Sign in to follow this  
Followers 0
Νταλαρόφιλη

Το φίλτρο (CD/DVD)

77 posts in this topic

Κοιτάξτε μια μ@λ@κi@ κείμενο με άσχετη φωτογραφία...

(δημοσιεύθηκε: 7 Δεκεμβρίου)

Στήλη

Supermarket #4

Χριστούγεννα 2008 - Προτάσεις για δώρα

ΓΙΩΡΓΟΣ ΝΤΑΛΑΡΑΣ - To φίλτρο

Γίνεται να μην υπάρχει νέος δίσκος του Γιώργου στις βιτρίνες χρονιάρες μέρες; Δε γίνεται βέβαια. Γι'αυτό ο μεγάλος τραγουδιστής βρήκε 4 νέα τραγούδια, πρόσθεσε και μερικά από πρόσφατους δίσκους του και έτοιμο το δισκάκι. Πρότασή μας λοιπόν είναι να χαρίσετε τα μαζέματα του Νταλάρα στους ανθρώπους που αγαπάτε. Δυο από τα νέα τραγούδια ανήκουν στον Μιχάλη Κουμπιό που ξεκίνησε ως πάνκης με τις Κουμπότρυπες Α.Ε. και έφτασε να συνθέτει για τον πλατινένιο αοιδό. Μετά απ'αυτό τι να κλάσει το αμερικάνικο όνειρο; Ας γράψει πρώτα ο East Bay Ray για τη Celine Dion και μετά τα λέμε. Όσο για τα τραγούδια, όποιος συνθέτης κι αν τα γράψει, με τον ίδιο τρόπο θα ενορχηστρωθούν, εκτελεστούν, ηχογραφηθούν. Λαϊκά τραγούδια που ευωδιάζουν μέγαρο και κακώς εκτελούνται σε θέατρα και χώρους συναυλιών. Σε μουσεία και πάνω θα έπρεπε Ο άνθρωπος που δεν είδαμε ποτέ να χορεύει προσπαθεί (με το αζημίωτο) να μας χορέψει. Βρε αϊ πάενε που μας έχεις κάτσει στο σβέρκο 40 χρόνια και δε λες να φύγεις (Προς νομικό τμήμα του περιοδικού: επειδή είναι γνωστό πως ο τύπος δεν έχει χιούμορ, ελέγξτε το κείμενο πριν δημοσιευτεί μη φάω καμιά αγωγή).

Σεραφείμ Διακουράκης

http://www.mic.gr/stili.asp?id=16311

Και αυτό το πράγμα τώρα το εμφανίζουν οι "Ειδήσεις Google"! ’μα είναι έτσι, γιατί να μην εμφανίζονται στις Ειδήσεις του Google και τα posts του blog μου?

Share this post


Link to post
Share on other sites

Ελα ρε Χρύσα ασχολείσαι με τον κάθε ασχετο τώρα....

Αφού βλέπεις οτι ο άνθρωπος έχει κόλλημα και σκάλωμα τι πας και τον παίρνεις στα σοβαρά; Μήπως να του απαντήσουμε κιόλας, και να δώσουμε έτσι αξία στα σχολία του;;;;

Υ.Γ: Το google news λειτουργεί σχετικώς αυτόματα και αυτονομα αν δεν κάνω λάθος....

Υ.Γ: Για να καταλάβαιτε γιατι τύπο μιλάμε διαβάστε τι λέει αμέσως απο κάτω για την Αρβανιτάκη και για τον Θηβαίο

Share this post


Link to post
Share on other sites

Χρύσα, μην ''χαλιέσαι'' με κάτι τέτοιους. Ο τρόπος που γράφει είναι -επιεικώς- ατυχής και προβληματικός. Εδώ μας αναφέρει -ούτε λίγο ούτε πολύ-πως ο Μ.Κουμπιός έκανε το μεγαλύτερο λάθος της ζωής του να γράψει για τον Γιώργο!!!!!! Εγώ -αντίθετα- θα έλεγα πως κάθε συνθέτης(από τον πιο άγνωστο μέχρι τον πιο διάσημο) που καλείται να γράψει τραγούδια για τον Νταλάρα είναι τιμημένος και υπερτυχερός. Για πολλούς λόγους. Το εάν ο Νταλάρας βγαίνει κερδισμένος καλλιτεχνικά από την κάθε συνύπαρξη είναι άλλη υπόθεση κι αυτό καταθέτουμε εδώ. Εδώ δεν βρίζουμε ούτε και κατακρίνουμε τον Νταλάρα. Μακριά ,πολύ μακριά ,από μένα αυτά!!!! Να καταθέτουμε , όμως,απόψεις για το αποτέλεσμα των συνεργασιών του κι αν μας αρέσει αυτό, έχουμε δικαίωμα. Όχι επειδή νομίζουμε πως έχουμε το αλάθητο αλλά με γνώμονα την αγάπη μας γι αυτόν τον μεγάλο καλλιτέχνη και το καλό τραγούδι. Πολύ ξακάθαρα κι απλά τα πράγματα.

Για τους υπόλοιπους ένα τραγουδάκι του Σαββόπουλου ''Κι όποιος δεν καταλαβαίνει δεν ξέρει πού πατά και πού πηγαίνει''

Share this post


Link to post
Share on other sites

Παιδια τελος κολλησα με τα εξης τραγουδια!

