Είπαν για τον Γ.Νταλάρα...

[Apostolis 2,082]

Θέλω να ξεκινήσουμε ένα νέο topic. Την ιδέα την έχω καιρό και μου την είχε δώσει το Μουσικό Κουτί αλλά και το site dalaras.com. Στο Μουσικό Κουτί και το site λοιπόν, υπάρχει μία ενότητα στην οποία υπάρχουν δηλώσεις πολλών καλλιτεχνών για τον Γ.Νταλάρα. Οι δηλώσεις όμως αυτές που έχουν καταγραφεί είναι παλαιότερες του 1997 και όχι όλες. Κατά καιρούς έχουμε διαβάσει σε συνεντεύξεις και άλλες δηλώσεις σπουδαίων προσώπων που κατά την γνώμη μου αξίζουν προσοχής. Έτσι θα εμπλουτίσουμε και αυτή την ενότητα του site με νέες δηλώσεις!

Τι λέτε? Έχετε όρεξη?

Για παράδειγμα, θυμάμαι μία δήλωση που είχε κάνει ο Κορακάκης στο περιοδικό Echo & Artis (νομίζω την περίοδο του "Από καρδιάς") στην οποία είχε πει οτι θεωρεί τον Νταλάρα καλλιτέχνη "πρώτης εθνικής". Δεν έχω το απόσπασμα μαζί μου όποιος το έχει μπορεί να μας γράψει ακριβώς τι είχε δηλωθεί.

[ΘΑΝΑΣΗΣ ΠΟΛΥΜΗΧΑΝΟΣ 11,579]

Είναι μια πάρα πολύ καλή ιδέα και θα ήταν ακόμα πιο όμορφο να συγκεντρώσουμε όλες τις απόψεις που έχουν καταχωρηθεί στο forum σε άλλες ενότητες, όπως στην "αποδελτίωση".

Σήμερα για παράδειγμα έχω μια δήλωση για τον Νταλάρα στην ενότητα "Δήμος Μούτσης" στους καλλιτέχνες.

[Apostolis 2,082]

Πολύ σωστά! Την διάβασα την δήλωση!! Οπότε, μπορούμε να ξεκινήσουμε!

[nefeli 1,116]

ΛΙΟΥΓΚΟΣ

Το τεύχος 21(Απρίλιος-Ιούνιος 2006) του περιοδικού "Μετρονόμος" φιλοξενεί συνέντευξη του τραγουδιστή-συνθέτη Ηλία Λιούγκου.Μεταφέρω ένα απόσπασμα που αναφέρεται στη συνεργασία του με το Γιώργο Νταλάρα.

Ερ: "O Γιώργος Νταλάρας σε εκτιμά πολύ ως τραγουδοποιό. Το τραγούδι σου, μάλιστα, "Το παλτό" σε στίχους της Παναγιωτοπούλου έγινε μια απ' τις πρόσφατες επιτυχίες του .Μίλησέ μας λίγο για τη συνεργασία σας.

Απ.: "Στη μικρή συνεργασία που είχαμε, κουβαλάω τις καλύτερες των εντυπώσεων .Είναι παθιασμένος με το τραγούδι και σε μένα τουλάχιστον οι παθιασμένοι άνθρωποι απ' όπου κι αν προέρχονται αποπνέουν μια γοητεία. Έχει αρχοντιά, σεβασμό και συνέπεια στους συνεργάτες του, πράγμα σπάνιο στην εποχή μας που το εκτίμησα ιδιαίτερα .Επίσης, το ότι είναι στην κορυφή τον απαλλάσει από μικροσυμπλέγματα .Πρέπει να ομολογήσω ότι όλα αυτά τα χαρακτηριστικά μου είναι πολύ γνώριμα από τον Χατζιδάκι, γι' αυτό και πολλές φορές ο Νταλάρας μου τον θυμίζει".

[nefeli 1,116]

ΚΑΤΣΟΥΛΗΣ (συνέντευξη στις 11/4/06 στο musicheaven)

Να περάσουμε λίγο στο "κεφάλαιο Νταλάρα" μια και αναφέρθηκε το όνομά του πριν λίγο;

Με τον Νταλάρα είχαμε συστηθεί πριν χρόνια, αλλά τώρα τελευταία, εξαιτίας της παραγωγής που ετοιμάζει, όπως σας είπα, μια πολύ ωραία ιδέα που θα συμμετέχουν πολλοί δημιουργοί, βασισμένη πάνω σε παλαιούς και νέους στιχουργούς, γνωριστήκαμε περισσότερο. Μου έχει κάνει εντύπωση η απλότητά του, ο σεβασμός που δείχνει, η τρυφερότητά του, δεν έχει καθόλου αυτό που φαίνεται στην τηλεόραση ο παντογνώστης και παντεπόπτης. Με παίρνει τηλέφωνο να με ρωτήσει για το αν μπορεί να αλλάξει ένα "ν". Είναι ένας άνθρωπος που έχει μια κοινωνική παρουσία και οφείλει να λέει κάποια πράγματα και είναι φυσικό να δημιουργεί εχθρούς. Εγώ πιστεύω ότι αν όλοι αυτοί που τον κατηγορούν, υπήρχε δυνατότητα να συνεργαστούν μαζί του και τους έκανε με το δακτυλάκι "ελάτε", θα τρέχανε πίσω του. Τον θαυμάζω γιατί ό,τι έχει τραγουδήσει, μπορεί να μην ήταν τέλειο, δεν ήταν όμως βλακείες.

