petros_petrakis

Όλα απο την αρχή - Παλλάς 2007

473 posts in this topic

Ναι όντως. Με το Cancao do mar κι εγώ απόρησα... :confused: Είναι που είναι μεγάλο τραγούδι, στο χρόνο που τρώει θα μπορούσε να παιχτεί κάποιο άλλο απ' τη δισκογραφία του Νταλάρα. Καλή η σκέψη για το "Φτερωτό μου τραγουδάκι"! :D

Εμένα πάλι αυτό που μου έκανε μεγάλη εντύπωση είναι ότι έχω πάρα πολύ καιρό να δω τον Νταλάρα να τραγουδάει χωρίς αναλόγιο μπροστά του! :D

Όσο για τη σκηνοθεσία, προσωπικά δε με ενόχλησε κάτι (δηλαδή δε μου φάνηκε άσχημη) απλώς είναι γεγονός ότι σου αποσπάει κάπως την προσοχή απ' τα τραγούδια... :confused: Το ότι δε φαινόταν η ορχήστρα σε πολλά σημεία, στην αρχή με ξένισε, αλλά μάλλον είναι θέμα συνήθειας. Το μόνο που μου φάνηκε λίγο "κάπως" την πρώτη μέρα που πήγα ήταν που όταν είπε από μικροφώνου προς την ορχήστρα "Εισαγωγή!" κατά τη διάρκεια του "Όλα καλά", η ορχήστρα ήταν "κρυμμένη" εκείνη τη στιγμή... :confused:

Χάρηκα πολύ με όσα διάβασα παραπάνω, αλλά δε μπορώ να ξεχάσω την πρώτη μέρα που είπε από μικροφώνου, εν ψυχρώ, ότι κλείνει ο κύκλος! :( Αυτό με σκότωσε! :(

Share this post


Link to post
Share on other sites

Αυτο θα πει εν ψυχρω δολοφονια!! :D Μην απελπιζεσαι... :D

Οσο για το οτι η ορχηστρα ειναι κρυμμενη οταν δινει οδηγιες,μην ανησυχεις,τις ακουνε :confused: ειναι...εκπαιδευμενοι! :confused::confused:

Τωρα γιατο αναλογιο....μυστικα του επαγγελματος! :lol: παντως ειναι οντως εντυπωσιακο το θεαμα! :(

Share this post


Link to post
Share on other sites

Θα συμφωνήσω με όσα είπε η Βιβή.

Επιπλέον, κάποια διαμάντια, κάποια αριστουργήματα του παρελθόντος μου φάνηκε ότι πέρασαν πολύ γρήγορα, σαν ένα γρήγορο ποτ-πουρί, ενώ άλλα τραγούδια όπως το "θα περιμένω εδώ" που σε μερικά χρόνια δε θα τα θυμάται κανείς τα είπε ολόκληρα και μάλιστα δύο φορές. Η σκηνοθεσια πράγματι αντί να βοηθάει τα τραγούδια μάλλον έκλεβε κάτι απ' την αίγλη και την ομορφιά τους. Σε μερικά σημεία μάλιστα οι τραγουδιστές έμοιαζαν να είναι στιβαγμένοι σε μια γωνιά χωρίς προφανή λόγο (ας πούμε όταν οι χορευτές που γέμιζαν τη σκηνή...έφευγαν στη μέση του τραγουδιού όπως στο Διδυμότειχο Blues, αφήνοντας ένα κενό). Επίσης υπήρχαν κάτι μικροπροβληματάκια ηχοληψίας (fade in όταν οι τραγουδιστές ξεκινούσαν να τραγουδήσουν κλπ) που φαντάζομαι θα διορθωθούν στην πορεία.

Πέρα από αυτά τα αρνητικά, συγκινήθηκα πάρα πολύ ειδικά με το ξεκίνημα της παράστασης και με όλα αυτά τα παλιά αγαπημένα τραγούδια... Πίσω προβάλλονταν παλιές φωτογραφίες που συνόδευαν αυτή τη στιγμή δημιουργώντας μια πολύ συγκινητική νοσταλγική ατμόσφαιρα. Οι επιλογές ήταν πολύ καλές (αν εξαιρέσουμε λίγα απ' τα καινούρια τραγούδια) και ήταν αντιπροσωπευτικές της πορείας του Νταλάρα. Απλά ίσως μερικά να προσπεράστηκαν πολύ βιαστικά, και πάνω που θέλαμε να τα απολαύσουμε, περνούσε στο επόμενο τραγούδι. Τα τραγούδια όμως ήταν διαμάντια.

Σίγουρα θα ήθελα να έχω ακούσει και κάποια άλλα τέτοια τραγούδια-διαμάντια στην θέση κάποιων πολύ μέτριων τραγουδιών. Αλλά νομίζω ότι τελικά πάντα κάτι θα μας έλειπε στο τέλος. Δεν είναι δυνατόν σε ένα πρόγραμμα 2,5 ωρών να κλειστεί μία τέτοια πορεία 40 χρόνων που περιλαμβάνει τόσο εκπληκτικά τραγούδια.