Θα σε ξεπερασω! Τελειο!,Εξαφανιση που το εψαχνα μια ζωη αυτο! :razz: Ανεμος,Αγρια ζωη,Κυριακατικο μου δακρυ.!

Αλλα και τα αλλα κομματια ειναι επισης πολυ ωραια!

Share this post


Link to post
Share on other sites

To Δελτίο τύπου της εταιρείας.

ΓΙΩΡΓΟΣ ΝΤΑΛΑΡΑΣ

ΤΟ ΦΙΛΤΡΟ

DELUXE EDITION

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

ΤΟ ΦΙΛΤΡΟ. Έναν τίτλο που «κυριολεκτεί», επέλεξε ο Γιώργος Νταλάρας για τη συλλογή-ρετροσπεκτίβα με τις καλύτερες στιγμές της δισκογραφίας του από πέντε άλμπουμ.

ΤΟ ΦΙΛΤΡΟ περιλαμβάνει: Tέσσερα καινούργια τραγούδια, σε στίχους: Λευτέρη Παπαδόπουλου, «Θα σε ξεπεράσω», «Όπου πας θα γυρίσεις» (μουσική: Μιχάλης Κουμπιός και Νικόλας Κουμπιός, αντίστοιχα) και του στιχουργού Νίκου Σταθόπουλου (μουσ: Μ. Κουμπιού) με τίτλο: «Κυριακάτικό μου δάκρυ» και «’γρια Ζωή». Το τελευταίο, ένα πολιτικό τραγούδι, φωτογραφίζει τη ζωή που ξεδιπλώνεται σαν χάρτης παράδοξα αδειανός.. Τρία τραγούδια που δοκιμάστηκαν σε συναυλίες στην Ελλάδα και στο εξωτερικό, «πήραν χρώμα» από το δικό μας παλμό, ξαναμπήκαν στο στούντιο και διασκευάστηκαν. Και εφτά τραγούδια που ξεχώρισαν.

«ΤΟ ΦΙΛΤΡΟ, πέρα από το ομώνυμο τραγούδι του ’λκη Αλκαίου (από τη σειρά ’ξιος Λόγος, σε μουσική Μ. Κουμπιού) έχει και την έννοια του «φιλτραρίσματος» της τελευταίας μου δουλειάς στο στούντιο», λέει ο Γιώργος Νταλάρας. Και για την «’γρια Ζωή» σημειώνει: «Ανήκει στα τραγούδια εσωτερικής ανάγκης. Στις στιγμές που θέλεις να περάσεις τη δική σου αλήθεια. Που γράφεις για την ψυχή σου».

ΤΟ ΦΙΛΤΡΟ. 14 τραγούδια της συλλογής που κυκλοφορεί διεθνώς με ένα cd κι ένα dvd, από τα άλμπουμ του Γιώργου Νταλάρα: «Με το να Πόδι στ ’στρα και τα δυο στην Κόλαση», «Εξαφάνιση», «Σπάει το Ρόδι», «Πάντα Κάτι Μένει», «Οι Τροβαδούροι της Καρδιάς μου» και τα βιντεοκλίπ των τραγουδιών «Θα περιμένω εδώ» και «Όλα μιλούν για σένα» (μουσική: Μιχάλη Χατζηγιάννη στίχοι: Νίκος Μωραϊτης, «Ρίξε μια σκάλα στο φεγγάρι» (μουσική: Στέλιου Γαργάλα στίχοι: Ζωή Παναγιωτοπούλου) και «Έρημα χωριά» (μουσική: Dasho Kurti στίχοι: Ηλίας Κατσούλης.

ΤΟ ΦΙΛΤΡΟ. Γιώργος Νταλάρας. Η φωνή του, αυτή η ανατρεπτική μεταφορά που μας ταξιδεύει ακαριαία στα τοπία της ψυχής, αλλάζει χίλια πρόσωπα κι όμως ηχεί οικεία εντός μας, όπως η αναπνοή. Μιλάει άραγε στο εγώ μας, ή στο αίμα μας, όπως γράφτηκε, ή μήπως είναι ο καλύτερος ακροατής μας;

to_filtro.jpg

Share this post


Link to post
Share on other sites

Η κριτική του Music Corner για το "Φίλτρο"

Σχολιάζει ο Θωμάς Μητσόπουλος

thmitsop@musiccorner.gr

Βρέχει μουσική...

Νέα από την Ελληνική μουσική σκηνή...

Δευτέρα 12 Ιανουαρίου 2009

ΑΚΟΥΣΑΜΕ ΑΚΟΥΣΑΜΕ...!

Στο πνεύμα της εποχής που θέλει του τραγουδιστές να ανατρέχουν άλλες φορές στο πρόσφατο και άλλες στο απώτερο μουσικό παρελθόν τους εντάσσεται και η νέα δισκογραφική δουλειά του Γιώργου Νταλάρα με τίτλο "Το φίλτρο". Ελλείψει λοιπόν ολοκληρωμένης δισκογραφικής πρότασης και με την αγωνία να υπάρχει συνεχώς στην αγορά ο σπουδαίος κατά τα λοιπά Έλληνας ερμηνευτής συλλέγει σε ένα cd κάποιες από τις πιο χαρακτηριστικές στιγμές της πρόσφατης δισκογραφίας του ενώ μας προτείνει και φρέσκο ανέκδοτο υλικό.

