Sign in to follow this  
Followers 0
Tasos

Η "Ρωμιοσύνη" και ... ο Αγγελάκας

23 posts in this topic

Μέχρι σήμερα νόμιζα ότι κάποια έργα μεγάλων δημιουργών τυγχάνουν της γενικής αποδοχής, τουλάχιστον από τους ανθρώπους του πολιτισμού και μάλιστα όταν αυτά τα έργα έχουν ταυτιστεί απόλυτα με δραματικές περιόδους της νεότερης ιστορίας μας.

Όμως φαίνεται πως έκανα λάθος...

Στο 1ο τεύχος του νέου περιοδικού "OCTAVA" υπάρχει αφιέρωμα στον Μάνο Χατζιδάκι. Ανάμεσα σ' αυτούς που γράφουν την άποψή τους για τον Χατζιδάκι είναι και ο Γιάννης Αγγελάκας(από το γνωστό συγκρότημα ΤΡΥΠΕΣ). Ο Αγγελάκας λοιπόν επέλεξε να μιλήσει θετικά για τον Χατζιδάκι..."γκρεμίζοντας" τον Θεοδωράκη και μαζί του και τον Ρίτσο και τον Νταλάρα και την "Ρωμιοσύνη" και τα "18 Λιανοτράγουδα της πικρής πατρίδας"!...

Γράφει ο Αγγελάκας:

"...Από τη μέρα που έπεσε η Χούντα, μας είχαν φάει τ' αυτιά για έναν μεγάλο Έλληνα συνθέτη, τον Θεοδωράκη, που έγραφε επαναστατικά τραγούδια. Περιμέναμε πως και πως να τον ακούσουμε. Και ο πρώτος δίσκος που άκουσα ήταν με τον Νταλάρα να λέει "Τη Ρωμιοσύνη μη την κλαις". Μου' ρθε να βάλω τα κλάματα. Ήταν μία από τις μεγαλύτερες μουσικές απογοητεύσεις της ζωής μου. Μου φάνηκε - σαν ήχος, σαν ύφος, σαν λόγια-κάτι τελείως ξεπερασμένο. Κατάλληλο μόνο για soundtrack της ΚΝΕ. Επαναστατικά τραγούδια του βουνού όταν εμείς ήμασταν ήδη στις λεωφόρους. Εμένα όλο αυτό το πακέτο "ΚΝΕ - Θεοδωράκης - Επανάσταση" μου βρώμαγε...".

Αυτά, κι ο καθένας ας κρίνει.

Πάντως, η αλήθεια είναι, πως κι εγώ όταν πρωτάκουσα "Τη Ρωμιοσύνη μη την κλαις" έκλαψα σαν τον Αγγελάκα. Μόνο που έκλαψα για τα βάσανα ενός υπερήφανου Λαού και για τους χιλιάδες αγωνιστές του που μαρτύραγαν και στέναζαν στις φυλακές και τις εξορίες της χούντας...

Share this post


Link to post
Share on other sites

Νομίζω ότι τα σχόλια έιναι περιττά.Η ηλιθιότητα και η αγνωμοσύνη στα ύψιστα όριά της.

Share this post


Link to post
Share on other sites

Κι εμένα μου έρχεται να βάλω τα κλάματα από τα νεύρα μου!! :mad: Κάτι ήξερα που ούτε καν διάβασα τη γνώμη του Αγγελάκα για τον Χατζιδάκι. Αν ζούσε ο ίδιος θα ντρεπόταν να έχει τέτοιους "φίλους".

Δεν μπορείς, πάντως, ειδικά αν έχεις ασχοληθεί έστω και λίγο με τη μουσική να απορρίπτεις κατ' αυτό τον τρόπο δίσκους-σταθμούς της ελληνικής δισκογραφίας και ιστορίας.

