Posted November 25, 2011 · Report post Πολύ εύστοχα αυτά που είπε ο κ.Α.Σεμπος για τους 2 αυτούς ξεχωριστούς καλλιτέχνες.. Το ένστικτο του όπως η ιστορία φανέρωσε δεν τον διέψευσε.. Quote Share this post Link to post Share on other sites
Posted December 9, 2011 · Report post Συνέντευξη του Β.Φλώρου. Κι επειδή το να μην είναι κάποιος αχάριστος είναι πλέον μεγάλο προσόν και καθόλου αυτονόητο, παραθέτω και το απόσπασμα που αναφέρεται στον Νταλάρα και δείχνει το ήθος του καλλιτέχνη Β.Φλώρου.Τα τραγούδια έχουν σημασία πάνω από όλα κι όχι ο χαρακτήρας αλλά εκτιμάς παραπάνω τον άνθρωπο όταν διαβάζεις απόψεις του.Ένας φτασμένος σαν τον Νταλάρα κατάλαβε την αγωνία αυτού του νέου μουσικού, του άπλωσε το χέρι κι εκείνος φαίνεται να μην το ξεχνά. Μπορεί να είναι νωρίς βέβαια. Γιατί πόσοι δεν βοηθήθηκαν και μετά το έπαιξαν ανώτατοι ύπατοι του τραγουδιού... Μακάρι να συνεχίσει με το ίδιο ήθος. Να πω πως αξίζει ολόκληρη η συνέντευξη της προσοχής μας. http://www.mixgrill....agoydiamoy.html Δεν σας κρύβω ότι άρχισα σιγά – σιγά να μαθαίνω και το χώρο, ο οποίος δεν είναι όπως το βλέπει ο ακροατής απ’ έξω, άδολα και όμορφα. Άρχισε λοιπόν μέσα μου να απομυθοποιείται μια ολόκληρη κατάσταση. Είδα ότι όλοι οι μουσικοί, άσχετα με το αισθητικό αποτέλεσμα, τελικά βράζουν στο ίδιο καζάνι. Έτσι αποφάσισα να εκμεταλλευτώ μια γνωριμία που είχε ο πατέρας μου, ο οποίος ήταν συμμαθητής με τον Γιώργο Νταλάρα. Πήγα τότε παραμονή της παράστασής του «Σαν τραγούδι μαγεμένο» στις πρόβες και τον συνάντησα. Μου έκανε πραγματικά εντύπωση το πόσο προσιτός ήταν… Πάντως έχεις μια άνεση, έτσι; Χτύπησες πόρτες άφοβα… Είναι δύο πράγματα. Άγνοια κινδύνου και πίστη σε αυτό που κάνω. Και μου βγήκε σε καλό. Τέλος πάντων, η ουσία είναι ότι ο Νταλάρας με πήρε σε τρεις μόλις μέρες τηλέφωνο και μου είπε «Βασιλάκη, η δουλειά σου είναι πολύ καλή, συνέχισέ την». Ούτε μου ζήτησε τίποτα, ούτε του ζήτησα τίποτα. Πραγματικά άδολα. Κι ενώ εγώ έψαχνα μετά έναν τρόπο για να βγει αυτό το πράγμα προς τα έξω, μια μέρα που δεν θα την ξεχάσω γιατί είχαμε πολλές δυσκολίες και είχαμε φτάσει σε πλήρες αδιέξοδο, χτυπάει το τηλέφωνο και είναι ο Νταλάρας. Μου λέει «πήρα να δω τι έκανες». Εγώ του εξήγησα την κατάσταση κι εκείνος μου ζήτησε λίγες μέρες καιρό. Ξαναμιλάμε μετά από λίγο και μου λέει «Επειδή η παραγωγή είναι ήδη έτοιμη, ρώτα τους συνεργάτες σου και, αν θέλουν να ενταχθώ κι εγώ, θα το κάνω με χαρά γιατί γουστάρω». Εγώ βέβαια δεν το σκέφτηκα καθόλου γιατί κοιτάω και να μάθω από τέτοιους ανθρώπους και ο Νταλάρας είναι και μουσικός, δεν τον βλέπω μόνο σαν ερμηνευτή. Μάλιστα στο δίσκο ενορχήστρωσε δύο κομμάτια. Μπήκε μέσα στο στούντιο και έπαιξε όλα τα όργανα. Τα λέω αυτά γιατί στο χώρο αυτό συγκρούονται οι ματαιοδοξίες των ανθρώπων. Κι επειδή υπάρχει και η ματαιοδοξία και το χρήμα, πολλές φορές υπερισχύει το υπερεγώ και λέει ο άλλος «Έλα μωρέ, εγώ παίζω άλλο είδος μουσικής, ποιος είναι ο Νταλάρας τώρα; Εγώ είμαι αλλού…». Το αν παίζεις «άλλο» θα το κρίνει ο κόσμος. Σαφώς και κάποιος μπορεί να έχει ενστάσεις ως προς το αισθητικό αποτέλεσμα. Εγώ όμως δεν υπήρχε περίπτωση να αρνηθώ, ειδικά με τον τρόπο που με προσέγγισε ο κύριος Γιώργος. Κακά τα ψέματα, το κοινό των καλλιτεχνών τους οποίους αντιλαμβάνομαι ότι εκτιμάς και με το οποίο έχεις κι εσύ επαφή, έχει μια αρνητική προδιάθεση απέναντι στον Νταλάρα. Σκέφτηκες καθόλου το πώς θα αντιδρούσε αυτό το κοινό, στο οποίο εν πολλοίς απευθύνονταν