Apostolis

Είπαν για τον Γ.Νταλάρα...

1,091 posts in this topic

Ας δούμε τι λέει και η ’λκηστις Πρωτοψάλτη στο μικρό σημείωμα που βρίσκεται στο εσώφυλλο του cd "’λκηστις Πρωτοψάλτη-Απέναντι" (συλλογή με παλιές ηχογραφήσεις της) που εκδόθηκε από το "Δίφωνο" μαζί με το τεύχος Νο 29.

"Μάμπο Μπραζιλέιρο".

"Ένα κομμάτι που από μόνο του , ούτως ή άλλως, είχε γράψει εκπληκτική ιστορία με τη Σπεράντζα Βρανά στην ταινία...(σ.σ."Η ωραία των Αθηνών").Το είχα ήδη χορέψει πολλές φορές εκτός σκηνής όταν ο Γιώργος Νταλάρας μου προτείνει να το ξανακάνουμε με έναν σύγχρονο τρόπο στα Latin του.Τότε, μάλιστα, τη στιγμή που μου το προτείνει, εγώ ετοιμάζομαι να φύγω για περιοδεία με τη Χαρούλα Αλεξίου στην Αμερική και δεν προλαβαίνω. "Αν μπορείς να με περιμένεις", του λέω. Και πραγματικά...Με περίμενε 45 μέρες.Τον ευχαριστώ".

Share this post


Link to post
Share on other sites
Όσον αφορά το θέμα του βιβλίου του Μανώλη Ρασούλη αφού πρώτα ζητήσω συγγνώμη για τη μικρή αναστάτωση, και αφού σχεδόν τέλειωσα την ανάγνωσή του , σκέφτηκα πως μάλλον είναι καλύτερο να μην μπουν σ'αυτό το topic όλες αυτές οι απόψεις, γιατί μόνο αναστάτωση τελικά θα προκαλέσουν.

Βέβαια θα περίμενα περισσότερες γνώμες εκτός από των 7-8 ατόμων που εξεδήλωσαν τη θετική ή αρνητική τους γνώμη.

Το σημαντικότερο όμως στοιχείο που με αποτρέπει είναι πως τελικά ο Ρασούλης,όπως φαίνεται από τα γραπτά του, θεωρεί υπεύθυνους για όλα τα κακώς κείμενα στην Ελληνική μουσική πραγματικότητα , τον Νταλάρα και τον Μάτσα.

Οι αναφορές του στο βιβλίο είναι πολύ περισσότερες απ'αυτές που είχα διαβάσει στην αρχή. Και μόνο το γεγονός ότι στις περισσότερες τον αποκαλεί "ο ακατανόμαστος", νομίζω πως είναι αρκετό έτσι ώστε να αποτρέψει την παράθεση των αποσπασμάτων σ'αυτό το site.

Όποιος φίλος θέλει πάντως , το βιβλίο είναι στη διάθεσή του...

Θα παραθέσω μόνο ένα μικρό απόσπασμα, στο οποίο πιστεύω πως δεν υπάρχει κάτι προσβλητικό.

Το μικρό αυτό σημείωμα βρίσκεται κάτω από τους στίχους του τραγουδιού "Οι κυβερνήσεις πέφτουνε μα η αγάπη μένει".

"Ηχογραφώντας αυτό το άσμα ο τραγουδιστής Νταλάρας το είπε 40 φορές για το πει υπερτέλεια.Τότε του είπα χαριτολογώντας ότι τόσες φορές που τό'πες , άντε θα γίνει κάνας σεισμός.Εκείνο το βράδυ έγινε ο μεγάλος σεισμός στην Αθήνα , που συγκλόνισε τη Στερεά Ελλάδα και έπαψε να'ναι στερεά".

Αχαχαχαχαχα!!! :lol: :lol: :lol: :lol: :lol: Είναι θεός ο Ρασούλης.

Λοιπόν, πέρα από την πλάκα, πιστεύω και εγώ οτι τελικά θα ήταν υπερβολικό να βάζαμε όλες αυτές τις κακοήθειες του Ρασούλη, εφόσον το μόνο που κάνει είναι να μιλάει άσχημα σε όλο το βιβλίο του. Πολύ σωστά επεσήμανες οτι όποιος φίλος θέλει, ας το αγοράσει.

Του κάναμε και διαφήμιση του Ρασούλη.. κατάλαβες? :music:

Share this post


Link to post
Share on other sites
Πολύ σωστά επεσήμανες οτι όποιος φίλος θέλει, ας το αγοράσει.

