Posted June 2, 2006 · Report post Όσοι είχαμε την τύχη να παρακολουθήσουμε την χτεσινή(1/6) πρεμιέρα του αφιερώματος στον Λευτέρη Παπαδόπουλο, ζήσαμε μαγικές και, συνάμα, συγκινητικές στιγμές! Και μόνο τα συγκεκριμέμα τραγούδια(στίχοι και μουσικές), αλλά και οι συγκεκριμένες μεγάλες φωνές αρκούσαν γι' αυτό! Ύστερα από μια τέτοια παράσταση μπορεί, νομίζω, ο καθένας να καταλάβει ποιο είναι το αυθεντικό ελληνικό τραγούδι και ποια η...σκιά του! Δεν θα μπω σε λεπτομέρειες, αφού το πρόγραμμα της παράστασης(το οποίο - με κάποιες μικροαλλαγές- σχεδόν, τηρήθηκε) έχει, ήδη,δμοσιευτεί. Θα μεταφέρω μόνο την ευτυχία μου, που μου δόθηκε η ευκαιρία και η δυνατότητα να απολαύσω τα τραγούδια του Λευτέρη από τις μεγάλες αυτές φωνές! - Η Μαρινέλα είναι μια θεά! Όση ώρα τραγουδούσε την παρακολουθούσα ακίνητος και μαγεμένος! - Η Γλυκερία τραγούδησε πολύ όμορφα όλα τα κομμάτια, αλλά δεν μπορώ να μην πω ότι, παράλληλα, μέσα μου, "ηχούσε" και η ερμηνεία της Αλεξίου... Πάντως, ιδιαίτερα θα σταθώ στο "Ανεστάκι" που το ερμήνευσε μοναδικά, ίσως, επειδή της ταίριαζε περισσότερο και σαν ύφος. -Ο Μακεδόνας ήταν πολύ καλός και στάθηκε στο "ύψος των περιστάσεων"! Το ίδιο και η Μελίνα Ασλανίδου, καθώς και οι ΟΝΑΡ. -Τώρα ο Νταλάρας ήταν ο γνωστός Νταλάρας! ’ψογος για άλλη μια φορά! -Ιδιαίτερο ενδιαφέρον είχαν οι ερμηνείες του στα τραγούδια : "Κάποτε θα'ρθουν" και "Μη με ρωτάς". -Θα σταθώ επίσης στις ερμηνείες του στα τραγούδια : "Ήλιε μου σε παρακαλώ", (αψεγάδιαστη ερμηνεία), "Κάποιος χτύπησε την πόρτα"( μοναδική, διαφορετική εισαγωγή του τραγουδιού και εκπληκτική ερμηνεία) και "Στην αλάνα"(μπήκε σαν χείμαρος στο τραγούδι και το ερμήνευσε με νεύρο). Συγκινητικά είπε επίσης, το "Για πάρε γύφτο σφυρί κι αμόνι" και μας χάρισε μια μικρή, αλλά μοναδική, στιγμή με την ερμηνεία ενός μέρους του θρυλικού - για εμάς τους "νταλαρικούς"- τραγουδιού "Αχ ο μπαγλαμάς". -Τέλος έκανε και την έκπληξη, λέγοντας - εκτός προγράμματος- και μοναδικά, το "Πάνε να πεις", κάνοντας, προφανώς, το χατήρι στην Νταλαρόφιλη(Χρύσα) - Η βραδιά έκλεισε με ένα ποτ-πουρί επιτυχιών του Παπαδόπουλου και με όλους τους τραγουδιστές πάνω στη σκηνή!music: Στο τέλος ανέβηκε-συγκινημένος και ο ίδιος ο Λευτέρης Παδόπουλος κι όλοι μαζί τραγούδησαν την "’πονη ζωή"! Παραβρέθηκαν, μεταξύ άλλων,ο Μίκης Θεοδωράκης, ο Μίμης Πλέσσας, ο Γιάννης Σπανός, ο Κώστας Καλδάρας, η Μαρία Φαραντούρη κ.ά. Υπέροχη βραδιά, υπέροχη διοργάνωση, υπέροχα τραγούδια, υπέροχες ερμηνείες! Πάντα τέτοια! Quote Share this post Link to post Share on other sites
Posted June 2, 2006 · Report post http://www.dalaras.com/forum/index.php?act...23c10e537b72471 Quote Share this post Link to post Share on other sites
Posted June 2, 2006 · Report post Κώστα, αυτό είναι το..."παράλληλο των κοινών συναισθημάτων"! Quote Share this post Link to post Share on other sites
Posted June 2, 2006 · Report post Δε θυμάμαι να έχω πάει σε άλλη συναυλία και να φεύγω τόσο ικανοποιημένη! Από τα 60 σχεδόν τραγούδια που ακούσαμε, είναι ζήτημα αν 1-2 δεν ήταν καλά, από άποψη ερμηνείας, δεδομένης της πρώτης εκτέλεσης (πχ "Όλες του κόσμου οι Κυριακές", τραγούδι που η Χαρούλα ερμηνεύει μοναδικά, κατά την ταπεινή που γνώμη). Ζήσαμε πολύ όμορφες στιγμές χθες. Ήταν μια άψογη μουσικά, ερμηνευτικά, καλλιτεχνικά και συναισθηματικά βραδιά. Μακάρι αυτές οι συναυλίες να ήταν περισσότερες, σε όλη την Αθήνα, σε όλη την Ελλάδα! Για να κοπεί σε μερικά "υποκατάστατα" του τραγουδιού το θράσος να βγαίνουν και να αυτοαποκαλούνται τραγουδιστές, αλλά και για να ξυπνήσει ο κόσμος και να συνειδητοποιήσει τα σκουπίδια που του σερβίρουν. (ουφ! τα είπα!) Quote Share this post Link to post Share on other sites
Posted June 2, 2006 · Report post Δυστυχώς, επέστρεψα στην Θεσσαλονίκη, λόγω υποχρεώσεων. Και λέω δυστυχώς, γιατί θα ήθελα να ήμουν και σήμερα στο Μέγαρο. Μετά από την υπέροχη βραδιά αληθινής μουσικής έκφρασης και δυνατών ερμηνειών, τι παραπάνω να πω; Τα συγχαρητήρια ανήκουν σε όλους τους συντελεστές. Οργανώθηκε ένα άψογο αφιέρωμα που εμπεριείχε την απλότητα και το μεγαλείο. Δεν χρειαζόταν περιττά στολίδια. Έφταναν τα μεγάλα τραγούδια. Αξίζουν θερμά και ιδιαίτερα συγχαρητήρια στον Γ.Νταλάρα για την καλλιτεχνική επιμέλεια. Τίμησε έναν σπουδαίο άνθρωπο, όπως μόνο εκείνος ξέρει. Πάντα τέτοια! Quote Share this post Link to post Share on other sites
