HARDET

Λουκιανός Κηλαηδόνης

121 posts in this topic

Το φύλλο της σαββατιάτικης "Ελευθεροτυπίας" φιλοξενεί συνέντευξη του Λουκιανού Κηλαηδόνη μετά της συζύγου του ηθοποιού κας ’ννας Βαγενά. Η συνέντευξη είχε χαρακτήρα γενικών ερωτήσεων και για τους δύο, θα σημειώσω όμως δύο σημεία αυτής, τα ακόλουθα:

Δεν έχετε ούτε την περιέργεια ν' ακούσετε τι γράφουν νέοι τραγουδοποιοί;

Λ. Κ.: «Ο τελευταίος δίσκος που άκουσα ήταν ο πρώτος των αδελφών Κατσιμίχα "Ζεστά ποτά". Τι ν' ακούσω; Τον Μάλαμα ή τον Περίδη; Με κοροϊδεύεις τώρα; Ολους μαζί να τους στίψεις δεν κάνουν ένα τραγούδι του Ξαρχάκου ή του Χατζιδάκι. Δεν μπορώ άλλο με τη σαχλαμάρα».

Είναι χαρακτηριστικό αυτό που γίνεται μετά από τις συναυλίες στο Λυκαβηττό. Εμείς δεν κρυβόμαστε όπως ο Νταλάρας, που τον εξαφανίζουν οι μπόντιγκαρντ στο λεπτό... Στήνουμε πηγαδάκια, πίνουμε, συζητάμε.

Επιτρέψτε μου να πω την προσωπική μου άποψη. Νομίζω πως το δεύτερο απέχει πολύ από την πραγματικότητα, τουλάχιστον όσον αφορά τη δική μου προσωπική εμπειρία, γιατί όσες φορές έχει τύχει, έχω απέναντί μου έναν άνθρωπο που είναι πρόθυμος να ακούσει και να συζητήσει και όχι να κρυφτεί..

Όσον αφορά τους νέους καλλιτέχνες, πάλι, άσχετα με την δική μου άποψη για τους προαναφερθέντες, δεν είναι δυνατό να βάζουμε τους πάντες στο ίδιο τσουβάλι και σίγουρα δεν είναι σωστό να κάνει κανείς τέτοιους απαξιωτικούς χαρακτηρισμούς. Και να πω ότι εγώ προσωπικά, ενώ ακούω με αγάπη πολλά τραγούδια του Χατζιδάκι, ως προς κάποια άλλα θεωρώ πως άλλοι νέοι δημιουργοί έχουν καλύτερη πρόταση.

Σας παραθέτω στη συνέχεια και το πλήρες κείμενο της συνέντευξης.

Λουκιανός Κηλαηδόνης - ’ννα Βαγενά

Μόνο ρουτίνα δε ζήσαμε μαζί »

της Εφης Μαρίνου-φωτ.: Π. Πετρόπουλος

Η Αννα Βαγενά και ο Λουκιανός Κηλαηδόνης είναι ζευγάρι πάνω από 33 χρόνια. Εκείνος δεν βλέπει θέατρο, δεν κάνει διακοπές, δεν έχει κινητό και απεχθάνεται τα κοινωνικά. Εκείνη δεν ξέρει από μουσική, είναι ιδιαιτέρως εξωστρεφής, προγραμματίζει 15 πράγματα μαζί και τα προωθεί με πείσμα. Μαζί είναι ταμπουρωμένοι στο χώρο τους, το «Μεταξουργείο». Εκείνη κατέλαβε τη θεατρική του σκηνή κι εκείνος το μουσικό πατάρι. Φέτος, ο Λ. Κηλαηδόνης ανέλαβε το σκηνικό του «Γυάλινου Κόσμου» του Τενεσί Ουίλιαμς, που ανεβάζει στο «Μεταξουργείο» ο σέρβος σκηνοθέτης Νεμπόισα Μπράντιτς με πρωταγωνίστρια την Α. Βαγενά. Ομως η κουβέντα αρχίζει... αλλιώς:

Λ. Κ.: «Δεν το χρειάζομαι αγάπη μου το κινητό. Οποιος θέλει να με βρει με βρίσκει. Στο Χόλιγουντ ξέρουν πού είμαι κρυμμένος παρέα με τον Μπόρχες».

- Τον Μπόρχες;

Λ. Κ.: «Δεν διαβάζω νέους συγγραφείς, όπως δεν ακούω καινούρια τραγούδια. Κοίτα, εγώ είμαι πλέον πλήρης. Εχω κάνει όλες τις διακοπές μου, όλα τα μπάνια μου κι απ' ό,τι φαίνεται έχω ακούσει όλα τα τραγούδια που ήθελα»...

- Δεν έχετε ούτε την περιέργεια ν' ακούσετε τι γράφουν νέοι τραγουδοποιοί;

Λ. Κ.: «Ο τελευταίος δίσκος που άκουσα ήταν ο πρώτος των αδελφών Κατσιμίχα "Ζεστά ποτά". Τι ν' ακούσω; Τον Μάλαμα ή τον Περίδη; Με κοροϊδεύεις τώρα; Ολους μαζί να τους στίψεις δεν κάνουν ένα τραγούδι του Ξαρχάκου ή του Χατζιδάκι. Δεν μπορώ άλλο με τη σαχλαμάρα».