Όσον αφορά στο σχόλιο "...Επαναστατικά τραγούδια του βουνού όταν εμείς ήμασταν ήδη στις λεωφόρους", προσωπικά έχω πάψει εδώ και πολλά χρόνια να πιστεύω όσους διαλαλλούν τις επαναστάσεις τους. :music::huh:

Θέλω να καταλήξω και να πω ότι μπορεί η μουσική που εισήγαγε ο Αγγελάκας και η παρέα του να ήταν ένα διαφορετικό άκουσμα που άξιζε προσοχής, αλλά νομίζω ότι λίγος σεβασμός και εκτίμηση δε βλάπτει... Αν όλοι σκεφτόμασταν όπως αυτός, τότε μάλλον αυτός δε θα υπήρχε μουσικά.

Share this post


Link to post
Share on other sites

Έλα ρε σοβαρά τα είπε αυτά? Και να σκεφτείς ότι είχα πάρει το περιοδικό, αλλά δεν το διάβασα αυτό...Αν είναι δυνατό, ας φτάσει αυτός να γράψει έστω τα μισά όμορφα τραγούδια απ' τον Μίκη και ας μιλήσει...

Παιδιά, επειδή είμαι λίγο άσχετη...τη Ρωμιοσύνη δεν την είχε ηχογραφήσει ο Μπιθικώτσης? Ή μόνο το ’ξιον εστί? Ο Νταλάρας πότε περίπου την ηχογράφησε? Θέλω τις γνώσεις σας.... :)

Share this post


Link to post
Share on other sites

Δεν υπάρχει (επίσημη) ηχογραφηση της Ρωμιοσύνης με τον Νταλάρα.

Υπάρχει το τραγούδι που λέει «την Ρωμιοσύνη μην την κλαις», που είναι ένα από τα 18 Λιανοτράγουδα της πικρής πατρίδας. Πήγε στο Παρίση λίγο πριν πέσει η Χούντα να τα ηχογραφήσει.

Υπάρχει live ηχογραφηση του Αξιον Εστί με τον Νταλάρα από το Ηρώδειο (1988).

Και ελπίζουμε όλοι εδώ μέσα πώς θα γίνουν δίσκο οι δυο συναυλίες Ρωμιοσύνη / Αξιον Έστι του περασμένου Νοέμβρή.

Και μην νομίζεις, μπορώ να στα πω τώρα γιατι τα έμαθα από τα παιδια εδώ μέσα - αν με ρωτούσες πριν από πέντε χρόνια αν ζει ο Θεοδωράκης ή όχι πια, δεν θα ήξερα να σ' απαντήσω - αλλά ό,τι θες να μάθεις σου το λένε :)

Share this post


Link to post
Share on other sites

Ρε παιδιά, αυτόν τον Αγγέ... ναι, αυτόν τελως πάντων, τον ξέρει η μάνα του? Έχει κάνει κάτι για αυτήν την ταλαίπωρη ελληνική μουσική? Γιατί μόνο αυτοί που έχουν κάνει κάτι δικαιούνται να λένε και να κρίνουν... Τώρα, όσον αφορά τις Τρύπες, αφήστε το καλύτερα...

Share this post


Link to post
Share on other sites

Υ.Γ.: ΚΑΛΑ ΠΟΙΟΣ ΕΙΝΑΙ ΡΕ ΠΑΙΔΙΑ ΑΥΤΟΣ ΠΟΥ ΚΡΙΝΕΙ ΕΤΣΙ ΤΟ ΓΙΑΝΝΗ ΡΙΤΣΟ ΚΑΙ ΤΟΝ ΜΙΚΗ ΘΕΟΔΩΡΑΚΗ, ΔΥΟ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΣΤΟ ΧΩΡΟ ΤΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ!!!!!!!! Ε ΚΑΛΑ, ΕΙΠΑΜΕ ΝΑ ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΡΙΤΙΚΗ, ΔΕ ΛΕΩ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥ ΧΡΗΣΙΜΗ, ΑΛΛΑ ΤΟ ΠΑΡΑΞΗΛΩΣΑΝ ΜΕΡΙΚΟΙ!!!!!!! Ε Λ Ε Ο Σ!!!!!!!

Share this post


Link to post
Share on other sites

Παρακαλώ συγχωρείτε την ξένη αν λέω τώρα μια βλακεία, αλλά... η κατηγορία του Αγγελάκα, πολιτική ήτανε ή μουσική;

Share this post


Link to post
Share on other sites
Ρε παιδιά, αυτόν τον Αγγέ... ναι, αυτόν τελως πάντων, τον ξέρει η μάνα του?