Δεν κατάλαβες ....Όταν έγραψα πως το βιβλιο είναι στη διάθεσή του δεν εννοούσα να το αγοράσει.

Να του το δανείσω εννοούσα... :music:

Όχι να του κάνουμε και "τιράζ" ...(που λέει κι η EKOSTEL)... :lol:

Share this post


Link to post
Share on other sites

Κάποιοι, κατακρίνουν τον Γιώργο Νταλάρα ως "κατεστημένο" στο χώρο του ελληνικού τραγουδιού κι ως άνθρωπο, γενικότερα, του ... "συστήματος".

Μια διαφορετική άποψη εκφράζει ο Λαρεύντης Μαχαιρίτσας, σε πρόσφατη συνέντευξή του, στην εφημερίδα "ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΟΣ ΠΟΛΙΤΗΣ"(αριθμ. φύλλου 9, σελ. 22, 23-29/11/2006) :

ΕΡΩΤΗΣΗ : Οι λεγόμενες "μουσικές ακαδημίες", τα ριάλιτι, που "βγάζουν" νέους τραγουδιστές, πως σας φαίνονται ;

ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΛΑΥΡΕΝΤΗ ΜΑΧΑΙΡΙΤΣΑ :

"Δεν φταίνε τα παιδιά που βγαίνουν σήμερα και κάνουν αυτό που κάνουν. Είναι ένα κόλπο. Φοράει ένα δερμάτινο παντελόνι κάποιος, βάζει και ένα σκουλαρίκι και ως ωραίος τυπάκος κάνει καριέρα για κάνα δυο χρόνια, του πίνουν το αίμα και μετά φεύγει και έρχεται άλλος. Καριέρα θέλουν να κάνουν και λογικό είναι. Το σύστημα είναι αδηφάγο και λειτουργεί έτσι. Ούτε άλλο Νταλάρα θέλει το σύστημα, ούτε Μητροπάνο, ούτε Γαλάνη, ούτε Αλεξίου. Θέλει ανθρώπους αναλώσιμους, να βγαίνουν και να φεύγουν".

Υ.Γ.

Από κεκτημένη ταχύτητα μπήκε αυτή η αναφορά, εδώ, στο τόπικ με τα παλιά περιοδικά. Όποια/όποιος γνωρίζει ας το μεταφέρει στο τόπικ με την αποδελτίωση του Τύπου.

Share this post


Link to post
Share on other sites

Αναφερόμαστε σε αυτό το topic σε όσα είπαν άλλοι για τον Γ.Νταλάρα. Θεωρώ σκόπιμο να αναφέρω κάτι που είπε ο ίδιος ο Γ.Νταλάρας -σε συνέντευξή του το 1984- όταν ρωτήθηκε για τον Ρασούλη και τις ιστορίες του. Είπε ,λοιπόν, το εξής αμίμητο και υπέροχο:

''Ο Νταλάρας ρασουλιές δεν σηκώνει...''

Και η άποψή μου η γνωστή και βαρετή: ''Όχι να του κάνουμε του Ρασούλη και τιράζ!!'' :music: :lol: Πάντως είχε γέλιο το σχετικό με τον σεισμό.

Share this post


Link to post
Share on other sites

Πασχάλης

Περιοδικό "Πίστα"

Συνέντευξη στην Λαμπρινή Γεωργίου

12 Μαρτίου 1997

-Αν έρθουμε στον ελληνικό χώρο υπήρχε κάποιο είδωλο για σας;

Είδωλο δεν θα έλεγα. Αλλά θαυμασμός για καλλιτέχνες που κρατάνε πολλά χρόνια στο χώρο με καριέρα μεγάλη και συνεπή, ναι. Αγαπώ τη Χαρούλα Αλεξίου. Μ' αρέσει σαν ερμηνεύτρια ψυχής. Παραδέχομαι την πορεία του Γιώργου Νταλάρα. Σέβομαι τους καλλιτέχνες που έχουν μια συνέπεια στην καριέρα τους. Δεν μου αρέσουν οι καλλιτέχνες που για λόγους εμπορικότητας, πηδάνε από το ένα είδος στο άλλο και πάνε όπου μυρίζουν λεφτά. Αυτοί για μένα δεν χαίρουν καμιάς εκτίμησης.

http://www.pascalis.gr/Pista1.htm

Στην συνέντευξη αναφέρει τον Γ.Νταλάρα και άλλες 2-3 φορές ακόμα.