Η δισκογραφία του Νταλάρα στη Universal περιορίζεται σε μόλις δύο προσωπικά album, στις συλλογές του ’ξιου λόγου και στο soundtrack της τηλεοπτικής σειράς "Εξαφάνιση". Έτσι λοιπόν στην παρούσα έκδοση, που έχει τον χαρακτήρα ενός άτυπου best of της μέχρι τώρα πορείας στην εν λόγω δισκογραφική εταιρεία, συμπεριλαμβάνονται τραγούδια από το προαναφερθέν υλικό που όμως έχει εξαντληθεί στο έπακρο (χαρακτηριστικό είναι μάλιστα το γεγονός πως κάποια από τα τραγούδια του "φίλτρου" έχουν συμπεριληφθεί επίσης στην επανέκδοση του τελευταίου προσωπικού album του τραγουδιστή με τίτλο "Με 'το να πόδι στ' άστρα ...και τα δυο στην κόλαση). Δυο, τρεις πάντως χαρακτηριστικές στιγμές όπως το "Ανάβει η ανατολή" των Σέμση-Παπαδόπουλου και "Οι σταθμάρχες" των Παπαδημητρίου - Ελευθερίου, ορθώς εμπεριέχονται στην παρούσα έκδοση γιατί αδυνατώντας να φτάσουν στο ευρύ κοινό στην πρώτη τους επαφή, ζητούν τώρα μια δεύτερη ευκαιρία. Και το αξίζουν γιατί πρόκειται πραγματικά για σπουδαία τραγούδια.

Αρκετά φιλότιμη προσπάθεια έγινε και στο επίπεδο των επανεκτελέσεων με το "Η αιτία είσαι εσύ" να υπερέχει ξεκάθαρα από τα υπόλοιπα μιας και τα λάτιν ηχοχρώματα που του φορέθηκαν του έδωσαν ένα φρέσκο ανανεωτικό αέρα και ένα Ισπανικό άρωμα που ξεσηκώνει. Όσον αφορά το νέο υλικό, χωρίς αυτό να αποτελεί τομή στην σύγχρονη δισκογραφία, είναι ωστόσο αξιοπρεπές και ακούγεται με ενδιαφέρον. Ξεχωρίζει το ζεϊμπέκικο "’γρια ζωή" (χάριν κυρίως στον εξαιρετικό στίχο του Νίκου Σταθόπουλου και όχι τόσο στην μουσική του Μιχάλη Κουμπιού που εξ' αιτίας της ευκολίας που παρουσιάζει σε αρκετά σημεία δεν απογειώνει το τελικό αποτέλεσμα) και η ερωτική μπαλάντα "Όπου πας θα γυρίσεις" του Νικόλα Κουμπιού και του Λευτέρη Παπαδόπουλου, η οποία διακρίνεται για την απλότητά της. Το σουξέ του δίσκου "Θα σε ξεπεράσω" δεν διαφέρει και πολύ από τρέχουσες επιτυχίες λαϊκών τραγουδιστών ανάλογου ύφους και φυσικά η αισθητική του δεν συνάδει με το ένδοξο μουσικό παρελθόν του κορυφαίου ερμηνευτή.

Την έκδοση συμπληρώνει τέλος και ένα dvd με τέσσερα οπτικοποιημένα τραγούδια από την πρόσφατη δισκογραφική κατάθεση του τραγουδιστή. Η τελευταία αν και πλούσια χαρακτηρίζεται από ιδιαίτερη αμηχανία. Τα τραγούδια της τελευταίας τετραετίας, σαφώς και διαθέτουν αρκετές αρετές και φυσικά ξεχωρίζουν από το σωρό. Δεν διαθέτουν όμως τη δυναμική εκείνη, την ένταση και το πάθος που θα τα καταστήσουν διαχρονικά ώστε να αντέξουν στο χρόνο και να αναμετρηθούν επάξια με το ιστορικό πια ρεπερτόριο του μεγαλύτερου Έλληνα ερμηνευτή.

http://www.musiccorner.gr/extras/vrexei_mo...siki/index.html

Share this post


Link to post
Share on other sites

Κριτική για τον δίσκο από το ίδιο blog που έβαλα και στις "Ουσίες":

Γ. Νταλάρας: Το φιλτρο

Τα τελευταία χρόνια η δισκογραφική πορεία του Νταλάρα ακολουθεί δυο δρόμους:

Από τη μια κυκλοφορεί παλιά λαϊκά τραγούδια ζωντανά ηχογραφημένα (Αφιερώματα στον Βαμβακάρη και τον Τσιτσάνη, Τραγούδια με Ουσίες, κα). Μέσα στην ερημοποίηση του Ελληνικού τραγουδιού, αυτοί οι δίσκοι έχουν ενδιαφέρον, αφού φέρνουν στην επιφάνεια σπουδαία τραγούδια παραμελημένα ή και ξεχασμένα, ενώ ανανεώνουν το ενδιαφέρον για τα πιο γνωστά. Και είναι δίσκοι που αγαπήθηκαν από το κοινό του τραγουδιστή και προκάλεσαν το ενδιαφέρον των φίλων του λαϊκού και του ρεμπέτικου τραγουδιού.