Εμένα πάντως μόνο ο ’γγελος-megalimpougatsa μου'ρχεται στο νου.Αλήθεια ρε παιδιά που εξαφανίστηκε ο ’γγελος; :confused:

Share this post


Link to post
Share on other sites

Geske, δεν ξέρω αν πίσω από τα λεγόμενά του κρύβεται και κάποια πολιτική κατηγορία, αλλά στο κείμενό του στο περιοδικό, γράφει καθαρά ότι : " ...ήταν μια από τις μεγαλύτερες μουσικές απογοητεύσεις της ζωής μου. Μου φάνηκε - σαν ήχος, σαν ύφος, σαν λόγια - κάτι τελείως ξεπερασμένο."!!!

Αλλά, μου φαίνεται, ότι έχει πολύ δίκιο ο Θανάσης... :)

Share this post


Link to post
Share on other sites
Ρε παιδιά, αυτόν τον Αγγέ... ναι, αυτόν τελως πάντων, τον ξέρει η μάνα του?

Εμένα πάντως μόνο ο ’γγελος-megalimpougatsa μου'ρχεται στο νου.Αλήθεια ρε παιδιά που εξαφανίστηκε ο ’γγελος; :)

ΧΑ ΧΑ ΧΑ ΧΑ ΧΑ ΧΑ ΧΑ ΧΑ ΧΑ ΧΑ ΧΑ ΧΑ ΧΑ ΧΑ ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! !

Share this post


Link to post
Share on other sites

ΑΝ πραγματικά ο άνθρωπος έβαλε τον δίσκο με την σκέψη «τώρα θ' ακούω κάτι πάρα πολύ ωραίο» και δεν... πώς να το πω... δεν τον άγκιξε; έτσι; τότε τον λυπάμαι πάρα πολύ, γιατί είναι πολύ άσχημη εμπιρία. Και γίνονται αυτά τα πράγματα, το έχω ζήσει κι εγώ, να πάω σε μια παράσταση και να βγω πολύ λυπημένη αφού την ήθελα τΟσο να είναι ωραία, και δεν μ' αρεσε, δεν με συγκίνησε.

Αλλά το «ξεπερασμένο» που λέει, αυτό με πειράζει. Στην πραγματικά μεγάλη μουσική δεν υπάρχει το «ξεπερασμένο», μόνο στην μόδα υπάρχει - και στις θεωρίες, στις ιδεολογίες κλπ...

Share this post


Link to post
Share on other sites

Τι λέτε τώρα! Δεν ξέρετε τον Αγγελάκα; Αυτόν που έχουν αναγάγει σε ήρωα της μουσικής και του ''περιθωρίου''; Αυτόν που με δυο δίσκους νομίζει πως μπορεί να κρίνει τον Θεοδωράκη τόσο απαίδευτα. Να τον χαίρονται τον ήρωά τους! Αυτό θα πω... Μας έχουν τρελάνει πια! :blink: :mad:

Share this post


Link to post
Share on other sites

Και μιας και αναφέρθηκε και η Ekostel να πω ότι προωθείται απίστευτα από τα ραδιόφωνα.Τέτοια προώθηση καινούριου CD έχω να δω(ή μάλλον να ακούσω) πολλά χρόνια.

Share this post


Link to post
Share on other sites

Ναι και κυρίως από τον Μελωδία. Εμένα δε μ' αρέσει καθόλου η φωνή του, ούτε οι μουσικές του, μερικοί στίχοι είναι καλοί νομίζω και παίζει καλή κιθάρα. Αλλά μέχρι εκεί.

Share this post


Link to post
Share on other sites

Αυτοί οι οποίοι προσπαθούν να κρίνουν του Μύθους και τους Θρύλους, χωρίς οι ίδιοι να είναι κάτι παρόμοιο, δεν είναι τίποτε άλλο από αποτυχημένα και κομπλεξικά άτομα... Αλλά, αγαπητοί μου φίλοι, ας κλείσουμε αυτό το topic... Ας μη κάνουμε πιο γνωστό αυτόν τον υπάνθρωπο...