- Τι δεν σας αρέσει σ' αυτά τα τραγούδια;

Λ. Κ. :«Δεν έχουν αίμα, ψυχή. Μια μαυροφορεμένη ανατολίτικη κλάψα με τουμπερλέκια και ούτια. Ούτε πλάκα ούτε συναίσθημα».

- Μουσικά μόνος δηλαδή;

Λ. Κ.: «Καθόλου. Βάζω στις 10 το βράδυ τον "Εν Λευκώ" και ακούω αμερικάνικη τζαζ που παίζει. Είμαι του ραδιοφώνου».

Α. Β.: «Είναι ακραίος ο Λουκιανός. Βέβαια εγώ δεν έχω άποψη. Δεν ακούω ραδιόφωνο, δεν βλέπω τηλεόραση».

Λ. Κ.: «Κι εγώ δεν βλέπω θέατρο. Εχω δει κάποιες παραστάσεις όπου μ' έχει σύρει η καταραμένη Βαγενά. Αλλά δεν είμαι ο μόνος. Οταν τελειώνει η παράσταση στο "Μεταξουργείο", ανάμεσα στις 100 γυναίκες μετράω πέντε άντρες που κι αυτοί πήγαν συρόμενοι. Το σινεμά όμως με ψήνει».

- Και τραγούδια γιατί δεν γράφετε πια;

Λ. Κ.: «Δεν γεννήθηκα μουσικός. Στην αρχή ήθελα να γίνω ναυτικός. Λιμάνια, γκόμενες, μπαρ, καβγάδες κι άλλα τέτοια. Μπάρκαρα για λίγο, αλλά δεν... Τελείωσα την Αρχιτεκτονική. Δούλεψα ένα πρωί ως αρχιτέκτονας και το μεσημέρι παραιτήθηκα. Εκείνο το διάστημα λοιπόν που δεν είχα τι να κάνω έπαιζα πιάνο και σκάρωνα τργουδάκια. Τελικά μπήκα στη δισκογραφία. Δεν το πήρα στα σοβαρά. Τα πρώτα μου τραγούδια ανήκαν σ' ένα ελαφρολαϊκό ας πούμε ρεπερτόριο. Η πρώτη προσωπική μου δουλειά ήταν τα "Μικροαστικά". Τα τραγούδια που με αντιπροσωπεύουν, γύρω στα 60, καλύπτουν το διάστημα από το 1978 μέχρι και το 1990: "Ψυχραιμία παιδιά", "Χαμηλή πτήση", "Τραγούδια για κακά παιδιά" κ.λπ.».

- Δεν μου απαντάτε όμως γιατί δεν γράφετε.

Λ. Κ.: «Περίμενε καταραμένη, θα καταλήξω. Σιγά σιγά ανακάλυψα πως με ενδιέφερε ένα είδος σκηνοθεσίας θεαμάτων. Μου άρεσε η περιγραφή ενός τραγουδιού μέσα στο χώρο, εικαστικά, αισθητικά. Εχω κάνει επτά Λυκαβηττούς. Επειτα ήρθε το "Μεταξουργείο", που μου πήρε έξι χρόνια. Μόλις στήσω το στούντιό μου, το οποίο είναι ακόμα πακεταρισμένο, θα πάρω άσπρα χαρτιά, κασέτες, καινούρια μολύβια και θα γράψω μια καινούρια αριστουργηματική μουσική για να ησυχάσεις...».

Εκατέρωθεν ανοχή

- Ως τότε σκηνογραφείτε στο «Γυάλινο Κόσμο».

Λ. Κ.: «Ο Τενεσί Ουίλιαμς, στις πολύ λεπτομερείς σκηνικές του οδηγίες σημειώνει: "βλέπουμε το διαμέρισμα των Γουίνγκφιλντς απ' την πίσω μεριά". Αυτόματα μου έρχεται η ιδέα όχι της σκηνογραφικής αλλά της αρχιτεκτονικής λύσης. Το σπίτι λοιπόν της οικογένειας, έτσι όπως έχει χτιστεί, είναι η μεγάλη έκπληξη της παράστασης. Πρώτη φορά κάνω σκηνικό, και φυσικά τελευταία»...

- Εσείς, κυρία Βαγενά, πρωταγωνιστείτε σ' ένα έργο αυτοβιογραφικό τού συγγραφέα.

Α. Β.: «Η Αμάντα είναι η μητέρα του Ουίλιαμς, ο Τομ (Αλμπέρτο Φάις) είναι ο ίδιος και η Λόρα η αδελφή του (Γιασεμή Κηλαδόνη) για την οποία, όταν εκείνη κατέληξε στο ψυχιατρείο, ένιωθε πάντα ένοχος. Τρεις δραπέτες της πραγματικότητας. Η μάνα στο γοητευτικό παρελθόν της νιότης, ο Τομ στο σινεμά και η Λόρα στα γυάλινα ζωάκια της. Μια φτωχή οικογένεια του Νότου μετά το κραχ κι ένας επισκέπτης που την αναστατώνει (Γιώργος Χρυσοστόμου). Είναι ένα έξοχο έργο κι ένας συγγραφέας που γνωρίζει καλύτερα απ' τον καθένα τη γυναικεία ψυχή».

- Δεύτερη φορά συνυπάρχετε μάνα-κόρη και σε ρόλους.

