Γι αυτό υπάρχουνε οι φίλοι

[Christo 9]

Well I just got the new cd and I got to tell you folks I really like it alot.

I've heard all the tracks and all of them but one track - is super with the new songs and voice of our artist Dalaras.

I don't know what happened during the last decade but I'll tell you one thing for sure though, I've noticed that from the last cd "TO FILTRO" that too was one heck of an awesome cd!!!.

It's like a welcome back tribute to our favorite singer and well long over due indeed. For a while I thought he lost it and wasn't able to sing strong anymore like he used too. But Boy he sure proved me wrong from the FILTROS recording and from this one here too 'GIA AFTO YPARHOUNE FILI!!.. And I for one am very happy indeed

At first I was beginning to think that maybe just maybe as a coincidence his singing changed because of the previous recording label Dalaras was with., Meaning, when he was with Universal they had him singing more lay back not heavy or too serious of a singer. However, as I checked the studio label from the FILTROS cd - that too was from Universal. So evidentely my theory was wrong.

Nevertheless though, now that Dalaras is with Legend, so far this has turned out to be very good. Because even though one may not like the new songs, lyrics, or whatever, just recognize this: the MIX from this new cd is surely Fantastic. You can hear all the instruments and the levels are up just as they were in FILTROS. Some of the previous studio recordings, if you notice, most of the audio level decibels were absolutely terrible. Meaning - they're not very loud at all, the sound level was weak - and almost appears as if everything was recorded way in the background like sounding from very fary away to the listener instead of having them come out to its audience and GRAB you right away in the immediate forefront just like it does right now in this new cd: GIA AFTO YPARHONE FILI.. Thats one good reason alone as why this new Dalaras cd recording and the same thing can be said for the FILTROS cd recording!!!

Keep in mind this on my point of view from what I'm trying to bring out in this constructive argument in that: The audience should never have to turn up his/her stereo really loud just to hear it sound real loud. Many times I had to do this on some of the previous recordings from the last decade and found it irritating at times in doing so. So then how does one go about to fix this problem you might ask? Well to state it simply, it has to come straight and only from the factory source. By that I mean is If a recording is done right and recorded real good, then it will sound really clear and clean in any normal volume setting played and heard from any decent audio player sound device such as from a home or car stereo.

I don't know if that was intentional, or if the studio's back then were looking for a different change, style, or what have you not. But one thing is clearly certain though, the old syle from a few years ago didn't work in my book so I'm glad they fixed this. Again welcome back to sounding GREAT again Giorgio.

So to all Dalaras fans - this cd much like the last one is a treasure, that our singer still has it and am very happy he switched over to Legend. Hopefully, this trend will continue for not just this decade but for the next one to come too!!!

Bravo Giorgio

Na se Zisoun ola ta tragoudia sou.

[ΘΑΝΑΣΗΣ ΠΟΛΥΜΗΧΑΝΟΣ 11,573]

Tηλέραμα

Ραδιοτηλεόραση

[Christo 9]

Very nice Thanassi

thanks for posting

[petros_petrakis 1,559]

Ακούω τελευταία τα τραγούδια του δίσκου... κολλάω πολύ στο "Για αυτό υπάρχουνε οι φίλοι" κ ιδιαίτερα στις δεύτερες φωνές της Δ. Ολυμπίου... θα τις χαρακτήριζα... σεμιναριακές! Είναι εξαιρετική... Μπράβο της!

[ΘΑΝΑΣΗΣ ΠΟΛΥΜΗΧΑΝΟΣ 11,573]

Από το νέο "Όασις"

[ΘΑΝΑΣΗΣ ΠΟΛΥΜΗΧΑΝΟΣ 11,573]

Από το "Τηλέραμα"

[ΘΑΝΑΣΗΣ ΠΟΛΥΜΗΧΑΝΟΣ 11,573]

