Sign in to follow this  
Followers 0
HARDET

Δήμος Μούτσης

60 posts in this topic

Ας κάτσουν να γράψουν τραγούδια. Τραγούδια καλά ζητάμε κι όχι μόνο καταγγελίες (είτε κρύβουν αλήθειες είτε όχι).

Έτσι! Ας κατέβουν, από το "παρατηρητήριο", που είπε και στην χτεσινή(4/11) συνέντευξή του, στον "ΔΙΕΣΗ", ο Νταλάρας. ;)

Share this post


Link to post
Share on other sites
Ας κάτσουν να γράψουν τραγούδια. Τραγούδια καλά ζητάμε κι όχι μόνο καταγγελίες (είτε  κρύβουν αλήθειες είτε όχι).

Έτσι! Ας κατέβουν, από το "παρατηρητήριο", που είπε και στην χτεσινή(4/11) συνέντευξή του, στον "ΔΙΕΣΗ", ο Νταλάρας. ;)

Κι επειδή το "παρατηρητήριο" είναι μιά εύκολη και βολική θέση, δεν την αφήνουν για να κατέβουν στα δύσκολα............. ;)

Share this post


Link to post
Share on other sites

Δε μπαίνει στο στούντιο να γράψει κανένα τραγούδι λέω εγώ,που έχει εκείνο το δίσκο γύρω στα 6-7 χρόνια και τον λιβανίζει...

Ο Νταλάρας φταίει, ο Θεοδωράκης φταίει, η Γαλάνη φταίει, μόνο οι άλλοι φταίνε...

Μου φαίνεται τελικά πως μόνο η τεμπελιά τους φταίει (τόσο του Μούτση, όσο και όλων των υπολοίπων , που από την ασφάλεια της καρέκλας τους , κρίνουν τους άλλους που δουλεύουν) και τίποτα άλλο...

Share this post


Link to post
Share on other sites

Πάντως εγώ εκείνο που θέλω να κρατήσω - και να βάλω στην άκρη όλα αυτά τα άσχημα που άκουσα, που αφορούν δυστυχώς προσωπικές πικρίες, που δε μου άρεσαν καθόλου και που δεν έχουν θέση στη μουσική - είναι η αναμονή αυτού του δίσκου στον οποίο τα τραγούδια ερμηνεύει η Χαρούλα, ο ίδιος και λαϊκός τραγουδιστής που ακόμη αναζητείται. Αν κατάλαβα καλά, η Αλεξίου έχει γράψει και αρκετούς στίχους.

Share this post


Link to post
Share on other sites

Δεν μπορώ παρά να συμφωνήσω με τα παιδιά.Αυτός ο ελιτισμός κάποιων καλλιτεχνών έχει καταντίσει ένα στυλάκι και ένα life style της απέναντι μεριάς.Θεωρώ ότι πολλοί από όλους αυτούς που παραπονιούνται γενικώς και αορίστως μάλλον ψιλοβολεύονται με το να το παίζουν διαρκώς ριγμένοι ενώ οι ίδιοι κάθονται όπως πολύ σωστά είπε ο Θάνος στην ασφάλεια του καναπέ τους.

Share this post


Link to post
Share on other sites

A ρε μεγαλε Κουγιουμτζη.Νομιζουν ολοι οτι εγιναν Θεωδορακηδες,Χατζιδακιδες,Κουγιουμτζηδες.

Καποτε σε μια εκπομπη στην ΕΤ2 ''Βαθος πεδιου'' ειχε πει ο Γιωργης κατι σαν ανεκδοτο.

Λεει ο εγγονος'' παππου,αυτο το μηλο ξεχασαν να το κατεβασουν απ τη μηλια''

Παππους ''Δεν το ξεχασαν παιδι μου.Απλα δεν το φτανουν.''

Οταν δεν υπαρχει εμπνευση κυριε Μουτση,ισως φταιει το κατεστημενο.Ισως φταιει η εποχη.Μπορει να φταιει η τηλεοραση(η μονη σοβαρη δικαιολογια).Το ταλεντο παντως κυριε Μουτση δεν τελειωνει.Περιμενουμε απο σενα να κανεις παλι μεγαλα τραγουδια,σαν κι αυτα που σε μαθαμε και σε παραδεχτηκαμε πριν απο αρκετα χρονια.