και τα τραγούδια σου; Πρώτα απ’ όλα, εκ του αποτελέσματος δέχτηκα κριτική για αυτή την επιλογή μου. Θα το θέσω όμως διαφορετικά. Καταρχήν δεν πιστεύω ότι η μουσική έχει κοινό με τη στενή έννοια. Μπορείς να βρεις ανθρώπους που ακούνε και Νταλάρα και το ένα και το άλλο κλπ. Σαφώς υπάρχουν κόσμοι αισθητικά διαφοροποιημένοι, αλλά δεν πιστεύω ότι η μουσική είναι για να χωρίζει τον κόσμο. Υπάρχει καλό και κακό τραγούδι. Στην τελική αυτό που γράφεις και η ουσία αυτού που λες είναι που μετράει. Το σκέφτηκα αυτό που λες, αλλά τελικά αν σκεφτόμουνα το λεγόμενο «target group», αυτό δεν θα ‘ταν πιο υποκριτικό; Ανάμεσα λοιπόν σε αυτό και στο κατά πόσο μπορώ εγώ να δω πού είμαι και να σκεφτώ κατά πόσο μπορώ να κάνω κριτική σε έναν άνθρωπο που έχει 40 χρόνια στο χώρο, σαφώς υπερίσχυσε το δεύτερο. Εγώ ζητάω να γίνομαι καλύτερος μέσα απ’ τη μουσική. Άμα λειτουργώ με τα target groups θα είμαι επιχειρηματίας, δεν θα είμαι καλλιτέχνης και αυτό θα έχει αποτέλεσμα και στη δουλειά μου. Να σου πω και κάτι; Δεν πιστεύω ότι το σύστημα λειτουργεί διαφορετικά για τον Νταλάρα απ’ ό,τι λειτουργεί για άλλους με τον φερετζέ του προοδευτισμού… Ξέρουμε τι γίνεται, άλλο που δεν το λέμε. Τέλος πάντων, εγώ τον απλό τον κόσμο τον δικαιολογώ, γιατί δεν είναι υποχρεωμένος να ξέρει. Εμένα οι δημόσιες σχέσεις μου είναι τα τραγούδια μου. Μπορούν να φτάσουν στον κόσμο; Αυτή είναι η ουσία. Πρώτα απ’ όλα, εκ του αποτελέσματος δέχτηκα κριτική για αυτή την επιλογή μου. Θα το θέσω όμως διαφορετικά. Καταρχήν δεν πιστεύω ότι η μουσική έχει κοινό με τη στενή έννοια. Μπορείς να βρεις ανθρώπους που ακούνε και Νταλάρα και το ένα και το άλλο κλπ. Σαφώς υπάρχουν κόσμοι αισθητικά διαφοροποιημένοι, 8 people like this Quote Share this post Link to post Share on other sites
Posted December 11, 2011 · Report post http://markos.tv/kse...exniko-mesaiona Ο ΝΤΑΛΑΡΑΣ, Η ΑΡΕΤΗ, Ο YAZDJIAN - Το ταλέντο σας σας επέτρεπε να περνάτε με τη μεγαλύτερη ευκολία από το ένα είδος στο άλλο, δίνοντας πάντα τη σωστή ερμηνεία. Αυτός δεν είναι ο υψηλότερος στόχος ενός καλλιτέχνη; Αυτός είναι ο λόγος που ο καλλιτέχνης ονομάζεται κλασικός τραγουδιστής. Ο κλασικός τραγουδιστής, για παράδειγμα ο Νταλάρας, τα λέει όλα: από μπαλάντα, δημοτικό μέχρι αμανετζίδικο. Να μπορείς χωρίς τσαλκάντζα να κάνεις «χρώμα» εκεί που το πονάει το τραγούδι, να το πειράξεις. Αυτό το έχεις ή δεν το έχεις. Διαφορετικά δεν γίνεται. 4 people like this Quote Share this post Link to post Share on other sites
Posted December 11, 2011 · Report post Να πούμε πως τα παραπάνω τα λέει η Ελένη Βιτάλη. Quote Share this post Link to post Share on other sites
Posted December 21, 2011 (edited) · Report post Δημήτρης Σταρόβας – Γουστάρεις να σε γουστάρουνε; «Ναι, βέβαια. Ποιος δεν θέλει να είναι αγαπητός; Τον Νταλάρα δεν τον σταματάνε στο δρόμο να του πουν: “Γεια σου, ρε μεγάλε! Τι γίνεται;”. Εγώ έχω κι αυτή την “ατυχία”. (Γέλια.) Λένε: “O Δημητράκης, θα του μιλήσουμε”. Τι να κάνω, κάθομαι. Κάθε μισή ώρα σταματάω, χρειάζομαι και στάσεις… (Γέλια.) Μ’ αρέσει όμως. Βλέπεις τον άλλο να θέλει να βγάλει φωτογραφία και είναι το γεγονός της ζωής του. Να του πω ότι φεύγω;» :huh: Πηγή: http://www.zappit.gr...=10&art_id=4743 Edited December 21, 2011 by Apostolis Quote Share this post Link to post Share on other sites
Posted December 21, 2011 · Report post Εγω πειραζει που αν δω τον Γιωργο πουθενα θα του πω "Γεια σου μεγαλε τι γινεται" ;; Στακα ρε Σταροβα..μπροστα εισαι;; 2 people like this Quote Share this post Link to post Share on other sites
