Apostolis

Με το 'να πόδι στ΄ άστρα...

257 posts in this topic

Το cd μετά την 5η θεση που κατέλαβε την 1η εβδομάδα της κυκλοφορίας του τη 2η εβδομάδα ανέβηκε στη 2η θέση των charts.Στη πρώτη θέση βρίσκεται ο Ρέμος με το καινούριο του-επίσης-cd

Share this post


Link to post
Share on other sites

Στο ραδιοφωνικό σταθμό Arion που μεταδίδεται μόνο στο ίντερνετ, λέει χαρακτηριστικά:

Arion loves

ΠΕΣ ΤΟ ΔΥΝΑΤΑ - ΟΛΥΜΠΙΟΥ

ΘΑ ΠΕΡΙΜΕΝΩ ΕΔΩ - ΝΤΑΛΑΡΑΣ

ΖΗΣΕ ΤΗ ΖΩΗ - ΣΑΚΗΣ

ΜΑΖΙ ΣΟΥ - ΠΑΠΑΡΙΖΟΥ

ΧΕΡΙΑ ΨΗΛΑ - ΧΑΤΖΗΓΙΑΝΝΗΣ

Ενώ στην καθημερινή Playlist βρισκονται και τα δύο τραγούδια του Μιχάλη Χατζηγιάννη ("Όλα μιλούν για σένα" και "Θα περιμένω εδώ").

Share this post


Link to post
Share on other sites

Στο Τοπ-τεν του "Εθνος άουτ" (29-7-07) ο δίσκος βρίσκεται στην τέταρτη θέση στην Αθήνα και στην τρίτη στη Θεσσαλονίκη.

Share this post


Link to post
Share on other sites

Στην σημερινή ΄΄Ελευθεροτυπία΄΄ ο Γιώργος Παπαδάκης γράφει την γνώμη του για την καινούργια δουλειά του Νταλάρα.

Share this post


Link to post
Share on other sites

"Η Ελλάδα καίγεται" είναι ο τίτλος του τελευταίου άρθρου, στην μόνιμη, ολοσέλιδη, στήλη("ΖΩΝΤΑΝΟΣ ΣΤΗΝ ΠΟΛΗ") της Μανίνας Ζουμπουλάκη, στην "ATHENS VOICE"(τεύχος 178, 26/7-1/8/2007, σελ. 6) και γράφει, μεταξύ άλλων, τα εξής :

"Λοιπόν έβγαλε δίσκο ο Νταλάρας πριν λίγες μέρες, με τίτλο "Με το 'να πόδι στ' άστρα".

Μέσα υπάρχει τραγούδι "Η Ελλάδα καίγεται" του Γιώργου Παυριανού, και ΔΕΝ αναφέρεται στις φωτιές ούτε στους καύσωνες αλλά στο μεταφορικό "καίγεται η γούνα μας εδώ στην Ελλάδα". Το διευκρινίζω επειδή διάφοροι ραδιοφωνικοί παραγωγοί νόμισαν ότι ο τίτλος αναφέρεται στις φωτιές : όχι, το τραγούδι είχε γραφτεί πριν σαράντα τέρμινα, απλώς έτυχε να κυκλοφορήσει τώρα.

Τέλος πάντων, είναι πολύ καλό.

Κι ο δίσκος καλός είναι - Νταλάρας άψογος όπως σχεδόν πάντα, μουσική Κυριάκου Παπαδόπουλου, το τραγούδι του τίτλου είναι του Λευτέρη Παπαδόπουλου(δεν είναι ξαδέρφια, εννοείται).

Πήγαμε να γιορτάσουμε την κυκλοφορία του cd στο Αερόστατο ...".

Share this post


Link to post
Share on other sites

http://www.enet.gr/online/online_text/c=11...113,id=35772552

Αξιζε έναν καλύτερο δίσκο

Σε ήχο ελληνικό

ΓΙΩΡΓΟΣ Ε. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ

**ΓΙΩΡΓΟΣ ΝΤΑΛΑΡΑΣ: Με το 'να πόδι στ' άστρα και τα δυο στην κόλαση ΠΑΡΑΓΩΓΗ: UNIVERSAL MUSIC GREECE

Ως προϊόν πολύμηνης εργασίας παρουσιάζεται ο νέος δίσκος του Γιώργου Νταλάρα, ο οποίος (κατά τα λεγόμενα της παρουσίασης) στηρίχτηκε στο μουσικό του ένστικτο και στην αγάπη του για το καλό λαϊκό τραγούδι. Ακούγοντας όμως τα τραγούδια, προβάλλει (τουλάχιστον στον υπογράφοντα) η ανάγκη προσδιορισμού, ή επαναπροσδιορισμού, της έννοιας του «λαϊκού», για το τραγούδι τουλάχιστον. Οι ορισμοί είναι συχνά πονηροί. Λέγεται πως κάποτε ο Πλάτων έδωσε τον ορισμό του ανθρώπου λέγοντας πως είναι «ζώο δίποδο και χωρίς φτερά» και όλοι συμφώνησαν. Την άλλη μέρα όμως ο κυνικός Διογένης πήγε στη σχολή του Πλάτωνα και μάδησε έναν κόκορα. «Ιδού ο άνθρωπος του Πλάτωνα», είπε και ανάγκασε το φιλόσοφο να συμπληρώσει τον ορισμό του «... και με πλατιά νύχια».

