TheAegean60

Ο Νταλάρας που εγώ έζησα (περίοδος 1986 - 1995)

4 posts in this topic

Πριν 2 μερες βρεθηκα στην απρουσιαση του νεου δισκου του πολυ καλου ΜΙΧΑΛΗ ΤΕΡΖΗ "ΑΠΟΠΛΟΥΣ"....εκει ειχα την ευκαιρια και την χαρα να γνωρισω μερικα παιδια του φορουμ : την Gogo,την Χρυσα, τον Niko g......o Νικος λοιπον μολις φευγαμε μου ειπε " γιατι σταματησες αυτη την αφηγηση για τον Νταλαρα το 1985?" . Του απαντησα " διοτι απο εκει και μετα ελειψα αρκετα στο εξωτερικο....επιπλεον η νεωτερη περιοδος του Νταλαρα λιγο-πολυ ειναι αρκετα γνωστη σε εσας τα πιο νεα παιδια"....." αυτο δεν ειναι αληθεια.....εγω αρχισα να τον γνωριζω απο το 2000 και μετα" μου απαντησε. Ετσι σκεφτηκα για τον Νικο κι οσα παιδια ειναι αυτης της ηλικιας να αναφερθω και στην περιοδο 1985 - 1995 .

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

ΜΕΡΟΣ Α'

Τον Μαρτιο του 1986 απολυθηκα απο το ΠΝ επειτα απο 26 μηνων θητεια......δεν εχω παραπονο, μια χαρα περασα σαν κυβερνητης στην παντοφλα(αποβατικο) ΚΑΡΠΑΘΟΣ . Ομως ηρθε η ωρα να ξαναγυρισω στην κανονικη μου δουλεια, στα κανονικα πλοια, τα εμπορικα......μπαρκαρησα τον Μαιο με αρκετο προβληματισμο λογω του πολεμου Ιρακ-Ιραν κι αυτο διοτι το πλοιο που ειχα μπαρκαρει ηταν ναυλωμενο να φορτωνει απο την επικινδυνη ζωνη του Περσικου.....ειμουν πια Ανθυποπλοιαρχος και γεμισα την μεγαλη καμπινα μου με φωτογραφιες του Γιωργου, το απαραιτητο στερεοφωνικο και τις κασσετες μου.....το cd μολις ειχε εφευρεθει, αλλα δεν ειχε κυκλοφορησει στο εμποριο και οι δισκογραφικες χρησιμοποιουσαν ακομα το βινυλιο.

Ηταν ευχη οτι στο καραβι πεσαμε πολλα νεα παιδια που ειχαμε κοινα μουσικα ενδιαφεροντα κι ετσι γιναμε αμεσως μια καλη παρεα....που τα βραδυα μαζευομασταν κυριως στην καμπινα μου κι ακουγαμε τον θειο , αλλα κι οχι μονο , συζητουσαμε......ειχαμε κι εναν Θεσσαλονικιο ναυτη, που ειχε ερωτα με τον Μηλιωκα, ηταν τοτε στα φορτε του ο Μηλιωκας. Μου αρεσε κι εμενα πολυ, εφερνε κατι διαφορετικο στο τραγουδι, κυριως στιχουργικα.....

Πηγαμε στον Περσικο, ξαναπηγαμε, παντα νηοπομπες, παντα βραδυ με σβηστα τα φαναρια ναυσιπλοιας και να τρεμουμε μηπως "φαμε" καναν εξοσετ, βλεπαμε τα χτυπημενα πλοια, ακουγαμε για νεκρους.....ωσπου Σεπτεμβρη πηραμε το πολυποθητο ταξιδι απο Κουβειτ για Σιγκαπουρη, που σημαινε εκτος συγκλονιστικου απροοπτου οτι η περιπετεια στον Περσικο λαμβανε τελος.....

Φτασαμε στην Σιγκαπουρη και την επομενη μερα πηρα απο τον ξαδερφο μου εναν φακελλο με 2 κασσετες : ΤΡΕΛΛΟΙ ΚΑΙ ΑΓΓΕΛΟΙ και Η ΑΓΑΠΗ ΕΙΝΑΙ ΖΑΛΗ.....εβαλα την κασσετα στο στερεοφωνικο ακουμπησα στο φινιστρινι, εξω εβρεχε, αυτες οι ξαφνικες τροπικες μπορες με τον καταμαυρο ουρανο που νομιζεις οτι θα κανει τον κατακλυσμο του Νωε, αλλα επειτα απο 10 λεπτα σε ξαναψηνει ο ηλιος!

