petros_petrakis

Polis Theater 2009-10

532 posts in this topic

Dear anca, it's not a video on the rapidshare link. The link contains a zip file with some photos. :)

Share this post


Link to post
Share on other sites
Προς το παρών, πάρτε μία γεύση από την χτεσινή βραδιά.

Γ.Νταλάρας & Χαρούλα Αλεξίου, μαζί στην σκηνή του Polis.

http://rapidshare.com/files/357045915/poli...as-xaroula_.zip

Πολύ γλυκειά γεύση! Σε ευχαριστούμε θερμά! Πότε τις πρόλαβες τόσες;

Share this post


Link to post
Share on other sites
το "Έτσι είν' οι ανθρώποι"!!

Στη συνέχεια έπαιξαν το "Να με θυμάσαι" (του Σέμση), και από την φόρτιση και τη συγκίνηση δεν κατάφερε να το τραγουδήσει! :)

Πριν περάσω σε εντυπώσεις να σημειώσω πως το "Έτσι ειν'οι ανθρώποι" δεν ακούστηκε χθες (Χρύσα, άρχισες και μπερδεύεις τις μέρες :wow: ...

Όσο για το "Να με θυμάσαι" όντως υπήρξε η φόρτιση αλλά το τραγούδι συνεχίστηκε και ολοκληρώθηκε κανονικά... :music:

Share this post


Link to post
Share on other sites

Α ναι; Τότε μάλλον το είπε την Παρασκευή.. Μόνο τις μέρες; Τ' αυγά και τα πασχάλια έχω χάσει! :)

Share this post


Link to post
Share on other sites

Αυτές είναι όλες οι ημερομηνίες που πραγματοποιήθηκαν παραστάσεις στο Polis Theater.

Σύνολο 25 παραστάσεις. Ελπίζω να μην έχω ξεχάσει καμία.

18-12-2009

19-12-2009

22-12-2009

24-12-2009

25-12-2009

26-12-2009

01-01-2010

02-01-2010

06-01-2010

08-01-2010

09-01-2010

15-01-2010

16-01-2010

22-01-2010

23-01-2010

29-01-2010

30-01-2010

05-02-2010

06-02-2010

12-02-2010

13-02-2010

19-02-2010

20-02-2010

26-02-2010

27-02-2010

Share this post


Link to post
Share on other sites

Aποστόλη, νομίζω πως στις 23/12 ημέρα Τετάρτη δεν πραγματοποιήθηκε. Σύμφωνα με τις δικές μου σημειωμένες ημερομηνίες οι παραστάσεις είναι 25, όσες είπες εσύ δηλ πλην της 23ης Δεκεμβρίου.

Παραθέτω ένα πλάνο με τις ημερομηνίες που είχα σημειώσει. Τα πράσινα μη σας μπερδεύουν, είναι οι μέρες που πήγα εγω... :)

http://i63.photobucket.com/albums/h140/mar...aseis-POLIS.jpg

Share this post


Link to post
Share on other sites

Δεν είμαι σίγουρος για τις 23/12/2009. Οπότε το αφαιρώ από την λίστα.

Share this post


Link to post
Share on other sites

Ό,τι και να πω για την χθεσινή παράσταση είναι πολύ λίγο.Οι ερμηνείες ήταν εξαιρετικές!!!!!Τα δε Αντιλαλούν οι φυλακές και Σαλταδόρος τα απογείωσε.Με πάθος και κρυστάλλινη φωνή συντάραξε το Polis.Η συγκίνηση στο Να με θυμάσαι ήταν από τις πιο ανθρώπινες στιγμές που μπορούν να υπάρξουν σε μια συναλία.Το τραγούδι με την Χαρούλα ήταν μια μοναδικά στιγμή την οποία δεν ξέρω αν θα ξαναζήσουμε.Η λατρεία που της τρέφει εκδηλώθηκε με τον πιο γλυκό και πιο μελωδικό τρόπο.

Κι ένα μεγάλο μπράβο στον Παπαχριστούδη για τις ενορχηστρώσεις και τη μαεστρία του αλλά και στους ξεχωριστούς αυτούς μουσικούς που έδιναν τον καλύτερο εαυτό τους κάθε βράδυ.

Share this post


Link to post
Share on other sites

Δεν ξερω αν εχει πια νοημα να μιλησω για μια παρασταση που τελειωσε, ωστοσο θελω να πω 2 λογια.

