Posted December 6, 2007 · Report post Δίσταξα να ποστάρω όσα ετοίμασα, μην γίνει spoiler για την εκπομπή, αλλά τελικά αυτά που γράφουμε δεν είναι ίδια μ' αυτά που φαίνονται στις οθόνες, και αφού ’ντε παιδιά, συνεχίστε! Δεν τα θυμάμαι όλα! Τραύλιζα «Διατάξτε»..... Το θέατρο τελικά είναι κρυμμένο σ' ένα ερειπωμένο στενό της Ίερα Οδό. Είναι μικροσκοπικό, μοιάζει squat, το (μαύρο) χρώμα βγαίνει φλούδες απ' τους τοίχους και τις στήλες, και το πρώτο που βλέπεις μπαίνοντας είναι... ένα τεράστιο πολυέλαιο που λάμπει χαρούμενα πάνω από την σκηνή. Και όλο γύρω τα πρόσωπα λάμπουν στο μισοσκόταδο, σαν να 'ρχόταν το φως από αυτά και όχι απ' τους προβολείς. Στους πρώτους από μας που μπαίνουν λένε να κάθονται στους μπάγκους, στους επόμενους όμως δίνουν θέσεις στα χοντρά μαξιλάρια που οροθετούν το τετράγωνο στο πάτωμα που είναι η σκηνή. Εγώ που γενικά προτιμώ το πάτωμα παρά τις περισσότερες πολυθρόνες λέω «σ' αφήσω την κανονική θέση σε κάποιον πολιτισμένο...» και κάθομαι κάτω κι εγώ. Λίγα λεπτά αργότερα, η κοινότητα έχει καταλαμβάνει όλο το περιθώριο. Στο περιθώριο μην βάζεις... τι; Μπαίνουν σιγά-σιγά οι μουσικοί. Κοιτάμε γύρω να δούμε από πού θα μας έρθει αυτός. Περιμένουμε λίγο, λιγάκι... Έρχεται. Περνάει ανάμεσά μας να φτάσει στο μικρόφωνο, γυρίζει προς εμάς, και μας βλέπει, και μας κοιτάει ένα ένα καθισμένους εκεί κυριολεκτικά στα πόδια του, γεμάτη σειρά στις τρεις πλευρές της «σκηνής», οκλαδόν στα χοντρά μαξιλάρια, όλα τα πρόσωπα λαμπερά από αγάπη, φώτα που τα άναψε ο ίδιος - και μας αναγνωρίζει, και τα φρύδια του ανεβαίνουν έτσι με το πολύ δικό του τρόπο, ψηλά ψηλά, και τα χέρια του ανοίγουν και μας καλησπερίζει..... Δεν υπάρχει warming-up, δεν υπάρχει πρόλογος: από την πρώτα νότα είμαστε βαθιά μέσα στο τραγούδι - αυτός και οι μουσικοί κι εμείς που τραγουδάμε σαν ασκημένη χορωδία. Σαν να είχαμε ήδη, ας πούμε, μπει στο δεύτερο μέρος μετά το διάλειμμα μιας πολύ καλής κανονικής συναυλίας. Προσωπικό. Οι οποιεσδήποτε κάμερες με παγώνουν πανικοβλημένη. Το κρύβω όσο μπορώ, αλλά η ενστικτώδης αντίδραση παραμένει, ενοχλητική, ανέλεγκτη. Πριν, εκεί που περιμέναμε να μπαίνουμε στα λεωφορεία που θα μας πήγαιναν στο θέατρο, και έρχονταν από το mad με κάμερες να «γράφουν ατμόσφαιρα», ένιωθα σαν να με απειλούν με πιστόλια. Με το που μπήκαμε μέσ' το θέατρο όμως, στην γλυκύ, φιλική προσδοκία που κυλούσε εκεί, φαίνεται πως κάτι ακύρωσε της κάμερες, σαν να μην υπήρχαν, σαν να μην είχαν σημασία - δεν τα ξανασκέφτικά ούτε στιγμή. Δεν μιλά καθόλου αρχικά, τραγούδα. Κι εμείς μαζί. Σε άλλα τραγούδια όλοι, σε άλλα μόνο οι περισσότεροι, σε άλλα δυνατά, σε άλλα πολύ σιγανά να τον ακούμε καλύτερα. Κάθε τραγούδι βγαίνει νεογέννητο, ένα πλάσμα που δεν υπήρχε ποτέ πριν και δεν θα υπάρξει ξανά. Κάθε τραγούδι βγαίνει νέο δημιούργημα, κάτι