Παρουσίαση του δίσκου από το Θωμά Μητσόπουλο στο Music Corner

Βρέχει μουσική

Δευτέρα 25 Ιανουαρίου 2010

Γράφει ο Θωμάς Μητσόπουλος

thmitsop@musiccorner.gr

Κάθε νέος δίσκος του Γιώργου Νταλάρα αποτελεί έτσι κι αλλιώς κορυφαίο μουσικό γεγονός! Όταν μάλιστα η έκδοση της νέας αυτής δουλειάς συνοδεύεται και από πολλά καλά τραγούδια, τότε έχουμε να κάνουμε με μια πολύ ευτυχή στιγμή στην ελληνική δισκογραφία. Ο νέος δίσκος του κορυφαίου ερμηνευτή έχει τίτλο «Γι αυτό υπάρχουνε οι φίλοι» και κυκλοφόρησε πριν λίγο καιρό από τη Legend. Η νέα δουλειά είναι πολυσυλλεκτική και περιλαμβάνει σύγχρονα λαϊκά τραγούδια αλλά και αισθαντικές μπαλάντες, σε μουσική και στίχους πολλών καταξιωμένων αλλά και νεότερων δημιουργών όπως οι συνθέτες: Ανδρέας Κατσιγιάννης, Λάκης Παπαδόπουλος, Τάκης Μπουγάς, Μιχάλης Τερζής, Μάριος Στρόφαλης, Στέργιος Γαργάλας, Μίλτος Σελλάς, Κωνσταντίνος Βελλιάδης, Βαγγέλης Μαχαίρας, Γιάννης Τριανταφυλλίδης, Γιάννης Χριστοδουλόπουλος, Γιώργος Σαμπάνης και οι στιχουργοί : Λευτέρης Παπαδόπουλος, Μάνος Ελευθερίου, Ηλίας Κατσούλης, Ισαάκ Σούσης, Νίκος Μωραΐτης, Γιάννης Καλαμίτσης, Λευτέρης Χαψιάδης, Δημήτρης Λέντζος, Τέρπανδρος, Ηρακλής Παντόπουλος, Γιάννης Γούνας.

Στο album θα συναντήσουμε επίσης μία επανεκτέλεση του τραγουδιού «Απόψε γίνε» των Γιάννη Νικολάου και Οδυσσέα Εισαγγελέα που ερμήνευσε στο παρελθόν ο Κώστας Μάντζιος.

Το cd κλείνει με το ανέκδοτο τραγούδι «Δάκρυ με το δάκρυ» του Σταύρου Ξαρχάκου σε στίχους Νίκου Γκάτσου. Οι ενορχηστρώσεις ανήκουν κυρίως στον Ορέστη Πλακίδη ενώ σε δύο συνεισφέρει και ο Βασίλης Κετεντζόγλου σε συνεργασία με τον Γιώργο Νταλάρα. Παραγωγός του cd είναι ο πολύπειρος Γιώργος Μακράκης.

Ξεχώρισα πολλά τραγούδια από τη νέα αυτή δουλειά. Το ομότιτλο χασάπικο σε μουσική του Ανδρέα Κατσιγιάννη και στίχους του Ισαάκ Σούση, την πολύ εμπνευσμένη επανεκτέλεση του «Απόψε γίνε» των Γιάννη Νικολάου και Οδυσσέα Εισαγγελέα με το ανατολίτικο χρώμα που της φορέθηκε, το δυνατό λαϊκό τραγούδι «Σε τρώει η σκουριά» σε μουσική του Μάριου Στρόφαλη και σε υπέροχους στίχους του «προέδρου» Λευτέρη Παπαδόπουλου, το συγκινητικό «Η ζωή μου μια ιδέα» των Γιάννη Χριστοδουλόπουλου και Γιάννη Γούνα καθώς και το κορυφαίο «Δάκρυ με το δάκρυ» του Σταύρου Ξαρχάκου και που κλείνει με τον καλύτερο τρόπο την ξεχωριστή αυτή συλλογή τραγουδιών. Όμορφες στιγμές όμως έχουμε και σε τραγούδια όπως τα «Είναι τραγούδια που πονάνε» και «Του έρωτα η φανέλα» , όπου κυριαρχούν πιο σύγχρονοι ήχοι που όμως αποδίδονται εξαιρετικά από τον τραγουδιστή. Εν προκειμένω έχουμε να κάνουμε με έναν από τους πιο καλούς δίσκους του Γιώργου Νταλάρα των τελευταίων χρόνων, με ένα υψηλό επίπεδο παραγωγής, εξαιρετικούς μουσικούς και καλοδουλεμένες, λαμπερές ενορχηστρώσεις.