Share this post


Link to post
Share on other sites

Μιχάλης Κουμπιός

Ραδιοτηλεόραση - 7 Δεκέμβρίου 2006

Ερώτηση: Πως είναι να συνεργάζεται κανείς στενά με τον Γιώργο Νταλάρα;

Μιχάλης Κουμπιός: Ο Γιώργος Νταλάρας είναι ένας πολύπλευρος άνθρωπος.Δεν εξαντλείται η προσωπικότητά του στο ότι είναι ένας πολύ καλός τραγουδιστής.Είναι ανήσυχος και πάντα με ψηλα σηκωμένες τις κεραίες του.Είναι εργασιομανής, τελειομανής.Ένας κρυφός ρομαντικός άνθρωπος που πιστεύει βαθιά μέσα του πως με ένα καλό τραγούδι μπορείς ν'αλλάξεις τον κόσμο.Δίνει έναν απίστευτο αγώνα ζωής.Όταν σ'αρέσει η δουλειά και μπορείς να αντέξεις τους έντονους ρυθμούς της, τότε, παρακολουθώντας τον και μόνο, έχεις να πάρεις ένα σωρό πράγματα.

Share this post


Link to post
Share on other sites

ΣΤΑΥΡΟΣ ΚΟΥΓΙΟΥΜΤΖΗΣ

Αναφερόμενος για τον Γιώργο Νταλάρα :

- "... Πρόκειται για μια φωνή με μεγάλη ευαισθησία, λυρισμό, τεχνική και προπαντός γνησιότητα.".*

- "...ο Γιώργος υπήρξε ο πιο ιδανικός ερμηνευτής των τραγουδιών μου. Νομίζω ότι καλύτερα απ' τον Γιώργο δεν θα μπορούσε άλλος να τραγουδήσει τα τραγούδια μου.".**

Από το βιβλίο, Σταύρος Κουγιουμτζής "Χρόνια σαν βροχή", εκδ. ΙΑΝΟΣ ο μελωδός, Θεσσαλονίκη 2005

*σελ. 100

** σελ. 219

Share this post


Link to post
Share on other sites

Συνέντευξη του Χρήστου Νικολόπουλου στην εφημερίδα ''Φιλελεύθερος''.

9 Ιουλίου 2006

Συνεργαστήκατε με τις μεγαλύτερες φωνές της Ελλάδας. Με φωνές-θρύλους. Ποια συνεργασία σας είναι πιο κοντά στην καρδιά σας;

Είμαι πολύ δεμένος με τον Γιώργο Νταλάρα. Είναι ένας από τους αδελφικούς μου φίλους. Του χρωστάω πάρα πολλά, διότι όταν έφυγα από το χωριό μου, δεν ήξερα τίποτα. Ήμουν ένα απλό παιδί. ’βγαλτο. Πολύ γρήγορα βρέθηκα δίπλα στον Γιώργο, ο οποίος έχει μια τρομερή δίψα να μάθει. Να διαβάσει, να γνωρίσει νέα πράγματα. Μου μετέδωσε έναν τρόπο ζωής για τον οποίο του είμαι ευγνώμων. Ακολούθησα κάποιες δικές του συνήθειες -όπως το να εργάζομαι σωστά. Να είμαι τελειομανής. Κατάλαβα ότι για να πετύχει κανείς, πρέπει να εργαστεί. Όλα αυτά τα κληρονόμησα από τον Γιώργο Νταλάρα! Τα καλύτερα δηλαδή πράγματα που έχω στη δουλειά και στη ζωή μου τα πήρα από εκείνον.

http://www.phileleftheros.com/main/main.as...d=357&id=421034

Share this post


Link to post
Share on other sites

Από την αυτοβιογραφία του Νίκου Ξανθόπουλου, με τίτλο: "Όσα θυμάμαι και όσα αγάπησα". Εκδόσεις ΑΓΚΥΡΑ. 2006.

Μ αρέσει ο Νταλάρας, η εργατικότητα, οι επιλογές του...

Share this post


Link to post
Share on other sites

ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΛΑΓΙΟΣ

"Κατά τη γνώμη μου ο Νταλάρας είναι ο πιο κοντινός τραγουδιστής, σαν φωνή και σαν ήθος(ήθος λαϊκό), για τον νεοέλληνα, από τη δικτατορία κι εδώ.".

