Νταλαρόφιλη

Mad Secret Concert - Γ. Νταλάρας

79 posts in this topic

Eπειδη ,οσοι τυχεροι (και ικανοι)βρεθηκαν στο mad secret consert,θα μας πουν αυριο τις εντυπωσεις τους ,με καθε λεπτομερια,ας διαβασουμε τι εγραψε στην κεντρικη σελιδα του ,το mad,που διοργανωσε αυτη τη συναυλια.

<<<<<<<<< ΓΙΩΡΓΟΣ ΝΤΑΛΑΡΑΣ-ΕΝΑ ΜΕ ΤΟ ΚΟΙΝΟ ΤΟΥ

Απο την πρωτη στιγμη φανηκε πως ο Γιωργος Νταλαρας και οι fan του,εχουν μια ιδιαιτερη σχεση.Σχεση με βαση τη μουσικη και τις κοινες τους αξιες.Καθ'ολη τη διαρκεια του 6ου mad secret conset,o Γιωργος Νταλαρας ηταν <<ενα με το κοινο του>> και το κοινο του <<ενα με το Γιωργο Νταλαρα>>.

Ολες οι μουσικες,αυτες που ονομασαμε ''αμιγως ελληνικες'',ηταν εκει οπως επισης τα rock και τα latin ξεσπασματα του.Ο ιδιος,με μια κιθαρα συνεχως στα χερια του,ειχε τον απολυτο ελεγχο του ρεπερτοριου του.Ηξερε ακριβως τι να κανει και πως να το κανει.

Ηξερε ποτε να ριξει τους τονους και ποτε να τους ανεβασει.Ποτε να φυγει απο τη σκηνη,για να αφησει τη 12μελη ορχηστρα να δειξει τον ''ογκο'' της, και ποτε να επιστρεψει.Ποτε να αφησει το κοινο να τραγουδησει(εχετε δυνατη φωνη)και ποτε να παρει το τραγουδι <<πανω του>>,μονος του.

Ενας καλλιτεχνης που κοιταει στα ματια τις μουσικες του,τους fan του,την καμερα του mad,τους ηρωες του.

Σχεδον 3 ωρες ηταν πανω στη σκηνη ,με 3 encore.Με τους Μπαμπη Στοκα(φιλος καλος),Μελινα Ασλανιδου,Μανωλη Πασχαλιδη και Ζαχαρια Καρουνη ,μαζι του.

Οι ατακες ηταν δικες του.''Ποιος θελει να ανεβει τωρα πανω στη σκηνη?Κανεις ?Αυτο ηθελα να ακουσω!!!''Ο ηχος δικος του,τα συναισθηματα δικα του.Απλα,δεν εμειναν για πολυ δικα του,μιας και αμεσα περασαν και στον κασμο.<<Αγαπη μου δινετε και αγαπη θα σας επιστρεψω>>

Μονο αν αγαπας τη μουσικη οπως ο Γιωργος Νταλαρας,μπορει να σε λενε ...Γιωργο Νταλαρα.>>>>>>>>>>>>>

Σε καποια φωτο που ανεβασε το mad με αφορμη τη συναυλια αυτη ,ηταν κι ο <απαιχτος>Μιχαλης Τζουγανακης.Λογικα ηταν κι αυτος εκει(και ισως ξεχασε να τον αναφερει)

Περισσοτερα θα μας πουν τα αδερφια, που ηταν χτες εκει.Για το ποια τραγουδια ειπε κλπ.

(Αν και τσαντιστηκα με τον τροπο που εγινε η επιλογη του κοινου-τα κουπονια εννοω-μπορω να πω οτι πραγματικα ζηλεψα που δεν ημουν εκει)

Share this post


Link to post
Share on other sites

Επειδή αυτό που ζήσαμε χτες δεν περιγράφεται εύκολα θα επανέρθω με εντυπώσεις μόλις ...συνέλθω :wow::wow::music::music::music:

Για την ώρα το μόνο που μπορώ να πω, είναι ότι έφυγα με πληρότητα 100% !!!!

