ΘΑΝΑΣΗΣ ΠΟΛΥΜΗΧΑΝΟΣ

Χρήστος Νικολόπουλος

161 posts in this topic

Την Παρασκευή 7 Οκτωβρίου 2005 και ώρα 22.00 στην εκπομπή ΟΥΔΕΙΣ ΑΝΑΜΑΡΤΗΤΟΣ στην ΕΤ 1 φιλοξενούμενος της Α.Παναγιωταρέα είναι ο Χρήστος Νικολόπουλος.

Share this post


Link to post
Share on other sites

O Χρήστος Νικολόπουλος είναι καλεσμένος του Λευτέρη Παπαδόπουλου στις "συναντήσεις" της ΕΤ 1.Αυτό το Σάββατο στις 21.00 το α΄ μέρος.

""Χρήστος Νικολόπουλος ( Α΄Μέρος)"

Έναν «φίλο από τα παλιά», τον Χρήστο Νικολόπουλο, φιλοξενεί ο Λευτέρης Παπαδόπουλος στην εκπομπή.

Ο Χρήστος Νικολόπουλος θυμάται τα πρώτα χρόνια της ζωής του, στο χωριό Καψοχώρι της Αλεξάνδρειας, στο Νομό Ημαθίας, εκεί όπου αγάπησε το τραγούδι και γρήγορα του αφιερώθηκε. Απόκτησε ένα μπουζούκι και πήγε σε δάσκαλο μουσικής μόνο για 5 μήνες. Γρήγορα αισθάνθηκε ότι τα μυστικά του μπουζουκιού θα τα μάθαινε αυτοδίδακτα. Ξεκίνησε να παίζει, σε ηλικία 14 ετών, σε τοπικά πανηγύρια, γάμους και κέντρα. Δεν θ αργήσει να έρθει, σε μικρή ηλικία, στην Αθήνα και να συνεργαστεί με όλα τα σημαντικά ονόματα του ελληνικού τραγουδιού. Όσοι δούλεψαν μαζί του, μιλούν για έναν άνθρωπο με μεγάλο ταλέντο και σπάνια σεμνότητα. Από το 1968 μέχρι και σήμερα έχει γράψει περισσότερα από 1.800 τραγούδια, πολλά από τα οποία είναι κλασικές επιτυχίες.

Ιδιαίτερη στιγμή για τον Χρήστο Νικολόπουλο ήταν η γνωριμία και συνεργασία του με δεξιοτέχνες του μπουζουκιού, όπως με το Μανώλη Χιώτη, τον Γιώργο Ζαμπέτα-τον αποκαλούσε πολλές φορές γιο του- αλλά και τον Βασίλη Τσιτσάνη. Ανήκει άλλωστε στη «Σχολή Τσιτσάνη», ενώ από πολλούς θεωρείται ο συνεχιστής του.

Μια ιδιαίτερη συνάντηση με δυο ανθρώπους που αγαπούν και, όλα αυτά τα χρόνια, αγωνίζονται για το καλό ελληνικό τραγούδι. Για το λόγο αυτό, Λευτέρης Παπαδόπουλος και Χρήστος Νικολόπουλος αναφέρονται και στο σύγχρονο ελληνικό τραγούδι και τα προβλήματα που αντιμετωπίζει στις ημέρες μας.

Ένα ξεχωριστό δίωρο αφιέρωμα στον Χρήστο Νικολόπουλο, γεμάτο από σπάνιο αρχειακό υλικό "

http://www.ert.gr/tv/tvDetailsFull.asp?id=...d=93045&ch_id=8

Share this post


Link to post
Share on other sites

Ο Χρήστος Νικολόπουλος Στο Δεύτερο Πρόγραμμα από σήμερα ΔΕΥΤΕΡΑ 18 ΙΟΥΝΙΟΥ

Ο Χρήστος Νικολόπουλος Στο Δεύτερο Πρόγραμμα, καλεσμένος στην εκπομπή «ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΞΕΡΕΙΣ ΜΗΧΑΝΗ ΝΑ ΚΟΨΕΙΣ ΜΑΥΡΑ ΜΑΤΙΑ», από ΔΕΥΤΕΡΑ 18 ΙΟΥΝΙΟΥ στις 19:00 και για μια σειρά εκπομπών.

Ο κορυφαίος λαϊκός συνθέτης φιλοξενείται σε μια σειρά εκπομπών του ΓΙΩΡΓΟΥ ΤΣΑΜΠΡΑ που ξεκινούν τη Δευτέρα 18 Ιουνίου, ώρα 7 το απόγευμα, στο Β Πρόγραμμα.

Μιλάει για τα «φωτεινά» αλλά και τα δύσκολα της 40χρονης πορείας του.

Διαλέγει εκείνες από τις μεγάλες επιτυχίες του που θεωρεί ότι αντέχουν πάντα στο χρόνο, αλλά και τραγούδια που πιστεύει ότι «χρωστάνε» στην προσοχή του κόσμου.

Στέκεται στον Στέλιο Καζαντζίδη, τον Πάνο Γαβαλά, τον Γιώργο Νταλάρα , την Χαρούλα Αλεξίου αλλά και τη νεώτερη γενιά τραγουδιστών, με την οποία συμπορεύτηκε τα νεώτερα χρόνια, στην δισκογραφία και στα κέντρα. Στον Πυθαγόρα, τον Λευτέρη Παπαδόπουλο και τον Μανώλη Ρασούλη, που σημάδεψαν με τους στίχους τους, διαφορετικές εποχές του.

Καθορίζει το ρόλο του μπουζουκιού στην μέχρι τώρα πορεία του και αναζητά και τη θέση που του επιφυλάσσει το μέλλον.

Επιμέλεια εκπομπής Παρουσίαση : Γιώργος Τσάμπρας.

Share this post


Link to post
Share on other sites

Με πολλές αναδφορές στις κατα καιρούς συμεργασίες του με τον Γιώργο Νταλάρα ολοκληρώθηκε το 3ήμερο αφιέρωμα-συνέντευξη στον Χρήστο Νικολόπουλο (Δευτέρα, Τρίτη και Τετάρτη 18,19, 20 Ιουνίου) στην εκπομπή του Γιώργου Τσάμπρα στο Δεύτερο πρόγραμμα.

Ο Χρήστος Νικολόπουλος είπε πως το "Μη μιλάς, κινδυνεύει η Ελλάς" ήταν ο πιο "δαπανηρός" δίσκος, σε ώρες studio στην καριέρα του, και μάλιστα όχι με υπαιτιότητα του ιδίου, αλλά του Γιώργου Νταλάρα, που είναι πολύ "ψείρας" και ψάχνει την κάθε λεπτομέρεια.

Χρειάστηκαν περίπου 350 ώρες studio για να ολοκληρωθούν οι ηχογραφήσεις.

Για τα "Μεθυμένα τραγούδια" ανέφερε χαρακτηριστικά πως οι ηχογραφήσεις διήρκησαν γύρω στα 2 χρόνια γιατί εκείνη την περίοδο ο Νταλάρας είχε παρα πολλές υποχρεώσεις, με αποτέλεσμα να υπάρξει μια κούραση σε όλους, που κατά τον Νικολόπουλος φαίνεται και στον δίσκο.

Μίλησε τέλος με νοσταλγία για την περίοδο 1972-1984 όπου συνεργάζονταν συνεχώς με τον Γιώργο Νταλάρα στις περιοδείες ανα την Ελλάδα και τον κόσμο,

και θυμήθηκε το γνωστό περιστατικό της γνωριμίας του με τον Πασχάλη Τερζή(κατι που μνημονεύει συχνά και ο Τερζής στις συνεντεύξεις του) όταν πήγαν μαζί με τον Νταλάρα σε μια ταβέρνα της Θεσσαλονίκης όπου τραγουδούσε ο Τερζής, και τον άκουσαν για πρώτη φορά.

