Sign in to follow this  
Followers 0
HARDET

TRIBUTE TO LEFTERIS PAPADOPOULOS

141 posts in this topic

Λοιπόν, ευτυχώς βρήκα και αγόρασα 2 εισιτήρια για τη συναυλία στις 3 Ιουνίου... Ποια μέλη θα είναι στο μέγαρο στις 3 του μηνός;;; ’μα είναι να συναντηθούμε...

Share this post


Link to post
Share on other sites

PLHSIAZEI H SYNAYLIA STO MEGARO EPITELOYS! POLY ARGA PERNANE O MERES!

AKOLOY8EI H SYNAYLIA STON VYRWNA, STHN OPOIA MALLON DEN 8A MPORESW NA PAW GIATI DEN ERXETAI KANEIS GIA PAREA!!

OMWS EMA8A OTI STIS 30/9 O NTALARAS DINEI SYNAYLIA STO HRWDEIO.EINAI LIGO MAKRIA...

8A H8ELA NA RWTHSW AN ISXYEI PWS MESA STO KALOKAIRI O NTALARAS,MAZI ME ALLOYS KALLITEXNES, 8A DWSEI SYNAYLIA PROS TIMH TOY MPI8IKWTSH?

Share this post


Link to post
Share on other sites
PLHSIAZEI H SYNAYLIA STO MEGARO EPITELOYS! POLY ARGA PERNANE O MERES!

AKOLOY8EI H SYNAYLIA STON VYRWNA, STHN OPOIA MALLON DEN 8A MPORESW NA PAW GIATI DEN ERXETAI KANEIS GIA PAREA!!

Όλοι εκεί θα είμαστε... :D
OMWS EMA8A OTI STIS 30/9 O NTALARAS DINEI SYNAYLIA STO HRWDEIO.EINAI LIGO MAKRIA...

8A H8ELA NA RWTHSW AN ISXYEI PWS MESA STO KALOKAIRI O NTALARAS,MAZI ME ALLOYS KALLITEXNES, 8A DWSEI SYNAYLIA PROS TIMH TOY MPI8IKWTSH?

Κάτι έχει ακουστεί αλλά δεν έχουμε νεώτερα... :D

http://www.dalaras.com/forum/index.php?act...66a12eb6cb048de

Share this post


Link to post
Share on other sites

Ιδού και το πρόγραμμα της συναυλίας για να ξέρετε τι θα ακούσετε.

Προσωπική εκτίμηση: Δεν τρελάθηκα κι όλας.Θα μπορούσε να έχει περισσότερη έμπνευση.... Μάλλον σε γνωστά και τετριμένα ακούσματα κινείται. Γιατί άραγε;

A΄ ΜΕΡΟΣ

Εισαγωγή

ΟΛΟΙ

Ξύπνησε η πόλη (Γ. Σπανός)

Στα χέρια σου μεγάλωσαν (Σ. Ξαρχάκος)

Βάλε κι άλλο πιάτο στο τραπέζι (Σ. Ξαρχάκος)

Τζαμάϊκα (Μ. Λοϊζος)

Γιώργος Νταλάρας

Κάποτε θαρθουν (Μ.Θεοδωράκης)

Αχ Χελιδόνι μου (Μ.Λοϊζος),

Σαββατόβραδο στην Καισαριανή (Σταύρος Ξαρχάκος)

Μη με ρωτάς (Μ.Λοϊζος)

Στην αλάνα (Γ.Σπανός)

ΓΛΥΚΕΡΙΑ

Ο Αρχηγός (Μ.Λοϊζος),

Χρόνια χελιδόνια (Χ.Νικολόπουλος)

Όλες του κόσμου οι Κυριακές (Χ.Νικολόπουλος)

Ανεστάκι (Ν.Τάτση)

Τι γλυκό να σ αγαπούν (Γ.Ζαμπέτα)

ΚΩΣΤΑΣ ΜΑΚΕΔΟΝΑΣ

: Πού ναβρω ένα ζεϊμπέκικο (Γ.Σπανός)

Ο τρελός (Γ.Σπανός)

Το άγαλμα και Οι γειτονιές του κόσμου (Μ.Πλέσσας)

Η γοργόνα (Μ.Λοϊζος)

Δελφίνι δελφινάκι (Μ.Λοϊζος)

Παποράκι του Μπουρνόβα-Σεβάχ ο θαλασσινός (Μ.Λοϊζου).