Posted June 3, 2006 · Report post Ό,τι και να πω είναι λίγο.Ήταν μια από τις ωραιότερες συναυλίες που έχω πάει ποτέ.Όλοι οι ερμηνευτές άψογοι αλλά ο Νταλάρας και η Μαρινέλλα έδωσαν ρεσιτάλ.Ήταν φανταστικοί.Ο Νταλάρας σε μεγάλα κέφια, έκανε αφάνταστα παιχνίδια με τη φωνή του, έπαιζε με την κιθαρά και τους μουσικούς διαρκώς ενώ μια πολύ ωραία στιγμή ήταν όταν κάποια στιγμή έκανε νόημα στους μουσικούς να σταματήσουν, αυτοί σαταμάτησαν αλλά όχι εντελώς και κάποια στιγμή γυρνάει και ακούγεται σε όλό το Μέγαρο ένα "σσ" με αποτέλεσμα ο κόσμος που σιγοντάριζε να ψιλογελάει.Ως προς τη Μαρινέλλα είναι πραγματικά η "μεγάλη κυρία του ελληνικού τραγουδιού".Απίστευτη κυριολεκτικά.Και ένα κοινό χαρακτηριστικό με τον Νταλάρα πιστεύω ότι είναι ότι στα live τους είναι αφάνταστα καλύτεροι από ότι στα CD τους. Αυτά και συγγνώμη αν σας κούρασα αλλά ο ενθουσιασμός ήταν. τεράστιος Quote Share this post Link to post Share on other sites
Posted June 3, 2006 · Report post -Τώρα ο Νταλάρας ήταν ο γνωστός Νταλάρας! ’ψογος για άλλη μια φορά! -Ιδιαίτερο ενδιαφέρον είχαν οι ερμηνείες του στα τραγούδια : "Κάποτε θα'ρθουν" και "Μη με ρωτάς". -Θα σταθώ επίσης στις ερμηνείες του στα τραγούδια : "Ήλιε μου σε παρακαλώ", (αψεγάδιαστη ερμηνεία), "Κάποιος χτύπησε την πόρτα"( μοναδική, διαφορετική εισαγωγή του τραγουδιού και εκπληκτική ερμηνεία) και "Στην αλάνα"(μπήκε σαν χείμαρος στο τραγούδι και το ερμήνευσε με νεύρο). Συγκινητικά είπε επίσης, το "Για πάρε γύφτο σφυρί κι αμόνι" και μας χάρισε μια μικρή, αλλά μοναδική, στιγμή με την ερμηνεία ενός μέρους του θρυλικού - για εμάς τους "νταλαρικούς"- τραγουδιού "Αχ ο μπαγλαμάς". -Τέλος έκανε και την έκπληξη, λέγοντας - εκτός προγράμματος- και μοναδικά, το "Πάνε να πεις", κάνοντας, προφανώς, το χατήρι στην Νταλαρόφιλη(Χρύσα) Po Po........Th na pw? Makari na eipe auta ta tragoudia otan hrthe sto Kanada...... sigoura 8a bgh auti h parastasi se cd...Ti lete?? Quote Share this post Link to post Share on other sites
Posted June 3, 2006 · Report post Έχω την εντύπωση οτι θα βγει σε CD! Quote Share this post Link to post Share on other sites
Posted June 3, 2006 · Report post Έχω την εντύπωση οτι θα βγει σε CD! Αυτό εμαθα κι εγω! Quote Share this post Link to post Share on other sites
Posted June 3, 2006 · Report post Αχ! αυτα τα...πουλακια,πολυ μαρτυριαρικα ειναι!! :lol: :lol: Quote Share this post Link to post Share on other sites
Posted June 3, 2006 · Report post Ευτυχώς που η αγάπη για τη μουσική, το Γιώργο Νταλάρα και τους φίλους είναι πιο δυνατή από κάθε εγωϊσμό και έτσι βρέθηκα κι εγώ ανάμεσα στη μεγάλη χθεσινή γιορτή στο Μέγαρο Μουσικής. Ευχαριστώ από καρδιάς τη φίλη από την παρέα μας που με βοήθησε να έχω στα χέρια μου ένα εισιτήριο. Είμαι ευγνώμων. Ήδη, τα περισσότερα σχετικά με την παράσταση έχουν αναφερθεί από φίλους του forum από την πρώτη μέρα και φαντάζομαι πως δεν υπήρξαν σημαντικές διαφορές μεταξύ της πρώτης και της δεύτερης μέρας. Παρά το γεγονός αυτό, εγώ θα ήθελα να καταθέσω την προσωπική μου εμπειρία, ακόμη και αν επαναλάβω κάποια πράγματα. Χθες λοιπόν, ήταν μία πολύ όμορφη βραδιά. Ήταν μία συναυλία, από αυτές που δεν θα ξεχάσω εύκολα, από αυτές που κρατώ μέσα στην καρδιά μου. Για πολλούς λόγους. Ο Γιώργος Νταλάρας εκτός από εξαιρετικός ερμηνευτής, αποδείχθηκε και σπουδαίος οργανωτής. Ως έχων την καλλιτεχνική επιμέλεια, θεωρώ πως μας χάρισε μία πανέμορφη παράσταση, με ωραίες εναλλαγές των ερμηνευτών και ωραίους συνδυασμούς τραγουδιών. Από 1200 τραγούδια των οποίων τους στίχους έγραψε ο Λευτέρης Παπαδόπουλος, τι να πρωτοδιαλέξει κανείς. Νομίζω πως η επιλογή των τραγουδιών ήταν πολύ καλή και εύκολα παρατηρεί κανείς πως είχε στόχο να καλύψει και τις διαφορετικές μουσικές, αλλά και τους διαφορετικούς συνθέτες και ερμηνευτές. Είχε τραγούδια των περισσότερων συνθετών και των περισσότερων ερμηνευτών με τους οποίους συνεργάστηκε