Posted January 31, 2007 · Report post Κανονικά θα έπρεπε να αρχίζαμε από τις εντυπώσεις της πρώτης μέρας(29/1), αλλά πως να "βαστηχτεί" κανείς, από τη δυνατή συγκίνηση που ένιωσε, παρακολουθώντας τη συναυλία του Γιώργου Νταλάρα; Θεϊκός λοιπόν, ήταν ο Νταλάρας χτες(30/1) σε μια συναυλία συναρπαστική! Σκέτη μαγεία κρυστάλλινου ήχου, τόσο φωνής(Νταλάρας και Χορωδίας της ΔΕΗ), όσο και της μοναδικής ορχήστρας, ήταν η χτεσινή βραδιά! Ακούγοντας τον Νταλάρα από τις πρώτες νότες στη "Misa Criolla" κατάλαβα, αμέσως, τι αισθητική απόλαυση μας περίμενε! Και πράγματι, ζήσαμε μαγευτικές στιγμές σε μια συναυλία που άγγιξε το τέλειο! Ο Νταλάρας χτες ήταν σε πάρα πολύ καλή φόρμα, άψογος σε όλα του, με μια κρυστάλλινη καθαρή και δυνατή φωνή που σε ενθουσίαζε! Κι αυτό φάνηκε κι από τα χειροκροτήματα του κοινού που είχε γεμίσει ασφυκτικά την αίθουσα και, που χειροκροτούσε όχι μόνο στο τέλος των κομματιών αλλά κι από την αρχή τους(σε όσα γνώριζε και περίμενε τι ακριβώς θα ακούσει), ακόμα, και στη μέση τους, μετά από εξαιρετικές ερμηνείες και γυρίσματα της φωνής του Νταλάρα! Το πρώτο μέρος("Misa Criolla" & "Navidad Nuestra") ήταν μοναδικό και τέλειο. Δεν χόρταινες την μελωδικότητα στη μουσική του Ραμίρεζ και την τελειότητα, σε κάθε της λεπτομέρεια, στην ερμηνεία του Νταλάρα! Κορυφαίες στιγμές-κατά τη γνώμη μου- τα "KYRIE" και "AGNUS DEI" από τη "Misa Criolla" και το "LOS REYES MAGOS" από τη "Navidad nuestra"! Στο δεύτερο μέρος απολαύσαμε έναν Νταλάρα από τα παλιά, τόσο όσον αφορά την όλη ατμόσφαιρα και την ανταπόκριση του κοινού, όσο κι από τον ίδιο τον Νταλάρα που ξεσήκωσε τον κόσμο με τις εξαίρετες ερμηνείες του. Συγκίνησε κι ανατρίχιασε το ακροατήριο αμέσως με την είσοδό του στο τραγούδι "Με το λύχνο του άστρου", γι' αυτό και καταχειροκροτήθηκε αμέσως, από την αρχή! Η ερμηνεία του Νταλάρα στο "El emigrante" απογείωσε το Μέγαρο. Δεν μπορούν να αποδοθούν με λόγια τέτοιες μεγαλειώδεις ερμηνείες! Ακολούθησε μια υπέροχη ερμηνεία στα "Ερημα χωριά" και μια άκρως συγκινητική στο "Βγαίνω μέσα από τη φωτιά", μαζί με έναν συγκινητικό Ντάσο Κούρτι(τον Αλβανό συνθέτη των δύο παραπάνω τραγουδιών), για τον οποίο η μετανάστευση είναι πικρή αλήθεια της ζωής του. Η ερμηνεία του στο τραγούδι "Το σπίτι μου το πατρικό"(από τη "Μικρά Ασία"), συζητήθηκε πολύ! Υπόδειγμα τεχνικής, με γυρίσματα στη φωνή και στολίδια στην ερμηνεία που ... τρέλαιναν! Τόσο σ' αυτό το κομμάτι όσο και στην "Προσφυγιά", καταλάβαινες τι σημαίνει για τον "Νταλάρα-ερμηνευτή", ότι έχει κι ο ίδιος προσφυγικές ρίζες... Το φινάλε ήταν η αποκορύφωση του πάθους! Φωνή και ψυχή έγιναν ένα στο ισπανικό flamenco "Una moneda le di" όπου ο Νταλάρας τα έδωσε, κυριολεκτικά, όλα αποδεικνύοντας ότι η μοναδική ερμηνεία δεν είναι μόνο φωνή αλλά και χρώμα φωνής και πάθος και ταμπεραμέντο και ψυχή και προσωπικότητα, κι όλα αυτά ή τα έχει κανείς ή δεν τα έχει! Έτσι απλά! Θέλω, ολοκληρώνοντας, τις προσωπικές εντυπώσεις μου, να ευχαριστήσω, από καρδιάς, τον Γιώργο Νταλάρα, για το μοναδικό χτεσινό ταξίδι που μας πρόσφερε! Ευτυχώς που υπάρχει και ευτυχώς που υπάρχω την εποχή που υπάρχει! Το πρόγραμμα της χτεσινής(30/1) συναυλίας : ’ ΜΕΡΟΣ 1) MISA CRIOLLA -KYRIE -GLORIA -CREDO -SANCTUS -AGNUS DEI 2)NAVIDAD NUESTRA -LA PEREGRINACION -LOS PASTORES -LOS REYES MAGOS Β΄ ΜΕΡΟΣ -Τ' αστέρι του Βοριά(χορωδία ΔΕΗ) -Με το