Καταρχας ομολογω οτι εξεπλαγην για ακομα μια φορα απο την αρτιοτητα της φωνης του. Μετα αποτι ακουσα θεωρω γελοιο να μιλαμε για τελος καριερας κλπ. Τελειωνεις κατι λογω αδυναμιας και ατελειας και οχι λογω ηλικιας. Προφανως.

Θεωρω τον γιωργο αψεγαδιαστο. Ιδανικος συνδυασμος καλλιτεχνη και επαγελματια.

Ο τζουγανακης... ω θεε μου!!!!!! την παρασκευη με πηρε ο υπνος και εγειρα... στη κυριολεξια. Πολυ καλος μουσικος σενα πολυ κουραστικο προγραμμα.. επισης προς τι το χτυπημα και σπαραγμος?? το συναισθημα στον κοσμο δημιουργειται, δεν εκβιαζεται.

Η πιτσα μου φανηκε εξαιρετικα αξιοπρεπης. Πολυ καλη επιλογη τραγουδιων. Στην φωνη της πανω. Πολυ καλη η ερμηνεια της στην πριγκιπεσσα.

Ασπασια ασπασια.... γιατι εισαι τοσο συμεσταλμενη????? Απλοχερα σε προικισε η φυση με ταλεντο και εμφανιση και τυχη...

Το πολις σαν χωρος δεν μου αρεσε. Συμμαζεμενος απο την αποψη τετραγωνικων αλλα ψυχρος και απροσωπος. Δεν ταιριαζε σιγουρα στον γιωργο μας.

Ολοκληρωνοντας θελω να πω οτι αυτο που με εντυπωσιασε αρνητικα ειναι το ποσο ασυνδετοι μου φανηκαν ολοι με ολους. Για να εξηγουμαι δεν εννοω φωνητικα αλλα οτι δεν μου εδωσαν την αισθηση της παρεας κατι πολυ σημαντικο για μια παρασταση.

Η επιλογη των τραγουδιων αρκετα αναμενομενη με πολυ μεγαλη εμφαση στο λαικο. Ξερω οτι ο περισσοτερος κοσμος συνδεει τον γιωργο με λαικα αλλα εγω προτιμω το εντεχνο του προσωπο. η καλυτερα συνδυασμο των 2.

Διασκεδαστικα ωστοσο ηταν...

Δεν μπορω επισης να μην σχολιασω το μεγαλο μεσο ορο ηλικιας στο μαγαζι καθως και την φοβερη ακεφια της παρασκευης. το γιατι δεν ξερω ποιος απολους πρεπει να το πρωτοαναρωτηθει.

Συγχαρητηρια σε ολους οσους συμμετειχαν στην ενορχηστρωση των τραγουδιων. Πολυ πλουσιος ηχος. ε-ξαι-ρε-τι-κος!!

Share this post


Link to post
Share on other sites

Euharistoume, Apostoli, gia ths fotografies, einai poli singinitikes. Nomizw h megaliterh hara gia olous tha htan na tragoudisoun, pali, se kapies sinavlies, o Dalaras kai h Haroula mazi:) San oneiro tha htan...Ki nomizw, me thn hara pou blepw na ehoun kai oi dio otan tragoudoun mazi, mallon ehoun akoma polla na poune kai na tragoudisoun mazi.

:)