Ιδιατερη αναφορά υπήρξε φυσικά στη συνεργασία και τη σχέση του με τον Καζαντζίδη, αλλά και με τους υπόλοιπους τραγουδιστές που δούλεψε μαζί.

Share this post


Link to post
Share on other sites

ΤΟ ΠΕΡΙΒΟΛΙ Τ' ΟΥΡΑΝΟΥ - 2 CD

Ο Χρήστος Νικολόπουλος στο «Περιβόλι τ Ουρανού»!

Ο μεγάλος λαϊκός συνθέτης και δεξιοτέχνης του μπουζουκιού σε ένα αυθεντικό λαϊκό στέκι, όπου το κέφι περίσσευε όλη τη σεζόν!

Το πρόγραμμα ηχογραφήθηκε και κυκλοφορεί σε διπλό non stop CD για αυθεντικό λαϊκό κέφι. Μαζί του, μια δυνατή ορχήστρα και εξαιρετικές φωνές: Σοφία Παπάζογλου, Ηλίας Μακρής, Ιωάννα Ρόδου, Γιώργος Αιγιώτης...

Τύπος: Μουσικό CD

ΤΙΤΛΟΣ: ΤΟ ΠΕΡΙΒΟΛΙ Τ' ΟΥΡΑΝΟΥ - 2 CD

Κατηγορία: ΛΑΪΚΑ

Ερμηνευτής: ΧΡΗΣΤΟΣ ΝΙΚΟΛΟΠΟΥΛΟΣ

Συνθέτης: ΧΡΗΣΤΟΣ ΝΙΚΟΛΟΠΟΥΛΟΣ, ΓΙΩΡΓΟΣ ΖΗΚΑΣ, ΠΑΝΤΕΛΗΣ ΘΑΛΑΣΣΙΝΟΣ, ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΠΑΙΩΑΝΝΟΥ, ΧΡΗΣΤΟΣ ΚΟΛΟΚΟΤΡΩΝΗΣ, ΠΕΤΡΟΣ ΒΑΓΙΟΠΟΥΛΟΣ, ΜΑΡΙΟΣ ΤΟΚΑΣ, ΖΑΚ ΙΑΚΩΒΙΔΗΣ, ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΗΤΣΑΚΗΣ, ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΚΑΛΔΑΡΑΣ, ΜΙΧΑΛΗΣ ΣΟΥΓΙΟΥΛ, ΜΙΜΗΣ ΠΛΕΣΣΑΣ, ΓΡΗΓΟΡΗΣ ΜΠΙΘΙΚΩΤΣΗΣ, ΝΙΚΥ ΓΙΑΚΟΒΛΕΦ, ΒΑΣΙΛΗΣ ΤΣΙΤΣΑΝΗΣ, ΜΑΡΚΟΣ ΒΑΜΒΑΚΑΡΗΣ, ΜΑΝΟΣ ΛΟΙΖΟΣ, ΘΟΔΩΡΟΣ ΔΕΡΒΕΝΙΩΤΗΣ, ΣΤΑΥΡΟΣ ΞΑΡΧΑΚΟΣ, ΔΗΜΟΣ ΜΟΥΤΣΗΣ

Συμμετοχές: ΓΙΩΡΓΟΣ ΑΙΓΙΩΤΗΣ, ΗΛΙΑΣ ΜΑΚΡΗΣ, ΣΟΦΙΑ ΠΑΠΑΖΟΓΛΟΥ, ΙΩΑΝΝΑ ΡΟΔΟΥ, ΝΙΚΟΣ ΚΑΣΤΑΝΙΑΣ, ΜΑΡΙΑ ΣΠΥΡΟΠΟΥΛΟΥ

Εταιρεία: SONY MUSIC - BMG

Κυκλοφορία: 08/06/2008

Aριθμός Δίσκων: 2

Βάρος: 120 gr

Τιμή: 22.90 21,76

Περιέχει booklet με φωτογραφικό υλικό και σημείωμα του συνθέτη

A/A ΤΙΤΛΟΣ

1 ΕΥΔΟΚΙΑ - Ορχηστρικό (solo μπουζούκι Χρήστος Νικολόπουλος)

2 ΚΑΙ ΦΟΥΜΑ ΦΟΥΜΑ - Χρήστος Νικλόπουλος

3 ΣΤΩΝ ΑΓΓΕΛΩΝ ΤΑ ΜΠΟΥΖΟΥΚΙΑ - Ολοι

4 ΠΑΙΞΕ ΧΡΗΣΤΟ ΕΠΕΙΓΟΝΤΩΣ - Σοφία Παπάζογλου

5 ΧΡΟΝΙΑ ΧΕΛΙΔΟΝΙΑ - Ιωάννα Ρόδου

6 ΖΗΛΙΑ ΜΟΥ - Σοφία Παπάζογλου

7 ΟΙ ΝΤΑΛΙΚΕΣ - Ηλίας Μακρής

8 ΜΙΑ ΕΙΝΑΙ Η ΟΥΣΙΑ - Σοφία Παπάζογλου

9 ΨΙΘΥΡΟΙ ΚΑΡΔΙΑΣ - Γιώργος Αιγιώτης

10 ΥΠΑΡΧΩ - Ηλίας Μακρής

11 ΠΙΑΣ' ΤΑ ΖΑΡΙΑ - Σοφία Παπάζογλου

12 Η ΔΙΑΘΗΚΗ - Ιωάννα Ρόδου

13 ΜΕ ΣΚΟΤΩΣΕ ΓΙΑΤΙ ΤΗΝ ΑΓΑΠΟΥΣΑ - Γιώργος Αιγιώτης

14 Ο ΣΑΛΟΝΙΚΙΟΣ - Ηλίας Μακρής

15 ΕΙΜΑΙ ΑΠΟ ΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ - Σοφία Παπάζογλου

16 Ο ΠΕΝΗΝΤΑΡΗΣ - Νίκος Καστανιάς (Γιατρός)

17 ΠΑΙΖΟΥΝ ΤΑ ΜΠΑΓΛΑΜΑΔΑΚΙΑ - Νίκος Καστανιάς (Γιατρός)

18 ΤΟ ΠΟΔΗΛΑΤΟ - Ηλίας Μακρής

19 ΓΡΑΜΜΑΤΑ ΣΤΟ ΠΕΛΑΓΟ - Σοφία Παπάζογλου

20 ΤΟ ΒΡΑΔΑΚΙ (ΜΕ ΤΟ ΣΤΟΜΑ ΓΕΜΑΤΟ ΦΙΛΙΑ) - Γιώργος Αιγιώτης

21 ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΑΓΓΕΛΟΙ - Σοφία Παπάζογλου

22 ΑΙΣΘΗΜΑΤΙΕΣ - Ηλίας Μακρής

23 ΚΑΤΣΕ ΚΑΛΑ - Γιώργος Αιγιώτης

24 ΚΡΗΤΙΚΟΣ ΧΟΡΟΣ (ΖΟΡΜΠΑΣ) - Ορχηστρικό (solo μπουζούκι Χρήστος Νικολόπουλος)

25 ΤΑ ΩΡΑΙΑ ΤΟΥ ΤΣΙΤΣΑΝΗ - Ορχηστρικό (solo μπουζούκι Χρήστος Νικολόπουλος)