ο Λευτέρης Παπαδόπουλος. Θυμήθηκα ξανά τις μέρες των μαθητικών και φοιτητικών μου χρόνων, τότε που με φίλους ζούσαμε με τα τραγούδια του Λοίζου, του Κουγιουμτζή, του Καλδάρα. ’κουσα ολόκληρο για πρώτη φορά ζωντανά το "Αχ χελιδόνι μου", το είχα αναφέρει κάποτε και δάκρυσα. Το εκτός προγράμματος απλόχερο δώρο προς την παρέα μας, υπέροχα ερμηνευμένο "Πάνε να πεις" και το "Μάνα δε φυτέψαμε". Υπέροχος ερμηνευτικά ο Νταλάρας, πραγματικά εξαιρετικός. Πανέμορφη στιγμή το "Έπεφτε βαθιά σιωπή", το "Σαββατόβραδο στην Καισαριανή", "Αχ ο μπαγλαμάς", "Στην αλάνα", "Κάποιος χτύπησε την πόρτα". Τότε, που όπως και τώρα, κάθε στιγμή στη ζωή μου, ένα τραγούδι. Ο Γιώργος Νταλάρας ήταν υπέροχος. Κατέθεσε το ταλέντο του, τις εμπειρίες μιας ζωής, το μοναδικό τρόπο με τον οποίο συναρπάζει τους φίλους του, την αγάπη του για το Λευτέρη Παπαδόπουλο. Έχω όμως επίσης χρέος να σταθώ στη Μαρινέλλα με απέραντο σεβασμό και εκτίμηση στην τεράστια καλλιτεχνική αξία αυτής της μεγάλης ελληνίδας τραγουδίστριας. Είχα να παρακολουθήσω τη Μαρινέλλα από τις παραστάσεις με το Νταλάρα. Τι να πρωτοπεί κανείς! Την ερμηνεία, τη σκηνική παρουσία, το συναίσθημα που εξέπεμπε στη σκηνή. Ποιο τραγούδι από αυτά τα μεγάλης δυσκολίας τραγούδια που ερμήνευσε μοναδικά, να ξεχωρίσω. Δεν έχω λόγια. Οι πρώτες ερμηνείες των τραγουδιών χαράζονται ανεξίτηλα στην καρδιά μας και δύσκολα ξεπερνιώνται. Όμως αυτή η χθεσινή "οδός Αριστοτέλους" δεν ήταν μία ακόμη ζωντανή ηχογράφηση. Ήταν ένας άλλος δρόμος, μία κατάθεση ψυχής, χίλια συναισθήματα. Εξαιρετική η Γλυκερία, με μεγάλη διάθεση, όπως πάντα, να αγκαλιάσει το κοινό. Αυτό το "Ανεστάκι" ήταν υπέροχο. Όπως και ο Κώστας Μακεδόνας. Και η Μελίνα Ασλανίδου που μαζί με τους Απέναντι μας ξαναθύμισαν ένα ξεχασμένο τραγούδι του Λευτέρη Παπαδόπουλου πριν από λίγα χρόνια, κέρδισε το κοινό με το ίδιο κομμάτι. Αξιοπρεπής η παρουσία. Μεγάλο σχολείο κατά την ταπεινή μου άποψη για τους νέους ερμηνευτές η χθεσινή συναυλία. Η απάντηση στο το είναι και τι πρέπει να αποκαλείται τραγούδι. Ωραίες οι ενορχηστρώσεις (τι φοβερή εισαγωγή στο "Κάποιος χτύπησε την πόρτα"), σπουδαίοι οι μουσικοί, γνωστοί πια σε μας, καλοί και αγαπημένοι. Το μήλο κάτω από τη μηλιά είναι κι ο Ανδρέας Καραντίνης. Αλλά τι μήλο, ώριμο και κατακόκκινο! Θεωρώ πως όλοι οι συντελεστές με μεγάλη αγάπη για το Λευτέρη Παπαδόπουλο ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμα να συμμετέχουν στο αφιέρωμα αυτό. Και αυτή η αγάπη φάνηκε καθαρά στον τρόπο που απόλαυσαν κάθε λεπτό της παράστασης, όσο κι εμείς. Ένα ήταν στην αίθουσα ερμηνευτές, κοινό και συναισθήματα. Ο Λευτέρης Παπαδόπουλος ήταν και χθες παρών στην εκδήλωση. Εισέπραξε την αγάπη και την εκτίμηση του κόσμου, όσο μπορεί να μη φανταζόταν ούτε ο ίδιος. Με αποκορύφωμα την "’πονη ζωή" του τέλους της παράστασης, στην οποία δε μπορούσε κανείς να μείνει απαθής, από φωνή κι από ψυχή. Κατά την ταπεινή μου γνώμη, όταν μία άπονη ζωή τραγουδιέται σε ένα Μέγαρο Μουσικής, ο κόσμος μας γίνεται καλύτερος. Τέλος, δύο γραμμές ακόμη που δεν ανάγονται στις εντυπώσεις της χθεσινής συναυλίας. Η χθεσινή συναυλία άρχισε πολύ νωρίτερα από τις 9 το βράδυ. Και τέλειωσε πολύ αργότερα από τις 12 τα μεσάνυχτα. Από την ώρα που ξεκίνησα να συναντώ φίλους, μέχρι την τελευταία καληνύχτα. Φίλους παλιούς και νέους, από τη γειτονιά μου ή από πολύ μακριά. Ήταν μία πανέμορφη βραδιά για μένα, που τα είχε όλα. Να είστε καλά όλοι. Πάντα να ανταμώνουμε, πάντα όμορφες στιγμές ... In English Hopefully, my love for music, friends and George Dalaras is stronger than any kind of . So, I was among last night's audience at the Athens Concert Hall. I have to thank, from the bottom of my heart, a friend in this forum who provided last night's ticket to me. I am grateful. You have already read comments regarding the first concert. And I believe no significant differences between the two days existed. Still, I need to write down my personal feelings about the concert, even if I have to mention things that have already been said before. It was a beautiful night. A concert that I will not easily forget, I concert I