Γιώργος Νταλάρα

Έχω έναν καφενέ (Μ.Λοϊζος)

Ήλιε μου σε παρακαλώ (Μ.Λοϊζος)

Σαν τον μετανάστη (Ζ. Λιβανελί)

Κάποιος χτύπησε την πόρτα (Μ.Κουγιουμτζής)

Μάνα δε φυτέψανε (Μ.Λοϊζος)

Β ΜΕΡΟΣ

ΟΝΑΡ

Ελισσώ (Μ.Λοϊζος)

Πες πως μ αντάμωσες (Γ.Σπανός)

ΜΕΛΙΝΑ ΑΣΛΑΝΙΔΟΥ

Δώσε μου το στόμα σου (Μ.Πλέσσας)

Τσιγάρο στο τσιγάρο (Μ.Πλέσσας)

Πρώτη φορά (Μ.Πλέσσας)

ΚΩΣΤΑ ΜΑΚΕΔΟΝΑΣ ΜΕΛΙΝΑ ΑΣΛΑΝΙΔΟΥ

Μέθυσε απόψε το κορίτσι μου και Καμαρούλα μια σταλιά (Μ.Πλέσσας)

ΜΑΡΙΝΕΛΛΑ

Απόψε σε θέλω (Μ.Πλέσσας)

’μα δείτε το φεγγάρι (Μ.Πλέσσας)

Οδός Αριστοτέλους (Γ.Σπανός)

Μια Κυριακή (Γ.Σπανός)

’νοιξε πέτρα (Μ.Πλέσσας)

Γιώργος Νταλάρας

Θα πιω απόψε το φεγγάρι (Μ.Πλέσσας)

Έπεφτε βαθιά σιωπή (Μ.Πλέσσας)

ΓΙΏΡΓΟΣ ΝΤΑΛΑΡΑΣ ΓΛΥΚΕΡΙΑ

Τα χέρια (Μ.Πλέσσας)

Αυτά τα χέρια (Δ.Μούτσης)

Γ΄ ΜΕΡΟΣ

Μαέστρο πάμε!

ΟΛΟΙ

Στα ψηλά τα παραθύρια,

Μάτια μου μάτια μου

’λου πως κλαίει ο μπαγλαμάς

Παραμυθάκι μου

Η δουλειά κάνει τους άντρες

Δεν θα ξαναγαπήσω

Ξημερώνει Κυριακή

Ποια νύχτα σ έκλεψε

Μην του μιλάτε του παιδιού

Βρέχει φωτιά στη στράτα μου

(Αχ ο μπαγλαμάς

Βάρα νταγερέ

Για πάρε γύφτο σφυρί κι αμόνι

Ο Σαλονικιός

Με σκότωσε γιατί την αγαπούσα

Ο ξένος

Μη γυρίζεις πια

Αγάπησέ με

Καληνύχτα

’πονη ζωή

:music:

Share this post


Link to post
Share on other sites

:music::(:(:(:(:(:(:(:(:(:(:(:(:(:(:(:(:(:(:(:(:(:(:(:(:(

Δηλαδή δε θα το πει το "Πάνε να πεις";;; :(:(:(

Share this post


Link to post
Share on other sites

Αν ισχύουν τα όσα αναφέρονται στο πρόγραμμα της συναυλίας όχι, υπάρχει όμως μια μικρή υποσημείωση ότι λόγω του ιδιαίτερου χαρακτήρα της μπορεί να υπάρξουν αλλαγές. Αν σ' αυτές συμπεριλαμβάνεται το τραγούδι που θέλεις δεν το γνωρίζω.