Παρομοίως χρειάζεται κάποιο συμπλήρωμα ο ορισμός του «λαϊκού» που σερβίρει η δισκοβιομηχανία από υπάρξεώς της. Σύμφωνα με όσα δέχεται η επιστήμη αλλά και η κοινή γνώση και λογική, τα τραγούδια αυτά ουδόλως είναι λαϊκά, δηλαδή γνήσια προϊόντα ελευθέρας εμπνεύσεως του ανώνυμου λαϊκού δημιουργού, αλλά επινοήματα, συμπιλήματα, ειδικών επώνυμων επιτηδευματιών, υπαλλήλων της βιομηχανίας του δίσκου, οι οποίοι μιμούνται, μετατρέπουν, μεταστρέφουν και συχνά διαστρέφουν ορισμένους τύπους της παράδοσης και άλλους που υποτίθεται ότι ανήκουν στην αληθινή λαϊκή μουσική.

Επειδή ο Γιώργος Νταλάρας κατέχει τη θέση που κατέχει, επειδή φέρει την αίγλη του προοδευτικού ενεργού πολίτη, πράγματα που δίνουν ιδιαίτερη βαρύτητα στα λόγια και τις πράξεις του, είναι λογικό, φυσικό και επόμενο να περιμένουμε από αυτόν τις πιο καλές, τις πιο σοβαρές, τις πιο τολμηρές, ρηξικέλευθες και κυρίως εμπνευσμένες προτάσεις στο χώρο που υπηρετεί και όπου βρίσκεται η πραγματική του δύναμη και αξία. Δεν περιμέναμε ένα δίσκο σαν αυτόν, κατά την ταπεινή μου γνώμη, «λιγότερο» και κατώτερο από ό,τι «υποχρεούται» να φέρνει πλέον ο Γιώργος Νταλάρας. Αυτό το «υποχρεούται» δεν αναφέρεται βέβαια στις διεθνείς διακρίσεις, τις τιμές και τις πρεσβείες της καλής θέλησης, πράγματα που δεν είναι παρά ταμπέλες, αλλά στο σπουδαίο μερακλή τεχνίτη του τραγουδιού και της οργανοπαιξίας.

Αν εξαιρέσουμε δύο-τρία τραγούδια άξιων και καταξιωμένων στιχουργών, η γενική εικόνα είναι φτωχή. Από τους τραγουδοποιούς λείπει η έμπνευση, η φλόγα, η πρόταση. Ας μη σχολιάσουμε τον τρόπο που μερικά θέματα «αγγίζονται» όπως π.χ. οι φαντάροι, οι ερωτικές σχέσεις (τι πρωτότυπο), οι πρόσφυγες. Αιωρούνται ερωτήματα πολιτικού αλλά και ηθικού χαρακτήρα. Για παράδειγμα, σε ποιον άραγε απευθύνεται το τραγούδι «Ομόνοια»; Αλήθεια, θα αφήσουμε τη Λίνα Νικολακοπούλου από το «ύψος» της δόξας και της καλοπέρασής της να μας «μιλήσει» για την αθλιότητα και τη δυστυχία μεταναστών; Ας φανταστούμε τι θα έλεγαν οι ορεσίβιοι αν μιλούσαν για θαλασσινά ζητήματα. Πιο αναμενόμενο δηλαδή θα ήταν να «τραγουδήσουν» το ζόφο και τα βάσανα που βιώνουν οι ίδιοι οι μετανάστες της Ομόνοιας κι όχι ένας ανέμελος, μοδάτος και εξυπνάκιας δικηγόρος τους.

Λεπτή η θέση και μεγάλη η ευθύνη του Γιώργου Νταλάρα όταν προωθεί νέους και λιγότερο νέους «ταλαντούχους» του τραγουδιού. Αλλους περιμέναμε κι άλλους μας πρότεινε ως αντάξιους επιγόνους των μεγάλων συνθετών. Στη θέση ενός Χατζιδάκι κι ενός Θεοδωράκη, προτείνονται (σ' αυτό το δίσκο τουλάχιστον) μεταξύ άλλων και οι Μιχάλης Χατζηγιάννης και Νικόλας Κουμπιός!

ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 01/08/2007

Σχόλιό μου: Σέβομαι την άποψη και του Παπαδάκη. Δικαίωμά του είναι να γράφει ό,τι θέλει. Αφού του δίνεται το βήμα. Δεν συμμερίζομαι , όμως, καθόλου την -έως και ρατσιστική του - άποψη για το αν δικαιούται η Λ.Νικολακοπούλου να γράφει για τους πρόσφυγες. Κι ούτε το γενικό σχόλιό του για τον ''εξυπνάκια δικηγόρο''. Θεωρώ πως μπορεί να έχει ένας μουσικοκριτικός όποια άποψη θέλει. Η επιχειρηματολογία του -ειδικά στο σημείο που ανέφερα- πάσχει απελπιστικά. Και θα έπρεπε να την ''ξαναδεί''. Αυτό είναι το λιγότερο που θα πω απέναντι στην ''κριτική'' του Παπαδάκη.

Share this post


Link to post
Share on other sites

Και το δικό μου σχόλιο :

Ο Παπαδάκης μας μίλησε για τον Πλάτωνα, τον κυνικό Διογένη, προσπάθησε, σε μια μικρή παράγραφο, να μας δώσει τον ορισμό του "λαϊκού", περιέγραψε-γενικά-τον Νταλάρα και στις τελευταίες δυο παραγράφους "επιτέθηκε" στη Νικολακοπούλου, στον Χατζηγιάννη, ακόμα, και στο νεαρότατο(20χρονο) Νικόλα Κουμπιό!

Στο "διά ταύτα" όμως του συγκεκριμένου δίσκου δεν έφτασε ποτέ!

Αυτό λέγεται δισκοκριτική; Ούτε καν δισκοπαρουσίαση...

Έχω να ρωτήσω τα εξής :

-Εξαιρεί - ως καλά- "δυο-τρία τραγούδια άξιων και καταξιωμένων στιχουργών". Ποια είναι αυτά; Γιατί δεν τα αναφέρει με τους τίτλους τους; Και, κυρίως, να μας εξηγήσει ΓΙΑΤΙ του άρεσαν.

-Επίσης, δεν μας αιτιολογεί ΓΙΑΤΙ δεν του αρέσουν τα υπόλοιπα.

-Αυτό που γράφει για τη Νικολακοπούλου είναι τελείως παράλογο. Δηλαδή δεν μπορεί ένας στιχουργός-ποιητής να προσεγγίσει, μέσα από την τέχνη του, ένα κοινωνικό πρόβλημα; Τι έπρεπε δηλαδή να κάνει ο Νταλάρας; Να κατέβει στην Ομόνοια και να ψάχνει ανάμεσα στους μετανάστες ποιος απ' αυτούς γράφει τα βάσανά τους σε στίχους;! Κι όταν το έκανε(!) αυτό πέρσι, με τα "Έρημα χωριά", όπου τραγούδησε τα τραγούδια ενός μετανάστη, του άρεσε του Παπαδάκη; Όχι! Θυμάμαι και τον χαρακτηριστικό τίτλο του σημειώματός του : "Ολίγη τέχνη πολλή τεχνική"!

-Από που έβγαλε το συμπέρασμα ότι ο Νταλάρας μέσα από την τελευταία του δουλειά προσπαθεί να μας προτείνει το νέο Χατζιδάκι και Θεοδωράκη, ώστε να ειρωνεύεται τους Χατζηγιάννη και Κουμπιό;!

Και ειδικά για τον Νικόλα Κουμπιό, είναι συμπεριφορά αυτή προς ένα 20χρονο παιδί που, μόλις, δισκογραφεί το 5ο του τραγούδι;!

Τέλος, ας έγραφε με ποιους θα περίμενε να συνεργαστεί ο Νταλάρας ή, τέλος πάντων, ποιοι, κατά τον Παπαδάκη, θα αποτελούσαν την "ιδανική συνταγή". Γιατί δεν προτείνει συγκεκριμένα ονόματα, ώστε να "ανοίξει" τα μάτια και στον Νταλάρα;

Γιατί μόνο γκρινιάζει χωρίς να φτάνει το "μαχαίρι στο κόκαλο";

Share this post


Link to post
Share on other sites

Μα δεν ντρέπεται ο Παπαδάκης και γράφει τέτοιες ανοησίες!!!

Αλήθεια, θα αφήσουμε τη Λίνα Νικολακοπούλου από το «ύψος» της δόξας και της καλοπέρασής της να μας «μιλήσει» για την αθλιότητα και τη δυστυχία μεταναστών; ....

Ναι, αφήνουμε την Λίνα Νικολακοπούλου να μιλήσει για την μοίρα των συνανθρώπων της/μας στην Ομόνοια.

