Αφιέρωμα στην Ελένη Γλύκατζη-Αρβελέρ

[ΘΑΝΑΣΗΣ ΠΟΛΥΜΗΧΑΝΟΣ 11,573]

Mόλις έδειξε το Alter.

[ΘΑΝΑΣΗΣ ΠΟΛΥΜΗΧΑΝΟΣ 11,573]

Δυστυχώς τα υπόλοιπα κανάλια είχαν πιο σοβαρά θέματα να ασχοληθούν.Η σύλληψη του Καρβέλα, η αποζημίωση των απατημένων ερωμένων :blink: στην Αυστραλία, το σήριαλ του Βατοπεδίου, τα ωραιότερα γυναικεία οπίσθια και διάφορα άλλα...

’ει σιχτήρ...Καλά κάνω και δεν βλέπω ειδήσεις...Είπα να κάνω εξαίρεση σήμερα...

Αγνή ευχαριστούμε για τα δελτία και για την πληροφορία σχετικά με την έκδοση του cd.

[EKOSTEL 8,742]

Δυστυχώς τα υπόλοιπα κανάλια είχαν πιο σοβαρά θέματα να ασχοληθούν.Η σύλληψη του Καρβέλα, η αποζημίωση των απατημένων ερωμένων :blink: στην Αυστραλία, το σήριαλ του Βατοπεδίου, τα ωραιότερα γυναικεία οπίσθια και διάφορα άλλα...

’ει σιχτήρ...Καλά κάνω και δεν βλέπω ειδήσεις...Είπα να κάνω εξαίρεση σήμερα...

Αγνή ευχαριστούμε για τα δελτία και για την πληροφορία σχετικά με την έκδοση του cd.

Το Mega θα προβάλλει αύριο το μεσημέρι το ρεπορτάζ, αλλά έχεις δίκιο. Ειδικά με ένα συγκεκριμένο κανάλι και το δελτίο του η κατάσταση είναι ανυπόφορη.

Τα ψυχανεμιζόμασταν τα σχετικά με την έκδοση του cd αλλά αλλιώς είναι να ακούγεται από τον ίδιο τον Γ.Νταλάρα. Ευχαριστούμε Αγνή για την πληροφορία.

[EKOSTEL 8,742]

Κι αυτό πριν φύγω...

http://www.in.gr/news/article.asp?lngEntit...47&lngDtrID=253

[ΘΑΝΑΣΗΣ ΠΟΛΥΜΗΧΑΝΟΣ 11,573]

[christy 78]

Mέσα σε όλα αναφέρθηκε ότι η συναυλία θα ηχογραφηθεί και θα κυκλοφορήσει σε cd..... "για να περάσει και στον υπόλοιπο κόσμο", όπως είπε χαρακτηριστικά ο Γιώργος Νταλάρας

Πρέπει να περάσει στον υπόλοιπο κόσμο, γιατί απ' την ματιά που έριξα στο site του μεγάρου, υπάρχουν ακόμα πολλά διαθέσιμα εισιτήρια (τα πιό ακριβά)....

[EKOSTEL 8,742]

Στις εφημερίδες ''Απογευματινή'', ''Βραδυνή'', ''Ελευθεροτυπία'', ''ΝΕΑ'' και ''ΒΗΜΑ'' ρεπορτάζ από την χτεσινή συν.τύπου.

http://www.tovimadaily.gr//Article.aspx?d=...57986&sn=&spid=

http://www.tanea.gr/default.asp?pid=2&arti...id=1409181&ct=4

[marochr 4,538]

http://www.tovimadaily.gr//Article.aspx?d=...57986&sn=&spid=

Πρώτη φορά βλέπω το "κλικ" στη φωτογραφία να εμφανίζει τη φωτογραφία μικρότερη... :blink:

[EKOSTEL 8,742]

Και στο μεσημεριανό δελτίο ειδήσεων του Mega προβλήθηκε σχετικό ρεπορτάζ.

[Theodore 1,027]

Να πληροφορήσω πάντως, για κάθε ενδιαφερόμενο, πως αυτή τη στιγμή έχουν μείνει μόνο λίγα εισιτήρια με 50 και μετά πάμε σε 80 και 100.