Δείτε ΕΔΩ

και θα επανέλθω σύντομα! ;)

Share this post


Link to post
Share on other sites

Πήγα και σου παρήγγειλα

στην Πόλη τα προικιά σου

στη Βενετιά τα ρούχα σου

και τα διαμαντικά σου....

:wow::wow::music:

τι ειπε ο άνθρωπος !!!!!!!!!! και όχι μόνο ΤΙ αλλά και ΠΩΣ το είπε !!!!! :music::music:;):rolleyes:

πως να τα περιγράψεις αυτά έχει δίκιο ο Κώστας ..... έτσι εύκολα δεν περιγράφονται ......Θα το παλέψουμε όμως,θα βάλουμε το μυαλό μας σε μια σειρα και την ψυχή μας στην θέση της και θα επανέλθουμε με αναλυτικές περιγραφές ;)

Share this post


Link to post
Share on other sites

Τόσο κοντά! Δίπλα! Ένα! Με τον Γιώργο! Όλοι μαζί! Μια παρέα! Να μας ζεσταίνει με τη φωνή του και την ψυχή του! Να μας δίνει και να του δίνουμε! Απίστευτη ενέργεια! Και ζεστασιά! Υπέροχη ανταλλαγή αύρας! Πήραν φωτιά οι ψυχές μας! Και τραγουδήσαμε! Και γελάσαμε! Και κλάψαμε! Μια ΑΝΘΡΩΠΙΝΗ βραδιά συγκίνησης, αγάπης και εκτόξευσης στα άστρα! Όπως, ακριβώς, γράφτηκε : ο ΓΙΩΡΓΟΣ ένα με το ΚΟΙΝΟ του! Και τι κοινό! Μια μεγάλη αγκαλιά αγάπης! Με πάθος και συναίσθημα που το έβγαζε χωρίς αναστολές και του το μετέδιδε και μας το επέστρεφε πολλαπλασιασμένο! Και τι ερμηνείες ήταν αυτές! Ξεπήδησαν τα τραγούδια από μέσα του! Σχέτος έρωτας! Σωματικός! Με ιδρώτα και πάθος!

Του το φωνάξαμε χτες με όλο το κορμί μας! ΓΙΩΡΓΟ ΝΤΑΛΑΡΑ ΣΕ ΑΓΑΠΑΜΕ!

:wow::wow::music::music::music:;):rolleyes:;):wow::wow::wow:

Share this post


Link to post
Share on other sites

Ας μας πει καποιος ρε παιδια τι τραγουδια ειπε ακριβως..

Λυπηθειτε μας!!!!! :wow::wow: :blink:

Share this post


Link to post
Share on other sites

Αν και δεν εχω το...σελιδόφωνο μαζί μου τώρα, θα προσπαθήσω να θυμηθώ κάποια απ'αυτά κι ας τα συμπληρώσουν τα υπόλοιπα παιδια... :wow:

ΤΙ ΠΑΘΟΣ, ΤΟ ΠΕΠΡΩΜΕΝΟ, ΤΟΥ ΕΡΩΤΑ,ΠΟΥ' ΝΑΙ ΤΑ ΧΡΟΝΙΑ, ΝΑΥΠΛΙΟ, ΝΑ ΜΕ ΘΥΜΑΣΑΙ, ΙΠΤΑΜΕΝΟ ΧΑΛΙ, ΧΑΝΕΤΑΙ, ΜΗ ΜΟΥ ΘΥΜΩΝΕΙΣ ΜΑΤΙΑ ΜΟΥ, ΚΑΛΗ ΤΥΧΗ, ΠΗΓΑ ΚΑΙ ΣΟΥ ΠΑΡΗΓΓΕΙΛΑ, ΤΩΡΑ ΠΟΥ ΘΑ ΦΥΓΕΙΣ, ΣΤΗΝ ΑΛΑΝΑ, ΚΑΠΟΥ ΝΥΧΤΩΝΕΙ , ΑΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΛΟΓΟΣ, ΑΣΕ ΜΕ ΠΑΛΙ ΝΑ ΣΟΥ ΠΩ, ΣΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΤΗΣ ΥΠΟΜΟΝΗΣ,ΔΙΔΥΜΟΤΕΙΧΟ ΜΠΛΟΥΖ, ΒΡΕΧΕΙ ΣΤΗ ΦΤΩΧΟΓΕΙΤΟΝΙΑ....συμπληρώστε παιδιά... :wow::music:

Share this post


Link to post
Share on other sites

παιδιά καλημέρα σας ζηλεύωωωωωωωωωωω!