Έχουμε ανάγκη την Λίνα Νικολακοπούλου ακριβώς γι' αυτό!

Είναι ποιητής η Λίνα Νικολακοπούλου! η δουλειά της είναι (ή μάλλον μέρος της δουλειάς της) να γράφει αυτά που βλέπουμε και δεν ξέρουμε να περιγράφουμε, αυτά που νιώθουμε και δεν ξέρουμε να εκφράζουμε.

Εγώ όταν περνάω την νύχτα με τα πόδια από την Ομόνοια βγαίνω φορτωμένη στεναχώρια.

Αυτή όταν περνάει την νύχτα με τα πόδια από την Ομόνοια βγαίνει φορτωμένη τραγούδι.

Και μην που πείτε για «ύψος καλοπέρασης» (μα έλεος!) και ότι είναι πολύ κυρία και θα πάρει ταξί, γιατί ξέρω, αναμφισβήτητα, ότι από κει πάει σπίτι, από την Ομόνοια, ναι, και με τα πόδια, ναι, τα δικά της τα πόδια τα δυο.

Στη θέση ενός Χατζιδάκι κι ενός Θεοδωράκη, προτείνονται (σ' αυτό το δίσκο τουλάχιστον) μεταξύ άλλων και οι Μιχάλης Χατζηγιάννης και Νικόλας Κουμπιός!

Κάνεις, φυσικά, δεν προτείνει κάτι τέτοιο.

Αν ο Νταλάρας ήξερε πού να βρει σήμερα συνθέτης του μεγέθου ένος Χατζιδάκη (Θεοδοράκη δεν γίνεται), δεν να μας τραγουδούσε Κουμπιό, αλλά αυτό είναι άλλο πρόβλημα!

Share this post


Link to post
Share on other sites
Πήγαμε να γιορτάσουμε την κυκλοφορία του cd στο Αερόστατο ...".

Έγινε παρουσίαση του δίσκου; :)

Share this post


Link to post
Share on other sites

Aπό το περιοδικό Ηello (1-8-07):

"To καινούργιο cd του Γιώργου Νταλάρα περιλαμβάνει δώδεκα τραγούδια σε στίχους των Λευτέρη Παπαδόπουλου, Μάνου Ελευθερίου, Νίνας Νικολακοπούλου κ.α. και μουσική των Μιχάλη Χατζηγιάννη, Στέφανου Κορκολή, Κυριάκου Παπαδόπουλου κ.α.Τα τραγούδια που ερμηνεύει είναι μικρά σενάρια προς την αναζήτηση του έρωτα, της αγάπης , αλλά και της μοναξιάς , των καημών και του φόβου.Ήδη ακούγεται στα ραδιόφωνα το τραγούδι "Θα περιμένω εδώ".

Share this post


Link to post
Share on other sites

Θα συμφωνήσω ότι κάποιοι άνθρωποι πληρώνονται για να γράφουν αηδίες και αρλούμπες! Δυστυχώς όμως, δεν μπορώ να μην είμαι αντικειμενικός...Ο δίσκος αυτός δεν είναι "Νταλάρας" φίλοι μου!

Οι παλιότεροι σίγουρα θα θυμούνται το δούλεμα και την κριτική που είχε πέσει με το "Μη μιλάς κινδυνεύει η Ελλάς"! Οι πωλήσεις του συγκεκριμένου δίσκου, σε μεταβατικό στάδιο της δισκογραφίας, τότε, έκλεισαν πολλά στόματα! Τότε ο θείος ήταν όμως 40 ετών και μπορούσε να ασχολείται ταυτόχρονα με πολλά πράγματα.

Δεν θα ήταν καλύτερα να βλέπουμε και να ακούμε μια δουλειά του κάθε χρόνο (γιατί αυτή τη στιγμή ασχολείται με προσωπικούς δίσκους, συμμετοχές, παραγωγές, συναυλίες...), ώστε και με τους καλύτερους να συνεργάζεται (γιατί είναι ο καλύτερος!) και οι ενορχηστρώσεις να είναι πιο λιτές και να ακούγετε η ΦΩΝΗ ΤΟΥ;!

Θα ήθελα την γνώμη, ειδικότερα των πιο έμπειρων.

Share this post


Link to post
Share on other sites

Ρε παιδιά, ξαναβλέποντας το κείμενο του Παπαδάκη, διαπιστώνω, όλο και περισσότερο, ότι είναι, τουλάχιστον ατυχές...

Δεν μπαίνει στον κόπο ούτε καν να αναφέρει τους συντελεστές του δίσκου!

Καμία αναφορά ούτε σε έναν(!) τίτλο τραγουδιού.