Α. Β.: «Η Γιασεμή μάς απάντησε λίγο πριν ξεκινήσουμε πρόβες, όσο κι αν ακούγεται περίεργο. Στον Μπέργκμαν ήταν βασανιστικό για μένα να παίζω μαζί της. Ακόμα δεν είχα πειστεί. Τώρα είμαι σίγουρη πως έχει ταλέντο. Αυτό που θέλω είναι να την κρίνουν για τη δουλειά της κι όχι εξαιτίας του ονόματός της».

- Εσείς κύριε Κηλαηδόνη κάνετε παρατηρήσεις στη δουλειά τους;

Λ. Κ.: «Ο,τι δεν μου αρέσει το λέω. Την Αμάντα τώρα η Αννα την έχει αφηνιάσει. "Μαζέψου", της λέω. "Το έργο είναι μουσική δωματίου με κουαρτέτο εγχόρδων κι εσύ έχεις βάλεις τις μικροφωνικές". Δεν ανησυχώ όμως. Ξέρω πως δοκιμάζει πράγματα και στο τέλος θα βρει αυτό που πρέπει. Αλλιώς παίζεις για 113 θεατές και αλλιώς για επτά χιλιάδες στην Επίδαυρο. Ασε που κατά τη γνώμη μου όλα αυτά, Επίδαυροι, Ηρώδεια, πρέπει να κλείσουν. Αγρανάπαυση δέκα χρόνια και βλέπουμε».

- Το καλύτερο στοιχείο του χαρακτήρα της Αννας Βαγενά;

Α. Β.: «Η εντιμότητά της. Ο δε τρόπος που διεκδικεί το δίκιο της είναι ακραίος. Της λέω: "μέτρα μέχρι το 10 πριν επιτεθείς"... Αν πληγώσει κάποιον, μετά πληγώνεται εκείνη περισσότερο».

- Φαντάζομαι ότι στα 33 χρόνια γάμου χρειάστηκε εκατέρωθεν ανοχή.

Α. Β.: «Δεν θα μπορούσε να γίνει αλλιώς. Ξέρω πως είμαι παρορμητική, μερικές φορές επιπόλαιη και καθόλου ψύχραιμη. Ομως...».

Λ. Κ.: «Εχουμε τις διαφορές μας. Οταν εγώ ασχολούμαι με κάτι, παραμερίζω όλα τ' άλλα. Ζήσαμε μια γεμάτη ζωή. Μόνο ρουτίνα δεν ζήσαμε. Γλέντια, ταξίδια, δουλειές, φίλοι, τα παιδιά μας και πολλή αγάπη απ' τον κόσμο».

Α. Β.: «Δεν πατήσαμε σε πτώματα, δεν αδικήσαμε κανέναν. Εχω υποστεί αδικίες χωρίς να ανταποδώσω. Ξέρω να πολεμώ και το κάνω. Ανοιχτά όμως, όχι ύπουλα».

Λ. Κ.: «Στήνει καβγάδες στη μέση του δρόμου. Αυτό είναι η καθημερινή της δουλειά»...

Α. Β.: «Μαλώνω όταν, για παράδειγμα, βλέπω να προσβάλλουν αλλοδαπούς. Τις προάλλες κακομίλησαν σε κάποιον και τον υπερασπίστηκα. Ο Ελληνάρας κόντεψε να με δείρει. Δεν θέλω να πω πως είμαι καμιά ηρωίδα. Ξέρω καλά από υπομονή και συμβιβασμούς».

Λ. Κ.: «Η Αννα θέλει να είναι παρούσα όπου γίνεται φασαρία. Διαδηλώσεις, Βελιγράδι, Γένοβες και άλλα τέτοια».

- Εσείς;

Λ. Κ.: «Εγώ... συναισθηματικά είμαι αλληλέγγυος. Κοίτα, εφόσον μπορούμε να βλέπουμε σχέσεις και πράγματα με τρόπο δίκαιο, αισθανόμαστε ακόμα μάχιμοι αριστεροί. Στο "Μεταξουργείο" έχουμε στήσει ένα μικρό κομμουνιστικό κράτος»...

Α. Β.: «Μερικές φορές λέμε να μην βγαίνουμε έξω απ' το χώρο μας. Θυμάμαι μια φράση του Φλωράκη: "Εζησα πραγματικά ευτυχισμένος". Τι να πούμε εμείς;».

«Και πίνω και καπνίζω»

- Περάσατε και δυσκολίες μαζί. Τρομάξατε όταν ήρθε το έμφραγμα;

Λ. Κ.: «Περισσότερο τρόμαξε η Αννα. Αλλά δεν ήταν μόνον η εγχείρηση καρδιάς. Πέρασα τελευταία κι έναν καρκίνο. Κι έτσι έχουμε όλη τη συλλογή... Πηγαίνω για μια εξέταση ρουτίνας, βλέπουν ένα ογκάκι στον πνεύμονα και λένε: "αυτό πρέπει να βγει". "Πότε;" ρωτώ, "τη Δευτέρα" λένε. Τακτοποιήθηκε κι αυτό... Κι επειδή μυρίζομαι την επόμενη μαλακισμένη ερώτηση που θα κάνεις, απαντώ: "ναι, καπνίζω και πίνω". Αλλωστε, δεν πάμε και για πρωτάθλημα. Αν είναι να μπω στη μιζέρια της παντόφλας, καλύτερα να πεθάνω. Μετά το μπάι πας πέρασα ένα μεγάλο διάστημα κατάθλιψης. Ο Κουροσάβα λέει πως κι ο πάτος έχει πάτο. Εγώ λοιπόν ήμουν στο κάτω μέρος του πάτου. Τα κατάφερα και βγήκα. Εδώ που τα λέμε, και με τον καρκίνο πρέπει να πέρασα μια ψιλοκαταθλιψούλα. Ε, Αννα;»

Α. Β.: «Δεν θέλω να τα θυμάμαι αυτά. Την πρώτη φορά ήθελα να πάρω αγκαλιά τα παιδιά μου και να πέσω απ' το μπαλκόνι του Ιατρικού Κέντρου. Τι να κάνει κανείς με τον Λουκιανό; Το μόνο που λέω πια είναι να τον προστατεύει ο καλός Θεός, όπως τα μικρά παιδιά».