Από την άλλη κάνει -πιο σωστά: επιχειρεί να ξεκινήσει- μια καριέρα ως ποπ τραγουδιστής. Έτσι κυκλοφόρησε κάποιους δίσκους με τραγούδια κατάλληλα για τους τρόφιμους του Fame Story, αλλά εντελώς αταιριαστα με το προφίλ αλλά και την ηλικία του Γιώργου Νταλάρα. Οι δίσκοι δεν τράβηξαν. Ούτε και τα τραγούδια. Παρόλα αυτά ο Νταλάρας (και η εταιρεία του προφανώς) επέμεναν: Κυκλοφόρησαν ξανά και ξανά τους ίδιους δίσκους με bonus, με DVD, με extra. Με τα πολλά, μπορεί να πούλησαν κάποια κομμάτια. Αλλά επιτυχία δεν έκαναν: Εκείνο το τραγούδι του Χατζηγιάννη μπορεί να παίχτηκε στο Mad, αλλά στις συνειδήσεις δεν αποτυπώθηκε.

Ο Νταλάρας όμως επιμένει. Και μας ξανασερβίρει το ίδιο υλικό, αυτή τη φορά φιλτραρισμένο προσθέτοντας και τέσσερα καινούργια τραγούδια.

Αναρωτιέμαι:

Πώς φαντάζεται την καριέρα του Νταλάρα οι μάνατζερ, οι συμβουλάτορές του, ο ίδιος εν τέλει; Θα είναι ταυτοχρόνως ο τραγουδιστής που γνωρίζει το λαϊκό και το ρεμπέτικο τραγούδι όσο κανείς άλλος, ο μεγάλος ερμηνευτής που τραγουδάει στο Ηρώδειο και σε Μέγαρα μουσικής ΚΑΙ το ποπ είδωλο, που θα συναγωνίζεται τον Χατζηγιάννη και τον Σάκη Ρουβά; Πόσα καρπούζια νομίζει ότι μπορεί να χωρέσει κάτω από την ίδια μασχάλη;

Η δημοσίευση και τα σχόλια εδώ:

http://fvasileiou.wordpress.com/2009/01/19.../dalaras-filtr/

Share this post


Link to post
Share on other sites

Ο Γιώργος Νταλάρας μπορεί να χωρέσει πολλά καρπούζια κάτω απο την ίδια μασχάλη,και λεμόνια και πορτοκάλια και μανταρίνια.Και έχει και τα μαχαίρια.Έτσι πρέπει να είναι και έτσι γίνεται,αφού κάποιοι και δεν ξέρω τι είναι αυτοί γράφουν κριτικές η είναι γνώστες όπως λένε.Μόνο που τα μαχαίρια κόβουν και τρυπάνε...

Αν το έχουν καταλάβει αυτό,έχει καλώς.Όμως ο Νταλάρας δεν συναγωνίζεται κανέναν,αυτό δεν το "έπιασαν",οι κριτικοί;

Πως να συναγωνιστεί δηλαδή ο Νταλάρας τον Ρουβά,όταν ο Σάκης δεν έχει τραγουδήσει ούτε μισό τραγούδι του Κουγιουμτζή η του Καλδάρα,αλλά και ο Νταλάρας γιατι να συναγωνιστεί κάποιους όταν δεν υπάρχει λόγος;

Δεν τους κόβει το ρημάδι,μόνο γράφουν ότι τους κατέβει γιατι ίσως έχουν εμμονές η αντιπάθειες.Δεν ενδιαφέρουν τέτοιες κριτικές που δεν έχουν τόπο και ουσία.

Share this post


Link to post
Share on other sites

Τώρα τι θυμήθηκα...Τον Σάκη να τραγουδά μαζί με την Πέγκυ Ζήνα Κ.Τριπολίτη σε γνωστό μπουζουκομάγαζο της Θεσσαλονίκης...Συνέβη και αυτό.Ανάθεμα αν καταλάβαιναν τι τραγουδούσαν.

Share this post


Link to post
Share on other sites

Κριτική του δίσκου στο Musiccorner

Γράφει ο Παύλος Ζέρβας

pavloszervas@musiccorner.gr

"Το φίλτρο"

ΤΑ ΣΧΟΛΙΑ ΤΟΥ MUSIC CORNER

Για να είμαι ειλικρινής δεν έχω καταλάβει το λόγο που κυκλοφόρησε αυτή η δουλειά. Για να βγουν στην αγορά 4 νέα τραγούδια που αντί να κυκλοφορήσουν σε ένα cd single έφτασε να βγει μια πολυτελής έκδοση (αν και με πολλές ελλείψεις για να χαρακτηριστεί και ουσιαστικά πολυτελής) που συνοδεύεται και από dvd; Προστέθηκαν μερικές επανεκτελέσεις, προστέθηκαν σκόρπια τραγούδια από τη δισκογραφία του Νταλάρα στη Universal (που δεν είναι και μεγάλη με τη συγκεκριμένη εταιρεία) και στο άσχετο βγήκε και ένα dvd με 4 τραγούδια και το αποτέλεσμα είναι τι ακριβώς; Ποιος ο στόχος αυτής της δουλειάς; Το cd ονομάστηκε "το φίλτρο". Δηλαδή "φιλτράρει" τις κινήσεις του Νταλάρα τα χρόνια που δισκογραφεί με τη Universal; Best of του Νταλάρα δεν μπορεί πάντως με τίποτα να χαρακτηριστεί, καθώς ο τραγουδιστής έχει ένα "θρυλικό" παρελθόν και ότι ακούμε εδώ μόνο best of δεν μπορεί να χαρακτηριστεί σε σχέση με το παλιότερο ρεπερτόριό του.