λύχνο του άστρου -Σαν το μετανάστη -El emigrante -Έρημα χωριά -Βγαίνω μέσα από τη φωτιά(Νταλάρας & Ντάσο Κούρτι) -Ήτανε μια φορά(Νταλάρας & Τζουγανάκης) -Πάλι(Τζουγανάκης) -Γραμβούσα(Τζουγανάκης) -Πόνος(Τζουγανάκης) -Στην αλάνα -Αχ χελιδόνι μου -Μη με ρωτάς -Οι ελεύθεροι κι ωραίοι -Το σπίτι μου το πατρικό -Προσφυγιά -Παραπονεμένα λόγια -Μη μου θυμώνεις μάτια μου(Νταλάρας & Τζουγανάκης) -Una moneda le di Θα πρέπει επίσης να επισημάνω την καταπληκτική και καλοκουρντισμένη ορχήστρα, την ακρίβεια της χορωδίας της ΔΕΗ υπό τη διεύθυνση του Κωστή Κωνσταντάρα και τις θετικές παρουσίες με όμορφες ερμηνείες της Martha Moreleon και του Μιχάλη Τζουγανάκη. *Παραβρέθηκαν στη χτεσινή(30/1) συναυλία(αυτοί που εγώ είδα), από το χώρο της τέχνης, οι εξής : Μάνος Ελευθερίου, Γιώργος Κιμούλης,Γιώργος Χρονάς, Βαγγελιώ Μαργαρώνη, Μιχάλης Τερζής, Μελίνα Ασλανίδου. Quote Share this post Link to post Share on other sites
Posted January 31, 2007 · Report post Τάσο σε ευχαριστούμε ιδιαιτέρως για το ρεπορτάζ σου, γραμμένο, ως συνήθως, με πολύ αγάπη, ευαισθησία και σεβασμός Ξέρω τώρα τι έχασα..... Quote Share this post Link to post Share on other sites
Posted January 31, 2007 · Report post Ευτυχώς που υπάρχει και ευτυχώς που υπάρχω την εποχή που υπάρχει! Τάσο, δεν θα πιστέψεις πόσες φορές έχω πει ΑΚΡΙΒΩΣ την ίδια κουβέντα! Έτσι είναι! Quote Share this post Link to post Share on other sites
Posted January 31, 2007 · Report post ΥπέροχαΤάσο! Ευχαριστούμε για την όμορφη περιγραφή. Είναι σα να ήμουν εκεί. Quote Share this post Link to post Share on other sites
Posted January 31, 2007 · Report post Τα είπε τόσο ωραία και παραστατικά ο Τάσος που ότι και να γράψουμε πλέον ίσως να είναι περιττό. Να συμπληρώσω για την ιστορία πως την πρώτη μέρα δεν ακούστηκε το "Una moneda le di" και ακούστηκαν τα "Βραδιάζει" των Θεοδωράκη- Χριστοδούλου, "Ο μέτοικος", "Το γράμμα", "Η φαντασία" και ο ύμνος των απανταχού κατατρεγμένων "Καλή τύχη" :blink: :lol: Ρε κόλλημα με την "Καλή τύχη"... Κατά τ'άλλα ήταν πραγματικά δυο υπέροχες βραδιές με τον Νταλάρα σε μεγάλα κέφια , τόσο κατά τη διάρκεια , όσο και μετά το τέλος των συναυλιών (ειδικότερα της δεύτερης).... Αυτά τα ολίγα... Quote Share this post Link to post Share on other sites
Posted January 31, 2007 · Report post από το internetcafe - άρα μόνο λίγα στιγμαιότυπα... Ο Νταλάρας να "απογειώνεται" στις δυνατές στιγμές της Missa - στις μήτες των ποδιών και σαν να στον τραβάει προς τα πάνω η δική του φωνή El Emigrante με τις 4 κιθάρες και τα πολλά κρουστά, τόσο πολύ μουσική που θέλεις 4 αυτιά να μην χάσεις τιποτα Το «... που να βρω την ψυχή μου», ξέρεις ότι θα ρθει, ξέρεις πότε, το έργω το ΄χεις ακουσει - και όμως, κάθε φορά, το suspense είναι αβάσταχτος, η ανάσα σου κομμένη, δεν θα ξαναχτυπήσει η καρδιά σου μέχρι ν' ακούσει το «...ΠΟΥ...» το «cordero de dios» που πραγματικά συγνωρεί όλες της αμαρτίες του κόσμο - πόση αγάπη χώρανε 5 συλλαβες;;;; μια ματιά προς τα δεξιά και ολόκληρη σειρά γεμάτη με μαγεμένους τρελούς ευτυχισμένους φίλους και στο τέλος, En una noche sin luna που, συγνώμη, έμενα με τελείωσε εντελώς Και το αλάτι: κάποιοι (μάλλον κάποιες) που ήθελαν και θα αξισε να ήταν εκεί, δεν ήταν - και πραγματικά δεν χονεύω τον Τσουγανάκι Αχ παιδιά, αυτή τι Noche ήταν αυτή!! Quote Share this post Link to post Share on other sites
