Apostolis

Νότης Σφακιανάκης

23 posts in this topic

Ξέρω οτι σε πολλούς δεν αρέσει ο Νότης και οτι πολλοί τον θεωρούν έναν από τους πολλούς. Εγώ τον εκτιμώ και βρήσκω πολλά κοινά σημεία στον χαρακτήρα και στην αντίληψη του Νότη με τον Νταλάρα. Δεν είναι όμως αυτός ο λόγος που άνοιξα αυτό το topic. Θέλω να μεταφέρω τους στίχους από μερικά πολιτικά και κοινωνικα τραγούδια του Νότη.

Το σύστημα

Δεν πάει πιο κάτω, πιάσαμε πάτο

Πού 'σαι ρε Στέλιο, πού 'σαι ρε Στράτο

Γέμισε ο τόπος τραγουδιστάκια

πού 'χουν για προίκα ίδια στιχάκια

Τώρα να δούμε πώς θα σωθούμε

Βλέπουμε μόνο και δεν ακούμε

Βγάζουν παιδάκια δίχως ταλέντα

Ίδια εικόνα, ίδια πατέντα

Γι' αυτούς τους ψεύτικους καιρούς

το σύστημά μου φταίει

που κάνει πρώτους πάλι αυτούς

που ήταν τελευταίοι

Και σαν ευαίσθητο παιδί

παράπονο με πιάνει

που γίναν τόσοι οι κίναιδοι

τα λαμόγια κι οι ρουφιάνοι

Και να θυμάσαι σύστημα

αστεία δε σηκώνω

Σε κάθε σου ολίσθημα

εγώ θα σου τα χώνω

Έλα αδελφέ μου βρες το σουξέ μου

Αφεντικό μου, παραγωγέ μου

Έχουνε γνώμη άσχετοι γλύφτες

κι έτσι περνάμε δύσκολες νύχτες

Ψεύτες, κηφήνες, κάντε κομπίνες

Βγάλτε τραγούδια για λίγους μήνες

Δεν τη γουστάρω τη μουσική σας

ούτε τον στίχο της εποχής σας

Το αγγελούδι

Κάποιοι άνθρωποι, απάνθρωποι και ψεύτες

υπεξαίρεσαν τα πάντα σαν τους κλέφτες

Για τον κόσμο που γεννήθηκα λυπάμαι

δε σας κρύβω πως το αύριο φοβάμαι

Μ' έχει κάνει το παρόν μου υλιστή

και το μέλλον μου δεινό αλχημιστή

Σωστά συμπεριφέρομαι

ποτέ μου δεν επαίρομαι

γελάω μα δεν χαίρομαι

Ένα αγγελούδι μες στους δρόμους

πήρε τα προβλήματα στους ώμους

κι όλο ζητιανεύει στα φανάρια

πίσω από των αμαξιών τα χνάρια

Πείτε μου ποιος έχει την ευθύνη

που γυρεύει ελεημοσύνη

Ποια πατρίδα, ποια δικαιοσύνη

όνειρα στο αγγελούδι δίνει

Με τραγούδια της καρδιάς μου πάντα θέλω

όλα αυτά που ενοχλούν να καταγγέλω

Παραδόπιστοι που ζούνε για το χρήμα

έχουν πάρει εξουσία κι είναι κρίμα

Ένα αθώο και ευάλωτο κορμί

χαρτομάντιλα πουλάει για ψωμί

Πάντα αντιπαρέρχομαι

στα μέτρα τους δεν έρχομαι

θυμώνω και τους μέμφομαι

Ένα αγγελούδι μες στους δρόμους

πήρε τα προβλήματα στους ώμους

κι όλο ζητιανεύει στα φανάρια

πίσω από των αμαξιών τα χνάρια

Πείτε μου ποιος έχει την ευθύνη

που γυρεύει ελεημοσύνη

Ποια πατρίδα, ποια δικαιοσύνη

όνειρα στο αγγελούδι δίνει

Και αν μας έγραψε τη μοίρα ο Θεός μας

η αγάπη και η αλήθεια οδηγός μας

Αγρίμια

Μες στην Αθήνα των φτωχών και του υποκόσμου

ζούνε τ αγρίμια τα παιδιά του τρίτου κόσμου

Μες στη μιζέρια, την ορφάνια και τη γύμνια

ζούνε τ αγρίμια