Οι τραγουδιστές που πλαισίωναν την παράσταση πολύ καλοί και έδεσαν ωραία με τον Νταλάρα.

Αυτά ως πρώτες εντυπώσεις. Θα ξαναπάω και εαν χρειαστεί θα επανέλθω.

Πάντως σίγουρα είναι πολύ συγκινητικό να βλέπεις μια παράσταση που σαν στήσιμο και σαν ουσία μοιάζει με "κλείσιμο" μιας τέτοιας καριέρας. Ποιος από εμάς θα μπορούσε να είναι ευχαριστημένος με ένα τέτοιο κλείσιμο; Νομίζω κανείς. Ό,τι τραγούδια κι αν έλεγε, πάντα κάτι θα μας λείπει, πάντα κάποιο τραγούδι αγαπημένο θα απουσιάζει...

Υ.Γ. Τελικά ίσως τα "παλιά" monitors να είναι καλύτερα... Είναι δυνατόν να μην μπορεί ο καλλιτέχνης να επικοινωνήσει με το κοινό;

Share this post


Link to post
Share on other sites

Είχα την ευκαιρία να παρακολουθήσω και τις τρεις παραστάσεις. Κυριεύομαι από ανάμεικτα συναισθήματα. Στεναχώρια μαζί με χαρά.Στεναχώρια για το ότι κλείνει ο κύκλος. Πρώτη φορά κι από σκηνής τέτοια δήλωση. Μας χαντάκωσε στην κυριολεξία. Χαρά και γλυκιά συγκίνηση , κυρίως εξαιτίας της παράστασης της Κυριακής. Ήταν σπουδαίος! Έδειξε σε όλους πως παραμένει ο κορυφαίος ερμηνευτής μας. Έχω ξαναγράψει πως αυτή η Φωνή για μένα είναι η πιο αγαπημένη. Αλλά σε συνδυασμό με τις εκφράσεις του εισπράτουμε ένα αποτέλεσμα μοναδικό! Το κοινό πολύ ζεστό και συγκινητικό. Οι υπόλοιποι συντελεστές στάθηκαν στο ύψος των περιστάσεων. Είναι μια μεγάλη ευκαιρία για τα παιδιά κι ελπίζω να έχουν γρήγορη και καλή εξέλιξη.

Ειδικά την Κυριακή μου δόθηκε η αίσθηση πως η πρεμιέρα έγινε τότε κι όχι την Παρασκευή. Αφήστε που μόνο για την δήλωσή του περί κλεισίματος του κύκλου, θέλω να την ξεχάσω την Παρασκευή. Επισκίασε τα πάντα. Συμφωνώ πως το κοινό δεν θα πρέπει να λειτουργεί ως τύραννος του καλλιτέχνη που αγαπά, συμφωνώ πως ο Γ.Νταλάρας ξέρει καλύτερα από τον καθένα για τον χρόνο αποχώρησης. Αλλά ήταν μαχαιριά η δήλωση στην πρεμιέρα, από σκηνής...

Θα ενώσω κι εγώ την φωνή μου με την παράκληση για να τον ακούσουμε σε -έστω- τρία πιο αδικημένα τραγούδια του. Θερμή, ταπεινή παράκληση.

Όσον αφορά στην σκηνοθεσία, τις χορογραφίες, διέκρινα μια υπερβολή. Και το κυριότερο ο σκηνοθέτης απέκοψε τον Νταλάρα από τους μουσικούς του, αρκετή ώρα. Είναι κι ο ίδιος μουσικός κι έχουν καταπληκτικό κώδικα επικοινωνίας. Τους στέρησε αυτή την χαρά του συνεχούς παιχνιδιού.

Αξίζει να δει ο κόσμος τον τελευταίο των μεγάλων Ελλήνων τραγουδιστών να ξεδιπλώνει το ταλέντο του με απίστευτη γενναιοδωρία.

Σε ευχαριστώ, Γ.Νταλάρα! Σε παρακαλώ πολύ για κάποια ''αδικημένα''...

:D

Υ.Γ Πολύ συγκινητικά τα videos με τις φωτογραφίες. Από το ξεκίνημά του έως και σήμερα. Και μαζί με τις φωτογραφίες όλων των σπουδαίων συνεργατών του κλείνει με την φωτογραφία του πατέρα του.

Share this post


Link to post
Share on other sites

Παιδιά το Σάββατο πήγα στο Παλλάς.

Ήταν η πρώτη φορά που είδα από κοντά τον Νταλάρα να τραγουδάει.

Είναι απίστευτος.!!! Ο μεγαλύτερος Έλληνας τραγουδιστής που υπάρχει σήμερα.

Το μόνο που δε μου άρεσε στο χώρο του Παλλάς ήταν οι ''καθως πρέπει'' παρουσίες

οι οποίες δεν άνοιξαν το στόμα τους να τραγουδίσουν σε καμμία στιγμή του προγράμματος. Ντροπή και ΑΙΣΧΟΣ!!!!! Ο Νταλάρας έκανε νόημα να τραγουδίσουμε και αυτοί τίποτα!!!!

