Sign in to follow this  
Followers 0
Agnie

Αχ χελιδόνι μου - Ach helidoni mou

73 posts in this topic

Όλα, ε;;;;

Τι να σου πω :)

Δε θυμάμαι και πολλά...

Μόνο τα δακρυγόνα στο Πολυτεχνείο που έφταναν μέχρι

τον ’γιο Λουκά (από τότε... έχω μια ψιλοευαισθησία στα χημικά)

Το Θείο μου που μπαινόβγαινε στη φυλακή:)

Και τον πατέρα μου που τον έτρεχαν να πολεμήσει στην Κύπρο...

Απίστευτες μέρες...

Share this post


Link to post
Share on other sites

Τα δακρυγονα του Πολυτεχνειου κι εγω τα θυμαμαι,στην Ομονοια,στο τρενο,που δεν ελεγε να φυγει και κοντευαμε να παθουμε ασφυξια...

Θυμαμαι κι αλλα απο την εποχη ''του γυψου'' αλλα δεν ειμαστε στο καταλληλο τοπικ :)

Σαν να εχουμε ξεφυγει εντελως σημερα :)

Share this post


Link to post
Share on other sites

Κορίτσια, νομίζω πως θα ήταν εξαιρετικά ενδιαφέρον να μας καταθέσετε τις μνήμες σας από εκείνες τις μέρες σε κάποιο topic στη Γενική συζήτηση.

Share this post


Link to post
Share on other sites

Αχ Χελιδόνι μου - Ο Γιώργος Νταλάρας τραγουδάει Μάνο Λοϊζο

mloizos_1.jpg

Ο Γιώργος Νταλάρας ήταν ένας από τους στενότερους συνεργάτες, φίλους και ταυτόχρονα από τους βασικούς ερμηνευτές των τραγουδιών του Μάνου Λοΐζου. Πολλά από τα σπουδαία τραγούδια του Μάνου Λοΐζου έχουν συνδεθεί με την φωνή του, τραγούδια όπως το «Αχ χελιδόνι μου», «Έχω έναν καφενέ», «Ήλιε μου σε παρακαλώ», «Μάνα δε φυτέψαμε» .

Σήμερα 70 χρόνια μετά την γέννηση του Μάνου Λοΐζου και 25 μετά τον θάνατο του, ο Γιώργος Νταλάρας συγκεντρώνει σε μια μοναδική έκδοση τις σημαντικότερες στιγμές της συνεργασίας τους και της φιλίας τους. Ένα διπλό cd προϊόν αγάπης και μνήμης, με 25 τραγούδια σταθμούς της πολύχρονης συνεργασίας τους.

Σ αυτά περιλαμβάνονται και 3 ανέκδοτες μέχρι σήμερα ηχογραφήσεις:

2 τραγούδια σε ποίηση Ναζίμ Χικμέτ και απόδοση Γιάννη Ρίτσου που αποτελούν ξεχωριστό ντοκουμέντο αφού είναι η πρώτη προσέγγιση από τον συνθέτη στην ποίηση του Ναζίμ Χικμέτ. Τις κιθάρες παίζουν ο συνθέτης, ο Γιώργος Νταλάρας και ο στενός συνεργάτης τους Χρήστος Νικολόπουλος.

Το πρώτο τραγούδι «Ταξιδεύοντας» ακούγεται για πρώτη φορά και προέρχεται από το προσωπικό αρχείο του Γιώργου Νταλάρα, ενώ «Το δίχτυ» έχει κυκλοφορήσει μόνο με την φωνή του Μάνου Λοΐζου στα «Γράμματα στην Αγαπημένη». Η τρίτη ανέκδοτη ηχογράφηση προέρχεται από το αφιέρωμα στον Λευτέρη Παπαδόπουλο στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών τον Ιούνιο του 2006 και είναι το «Μη με ρωτάς».