Posted January 31, 2007 · Report post Το μονο που θυμαμαι απο αυτη την αξεπεραστη βραδια ειναι τον Γιωργο στο τελος να εχει κυριολεκτικα απογειωθει,τον εαυτο μου να σηκωνεται αντανακλαστικα ορθιος και να φωναζει με οση δυναμη του ειχε απομεινει ΄΄ΜΠΡΑΒΟ ΓΙΩΡΓΟ''....και τον Γιωργο να χαμογελαει ευτυχισμενος πραγματικα.. δεν εχω λογια για την χθεσινη βραδια..Απο τις καλυτερες στιγμες του Γιωργου...Για αλλη μια φορα ΓΙΩΡΓΟ ΝΑ'ΣΑΙ ΠΑΝΤΑ ΚΑΛΑ... 1 person likes this Quote Share this post Link to post Share on other sites
Posted January 31, 2007 · Report post Αν και δεν συνηθίζω να χρησιμοποιώ ,στον δημόσιο λόγο, ανάλογες εκφράσεις, αν και δεν αρέσουν και στον ίδιο τον Γ.Νταλάρα τέτοιες εκφράσεις, αισθάνομαι πως μόνο με αυτόν τον τρόπο θα μπορέσω να μεταφέρω την πληρότητα των συναισθημάτων που μας πρόσφερε ο Γ.Νταλάρας,αυτές τις υπέροχες βραδιές: Φωνάρα μας!!!!!!!!! Μας χάρισες στιγμές ευτυχίας! Θεωρώ πως κι όλοι όσοι γεμίσαμε το Μέγαρο, είμασταν σπουδαίο κοινό. Να είσαι γερός! Δεν υπάρχει ίχνος υπερβολής στα λόγια μας. Ήταν,απλά, εκπληκτικός! Quote Share this post Link to post Share on other sites
Posted February 1, 2007 · Report post Αν και δεν συνηθίζω να χρησιμοποιώ ,στον δημόσιο λόγο, ανάλογες εκφράσεις, αν και δεν αρέσουν και στον ίδιο τον Γ.Νταλάρα τέτοιες εκφράσεις, αισθάνομαι πως μόνο με αυτόν τον τρόπο θα μπορέσω να μεταφέρω την πληρότητα των συναισθημάτων που μας πρόσφερε ο Γ.Νταλάρας,αυτές τις υπέροχες βραδιές: Φωνάρα μας!!!!!!!!! Μας χάρισες στιγμές ευτυχίας! Θεωρώ πως κι όλοι όσοι γεμίσαμε το Μέγαρο, είμασταν σπουδαίο κοινό. Να είσαι γερός! Δεν υπάρχει ίχνος υπερβολής στα λόγια μας. Ήταν,απλά, εκπληκτικός! Συμφωνώ κι επαυξάνω!! Εύχομαι να είμαστε τυχεροί και να ξαναζήσουμε τέτοιες ανεπανάληπτες στιγμές!!! Quote Share this post Link to post Share on other sites
Posted February 1, 2007 · Report post Δική μου σειρά είναι; Τη βραδιά προλόγισε ο Γιώργος Τσαρμπόπουλος, επικεφαλής του Γραφείου στην Ελλάδα, της Ύπατης Αρμοστείας του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες. Η βραδιά ξεκίνησε με την ανακοίνωση του χαμού του Νίκου Κούρκουλου και ενός λεπτού σιγή. Όπως προαναφέρθηκε, η συναυλία ξεκίνησε με τα δυο μεγάλα έργα του Ariel Ramirez, "Misa Criolla" και "Navidad Nuestra". Όλα τα τραγούδια, με τις ωραίες ενορχηστρώσεις του Κώστα Γανωσέλλη, ερμηνεύτηκαν άψογα! Η Χορωδία της ΔΕΗ, η οποία ήταν πολύ καλή, όπως ήταν άλλωστε και στο ’ξιον Εστί! Η Martha Moreleon που τραγουδούσε τις Β' φωνές ήταν επίσης εκπληκτική! ’φησα για το τέλος τον Γιώργο Νταλάρα ο οποίος ερμήνευσε καταπληκτικά τα δύο έργα! Κάθε φορά καταφέρνει να μας ξαφνιάζει προσθέτοντας κάτι καινούριο στην ερμηνεία του! Επίσης, δεν ξέρω αν συμβαίνει στ' αλήθεια ή είναι η εντύπωσή μου, αλλά πιστεύω πως κάθε φορά τα ερμηνεύει και καλύτερα! Η μόνη παρατήρηση που έχω να κάνω ως προς την ενορχήστρωση αυτή τη φορά, είναι ότι στο "La peregrination" θα προτιμούσα μια πιο δυναμική ενορχήστρωση, όπως αυτή του Ιανουαρίου του 2002 στο Μέγαρο Μουσικής Θεσσαλονίκης, χωρίς φυσικά αυτό να σημαίνει ότι δε μου άρεσε η ενορχήστρωση ή ότι δεν ήταν καλή. Επίσης, θα ήθελα να είχε πει όλα τα τραγούδια της Navida Nuestra... (έλλειπαν τα τραγούδια: "La Anunciation" "El Nacimiento" και "La Huida") Κάτι που δεν αναφέρθηκε παραπάνω είναι οι μουσικοί... Σ' αυτό το