[hermina 0]

Επειδή συνήθως οι δημοσιογράφοι δεν μπαίνουν στον κόπο να απομαγνητοφωνήσουν όλη την τοποθέτηση κάποιου ακόμα κι αυτός ο κάποιος είναι ο Νταλάρας που πάντα ο λόγος του είναι μεστός και περιεκτικός- το έκανα εγώ.

Για όσους λοιπόν ενδιαφέρονται, παραθέτω ολόκληρο το κείμενο της τοποθέτησης του. Και μόνο η περιγραφή του διαβητικού καθηγητή και η συγκίνηση με την οποία την διηγήθηκε αυτή την ιστορία από τα παιδικά του χρόνια, κατά τη γνώμη μου πρέπει κάπου να διασωθεί.

| «Κάθε φορά που ακούω την κ. Αρβελέρ να μιλάει με παίρνει μαζί της και με ταξιδεύει. Και έχω τη χαρά τα τελευταία χρόνια να τη συναντώ συχνά. Η αρχή έγινε πριν από ενώ τη γνωρίζω, γνωρίζω το έργο της- τέσσερα περίπου χρόνια με τη βοήθεια της κυρίας Σαββίδη και της Μέμης (Σπυράτου) αλλά και τη βοήθεια του Νίκου (Πλάτανος) γιατί τα τραγούδια μας ένωσαν περισσότερο. Εγώ θα αντιστρέψω βεβαίως δεν είναι σωστό αυτό που θα κάνω αλλά θα το κάνω γιατί έτσι αισθάνομαι- θα πάρω ένα κομμάτι από αυτό που είπε η κ. Αρβελέρ και θα αλλάξω το νόημα της παρόλο που δεν είναι σωστό, αλλά θα το κάνω. Η αγρύπνια της κάνει τους στίχους της όπως θέλει να τους λέει η ίδια υψηλή ποίηση. ’ρα λοιπόν από σεμνότητα εκείνη θέλει να αποποιηθεί τον τίτλο του ποιητή αλλά σας πληροφορώ ότι και να κάνει δεν θα μπορέσει να το πετύχει αυτό, διότι η ποίηση της, τα τέσσερα βιβλία που έχει κάνει, είναι μια σιωπηλή κραυγή που την έχουμε ανάγκη. Εγώ προσωπικά ένοιωσα να ολοκληρώνομαι μέσα από αυτά τα βιβλία, τα διαβάζω και τα ξαναδιαβάζω και πρέπει να σας πω ότι κάθε φορά κάθε ποίημα έχει και μια άλλη ανάγνωση, μια άλλη εικόνα σ εμένα. Θέλω να την ευχαριστήσω για δύο λόγους. Πρώτα απ όλα γιατί μου κάνει αυτή τη μεγάλη τιμή να νομίζω όπως το λέει η ίδια έτσι μεγαλόψυχα όπως το λέει- ότι εγώ είμαι η κατάλληλη φωνή για να περάσω αυτά τα πράγματα, αυτά λόγια ίσως και μέσα από τη δισκογραφία, γιατί αυτά θα τα ηχογραφήσουμε μεθαύριο στο Μέγαρο για να πάνε σε πολύ κόσμο.

Όπως καταλαβαίνετε αυτό είναι μια ιδιαίτερη τιμή και ευθύνη, την ευχαριστώ πάρα πολύ γι αυτό αλλά και κυρίως την ευχαριστώ για τη σοφία της που την έχουμε σήμερα ιδιαίτερη ανάγκη. Όλοι μας. Ξέρω ότι οι ταχύτητες είναι περίεργες της καθημερινότητας μας αλλά όταν καταφέρεις να κλέψεις για τον εαυτό σου λίγο χρόνο και μπεις μέσα σ ένα από αυτά τα βιβλία -εγώ βεβαίως διαλέξω την ιστοριογραφία γιατί για κάποιους λόγους που μπορεί να μην μπορώ να σας τους εξηγήσω με λόγια- νοιώθω ένα κομμάτι αυτής της ιστορίας ίσως λόγω της καταγωγής μας που είναι από την πλευρά της μητέρας μου από τη Μικρά Ασία, τη Σμύρνη.