Όσο για τα περισσότερα από τα τραγούδια της έκδοσης αυτής προέρχονται από τις συλλογές «Σταθμός», «Θαλασσογραφίες», «Μέτοικος», «Να χαμε τι να χαμε», «Τα τραγούδια μου», «Συναυλία Αφιέρωμα στον Μάνο Λοΐζο, Ολυμπιακό Στάδιο 1985».

dalaras-web_1.jpg

Ο Γιώργος Νταλάρας στην συναυλία αφιέρωμα για τον Μάνο Λοΐζο το 1985 στο Ολυμπιακό Στάδιο σημειώνει:

«Αυτό που θυμάμαι πιο πολύ από τον Μάνο είναι η επιμονή του να βλέπει την ζωή και τους ανθρώπους με μια απίστευτη τρυφερότητα. Αυτό ήταν που τον έκανε ξεχωριστό στα μάτια μου, τα μάτια ενός παιδιού 18 χρονών τότε, που στο ξεκίνημα του είχε ανάγκη από αγάπη και βοήθεια. Τα πρώτα μου τραγούδια μου τα έδωσε γιατί του θύμιζα λέει φοιτητή! Και ως φοιτητή με σύστησε αργότερα στον Λευτέρη.

Ο Μάνος αγαπούσε πολύ τους φοιτητές, αγαπούσε τους απλούς ανθρώπους. Και τους νοιαζότανε. Ήταν αγνός και ευαίσθητος στους χτύπους της καρδιάς της Ελλάδας. Τους άκουγε προσεκτικά και τους έκανε τραγούδια, που έβγαιναν από την ψυχή του και έμπαιναν στη δική μας ψυχή.

Έτσι ο Μάνος έφυγε χωρίς να έχει τίποτα δικό του. Ούτε καν τα τραγούδια του. Γιατί δεν έγραφε ποτέ για τον εαυτό του. Πάντα για τους ανθρώπους. Γι αυτό και τα τραγούδια του είναι δικά μας.

Γιώργος Νταλάρας, Αθήνα, Σεπτέμβριος 1985»

Από το 1968, που ο Γιώργος Νταλάρας θα τραγουδήσει για πρώτη φορά Μάνο Λοΐζο μέχρι σήμερα τα τραγούδια του μεγάλου μας συνθέτη θα έχουν πάντα θέση στα προγράμματα του .

Στον Ορφέα το 83, στο Ολυμπιακό Στάδιο, το 83, το 85 και το 87, στο Αττικόν το 91, στην Ιερά οδό, 97 με 99, στο Ζυγό το 2002, στο Ηρώδειο, στο Μέγαρο Μουσικής και στις μεγάλες περιοδείες σε ολόκληρο τον κόσμο! Κάποιες απ αυτές τις εκτελέσεις, θα καταγραφούν ζωντανά και θα περάσουν στην δισκογραφία.

Αχ χελιδόνι μου

Ο Γιώργος Νταλάρας τραγουδάει Μάνο Λοΐζο

Μια συλλογή που έρχεται 25 χρόνια μετά την φυσική απουσία του δημιουργού, για να αποδείξει ότι τίποτα δεν είναι ο χρόνος, απέναντι στη δυναμική κάποιων επιλογών, κάποιων συνεργασιών, κάποιων μελωδιών, στίχων και ερμηνειών...

Μια συλλογή που ανήκει σε μια σειρά εκδόσεων και εκδηλώσεων που προγραμματίζονται αυτήν τη χρονιά με την επιμέλεια της αγαπημένης του κόρης Μυρσίνης Λοΐζου.

Β' Πρόγραμμα 103,7

http://www.deytero.gr/enimerosiDetails.asp?id=4465

Share this post


Link to post
Share on other sites

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΟ!!! :music::rolleyes::razz:

Από τη στήλη του Πέτρου Δραγουμάνου "Η αριθμητική των δίσκων" στο καινούργιο Δίφωνο.