ρωτήσατε πότε θα το δείξει η τηλεοράση??

Share this post


Link to post
Share on other sites

... ΝΟΤΟΣ, Μ' ΕΝΑ ΠΑΡΑΠΟΝΟ, ΦΥΛΛΟ ΣΤΟ ΝΕΡΟ, ΚΙ ΑΝ ΣΕ ΘΕΛΩ, ΑΝΕΜΟΛΟΓΙΟ, ΘΑ ΠΕΡΙΜΕΝΩ ΕΔΩ, ΡΙΞΕ ΜΙΑ ΣΚΑΛΑ ΣΤΟ ΦΕΓΓΑΡΙ, ΤΑ ΒΕΓΓΑΛΙΚΑ ΣΟΥ ΜΑΤΙΑ, HASTA SIEMPRE ...

:wow:

Share this post


Link to post
Share on other sites

Αν μπορούσα να χαρακτηρίσω τη χθεσινή βραδιά θα δανειζόμουν δυο λόγια του Μάνου Λοίζου: Για μια μέρα ζωής. Αν είχα μια μέρα ζωής, ... αυτή θα διάλεγα ...

Όμως, στην πράξη, δεν έχω λόγια να περιγράψω τη χθεσινή αξέχαστη συναυλία. Σε ένα χώρο μικρό, ζεστό και φιλικό ο Γιώργος Νταλάρας μία από τις ωραιότερες βραδιές της δικής μας ζωής και της δικής του καριέρας. Το θέατρο «Ροές» είχε διαμορφωθεί κατάλληλα για να φιλοξενήσει τη συναυλία και τα μεγάλα μαξιλάρια είχαν τοποθετηθεί μπροστά απ΄οτις κερκίδες και πίσω από τα μικρόφωνα, σε απόσταση αναπνοής, για να φιλοξενήσουν τη δική μας παρέα. Και νομίζω, πως οφείλουμε να ευχαριστήσουμε τους υπεύθυνους του mad για την οργάνωση της βραδιάς και πάνω από όλα εκείνους που είχαν αυτή την ιδέα.

Ήταν μια βραδιά που είχε τα πάντα. Παλμό, κέφι, συναίσθημα, δάκρυ. Ήταν ένα πάρτυ. Ήταν ακριβώς, όπως το περιγράφουν οι συντάκτες του mad. Ο Νταλάρας ένα με εμάς, εμείς ένα με εκείνον. Πόσο αληθινό είναι τελικά ότι ο χώρος και οι άνθρωποι κάνουν τη διαφορά. Τι κι αν το πρόγραμμα ήταν πάνω κάτω το ίδιο με αυτό του Παλλάς; (αν και δεν έλειψαν και οι υπέροχες εκπλήξεις!). Λες και ήταν άλλα τραγούδια! Εγώ τουλάχιστον ένιωθα σαν να μην τα είχα ακούσει ποτέ. Ο χρόνος είχε σταματήσει. Πότε πέρασαν τρεις ώρες, κανείς δεν το κατάλαβε. Και ποια κούραση, άγνωστη λέξη. Εύχομαι μόνο η μαγνητοσκόπηση της συναυλίας να έχει κατορθώσει να αποτυπώσει όλη αυτή τη μαγεία της χθεσινής βραδιάς.

Εκείνο όμως που εμένα προσωπικά και όλους όσους από εμάς βρέθηκαν εκεί, φαντάζομαι- που πραγματικά με συγκίνησε και με έκανε ευτυχισμένη είναι το γεγονός πως εκείνος φαινόταν χαρούμενος και ευτυχισμένος. Ήταν τόσο έντονη η χαρά του που φαινόταν στον τρόπο που τραγουδούσε, στο χαμόγελό του, στις κινήσεις του στη σκηνή, στις ατάκες του. Έλαμπε ο Νταλάρας χθες στη σκηνή, όπως λάμπαμε κι εμείς από κάτω.