*Από το βιβλίο : Δημήτρης Λάγιος, Ερωτική πρόβα στο θάνατο, εκδ. ΚΑΣΤΑΝΙΩΤΗ, Αθήνα 1996, σελ. 122.

Share this post


Link to post
Share on other sites

Μόλις βρήκα, ένα παρόμοιο topic που είχε φτιάξει ο soc πριν ..6 χρόνια!! Πόσο μπροστά είσαι ρε Soc!!! :razz::DThey said...

Αφού αυτό το topic όμως έχει περισσότερα posts και αφού το "They said..." ξεχάστηκε θαμμένο, λέω να το κλείσω και να μεταφέρω τα σημαντικά posts εδώ.

Οπότε, έχουμε:

--------------------------

31/5/2002 - Χρήστος Νικολόπουλος

www.pop-rock.gr

Ο Γιώργος Νταλάρας, το έχω ξαναπεί νομίζω, παρόλο που ορισμένοι τον κατακρίνουν πολλές φορές, αδίκως για μένα, αν κανείς πιάσει την ιστορία του θα δει ότι είναι ο άνθρωπος που έδωσε τους μεγαλύτερους αγώνες για το ελληνικό τραγούδι και ο άνθρωπος που προσέφερε τα περισσότερα στο ελληνικό τραγούδι και στην πατρίδα μας ως εκπρόσωπος καλλιτέχνης που κάνει συναυλίες στο εξωτερικό. Νομίζω ότι κανείς δεν μπορεί να κάνει αυτά που έκανε ο Νταλάρας, όσο και να προσπαθήσει. Δεν θα ξαναγεννηθεί κανένας Νταλάρας που να έχει αυτή την όρεξη για δουλειά που είχε, γιατί τώρα νομίζω ότι έχει "καλμάρει" λίγο. Μας εξόντωνε όλους. Δεν μπορούσαμε να αντέξουμε τον τρόπο που δούλευε αυτός. Δεν νομίζω ότι θα υπάρξει άλλος που θα μπορεί να δουλέψει με τον τρόπο που δουλεύει αυτός. Για αυτούς τους λόγους και για τη φωνή που διαθέτει και για το ταλέντο του, νομίζω ότι είναι ο άνθρωπος που προσέφερε τα περισσότερα στο ελληνικό τραγούδι.

http://www.pop-rock.gr/music/_MAGAZINE/art...=1706&View=True

Share this post


Link to post
Share on other sites

Δεν ξέρω αν πρέπει να μπει σε αυτό το topic ίσως επειδή είναι κριτική

ανθρώπου που δεν ανήκει στον καλλιτεχνικό πολιτικό ή δημοσιογραφικό

χώρο.

Πρωϊ πρωϊ σήμερα, έχω ανοίξει τη Βαβέλ μου (Η/Υ) όπου φαίνεται σε πρώτο πλάνο ο θείος και σιγοτραγουδώ ένα τραγούδι του που εκείνη την ώρα ακούγεται στο ραδιόφωνο (Καλωσόρισμα).

Στο γραφείο μπαίνει ο Διευθυντής ενός μεγάλου Κ.Ε.Κ. της Αθήνας, βλέπει

και ακούει τον θείο και μου λέει:

Διακρίνω έναν ψιλοθαυμασμό για τον Νταλάρα;;;;

(Χαζή ερώτηση) και συνεχίζει.

"Σέβομαι και εκτιμώ απεριόριστα την δουλειά του αν και δεν είναι ο πιό αγαπημένος μου τραγουδιστής...

Όμως τον θεωρώ πάνω από όλα τρομερό επαγγελματία και γι' αυτό τον θαυμάζω...

Πριν από καιρό, δόθηκε στη Σύρο μια συναυλία από ερασιτεχνικά γκρουπάκια. Το στήσιμο των ηχητικών εγκαταστάσεων είχε αναλάβει προσωπικά ο Νταλάρας.

Ήταν νωρίς το απόγευμα -γύρω στις 5:00- ένα ιδιαίτερα ζεστό καλοκαιρινό απόγευμα και ο Νταλάρας αψηφώντας τη ζέστη επί μιάμιση ώρα έδινε οδηγίες χωρίς να λογαριάζει ζέστη ή κούραση ώστε το αποτέλεσμα να είναι -όπως πάντα- τέλειο.

Σημειοτέον ότι η συναυλία ήταν δωρεάν και ο ίδιος είχε αναλάβει τα του ήχου αφιλοκερδώς...