θεϊκό δηλαδή, αφού το να δημιουργεί είναι η πιο θεϊκή ικανότητα του ανθρώπου (ή και ανάποδα αν θέλετε). Και αυτός μας έχει τραβήξει μαζί του μέσα σ' εκείνη την δημιουργία... Προσωπικό. Επιτέλους «Της αγάπης μαχαιριά» χωρίς κάποιον η κάτι μπροστά μου που να χτυπιόταν το κεφάλι μου. Μα επιτέλους. Αμυδρά θυμάμαι πως είχα πει στον εαυτό μου γι' αυτό το βράδυ «εδώ θα κάτσεις άγια!». Μάταιο. Οι παλιοροκάδες αργά ή γρήγορα φανερώνονται. Κακό της κεφαλής μου... Τελειώνει το «Χάνεται». Τα βλέμματα μας καρφωμένα πάνω του, τόσο έντονα που μας κοιτάει στα μάτια και λέει «γιατί με κοιτάτε έτσι;;» με απορία, συγκίνηση, σχεδόν σαν ντροπαλός. Από δίπλα μου ο ’γγελος, αυθόρμητος και ακριβός, ξεφωνίζει: «Από αγάπη!». Γεια σου ρε ’γγελε! Και αυτός κουνάει το κεφάλι του και ρωτάει: «Τι πάθος βυθίζει σε πέλαγα το νου;». Κι εμείς μαζί. Ένας πόνος, ένας μόνο. Αυτές κι αυτοι που θα θέλανε και θα θέλαμε να είναι εδώ μαζί μας, και δεν είναι. Λέει τα τραγούδια του τελευταίου δίσκου, «Χάνεται», «Ρίξε μια σκάλα», «Ναύπλιο»... και μας φανερώνει τι κρυβόταν κάτω από τις πλαστικές ενορχηστρώσεις. Πάντα ήταν ακόμα καλύτερος ζωντανά παρά στο στούντιο, αλλά ποτέ δεν ήταν τόσο έντονη η διαφορά. Όταν τραγουδά, τραγουδά. Δεν κάνει κάτι άλλο. Γι' αυτό δεν τον βαριόμαστε ποτέ, επειδή αυτό που κάνει είναι μόνο αλήθεια. Τραγουδά. Όμως ανάμεσα, πολλές φορές κοιτάει εμάς, και τόσες φορές γυρίζει και προς την μπάντα, κλείνει το μάτι στον ένα, μοιράζει ένα ταξίμι με τον άλλο, μια χειραψία, ένα χαμόγελο, ένα βλέμμα συνεννόησης. Σωστά το είδαμε ότι του λείπει αυτό στο Παλλάς. Λάμπει. Λέει τα τραγούδια του Dasho Kourti κι εμείς χειροκροτούμε τον ακορντεονίστα-συνθέτη όπως του πρέπει. Έρχεται η σειρά «των παιδιών» να λένε το «Που 'ναι τα χρόνια». Ο Ζαχαρίας, που μας έχει πάρει χαμπάρι από την πρώτη ματιά, βγαίνει με το χαλαρό τρόπο που έχει, περήφανος και χαρούμενος, και με την πιο απλή και φυσική κίνηση του χεριού μας ξεκινάει τα παλαμάκια στην εισαγωγή ακόμη του τραγουδιού. Είναι δικός μας και είμαστε δικοί του. Λέει η Ασλανίδου «Το λάθος» της. Ποιος είναι εκεί πίσω από την στήλη δίπλα στον Κούρτη και παίζει τύμπανα μαζί του; Κρυμμένο; Χαρούμενο σαν παιδί που ξεχνιέται στο παιχνίδι; Τρέχει πάλι μπροστά να προλάβει την σειρά του... Λέει στον Θανάση μας: «Το δικό σου τραγούδι». Και τραγούδα το «Καλή τύχη». Και ποιος ξέρει πόσο ο Πολυμήχανος χαίρεται ή/και πειράζεται; Δεν τον αφήνουμε να φύγει. Λέει: «Τώρα θα παίζουμε για ΕΜΑΣ». Και λέει το «Hasta Siempre». Και μετά λέει το «Ανεμολόγιο», λέει το καλύτερο Ανεμολόγιο που έχω ακούσει ποτέ, το ζωντανεύει σαν τέρας, σαν θύελλα - λίγο πιο αργό από συνήθως, με τόση ακρίβεια και λεπτομέρεια, τόση έννοια και αφοσίωση και πεποίθηση, που... ’σε, τι κάθομαι και προσπαθώ... Τόσες φορές εμείς