Share this post


Link to post
Share on other sites

Oι παιδικές μου μνήμες ανατρέχουν στο 1975, όταν κυκλοφόρησε ο δίσκος του Σταύρου Κουγιουμτζή «Στα ψηλά τα παραθύρια» με το Γιώργο ΝταλάραΘυμάμαι πως ακούγοντας στο σπίτι ότι ο Νταλάρας έβγαλε νέο δίσκο, ζήτησα από ένα αγαπημένο θείο μου που ήταν εκεί, να μου τον πάρειΚαθώς ήμουν και το πρώτο παιδί στο σόι και υπήρχε ιδιαίτερη αδυναμία απ όλους, την άλλη μέρα κιόλας μου τον έφερεΠεριχαρής λοιπόν τοποθέτησα τη βελόνα πάνω στ αυλάκια του βινυλίου...Τότε δεν είχα ακόμη μεγάλη αδυναμία στα μινόρε, ειδικά στα αργά, όπως αυτό με το οποίο έκλεινε ο δίσκοςΤο «Μη μου θυμώνεις μάτια μου» δηλαδή, με τον Νταλάρα και τη Χαρούλα Αλεξίου στις δεύτερεςΠροτιμούσα τα πιο χαρούμενα και πιο ζωηρά κομμάτια.Αυτό όμως ήταν κάτι άλλοΚάτι που δεν περιγράφεταιΤο ταξίμι του Νικολόπουλου και του Πολυκανδριώτη και η ερμηνεία του Νταλάρα, για την οποία, σύμφωνα με μαρτυρία της Αιμιλίας Κουγιουμτζή, ο Νίκος Καρούζος, ο ποιητής, που έτρεφε ιδιαίτερη αδυναμία στο τραγούδι, όταν το άκουγε ρωτούσε το συνθέτη: «Σταύρο έχει καταλάβει ο Νταλάρας τι ερμηνεία έκανε;»Αυτό, κατά την ταπεινή προσωπική μου άποψη, ήταν ένα μικρό λαϊκό-συμφωνικό έργο κι όχι ένα οποιοδήποτε τραγουδάκιΈνα «τραγούδι ζωής».Ήταν και η πρώτη εκδοχή του που άκουσαΑργότερα έμαθα αυτήν του Πουλόπουλου και πολλές ακόμα που ξεπερνούν τις είκοσι παγκοσμίως....

Το 1970 ο Γιώργος Νταλάρας με την Πίτσα Παπαδοπούλου στα σεγόντα τραγουδούσαν «Σβήσε τη φωτιά και πάμε, είναι πια καιρός» Και η «φωτιά ξανάναψε» 40 χρόνια μετά «εκεί που οι φίλοι συναντιούνται», στο ανακαινισμένο Polis TheaterKι έμελλε να «σβήσει» με τον «Αποχαιρετισμό», όπως είναι ο τίτλος του «Μη μου θυμώνεις μάτια μου» στην πρώτη εκτέλεση με τη Χορωδία Φ.Ε.ΜΚαι με τους τραγουδιστές που το ηχογράφησαν το 1975Το Γιώργο Νταλάρα και τη Χαρούλα ΑλεξίουΝομίζω πως σε κάποια γωνιά του μαγαζιού, είδα και το Σταύρο Κουγιουμτζή, να τους κοιτά χαμογελαστός και ικανοποιημένοςΓι αυτό σας έγραψα και την μικρή ιστορία του τραγουδιού στην αρχήΓιατί δεν μπορώ να μεταφέρω με άλλο τρόπο στην ψυχρή οθόνη του υπολογιστή τη συγκίνηση εκείνης της στιγμής. Και αναθεώρησα φυσικά και την ουδέτερη θέση που είχα για μια επικείμενη συνεργασία των δυο τουςΜακάρι κάποτε να πραγματοποιηθεί

Ίσως το πρώτο διήμερο ενός κύκλου παραστάσεων στο οποίο παραβρέθηκα, να μην είναι το πλέον αντιπροσωπευτικό για να σχηματισθεί μια πλήρης εικόνα. Με τη συνοδεία της 13μελούς καλοκουρντισμένης ορχήστρας ακούσαμε τον Νταλάρα σε καινούργια και παλιότερα τραγούδια του, την Παπαδοπούλου σε πιο «έντεχνες» αναφορές , την καλύτερη, κατ εμέ, νέα τραγουδίστρια, Ασπασία Στρατηγού σε σύγχρονα λαϊκά και σε κομμάτια με παραδοσιακό χρώμα και τον εκρηκτικό Μιχάλη Τζουγανάκη σε ένα αφιέρωμα στη μουσική παράδοση της Κρήτης και τις επιρροές της. Πολύ ενδιαφέρουσα και η εκτενής αναφορά στο Στέλιο Καζαντζίδη.