[nefeli 1,116]

ΑΗΔΟΝΙΔΗΣ

Το 1979, γνώρισα σε κάποια συναυλία ειρήνης, τον Γιώργο Νταλάρα στο στάδιο Καραϊσκάκη. Τότε έπεσε ο πρώτος σπόρος για συνεργασία. Κάναμε κάποιες συναυλίες και κάποιες ραδιοφωνικές εκπομπές μαζί, και το 1990 κάναμε την πρώτη δισκογραφική μας δουλειά, "Τ'Αηδόνια της Ανατολής". Αυτός ήταν και ο πρώτος σημαντικός δισκογραφικός σταθμός στην καριέρα μου. Ο Γιώργος έκανε πραγματικό αγώνα για να πείσει τη "Μίνως" για την κυκλοφορία του δίσκου και τελικά ανέλαβε ο ίδιος την παραγωγή, γιατί η εταιρεία δεν έπαιρνε το ρίσκο για μια παραγωγή με δημοτικά τραγούδια.

Ο αγώνας του όμως δικαιώθηκε και αποδείχτηκε ότι έβλεπε μακριά, γιατί αυτός ο δίσκος πουλάει ακόμα. Είναι διαχρονικός.

[nefeli 1,116]

ΚΑΡΑΝΤΙΝΗΣ (συνέντευξη στην Ελευθεροτυπία 20/3/2005)

Είναι όλοι οι τραγουδιστές εξίσου τελειομανείς;

«Κυρίως ο Βοσκόπουλος κι ο Νταλάρας. Ο τελευταίος έχει τη μύγα που τονε τρώει. Η πρόβα του Νταλάρα ξεκινάει όταν όλοι νομίζουν πως τελείωσε. Και μπροστά υπάρχει μια άβυσσος της πρόβας. Εμένα με έχει εκπαιδεύσει και δεν κολλάω. Υστερα, πρόβα είναι, με φίλους σου μουσικούς είσαι».

-Εχετε τη φήμη ότι κάνετε πλάκες επί σκηνής...

«Σε σοβαρές πίστες έχω γυρίσει ανάποδα, με τα πόδια όρθια την ώρα που παίζω. Ξέρω βέβαια αν με παίρνει: κοιτάω τον κόσμο, ξέρω ποιοι είναι κάτω. Αλλά δεν κάθομαι πίσω να παίξω, να πάρω τα λεφτά και να φύγω. Το διασκεδάζω. Σε κάποια συναυλία γύρισε πίσω ο Νταλάρας να με δει και φόραγα μια ξανθιά περούκα».

Με ποιους έχετε παίξει καλύτερα;

"Καλά παιξίματα έχω κάνει με τον Νταλάρα..."

[nefeli 1,116]

ΝΙΚΟΛΟΠΟΥΛΟΣ

Συνεργαστήκατε με τις μεγαλύτερες φωνές της Ελλάδας. Με φωνές-θρύλους. Ποια συνεργασία σας είναι πιο κοντά στην καρδιά σας; Είμαι πολύ δεμένος με τον Γιώργο Νταλάρα. Είναι ένας από τους αδελφικούς μου φίλους. Του χρωστάω πάρα πολλά, διότι όταν έφυγα από το χωριό μου, δεν ήξερα τίποτα. Ήμουν ένα απλό παιδί. ’βγαλτο. Πολύ γρήγορα βρέθηκα δίπλα στον Γιώργο, ο οποίος έχει μια τρομερή δίψα να μάθει. Να διαβάσει, να γνωρίσει νέα πράγματα. Μου μετέδωσε έναν τρόπο ζωής για τον οποίο του είμαι ευγνώμων. Ακολούθησα κάποιες δικές του συνήθειες -όπως το να εργάζομαι σωστά. Να είμαι τελειομανής. Κατάλαβα ότι για να πετύχει κανείς, πρέπει να εργαστεί. Όλα αυτά τα κληρονόμησα από τον Γιώργο Νταλάρα! Τα καλύτερα δηλαδή πράγματα που έχω στη δουλειά και στη ζωή μου τα πήρα από εκείνον.

[Apostolis 2,082]

Μπράβο Νεφέλη!!!! Υπέροχα!! Πολύ καλή δουλεία. Καλό θα ήταν βέβαια να λέγαμε και από που πέρνουμε τα αποσπάσματα. Από ποιο έντυπο και αν ξέρουμε και τεύχος ή χρονολογία.

Δυστυχώς είμαι μακρία από την Αθήνα και για την επόμενη εβδομάδα δεν θα έχω το αρχείο μου για να κάνω και εγώ την δική μου έρευνα!

[ΘΑΝΑΣΗΣ ΠΟΛΥΜΗΧΑΝΟΣ 11,579]

Το τελευταίο τεύχος του περιοδικού "Μετρονόμος" φιλοξενεί συνέντευξη του τραγουδιστή-συνθέτη Ηλία Λιούγκου.

Νεφέλη , μήπως η συγκεκριμένη συνέντευξη βρίσκεται σε προηγούμενο τεύχος του Μετρονόμου; Γιατί στο τελευταίο τεύχος με το εξώφυλο και τη συνέντευξη του Δήμου Μούτση δεν υπάρχει συνέντευξη του Λιούγκου.

Με την ευκαιρία ας μεταφέρω από το topic "Δήμος Μούτσης" το απόσπασμα της συνέντευξης που αναφέρεται στο Γιώργο Νταλάρα.

"Oι περισσότεροι τραγουδιστές είναι να "πάμε να τα πούμε να πάρουμε το μεροκάματο".Όχι όλοι βέβαια, για παράδειγμα ο Νταλάρας είναι μεγάλος τραγουδιστής, εμένα δεν μου πάει, αλλά για να τραγουδήσει κουρδίζει δυο ώρες τους μουσικούς.Προσέχει τη λεπτομέρεια.Είναι ένας άνθρωπος που τιμά τα τραγούδια που λέει.Και έτσι πρέπει".