όταν τον ακούμε νιώθουμε εκείνο το «μα είναι δυνατόν; Ακόμα και σ' ένα όνειρο, υπάρχει; υπάρχει αυτό που ακούω, αυτό που ζω τώρα;». Είναι φορές μου φαίνεται ότι κι αυτός νιώθει κάπως έτσι. Όχι την ίδια στιγμή με μας και όχι για τους ίδιους λόγους, μάλλον. Αλλά κάπως παρόμοια. Έτσι όπως γελάει κάποιες φορές... Δεν ξέρω. Δεν είναι κάτι που ρωτάς, δεν θα ξέρω ποτέ. Τέλος πάντων... Δεν τον αφήνουμε να φύγει. Λέει στον Παπαχρηστούδη τον πιανίστα «αυτό που σου αρέσει τόσο...». Και λέει το «Να με θυμάσαι», τόσο τρυφερά, με τόση ζωντανή ακρίβεια, με τόσο βάθος, που ακόμα και στην απέραντη χαρά που μας λούζει σαν κύμα ξανθό, βουρκώνω. Δεν τον αφήνουμε να φύγει. Λέει «Γυρίζουμε τώρα πίσω στους ήχους που μας γέννησαν» (έτσι τουλάχιστον το θυμάμαι εγώ). Πάει σαν να πάρει το μπουζούκι, το μετανιώνει, παίρνει την κιθάρα, κουρδίζει λιγάκι - σιωπή εμείς, σιωπή που κόβεται - ψάχνει για ένα σκαμπό, δεν έχει, ο Dasho δίπλα μου βάζει κάτω το ακορντεόν του και πάει να του δώσει το δικό του, από την άλλη μεριά κάποιος φέρνει ένα πλαστικό ψηλό σκαμπό και του το δίνει μ' ένα «κάνει αυτό;». Κάνει... κάθεται. Ταξίμι. Ταξίμι με το μοναδικό του τρόπο, παίζοντας μπουζούκι στην κιθάρα και όμως πάλι όχι μόνο αυτό. Μακρόσυρτο... Κι εμείς, ακόμα κι εμείς που ξέρουμε τους δίσκους προς και πίσω, αναρωτιόμαστε μέχρι την τελευταία στιγμή πού το πάει - ο Θανάσης τότε το προδίνει: «Πήγα και σου παρήγγειλα»... Ένα τραγούδι από τους «Μάηδες», τόσο ξεχασμένο που ακόμα κι εμείς δεν έχουμε σκεφτεί να του το ζητήσουμε. Και δεν είμαι σίγουρη αν δεν το έχει διαλέξει επίτηδες γι' αυτό... Είμαι σίγουρη πάντως πως το διάλεξε για τον μικρασιάτικο του ήχο και την τρυφερότητά του. Δεν τον αφήνουμε να φύγει. Λέει «Υπάρχει ένας συγκεκριμένος λόγος να πούμε αυτό», γυρίζει προς τους μουσικούς να τους εξηγήσει κάτι, και με τη γνωστή κίνηση του χεριού μας ξεκινάει στο «Βρέχει στην φτωχογειτονιά». Όταν βγαίνουμε έχει και στον κόσμο αρχίζει να βρέχει στην φτωχογειτονιά. Ο Παπαχρηστούδης κρατάει το κλασέρ με της παρτιτούρες πάνω από το κεφάλι του και κάνει πλάκες για τις «αδιάβροχες παρτιτούρες», που έτσι τουλάχιστον κάτι ωφελούν - καταλαβαίνουμε, για να παίζει τι να τα κάνει, μ' ένα Νταλάρα που πάντα βρίσκει τρόπο ν' αλλάξει το πρόγραμμα - το «Βρέχει στην φτωχογειτονιά» ας πούμε ήταν απόλυτη έκπληξη και για τους μουσικούς ακόμα... Βρέχει, βρέχει στην φτωχογειτονιά, αλλά το σακάκι μου κι αν στάζει, σου το λέω, δεν με νοιάζει. Δεν με νοιάζει καθόλου. Quote Share this post Link to post Share on other sites
Posted December 6, 2007 · Report post Τωρα εγω τι να πω μετα απ'αυτο; Geeske τα ειπες ΟΛΑ!! Ετσι ακριβως αισθανομαι κι εγω Ακριβως,ομως ΥΓ.πως πανε αποψε στο ΠΑΛΛΑΣ μετα απ'αυτο; Quote Share this post Link to post Share on other sites