Και όλη η παρέα του δε μπορούσε παρά να είναι στο πνεύμα της χθεσινής βραδιάς. Οι υπέροχοι μουσικοί του (πόσο έντονα φάνηκε χθες η σχέση του Νταλάρα με την ορχήστρα του), ο Μιχάλης Τζουγανάκης, ο Μπάμπης Στόκας, η Μελίνα Ασλανίδου, ο Ζαχαρίας και ο Μανώλης δεν έκαναν τίποτε άλλο από το να απολαύσουν αυτό το πάρτυ. Είμασταν μία υπέροχη παρέα, μοιρασμένη στη σκηνή και στο θέατρο.

Είπε το αγαπημένο μου Βρέχει στη φτωχογειτονιά. Μας χάρισε μία καταπληκτική ερμηνεία στο Ανεμολόγιο, άλλη μία στο Πήγα και σου παρήγγειλα. Υπέροχος στο Ιπτάμενο χαλί και στο Να με θυμάσαι, αν και αυτό το τραγούδι, όσο μου αρέσει, άλλο τόσο δεν αντέχω να ακούω τους στίχους του. Μ΄ένα παράπονο, Που ΄ναι τα χρόνια, αλλά και Ναύπλιο, Ρίξε μια σκάλα στο φεγγάρι. Δεν ξέρω τι να πρωτοθυμηθώ, βασικά, τα έχω χαμένα.

Τι κι αν μ΄ έπιασε η βροχή μέχρι να φθάσω στο αυτοκίνητό μου και βράχηκα μέχρι το κόκκαλο. Τι κι αν με μόλις ένα δίωρο ξεκούρασης έπρεπε να ξεκινήσει μία καινούργια μέρα δουλειάς. Κάτι έχει αλλάξει , τίποτα δεν είναι το ίδιο. Εμείς, οι φίλοι σου, σ΄ευχαριστούμε Γιώργο, μέσα από την καρδιά μας

Υ. Γ. Αυτές είναι κάποιες πρώτες σκέψεις, είμαι ακόμη γεμάτη συναισθήματα. Θα επανέλθω, έτσι κι αλλιώς η συζήτηση αυτή θα κρατήσει πολύ.

Georgina, οι υπεύθυνοι του mad, είπαν πως θα το δείξουν πολύ σύντομα, χωρίς να διεκρινίσουν το πότε. Πολύ πιθανό να είναι μέσα στο Δεκέμβριο

Share this post


Link to post
Share on other sites

ευχαριστουμε hardet !

θα βάλω τα κλάματα γιατι δεν ειχα πιστεψει οτι θα ήταν τόσο καλό το όλο θέμα με το MAD TV και αυτήν την μυστικοπάθεια!

καλά να πάθω όσο ζω μαθαίνω τι να κάνουμε θα το απολαύσουμε στην τηλεοράση εμείς (καμμία σχέση ) αλλά τέλος πάντων.......

Share this post


Link to post
Share on other sites
Αν μπορούσα να χαρακτηρίσω τη χθεσινή βραδιά θα δανειζόμουν δυο λόγια του Μάνου Λοίζου: Για μια μέρα ζωής. Αν είχα μια μέρα ζωής, ... αυτή θα διάλεγα ...

Δώρα !!! :wow: Κλαίω σαν μικρό παιδί ...

Share this post


Link to post
Share on other sites

Μια αλησμόνητη "βραδιά ζωής" ζήσαμε χθες το βράδυ όσοι τυχεροί παραβρεθήκαμε στις "Ροές"...Μια βραδιά από "φίλους καρδιάς" για "φίλους καρδιάς"....