Κάθε αγρίμι κι ένας άγγελος του δρόμου

Ένας Χριστός στο μεροκάματο του τρόμου

Χέρια αγγέλων που βοήθεια ζητάνε

και οι φονιάδες τα σκυλιά πυροβολάνε

Για ένα τάλιρο, μια ρόγα από σταφύλι

Ένα χαμόγελο στης νιότης τους το δείλι

Χέρια αγγέλω,ν που βοήθεια ζητάνε

και οι φονιάδες τα σκυλιά πυροβολάνε

Κι εμένα τώρα η ψυχή μου αγριεύει

γιατί σκοτώνουμε τ αγρίμι όταν κλέβει

Αφού το ξέρουμε οι φταίχτες είναι άλλοι

που ναι μεγάλοι, που είναι μεγάλοι

Δέντρο

Όλους του δήθεν άσ' τους να λένε

Λογαριασμό δεν θα τους δώσω πια ξανά

Έχω βαδίσει δρόμους που καίνε

και έχω περάσει ανηφόρες και στενά

Δέντρο που όλοι το πετροβολούν

Είναι αυτό που έχει για να δώσει

Τον αετό πολλοί πυροβολούν

μα δύσκολα κανείς θα τον σκοτώσει

όλους τους δήθεν καταλαβαίνω

αυτοί ποτέ τους δεν πετάξανε ψηλά

Στα όνειρά τους πατάνε φρένο

και μες στις φλέβες τους δεν ξέρουν τι κυλά

Πρόβατα

Βάλαμε ένα λύκο να φυλάει τα πρόβατα

Σ ένα άσπρο σπίτι, να μη λέμε ονόματα

Κάποια προβατάκια πολεμούν μοναχά τους

Πολεμούν τον λύκο, που μπήκε στο κοπάδι τους

Πρόβατα ξυπνάτε, η σειρά μας έρχεται

Κι εσείς τσομπανάκια, βρε άιντε να κουρεύεστε

Πρόβατα, ξυπνάτε, πιάστε τα υψώματα

Λύκοι θα υπάρχουν, όσο θα υπάρχουν πρόβατα

Ήταν μια αρκούδα, που το λύκο φύλαγε

Φύλαγε το λύκο που τη παραφύλαγε

Λύκε, η αρκούδα δεν είναι ακίνδυνη

Τώρα πληγωμένη είναι, επικίνδυνη

Διεφθαρμένη συνουσία

’νθρωποι και όντα υστερόβουλα

όλα στο συμφέρον τους υπόδουλα

όλοι στηλιτεύουν και εκθειάζουνε

εύσημα στο τίποτα μοιράζουνε

Ποιο κατεστημένο φέρνει όνειρα

πείτε μου εσείς μυαλά παμπόνηρα

πάλι ένα ψεύτικο παράσημο

έκανε διάσημο τον άσημο

σ' ένα χαζοκούτι τόσα χρόνια

έχω κουραστεί να βλέπω ψώνια

Πήραν οι ασήμαντοι αξία

τίποτα δεν έχει σημασία

τώρα πλέον ζούμε στην ουσία

μια διεφθαρμένη συνουσία

Όλα μες στο ήθος τους ανήθικα

όσα μου χαρίσανε τ' αρνήθηκα

ψίχουλα αλήθειας μου πετάξανε

να 'ξερα σε ποιον θεό με τάξανε

Πόρνη το κορίτσι που αγάπησα

τ' όνειρο της μάνας μου δεν κράτησα

άνανδρους και ψεύτες μου πλασάρουνε

όμως τα... θα πάρουνε

τώρα οι πιο μεγάλοι υποκριτές

γίνανε προφήτες και κριτές

Πατρίδα μου

Κι οι περισπούδαστοι πισωπατήσαν

Στης ντροπής τα έδρανα καθίσαν

να μιλήσουν τάχα, να κρυφτούν

Κι όμως να κι ανδρειωμένοι

τα φτερά ανοίξαν στις κερκόπορτες

μπροστά σταθήκαν και βροντοφώναξαν ξανά μολών λαβέ

Δεν είναι μύθος, μη γελιέστε

Στις μέρες μας χαθήκατε, μα δεν ξεχνιέστε

Σε τούτους τους άμοιρους καιρούς

Εκείνο το πρωί, λες και δεν ήθελε να ξημερώσει

κι η μέρα φοβότανε

λες και δεν ήθελε ο ήλιος ν' ανατείλει