[nefeli 1,116]

Ναι βρίσκεται σε παλαιότερο.Απλά το έκανα αντιγραφή-επικόλληση όπως το είχα αποθηκεύσει και έγινε η βλακεία.Θα ψάξω να βρω από που το είχα δει και θα το διορθώσω.

[ΘΑΝΑΣΗΣ ΠΟΛΥΜΗΧΑΝΟΣ 11,579]

Από τη βιογραφία της Γιώτας Λύδια που κυκλοφόρησε πρόσφατα σε επιμέλεια Κώστα Μπαλαχούτη

1)Η ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΤΟΥ ΝΤΑΛΑΡΑ:

"Στα περισσότερα τραγούδια που έκανα στην Κολούμπια μετά τη Μηλιόπουλου εποχή, παραγωγός ήταν ο Γιώργος Μακράκης. Από μικρός με μαύρα μαλλιά και μαύρο μουστάκι μέχρι που γκριζάρισε. Ήξερε τι ήθελα και τι μου ταίριαζε. Του είχα απόλυτη εμπιστοσύνη.Ο Μακράκης είχε καλές σχέσεις με τον Γιώργο Νταλάρα και τη γυναίκα του , την ’ννα. Ο Νταλάρας, όπως μου είπε αργότερα, είχε πάντα στο μυαλό του τη φωνή μου και την ιδέα κάποια στιγμή να συνεργαστούμε.Συμβαίνει λοιπόν να προτείνει ο Μακράκης στην ’ννα μια συνεργασία που και ο ίδιος ο Γιώργος επιθυμούσε σαν τρελός. "Αμέσως τώρα", είπε στον Μακράκη ο Νταλάρας και μου τηλεφώνησε να συναντηθούμε. Τον άκουσα ευγενικό και συγκινημένο: "Θα τραγουδήσουμε μαζί σε δίσκο παλιά τραγούδια". Εγώ τα έχασα.Μιλάμε για το '84 κι εγώ από τα τέλη του '70 έχω πάψει οριστικά να ηχογραφώ σε δίσκους, ενώ ήδη -απ'τις αρχές της ίδιας δεκαετίας -έχω αραιώσει την παρουσία μου και στις ζωντανές εμφανίσεις.

Δώσαμε ραντεβού στο σπίτι του, στο Ψυχικό.Πήγα μαζί με το σύζυγό μου.Με το που χτυπάω το κουδούνι και ανοίγει την πόρτα, βλέπω πως τον έχει πιάσει τρεμούλα. Μ'αγκάλιασε , καθίσαμε στον καναπέ και του λέει η γυναίκα του: "Καλέ σύνελθε , τι έχεις πάθει;" Μας έκαναν το τραπέζι , συζητήσαμε και άκουσα την πρότασή του να πούμε παλιά τραγούδια , του δικού μου ρεπερτορίου αλλά και άλλων καλλιτεχνών. Του λέω: "Όχι δεν γίνεται μετά από τόσα χρόνια... δεν θέλω".

"Δεν γίνεται, κυρία μου, να μην τραγουδάς.Με τέτοια φωνάρα , ένας νέος και ζωντανός άνθρωπος, όπως σε βλέπω τώρα, δεν έχεις δικαίωμα να μην τραγουδάς".Λέω , Χριστέ μου, τι να κάνω τώρα;Είναι μια περίοδος που ο Νταλάρας μεσουρανεί, και δικαιολογημένα, αφού οι δυνατότητες του και οι πολύ προσεκτικές επιλογές του τον έχουν φέρει στην κορυφή.

Εκτιμούσα αυτά που έκανε και τον τρόπο με τον οποίο κινούνταν στο χώρο και τελικά , βλέποντας ότι ήθελε πολύ αυτή τη συνεργασία, δέχτηκα.Και μπορώ να πω ότι πέρασα πολύ όμορφα τόσο στην προετοιμασία αυτής της δουλειάς όσο και στη συνέχεια, με τη ζεστασιά που μας αγκάλιασε ο κόσμος. Ο Γιώργος διάλεγε το ρεπερτόριό και με ρώταγε αν συμφωνώ με ποια κομμάτια έπρεπε να συμπεριλάβουμε και ποια όχι.Σκοπός του ήταν να υπάρχουν κομμάτια που δεν είχαν ξαναειπωθεί, μετά τις πρώτες εκτελέσεις: Ανεβαίνω σκαλοπάτια, Ρίχτε στο γυαλί φαρμάκι, Κάψε κάψε, Ή εμένα ή την άλλη... Αυτό το κομμάτι του Σούκα ο Γιώργος ήθελε να το τραγουδήσω πάση θυσία.Εγώ του έλεγα όχι.Τίποτα εκείνος, εκεί.Μου έλεγε: "Δεν με νοιάζει τι έχεις κάνει.Αν δεν το πεις, θα βάλω περούκα και θα κάνω τη Γιώτα και θα το τραγουδήσω εγώ".

Μ'άρεσε ως τραγούδι και το'πα όπως έπρεπε.Όποιος από εσάς έχει ακούσει το δίσκο, καταλαβαίνει τι εννοώ.Αφού σας έχω εξομολογηθεί ότι του Σούκα τα τραγούδια με πειράζουν.