Με αφορμή το νέο album ο Γιώργος Νταλάρας πραγματοποιεί αυτές τις μέρες εμφανίσεις στο ανακαινισμένο POLIS THEATER. Μαζί του η κυρία του λαϊκού τραγουδιού Πίτσα Παπαδοπούλου, ο εκ Κρήτης Μιχάλης Τζουγανάκης και η ταχύτατα ανερχόμενη Ασπασία Στρατηγού. Το πρόγραμμα έχει δανειστεί τον τίτλο του από την πρώτη φράση που ακούγεται στο νέο cd «Εκεί που οι φίλοι συναντιούνται» και αποτελεί πράγματι μια βαθιά και ουσιαστική συνάντηση φίλων με το καλό λαϊκό ελληνικό τραγούδι. Ο Νταλάρας θυμάται τον παλιό καλό του εαυτό και στήνει μια παράσταση γεμάτη αγαπημένα τραγούδια και δυνατές ερμηνείες.

http://www.musiccorner.gr/?p=1020

[thes 1,340]

Ο Νταλάρας θυμάται τον παλιό καλό του εαυτό και στήνει μια παράσταση γεμάτη αγαπημένα τραγούδια και δυνατές ερμηνείες.

http://www.musiccorner.gr/?p=1020

Ευχαριστούμε για τη μεταφορά. Πολύ ωραία παρουσίαση! Διαφωνώ όμως με το παραπάνω σχόλιο, που υποθέτω ότι δεν γρἀφεται με κακή διάθεση. Δεν πιστεύω ότι ο Γ. Νταλάρας «θυμάται τόν παλιό καλό εαυτό του», αφενός γιατί δεν πιστεύω ότι τον ξέχασε ποτέ, και αφετέρου ότι «ο εαυτός του», όπως τον έδειχνε κάθε φορά μέσα από τις επιλογές που έκανε, ήταν πάντα καλός και όχι μόνο.

[mezesdim 0]

Η ξενιτιά των φίλων Κώστα και Τέρπανδρου ψηφίστηκε ως το πιο δημοφιλέστερο τραγούδι αυτή τη βδομάδα στον Ερωτικό fm 94.8. Πάντα επιτυχίες παιδιά...

[ΘΑΝΑΣΗΣ ΠΟΛΥΜΗΧΑΝΟΣ 11,573]

Από το σημερινό "Έθνος ’ουτ"

[albert 1,558]

[ΘΑΝΑΣΗΣ ΠΟΛΥΜΗΧΑΝΟΣ 11,573]

Mια επιφανειακή, κατά τη γνώμη μου, κριτική του δίσκου στο Μusic Corner.Το γιατί τη λέω επιφανειακή θα το καταλάβετε μόλις τη διαβάσετε.

ΤΑ ΣΧΟΛΙΑ ΤΟΥ MUSIC CORNER

Γράφει ο Μάνος Τζωράκης -

m.tzorakis@musiccorner.gr

Καινούριο υλικό για το Γιώργο Νταλάρα, μετά από πάμπολλα live ηχογραφήματα, αφιερώματα και επανεκδόσεις, όπως μας συνηθίζει άλλωστε τις τελευταίες δεκαετίες ο τραγουδιστής (20 μέτρησα μόνο στα 00s!). Ο πληθωρισμός αυτός βέβαια μόνο που δεν ωφελεί το μεγάλο καλλιτέχνη, αφού τις περισσότερες φορές οι κυκλοφορίες αυτές δεν προσθέτουν τίποτα στο ρεπερτόριό του, αλλά αντιθέτως μετρούν αρνητικά υπογραμμίζοντας το δισκογραφικό αδιέξοδό του.

Στο νέο του άλμπουμ με τίτλο «Γι αυτό υπάρχουνε οι φίλοι» γίνεται μια προσπάθεια να γραφτούν σύγχρονα αλλά με παλιό άρωμα λαϊκά από βετεράνους του είδους, όπως τον Λ. Παπαδόπουλο, τον Λ. Χαψιάδη, τον Τ. Μπουγά, τον Μ. Ελευθερίου. Μέχρι κι ένα ανέκδοτο τραγούδι των Σ. Ξαρχάκου Ν. Γκάτσου βγήκε από το συρτάρι για τις ανάγκες του τραγουδιστή. Ωστόσο πέρα από το βάρος των υπογραφών, τα τραγούδια αυτά δε φαίνεται να κομίζουν κάτι καινούριο ή πρωτότυπο. Μάλλον παρωχημένα ακούγονται ενώ συχνά αναπαράγουν τα ίδια μουσικά / στιχουργικά κλισέ που χαρακτηρίζουν το χώρο του εφήμερου σουξέ. Αυτός λογικά είναι και ο λόγος που στο δίσκο τοποθετούνται δίπλα σε νέους αλλά διαπρεπείς στον παραπάνω χώρο δημιουργούς (Μ. Σαμπάνη, Γ. Χριστοδουλόπουλο, Μ. Τερζή). Εκτός κι αν οι τελευταίοι θεωρούνται από τον τραγουδιστή συνεχιστές του λαϊκού τραγουδιού. Το απεύχομαι.