:music:

Share this post


Link to post
Share on other sites
Η παράσταση της  3ης  Ιουνίου αρχίζει στις   19.30 μ.μ.(Από διαφημιστική καταχώρηση στην εφημερίδα  ''ΒΗΜΑ''.

Αυτό μάλλον γίνεται γιατί το ίδιο βράδυ στην μουσική σκηνή "Στον Αέρα" στην Πετρούπολη, εφανίζεται η Μελίνα Ασλανίδου με τον Μανώλη Καραντίνη. :music:

Share this post


Link to post
Share on other sites

Ιστορίες πίσω απ' τα τραγούδια

Του ΓΙΩΡΓΟΥ ΤΣΑΜΠΡΑ

Τα χρόνια του Λευτέρη Παπαδόπουλου στο τραγούδι και κυρίως οι επιτυχίες του που μας καθόρισαν είναι περισσότερα απ' όσα χωράνε σε δύο τιμητικές βραδιές στο Μέγαρο Μουσικής...

Ακόμα κι αν αυτές οι βραδιές έχουν σημαντικούς ερμηνευτές όπως οι Μαρινέλλα, Γιώργος Νταλάρας και Γλυκερία και αξιόλογους νεότερους, όπως οι Μελίνα Ασλανίδου και Οναρ. Την ερχόμενη Πέμπτη και την Παρασκευή θα βρεθούν όλοι στην ίδια σκηνή μαζί με τους αληθινούς ή φανταστικούς ήρωες των τραγουδιών του Παπαδόπουλου, και μαζί με τις ιστορίες που τα ακολουθούν. Μερικές από αυτές τις ιστορίες διαλέξαμε να καταγράψουμε σήμερα, έτσι όπως μας τις αφηγήθηκε ο ίδιος ο στιχουργός:

Το πλιγούρι και η «Απονη ζωή»....

Στα 1963 καταθέτει «επίσημα» το πρώτο τραγούδι στη δισκογραφία ο 28χρονος δημοσιογράφος Λευτέρης Παπαδόπουλος. «Το 1958», θυμάται ο ίδιος, «μόλις γυρίζω από στρατιώτης, είμαστε σε μια κοινή παρέα ο Γιώργος ο Κουπαρούσος, ο Σταύρος Ξαρχάκος και εγώ... Ο Ξαρχάκος ήταν τότε ένα εξαιρετικά όμορφο αγόρι που έπαιζε λίγο πιανάκι. Φτωχό παιδί αλλά με ταλέντο...

Αυτό το ταλέντο το διαπίστωσε ο σκηνοθέτης Κώστας Μπάκας, φίλος του Κουπαρούσου κι έτσι τον γνώρισε στον Αλέξη Δαμιανό. Ετσι, ο Ξαρχάκος έγραψε κάποιες μουσικές για θεατρικά έργα εκεί και στη συνέχεια τον πήρε ο Αλέκος Γαλανός κι έγραψε για τα θεατρικά "Κόκκινα φανάρια". Το 1960 γράψαμε κάτι και το στείλαμε στο Φεστιβάλ που γινόταν στο Φάληρο. Απορρίφθηκε. Αμέσως μετά, γράψαμε ένα τραγούδι για τον Κώστα Χατζή... Θυμάμαι, είχαμε πάει ένα βράδυ στην μπουάτ "Ρουλότα" στην οδό Βουλής, είχαμε φάει χυλό πλιγούρι, είχαμε δει τον Χατζή κι έτσι γράφτηκε αυτό...

