Sign in to follow this  
Followers 0
EKOSTEL

Ένα κείμενο του Γ.Νταλάρα

49 posts in this topic

Τον τελευταίο καιρό βρήκα λίγο χρόνο να ψάξω στο προσωπικό μου αρχείο για κάτι πολύ συγκεκριμένο και -θεωρώ- σπάνιο. Ένα κείμενο του Γ.Νταλάρα το οποίο δημοσιεύθηκε στο πρώτο τεύχος του περιοδικού ''Κανονάκι''(Γενάρης-Φλεβάρης του 1984).Το κείμενο είναι ένας διάλογος Φωνής και Τραγουδιστή και έχει γραφτεί από τον ίδιο τον Γ.Νταλάρα. Ο τίτλος του: ''Ωραίο το ... μπουζούκι σου...Γιώργο μου!''. Κατά την γνώμη μου, πρόκειται για μια απάντηση σε όλα όσα είχαν γραφτεί και σε όσα τον είχαν κατηγορήσει μέχρι τότε. Κάθε φράση (μα κάθε φράση) του κειμένου αποτελεί και μια απάντηση. Για να βάλω στο κλίμα και τους πολύ νεαρούς φίλους του Νταλάρα, το κείμενο γράφτηκε μετά από τις δυο συναυλίες-ρεκόρ του Ολυμπιακού Σταδίου και τον φοβερό πόλεμο που ξεκίνησε από ''φίλους κι εχθρούς''. Είχαν γραφτεί ολόκληρες ψυχοκοινωνιολογικές αναλύσεις που προσπαθούσαν να εξηγήσουν το φαινόμενο. Ακολουθεί χρονολογικά του κειμένου η κομπλεξική αντίδραση με την υπόθεση της απαγόρευσης στους συνδικαλιστές τραγουδιστές Νταλάρα, Αλεξίου, Γαλάνη(διένεξη ΕΜΣΕ-ΕΔΕΤ). Με το πρόσχημα των συγγενικών δικαιωμάτων και των συνδικαλιστικών ή άλλων διαφορών απαγόρευσαν, οι συνθέτες που συγκρότησαν το διασπαστικό σωματείο ΕΔΕΤ, στους 3 να ερμηνεύουν τα τραγούδια τους. Γιατί άραγε δεν είχαν απαγορεύσει σε όλους τους Έλληνες τραγουδιστές, αφού τα συγγενικά δικαιώματα είναι υπόθεση όλων των ερμηνευτών; Ας μην ξύνουμε, όμως, άλλο πληγές. Κλείνοντας, θέλω να πω πως εμένα ο Νταλάρας με έπεισε, εδώ και χρόνια. Με τις επιλογές του, με τα τραγούδια, με την φωνή και την λεβέντικη στάση του. Κυρίως χρωστώ στην οικογένειά μου, στους δασκάλους μου και στον Νταλάρα ,την συνείδηση . Αυτό είναι μεγάλη υπόθεση. Τον Γ.Νταλάρα είτε τον καταλαβαίνεις και τον αποδέχεσαι είτε τον προσπερνάς .

Πολύ θα ήθελα να δημοσίευε παρόμοια κείμενα και για ανθρώπους που με τον έναν ή τον άλλο τρόπο του ''βασάνισαν'' την ψυχή,εξαιτίας ανασφαλειών τους ή παραπληροφόρησης. Και πρόκειται και για ανθρώπους που τους τιμά ακόμα και τους σέβεται με ένα πείσμα απίστευτο.

Για να μην μαθαίνουμε μόνο τα άλλα των άλλων. Παραθέτω, λοιπόν, το κείμενο. Το θεωρώ ένα ξέσπασμα ψυχής κι ας είναι δοσμένο με διάθεση χιούμορ.

Εν καιρώ, θα παρακαλέσω πολύ τους φίλους καρδιάς τον Θανάση ή τον Μάκη να σκανάρουν το κείμενο για καλύτερη αποτύπωση.