Share this post


Link to post
Share on other sites
Αυτοί οι οποίοι προσπαθούν να κρίνουν του Μύθους και τους Θρύλους, χωρίς οι ίδιοι να είναι κάτι παρόμοιο, δεν είναι τίποτε άλλο από αποτυχημένα και κομπλεξικά άτομα... [...] Ας μη κάνουμε πιο γνωστό αυτόν τον υπάνθρωπο...

Δεν έχω την παραμικρή ιδέα ποιος είναι αυτός ο Αγγελάκας, αλλά τέτοιου είδους χαρακτηρισμοί φανερώνουν μια στάση που δεν μου αρέσει καθόλου. :music:

Ειδικά για τον όρο "υπάνθρωπος" ας διευκρινίσω ότι τουλάχιστον στη γερμανική γλώσσα είναι τελείως απαράδεκτος αφού "καθιερώθηκε" από τους Ναζί - ως χαρακτηρισμός εκείνων που τους έστειλαν μετά στα στρατόπεδα συγκέντρωσης!!

Καλό θα ήταν λοιπόν, ο φανατισμός σε καλλιτεχνικά ζητήματα και οι φαντασίες περί "Μύθων" και "Θρύλων" να μην οδηγήσουν σε τόσο περιφρονητικό τρόπο σκέψης και τόσο βάναυση γλώσσα. :music::rolleyes:

Share this post


Link to post
Share on other sites

Μα καλά γιατί πάει το μυαλό σου σε Ναζί; Με τη λέξη "υπάνθρωπος" εννοώ αυτόν ο οποίος είναι αχρείαστο να ασχολείται κανείς μαζί του... Τώρα όσον αφορά τους "Μύθους και Θρύλους" τα έχουμε πει σε άλλο topic και δε χρειάζεται να το ξαναπούμε... Αλλά όπως είπα, ας το κλείσουμε το ταλαίπωρο το topic και να μη ξανααχοληθούμε με κάτι τέτοια φαινόμενα και κάτι τέτοια πρόσωπα, διότι πέφτουμε στο επίπεδό τους...

Share this post


Link to post
Share on other sites

Υ.Γ.: Μη λες τέτοια γιατί θα είναι και κανένας αριστερός εδώ και θα μας αρχίσει στις βρισιές... :wow: Πάντως ειλικρινά, δεν είχα καμιά επίγνωση της πλήρους σημασίας της λέξης "υπάνθρωπος"... Αν ήξερα δε θα τη χρησιμοποιούσα...

Share this post


Link to post
Share on other sites
Μα καλά γιατί πάει το μυαλό σου σε Ναζί;

Για τον λόγο που ανέφερα: Η λέξη είναι "εφεύρεση" των Ναζί. (Αν θέλεις περισσότερες πληοροφορίες πάνω σ αυτό μπορώ να σε παραπέμψω σε ιστοσελίδες που ασχολόυνται με το θέμα.) Και σύμφωνα με όσα λέει το λεξικό του Μπαμπινιώτη, στην ελληνική γλώσσα πέρασε ως δάνειο κατευθείαν από τα γερμανικά (στα οποία η έκφραση είναι "Untermensch")!

Αλλά και πέρα από τον "υπάνθρωπο", ούτε και οι χαρακτηρισμοί "αποτυχημένος" και "κομπλεξικός" δεν είναι οι σωστοί όταν δεν κατηγορούμε κάποιον για τίποτε άλλο παρά να αξιολογεί ορισμένα καλλιτεχνικά ή/και ιστορικά γεγονότα με διαφορετικό (έστω και "λανθασμένο") τρόπο.

__________

ΥΓ: Καλά. Στο μεταξύ διάβασα το δικό σου ΥΓ και είδα πως διευκρίνισες τη στάση σου ως προς την έκφραση "υπάνθρωπο". Φαίνεται πως αφομοιώσατε τον όρο στην γλώσσα σας χωρίς να είχατε ιδέα για την (ιδεολογική) προέλευσή του.

