Sign in to follow this  
Followers 0
Νταλαρόφιλη

Δάκρυ στο γυαλί (Εστουδιαντίνα)

96 posts in this topic

Για να καταλάβω κάτι, από τη στιγμή που αναγράφεται στο εσωτερικό βιβλιαράκι τα σωστά ονόματα (ΣΥΝΘΕΣΗ/ΣΤΙΧΟΙ) τα ανάλογα ποσοστά δεν πηγαίνουν σε αυτούς? Εννοώ ότι, λογικά, δεν πρέπει να το έχουν λάβει υπόψη τους οι παραγωγοί αυτό το θέμα?

Το σχόλιο πάντως της «N. Kρήτης» ότι: "οι μηνυτές επισημαίνουν ότι από «Πάντα θλιμμένη χαραυγή» το έκαναν σκέτη «Xαραυγή», αναφέροντας στους τίτλους του CD μόνο τον ερμηνευτή του Γιάννη Xαρούλη, γεγονός που, όπως λένε, θα μπορούσε να προκαλέσει στον κόσμο την αίσθηση ότι αποτελεί νέο πνευματικό δημιούργημα, μια νέα σύνθεση που ανήκει στον καλλιτέχνη ο οποίος βρίσκεται στο οπισθόφυλλο.".... είναι εντελώς άστοχο, από τη στιγμή που στο εξώφυλλο αναγράφονται μόνο οι ερμηνευτές.

Να διευκρινίσω ότι δε λέω ότι δεν μπορεί να υπάρχει κάποιο λάθος από πλευράς παραγωγής, αυτό θα αποδειχτεί στη συνέχεια... Από την άλλη, ο Νταλάρας είναι ένας καλλιτέχνης που τιμά όσο λίγοι τους συνθέτες/στιχουργούς των τραγουδιών/παραγωγών του.

Ίδομεν.... :)

Share this post


Link to post
Share on other sites

Θα μιλήσω μόνο με γνώμονα και οδηγό την επιστήμη της νομικής. Αφού αναγράφονται τα ονόματα των δημιουργών του τρσγουδιού -μόνο τυφλός ή κακοήθης δεν το βλέπει- γιατί οι δημιουργοί δεν κατέθεσαν ,μέσω του δικηγόρου τους, μια αίτηση ασφαλιστικών μέτρων; Αφού δεν πρόκειται για κλοπή πνευματικής ιδιοκτησίας, αν είχαν πρόβλημα με το αισθητικό αποτέλεσμα του τραγουδιού, με την αίτηση ασφ.μέτρων θα ζητούσαν την απόσυρση του τραγουδιού. Θα γινόταν η συζήτηση και θα λυνόταν το ζήτημα. Αλλά ΟΧΙ!! Πώς θα διαφημιστούμε; Πώς θα γίνει ντόρος; Πώς μπορεί να βγάλουμε περισσότερα φράγκα; Καταθέτουμε μια μηνυσούλα κι αργότερα μια αγωγή αποζημιώσεως(λόγω ηθικής ικανοποίησης). Έτσι είναι καλύτερα. Που όμως δεν θα έχουν τύχη, επειδή ακριβώς δεν πρόκειται για κλοπή πνευματ.ιδιοκτησίας. Φταίμε και οι δικηγόροι, όμως. Που , πολλές φορές, οδηγούμε τους πελάτες μας σε εσφαλμένα μονοπάτια.

Να αναφερθώ και στον παραπλανητικό τίτλο της Espresso. Ο Νταλάρας φταίει για όλα όσα γίνονται σε αυτόν τον τόπο. Τα μάθατε; ''Έκλεψε'' κι ένα τραγούδι...’ντε και κάνετε καμια δουλειά σοβαρή, απατεώνες της δημοσιογραφίας. Και ας σταματήσει κάποτε αυτό το γα'ι'τανάκι με τον Νταλάρα. :razz: Θα ήθελα να γράψω κι άλλα, αλλά σέβομαι την σελίδα που με φιλοξενεί, όπως και τον άνθρωπο στον οποίο είναι αφιερωμένη. :)

1 person likes this

Share this post


Link to post
Share on other sites

Οι αδελφοί Φραγκιαδάκη μήνυσαν τον Νταλάρα

Μήνυση κατά του τραγουδιστή Γιώργου Νταλάρα και της δισκογραφικής εταιρείας ΜΙΝΟS Ε.Μ.Ι. κατέθεσαν χθες δύο γνωστοί καλλιτέχνες της Κρήτης, τα αδέρφια Μιχάλης και Αντώνης Φραγκιαδάκης, κατηγορώντας τους ότι καρατόμησαν και διασκεύασαν παράνομα ένα κλασικό κομμάτι της κρητικής μουσικής, το δημιούργημά τους "Πάντα θλιμμένη χαραυγή". Έπεται δε συνέχεια, αφού μέσα στις επόμενες ημέρες θα προχωρήσουν και σε αγωγή κατά των παραπάνω, διεκδικώντας την ηθική και οικονομική τους αποζημίωση για την προσβολή που έχουν υποστεί.

Οι δύο καλλιτέχνες, που πριν από 21 χρόνια είδαν το τραγούδι τους να... απογειώνεται από το ιερό τέρας της κρητικής μουσικής Θανάση Σκορδαλό και τον επίσης εξαιρετικό καλλιτέχνη Γιώργο Παπαδάκη, κατηγορούν τον Γιώργο Νταλάρα και τους δημιουργούς του πολύ πετυχημένου CD "Εστουδιαντίνα ΙΙ" ότι όχι μόνο δεν τους ρώτησαν για να συμπεριλάβουν το επίμαχο τραγούδι στη δουλειά τους, αλλά το αλλοίωσαν και το περιέκοψαν αλλάζοντας ακόμη και τον τίτλο του. Από "Πάντα θλιμμένη χαραυγή" το έκαναν σκέτη "Χαραυγή", αναφέροντας στους τίτλους του CD μόνο τον ερμηνευτή του, Γιάννη Χαρούλη, γεγονός που, όπως λένε, θα μπορούσε να προκαλέσει στον κόσμο την αίσθηση ότι αποτελεί νέο πνευματικό δημιούργημα, μια νέα σύνθεση, που ανήκει στον καλλιτέχνη ο οποίος αναγράφεται στο οπισθόφυλλο.