Καμία επισήμανση ούτε μιας αρετής του : συμμετοχή σημαντικών δημιουργών(Παπαδόπουλος, Ελευθερίου) και σπουδαίων μουσικών.

Ούτε καν μια θετική αναφορά για τον ίδιο τον Νταλάρα που καταθέτει σε κάποια κομμάτια εκπληκτικές ερμηνείες, ενώ παίζει 5-6 όργανα, "ζωγραφίζει", δηλαδή, πέρα από ερμηνευτής, και σαν μουσικός σ' αυτόν το δίσκο.

Καλά, είναι δυνατόν, αντικειμενικά, να μην τον συγκίνησε το "κλάμα" του Νταλάρα στα "Λυπημένα Φεγγάρια", ή, να μην τον συγκλόνισε η ερμηνεία του στις "Πολλές σημαίες" ;

Κι αυτή η, "ανεξήγητη" επίθεση στην Νικολακοπούλου; Κι έπειτα η αρνητική αναφορά, συγκεκριμένα και μόνο, στους Χατζηγιάννη και Κουμπιό; Δηλαδή για τους Τσεπίλη και Βελλιάδη(δεν έχω τίποτα με τα παιδιά, μια χαρά είναι τα τραγούδια τους), να υποθέσουμε, ότι επειδή δεν τους έπιασε στο στόμα του, είναι "καλοί";

Περίεργα πράγματα, έως κι ύποπτα ...

Φίλε KADETSAT, ο Νταλάρας είναι ό,τι έχει δισκογραφήσει. Είναι απλά τα πράγματα. Όπως όλοι μας έχουμε τις στιγμές μας, έτσι τις έχει κι αυτός και τις εκφράζει μέσα από την τέχνη του. Κάποιοι τα έχουν ανάγκη κι αυτά τα τραγούδια και μάλιστα μέσα από μια τέτοια "θεία" φωνή.

Τι να κάνουμε, η ζωή μας έχει και δροσερές στιγμές και πρέπει ένα μεγάλος καλλιτέχνης να μπορεί να τις εκφράσει κι αυτές. Κι ο Νταλάρας και μεγάλος καλλιτέχνης είναι και μπορεί!

Όσοι, από το σινάφι του, δεν μπορούν να ανταπεξέλθουν γκρινιάζουν. Όπως γκρινιάζουν και με τα ρεμπέτικα που λέει και με τα λάτιν και με τη Ρωμιοσύνη και με τα τραγούδια του "Αλβανού" και πάει λέγοντας ... κι όποιος κατάλαβε, κατάλαβε...

Έγω τα έχω ξεκαθαρίσει από μικρό παιδάκι αυτά τα πράγματα.

Είμαι λάτρης της φωνής του Νταλάρα κι απολαμβάνω ό,τι κι αν τραγουδάει, γιατί το τραγουδάει μαγικά!

Από τις, αρχές της δεκαετίας του '70 άκουγα, και γούσταρα, και το "Πουκάμισο το θαλασσί", αλλά και τον "Μετανάστη"(του 1978)...

Και μια φιλική πρόταση γι' αυτούς που τους έπεσαν πολύ "δροσερά" τα νέα τραγούδια! Παιδιά ο Νταλάρας έχει "φροντίσει" και για εσάς! Ακούστε λοιπόν τα "Έρημα χωριά"(κάντε τον δίσκο χρυσό να μας αποδείξετε ότι δεν γουστάρετε τα "δροσερά"...), το "πακέτο Λοίζος"("Αχ χελιδόνι μου"), το "Δάκρυ στο γυαλί"(Εστουδιαντίνα), τη "Ρωμιοσύνη-’ξιον εστί"(όλα αυτά σε ένα μόλις χρόνο τα έχει βγάλει!) κι αφήστε τα "δροσερά" να τα ακούμε εμείς ...

Θανάση, μάλλον η Μανίνα Ζουμπουλάκη με την παρέα της γιόρτασαν την κυκλοφορία του νέου δίσκου του Νταλάρα και δεν πρέπει να συνέβει κάποια επίσημη παρουσίαση.

Έτσι είναι, άλλοι το γιόρτασαν-και καλά έκαναν- κι άλλοι έβαλαν "μαύρες πλερέζες"! Περαστικά τους ...

Share this post


Link to post
Share on other sites

Το μονο που θα πω(για την ωρα...)ειναι πως συμφωνω απολυτως με την τελευταια παραγραφο-προταση του Τασου.

Share this post


Link to post
Share on other sites

Είναι γνωστό πως το 90% από τις κριτικές του Παπαδάκη είναι αρνητικές.

Εγώ δε βλέπω το λόγο που θα πρέπει να συνεχίσουμε να ασχολούμαστε.