Κατα τα άλλα το πρόγραμμα ήταν υπέροχο, τα τραγούδια μοναδικά και πάνω απο όλα ΔΙΑΧΡΟΝΙΚΑ και ο Νταλάρας απίστευτος!!!!

Share this post


Link to post
Share on other sites
Παιδιά το Σάββατο πήγα στο Παλλάς.

Ήταν η πρώτη φορά που είδα από κοντά τον Νταλάρα να τραγουδάει.

Είναι απίστευτος.!!! Ο μεγαλύτερος Έλληνας τραγουδιστής που υπάρχει σήμερα.

Το μόνο που δε μου άρεσε στο χώρο του Παλλάς ήταν οι ''καθως πρέπει'' παρουσίες

οι οποίες δεν άνοιξαν το στόμα τους να τραγουδίσουν σε καμμία στιγμή του προγράμματος. Ντροπή και ΑΙΣΧΟΣ!!!!! Ο Νταλάρας έκανε νόημα να τραγουδίσουμε και αυτοί τίποτα!!!!

Κατα τα άλλα το πρόγραμμα ήταν υπέροχο, τα τραγούδια μοναδικά και πάνω απο όλα ΔΙΑΧΡΟΝΙΚΑ και ο Νταλάρας απίστευτος!!!!

:Dτι να πεις κανείς για αυτόν τον τραγουδιστή για αυτόν τον καλλιτέχνη! Τα λόγια είναι περιττά νομιζω για άλλη μια φορά ήταν τέλειος φανταστικός ανεπανάληπτος !

Δεν ξετρελάθηκα με την σκηνοθεσία αλλά λίγο με ένοιαξε γιατί όποτε έβγαινε ο Γιωργος στην σκηνή αυτόν μόνο κοιτούσα.

Γιωργο ζούμε για να σε ακούμε!!!!

Ευχαριστούμε που είσαι τόσο τέλειος!

Πήγα στην πρεμιέρα και ήδη προμηθεύτηκα και άλλα εισητήρια!

Share this post


Link to post
Share on other sites

Να προσθέσω και κάτι ακόμα. Καταλαβαίνω πως υπάρχει ο προβλημαισμός για να ακουστούν όσο το δυνατόν περισσότερα τραγούδια. Και γι αυτό ''κόβονται'' στη μέση κάποια τραγούδια. Δεν είναι σωστό όμως να κόβεται το ''Πεπρωμένο'' και το τόσο δυνατό κουπλέ ''Για την αγάπη όσα κι αν δίνεις είναι λίγα...''. Επιπλέον, κατανοώ την ανάγκη της προώθησης του νέου cd αλλά όχι να ακούγεται δυο φορές το τραγούδι του Χατζηγιάννη και μάλιστα στο φινάλε. Ο κόσμος ήθελε για μπιζάρισμα ένα από τα παλιά γερά και ''Νταλαρικά'' τραγούδια. Αυτά ελπίζω να μην εκλειφθούν ως γκρίνια αλλά ως εκδήλωση ενδιαφέροντος.

’λλωστε είμαι η τελευταία που θα κρίνω τον μέγιστο... :D

Share this post


Link to post
Share on other sites
Να προσθέσω και κάτι ακόμα. Καταλαβαίνω πως υπάρχει ο προβλημαισμός για να ακουστούν όσο το δυνατόν περισσότερα τραγούδια. Και γι αυτό ''κόβονται'' στη μέση κάποια τραγούδια. Δεν είναι σωστό όμως να κόβεται το ''Πεπρωμένο'' και το τόσο δυνατό κουπλέ ''Για την αγάπη όσα κι αν δίνεις είναι λίγα...''. Επιπλέον, κατανοώ την ανάγκη της προώθησης του νέου cd αλλά όχι να ακούγεται δυο φορές το τραγούδι του Χατζηγιάννη και μάλιστα στο φινάλε. Ο κόσμος ήθελε για μπιζάρισμα ένα από τα παλιά γερά και ''Νταλαρικά'' τραγούδια. Αυτά ελπίζω να μην εκλειφθούν ως γκρίνια αλλά ως εκδήλωση ενδιαφέροντος.

’λλωστε είμαι η τελευταία που θα κρίνω τον μέγιστο... -_-

Πιο πολύ δεν γίνεται να συμφωνήσω Ελίνα !!!!!!! :):rolleyes:^_^

όσο για το Πεπρωμένο όλο το τραγούδι είναι υπέροχο αλλά ειδικά η 2η στροφή είναι δίδαγμα !!!! ;)

Share this post


Link to post
Share on other sites

Παιδιά σχετικά με τις αναφορές στο τραγούδι "Θα περιμένω εδώ", νομίζω ότι είμαστε λίγο υπερβολικοί. Καλώς ή κακώς είναι ένα τραγούδι - επιτυχία από τον πιο πρόσφατο δίσκο του Νταλάρα, άρα "είναι υποχρεωμένος" να το λέει. Όσο για το φινάλε, η μέση λύση, κατά τη γνώμη μου, θα ήταν ο συνδυασμός μιας παλιότερης επιτυχίας του μαζί με το "Θα περιμένω εδώ"... Ωραία είναι τα παλιά τργαούδια - κι εγώ είμαι λάτρης της δεκαετίας του '70 - αλλά ο Νταλάρας δεν είναι ΜΟΥΣΕΙΟ, είναι ΕΝΕΡΓΟΣ κι είναι ΑΚΟΜΑ ΕΔΩ!