26 ΠΑΡΕ ΜΕ - Σοφία Παπάζογλου

27 ΚΑΡΑΒΙΑ ΧΙΩΤΙΚΑ - Ιωάννα Ρόδου

28 ΠΩΣ ΘΑ ΠΕΡΑΣΕΙ Η ΒΡΑΔΙΑ - Σοφία Παπάζογλου

29 ΚΡΑΤΑ ΓΙΑ ΤΟ ΤΕΛΟΣ - Ιωάννα Ρόδου

30 ΤΟ ΚΟΡΙΤΣΙ ΑΠΟΨΕ ΘΕΛΕΙ - Ηλίας Μακρής

31 ΠΟΤΕ ΒΟΥΔΑΣ ΠΟΤΕ ΚΟΥΔΑΣ - Γιώργος Αιγιώτης

32 Ο ΒΑΓΓΕΛΗΣ ΕΧΕΙ ΚΕΦΙΑ - Ορχηστρικό (solo μπουζούκι Χρήστος Νικολόπουλος)

33 Σ' ΑΝΑΖΗΤΩ ΣΤΗ ΣΑΛΟΝΙΚΗ - Γιώργος Αιγιώτης

34 ΤΟ ΠΟΥΛΙ - Ηλίας Μακρής

35 ΤΑ ΔΑΧΤΥΛΙΔΙΑ - Ιωάννα Ρόδου

36 ΑΣ ΠΑΝ ΣΤΗΝ ΕΥΧΗ ΤΑ ΠΑΛΙΑ - Ηλίας Μακρής

37 Ο ΜΗΝΑΣ ΕΧΕΙ 9 - Σοφία Παπάζογλου

38 ΒΡΕΧΕΙ ΠΑΛΙ ΑΠΟΨΕ - Γιώργος Αιγιώτης

39 ΣΠΑΣΜΕΝΑ ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΑ - Ιωάννα Ρόδου

40 ΣΤΟ ΣΤΑΥΡΟΔΡΟΜΙ - Σοφία Παπάζογλου

41 ΚΑΡΟΤΣΕΡΗ ΤΡΑΒΑ - Ηλίας Μακρής

42 ΞΗΜΕΡΩΝΕΙ ΚΑΙ ΒΡΑΔΙΑΖΕΙ - Ηλίας Μακρής

43 ΜΙΚΡΟΣ ΑΡΡΑΒΩΝΙΑΣΤΗΚΑ - Ηλίας Μακρής

44 ΔΕΝ ΘΑ ΞΑΝΑΓΑΠΗΣΩ - Ηλίας Μακρής

45 ΑΥΤΗ Η ΝΥΧΤΑ ΜΕΝΕΙ - Μαρία Σπυροπούλου

46 ΦΥΓΕ ΚΙ ΑΣΕ ΜΕ - Σοφία Παπάζογλου

47 ΤΟ ΔΙΧΤΥ - Μαρία Σπυροπούλου

48 ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ - Γιώργος Αιγιώτης

49 ΣΗΚΩ ΧΟΡΕΨΕ ΣΥΡΤΑΚΙ - Ορχηστρικό (solo μπουζούκι Χρήστος Νικολόπουλος)

50 ΔΕ ΛΕΣ ΚΟΥΒΕΝΤΑ - Ολοι

http://www.musical.gr/cddetails.php?gui_la...972879321&cat=2

Share this post


Link to post
Share on other sites

http://www.e-tipos.com/newsitem?id=87998

«Αντάμα με τον Ομπάμα»

Δευτέρα, 04.05.09

Ο Mανώλης Ρασούλης και ο Χρήστος Νικολόπουλος «στον Οίκο το Λευκό».

Το νέο τραγούδι τους «Αντάμα με τον Ομπάμα» συνάθροισε τον προβληματισμό και την τέχνη των δύο δημιουργών στη σύνθεση στίχου και μουσικής.

«Κάτι ψήνεται στο φούρνο της έκφρασής μας για το λαϊκό τραγούδι. Θα είναι σκουρόχρωμο, εκφραστικό, μελωδικό και πολιτικό», μας είπε ο Μανώλης Ρασούλης για τη νέα δισκογραφική δουλειά, που ολοκληρώνεται τις επόμενες εβδομάδες. Δουλειά συλλογική. Και ασπρόμαυρη. Δεν έχει σχέση με τον ΠΑΟΚ και τον ΟΦΗ («Ούτε Κούδας ούτε Βούδας»). Αυτήν τη φορά ο Μανώλης Ρασούλης μαζί με τον Χρήστο Νικολόπουλο πηγαίνουν στο «Λευκό Οίκο».

«Με τον Ομπάμα αντάμα, να σώσουμε τον κόσμο, τη Γη και τη ζωή», λέει το τραγούδι. Και η επωδός; «Καλύτερα με μαύρο στον Οίκο το Λευκό, παρά παντού μαυρίλα με βλάκα και λευκό».

Οι πρώτοι στίχοι γράφτηκαν το Νοέμβριο Μανώλης Ρασούλης και Χρήστος Νικολόπουλος, σε συμπαράταξη με τον Μπάμπη Τσέρτο, τη Σοφία Παπάζογλου, τον Κώστα Σμοκοβίτη, τον Παντελή Θεοχαρίδη και άλλους λαϊκούς ερμηνευτές και ερμηνεύτριες, συμπυκνώνουν στο CD «που ετοιμάζεται» επίκαιρα μηνύματα.

Ακούσαμε για πρώτη φορά το τραγούδι που έδωσε τον τίτλο στη συνάντηση-συνεργασία. Εξηγεί ότι «αυτή η χορωδία (όλοι εν χορώ, στο καλό λαϊκό) παραπέμπει σε πολίτες απ όλο τον κόσμο που άσκησαν δικαίωμα στο θάμα».

«Γιατί τραγούδι για τον Μπαράκ Ομπάμα;» ρωτήσαμε τον Μανώλη Ρασούλη.

«Είναι ανθρώπινος. Οχι ξινός και κρυόπλαστος. Φιλάει τη γυναίκα του. Χορεύει. Παίζει μπάσκετ. Είναι ευφυής και χαρισματικός.

Εχει λόγο και όραμα. Τον εξωραΐζουμε λίγο, αλλά ο είναι ο μαύρος που (μπορεί) ν ασπρίσει τη μοίρα μας».

Με τι συνδέεται το «Αντάμα με τον Ομπάμα»;

«Oταν ξεκίνησα ο Μάνος

Λοΐζος μ έβαλε να τραγουδήσω τα Νέγρικα Τότε μιλούσαμε για τα δικαιώματά των μαύρων. Τώρα, δικαιωματικά νιώσαμε πλανητάρχες».

Ο Μανώλης Ρασούλης με στίχο και μουσική μάς ταξιδεύει και Ανατολικά.

«Ούτε ο Πούτιν», τονίζει, «λείπει από το CD που θα παρουσιαστεί σε 3 εβδομάδες».

«Οχι στον Πούτιν πουτινιές και βρομοαμερικανιές», λέμε σ ένα άλλο τραγούδι.

Λαϊκό τραγούδι ή πολιτική;

«Και τα δύο Δεν στεκόμαστε απέναντι στους πολιτικούς. Ούτε σε στείρα άρνηση. Κάποιοι πολιτικοί διάλεξαν να κλειστούν στο κάστρο τους. Mας βλέπουν αφ υψηλού».

Στον επίλογο, τι συνοψίζουμε;

«Α, άκουσε κι αυτό πήραν φωτιά τα καύσιμα, τρέχα να βρεις το φταίχτη και κάψε του τη γούνα του τον άτιμο θεομπαίχτη».