Share this post


Link to post
Share on other sites

....πως φαίνονται οι ανολοκλήρωτοι άνθρωποι κ οι παρετημένοι απο την ζωή ..... B)

κρίμα έτσι όπως μιλάει είναι σαν να βρίσκεται στα όρια της αυτοκτονίας ..... ;)

Share this post


Link to post
Share on other sites

Αντίθετα, εγώ βρήκα ρεαλιστικότατη κι αυθεντική τη συνέντευξη! Αυτό δε σημαίνει ότι υιοθετώ και όλα τα λεγόμενα. Ο Μούτσης μου φάνηκε -μέσα από αυτές τις σκέψεις του-βαθιά σκεπτόμενος, φιλοσοφημένος, ψαγμένος, ιδιόμορφος-όπως όλοι οι μεγάλοι καλλιτέχνες-και ελεύθερος από κάθε είδους "δήθεν", "πρέπει" , "showbiz"...

Share this post


Link to post
Share on other sites

Συμφωνώ απόλυτα μαζί σου Κώστα.

Γενικότερα δεν θα πρέπει να είμαστε τόσο αφοριστικοί με ότι είναι μακρυά από την δική μας ηθική , και λογική γιατί όπως πολύ σωστά λέει και ο ποιητής ΄΄το αλλιώτικο και το απ αλλού φερμένο δύσκολα το αντέχει ο άνθρωπος΄΄

Κατά καιρούς έχω διαφωνίσει και γω μαζί του , αλλά στην συνεντευξη αυτή είναι ρεαλιστικότατος.

Share this post


Link to post
Share on other sites

"Αλλά ποτέ, μα ποτέ, δεν ανατρέπεται το σύμπαν από την πρόθεση ενός ανθρώπου"

Αυτή είναι μια φράση που αποκαλύπτει το τέλμα της ζωής ενός ανθρώπου.Όταν σταματήσεις να πιστεύεις στον άνθρωπο και στη δύναμη που κρύβει μέσα του είναι σαν να σταματήσεις να πιστεύεις στην ίδια τη ζωή.Η πρόθεση ενός ανθρώπου προφανώς και από μόνη της δεν μπορεί να αλλάξει το σύμπαν αλλά είναι επίσης δεδομένο ότι η συλλογική προσπάθεια μπορεί να αλλάξει τα πάντα.Η μοναχική εσωστρέφεια πολλών καλλιτεχνών που τους κάνει να αντιλαμβάνονται τη ζωή με ατομικούς όρους είναι η πηγή της απογοήτευσης που νιώθουν και πολλές φορές της παραίτησης από τα πάντα.Νομίζω ότι αυτό συμβαίνει με τον Μούτση.Η απομονωσή του από την κοινωνία τον κάνει εσωστρεφή και,όπως συνήθως συμβαίνει σε αυτές τις περιπτώσεις,(που γενικά τις συναντάμε στο χώρο των διαννοούμενων-τον όρο τον χρησιμοποιώ επιτιμιτικά και καθόλου υποτιμιτικά) αυτή η εσωστρέφεια τον κάνει φοβικό (τι θα τον πείραζε να έβγαζε τα τραγούδια του και ας τα ανακαλυπτε ένα πιο περιορισμένο κοινό από ότι στο παρελθόν)και δυστακτικό προς ο,τιδήποτε βγαίνει προς τα έξω.

Share this post


Link to post
Share on other sites

Από τη στήλη του Τάσου Κριτσιώλη στο musiccorner:

ΔΗΜΟΣ ΜΟΥΤΣΗΣ

«ΣΤΡΟΦΕΣ» (OLYMPIC 1094)

Τον αγαπώ πάρα πολύ αυτό τον δίσκο και κάθε φορά που τον ακούω το απολαμβάνω σαν να είναι η πρώτη φορά. Ωστόσο από τον Αύγουστο του 2005 και μετά, όταν τελειώνει και πηγαίνω να τον βγάλω από το πικάπ, τα μάτια μου είναι σχεδόν πάντα βουρκωμένα γιατί ακόμη και σήμερα δε μπορώ να συνειδητοποιήσω ότι έχει «φύγει» η Βίκυ Μοσχολιού...

Οι «Στροφές» κυκλοφόρησαν το καλοκαίρι του 1973 (δυο χρόνια μετά τον «’γιο Φεβρουάριο» κι ένα μετά τον «Συνοικισμό Α'») και σημείωσαν μεγάλη εμπορική επιτυχία, καθώς ξεπέρασαν σε πωλήσεις τις 50.000 αντίτυπα. Δε θα μπορούσε να γίνει διαφορετικά, αφού περιλαμβάνει σπουδαία, πανέμορφα και πασίγνωστα τραγούδια: «Εγώ ειμ' εγώ», «Και γεια χαρά», «Αγκαλιά και πλάι-πλάι» και το «Στους μπαξέδες» σε μνήμη του Μάρκου Βαμβακάρη είναι κομμάτια που ακούστηκαν πολύ εκείνη την εποχή και κάποια από αυτά ακούγονται και μέχρι σήμερα.