Share this post


Link to post
Share on other sites

Η εντύπωση είναι μάλλον θετική και λέω μάλλον γιατί πιστεύω ότι σε κάθε σειρά παραστάσεων αυτές που ξεχωρίζουν είναι πάντα οι τελευταίες και όχι οι πρώτες.

Ο Νταλάρας για άλλη μια φορά απολαυστικός αν και η φωνή του ήταν ταλαιπωρημένη λόγω υπερβολικού φόρτου εργασίας στο στούντιο φαντάζομαι.

Παρόλα αυτά μας έκανε τα κόλπα του και μας απογείωσε και πάλι αφήνοντας μας για το τέλος το υπέροχο αυτό παιχνίδι που κάνει πάντα με τον κόσμο .

Εκέινο που ξετρέλανανε για ακόμη μια φορά ήταν το παίξιμο της ορχήστρας και οι ενορχηστρώσεις σε διάφορα κομμάτια όπως π.χ "Στα βεγγαλικά σου μάτια".Περιττό να πώ οτι έπαιζε στο μυαλό μου όλο το βράδυ. ¨Το μόνο που δε μου άρεσε ήταν η μετατόπιση της κάποιες φορές.

Η σκηνοθεσία φασουλή μάλλον με άφησε αδιάφορο εκτός από την μικρά ασία και το φωτο μοντάζ στην αρχή. Βέβαια δεν μπορώ να πω παραπάνω γιατι δέν είμαι και ειδικός .Πάντως αρκετές φορές προσπάθησα να συνδέσω αυτό που έβλεπα με αυτό που άκουγα και αποτέλεσμα δεν έβγαινε.

Εκπληκτική η ερμηνεία του μαρμαρωμένου βασιλιά από την Ασπασία.

Και μου άρεσε επίσης και ο Ζαχαριάς.

Ευχή σε όλους μας να την απολαύσουμε όσο μπορούμε περισσότερο γιατί όπως ακούστηκε και την παρασκευή δια στόματος ..... "ο κύκλος κλείνει" .

:)

Share this post


Link to post
Share on other sites

Θα ηθελα να παρακαλεσω οσο μπορουμε να αποφευγουμε τη φραση ''ο κυκλος κλεινει'' γιατι δεν το αντεχω ειλικρινα.........ας σκεφτομαστε θετικα...δεν μπορω σε καθε post που διαβαζω σχεδον να βλεπω τη συγκεκριμενη φραση.. :):rolleyes:^_^-_-;)

Ειναι κατι που ΔΕΝ θελω οπως και πολλοι αλλοι να ακουω και να βλεπω....Ελπιζω να μην το εννοει ο Γιωργος,οπως το φαναταζομαστε εμεις....

Share this post


Link to post
Share on other sites

Παιδιά, ας ηρεμήσουμε. Η πρεμιέρα της περασμένης Παρασκευής είχε όλα τα χαρακτηριστικά μιας ... πρεμιέρας!

Όλα, μα ΟΛΑ, τα της Παρασκευής εντάσσονται σ' αυτό το φορτισμένο κλίμα της πρεμιέρας...

Από 'κει και πέρα, μέρα με τη μέρα, η παράσταση συνεχώς ανεβαίνει!

Ο Νταλάρας είναι σχέτη απόλαυση και προσφέρει μεγάλες συγκινήσεις με τις ερμηνείες, τις κορώνες του και τη ΦΩΝΑΡΑ του!

Και μια φιλική γνώμη : ζήστε το σήμερα, απολαύστε, όσες περισσότερες φορές μπορείτε, αυτές τις παραστάσεις, που είναι αποκλειστικά ΝΤΑΛΑΡΑΣ! :rolleyes::)

Share this post


Link to post
Share on other sites
Και μια φιλική  γνώμη : ζήστε το σήμερα, απολαύστε, όσες περισσότερες φορές μπορείτε, αυτές τις παραστάσεις, που είναι αποκλειστικά ΝΤΑΛΑΡΑΣ!  ^_^  :rolleyes:

Συμφωνώ κι επαυξάνω! :)

Και χθες το βράδυ το Παλλάς ήταν γεμάτο! Δεν ακούστηκε το Agrigento. Οσο για το encore .... δεν είχε θαύματα.... πάλι το "Θα περιμένω εδώ" :lol:

Share this post


Link to post
Share on other sites

Στο "7 Μέρες TV" μικρή αναφορά και φωτογραφία του Γιώργου Νταλάρα με το Μάνο Ελευθερίου από τα καμαρίνια, μετά το τέλος της πρεμιέρας.