ΑΔΑΜ ΓΙΩΡΓΟΣ

Ελεύθερος Τύπος

Δεν μπορώ να μην σχολιάσω: εάν κρίνω από κάποια σκόρπια στιχάκια, δεν θεωρώ πως πρόκειται για δουλειά που δίνει βάση στο διαχρονικό τραγούδι. Βέβαια, γίνεται αναφορά σε δυο-τρία τραγούδια τα οποία ελπίζω να είναι και τα μόνα. Όπως ευελπιστώ πως τα υπόλοιπα τραγούδια δεν θα στηρίζονται σε εξυπνακίστικα στιχάκια που ανήκουν -περισσότερο- σε άλλου είδους ρεπερτόριο, επιθεωρησιακό. Αυτά είναι καλά για να γελάμε όχι για να τραγουδάμε. Όπως καταλάβατε έχω πρόβλημα με τον στιχουργό. ΄''Όχι στον Πούτιν πουτινιές'' καλό σλογκανάκι αλλά μέχρι εκεί. Κρίμα!

Share this post


Link to post
Share on other sites

Εγώ Ελίνα μου σύμφωνα με αυτά δεν ευελπιστώ σε τίποτα.Και για να μην γράψω τίποτα που δεν πρέπει,να μην πω χειρότερο.

,σταματώ εδώ.Ο νοών νοείτω...

Α,ρε Νταλάρα πόσο δίκιο έχεις.

Share this post


Link to post
Share on other sites

Δε μου κάνει εντύπωση.

Εξάλλου ο Ρασούλης τις περισσότερες φορές -και με εξαίρεση ορισμένους στίχους στα αρχικά του βήματα- κινείται στη μετριότητα.

Τέτοιους στίχους γράφω κι εγώ, αυτό όμως ούτε στιχουργό με κάνει ούτε τους στίχους μου καθιστά ικανούς να γίνουν τραγούδια.

Share this post


Link to post
Share on other sites

Θα συμφωνήσω με τους προλαλήσαντες... Κι άλλοι είπαν για τις ...Ρασουλιές, αλλά δεν τριγυρνάνε να παριστάνουν τους μεγαλοστιχουργούς. Τι Πουτινιές, τι παπαριές... ό,τι να ναι :bored:

Share this post


Link to post
Share on other sites

Χθες έγιναν τα γυρίσματα της εκπομπής "Στην υγειά μας" με τους συντελεστές του συγκεκριμένου δίσκου. Η εκπομπή θα προβληθεί προσεχώς.

Share this post


Link to post
Share on other sites
Χθες έγιναν τα γυρίσματα της εκπομπής "Στην υγειά μας" με τους συντελεστές του συγκεκριμένου δίσκου. Η εκπομπή θα προβληθεί προσεχώς.

Η εκπομπή θα προβληθεί αυτό το Σάββατο.

Share this post


Link to post
Share on other sites

Δελτίο τύπου

Η κοινή τους ιστορία κρατάει από παλιά και έχει στεφθεί με μεγάλη επιτυχία.

Είναι υπεύθυνοι για θρυλικούς δίσκους, όπως οι «Παίξε Χρήστο Επειγόντως», «Οι Κυβερνήσεις Πέφτουνε Μα Η Αγάπη Μένει» και «Όλοι Δικοί Μας Είμαστε»

Από εκεί ξεχώρισαν μεγάλες επιτυχίες που έμειναν κλασικές στο ελληνικό τραγούδι.

Σήμερα συναντιούνται ξανά σε σύγχρονα λαϊκά τραγούδια που επιχειρούν όπως και τα προηγούμενα κοινά τους, να αποδώσουν το κλίμα των ημερών.

Ο Χρήστος Νικολόπουλος είναι από τους ελάχιστους συνθέτες που η λέξη «λαϊκός» βρίσκει την απόλυτη της έννοια. Είναι ο συνθέτης που έχει γράψει μερικά από τα πιο πολυτραγουδισμένα τραγούδια του ελληνικού τραγουδιού. Συνεπής και αστείρευτος, δεν έχει σταματήσει όλα αυτά τα χρόνια να συνθέτει τραγούδια που βρίσκουν κατευθείαν το στόχο τους.

Στο album «Με Τον Ομπάμα Αντάμα», ο Χ. Νικολόπουλος χτυπάει και πάλι τη γνήσια λαϊκή φλέβα με τραγούδια που είναι έτοιμα να μπουν στο υποσυνείδητο μας.

Ο Μανώλης Ρασούλης ξεδιπλώνει με τη χαρακτηριστική του χιουμοριστική ματιά μια σειρά από προβληματισμούς για τη σημερινή κοινωνική κατάσταση. Προβληματισμοί που γίνονται τραγούδια και εύκολα στοχοποιούν το θέμα τους: «Ο Εφραιμάκος», «Η Σκοπιανή», «Ντιβιντί», «Τα Καύσιμα». Όλα τους καυστικά σχόλια πάνω στην επικαιρότητα.

Δε λείπουν και τα ερωτικά τραγούδια. «Η Δοκιμασία», «Τέλμα Στον Έρωτα», «Μόνο Εσύ».

Την ερμηνεία των τραγουδιών εκτός από τους δύο πρωταγωνιστές, αναλαμβάνουν παλαιότεροι και δοκιμασμένοι τραγουδιστές αλλά και νεότεροι και πολλά υποσχόμενοι.

Ο Μπάμπης Τσέρτος, ο Παντελής Θεοχαρίδης, η Σοφία Παπάζογλου, ο Κώστας Σμοκοβίτης, ο Απόστολος Στεργίου και ο Γιώργος Αιγιώτης, όλοι τους αξιόλογες φωνές που δίνουν τον καλύτερο εαυτό τους.

Αντί επιλόγου, ένα απόσπασμα από το σημείωμα του Μ. Ρασούλη για το δίσκο:

«Το CD αυτό είναι το πρώτο μιας τριλογίας με το Χρήστο. Δεν επαίρομαι, θεωρώ τα τραγούδια τούτα σαν τα σακιά που βάζουν στις όχθες του ποταμού όταν αυτός ξεχειλίζει και απειλεί την πόλη. Κι αν χαμογελάσει κάποιου πικραμένου και αγχωμένου το χείλι, μ αυτά τα άσματα τόσο το καλύτερο.

Ελπίζω ότι κι ο Χρήστος συμμερίζεται τις σκέψεις μου και τα συναισθήματά μου. Ελπίζω κι εσείς.

Απολαύστε τα κι εσείς, θα γεμίσουμε τη δεξαμενή μας από την υμετέρα ευτυχία»

Share this post


Link to post
Share on other sites

Η κριτική του Γιώργου Παπαδάκη για το δίσκο "Με τον Ομπάμα αντάμα" και η απάντηση του Χρήστου Νικολόπουλου στην Ελευθεροτυπία της 2/9/09 & 16/9/09.

Με τον Ομπάμα... δράμα

Σε ήχο ελληνικό

Του ΓΙΩΡΓΟΥ Ε. ΠΑΠΑΔΑΚΗ

ΧΡΗΣΤΟΣ ΝΙΚΟΛΟΠΟΥΛΟΣ, ΜΑΝΩΛΗΣ ΡΑΣΟΥΛΗΣ:

ΜΕ ΤΟΝ ΟΜΠΑΜΑ ΑΝΤΑΜΑ

Παραγωγή: Sony

Τους χρειάστηκαν τρεις δεκαετίες για να ξανασυναντηθούν στην αγορά των δίσκων οι δύο τραγουδοποιοί, που -νεαροί και ενθουσιώδεις τότε- παρουσίασαν ορισμένες «επιτυχίες». Με κάποια δόση έπαρσης, κατά την αντίληψή μου, ο μεν Χρήστος Νικολόπουλος, μεταξύ άλλων, δήλωσε πως συναντήθηκαν προκειμένου «να δώσουμε μια απάντηση στα σύγχρονα μουσικά πράγματα. [...] Είμαστε απογοητευμένοι από το σημερινό μουσικό τοπίο. Δεν υπάρχει πια ήθος στο τραγούδι». Με την ίδια... αυτοκρατορική ιδέα, της δύναμης που ξυπνά για να βάλει τα πράγματα στη θέση τους, ο κ. Ρασούλης συμπληρώνει: «Κοντά στην πρώτη συνεργασία μας με τον Χρήστο, το 1981, η κοινωνία ανέβαινε, λάμπανε οι ορίζοντες...» (Σημ. ο καθείς που έχει μνήμη γνωρίζει τι έλαμπε το '81) «...τώρα η κοινωνία κατεβαίνει. Ομως το λαϊκό τραγούδι έπρεπε να απαντήσει σ' όλα αυτά [...] Πήρα την απόφαση να απευθυνθώ στον Χρήστο που είναι και ώριμος και ικανός...».