"Ο Γιώργος Νταλάρας Τραγουδά Μάνο Λοίζο

Εικοσιτέσσερις συνθέσεις του Μ.Λοίζου με τη φωνή του Γ.Νταλάρα.Ηχογραφήσεις κυρίως της δεκαετίας του 1970.Οι στίχοι είναι του Λευτέρη Παπαδόπουλου (δώδεκα), Φώντα Λάδη (δέκα) και δύο ανέκδοτα τραγούδια σε ποίηση του Τούρκου Ναζίμ Χικμέτ και απόδοση Γιάννη Ρίτσου.Επίσης ανέκδοτη είναι και η ηχογράφηση του 2006 στο Μέγαρο Μουσικής του τραγουδιού "Μη με ρωτάς" , που είχε ερμηνεύσει πρώτος ο συνθέτης το 1974.Προσεγμένη έκδοση.Εικοσασέλιδο ένθετο με φωτογραφίες, κείμενα του Γιώργου Τσάμπρα, του Γιώργου Νταλάρα και με τους στίχους των τραγουδιών.

Δείτε το καλύτερο (ανεπίσημο) site για τον Νταλάρα

www.dalaras.com"

;):(:D:D:D:D:D:D:D:D

Share this post


Link to post
Share on other sites
:music::rolleyes::razz: Επιτέλους ένας άνθρωπος!!!!!! Όχι που γράφουνε σ' όλες τις αφίσες και τα cd το dalaras.gr!

Share this post


Link to post
Share on other sites
Από τη στήλη του Πέτρου Δραγουμάνου "Η αριθμητική των δίσκων" στο καινούργιο Δίφωνο.

Δείτε το καλύτερο (ανεπίσημο) site για τον Νταλάρα

www.dalaras.com"

Μετά απ'αυτό το δημοσίευμα προτείνω να ανοίξουμε ένα νέο topic με τίτλο

"Είπαν για το dalaras.com" :music: :lol:

Share this post


Link to post
Share on other sites

Και η δισκοκριτική για το διπλό cd "ΑΧ ΧΕΛΙΔΟΝΙ ΜΟΥ - Ο ΓΙΩΡΓΟΣ ΝΤΑΛΑΡΑΣ ΤΡΑΓΟΥΔΑΕΙ ΜΑΝΟ ΛΟΙΖΟ", από τη Διονυσία Μπάκα("ΔΙΦΩΝΟ", τεύχος 141, Ιούνης 2007, σελ. 112) :

"Συνολικώς, ως έκδοση, το διπλό cd κρίνεται ιδιαιτέρως χρήσιμη, γιατί συγκεντρώνει στο πρώτο, αρκετά τραγούδια του στυνθέτη σε στίχους του Λευτέρη Παπαδόπουλου, με τα οποία ο Γιώργος Νταλάρας συμμετείχε στους δίσκους : "Ο Σταθμός", "Θαλασσογραφίες" και "Να'χαμε τι να 'χαμε", ενώ στο δεύτερο cd, ενδεχομένως χαμένα για χρόνια από τα δισκοπωλεία, τα περισσότερα από το δίσκο "Τα τραγούδια μας" σε στίχους του Φώντα Λάδη, όταν πρωτοκυκλοφόρησαν το 1976, ταυτίστηκαν με τους αγώνες της Αριστεράς, γνωρίζοντας ταυτοχρόνως την απέχθεια των κρατικών μόνο, τότε ραδιοτηλεοπτικών μέσων που λογόκριναν κατόπιν άνωθεν εντολής σχεδόν ολόκληρο το δίσκο. Ποια μεταπολιτευση το 1974 και ποια αποκατάσταση της δημοκρατίας ...