Οι Μιχάλης και Αντώνης Φραγκιαδάκης με τη μηνυτήρια αναφορά που κατέθεσαν χθες στην Εισαγγελία Αθηνών, δια του εισαγγελέα Ηρακλείου, εκτός από τον Γιώργο Νταλάρα και τη δισκογραφική εταιρεία, στρέφονται και κατά των υπόλοιπων συντελεστών του CD. Συγκεκριμένα έχουν μηνύσει και τον Ανδρέα Κατσιγιάννη, που μαζί με τον Γιώργο Νταλάρα και τη MINOS E.M.I. έκαναν την παραγωγή του δίσκου με τίτλο "Δάκρυ στο γυαλί", τον ερμηνευτή του τραγουδιού Γιάννη Χαρούλη και τους ενορχηστρωτές Απόστολο Βαλαρούτσο και Δήμο Βουγιούκα.

Η προϊστορία

Στη μήνυση τα αδέρφια Φραγκιαδάκη ξεκαθαρίζουν ότι είναι οι πνευματικοί δημιουργοί και αποκλειστικοί συνδικαιούχοι τόσο του ηθικού όσο και του περιουσιακού δικαιώματος τόσο της μουσικής σύνθεσης όσο και του δεύτερου στίχου του τραγουδιού "Πάντα θλιμμένη χαραυγή", δικαιώματα τα οποία έχουν καταχωρίσει νομίμως με τους όρους που αναφέρει ο σχετικός Νόμος 2121/1993. Τη μουσική του τραγουδιού εμπνεύστηκαν το 1983 και το κυκλοφόρησαν το 1985 στο δίσκο "Η μεγάλη συνάντηση" από τη δισκογραφική εταιρία CRETAFON. «Εκτελέστηκε από εμάς τους ίδιους, τους πνευματικούς δημιουργούς, αποδίδοντας στην εκτέλεση αυτή προσωπικό ύφος που συνδέεται αποκλειστικά με εμάς», αναφέρουν στη μήνυσή τους οι δύο δημιουργοί. Προσθέτουν δε ότι τόσο η έμπνευση όσο και η ερμηνεία-εκτέλεση του τραγουδιού ήταν αποτέλεσμα εσωτερικής συναισθηματικής αναζήτησης και διεργασίας, οδηγώντας στο επιθυμητό αποτέλεσμα, που δεν ήταν άλλο από την ιδιαίτερη απήχηση και επιτυχία του.

Η έκπληξή τους ήταν μεγάλη όταν αντιλήφθηκαν τον Απρίλιο του 2006 ότι το κομμάτι τους συμπεριλήφθηκε στη νέα δουλειά του Γιώργου Νταλάρα και του συγκροτήματος "Εστουδιαντίνα", δίχως να ερωτηθούν. Κατηγορούν τους μηνυόμενους και κυρίως τη δισκογραφική εταιρεία ότι ενήργησαν με δόλο, γιατί γνωρίζουν τη σχετική νομοθεσία, και παρ' όλα αυτά προχώρησαν στην παράνομη χρήση και διασκευή του τραγουδιού με τελικό σκοπό την υπέρμετρη αποκόμιση κερδών.

Δεν τους άρεσε

Οι δημιουργοί του τραγουδιού - αναφέρονται στο εσωτερικό του CD, στο οποίο έχουν πρόσβαση μόνον όσοι το αγοράζουν - ακούγοντας τη διασκευή του τραγουδιού τους απογοητεύτηκαν. Ξεκαθαρίζουν και στη μήνυσή τους ότι δε συμφωνούν με το αποδιδόμενο ύφος και τη χροιά που του δόθηκε από τους μηνυόμενους. Δε συμφωνούν ούτε με την επιλογή του ερμηνευτή, χωρίς, όπως λένε, να υποτιμούν τις δυνατότητές του. Υποστηρίζουν ότι έχει αλλοιωθεί και το μέτρο του τραγουδιού, έχουν παραλειφθεί πολλά μουσικά μέρη, όπως η χαρακτηριστική για το κομμάτι εισαγωγή και η διπλή επανάληψη του κουπλέ του τραγουδιού-ρεφρέν, και έχει μειωθεί ο χρόνος του κομματιού, από 4 λεπτά και 47 δευτερόλεπτα, που είναι η αυθεντική εκτέλεση, σε 3 λεπτά και 38 δευτερόλεπτα. Μάλιστα για την παράλειψη της εισαγωγής, η οποία είναι χαρακτηριστική από μόνη της, επισημαίνουν ότι «δε δικαιολογείται ως απλή παρέμβαση στο τραγούδι μας, σύμφωνα με τα διδάγματα της μουσικής επιστήμης και της κοινής πρακτικής και μόνο ως παράνομα συντελεσθείσα καρατόμηση-διασκευή του τραγουδιού μπορεί να θεωρηθεί».

Εφημερίδα "Νέα Κρήτη"

17/5/2006

Share this post


Link to post
Share on other sites
Θα μιλήσω μόνο με γνώμονα και οδηγό την επιστήμη της νομικής. Αφού αναγράφονται τα ονόματα των δημιουργών του τρσγουδιού -μόνο τυφλός ή κακοήθης δεν το βλέπει- γιατί οι δημιουργοί δεν κατέθεσαν ,μέσω του δικηγόρου τους, μια αίτηση ασφαλιστικών μέτρων; Αφού δεν πρόκειται για κλοπή πνευματικής ιδιοκτησίας, αν είχαν πρόβλημα με το αισθητικό αποτέλεσμα του τραγουδιού, με την αίτηση ασφ.μέτρων θα ζητούσαν την απόσυρση του τραγουδιού. Θα γινόταν η συζήτηση και θα λυνόταν το ζήτημα. Αλλά ΟΧΙ!! Πώς θα διαφημιστούμε; Πώς θα γίνει ντόρος; Πώς μπορεί να βγάλουμε περισσότερα φράγκα; Καταθέτουμε μια μηνυσούλα κι αργότερα μια αγωγή αποζημιώσεως(λόγω ηθικής ικανοποίησης). Έτσι είναι καλύτερα. Που όμως δεν θα έχουν τύχη, επειδή ακριβώς δεν πρόκειται για κλοπή πνευματ.ιδιοκτησίας. Φταίμε και οι δικηγόροι, όμως. Που , πολλές φορές, οδηγούμε τους πελάτες μας σε εσφαλμένα μονοπάτια.

Να αναφερθώ και στον παραπλανητικό τίτλο της Espresso. Ο Νταλάρας φταίει για όλα όσα γίνονται σε αυτόν τον τόπο. Τα μάθατε; ''Έκλεψε'' κι ένα τραγούδι...’ντε και κάνετε καμια δουλειά σοβαρή, απατεώνες της δημοσιογραφίας. Και ας σταματήσει κάποτε αυτό το γα'ι'τανάκι με τον Νταλάρα. :wow: Θα ήθελα να γράψω κι άλλα, αλλά σέβομαι την σελίδα που με φιλοξενεί, όπως και τον άνθρωπο στον οποίο είναι αφιερωμένη. :razz:

-Ο τίτλος της "Espresso" παραβαίνει έναν βασικό "δημοσιογραφικό κανόνα" : στην δημοσιογραφία - κανονικά - δεν αποδίδεις προθέσεις και δεν ερμηνεύεις συμπεριφορές.