»Αφού ο Ξαρχάκος είδε ότι μπορώ να γράψω, μου δίνει μια μελωδία... Ηταν μια μελωδία που έτσι όπως την άκουσα, μού έδωσε την αίσθηση μιας διαμαρτυρίας... Ετσι γεννήθηκε η "Απονη ζωή". Αρχικά σκεφτόμαστε να δώσουμε το τραγούδι για μια ταινία που κάνει τότε ο -επίσης, φίλος μας- Δημήτρης Κολλάτος. Αλλά όταν γίνονται τα "Κόκκινα φανάρια" για τον κινηματογράφο, μπήκε εκεί με τον Μπιθικώτση, μαζί με το "Σου 'φερα νερό στις χούφτες" που λέει η Καρέζη... Μετά, για το δίσκο, γράφουμε και την "Φτωχολογιά" και ένα με την Χέλμη. Υστερα έδωσα εγώ στίχους στο Σταύρο για να γράψει μελωδίες. Ετσι γίνεται η "Καισαριανή" και το "Δε σου χρωστάω τίποτα" με τον Μπιθικώτση και το "Βάλε κι άλλο πιάτο στο τραπέζι" και το "Παλικαράκι που 'λιωσα" με τη Μοσχολιού... Μέσα σ' ένα χρόνο, εφτά πολύ μεγάλες επιτυχίες!».

Η περιέργεια του Πλέσσα

Οπως οι «Θαλασσογραφίες» έτσι και ο «Δρόμος» γράφτηκε με τη λογική μιας «ενότητας τραγουδιών». Ηταν «σκόρπιοι» στίχοι του Λευτέρη Παπαδόπουλου, «τραγούδια μιας εφηβείας που ξέφευγε από την πραγματικότητα εκείνης της εποχής». Εδώ η αφετηρία για να δημιουργηθεί ο «κύκλος» είναι η περιέργεια του Μίμη Πλέσσα. Διηγείται ο Παπαδόπουλος: «Πολύ νέος πατέρας τότε, είχα ένα σπίτι στο Χολαργό και στο μικρό γραφείο μου σ' αυτό υπήρχε το μοναδικό τηλέφωνο του σπιτιού. Εκεί καθόμουνα, διάβαζα κι έγραφα, από τις 4-5 το απόγευμα μέχρι τις 11 που πήγαινα στην εφημερίδα -ήμουν τότε βοηθός αρχισυντάκτη... Κάθε μέρα έγραφα στίχους με την προοπτική να τους δώσω σε κάποιον. Ηταν μια εποχή που κάναμε παρέα με τον Μίμη Πλέσσα... Κάποια φορά που ο Πλέσσας κάθεται στο γραφείο να τηλεφωνήσει, βλέπει εκεί πράγματα που είχα αρχίσει κι είχα αφήσει στη μέση -δεν είχαν ρεφρέν τα περισσότερα απ' αυτά... Τα πήρε και λίγο μετά μου παρουσίασε τα τραγούδια του "Δρόμου"...».

Ο Λόρκα στην υπηρεσία της Ελληνικής Αντίστασης

Την εποχή που γράφει τα τραγούδια τα οποία στη συνέχεια αποτέλεσαν το «Δρόμο», ο Παπαδόπουλος κάνει και τις πρώτες απόπειρες να αποδώσει ποιήματα του Λόρκα στα ελληνικά. Λίγο αργότερα, θα ακολουθήσει ο Νερούδα... Σημειώνει ο ίδιος: «Ηταν μια εποχή που και ο ψίθυρος και μόνο "πήγαμε στου Παύλου και ακούσαμε Θεοδωράκη", θεωρούνταν "μέγιστη αντιστασιακή πράξη". Ο Λόρκα, όπως είναι γνωστό, δολοφονήθηκε από τον Φράνκο. Και η αναφορά σ' αυτόν, λοιπόν, έδινε την ψευδαίσθηση μιας αντιστασιακής πράξης στον ακροατή. Ενώ δεν ήξερα ισπανικά, βρίσκω τρόπο -κυρίως από τα γαλλικά- και κάνω κάτι ελεύθερες μεταφράσεις του Λόρκα. Θα τις ζητήσει ο Λοΐζος, θα τις δώσω... Ομως, αντί να τις μελοποιήσει, αφού τις αφήσει κάνα μήνα πάνω στο πιάνο, θ' αρχίσει να ψάχνει ισπανομαθείς για να εξακριβώσει αν οι ελεύθερες μεταφορές μου είναι πιστές. Της ζήτησα πίσω τσαντισμένος και τις έδωσα στον Γλέζο, ο οποίος πράγματι έκανε μια υποδειγματική δουλειά, που τραγούδησε ο Πουλόπουλος...».