Έχω την εντύπωση πως στη σημερινή εποχή υπάρχουν δυο μερίδες κοινού. Αυτοί που θα βγούνε αραιά και που, και, χωρίς να είναι ιδιαίτερα απαιτητικοί για το τι και το πώς θα το ακούσουν, θα φύγουν δυσαρεστημένοι αν από το συγκεκριμένο πρόγραμμα λείψουν η «Φαντασία», το «Χελιδόνι» ή τα σταθερά πλέον σε κάθε ρεπερτόριο «Πριγκηπέσα», «Αυτή η νύχτα μένει» (του Κραουνάκη), «Δεν θα ξαναγαπήσω», «Αγριολούλουδο» Κι ενός κοινού πιο «ειδικού» και πιο απαιτητικού στα «θέλω» τουΠου προτιμά περισσότερα ξεχασμένα τραγούδια και περισσότερες απρόβλεπτες φωνητικές συμπράξεις. Αναρωτιέμαι βέβαια τι εξυπηρετεί να ξανακούγεται σ ένα τέτοιο χώρο το ατμοσφαιρικό «Τα βεγγαλικά σου μάτια» ή το πρόσφατης κοπής «Θα περιμένω εδώ» και να γίνεται μόνο ένα απλό πέρασμα από refrain συγκλονιστικών τραγουδιών όπως «Ο δρόμος είναι δρόμος».

Μετά από δυόμιση μήνες λοιπόν οι παραστάσεις έλαβαν τέλοςTο πρώτο πράγμα που θέλω και οφείλω να σημειώσω είναι οι φωνητικές επιδόσεις του Γιώργου ΝταλάραΚαι να στείλω ένα μήνυμα παράλληλα σε όσους, επώνυμα ή ανώνυμα-κυρίως μέσα από κάποια blogs- βιάζονται να τον «παροπλίσουν» και αγωνιούν για το πότε θα αποσυρθείΑς το πάρουν επιτέλους χαμπάρι ότι θα τους «τυραννά» για αρκετά χρόνια ακόμαΣτις δυο τελευταίες παραστάσεις, δεν ήταν λίγες οι φορές που νόμισα πως άκουγα τον Νταλάρα του 80 και του 90

Για την Ασπασία Στρατηγού δεν θα κουραστώ να γράφω πως πρόκειται για την πληρέστερη φωνή της γενιάς της και όχι μόνοΕύχομαι οι επιλογές της στο μέλλον να σταθούν αντάξιες της φωνής αυτής

Ο Μιχάλης Τζουγανάκης είναι σπουδαίος οργανοπαίκτης. Τόσο όμως οι ερμηνείες του, όσο και οι διάρκειες των τραγουδιών του, προσωπικά με κούρασανΘεωρώ πως θα μπορούσε να προσφέρει πολλά περισσότερα συμπράττοντας με την υπόλοιπη ορχήστρα, σε μεγαλύτερο μέρος του προγράμματος, παρά σαν τραγουδιστής, σχεδόν show manΠαρόλα αυτά, παραμερίζοντας το προσωπικό μου γούστο και κριτήριο, δεν μπορώ να μη σημειώσω την τεράστια αποδοχή που έλαβε από το κοινό...

Η Πίτσα Παπαδοπούλου ήταν στα «λημέρια» της, στο χώρο τηςΝομίζω βέβαια πως θα μπορούσε να πει 2-3 λαϊκά τραγούδια ακόμα από το προσωπικό της ρεπερτόριο, που θα μπορούσαν άνετα να ενταχθούν στο συγκεκριμένο πρόγραμμα.

Η ορχήστρα όπως πάντα άψογη και «ετοιμοπόλεμη»Δεν είναι μικρό πράγμα για ένα μουσικό σχήμα να απαρτίζεται μόνο από δεξιοτέχνες...Και να συντονίζονται τέλεια

Παρακολουθώντας λοιπόν τις πρώτες και τελευταίες παραστάσεις, νομίζω πως το πρόγραμμα τέλειωσε από κει που έπρεπε ν'αρχίσειΕίχε βέβαια "δέσει" από πολύ πριν...Ένα σφιχτό και καλοδουλεμένο πρόγραμμαΧωρίς ιδιαίτερες εκπλήξεις μεν, όσον αφορά τα «ξεχασμένα Νταλαρικά διαμάντια», αλλά με μια ροή και μια συνέχεια στην παράθεση κορυφαίων στιγμών από το ανεξάντλητο ελληνικό ρεπερτόριοΔεν ξέρω βέβαια αν χώρος των 1000 ατόμων ήταν ο πλέον κατάλληλος για όλα αυτά. Όπως δεν ξέρω επίσης αν το συγκεκριμένο κοινό πήγαινε στο μαγαζί έχοντας γνώση πού πάει και τι θ ακούσειΑν πήγαινε δηλαδή συνειδητοποιημένα ή βγήκε για να περάσει από 4-5 μαγαζιά και να πιει κι ένα ποτό στον Νταλάρα με την Πίτσα κατά τις 1 με 2 το πρωίΚαι το λέω αυτό γιατί η βαβούρα που επικρατούσε σε πολλά σημεία του προγράμματος ήταν παροιμιώδης και πολύ ενοχλητική. Όπως ιδιαίτερα ενοχλητικό ήταν και το συνεχές πέρασμα των σερβιτόρων και των υπευθύνων του μαγαζιού, οι οποίοι ώρες ώρες περνούσαν ή στέκονταν μπροστά από τους ακροατές-θεατές σα να είναι μόνοι τους