Το καλό στη νέα προσεγμένη έκδοση, με την επιμέλειά της και τα κείμενα να ανήκουν στον Γιώργο Τσάμπρα, είναι ότι σχεδόν όλα τα τραγούδια περιέχονται όπως είναι γνωστά στην πρώτη εκτέλεσή τους, με την οποία εξάλλου αγαπήθηκαν, σαν τα "Αχ χελιδόνι μου", "Έχω ένα καφενέ", "Πάνε να πεις", "Ήλιε μου σε παρακαλώ", "Μάνα δε φυτέψαμε", από τις μεγαλύτερες επιτυχίες του συνθέτη, με τον Λ. Παπαδόπουλο, αλλά και όλα όσα αποτελούν το υλικό του δεύτερου cd , με τους στίχους του Φώντα Λάδη. Εκείνα που προστέθηκαν ως καινούριες ηχογραφήσεις είναι δύο τραγούδια σε ποίηση Ναζίμ Χικμέτ - το ένα ανέκδοτο, το άλλο "Το δίχτυ" - και ένα σε στίχους του Λ. Παπαδόπουλου("Μη με ρωτάς" από τα "Τραγούδια του Δρόμου"). Αυτά τα δύο τελευταία, σταμπαρισμένα από το υγρό όσο και θαμπό ηχόχρωμα της φωνής του Μάνου Λοίζου, ξενίζουν στη νέα εκτέλεσή τους, αν και με τον Γιώργο Νταλάρα δεν πρέπει να ... ξενίζονται οι παλιοί ακροατές, έτσι όπως είναι φανερό ότι θέλει κάποτε, αν και ανέφικτο, να ερμηνεύσει τα άπαντα από καταβολής ελληνικής δισκογραφίας, ανεξαρτήτως αν ταιριάζουν περισσότερο, λιγότερο ή και καθόλου με τη φωνή του. Στο διπλό cd περιλαμβάνεται επίσης και το τραγούδι "Αντίο φίλε", σε στίχους του Λ. Παπαδόπουλου με τη μουσική του Χρ. Νικολόπουλου, γραμμένο στη μνήμη του Μάνου Λοίζου, όπως ηχογραφήθηκε συγκινητικά φορτισμένο στο Ολυμπιακό Στάδιο το 1983, μόλις ένα χρόνο από το θάνατο του αγαπημένου δημιουργού. Ένα τέταρτο του αιώνα ... μετά και 70 χρόνια εφέτος συμπληρωμένα από τη γέννησή του, γι' αυτό και δικαίως φίλοι και συνεργάτες του δεν τον ξεχνούν, οργανώνοντας συναυλίες με τα ανθεκτικά τραγούδια του.".

ΔΙΟΡΘΩΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ

-Τα "Τραγούδια μας" δεν είναι "χαμένα για χρόνια από τα δισκοπωλεία", όπως γράφει η κ. Μπάκα. Κυκλοφορούν σε remaster, αλλά μπορεί κανείς να βρει ακόμα και την πρώτη έκδοση σε cd.

-Η συναυλία στη μνήμη του Μάνου Λοίζου δεν έγινε το 1983("μόλις ένα χρόνο από το θάνατο του αγαπημένου δημιουργού", όπως γράφει η κ. Μπάκα), αλλά το Σεπτέμβρη του 1985(13-9-1985), τρία(3) χρόνια μετά το θάνατο του Λοίζου.

-Τα τραγούδια "Ταξιδεύοντας" και "Το δίχτυ" δεν είναι "καινούργιες ηχογραφήσεις", όπως γράφει η κ. Μπάκα, αλλά ανέκδοτες ηχογραφήσεις του 1972-1973, οπότε αποτελούν ιστορικά ντοκουμέντα που καλώς εκδίδονται και μόνο θετικά θα πρέπει να τα υποδεχτεί και η όποια κριτική.

-Το τραγούδι "Μη με ρωτάς" δεν είναι ο Νταλάρας ο πρώτος που το ηχογραφεί ξανά και ζωντανά, έχει προηγηθεί, για παράδειγμα, 22 χρόνια πριν, η ζωντανή ηχογράφησή του και κυκλοφορία του(στον δίσκο με τη ζωντανή ηχογράφηση της συναυλίας για το Λοίζο του1985) με τη φωνή της Αλεξίου.