-Και, με αφορμή αυτό που έγραψε η EKOSTEL, ότι : "ο Νταλάρας φταίει για όλα όσα γίνονται σε αυτόν τον τόπο", ένα σχόλιό μου :

Αγαπητή Ελίνα ο Νταλάρας "πληρώνει" τα τρία "αμαρτήματα" της επιτυχίας του και της μεγάλης του διάρκειας :

-τραγουδάει τρομακτικά καλά

-εκδίδει διαρκώς δίσκους

-πουλάει αντιπαθητικά πολύ.

Share this post


Link to post
Share on other sites

Κατ΄αρχήν το δημοσίευμα της Espresso είναι απλά απαράδεκτο. Επί της ουσίας, εγώ προσωπικά θεωρώ πως δεν τίθεται θέμα κλοπής πνευματικών δικαιωμάτων. Αυτά που ισχυρίζονται οι δημιουργοί του εν λόγω τραγουδιού απέχουν λίγο από την πραγματικότητα. Κατά πρώτον, η διασκευή ενός τραγουδιού δε μπορεί να έχει κανείς την απαίτηση να είναι ίδια με το τραγούδι. Είναι θεμιτή, αρκεί να μη διαστρεβλώνεται το ύφος και ο σκοπός του. Εγώ τυγχάνει να έχω ακούσει και το πρωτότυπο τραγούδι και αν και υπάρχουν διαφορές, δε νομίζω σε καμμία περίπτωση πως κακοποιείται. Αντίθετα, ένα πολύ όμορφο παραδοσιακό τραγούδι γίνεται ευρύτερα γνωστό, κάτι που εδώ και είκοσι χρόνια οι δημιουργοί του δε στάθηκαν ικανοί να το καταφέρουν. Κατά δεύτερο, ο ερμηνευτής είναι καθόλα άξιος νέος καλλιτέχνης και έχει μέλλον, οπότε και ο ισχυρισμός αυτός, το ότι δηλαδή η επιλογή του ερμηνευτή δεν ήταν η δέουσα, μάλλον έχει στόχο να κάνει αίσθηση. Τέλος, ένα λίαν επιτυχημένο cd, με ελάχιστο marketing για στήριξη και ένας μόνιμος, έντιμος και επιτυχημένος υπηρέτης της μουσικής και του τραγουδιού εδώ και πολλά χρόνια, όπως είναι ο Νταλάρας, είναι λογικό να δημιουργούν αντπάθειες.

Από την άλλη, θα κάνω και δύο επισημάνσεις. Κατά πρώτον, αν και η δουλειά αυτή - κατά τη γνώμη μου - είναι καλλιτεχνικά άρτια, κατά τα φαινόμενα υπήρξαν και παραλείψεις. Προφανώς, λόγω της μετακίνησης Νταλάρα στη νέα εταιρία, κάποια πράγματα έγιναν πολύ γρήγορα. Ο ποιοτικός έλεγχος όπως ξέρουμε απέτυχε, με αποτέλεσμα το γνωστό πρόβλημα στα cd. Ίσως σε κακή επικοινωνιακή πολιτική της εταιρίας ή των εμπλεκομένων, αναφορικά με τους εν λόγω δημιουργούς να οφείλεται η παρεξήγηση.

Τέλος, μόνο σε ένα πράγμα θα συμφωνήσω με τα αναφερόμενα των δύο Κρητών και αυτό δεν έχει να κάνει με το ζήτημα που προέκυψε. Νομίζω πως είναι λάθος, το ότι δεν αναγράφονται οι δημιουργοί, μαζί με τους ερμηνευτές σε κάθε τραγούδι, στο εξώφυλλο ή στο οπισθόφυλλο ενός cd. Και οι συνθέτες και οι στιχουργοί πρέπει να αναγράφονται στο πίσω μέρος που συνήθως αναφέρονται τα τραγούδια. Συμβαίνει σε πάρα πολλά cd που κυκλογφορούν, για να μην πω στα περισσότερα. Αν κάποιος δίσκος είναι πολυσυλλεκτικός, η αναγραφή των δημιουργών των τραγουδιών είναι υποχρέωση νομίζω και προς τον καταναλωτή που θέλει να τον αγοράσει να γνωρίζει τι έχει στα χέρια του, μιας και οι συσκευασίες απαγορεύουν την πρόσβαση στο εσωτερικό αλλά και προς τους ίδιους τους δημιουργούς.

Share this post


Link to post
Share on other sites

Αν οι δημιουργοί δεν ερωτήθησαν, όπως λένε,γιατί πάνω σ'αυτό το θέμα υπάρχουν αντιφάσεις και αν δεν τους έχει ζητηθεί η άδεια για τη διασκευή, έχουν δίκιο να φωνάζουν.’λλα μέχρι εκεί.Και φυσικά έχουν δίκιο να φωνάζουν , όπως έγραψε και η Δώρα και για την μη αναγραφή του ονόματός τους στο οπισθόφυλλο.Το ότι έτσι συνηθίζεται να γίνεται παντού πλέον τα τελευταία χρόνια , δε λέει τίποτα.Προσωπικά το θεωρώ απαράδεκτο.

Από κει και πέρα, από τη στιγμή που έγινε η διασκευή , νομίζω ότι το αν αρέσει ή δεν αρέσει σε κάποιον είναι τελείως υποκειμενικό.Οι δημιουργοί, ναι μεν, έχουν δικαίωμα να κρίνουν ή και να κατακρίνουν το καλλιτεχνικό αποτέλεσμα , αλλά πιστεύω πως είναι παρατραβηγμένο το να καταφεύγουν σε νομική διερεύνηση του θέματος.