Η καλογυαλισμένη παραγωγή του δίσκου, που περιλαμβάνει επίσης μια διασκευή του «Απόψε γίνε» των Γ. Νικολάου Οδ. Εισαγγελέα, ανήκει στο Γιώργο Μακράκη ενώ η ενορχήστρωση κατά κύριο λόγο στον Ορέστη Πλακίδη. Στο ένθετο ο τραγουδιστής ποζάρει με κουστούμι όπως οι νεόκοποι σταρ στις αφίσες νυχτερινών κέντρων, ενώ ερμηνευτικά, λίγες είναι οι στιγμές που θυμίζει τον παλιό καλό του εαυτό. Προφανώς και ο ίδιος δεν αισθάνεται πολύ άνετα στο κουστούμι αυτό

http://www.musiccorner.gr/?p=1911

Και μόνο αυτή η φράση

Αυτός λογικά είναι και ο λόγος που στο δίσκο τοποθετούνται δίπλα σε νέους αλλά διαπρεπείς στον παραπάνω χώρο δημιουργούς (Μ. Σαμπάνη, Γ. Χριστοδουλόπουλο, Μ. Τερζή)

η οποία τοποθετεί τον Μιχάλη Τερζή στους νέους δημιουργούς είναι αρκετή για να σχηματίσω γνώμη...Όταν επίσης δεν υπεισέρχεσαι στην ουσία των τραγουδιών όπως αυτά του Ξαρχάκου ή του Λευτέρη Παπαδόπουλου κι ασχολείσαι με το κουστούμι του εξωφύλλου, ε τότε άστο καλύτερα....

[Χελιδόνι 529]

Εμένα δεν μου φάνηκε τόσο επιφανειακή αυτή η κριτική αλλά περισσότερο καυστική ήταν.

Τέλος πάντων αν λαμβάναμε υπ'όψη όσα γράφουν κάποιοι περισσότερο και λιγότερο όσο ακούμε απο το ίδιο το cd και τα τραγούδια,και την ψυχή που δεν την "έπιασαν" τότε θα είχαμε χάσει το τρένο.

Ας μου φέρουν εμένα έναν άλλο καλλιτέχνη που να έχει τόσο καλά τραγούδια όσο τα καινούργια του Νταλάρα

(Γι'αυτό υπάρχουνε οι φίλοι,Σε τρώει η σκουριά,Δάκρυ με το δάκρυ,Η ζωή μου μιά ιδέα,Η ξενητιά σου,Κρυφή αφή,Το ποτήρι,Των ματιών σου υπνοβάτης,Σε βρήκα πάλι) και θα τους παραδεχτώ.

Αλλά δεν το βλέπω.

Όσο για το κουστούμι,εμένα και με ένα μπλουζάκι να φωτογραφιζόταν ο Νταλάρας το ίδιο θα μου έκανε.

Ας μην χάνουν λοιπόν την ουσία όσοι κάνουν κριτική,και να αναφέρουν την πραγματική διάσταση χωρίς την θολή ματιά της προκατάληψης τους.

[Theodore 1,027]

Λοιπόν είναι καιρός νομίζω μετά απο πάνω απο 50+ ακροάσεις (η σκοπιά προσφέρει πολύ νεκρό χρόνο...) να γράψω κι εγώ τη γνώμη μου για τον δίσκο. Χαίρομαι που δεν την έγραψα νωρίς όπως οι περισσότεροι γιατί θα είχα αναθεωρήσει ορισμένα πράγματα. Εξάλλου στην "Ασφαλτο" ακόμα και σήμερα ανακαλύπτω στοιχεία που την ανεβάζουν κι άλλο στην εκτίμησή μου, πόσο μάλλον για έναν δίσκο 3 μηνών.