1 person likes this

Share this post


Link to post
Share on other sites

''ΩΡΑΙΟ ΤΟ...ΜΠΟΥΖΟΥΚΙ ΣΟΥ...ΓΙΩΡΓΟ ΜΟΥ! γράφει ο Γιώργος Νταλάρας

ΦΩΝΗ: ’κου ρε φίλε, να το ξέρεις απ' την αρχή για να μην παρεξηγούμαστε. Το πρόβλημά μου δεν είναι η μεταξύ μας διαμάχη, ούτε θέλω δανεικά, αλλά το πώς θα λάμψει η αλήθεια για σας τους δήθεν λαΪκούς τραγουδιστές, για να 'χει ο κόσμος να πορεύεται. Γιατί αν θες να ξέρεις τον κόσμο δεν τον ενδιαφέρει ούτε το ψευδοκράτος του Ντενκτάς, ούτε η κρίση στο Λίβανο -κι αυτά τα διαφημιστικά κόλπα για τους Παλαιστίνιους να τ' αφήσετε- ούτε η διαγραφή του Αναστόπουλου, ούτε το αρνάκι με καπέλο. Εκείνο που τον καίει πραγματικά είναι να ξεχωρίσει ποιοι είναι γνήσιοι λαϊκοί τραγουδιστές και ποιοι εκμεταλλεύονται τις ευκαιρίες, τη χώνονται και κονομάνε οι αχώνευτοι! Αυτά τα άπλυτά σου θα βγάλω στη φόρα και ας ξέρω πως θα γίνω αντιπαθητικός και μη μου ζητήσεις τον λόγο ΔΕΝ ΘΑ ΣΟΥ ΤΟΝ ΔΩΣΩ. Να πας να βρεις το δίκιο σου αλλού.

ΤΡΑΓΟΥΔΙΣΤΗΣ: Μα....

Φ: Ναι και αλλού...Όπως έχεις μάθει! Με τις διαφημιστικές σου πονηριές, τις ίντριγκες με τα κόμματα, και τις πλάτες της εταιρίας σου. Μήπως έτσι δεν κατάφερες να κερδίσεις τους αφελείς θαυμαστές σου;; Εμείς όμως φίλε δεν μασάμε. ’κου λοιπόν μια σειρά από λόγους για τους οποίους δεν μπορείς να είσαι λαΪκός τραγουδιστής όπως προκλητικά ισχυρίζεσαι.

ΤΡ: Μα.....

Φ : Πρώτα απ' όλα δεν έχει μα. Οι λαϊκοί τραγουδιστές μιλάνε απλά και ντόμπρα χωρίς έντεχνα λεκτικά σχήματα, μεγάλες κουβέντες και ανιαρές δικολαβίες!!

ΤΡ: Μα εγώ ένα ''μα'' είπα.

Φ : Τα βλέπεις; Μόλις είδες τα σκούρα τα γυρίζεις! Αλλάζεις θέμα παιδί μου! Χαμαιλεοντισμός και επιτηδευμένη σκέψη, τεχνικές απαντήσεις και φωνητικά τερτίπια όπως ακριβώς στη δουλειά σου. Σε φαγε η τεχνολογία. ’σε που....

ΔΗΜΗΤΡΑΚΗΣ: Μπαμπά, μπαμπά, στο τηλέφωνο. Σε ζητάνε, απ' την Ελευθεροτυπία.

ΤΡ: Τι λες παιδάκι μου, λάθος θα κάνανε, εγώ δεν ξέρω τίποτα.

Φ : Νάτα, βάλε τώρα τους φίλους σου στα μέσα ενημέρωσης, βάλε που δεν αφήνεις τίποτα να πέσει χάμω και να οι ειδήσεις και δώστου οι συνεντεύξεις.

ΤΡ: Μα μου τις ζητάνε!

Φ : Αυτοί ρε δεν είναι δημοσιογράφοι, συγγενείς σου είναι. ’σε που μου 'μαθες να στέλνεις και δελτία τύπου.