Συμπερασματικά λοιπόν , φάνηκε από τον Νταλάρα πως υπήρχε η διάθεση να δημιουργηθεί μια περισσότερο φιλική και παρείστικη ατμόσφαιραΌπως στις παλιές μπουάτΔεν ξέρω όμως αν ο χώρος και το κοινό ήταν τα πλέον κατάλληλα γι αυτό.Ίσως να φταίει κι η εποχή μαςΑναρωτιέμαι πραγματικά.Έχω αρχίσει να πιστεύω ότι μια σημαντική μερίδα του κόσμου δεν ακούει πλέον ή δε νοιάζεται ν ακούσει Ειδικά το τελευταίο διήμερο ένιωθα πως έβλεπα ένα πρόγραμμα πολύ ανώτερο τόσο του χώρου, όσο και του κοινού Ίσως όλο αυτό που στήθηκε στο Polis να λειτουργούσε πολύ καλύτερα σ ένα χώρο 400-500 ατόμων...

Εν κατακλείδι ας είναι αυτή η σκέψη-επιθυμία και μια ευχή για το μέλλονΟ Γιώργος Νταλάρας με μια γυναικεία φωνή, γιατί όχι με τη Χαρούλα, με μια ορχήστρα ενδεχομένως μικρότερη, με λιγότερα ντεσιμπέλ και με παλιά και ξεχασμένα τραγούδια σ ένα χώρο 400 ατόμων, για να "ξανασυναντηθούν οι φίλοι"...

Share this post


Link to post
Share on other sites
Εν κατακλείδι ας είναι αυτή η σκέψη-επιθυμία και μια ευχή για το μέλλονΟ Γιώργος Νταλάρας με μια γυναικεία φωνή, γιατί όχι με τη Χαρούλα, με μια ορχήστρα ενδεχομένως μικρότερη, με λιγότερα ντεσιμπέλ και με παλιά και ξεχασμένα τραγούδια σ ένα χώρο 400 ατόμων, για να "ξανασυναντηθούν οι φίλοι"...

Αυτό και αν είναι "όνειρο"!!!!!!!!!!!

Αν πάντως έβγαινε ποτέ αληθινό, όχι απλώς δεν θα έχανα παράσταση, μαζί με τον μικρό στο καροτσάκι δίπλα και δεν θα λογάριαζα τίποτα ....... :D:D

Share this post


Link to post
Share on other sites
Εν κατακλείδι ας είναι αυτή η σκέψη-επιθυμία και μια ευχή για το μέλλονΟ Γιώργος Νταλάρας με μια γυναικεία φωνή, γιατί όχι με τη Χαρούλα, με μια ορχήστρα ενδεχομένως μικρότερη, με λιγότερα ντεσιμπέλ και με παλιά και ξεχασμένα τραγούδια σ ένα χώρο 400 ατόμων, για να "ξανασυναντηθούν οι φίλοι"...

Αυτό και αν είναι "όνειρο"!!!!!!!!!!!

Αν πάντως έβγαινε ποτέ αληθινό, όχι απλώς δεν θα έχανα παράσταση, μαζί με τον μικρό στο καροτσάκι δίπλα και δεν θα λογάριαζα τίποτα ....... :DB)

Oταν όμως θέλεις κάτι πάρα πολύ, λένε ότι ολόκληρο το σύμπαν συνωμοτεί για να πραγματοποιηθεί :D:razz::D

Share this post


Link to post
Share on other sites

Εικόνες, ήχοι, συναισθήματα. Αμέτρητα όλα από τις 18/12 και μετά. Πώς ξεχαστήκαμε μονάχοι εδώ πέρα...εμείς και οι φίλοι μας... Μία βραδιά, η τελευταία, κατάφερε να περικλείσει μέσα της όλες τις προηγούμενες. Μία τόσο φορτισμένη βραδιά.