Και στο κάτω κάτω , ας το αποσύρουν να γίνει και συλλεκτικό και όσοι προλάβανε το πήρανε... :wow::razz: :lol:

Share this post


Link to post
Share on other sites

Και για να επιστρέψουμε στην ουσία, η κριτική του Ηριδανού:

ΕΣΤΟΥΔΙΑΝΤΙΝΑ

ΔΑΚΡΥ ΣΤΟ ΓΥΑΛΙ

Στίχοι Αντώνης και Μιχάλης Φραγκιαδάκης, Ηλίας Κατσούλης, Νίκος Σταθόπουλος, Απόστολος Βαλαρούτσος, Πόλυ Κυριακού, Ελένη Περινού, Σταμάτης Μεσημέρης, Νάγια Δρακιά, Ισίδωρος Παπαδάμου

Μουσική: Αντώνης και Μιχάλης Φραγκιαδάκης, Ανδρέας Κατσιγιάννης, Μιχάλης Κουμπιός, Απόστολος Βαλαρούτσος, Παντελής Θαλασσινός, Πλούταρχος Ρεμπούτσικας, Χρίστος Τσιαμούλης, Ζωή Τηγανούρια, Νάγια Δρακιά, Ισίδωρος Παπαδάμου

Τραγουδούν: Γιάννης Χαρούλης, Γιώργος Νταλάρας, Ελεονώρα Ζουγανέλη, Παντελής Θαλασσινός, Ανδριάνα Μπάμπαλη, Δημήτρης Μπάσης, Γλυκερία, Αρετή Κετιμέ

μην πετάξεις τίποτα

Εταιρεία: MINOS-EMIΣ

Πάρα πολύ καιρό είχα να βάλω να ακούσω ένα CD και να ενοχληθώ που τελείωσε. Με άλλα λόγια να μη βρίσκω κάτι να «πετάξω», ούτε δυο μέτρα μουσικής, ούτε ένα δίστιχο, μήτε καν απόσπασμα μιας ερμηνείας. Ο δίσκος σε πιάνει από την αρχή στην καρδιά. Μια εξαιρετική εκτέλεση της Αρμενικής Σουίτας προετοιμάζει τον ακροατή για την απόλαυση που έπεται.

Τυπικά είναι ένας πολυσυλλεκτικός δίσκος -και σπάνια τέτοιοι δίσκοι έχουν επαρκώς ικανοποιητικό αποτέλεσμα. Δημιουργοί πολλοί και διαφορετικής καταγωγής ο καθένας, το ίδιο και οι στιχουργοί, να μη μιλήσουμε για τους τραγουδιστές που ο καθένας τους -από τους γνωστούς φυσικά- είναι και μια άλλη ιστορία. Και όμως όλη αυτή η εκ πρώτης όψεως αταίριαστη σύναξη δημιουργεί έναν από τους ωραιότερους δίσκους των τελευταίων ετών.

Είναι αυτή η εκπληκτική ορχήστρα, η Εστουδιαντίνα Νέας Ιωνίας, που τους δένει; Σίγουρα είναι ένας ισχυρός παράγοντας. Ωστόσο πιστεύω ότι εκείνο που έδρασε καταλυτικά ως προς το αποτέλεσμα είναι η πίστη όλων των συμμετεχόντων στο καλλιτεχνικό αίτημα που έχει βάλει αυτή η βολιώτικη παρέα μουσικών υπό την «μπαγκέτα» του Γιώργου Νταλάρα από την εμφάνισή της πριν από τρία περίπου χρόνια.

Τραγούδια λαϊκά, τραγούδια που ακουμπούν στην παράδοση χωρίς να τη λερώνουν, τραγούδια έντεχνα, τραγούδια έτοιμα να τραγουδηθούν αμέσως. Συν τέσσερα εκπληκτικά οργανικά. Είναι από τις σπάνιες περιπτώσεις που δυσκολεύεσαι να ξεχωρίσεις πρόσωπα και πράγματα. Θυμίζει εκείνη την ωραία παλιά εποχή που ένας δίσκος περιείχε 10 έως 12 τραγούδια κατά το δυνατόν ισοδύναμα και καθόλου τη σημερινή που ένας δίσκος περιέχει ενάμιση σουξέ και 14 γεμίσματα.

Ο κρυστάλλινος ήχος της Εστουδιαντίνας ρέει με άνεση ανάμεσα σε είδη και μουσικούς δρόμους, ομογενοποιώντας το τελικό άκουσμα πάρα πολύ ευχάριστα. Ίσως είναι η καλύτερη ορχήστρα που έχουμε αυτή τη στιγμή στο τραγούδι και σίγουρα είναι η παρουσίαση και η στήριξή της από τις σημαντικότερες προσφορές του Γιώργου Νταλάρα στον ίδιο χώρο.

Μερικές επισημάνσεις-σκέψεις: Γιατί η Ανδριάνα Μπάμπαλη εδώ που δεν τραγουδάει ανοησίες ακούγεται «άλλη»; Γιατί εξακολουθώ να ψάχνω το ένθετο και συνεχίζω να αναρωτιέμαι αν έχει γίνει τυπογραφικό λάθος στο όνομα του Δημήτρη Μπάση; Θα πρότεινα στον καλό νέο τραγουδιστή να λάβει σοβαρά υπόψη του την ερμηνεία του σ' αυτόν τον δίσκο πριν κάνει το επόμενο βήμα του στη δισκογραφία. Αποκάλυψη η Ελεονώρα Ζουγανέλη που πρωτακούσαμε στον δίσκο Δεύτερη Ακρόαση της Μικρής 'Αρκτου. Τι έγινε; Η αγορά ξύπνησε; Μακάρι.

Το έγραψα και παραπάνω. Δεν πετάς τίποτα από αυτόν τον δίσκο. Αντίθετα λιώνεις το CD από το πολύ παίξιμο. Οπότε είναι απολύτως προσωπικό θέμα του κάθε ακροατή ποιά κομμάτια θα θεωρήσει εγγύτερα στην καρδιά του. Προσωπικά -και με κόπο- διαλέγω το ομώνυμο του δίσκου τραγούδι σε μουσική Ανδρέα Κατσιγιάννη και στίχους Ηλία Κατσούλη με τον Γιώργο Νταλάρα, το Όταν Πέφτει το Βράδυ των Μιχάλη Κουμπιού-Νίκου Σταθόπουλου με την Ελεονώρα Ζουγανέλη και τα Μονοπάτια των Ζωής Τηγανούρια-Σταμάτη Μεσημέρη με την Αρετή Κετιμέ.

Πότε είπαμε ότι βγαίνει ο επόμενος;

Share this post


Link to post
Share on other sites
Αν οι δημιουργοί δεν ερωτήθησαν, όπως λένε,γιατί πάνω σ'αυτό το θέμα υπάρχουν αντιφάσεις και αν δεν τους έχει ζητηθεί η άδεια για τη διασκευή, έχουν δίκιο να φωνάζουν.’λλα μέχρι εκεί.Και φυσικά έχουν δίκιο να φωνάζουν , όπως έγραψε και η Δώρα και για την μη αναγραφή του ονόματός τους στο οπισθόφυλλο.Το ότι έτσι συνηθίζεται να γίνεται παντού πλέον τα τελευταία χρόνια , δε λέει τίποτα.Προσωπικά το θεωρώ απαράδεκτο.