will keep deep in my heart. For a lot of reasons. George Dalaras is a great performer. But he also proves himself to be a great organizer. Having concert's artistic care, I think that he offered us a magical night, with beautiful songs and artists combinations. Which song can anyone select or not, among 1200 songs that Lefteris Papadopoulos has written lyrics for! I think songs were selected in order to include most of the composers and performers Papadopoulos has ever cooperated with. I have recalled into my memory views from the times I was a student and lived with Loizos, Kaldaras and Kougioumtzis' songs in my ears all the time. Last night I listened to all "Ah helidoni" lyrics for the very first time and I was very touched. I was also touched with "Pane na pis", a gift tou our forum's members. And with "Mana de fytepsame". "Epefte vathia siopi", "Savvatovrado stin Kaisariani", "Ah o baglamas", "Stin alana", "Kapios htimise tin porta", beautiful moments. George Dalaras was wonderful. He offered his great talent, his lifetime experiences, his unique way of his audience, his love for Lefteris Papadopoulos. Still, I need to say a few words about Marinella, with infinite appreciation and respect to this great gree singer's undeniable artistical value. I haven't watched a Marinella's concert since her collaboration with Dalaras, about 4 - 5 years ago. What can I say? Her performance, her appearance on stage, the feelings she released while singing! Which one of the difficult songs she sang to pick! I have no words to talk about her interpetation. You know, songs' first performances are difficult to be exceeded. Still, last night's "odos Aristotelous" was not another live presentation. It was a new road, a thousand of feelings. Glykeria was great, always willing to embrace her audience. The "Anestaki" performance was wondeful. And so Kostas Makedonas was. And Melina Aslanidou who as an "Apenanti" group member has reminded us a forgotten Papadopoulos' song, a few years ago, won the audience with this song. A respectable participation by the group ONAR. I think these concert should operate as a school for them, concerning what should be called "song" in our days. Very good orchestrations (what an unbelievable intro in "Kapios htimise tin porta"), all those great musicians. Andreas Karadinis is the apple under the apple tree. An apple red and mellow! I think all participants showed their great love and respect for Lefteris Papadopoulos, which reflected in the way they all enjoyed every single moment of the concert. Lefteris Papadopoulos also attended last night's concert. And he gathered the audience's love and respect in a way he probably could not have imagined. Noone could stay impassive in finale's "Aponi zoi", using voice and soul. When "Aponi zoi" is sang in any "Concert Hall" I believe our world is getting better. At last, a few more sentences that have nothing to do with the concert. For me, concert began earlier than 9 and lasted long after midnight. From the moments I met the first forum friends until the very last goodnight. Friends old and new, from close places or from far away. It was a beautiful night for me. Be all well. Always together, always beautifully ... Quote Share this post Link to post Share on other sites
Posted June 3, 2006 · Report post Από την χθεσινή παράσταση μου έκανε εντύπωση,εκτός των άλλων,η μαγική ερμηνεία - συμμετοχή της Μαρινέλλας στην συναυλία.Πραγματικά εκπληκτική. Η "μάνα" όπως την αποκάλεσε ο Γιώργος καλώντας την να έρθει στη σκηνή. -John Quote Share this post Link to post Share on other sites
Posted June 3, 2006 · Report post Το εξώφυλλο του προγράμματος! http://i59.photobucket.com/albums/g282/agn...14/Scan0003.jpg Quote Share this post Link to post Share on other sites