Το... ενδιαφέρον είναι πως αν και ο δίσκος θέλει να είναι αστείος, όλα τα παραπάνω λέγονται στα σοβαρά. Κι ακόμα: «Το cd αυτό είναι το πρώτο μιας τριλογίας [...] Δεν επαίρομαι, θεωρώ τα τραγούδια τούτα σαν τα σακιά που βάζουν στις όχθες του ποταμού, όταν αυτός ξεχειλίζει και απειλεί την πόλη».

Ωραία η παρομοίωση αλλά κάπως επικίνδυνη καθώς έχει δύο αναγνώσεις: η μία αφορά τη δράση των σακιών που στοιβάζονται στα ποτάμια, κι η άλλη το περιεχόμενό τους.

Οι δημιουργοί πάντως θεωρούν δεδομένο πως ο ποταμός ξεχειλίζει και θα μας πνίξει, δηλαδή πως το ελληνικό τραγούδι πάει για φούντο, πράγμα που, δυστυχώς γι' αυτούς, δεν είναι έτσι. Παρά τις δυσκολίες που περνά, δεν του λείπουν άξιοι και ταλαντούχοι νέοι που αν τους δοθεί η ευκαιρία (αν τους αφήσουν οι εξοφλημένοι καρχαρίες) θα δώσουν πνοή ζωής στον χώρο αυτό. Το ότι δεν το βλέπουν αυτό οι δύο τραγουδοποιοί και φέρνουν τον κατακλυσμό, είναι απορίας άξιον. Ας σκεφτούν πως αυτό μπορεί να φανεί και σαν γεροντική γκρίνια, κρίση συντηρητισμού που, αν κοιτάξουμε λιγάκι την Ιστορία, την πέρασαν όλοι σχεδόν οι επιφανείς του τραγουδιού όταν βρέθηκαν εκτός εποχής. Αφήνουμε που το να φέρνουν τον κατακλυσμό προκειμένου να... επέμβουν μετά και να μας σώσουν (όπως ισχυρίζονται), μοιάζει και με κουτοπονηριά για αφελείς πελάτες.

Δεν γνωρίζω ποιοι θα γελάσουν με τα «αστεία» του κ. Ρασούλη που και ύστερα από τόσα χρόνια δεν έχουν, κατά τη γνώμη μου, βελτιωθεί. Η ίδια άγρα εντυπωσιασμού διά πομφολύγων, ευφυολογήματα γυμνασιακού τύπου, μετρίου επιπέδου μεταπρατική διαχείριση της λόγιας και της αγοραίας παροιμιολογίας. Ιδού για παράδειγμα ένα «αστείο» του: «Καλύτερα με μαύρο στον Οίκο το Λευκό/ παρά παντού μαυρίλα με βλάκα και λευκό». Ο κ. Ρασούλης περιμένει να γελάσουμε με τη ρατσιστική αυτή (δεν βαριέσαι, ας είναι και μαύρος) αποστροφή.

Εκτιμώ την προσφορά του Χρήστου Νικολόπουλου στο λαϊκό τραγούδι και πιο πολύ εκτιμώ τον ίδιο. Διατυπώνω, όμως, άλλη μία φορά, τη γνώμη πως, γνωρίζοντας τις ικανότητές του, άλλα θα περίμενε κανείς ύστερα από τόση εμπειρία και γνώση. Οχι τα ίδια και τα ίδια στερεότυπα, όχι για πολλοστή φορά επανάληψη του εαυτού του. Δύσκολα δέχεται κανείς ότι ένας τέτοιος τεχνίτης, μετά σαράντα χρόνια, δεν έχει «ανακαλύψει» κάτι και δεν θέλει να προχωρήσει την τέχνη του λίγο παραπέρα.

http://www.enet.gr/?i=news.el.article&id=78179

Και η απάντηση του Χρήστου Νικολόπουλου στο φύλλο της 16/9/09

Ο «Ομπάμα», μια κριτική και μια απάντηση

Από τον συνθέτη Χρήστο Νικολόπουλο πήραμε την παρακάτω επιστολή, απάντηση στην κριτική του Γιώργου Ε. Παπαδάκη για τον δίσκο «Με τον Ομπάμα... Αντάμα»

«Κύριε Διευθυντά,

Με την παρούσα θα ήθελα να απαντήσω στον κύριο Γιώργο Ε. Παπαδάκη σχετικά με δημοσίευμά του στην "Ελευθεροτυπία" στη στήλη «Τέχνες» στις 2/9/2009 με τίτλο "Με τον Ομπάμα... δράμα".

Δεν με ενόχλησε η αρνητική κριτική του κυρίου Παπαδάκη για τον δίσκο "Με τον Ομπάμα... Αντάμα". Η κριτική στην κάθε μορφής τέχνη είναι λειτούργημα. Είναι απαραίτητη και εποικοδομητική, είτε είναι θετική είτε αρνητική και πάει τα πράγματα λίγο παραπέρα. Χρειάζεται όμως να τηρούνται ορισμένοι κανόνες δεοντολογίας, να υπάρχει σεβασμός και να αποφεύγονται εμπαθείς προσωπικές επιθέσεις και χτυπήματα κάτω από τη μέση.

Είναι η πρώτη φορά στην καριέρα μου όπου υποχρεώνομαι να απαντήσω σε κριτική δίσκου μου, παρ' όλο που δεν ήταν πάντοτε θετικές αλλά ήταν όμως μέσα σε κόσμια πλαίσια. Θα ήθελα να απαντήσω σε συγκεκριμένα σημεία του άρθρου. Θεωρώ ότι δεν είναι "έπαρση" όπως ισχυρίζεται ο αρθρογράφος το να θέλει ένας δημιουργός να δώσει απάντηση στα σύγχρονα μουσικά πράγματα, αλλά έντιμη καλλιτεχνική υποχρέωση, έστω και αν δεν συμφωνεί ο αρθρογράφος με το αποτέλεσμα. Οσον αφορά στα προσωπικά μου μουσικά "σακιά" που θα μπορούσαν να λειτουργήσουν σαν ανάχωμα στην πλημμυρίδα των λούμπεν τραγουδιών, δεν είναι γεμάτα "άμμο", ούτε μουσικά σκουπίδια, αλλά με σπουδαία τραγούδια μεγάλων στιχουργών και ακούμπησαν τόσο στα χείλη των μεγαλύτερων Ελλήνων τραγουδιστών όσο και στα χείλη και στις ψυχές εκατομμυρίων ανθρώπων. Ακούγονται δε κάθε βράδυ σε χώρους όπου μπορεί ακόμη να ευδοκιμεί και να επιβιώνει το καλό λαϊκό τραγούδι.

Για την παρατήρησή του, ότι επαναλαμβάνω συνεχώς τον εαυτό μου, τον πληροφορώ ότι είμαι υπερήφανος γι' αυτό. Διότι προσπαθώ να υπερασπίζομαι αυτό που υπηρετώ όλα τα χρόνια της σταδιοδρομίας μου αν και θα μου ήταν πολύ εύκολο να μετακυλήσω σε εύκολους, ευτελείς αλλά εμπορικούς δρόμους.