Γι αυτό υπάρχουνε οι φίλοι: Πάρα πολύ καλό χασάπικο, δυνατό με πολύ ωραίο στίχο. Ο Κατσιγιάννης δείχνει οτι έχει ταλέντο στο λαϊκό τραγούδι και τον περιμένει ένδοξο μέλλον

Σε βρήκα πάλι: Μου άρεσε απο την πρώτη στιγμή γιατί είναι ανάλαφρο, χαρούμενο και ταξιδιάρικο. Μου αρέσει πολύ το παιχνίδι του στίχου με τη σκανδάλη και το άδειο πιστόλι το έχει περάσει πολύ ωραία ο στιχουργός:

Και τότε παίρνεις τ'όπλο σου πάλι

και μου ζητάς να σου παράδωθω

αδειάζεις τις σφαίρες και πατάς τη σκανδάλη

πάλι στα ψέμματα να σκοτωθώ...

Είναι τραγούδια που πονάνε: Πολύ εσωτερικό τραγούδι, δύσκολο και δύστροπο θα το χαρακτήριζα. Δε μου άρεσε να σας πω την αλήθεια, χρειάστηκαν πολλές ακροάσεις για να το συνηθίσω. Τώρα πλέον απλά πατάω NEXT.

Απόψε γίνε: Εξαιρετική επανεκτέλεση, ενός τραγουδιού που για να πω την αλήθεια δε μου άρεσε καθόλου στη μορφή του Νομικού. Ο Μάντζιος το είπε πολυ καλύτερα. Το φορμά του Μάντζιου κράτησε και ο Νταλάρας αλλά το απογείωσε. Πολύ ωραία η εισαγωγή με την κιθάρα.

Τα μυστικά σου μην τα καις: Αδιάφορο, νομίζω εξαιτίας της μουσικής και όχι των στίχων. Δεν κολλάνε λόγια και μουσική.

Η ξενιτιά σου: Τραγούδι - διαμάντι. Εξαιρετικό, απο τα καλύτερα του δίσκου. Εξαιρετικά τόσο η μουσική όσο και οι στίχοι. Μου άρεσε πολύ η "γέφυρα" μεταξύ πρώτου ρεφραιν και δεύτερου κουπλέ. Προσέξτε την και θα καταλάβετε τι εννοώ.

Βρέχει: Σφαλιάρες θα έπρεπε να βρέχει σε αυτούς που το εγραψαν και σε αυτούς που το έβαλαν στον δίσκο

Του έρωτα η φανέλα: Ισχύει ότι με το Βρέχει. Τέτοιους στίχους ο Παπαδόπουλος τους γράφει για την πλάκα του, στην στάση του λεοφωρείου ή καθώς περιμένει στην ουρά...Δεν είναι ανάγκη να γίνονται και τραγούδια...

Το ποτήρι: Ισχύει ότι και για το "Σε βρήκα πάλι". Πολύ ωραίο το ηχητικό latin χρώμα. Χαμαιλέοντας ο Κατσιγιάννης, απο το βαρύ λαϊκό μας πάει στο ανάλαφρο λάτιν. Πολύ ωραίο.

Σε τρώει η σκουριά: Εδώ τα πράγματα σοβαρεύουν πολύ. Πάρα πολύ. Είναι ΤΟ ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΤΟΥ ΔΙΣΚΟΥ μαζί με το ΔΑΚΡΥ ΜΕ ΤΟ ΔΑΚΡΥ. Είναι τραγούδι με ειδικό βάρος, ένα επίπεδο πάνω απο τα υπόλοιπα. Πραγματικά καθηλωτικό. Ο στίχος δε, τι να πω. Είχε δίκιο ο Θάνάσης. Πρέπει να είσαι ο Λευτέρης Παπαδόπουλος για να γράψεις το 2010 για εργάτες σε ορυχεία και να μη φαίνεται "παράταιρο" Τι να πω, υποκλίνομαι. Μπράβο και στον κύριο Στρόφαλη για την εξαιρετική μουσική.