Είναι ο πρώτος μεγάλος δίσκος με πρωτογενές υλικό για τη Βίκυ Μοσχολιού, καθώς οι προηγούμενοι ήταν «πορτραίτα» που αποτελούνταν από συμμετοχές της σε ολοκληρωμένες δουλειές συνθετών κι από τραγούδια που είχε ηχογραφήσει στις 45 στροφές. Παράλληλα, κλείνει δισκογραφικά ο κύκλος της συνεργασίας της με τον Δήμο Μούτση ο οποίος είναι εξαιρετικά πλούσιος σε ποσότητα και ποιότητα, ενώ εκείνη την περίοδο οι δυο τους συνεργάζονταν αρχικά στο «Ζουμ» κι εν συνεχεία στο «Ζυγό» στην Πλάκα. Από εκεί και πέρα, ο συνθέτης θα ακολουθήσει ένα πιο μοναχικό δρόμο και θ' αλλάξει εντελώς το μουσικό του ύφος σε σχέση μ' εκείνο που είχε γίνει γνωστός.

Από τα υπόλοιπα τραγούδια, ξεχωρίζουν τα υπέροχα «Απ' τα μικρά ψαράδικα» και «Φόραγες το μαύρο σου σακάκι», ενώ υπάρχει και το εξίσου όμορφο «Μια βραδιά στη Λάρισα» σε δεύτερη εκτέλεση μετά από εκείνη της Μαρίας Δουράκη το 1968 στον πρώτο μεγάλο δίσκο του Μούτση με τίτλο «Κάποιο καλοκαίρι».

Στο εσώφυλλο του άλμπουμ υπάρχει ένα μεγάλο φωτογραφικό πορτραίτο της Βίκυς Μοσχολιού με το χαρακτηριστικό χαμόγελό της...

Τα τραγούδια του δίσκου

1) Εγώ ειμ' εγώ (Πυθαγόρα)

2) Στους μπαξέδες (Μ. Ελευθερίου)

3) Και γεια χαρά (Γ. Λογοθέτη)

4) Στην πόρτα του παράδεισου (Μ. Ελευθερίου)

5) Στροφές (Ορχηστρικό)

6) Αγκαλιά και πλάι-πλάι (Πυθαγόρα)

7) Απ' τα μικρά ψαράδικα (Μ. Ελευθερίου)

8) Φόραγες το μαύρο σου σακάκι (Πυθαγόρα)

9) Μια βραδιά στη Λάρισα (Ν. Γκάτσου)

10) Χορός (Ορχηστρικό)

http://www.musiccorner.gr/extras/record/index.html

Share this post


Link to post
Share on other sites

Με αφορμή το βιβλίο "Μια φυσαρμόνικα που κλαίει" καλεσμένος χθες το απόγευμα στην εκπομπή "Έχει γούστο" ήταν ο Δήμος Μούτσης σε μια ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα συζήτηση.

Το βιβλίο κυκλοφορεί από τις εκδόσεις του περιοδικού "Μετρονόμος".

http://www.metronomos.gr/Moutsis.html

Την Παρασκευή 30 Μαίου στις 7μμ θα γίνει η παρουσίασή του στο βιβλιωπωλείο "Πατάκη" (Ακαδημίας 65).

Share this post


Link to post
Share on other sites

Ο σημερινός "Κόσμος του Επενδυτή" έχει το cd του Δήμου Μούτση "Ενέχυρο" το οποίο είχε βάλει πριν από χρόνια το "Δίφωνο".

Εμένα μου περισσεύει , όπως και το cd της εφημερίδας του περασμένου Σαββάτου "Ηλεκτρική άνοιξη" (συλλογή).

Αν τα θέλει κανείς ας μου πει. :)

Share this post


Link to post
Share on other sites
Με αφορμή το βιβλίο "Μια φυσαρμόνικα που κλαίει" καλεσμένος χθες το απόγευμα στην εκπομπή "Έχει γούστο" ήταν ο Δήμος Μούτσης σε μια ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα συζήτηση.

Το βιβλίο κυκλοφορεί από τις εκδόσεις του περιοδικού "Μετρονόμος".

http://www.metronomos.gr/Moutsis.html

Την Παρασκευή 30 Μαίου στις 7μμ θα γίνει η παρουσίασή του στο βιβλιωπωλείο "Πατάκη" (Ακαδημίας 65).