Αυτές οι επιλογές θα με ανήγαγαν εύκολα σε πρωταγωνιστή της σημερινής άθλιας μουσικής πραγματικότητας όπου πάρα πολλοί την ανέχονται και τη χαϊδεύουν (όπως ο κύριος Παπαδάκης) για να κρατούν τις ισορροπίες και τις σχέσεις με τους σημερινούς πρωταγωνιστές της και για να διατηρούν εναγωνίως μια δήθεν αναγνωρισιμότητα, η οποία είναι ένα από τα βασικά καταφύγια των ατάλαντων. Για τον προσβλητικό του χαρακτηρισμό "εξοφλημένοι καρχαρίες" οι οποίοι δεν δίνουν ευκαιρίες στους νέους, θα ήθελα να επισημάνω ότι εάν υπήρξα "καρχαρίας", το γνωρίζουν πολύ καλά οι εταιρείες δίσκων που συνεργάστηκα, οι επιχειρηματίες των μουσικών χώρων που εργάστηκα και οι συνεργάτες μου. Το αν δεν έχω δώσει χώρο στους νέους αυτό είναι πραγματικά αστείο, το οποίο εκτός από πρόδηλο δόλο, δείχνει και την πλήρη άγνοιά του για τη μουσική μου πορεία και τον αριθμό των νέων τραγουδιστών και στιχουργών που ανέδειξα και συνεχώς αναδεικνύω. Οπως επίσης πρέπει να γνωρίζει την αποστροφή μου και τη μη συμμετοχή μου σε κέντρα διαπλοκής και εκμετάλλευσης προς ίδιον συμφέρον.

Για τη "γεροντική μου άνοια" που αναφέρει ο κύριος Παπαδάκης (αν και είμαστε αναλόγου ηλικίας) αφορά τον ίδιο, διότι τον εμποδίζει να θυμηθεί ποιος είμαι και τι έχω δημιουργήσει στον μουσικό χώρο. Αντίθετα όμως η δική μου άνοια δεν με εμποδίζει να θυμηθώ τις μεγάλες του, αλλά εντελώς αποτυχημένες του προσπάθειες να καθιερωθεί ως μουσικός, συνθέτης και ενορχηστρωτής.

Αλλωστε, ο συγκεκριμένος κύριος πάντοτε έκανε εμπαθείς κριτικές εναντίον μου (φαίνεται ότι έχει κάποιο πρόβλημα μαζί μου), ακόμη και σε εκδόσεις δίσκων μου με τεράστια επιτυχία όπως το "Μη μιλάς, μη γελάς", "Ψίθυροι καρδιάς", "Μη μου λες αντίο" κ.ά. Μάλλον ο εν λόγω αρθρογράφος έχει κάνει μια διαστροφική επιλογή για πρότυπό του που παραπέμπει στον Γκέμπελς που πίστευε ότι "ρίχνοντας λάσπη σε έναν άσπρο τοίχο, όσο και να τον πλύνεις στο τέλος κάτι θα μείνει". Δυστυχώς όμως για αυτόν, η σοβαρότητα της εφημερίδας όπου εργάζεται και το επίπεδο των αναγνωστών της "δεν τσιμπάει και δεν κολυμπά σε δημοσιογραφικά λασπόνερα" που γράφονται για λόγους εντυπωσιασμού με κίνητρο "ας βρίσουμε μήπως κάποιος μας προσέξει".

Ευχαριστώ για τη φιλοξενία

Χρ. Νικολόπουλος, μουσικοσυνθέτης»

http://www.enet.gr/?i=news.el.article&id=82931

Share this post


Link to post
Share on other sites

Αρχικά νόμιζα οτι θα υπερασπιστεί τον Ρασούλη ο Νικολόπουλος αλλά διαψεύστηκα. Απάντησε εξαιρετικά στον κύριο Παπαδάκη, με γλώσσα ανάλογη της δικής του και με λόγια-καρφιά για τα οποία του βγάζω το καπέλο που είχε το θάρρος να τα πει.

’ντε γιατί κάποιοι κριτικοί -που έγιναν κριτικοί γιατί δεν μπορούσαν να γίνουν και τίποτε άλλο- το έχουν παρακάνει με την έπαρση και τις εξυπνάδες τους.

Share this post


Link to post
Share on other sites

http://www.pethekarditsas.gr/index.files/Page912.htm

ΧΡΗΣΤΟΣ ΝΙΚΟΛΟΠΟΥΛΟΣ-ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΡΗΤΑΣ

«ΤΑ ΑΝΘΟΤΡΑΓΟΥΔΑ»

Πρόκειται για ένα νέο CD με 14 τραγούδια (τσάμικα, συρτά, καλαματιανά, ηπειρώτικα, νησιώτικα, μακεδονικά) σε μουσική του Χρήστου Νικολόπουλου και στίχους Δημήτρη Ρήτα.

Τραγουδούν: Χρόνης Αηδονίδης, Πέτρος Γαϊτάνος, Γλυκερία, Παντελής Θαλασσινός, Αρετή Κετιμέ, Αντώνης Κυρίτσης και Παναγιώτης Λάλεζας.

Το CD περιλαμβάνει και ένα βιβλιαράκι 24 σελίδων με τους στίχους των τραγουδιών, φωτογραφικό υλικό, εισαγωγικά σημειώματα των δημιουργών κλπ.

Παραγωγή: Περιφερειακό Θέατρο Καρδίτσας.

Τιμή CD: Δέκα (10) ευρώ.

Για παραγγελίες επικοινωνήστε μαζί μας στα τηλέφωνα του Θεάτρου.

The release of the album mentioned above is delayed to end November.

Share this post


Link to post
Share on other sites

Την Παρασκευή 25 Δεκεμβρίου από τις 6 ως τις 8 το απόγευμα ο Γιώργος Τσάμπρας φιλοξενεί στην εκπομπή του το Χρήστο Νικολόπουλο.

http://i662.photobucket.com/albums/uu345/T...os71/001-11.jpg

Share this post


Link to post
Share on other sites

Επιτρέψτε μου να πω πως η Ιφιγένεια Γιαννοπούλου ήταν μιά εξαιρετική στιχουργός.Κρίμα που έφυγε απο τη ζωή νωρίς.

Δικό της τραγούδι είναι το υπέροχο ζεϊμπέκικο "Εννέα όγδοα",ένα απο τα ελάχιστα τραγούδια που έγραψαν μόνο γυναίκες,αφού την μουσική την έγραψε η Μαντώ και το τραγούδησε ο Πασχάλης Τερζής.

Share this post


Link to post
Share on other sites

Από την Εφημερίδα Espresso:

http://espressonews.gr/default.asp?pid=79&...1&artid=1310312

"Μα, ψωρίαση έχει το λαϊκό τραγούδι";

9.1.2011

Από πολύ μικρός βγήκα στη βιοπάλη με το μπουζούκι που μου έστειλε ο Θεός και βοηθούσα την οικογένειά μου.

«Υπάρχουν τραγουδιστές-φούσκες των ριάλιτι αλλά και γνωστά ονόματα που πεινάνε λόγω της κρίσης» λέει ο Χρήστος Νικολόπουλος σε συνέντευξή του στην «Espresso της Κυριακής». Ο μεγάλος λαϊκός συνθέτης μιλάει για τη σημερινή «τραγωδία» των κέντρων, τον μύθο και την πραγματικότητα των αμοιβών και την ευθύνη των πολιτικών που χρεοκόπησαν τη χώρα. Καταγγέλλει την «απέχθεια των ιδιωτικών ραδιοφώνων στο λαϊκό τραγούδι» και τη «θεατρικότητα των τηλεοπτικών ειδήσεων». Αναπολεί τα χρόνια που μεγάλωσε στο χωριό του «με φτώχεια αλλά και αγάπη». Τότε, που παιδί ακόμη έπαιζε στα πανηγύρια μαζί με τον ακορντεονίστα Μιχάλη Χρυσοχοΐδη!