Share this post


Link to post
Share on other sites

Αλλά και πέρα από τον "υπάνθρωπο", ούτε και οι χαρακτηρισμοί "αποτυχημένος" και "κομπλεξικός" δεν είναι οι σωστοί όταν δεν κατηγορούμε κάποιον για τίποτε άλλο παρά να αξιολογεί ορισμένα καλλιτεχνικά ή/και ιστορικά γεγονότα με διαφορετικό (έστω και "λανθασμένο") τρόπο.

__________

ΥΓ: Καλά. Στο μεταξύ διάβασα το δικό σου ΥΓ και είδα πως διευκρίνισες τη στάση σου ως προς την έκφραση "υπάνθρωπο". Φαίνεται πως αφομοιώσατε τον όρο στην γλώσσα σας χωρίς να είχατε ιδέα για την (ιδεολογική) προέλευσή του.

Τελικά φίλε Michael,ρώτησα και έμαθα ότι αυτός ο Αγγέλακας είναι ένας τραγουδιστής του οποίου το πρώην συγκρότημα (Τρύπες) αυτή τη στιγμή στο σχολείο μου ακούνε κάτι τραμπούκοι χαζοροκάδες, οι οποίοι υπερηφανεύονται ότι είναι αναρχικοί με τον πολιτισμένο όρο, βεβαίως (ξύλο, σπασμένα μαγαζιά, κ.τ.λ.).

Τώρα όσον αφορά το "υπανθρωπος" νόμιζα ότι σημαίνει τιποτένιος, άχρηστος. Δεν είχα καμιά επίγνωση για τον όρο των Ναζί "κατώτερος άνθρωπος"...

Share this post


Link to post
Share on other sites

Στο αφιέρωμα του Μελωδία την 17η Νοεμβρίου ένας από τους ανθρώπους που μίλησαν για το πολιτικό τραγούδι ήταν ο Γιάννης Αγγελάκας και είπε τα εξής...

14.00-16.00 Εκπομπή Νίκου Μωραΐτη και Χρήστου Παπαμιχάλη.

Χρήστος Παπαμιχάλης: "[...]Τα ερωτήματα είναι δυο: αν υπάρχει σήμερα έδαφος για πολιτικό τραγούδι και δεν υπάρχει το ίδιο το τραγούδι το πολιτικό το οποίο έχουμε ανάγκη, εντός εισαγωγικών ή εκτός εισαγωγικών, αν δεν ισχύει τίποτα απ' αυτά τα δυο ή και τα δυο και αν έχει γίνει η εποχή μας τόσο "απολιτικ" ή έχει μεταλλαχτεί το πολιτικό τραγούδι σήμερα. Τι -τέλος πάντων- είναι το πολιτικό τραγούδι σήμερα."