Λ. Κ.: «Η Αννα έντρομη προσπάθησε να μου εξασφαλίσει υποκατάστατο του τσιγάρου. Ρωτά λοιπόν τους γιατρούς με ελπίδα: μήπως μπορεί να καπνίζει χασίς; Καμία σχέση εγώ με τέτοια. Κάγκελο εκείνοι»...

- Φέτος πρώτη φορά εγκρίθηκε επιχορήγηση για το «Μεταξουργείο».

Α. Β.: «Τόσα χρόνια κομμένοι απ' τις επιχορηγήσεις, ήταν μια άμεση προσβολή στο πρόσωπό μου. Με τόσες παραγωγές, πολυπρόσωπα έργα, άπαιχτα όπως του Μπέργκμαν, και να εξαιρούν το "Μεταξουργείο"; Για μένα το θέμα ήταν κυρίως ηθικό. Δεν ξέρω τι θα γίνει στο μέλλον. Εμείς, έτσι κι αλλιώς, τι είχαμε, τι χάσαμε. Εχουμε εξασκηθεί στην επιβίωση. Το μεγαλύτερο κέρδος μας ήταν η αγάπη του κόσμου όλα αυτά τα χρόνια».

Λ. Κ.: «Είναι χαρακτηριστικό αυτό που γίνεται μετά από τις συναυλίες στο Λυκαβηττό. Εμείς δεν κρυβόμαστε όπως ο Νταλάρας, που τον εξαφανίζουν οι μπόντιγκαρντ στο λεπτό... Στήνουμε πηγαδάκια, πίνουμε, συζητάμε».

- Από το Ψυχικό στο Μεταξουργείο. Πώς ήταν η προσγείωση;

Λ. Κ.: «Γεννήθηκα σε λαϊκή γειτονιά, στη Ν. Κυψέλη, και κατάληξα σε επίσης λαϊκή γειτονιά. Παρεμβλήθηκαν 40 χρόνια στη νεκρούπολη του Ψυχικού, αλλά δόξα τω Θεώ, ήρθαμε στα ίσα μας. Το καλύτερο είναι πως δεν με ξέρει κανείς εδώ πέρα. Βγαίνω έξω σαν κουρελής και ο Κινέζος, ο Πακιστανός, με γράφουν κανονικά. Υπέροχα!».

Share this post


Link to post
Share on other sites

Παιδιά μην τον παραξηγείτε τον Λουκιανό. Δεν πήγε να κάνει επίθεση στον Νταλάρα. Τρόπος του λέγειν ήταν.

Όπως και να 'χει ο Νταλάρας και όταν θα δεχτεί κόσμο (πράγμα που δεν γίνεται πάντα γιατι κάποιες φορές φεύγει πράγματι αμέσως) θα κάτσει λίγη ώρα να δώσει αυτόγραφα η να βγει φωτογραφίες και μετα θα φύγει.

Ο Λουκιανός εδώ λέει ότι κάθε φορά μετά τις συναυλίες θα κάτσει και θα τα πιει με τον κόσμο. Ο Νταλάρας βέβαια δεν θα μπορούσε να το κάνει αυτό γιατί κάνει πολύ περισσότερες συναυλίες και έχει πολύ περισσότερο κόσμο.

Ας μην ξεχνάμε όμως ότι ο Κηλαδόνης είναι καλός φίλος του Νταλάρα και της ’ννας, μην βλέπουμε λοιπόν κόκκινα πανιά εκεί που δεν υπάρχουν.

Όσο για τις απόψεις του, ναι είναι ακραίος σε μερικά θέματα, αλλά καταλαβαίνω το γενικότερο πνεύμα του.

Τα νέα τραγούδια δεν έχουν αίμα και ψυχή όταν τα συγκρίνουμε με τα παλιά.

Share this post


Link to post
Share on other sites
Δεν έχετε ούτε την περιέργεια ν' ακούσετε τι γράφουν νέοι τραγουδοποιοί;

Λ. Κ.: «Ο τελευταίος δίσκος που άκουσα ήταν ο πρώτος των αδελφών Κατσιμίχα "Ζεστά ποτά". Τι ν' ακούσω; Τον Μάλαμα ή τον Περίδη; Με κοροϊδεύεις τώρα; Ολους μαζί να τους στίψεις δεν κάνουν ένα τραγούδι του Ξαρχάκου ή του Χατζιδάκι. Δεν μπορώ άλλο με τη σαχλαμάρα».

Είναι χαρακτηριστικό αυτό που γίνεται μετά από τις συναυλίες στο Λυκαβηττό. Εμείς δεν κρυβόμαστε όπως ο Νταλάρας, που τον εξαφανίζουν οι μπόντιγκαρντ στο λεπτό... Στήνουμε πηγαδάκια, πίνουμε, συζητάμε.