Σαφώς και είναι δικαίωμα του καθενός να του αρέσει η μια ερμηνεία ή η άλλη, αλλά να μη φτάνουμε κιόλας στο σημείο , να δημιουργούμε "θεωρίες" και γενικεύσεις, με βάση το όποιο προσωπικό μας γούστο. Οι μεγάλοι ερμηνευτές πολύ καλά κάνουν και ερμηνεύουν κι άλλα, πέρα από τα δικά τους, τραγούδια, γιατί η ερμηνεία τους και η φωνή τους είναι ευλογία, αλλά και σχολείο, πάνω στα όποια τραγούδια. Τώρα, όσον αφορά το "ειρωνικό" σχόλιο της κ. Μπάκα, σχετικά με τον Νταλάρα, ότι δηλ. "θέλει κάποτε,αν και ανέφικτο, να ερμηνεύσει τα άπαντα από καταβολής ελληνικής δισκογραφίας", θα το χαρακτήριζα ατυχές, αφού αποδυναμώνει το συγκεκριμένο σημείωμά της, που θέλει να λέγεται "δισκοκριτικό".

Share this post


Link to post
Share on other sites

Μπράβο Τάσο !!!

Χρειάζονται τέτοιες διευκρινήσεις όταν διαβάζουμε ανακρίβειες !

Διονυσία Μπάκα τώρα τέλος :music: (.....μου έχει μείνει δεν φταίω .... :D )

Share this post


Link to post
Share on other sites
Διονυσία Μπάκα τώρα τέλος ;)

Από εδώ και πέρα,... ’γαμοι Θύται :lol: :lol: :lol:

Χωρίς πλάκα τώρα. Αυτό που λέει:

έτσι όπως είναι φανερό ότι θέλει κάποτε, αν και ανέφικτο, να ερμηνεύσει τα άπαντα από καταβολής ελληνικής δισκογραφίας, ανεξαρτήτως αν ταιριάζουν περισσότερο, λιγότερο ή και καθόλου με τη φωνή του

δεν το βρίσκω κακό. Μακάρι να πει τα άπαντα από ελληνικής δισκογραφίας! Θα ήταν δώρο θεού! Διονυσία, από το στόμα σου και στου θεού το αυτί!!! :music:;):D

Share this post


Link to post
Share on other sites

Η κυρία Μπάκα, που θέλει να λέγεται και δισκοκριτικός, να μας κάνει τη χάρη και να ασχοληθεί με κάτι άλλο.. Τι πράγματα είναι αυτά; Κάνει παράθεση προσωπικών της απόψεως μέσα σε μια κριτική για έναν δίσκο; Μάλλον θα έχει σχέση με τον κύριο ''Μπάκε''.. Οι ''πρασινίζοντες'' θα τον θυμάστε λογικά... :D:music:

Share this post


Link to post
Share on other sites

Δεν περίμενα κατι καλυτερο απο τη Διονυσία Μπάκα! Την έχετε ακούσει το πρωί στον ΜΕΛΩΔΙΑ??? :D Ε, ρε μια επιστολή που θα στείλω!

Share this post


Link to post
Share on other sites
Δεν περίμενα κατι καλυτερο απο τη Διονυσία Μπάκα! Την έχετε ακούσει το πρωί στον ΜΕΛΩΔΙΑ??? :music: Ε, ρε μια απιστολή που θα στείλω!

Γειά σου Μάρω με τις απιστολές σου... :lol: :D

Share this post


Link to post
Share on other sites
Δεν περίμενα κατι καλυτερο απο τη Διονυσία Μπάκα! Την έχετε ακούσει το πρωί στον ΜΕΛΩΔΙΑ??? ;)   Ε, ρε μια απιστολή που θα στείλω!

Γειά σου Μάρω με τις απιστολές σου... :lol: :music:

Θα το άλλαζα, αλλά θα χαλάσω το quote του Πολυμήχανου! :D :lol:

Share this post


Link to post
Share on other sites

Πάνω σ' αυτό που λέει ο Τάσος... Κατ' αρχάς οι διορθώσεις-σχόλια ήταν απαραίτητες! Μακάρι να τις διαβάσουν αυτοί που πρέπει να ξεστραβωθούν! :razz::razz: Αλλά τα διαβάζουν άραγε; Μήπως θα πρέπει να βγάλουμε σιγά-σιγά τις απόψεις μας και εκτός κοινότητας; Όπως είχε πει ο ίδιος ο Νταλάρας "στείλτε και κανένα γράμμα" (κάπως έτσι...) ;)

---------------------------------------------------

@ Θάνο, Μάρω...