Τον έβγαλα λοιπόν φωτογραφίες για να δείχνω στους μαθητές μου

αλλά και σε άλλους επαγγελματίες τι σημαίνει να αγαπάς τη δουλειά σου

και να δίνεις τον καλύτερό σου εαυτό ακόμη και όταν δεν υπάρχει προσωπικό όφελος (τουλάχιστον άμεσο)...

Πώς ξεχωρίζει ο ερασιτέχνης επαγγελματίας από τον επαγγελματία"

Πάλι ακούω Νταλάρα... Σας αφήνω να τον απολαύσω!

Share this post


Link to post
Share on other sites
Πριν από καιρό, δόθηκε στη Σύρο μια συναυλία από ερασιτεχνικά γκρουπάκια. Το στήσιμο των ηχητικών εγκαταστάσεων είχε αναλάβει προσωπικά ο Νταλάρας.

Είναι μια απ' τις στιγμές που έχω κολλήσει και δεν ξέρω τι να πω! Αλλά δε μπορώ να το αφήσω ασχολίσαστο! Θα πω μόνο αυτό:

:razz::wow:B)B):rolleyes::rolleyes:

:razz::D:D:razz::razz::razz:

Πώς να μη τον θαυμάζεις αυτόν τον ’νθρωπο;;;

Share this post


Link to post
Share on other sites

Ωραία η ιστορία σου Juanita και χαίρομαι που την μοιράστηκες μαζί μας.

Απλά προτείνω να γράφουμε σε αυτό το topic μόνο απόψεις ανθρώπων που γράφτηκαν στον τύπο και είναι άμεσα επαληθεύσιμες από οποιονδήποτε. Δηλαδή μην αρχίσουμε να μεταφέρουμε ιστορίες και απόψεις, που δεν μπορούν να επαληθευτούν, απλά ανατρέχοντας στην πηγή του κειμένου.

Share this post


Link to post
Share on other sites

Παραθέτω όλη την σελίδα, γιατί είναι δύσκολο να απομονώσω προτάσεις και μεμονωμένες απόψεις.

Ο Κώστας Γανωσέλης για τον Γ.Νταλάρα

Echo & Artis Nr.5

post-1-28136-Ganoselis_1.jpg

Σε ευχαριστούμε πολύ ’ννα!! :D:D:blush:

Share this post


Link to post
Share on other sites

Στο νέο τεύχος του περιοδικού "Αυλαία" της Θεσσαλονίκης η τραγουδίστρια Μαρία Φωτίου σε συνέντευξή της αναφέρει τα εξής:

"Tώρα που μπαίνει το καλοκαιράκι θα κάνουμε εμφανίσεις ανά την Ελλάδα με τον Μανώλη Χατζημανώλη και τον Θωμά Κοροβίνη και θα ήθελα πολύ να ξανασυναντηθώ καλλιτεχνικά με τον Γ.Μαρκόπουλο και τον Γ.Νταλάρα από τους οποίους έχω αποκομίσει μεγάλες συγκινήσεις".

Share this post


Link to post
Share on other sites

Σε συνέντευξή του στον καινούργιο Μετρονόμο ο Τόλης Χάρμας συνθέτης , μπουζουξής και τραγουδιστής, ο οποίος συνεχίζει σήμερα , σε ηλικία 89 ετών, να παίζει και να τραγουδά σε μαγαζιά της Αθήνας, λέει τα εξής:

Eρ: Γνωρίσατε και τον Γιώργο Κάβουρα;

Τ.Χ: Τον εγνώρισα αλλά δε συγκρίνεται ο Ρούκουνας με τον Κάβουρα, ο Ρούκουνας ήταν παρασάγγας καλύτερος.Από τους μεταπολεμικούς, ο Τσαουσάκης, λαικός τραγουδιστής , πολύ σπουδαίος! Από τους μεταγενέστερους δεν με πειράζουν...Για τους σημερινούς θα πω και για τον Γιώργο Νταλάρα, τον εκτιμώ γιατί είναι εργάτης, δουλεύει πολύ, αυτό είναι σημαντικό.Ο Μανώλης Μητσιάς...Να μην ξεχάσουμε τον Γρηγόρη Μπιθικώτση.