Εδώ, αν θυμάμαι καλά και κάποια στιγμή θα ψάξω να το βρω, είχε γράψει ένα "κάρο" αρνητικά για τους "Ύμνους Αγγέλων", στον τελευταίο δίσκο θα κολλήσει;

Τι να κάνουμε, μερικοί μπορεί να είχαν φανταστεί τον Νταλάρα, να είναι από τις 10 το βράδυ μέχρι τις 5 το πρωί, κλεισμένος σε μια ταβέρνα και να τραγουδά ρεμπέτικα με τρία όργανα, σε όλη του την καριέρα.(Δε θα με χαλούσε καθόλου να το δω αλλά δεν είναι μόνο αυτό).

Χαλάει την πιάτσα ο άνθρωπος πως να το κάνουμε...

Αφήστε τους να βράζουν στο ζουμί τους....

Share this post


Link to post
Share on other sites

Ως γνωστόν ο κύριος Παπαδάκης χρησιμοποιώντας αυστηρη ματιά στις κριτικές δίσκων έρχεται και εδώ να κατακεραυνώσει τα πάντα,έτσι και με τον νεο δίσκο του Γ.Νταλάρα "σταυρώνει" όποιον βρεθεί μπροστά του.Εγώ πρώτα απο όλα χαίρομαι και πάλι για τον Γιώργο Νταλάρα γιατι έδωσε δύναμη σε νέους δημιουργούς όπως ο Νικόλας Κουμπιός,και εύχομαι να συνεχίσει να γράφει και να μην επηρρεάζεται απο κριτικές.Το παιδί δεν είναι ούτε Θεοδωράκης ούτε Χατζιδάκις είναι ο εαυτός του και αλά πορεύεται.Μα ούτε και η Λίνα Νικολακοπούλου έχει ανάγκη απο άστοχες και αβέβαιες κριτικές,η ματιά και η γραφή της μέσα στους στίχους φτάνουν.Πάντα τον Νταλάρα όμως βρίσκουν να γεμίσουν τις αράδες τους,να σκεφτούν μονάχα πόσες νέες γενιές έχουν πάρει απο αυτόν ψυχή και αξίες.Ας προσέχουν μόνο τι γράφουν κάποιοι που έχουν βήμα και αν γίνεται να ξανακούσουν δύο και τρείς φορές τα τραγούδια.

Share this post


Link to post
Share on other sites

Tasos, όλοι όσοι συμμετέχουμε εδώ το κάνουμε γιατί ανατριχιάζουμε ακόμα κι αν τραγουδήσει το "11-8-80" :) !!!!!!!!!!!!!!!!!

Για να μην παρεξηγηθώ λοιπόν, δε γουστάρω να δω ποτέ τον Θείο μας, να τραγουδάει Φοίβο...(Πάριος)! Το αν είναι καλλιτέχνης, επαγγελματίας, ο καλύτερος εν ζωή...το ξέρουμε όλοι, αρχίζει όμως να μένει "μόνος" του!

Και κάτι ακόμα. Είμαι ο μόνος που ακούω, τώρα τελευταία, τη φωνή της Χαρούλας "κάπως", στα live? Λέω μόνο, να κάνει λίγο κράττει. γιατί το τέλειο δε γουστάρω ποτέ να το ακούσω "πάρα πολύ καλό". Γουστάρω να το ακούω πάντα τέλειο!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Share this post


Link to post
Share on other sites
δε γουστάρω να δω ποτέ τον Θείο μας, να τραγουδάει Φοίβο...

Μαλλον δεν ειχες περασει απο Αρενα μερια τις πρωτες μερες,οταν ελεγε το ''Καθε βραδυ του Σαββατου'' :blink: (το οποιο παρεπιπτοντως το ελεγε πολυ ωραια,για να μην χρησιμοποιησω την εκφραση της Μαριας-της γνωστης... :) )

Share this post


Link to post
Share on other sites
Θανάση, μάλλον η Μανίνα Ζουμπουλάκη με την παρέα της γιόρτασαν την κυκλοφορία του νέου δίσκου του Νταλάρα και δεν πρέπει να συνέβει κάποια επίσημη παρουσίαση.

Tελικά έτσι είναι.Δεν έχει γίνει επίσημη παρουσίαση του δίσκου.

Share this post


Link to post
Share on other sites

Στον Κ.Παπαδακη θα ελεγα να αφησει την κριτικη του και να δει οτι,ο δισκος ειναι 3 σε πωλησεις,στην Αθηνα το -Θα περιμενω εδω- παει παρα πολυ καλα κ τελος,στην Θεσσαλονικη στους σταθμους<< Ραδιο Θεσαλονικη,Ερωτικος,ΑΝΤ1,Λαμψη>> (οι οποιοι ειναι οι 4 μεγαλυτεροι) εχουν στο top 5 το "χανεται'' !!!!