Στο δικό μου μυαλό δεκάδες εικόνες, κοινές αλλά και προσωπικές....

...Μάτια που λάμπουν όλο προσμονή και αγάπη από κάτω, μάτια που λάμπουν και μαρτυρούν το "ευχαριστώ" από πάνω.

..."Κι αν μένει ακόμη νόημα...μες στα ερείπια αυτά μαζί σου εγώ θα μένω". Τόσο κοντά αλλά και τόσο μακριά.

...Δικοί του άνθρωποι τον θαυμάζουν σιωπηλά αλλά τόσο τρυφερά.

...Είμαστε πια εγκλωβισμένοι στ άρωμά του, στ όνομά του.

...Χέρια σηκωμένα, παλαμάκια και χορός.

...Η διάθεση να αυτοσαρκαστεί και το γέλιο του φίλου μας να απλώνεται παντού.

...Η Χαρούλα από κάτω. Το λουλούδι που τόσο τρυφερά της προσφέρει, ο δίσκος που έρχεται στα πόδια του, προσπαθώ να καταλάβω τι διαφορά έχει από τότε, 42 χρόνια πίσω. Είναι πιο ζωντανός από ποτέ πάνω στη σκηνή.

...Το σπάσιμο στο "Να με θυμάσαι", ποιος αντέχει να κοιτάξει γύρω του, να σχολιάσει. Βουρκωμένα μάτια και χειροκρότημα.

...Κι ύστερα ο μαγκίτης Κοκκινιώτης ξυπνάει μέσα του. Τα τελειώματα στον "Μανώλη", "’σπρο πουκάμισο" και "Σαλταδόρος" στα ψηλά. Ο Νταλάρας με το μπουζούκι, υπέροχη εικόνα.

...Και μετά ο Γιώργος με τη Χαρούλα αγκαλιά. Ό,τι αγαπήσαμε είναι εκεί μπροστά μας.

...Και μια βαθιά υπόκλιση από εκείνη στο τέλος. Η Χαρούλα εκφραστής των όσων νιώθουμε αυτή τη στιγμή.

Για μένα το Polis σήμαινε πολλά... Με πηγε πίσω, με πήγε ψηλά, με πήγε χαμηλά, με ταξίδεψε νότια και ανατολικά. Ο καπετάνιος κυρίαρχος και το πλήρωμα άψογο. Μια βαθιά υπόκλιση σαν αυτή της Χαρούλας για όσα μας προσέφεραν στο Polis Theater. Μια βαθιά υπόκλιση για το ταλέντο σας, αλλά και την ψυχή σας.

Τώρα εύχομαι με την ίδια χαρμολύπη, εις το επανιδείν!

Share this post


Link to post
Share on other sites

Τι ωραία που τα γράφετε και τα λέτε.

Η συγκίνηση δεν λέει να φύγει. Θα αργήσουμε να προσπεράσουμε. Μέχρι την επόμενη φορά,ίσως.

Το κακό είναι πως δεν έχει άλλες εμφανίσεις στο Polis. Θα έρθουν άλλα όμως. Γιατί ,όπως σωστά θίξατε, η φωνή αυτή δεν παροπλίζεται. Είναι πολύ νωρίς ακόμη... Κι ευτυχώς.

Share this post


Link to post
Share on other sites

Κοιτούσα τις φωτογραφίες του Γιώργου με την Χαρούλα,και το μυαλό μου ταξίδευε στα τραγούδια που θα μπορούσαν να μοιραστούν και πραγματικά να τα αγιάσουν αν αποφασίζανε να τραγουδήσουν μαζί σε ένα ζεστό χώρο.Για αρκετές παραστάσεις.Το λέω απο χρόνια αυτό,το λένε και πολύ δικοί μου άνθρωποι και πολύ δικοί τους.

Δεν είναι μόνο ότι αγαπάμε τα τραγούδια τους,είναι ότι ζούμε με αυτά.