Share this post


Link to post
Share on other sites

Η Κατερίνα Στανίση, στην εκπομπή της Δρούζα, την περασμένη εβδομάδα:

''Ο Νταλάρας, για μένα, ήταν σαν αδελφός. Μου στάθηκε πάρα πολύ-εκείνη την περίοδο- με την μεγάλη πείρα που είχε. Ήταν ένα χέρι που σε έπαιρνε και σε πήγαινε στον ουρανό!''

Στην ερώτηση για το τι ξεχωριστό έχει: ''Κανείς δεν τόχει βρει!''

Όταν της τηλεφώνησε -πρώτη φορά- ο ίδιος για να συνεργαστούν, εκείνη νόμιζε πως της έκανε κάποιος φάρσα. Μόνο όταν ξανατηλεφώνησε το συνηδειτοποίησε πως ήταν -όντως- εκείνος. Η αντίδρασή της; Της κόπηκαν τα πόδια.

Και κάτι ακόμα για να δούμε πιο ανάγλυφα πώς λειτουργεί ο χώρος της σημερινής δημοσιογραφίας:

'' Έδωσα πριν λίγο καιρό συνέντευξη σε κάποιο περιοδικό. Μίλησα για στιγμές της επαγγελματικής και προσωπικής μου ζωής. Ο δημοσιογράφος-αργότερα- μου είπε πως ήταν από τις πιο συγκινητικές συνεντεύξεις αλλά ο αρχισυντάκτης δεν θα με προβάλλει στο εξώφυλλο. Γιατί; Γιατί η Στανίση δεν παραπονέθηκε για κανέναν και ούτε είπε πως δεν χωνεύει συνάδελφό της π.χ. Και δηλαδή ποιον να πω πως δεν χωνεύω; Ας πούμε τον Νταλάρα, μου απαντά. Τρελάθηκα! Εγώ δεν έχω πει κακό για άλλους που με έχουν πειράξει και θα πω για τον Νταλάρα που με βοήθησε κιόλας;;;!! Να μην με βάλετε και καθόλου εξώφυλλο, αν είναι έτσι!''

Share this post


Link to post
Share on other sites

ΚΩΣΤΑΣ ΜΥΛΩΝΑΣ

(από την τρίτομη "Ιστορία του ελληνικού τραγουδιού", εκδ. ΚΕΔΡΟΣ)

"Προς το τέλος της δεκαετίας του '60 εμφανίζονται μερικοί νέοι τραγουδιστές, πολλά υποσχόμενοι, που η φωνή τους και το ταλέντο τους είναι προυπόθεση για μεγάλη καριέρα και υψηλές ερμηνευτικές επιδόσεις.

Ανάμεσα σ' αυτούς ξεχωρίζει ο Γιώργος Νταλάρας, ο οποίος συνδέει το ξεκίνημά του με τα τραγούδια του Σταύρου Κουγιουμτζή. Ήταν ιδανικό το σμίξιμο της μουσικής του Κουγιουμτζή με τη φωνή του Νταλάρα και δημιούργησε ένα αξιοθαύμαστο ηχητικό αποτέλεσμα, το οποίο τεκμηριώνει την άποψη ότι ο τραγουδιστής μπορεί με την ερμηνεία του να παίξει πρωτεύοντα ρόλο στη διαμόρφωση του ύφους ενός συνθέτη ή, το αντίθετο, η μουσική ενός συνθέτη να καθορίσει αποφασιστικά το ύφος της ερμηνείας του τραγουδιστή. Από τη συνεργασία, λοιπόν, αυτή όσο τυχερός στάθηκε ο Κουγιουμτζής, άλλο τόσο και περισσότερο ευνοήθηκε ο Νταλάρας. ’λλωστε, αυτό είναι κάτι που έχει συμβεί σε πολλές περιπτώσεις συνθετών και ερμηνευτών.

Στην καριέρα του Νταλάρα, ο οποίος μέχρι το τέλος της δεκαετίας του '60 ερμήνευε, σχεδόν αποκλειστικά, τραγούδια του Κουγιουμτζή, είχε προδιαγραφεί πολύ νωρίς η ανοδική πορεία, που θα του εξασφάλιζε αργότερα μια από τις πρώτες θέσεις ανάμεσα στους τραγουδιστές του καιρού του και θα του χάριζε ένα μεγάλο όνομα με πανελλήνια απήχηση κι αποδοχή. Η θαυμάσια λαϊκή φωνή του, με το ξεχωριστό κι ιδιότυπο ηχόχρωμά της, και οι καταπληκτικές ερμηνείες του, τον έφεραν στην κορυφή της επιτυχίας.". *

________________________________________________________

"Ο Γιώργος Νταλάρας, επηρεασμένος από το ύφος και τη σχολή της φωνής του Γρηγόρη Μπιθικώτση, ξεκίνησε - όπως είπαμε και στο δεύτερο τόμο - προς το τέλος της δεκαετίας του '60 με τις καλύτερες προυποθέσεις για μια σταδιοδρομία που οι διαστάσεις της άρχισαν πια να φαίνονται λίγα χρόνια αργότερα.