Posted December 6, 2007 · Report post «Πήγα και σου παρήγγειλα»... Ένα τραγούδι από τους «Μάηδες», τόσο ξεχασμένο που ακόμα κι εμείς δεν έχουμε σκεφτεί να του το ζητήσουμε. Να διορθώσω τον δίσκο. Δεν είναι οι "Μαηδες" αλλά τα "ΑΠΟΝΑ ΜΑΤΙΑ"! Quote Share this post Link to post Share on other sites
Posted December 6, 2007 · Report post Να διορθώσω τον δίσκο. Δεν είναι οι "Μαηδες" αλλά τα "ΑΠΟΝΑ ΜΑΤΙΑ"! ωωωω τι ωραίο χονδρό!!! από 'δω πέρα όσοι με κατηγορούν πώς τα ξέρω όλα απέξω, θα έχω τι να τους πω Γωγώ δεν τα είπα όλα, είπα μόνο όσα θυμήθηκα ενώ έγραφα... πείτε κι εσείς μην τα ξεχάσουμε, πείτε και αυτά που δεν είδα ή δεν άκουσα..... Quote Share this post Link to post Share on other sites
Posted December 6, 2007 · Report post Χαίρομαι και συγκινούμαι μαζί με εσάς...Κι ας μην κατάφερα να είμαι μαζί σας... Κι ας μην κατάφερα να είμαι -μια ακόμη φορά- μέλος αυτής της σπουδαίας χορωδίας...Με δάσκαλο αυτόν τον θεϊκό τραγουδιστή-μουσικό και ζεστό άνθρωπο. Όποιος δεν κατάλαβε πως αυτά είναι ο Νταλάρας, πρόβλημά του! Εμείς ξέρουμε. Κρίμα που δεν ήμουν εκεί. Κρίμα! Αλλά για να είμαι στο Παλλάς κάθε εβδομάδα, την διαδρομή Θεσσαλονίκη-Αθήνα την έκανα Σύνταγμα-Ομόνοια! Για να είμαι και αυτό το τριήμερο και το προηγούμενο και το επόμενο, θυσίασα την κάθοδο για το MADsecret. Οι υποθέσεις των πελατών στα δικαστήρια με κράτησαν μακρυά αλλά από την άλλη αν δεν ήταν κι αυτές δεν θα είχα και τις απαραίτητες απολαβές για τις μαγικές νύχτες του Παλλάς. Αυτά λέω στον εαυτό μου μήπως κι αισθανθώ λίγο καλύτερα για την απουσία μου από δίπλα σας και δίπλα του. Ελπίζω σε μια άλλη φορά...Αν και κάθε φορά είναι μοναδική! Αν και δεν ήμουν εκεί, μπορώ να γευτώ λίγο από τα συναισθήματά σας και να τον ευχαριστήσω -μαζί σας- για τα μοναδικά βράδια που μόνο εκείνος ξέρει να χαρίζει. Κι επιπλέον- θα πρέπει να ευχαριστήσουμε όποιον ή όποιους είχαν την ιδέα του MADsecret. Ήταν εξαιρετική ιδέα! Quote Share this post Link to post Share on other sites
Posted December 6, 2007 · Report post Geske, Απίστευτη η περιγραφή σου Δεν θα το πιστέψεις αλλά μ' έκανες να νοιώσω ότι καθόμουν δίπλα σου................. Quote Share this post Link to post Share on other sites
Posted December 6, 2007 · Report post :blink: :blink: My head is spinning, my heart exploding from joy, pure joy !!!! The joy of knowing so many of you could be there to take part in this special gathering, together in a small theatre, so near him a dream one of our members expressed, a long time ago, in the first years of this forum, a dream come true And above all, the joy of knowing that he himself was happy and fulfilled by your love, admiration and complete pleasure. Thanks to all of you!!!!! Thank you for expressing your emotion with such spontaneity, thank you for giving us so many details In addition I would like to borrow Thanasis words since they express my feelings, exactly: Γιώργο Νταλάρα , αν διαβάζεις αυτές τις αράδες ,νομίζω πως είναι πολύ νωρίς ακόμα για να κλείσει ο κύκλος .....