Από κει και πέρα, από τη στιγμή που έγινε η διασκευή , νομίζω ότι το αν αρέσει ή δεν αρέσει σε κάποιον είναι τελείως υποκειμενικό.Οι δημιουργοί, ναι μεν, έχουν δικαίωμα να κρίνουν ή και να κατακρίνουν το καλλιτεχνικό αποτέλεσμα , αλλά πιστεύω πως είναι παρατραβηγμένο το να καταφεύγουν σε νομική διερεύνηση του θέματος.

Και στο κάτω κάτω , ας το αποσύρουν να γίνει και συλλεκτικό και όσοι προλάβανε το πήρανε... :wow::razz: :lol:

Εμένα τώρα θα με πείτε κακό και πονηρό άνθρωπο αν σας πώ οτι όλη αυτή η ιστορία μου θυμίζει τους μηνυτές κατά του Νταν Μπράουν για τον κώδικα ντα βίντσι;;;

Ποιος θα έκανε μήνυση στον Νταν μπράουν (έστω κι αν του είχε στα αλήθεια κλέψει το θέμα) αν το βιβλίο δεν είχε πουλήσει τόοοοοοοοσο πολύ;

Αντίστοιχα ποιος θα έδινε σημασία σε μία επανεκτέλεση του τραγουδιού του αν το cd δεν είχε πουλήσει ούτε 100 κομμάτια;;;;;

Ας αφήσουμε τις δήθεν προσβολές και ας κοιτάξουμε την ουσία, που όπως είπε και η Ελίνα είναι μία: Τα φράγκα. :wow:

Share this post


Link to post
Share on other sites

Αντίστοιχα ποιος θα έδινε σημασία σε μία επανεκτέλεση του τραγουδιού του αν το cd δεν είχε πουλήσει ούτε 100 κομμάτια;;;;;

Μα το cd δεν έχει πουλήσει πολύ, αυτό είναι και το παράπονο μας, γιατί πρόκειται για μια υπέροχη δουλειά που δυστυχώς δεν έχει ακουστεί σχεδόν καθόλου.

Ισα ισα που με αυτήν την ενέργειαμάλλονδιαφημίζεται ο δίσκος...

Share this post


Link to post
Share on other sites
Κατ΄αρχήν το δημοσίευμα της Espresso είναι απλά απαράδεκτο. Επί της ουσίας, εγώ προσωπικά θεωρώ πως δεν τίθεται θέμα κλοπής πνευματικών δικαιωμάτων. Αυτά που ισχυρίζονται οι δημιουργοί του εν λόγω τραγουδιού απέχουν λίγο από την πραγματικότητα. Κατά πρώτον, η διασκευή ενός τραγουδιού δε μπορεί να έχει κανείς την απαίτηση να είναι ίδια με το τραγούδι. Είναι θεμιτή, αρκεί να μη διαστρεβλώνεται το ύφος και ο σκοπός του. Εγώ τυγχάνει να έχω ακούσει και το πρωτότυπο τραγούδι και αν και υπάρχουν διαφορές, δε νομίζω σε καμμία περίπτωση πως κακοποιείται. Αντίθετα, ένα πολύ όμορφο παραδοσιακό τραγούδι γίνεται ευρύτερα γνωστό, κάτι που εδώ και είκοσι χρόνια οι δημιουργοί του δε στάθηκαν ικανοί να το καταφέρουν. Κατά δεύτερο, ο ερμηνευτής είναι καθόλα άξιος νέος καλλιτέχνης και έχει μέλλον, οπότε και ο ισχυρισμός αυτός, το ότι δηλαδή η επιλογή του ερμηνευτή δεν ήταν η δέουσα, μάλλον έχει στόχο να κάνει αίσθηση. Τέλος, ένα λίαν επιτυχημένο cd, με ελάχιστο marketing για στήριξη και ένας μόνιμος, έντιμος και επιτυχημένος υπηρέτης της μουσικής και του τραγουδιού εδώ και πολλά χρόνια, όπως είναι ο Νταλάρας, είναι λογικό να δημιουργούν αντπάθειες.

Από την άλλη, θα κάνω και δύο επισημάνσεις. Κατά πρώτον, αν και η δουλειά αυτή - κατά τη γνώμη μου - είναι καλλιτεχνικά άρτια, κατά τα φαινόμενα υπήρξαν και παραλείψεις. Προφανώς, λόγω της μετακίνησης Νταλάρα στη νέα εταιρία, κάποια πράγματα έγιναν πολύ γρήγορα. Ο ποιοτικός έλεγχος όπως ξέρουμε απέτυχε, με αποτέλεσμα το γνωστό πρόβλημα στα cd. Ίσως σε κακή επικοινωνιακή πολιτική της εταιρίας ή των εμπλεκομένων, αναφορικά με τους εν λόγω δημιουργούς να οφείλεται η παρεξήγηση.

Τέλος, μόνο σε ένα πράγμα θα συμφωνήσω με τα αναφερόμενα των δύο Κρητών και αυτό δεν έχει να κάνει με το ζήτημα που προέκυψε. Νομίζω πως είναι λάθος, το ότι δεν αναγράφονται οι δημιουργοί, μαζί με τους ερμηνευτές σε κάθε τραγούδι, στο εξώφυλλο ή στο οπισθόφυλλο ενός cd. Και οι συνθέτες και οι στιχουργοί πρέπει να αναγράφονται στο πίσω μέρος που συνήθως αναφέρονται τα τραγούδια. Συμβαίνει σε πάρα πολλά cd που κυκλογφορούν, για να μην πω στα περισσότερα. Αν κάποιος δίσκος είναι πολυσυλλεκτικός, η αναγραφή των δημιουργών των τραγουδιών είναι υποχρέωση νομίζω και προς τον καταναλωτή που θέλει να τον αγοράσει να γνωρίζει τι έχει στα χέρια του, μιας και οι συσκευασίες απαγορεύουν την πρόσβαση στο εσωτερικό αλλά και προς τους ίδιους τους δημιουργούς.