πρώτο μέρος λοιπόν, έπαιξαν οι μουσικοί: Γιώργος Παπαχριστούδης: Πιάνο, Τσέμπαλο (στο Agnus Dei) Θανάσης Σοφράς: Μπάσο Στέλιος Καρύδας: Κιθάρα Κλασσική, Ακουστική Χρήστος Ζέρβας: Κιθάρα Ακουστική Αλέξανδρος Αρκαδόπουλος: Πνευστά Alejandro Diaz: Kena, Charango, Siku Pedro Fabian: Kena, Charango, Siku Luis Carrera Zapata: Kena, Charango, Siku Ανδρέας Παπάς: Latin Percussion Βλαδίμηρος Πετσάς: Latin Percussion Νίκος Καρατζάς: Latin Percussion Στο δεύτερο μέρος παρέμειναν οι πέντε πρώτοι μουσικοί και προστέθηκαν στην ορχήστρα οι: Γιώργος Μάτσικας: Μπουζούκι Ανδρέας Καραντίνης: Μπουζούκι Ντάσο Κούρτη: Ακορντεόν Γρηγόρης Συντρίδης: Τύμπανα Το πρώτο τραγούδι που ακούστηκε ήταν το "Αστέρι του Βοριά" (Μάνου Χατζιδάκι-Νίκου Γκάτσου), με τη Χορωδία της ΔΕΗ, μια πολύ ωραία Χορωδιακή εκτέλεση! Μετά, ο Γιώργος Νταλάρας ερμήνευσε το τραγούδι "Με το λύχνο του άστρου", από το "’ξιον Εστί" του Μίκη Θεοδωράκη και του Οδυσσέα Ελύτη. πού να βρώ την ψυχή μου Ακολούθησε μια μικρή διακοπή της ροής του προγράμματος, στην οποία ο Νταλάρας μάς είπε: "Σας ευχαριστούμε που με την παρουσία σας εδώ γίνεστε κι εσείς χορηγοί των στόχων και των έργων του γραφείου της Αθήνας του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών για τους πρόσφυγες" Αυτό είναι μεγάλη αλήθεια! Γιατί πέρα από τη συναυλία, η οποία είναι μια εκδήλωση που μας ευχαριστεί, με την παρουσία μας σε αυτή συμβάλλουμε στο έργο του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες! Μετά ακολούθησε το "Σαν τον μετανάστη" (Zulfi Livaneli-Λευτέρη Παπαδόπουλου), και μετά ο άλλος "Μετανάστης", των Blanca Juan Valderama και Serrapi Manuel Sanchez. "El Emigrante" Το απογείωσε με την ερμηνεία του! Κατά τη διάρκεια του τραγουδιού ένιωθα στα πόδια μου το δάπεδο της αίθουσας να τρέμει! Προφανώς δε γινόταν σεισμός, αλλά όλοι μαζί κρατούσαν το ρυθμό με το πόδι! Απ' ότι φαίνεται τα συναισθήματα όλων των ακροατών κατά τη διάρκεια του τραγουδιού ήταν ίδια! Ιδίως μετά την τρομερή κορώνα με την οποία τελείωσε το τραγούδι!!! Ακολούθησαν δύο τραγούδια από τα "Έρημα χωριά" σε μουσική του Ντάσο Κούρτη. Το ένα ήταν το ομότιτλο, σε στίχους του Ηλία Κατσούλη. Τα έρημα χωριά τα έχω ακούσει από τον Γιώργο Νταλάρα 4 φορές (1 στον δίσκο και 3 σε συναυλίες). Δεν περίμενα κάτι καινούριο κι όμως!! Έκανε ένα γύρισμα που δεν έχει ξανακάνει! Το δεύτερο τραγούδι ήταν το "Βγαίνω μέσα απ' τη φωτιά" (Στίχοι: Αγαθή Δημητρούκα), στο οποίο τραγουδούσε και ο συνθέτης! Πρώτη φορά τον άκουσα να τραγουδάει, και η ερμηνεία του ήταν πολύ συγκινητική! Οι στίχοι του τραγουδιού μιλούν καθαρά για τη μετανάστευση: "Ψάχνω για καινούρια πατρίδα ψάχνω για καινούρια ελπίδα κι είναι η χώρα ετούτη που ήρθα ευλογημένη χώρα" Η ερμηνεία του τραγουδιού από έναν άνθρωπο που υπήρξε ο ίδιος μετανάστης, δε θα μπορούσε παρά να είναι αυθεντικότατη και άκρως συγκινητική!! Μετά, βγήκε στη σκηνή ο Μιχάλης Τζουγανάκης, φέρνοντας μαζί του τον αέρα της Κρήτης! Εκτός από πολύ καλός τραγουδιστής με μια πολύ ξεχωριστή χροιά, παίζει το λαούτο με μοναδικό τρόπο! Όλη η παρουσία του στη σκηνή σε συναρπάζει!! Τον Τζουγανάκη τον είχα ακούσει λίγα χρόνια πριν στο ραδιόφωνο, αλλά η πρώτη φορά που τον είδα, κατά κάποιον τρόπο ζωντανά, ήταν στις 18/2/2006 στην εκπομπή "Στην υγειά μας", όπου και έμεινα κατάπληκτη! Πόσο μάλλον όταν τον είδα πραγματικά ζωντανά, στις