Posted June 3, 2006 · Report post "Θα πιω απόψε το φεγγάρι": Οι μαγευτικοί στίχοι του Λευτέρη Παπαδόπουλου στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών" Ενα συναρπαστικό μουσικό ταξίδι με άξονα τον ποιητικό λόγο του Λευτέρη Παπαδόπουλου και συνοδοιπόρους τον Γιώργο Νταλάρα, την Μαρινέλλα, την Γλυκερία, τον Κώστα Μακεδόνα, την Μελίνα Ασλανίδου και το συγκρότημα των Οναρ, πραγματοποιείται στο Μέγαρο Μουσικής στις 1, 2 και 3 Ιουνίου (Αίθουσα Αλεξάνδρα Τριάντη). Πρόκειται για τρεις ξεχωριστές συναυλίες γεμάτες από τη δύναμη και την ευαισθησία των διαχρονικών τραγουδιών του σπουδαίου στιχουργού, που σφράγισαν την ελληνική δισκογραφία. Η μουσική αυτή περιπλάνηση δανείζεται το όνομά της από τον τίτλο του χιλιο- τραγουδισμένου στίχου του "Θα πιω απόψε το φεγγάρι". Ο διάλογος με το έργο του Λευτέρη Παπαδόπουλου είναι διαρκής κι ας περνάνε τα χρόνια και οι μόδες, κι ας έχει μετατοπιστεί το κέντρο βάρους του ελληνικού μας τραγουδιού. Τα εκατοντάδες τραγούδια του, που ταυτίζονται με τις μισές σχεδόν, διαχρονικές επιτυχίες της ελληνικής δισκογραφίας, σφύζουν από γνήσιο λαϊκό αίσθημα και όσο απομακρύνονται από τη γέννησή τους τόσο επιβεβαιώνουν την αξία τους. Καλλιτέχνες που λίγο-πολύ συνέδεσαν το όνομα και τη λάμψη τους με την ερμηνεία των γεμάτων τρυφερά αισθήματα και μνήμες, στίχων του, συμμετέχουν στη μουσική εκδήλωση. Ο Γιώργος Νταλάρας, που υπογράφει και την καλλιτεχνική επιμέλεια της εκδήλωσης, με την ισχυρή, χαρισματική σκηνική του παρουσία, κρατά βασικό ρόλο στις τρεις συναυλίες, ενώ μοιράζεται τη σκηνή με τη Μαρινέλλα (τιμητική συμμετοχή), την αδιαφιλονίκητη "μεγάλη κυρία" του ελληνικού πενταγράμμου. Η Γλυκερία, μια σπουδαία φωνή με δυνατότητες ερμηνευτικές, ικανές να στηρίξουν το ίδιο καλά ένα ζεϊμπέκικο όσο και μια μπαλάντα έντεχνου ύφους και ο Κώστας Μακεδόνας που διακρίνεται για την πηγαία λαϊκότητα της φωνής του. Η νεότερη Μελίνα Ασλανίδου, που το 2001 έγινε γνωστή στο πανελλήνιο, μέσα από την ανανεωμένη ερμηνεία του "Τι σού' κανα και πίνεις" των Λ.Παπαδόπουλου-Μ. Πλέσσα και το συγκρότημα των Οναρ (Λευτέρης Πλιάτσικας, Πέννυ Ραμαντάνη). Ο γνήσια λυρικός λόγος του Λευτέρη Παπαδόπουλου ξετυλίγεται μέσα από τα αναρίθμητα τραγούδια του που ακούγονται στις δύο συναυλίες, στίχοι που γέννησαν διαμάντια της ελληνικής δισκογραφίας σε μουσική Ξαρχάκου, Σπανού, Λοϊζου, Θεοδωράκη, Νικολόπουλου, Πλέσσα, Κουγιουμτζή, Μούτση, Καλδάρα, Λιβανελί κ.ά. Τη σκηνοθετική επιμέλεια της εκδήλωσης έχει ο Πάνος Παπαδόπουλος, την ενορχήστρωση έχει κάνει ο Κώστας Γανωσέλης, τον σχεδιασμό ήχου και ηχοληψίας ο Βαγγέλης Κουλούρης και τους φωτισμούς ο Δημήτρης Παπαδόπουλος. ρεπερτόριο Τα τραγούδια: Ξύπνησε η πόλη σε μουσική Γιάννη Σπανού, Στα χέρια σου μεγάλωσαν και Βάλε κι άλλο πιάτο στο τραπέζι του Σταύρου Ξαρχάκου καθώς και Τζαμάϊκα του Μάνου Λοϊζου, που θα ερμηνεύσουν όλοι μαζί οι καλλιτέχνες, θα μας εισάγουν στο γιορτινό κλίμα της συναυλίας, η οποία χωρίζεται σε τρία μέρη. Στη συνέχεια ο Γιώργος Νταλάρας θα ερμηνεύσει τα: Κάποτε θαρθουν (Μ.Θεοδωράκη), Αχ Χελιδόνι μου, Ο Λιόντας, Μη με ρωτάς (Μ.Λοϊζου), Σαββατόβραδο στην Καισαριανή (Σ.Ξαρχάκου) και Στην αλάνα (Γ.Σπανού). Η Γλυκερία θα ανέβει στη σκηνή, αμέσως μετά, για να τραγουδήσει: τον Αρχηγό (Μ.Λοϊζου), Χρόνια χελιδόνια και Ολες του κόσμου οι Κυριακές (Χ.Νικολόπουλου), Ανεστάκι (Ν.Τάτση), Τί γλυκό να σ αγαπούν (Γ.Ζαμπέτα) και την Οδό Αριστοτέλους (Γ.Σπανού). Ακολουθεί ο Κώστας Μακεδόνας με τα: Πού ναβρω ένα ζεϊμπέκικο και Ο τρελός (Γ.Σπανού), Το άγαλμα και Οι γειτονιές του κόσμου (Μ.Πλέσσα), Η γοργόνα-Δελφίνι δελφινάκι και Παποράκι του Μπουρνόβα-Σεβάχ ο θαλασσινός (Μ.Λοϊζου). Το πρώτο μέρος θα κλείσει με τον Γιώργο Νταλάρα στα: Εχω έναν καφενέ, Μάνα δε φυτέψανε και Ηλιε μου σε παρακαλώ (Μ.Λοϊζου), Κάποιος χτύπησε την πόρτα (Μ.Κουγιουμτζή) και Σαν το μετανάστη (Ζ.Λιβανελί). Οι Οναρ με τους οποίους ξεκινά το δεύτερο μέρος της συναυλίας, αποδίδουν με τη φρέσκια τους ματιά τα: Ελισσώ (Μ.Λοϊζου) και Τις Κυριακές στην Κατερίνη (Γ.Σπανού) ενώ η Μελίνα Ασλανίδου αποδίδει τέσσερα τραγούδια του λαϊκού ποιητή: Ούτε ένα ευχαριστώ (Σ.Ξαρχάκου), Δώσε μου το στόμα σου, Πρώτη φορά και Τσιγάρο στο τσιγάρο (Μ.Πλέσσα). Ο Κώστας Μακεδόνας τραγουδά: Μέθυσε απόψε το κορίτσι μου και Καμαρούλα μια σταλιά (Μ.