Γενικά , η ατμόσφαιρα στο στούντιο ήταν πολύ καλή.Θυμάμαι μια στιγμή που ο Νικολόπουλος, χαριτολογώντας, είπε στον Νταλάρα: "Καλά ρε Γιώργο, τραγουδάς Το ψωμί της ξενιτιάς κρατώντας στο χέρι μια κιθάρα που κάνει δύο εκατομμύρια;" Οι μουσικοί ήταν όλη η αφρόκρεμα , ένας κι ένας: Νικολόπουλος, Σούκας, Ζέρβας, Μπέκος, Μαυρόπουλος, Χατζής, Πανταζής, Κυριαζής, Καρύδας, Καλέας, Λιβιεράτος, Στεφανόπουλος.Αφού λέγανε μεταξύ τους ότι άμα πέσει μια βόμβα στο στούντιο, πάει το ελληνικό τραγούδι, τελείωσε".

[ΘΑΝΑΣΗΣ ΠΟΛΥΜΗΧΑΝΟΣ 11,579]

Γιώτα Λύδια

2)ΚΑΨΕ ΚΑΨΕ

"Εκεί που ετοιμάζαμε με τον Νταλάρα το μεγάλο δίσκο, ο γιος μου μου ζήτησε μια χάρη. "Μαμά , αν πεις ένα τραγούδι θα σε παραδεχτώ". Τον ρώτησα ποιο τραγούδι είναι αυτό. "Το Κάψε κάψε του Στέλιου", μου απάντησε. "Τι λες καλέ; Που να το πω αυτό; Ούτε αναπνοές έχει ούτε τίποτα...Λέγεται αυτό το τραγούδι; Έχει κάτι ανάσες ο Στέλιος ατέλειωτες..." του απάντησα.Στεναχωρήθηκε και στεναχωρήθηκα κι εγώ.Κράτησα όμως μέσα μου την επιθυμία του.Μ'άρεσε κι εμένα αυτό το τραγούδι, αλλά ήταν δύσκολο και ειδικά για μια γυναίκα να το ερμηνεύσει, για να το πει σωστά δηλαδή , πάνω στα πατήματα του Καζαντζίδη. Βρισκόμαστε στο στούντιο και σχεδόν έχουμε ολοκληρώσει τις διαδικασίες για την επιλογή των τραγουδιών, τις ορχήστρες κλπ και πρέπει να μπούμε να τραγουδήσουμε.Λέω πρώτα στον Νταλάρα και μετά στον Μακράκη: "Θέλω να δοκιμάσω το Κάψε, κάψε κι άμα βγει καλό, όπως το θέλω εγώ, να το βάλουμε στο δίσκο. Αν όχι, ξεχάστε το". Το τραγούδι το ήξεραν ο και ο Νικολόπουλος-που νομίζω έπαιζε και στην πρώτη ηχογράφηση με τον Καζαντζίδη- και ο Ζέρβας και οι υπόλοιποι μουσικοί.Στέκομαι μπροστά στο μικρόφωνο και το τραγουδώ μια κι έξω.Σταματάμε. "Έβγα έξω ν'ακούσεις τι είπες", μου λέει περιπαικτικά ο Μακράκης.Βλέπω τον ηχολήπτη τον Γιάννη Παπαιωάννου να χτυπιέται, και γενικότερα ήταν όλοι συνγκινημένοι.Εγώ από τη φύση μου θέλω πάντα το καλύτερο στη δουλειά μου.Ακούω πως το έχω πει το κομμάτι, δεν είμαι απόλυτα ευχαριστημένη και αποφασίζω να το τραγουδήσω για μια ακόμη φορά. "Καλά εγώ κρατάω την πρώτη , κι εσύ μπες και πες το άλλες διακόσιες", είπε ο Μακράκης.

Το ξανατραγούδησα, αλλά τελικά κρατήσαμε την πρώτη εγγραφή.Και πραγματικά ήταν μία από τις ευλογημένες στιγμές που τυχαίνουν στο στούντιο.Να τραγουδήσεις μία κι έξω ένα τόσο δύσκολο τραγούδι και να βγει όπως το θες. Στο σπίτι πάντα μου έφερναν δείγματα από τις ηχογραφήσεις, για να ακούσω με ησυχία και προσοχή στις λεπτομέρειες τα κομμάτια, την ερμηνεία μου.Καθόμασταν μαζί με το γιό μου και τ'ακούγαμε, γιατί κι εκείνος είχε αγωνία, να δει τι είπα, πως τα είπα.Ακόμη δεν του είχα πει τίποτα για το Κάψε, κάψε .Ακούμε το Πες μου γιατί, το Ή εμένα ή την άλλη και μπαίνει η εισαγωγή απ'το Κάψε κάψε. Σηκώνεται από την καρέκλα και φωνάζει: "Μη μου πεις, ρε μάνα, ότι το τραγούδησες;" Ανοίγει την ένταση στο τέρμα και όταν τελειώνει το κομμάτι και συμπληρώνει". Η αλήθεια είναι ότι αυτό το τραγούδι το ερμήνευσα εκπληκτικά.Κι ας το έχει πει θεικά ο Στέλιος, που απ'όσα έχετε διαβάσει ως τώρα έχετε καταλάβει πόσο τον εκτιμώ και τον παραδέχομαι.Εγώ το τραγούδησα με άλλο τρόπο, έτσι έκανα πάντα.Έβαζα τη δική μου προσωπικότητα σε κάθε τραγούδι.Θυμάμαι πηγαίναμε σε μια παράσταση με το σύζυγό μου και τον Στέφανο Βαρτάνη κι όταν του βάλαμε ν'ακούσει στο κασετόφωνο τα τραγούδια που ετοιμάζαμε με τον Νταλάρα, κι εκείνος έμεινε στην ερμηνεία μου στο Κάψε , κάψε ."Κατσίκα...είπες αυτό το τραγούδι;" με ρώτησε έκπληκτος. "Ρε συ Γιώτα , δεν το λέω με υπερβολή , ξέρεις πόσο αγαπώ τον Στέλιο και τραγούδια του έχω δώσει, αλλά εδώ είσαι το κάτι άλλο.Τον τελείωσες".