"Τι καθεσαι εδω περα και σωπαινεις και ψαχνεις για καινουργιες προσευχες/ το χαλασμα το βλεπεις και σωπαινεις , Φθινοπωρο κι αρχιζουν οι βροχες..." ακουγεται η φωνη του Γιωργου. Θες γιατι εκεινη την στιγμη εξω εβρεχε, θες γιατι εκεινη την περιοδο δεν ειμουν στα καλυτερα μου ψυχολογικα, θες αυτο το υπεροχο, μελαγχολικο τραγουδι που τοκανε πιο μελαγχολικο η φωνη του Νταλαρα, απο τοτε καθε φορα που ακουω το ΝΤΥΛΑΝ ΤΟΜΑΣ μου ερχεται εντονα , με πολυ νοσταλγια κι εναν κομπο στον λαιμο αυτη η σκηνη με την βροχη στην Σιγκαπουρη.....τελικα σχεδον καθε τραγουδι του Γιωργου εχει κατι ιδιαιτερο να μου θυμιζει.......απο την αλλη ακουγα κι εκεινο το ΣΤΗΝ ΠΕΙΡΑΙΩΣ απο την Χαρουλα οπου ο Γιωργος εκανε 2η φωνη, αλλο ομορφο μελαγχολικο τραγουδι...καταλαβαινα οτι αφου ξεκινησε η Χαρουλα με Μικρουτσικο κι ο Νταλαρας εκανε φωνητικα, προετοιμαζοταν κι ο ιδιος για συνεργασια με τον Θανο, τις πρακτικες του Νταλαρα τις ειχα μαθει πια καλα.....

Τον Χειμωνα γινεται και μια συναυλια στο ΣΕΦ για τους σεισμοπαθεις της Καλαματας, με την συμμετοχη του ΠΑΚΟ ΝΤΕ ΛΟΥΤΣΙΑ......παιρνω νεα κασσετα ακουω το EL EMMIGRANTE , καταλαβαινω τι προκειται να επακολουθησει , διοτι 1 χρονο πριν, στο ΠΕΡΟΚΕ εχω ακουσει και την ΜΑΝΟΥΕΛΛΑ.....

Τελη Γεναρη φτανουμε στο Πορτ Χαρκουρτ της Νιγηριας να φορτωσουμε, μπλεκουμε σε μια απιθανη ιστορια , μενουμε 2 μηνες στην ραδα, τελειωνουν τα τροφιμα, αρρωσταινουν 5 παιδια απο μαλαρια, τα σωσαμε με πολυ κοπο και ξενυχτι......φαγητο δεν εχουμε, τρωμε συνεχεια μονο ψαρια και μακαρονια πινουμε τον καφε σκετο διοτι εχει τελειωσει η ζαχαρη, η αχνη για κουραμπιεδες και το μελι.....ωσπου τελος Μαρτιου παιρνουμε εντολη να φυγουμε απο αυτον τον διαόλου τοπο, εξαντλημενοι, εχοντας χασει πολλα κιλα ο καθενας και κατα τα τελη Απριλιου φτανουμε στον Πειραια!

Τι εξαντληση και τι μαλαριες και πεινα, το βραδυ στην ΕΡΤ εχει ΠΡΟΒΑ, Νταλαρα και LATIN ! Καινουργια εκπομπη με την αξεχαστη ΛΙΛΑΝΤΑ ΛΥΚΙΑΡΔΟΠΟΥΛΟΥ.....με τον ξαδερφο μου ετοιμαζουμε το βιντεο για να γραψουμε την εκπομπη !

Ακουμε αναυδοι , βλεπουμε αναυδοι τον Γιωργο να ζωγραφιζει ισπανικα τραγουδια, εντελως αγνωστα σε εμας, εγω ηξερα μονο το LA HISTORIA DE UN AMOR στην Μεξικανικη βερσιον......εχουμε παθει μεγαλη ζημια , ο Γιωργος ειναι τεραστιος , διπλα του κι ο ΔΙΟΝΥΣΗΣ ΘΕΟΔΟΣΗΣ , ενδιαμεσα και το ΕΛ ΕΜΜΙΓΡΑΝΤΕ μαζι με τον ΠΑΚΟ ΝΤΕ ΛΟΥΤΣΙΑ ....... Εντυπωσιασμενο την επομενη το πανελληνιο, ειναι πρωτογνωρα τα οσα εχει δει το προηγουμενο βραδυ. Βγαινει ο πρεσβης της Ισπανιας, κανει δημοσια δηλωση συγχαιροντας τον Γιωργο για την εξαιρετη αποδοση των τραγουδιων της πατριδας του.....οσο παιρναει ο καιρος ο Γιωργος σαν το καλο κρασι γινεται ολο και καλυτερος, ολο και πιο ευχαριστα απροοπτος, πρωτοποριακος, πολυδιαστατος......ερχεται το καλοκαιρι, δινει μια συναυλια στο ΟΑΚΑ με την ληξη των συναυλιων του στην Ευρωπη, συμμετεχει η Ελευθερια Αρβανιτακη, η Ελενη Δημου με τον Θεοδοση......και τον Σεπτεμβρη αν θυμαμαι καλα κυκλοφορουν τα ΛΑΤΙΝ !