Έχω την εντύπωση πως "Νταλάρας είναι και πουλάει" και αυτός ήταν ένας πολύ απλός τρόπος να αυξήσουμε τη τιμή μιας δουλειάς που αρκούσε να κυκλοφορήσει σε ένα cd single. Από την άλλη πραγματικά κουράζεσαι να παρακολουθείς τη σύγχρονη δισκογραφία με τα ατελείωτα best of, τις επανεκτελέσεις και τα live. Που πήγε η έμπνευση; Που είναι η δημιουργία; Που κρύβονται οι νέες προτάσεις; Αγοράζουμε πλέον cd για να ακούσουμε 10 παλιά τραγούδια και 1 καινούργιο...

Ας δούμε λίγο αναλυτικότερα τα καινούργια κομμάτια αυτού του cd. Το "θα σε ξεπεράσω" σε μουσική Μιχάλη Κουμπιού και στίχους Λευτέρη Παπαδόπουλου, είναι ο "κράχτης" της δουλειάς, το τραγούδι "σουξέ" που θα την οδηγήσει. Χασάπικο που ο Νταλάρας το απογειώνει με την ερμηνεία του...

Το "Κυριακάτικό μου δάκρυ" (Μιχάλης Κουμπιός / Νίκος Σταθόπουλος) ξεχωρίζει για το παραδοσιακό του χρώμα και τον καθαρό λαϊκό ήχο του. Δεν ακούμε συχνά τόσο "συνειδητοποιημένα" λαϊκά τραγούδια σήμερα...

Τραγούδι των Μιχάλη Κουμπιού και Νίκου Σταθόπουλου είναι και το επόμενο. "’γρια ζωή" ο τίτλος του, πιο επαναστατικός ο χαρακτήρας του, πολιτικοποιημένο ζεϊμπέκικο που πάντως δεν κολλάει σαν ύφος με τα προηγούμενα, όμως έχει περισσότερο βάθος και ουσία. Δύσκολο τραγούδι που αξίζει να προσεχθεί.

Το "όπου πας θα γυρίσεις" του Νικόλα Κουμπιού σε στίχους Λευτέρη Παπαδόπουλου συμπληρώνει τον κύκλο των νέων τραγουδιών της δουλειάς. Πιο έντεχνος ο χαρακτήρας του, μπαλάντα, με σαφώς μικρότερη δυναμική από τα προηγούμενα κομμάτια.

Τα υπόλοιπα 10 τραγούδια είναι "ατάκτως" επιλεγμένα από τις τελευταίες δισκογραφικές δουλειές του Νταλάρα. ’λλα πολύ γνωστά, άλλα όχι και τόσο. Κάποια είναι σε επανεκτέλεση (με εξαίρεση το "η αιτία είσαι εσύ", τα υπόλοιπα χωρίς σημαντική διαφορά στο ύφος), άλλα έχουν απλώς μεταφερθεί αυτούσια από τις αρχικές δουλειές. Επιμένω πως αυτό το "ανακάτεμα" κάπου πάσχει. Δεν είναι best of, δεν έχει συμπαγή χαρακτήρα, χάνεις το ύφος, το στυλ, τη ...μπάλα!

HIGHLIGHTS:

... Τα καινούργια τραγούδια είναι τελικά αυτά που δίνουν "points" στη δουλειά! ...

ΕΝΘΕΤΟ CD:

Έκπληξη! Δεν υπάρχει! Γι' αυτό έγραψα και παραπάνω πως μπορεί να χαρακτηριστεί πολυτελής έκδοση με τη τετράπτυχη κασετίνα που φιλοξενεί τα δισκάκια, αλλά στην ουσία η πολυτέλεια πάσχει!

ΞΕΧΩΡΙΣΑΜΕ:

Από τα καινούργια κυρίως τα "θα σε ξεπεράσω" και "άγρια ζωή", ενώ αρέσει και το "κυριακάτικό μου δάκρυ". Τα παλιότερα είναι γνωστά και σας αφήνω να επιλέξετε εσείς!

ΑΣ ΜΙΛΗΣΟΥΝ ΟΙ ΣΤΙΧΟΙ:

"Αφήνουμε το κόσμο να χαθεί

στους δρόμους της βροχής και του ανέμου

της μοίρας μας το τραύμα το βαθύ

διαδίδεται με τύμπανα πολέμου...

Μαθεύτηκε στα πέρατα της γης

κι οι εμπόροι ξεσκονίζουν τα τεφτέρια

το στόμιο της λαλέουσας πηγής

το φράζουν τυμβορύχοι με τα χέρια...

’γρια ζωή και φως σα χιόνι,

άνθρωποι διάφανοι και μόνοι

σκληρός καιρός κι άδικη ώρα

κακιά νεράιδα δίχως δώρα.

Νύχτα καμμένη γη των αστέγων

μέρα των σκλάβων των ανέργων

όνειρα γκρι και λόγια κρύα

σα χειμωνιάτικα τοπία

’γρια ζωή"...