Είναι το βλέμμα του ενός προς τον άλλον,είναι τα χρόνια,είναι οι άνθρωποι-ο Μάνος,ο Λευτέρης,ο Κουγιουμτζής,ο Καλδάρας.Είναι η αγάπη η απέραντη.

Είναι το ίδιο το τραγούδι και η ανάγκη μας να τους δούμε μαζί,να μας μεθύσουνε.

Ο Γιώργος Νταλάρας σε μένα λειτουργεί με ένα χάρισμα.Κάνει τα χρόνια όλα με τα τραγούδια,τις συγκινήσεις,τα πρόσωπα και τις καταστάσεις μιά στιγμή.Στιγμή που δεν αλλοιώνεται και δεν ξεθωριάζει.

Έχει αυτός τον τρόπο,ξέρει.

Share this post


Link to post
Share on other sites

Αποστόλη ένα τεράστιο ευχαριστούμε για τις φωτογραφίες και Θανάση,Μάρω ένα επίσης μεγάλο ευχαριστούμε για τα τόσο όμορφα πράγματα που γράψατε.

Share this post


Link to post
Share on other sites

Kι εγώ να ευχαριστήσω τον "χορηγό" μου για την τελευταία βραδιά, χωρίς αυτόν θα ήμουνα σπίτι και θα έκλαιγα τη μοίρα μου...

ο χορηγός μου :D:D:D:razz:

Ακόμη δεν ξέρω όμως αν με έφτιαξε ο Νταλάρας ή αυτό που έπινα. 'Η ο συνδυασμός, ε Ελίνα? B)B)

Share this post


Link to post
Share on other sites

Ευχαριστουμε πολυ ,ολα τα παιδια για τις <<απο καρδιας>>εντυπωσεις,ολων αυτων των παραστασεων,για το κλιμα που μας μετεφεραν,σε ολους οσους δεν ημασταν τυχεροι να απολαυσουμε τοσες φορες τον Νταλαρα.

Και φυσικα ευχαριστουμε τον Ενα και Μοναδικο Γιωργη,για τα παντα.

Share this post


Link to post
Share on other sites
Kι εγώ να ευχαριστήσω τον "χορηγό" μου για την τελευταία βραδιά, χωρίς αυτόν θα ήμουνα σπίτι και θα έκλαιγα τη μοίρα μου...

ο χορηγός μου :D:D:razz:B)

Ακόμη δεν ξέρω όμως αν με έφτιαξε ο Νταλάρας ή αυτό που έπινα. 'Η ο συνδυασμός, ε Ελίνα? :huh:B)

Ο συνδυασμός,Μάρω!Ο συνδυασμός! Είναι αρρώστια τα τραγούδια αλλά και γιατρειά μαζί. Ειδικά όταν βρίσκεται ο συγκεκριμένος τραγουδιστής στη σκηνή (και η Χαρούλα που την είχαμε δίπλα μας ,βέβαια,ήταν ένας ακόμη λόγος).Είχαμε και καλή παρέα.Αλλά και το βαρύ ποτό που έπινες έκανε δουλειά... :rolleyes: Ευτυχώς που δεν έφυγες! :D

1 person likes this

Share this post


Link to post
Share on other sites

Παιδια θα ηθελα να ευχαριστησω -ολους ανεξερετως- για τις ομορφες και καθημερινες καταθεσεις ψυχης και εντυπωσεων που δινατε απο την μοναδικη αυτη εμπειρια σας..

Φυσικα τα ευσημα και σε οσους συνδαμαν με υλικο καταγραφης-τεκμηριωσης καθε ειδους (φωτο/αποκομματα/αρθρα ιντερνετ/βιντεο και τοσα αλλα)

Πραγματικα ενα μεγαλο ευχαριστω!! :D:D:D

Share this post


Link to post
Share on other sites

The 27 February was the most extraordinary, amazing and unforgettable experience. I still don't have the words to describe it and still haven't recovered. And if I'd taken the trouble to understand how my camera worked I might have managed something better than this.

Polis 27.02.10 1

Polis 27.02.10 2

Polis 27.02.10 3

Polis 27.02.10 4

Polis 27.02.10 5

Polis 27.02.10 6

Polis 27.02.10 7

Share this post


Link to post
Share on other sites
Guest
You are commenting as a guest. If you have an account, please sign in.
Reply to this topic...

×   You have pasted content with formatting.   Remove formatting

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

Loading...