:blink: :blink: :blink:

Τι τον έπιασε τώρα και τον Κηλαιδόνη ;Μύγα τον τσίμπησε; :music:

Πιστεύω ότι οι δηλώσεις του και για τα δύο αυτά θέματα είναι αρκετά ακραίες και πολύ περισσότερο επειδή γίνονται δημόσια.

Όσον αφορά τον Νταλάρα τα'χουμε πει τόσες φορές.Μπορεί όντως κάποιες φορές να φεύγει βιαστικά από το χώρο της συναυλίας και χωρίς μπόντιγκαρντ βέβαια (εκτός αν ο Λουκιανός εννοεί μπόντιγκαρντ τη σύζυγό του) , αλλά έχει τύχει πολλές φορές και σε στγμές εκτός συναυλιών να είναι πάντα πρόθυμος και να μιλήσει και να εξηγήσει και να αναλύσει πολλά θέματα.

Αυτά προς αποκατάσταση της "αλήθειας" του Λουκιανού...

Share this post


Link to post
Share on other sites
Το φύλλο της σαββατιάτικης "Ελευθεροτυπίας" φιλοξενεί συνέντευξη του Λουκιανού Κηλαηδόνη μετά της συζύγου του ηθοποιού κας ’ννας Βαγενά.

Λ. Κ.: «Ο τελευταίος δίσκος που άκουσα ήταν ο πρώτος των αδελφών Κατσιμίχα "Ζεστά ποτά". Τι ν' ακούσω; Τον Μάλαμα ή τον Περίδη; Με κοροϊδεύεις τώρα; Ολους μαζί να τους στίψεις δεν κάνουν ένα τραγούδι του Ξαρχάκου ή του Χατζιδάκι. Δεν μπορώ άλλο με τη σαχλαμάρα».

- Τι δεν σας αρέσει σ' αυτά τα τραγούδια;

Λ. Κ. :«Δεν έχουν αίμα, ψυχή. Μια μαυροφορεμένη ανατολίτικη κλάψα με τουμπερλέκια και ούτια. Ούτε πλάκα ούτε συναίσθημα».

Συμφωνώ απολύτως με το "Δεν έχουν αίμα, ψυχή." Μόνο που εγώ αυτό το λέω όχι μόνο για τα έργα των Μάλαμα, Περίδη κλπ. αλλά και για τα "Ζεστά ποτά" ...

Δεν συμφωνώ με την αιτιολογία. (Μακάρι να υπήρχε η λεγόμενη "ανατολίτικη κλάψα" στα εν λόγω τραγούδια ...)

Παραδόξως την κριτική την ασκεί ακριβώς ο Κηλαδόνης που το έργο του χαρακτηρίζεται κατά το μεγαλύτερο μέρος από χαζοτραγούδα απίστευτης ρηχότητας. Τα μοναδικά τραγούδια του που κατά τη γνώμη μου αξίζουν (ως ένα βαθμό) είναι τα πολύ παλιά τα οποία όμως ο ίδιος δεν τα έχει σε μεγάλη εκτίμηση (όπως είπε και σε άλλη συνέντευξή του).

Με άλλα λόγια, θλιβερή η κατάσταση ...

Share this post


Link to post
Share on other sites

:blink: Μάλλον έχει πάρει βαριά αυτό που έγινε στη Ν. Ορλεάνη... Τέτοια παράκρουση δεν εξηγείται αλλιώς!

Η έκφραση "σαχλαμάρα" όχι απλά δε χρειαζόταν, μάλλον πρέπει και να ντρέπεται που το είπε, τη στιγμή που είχε κάνει αναφορά και σε δύο καλλιτέχνες που -αν μη τι άλλο- προσπαθούν να δώσουν κάτι στο ελληνικό τραγούδι και τη νεολαία. Ποιος είπε ότι βλέπει κανείς τον εαυτό του ως το νέο Χατζιδάκι ή Ξαρχάκο ή Θεοδωράκη ή Καζαντζίδη ή Μπιθικώτση ή Λοϊζο ή ....... Και ποιος είπε οτι περιμένει το κοινό να ακούσει κάτι τόσο "ανεπανάληπτο"; Το λέει και η λέξη άλλωστε... Κάποιοι μουσικοί, συνθέτες, τραγουδιστές είναι "ανεπανάληπτοι", μοναδικοί και γι'αυτό είναι στην κορυφή. Δεν κατάλαβα δηλαδή... Στην Jazz και στα Blues ο Λουκιανός -και κάθε άλλος που συμφωνεί με αυτά- υπάρχει μόνο ο Armstrong ή ο Miles Davis? Οι συνθήκες που η JAZZ & BLUES γραφόταν το '30 ήταν αυτές που έπρεπε να υπάρχουν για να γεννηθεί η συγκεκριμένη μουσική. Το ίδιο ισχύει και για το ΡΕΜΠΕΤΙΚΟ. Και για τη μουσική του Θεοδωράκη το ίδιο. Οι χειρότερες συνθήκες, άλλωστε, γεννάνε και τα πιο όμορφα πράγματα, τα πιο μεγάλα. Αυτό δε σημαίνει όμως ότι μένουμε στάσιμοι στο παρελθόν, ούτε ότι η μουσική ή ο στίχος ή ο τραγουδιστής δεν εξελίσσεται...