ΤΡ: Εγώ;

Φ : Α! είσαι και θρασύτατος, κάνεις και υπαινιγμούς. Επιτέλους!! Ξεμπροσιάστηκες!! Για να καταλάβει ο κόσμος με πoιον έχει να κάνει. Το καλό παιδί! Ο τραγουδιστής του λαού! Που τραγουδάει τους καυμούς του και γελάει! Τσεπώνει μετά τα χιλιάρικα και φεύγει. Οι πραγματικοί λαϊκοί τραγουδιστές όμως ζουν τα τραγούδια τους, τα νοιώθουν!! ερμηνεύουν δηλαδή τον πόνο και τον καυμό της προσωπικής τους ζωής. Κατάλαβες;;; Και μη μου αρχίσεις τις προβοκάτσιες -κανένας τραγουδιστής δεν πονάει σήμερα, όλοι με δραχμές πληρώνονται- και τέτοια, Η διαφορά τους από σένα είναι ότι αυτοί δεν υποκρίνονται είναι αγνοί και απλοϊκοί!

ΤΡ: Α! Τόσο πολύ....

Φ : Βεβαίως! Δεν έχουν τίποτα να κρύψουν. Με το αξιοπρεπέστατο νυχτερινό μαγαζί τους, με το ριγέ καλοραμένο κασμίρι, με το χειροποίητο ξώραφο, και το καμάρι της γερμανικής τεχνολογίας, ολοκληρώνουν το αληθινό προφίλ τους. Έτσι ακριβώς όπως τους φανταστήκαμε. Ανυποψίαστοι, γραφικοί και ντόμπροι. Όπως τους αρμόζει. Γιατί να είναι σεμνοί; Η σεμνότητα σημαίνει υποκρισία!

ΤΡ: Ξέρετε, αυτό δεν το πολυκατάλαβα και....

Φ : Ούτε και θα καταλάβεις ποτέ. Τό'χασες το τραίνο σ' έφαγε η μεγαλομανία σου, οι ποιητές το ''μεγάλο έργο'' οι έντεχνοι βράχοι, οι πολιτικές συναυλίες, οι συναυλίες στα θέατρα, ο κομμουνισμός και η αποστασιοποίηση;

ΤΡ: Ποιά; Πότε ήρθε;

Φ : Α! Τώρα δεν καταλαβαίνεις ε; Μου παριστάνεις εκείνους τους καθυστερημένους θαυμαστές σου που ακούνε κόκκινο και χειροκροτάνε!! αν είναι δυνατόν!!!! Μήπως είσαι κομμουνιστής; Και αμέσως μετά το γυρίζεις, αρχίζεις τα κόλπα σου. Ρίχνεις και μια φιλανθρωπία έτσι για να εντυπωσιάσεις, όπως κάνουν οι κεφαλαιοκράτες και οι μεγαλοκαρχαρίες. Μήπως είσαι φασίστας; Και όλα αυτά, πατώντας επί πτωμάτων ρίχνοντας συναδέλφους που άλλος 11, άλλος 12, άλλος 15 ολόκληρα χρόνια προσπαθούν να σηκωθούν κι αυτοί λίγο να πάρουν τα πάνω τους και δεν βρίσκουν κάτι ένα τρόπο....

ΤΡ: Ένα βίντζι ας πούμε;

Φ : Τι υπεροψία Θεέ μου!!! Εσύ είσαι ο συνδικαλιστής, ο λαϊκός μουσικός που μελετάει με τις ώρες και πονάει τη μουσική μας παράδοση; Φίλε αλλού αυτά! Rock Μουσική, παρέες με τον Πετρίδη, ντισκοτέκ και μηχανή χίλια κυβικά από τη μια, και απ' την άλλη ανατολίτικα τραγούδια ούτι και κανονάκι δεν γίνεται.

ΤΡ: !!!!!!

Φ : Τι είπες; Το κανονάκι δεν το βάζεις πάνω στη μηχανή; Έχεις και τρίποδο; Δεν τ' αφήνεις αυτά που μας απέκτησες και χιούμορ. Μου μαθες και τις νέες τάσεις και τους νέους σκηνοθέτες. Για να 'σαι μέσα στα πράγματα και μετά θες να λέγεσαι και λαϊκός!..... Τι θράσος! Εσύ παιδί μου δεν είσαι λαΪκός, ελαφρολαΪκός και κανταδόρος είσαι!