Posted December 23, 2011 (edited) · Report post Συνέντευξη του Μιχάλη Δημητριάδη στον Θανάση Γιώγλου στο ogdoo.gr: Λίγο μετά εμφανίζεσαι μαζί με το Γιώργο Νταλάρα στις θρυλικές παραστάσεις του στο θέατρο «Ορφέας», που κυκλοφόρησαν και στο διπλό δίσκο «Τα τραγούδια μου». Τι θυμάσαι από τότε; Τον Γιώργο Νταλάρα τον γνώρισα μέσω ενός κοινού μας φίλου, του Μέμου, που ήταν βενζινάς. Ο Γιώργος είχε ενδιαφερθεί και βρήκε τον πρώτο μου δίσκο. Έτσι όταν κάποια στιγμή έπαιζε στο θέατρο «Broadway», πήγα και τον βρήκα στο καμαρίνι του και μου είπε πως θα ήθελε κάποια στιγμή να συνεργαστούμε. Ένα χρόνο μετά, είχα κλείσει για χειμερινή σεζόν με το σχήμα της «Νεράιδας» με Δημήτρη Κοντολάζο, Δούκισσα, Φίλιππο Νικολάου. Ήταν ένα τεράστιο σχήμα εκείνη την εποχή. Δέκα μέρες μετά την έναρξη χτυπάει το τηλέφωνο και ήταν ο Γιώργος ο Νταλάρας. Σίγουρα για μένα ήταν ένα σοκ… Μου λέει λοιπόν «θυμάσαι που σου είπα πως κάποια στιγμή θα συνεργαστούμε; Ήρθε η στιγμή…». Αφού μου εξήγησε για τις εμφανίσεις του στον «Ορφέα», του λέω «Γιώργο δουλεύω». Μου λέει «Τι ώρα βγαίνεις εκεί;» «Στις 11.30» του απαντώ, έβγαινα απ’ τους πρώτους… Άκου λοιπόν τι έκανε ο άνθρωπος…. Πήγε σε ώρα αιχμής, 10.30-11.00 το βράδυ και χρονομέτρησε την απόσταση από τον «Ορφέα» ως τη «Νεράιδα» και βρήκε τρόπο να βγαίνω μισή ώρα αργότερα στο πρόγραμμα. Και μπόρεσα τελικά και ήμουν σ’ αυτή την ονειρεμένη συνεργασία. Ακόμα ακούω τα χειροκροτήματα, τις ζητωκραυγές και τον ενθουσιασμό του κόσμου και όλο αυτό τον απόηχο που έμεινε απ ’αυτές τις εμφανίσεις. Μετά βέβαια η συνεργασία μας συνεχίστηκε σε όλη την Αμερική και τον Καναδά και σε όλα τα μέρη της Ελλάδας από την Αλεξανδρούπολη μέχρι την Κρήτη. Ήταν μεγάλη υπόθεση τότε αυτή η συνεργασία, γιατί όταν με πήρε, εγώ ήμουν ένας τραγουδιστής που μπορεί να ήμουν στις μεγάλες πίστες, αλλά ήμουν ένα παιδί 22 χρονών. Έβγαινε αυτός πρώτα, έλεγε 4-5 τραγούδια και μετά παρουσίαζε εμένα και την Ελένη Δήμου… Πώς νιώθει ένα νέο παιδί, που εμφανίζεται αμέσως μετά τον Νταλάρα, ο οποίος βρίσκεται μάλιστα στις μεγάλες του δόξες; M’ έπιασε μεγάλη συγκίνηση… Στην αρχή κοπήκαν τα πόδια μου. Αλλά ο κόσμος καταλαβαίνει τελικά. Και τη Δήμου κι εμένα, αν και ήμασταν άγνωστοι τότε, μας δέχθηκε με πολλή αγάπη. Ήξερε τι έκανε ο Νταλάρας… Και δεν ήταν μόνο αυτό. Στο δεύτερο μέρος μ’ έβαζε κι έλεγα κάποια τραγούδια του…. Θυμάμαι επίσης πως δύο φορές «έσπασα» το αμάξι, ράγισε το καπάκι της μηχανής, επειδή έφευγα στις 11.30 η ώρα από τον «Ορφέα» και 12 παρά τέταρτο έπρεπε να ’μαι ντυμένος στη «Νεράιδα». Τρεις φορές έφτασα με τα κολεγιακά παπούτσια και μ’ έβγαλαν έτσι…. Με το Γιώργο χαθήκαμε μετά από τότε, αλλά όποτε βρισκόμαστε είναι μια ζεστή αγκαλιά. Και ξέρω ότι ο Γιώργος δεν αγκαλιάζει πολλούς ανθρώπους. Κι αν μη τι άλλο είναι ένας άνθρωπος ο οποίος έχει προσφέρει τόσα πράγματα σ’ αυτή τη χώρα. Χαρές, συγκίνηση, πολλά πράγματα. Και θεωρώ ότι δεν πρέπει να λένε τίποτα για τον Νταλάρα. Δεν έχει καμία σχέση με όλους τους υπόλοιπους που έφεραν την καταστροφή στο ελληνικό τραγούδι. Και τραγουδιστές ακόμα, μ’ αυτή το νοοτροπία του εμπορικού τραγουδιστή… Ο Νταλάρας ήταν ο άνθρωπος που ανέβασε τουλάχιστον πέντε σκαλιά πάνω την Ελλάδα και τον τραγουδιστή. Τίμησε το επάγγελμά του… Πηγή: http://www.ogdoo.gr/...44&sdf=32142432 Edited December 23, 2011 by Apostolis 12 people like this Quote Share this post Link to post Share on other sites