Σίγουρα είναι λάθος του που αναφέρεται σε συγκεκριμένα πρόσωπα...Βέβαια, πιστεύω ότι ήθελε απλά να δώσει έμφαση στο ότι ο ίδιος όντως τα πίνει με το κοινό του και τους πελάτες του μαγαζιού του. Διάλεξε λάθος τρόπο να το διατυπώσει... Αν και έχουμε συνηθίσει. Υπάρχει συνέντευξη καλλιτέχνη που να μην υπάρχει το όνομα του Νταλάρα μέσα;;; :wow::razz:

Share this post


Link to post
Share on other sites
Αυτό δε σημαίνει όμως ότι μένουμε στάσιμοι στο παρελθόν, ούτε ότι η μουσική ή ο στίχος ή ο τραγουδιστής δεν εξελίσσεται...

Δυστυχώς όμως εγώ παρατηρώ ότι τα νέα τραγούδια είναι γενικά επαναλήψεις και επαναλήψεις, με ελάχιστες εξαιρέσεις...

Έχω πάρα πολύ καιρό να ακούσω τραγούδι να με συγκλονίσει όπως τα τραγούδια του Κουγιουμτζή και του Θεοδωράκη, ή του Χάρη και του Πάνου Κατσιμίχα. Η τελοσπάντων έχω καιρό να ακούσω τραγούδι που να έχει κάποια πρωτοτυπία.

’ρα κατά τη γνώμη μου το τραγούδι αλλάζει μεν αλλά δεν εξελίσσεται...στην παρούσα φάση μάλλον σε κατάσταση οπισθοδρόμησης και παρακμής βρίσκεται παρά εξέλιξης.

Ο Νταλάρας -αν εξαιρέσουμε τον τελευταίο δίσκο- είναι απ' τους λίγους που αντιδρούν σε αυτό και προσπαθεί συνέχεια να βρει διαμάντια.

(εξαιρώ τον τελευταίο δίσκο όχι επειδή είναι κακός, αλλά επειδή είναι αρκετά κοινός με την έννοια του ότι δεν μας έδωσε κάτι καινούριο ή καλύτερο από τα προηγούμενα)

Share this post


Link to post
Share on other sites

Πάντως αν είχε δει κανείς τις Συναντήσεις με τον Παπαδόπουλο θα το είχε διαπιστώσει ότι η γκρίνια είναι μάλλον λίγο μέσα του. :);) .

Και κάτι ακόμα που με εκνευρίζει λίγο με αυτής της γενιάς τους δημιουργούς είναι ότι όλοι γκρινιάζουν αλλά κανείς δεν γράφει.Η κριτική είναι από έξω και εκ του ασφαλούς.Κανείς δεν μπαίνει μέσα στο παιχνίδι.Οι κατηγορίες,οι απαξιώσεις και τα ευχολόγια είναι πολύ εύκολα.Η πράξη

είναι το δύσκολο αλλά και το ζητούμενο τελικά.

Share this post


Link to post
Share on other sites

’μα έχεις τέτοιους φίλους... Τόσο εύκολα τους έρχεται το όνομα στο στόμα, βρε παιδιά!!

Ας διατύπωνε διαφορετικά τις απόψεις του... Είναι γνωστό πως υπάρχει κρίση στο τραγούδι-και κυρίως στη στιχουργική. Ήταν όμως ακραίος και ισοπεδωτικός ο Λουκιανός. Δεν είναι όλα μαύρα ή άσπρα. Γίνονται προσπάθειες αξιόλογες ακόμα και σήμερα. Και από την άλλη μεριά δεν του πάει αυτό το -έως και προκλητικό- ύφος. Δεν του πάει και ξενίζει αρκετά. Όσον αφορά στον Νταλάρα, ήταν άστοχη και περίεργη η επισήμανσή του. Μάλλον έχει χρόνια να δει τον Νταλάρα σε συναυλία. Δεν εξηγείται διαφορετικά. Από την προσωπική μου πείρα, ποτέ δεν είδα να συνοδεύεται από <<φουσκωτούς>>. Κι αν,Θανάση, εννοεί τη σύζυγό του, τότε -φοβάμαι-πως γίνεται χειρότερο για τον Λουκιανό. :blink:

Διακρίνω μία γενικευμένη επιθετικότητα και πρωτοφανή για άνθρωπο σαν τον Κηλαηδόνη. Μόνο ως λανθασμένη επιλογή διατύπωσης μπορώ να εκλάβω τη συγκεκριμένη συνέντευξη. :)

Share this post


Link to post
Share on other sites
Και κάτι ακόμα που με εκνευρίζει λίγο με αυτής της γενιάς τους δημιουργούς είναι ότι όλοι γκρινιάζουν αλλά κανείς δεν γράφει.

Ε μέχρι πότε να γράφουν; Αυτοί κάναν το χρέος τους, δεν μπορούμε να απαιτήσουμε να γράψουνε τραγούδια για 2 ζωές.

Πρέπει και οι καινούριοι να κάνουν κάτι αλλά δυστυχώς δεν υπάρχει κάτι αντίστοιχο.

Δεν πειράζει, εγώ είμαι αισιόδοξος για το μέλλον. Πιστεύω ότι στο μέλλον ο κόσμος θα αναζητήσει μαζικά το καλό τραγούδι όταν πια βαρεθεί αυτά τα μέτρια που ακούμε σήμερα.