Στη δεκαετία του '70, οι αλλεπάλληλες επιτυχίες του τον φέρνουν στην κορυφή της επικαιρότητας και του εξασφαλίζουν την πανελλήνια αποδοχή. Η τεράστια φήμη που απέκτησε ο τραγουδιστής αυτός δεν οφείλεται μόνο στην αξία της φωνής του ή στις μεγάλες ερμηνευτικές του δυνατότητες, αλλά και στις ορθές του επιλογές, τη μέθοδο γενικά που ακολούθησε στη δουλειά του, καθώς και τις ακαταπόνητες προσπάθειες τις οποίες κατέβαλε για να φτάσει στο σημείο αυτό.

Εκείνο που πρέπει να τονίσουμε ιδιαίτερα για το Γιώργο Νταλάρα είναι ότι κατόρθωσε να κερδίσει την αναγνώριση και την προτίμηση τόσο της τάξης των φοιτητών και των διανοουμένων, όσο και της μεγάλης λαϊκής μάζας. Προσπάθησε να δώσει στην όλη παρουσία και δραστηριότητά του ένα χαρακτήρα κοινωνικό και ιδεολογικό χωρίς όμως να το πετυχαίνει πάντα με την ίδια συνέπεια.

Στη δεκαετία του '70 συνεργάστηκε με μερικούς από τους κορυφαίους μας συνθέτες, αλλά αγκάλιασε επίσης ένα μέρος από τη δουλειά κάποιων νεότερων τραγουδοποιών, βοηθώντας έτσι το ξεκίνημά τους.

Το άστρο του Νταλάρα μεσουρανεί στη δεκαετία του '80, όπου είναι και η περίοδος της μεγάλης ακμής του.". **

-

* τόμος 2 (1960-1970), σελ. 277

** τόμος 3 (1970-1980), σελ. 368-369

Share this post


Link to post
Share on other sites

Ο Μ.Χατζηγιάννης στο ένθετο της εφημερίδας ''Το ’ρθρο'' (17-6-07):

''... Ξεκινάω από το σημαντικότερο, που ήταν η επιθυμία μου να συνεργαστώ με τον Γιώργο Νταλάρα. Ήταν το μεγαλύτερό μου πρότυπο σαν τραγουδιστής, οπότε η στιγμή της συνεργασίας μαζί του ήταν μοναδική. Ήταν ωστόσο ένα πείραμα και για τους δυο μας. Να γράψω εγώ για τον Νταλάρα ως πιο λαϊκό και παλαιότερο τραγουδιστή και αυτός να τραγουδήσει κάτι καινούργιο και διαφορετικό. Ο Γιώργος μου ζήτησε να μην μπω καθόλου στα δεδομένα τα δικά του και μάλιστα ήθελε να βρίσκομαι μαζί του κατά τη διάρκεια της ηχογράφησης και στα δυο κομμάτια που του έγραψα για να τα ερμηνεύσει όπως θα τα τραγουδούσα εγώ. Μου ζήτησε μάλιστα να του ετοιμάσω νωρίτερα δυο demo με τη δική μου φωνή, ώστε να τα ακούσει και κάπως να πατήσει πάνω. Νομίζω μάλιστα ότι είναι πάρα πολύ κοντά σε εμένα. Είναι ωραίο να βλέπω τον Νταλάρα και κάπως διαφορετικά.''

Και από τις ''Συναντήσεις'' του Λ.Παπαδόπουλου(Β΄Μέρος), εχτές:

''Ο Γιώργος, κατά την διάρκεια της περσινής μας περιοδείας στην Β.Αμερική, μου είπε πως θα πάμε με αυτοκίνητο από Ν.Υόρκη στην Βοστώνη, γιατί ήθελε να μου μιλήσει. Μου έκανε, λοιπόν, ένα πολύ-πολύ εμπεριστατωμένο σεμινάριο-μάθημα για το πώς πρέπει να λειτουργεί και να συμπεριφέρεται ένας τραγουδιστής.'' Κι έδειχνε να χαίρεται πολύ και μόνο που θυμόταν το περιστατικό ο Χατζηγιάννης.