Share this post


Link to post
Share on other sites

Πες τα ρε Τασο...... :razz: Μετραω τις μερες αντιστροφα μεχρι το Σαββατο σαν το ναυτη.. :mad:;)

Share this post


Link to post
Share on other sites

Χρειάζεται να επανέλθω γιατί το κλιμα και όλο αυτό που έζησα χθες δεν έχουν καμιά σχέση με όσα έγραψα για το Σάββατο. Ο Νταλάρας χαρούμενος, κεφάτος με ξεκούραστη φωνή και εκπληκτικές ερμηνείες. Συχνά πλησίαζε τον κόσμο για να τον ακούσει να τραγουδάει, μάλιστα σε κάποιο σημείο είπε "όταν τραγουδάτε με κάνετε ευτυχισμένο". Το σκηνικό μου θύμισε παλιές εποχές. Πραγματικά τον απόλαυσα.

Ισχύει τελικά ότι κάθε παράσταση είναι καλύτερη απ' την προηγούμενη. Σίγουρα θα ξαναπάω. Η ομάδα έχει δέσει, το άγχος έχει φύγει και πια ο Νταλάρας νιώθει "στο σπίτι του". Απ' τις κορυφαίες στιγμές η ερμηνεία του στο "Του Έρωτα".

Μακάρι να είναι έτσι και ακόμα καλύτερα και στις υπόλοιπες παραστάσεις.

Υ.Γ. Αξίζει να σημειωθεί ότι ανάμεσα στο κοινό χθες ήταν και ο Κώστας Γαβράς και ο Νταλάρας όλο του χαμογελούσε ενώ του αφιέρωσε και το "Ιπτάμενο Χαλί".

Υ.Γ.2. Αν η παράσταση συνεχίσει με τέτοια επιτυχία σίγουρα θα πάρει πολλές ακόμα παρατάσεις :razz:

Share this post


Link to post
Share on other sites

Μετά από 4 βραδιές στο Παλλάς νομίζω ότι είμαι σε θέση να γράψω τις δικές μου εντυπώσεις, παρόλο που κατά τα λεγόμενα των τραγουδιστών, αλλά και του ίδιου του Γιώργου Νταλάρα, θα γίνουν κάποιες αλλαγές στο πρόγραμμα. Ήδη αυτό που παρακολουθήσαμε στην πρεμιέρα άλλαξε από τη δεύτερη κιόλας ημέρα.

Ξεκινώντας θα συμφωνήσω με όσους δεν τους αρέσουν οι σκηνοθετικές παρεμβάσεις του Σταμάτη Φασουλή. Με εξαίρεση το κολάζ των φωτογραφιών στην αρχή της παράστασης, τις φωτογραφίες καλλιτεχνών που αποτελούν μέρος της πορείας του ΓΝ, και το «Ηistoria de un amor», όλα τα άλλα σημεία είναι πολύ φτωχά, έως παιδικά. Έχω παρακολουθήσει δουλειές του Φασουλή στο θέατρο και είναι εξαιρετικές. Το «Όλα από την αρχή» όμως δεν είναι θέατρο. Η κουρτίνα που πέφτει στη σκηνή και αλλάζουν τα σκηνικά από πίσω είναι τεχνάσματα μιας θεατρικής παράστασης. Όχι ότι το κομμάτι με τον Νταλάρα να είναι μπροστά από την κουρτίνα ήταν άσχημο, ειδικά στο «Θέλω να τα πω», που είναι τραγούδι που ανήκει κυρίως στον τραγουδιστή, αλλά όταν η κίνηση αυτή επαναλαμβάνεται τότε χάνει την ιδιαιτερότητά της και φαίνεται ότι γίνεται για συγκεκριμένο σκοπό, για να αλλάξει κάτι πίσω στη σκηνή. Γενικότερα, όπου χρησιμοποιήθηκε η οθόνη, το αποτέλεσμα ήταν καλό. Νομίζω ότι θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν πολύ πιο κλασικές και απλές μέθοδοι, καλύτερα φώτα, περισσότερα βίντεο από τα παλιά ώστε το αποτέλεσμα να είναι ακόμη καλύτερο.

Συνεχίζω με το ζήτημα της ορχήστρας. Είπα και παραπάνω ότι σε κάποια τραγούδια είναι ωραίο να βλέπεις τον Νταλάρα με το μικρόφωνο και την κιθάρα του να αναδεικνύει το κομμάτι φωνητικά έτσι όπως του αξίζει. Δεν είναι όμως καθόλου ωραίο να παίζει ταξίμι ένα μπουζούκι και να μη βλέπεις καθόλου την ορχήστρα. Δεν είναι ωραίο να τραγουδάει ο άνθρωπος που σέβεται, θαυμάζει και βάζει στο ίδιο με αυτόν επίπεδο τους μουσικούς του, και να μη βλέπεις τους μουσικούς του. Σίγουρα μια μουσική παράσταση δεν έχει χώρο για όλους, αλλά αυτό θα έπρεπε να γίνει με έναν πιο προσεγμένο τρόπο, σε συγκεκριμένα σημεία. Να σημειώσω εδώ ότι την Τετάρτη 21/11 η ορχήστρα έκανε μικρά θαυματάκια που έκαναν τον ίδιο τον Νταλάρα να γυρίσει πολλές φορές πίσω (ακόμη και σε σημεία που δεν φαινόταν στο κοινό η ορχήστρα) για να επικροτήσει την παρέμβαση του εκάστοτε μουσικού.