Πώς φαίνεται η απουσία του christos-regnis, ε; :D Όταν λείπει γίνεται η ώρα του παιδιού! :lol: :music: :lol: ;) :lol:

(άσχετο: εγώ μία φορά πάτησα το κουμπάκι για το θυμωμένο smiley κι αυτό εμφανίστηκε 2... :razz: )

Share this post


Link to post
Share on other sites

Για άλλο πράγμα έψαχνα, αλλού "έπεσα"... :D

Σ' ένα blog μιλούν σχετικά με το δίσκο:

http://seagazing.blogspot.com/2007/05/blog...og-post_26.html

*Αν δεν εμφανίζει σωστά τα γράμματα:

δεξί κλικ πάνω στη σελίδα > Encoding > Unicode (UTF-8)

Share this post


Link to post
Share on other sites

Ένα πολύ ενδιαφέρον άρθρο του Τάσου Καραντή για το δίσκο "Αχ χελιδόνι μου" βρίσκεται στο νέο τεύχος του περιοδικού "Αυλαία της Θεσσαλονίκης"

http://i65.photobucket.com/albums/h216/tha...arasLoizos1.jpg

http://i65.photobucket.com/albums/h216/tha...arasLoizos2.jpg

Share this post


Link to post
Share on other sites

Μια ενδιαφέρουσα κριτική για το δίσκο από το avopolis και τον Χάρη Συμβουλίδη. Απ' ότι είδα αναφέρθηκε και παραπάνω από την HARDET, αλλά επειδή το link δεν παραπέμπει κατευθείαν στην κριτική την παραθέτω εδώ ολόκληρη.

Η συλλογή Αχ Χελιδόνι Μου καλύπτει με εξαιρετική πληρότητα ένα από τα πιο ενδιαφέροντα κεφάλαια στην ιστορία του Γιώργου Νταλάρα στο ελληνικό πεντάγραμμο, αφού περιλαμβάνει κάθε τραγούδι του Μάνου Λοΐζου που είπε ο δημοφιλής ερμηνευτής πριν τον πρόσκαιρο θάνατο του μεγάλου συνθέτη. Είναι δε εξαιρετικό και ως έκδοση, όχι μόνο γιατί περιλαμβάνει και κάποιες ανέκδοτες ως τώρα ηχογραφήσεις - που αναμφίβολα θα ικανοποιήσουν τόσο τους «νταλαρικούς» όσο και τους «λοϊζικούς» - αλλά και λόγω του ιδιαιτέρως φροντισμένου booklet.

Παρότι την εποχή που ο Νταλάρας ξεκίνησε να συνεργάζεται με τον Λοΐζο ήταν ένας ερμηνευτής ο οποίος έχτιζε λιθαράκι-λιθαράκι το προσωπικό του ύφος, μην έχοντας δηλαδή ακόμα κατακτήσει τη συναρπαστική εκφραστικότητα της ωριμότητάς του, πραγματοποίησε πιστεύω μια υπέρβαση. Υπέρβαση ιδιαιτέρως φανερή στις ερμηνείες τις οποίες χάρισε σε τραγούδια-ορόσημα, όπως το Αχ Χελιδόνι Μου, το Έχω Έναν Καφενέ, τον Λιόντα, το Πάνε Να Πεις, το Μάνα Δε Φυτέψαμε ή το Ήλιε Μου Σε Παρακαλώ. Τα τραγούδια ήταν βέβαια αριστουργήματα από μόνα τους (αν δεν τα ξέρετε οφείλετε να τα μάθετε), αναμφίβολα όμως οι ερμηνείες του Νταλάρα συντέλεσαν τα μέγιστα στη διαχρονική λάμψη την οποία διαθέτουν. Προσωπικά ας πούμε θεωρούσα πάντοτε την ερμηνεία του Νταλάρα στο Έχω Έναν Καφενέ ως συγκλονιστική - κάτι πολύ μεγάλο για έναν τραγουδιστή που ακόμα είχε ψωμί και εξέλιξη μπροστά του.