Πολύ θέλω να σας ευχαριστήσω, όχι μόνο για τα ποιήματα αλλά και γι αυτά που κάθε φορά που συναντιόμαστε σας προκαλώ να μου πείτε και ξεκινάει μια ιστορία η οποία δεν τελειώνει και φεύγοντας από τη συνάντηση μας γίνομαι πιο ήρεμος και αν μπορώ να πω- λίγο πιο σοφός. Θα ήμουν ευτυχής αν κάθε εβδομάδα θα μπορούσα να μου αφιερώνετε ένα μάθημα για αυτή την παρέα θα μας έκανε ιδιαίτερα ευτυχείς.

- Παρεμβαίνει η Αρβελέρ και διηγείται ένα περιστατικό.

Πολύ σας ευχαριστώ και πάλι. Θέλω να ευχαριστήσω και τη Μέμη την παλιά μου φίλη που με τόση αγάπη φρόντισε και φροντίζει για όλη αυτή τη διαδικασία και βέβαια είναι εκείνη που μας έφερε σε επαφή και με το Νίκο τον Πλάτανο. Ο Νίκος Πλάτανος είναι ένας σπουδαίος συνθέτης, δεν ξέρω για ποιους λόγους παρότι γνωρι-ζόμαστε πολλά χρόνια- δεν ξέρω για ποιους λόγους δεν έχει εισχωρήσει σ αυτό που λέγαμε εμείς παλιά δισκογραφία και ίσως εννοώντας και τις εταιρίες δίσκων και όλες αυτές τις διαδικασίες που για μένα υπήρξε κάτι φυσιολογικό μια και ξεκίνησα με έναν δυναμικό τρόπο και μπήκα μέσα σ αυτή την υπόθεση της δισκογραφίας χωρίς να έχω απορίες και εξελίχθηκα, διαμορφώθηκα, πέρασαν τα χρόνια.

Δεν ξέρω τι κάνει το Νίκο να μένει απ έξω. Είναι ένα απ τα πράγματα που μπορώ να πω ότι τα εκτιμώ που μένει απ έξω από τη δισκογραφία- έτσι όπως είναι σήμερα, ή έτσι όπως έχει καταντήσει η δισκογραφία.

Όμως ένας συνθέτης, κακά είν τα ψέματα, πρέπει να κάνει δίσκους και νομίζω ότι αυτή η πρώτη του δισκογραφική δουλειά που θα είναι ουσιαστική, κι εκείνον μάλλον θα τον γεμίζει θα μας το πει φαντάζομαι κι εκείνος- ευθύνη. Έχει κάνει περισσότερα από 40 τραγούδια της κυρίας Αρβελέρ απ όλες τις συλλογές. Διαλέγει τους στίχους της και βάζει μουσικές που θα μπορούσα να πω ότι περιέχουν όλο το φάσμα του ελληνικού τραγουδιού. Από δημοτικά στοιχεία μέχρι σύγχρονες μπαλάντες. Από τα 40 και πλέον τραγούδια που έχω ακούσει δεν θα μπορούσαμε να τα κάνουμε όλα- διαλέξανε 12. Τα χωρίσαμε σε 3 κατηγορίες ώστε και από τα 4 βιβλία της κ. Αρβελέρ να υπάρχουν κάποια στοιχεία. Υπάρχουν λοιπόν στοιχεία από τη «βυζαντινή» να το πω έτσι ατμόσφαιρα των ποιημάτων και υπάρχει ένας πρόλογος, υπάρχει μετακατοχικό, υπάρχουν τραγούδια που περιγράφουν την εποχή του πολέμου και λίγο μετά και σαφώς υπάρχουν και τραγούδια που θα μπορούσαν να είναι σημερινά.

Νομίζω ότι κάποια στιγμή και ο ίδιος θα το θέλει όταν θα είναι έτοιμος θα κάνω μια δεύτερη ίσως και μια τρίτη αναφορά όταν αυτά τα τραγούδια ολοκληρωθούν. Θέλω λοιπόν να ευχαριστήσω και το Νίκο και τη Μέμη πάλι και να ευχαριστήσω κι εσάς κ. Αρβελέρ για την προσφορά και τον κ. Ράπτη για τα καλά του λόγια. Πολλές φορές μας δίνεται η ευκαιρία επειδή εμείς είμαστε μια γενιά ανήκω σε μια γενιά τραγουδιστών- που το τραγούδι για μας δεν ήταν μόνο ικανοποίηση, διασκέδαση και εκτόνωση. Είχε να κάνει, είχε έναν παράλληλο δρόμο με την κοινωνία. Η κοινωνία έχει προβλήματα. Δεν είναι μόνο το οικονομικό της πρόβλημα, το πολιτικό της πρόβλημα, το παιδαγωγικό, είναι όμως και προβλήματα άλλα, όπως προβλήματα υγείας.