Αραγε θα του ελεγε τιποτα αυτο... τον καημενο :D

Share this post


Link to post
Share on other sites

Λόγω αυξημένων διακοπικών υποχρεώσεων, δεν έχω αγοράσει ακόμα το CD. :(

Μόνο από τα τραγούδια που ακούω από το ραδιόφωνο

μπορώ να έχω κάποια άποψη...

Μου αρέσουν πολύ οι "Σημαίες" και ένα καψουροτράγουδο

που όμως δεν ξέρω τον τίτλο...

Διαβάζω αντικρουόμενες κριτικές και καταλαβαίνω ότι ο δίσκος διχάζει... :confused:

Αυτό που μου κάνει εντύπωση είναι γιατί ο Θείος -το κριτήριο του οποίου

όσον αφορά στα ποιοτικά τραγούδια είναι αναμφισβήτητο- επιλέγει να συμπεριλαμβάβει

στο δίσκο του τραγούδια που δε χαίρουν μεγάλης εκτίμησης

σε αντιπαραβολή με τα Live είναι το ένα αρτιότερο από το άλλο :D (τα live εννοείται).

Αναρωτιέμαι:D πόσο διαφορετικά θα ήταν τα πράγματα (δισκογραφικά)

αν οι καλλιτέχνες επέλεγαν να βγάλουν ένα νέο CD που να περιλαμβάνει μόνο 4-5 πολύ καλά τραγούδια.

Δε θέλω να μπω ξανά στη διαδικασία να αναφέρω ποιούς ευνοεί μια τέτοια κατάσταση.

Υπάρχουν όμως παραδείγματα με καλά αποτελέσματα (π.χ. Ζούδιαρης).

Ας το σκεφτούν οι αρμόδιοι...

Share this post


Link to post
Share on other sites

Η άποψή μου είναι λίγο εκνευρισμένα αρνητική!!! Δε ξέρω καθόλου ως άνθρωπος τι είναι ο Γ.Νταλάρας - όπως και η πληοψηφία εδώ πέρα - είμαι παθιασμένα και αθεράπευτα ερωτευμένος από μικρός με τα τραγούδια του, τη φωνή του, τη μουσική συμπεριφορά του, τη παιδεία του, τον επαγγελματισμό του, αλλά ως ένα σημείο.

Ο νέος του δίσκος θεωρώ ότι είναι τραγικά φτωχός, πολύ λίγος για το Νταλάρα, ανύπαρκτος μουσικά για τη μουσική κληρονομιά της εποχής μας, αστείος σε πολλά σημεία στιχουργηματικά, πολύ διαφημιστικός σχεδαστικά, εύπεπτος ακουστικά, μοδάτος και καθόλου δημιουργικός.

Ίσως ο εκνευριμός μου για αυτό το δίσκο να βγαίνει λίγο υπερβολικά προς τα έξω, αλλά τα γράφω αυτά με πλήρη συνείδηση. Θεωρώ ότι αυτός ο δίσκος δεν είναι Νταλάρας, αλλά κάτι άλλο, πιο "fame story" αποτέλεσμα.

Δεν μπορώ να κατανοήσω τα τελευταία 4-5 χρόνια τις επιλογές αυτού του μεγαθήριου που λέγεται Γ.Νταλάρας (από την εποχή των εμφανίσεών του με τον Α.Ρέμο). Πλην ελαχίστον εξαιρέσεων (βλέπε αφιερώματα σε Τσιτσάνη και Βαμβακάρη), μου δείχνει ότι τις κάνει με κριτίρια Εμπορικού Διευθυντή δισκογραφικής εταιρίας (που χρειάζεται και αυτό κατά ένα ποσοστό, το αναγνωρίζω) και όχι δημιουργικού μουσικού επαγγελματία.

Κατά την άποψή μου, όποιος θεωρεί αυτόν τον τελευταίο δίσκο ως απλά καλό δίσκο δε μπορεί να παραδεχθεί την πτώση προς την εμπορικότητα του εινδάλαματός μας Γ.Νταλάρα.

Αν θεωρήσουμε ότι διαβάζει πότε και ο ίδιος αυτά τα posts, εγώ θα έλεγα το εξής: ένας άνθρωπος τόσο έξυπνος, τόσο δημιουργικός, τόσο μεγάλος ως προσωπικότητα, με τόσα που έχει προσφέρει στον ελληνικό πολιτισμό, πρέπει να μείνει στις καρδιές μας, στο μυαλό μας και στην ιστορία ως θρύλος, ως μέγα φιγούρα του αιώνα μας.