Posted December 23, 2011 · Report post ''...Αφού μου εξήγησε για τις εμφανίσεις του στον «Ορφέα», του λέω «Γιώργο δουλεύω». Μου λέει «Τι ώρα βγαίνεις εκεί;» «Στις 11.30» του απαντώ, έβγαινα απ’ τους πρώτους… Άκου λοιπόν τι έκανε ο άνθρωπος…. Πήγε σε ώρα αιχμής, 10.30-11.00 το βράδυ και χρονομέτρησε την απόσταση από τον «Ορφέα» ως τη «Νεράιδα» και βρήκε τρόπο να βγαίνω μισή ώρα αργότερα στο πρόγραμμα. Και μπόρεσα τελικά και ήμουν σ’ αυτή την ονειρεμένη συνεργασία...'' !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! 5 people like this Quote Share this post Link to post Share on other sites
Posted December 23, 2011 · Report post Εγώ απλά θέλω να μεταφέρω ένα από τα σχόλια που γράφτηκαν στο facebook κάτω από την ανάρτηση της συνέντευξης: Grigoris Konouklas Ωραία συνέντευξη και ωραία φωνή. Για χρόνια δεν ήξερα ποιός είναι αυτός ο Δημητριάδης που είπε έτσι το "Στων αγγέλων τα μπουζούκια". Όσον αφορά το Νταλάρα, δεν μπορώ να καταλάβω πώς γίνεται να λένε τέτοια λόγια όλοι όσοι τον γνώρισαν και να λένε τα χειρότερα όσοι δεν τον γνώρισαν! Κακό Μάρκετινγκ; 4 people like this Quote Share this post Link to post Share on other sites
Posted December 23, 2011 · Report post Ο φίλος που έκανε αυτό το σχόλιο δεν διευκρινίζει αν αναφέρεται σε συναδέλφους του μουσικούς/τραγουδιστές που δεν τον γνώρισαν ή απλό κόσμο (ακροατές). Θεωρώ οτι αναφέρεται στην 2η περίπτωση, του κόσμου δηλαδή. Δεν νομίζω πως είναι θέμα κακού μάρκετινγκ αλλά θεωρώ πως είναι θέμα ισχυρών "εχθρών" αλλά και κάποιων ακόμα πραγμάτων. Για παράδειγμα ενοχλεί πολύ κόσμο το οτι είναι τόσο καλός στη δουλειά του εδώ και 40+ χρόνια. Επίσης, ενοχλεί αρκετό κόσμο το οτι είναι ένας έξυπνος άνθρωπος με ισχυρή προσωπικότητα και ευθύ λόγο με επιχειρήματα. Δεν βγάζει πάντα την εικόνα του "καλού παιδιού" όπως αρκετοί άλλοι συνάδελφοί του. Τέλος, για αρκετό κόσμο είναι ενοχλητικό (και κουραστικό) που δεν έχει μία ταυτότητα ως τραγουδιστής, επειδή έχει ασχοληθεί με δεκάδες είδη τραγουδιού και μουσικής. Κατά την γνώμη μου, αυτοί είναι οι βασικοί λόγοι που ορισμένοι, απ'οσους δεν τον γνώρισαν ή δεν ασχολήθηκαν σε περισσότερο βάθος με την μουσική του, λένε τα "χειρότερα" για τον Γ.Νταλάρα. 1 person likes this Quote Share this post Link to post Share on other sites
Posted January 17, 2012 · Report post Μια ενδιαφέρουσα συνέντευξη του Λ.Χαψιάδη που μιλάει και για το Γ.Νταλάρα υπάρχει στο e-orfeas.gr. Ένα μικρό απόσπασμα. Πώς γνώρισες το Νταλάρα και τον Παπαδόπουλο; Λ.Χ.: Μεγάλη ιστορία! Από πού ν’ αρχίσω; Ο Γιώργος Νταλάρας μου άρεσε από τότε που σπούδαζα στην Πάτρα. Τον γούσταρα γιατί τραγουδούσε αρρενωπά κι έλεγε τραγούδια που δεν έλεγαν οι άλλοι. Έψαχνε τους στίχους, έκανε ωραίους δίσκους. Διαβάζω μια συνέντευξη του Νταλάρα στα «Νέα», τον Οκτώβριο του 1974, όπου λέει ότι εγκαταλείπει οριστικά την παραλία και πηγαίνει στις μπουάτ της Πλάκας. Και λέει επίσης πως θέλει να κάνει δίσκους με ρεμπέτικα, αλλά δε μπορεί εύκολα να βρει τραγούδια και μάλιστα ενός τραγουδιστή που λατρεύει, του Γιώργου Κάβουρα. Όχι του δημοτικού τραγουδιστή, αλλά ενός ρεμπέτη που ήρθε από τη Σμύρνη. Εγώ είχα πολλά τραγούδια του Κάβουρα και παίρνω την απόφαση να του τα πάω. Πηγαίνω στο «Θεμέλιο» όπου τραγουδούσε, μπαίνω στο καμαρίνι του και του δίνω δυο κασέτες με τραγούδια του Κάβουρα, τα περισσότερα από αυτά δεν τα είχε κι ενθουσιάστηκε. Είχε βγάλει την κιθάρα του κι έπαιζε επί τόπου τα ρεμπέτικα του Κάβουρα που άκουγε. Κουβέντα στην κουβέντα, μου λέει: Θέλω να γίνουμε φίλοι!