Μια άλλη φορά ταξιδεύαμε με το αεροπλάνο με το σύζυγό μου, πηγαίναμε στη Γερμανία.Τυχαίνει να είναι μαζί και ο Γιάννης Μωραίτης, ο καλός αυτός μπουζουξής.Με είδε , με γνώρισε .Τον βλέπω να πλησιάζει στις θέσεις μας.Δεν λέει ούτε γεια σας, ούτε καλημέρα, αλλά: "Τι Κάψε κάψε είναι αυτό που είπες , ρε Γιώτα;" Τρελλάθηκα.Ακόμη γελάμε με το σύζυγό μου".

[ΘΑΝΑΣΗΣ ΠΟΛΥΜΗΧΑΝΟΣ 11,579]

Γιώτα Λύδια

3)Ο ΓΙΩΡΓΟΣ ΔΕΝ ΠΙΑΝΕΤΑΙ.

"Αν παρακολουθήσει κανείς τον τρόπο με τον οποίο δουλεύει ο Νταλάρας στο στούντιο δεν θα πιστεύει στα μάτια του. Η λέξη τελειομανής δεν φτάνει , για να χαρακτηρίσει την εργατικότητα αλλά και το πως αντιμετωπίζει ακόμα και την πιο μικρή λεπτομέρεια.Δεν του ξεφεύγει τίποτα.Ανταλαμβάνεται τα πάντα . Ακούει πολύ κι έχει αυτί που δεν χάνει ούτε μισή νότα.Ερχόταν για τις πρόβες στο σπίτι μου, καθόμασταν στην κουζίνα και ενώ τραγουδούσαμε με ρωτούσε για τους λαρυγγισμούς που έκανα στα πιο νταλκαδιάρικα τραγούδια.Εγώ του πρότεινα να λέει κι αυτός τέτοια τραγούδια, αλλά εκείνος γελούσε. Κι όμως του Νικολόπουλου τα τσιφτετέλια τα είπε πολύ ωραία και με νταλγκά και με αίσθημα.Μιλάω για το Οι κυβερνήσεις πέφτουνε και Χίλιες φορές που είπα μετά.

Ο Νταλάρας είχε αναλάβει όλο το βάρος της δουλειάς που κάναμε: τις συννενοήσεις με τους μουσικούς, τις ενορχηστρώσεις, το ρεπερτόριο.Σε πολλά τραγούδια έπαιξε κι ο ίδιος ούτι και κιθάρες.Στην οργάνωση και την εργατικότητα είναι άφταστος, δεν τον πιάνει κανείς.Από τη στιγμή που καταλήξαμε στα τραγούδια, πήγαινα στο στούντιο και τραγουδούσα.’λλωστε, μιλάμε για τραγούδια που γνώριζα πολύ καλά.Με το που βγήκε ο δίσκος, σε τρεις μέρες έγινε χρυσός.Τότε οι χρυσοί γίνονταν στις 50 χιλιάδες.Συνολικά ξεπέρασε τις 180 χιλιάδες αντίτυπα.Τον τίτλο Καλημέρα κυρία Λύδια τον διάλεξε ο Γιώργος και με τίμησε με τον τρόπο του για μια ακόμη φορά. Θέλω ειλικρινά να τον ευχαριστήσω. Ο Νταλάρας στη συνέχεια μου έκανε πρόταση να κάνουμε περιοδεία σε όλη την Ελλάδα.Το ήθελε πάρα πολύ , πίστευε στη συνεργασία μας και στην αγάπη που μας είχε ο κόσμος.

Εγώ πάλι σας τα έχω πει.Δεν θα σας κουράσω με τα ίδια και τα ίδια.Θα προσθέσω μόνο ότι, τόσα χρόνια στο τραγούδι και μετά από τόσες προτάσεις που έχω δεχτεί , σε νησί για συναυλία έχω πάει μόνο δυο φορές.Στην Ικαρία και στην Κρήτη με τον Χρήστο Νικολόπουλο για τρεις-τέσσερις παραστάσεις.Στη συναυλία όμως που μου είπε ο Νταλάρας , στο Καυταντζόγλειο της Θεσσαλονίκης, δεν μπορούσα ν'αρνηθώ.Μια βραδιά ήταν , έπρεπε να παρευρεθώ, επειδή ο Γιώργος μου φέρθηκε με τον καλύτερο και πιο ευγενικό τρόπο σε ανθρώπινο επίπεδο , αλλά και στο δίσκο έδωσε όλο του τον εαυτό, προκειμένου να έχουμε το όμορφο αυτό αποτέλεσμα.Μάλιστα για να με ψήσει μου είχε πει: "Έλα θα είναι μαζί μας ο Σούκας, ο Ζέρβας...".Ήξερε πόση σημασία έδινα στο να έχω στη σκηνή μαζί μου δικούς μου ανθρώπους.Όταν λέω δικούς μου , εννοώ ναι μεν μουσικούς με τους οποίους είχα ξανασυνεργαστεί και εκτιμούσα, αλλά κυρίως μουσικούς που ταίριαζαν στο νταλγκά και το συναίσθημα που απαιτεί η ερμηνεία και το ρεπερτόριό μου.Ο Νταλάρας τότε εμφανιζόταν μαζί με τη Χάρις Αλεξίου , αυτή την εξίσου σπουδαία τραγουδίστρια.Δώσαμε και οι τρεις μαζί συνέντευξη Τύπου και το βράδυ στις κερκίδες του σταδίου ήταν 45 χιλιάδες κόσμος και τουλάχιστον άλλες 20 χιλιάδες γύρω από το γήπεδο.Τραγούδησαν ο Γιώργος και η Χαρούλα και στο τέλος βγήκα εγώ.Με το που με παίρνει ο Γιώργος απ'το χέρι για να με συνοδεύσει στη σκηνή και μας βλέπει ο κόσμος , έγινε πανζουρλισμός.Σηκώθηκαν όρθιοι.Απ'την πολλή αναμονή είχαν πάθει αμόκ.