(στίχοι: Νίκος Σταθόπουλος - "’γρια ζωή")

http://www.musiccorner.gr/nees_kyklof/08/n...talaras_02.html

Share this post


Link to post
Share on other sites

To φίλτρο

ΤΟ ΦΙΛΤΡΟ. Έναν τίτλο που "κυριολεκτεί", επέλεξε ο Γιώργος Νταλάρας για τη συλλογή - ρετροσπεκτίβα με τις καλύτερες στιγμές της δισκογραφίας του από πέντε άλμπουμ.

ΤΟ ΦΙΛΤΡΟ περιλαμβάνει: Tέσσερα καινούργια τραγούδια, σε στίχους: Λευτέρη Παπαδόπουλου, "Θα σε ξεπεράσω", "Όπου πας θα γυρίσεις" (μουσική: Μιχάλης Κουμπιός και Νικόλας Κουμπιός, αντίστοιχα) και του στιχουργού Νίκου Σταθόπουλου (μουσ: Μ. Κουμπιού) με τίτλο: "Κυριακάτικό μου δάκρυ" και "’γρια Ζωή". Το τελευταίο, ένα πολιτικό τραγούδι, φωτογραφίζει τη ζωή που ξεδιπλώνεται σαν χάρτης παράδοξα αδειανός. Τρία τραγούδια που δοκιμάστηκαν σε συναυλίες στην Ελλάδα και στο εξωτερικό, "πήραν χρώμα" από το δικό μας παλμό, ξαναμπήκαν στο στούντιο και διασκευάστηκαν. Και εφτά τραγούδια που ξεχώρισαν.

"ΤΟ ΦΙΛΤΡΟ, πέρα από το ομώνυμο τραγούδι του ’λκη Αλκαίου (από τη σειρά ’ξιος Λόγος, σε μουσική Μ. Κουμπιού) έχει και την έννοια του "φιλτραρίσματος" της τελευταίας μου δουλειάς στο στούντιο", λέει ο Γιώργος Νταλάρας. Και για την "’γρια Ζωή" σημειώνει: "Ανήκει στα τραγούδια εσωτερικής ανάγκης. Στις στιγμές που θέλεις να περάσεις τη δική σου αλήθεια. Που γράφεις για την ψυχή σου".

ΤΟ ΦΙΛΤΡΟ. 14 τραγούδια της συλλογής που κυκλοφορεί διεθνώς με ένα cd κι ένα dvd, από τα άλμπουμ του Γιώργου Νταλάρα: "Με το 'να Πόδι στ' ’στρα και τα δυο στην Κόλαση", "Εξαφάνιση", "Σπάει το Ρόδι", "Πάντα Κάτι Μένει", "Οι Τροβαδούροι της Καρδιάς μου" και τα βιντεοκλίπ των τραγουδιών "Θα περιμένω εδώ" και "Όλα μιλούν για σένα" (μουσική: Μιχάλη Χατζηγιάννη - στίχοι: Νίκος Μωραΐτης, "Ρίξε μια σκάλα στο φεγγάρι" (μουσική: Στέλιου Γαργάλα - στίχοι: Ζωή Παναγιωτοπούλου) και "Έρημα χωριά" (μουσική: Dasho Kurti - στίχοι: Ηλίας Κατσούλης).

ΤΟ ΦΙΛΤΡΟ. Γιώργος Νταλάρας. Η φωνή του, αυτή η ανατρεπτική μεταφορά που μας ταξιδεύει ακαριαία στα τοπία της ψυχής, αλλάζει χίλια πρόσωπα κι όμως ηχεί οικεία εντός μας, όπως η αναπνοή. Μιλάει άραγε στο εγώ μας ή στο αίμα μας, όπως γράφτηκε ή μήπως είναι ο καλύτερος ακροατής μας;

http://www.shoot.gr/document.php?category_...cument_id=31350

Share this post


Link to post
Share on other sites

Κριτική του δίσκου απο τον Ορφέα:

http://www.e-orfeas.gr/content/view/1159/186/

Γράφουν τη γνώμη τους για τον δίσκο 3 συνθέτες. Ο Βασίλης Δημητρίου, Ο Μιχάλης Τερζής και ο Βασίλης Αρχιτεκτονίδης.

Το πρόβλημα όμως είναι οτι μόνο ο Αρχιτεκτονίδης κάνει μια -υποτυπώδη- κριτική, που και αυτή με διθύρμαβο μοιάζει...Ο Δημητρίου και ο Τερζής αναλώνωνται σε σούπες και σάλτσες. Ειδικά ο Τερζής....Έκθεση λυκείου:

Το Ελληνικό τραγούδι, η μουσική μας πορεύεται στους αιώνες ,απάνω στην χρυσαφένια «Αργώ» του, φορτωμένο με όλα τα μαλάματα, τα διαμάντια, τα χρυσάφια και την ζώσα ανθρώπινη λάβα του, τους απέριττους ήρωές του, όπου μαγεμένοι και αέρινοι, από εκεί που βρίσκονται, στέκουν ακέραιοι με το έργο τους και με στωικό χαμόγελο, παρακολουθούν τα δρώμενα του καιρού μας και αυτούς που κόβουν και ράβουν σήμερα - στο μαζικό λέει είδος τραγουδιού - και που είχαν πάντα ως μοναδικό εφόδιο στην πορεία τους κέρματα από φτηνή λαμαρίνα , τις περισσότερες φορές κάλπικα

Μα δεν μπορώ να καταλάβω, κριτική τους ζητήθηκε όχι ομιλία σε συνέδριο...