Των ματιών σου υπνοβάτης: Επίσης απο τα αγαπημένα μου, ταιριάζει άψογα μετά απο τη "σκουριά" και αλλάζει με τρόπο το κλίμα σε πιο χαρούμενο τόνο. Το μπουζούκι κατέχει εξέχουσα θέση και ξεχωρίζει το ωραίο παίξιμο του Νταλάρα με το μπουζούκι. Για να πω την αλήθεια δυσκολεύτηκα να πιστεψω πως το παίξιμο αυτό ΔΕΝ είναι του Μαχαίρα και είναι του Νταλάρα... Με εκπλήσει για μία ακόμη φορά αυτός ο άνθρωπος. Έχει εξελιχθεί ΚΑΙ σε πολύ καλό μπουζούκι.

Η ζωή μου μια ιδέα: Ωραίο. Αλλά μεχρι εκεί.

Έγινες πουλί: Η έκπληξη του δίσκου, ξετρελάθηκα όταν άκουσα την εισαγωγή με τη λύρα. Όταν δε, μπήκε όλη η ορχήστρα εκεί δεν πίστευα στα αυτιά μου. Πρόκειται για ένα ποντιακό "ομάλ" με σύγχρονο ήχο που σέβεται την παράδοση, μακριά απο αρμόνια και κιτς ενορχηστρώσεις, την μάστιγα του σύγχρονου παραδοσιακού. Τα ντραμς είναι λίγο ενοχλητικά αλλά μου αρέσουν γιατί δίνουν έναν δυναμισμό. Η λύρα είναι εξαιρετική και ο στίχος του Χαψιάδη επίσης. Θα ήθελα βέβαια απο περιέργεια να ακούσω και την αυθεντική έκδοση με τους ποντιακούς στίχους.

Κρυφή αφή: Ωραίο τραγούδι, δεν είναι του γούστου μου τόσο πολύ, είναι στην ίδια κατηγορία με το "να με θυμάσαι"

Δάκρυ με το δάκρυ: Ο δεύτερος ογκόλιθος του δίσκου. Βαριά ονόματα τόσο στον στίχο όσο και στην μουσική. Πολλοί το έβαλαν πάνω απο τη "σκουριά", εγώ τα βάζω μαζί στην κορυφή. Ο στίχος του Γκάτσου διαχρονικός και αιχμηρός και η μουσική του Ξαρχάκου είναι...η μουσική του Ξαρχάκου. Τι να πεις;

Οι ερμηνείες του Νταλάρα είναι όλες εξαιρετικές όπως πάντα, αλλά νομίζω πως το ότι είναι ο Νταλάρας φαίνεται απο τη Σκουριά, απο την Ξενιτιά και απο το Δάκρυ με το Δάκρυ. Είναι τραγούδια που χρειάζονται μεγάλη ερμηνευτική εμπειρία. Πράγμα το οποίο έχει ο Νταλάρας, ο οποίος τα απογειώνει πραγματικά. Βάζει μέσα κάτι λυγμούς, κάτι γυρίσματα που μένεις με το στόμα ανοιχτό. Εκεί είναι που σου θυμίζει ποιος είναι και αν πρέπει να αποσυρθεί η όχι. Αν μπορεί ενας της νεας γενιάς να τα πει αυτά τα τραγούδια έτσι θα πω: ΟΚ ας αποσυρθεί ο Νταλάρας. ’ντε γιατί μας έχουν πρήξει ορισμενοι με αυτό το θέμα.

Σαν γενικό σχόλιο να πω πως πρόκειται για έναν πολύ καλό νέο δίσκο. Μου θύμισε τηρουμένων των αναλογιών τους "Μάηδες" και το σχόλιο αυτό το έκανα γραπτώς στον Θάνο, πριν τον Μπαλαχούτη οπότε είναι κατοχυρωμένο και μπορώ να το πω. Πολυσυλλεκτικός με πολλές εξαιρετικές στιγμές, λίγες μέτριες και 2 πραγματικά κορυφαίες. Μακάρι ο επόμενος δίσκος να είναι ακόμη καλύτερος.

Καλή συνέχεια Γιώργο

[ΘΑΝΑΣΗΣ ΠΟΛΥΜΗΧΑΝΟΣ 11,573]

Χαίρομαι που δεν την έγραψα νωρίς όπως οι περισσότεροι γιατί θα είχα αναθεωρήσει ορισμένα πράγματα.