Ο Νταλάρας, που είναι μάστορας και γνώστης και σ'αυτά τα πράγματα, σκόπιμα με κράτησε στο τέλος να κλείσω τη συναυλία. Μάλιστα η Γλυκερία που δούλευε σ'ένα μαγαζί της Θεσσαλονίκης κι είχε έρθει για να με ακούσει, έφυγε χωρίς να προλάβει να με δει, αφού έπρεπε να εμφανιστεί στο πάλκο .Και το λέω αυτό γιατί η Γλυκερία είναι απ'τις ερμηνεύτριες που τραγούδησαν πολύ και στηρίχτηκαν σε αυτά που πρωτοτραγούδησα .Μπορώ να πω ότι το μπαμ στην καριέρα της έκανε με το Αχ! ας μπορούσα, το Νά'χα εκατό καρδιές, μετά τη Μελαχρινή... Θυμάμαι ότι στο φινάλε της συναυλίας η Χαρούλα χόρευε τσιφτετέλι με τον κόσμο: "Μια μελαχρινή /κούκλα ζωντανή...".Νωρίτερα την είχα ακούσει στην "Τέντα" , στη Λεωφόρο Συγγρού, που δούλευε με τον Νταλάρα και μας είχαν καλέσει.Όταν ήρθε η ώρα να πει το ίδιο τραγούδι, έκανε ένα συγκινητικό πρόλογο: "Δεν ξέρω πως θα το πω τώρα που βρίσκεται η κυρία Λύδια μαζί μας, πάντως θα δοκιμάσω". Κι όχι μόνο το είπε, αλλά το είπε και τρομερά.

Στη συναυλία στο Καυταντζόγλειο, όταν τελειώσαμε , στα καμαρίνια ήταν και ο Γιάννης Πάριος.Με το που με είδε , αυθόρμητα, άνοιξε τα χέρια του και με έκλεισε στην αγκαλιά του λέγοντάς μου: "Μάνα!!!" με το δικό του τρόπο.Το "μάνα" του Πάριου είχε συμβολική έννοια.Ακόμη θυμάμαι την έκφρασή του.

[ΘΑΝΑΣΗΣ ΠΟΛΥΜΗΧΑΝΟΣ 11,579]

Πρόσφατα κυκλοφόρησε και η βιογραφία της Καίτης Γκρέυ , επιμελημένη από το Νίκο Νικόλιζα.

Η Καίτη Γκρέυ αναφέρεται, μεταξύ άλλων και στο Γιώργο Νταλάρα, λέγοντας τα εξής:

"Τον Γιώργο, τον πίστεψα από την πρώτη στιγμή που τον άκουσα να τραγουδάει.Ο Νταλάρας για μένα είναι ο τραγουδιστής που μπορεί να πει-και είπε-τα πάντα.Είπε από ρεμπέτικο μέχρι λάτιν και τζαζ.Συγκλονιστική φωνή. Ήταν μικρό παιδί όταν έπαιζε κοντά μου κιθάρα στα κέντρα που τραγουδούσα. Θυμάμαι χαρακτηριστικά, έλεγα ένα τραγούδι του Θόδωρου Δερβενιώτη, "Πόσο μού'λειψες". Έκανε λοιπόν με την κιθάρα του ένα ταξίμι που χαλούσε κόσμο. Δούλεψε πάρα πολύ για να καταφέρει να φτάσει να είναι πρώτος. Τη νύχτα σηκωνόταν μέσα από τον ύπνο του και έκανε πρόβες με το μαγνητόφωνο".

[ΘΑΝΑΣΗΣ ΠΟΛΥΜΗΧΑΝΟΣ 11,579]

Δεν είναι καλλιτέχνης αλλά νομίζω πως πρέπει να μπει και το σημείωμα από το "Μουσικό ημερολόγιο 2007" του Κώστα Μπαλαχούτη

29 Σεπτεμβρίου

Γεννήθηκε ο Γιώργος Νταλάρας.Γιος του μπουζουξή και συνθέτη Λουκά Νταράλα.Από τα τέλη του '60 με τις συνθέσεις των Λοίζου, Μητσάκη, Κουγιουμτζή, Καλδάρα καθιερώνεται σαν σημαντικός ερμηνευτής στα χνάρια των μεγάλων του είδους.Στην πορεία ο Νταλάρας θα επιβεβαιώσει τις "προβλέψεις" και θα μεγαλουργήσει-ειδικά στη δεκαετία του '70- μέχρι και τις μέρες μας.Η συνεχής και αδιάκοπη παρουσία στο τραγούδι αποτελεί σημείο αναφοράς και μέτρο σύγκρισης για τις νεότερες γενιές.Κρατώντας πάντα ένα ρόλο δημιουργικό στο χώρο του τραγουδιού, μας συνέστησε μέσα από δικές του παραγωγές, και υπό το label της Parlophone, την ελπιδοφόρα Αρετή Κετιμέ και την περίφημη Εστουδιαντίνα του Βόλου, ενώ προετοιμάζει σειρά δίσκων ακτίνας που θα στηρίζονται στο λόγο καταξιωμένων στιχουργών.

[ΘΑΝΑΣΗΣ ΠΟΛΥΜΗΧΑΝΟΣ 11,579]

Ο Σταμάτης Κραουνάκης στην "Athens Voice" (τεύχος 86, 17-23/2/2005).