Πλέσσα) και δίνει τη θέση του στην ανεπανάληπτη Μαρινέλλα. Με μια φωνή κυριολεκτικά σαν το παλιό κρασί, την ατσάλινη τεχνική και την κατακτημένη πείρα, ανεβαίνει στη σκηνή για να ερμηνεύσει: Απόψε σε θέλω, Αμα δείτε το φεγγάρι και το Ανοιξε πέτρα σε μουσική Μίμη Πλέσσα αλλά και τα Μια Κυριακή και Πες πως μ αντάμωσες του Γ.Σπανού. Ο Γιώργος Νταλάρας επιστρέφει στη σκηνή για να ερμηνεύσει: Θα πιω απόψε το φεγγάρι και Επεφτε βαθιά σιωπή (Μ.Πλέσσα) και σε ντουέτο με τη Γλυκερία Τα χέρια του Γ. Σπανού και Αυτά τα χέρια του Δήμου Μούτση. Ένα τελευταίο απάνθισμα τραγουδιών του κορυφαίου έλληνα στιχουργού περιλαμβάνει το τρίτο και τελευταίο μέρος της συναυλίας: Στα ψηλά τα παραθύρια, Μάτια μου μάτια μου (Σ.Κουγιουμτζή), Ακου πως κλαίει ο μπαγλαμάς (Γ.Σπανού), Παραμυθάκι μου, Δέκα παλικάρια, Όταν βλέπετε να κλαίω, Η δουλειά κάνει τους άντρες, Δεν θα ξαναγαπήσω (Μ.Λοϊζου), Ξημερώνει Κυριακή, Ποιά νύχτα σ έκλεψε, Μην του μιλάτε του παιδιού, Βρέχει φωτιά στη στράτα μου (Μ.Πλέσσα), Αχ ο μπαγλαμάς, Βάρα νταγερέ, Για πάρε γύφτο σφυρί κι αμόνι (Α.Καλδάρα), Ο Σαλονικιός, Με σκότωσε γιατί την αγαπούσα, Ο ξένος, Μη γυρίζεις πια, Αγάπησέ με, Καληνύχτα (Χ.Νικολόπουλου) και Απονη ζωή (Σ.Ξαρχάκου). Με τη συνοδεία ορχήστρας, το κοινό θα έχει την ευκαιρία να πάρει ενεργό μέρος στη μουσική αυτή γιορτή ενώνοντας τη φωνή του με κείνη των γνωστών καλλιτεχνών. Λευτέρης Παπαδόπουλος Ο Λευτέρης Παπαδόπουλος γεννήθηκε στην Αθήνα το 1935 από γονείς πρόσφυγες. Σπούδασε νομικά στο Πανεπιστήμιο της Αθήνας αλλά εγκατέλειψε τις σπουδές του γιατί τον απορρόφησε η δημοσιογραφία. Από το 1959 εργάζεται, χωρίς διακοπή, στην εφημερίδα "Τα ΝΕΑ". Εκτός από τη δημοσιογραφία, έχει γράψει 14 βιβλία, τρία θεατρικά έργα ενώ έχει οργανώσει και παρουσιάσει αναρίθμητες εκπομπές για το ραδιόφωνο και την τηλεόραση. Με το τραγούδι άρχισε να ασχολείται από το 1963 οπότε μαζί με το Σταύρο Ξαρχάκο έγραψαν την "Απονη ζωή" και τη "Φτωχολογιά" που τους καθιέρωσαν. Εχει συνεργαστεί με όλους σχεδόν τους σημαντικούς έλληνες συνθέτες (Θεοδωράκης, Ξαρχάκος, Μαρκόπουλος, Λοϊζος, Σπανός, Λεοντής, Κουγιουμτζής, Μούτσης, Νικολόπουλος, Κηλαηδόνης, Γλέζος, Καραϊνδρου, Πλέσσας, Πολυκανδριώτης, Χατζηνάσιος, Καλδάρας, Στ. Βαμβακάρης κ.ά.). Τα τραγούδια του - που υπολογίζονται γύρω στα 1200 - έχουν ερμηνεύσει μεγάλες φωνές του λαϊκού και έντεχνου ελληνικού τραγουδιού (Στέλιος Καζαντζίδης, Γρηγόρης Μπιθικώτσης, Γιώργος Νταλάρας, Χάρις Αλεξίου, Βίκυ Μοσχολιού, Στράτος Διονυσίου, Γιάννης Πάριος, Μαρινέλλα, Δήμητρα Γαλάνη, Γιάννης Καλατζής, Τόλης Βοσκόπουλος, Μανώλης Μητσιάς, Μαρία Φαραντούρη, Γιάννης Πουλόπουλος, Σταμάτης Κόκοτας, Ρένα Κουμιώτη, Μαρίζα Κωχ κ.ά.). M.M http://agenda.pathfinder.gr/event/music/188637.html Quote Share this post Link to post Share on other sites
Posted June 4, 2006 · Report post Δε μπορώ να προσθέσω κάτι παραπάνω από τους προλαλήσαντες. Το μόνο που θα συμπληρώσω είναι οτι χθες 3 Ιουνίου ο Γιώργος Νταλάρας πρόσθεσε και την τρίτη στροφή στο Σαββατόβραδο στην Καισαριανή ! Quote Share this post Link to post Share on other sites
Posted June 4, 2006 · Report post Το μόνο που θέλω να προσθέσω είναι μία ευχή: Να βγεί ένα δίπλο τριπλό ή τετραπλό cd (!!!!!) απο τις παραστάσεις για να μείνουν και στην ιστορία και σε εμάς Με το μέγαρο να έχει το δικό του κέντρο ηχοληψίας δε μπορώ να φανταστώ πως δεν "γράψανε" την παράσταση, μένει μόνο το mastering και η δημιοσίευση του cd. Αν αποφασιστεί φυσικά........ Quote Share this post Link to post Share on other sites
Posted June 4, 2006 · Report post Να αποφασιστεί και σύντομα!!! Δεν μπορώ να φανταστώ να μη βγει τέτοια συναυλία και μάλιστα ολοκληρωμένη! Quote Share this post Link to post Share on other sites
Posted June 4, 2006 · Report post Κάπου πήρε το αυτί μου οτι θα βγεί σε CD η συναυλία!! Quote Share this post Link to post Share on other sites
Posted June 4, 2006 · Report post Βγήκε!!!!! -John Quote Share this post Link to post Share on other sites