Η συνέντευξη έγινε στο σπίτι του, στη Νέα Κηφισιά, στο υπόγειο στούντιο, όπου περνάει ατέλειωτες ώρες με το μπουζούκι του. Που, όπως λέει, του το έστειλε ο Θεός. Κυρίες και κύριοι, ακούστε τις πενιές ενός που «έβγαλε το Δημοτικό των πανηγυριών και το Πανεπιστήμιο των πάλκων».

- Πώς επηρεάζει η κρίση τα μαγαζιά;

Ακόμη και τα Σάββατα έχουνε πρόβλημα τα μικρά κυρίως κέντρα διασκέδασης, γιατί δεν μπορούν να ανταγωνιστούν τα μεγάλα, που έχουν προσωπικό να τρέχει για τους χορούς και τις συνεστιάσεις. Αυτά μοιάζουν σαν βιομηχανίες. Κάποια από αυτά απασχολούν είκοσι πέντε άτομα.

- Υπάρχουν τραγουδιστές-φούσκες;

Υπάρχουν από αυτή τη μόδα με τα ριάλιτι. Δημιουργούνται επιτροπές από άσχετους. Είναι ένας καλός και οι υπόλοιποι μπορεί να μην έχουν σχέση με τη μουσική ή με το θέαμα. Εκεί βγαίνουν κάτι παιδάκια που τα κάνουν και λάμπουν με σκηνοθεσίες, με ρούχα και νομίζουν ότι είναι θεοί. Οταν όμως τελειώσει η εκπομπή και κάποιοι έχουν διακριθεί, ορισμένοι έχουν ζήτηση για μία δύο σεζόν, τους περισσότερους όμως δεν τους γνωρίζει κανένας πια. Πολλοί έχω ακούσει ότι τρέχουν σε ψυχολόγους. Αυτά τα φαινόμενα μπορούμε να τα πούμε φούσκες.

- Στα παλιά καλά χρόνια, ποιο ήταν το μεγαλύτερο μεροκάματο ενός τραγουδιστής σε μια μεγάλη πίστα;

Δεν μπήκα ποτέ στα προσωπικά των τραγουδιστών. Αλλά υπήρχε ένας κανόνας: αυτός που έφερνε τον κόσμο πληρωνόταν. Πολύ λογικό. Εχουν ακουστεί για εκατομμύρια δραχμές.

- Εχει ακουστεί για μεγάλο τραγουδιστή πίστας ότι πέρυσι έπαιρνε 20.000 ευρώ τη βραδιά

Δεν πιστεύω ότι υπήρχαν τέτοια ποσά. Και να ξέρετε ότι ο πρώτος που του κόβουν το μεροκάματο, αν δεν υπάρχει δουλειά, είναι η φίρμα, ενώ οι μουσικοί και οι μικρότεροι τραγουδιστές πληρώνονται πάντα.

- Υπάρχουν τραγουδιστές που πεινάνε και είναι γνωστά ονόματα;

Σήμερα, ναι, που δεν έχουν να ζήσουν. Και γνωστά ονόματα. Το προνόμιο του τραγουδιστή είναι ότι, αν του τύχουν δυο τρία καλά χρόνια, κάνει μια μπάζα για τα επόμενα. Το πρόβλημα είναι ότι, όταν βγάζει τα πολλά, δημιουργεί υποχρεώσεις, σπίτια, αυτοκίνητα κ.λπ., γιατί νομίζει ότι θα βγάζει πάντα

- Με τα δικαιώματα της ΑΕΠΙ τι γίνεται;

Μια χαρά είναι, διαχειρίζεται το δικαίωμα του δημιουργού να εισπράττει αυτό που του αναλογεί από τα πνευματικά του δικαιώματα. Λειτουργεί με αγώνα, γιατί δεν υπάρχει καμιά στήριξη από το κράτος σε δημιουργούς και τραγουδιστές.

- Αυτό που λένε ότι η ΑΕΠΙ πηγαίνει σε μαγαζιά και καφενεία με πράκτορες και, αν ακούγεται κάποιο τραγούδι, ζητάει λεφτά από τον καφετζή και τον ζαχαροπλάστη ισχύει;

Παντού πρέπει να πάει. Για να γίνει ένα τραγούδι, χρειάζονται δεκάδες ώρες στο στούντιο. Απλώς, έχει δημιουργηθεί φασαρία από κάποιους που δεν εννοούν ότι πρέπει να πληρώνουν. Γιατί το καφενείο δεν βάζει μουσική; Αν δεν είναι χρήσιμο εργαλείο γι αυτούς, ας μη βάζουν μουσική!

- Φέτος, πού εμφανίζεσθε;

Φέτος δεν θέλω να βιώσω την τραγωδία που βιώνουν τα κέντρα διασκέδασης και δεν δουλεύω. Θα κάνω όμως κάποιες εμφανίσεις στην Κύπρο και στον Βόλο και προσεχώς στον Πειραιά, στο «Ποπ Κορν», σε μουσική σκηνή, με απόλυτη καλλιτεχνική εμφάνιση μαζί με τη Ζέτα Καλημέρη και με έναν νέο τραγουδιστή, τον Γιώργο Μυριώτη, που παίζει και πολλά όργανα.

- Ποιες είναι οι καινούργιες δισκογραφικές δουλειές σας;

Υπάρχουν αλλά δεν είναι εμπορικές πια, δεδομένου ότι οι πωλήσεις είναι μηδενικές και όχι μόνον οι δικές μου. Παλιά, με τον Νταλάρα πούλησα 320.000 CDs. «Μη μιλάς κινδυνεύει η Ελλάς» του Λευτέρη Παπαδόπουλου. Αυτό είναι και το ρεκόρ μου. Το τελευταίο διάστημα, έκανα δύο δίσκους, έναν με τον Ρασούλη και έναν με τον Λιδάκη, με τον εξαίρετο αυτό τραγουδιστή, και είχαν παταγώδη, μεγαλειώδη αποτυχία! Διότι στα ιδιωτικά ραδιόφωνα, μόλις ακούσουν μπουζούκι, βγάζουν σπυριά. Υπάρχουν βεβαίως και κάποιοι, ελάχιστοι ραδιοφωνικοί σταθμοί που παίζουν λαϊκά τραγούδια, αλλά τα πρωτοκλασάτα παίζουν μόνο ποπάκια. Και διαμάντια να βγάλει ένας σημερινός συνθέτης, αν δεν ακουστούν, δεν θα γίνει τίποτα.

- Η ιδιωτική τηλεόραση πώς σας αντιμετωπίζει;

Δεν έχουν μουσικές εκπομπές αλλά έχουν μαγειρεία και κουτσομπολιά. Εγώ σταμάτησα να βλέπω πια. Εντάξει, υπάρχει κόσμος που βλέπει Τι να κάνουμε πια.