Share this post


Link to post
Share on other sites

Aπό συνέντευξη του δεξιοτέχνη του μπουζουκιού Κώστα Παπαδόπουλου στον Πάνο Γεραμάνη, η οποία δημοσιεύεταιο στο βιβλίο-αφιέρωμα στον Γεραμάνη "Η ζωή μου ένα τραγούδι".Δυστυχώς δεν αναγράφεται η ημερομηνία της συνέντευξης.

"Το τραγούδι σήμερα το στηρίζουν ο Νταλάρας και η Αλεξίου και άλλοι καλοί τραγουδιστές.Ωστόσο υπάρχει και μια ομάδα (μουσικοί και τραγουδιστές) από νέους ανθρώπους που είναι μια ηλιαχτίδα μέσα στο χάος:Μάλαμας, Περίδης, Αλκίνοος Ιωαννίδης, Τσαλιγοπούλου, Κανά, Ανδρεάτος, Θαλασσινός, Μουτσάτσου κ.α. Είναι νέοι άνθρωποι που αποκαθιστούν μια ισορροπία μέσα στο χάος".

Share this post


Link to post
Share on other sites

Από συνέντευξη του Βαγγέλη Περπινιάδη στον Πάνο Γεραμάνη, η οποία δημοσιεύεται στο βιβλίο-αφιέρωμα στον Γεραμάνη "Η ζωή μου ένα τραγούδι".

Ο Βαγγέλης Περπινιάδης μας αφηγείται έναν πλούτο αναμνήσεων από την τριανταεπτάχρονη πορεία του στο τραγούδι.Ξεχωρίσαμε ένα περιστατικό με τον Γιώργο Νταλάρα.

"Με τους Νταράλα γνωριζόμαστε οικογενειακώς.Ο μπαμπάς του Γιώργου, ο Λουκάς ,ήταν φίλος και συνεργάτης με τον πατέρα μου.Εγώ ήξερα πολύ καλά τον Γιώργο και τον αγαπούσα.Τραγουδούσε από πολύ μικρός.Έκλεισα στούντιο για φωνοληψία , ημέρα Παρασκευή , 21 Απριλίου.Έτος 1967.Ώρα 10.30 το πρωί.Κάναμε πρόβες με τον Γιώργο Νταλάρα 10 μέρες πριν.Θα τραγουδούσε ένα ζειμπέκικο και ένα χασάπικο.Μου άρεσε πολύ η φωνή του .Ήταν κανταδόρικη.Κι από μικρός ο Γιώργος είχε σωστές βάσεις.Όταν ήρθε στο ραντεβού μας την 21η Απριλίου 1967, κατάλαβε κι αυτός πόσο δύσκολα ήταν τα πράγματα.Να φανταστείτε ότι εγώ ανέβαλα το ταξίδι μου για την Αμερική".

Share this post


Link to post
Share on other sites
..Όταν ήρθε στο ραντεβού μας την 21η Απριλίου 1967, κατάλαβε κι αυτός πόσο δύσκολα ήταν τα πράγματα...

Τελικά ο Νταλάρας πήγε στο studio εκείνη την ημέρα? Δεν του "έκλεισαν" τον δρόμο τα τανκς? :)

Share this post


Link to post
Share on other sites

Στην εκπομπή "Η εκπομπή" με το Νάσο Αθανασίου, στο Mega, η οποία ήταν αφιερωμένη στο Σταύρο Κουγιουμτζή , νομίζω ήταν γύρω στο 1995, ο Κουγιουμτζής αναφέρθηκε αρκετές φορές στη συνεργασία του με το Γιώργο Νταλάρα.

Αυτό που θυμάμαι τώρα είναι πως στο τέλος της εκπομπής αφού ευχαρίστησε τους στιχουργούς με τους οποίους συνεργάστηκε, ευχαρίστησε και τους τραγουδιστές λέγοντας:

"Ευχαριστώ πολύ όλους τους τραγουδιστές που τραγούδησαν τα τραγούδια μου , μα πιο πολύ ευχαριστώ τον έναν.Το Γιώργο Νταλάρα".

Share this post


Link to post
Share on other sites
Guest
You are commenting as a guest. If you have an account, please sign in.
Reply to this topic...

×   You have pasted content with formatting.   Remove formatting

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

Loading...