Πού ακούστηκε λαϊκός τραγουδιστής να κανονίζει τις δουλειές του μόνος του, χωρίς ατζέντη, χωρίς δικηγόρο, χωρίς πατρόνο, ούτε καν κολλητό, χωρίς ποσοστά! Όλα μόνος σου ρε;;

ΤΡ: Μα πήρα ένα δικηγόρο τηλέφωνο γιατί ήθελα επ' ευκαιρία να μου εγκρίνει και το γνήσιον του νταλγκά μου, αλλά δεν τον βρήκα. Είχε πάει στα κλαρίνα.

Φ : Αλλού αυτά! Γιατί δεν τον πήρες το πρωί;

ΤΡ: Τον πήρα και το πρωί, αλλά είχε πάει στα προπύλαια στη διαδήλωση για τη χούντα του Εβρέν.

Φ : Αυτό αποκλείεται! Ας την λάσπη!!

ΤΡ: Αλήθεια σας λέω! οι καιροί βλέπετε αλλάζουν.

Φ: Αυτό δεν αφορά εσένα! Οι γνήσιοι άνθρωποι δεν αλλάζουν. Έτσι γίνεται και με τους πραγματικούς λαϊκούς τραγουδιστές. Δεν έχουν ανάγκη, ούτε τεχνική, ούτε λογική, ούτε σκέψη, ούτε προόδους, ούτε...

ΔΗΜΗΤΡΑΚΗΣ: Μπαμπά φέρανε την κονσόλα και το ΕΚΟ, πού να τα βάλουνε;

ΤΡ: ’σε με Δημητράκη, τώρα μιλάω.

Φ : ....αυτά τα εικοστετρακάναλα και η τεχνολογία απ' τη μια, οι δήθεν προβληματισμοί κι' οι αγωνίες απ' την άλλη, είναι γι αυτούς που δεν έχουν ταλέντο. Γιατί βλέπεις ο λαΪκός τραγουδιστής δεν χρειάζεται τίποτα απ' αυτά. Ανοίγει το στόμα του και .... τραγουδάει. Έτσι απλά. Σαν τρωγλοδύτης!! Ο λαϊκός τραγουδιστής πρέπει να είναι αυτό που λέμε πριμιτίφ! Όσο πιο πριμιτίφ γίνεται! Μέχρι αηδίας! Για να μπορεί να μοιάζει στους παλιούς, στους πάρα πολύ παλιούς, στους πρώτους, πρώτους!!

ΤΡ: !!!....!!!

Φ : Μετά είναι και κάτι άλλο. Δεν πείθεις ρε παιδί μου!!! Η ζωή σου είναι κάπως(!) πώς να στο πω δεν έχει σημασία που κι εσύ από κει ξεκίνησες. Δεν έχει σημασία το πώς ζούσες κάποτε. Σήμερα τι γίνεται! ’ραξες ευτυχισμένος με ΜΙΑ γυναίκα, αν είναι δυνατόν, πού ακούστηκε τραγουδιστής με μία γυναίκα! Και νάταν τουλάχιστον ένα κορίτσι της ''δουλειάς'' έστω ένα σεγόντο, μια ντιζέζ απ' το Πέραμα τέλος πάντων να κρατούσες τα προσχήματα. Ευτυχισμένος και υγιής! Πώς θες να μας γοητεύσεις;; Χωρίς νά 'χεις αρρωστήσει ποτέ, για να φιλοσοφήσεις τη ζωή, χωρίς ένα νευρικό κλονισμό, χωρίς ένα έλκος απ' το ξενύχτι, και το ποτό, κάτι σα γαστρίτιδα στην ανάγκη! Τίποτα!!! τραγουδιστής - αθλητής! Τέρας υγείας;! Ταύρος είσαι ρε;

ΤΡ: Συγγνώμη, εγώ, Αιγόκερως είμαι αν μπορώ να ελπίζω σε κάτι.

Φ : Πάλι το χαζό κάνεις;; Τι να ελπίζεις καυμένε, όλα κόντρα και ψεύτικα. Γι αυτό σου λέω ’σε, ψευτονταλγκάς! Έχασες τον τίτλο που τόσο επιθυμείς.

ΔΗΜΗΤΡΑΚΗΣ: Μπαμπά είναι 6 η ώρα μου 'χες πει να σου θυμίσω να πάρεις τον Θεοδωράκη.