...Με τη βοήθεια της Μάρως "εγκλιματίστηκα" αφού το θέμα έχει προκύψει καιρό πριν κι εγώ μόλις πριν λίγο ενημερώθηκα από καλό μου φίλο Ρεθυμνιώτη και άνοιξα μάλιστα και ειδικό post..τρομάρα μου... :D Δώρα μου,απλώς μια σημείωση στα γραφόμενά σου,ως γνώστης της μουσικής του τόπου από τον οποίο κατάγομαι και επί χρόνια μουσικός παραγωγός σ' αυτόν...Το "Πάντα θλιμμένη χαραυγή" είναι από τα 5-6 πιο γνωστά κομμάτια της κρητικής παραδοσιακής μουσικής,ευρέως γνωστό και διαδεδομένο...Είναι από τις "δυνατές ρίζες" της κρητικής μουσικής.’ρα δεν είναι ότι ήταν άγνωστο,κάθε άλλο...Γι' αυτό κατά την ταπεινή μου γνώμη θα έπρεπε σε οτιδήποτε θελήσει κανείς να "κάνει" με το συγκεκριμένο τραγούδι,να είναι πολύ προσεκτικός.Θεωρώ ατυχές και επιπόλαιο το λιγότερο,ότι αλλάχθηκε ο τίτλος του από "Πάντα θλιμμένη χαραυγή" σε "Χαραυγή"...Είναι σα να παίρνεις το "Χίλια μύρια κύματα",ή το "Έβαλε ο θεός σημάδι" και να τα ονομάζεις "Κύματα" και "Σημάδι" αντίστοιχα...Δεν είναι σωστό.Για όλα τα υπόλοιπα,που ισχυρίζονται τα αδέρφια Φραγκιαδάκη,διαφωνώ...Μία διασκευή.δεν μπορεί ποτέ να είναι όμοια του πρωτότυπου,ούτε να αρέσει σε όλους μας,γι' αυτό και λέγεται "διασκευή"...Κατά τ' άλλα όμως απορώ τόσο μαζί τους,αφού πρόκειται για γνήσιους παραδοσιακούς κρητικούς μουσικούς-συνθέτες,οι οποίοι θα έπρεπε να μην είναι τόσο "μονόχνωτοι" και "ξεροκέφαλοι"...Όμως υπάρχει δυστυχώς το γνωστό "κρητικό καπετανιλίκι",που όταν μάλιστα προέρχεται από "original" κρητικούς κι όχι "φλώρους" και "σκυλαδο-κρητικούς",τότε γίνεται ακόμα πιο ισχυρό και απόλυτο...Τους καταλαβαίνω παράλληλα όμως κι εδώ είναι το σημείο,που δεν κατανοώ και απορώ με την εταιρεία και τον Νταλάρα όμως,που ξέρουμε πόσο προσεχτικός και σωστός είναι με αυτά...Μου φαίνεται ότι πρόκειται για μία βιαστική και επιπόλαιη ενέργεια,αν είναι έτσι ως μας παρουσιάζονται τα γεγονότα...Που μόνο και μόνο από την αλλαγή του τίτλου,όπως προανέφερα και τη μη αναγραφή ΚΑΝ της έννοιας "ΔΙΑΣΚΕΥΗ" ,σε κανένα σημείο του cd,πρόκειται για σοβαρό και επιλήψιμο λάθος...Αυτά! :confused::blush:

Share this post


Link to post
Share on other sites

H δισκοκριτική του νέου τεύχους του περιοδικό "Δίφωνο".

"Νέες περιπέτειες για την Εστουδιαντίνα, το πολυμελές συγκρότημα που αποτελείται κυρίως από νυκτά έγχορδα και ξύλινα πνευστά και που εδρεύει στη Νέα Ιωνία Μαγνησίας, με δημιουργό και καλλιτεχνικό διευθυντή τον Ανδρέα Κατσιγιάννη, ο οποίος συνέλαβε το 1998 τη δημιουργία μιας τέτοιας ορχήστρας ρεπερτορίου.Η Εστουδιαντίνα είχε την τύχη να συναντηθεί με τον Γιώργο Νταλάρα , που πίστεψε σε αυτή και της άνοιξε το δρόμο στη δισκογραφία. Ο καινούργιος δίσκος περιλαμβάνει έντεκα τραγούδια(που υπογράφουν οι Α.και Μ.Φραγκιαδάκης , Γ.Σταυρακάκης, Θ.Σκορδαλός , Α.Κατσιγιάννης, Η.Κατσούλης, Μ.Κουμπιός, Ν.Σταθόπουλος, Α.Βαλαρούτσος, Π.Θαλασσινός, Π.Κυριάκου, Π.Ρεμπούτσικας, Χ.Τσιαμούλης, Ε.Περινού, Ζ.Τηγανούρια, Σ.Μεσημέρης, Ν.Δρακιά, Ι .Παπαδάμου) και τέσσερα οργανικά που συγκροτούν ένα σφιχτοδεμένο concept στο χώρο του νέου ελληνικού τραγουδιού.Εκείνο που χαρακτηρίζει το "Δάκρυ στο γυαλί" , είναι ότι δίνει τον αναγκαίο χώρο στα -πολλά και διαφορετικά-ηχοχρώματα των οργάνων , μέσα από την εξαιρετική ενορχήστρωση των εμπλεκόμενων μελών του συγκροτήματος (και μη) , ενώ οι ερμηνείες των τραγουδιστών ηχούν φρέσκιες και στιβαρές.Πρόκειται για μια εργασία που δίνει σοβαρές απαντήσεις για το μέλλον της ελληνικής δισκογραφίας και που σε κάθε περίπτωση αξίζει το σεβασμό μας.Στο οργανικό "Ανατολικό Αιγαίο" συμμετέχει ο Τούρκος σολίστας στο κανονάκι Gokset Batagit.

Aλέξης Βάκης"

Share this post


Link to post
Share on other sites

Επιτέλους κάτι καλό για το δίσκο! Μπράβο!! :D:music:

Share this post


Link to post
Share on other sites

Επανέρχομαι στο θέμα που δημιουργήθηκε μετά από την μήνυση των αδελφών Φραγκιαδάκη.

Να καταθέσω κάτι διαφορετικό, αλλά σημαντικό-κατά την γνώμη μου. Στο ένθετο βιβλιαράκι του cd, υπάρχει και μια φωτογραφία των συντελεστών της συγκεκριμένης δουλειάς. Εικονίζεται ,χαμογελαστός, μαζί με τους υπόλοιπους και ο Α.Φραγκιαδάκης(εκτός κι αν πρόκειται για συνωνυμία). Η φωτογραφία είναι στο studio. Τα ερωτήματα: δεν του ζητήθηκε η άδεια για το τραγούδι, πριν φωτογραφηθεί; δεν του δόθηκε η δυνατότητα να ακούσει το τραγούδι; Στο studio βρισκόταν. Αν είναι δυνατόν!! :)

Εγώ επιμένω ,λοιπόν, πως οι λόγοι είναι προφανείς και -δυστυχώς- ευτελείς. Η πλευρά Φραγκιαδάκη ωθήθηκε σε μια κίνηση που δεν έχει βάση. Με επιείκια το λέω.

Και δεν μπορούμε να μείνουμε στον τίτλο ''Χαραυγή''; Αφού αναφέρονται οι συντελεστές, δεν υπάρχει παρανόηση. Αυτά...Τα συμπεράσματα δικά σας.