Όσον αφορά το θέμα του διαβήτη, θα σας πω μια εικόνα που έχω στο μυαλό μου όταν ήμουν μικρό παιδί. Όταν έγινε η πρώτη αμνηστία το 1962 περίπου μπορεί να πέφτω έξω στο χρόνο, 62, 63 ήμουν 12 ή 13 χρόνων. Ζούσαμε σε μια γειτονιά και μέσα στην αυλή που ζούσαμε κάθονταν δύο ηλικιωμένοι άνθρωποι που μόλις είχαν αφεθεί ο ένας απ τη Γυάρο και ο άλλος από ένα άλλο νησί νομίζω απ τη Λέρο αν θυμάμαι καλά. Γειτονιές μικρές, δεν είχαν πόρτες τα σπιτάκια. Μερικά σπίτια, είχαν μια κουρτίνα ή μια κουρελού που την έκανες έτσι και πέρναγες μέσα. Με το θάρρος λοιπόν του μικρού παιδιού που πάει να βρει τον παππού, μπαίνω μια μέρα μέσα στον κ. Νίκο, ο κ. Νίκος ήταν ένας δάσκαλος μέσης εκπαίδευσης, ήταν ένας καθηγητής σε Γυμνάσιο. Για να ζήσει όμως πούλαγε κουλούρια, μόλις έφυγε από την κράτηση του.

Μπαίνω λοιπόν μέσα στο δωμάτιο του και τον βλέπω με μια ένεση να τρυπάει το πόδι του. Έπαθα ένα σοκ όπως καταλαβαίνετε. Κι εκείνος που λέει έλα εδώ Γιωργάκη, μην ανησυχείς θα στα εξηγήσω όλα. Είχε διαβήτη. Και μου εξηγούσε πως προμηθεύεται το φάρμακο και κάθε μέρα έπρεπε ο ίδιος να τρυπάει το σώμα του. Παρατήρησα λοιπόν εκεί το πόδι του ψηλά στο μηρό ήταν γεμάτο τρύπες. Συν τοις άλλοις όλα όσα είχα ακούσει αυτά τα χρόνια, όλες αυτές οι ταλαιπωρίες των θείων μου των συγγενών μου αυτό που μας δένει και με την κ. Αρβελέρ είναι ο Βύρωνας. Εγώ βεβαίως δεν γεννήθηκα στο Βύρωνα, γεννήθηκα στην Κοκκινιά στον Πειραιά και το έχω πει πολλές φορές, όμως αμέσως μετά δύο τρία χρόνια αρχίσαμε να ρχόμαστε στην Ηλιούπολη, στην Καισαριανή, στο Βύρωνα. Στο Βύρωνα έμενα πάρα πολλά χρόνια κι εκεί έχουμε και κάτι κοινό. Η κ. Αρβελέρ έχει ένα διαμέρισμα απέναντι από τη νονά μου -την πολύ γνωστή εκείνον τον καιρό για τη δράση της την αντιστασιακή μιλάω για την εποχή του πολέμου και λίγο μετά- η Μαρίτσα η Αγκλίτση που νομίζω ότι μιλήσαμε και την θυμάται η κ. Αρβελέρ. Είναι μια γειτονιά που μας φιλοξένησε. Εκεί, σ εκείνη τη γειτονιά συγγενείς μου πήγαν στο βουνό μαζί με τους αντάρτες, ήταν στις ομάδες της πόλης. Είναι μια εποχή που για μένα λέει πολλά πράγματα. Έζησα και περπάτησα εκεί προτού γίνουν οι πολυκατοικίες. Με τα ρέματα της, με την Εργάνη λίγο πιο πάνω που δούλευε κι ένας απ τους θειούς μου ο οποίος έφυγε, αφέθηκε κι αυτός από τις φυλακές και πήγαινε να σπάει πέτρες για να μπορέσει να ζήσει.