στο Θέατρο Βράχων και τώρα στο Μέγαρο! Δε θα προσπαθήσω να πω τίποτα άλλο, γιατί ό,τι και να πω θα είναι λίγο! Το πρώτο τραγούδι που ερμήνευσε μαζί με τον Γιώργο Νταλάρα ήταν το "Ήτανε μια φορά" (Σταύρου Ξαρχάκου-Κώστα Φέρρη) Ξεκίνησε με μια πολύ δυναμική εισαγωγή, και όταν άρχισε να τραγουδάει ακούστηκε και ένα δυνατό χειροκρότημα! Μετά ο Μιχάλης Τζουγανάκης είπε τρία παραδοσιακά τραγούδια από την Κρήτη (Πάλι-πάλι, Η Γραμβούσα, Η θάλασσα*) (*στο πρόγραμμα του Μεγάρου Θεσσαλονίκης -14 Ιουνίου νομίζω (; ) το τραγούδι αναγραφόταν ως "Η θάλασσα". Και το εμπιστεύομαι περισσότερο, γιατί το προχτεσινό πρόγραμμα ήταν ελαφρώς γραμμένο στο πόδι... ) Το τελευταίο, αν δεν κάνω λάθος, είναι πεντοζάλι. Πραγματικά σου ερχόταν να σηκωθείς να χορέψεις! Στη συνέχεια ο Γιώργος Νταλάρας ερμήνευσε κάποια τραγούδια από το ρεπερτόριό του, σχετικά με την ξενητειά, τη φτώχεια, τη μετανάστευση Αν και τα έγραψε παραπάνω ο Τάσος, τα επαναλαμβάνω για να μη χάσω αυτό που θέλω να πω... Ήταν λοιπόν τα εξής: Στην αλάνα (Γιάννη Σπανού-Λευτέρη Παπαδόπουλου) Αχ χελιδόνι μου (Μάνου Λοΐζου-Λευτέρη Παπαδόπουλου) Μη με ρωτάς (Μάνου Λοΐζου-Λευτέρη Παπαδόπουλου) Οι ελεύθεροι κι ωραίοι (Σταύρου Κουγιουμτζή-Μάνου Ελευθερίου) Το σπίτι μου το πατρικό (Απόστολου Καλδάρα- Πυθαγόρα) Η προσφυγιά (Απόστολου Καλδάρα-Πυθαγόρα) Παραπονεμένα λόγια (Γιάννη Μαρκόπουλου-Μάνου Ελευθερίου) Σχεδόν όλα αυτά τα τραγούδια τα έχουμε ακούσει πολλές φορές, αλλά αυτή τη φορά έδωσε όλο του τον εαυτό! Το "Μη με ρωτάς" το ακούσαμε ξανά με τη φωνή του στις Συναυλίες που ήταν αφιερωμένες στον Λευτέρη Παπαδόπουλο, πάλι στην ίδια αίθουσα, καθώς επίσης και στο άλλο αφιέρωμα στον Λευτέρη Παπαδόπουλο, στον Ιανό. Πιστεύω όμως πως αυτή τη φορά η ερμηνεία του ήταν ακόμα καλύτερη! ’λλη μια δυνατή στιγμή ήταν το τραγούδι "Οι ελεύθεροι κι ωραίοι"! Η μεγάλη αγάπη όλων για τον Σταύρο Κουγιουμτζή είναι γεγονός! Στα ρεφρέν τραγουδούσε μια άλλη χορωδία, και μάλιστα πολύ μεγάλη: η χορωδία του κοινού! Το αποκορύφωμα ήταν το τραγούδι "Το σπίτι μου το πατρικό", το οποίο ο Γιώργος Νταλάρας χαρακτήρισε ως "κρυφό" και ξεχασμένο τραγούδι. Όντως, έτσι είναι Προσωπικά δεν τον έχω ξανακούσει να το τραγουδά εκτός από τη δισκογραφημένη εκτέλεση στη "Μικρά Ασία"! Ήταν λοιπόν μια πολύ ευχάριστη έκπληξη! Επίσης, ένα πολύ δυνατό χειροκρότημα ακούστηκε στο τέλος του τραγουδιού "Παραπονεμένα λόγια", μετά την εκπληκτική κορώνα του Γιώργου Νταλάρα! Μετά βγήκε πάλι στη σκηνή ο Μιχάλης Τζουγανάκης, για να τραγουδίσει μαζί με τον Νταλάρα το τραγούδι του φινάλε, "Μη μου θυμώνεις μάτια μου" (Σταύρου Κουγιουμτζή) Και πάλι στα ρεφρέν τραγουδούσε ο κόσμος! Μέχρι και αναπτήρες άναψαν! (ονόματα δε λέμε...) "’νοιξ' το παραθύρι σου ξανθέ βασιλικέ μου και με γλυκό χαμόγελο μια καληνύχτα πες μου" Η μόνη σκέψη που είχα στο μυαλό μου εκείνη τη στιγμή ήταν: "Όχι καληνύχτα από τώρα!!" Στο τελευταίο ρεφρέν λοιπόν, δεν κρατήθηκα στο "μια καληνύχτα πες μου", φώναξα "όοοχιιιι!!!" (Ποιο Μέγαρο;;;;;; ) Το τραγούδι τελείωσε, οι καλλιτέχνες χαιρέτησαν και έφυγαν από τη σκηνή! Όμως το ασταμάτητο χειροκρότημα του κόσμου ήταν αυτό που έκανε τον Γιώργο Νταλάρα να ξαναβγεί στη σκηνή για ένα ακόμα τραγούδι! Τότε ακούστηκαν και οι πρώτες παραγγελιές! Κάποιος φίλος (και πάλι ονόματα δε λέμε... ) φώναξε από πάνω: Το "Μέτοικο"!! Και ο Νταλάρας του απήντησε: "Τον είπα χθες το Μέτοικο, και έλειπες! Και τον είπα για σένα!" :lol: :lol: Και στη συνέχεια μας είπε: ...