Μέσω του Γιώργου Νταλάρα, την επόμενη μέρα γνώρισα το Λευτέρη Παπαδόπουλο! Είχε πει ο Νταλάρας στον Παπαδόπουλο πως γνώρισα τον πιο φανατικό σου θαυμαστή. Κι ο Παπαδόπουλος του είπε «Πες του να έρθει στο γραφείο μου να τον δω από κοντά». Πηγαίνω λοιπόν στα «Νέα» κι ανεβαίνω στον πέμπτο όροφο, μ’ ένα γραμμόφωνο να παίζει από τον τρίτο, το «Ζούσα μοναχός χωρίς αγάπη». Με βλέπει και του λέω αυτό το γραμμόφωνο είναι δώρο για εσάς! Με αγκαλιάζει και με φιλάει. Την ίδια μέρα μου έκανε το τραπέζι κι άρχισα αφού μου το ζήτησε, να του μιλάω για μένα. Του έλεγα επίσης πολλές πληροφορίες για τραγούδια που έγραψε και τα είχε ξεχάσει. Τρελάθηκε αυτός! Με το Νταλάρα και τον Παπαδόπουλο, γίναμε αχώριστοι φίλοι από το 1975! e-orfeas.gr 8 people like this Quote Share this post Link to post Share on other sites
Posted January 17, 2012 · Report post Θέλω να γίνουμε φίλοι! Του έκανε friend request δηλαδή;; :laugh: 8 people like this Quote Share this post Link to post Share on other sites
Posted January 20, 2012 · Report post Συνέντευξη της Μελίνας Ασλανίδου στο orfeas.gr Το τραγούδι (Τι σου ΄κανα και πίνεις) αυτό ήταν και η αιτία που συνεργάστηκες με τον Νταλάρα την επόμενη χρονιά; Μ.Α.: Να πω ότι τον Νταλάρα τον είχα γνωρίσει ένα χρόνο πριν, εκεί που παίζαμε με τους Απέναντι, στη Θεσσαλονίκη, και τα πρώτα του λόγια ήταν συγκλονιστικά για μένα, γιατί, ένα παιδί που απλά τραγουδάει στη Θεσσαλονίκη με την παρέα του και αγαπάει τη μουσική, όταν έρχεται ένας άνθρωπος πολύ σημαντικός για την ελληνική μουσική ιστορία, και σου λέει «τιμή μου που σε γνωρίζω», σοκάρεσαι. Αυτό είναι το μεγαλείο κάποιων ανθρώπων, που όταν βλέπουν κάτι που νοιώθουν ότι κάτι υπάρχει, μιλάνε έτσι. Καλά, τότε ούτε να το φανταστώ δεν μπορούσα. Αιφνιδιάστηκα. Μετά, όταν έγινε, λοιπόν, η επιτυχία, ο Γιώργος Νταλάρας ήθελε να συνεργαστεί με τους Απέναντι. Δυστυχώς, εμείς είχαμε διαλυθεί και έτσι συνεργαστήκαμε στον Ζυγό μαζί με τον Ανδρεάτο, την Αρετούλα Κετιμέ που έκανε τότε το ντεμπούτο της και την Άννα Μπουρμά. Μετά τον Ζυγό, η συνεργασία σου με τον Γιώργο Νταλάρα συνεχίζεται κατά καιρούς μέχρι τώρα. Μίλα μου ελεύθερα για τον καλλιτέχνη αλλά και για τον άνθρωπο Νταλάρα. Μ.Α.: Είναι πάρα πολύ μεγάλο σχολείο. Η τελειομανία του νομίζω, είναι μια απέραντη αγάπη γι’ αυτό που κάνει. Θα μπορούσε, μετά από τόσα χρόνια, να είχε επαναπαυτεί και να μην εργάζεται, να μη δουλεύει, να απολαύσει τους κόπους του και όλα αυτά που έχει δημιουργήσει. Δεν είναι, όμως, από αυτούς τους ανθρώπους. Είναι ένα ζιζάνιο που συνέχεια ψάχνει, ψάχνει, ψάχνει … Ξέρει τα πάντα! Μπορεί να ξέρει αυτή τη στιγμή που μιλάμε ποια καινούρια φωνή γεννιέται στη Θεσσαλονίκη! Κι αυτό δεν μπορούμε να το καταλάβουμε, να το κατανοήσουμε, αν δεν συναναστραφούμε με τέτοιους ανθρώπους. Ξέρει για παράδειγμα ποιος μουσικός παίζει την καλύτερη ποντιακή λύρα. Είναι σε συνεχή εγρήγορση και στο ψάξιμο, για το τι συμβαίνει γύρω του. Και δεν το κάνει μόνο στη μουσική, το κάνει γενικά, είναι τέτοιος άνθρωπος. Και αυτή η συναναστροφή που έχω, μου έχει δώσει πάρα πολλά πράγματα. Τον ευχαριστώ που βρέθηκε στο δρόμο μου. Σαν άνθρωπος πώς είναι; Μ.Α.: Γλυκύτατος. Να πω τώρα ότι είναι αυστηρός; Στα πρώτα χρόνια ήταν λίγο αυστηρός, αλλά, ίσως, γιατί έπρεπε να είναι αυστηρός. Βάζει πάντα όρια στα πράγματα, κι έτσι, ξέρει ο καθένας μέχρι πού τον παίρνει κι αυτό είναι πάρα πολύ σημαντικό. Υπάρχει μια ιεραρχία, ένα πλαίσιο και στον ανθρώπινο τρόπο επικοινωνίας, αλλά και σε όλα γενικά, έτσι ώστε να μη δημιουργούνται παρατράγουδα. http://www.e-orfeas.gr/artists/interviews/5851-μελινα-ασλανιδου-η-μουσικη-ειναι-μια-απεραντη-θαλασσα.html 6 people like this Quote Share this post Link to post Share on other sites