ΤΡ: Σώπα αγόρι μου θα βρούμε κανένα μπελά!! Με συγχωρείτε κύριε για μισό λεπτό. Με βρίζετε τόση ώρα και δεν ξέρω ποιος ακριβώς είστε αν και γνωστή η φυσιογνωμία σας! Μήπως είστε μουσικός;

Φ : Όχι

ΤΡ: Τραγουδιστής συνάδελφος;

Φ : Όχι

ΤΡ: Μήπως σας θυμάμαι από πιτσιρικάς σε κανένα μαγαζί στην Ιερά οδό;

Φ : Όχι

ΤΡ: Μήπως είστε κανένας μακρινός συγγενής του Πολυκανδριώτη;

Φ : Ούτε

ΤΡ: Τότε θα είστε ιμπρεσσάριος.

Φ : Όχι....όχι

ΤΡ: Ε, τότε μήπως είστε τρελλός;;;

Φ : Θρασύτατε, ανώμαλε, ουρακοτάγκο, θα σου κάνω μήνυση, θα σε στείλω δελτίο τύπου, θα το πάω και μόνος μου...

ΤΡ: Μια στιγμή...και συνεχίζετε! Δημητράκη πάλι παιδάκι μου παίζεις με τις βρύσες μας; Θα τις χαλάσεις! Δεν σου 'χω πει ότι, όταν η δραχμή πέφτει, ο χρυσός ανεβαίνει;....

Αυτό ήταν το κείμενο που δημοσιεύθηκε το πρώτο δίμηνο του 1984. Και το 2006 εξακολουθεί να είναι διαχρονικό.

Share this post


Link to post
Share on other sites

Νομίζω πως τα σχόλια περιττεύουν! Αυτό το κείμενο τα λέει ΟΛΑ !

Τα λέει όλα, έξω απ' τα δόντια, έτσι όπως έχουμε συνηθίσει τον Νταλάρα! Θα συμφωνήσω πως είναι διαχρονικό! Είναι Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ προς όλους αυτούς που λένε κατά καιρούς ό,τι να 'ναι χωρίς να ξέρουν τίποτα!

Είναι πραγματικά ντοκουμέντο, με όλη τη σημασία της λέξης!

Ελίνα, ευχαριστούμε που το μοιράστηκες μάζί μας!

Share this post


Link to post
Share on other sites

Ελινα σε ευχαριστουμε πολυ .Πραγματικά θησαυρός το κειμενο και πολυ ευστοχοι οι διαλογοι μεταξυ φωνής και τραγουδιστή.Μακάρι να το διάβαζαν πολυ απο αυτους που κατηγοροούν τον Νταλαρα.

Μπράβο και για τον κόπο που εκανες για να το γράψεις.

:music:

Share this post


Link to post
Share on other sites

Πραγματικά συγκινήθηκα.Τα λόγια είναι περιττά.Μόνο ένα ευχαριστώ σε σένα Ελίνα που το μετέφερες.Να σαι καλά.

Share this post


Link to post
Share on other sites

Ευχαριστώ θερμά, Μάκη, για την διευκόλυνση του σκαναρίσματος. :D

Share this post


Link to post
Share on other sites

Πολύ ενδιαφέρον κείμενο!Ίσως δεν θα έπρεπε να μείνει μάεσα σε αυτό το forum απλά...Νομίζω ότι θα έπρεπε να το βγάλετε και προς τα εξω...

Αυτά από μένα! :D

Share this post


Link to post
Share on other sites

Κι εγλω συμφωνώ.Νομίζω πως πρέπει να το κάνουμε συστημένη αποστολή στον κύριο Ευγένιο Αραγάτση (αν θυμάμαι καλά το όνομά του) που είχε γράψει εκείνο το "φοβερό" κείμενο στην Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία.

Πάντως παιδιά πέρα από τα αστεία σας υπερευχαριστούμε.

Share this post


Link to post
Share on other sites

Ελίνα-Μάκη...Σας υπερευχαριστούμε κι από'μένα...Πραγματικό ντοκουμέντο,κείμενο με "λόγο και αιτία"...