Share this post


Link to post
Share on other sites

Από την σημερινή Espresso:

"Κηλαηδόνης VS Νταλάρα"

Η αιχμηρή ατάκα του ...Λούκι και η αντίδραση του τραγουδιστή

"Είναι χαρακτηριστικό αυτό που γίνεται ύστερα από τις συναυλίες στο Λυκαβηττό.Εμείς δεν κρυβόμαστε , όπως ο Γιώργος Νταλάρας, που τον εξαφανίζουν οι bodyguards στο λεπτό"

Η παραπάνω δήλωση ανήκει στον Λουκιανό Κηλαηδόνη, ο οποίος σε μια από τις σπάνιες συνεντεύξεις του έριξε ευθεία λεκτική βολή ενάντια στο συνάδελφό του.

Πως αντέδρασε ο Γιώργος Νταλάρας; Σίγουρα μια τέτοια δήλωση θα έκανε έξαλλο τον καθένα.Κάποιοι λένε ότι ενόχλησε τον τραγουδιστή.Τον πίκρανε, αν θέλουμε να είμαστε αντικειμενικοί.Και αυτό γιατί συνδέεται φιλικά με τον "Λούκι" εδώ και πολλά χρόνια.Παρ'όλα αυτά , η απάντηση που έρχεται από την πλευρά του στην απρόσμενη και αιχμηρή ατάκα του Κηλαηδόνη δεν μοιάζει με εύλογη αντίδραση , αλλά με γενναιόδωρη εκδήλωση φιλοφρόνησης.Την άποψή του μας μετέφερε η ’ννα Νταλάρα η οποία δήλωσε στην "Εspresso" :"Ο Λουκιανός είναι πολύ καλός μας φίλος και είμαι σίγουρη ότι αυτά που είπε δεν τα είπε με κακό σκοπό" και συνέχισε:"Είναι αλήθεια ότι ο Γιώργος Νταλάρας φεύγει αμέσως μετά τις συναυλίες του, αλλά αυτό το κάνει για να μην ταλαιπωρείται ο κόσμος που συνωστίζεται για ένα αυτόγραφο".Ο Γιώργος Νταλάρας όπως μας είπε η κυρία ’ννα Νταλάρα, θα ήθελε να μιλήσει για το θέμα αυτό, καθώς αφορά ένα πρόσωπο που ο ίδιος εκτιμά και αγαπάει.Όμως δεν κατέστη δυνατή η επικοινωνία μας μαζί του, καθώς ετοιμαζόταν για τη συναυλία που θα έδινε στην Κύπρο, με αφορμή τον εορτασμό των 80 χρόνων του Μίκη Θεοδωράκη.

Είναι αλήθεια ότι ο Λουκιανός Κηλαηδόνης όταν αποφασίζει να τα πει έξω από τα δόντια δεν κάνει διακρίσεις (στην ίδια συνέντευξη μίλησε υποτιμητικά ακόμα και για τον Σωκράτη Μάλαμα), κάποιοι όμως ισχυρίζονται ότι τα λόγια του στεναχώρησαν πολύ τον καλλιτέχνη.

ΜΙΧΑΛΗΣ ΔΡΑΚΩΝΑΚΗΣ,

ΑΡΓΥΡΗΣ ΛΙΟΝΤΟΣ

Share this post


Link to post
Share on other sites

Αν πρόλαβα να δω καλά, κύριος προσκεκλημένος στην εκπομπή "Στην υγειά μας" της ΝΕΤ το προσεχές Σάββατο 7.1.2006 θα είναι ο Λουκιανός Κηλαηδόνης.

Share this post


Link to post
Share on other sites

Μια χαρά είδες Hardet.Να και το δελτίο τύπου:

Ο Λουκιανός Κηλαηδόνης και η καλλιτεχνική του πορεία βρίσκονται στο επίκεντρο αυτό το Σάββατο.

Στην παρέα του απολαμβάνοντας και δικά του τραγούδια αλλά και λαϊκά και ρεμπέτικα ο Θοδωρής Αθερίδης, που ξεδιπλώνει το ερμηνευτικό του ταλέντο, η ’βα Γαλανοπούλου ως ’ννα Παναγιωταρά, ο Παύλος Κοντογιαννίδης, ο Γρηγόρης Ψαριανός, ο Ανδρέας Ρουμελιώτης, η Βαλέρια Χριστοδουλίδου, η σύζυγός του ’ννα Βαγενά, η κόρη του Γιασεμή, οι φίλοι του Νίκος Πιλάβιος και Μιχάλης Αδαμ και ο καθηγητής του στην Αρχιτεκτονική, τέως υπουργός, Δημήτρης Φατούρος.

Μαζί τους αναλαμβάνοντας, πέραν του Λουκιανού, το μουσικό μέρος της εκπομπής ο Φοίβος Δεληβοριάς, ο Βαγγέλης Γερμανός και η Αγνή.

Share this post


Link to post
Share on other sites

ΜΙα πολύ ωραία ωραία εκπομπή και ένα άρτιο αφιέρωμα στον Κελαηδόνη που πραγματικά είναι από τους συνθέτες-στιχουργούς που έχουν ένα τελείως προσωπικό ύφος και στη μουσική αλλά κυρίως στους ευφυέστατους στίχου του.Μπράβο στον Παπαδόπουλο που φέτος κάνει πραγματκά πολύ όμορφα αφιερώματα εκ των οποίων λίγα έχου εξελιχθεί σε λαϊκά πανηγυράκια (σε αντίθεση με πέρυσι που είχε ξεφύγει λίγο).