Θα παρατηρήσω πάντως πως το δεύτερο cd δεν έχει το ενδιαφέρον του πρώτου, κυρίως γιατί περιλαμβάνει ολόκληρο το album Τα Τραγούδια Μας (1976). Μια δουλειά το ταξικό και αγωνιστικό άρωμα της οποίας ήταν, είμαι βέβαιος, πολύ ταιριαστό στο κλίμα της μεταπολίτευσης, περιλαμβάνει όμως αρκετά τραγούδια τα οποία, ακριβώς λόγω αυτού του χαρακτήρα, μάλλον κακογεράσανε (Αχ Πατρίδα Μου Καημένη, Λιώνουν Τα Νιάτα Μας, Ο Στράτος). Παρόλα αυτά, πρέπει να επισημανθούν και ορισμένες λαμπρές εξαιρέσεις, οι οποίες, αν και δεν διαφοροποιούνταν ως κλίμα, είχαν μια πιο διαχρονική μαγιά (Μετανάστες, Πάγωσε Η Τσιμινιέρα, Απ Τη Συνοικία), διασώζοντας έτσι το ενδιαφέρον της εν λόγω δουλειάς.

Συνοψίζοντας, το Αχ Χελιδόνι Μου αποτελεί μια συλλογή με πολύ νόημα ύπαρξης, καθώς δίνει την ευκαιρία σε μια νέα γενιά ακροατών να έρθουν σε επαφή με μερικά από τα ωραιότερα ελληνικά τραγούδια που γράφτηκαν στην πρόσφατη μουσική ιστορία. Τραγούδια τα οποία αποδεικνύουν, σε πείσμα διάφορων κακεντρεχών εκεί έξω, το γιατί ο Νταλάρας κατέχει τη θέση που κατέχει (άσχετα με το αν συμφωνεί κανείς ή όχι με τις εκάστοτε κινήσεις και επιλογές του) και το γιατί το σημερινό «έντεχνο» ελληνικό τραγούδι έχει πάρει την κατηφόρα και μοιάζει με φτωχό συγγενή εκείνων των - όχι και τόσο μακρινών - ημερών.

Πηγή:

http://www.avopolis.gr/greviews/default.asp?ID=3486

Share this post


Link to post
Share on other sites

Από την εφημερίδα "ΩΣ 3" (Ιούνιος '97)

"Αχ χελιδόνι μου"

Ο Γιώργος Νταλάρας τραγουδάει Μάνο Λοίζο

"Ήταν η πρώτη , αλλά δεν θα είναι η τελευταία ευκαιρία για να θυμηθούμε φέτος τον Μάνο Λοίζο και τα τραγούδια του.70 χρόνια μετά την γέννησή του, το 2007 ονομάστηκε "Έτος Λοίζου". Ο Γιώργος Νταλάρας ήταν ένας από τους στενότερους συνεργάτες, φίλους και ταυτόχρονα από τους βασικούς ερμηνευτές των τραγουδιών του Μάνου Λοίζου.Σε αυτήν την έκδοση θα βρείτε τις σημαντικότερες στιγμές της συναργασίας τους καθώς και τρεις ανέκδοτες μέχρι σήμερα ηχογραφήσεις, μεταξύ των οποίων μία από το προσωπικό αρχείο του Γιώργου".

Share this post


Link to post
Share on other sites
Guest
You are commenting as a guest. If you have an account, please sign in.
Reply to this topic...

×   You have pasted content with formatting.   Remove formatting

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

Loading...
Sign in to follow this  
Followers 0