θα σας πω ένα τραγούδι απ' αυτά που ταιριάζουν πιο πολύ από άλλα τραγούδια Μια βραδιά χωρίς φεγγάρι έξω απ' την πόρτα του σπιτιού μου συναντώ ένα τσιγγανάκι που έκλαιγε "Γιατί κλαις;" "Γιατί δεν έχω πια τη μάνα μου" Αυτή η εισαγωγή φυσικά δεν ήταν άλλη από τη μετάφραση του τραγουδιού "Una moneda le di"!!! (Solano Ochaita Valerio) Ό,τι και να πω για την ερμηνεία του στο τραγούδι αυτό δε θα είναι απλά λίγο, δε θα είναι τίποτα!!! Εδώ δε χωράνε λόγια! Έδωσε όλο του τον εαυτό! Τα έδωσε όλα! Πραγματικά τα έδωσε όλα! Δε τον έχω ξανακούσει ποτέ να λέει έτσι αυτό το τραγούδι! Τόσο δυναμικά! Τόσο τέλεια! Για ακόμα μια φορά το δάπεδο της αίθουσας άρχισε να δονείται!!! Σα να γινόταν σεισμός!!! Πήρε φωτιά το Μέγαρο!!!!!! Έτσι, το πιο δυνατό χειροκρότημα ακούστηκε στο τέλος! Όλοι όταν βγήκαμε έξω, σχεδόν δε μπορούσαμε να μιλήσουμε! Γιατί είχαμε πάθει πραγματικά σόκ! Ήταν μια τέλεια βραδιά που θα μου μείνει αξέχαστη! Υ.Γ.: Φανταστείτε μόνο πόσες φορές έγραφα κι έσβηνα το παραπάνω κείμενο μέχρι να καταφέρω να γράψω τελικά αυτό που ήθελα! :lol: :lol: :lol: Εννοείται ότι αν προσπαθούσα να γράψω οτιδήποτε χθες, από υπερβολικό ενθουσιασμό,σε κάθε πλήκτρο θα πάταγα το διπλανό :lol: :lol: Quote Share this post Link to post Share on other sites
Posted February 1, 2007 · Report post το πρόγραμμα της συναυλίας μεταφέρθηκε στα "Προγράμματα συναυλιών" Quote Share this post Link to post Share on other sites
Posted February 1, 2007 · Report post Αφού βιαζόμουν λίγο χτες, χάθηκαν από το ποστ μου αυτά που ήθελα να πω για τον Dasho Kurti. Αν και δεν ξέρω ΤΙ να πω - για τον μουσικό, τον συνθέτη, τον άνθρωπο;; το σίγουρο είναι ότι με συγκίνησε βαθιά - με το ακορτνεον, με την φωνή, με τα τραγούδια, με την μοίρα του. Να 'ναι καλά. Quote Share this post Link to post Share on other sites
Posted February 1, 2007 · Report post Αφού βιαζόμουν λίγο χτες, χάθηκαν από το ποστ μου αυτά που ήθελα να πω για τον Dasho Kurti. Αν και δεν ξέρω ΤΙ να πω - για τον μουσικό, τον συνθέτη, τον άνθρωπο;; το σίγουρο είναι ότι με συγκίνησε βαθιά - με το ακορτνεον, με την φωνή, με τα τραγούδια, με την μοίρα του. Να 'ναι καλά. simfono Itan mia apo oreotates stigmes tis sinavlias Den eine dunaton na sigkrino me tin ermineia tou Ntalara giati oi fones toso diaforetikes klp, alla akoustike polu orea kai prosopika. Quote Share this post Link to post Share on other sites
Posted February 1, 2007 · Report post Δεν μπορώ παρά να συμφωνήσω με προηγούμενους.Ήταν όντως δυο εξαιρετικές βραδιές η καθεμία με τη δική της ομορφιά.Δεν μπορώ να πω ότι δεν μου έλειψαν ο Μέτοικος και το Βραδυάζει στη δεύτερη βραδιά αλλά ήταν τόσο μαγικό και μοναδικό το φινάλε στη δεύτερη που με μάγεψε κυριολεκτικά.Ήταν μια από τις πιο παθιασμένες ερμηνείες που έχω ακούσει. Οι ενορχηστρώσεις ήταν όντως καταπληκτικές και ήταν ο πιο γεμάτος ήχος που έχω ακουσει.Τα κρουστά έκαναν ότι ήθελαν.Φανταστικό. Ιδιαίτερη μνεία θα πρέπει να γίνει και στον υίο Καραντίνη ο οποίος την πρώτη μέρα στο Μη μου θυμώνεις μάτια μου έκανε απίστευτα πράγματα.Χίλια μπράβο του!!! Γιώργο Νταλάρα να είσαι πάντα καλά!!!!!!!!! Quote Share this post Link to post Share on other sites