Γιάννης Αγγελάκας: "Δε μπορώ ν' απαντήσω μ' αυτή την τάξη και μ' αυτή τη σειρά που μου τα βάζεις γιατί για το πολιτικό τραγούδι έχω μια περίεργη σχέση, μ' αυτό που λέγεται πολιτικό τραγούδι. Δηλαδή πρωτοάκουσα πολιτικό τραγούδι όταν ήμουν 14 χρονών μετά τη μεταπολίτευση, ως τότε δεν ξέραμε τι γινόταν βέβαια, πιτσιρικάδες ήμασταν, και μετά μάθαμε ότι υπάρχει δημοκρατία, υπήρχαν οι αντιστασιακοί, υπήρχε και το πολιτικό τραγούδι. Ένα τραγούδι που δεν ξέραμε πώς ήταν, αλλά μας ακουγόταν πολύ μυθικό, περιμέναμε να τ' ακούσουμε. Μετά τη μεταπολίτευση το πρώτο πολιτικό τραγούδι που άκουσα ήτανε τον Νταλάρα να τραγουδάει "Τη Ρωμιοσύνη μη την κλαις", του Μίκη Θεοδωράκη. Που επίσης τον Μίκη Θεοδωράκη εμείς δε τον ξέραμε καθότι πιτσιρικάδες, κι όπως ακούγαμε τ' όνομά του νομίζαμε ότι θ' ακούσουμε κάτι τέλος πάντων είχα φτιάξει ένα μύθο μέσ' το μυαλό μου. Όταν άκουσα το "Τη Ρωμιοσύνη μη την κλαις" απογοητεύτηκα τελείως. Δε μου φάνηκε ότι είχε να μου δώσει τίποτα αυτό το τραγούδι. Όταν λοιπόν άκουσα αυτό το πρώτο πολιτικό τραγούδι που άκουσα στη ζωή μου πιτσιρικάς, κάτι δε μου πήγε καλά. Μου φάνηκε πολύ ξύλινο, πολύ ψεύτικο, μπορεί να είχε νόημα άλλες εποχές αλλά τη συγκεκριμένη εποχή έτσι όπως ζούσαμε κάτι δε μου άρεσε. Δεν ξέρω, ίσως μέσα στην αθωότητά μου να είχα υποψιαστεί ότι μέσα σ' αυτό που ερχότανε και λεγόταν πολιτικό τραγούδι σε μερικά χρόνια θα είχε κατακλύσει(;; ) με διάφορες ανόητες εκδοχές, ήταν ένα τραγούδι το οποίο δούλεψε σαν προσπέκτους και σαν σάουντρακ για καινούριες καριέρες καινούριων προοδευτικών καλλιτεχνών και πολιτικών. Έτσι ας πούμε ήταν το τραγούδι που άκουγαν οι άνθρωποι που αργότερα μας κυβερνήσανε, η γενιά του Πολυτεχνείου που αργότερα έγινε γενιά του Χρηματιστηρίου, και τα λοιπά. Οπότε με τέτοιες σκέψεις σκέφτομαι ότι, τι είναι πολιτικό τραγούδι τελικά κι αν έχει προσφέρει τίποτα αυτό το πολιτικό τραγούδι, και αν υπάρχει πολιτικό τραγούδι, αλλά τελικά σκεπτόμενος και ψάχνοντας να βρω πώς μπορεί να δουλέψει κατέληξα στο ότι πολιτικό τραγούδι είναι οποιοδήποτε τραγούδι έχει μια καθαρή αγωνία μέσα του, μια ομορφιά, κάτι που μας δίνει κουράγιο, κάτι που μας δίνει έμπνευση να αντέχουμε στην καθημερινότητά μας, να την αντιμετωπίζουμε πιο ζεστά, πιο ανθρώπινα, να μας επιτρέπει να ονειρευόμαστε ότι μπορούμε να κάνουμε τον κόσμο και τους εαυτούς μας καλύτερους. Κι απ' αυτή την άποψη πολιτικό τραγούδι θα μπορούσε να είναι κι ένα τραγούδι που θα έλεγε ξέρω γω, Χάρτινο το φεγγαράκι, ψεύτικη ακρογιαλιά. Και έτσι σιγά-σιγά συντονίστηκα (;; ) και κατάλαβα ότι τελικά ο μεγαλύτερος πολιτικός συνθέτης και διανοητής στη χώρα μας τα τελευταία χρόνια ήταν ο Μάνος Χατζιδάκις. Τώρα τι άλλο μπορεί να είναι πολιτικό τραγούδι νομίζω μέσα απ' αυτές τις σκέψεις μου να έχω γίνει κατανοητός."

Νίκος Μωραΐτης: "Αιρετική η άποψη του Αγγελάκα, ε;"

Χρήστος Παπαμιχάλης: "Απόλυτα. Αλλά έχει γίνει κατανοητός νομίζω οπότε ο καθένας μέσ' την ημέρα μπορεί να καταλήξει κι ο ίδιος το τι είναι πολιτικό τραγούδι."

Μια απ' τα 'ιδια δηλαδή... :huh::wacko: Και συγκεκριμένα πάλι κάνει το ίδιο: μιλάει θετικά για τον Χατζιδάκι και "γκρεμίζει" τον Θεοδωράκη! :vlakas:

Share this post


Link to post
Share on other sites

Θα επαναλάβω το ίδιο: πολύ αξία του δίνουνε του Αγγελάκα...

Share this post


Link to post
Share on other sites
Guest
You are commenting as a guest. If you have an account, please sign in.
Reply to this topic...

×   You have pasted content with formatting.   Remove formatting

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

Loading...
Sign in to follow this  
Followers 0