Posted January 22, 2012 · Report post http://pireas-piraeus.blogspot.com/2012/01/20.html ''Μεγάλοι Πειραιώτες- Γιώργος Νταλάρας'' Κι αυτό στο ''είπαν'' ανήκει. Quote Share this post Link to post Share on other sites
Posted January 22, 2012 · Report post Aυτό θά'λεγα τώρα πού ανήκει, αλλά τέλως πάντων... 2 people like this Quote Share this post Link to post Share on other sites
Posted January 22, 2012 · Report post Σωστό.Συνεχίζεται η αλυσίδα... 1 person likes this Quote Share this post Link to post Share on other sites
Posted January 23, 2012 · Report post Μα αναφέρει την πηγή κάτω κάτω......... Quote Share this post Link to post Share on other sites
Posted January 31, 2012 · Report post Συνέντευξη Λίνας Δημοπούλου στο Music Corner (31/1/2012). Music Corner: Γράψατε πρόσφατα στο facebook ότι δεν θέλετε να αλλάξετε τα γούστα της ψυχής σας. Σε τι αναφερόσασταν; Να μια ιστορία που μπορώ να την πω με ονόματα σχεδόν! Άρχισα να γράφω και να παρακολουθώ τους στίχους των τραγουδιών, όταν σε ηλικία δώδεκα-δεκατριών, άκουσα τον Νταλάρα να τραγουδάει «Φέρτε μου νερό να ξεδιψάσω». Συγκλονίστηκα! Έχουν περάσει 35 χρόνια, αλλά θυμάμαι ότι ήμουν στην κουζίνα του σπιτιού μου, θυμάμαι ότι το τρανζίστορ ήταν επάνω στο ψυγείο, θυμάμαι τη μάνα μου η οποία μαγείρευε, και θυμάμαι ότι άρχισαν τα μάτια μου να τρέχουν. Δεν ήξερα τότε, παιδάκι ήμουν, ούτε ποιος είναι ο Νταλάρας! Δεν υπήρχε και αυτή η λαίλαπα της εικόνας – η ομορφιά της μουσικής ήταν ότι οι τραγουδιστές γίνονταν διάσημοι από το ραδιόφωνο, πράγμα που δυστυχώς δεν συμβαίνει σήμερα. Έψαχνα, λοιπόν, στο ραδιόφωνο, περίμενα να ακούσω ξανά αυτή τη φωνή. Στη συνέχεια κατάλαβα ποιος είναι και μερικά χρόνια μετά, πήγα σε μια μπουάτ που θα τραγουδούσε να ρωτήσω πότε θα ξεκινήσουν. Και πέφτω σε πρόβα, να ερμηνεύει το «Σεργιάνι στον Κόσμο». Λοιπόν εμένα ο Νταλάρας με πήρε απ’ το χέρι με μία έννοια -εν αγνοία του ο άνθρωπος- και μου έδειξε το δρόμο. Μου είπε, «Εδώ είναι το ωραίο το τραγούδι, κούκλα μου! Αυτοί είναι οι ποιητές, αυτοί είναι οι συνθέτες…» Γούσταρα πολύ και τη φωνή του και θεωρώ ότι έχει προσφέρει τεράστιο έργο στο ελληνικό τραγούδι, έχει μεγαλώσει γενιές και γενιές με τους ποιητές και τους συνθέτες τους σπουδαίους. Είναι ένας άνθρωπος που ξυπνάει και κοιμάται με τη μουσική στο μυαλό του και βεβαίως το εξαργύρωσε με χρήματα. Δεν κατάλαβα, είναι κανείς που δουλεύει και δεν θέλει να πληρώνεται; Πριν λίγες μέρες, λοιπόν, βγήκε μια ανακοίνωση ότι ο άνθρωπος αυτός προτίθεται να δώσει ορισμένες δωρεάν συναυλίες σε γειτονιές της Β’ Περιφέρειας. Άρχισαν οι αντιδράσεις, ότι πάει τώρα που είναι προεκλογική περίοδος για να προωθήσει τη γυναίκα του. Το 1978, θυμάμαι, -γιατί πλέον έχω γίνει γκρούπι!