Αυτό θα το υλοποιήσει μόνο όταν αναγνωρίσει ότι η εποχή ακόμα και αυτού του ογκόλιθου έχει τελειώσει δημιουργικά. Ένας τέτοιος άνθρωπος πρέπει να αναγνωρίζει πότε πρέπει να αποχωρεί από τα πολιτιστικά δρώμενα και πότε να κρατάει το πύχη που ο ίδιος έθεσε πολύ ψηλά. Είναι κρίμας να τον κατεβάζει όλο και πιο χαμηλά.

Όλοι πρέπει να θυμούνται το Γ.Νταλάρα που δείχνει πώς πρέπει να γίνεται το τραγούδι. Όχι το Γ.Νταλάρα που λέει καλά κάποια τραγούδια.

Για μένα αυτός είναι ο Γιώργος Νταλάρας.

Ευχαριστώ που με διαβάσατε.

Share this post


Link to post
Share on other sites

Τρίτο(3ο) στο, επίσημο, ΤΟΡ 50 των ελληνικών άλμπουμ, της IFPI, είναι το νέο cd του Γιώργου Νταλάρα "Με το 'να πόδι στ' άστρα και τα δυο στην κόλαση"! :D

Share this post


Link to post
Share on other sites

Αγαπητέ φίλε stelios80, δε θα μπορούσα να συμφωνήσω περισσότερο με την άποψή σου!!! Μια μικρή ένσταση. Είναι τόσο μεγάλος, που θεωρώ ότι ακόμα μπορεί να προσφέρει πολλά πράγματα...

Share this post


Link to post
Share on other sites

Χτες έκανα - για πολλοστή φορά - ακρόαση του νέου δίσκου του Νταλάρα, μαζί με έναν φίλο συνθέτη του,ας το πω, εμπορικού τραγουδιού.

Είναι σπουδασμένος μουσικός αλλά είναι και συνθέτης του "εμπορικού τραγουδιού" και, γι' αυτό το λόγο, έχουν, νομίζω, ενδιαφέρον οι απόψεις του.

Για ευνόητους λόγους δεν μπορώ να αναφέρω το όνομά του, αλλά η ουσία δεν βρίσκεται εκεί, μα στο ποια τραγούδια του άρεσαν.

-Καταρχάς δεν σοκαρίστηκε από το τραγούδι "Μη ξεχνάς το φαντάρο". "Τα κάνει αυτά ο Νταλάρας", μου είπε και μου θύμισε τα τραγούδια : "Μη μιλάς μη γελάς κινδυνεύει η Ελλάς" & "Με λένε Πόπη".

-Του άρεσε το "κλάμα", όπως το χαρακτήρισε, του Νταλάρα, στο τραγούδι "Σε φεγγάρια λυπημένα".

-Από τα δυο τραγούδια του Χατζηγιάννη θεώρησε καλύτερο από την επιτυχία "Θα περιμένω εδώ", το "Όλα μιλούν για σένα".

-Τον εντυπωσίασε το τραγούδι "Η αιτία είσαι εσύ". "Έχει πολύ όμορφες συγχορδίες" είπε και συνέχισε λέγοντας πως "θα αγόραζα αυτό το δίσκο του Νταλάρα και μόνο γι' αυτό το τραγούδι".

-Το πιο κλασικό τραγούδι του δίσκου, κατά τη γνώμη του, είναι το "Πολλές σημαίες".

-Τέλος, το τραγούδι που, εκείνου, του άρεσε περισσότερο από όλα είναι το "Ομόνοια".

Share this post


Link to post
Share on other sites
Αγαπητέ φίλε stelios80, δε θα μπορούσα να συμφωνήσω περισσότερο με την άποψή σου!!! Μια μικρή ένσταση. Είναι τόσο μεγάλος, που θεωρώ ότι ακόμα μπορεί να προσφέρει πολλά πράγματα...

Είναι σίγουρο ότι θα μπορούσε και μπορεί να προσφέρει πολλά ακόμα! Αυτά όμως που μπορεί να προσφέρει είναι πολύ μικρότερης αξίας από αυτά που έχει χτίσει τόσα χρόνια. Και όσο συνεχίζει να το κάνει τόσο πιο πολύ θα φθείρετε.

Όσο για την άποψη του συνθέτη εμπρορικών τραγουδιών, απλά επιβεβαιώνει την άποψή μου, κατεμέ!

Και όσο για τη θέση του δίσκου αυτού στα charts της IFPI ούτε που με αγγίζει και δε θα έπρεπε να αγγίζει και κανέναν που ξέρει έστω και λίγα πράγματα από το πώς αναρτόνται αυτοί οι πίνακες.

Share this post


Link to post
Share on other sites
Guest
You are commenting as a guest. If you have an account, please sign in.
Reply to this topic...

×   You have pasted content with formatting.   Remove formatting

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

Loading...