Posted February 1, 2007 · Report post Ρε παιδιά ας γράψει κάποια/κάποιος, αναλυτικά, τι έγινε και την πρώτη(29/1) μέρα ... Quote Share this post Link to post Share on other sites
Posted February 1, 2007 · Report post Τάσο τα πράγματα όσον αφορά τον Νταλάρα ήταν τα ίδια με τη δεύτερη.’ψογος φωνητικά και γεμάτος πάθος και ένταση.Η διαφορά είχε να κάνει με το ρεπερτόριο.Την πρώτη μέρα είπε και το Μέτοικο και το Βραδυάζει όπως αναφέρθηκε.Λόγω του πιο (κατά τη γνώμη μου) θερμού κοινού το πρόγραμμα μετά το μπιζάρισμα πήρε μια γεύση από Ορφέα.Με το που ξαναβγήκε είπε το Γράμμα,Καλή τύχη και Φαντασία (που δεν τα είπε τη δεύτερη,ευτυχώς αφού απολαύσαμε το latin),αν θυμάμαι καλά.Ο Τζουγανάκης είπε τα ίδια και γενικότερα έκτός του Una moneda le di που έγινε το σήμα-κατατεθέν την δεύτερης βραδιάς δεν υπήρχαν διαφορές ουσιαστικές μετά των δυο παραστάσεων.Εν ολίγοις ήταν και οι δύο τέλειες!!! Quote Share this post Link to post Share on other sites
Posted February 2, 2007 · Report post Και οι δυο βραδιές θεωρώ πως ήταν υπέροχες! Είχαν εκπληκτικές ερμηνείες, ψυχή, πάθος, μαστοριά,τραγουδιστικό ήθος(με ό,τι αυτό συνεπάγεται). Κάποιοι νεότεροι ή και της ίδιας γενιάς με τον Νταλάρα, θα είχαν να διδαχθούν πολλά τις δυο βραδιές. Και θα κέρδιζε και η ψυχή τους ουσιαστικό συναίσθημα. Η φωνή του γέμιζε και την πιο μικρή γωνιά της αίθουσας. Οι εκφράσεις του προσώπου του, η κίνηση πρόσθεταν μια διαφορετική πινελιά στην ερμηνεία. Ήταν συγκλονιστικός! Και το κοινό μου θύμισε συναυλίες μιας άλλης-υπέροχης-εποχής... Ευχαριστούμε! http://www.unhcr.gr/news.asp?newsID=406 Για να μην ξεχνάμε και τον σκοπό για τον οποίο πραγματοποιήθηκαν οι συναυλίες. Quote Share this post Link to post Share on other sites
Posted February 2, 2007 · Report post Ο άσχετος που φώναξε τη "Φαντασία" θα μου πείτε ποιος είναι??? :blink: Επίσης, θα ήθελα πολύ να γνωρίσω την κυρία από τον εξώστη που απόρησε, μάλλον για λογαριασμό όλων μας...: "Γιώργο, μετά από σένα ΤΙ???" Αλλά και τον κύριο που τον αποκαλεσε "βασιλιά των βασιλέων" και πήρε τη σωστή απάντηση του...αντι-βασιλικού Νταλάρα: "Συμφωνώ εν μέρει!" (αν θυμάμαι καλά... ή τουλάχιστον αυτό εννοούσε) Αυτά είναι τα..παραλειπόμενα της βραδιάς. Όσο για το κύριο μέρος, δεν μπορώ να πω κάτι παραπάνω από αυτά που γράφτηκαν παραπάνω. Το μόνο που ξέρω είναι ότι μετά τη δεύτερη βραδιά είχα μια ένταση μέσα μου που δε μου επέτρεπε να κλείσω τα μάτια μου και να ξεχάσω. Μια ένταση που σου κόβει την ανάσα και ζωγραφίζει ένα χαμόγελο στα χείλη, όπου κι αν βρίσκεσαι... Όπως λέει και η EKOSTEL (μου επιτρέπεις να δανειστώ το χαρακτηρισμό σου, ε?).... "Γεια σου ΦΩΝΑΡΑ ΜΑΣ!!!" Quote Share this post Link to post Share on other sites
Posted February 2, 2007 · Report post Γιατι εχω την εντυπωση πως η κυρια που λες ηταν λιγο πιο πισω απο εμας; (τελος παντων... ) Ο κυριος που τον αποκαλεσε ''βασιλια των βασιλεων''(στα ισπανικα)ηταν μετα στα καμαρινια.... Αυτα κι απο μενα για τα παραλειπομενα... Για την συναυλια τι να πω.... δεν ειμαι και καλη σ'αυτα.... Απλα,καταπληκτικος!! Quote Share this post Link to post Share on other sites
Posted February 2, 2007 · Report post Γιατι εχω την εντυπωση πως η κυρια που λες ηταν λιγο πιο πισω απο εμας; (τελος παντων... ) Εγώ την άκουγα από τους ουρανούς φαίνεται... Ο κυριος που τον αποκαλεσε ''βασιλια των βασιλεων''(στα ισπανικα)ηταν μετα στα καμαρινια.... Πώς λέγεται αυτό στα Ισπανικά ακριβώς??? Quote Share this post Link to post Share on other sites