Όλα τα παραπάνω έχουν να κάνουν με το ζήτημα της σκηνοθεσίας. Καταλήγουμε επομένως στο ότι υπάρχει πρόβλημα εκεί, τέτοιας διάστασης που πιθανόν για κάποιους να κόβει πόντους από τον τραγουδιστή που θέλησε να μας τα δώσει «όλα από την αρχή».

Τα πράγματα διορθώνονται σε πολύ μεγάλο βαθμό αν κάποιος καταφέρει να διαχωρίσει το μουσικό από το σκηνοθετικό κομμάτι. Κάτι τέτοιο κατάφερα να κάνω κι εγώ από το Σάββατο κι έπειτα. Έκλεισα τα μάτια στα χάρτινα κάπελα και τα ξύλινα σπαθιά, στα χρωματιστά μπαλόνια, στις πλαστικές σημαιούλες, στους φουσκωτούς φαντάρους που μου θύμισαν κάτι από διαφήμιση του Jean Paul Gaultier, στα φτωχά σκηνικά (που θα προτιμούσα τελικά να λείπουν) και σε όλα τα αυτονόητα που θέλησε να μου δείξει ο Φασουλής με τόση λίγη φαντασία. Μήπως αυτό το σκηνικό που θυμίζει κάτι από σχολική γιορτή δεν αξίζει σε μια παράσταση απολογισμού 40 χρόνων, σε μια παράσταση με τον τίτλο «Όλα από την αρχή», σε μια παράσταση που ο ίδιος ο πρωταγωνιστής της τη βλέπει σαν την αρχή για το κλείσιμο...;

Όλα λοιπόν διορθώνονται αν κατεβάσεις την ασφάλεια και απολαύσεις τα τραγούδια, γιατί πραγματικά σε αυτό το πρόγραμμα βλέπουμε ένα αρκετά αντιπροσωπευτικό δείγμα της μουσικής πορείας του Γιώργου Νταλάρα. Με δυο λόγια, ό,τι ακούμε είναι μοναδικό!!! Πήγα τις 3 πρώτες μέρες και την πρώτη Τετάρτη (δηλ. χθες) και ένιωθα ότι κάθε μέρα ήταν και καλύτερη. Ο Νταλάρας κάθε τραγούδι το ψάχνει στίχο-στίχο. Κάθε λέξη και κάθε μουσική νότα περνάει μέσα από το σώμα του και βγαίνει σε 2000 κομμάτια, κάθε κομμάτι για κάθε έναν από εμάς. ’κουσα τραγούδια που τα έχω ακούσει πολλές φορές ζωντανά λες και ήταν καινούργια. Στο «Του έρωτα» δίνει κάθε μέρα φανταστικές ερμηνείες. Με το «Ιπτάμενο χαλί» σε χτυπάει κατευθείαν στην καρδιά, με το «Θέλω να τα πω» νιώθεις και βλέπεις ότι θέλει ολόκληρος να στα πει. Θα μπορούσα να συνεχίσω έτσι για όλα τα τραγούδια, πραγματικά!

Η μόνη ένσταση που έχω να κάνω είναι το ότι θα μπορούσαν να λείπουν σίγουρα 3-4 τραγούδια («Cancao de mar», «Μ ένα παράπονο», η διπλή εκτέλεση του «Θα περιμένω εδώ» κ.ά.) και στη θέση τους να μπουν κάποια «ξεχασμένα» που ίσως είναι καιρός να πάψουμε να τα λέμε ξεχασμένα. Γιατί ο κόσμος που θα τα ακούσει, ο κόσμος που έρχεται τώρα να δει τον Νταλάρα είναι ο ίδιος που έτρεχε πριν δεκαετίες να αγοράσει τους δίσκους του και που έχει αγαπήσει τα διαμάντια του παρελθόντος. Όπως είπε και η Βιβή νομίζω- σε κάποιο post, είναι πια καιρός να ικανοποιηθεί και το ψαγμένο κοινό του, εκείνο το κοινό που μόνο μειοψηφία όμως τελικά δεν είναι, αν σκεφτεί κανείς ότι ο Γιώργος Νταλάρας έχει κρατήσει χρόνια ένα κοινό που τον λατρεύει.

Έχω ένα ακόμη σχόλιο να κάνω: ότι ο ίδιος δεν τραγουδάει κανένα κομμάτι του Μίκη Θεοδωράκη, αφού τα κομμάτια από τα «Λιανοτράγουδα» τα λένε οι άλλοι τραγουδιστές. Οι οποίοι είναι πολύ καλοί. Ειδικά ο Ζαχαρίας και ο Μανώλης Πασχαλίδης. Μπράβο παιδιά!! Είναι φανερό πως εχει δέσει η ομάδα, μουσικοί, τραγουδιστές, Νταλάρας, έχουν γίνει όλοι ένα μπροστά αλλά και πίσω από τη σκηνή και αυτό βγαίνει στον κόσμο.