Να μη δει το κακό που ερχότανε

Τα πουλιά λουφάξαν στις φωλιές τους

Αισθανθήκαν το μεγάλο κακό, τις χιλιάδες ανάσες

και μεμιάς των σοφών τα χαρτιά

τα τυλίξανε πύρινες γλώσσες

Αστραπές και βροντές χαρακώνουν στυγνά το κορμί σου

Λυσσασμένα σκυλιά, να ξεσκίσουν ξανά

θέλουν τώρα σαν σάρκα τη γη σου

Αστραπές και βροντές χαρακώνουν στυγνά το κορμί σου

Λυσσασμένα σκυλιά, να ξεσκίσουν ξανά

θέλουν τώρα σαν σάρκα τη γη σου

Πατρίδα μου αγαπημένη

ποια κατάρα σε βαραίνει, πόση ερημιά

Τα παιδιά σου διαλεγμένα

σ' ένα θάνατο ταγμένα μές στη μοναξιά

Πατρίδα μου

Που είστε παλικάρια

Εκείνο το πρωί λες και δεν ήθελε η αυγή να φέρει

για το χάραμα χρώματα

Λες και δεν ήθελε ο ήλιος να προσφέρει

να μη δούμε το αίμα στα σώματα

Ουρλιαχτά που φωνάξαν αέρα

θα θυμόμαστε εκείνη τη μέρα

τη χαμένη πατρίδα

Στης Ελλάδας τον κόρφο ως πότε

θα φωλιάζουν ηγέτες προδότες

Αστραπές και βροντές χαρακώνουν στυγνά το κορμί σου

Λυσσασμένα σκυλιά, να ξεσκίσουν ξανά

θέλουν τώρα σαν σάρκα τη γη σου

Αχ, Ελλάδα λυπημένη, έρημη και δοξασμένη

πόσο σ' αγαπώ

Οι ήρωες που μας ζητάνε

να μη δώσουμε να φάνε

κι άλλο μερτικό

Πατρίδα μου

Παλέψαμε, δώσαμε μάχες, τις κερδίσαμε

Στης κορφής της γνώσης, ναι, σταθήκαμε

Κι ήτανε τότε που πάνω μας πέσαν βάρβαροι

κι όλοι οι μικροί, φτωχοί κι ανόητοι για να μας νιώσουν

Μα γεννήσαμε το Γέρο του Μοριά και τον Καραϊσκάκη

Ποιους αναστήσαμε ξανά, πού είστε παλικάρια

Γιατί και πώς μπορείτε να είστε ξεχασμένοι

Αυτό είναι το παράπονο, που οργή στα χείλη φέρνει

Στης Ελλάδας τον κόρφο ως πότε

θα φωλιάζουν ηγέτες προδότες

Share this post


Link to post
Share on other sites

Apostoli

Many τhanks for this (a bit late, I know!) I was thinking today how puzzling Σφακιανάκης is after hearing 'Πατρίδα μου' on London Greek Radio. A few years ago, on the strength of 'Να χαρείς' I bought one of his CDs (can't remember which one and I seem to have lost it now) which I found indescribably boring. I couldn't understand how someone with such a potentially great, in my view, voice could achieve that. I know this isn't an unusual phenomenon in any country, but given that he can produce songs like 'Πατρίδα μου (I haven't heard the others that you've posted) I find Σφακιανάκης particularly hard to understand.

Share this post


Link to post
Share on other sites

’νω κάτω έκανε το ''Ελ. Βενιζέλος'' ο Νότης Σφακιανάκης

ΑΘΗΝΑ 02/09/2010

http://www.nooz.gr/lifestyle/ano-kato-ekan...tis-sfakianakis

Toυ έχουμε και topic του ασυμπάθιστου, του αχώνευτου, για να μην προχωρήσω σε περαιτέρω χαρακτηρισμούς....