Share this post


Link to post
Share on other sites

Πραγματικά πολύ ωραία εκπομπή.Ο Λουκιανός θα είναι καλεσμένος αύριο στο "Εχει Γούστο" στην ΕΤ1

Share this post


Link to post
Share on other sites

Πραγματικά η εκπομπή ήταν εξαιρετική.Και χάρηκα πολύ που ακούστηκαν και κάποια τραγούδια από την πρώτη περίοδο του Κηλαηδόνη όπως το "Σπίτι μου", το " "Μη χτυπάς", το "Όσο αγαπιώμαστε τα δυο" ή κι εκείνο το "Κοίταξε να δεις" που έχει ένα στίχο που πάντα με αγγίζει...

"...βάλε καμιά πλάκα με τον Μπιθικώτση..." :):)

Share this post


Link to post
Share on other sites

Ήθελα να ρωτήσω κάτι όλους εσάς τους βαθύτερους γνώστες της ελληνικής μουσικής... Ο Κηλαϊδόνης είχε βγάλει ένα βινύλιο, το οποίο άκουγα κάθε μέρα ως τα 7 μου χρόνια, και το οποίο, όπως καταλαβαίνετε, έχει μεγάλη συναισθηματική αξία! Δυστυχώς, δεν το έχω πια, και επειδή δεν έχω ακόμα βινύλιο, θέλω να ρωτήσω: Πρόκειται για το 'fifties και ξερό ψωμί'! Ξέρει κανείς αν έχει βγει σε cd;;;;

Share this post


Link to post
Share on other sites

Καλημέρα σ' όλους! :)

Εδώ και σχεδόν μια εβδομάδα το ALTER βάζει ένα απόσπασμα από συναυλία του Κηλαηδόνη στο Ηρώδειο (αν θυμάμαι καλά), χωρίς να γράφει τίποτα άλλο. Περί τίνος πρόκειται; Εκπομπή; Συναυλία; Και πότε θα το δείξουν; :D

Share this post


Link to post
Share on other sites

Το διαφημιστικό είναι προφανώς για τον εν λόγω δίσκο με την ΚΟΕΜ από τη συναυλία του Ηρωδείου.

Share this post


Link to post
Share on other sites

Μετά την πολύ επιτυχημένη καλοκαιρινή περιοδεία και τη συναυλία του στο Ηρώδειο στις 30 Αυγούστου, ο Λουκιανός Κηλαηδόνης, συνεχίζει "Μ' αγιόκλημα και γιασεμιά" στο δικό του χώρο, στο πατάρι του θεάτρου "Μεταξουργείο".

Το πρόγραμμα δηλαδή της καλοκαιρινής περιοδείας και του Ηρωδείου θα προσαρμοστεί σ' αυτόν τον τόσο ιδιαίτερο χώρο, που είναι το χειμερινό στέκι του Λουκιανού.

Θα ακουστούν τραγούδια από τα "Μικροαστικά", από τους δίσκους "Η Πόλη μας", "Η Κόκκινη κλωστή" κλπ., καθώς και τραγούδια από τους προσωπικούς του δίσκους "Είμαι ένας φτωχός και μόνος καουμπόυ", "Χαμηλή πτήση", "Ψυχραιμία παιδιά", "Γιατί θα γίνω μαραγκός".

Ένα πρόγραμμα βασισμένο αποκλειστικά στα τραγούδια του Λουκιανού, που πολλά απ' αυτά έχει χρόνια να τα παρουσιάσει στο κοινό.

Τραγούδια αγαπημένα, που όμως ο ίδιος θεωρεί "αδικημένα".

Οι παραστάσεις θα δίνονται κάθε Παρασκευή, Σάββατο και Κυριακή για τριάντα ημέρες.

Μαζί του εμφανίζονται ο Δώρος Δημοσθένους και η Ηρώ Σαΐα, ενώ ο Ανδρέας Τσεκούρας έχει την επιμέλεια της ορχήστρας.

Ώρες έναρξης προγράμματος:

Παρασκευή και Σάββατο στις 23:30

Κυριακή στις 22:00

Είσοδος χωρίς ποτό:

Παρασκευή και Σάββατο 25 ευρώ και Φοιτητικό 15 ευρώ

Κυριακή 18 ευρώ και Φοιτητικό 15 ευρώ Ποτό: 5 ευρώ, Χωρίς υποχρέωση ελαχίστης κατανάλωσης

Για τις ημέρες των γιορτών το πρόγραμμα έχει ως εξής:

Παρασκευή 22, 29/12/06

Σάββατο 23, 30/12/06

Δευτέρα 25/12/06

Τρίτη 26/12/06

Δευτέρα 1/1

Τρίτη 2/1/07

Για πληροφορίες και κρατήσεις : 210-5234382 Θέατρο "Μεταξουργείο" καθημερινά 10:00-14:00 και 17:00-22:00 (εκτός Δευτέρας).

http://www.in.gr/ath/mscenes/article4319.asp

Share this post


Link to post
Share on other sites

...Αφιερωμένη στο Λουκιανό Κηλαηδόνη,είναι η αποψινή εκπομπή "Στην Υγειά μας",του Σπύρου Παπαδόπουλου...Ήδη έχει ξεκινήσει!Όσοι πιστοί,παρακολουθήσατε...! :razz::)

Share this post


Link to post
Share on other sites
Guest
You are commenting as a guest. If you have an account, please sign in.
Reply to this topic...

×   You have pasted content with formatting.   Remove formatting

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

Loading...