Γιώργο Νταλάρα , αν διαβάζεις αυτές τις αράδες , νομίζω πως είναι πολύ νωρίς ακόμα για να κλείσει ο κύκλος .....Αλλά και αν κλείσει , κάποια στιγμή, νομίζω πως κάπως έτσι θα πρέπει να κλείσει....Σ'ένα τέτοιο χώρο , όπως παλιά....Κάπως έτσι θα πρέπει να ήταν τότε στην Πλάκα....Χωρίς ιπτάμενες καρέκλες , μπαλόνια, σπαθιά κι αποδυτήρια...Εσύ , η ορχήστρα κι εμείς...σε απόσταση αναπνοής , να ρουφάμε με τα αυτιά και την ψυχή μας , την κάθε λέξη, την κάθε αναπνοή...

Χθες βράδυ ήταν όλοι υπέροχοι...Ο Γιώργος , ο Ζαχαρίας, η Μελίνα, ο Μάνος, ο Μιχάλης και ο Μπάμπης...Αλλά και οι μουσικοί....Όλοι....

Εξαιρετικές στιγμές οι πρώτες ζωντανές εκτελέσεις των τραγουδιών "Χάνεται" και "Ναύπλιο"....

Αλλά η "σφαλιάρα" ήρθε στο φινάλε...

"Πήγα και σου παρήγγειλα στην Πόλη τα προικιά σου...".

"Αυτό θα το παίξω για μένα" είπε ο Γιώργος....

Και "τό'σκισε...".Μοναδική ερμηνεία....Πόσο φάνηκε ,το πόσο γούσταρε αυτό που τραγουδούσε εκείνη τη στιγμή....

Κάπου νυχτώνει

Αν υπάρχει λόγος (με Ζ.Καρούνη-Μ.Πασχαλίδη-Μ.Ασλανίδου)

Τα βεγγαλικά σου μάτια

Του έρωτα

Χάνεται

Τι πάθος

Ήτανε μια φορά (με τους τρεις τραγουδιστές και τον Μ.Τζουγανάκη)

Πάλι (Μ.Τζουγανάκης)

Θα περιμένω εδώ (με τη Μ.Ασλανίδου)

Ρίξε μια σκάλα στο φεγγάρι (με τη Μ.Ασλανίδου)

Κι αν σε θέλω (με τους τρεις τραγουδιστές)

Φύλλο στο νερό (με τη Μ.Ασλανίδου)

Ναύπλιο

Ξένος για σένανε κι εχθρός

Ιπτάμενο χαλί

Ένας κόμπος η χαρά μου (με το Μπ.Στόκα)

Δε θα δακρύσω πια για σένα (Μπ.Στόκας)

Νότος (με το Μπ.Στόκα)

Διδυμότειχο blues (με τους τρεις τραγουδιστές)

Στην αλάνα

Τώρα που θα φύγεις (με το Ζ.Καρούνη και το Μ.Πασχαλίδη)

Αχ χελιδόνι μου

Πού'ναι τα χρόνια (με τους τρεις τραγουδιστές)

Στα χρόνια της υπομονής (με τη Μ.Ασλανίδου)

Το λάθος (Μ.Ασλανίδου-Μ.Πασχαλίδης)

Το πεπρωμένο (με τους τρεις τραγουδιστές)

Μ'ένα παράπονο (με τους τρεις τραγουδιστές)

Καράβια στη στεριά (με τους τρεις τραγουδιστές)

Καλή τύχη ( με τους τρεις τραγουδιστές)

Hasta siempre (με τους τρεις τραγουδιστές)

Aνεμολόγιο

Να με θυμάσαι

Πήγα και σου παρήγγειλα

Μη μου θυμώνεις μάτια μου (με τους τρεις τραγουδιστές και τον Μ.Τζουγανάκη)

Βρέχει στη φτωχογειτονιά

Share this post


Link to post
Share on other sites

Μετά από την παραπάνω δημοσίευση της Δώρας-HARDET, πραγματικά δεν έχω και πολλά να προσθέσω για τα όσα ζήσαμε στη συναυλία του MAD.