Απόψε γίνε: Εξαιρετική επανεκτέλεση, ενός τραγουδιού που για να πω την αλήθεια δε μου άρεσε καθόλου στη μορφή του Νικολάου.

Kαι πολύ καλά έκανες...Οι πρόωρες εντυπώσεις συνήθως αλλάζουν στην πορεία.

Στη μορφή του Νομικού εννοείς μάλλον...

[Theodore 1,027]

Σωστά Νομικού, μπερδεύτηκα! Ευχαριστώ!

Βεβαια Νικολάου ήταν ο συνθέτης...αν δεν κάνω λάθος

[ΘΑΝΑΣΗΣ ΠΟΛΥΜΗΧΑΝΟΣ 11,573]

Δεν κάνεις.

[Χελιδόνι 529]

Τέτοια κριτική-παρουσίαση για δίσκο λίγες φορές έχω διαβάσει!

Μπράβο Θοδωρή!

Χάρηκα τόσο πολύ που τα κάλυψες όλα,χωρίς να αφήσεις στεγανά και δεν είναι υπερβολή που έχω ένα χαμόγελο μέχρι τα αυτιά.

Πολλοί αεριτζήδες προσπάθησαν να αλλοιώσουν την πραγματική αξία όλου αυτού του υπέροχου cd "Γι'αυτό υπάρχουνε οι φίλοι" και δεν πιάσανε το νόημα,την ουσία,και την υπέρτατη αύρα της φωνής του Γιώργου Νταλάρα με αποτέλεσμα να γράφουν κουταμάρες για να καλύψουν εργάσιμες ώρες.

[singer 0]

Καλημέρα

το έχουμε πει ξανά ο Νταλάρας έχει πιστούς φίλους και ορκισμένους εχθρούς. Και το ένα και το άλλο δείχνουν το ίδιο πράγμα.

[ΘΑΝΑΣΗΣ ΠΟΛΥΜΗΧΑΝΟΣ 11,573]

Από το τηλέραμα

[Theodore 1,027]

Τι θα γίνει κάθε βδομάδα θα μας κοτσάρεις και μία φωτο με το τοπ-5 του τηλεράματος;

Γράψτα σε 5 γραμμές που δεν πιάνουν και χώρο...

[Νταλαρόφιλη 1,305]

Mια επιφανειακή, κατά τη γνώμη μου, κριτική του δίσκου στο Μusic Corner.

Υπάρχουν και χειρότερα...

Κλασσική μουρμούρα Γεωργίας Λαιμού!

http://new.e-go.gr/music/article.asp?catid...2&pubid=7224130

[thes 1,340]

Υπάρχουν και χειρότερα...

Κλασσική μουρμούρα Γεωργίας Λαιμού!

http://new.e-go.gr/music/article.asp?catid...2&pubid=7224130

Μήπως αυτά που λέει για τον Γ. Νταλάρα και το cd ισχύουν περισσότερο για όσα λέει η ίδια;

Ποιός υποχρέωσε ποτέ κάποιον να το αγοράσει και από πότε αυτό το cd του Γ. Νταλάρα εμποδίζει όσους θέλουν να αγοράσουν τα cd των τραγουδιστών της γενιάς τους που διαπρέπουν, αν το αξίζουν (βλέπε πρόσφατα το cd του Μ. Χατζηγιάννη); Μήπως η συγγραφέας αυτής της κριτικής προσπαθεί να επιβάλλει τη γνώμη της στον κόσμο, περισσότερο από ό,τι οι μεγάλοι τραγουδιστές τα νέα τραγούδια τους;

[Χελιδόνι 529]

Εντελώς μα εντελώς άστοχη η κριτικοπαρουσίαση της Γ.Λαιμού.

Η Φαγούρα για τους αλεργικούς συνεχίζεται.Τι θα ήθελε να έλεγε ο Νταλάρας για να της αρέσει το cd,ταβερνιάρικα ή εκκλησιαστικά τραγούδια;

Αντε απο δω...

[marochr 4,538]

Noμίζω πως αυτό δεν είναι τίποτα μπροστά σε άλλες "κακιασμένες" κριτικές που έχει γράψει η Λαιμού.

Αυτά που έχω στο μυαλό μου ως απάντηση θα της τα προωθήσω με καποιο mail, αν και "στου κουφού την πόρτα όσο θέλεις βρόντα" λένε, και μάλλον χαμένα θα πάνε.