Ρεπορτάζ, έδειξε μόλις πριν απο λίγα λεπτά το Mega.

Μάλιστα, ο Δ. Μούτσης ανήγγειλε την δισκογραφική του επιστροφή, με καινούρια τραγούδια. Το ενδιαφέρον είναι πως, όπως ο ίδιος είπε, τα τραγούδια θα ερμηνεύσει κατα βάση η Χ. Αλεξίου. Αναμένουμε...

:)

Share this post


Link to post
Share on other sites

Παιδιά για να μην ανοίγω καινούργιο topic

ξέρετε αν μπορω να βρω πουθενά την εκτελέση του Νταλάρα στους "μπαξέδες" που είπε στον ιανό για το αφιέρωμα στον Μάνο Ελευθερίου .. ;

Πολύ μεγάλη ερμηνεία ...

Share this post


Link to post
Share on other sites

Συνεντευξη του Δημου Μουτση στο www.e-orfeas.gr/content/view/666/197

Αναφερεται μεταξυ αλλων στο νεο δισκο του που αναμενεται να κυκλοφορησει μες το 2008.Καπου ειχα διαβασει οτι θα τραγουδησουν οι Αλεξιου,Μητροπανος,Μαχαιριτσας και ο συνθετης.

Share this post


Link to post
Share on other sites
Tο Σάββατο 21 & την Κυριακή 22 Νοεμβρίου καλεσμένος του Γιώργου Τσάμπρα θα είναι ο Δήμος Μούτσης.

http://i662.photobucket.com/albums/uu345/T...71/d661947c.jpg

Σ' ευχαριστούμε πολύ! Να δούμε αν θα πει κάτι για το νέο δίσκο που ετοιμάζει εδώ και καιρό με τη συμμετοχή της Χαρούλας Αλεξίου...

Share this post


Link to post
Share on other sites

Tην Παρασκευή 4 Ιουνίου καλεσμένος του Γιώργου Τσάμπρα στην εκπομπή "Ησυχία! Γράφουμε..." θα είναι ο Δήμος Μούτσης.

Τραγουδούν η Ασπασία Στρατηγού και ο Κώστας Τριανταφυλλίδης.

http://i662.photobucket.com/albums/uu345/T...nnedImage-4.jpg

Share this post


Link to post
Share on other sites

Ευχαριστούμε Θάνο για την πληροφόρηση! :(

Share this post


Link to post
Share on other sites
Tην Παρασκευή 4 Ιουνίου καλεσμένος του Γιώργου Τσάμπρα στην εκπομπή "Ησυχία! Γράφουμε..." θα είναι ο Δήμος Μούτσης.

’κυρο....

Η εκπομπή θα μεταδοθεί την άλλη Παρασκευή 11/6.

Share this post


Link to post
Share on other sites

Ένα κείμενο του Δήμου Μούτση. Λέει πολλά...

http://www.aixmi.gr/index.php/h-gynaika-ka...res-thn-klevan/

Η γυναίκα καιγόταν και οι Ελληνάρες την κλέβανε (Εξάρχεια, Σάββατο 14 Μαΐου)

Γωνία Καλλιδρομίου και Χ. Τρικούπη, υπάρχει ένα παλιό και γνωστό καφενείο «Η Μουριά» που χρόνια τώρα, κυρίως τα Σάββατα, μαζεύει κόσμο υποτίθεται με άποψη, ή τουλάχιστον έτσι φαίνεται. Εγώ συχνά πυκνά κατεβαίνω εκεί, γιατί επιπλέον μπροστά στη «Μουριά» και σε όλο το μήκος της Καλλιδρομίου, γίνεται και μια απ τις καλύτερες και μεγαλύτερες Λαϊκές με μπόλικη πραμάτια και πολύ κόσμο, κι εμένα κάτι τέτοια να πω τη μαύρη μου αλήθεια μ αρέσουνε. Έτσι, λοιπόν, αυτό το Σάββατο αποφάσισα να κατέβω.

Ήταν περίπου 12.30, όταν ανεβαίνοντας τη Χ. Τρικούπη και βρισκόμενος στο ύψος του πεζόδρομου της Μεθώνης, κάπου 50 μέτρα πριν την Καλλιδρομίου, ακούω μια τρομερή έκρηξη, με φλόγες, καπνό και φωνές. Πλησιάζοντας, βλέπω μια μηχανή πεσμένη στο ρείθρο του πεζοδρομίου μπροστά στο καφενείο, λαμπαδιασμένη, κι η φωτιά από την έκρηξη να κατευθύνεται προς τους γωνιακούς ανθοπώλες, καίγοντας ανθρώπους και τέντες.