Βεντέτες του κ#λου.... B)

Share this post


Link to post
Share on other sites
’νω κάτω έκανε το ''Ελ. Βενιζέλος'' ο Νότης Σφακιανάκης

ΑΘΗΝΑ 02/09/2010

http://www.nooz.gr/lifestyle/ano-kato-ekan...tis-sfakianakis

Toυ έχουμε και topic του ασυμπάθιστου, του αχώνευτου, για να μην προχωρήσω σε περαιτέρω χαρακτηρισμούς....

Βεντέτες του κ#λου.... B)

Τι να πει κανείς...

Share this post


Link to post
Share on other sites

Ωραίο είναι.ότι γράφει ο Ελευθερίου δεν ειναι τυχαίο.Έχει κάνει καλή ερμηνία ο Νότης.

Share this post


Link to post
Share on other sites

Απο προφίλ του χρήστη "Ο κλόουν" στο facebook

 

216689_348844718560633_1018740597_n_zps3



Άλλη μια μεγάλη προσωπικότητα του χώρου...

Share this post


Link to post
Share on other sites

και με το συνοδευτικό κείμενο ..

 

"Ο Νότης Σφακιανάκης αποτελεί σε γενικές γραμμές την πιο παραστατική ενσάρκωση του παραδοσιακού Ελληνάρα. Είναι αμόρφωτος, κακόγουστος, μιλάει με περισσή αυτοπεποίθηση για πράγματα που δεν γνωρίζει, θεωρεί τον εαυτό του πανέξυπνο, και διαπνέεται από το πνεύμα ομοφοβίας που χαρακτηρίζει τους περισσότερους Έλληνες, των οποίων το πνευματικό εύρος εκτείνεται μεταξύ μπουζουκιών και ακριβών αυτοκινήτων. Ρατσιστής,φασίστας ότι χειρότερο παράδειγμα Έλληνα,που δυστυχώς είναι πολλοί και ζούμε ανάμεσα τους......"

3 people like this

Share this post


Link to post
Share on other sites

Με τον Σφακιάνακη έχω ένα πρόβλημα: ενώ μου αρέσουν πολλά τραγούδια του, δεν μπορώ να τα ακούσω πλέον καθόλου, γιατί με ενοχλεί η αισθητική του. Συνεχώς προβάλει το προφίλ του μάγκα, του "δεν με ακουμπάει κανείς", του "γ@μ@ω" και όσα άλλα στοιχεία αναπτύχθηκαν απο την γενιά που ξαφνικά βρέθηκε με πολύ χρήμα στα χέρια της και η ευφυία της δεν ήξερε πως να τα διαχειριστεί συνετά.

Τα αποτελέσματα τα βλέπουμε.

3 people like this

Share this post


Link to post
Share on other sites

Γελοίος!

1 person likes this

Share this post


Link to post
Share on other sites

Ο χαρακτηρισμός που έκανα πριν από λίγους μήνες εδραιώθηκε. Αλλά αφού πιάνει πολλούς δυστυχώς στην κοινωνία αυτό σημαίνει πως θα συνεχίζει να αγοράζει η πελατεία του τους δίσκους του... 



Η δήλωσή της Δ.Βανδή,σχετικά με τον Νότη Σφακιανάκη και η αποχώρησή της από το σχήμα μαζί του (λόγω του παραληρήματός του). Ο Νικολαίδης και οι μετανάστες γονείς της έπαιξαν ρόλο, εμένα δεν είναι του γούστου μου σαν φωνή αλλά η επιλογή της η σημερινή με κάνει να την συγχαρώ:

 

«Τον Νότη τον συνάντησα για πρώτη φορά πριν 16 χρόνια. Από τότε κατάλαβα πως ήταν ένας άνθρωπος ιδιαίτερος, όπως και αν ακούγεται και μεταφράζεται αυτό, ξεχωριστός ως καλλιτέχνης και με συνέπεια ωστόσο ως προς και τα δύο, όλον αυτό τον καιρό. 
Ακραίος και ανατρεπτικός σε αξίες και πιστεύω. Δικαίωμα του κάθε ελεύθερου ανθρώπου σε ένα δημοκρατικό πολίτευμα, να λέει τη γνώμη του και να την υποστηρίζει.
Διαφωνούσα κατά καιρούς σε πολλά από αυτά που έλεγε, άλλοτε συμφωνούσα, όσο εξτρεμιστικά και αν εκφραζόταν (Νότης είναι αυτός). Παρά την διαφορετική άποψη που έχουμε γενικότερα στις σχέσεις, στην ζωή και τη δημοκρατία, θεωρούσα ότι καλλιτεχνικά θα μπορούσαμε να συνυπάρξουμε σε μια μουσική σκηνή. 
Αυτή τη στιγμή αισθάνομαι ότι τα πράγματα που μας χωρίζουν είναι περισσότερα από αυτά που μας ενώνουν. Αποχωρώ με λύπη.