Τώρα, κάποια παράπλευρα σχόλια... Οι υπάλληλοι του Παλλάς, με εξαίρεση τα ταμεία τους, είναι απαράδεκτοι! Ένα τέταρτο αργότερα επιχείρησε να μπει ένα άτομο και το διαπραγματεύονταν λες και ήμασταν σε συναυλία κλασικού τραγουδιού ή όπερα! Ανοίγεις το κινητό σου ή κοιτάς την ώρα και σε σταμπάρουν με το κόκκινο λέιζερ λες και έβγαλες φάτσα-κάρτα την κάμερα! Απλώνεις λίγο τα χέρια σου από το θεωρείο και σου κάνουν παρατήρηση. Σηκώνεσαι να δεις λίγο καλύτερα από το θεωρείο και σου κάνουν πάλι παρατήρηση. Κι όλα αυτά σε ένα χώρο με 12 θέσεις περιορισμένης θέασης, που τις έχεις πληρώσει (εννοώ τα θεωρεία 1,2 και 22,23) και σε ένα χώρο με τουαλέτες που θυμίζουν τουαλέτες σε νυχτερινά μπαράκια σε ώρα αιχμής. Και το σημαντικότερο... Το ύφος των υπαλλήλων λες και είναι στο Μεγαλη Βρετανια το ξενοδοχείο. Μπορεί οι υπάλληλοι να μην ευθύνονται γι αυτό και να τους έχουν εκπαιδεύσει έτσι, αλλά αυτό ως τακτική της επιχείρησης του Παλλάς με ενοχλεί πολύ και σε αυτή την περίπτωση θα τα ακούσουν οι υπάλληλοι.

Τέλος, ένα μικρό παράπονο... Ξέρω και καταλαβαίνω ότι είναι όλες κουραστικές βραδιές, ειδικά για τον Νταλάρα που μπαίνει και σε περίεργα μονοπάτια (με χρήση ακουστικών κλπ). Παρόλα αυτά, θα ήθελα όχι τόσο για μένα, αλλά για όλους αυτούς που τον αγαπάνε και θέλουν του το δείξουν και να του το πουν και που έρχονται από πολύ μακριά, να είχαν αυτή τη δυνατότητα.

Δεν ξέρω αν είπα πολλά :lookaround: , ούτε αν έκανα μια πιο διεξοδική ανάλυση από αυτή που θα κάνει ένας απλός θεατής. Ελπίζω όμως όλα αυτά που έχουμε σχολιάσει όλοι να φτάσουν εκεί που πρέπει γιατί είναι σχόλια που γίνονται με αγάπη και έγνοια για το καλύτερο. :razz:;):mad:

Γεγονότα από αυτά που μας σημαδεύουν για μια ζωή δε μου επέτρεψαν να καταθέσω από την πρώτη κιόλας ημέρα τις απόψεις μου, αλλά επιπλέον, μου έδωσαν μια κακή-ομολογουμένως- ευκαιρία να δω την παράσταση το Σάββατο το βράδυ, αλλά και την Κυριακή και χθες Τετάρτη, με ένα διαφορετικό μάτι. Με αυτό της καρδιάς και της ψυχής που μπορεί ακόμη πιο εύκολα να φτάσει στον ουρανό... Με αυτό ακριβώς που μας κοιτάει 40 χρόνια τώρα ο Γιώργος Νταλάρας. Ίσως γι αυτό μου αρέσει κάθε μέρα στο Παλλάς και συνεχίζω να βγάζω εισιτήρια. Για να ακούω το «Κάπου νυχτώνει» και να κλαίω ακόμα και για να πονάω με την ένταση που ο ίδιος ομολογεί «αυτοί που φύγανε να με καλούν σε πάρτυ κι αυτοί που ζούνε να μου λείπουν πιο πολύ».

ΥΓ: Να ευχαριστήσω όσους έκαναν τον κόπο και διάβασαν όλα τα παραπάνω. Δεν θα το ξανακάνω, σας το υπόσχομαι! :razz::razz:

Share this post


Link to post
Share on other sites

Μια χαρά τα λες Μάρω !!!!! :razz:

Διαβάζοντας το παραπάνω post συμφωνώ απόλυτα σε όσα γράφεις και ενδεχομένως να συμφωνούν και πολλοί ακόμα διαβάζοντας τα παραπάνω !!!!

Κάλυψες όλες τις παραμέτρους !!!

Πιο πολύ απ΄όλα όμως με εκφράζει αυτό που έγραψες :

Ελπίζω όμως όλα αυτά που έχουμε σχολιάσει όλοι να φτάσουν εκεί που πρέπει γιατί είναι σχόλια που γίνονται με αγάπη και έγνοια για το καλύτερο.  ;)  :mad:  :razz:

Share this post


Link to post
Share on other sites

Μάρω έγραψες! Και, προσωπικά, με κάλυψες!