Posted February 2, 2007 · Report post Ο κυριος που τον αποκαλεσε ''βασιλια των βασιλεων''(στα ισπανικα)ηταν μετα στα καμαρινια.... Πώς λέγεται αυτό στα Ισπανικά ακριβώς??? Τωρα μαλιστα! βρηκες τον καταλληλο ανθρωπο... :lol: Ντεν ομιλω την ισπανικην... Quote Share this post Link to post Share on other sites
Posted February 2, 2007 · Report post Ο κυριος που τον αποκαλεσε ''βασιλια των βασιλεων''(στα ισπανικα)ηταν μετα στα καμαρινια.... Πώς λέγεται αυτό στα Ισπανικά ακριβώς??? Τωρα μαλιστα! βρηκες τον καταλληλο ανθρωπο... :lol: Ντεν ομιλω την ισπανικην... Κρίμα... Τότε θα περιμένουμε τη γλωσσομαθή, πολυμορφωμένη, πολυμορφική και απαστράπτουσα κυρία που θα ξέρει να μας πει! Quote Share this post Link to post Share on other sites
Posted February 2, 2007 · Report post Επειδή η κυρία που φώναξε "Γιώργο μετά από σένα τι" καθόταν δίπλα από ένα γνωστό κύριο που σχολίαζε έκπληκτος "Είναι άπαιχτος!" και κατά τα φαινόμενα είναι η σύζυγος του, είναι μάλλον δύσκολο να τους γνωρίσει κανείς γιατί ήταν ο Τέντ και η Ρούλα Πετροπούλου, επίλεκτα μέλη της ναυτιλιακής κοινότητας, που αποφεύγουν τη δημοσιότητα όπως ο διάολος το λιβάνι. Και ναι, κάθονταν στο κεντρικό θεωρείο σιτς διακεκριμένες θέσεις! Και αφού σας έλυσα την απορία, έχω κι εγώ μία: Μήπως μπορεί να μου πει κανείς ποιά ήταν η κυρία στην αγκαλιά της οποίας κατέληξαν τα λουλούδια που προσέφεραν οι διοργανωτές στο Γιώργο Νταλάρα μετά το τέλος του Navidar Nuestra; Υ.γ. μήπως να το βάλω στα quiz! :blink: Quote Share this post Link to post Share on other sites
Posted February 2, 2007 · Report post Μήπως μπορεί να μου πει κανείς ποιά ήταν η κυρία στην αγκαλιά της οποίας κατέληξαν τα λουλούδια που προσέφεραν οι διοργανωτές στο Γιώργο Νταλάρα μετά το τέλος του Navidar Nuestra; Υ.γ. μήπως να το βάλω στα quiz! :blink: τι άσχετο είναι αυτο???? :blink: και τι μας ενδιαφέρει που κατέληξαν τα λουλούδια??? :blink: :blink: η φωνή του Γ. Νταλάρα μας είχε μεταφέρει σε άλλον πλανήτη......με τα λουλούδια και το σε ποιον κατέληξαν θα ασχολούμασταν εκείνη την ώρα??? :blink: :blink: Quote Share this post Link to post Share on other sites
Posted February 2, 2007 · Report post Επειδή η κυρία που φώναξε "Γιώργο μετά από σένα τι" καθόταν δίπλα από ένα γνωστό κύριο που σχολίαζε έκπληκτος "Είναι άπαιχτος!" και κατά τα φαινόμενα είναι η σύζυγος του, είναι μάλλον δύσκολο να τους γνωρίσει κανείς γιατί ήταν ο Τέντ και η Ρούλα Πετροπούλου, επίλεκτα μέλη της ναυτιλιακής κοινότητας, που αποφεύγουν τη δημοσιότητα όπως ο διάολος το λιβάνι. Και ναι, κάθονταν στο κεντρικό θεωρείο σιτς διακεκριμένες θέσεις! Ti les tora!!! :lol: Ποιος δε γνωρίζει τα επίλεκτα μέλη της ναυτιλιακής κοινότητας??? Να τ' ομολογήσει ΤΩΡΑ!!! Τς τς τς.... δεν είναι πράγματα αυτά! Μπράβο στη κυρία πάντως, ομολογώ πως εξέφρασε πολύ κόσμο. Μήπως μπορεί να μου πει κανείς ποιά ήταν η κυρία στην αγκαλιά της οποίας κατέληξαν τα λουλούδια που προσέφεραν οι διοργανωτές στο Γιώργο Νταλάρα μετά το τέλος του Navidar Nuestra; Υ.γ. μήπως να το βάλω στα quiz! :blink: Παααααρα πολύ ενδιαφέρον κουίζ!!! Νομίζω πάντως πως ξέρω την απάντηση. Αλλά έχω το εξής πρόβλημα: δεν πρόκειται περί κυρίας... ’ρα μιλάμε για διαφορετικό ατομο! Quote Share this post Link to post Share on other sites