Και κάτι τελευταίο…
Εμένα οι γονείς μου ήταν μετανάστες…
Αυτό».

3 people like this

Share this post


Link to post
Share on other sites

Συμφωνὠ απολύτως μαζί σου, Ελίνα! Η απόφαση-δήλωση της Βανδή μου έκανε εξαιρετική εντύπωση τόσο γιατί είχε τη δύναμη να αποχωρήσει, πράγμα όχι και τόσο εύκολο τέτοιες εποχές, όσο και ο τρόπος που είπε όσα είπε, ιδίως με την τελευταία της πρόταση. Μπράβο της!

2 people like this

Share this post


Link to post
Share on other sites

Συμφωνω απολυτως με τα όσα είπε παραπανω η κυρια Δεσποινα Βανδή.

Πολυ καλά έκανε..

Μπραβο για το σθενος της να υποστηριξει την αποψη της κ να προβει

στην αποχωρηση απο το σχημα με τον κ.Σφακιανακη..

Share this post


Link to post
Share on other sites

Το λυπηρό είναι ότι δυστυχως υπαρχουν νεα παιδια με μισος κομπλα κ πολύ χαζομαρα

που εχουν ως προτυπα ανθρώπους όπως ο Σφακιανάκης ή ο Γονιδης,που θεωρω ότι ως προς τις

πολιτικες τους πεποιθήσεις είναι η προσωποποιηση της κολοτούμπας..

 

Ευτυχως που ο Νταλάρας εχει αποδειξει στον απλο κοσμο ότι ακομα

και στην υστατη στιγμη δεν εγκατελειψε..χρονια τωρα ειτε με τα πιο

προσφατα γεγονοτα ειτε με αυτά που τραγουδα ειτε πρεσβεβει 

Share this post


Link to post
Share on other sites

http://www.topontiki.gr/article/65568

 

 

Ευτυχώς ο κόσμος έχει κριτήριο


Το να είσαι δημόσιο πρόσωπο συνεπάγεται ότι πρέπει να προσέχεις την εικόνα σου. Και να βουτάς τη γλώσσα σου στο μυαλό σου (στο όσο έχεις τέλος πάντων) πριν μιλήσεις.

Ο Νότης Σφακιανάκης δεν είχαμε την απαίτηση να ήξερε το παραπάνω ρητό αλλά μπορούσε να γνωρίζει το «καλύτερα να μασάς παρά να μιλάς». Αυτός προτίμησε να αποκαλύψει στον κόσμο τις πολιτικές του πεποιθήσεις – μέχρι εκεί είναι δημοκρατικό του δικαίωμα, αν και ο ίδιος προφανώς δεν πιστεύει στην δημοκρατία. Δεν έμεινε εκεί όμως. Συνέχισε να προκαλεί με το παραλήρημά του υπέρ της Χρυσής Αυγής και επέκτεινε τη «ρητορική» του ακόμη και από την πίστα του μαγαζιού που εμφανιζόταν.
 
Χρησιμοποίησε μάλιστα αρκετές προσβλητικές εκφράσεις ακόμη και προς το κοινό που πλήρωνε για να τον ακούσει, με αποτέλεσμα ο κόσμος να του γυρίσει την πλάτη. Οι κρατήσεις στο κέντρο λιγόστευαν όλο και περισσότερο και το αποτέλεσμα ήταν ο επιχειρηματίας να αναγκαστεί να  κατεβάσει το σχήμα και να βάλει λουκέτο. 

 

 

Share this post


Link to post
Share on other sites
Guest
You are commenting as a guest. If you have an account, please sign in.
Reply to this topic...

×   You have pasted content with formatting.   Remove formatting

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

Loading...