Share this post


Link to post
Share on other sites

Και νάταν μόνο ο Αρανίτσης. Δεν πιστεύω πως κάποιοι ''θεωρητικοί'' της δήθεν κουλτούρας σαν αυτόν μπορούν να καταλάβουν τίποτα από όσα είναι ο Νταλάρας. Και είναι κρίμα...

Εγώ επιμένω πως ο Γ.Νταλάρας (πέρα από τις επιλογές του και την ψυχή του) θα πρέπει κάποτε να γίνει λίγο πιο αναλυτικός και -ίσως- όχι τόσο ''σφίγγα''. Γιατί μαθαίνει ο κόσμος μόνο τα άλλα των άλλων, επαναλαμβάνω. Κι αυτoύ του είδους η ''πληροφόρηση'' μπερδεύει τον απλό κόσμο και τον αποπροσανατολίζει.

Share this post


Link to post
Share on other sites
Εγώ επιμένω πως ο Γ.Νταλάρας (πέρα από τις επιλογές του και την ψυχή του) θα πρέπει κάποτε να γίνει λίγο πιο αναλυτικός και -ίσως- όχι τόσο ''σφίγγα''. Γιατί μαθαίνει ο κόσμος μόνο τα άλλα των άλλων, επαναλαμβάνω. Κι αυτoύ του είδους η ''πληροφόρηση'' μπερδεύει τον απλό κόσμο και τον αποπροσανατολίζει.

EKOSTEL, συμφωνώ απόλυτα μαζί σου... :D

Share this post


Link to post
Share on other sites
Εγώ επιμένω πως ο Γ.Νταλάρας (πέρα από τις επιλογές του και την ψυχή του) θα πρέπει κάποτε να γίνει λίγο πιο αναλυτικός και -ίσως- όχι τόσο ''σφίγγα''. Γιατί μαθαίνει ο κόσμος μόνο τα άλλα των άλλων, επαναλαμβάνω. Κι αυτoύ του είδους η ''πληροφόρηση'' μπερδεύει τον απλό κόσμο και τον αποπροσανατολίζει.

EKOSTEL, συμφωνώ απόλυτα μαζί σου... :D

Επ' ευκαιρία, να σε ευχαριστήσω κι εγώ με τη σειρά μου για το υπέροχο κείμενο που "ξετρύπωσες" από το αρχείο σου! :razz:

Share this post


Link to post
Share on other sites

Ελίνα σε ευχαριστώ από καρδιάς γι' αυτό το ντοκουμέντο κι εσένα Μάκη για το σκανάρισμα.

Το κείμενο είναι πανέξυπνα γραμμένο(δυνατή γραφή και διάλογοι) και βλέπω ότι ο Νταλάρας διαθέτει κι άλλα, συγγραφικά, ταλέντα.

Εγώ μάλιστα μπήκα στη διαδικασία και στο πείραμα να το διαβάσω αφενός πολλές φορές κι αφετέρου διττά, δηλαδή στο τώρα, αλλά και στο τότε - που ήμουν στην εφηβική ηλικία και η νταλαρομανία μου ήταν στο φόρτε της. Πιστέψτε με μου έκανε καλό -ως εσωτερικό ψάξιμο - και δοκιμάστε το οι μεγαλύτεροι.

Ο Νταλάρας απαντάει σε όλους και για όλα κι όχι μόνο για τότε αλλά και για τώρα και για αύριο. Είναι ένα μοναδικό και διαχρονικό ντοκουμέντο, γιατί αυτός είναι πραγματικά ο Νταλάρας. Όσοι τον καταλαβαίνουν τον θαυμάζουν και τον αγαπούν, οι άλλοι γίνονται θύματα του κατεστημένου που μεθοδικά κι ανέκαθεν χτυπάει όλες τις αξίες τούτου του τόπου.

Για μένα μάλιστα, ισχύει, σχεδόν αποκλειστικά, αυτό που ανέφερε η Ελίνα περί Νταλάρα και συνείδησης.

Share this post


Link to post
Share on other sites
αλλά και στο τότε - που ήμουν στην εφηβική ηλικία και η νταλαρομανία μου ήταν στο φόρτε της.

Τάσο θα μου επιτρέψεις να ξεφύγω λίγο από το θέμα , για να πω πως αν και δεν σε γνώριζα τότε, δε νομίζω να υπάρχουν μεγάλες διαφορές από τώρα...