Αλλά και αν κλείσει , κάποια στιγμή, νομίζω πως κάπως έτσι θα πρέπει να κλείσει....Σ'ένα τέτοιο χώρο , όπως παλιά....Κάπως έτσι θα πρέπει να ήταν τότε στην Πλάκα....Χωρίς ιπτάμενες καρέκλες , μπαλόνια, σπαθιά κι αποδυτήρια...Εσύ , η ορχήστρα κι εμείς...σε απόσταση αναπνοής , να ρουφάμε με τα αυτιά και την ψυχή μας , την κάθε λέξη, την κάθε αναπνοή... » Quote Share this post Link to post Share on other sites
Posted December 6, 2007 · Report post geske ΠΕΙΡΑΖΕΙ ΠΟΥ ΜΕ ΕΚΑΝΕΣ ΝΑ ΚΛΑΙΩΩΩ??? Quote Share this post Link to post Share on other sites
Posted December 6, 2007 · Report post Οπως ειπε και η Annemarie, ηταν ενα ονειρο που βγηκε αληθινο....Ποσα χρονια λεγαμε οτι θα θελαμε μια prive συναυλια Ε,να που εγινε!! Τι ωραια που ειναι να γινονται τα ονειρα πραγματικοτητα! Θανο,μ'αυτο που ειπες για τις μπουατ,εισαι στο μυαλο μου...το ιδιο πραγμα σκεφτηκα κι εγω,οταν μας εβλεπα προχθες το βραδυ καθισμενους γυρω του... Εμαι σιγουρη πως και ο πατερας μου (φανατικος νταλαρικος επισης )αν ηταν προχθες το βραδυ,θα μετανιωνε που δεν με πηγαινε τοτε στην Πλακα.... Quote Share this post Link to post Share on other sites
Posted December 6, 2007 · Report post http://i66.photobucket.com/albums/h257/agn...nie-14/mad2.jpg http://i66.photobucket.com/albums/h257/agn...nie-14/mad3.jpg http://i66.photobucket.com/albums/h257/agn...nie-14/mad4.jpg http://i66.photobucket.com/albums/h257/agn...nie-14/mad5.jpg http://i66.photobucket.com/albums/h257/agn...nie-14/mad6.jpg http://i66.photobucket.com/albums/h257/agn...gnie-14/mad.jpg http://i66.photobucket.com/albums/h257/agn...ie-14/mad11.jpg http://i66.photobucket.com/albums/h257/agn...nie-14/mad7.jpg http://i66.photobucket.com/albums/h257/agn...nie-14/mad8.jpg Quote Share this post Link to post Share on other sites
Posted December 6, 2007 · Report post Αγνή, Δώρα, ευχαριστώ από καρδιάς για τις φωτογραφίες! Είναι πολύ ωραίες, και σας θαυμάζω απεριόριστα που είχατε την ψυχραιμία να τις βάλετε, με τόσο σταθερό χέρι... Quote Share this post Link to post Share on other sites
Posted December 6, 2007 · Report post Από την ''ΔΙΑΓΩΝΙΟ'' εκείνο τον χειμώνα του 1978, στις "ΡΟΕΣ'' ετούτο τον χειμώνα του 2007 : ΑΝΟΙΞΗ ΜΕΣ' ΤΟΝ ΧΕΙΜΩΝΑ ! Η πιο μόνιμη, γόνιμη και ουσιαστική σχέση της ύπαρξης μου, αφορά έναν ΜΕΓΑΛΟ ΑΝΘΡΩΠΟ και τραγουδιστή , που στοίχοιωσε με την ΜΑΓΕΙΑ ΤΟΥ την εφηβεία του τότε και μου δίνει δύναμη να ονειρεύομαι και να χλευάζω τον φόβο, τον πόνο και την θλίψη μέχρι σήμερα... Η εικόνα του τη στιγμή του ταξιμιού με την κιθάρα και η προσμονή του ΟΠΟΙΟΥ ανεκπλήρωτου