Η αναφορά που έκανε η Δώρα στο Μάνο Λοίζο και ο παραλληλισμός με τα χθεσινά είναι συγκλονιστικός! :wow: Η μόνη διαφοροποίηση που κάνω είναι ότι τελικά ο Γιώργος Νταλάρας μας έχει κάνει πολλές ημέρες να τις θεωρούμε μοναδικές, να τις νιώθουμε ως ημέρες ζωής.

Και γι' αυτό αξίζουν πολλά πολλά από καρδιάς ευχαριστώ... :wow:

Share this post


Link to post
Share on other sites

Στο tracklist του Θανάση λείπει το «Βρέχει στην φτωχογειτονιά», που αν δεν απατόμαι ήταν το προτελευταίο τραγούδι.

Και δεν είπε και το «Έρημα χωριά»; ή το ονειρεύτηκα μόνο;

Share this post


Link to post
Share on other sites

Δώρα έγραψες.Αυτός ο παραλληλισμός θα μας συνοδεύει σε όλη μας τη ζωή.

Νομίζω ότι τα είπατε όλα.Ένας Νταλάρας όπως δεν τον έχουμε ξαναδει ποτέ.Τόσο δίπλα μας και τόσο κοντά μας.Και όχι από πλευρας απόστασης.Από πλευράς συναισθήματος.Όπως λέει και το mad ένα με το κοινό του.Με το κοινό που ήρθε για εκείνον και για οσα πρεσβεύει στο ελληνικό τραγούδι τόσες δεκαετίες.Για εκείνον που τόσο μοναδικά ξέρει να πλημμυρίζει τις καρδιές μας από συναισθήματα.Για εκείνον που χτες απέδειξε ότι όι φωνητικές ικανότητες,η τεχνική και η "ψυχή"δεν διαχωρίζονται αλλά όταν ο καλλιτέχνης είναι πραγματικά μεγάλος πάνε όλα μαζί και τον αναγάγουν σε ιστορικό πρόσωπο που αφήνει στο στίγμα του σε πολλαπλές γενιές.Να είναι πάντα καλά και να συνεχίζει...

Share this post


Link to post
Share on other sites

Παιδια,πραγματικα με εχετε συγκινησει τρομερα με αυτες τις καταθεσεις ψυχης σε αυτο εδω το topic και πραγματικα χαιρομαι που αν και δεν ημουν εκει μπορω να αισθανθω αληθινα τι ηταν αυτο που σας εδωσε χθες ο Γιωργος και σας εκανε να ταξιδεψετε τοσο μακρια για αλλη μια φορα....Ειναι αυτο που τοσα χρονια μας ενωνει και μας συνδεει τοσο δυνατα με αυτον τον μοναδικο καλλοτεχνη και ανθρωπο..Να ειστε καλα..

Share this post


Link to post
Share on other sites

Ευτυχώς για μένα, δυστυχώς για το φωτογραφικό μου δαιμόνιο καθόμουν ακριβώς απέναντι από το Γιώργο Νταλάρα και στις περισσότερες φωτογραφίες που δοκίμασα να βγάλω είχα μπροστά μου το μικρόφωνο. Τώρα, για να πω και την αλήθεια, που μυαλό για φωτογραφίες. Αλλού το μυαλό, αλλού η καρδιά ...

Anyway, σαν μία πρώτη γεύση 5 - 6 φωτογραφίες από τη χθεσινή αξέχαστη βραδιά! Δε θα έλεγα πως είναι ιδιαίτερα καλές, αλλά είναι κάποια στιγμιότυπα από χθες.

Γιώργος Νταλάρας

http://i56.photobucket.com/albums/g192/har...t_concert_1.jpg

http://i56.photobucket.com/albums/g192/har...t_concert_2.jpg

http://i56.photobucket.com/albums/g192/har...t_concert_3.jpg

http://i56.photobucket.com/albums/g192/har...t_concert_4.jpg

Γιώργος Νταλάρας - Μελίνα Ασλανίδου

http://i56.photobucket.com/albums/g192/har...t_concert_5.jpg

Γιώργος Νταλάρας - Μελίνα Ασλανίδου - Ζαχαρίας Καρούνης, Μανώλης Πασχαλίδης

http://i56.photobucket.com/albums/g192/har...t_concert_6.jpg

Share this post


Link to post
Share on other sites

..."ΑΝ ΕΙΧΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑ Η ΟΧΙ ΝΑ ΞΑΝΑΡΧΙΣΩ ΤΟΥΤΟ ΤΟ ΤΑΞΙΔΙ

ΘΑ ΤΟ ΞΑΝΑΡΧΙΖΑ,ΘΑ ΤΟ ΞΑΝΑΡΧΙΖΑ,ΘΑ ΤΟ ΞΑΝΑΡΧΙΖΑ..."

1988-2007...19 χρόνια,από ηλικία 10 ετών να μαζεύω μία-μία τις κασέτες του,να ανακαλύπτω συνειδητά ένα-ένα τα τραγούδια του,που το καθένα από αυτά ήταν κι ένα διαφορετικό συναίσθημα,ένας καινούριος "κόμπος στη χαρά μου"...αλλά τόσο γλυκός...

...19 χρόνια,ο Γιώργος Νταλάρας,δεν είναι μέρος της καθημερινότητας μου,αλλά μέρος της καρδιάς μου,της ψυχής μου,της συνείδησής μου...Μόνιμος "σύντροφος","φίλος" κι "αδελφός"...Από τον εξώστη του Δημοτικού Θεάτρου Πειραιά το 1991 στις "Ροές" τη χθεσινή βραδιά,βραδιά ζωής,όπως τη χαρακτήρισε κι ο Θάνος και συναισθηματικής διαδρομής,ταξιδιού ψυχής...Ένα ταξίδι,που ό,τι κι αν μου χάριζαν,θα το ξανάκανα από την αρχή του,μ'όλη μου την ψυχή...Γιώργο Νταλάρα,αγαπημένε Γιώργο της αγαπημένης Κοκκινιάς,σ' ευχαριστώ μ'όλη μου την καρδιά,που και το χθεσινό βράδυ...έβρεξε στη καρδιά μας,έτσι όπως στάλα-στάλα μας "έδωσες" τα τραγούδια σου...

Share this post


Link to post
Share on other sites

Είναι από τις λίγες στιγμές στη ζωή σου που ένα όνειρο- που φάνταζε άπιαστο πραγματοποιείται. Είναι από τις φορές που αξίζει να λες «ήμουν κι εγώ εκεί»!

Ο Γιώργος σε απόσταση αναπνοής να τραγουδάει μπροστά σε όλη την παρέα του φόρουμ! Συγκίνηση, δέος, ευδαιμονία, πάθος, χαρά, ικανοποίηση , πληρότητα!

’κουγα για δυο ώρες-πώς πέρασαν;- τον Γιώργο να τραγουδάει όχι μέσα από την κονσόλα και τα ηχεία αλλά σχεδόν φυσικά, όπως σε μια παρέα! Κι είπε και τι δεν είπε! Μας μάγεψε κυριολεκτικά! Εγώ, που τον βλέπω από το 1982 τέτοιο πράγμα το έπαθα την πρώτη εκείνη φορά που τον αντίκρισα live! Τραγουδούσε , «έπαιζε» με τους μουσικούς του, με μας του φόρουμ , με τους λιγοστούς υπόλοιπους θεατές αυτής της παρεΐστικης συναυλίας! Δεν θα ξεχάσω ποτέ τη στιγμή που ήρθε απρόσμενα ,γονάτισε κι έπαιξε κιθάρα πλάι μου! Δεν θα ξεχάσω την ερμηνεία του στο ΝΑ ΜΕ ΘΥΜΑΣΑΙ και την ανατροπή που έκανε και μας χάρισε την ερμηνεία του στο ΠΗΓΑ ΚΑΙ ΣΟΥ ΠΑΡΗΓΓΕΙΛΑ! Ούτε στα πιο τρελά όνειρά μου όλα αυτά!

Εκείνη η βραδιά της 4ης Δεκεμβρίου 2007 θα μείνει βαθιά μέσα μου! Θα είναι παρακαταθήκη στις συναισθηματικές μου αποσκευές!