- είμαι στα καμαρίνια στη «Διαγώνιο» κι έρχεται ένας πιτσιρικάς απ’ τη Νίκαια και του λέει «Κύριε Νταλάρα, να έρθετε να κάνουμε μια εκδήλωση για να πάμε εκδρομή!» Και του λέει, «Τι λες, παιδί μου; Έρχεσαι να μου πεις να τραγουδήσω για να πάτε εκδρομή και δεν έρχεσαι να μου πεις να πάμε στην πλατεία να κράξουμε τον τάδε υπουργό;» Εγώ αυτόν Νταλάρα ξέρω και αυτός ο Νταλάρας είναι που θα πάει να δώσει τις δύσκολες τούτες μέρες τις συναυλίες στις γειτονιές. Βγαίνει, που λες, στο facebook ένας άνθρωπος που εκτιμώ και, βλέποντας ότι εγώ είχα αναρτήσει την ανακοίνωση για τις συναυλίες, γράφει: «Ακόμη κι αν θαυμάζω κάποιους ανθρώπους, αν αυτοί έχουν «Νταλαρίτιδα», θα τους διαγράψω από φίλους!» Και εγώ …χέστηκα αν με διαγράψεις και γράψτο όπως το λέω! Ως εκ τούτου έγραψα κι εγώ τη συγκεκριμένη φράση… 6 people like this Quote Share this post Link to post Share on other sites
Posted March 12, 2012 · Report post Δεν ξέρω σε ποιο topic να το πρωτοβάλω!!!!! Ο Λευτέρης Χαψιάδης απλά τα λέει όλα! http://www.ogdoo.gr/portal/index.php?option=ozo_content&perform=view&id=2233&Itemid=25&sdf=32142432 10 people like this Quote Share this post Link to post Share on other sites
Posted March 12, 2012 · Report post ΣΩΣΤΟΣ!!! Quote Share this post Link to post Share on other sites
Posted March 21, 2012 · Report post Και κάτι που είπε ένας απλός ακροατής μουσικής στο enikos.gr Έλληνας που ζεί στο εξωτερικό και φυσικά κάποια πράγματα τα έχει κάπως μπλεγμένα στο μυαλό του (δεν είναι εδώ να τα έχει ζήσει) αλλά εκείνο το "Η εικόνα αυτής της λοιδορίας με έκανε να σιχαθώ και με σόκαρε, με ξενέρωσε. Ο τύπος που ανέβηκε με το κράνος με φόβισε. Ο Νταλάρας όμως δεν έφυγε ούτε τότε, παρ' ότι ίσως να παιζόταν η σωματική του ακεραιότητα. Αυτή η εικόνα μου θύμισε Χριστό στο μυστικό δείπνο και στο Γολγοθά, παρ' ότι απεχθάνομαι όλες τις θρησκείες. Τον θαύμασα." λέει αρκετά. Βέβαια τα σχόλια απο κάτω είναι εντελώς αλλού αλλά κάπως έτσι νομίζω με τη στάση του ο Νταλάρας κερδίζει ξανά και σταθερά πόντους. Γιατι το λέει η ψυχούλα του. http://www.enikos.gr/various/21438,Me_ekanan_na_ton_yposthrizw.html 3 people like this Quote Share this post Link to post Share on other sites
Posted March 30, 2012 · Report post O Eλένη Τσαλιγοπούλου σε συνέντευξή της στον "ορφέα" λέει τα εξής: Ελένη συνέβησαν ορισμένα έκτροπα πριν λίγες μέρες στις εμφανίσεις του Γιώργου Νταλάρα. Έναν άνθρωπο τον οποίον έζησες, αλλά περισσότερο θα ήθελα αν κι εσύ πραγματικά το θέλεις να μου πεις την άποψή σου, τη θέση σου σχετικά με όλα αυτά που συνέβησαν, τα οποία βέβαια δε δοξάζουν τον πολιτισμό και τη δημοκρατία μας, αλλά και την άποψή σου ως καλλιτέχνης πλέον του χώρου γι΄αυτά που συνέβησαν. Ε.Τ.: Κοιτάξτε. Ο Γιώργος Νταλάρας είναι ένας σταρ εδώ και πάρα πολλά χρόνια. Αυτό σημαίνει ότι έτσι κι αλλιώς είναι στο μάτι του κυκλώνα. Επίσης είναι ένας άνθρωπος, ο οποίος είναι και πολιτικό πρόσωπο, όλα αυτά τα χρόνια, σχεδόν από τη στιγμή που ξεκίνησε να τραγουδάει, με όλα αυτά τα υπέροχα τραγούδια του Λοΐζου και όχι μόνο, του Θεοδωράκη και πάει λέγοντας. Οπότε όλες αυτές οι αλλαγές που συμβαίνουν, βρίσκουν έναν καλλιτέχνη σχετικά μπερδεμένο, μάλιστα έναν τόσο αγαπητό καλλιτέχνη που βεβαίως τα τελευταία χρόνια είναι διφορούμενη η αγάπη του κόσμου. Από τη μια μεριά τον αγαπάει πολύ, αλλά από την άλλη μεριά πάρα πολύ εύκολα μπορεί και τον κρίνει και τον κριτικάρει και τον θάβει και όλο αυτό το πράγμα. Από τη μια πλευρά μπορώ να πω ότι καταλαβαίνω την οργή κάποιων ανθρώπων, αλλά από την άλλη μεριά δεν καταλαβαίνω με τίποτε όλη αυτή τη βία, την τόσο έκφυλη, θρασύτατη βία. Να πετάξει κάποιος κάτι σε έναν τραγουδιστή, που πάει να κάνει κάτι, χωρίς να το καρπωθεί οικονομικά. Το θεωρώ μεγάλη ασέβεια απέναντι σε έναν άνθρωπο που έχει δώσει τουλάχιστον όλη του τη ζωή στη μουσική και μάλιστα στη μουσική που πανηγύρισε για πολλά χρόνια όλος αυτός ο κόσμος. Ένας καλλιτέχνης όπως ο Γιώργος Νταλάρας, ο οποίος έχει βγει πολλές φορές εκτός Ελλάδας, έχει κάνει συναυλίες, έχει έρθει κοντά στον κόσμο. Ε.