τραγουδιού, απο τις πιο ΕΡΩΤΙΚΕΣ στιγμές EVER ! Τα γραφόμενα του Αρη , του Κώστα και της Γκέσκε με συγκλόνισαν όσο κι η συναυλία ! Και επειδή δεν μπορώ να τον βρώ στο τηλ., στέλνουμε και εγώ και η Ματίνα τα χιλιάδες ευχαριστώ μας στον ’ρη , για την πρόσκληση στην Μυστική Τρέλλα της προχθεσινής Νταλαρικής μέθεξης, αφιερώνοντάς του το " ΧΑΣΑΠΙΚΟ" από το "Ηλιοσκόπιο" στου Στ. Κουγιουμτζή. Quote Share this post Link to post Share on other sites
Posted December 7, 2007 · Report post "Ναυτεμπορική" 7/12/2007 http://www.naftemporiki.gr/t+z/story.asp?id=1449080 Quote Share this post Link to post Share on other sites
Posted December 8, 2007 · Report post Geeske με έκανες και δάκρυσα!!! Σε ευχαριστώ πολύ για την περιγραφή σου! Παιδιά σας ζηλεύω απίστευτα!!!! Χαίρομαι πάρα πολύ που περάσατε μία ονειρική βραδιά και λυπάμαι πολύ που δεν ήμουν ανάμεσα σας!! Quote Share this post Link to post Share on other sites
Posted December 12, 2007 · Report post Έχει περάσει μια εβδομάδα και κάτι από την πραγματοποίηση του Mad Secret Concert και ακόμα προσπαθώ να καταλάβω αν αυτό που έζησα ήταν η πραγματικότητα ή απλά ένα άπιαστο όνειρο. Από τότε που πρωτοπήγα σε συναυλία τον Νταλάρα.. μου δημιουργήθηκε μια επιθυμία. ένα όνειρο.. που πάντα πίστευα ότι θα παρέμενε ένα άπιαστο όνειρο.. Υπολόγιζα όμως χωρίς τον ξενοδόχο. Κατά κύριο λόγο το ΜAD και κατά δεύτερο τον Νταλάρα που δέχτηκε μια τέτοια πρόταση. Αυτό λοιπόν το όνειρο. Πραγματοποιήθηκε το βράδυ της Τρίτης 04/12/2007 στο θέατρο Ροές και δεν ήταν άλλο από μια «παρείστικη» συναυλία.. Ο Γιώργος Νταλάρας με την ορχήστρα του και εμείς - το κοινό. Ακόμα και σήμερα μετά από σχεδόν μια εβδομάδα δεν μπορώ να συνειδητοποιήσω αυτό που έζησα. Τον Νταλάρα σε απόσταση αναπνοής. Να τραγουδάει.. Να τραγουδάει.να χαίρεται. για αυτήν την ατμόσφαιρα που έχει δημιουργηθεί αλλά και να «παίζει» με το κοινό.. Δεν έχω τον έχω ξαναδεί πιο χαλαρό πάνω στην «σκηνή».. Ζούσε και ο ίδιος την κάθε στιγμή αυτής της βραδιάς Ορχήστρα και Νταλάρας ήταν ένα με το κοινό και το κοινό ένα με αυτούς.. Απίστευτη ατμόσφαιρα Όσο περνούσε η ώρα άρχιζα να νοιώθω όπως στα όμορφα όνειρα που βλέπει κάποιος και δεν θέλει να ξυπνήσει για να μην χάσει την συνέχεια. Δεν ήθελα να τελειώσει αυτή η βραδιά. ! Δυστυχώς όμως όλα τα ωραία έχουν ένα τέλος. Κρατάω, όμως τα υπέροχα συναισθήματα που μου άφησε αυτή η «παρεϊστικη» συναυλία! Θα ήθελα να πω ένα ΤΕΡΑΣΤΙΟ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ στον Γ.Νταλάρα που μας έδωσε την δυνατότητα να ζήσουμε ένα άπιαστο και απραγματοποίητο όνειρο μέχρι την Τρίτη 04/12/2007. Συγχαρητήρια και σε όσους είχαν την ιδέα και οργάνωσαν αυτήν την βραδιά. Quote Share this post Link to post Share on other sites