Share this post


Link to post
Share on other sites

Σας ζηλεύω όλους τόσο πολύ......

Share this post


Link to post
Share on other sites

Ακόμη τα συναισθήματα είναι ανάμικτα και πολύ έντονα από την προχθεσινή πλέον βραδιά. Κι όσο είναι νωπές και οι μνήμες, θα προσπαθήσω να σας μεταφέρω κάποια στιγμιότυπα, όχι απαραίτητα με τη σειρά που έγιναν. Πείτε τα ... μιας μέρας ζωής στιγμές ...

Το Γιώργο Νταλάρα, εκτός από την υπέροχη όπως πάντα ορχήστρα του συνόδευε ίσως η καλύτερη χορωδία που είχε ποτέ.

Ο Μιχάλης Τζουγανάκης ξεκίνησε με το Ήτανε μια φορά και συνέχισε με το Πάλι, με τον απίστευτο τρόπο που παίζει και με την επίσης ξέφρενη ρυθμική δική μας συνοδεία. Στο τέλος του τραγουδιού, και ενώ από την ένταση με την οποία έπαιζε έφυγαν και τα καλώδια, ο Νταλάρας είπε στο Τζουγανάκη: Είμαι πολύ χαρούμενος που είμαι φίλος σου. Αλλά δε θα μου άρεσε καθόλου να είμαι χορδή στο λαούτο σου!

Ο δικός μας Ζαχαρίας είπε στο Γιώργο Νταλάρα κάποια στιγμή, δείχνοντας τα ... μαξιλάρια: Κοίτα είναι όλοι εδώ!

Ο Γιώργος Νταλάρας καλοσώρισε το Μπάμπη Στόκα στη σκηνή σαν ένα καλό φίλο που μαζί έχουν γυρίσει σχεδόν όλο τον κόσμο. Είπαν μαζί το Ένας κόμπος η χαρά μου και το Νότο. Ενδιάμεσα, ο Μπάμπης Στόκας τραγούδησε ... Δε θα δακρύσω πια για σένα. Ή για να είμαι ακριβής, διεύθυνε τη χορωδία του κοινού, χωρίς να τραγουδά, λέγοντας απλά τις πρώτες λέξεις από κάθε στίχο.

Και τώρα θα πω ένα και για μένα, είπε λίγο πριν το τέλος ο Γιώργος. Και τραγούδησε το Πήγα και σου παρήγγειλα. Ο τρόπος με τον οποίο το τραγούδησε ήταν μοναδικός, απίστευτος. Μακάρι να αποτυπωθεί στην τηλεοπτική μετάδοση.

Κάποια στιγμή στράφηκε στο Θανάση (Πολυμήχανο) και είπε: ... το τραγούδι σου! Και ακολούθησε το ... Καλή τύχη! :rolleyes:

Κάποια στιγμή, με την κιθάρα του, την οποία σχεδόν ποτέ δεν αποχωρίστηκε, κάθησε πλάϊ στον Κώστα, ο οποίος μάλλον από τύχη και γερό οργανισμό ζει ακόμη !! :music::blush:

Στο Πεπρωμένο υπήρχε μία πολύ όμορφη και χαρακτηριστική ανταλλαγή ... αγάπης του Νταλάρα με τα πρώτα καθίσματα.

Σε κάποιο από τα τραγούδια, στο ρεφρέν του, τοποθέτησε το μικρόφωνο ανάποδα στο στύλο, ώστε να κοιτά προς το κοινό. Όταν ήλθε η σειρά του να ξανατραγουδήσει, το μικρόφωνο ήταν ακόμη στραμμένο στο κοινό. Αιφνιδιάστηκε, άρον άρον το γύρισε και ήταν ένα πολύ καλό στιγμιότυπο!

’ντε παιδιά, συνεχίστε! Δεν τα θυμάμαι όλα! :)

Share this post


Link to post
Share on other sites
Guest
You are commenting as a guest. If you have an account, please sign in.
Reply to this topic...

×   You have pasted content with formatting.   Remove formatting

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

Loading...