Κι ένα σχόλιο για την παράσταση, από τη στήλη "συν+πλην" της(free press) εφημερίδας "Ποντίκι art"(τεύχος 22-28/11/2007, σελ. 4) :

Συγκεριμένα το θετικό σχόλιο είναι για τον ΓΙΩΡΓΟ ΝΤΑΛΑΡΑ :

"Συν(+) στον Γιώργο Νταλάρα ο οποίος διεσώθη των σκηνοθετικών παροξυσμών του Σταμάτη Φασουλή που καθόλου δεν εμψύχωσαν το κοινό του Παλλάς, αλλά μάλλον το κούρασαν με τη φλυαρία τους.

Ο καλλιτέχνης απέδειξε ξανά πως αρκούν η φωνή του, τα τραγούδια του και το αίσθημα που μεταδίδει.

Τα υπόλοιπα δεν τα χρειάζεται καθόλου".

:razz:

Share this post


Link to post
Share on other sites
Μετά από 4 βραδιές στο Παλλάς νομίζω ότι είμαι σε θέση να γράψω τις δικές μου εντυπώσεις, παρόλο που κατά τα λεγόμενα των τραγουδιστών, αλλά και του ίδιου του Γιώργου Νταλάρα, θα γίνουν κάποιες αλλαγές στο πρόγραμμα. Ήδη αυτό που παρακολουθήσαμε στην πρεμιέρα άλλαξε από τη δεύτερη κιόλας ημέρα. [...]

Είχα υποσχεθεί στον εαυτό μου να μην γράψω τίποτα προτού δω και κάποιες ακόμα παραστάσεις, εκτός από τις δυο πρώτες της Παρασκευής 16/11 και του Σαββάτου 17/11 τις οποίες παρακολούθησα.

Μετά όμως από την ,από ψυχής, καταχώρηση της Μάρως , δεν μπορώ να μην μπω στον πειρασμό και να γράψω πως, τουλάχιστον με όσα αφορούν τις δυο πρώτες μέρες και τα σχετικά με τη σκηνοθεσία, ταξιθέτες κλπ συμφωνώ απολύτως σε όλα...

Μάρω σ'ευχαριστώ που κάλυψες απόλυτα και τη δικές μου εντυπώσεις....

Μ'έβγαλες από την πολύ δύσκολη θέση να βάλω σε μια σειρά τις σκέψεις μου και τις εντυπώσεις μου από τις δυο πρώτες μέρες, γιατί ομολογώ πως πολύ μπερδεύτηκα...

Share this post


Link to post
Share on other sites
Δεν είναι όμως καθόλου ωραίο να παίζει ταξίμι ένα μπουζούκι και να μη βλέπεις καθόλου την ορχήστρα. Δεν είναι ωραίο να τραγουδάει ο άνθρωπος που σέβεται, θαυμάζει και βάζει στο ίδιο με αυτόν επίπεδο τους μουσικούς του, και να μη βλέπεις τους μουσικούς του.

I was wondering why nobody mentioned the virtuoso Vaggelis Trigkas.

Now it explains... :razz:

Share this post


Link to post
Share on other sites

Ενα σχολιο κι απο εμενα για την...οργανωση του ΠΑΛΛΑΣ.

Και πιο συγκεκριμενα για καποιους/ες απο τους ταξιθετες(ευτυχως δεν ειναι ολοι ετσι),που νομιζουν πως εχουν καποιου ειδους εξουσια κι εχουν υφος εκατο καρδιναλιων :mad:

Ουτε η φρουρα του Κοκκαλη δεν εκανε ετσι! :wow: αυτοι ηταν πιο διακριτικοι και ευγενικοι...(ηταν χθες βραδυ διπλα μου,με μεγαλη παρεα-τι ευτυχια για μια φανατικη ΑΕΚτζου να εχει διπλα της τον προεδρο των γαυρων :razz: :lol: )

Προχθες καθοταν καποιος στην θεση μου,και η υπευθυνη των ταξιθετων μονο που δεν τα'βαλε μαζι μου,επειδη μου εκοψαν,λεει,το εισιτηριο στην εισοδο και δεν μπορουσε να δει την θεση!! :wow: βρε τι θ'ακουσουμε ακομη :mad:

Κατα τ'αλλα, το προγραμμα ειναι ιδιο, η κατασταση ομως καλυτερευει μερα με τη μερα :) Για τον Γιωργο τι ναπω...καθε μερα ειναι καλυτερος :):)

Για τα υπολοιπα θα επανελθω,με πολυ γκρινια :confused:;)

Share this post


Link to post
Share on other sites
ΥΓ: Να ευχαριστήσω όσους έκαναν τον κόπο και διάβασαν όλα τα παραπάνω. Δεν θα το ξανακάνω, σας το υπόσχομαι! :):)

Να το ξανακάνεις - εγώ θα τα διαβάσω! Το υπόσχομαι!!!

:)

Share this post


Link to post
Share on other sites
Guest
You are commenting as a guest. If you have an account, please sign in.
Reply to this topic...

×   You have pasted content with formatting.   Remove formatting

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

Loading...