Είναι λοιπόν μια ζωή και μια κατάσταση που όποιος τη ζήσει δύσκολα τις ξεχνάει αυτές τις ιστορίες και χαίρομαι πάρα πολύ που μέσα σ αυτά τα ποιήματα που θα υποχρεωθώ τώρα να αντλήσω όλη τη δύναμη από μέσα τους και τις αναμνήσεις μου για να περιγράψω αυτά που περιγράφει μ αυτόν τον ξεχωριστό λόγο κι αυτό τον ιδιαίτερα κοφτερό λόγο, ο οποίος πολλές φορές είναι σαρκαστικός, είναι ανατρεπτικός, έχει τη δόση του πατριωτισμού που πρέπει να έχουμε αλλά ποτέ δεν πηγαίνει σε σημεία που να αλλοιώνει τον χαρακτήρα και την έννοια και το βάθος των λέξεων.

Αυτό για μένα, και αυτά για μένα τα ποιήματα ήταν και είναι πολύ σημαντικά. Θα προσπαθήσω όσο μπορώ να εκφράσω το δικό της λόγο όσο μπορώ καλύτερα και για μια ακόμη φορά θέλω να την ευχαριστήσω που είναι ακόμη κοντά μας, που ζει, υπάρχει και γράφει για την Ελλάδα έτσι όπως σχεδόν κανένας άλλος δεν μπορεί να γράψει. »

[Annemarie 19]

Hermina ευχαριστούμε!

Καλή ακρόαση σε όλους !

[EKOSTEL 8,742]

Πάντα έλεγα πως τα παιδικά βιώματα μπορούν να εξηγήσουν πολλά πράγματα. Και στην περίπτωση του Γ.Νταλάρα τα παιδικά βιώματα έπαιξαν και παίζουν πολύ σημαντικό ρόλο σε όλη την διάρκεια της ζωής του. Χαίρομαι που δεν ξεχνά όσα έζησε και τον σημάδεψαν. Χαίρομαι που όλα αυτά του έδωσαν δύναμη κι ενέργεια για να προσφέρει στην κοινωνία.'Οσο ψηλά και να έφτασε είναι κάποιοι άνθρωποι (μιας άλλης εποχής και ποιότητας) στις αυλές των σπιτιών που έζησε που τον συντροφεύουν παντοτινά. Ήταν τυχερός που είχε δίπλα του τέτοιους ανθρώπους.Συγκινήθηκα πάρα πολύ από την αφήγησή του και τον τρόπο που τοποθέτησε τις μνήμες του.

[EKOSTEL 8,742]

http://www.enet.gr/online/online_hprint?q=...&a=&id=88620628

Ρεπορτάζ από το χτεσινό φύλλο της Ελευθεροτυπίας.

http://www.e-tipos.com/newsitem?id=61021

Και από τον Ελεύθερο Τύπο.

[nana maravelia 16]

Για αλλη μια φορα νιωθω την αναγκη να εξωτερικευσω,να αποτυπωσω,τα συναισθηματα που μου γεννιουνται για τον Γιωργο καθε φορα που τον ακουω να ερμηνευει ή απλα να μιλα....εξισου σημαντικα και τα δυο για μενα.Μαλλον ομως,προκειται για ενα συναισθημα,το οποιο με ακολουθει χρονια....αυτο του σεβασμου....υστερα ερχονται η αγαπη,η συγκινηση,η ''φυγη''....Σεβασμος για την αμαραντη αληθεια του...την αληθεια που αναβλυζει απο μεσα του,την αληθεια που ακτινοβολει με ο,τι και αν καταπιανεται..

Τι σπουδαιος που ειναι ο Γιωργος μας!!..μονο αυτο..

[ΘΑΝΑΣΗΣ ΠΟΛΥΜΗΧΑΝΟΣ 11,573]

Το καταχωρώ για καθαρά αρχειακούς λόγους.