- Δελτία ειδήσεων βλέπετε;

Βλέπω, αν και με καταπλακώνουν. Δεν μου αρέσει το θέαμα. Βλέπω απλώς για να μαθαίνω κάποιες ειδήσεις που πιθανόν να αγγίζουν την πραγματικότητα Και οι παρουσιαστές έχουν γίνει ηθοποιοί στα παράθυρα. Ο ένας μαλώνει δήθεν με τον άλλον. Είναι μια παράσταση. Μόνο του Σπύρου Παπαδόπουλου η εκπομπή είναι καλή. Τα κρατικά ραδιόφωνα είναι καλά, τελευταία όμως δεν ξέρω ποιοι ανέλαβαν, αισθάνομαι ότι, ενώ έπαιζαν καλά λαϊκά, άρχισαν να τα σουτάρουν. Μα, ψωρίαση έχει για ορισμένους το λαϊκό τραγούδι;

- Ποιο τραγούδι θα αφιερώσετε στους αναγνώστες μας;

Το «Ξημέρωμα», Λιδάκης σε στίχους Ποάλα: «Μ ένα ταξίδι στο μυαλό τα ριξα όλα στο βυθό και βγήκα στον αιώνα / λευκό πανάκι η καρδιά και το κορμάκι μου μπροστά γυμνό σε μια γοργόνα / καπετάνιος ο καημός, δύσκολος καιρός».

Ο Χρυσοχοΐδης και το ακορντεόν του...

- Θέλω να μας πείτε για το χωριό σας, το Καψοχώρι Ημαθίας, για τα παιδικά σας χρόνια, για τους γονείς

Η οικογένειά μου ήταν πάμφτωχη, ο πατέρας ήταν αγρότης και ένα διάστημα υπήρξε αγροφύλακας. Και η μητέρα, αγρότισσα. Είχαμε λίγα χωράφια και τα αδέρφια μου έκαναν άλλες δουλειές. Ο ένας ήταν λευκοσιδηρουργός, ο άλλος πουλούσε κότες και ο άλλος δούλευε μάστορας σε μηχανάκια. Το χαρτζιλίκι δεν υπήρχε, οι παιδικές χαρές δεν υπήρχαν, το κρέας, ελάχιστο. Φτώχεια και των γονέων. Δουλειά από μωρό παιδί. Ημουν έντεκα χρόνων και κουβάλαγα σωλήνες ποτίσματος. Από πολύ μικρός βγήκα στη βιοπάλη με το μπουζούκι που μου έστειλε ο Θεός και βοηθούσα την οικογένειά μου.

- Ξέρω ότι στα πανηγύρια παίζατε με τον Μιχάλη Χρυσοχοΐδη, τον σημερινό υπουργό, που έπαιζε ακορντεόν. Επαιζε καλά;

Ναι, ναι Ο Μιχάλης είναι από το διπλανό χωριό, το Νησί. Καλά έπαιζε Το έχει ακόμα το ακορντεόν.

- Νοσταλγείτε εκείνα τα χρόνια;

Βεβαίως, γιατί σήμερα δεν υπάρχει αυτή η ζεστασιά, ο ένας να βλέπει τον άλλον. Εγώ είμαι παραδοσιακός, τρελαίνομαι για την οικογένειά μου. Ο πατέρας μου έφυγε γύρω στα εξήντα εννέα και τη μητέρα τη χάσαμε πριν από δύο χρόνια. Εχει μείνει ένας αδερφός μόνο, αλλά πηγαίνω πολύ συχνά στο χωριό.

«Ο πλούτος φτώχυνε την Ελλάδα»

- Τι λέτε για το ΠΑΣΟΚ; Τι λέτε για τους υπευθύνους που μας έφεραν στη χρεοκοπία;

Εχω αποστασιοποιηθεί από αυτά. Ημουν δημοτικός σύμβουλος και μετά νομαρχιακός σύμβουλος. Δεν μου άρεσε το χόμπι αυτό. Τα συμβούλια αυτά είναι μια μικρή Βουλή. Το «όχι» εκεί είναι το «όχι» του κόμματος. Γι αυτό αποσύρθηκα. Είμαι πολύ απογοητευμένος. Οσον αφορά την κρίση, ο κόσμος είναι σε πανικό. Φαίνεται στα μάτια του. Το ΠΑΣΟΚ είχε μια τραγική κατάσταση στα χέρια του. Οι προηγούμενοι έπρεπε να εξαφανιστούν για τουλάχιστον δύο χρόνια. Ομως, το θράσος είναι μεγάλο. Βγαίνουν και τα ρίχνουν στο ΠΑΣΟΚ, το οποίο και αυτό φταίει βεβαίως από τα προηγούμενα χρόνια και για κάποιους μήνες που ήταν αδρανοποιημένο. Η ουσία του προβλήματος δημιουργήθηκε τα τελευταία χρόνια.

- Τον Αντώνη Σαμαρά πώς τον βλέπετε;

Συμπαθής είναι. Ομως, η Ντόρα είναι πιο συγκεκριμένη και πιστεύω θα ήταν καλύτερη στο κόμμα.

- Η Κομμουνιστική Αριστερά;

Εχει τις περγαμηνές του παρελθόντος. Σήμερα, δείχνει εικόνα αντίδρασης σε όλα και για όλους. Αυτό δεν είναι καλή εικόνα κατά την άποψή μου.

- Ο ΣΥΡΙΖΑ;

Καλοί είναι, αλλά δεν μου άρεσε που διασπάστηκαν. Ημουν φιλικός προς εκείνους. Επρεπε να βρουν τρόπο να είναι ενωμένοι, γιατί η αντιπολίτευση χρειάζεται.

- Ο Γιώργος Καρατζαφέρης;

Κάποια πράγματα που λέει δεν είναι άσχημα. Εχει μια γλώσσα κατανοητή, λέει τα πράγματα με το όνομά τους. Οι ακρότητες που διέπουν το κόμμα του δεν μου αρέσουν, παρ ότι ο ίδιος έχει πάει αριστερά της Δεξιάς

- Πείτε μου ένα αρνητικό και ένα θετικό του Γιώργου Παπανδρέου.

Το θετικό είναι ότι κάνει προσπάθεια. Το αρνητικό είναι ότι θα μπορούσε να ήταν καλύτερος αρχηγός, να κάνει πράγματα με περισσότερη μελέτη την ώρα που έπρεπε.

- Αλλαξε η Ελλάδα, κύριε Νικολόπουλε; Αλλαξε ο Ελληνας;

Ολοι φταίμε γι αυτό που συμβαίνει στην Ελλάδα. Ακόμη κι εμείς. Εγώ, που μπορεί να υποχώρησα σε πιο λίγα πράγματα, αυτοί που κυβερνούν, ο λαός, ο κόσμος, όλοι φταίμε. Μάθαμε όλοι σε έναν εύκολο τρόπο ζωής. Ξέρω ανέργους που, αν τους πεις ότι τους βρήκες δουλειά στη Θήβα, θα σου πουν «στη Θήβα θα πάω να δουλέψω;». Ολοι μάθανε στις κάρτες, στα δάνεια, στα αυτοκίνητα. Κάθε οικογένεια έχει τέσσερα αυτοκίνητα. Μας καλομάθανε και κακομάθαμε. Αυτά πρέπει να τα ξεχάσουμε πια. Πρέπει να αλλάξουμε τον τρόπο ζωής μας, να περιοριστούμε και να γίνουμε καλύτεροι άνθρωποι. Διότι ο πλούτος φτώχυνε την Ελλάδα! Η συμπεριφορά του κόσμου πρέπει να αλλάξει. Είναι βεβαίως όλοι αγριεμένοι. Εντάξει, κακώς που δεν δικαστήκανε ορισμένοι πολιτικοί. Δεν είναι όλοι βεβαίως. Ξέρω πολιτικούς που δεν είχαν να τελειώσουν το σπίτι τους.

ΚΩΣΤΑΣ ΜΑΡΔΑΣ

Share this post


Link to post
Share on other sites

Ο τίτλος τα λέει όλα!

Ευχαριστούμε,thes!

Share this post


Link to post
Share on other sites
Guest
You are commenting as a guest. If you have an account, please sign in.
Reply to this topic...

×   You have pasted content with formatting.   Remove formatting

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

Loading...