Share this post


Link to post
Share on other sites

Ο καθένας από μας κουβαλάει την ευθύνη των όσων κατα καιρούς γράφει και των επιλογών που κάνει. Καλό είναι, πιστεύω, οι δημιουργοί και οι άνθρωποι της τέχνης να είναι όσο γίνεται προσεκτικοί. Χαίρομαι, στο μέτρο του δυνατού, που ο Βασίλης Δημητρίου διεσώθη κάπως. :D

Share this post


Link to post
Share on other sites

Νομίζω πως δεν μπορούμε να είμαστε τόσο αυστηροί με καταξιωμένους ανθρώπους που τους ζητήθηκε να καταθέσουν την γνώμη τους για το cd, έχουν συνεργαστεί με τον Γ.Νταλάρα και σέβονται απεριόριστα την προσωπική και μεγάλη διαδρομή του. Ο καθένας έχει τον τρόπο του για να πει κάποια πράγματα , με ευγένεια, και πιστεύω πως τα λέει.

Share this post


Link to post
Share on other sites

Τι λέει βρε Ελίνα; Οτι θα το κρίνει ο χρόνος; Είναι κριτική αυτό;

Share this post


Link to post
Share on other sites

Θοδωρή, δεν πρόκειται για κριτική. Δεν μπορεί άνθρωποι που συναναστρέφονται , αγαπούν και σέβονται τον καλλιτέχνη να απεμπολίσουν την ευγένεια και να καταθέσουν πιο συγκεκριμένες απόψεις. Ανατρέχουν σε γενικόλογα σχήματα και περιορίζονται στην μεγάλη πορεία ενός καλλιτέχνη. Και καλά κάνουν , κατά την γνώμη μου. Εδώ εμείς που τον αγαπάμε και τον σεβόμαστε απεριόριστα , αλλά δεν έχουμε την τύχη να τον συναναστραφούμε (όπως οι τρεις δημιουργοί) είχαμε πρόβλημα να ξεδιπλώσουμε τις απόψεις μας για τον δίσκο. Είμαστε πιο ελεύθεροι να καταθέσουμε την γνώμη μας, αυτό είναι σίγουρο.

Είμαι σαφέστατη, νομίζω!

Και κάτι άλλο: το τραγούδι ''’γρια ζωή'' έτσι όπως το άκουσα στις εμφανίσεις του Νταλάρα, μου άρεσε ακόμα περισσότερο. Φαίνεται να το πιστεύει και το ερμηνεύει με ένταση εσωτερική και πάθος φοβερό. :razz:

Share this post


Link to post
Share on other sites

Εγω προσωπικά, ακόμη και ο ίδιος ο Γιώργος νομίζω, θα εκτιμούσα ιδιαίτερα μια ειλικρινή κριτική, παρά γενικόλογα λόγια που δε λένε τίποτα.

Επίσης εγώ δεν έχω κανένα απολύτως πρόβλημα να "τα χώσω" στον Νταλάρα αν κάτι δε μου άρεσε. Στο κάτω κάτω έτσι βελτιώνονται οι καλλιτέχνες, έτσι βελτιώνεται ο κόσμος γενικότερα....

Share this post


Link to post
Share on other sites

Κριτική για τον δίσκο από το Avopolis

Το όνομα του Γιώργου Νταλάρα, όπως και κάθε νέα κυκλοφορία του, φυσικό είναι να προσελκύει τα φώτα όχι μόνο της δημοσιότητας, αλλά και του κοινού γενικότερα, ακόμα και αν πρόκειται για μία συλλογή με την προσθήκη κάποιων λίγων καινούργιων συνθέσεων (και επανεκτελέσεων). Στη συγκεκριμένη μάλιστα έκδοση που κρατούμε στα χέρια μας υπάρχει και ένα συνοδευτικο dvd, όπου αποτυπώνονται 4 tracks σε εικόνα. Και μάλιστα το ενδιαφέρον είναι ότι μόνο ένα από αυτά ενυπάρχει και στο καθαρά ηχητικό μέρος της έκδοσης, το γνωστό Όλα Μιλούν για Σένα, μία σύνθεση του Μιχάλη Χατζηγιάννη.