Ο πρέσβης κ. Νερούδα

«Λίγο αργότερα, με την ίδια διάθεση, μεταφέρω στα ελληνικά τον "Εμιλιάνο Ζαπάτα" του Νερούδα, που ήταν τότε πρέσβης της Χιλής στο Παρίσι. Κομμουνιστής. Ούτε συζήτηση να το περάσει η λογοκρισία... Ωσπου ο Πατσιφάς κάνει ένα τέχνασμα: Πάει στον αρμόδιο υπουργό και του λέει ότι έχει αλληλογραφία με τον Νερούδα ο οποίος είναι πρέσβης στο Παρίσι και "αν δεν περάσει ο δίσκος, θα γίνει μεγάλο σούσουρο ότι στην Ελλάδα δεν επιτρέπονται ποιήματα τέτοιων μεγάλων ξένων προσωπικοτήτων". Ετσι, έδωσαν άδεια για να κυκλοφορήσει ο "Εμιλιάνο Ζαπάτα"»...

Η «Αριστοτέλους» και η Αργυρώ

Η «Οδός Αριστοτέλους» είναι ένα από τα αρκετά τραγούδια του Παπαδόπουλου με αναφορές στα παιδικά του χρόνια, στους χωματόδρομους του κέντρου της Αθήνας των κατοχικών και των πρώτων μεταπολεμικών χρόνων.

Στο βιβλίο του «Οι παλιοί συμμαθητές» (εκδ. «Καστανιώτη») καταγράφει ακριβώς αυτές τις μνήμες, μέσα από τις οποίες προβάλλει και η πραγματική εικόνα της Αργυρώς. «Εμενε στην οδό Μονής Προδρόμου, έκανε παρέα μόνο με αγόρια, γυρνούσε ξυπόλητη, όπως όλοι μας, κατουρούσε όρθια, έπαιζε βόλους αλλά και ξύλο, έβριζε, φορούσε κι αυτή κοντό παντελόνι και γινόταν έξω φρενών όταν τη φωνάζαμε με το παρατσούκλι της "καγκουρό"».

Η Αργυρώ, εννέα χρόνων το 1942, χτυπήθηκε από ένα γερμανικό φορτηγό. Ο Αυστριακός που την τραυμάτισε σοβαρά, φρόντισε να γίνει καλά και ανέλαβε τα έξοδά της ώσπου να τελειώσει το Γυμνάσιο. Μετά την απελευθέρωση, ο στιχουργός που την έκανε διάσημη με το τραγούδι του δεν την ξαναείδε. Μόνο έμαθε, κάμποσα χρόνια αργότερα, ότι πέθανε σε τρελάδικο... Ο μεγάλος δίσκος με τον Σπανό που πήρε τ' όνομά του από το συγκεκριμένο τραγούδι, δεν ήταν από τους πιο τυχερούς του Παπαδόπουλου. Βγήκε μέσα στο τεταμένο πολιτικά κλίμα της μεταπολίτευσης και γνώρισε μάλλον χλιαρή υποδοχή. Το ομώνυμο τραγούδι, όμως, διέγραψε τη δική του, ξεχωριστή τροχιά...

Διορθώνοντας... τον Ελύτη

Από τα θέματα που φορτίζουν περισσότερο τον Παπαδόπουλο στις αναφορές του στην πορεία του στο τραγούδι είναι η έλλειψη σεβασμού από τους άλλους παράγοντες του χώρου (εταιρείες, παραγωγοί, συνθέτες, τραγουδιστές) στο έργο των στιχουργών. Οι παραποιήσεις ή και οι αλλαγές των στίχων, εν ονόματι της... δικής τους άποψης, χωρίς απαραίτητα να ενημερώνουν τον ενδιαφερόμενο.