Posted December 24, 2007 · Report post To cd pote 8a kyklofori? When will the cd be released?? Quote Share this post Link to post Share on other sites
Posted December 24, 2007 · Report post There is no official information about a CD release of this concert. Personally, i think it's unlikely that a CD release will be done, purely because the songs that Dalaras sang are very well-known and have already been released in CDs, and most of them also in live versions. The concert will probably be broadcasted on the MAD TV channel, but there is no annountement of when that will happen. Quote Share this post Link to post Share on other sites
Posted December 24, 2007 · Report post Aν μπορείς ’γγελε να τα μεταφέρεις και στα Ελληνικά καλά θα ήταν. Συγγνώμη αλλά εγώ Αγγλικά,δεν... Quote Share this post Link to post Share on other sites
Posted December 24, 2007 · Report post Δεν είναι καποια νέα πληροφορία, απλά απάντησα στην ερώτηση του Alexandros για το πότε θα κυκλοφορήσει σε CD. Είπα απλά πως δεν εχει ανακοινωθεί κάτι τέτοιο και πως προσωπικά το βλέπω λίγο απίθανο, καθώς η πλειοψηφία των τραγουδιών έχει ήδη δισκογραφηθεί και μαλιστα και σε ζωντανές εκτελέσεις. (Εντάξει, για εμάς κάθε συναυλία μπορεί να είναι διαφορετική και συναρπαστική, αλλά φυσικά δεν είναι λόγος για να δισκογραφείται το κάθε τραγούδι απο πέντε φορές live ) Quote Share this post Link to post Share on other sites
Posted December 24, 2007 · Report post All of the Mad secret concerts up to now have been released, that is why I asked. Quote Share this post Link to post Share on other sites
Posted December 24, 2007 · Report post λοιπόν για να μη τυρρανιέστε οταν έγινε η συναυλία μου είπαν οτι θα μεταδωθεί απο καποιο ψυφιακό κανάλι καμια 20αρια μέρες μετα τη συναυλία οπότε το βλέπω να είναι καπου τώρα στις γιορτές.... εγω θα ξέρω ποτε θα ειναι και θα σας πω... Quote Share this post Link to post Share on other sites
Posted December 24, 2007 · Report post Ευχαριστούμε Ζαχαρία! Κοίτα, μη μας παρεξηγείς πάντως, μας αρέσει λίγο να τυρρανιομαστε με κάτι τέτοια! :lol: :lol: (Βέβαια, αφού έχουμε βάλει κι έναν Πολυμήχανο στο κεφάλι μας ) "Καρδιά μου μην παραπονιέσαι, εσύ τα φταις που τυρρανιέσαι" Translation for the English-speaking members: Zaharias was told that the concert will indeed be broadcasted by some digital channel about 20 days after the concert, which means it should be quite soon, during the holidays. He will know when it will be broadcasted and he 'll tell us. Quote Share this post Link to post Share on other sites
Posted December 31, 2007 · Report post Κανένα νέο για τη μετάδοση; Quote Share this post Link to post Share on other sites
Posted December 31, 2007 · Report post Κανένα νέο για τη μετάδοση; δε μας εχουν πει κατι ακομα ... Quote Share this post Link to post Share on other sites