"...Πάμε πάρα κάτω. Ακούω και "γκρίνιες" για Γιώργο Νταλάρα και φέτος που έκανε τι ωραίο επιτέλους CD, τον έχετε πιάσει στο στόμα σας και τον ξεσκίζετε, άτομα, βρε, που σας είχε όπα-όπα μέχρι χτες. Δεν ντρέπεστε βρε; Επειδή πήγε στου Αντώνη; Και τι έγινε; Κι ο Αντώνης - σωστός στο μετερίζι της διασκέδασης - επειδή έσπασε στη μέση το μεροκάματο, ίσως και πιο κάτω από τη μέση, αναγκάζεται να διαφημίζει πατατάκια και κουλουράκια, βρε, σπιτκά, βρε. Τα βάλατε με τον Γιώργο, δεν βλέπετε τα χάλια σας; Τι ωραίος συνθέτης ο Σέμσης, τι ωραία τραγούδια του ' γραψε!".

[soc 1]

Ο Σταμάτης Κραουνάκης στην "Athens Voice" (τεύχος 86, 17-23/2/2005).

"...Πάμε πάρα κάτω. Ακούω και "γκρίνιες" για Γιώργο Νταλάρα και φέτος που έκανε τι ωραίο επιτέλους CD, τον έχετε πιάσει στο στόμα σας και τον ξεσκίζετε, άτομα, βρε, που σας είχε όπα-όπα μέχρι χτες. Δεν ντρέπεστε βρε; Επειδή πήγε στου Αντώνη; Και τι έγινε; Κι ο Αντώνης - σωστός στο μετερίζι της διασκέδασης - επειδή έσπασε στη μέση το μεροκάματο, ίσως και πιο κάτω από τη μέση, αναγκάζεται να διαφημίζει πατατάκια και κουλουράκια, βρε, σπιτκά, βρε. Τα βάλατε με τον Γιώργο, δεν βλέπετε τα χάλια σας; Τι ωραίος συνθέτης ο Σέμσης, τι ωραία τραγούδια του ' γραψε!".

α, δεν παμε καλα...

[EKOSTEL 8,742]

Είναι πολλές οι δηλώσεις και πολλών, από όλους τους χώρους. Αυτές που παραθέτω είναι από το πιο προσβάσιμο αρχείο. Και αρχίζω ανατρεπτικά :

'' Όλοι οι τραγουδιστές που έχω ακούσει κατά καιρούς έχουν να δώσουν πολλά. Αλλά αυτούς που προσκυνάω πάντα είναι ο Στ.Καζαντζίδης, ο Γ.Πάριος και ο Γ.Νταλάρας.'' Νεκτάριος Σφυράκης.

Ανάλογες δηλώσεις έχουν γίνει από την ’ντζ.Δημητρίου μέχρι τον Διον.Σχοινά.

[EKOSTEL 8,742]

''...Ακούμε έναν τραγουδιστή ο οποίος βγαίνει για πρώτη φορά, κάνει ένα σουξέ και γίνεται o σημαντικός ερμηνευτής....Αν πούνε δηλαδή εμένα σημαντικό ερμηνευτή, με έξι χρόνια πορείας, τον Γρ.Μπιθικώτση ή τον Γ.Νταλάρα τι πρέπει να τους πούνε;'' Γ.Κότσιρας (8-2002) Echo&Artis.

Έχει αναφέρει σε συνεντεύξεις του πως θεωρεί τον Νταλάρα μαζί με Καζαντζίδη και Μπιθικώτση τους τρεις δασκάλους του. Τα ίδια και ο Λιδάκης.

[EKOSTEL 8,742]

''...Δυο-τρεις ακόμη να υπήρχαν σαν εμένα και σαν τον Νταλάρα, θα είχαμε αλλάξει το σύμπαν!'' Στ.Καζαντζίδης στην Ελευθεροτυπία τον Ιούλη του 1987 ή 1988. Κι επιπλέον στην ερώτηση ποιους τραγουδιστές παραδέχεται αναφέρει τον Νταλάρα και τον Πάριο.

[EKOSTEL 8,742]

''...Υπάρχουν ,όμως ,και τραγουδιστές τιτάνιοι. Η Αλεξίου, ο Νταλάρας, ο Καζαντζίδης. Μεγάλη είναι και η Γλυκερία. Πολλοί, ίσως, δεν το έχουν καταλάβει. Ας ακούσουν τα σμυρνέικα που είπε, να μάθουν νατραγουδάνε.''

Τάδε έφη Ελ.Βιτάλη στην Απογευματινή(2-2002).

''Ξεκίνησα με τα ακούσματα του Καζαντζίδη και του Μπιθικώτση στη Γερμανία, από τα 45άρια των γονιών μου. Μετά παρακολούθησα τον Νταλάρα. Μελέτησα αυτές τις φωνές και απ' τον καθένα ξεχωριστά κάτι πήρα.'' Δ.Μπάσης (Δίφωνο 3-2000).

''Η τελευταία δουλειά του Γ.Νταλάρα στο Μέγαρο Μουσικής έδειξε το εύρος της ενόρασης και των δυνατοτήτων του. Πρόσθετα τιμώ βαθύτατα τους αγώνες του για την πολύπαθη Κύπρο μας.'' Ιωάννης Χατζηφώτης (ΝΕΑ -1997).

''...Θα αναφερθώ συγκεκριμένα στον Γ.Νταλάρα και στη Μαρινέλλα. Είναι μοναδικοί στη δουλειά τους. Αγαπάνε πολύ αυτό που κάνουνε και γι αυτό είναι πάντα πρώτοι. Υπάρχουν κι άλλοι που αγαπάνε μόνο τον εαυτό τους...Δεν θέλω να τους αναφέρω.Αυτό φτάνει.'' Φ.Τσεμπερούλης (ΕΘΝΟΣ 6-1990).