Ο ίδιος έχει αναφέρει κατά καιρούς άπειρες προσωπικές σχετικές εμπειρίες. Ομως, η ακραία ιστορία που ακολουθεί έχει «ήρωα» τον ίδιο: «Μπαίνω ένα πρωί στη "Λύρα" και μου λέει ο Πατσιφάς: "Εχω κάτι στίχους, που είναι πολύ καλοί, αλλά, δυστυχώς, είναι μακρινάρια. Κάποιος, πρέπει να τους πάρει, να τους κόψει, να τους ράψει και να τους φέρει σε λογαριασμό. Σε παρακαλώ να το κάνεις εσύ". "Ποιανού είναι οι στίχοι;". "Κάποιου, με μεγάλο ταλέντο". Μου έδωσε τους στίχους, γραμμένους στη γραφομηχανή. Ηταν εφτά τραγούδια. Πήγα σ' ένα γραφείο και άρχισα να κόβω και να ράβω. Σε μια ώρα, παρέδωσα τους στίχους στον Πατσιφά. Τους διάβασε και με ευχαρίστησε θερμά. Σε δυο μήνες κυκλοφόρησε ο δίσκος, με τους στίχους αυτούς. Ηταν το "Θαλασσινό τριφύλλι", του Ελύτη!».

7 - 28/05/2006

Copyright © 2006 Χ. Κ. Τεγόπουλος Εκδόσεις Α.Ε.

Share this post


Link to post
Share on other sites

Και ποια να πρωτοπούν...

Τα τραγούδια του Λευτέρη Παπαδόπουλου όσο να 'ναι θέλουν μοίρασμα, μεγάλη παρέα και συναισθήματα που να ξεχειλίζουν. Οσο σημαντικό, λοιπόν, και να είναι το γεγονός ότι εδώ και λίγο καιρό μπορούμε να τα απολαύσουμε κατ' ιδίαν χάρη στην τετραπλή κασετίνα «Του Κόσμου οι Κυριακές - 45 χρόνια Λευτέρης Παπαδόπουλος» (ΕΜΙ), είχαμε ανάγκη και από μια επιπλέον δόση κοινωνικότητας και εξωστρέφειας.

Να εμπεδώσουμε ακόμα καλύτερα ότι ο φετινός Μάιος, έτσι ξαφνικά, αλλά καθόλου απροσδόκητα, έφερε το μεγάλο στιχουργό στο προσκήνιο. Αποδειξη; Στις δύο αφιερωμένες στο έργο του συναυλίες στην αίθουσα «Αλεξάνδρα Τριάντη» του Μεγάρου Μουσικής (αύριο και την Παρασκευή στις 9 μ.μ.) προστέθηκε πολύ γρήγορα -λόγω ζήτησης εισιτηρίων- και μια τρίτη (Σάββατο, 7.30 μ.μ.).

«Θα πιω απόψε το φεγγάρι» λέγεται το καλλιτεχνικό πρόγραμμα που επιμελήθηκε ο Γιώργος Νταλάρας - το πρώτο που γίνεται στο Μέγαρο Μουσικής, όχι για συνθέτη ή τραγουδιστή, παρά για στιχουργό. Ο ίδιος ο Γιώργος Νταλάρας κρατά βασικό ρόλο επί σκηνής και μπροστά στο μικρόφωνο διανέμοντας τους υπολοίπους σε σημαντικούς εκπροσώπους «τεσσάρων γενιών του ελληνικού τραγουδιού», όπως είπε. Τη Μαρινέλλα, τη Γλυκερία, τον Κώστα Μακεδόνα, τη Μελίνα Ασλανίδου και το συγκρότημα των Οναρ.