Τ.: Μα δύο γενιές μεγάλωσαν με τα τραγούδια του Γιώργου Νταλάρα. Και επίσης θεωρώ ότι μερικές φορές δεν πρέπει να μας νοιάζει τι ακριβώς είναι ο κάθε καλλιτέχνης, γιατί ξέρουμε πολύ σημαντικούς καλλιτέχνες που η προσωπικότητά τους δεν ταίριαζε με το μεγαλείο της τέχνης τους. Αυτό που κρίνουμε έχει να κάνει με την τέχνη που παράγει και όχι με το χαρακτήρα, γιατί μπορώ να σας πω ότι γνωρίζω πάρα πολύ κόσμο μέσα σ΄αυτή τη δουλειά, όλοι οι άνθρωποι είναι πολύ περίεργοι. Κι εγώ. Νομίζω όλοι οι άνθρωποι που ασχολούνται με μία εμμονή, γιατί η εμμονή από μία μεριά είναι καλή, από την άλλη δεν είναι καλό πράγμα, οι εμμονές μας κάνουν να χάνουμε ένα κομμάτι της αληθινής ζωής. Οπότε γνωρίζοντας όλο αυτό τον κόσμο ξέρω ότι όλοι μας έχουμε κι από ένα θέμα να λύσουμε, ένα θέμα άλυτο εδώ και χρόνια. Οπότε σίγουρα δε μπορώ να πάρω θέση για το χαρακτήρα κανενός ανθρώπου, κανενός τουλάχιστον καλλιτέχνη γιατί γι’ αυτό μιλάμε αυτή τη στιγμή. Απαράδεκτο γενικά ότι συνέβη. Quote Share this post Link to post Share on other sites
Posted March 30, 2012 · Report post Ωραία... δέχομαι το καταλαβαίνω την οργή του κόσμου, μου αρέσει και το δεν καταλαβαίνω αυτή τη βία κλπ. Το κομμάτι που αποφεύγει να πάρει θέση για τον χαρακτήρα του Γιώργου δεν μου αρέσει καθόλου. Βγάζει την ουρίτσα της απέξω ή μου φαίνεται; δεν θα έπρεπε να εξηγήσει αφού τον έχει ζήσει κιόλας κάποια πράγματα; Το κρατάω ουδέτερη στάση και προσπαθώ να μην εκνευρίσω τον κόσμο αλλά να μην πω και κακία δεν είναι καθόλου του γούστου μου. Κρίμα γιατι θυμάμαι τον καιρό που μας τη σύστηνε απο σκηνής ο Γιώργος ως την ¨Ελενίτσα απο τη Θεσσαλονίκη" ή την "Ελενίτσα μας". Τελικά η πολύ κουλτούρα μάλλον αδυνατίζει τη μνήμη. 3 people like this Quote Share this post Link to post Share on other sites
Posted March 30, 2012 · Report post Ναι αλλά πρέπει σε αυτή την υπόθεση τελικά να δεχτούμε ότι υπάρχουν και φίλοι και συνεργάτες που διαφωνούν σε κάποια πράγματα μαζί του και ψάχνουν τρόπο να το πουν. Και να σκεφτούμε και κάτι: όλοι όσοι απαντούν σε ερωτήσεις στα πλαίσια κάποιας συνέντευξης έχουν δει/διαβάσει ελάχιστα πράγματα σε σχέση με εμάς ή όλους όσους "ενεπλάκησαν" σε αυτή την υπόθεση είτε βλέποντας τα φασιστοειδή είτε διαβάζοντας διάφορα στο ίντερνετ. Αυτό βέβαια δε τους δικαιολογεί όταν κάνουν βαρυσήμαντες αρνητικές δηλώσεις. Στην περίπτωση όμως της Τσαλιγοπούλου, πιστεύω ότι δεν είναι και τόσο τραγικά όσα διαβάζουμε παραπάνω... 1 person likes this Quote Share this post Link to post Share on other sites
Posted March 30, 2012 · Report post Eτσι ειναι δυστυχως Νατασα.Αμ ο αλλος ο κυριος Ανδρέου (Ο αντρας της αν δεν κανω λάθος..) που καποτε ο θείος κοντεψε να παρεξηγηθει με τον κ.Λ.Παπαδοπουλο (στο "Μη μιλάς") για την πάρτη του προκειμενου να του σταθει στα πρωτα του δυσκολα οπως και να το κανουμε βηματα...που είναι;;;;Μια γνωμη μια υποστηριξη ΤΙΠΟΤΑ ετσι για τους τυπους...δεν αξιζει ο Γιωργος για εσας βρε αχαριστα ατομα..;; Που τουλαχιστον εσεις θα πρεπε νερο στο ονομα του να πινεται.. Αντε και τα πηρα απογευματιατικα.. 2 people like this Quote Share this post Link to post Share on other sites