:razz::D

Εκτός αν έχει παραλάβει τα "σκήπτρα" ο διάδοχος... :razz:

Share this post


Link to post
Share on other sites

Μπράβο Ελίνα.

πολύ ωραίο το κείμενο, έδωσε απαντήσεις σε πολλά και πολλούς...

Εγώ καποια στιγμή που αφαιρέθηκα νόμιζα οτι το έξραψε...προχθές!!!

Share this post


Link to post
Share on other sites

http://www.imerisia.gr/article.asp?catid=4...%E1%EB%DC%F1%E1

Ένα ακόμα κείμενο του Γ.Νταλάρα στην ''Ημερησία'' τον Δεκέμβρη του 2002.

http://www.imerisia.gr/article.asp?catid=4...%E1%EB%DC%F1%E1

Κι αυτό τον Δεκέμβρη του 2003, πάλι στην ''Ημερησία''.

Share this post


Link to post
Share on other sites

Πολύ ωραία κείμενα.Ελίνα πάλι έκανες το θαύμα σου!

Share this post


Link to post
Share on other sites

Είναι απίστευτο πόσα μπορεί κανείς να βρεί

στο forum μας!

Να ' σαι καλά Ελίνα... :D (με το τελευταίο μήνυμά σου

είχα την ευκαιρία να ανακαλύψω και το πρώτο

γράμμα του Νταλάρα).

Αν και δεν τον γνωρίζω όσο ίσως εσείς

παρ΄όλα αυτά είναι για μένα πρότυπο - φάρος

φωτεινός, όχι μόνο για την πορεία του στο τραγούδι

αλλά κυρίως για τη στάση του απέναντι στη ζωή...

Ήδη το τύπωσα... έτσι για να το δείχνω σε διάφορους

"σοβαρούς" αμφισβητίες:D που στο όνομα και μόνο

"παθαίνουν αλλεργία"...

Share this post


Link to post
Share on other sites

Γ.Νταλάρας:Οι Έλληνες και οι δύο <<Τουρκίες>>.

''Θα περάσει πολύς καιρός για να φύγουν αυτά τα πολύ δυνατά συναισθήματα από το τελευταίο ταξίδι στην Κωνσταντινούπολη. Πρώτα από όλα η αγωνία για την ακύρωση της συναυλίας με όλα τα επακόλουθα και το παράπονο των μουσικών μας, των νεαρών συνέδρων του Β' Συμποσίου που οργάνωσε το Πατριαρχείο με πάνω από 1.500 νέους από όλο τον κόσμο, των ομογενών και πολλών χιλιάδων Τούρκων που ακόμα μου δηλώνουν την αμηχανία τους, την υποστήριξή τους και την απολογία τους γι αυτή τη σπασμωδική επιεικέστατα ματαίωση. Από την άλλη μεριά, είχαμε την ευκαιρία να ζήσουμε από κοντά το μεγάλο έργο που γίνεται στο Πατριαρχείο από τον Πατριάρχη και τους συνεργάτες του. Και από την άλλη μεριά η εμπειρία στην Τουρκία λίγο πριν από τις εκλογές. Οι Τούρκοι με τις δύο Τουρκίες, οι άνθρωποι οι προοδευτικοί από τη μια, που σε αυτή την κρίσιμη καμπή θέλουν να αναλάβουν το ρίσκο της δημοκρατίας, της προόδου, της μόρφωσης, της δικαιοσύνης, της καλής γειτονίας.

Από την άλλη μεριά το <<βαθύ κράτος>> με τους ακραίους θερμοκέφαλους που βάζει τροχοπέδη. Για μας η λύση είναι μπροστά, σκεπτόμενοι σα γείτονες, σαν πολίτες και σαν Έλληνες που μπορούμε να παράγουμε πολιτικό πολιτισμό.''

Από την ''Ημερησία'' (21-7-2007).

Share this post


Link to post
Share on other sites
Guest
You are commenting as a guest. If you have an account, please sign in.
Reply to this topic...

×   You have pasted content with formatting.   Remove formatting

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

Loading...
Sign in to follow this  
Followers 0