Παραμένοντας στο ηχητικό κομμάτι της συλλογής, να σημειώσουμε ότι και εδώ έχουμε ουσιαστικά τρεις διαφορετικές κατευθύνσεις. Τραγούδια (7) που είτε έχουν εμφανιστεί στους τελευταίους δίσκους του Γιώργου Νταλάρα, είτε αποτελούν συμμετοχές του σε δίσκους άλλων καλλιτεχνών, επανεκτελέσεις (3) κάποιων άλλων συνθέσεων και τέλος τέσσερα καινούργια τραγούδια, τα οποία μάλιστα είναι κι αυτά που ξεκινούν τον δίσκο. Ως κορυφαίο των τελευταίων θεωρώ ότι είναι το ’γρια Ζωή (σύνθεση του Μιχάλη Κουμπιού σε στίχους του Ν. Σταθόπουλου), όπου αν μη τι άλλο η θεματολογία ξεφεύγει από τη βαρετή (λόγω επανάληψης στο 90% του ελληνικού ρεπερτορίου) του ερωτικού ζητήματος. Να σημειώσω βέβαια ότι προσωπικά δεν καταλαβαίνω το στίχο «σαν κάτι κουρασμένους αρχηγούς που φεύγουν από τη μάχη πριν τελειώσει», που δεν δικαιολογείται βάσει της όποιας ποιητικής αδείας. Ευτυχώς βέβαια στο επόμενο δίστιχο ο στιχουργός σώζει τα προσχήματα με το συνηθισμένο αλλά, ένεκα πραγματικότητας, δεκτό και σεβαστό στην έκφρασή του «αδειαζουν τη ζωή τους στους γκρεμούς, μαραίνονται στο νοίκι και τη δόση». Στα συν του δίσκου και το ότι περιέχει δύο ακόμα αξιόλογες συνθέσεις, το Ανάβει H Ανατολή όπου η μουσική υποβοηθάει ικανοποιητικά τους στίχους του Λευτέρη Παπαδόπουλου καθώς και το Σταθμάρχες, σε όμορφους στίχους του αειθαλή Μάνου Ελευθευρίου.

Είναι χρήσιμη αυτή η συλλογή, εκτός από εμπορικούς λόγους, και σαν μία βιβλιοθήκη των κινήσεων του Γιώργου Νταλάρα τα τελευταία δύο χρόνια. Είναι φανερή η αγωνία (απόλυτα κατανοητή) του τελευταίου να βρει νέες εκφραστικές φόρμες όπου να μπορέσει να χωρέσει το τάλαντό του και την ερμηνευτική του δεινότητα. Μετά το τέλος των εκτός και εντός των τειχών έθνικ και εθνογραφικών μουσικών αναζητήσεων, ο Νταλάρας δοκιμάζει συνδυασμούς νέων αλλά και παλαιότερων συνεργατών του (στη μουσική τους πρώτους και στους στίχους τους δεύτερους, κυρίως) με σκοπό την εξελισιμότητα. Απόλυτα κατανοητό, όπως είπα, σεβαστό και επιβάλλεται θεωρώ σε περσόνες βεληνεκούς και διαμετρήματος όπως ο Νταλάρας. Τα αποτελέσματα άλλοτε διαθέτουν στιγμές όπου προσωπικά πιστεύω για μια στιγμή ότι βρίσκει γερά πατήματα και άλλοτε όπως λ.χ. στην προσχηματικά flamengo-ειδή επανεκτέλεση του Η Αιτία Είσαι Εσύ στιγμές οι οποίες με κάνουν να απορώ γιατί δεν αντιλαμβάνεται ότι η σωστή χρήση των ήχων δεν έχει να κάνει με το καινούργιο στουντιακό εφέ ή την εμμονή του εκάστοτε συνθέτη με συγκεκριμένες πεπαλαιωμένες ενορηστρώσεις. Και αυτό αναδεικνύεται τελικά σε ένα σημείο που προβληματίζει γενικότερα. Θα αναφέρω χαρακτηριστικό παράδειγμα από το dvd: τη σκηνοθεσία και των τεσσάρων video clip την έχει αναλάβει ο Δημήτρης Κοιλαλούς. Και δεν μπορώ να δεχτώ πώς ο αποδεδειγμένα πανέξυπνος Γιώργος Νταλάρας επέτρεψε στα 3 από τα 4 ταινιάκια η βασική ιδέα να είναι ο καλλιτέχνης που οδηγεί. Πότε του χαλάει το αμάξι, πότε περιδιαβαίνει τη φύση και πότε την πόλη. Μη βιαστείτε να βρείτε κάποιο καλλιτεχνικό ή εμπορικό concept: πρόκειται για διαφορετικά αμάξια και μάλιστα τα 2 είναι παλαιότατης κοπής.

Η φωνή του Γιώργου Νταλάρα κινείται, όπως πάντα, σε υψηλά επίπεδα απόδοσης (ένα από εκπληκτικότερα λαρύγγια που γέννησε τα τελευταία 40, πια, χρόνια αυτός ο τόπος) με παράλληλα όμως τη δραματικότητα της φωνής να την ακούμε με μανιερίστικη διαθεση και με καμία διάθεση πειραματισμού (μοναδική εξαίρεση ίσως το Όπου Πας Θα Γυρίσεις σε στίχους του Λευτέρη Παπαδόπουλου). Πειραματισμό που από έναν τελειομανή και εργασιομανή καλλιτέχνη όπως ο Νταλάρας είναι από τους ελάχιστους στο επίπεδο επιτυχίας του που διαθέτουν τη μανία του για δημιουργία θεωρώ ότι θα έπρεπε να τον έχουμε με γενναιοδωρία εκ μέρους του λόγω ακριβώς του αεικίνητου της καλλιτεχνικής του φιγούρας και του αμετακίνητου της κορυφαίας θέσης την οποία κατέχει τα τελευταία 30 χρόνια στην ημεδαπή. Θα περιμένουμε, και ας ελπίσουμε ότι θα ανταμειφθούμε

http://www.avopolis.gr/greviews/default.asp?ID=4927

Share this post


Link to post
Share on other sites
Guest
You are commenting as a guest. If you have an account, please sign in.
Reply to this topic...

×   You have pasted content with formatting.   Remove formatting

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

Loading...
Sign in to follow this  
Followers 0