''Στον περσινό μας δίσκο συνεργαστήκαμε με τον Γιώργο τον Νταλάρα. Αυτό ήταν κάτι που βοήθησε κι εμάς, αλλά ήταν κι ένα απωθημένο του Γιώργου. Είμασταν οι πρωτεργάτες αυτής της ιδέας, ο κόσμος μας πήρε πιο σοβαρά αλλά και το ροκ το ίδιο το είδε διαφορετικά.'' Τερμίτες 1985.

''Ο Γ.Νταλάρας είναι το έτερον καλιτεχνικό μου ήμισυ. Του χρωστώ και μου χρωστάει.Δουλέψαμε σκληρά για το ελληνικό τραγούδι. Πόσο πετύχαμε δεν ξέρω. Ήταν ώριμος, ευαίσθητος και προσηλωμένος στην δουλειά.'' Στ.Κουγιουμτζής (ΝΕΑ 5-1994).

[EKOSTEL 8,742]

''Η συμμετοχή του Γιώργου φιλική εφόσον είμαστε από πιτσιρίκια φίλοι και παίζαμε μαζί κιθάρα κι επαγγελματικά διότι εκτός από τραγουδιστής είναι και καταπληκτικός μουσικός. Το ούτι, ο τζουράς και η κιθάρα πήραν φωτιά στα χέρια του τόσο στις πρόβες όσο και στο στούντιο. Όπως καταλαβαίνεις η συμμετοχή του Γιώργου είχε από όλες τις πλευρές μόνο θετικά στοιχεία να δώσει στην δουλειά μου και τον ευχαριστώ για την άψογη συνεργασία του και τη φιλική όσο και επαγγελματική βοήθεια που μου προσέφερε.'' Θαν.Μπίκος (''Μύλος'' 9-1993).

''Αισθάνομαι ότι είναι για μένα μια ξεχωριστή τιμή να δουλεύω μ' έναν τόσο μεγάλο τραγουδιστή και να συμμετέχω σε ένα πρόγραμμα όπου τα πάντα είναι μελετημένα μέχρι την παραμικρή λεπτομέρεια. Ο Γιώργος, ως άνθρωπος, είναι καταπληκτικός, συνεργάσιμος, ρωτάει κι ακούει τα πάντα και δεν συμπεριφέρεται σε σχέση με το πρόγραμμα σαν.... Πάπας! Φροντίζει να γίνεται υλλογική δουλειά και αξιοποιεί όλους τους συντελεστές του!'' Αναστ.Μουτσάτσου (ΕΘΝΟΣ 3-1995).

''Με λαΪκό πολιτισμό τι εννοείτε, τον Γιώργο Νταλάρα; Ο Νταλάρας είναι φίλος μου. Τον αγαπώ. Μου αρέσει η φωνή και η τέχνη του. Είναι ένας γνήσιος καλλιτέχνης. Μου αρέσουν διάφοροι τραγουδιστές, ο Μητροπάνος και η Πρωτοψάλτη. Το τραγούδι τους μιλάει στην ψυχή μας, δεν είναι έτσι;'' Ντ.Γουλανδρή (Εικόνες 5-2002).

[EKOSTEL 8,742]

''Μια και μιλάμε,Φοίβε, για ανθρώπους με τέτοια επιφάνεια που, όπως λες, είπαν τα μεγάλα ναι και τα μεγάλα όχι... σκέφτομαι τι μπορούσαν να κάνουν για αυτόν τον έρημο τόπο και δεν το κάνανε. Ο Χατζιδάκις, ο Θεοδωράκης, οι μεγάλοι έλληνες τραγουδιστές... Ο Καζαντζίδης. Διανοείσαι ότι ο Καζαντζίδης μπορούσε να γεμίσει δέκα φορές ένα στάδιο; Ή η Βουγιουκλάκη... θα μπορούσαν, ας πούμε, να βάλουν την μαγιά για ένα νοσοκομείο, για ένα σχολείο... Και βλέπεις τώρα που ο Νταλάρας παλεύει ερασιρεχνικά-με την παλιά έννοια εννοώ, του έρωτα προς την τέχνη- για εκατό πράγματα, του' χουν ριχτεί όλοι μαζί. Η Κύπρος δεν είναι μονοπώλιο του Νταλάρα. Δεν έχει πάει κανένας άλλος, αλλά κάθονται και κρίνουν τον Νταλάρα. Η Βόρεια Ήπειρος, η Ίμβρος, η Τένεδος...Ξέρει κανείς πόσες έδρες τουρκικών σπουδών υπάρχουν στο εξωτερικό και πόσες ελληνικών;'' M.Ελευθερίου (Δίφωνο 8-1997).

[EKOSTEL 8,742]

''...Αν μου' λεγε, φερ' ειπείν, ο Νταλάρας να πάω να παίξω μαζί του, θα πήγαινα. Όχι γιατί είναι επώνυμος τραγουδιστής, αλλά γιατί τον γουστάρω, τον θεωρώ καλλιτέχνη Α΄Εθνικής και ολοκληρωμένο. Πέρα απ' το ότι τον γουστάρω σαν τραγουδιστή, ο Νταλάρας άμα πιάσει το μπουζούκι θα σου παίξει 5.000 τραγούδια με τις ανταποκρίσεις τους, τις εισαγωγές τους, μετα όλα τους. Είναι γνήσιος γόνος λαϊκής παράδοσης κι αυτός, τόχει στο αίμα του." Βαγ.Κορακάκης (Echo&Artis 11-2002).