Από τα "Νέα" του Σαββάτου 15/11/08

[ΘΑΝΑΣΗΣ ΠΟΛΥΜΗΧΑΝΟΣ 11,573]

Από το "Culture" του Σαββάτου 15/11/08

[ΘΑΝΑΣΗΣ ΠΟΛΥΜΗΧΑΝΟΣ 11,573]

A

[Alona 8,279]

http://www.tanea.gr/default.asp?pid=2&arti...id=1409181&ct=4

ΣΤΟ ΜΕΓΑΡΟ ΜΟΥΣΙΚΗΣ ΑΘΗΝΩΝ

Ελένη Αρβελέρ-Γιώργος Νταλάρας: «Απόκρυφη Ιστορία» με τραγούδια

ΔΗΜΟΣΙΕΥΘΗΚΕ: Παρασκευή 14 Νοεμβρίου 2008

«Όλοι εμείς που ζούμε σε ξένο τόπο και καμιά φορά ξαγρυπνάμε τα βράδια, αντί να μετράμε προβατάκια προσπαθούμε να μην ξεχάσουμε τα ελληνικά μας. Το έλεγε και ο Σεφέρης αυτό. Είτε να λέμε ποιήματα, είτε να τα γράφουμε». Η βυζαντινολόγος Ελένη Γλύκατζη Αρβελέρ προτίμησε το δεύτερο. «Δηλώνω στιχουργός-ιστορικός. Όχι ποιήτρια. Γι΄ αυτό και οι στίχοι μου είναι ομοιοκατάληκτοι. Για να μην τους ξεχνάω και να μπορώ να τους γράφω το πρωί», έλεγε χθες στην παρουσίαση της συναυλίας «Απόκρυφη Ιστορία» (την Κυριακή) που οργανώνει το Εθνικό Κέντρο Έρευνας Πρόληψης και Θεραπείας του Διαβήτη (ΕΚΕΔΙ), με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα του Διαβήτη και την συνδρομή του Γιώργου Νταλάρα στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών. Μια συναυλία που στηρίζεται εξ ολοκλήρου σε μελοποιημένα ποιήματά της από τον συνθέτη Νίκο Πλάτανο.

«Οι Έλληνες είναι ο μόνος λαός που δεν απελευθερώθηκε από την κοιτίδα του Γένους του, την Κωνσταντινούπολη. Ήρθαν οι Βαυαροί, έκαναν ένα λασποχώρι πρωτεύουσα, την Αθήνα, κι εμείς έπρεπε να δούμε τον εαυτό μας ως απόγονο του Περικλή. Το Βυζάντιο, όμως, είναι ο κρίκος μας με το σήμερα κι εμείς το αγνοούμε», πρόσθεσε η κ. Αρβελέρ.

«Η αγρύπνια της Ελένης Αρβελέρ», είπε ο Γιώργος Νταλάρας, «κάνει τους στίχους της υψηλή ποίηση... Και είναι τιμή μου

ΙΝFΟ

«Μια απόκρυφη Ιστορία» την Κυριακή στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών (τηλ. 210-7282.000). Τα εισιτήρια έχουν εξαντληθεί.

να με επιλέγει σαν μια φωνή που μπορεί να τα μεταφέρει στο ευρύ κοινό».

Στη συναυλία θα ακούσουμε ποιήματα τραγούδια, «απλά λαϊκά τραγούδια», όπως έλεγε ο Νίκος Πλάτανος- μαθήματα ιστορίας για το πώς μικρά ιστορικά γεγονότα αποκαλύπτουν την «Απόκρυφη Ιστορία» μας. Πρώτη που ανακάλυψε τα ποιήματα και τα μετέφερε στον συνθέτη ήταν η Μέμη Σπυράτου, που ανέλαβε τη σκηνοθεσία της παράστασης. Ποιήματα πρωτακούστηκαν το 2004 από τον Γιώργο Νταλάρα στο πλαίσιο του Διεθνούς Φεστιβάλ Αρχαιολογικών Ταινιών «Αγών». Τώρα θα συμμετέχουν οι Χρήστος Θηβαίος, Ασπασία Στρατηγού, Αρετή Κετιμέ και η παιδική χορωδία του Δημήτρη Τυπάλδου.

[ΘΑΝΑΣΗΣ ΠΟΛΥΜΗΧΑΝΟΣ 11,573]

Aπό τη "Βραδυνή" της 14-11-08.

Ελίνα ευχαριστούμε.