«Ο Λευτέρης Παπαδόπουλος δεν έχει ηλικία», είπε ο Γ. Νταλάρας. Αυτό δεν έκανε τη δουλειά του πιο εύκολη. Ακριβώς το αντίθετο. Γιατί πώς είναι δυνατόν να επιλέξει κανείς μέσα από τα χίλια τόσα τραγούδια του Λευτέρη Παπαδόπουλου τα λίγα που αντέχει μια κανονικής διάρκειας συναυλία;

«Ξεκινήσαμε από 160, κατεβήκαμε στα 120, μετά στα 80, ακρωτηριασμό τον ακρωτηριασμό καταφέραμε να καταλήξουμε σε 52 τίτλους», εξήγησε ο Γιώργος Νταλάρας. Να μην τα γράψουμε, είναι όλα όσα αγαπάμε ιδιαίτερα. Από το «Παποράκι του Μπουρνόβα» του Λοΐζου και το «Βάλε κι άλλο πιάτο στο τραπέζι» του Ξαρχάκου μέχρι το «Αμα δείτε το φεγγάρι» του Πλέσσα και το «Πες πως μ' αντάμωσες» του Σπανού.

«Τέτοιο ρεκόρ επιτυχιών στην ελληνική μουσική μόνον ο Τσιτσάνης και ο Μίκης Θεοδωράκης γνώρισαν», είπε ο Γιώργος Νταλάρας, χθες στη συνέντευξη Τύπου, προσπαθώντας να μιλήσει για τον Λευτέρη Παπαδόπουλο κρατώντας απόσταση και αντικειμενικότητα. Πράγμα δικαιολογημένα αδύνατον και όχι, φυσικά, επειδή τον γνώρισε στα 17 του χρόνια και είναι πια «μέλος της οικογένειάς του». Τον ίδιο ακριβώς σεβασμό και θαυμασμό προς την προσφορά του Παπαδόπουλου στην ελληνική μουσική εξέφρασαν όλοι οι παρευρισκόμενοι, και θα εξέφραζε και η Μαρινέλλα αν ήταν παρούσα.

Τη σκηνοθετική επιμέλεια των συναυλιών έκανε ο Πάνος Παπαδόπουλος, την ενορχήστρωση ο Κώστας Γανωσέλης, το σχεδιασμό ήχου και ηχοληψίας ο Βαγγέλης Κουλούρης, τους φωτισμούς ο Δημήτρης Παπαδόπουλος και το συντονισμό της όλης παραγωγής η Αννα Νταλάρα.

Β.ΓΕΩΡΓ.

ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 31/05/2006

Share this post


Link to post
Share on other sites

Kαι η φωτογραφία απο την Ελευθεροτυπία

Κ. Μακεδόνας, Μελίνα Ασλανίδου, Λ. Παπαδόπουλος, Γλυκερία, Γ. Νταλάρας και οι δύο Οναρ: θα πιουν το φεγγάρι στο Μέγαρο για χάρη του Λευτέρη Παπαδόπουλου

http://i59.photobucket.com/albums/g282/agnie14/922.jpg

Share this post


Link to post
Share on other sites

KLAHMERA! MPOREI, KAPOIOS, POY HTAN STHN X8ESINH SYNAYLIA, NA MOY PEI POSH WRA KRATHSE? GIA NA DW PWS 8A GYRISW SPITI MOY!!

Share this post


Link to post
Share on other sites

Τι έγινε βρε παιδιά?

Είναι ήδη 11.15 και δεν έχουμε ακόμη εντυπώσεις από κάποιον που να ήταν χτες στο Μέγαρο?

Τι γίνατε όλοι?

Πες τε και σε μας τους άτυχους που δεν βρήκαμε εισιτήριο....

Share this post


Link to post
Share on other sites

SE EYXARISTW POLY AGNIE GIA THN ENHMERWSH! NA EISAI KALA.

Share this post


Link to post
Share on other sites
Guest
You are commenting as a guest. If you have an account, please sign in.
Reply to this topic...

×   You have pasted content with formatting.   Remove formatting

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

Loading...
Sign in to follow this  
Followers 0