΡΑΚΗΣ)

10)ΑΚΟΜΑ ΤΟΥΤΗ Η ΑΝΟΙΞΗ (Κ.ΣΜΟΚΟΒΙΤΗΣ)

11)ΝΑΝΟΥΡΙΣΜΑ (Χ.ΑΛΕΞΙΟΥ)

12)ΕΔΩ ΔΕΝ ΠΡΟΣΚΥΝΗΣΑΜΕ (Β.ΠΑΠΑΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ)

Ένας δίσκος με καθαρά πολιτικό περιεχόμενο , με τις σπουδαίες μουσικές του Μίκη , τους υπέροχους στίχους του Γκούφα και τις καταπληκτικές ερμηνείες απ'όλους τους τραγουδιστές.Θα σταθώ ιδιαίτερα σ'αυτές.Η Χ.Αλεξίου στο ξεκίνημά της, δικαιώνει απόλυτα την επιλογή του Μίκη.Ερμηνεύει τα τραγούδια με τον δικό της μοναδικό τρόπο.Ο Β.Παπακων/νου σ'αυτό τον δίσκο (όπως και στο δίσκο ΤΗΣ ΕΞΟΡΙΑΣ για τον οποίο έχω σκοπό να γράψω αργότερα) είναι αξεπέραστος.Προσωπικά θεωρώ τη συμμετοχή του σ'αυτούς τους δίσκους ότι καλύτερο έχει κάνει μέχρι σήμερα και χωρίς να απορρίπτω τις επόμενες δουλειές του , τον προτιμώ σ'αυτές.Ο Κ.Σμοκοβίτης ερμηνεύει δυο υπέροχα τραγούδια και όπως έχω ξαναγράψει και σε άλλους δίσκους στους οποίους συμμετέχει , πιστεύω πως άξιζε καλύτερης τύχης.Στο δίσκο επίσης συμμετέχουν ο Μ.Κατράκης με μια ερμηνεία-ντοκουμέντο και η Αλ.Βουγιουκλάκη με ένα τραγούδι στο οποίο η ερμηνεία της δεν έχει καμία σχέση με τα κινηματογραφικά του '60 (Γκρίζο γατί κλπ).

Είναι κρίμα πως όλες αυτές οι δουλειές του Μίκη έμειναν στο περιθώριο.Ίσως αυτό να οφείλεται κατά μεγάλο ποσοστό και στην πολιτική χροιά που έφεραν αυτά τα έργα .Ίσως κάποτε και στα πλαίσια των δραστηριοτήτων της Ορχήστρας που φέρει το όνομά του , αυτά τα έργα θα'πρεπε να ξαναπαρουσιαστούν για να τα μάθει και περισσότερος κόσμος, ανεξάρτητα από οποιεσδήποτε πολιτικές πεποιθήσεις.Πιστεύω πως η καλή μουσική και τα καλά τραγούδια ξεπερνούν τα οποιαδήποτε πολιτικά σύνορα...

Ο δίσκος αυτός αργότερα κυκλοφόρησε σε cd καθώς και στη σειρά remasters του Μίκη Θεοδωράκη.

Share this post


Link to post
Share on other sites
Ο τίτλος "Οκτώβρης 78" αναφέρεται σε κάποια συμβάντα (πολιτικού χαρακτήρα μάλλον) που διαδραματίστηκαν αυτό τον μήνα; Ή ήταν απλώς ο μήνας της ηχογράφησης/κυκλοφορίας του δίσκου.  :D

Michael όχι.Ηταν απλά ο μήνας της κυκλοφορίας του δίσκου.

Ένας αρκετά πεζός τίτλος λοιπόν. :lol: Σ ευχαριστώ, Μάκη.

Τελειώνοντας να σημειώσω τα υπέροχα σεγόντα της Χαρούλας Αλεξίου! :D

Και πουθενά στο δίσκο δεν αναφέρεται ότι κάνει δεύτερες φωνές η Αλεξίου...

Τον έχω κι εγώ τον δίσκο.Είναι πράγματι υπέροχος.Κι εγώ νομίζω ότι είναι η Αλεξίου, αλλά διατηρώ μια επιφύλαξη.Είναι σίγουρο αυτό ?

Νόμιζα ότι ο kostasp έχει πρόσθετες πληροφορίες ώστε να το αναφέρει ... Μόνο από το άκουσμα του δίσκου δεν θα έβγαζα τέτοιο συμπέρασμα. Μόλις έβαλα (στην τύχη) το "Χριστέ δεν είσαι μόνος" (όπου ακούγεται αρκετά καθαρά η δεύτερη φωνή) αλλά για την Αλεξίου πιθανότατα δεν πρόκειται. Ακούστε αυτό το τραγούδι.

Υπάρχει και ένα τυπικό επιχείρημα για την υπόθεση πως μάλλον δεν είναι η Αλεξίου που έκανε σεκόντο: Με άλλη δισκογραφική εταιρεία είχει συμβόλαιο τότε (δηλαδή με τη Minos - η οποία το 1981 ήταν ακόμα διαφορετική εταιρεία από την ΕΜΙ). Συνήθως σε τέτοιες περιπτώσεις στο εξώφυλλο υπάρχει μια σημείωση του είδους: "Η/Ο τάδε συμμετέχει με τη συγκατάθεση της εταιρείας Minos." Κάτι τέτοιο δεν το βρίσκουμε, όμως, στο εν λόγω εξώφυλλο.

Share this post


Link to post
Share on other sites
Guest
You are commenting as a guest. If you have an account, please sign in.
Reply to this topic...

×   You have pasted content with formatting.   Remove formatting

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

Loading...
Sign in to follow this  
Followers 0