Χώθηκα γρήγορα μες στο καφενείο, όπου από μιαν άκρη κοίταζα έντρομος τον απέναντι ψαρά και τον κρεοπώλη, να προσπαθούν με ντενεκέδες γεμάτους νερό, να σώσουν τους ανθρώπους που καίγονταν, ενώ κάποιοι άλλοι με λάστιχα «πότιζαν» τη μηχανή που εξακολουθούσε να καπνίζει, (με το σωληνάκι της βενζίνης τραβηγμένο!) και τις τέντες, που φλεγόμενες είχαν πέσει πάνω στο σωρό απ τα καμένα γλαστράκια και λουλούδια.

Ένα νοσοκομειακό ήρθε «κελαηδώντας», έβαλαν μέσα μια γυναίκα που θα έπρεπε να ταν η ανθοπώλης της γωνίας, κι έναν άντρα, αλλά αυτόν σε κατάσταση τραγική. Τους πήρε και τους δυο κι έφυγε. Από κοντά έφυγε κι η Πυροσβεστική. Οι κουκουλοφόροι προ πολλού είχαν πετάξει τις κουκούλες στον πεζόδρομο της Μεθώνης κι είχαν εξαφανιστεί. Κι ενώ η υπόλοιπη Λαϊκή στο βάθος ξανάβρισκε το ρυθμό της, με τα ΜΑΤ ακίνητα αυτοί δε φύγανε στραμμένα προς τα ντουβάρια των σπιτιών, όπως κάνουν και στα γήπεδα που κοιτάνε τις κερκίδες, μια νέα λάμψη ήρθε να φωτίσει το παράξενο αυτό τοπίο αλλά αυτή τη φορά ήταν «η φλόγα της Ελληνικής λεβεντιάς». Η αφύπνιση του Νεοέλληνα.

Ούτε αλλοδαποί ούτε μετανάστες. Έλληνες ήταν. Γνήσιοι Αθηναίοι πολίτες, που άρχισαν δειλά δειλά να προχωράνε κάνοντας κύκλο γύρω απ το σωρό με τα πεταμένα γλαστράκια και τα μισοκαμένα λουλούδια της γυναίκας που φυγε με τ ασθενοφόρο. Κοίταζαν γύρω αν τους βλέπουν, κοιτιόντουσαν και μεταξύ τους κάνοντας νοήματα του στυλ «πάρε εσύ πρώτος! Όχι, εσύ καλύτερα!» κι άρχισαν δήθεν αδιάφορα να πλησιάζουν, άλλοι διαλέγοντας τα καλά κι άλλοι κλωτσώντας και παραμερίζοντας τα καμένα, μέχρι που στο τέλος φεύγανε και ξανάρχονταν απροκάλυπτα και ξεδιάντροπα, φέρνοντας ολόκληρα καφάσια που τα γέμιζαν και τα ξαναγέμιζαν με γλαστράκια και λουλούδια, σαν τα όρνια που ορμάνε από ψηλά ν αρπάξουν ό,τι προλάβουν ν αρπάξουν απ το ψοφίμι.

Με ποιόν να είμαι; «Αυτό το μεσημέρι, παρέμεινα εις τα όρη».

Share this post


Link to post
Share on other sites

Ο Νίκος Γκάτσος γράφει, ο Δήμος Μούτσης μελοποιεί και το 1968 κυκλοφορεί ο εξαιρετικός δίσκος "Κάποιο καλοκαίρι"

http://www.ogdoo.gr/portal/index.php?option=ozo_content&perform=view&id=1084&Itemid=40

Share this post


Link to post
Share on other sites

"Πότε θα βγει να σκούξει κάποιος: Αυτός ο κόσμος είναι σάπιος!"

Παρουσίαση ενός σπουδαίου δίσκου του Δήμου Μούτση και του Νίκου Γκάτσου με τον Μανώλη Μητσιά

Δήμος Μούτσης-Νίκος Γκάτσος: «Το δρομολόγιο» (1979)

Υπογράφει: Θανάσης Γιώγλου

28/11/2011

http://www.ogdoo.gr/portal/index.php?option=ozo_content&perform=view&id=1492&Itemid=40

2 people like this

Share this post


Link to post
Share on other sites
Guest
You are commenting as a guest. If you have an account, please sign in.
Reply to this topic...

×   You have pasted content with formatting.   Remove formatting

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

Loading...
Sign in to follow this  
Followers 0