Share this post


Link to post
Share on other sites
Η έκπληξή τους ήταν μεγάλη όταν αντιλήφθηκαν τον Απρίλιο του 2006 ότι το κομμάτι τους συμπεριλήφθηκε στη νέα δουλειά του Γιώργου Νταλάρα και του συγκροτήματος "Εστουδιαντίνα", δίχως να ερωτηθούν.

:blink: :blink:

fragkiadakis.jpg

Share this post


Link to post
Share on other sites

Αυτό κι αν είναι έκπληξη! :blink: :blink:

Μήπως να το στέλναμε και σε καμιά εφημερίδα (και κάθε τύπου κίτρινη φυλλάδα) να τελείωνε η ιστορία και η βλακεία γενικότερα?

Share this post


Link to post
Share on other sites
Επανέρχομαι στο θέμα που δημιουργήθηκε μετά από την μήνυση των αδελφών Φραγκιαδάκη.

Να καταθέσω κάτι διαφορετικό, αλλά σημαντικό-κατά την γνώμη μου. Στο ένθετο βιβλιαράκι του cd, υπάρχει και μια φωτογραφία των συντελεστών της συγκεκριμένης δουλειάς. Εικονίζεται ,χαμογελαστός, μαζί με τους υπόλοιπους και ο Α.Φραγκιαδάκης(εκτός κι αν πρόκειται για συνωνυμία). Η φωτογραφία είναι στο studio. Τα ερωτήματα: δεν του ζητήθηκε η άδεια για το τραγούδι, πριν φωτογραφηθεί; δεν του δόθηκε η δυνατότητα να ακούσει το τραγούδι; Στο studio βρισκόταν. Αν είναι δυνατόν!! :)

Εγώ επιμένω ,λοιπόν, πως οι λόγοι είναι προφανείς και -δυστυχώς- ευτελείς. Η πλευρά Φραγκιαδάκη ωθήθηκε σε μια κίνηση που δεν έχει βάση. Με επιείκια το λέω.

Και δεν μπορούμε να μείνουμε στον τίτλο ''Χαραυγή''; Αφού αναφέρονται οι συντελεστές, δεν υπάρχει παρανόηση. Αυτά...Τα συμπεράσματα δικά σας.

:):rolleyes::(

Share this post


Link to post
Share on other sites

Όταν σε μια φίλη(εκτός forum) ανέφερα τα τελευταία σχετικά με την υπόθεση Φραγκιαδάκη, μου είπε: '' ε, φυσικά!! αφού όλοι κοιτούσαμε τα μπλουζάκια και κανέναν ή τίποτα παραδίπλα!'' :lol: :lol: Θα συμφωνήσω. :music:

Share this post


Link to post
Share on other sites

Προχθές η Ζωή Τηγανούρια έδινε συνέντευξη στον Μύθο 93,4 FM της Θεσσαλονίκης. Μεταξύ άλλων είπε για το τραγούδι της "Μονοπάτια" που βρίσκεται στο νέο δίσκο της Εστουδιαντίνας, πως η φωνή της Αρετής Κετιμέ έχει ηχογραφηθεί την περίοδο του Ζυγού (πριν 3-4 χρόνια), ενώ η ορχήστρα γράφτηκε κανονικά φέτος.

Είπε πως ο Νταλάρας προτίμησε την παλιά ηχογράφηση, μιας η φωνή της Αρετής σήμερα έχει αλλάξει, και δεν του αρέσει τόσο.

1 person likes this

Share this post


Link to post
Share on other sites
Προχθές η Ζωή Τηγανούρια έδινε συνέντευξη στον Μύθο 93,4 FM της Θεσσαλονίκης.

Λίγο άσχετο με το θέμα αλλά αφού αναφέρθηκε το όνομα της συμπαθούς ακορντεονίστριας, ξέρουμε αν παίζει στη Θεσσαλονίκη με κάποιο σχήμα;

Share this post


Link to post
Share on other sites

OXI δεν παίζει στην Θεσσαλονίκη με κανένα σχήμα :)

περιοδίες θα κάνει όλο το καλοκαίρι μετα την κυκλοφορία του νέου της δίσκου :music: οπότε αν κάποιος θέλει να την απολαύσει την συμπαθέστατη κατα τ'αλλα ακορντεονίστρια δεν έχει παρά να μάθει το πρόγραμμα της περιοδίας της και να οργώσει την Ελλάδα :)

Share this post


Link to post
Share on other sites

Από το τελευταίο τεύχος του περιοδικού CITY:

Γράφει ο Χρήστος Μιχαλέρης

"Η δεύτερη αυτή συνέχεια είναι σχεδόν απαλλαγμένη από τις εμφανείς ασυνέχειες και κοινοτυπίες της ηχητικής διαδρομής του πρώτου δίσκου και οδηγείται από μια εξαιρετικά πλούσια και ισορροπημένη ενορχήστρωση, ανάμεσα στο σεβασμό του χθες και τις ανάγκες του σήμερα, ενώ διακατέχεται από μια διεξοδικά μελετημένη επιλογή τραγουδιών που προτείνει πλέον και εξαιρετικές νέες δημιουργίες, γραμμένες από μια πλειάδα άξιων δημιουργών κι ερμηνευμένες από μια ομάδα αξιοζήλευτη στη σύγχρονη Ελληνική μουσική: τον Γιώργο Νταλάρα με την Γλυκερία, τον Παντελή Θαλασσινό και τον Δημήτρη Μπάση, να συναντώνται με την Αρετή Κετιμέ, την Ανδριάννα Μπάμπαλη, τον εκπληκτικό (κι εδώ)Γιάννη Χαρούλη και την ευχάριστη έκπληξη του δίσκου: την Ελ.Ζουγανέλη".

Share this post


Link to post
Share on other sites

From Ta Nea 16.08.2006:

EΛEΟNΩPA ZΟYΓANEΛH

Tο τραγούδι έξω από τα ριάλιτι

Στα νέα ανερχόμενα πρόσωπα του τραγουδιού, η Eλεονώρα Zουγανέλη αποφάσισε να δει το τραγούδι εκτός των τηλεριάλιτι. Kαι τα καταφέρνει μια χαρά

ΧΑΡΗ ΠΟΝΤΙΔΑ

Ανάμεσα στον Σάκη Μπουλά και τον Γιάννη Γιοκαρίνη δεν θα μας έκανε εντύπωση να δούμε το όνομα του Γιάννη Ζουγανέλη. Αντί γι' αυτό, είδαμε κάτι σε πιο... θηλυκό. Την κόρη του, Ελεονώρα. Τι δουλειά είχε μια 23χρονη κοπελίτσα, που έχει μεγαλώσει στα καμαρίνια των θεάτρων και των μουσικών σκηνών, να κάνει χωριό (στην ίδια σκηνή, στο ίδιο πρόγραμμα - «Το δικό μας ροκ» - με τους... παλιοροκάδες, που δεν αποκλείεται κάποτε να βοηθούσαν τη μαμά της (Ισιδώρα Σιδέρη) να κοιμίσει το μωρό; Αυτά έχει η ζωή. Είναι απρόβλεπτη.