Posted June 5, 2006 · Report post Πέμπτη 1/6/2006 Ώρα 20.30 Μόλις έχω φτάσει στο σταθμό «Μέγαρο Μουσικής» στο Μετρό... Ανεβαίνω δυο-δυο τα σκαλιά (σχεδόν όπως λέει κι ένα τραγούδι) συναντώ τα παιδιά (τους συνήθεις ύποπτους του forum) ακολουθεί η καθιερωμένη ανταλλαγή υλικού και οι συζητήσεις για τη συναυλία, και περιμένουμε την ανακοίνωση να μπούμε στην αίθουσα Ώρα 21.30 Τα φώτα χαμηλώνουν, η συναυλία αρχίζει Ακούγονται παιδικές φωνές (μέλη της Παιδικής Χορωδίας του Δημήτρη Τυπάλδου) να τραγουδούν μερικά πολύ γνωστά κι αγαπημένα τραγούδια του Λευτέρη Παπαδόπουλου: «Θα πιω απόψε το φεγγάρι», «Δέκα παλληκάρια», «Ο Κουταλιανός», «Γέλαγε η Μαρία», «Κουτσή κιθάρα», «Νάχαμε τι ναχαμε» Μετά η γνώριμη και ζεστή φωνή του Λευτέρη Παπαδόπουλου σε απόσπασμα από το αφήγημά του με τίτλο «Οι παλιοί συμμαθητές». «οι παλιοί συμμαθητές μας δεν είναι μόνο τα παιδιά που πηγαίναμε μαζί τους στην ίδια τάξη, στο ίδιο σχολείο» «οι παλιοί συμμαθητές μας είναι και τα κλειστά συρτάρια μας» Οι προβολείς ανάβουν και βγαίνει στη σκηνή η Γλυκερία. «Κίτρινο φως στη μακρινή τη συνοικία Μες στη βροχή κάποιοι εργάτες προχωρούν» Ακολουθεί το τραγούδι «Στα χέρια σου μεγάλωσαν», η γνωστή «Φτωχολογιά», και στη σκηνή έρχεται και ο Κώστας Μακεδόνας. «Βάλε κι άλλο πιάτο στο τραπέζι βγάλε από την πόρτα το κλειδί Το παιδί ξανάρχισε να παίζει το κανάρι πάλι κελαηδεί.» Και στη σκηνή εμφανίζονται η ΜΑΡΙΝΕΛΛΑ και ο ΓΙΩΡΓΟΣ ΝΤΑΛΑΡΑΣ! Χειροκρότημα «Ένα πρωί που κίναγα να πάω στη δουλειά Φεύγανε τα πουλιά σαν ψαροκάικα» Έρχονται και οι ΟΝΑΡ. Όλοι οι καλλιτέχνες επί σκηνης. Έπειτα η σκηνή αδειάζει και μένει μόνος του ο Γιώργος «Κάποτε θα ρθουν να σου πουν πως σε πιστεύουν, σ αγαπούν και πως σε θένε» σε μουσική του Μεγάλου Μίκη Θεοδωράκη! «Αχ χελιδόνι μου πώς να πετάξεις σ αυτόν το μαύρο τον ουρανό» σε μουσική του αξέχαστου Μάνου Λοίζου! Και μετά ακολουθεί μια απ τις αξέχαστες και πιο ευτυχισμένες στιγμές στη ζωή μου Ακούγεται η εισαγωγή του «Πάνε να πείς»!!! (μουσική: Μάνος Λοίζος) :D :pity: «Πάνε να πείς στη μάνα μου τα ρούχα μου να δώσει Τι το φτωχό κορμάκι μου το χώμα θα- Το χώμα θα το λιώσει Τι το φτωχό κορμάκι μου το χώμα θα- Το χώμα θα το λιώσει Πάνε να πείς στους φίλους μου να μη με περιμένουν Γιατί και τα ψηλά βουνά ραγίζουνε- Ραγίζουν και πεθαίνουν Γιατί και τα ψηλά βουνά ραγίζουνε- Ραγίζουν και πεθαίνουν Μόνο σ αυτή π αγάπησα μη φτάσει το χαμπέρι Γιατί είναι είκοσι χρονών κι από καημό- Κι από καημό δεν ξέρει Γιατί είναι είκοσι χρονών κι από καημό- Κι από καημό δεν ξέρει» Δεν περιγράφεται η συγκίνηση Ακόμα κι αυτή τη στιγμή που το γράφω δακρύζω! Στη συνέχεια ακούγονται πολλά αγαπημένα τραγούδια, από τη Γλυκερία, τον Κώστα Μακεδόνα, και σιγά-σιγά έρχονται ξανά όλοι οι τραγουδιστές επί σκηνής. Στο σημείο αυτό θέλω να τονίσω ότι οι ΟΝΑΡ, των οποίων η συμμετοχή με είχε παραξενέψει, τραγούδησαν πάρα πολύ ωραία τον «Σεβάχ το θαλασσινό»! Μετά ο Γιώργος Νταλάρας ερμηνεύει αρκετά πολύ αγαπημένα τραγούδια: «Έχω έναν καφενέ», «Κάποιος χτύπησε την πόρτα», «Σαν τον μετανάστη», «Στην αλάνα» και «Μάνα, δε φυτέψαμε» Ακολουθεί το διάλειμμα Και φυσικά οι ανάλογες συζητήσεις για τη συναυλία. Στο 2ο μέρος τα σημεία που μου εντυπώθηκαν πιο πολύ ήταν το χειροκρότημα του κόσμου όταν βγήκε η Μαρινέλλα στη σκηνή, καθώς επίσης και η ερμηνεία της στο «’νοιξε πέτρα»! Επίσης ακούστηκαν δυο πολύ ωραίες ερμηνείες της Μελίνας Ασλανίδου στα «Δώσε μου το στόμα σου» και «Τι σου κανα και πίνεις». Λίγο αργότερα, ο Γιώργος ερμήνευσε και η Γλυκερία ερμήνευσαν μερικά τραγούδια από το «Βυζαντινό Εσπερινό» του Απόστολου Καλδάρα! Και ο Γιώργος, για ακόμα μια φορά μας συγκλόνισε με το «Έπεφτε βαθειά σιωπή»! Προς το τέλος της συναυλίας ακούστηκε το «Θα πιω απόψε το φεγγάρι», το οποίο αποτελεί και τον τίτλο του αφιερώματος. Και οι καλλιτέχνες αποχώρησαν απ τη σκηνή. Όμως η συναυλία δεν τελείωσε! Με το χειροκρότημα του κόσμου, ξαναβγήκαν όλοι στη σκηνή! «Καληνύχτα, καληνύχτα Τα τραγούδια που σου μαθα κρύφ τα» Ώρα 00.16 «’πονη ζωή» και στη σκηνή εμφανίζεται ο ΛΕΥΤΕΡΗΣ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ!!! και τραγουδά μαζί με τον κόσμο την «’πονη ζωή»! Κατά τη διάρκεια του τραγουδιού πίσω στο σκηνικό προβλήθηκε μια σειρά φωτογραφιών του Λευτέρη Παπαδόπουλου μαζί με άλλες σημαντικές προσωπικότητες. Ανάμεσά τους, μια φωτογραφία με τον αείμνηστο ΣΤΕΛΙΟ ΚΑΖΑΝΤΖΊΔΗ! η οποία συνοδεύτηκε από το ανάλογο πολύ δυνατό χειροκρότημα του κόσμου! και η συναυλία τελείωσε Παρασκευή 2/6/2006 Δεν έχω πλέον λόγια να περιγράψω αυτή τη μαγική βραδιά! Θα σταθώ μόνο σε ορισμένα σημεία. Πιστεύω πως τη δεύτερη βραδιά οι ερμηνείες ήταν ακόμα καλύτερες απ την πρώτη! Η συγκίνησή μου ήταν ακόμα μεγαλύτερη όταν ο Γιώργος είπε το «Πάνε να πείς»! Εκείνη η στιγμή ήταν μια μαγεία! Ακόμα καλύτερη εκτέλεση σε σχέση με την προηγούμενη μέρα... Επίσης η Μαρινέλλα έδωσε ρεσιτάλ! Ενθουσιάστηκα με την ερμηνεία της στο «’νοιξε πέτρα»! Έγινε μια αλλαγή στο Β μέρος της συναυλίας, καθώς δεν ακούστηκαν τα τραγούδια «Ξένος για σένανε κι εχθρός», «Μη γυρίζεις πια», και «Βάρα νταγερέ», όπως ήταν η αρχική μορφή του προγράμματος Επίσης άλλο ένα σημείο της συναυλίας που μου εντυπώθηκε πάρα πολύ ήταν η στιγμή που τραγουδούσε ο Γιώργος «Αυτά τα χέρια». Στο ρεφραίν έκανε νόημα στην ορχήστρα να σταματήσει και η αίθουσα γέμισε με το τραγούδι του κόσμου! Και τέλος η μεγάλη έκπληξη ήταν ότι στο τέλος της συναυλίας εμφανίστηκε ξανά στη σκηνή ο Λευτέρης Παπαδόπουλος! Συνήθως αυτά γίνονται μόνο την πρώτη μέρα ενός αφιερώματος «Το κρίμα μας βαρύ Μας γέννησες φτωχούς Με την καρδιά πικρή Γεμάτη στεναγμούς» 00.00 Η συναυλία τελειώνει. Ο Λευτέρης Παπαδόπουλος βρίσκεται στη σκηνή, φανερά συγκινημένος Το χειροκρότημα του κόσμου ατέλειωτο Ήτανε δυο βραδιές που θα μείνουν για πάντα χαραγμένες στη μνήμη μου και στην καρδιά μου Quote Share this post Link to post Share on other sites
Posted June 5, 2006 · Report post Η τελευταία μέρα του Σαββάτου ήταν το λιγότερο τόσο υπέροχη όσο και της Παρασκευής.Και αφού κάποια μέλη είπαν ότι την Παρασκευή ήταν ωραιότερα από την Πέμπτη μπορώ να συμπεράνω ότι το Σάββατο ήταν η καλύτερη από και από τις άλλες δύο.Η ερμηνεία στο "Πάνε να πεις" ακόμα ωραιότερη όπως και στο "Αχ ο μπαγλαμάς".Η δε ερμηνεία της Μαρινέλλας στην "Οδός Αριστοτέλους" ακόμα θεατρικότερη.Αυτό όμως που για μένα καθόρισε την τρίτη βραδιά ήταν ο κόσμος.Πραγματικά καταπληκτικός.Διαρκές το ρυθμικό χειροκρότημα και με το που έμπαιναν οι καλλιτέχνες μέσα επίσης χειροκροτούνταν,πράγμα που δεν συνέβη τόσο πολύ την Παρασκευή.Ο Παπαδόπουλος και το Σάββατο ήταν εκεί και καταχειροκροτήθηκε . Τέλος θα ήταν άδικο να μην αναφερθούμε και στις πολύ ωραίες και δυναμικές ενορχηστρώσεις και φυσικά στην φοβερή ορχήστρα (ειδικά ο πιανίστας στην Οδό Αριστοτέλους και ο Dasho Kurti στο "Τι σου κανα και πίνεις" ήταν φοβεροί). Quote Share this post Link to post Share on other sites
Posted June 5, 2006 · Report post Καλή σας μέρα! Δεν έχω τίποτα παραπάνω να πω για την συναυλία της Παρασκευής! Με κάλυψες Χρύσα με όσα έγραψες. Ήταν μια εμπειρία ανεπανάληπτη και μοναδικη! Ελπίζω μια παρόμοια εμπειρία να έχουμε και αύριο στον Βύρωνα. Υ.Γ. Πολύ καλές οι φωτογραφίες σου Χρύσα!Εύγε! Quote Share this post Link to post Share on other sites
Posted June 5, 2006 · Report post Στο Β' Μέρος του προγραμμάτος αναφέρει "Τα χέρια" (Γ. Σπανός). Πρόκειται για το τραγούδι που έχουν τραγουδήσει Μοσχολιού και Πρωτοψάλτη? Το τραγούδησαν Νταλάρας και Γλυκερία μαζί? Quote Share this post Link to post Share on other sites
Posted June 5, 2006 · Report post Ακριβώς, το τραγούδησε η Γλυκερία και της έκανε 2η φωνή ο Νταλάρας Quote Share this post Link to post Share on other sites
Posted June 5, 2006 · Report post ...Τα' γραψαν όλα οι υπόλοιποι-υπόλοιπες "συντρόφισσες και σύντροφοι"...Θα παρατηρήσω μονάχα κάτι!Θυμάστε,που είχαμε μείνει με το "γλυκό" παράπονο,τότε στην εκπομπή "Στην υγειά μας",με την Dulce κτλ,που ο Γιώργος, δεν αναζητά με τις ερμηνείες του,κομμάτια ξεχασμένα."διαμάντια",που τόσο πολύ θα θέλαμε να μας τα τραγουδήσει; Ήρθε λοιπόν να μας,"ρεστάρει" με το "Κάποτε θα'ρθουν",το "Μη με ρωτάς",το "Πάμε να πεις",το "Για πάρε γύφτο σφυρί κι αμμόνι","Τα χέρια",το "Μάνα δε φυτέψαμε"(ολόκληρο)...Ανατρεπτικός για ακόμα μια φορά Να' ναι πάντα καλά,να "ζωντανεύει" τα συναισθήματά μας,να ταξιδεύει την καρδιά και την ψυχή μας,μες τα "δειλινά σκοτάδια και τα φωτεινά ξημερώματα"... Quote Share this post Link to post Share on other sites