H Ελεονώρα αυτή την εποχή είναι στην ομάδα του Θάνου Μικρούτσικου που για δεύτερη χρονιά παρουσιάζει τον «Σταυρό του Νότου» σε διάφορα μέρη της Ελλάδας (με τον Διονύση Τσακνή και τον Γιάννη Κούτρα). H ενζενί της παρέας. Το μελαχρινό κορίτσι με το πολύ γλυκό βλέμμα και την ωραία φωνή έχει έμφυτη σεμνότητα ακόμη και όταν τραγουδάει. Τι θα πει ωραία φωνή; Μάλλον είναι εκείνη που την ξεχωρίζεις όταν την ακούς ανάμεσα σε δεκάδες άλλες, που ανεξάρτητα από το πόσο σωστή ή εκπαιδευμένη είναι, έχει κάτι περισσότερο, μια σφραγίδα διαφορετικότητας που σου προκαλεί συναισθήματα. Δεν είναι τυχαίο ότι ήταν ένα από τα δύο πολύ νέα πρόσωπα που διάλεξε ο παραγωγός Γιώργος Νταλάρας να συμπεριλάβει στον δεύτερο δίσκο της Εστουδιαντίνας «Δάκρυ στο γυαλί» (Minos) - από τους καλύτερους ελληνικούς δίσκους της χρονιάς κατά τη γνώμη μας - ούτε ότι το τραγούδι που ερμηνεύει, «Όταν πέφτει το βράδυ» (όπου κάνει δεύτερη φωνή εκείνος), είναι το δημοφιλέστερο στις προτιμήσεις των ραδιοφωνικών παραγωγών.

Πώς ξεκίνησε η καριέρα της στο τραγούδι; «Από ένα διαγωνισμό που έκανε η Μικρή ’ρκτος του Παρασκευά Καρασούλου για νέους δημιουργούς και τραγουδιστές. H πρώτη φορά που άκουσα τη φωνή μου σε δίσκο ήταν σ' αυτόν που προέκυψε από εκείνο τον διαγωνισμό. "Δεύτερη Ακρόαση" λέγεται, δεν ξέρω αν πήγε τόσο καλά, αλλά εκεί πραγματικά κατάλαβα ότι υπάρχουν νέοι άνθρωποι που κάνουν δουλειά».

Μεγάλωσε μέσα στα καμαρίνια περιμένοντας τους γονείς της να τελειώσουν και όλο αυτό το πηγαινέλα, τα φώτα, ό κόσμος έγιναν μέρος της καθημερινότητάς της.

«Μου άρεσε πάρα πολύ. Ίσως με επηρέαζε και το γεγονός ότι ένιωθα και τους δύο πιο γελαστούς, πιο ανοικτούς, πιο ευτυχισμένους όταν ήταν εκεί. Είχαν την λάμψη και την όρεξη των ανθρώπων που είναι καλά, γιατί κάνουν αυτό που θέλουν».

Παρ' όλα αυτά δεν σπούδασε τραγούδι. Προτίμησε το θέατρο. «Πιο πολύ το έκανα για να με βοηθήσει στο να σταθώ κάποτε στη σκηνή σαν τραγουδίστρια. ’σχετα αν το αγάπησα πολύ και τώρα δεν αποκλείω τίποτα για το μέλλον».

Και στο τραγούδι;

«Έτσι και αλλιώς, το τραγούδι το αισθάνομαι σαν μια μακριά περίοδο μαθητείας από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου. Στην αρχή σαν παιχνίδι μαζί με τη μαμά μου. Αργότερα, μόνη μου. Τώρα, αν δω ότι μου χρειάζεται μια πιο εξειδικευμένη γνώση, δεν θα διστάσω».

Τον χειμώνα που μας πέρασε, εκτός από τις εμφανίσεις της στον «Ζυγό», έζησε για πρώτη φορά τον κόσμο της περιφέρειας μέσα από το πρόγραμμα που έκανε με τον Γιάννη Κούτρα σε μουσικές σκηνές της Αθήνας και της επαρχίας. Το ρεπερτόριό τους, ο «Σταυρός του Νότου», κυρίως, αλλά και έντεχνα τραγούδια.

Υπάρχει σχέδιο αυτή την στιγμή για ένα δικό σου δίσκο;

«Ετοιμάζεται... Επειδή όμως δεν έχουν οριστεί όλοι οι συντελεστές, διστάζω να σας πω».

«Δεν αλλάζω για να ταιριάξω στο γενικό κλίμα»

Υπάρχει κάποιος που ασχολείται με την καριέρα σου; Θα μπορούσε, ας πούμε, να είναι ένας παραγωγός, να συζητάτε. Ή ακόμη και με τους γονείς σου...

«Οι γονείς μου με στηρίζουν, αλλά όχι μ αυτό τον τρόπο που εννοείτε. Ουσιαστικά είμαι μόνη μου...».

Και έχεις αποφασίσει τι ακριβώς θέλεις να κάνεις;

«Είμαι στη Minos, συζητάω με τους ανθρώπους εκεί, νομίζω ότι ξέρω πού περίπου θα κινηθώ. ’λλωστε, αν δει κανείς τις επιλογές μου μέχρι τώρα, καταλαβαίνει πολλά. Από τηλεριάλιτι τύπου "Fame story" δεν θα ξεκίναγα ποτέ».

Μπαίνεις στο τραγούδι σε μια εποχή που δεν ευνοεί ιδιαίτερα τους ανθρώπους που κάνουν τις δικές σου επιλογές. Ακόμη και φτασμένες τραγουδίστριες έχουν πρόβλημα να σταθούν. Σε έχει προβληματίσει καθόλου αυτό;

«To ξέρω ότι είναι πολύ πεσμένος αυτός ο χώρος, αλλά αυτή είμαι, δεν μπορώ ν' αλλάξω για να ταιριάξω στο γενικό κλίμα. Ο καθένας προσπαθεί με τα όπλα που έχει, και ό,τι γίνει. Εξάλλου, είμαι σε μια περίοδο της ζωής μου, που ό,τι κάνω είναι εμπειρία πολύτιμη για μένα».

http://ta-nea.dolnet.gr/print_article.php?...8614&m=P24&aa=1

Share this post


Link to post
Share on other sites
Guest
You are commenting as a guest. If you have an account, please sign in.
Reply to this topic...

×   You have pasted content with formatting.   Remove formatting

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

Loading...
Sign in to follow this  
Followers 0