Θα πω μονο αυτο που βιωσα καποια στιγμη στην Βενεζουελα, το 1990 : σε ενα ελληνικο μαγαζι, βαζουμε τα ΛΑΤΙΝ και οι ντοπιοι μας ρωτουν "ποιος ειναι αυτος ο mui bello cantador?" . Και ενθουσιασμενοι μας ζητουσαν αντιγραφα της κασσσετας.....

Κι αλλη μια φορα, το 2005 σε ενα Αργεντινικο εστιατοριο στην Αμβερσα που ειχα παει με 2 φιλους, μολις ο εστιατορας καταλαβε οτι ειμασταν Ελληνες, εβαλε το cd του Γιωργου .Του εκανα νευμα "πολυ ωραιο" ,με πλησιασε και μου ειπε στα αγγλικα "πολυ μεγαλος τραγουδιστης ο Νταλαρας"......

Με τα ΛΑΤΙΝ εγινε περιπου ο,τι και πριν 4 χρονια με τον ΟΡΦΕΑ η πριν 12 χρονια με τα 50 ΧΡΟΝΙΑ ΡΕΜΠΕΤΙΚΟ.

Ειναι μια σημαντικη περιοδος που την σημαδευουν απο την μια η κατακτηση του Πανευρωπαικου στο μπασκετ απο τον ΤΕΡΑΣΤΙΟ ΝΙΚΟ ΓΚΑΛΛΗ και τα υπολοιπα παιδια, Γιαννακη Καμπουρη Χριστοδουλου κλπ κι απο την αλλη οπου περνας ακους ΛΑΤΙΝ.......

Γενικα ο Νταλαρας βρισκεται στην κορυφη της ακμης του, υπερδραστηριος, φωνητικα στην καλυτερη φαση του.......Στο μεταξυ ενας νεος θεσμος μπαινει στην ζωη μας, το φεστιβαλ Πατρας υπο την καλλιτεχνικη διευθυνση του ΘΑΝΟΥ ΜΙΚΡΟΥΤΣΙΚΟΥ και βεβαια ο Νταλαρας δεν θα μπορουσε να λειψει απο μια τετοια μουσικη πανδαισια....εμφανιζεται στο φεστιβαλ μαζι με τον ΔΙΟΝΥΣΗ ΘΕΟΔΟΣΗ και την ΕΛΕΝΗ ΔΗΜΟΥ , με πολλα ΛΑΤΙΝ τραγουδια αλλα και "να κανω τωρα κι εγω το δικο μου νουμερο" οπως λεει στον κοσμο για το τραγουδι ΗΡΘΑ ΚΙ ΑΠΟΨΕ ΣΤΑ ΣΚΑΛΟΠΑΤΙΑ ΣΟΥ και ξεσηκωνει για πολλοστη φορα τον κοσμο μεσα στο αρχαιο ωδειο της Πατρας.....τον κοσμο που πια εχει μαθει να περιμενει απο τον Νταλαρα το ακραιο, το υπερτατο σε καθε εμφανιση του.....τον κοσμο που -αντιθετα με τους ξερολες κριτικους κι αναλυτες, τους κρανιολογους οπως ειρωνικα κι απολυτα ευστοχα τους χαρακτηριζει ο Νταλαρας - ξερει οτι ο Νταλαρας δεν εχει ορια και μπορει να εχει απο αυτον παντα τις μεγαλυτερες απαιτησεις χωρις να φοβαται οτι ο Γιωργος θα τον διαψευσει .

Φθινοπωρο 1987 , κοντευει 15 Οκτωβριου και δεν εχει ακουστει τιποτα για χειμερινες εμφανισεις του Νταλαρα. Βρισκομαι στην Ελλαδα, αλλα γυρω στις 5 Νοεμβριου πρεπει να φυγω παλι για μπαρκο.....γυρω στις 20 Οκτωβριου , ενα μεσημερι διαβαζοντας τα ΝΕΑ, πεφτει το ματι μου σε ενα μικροσκοπικο δημοσιευμα στα πολιτιστικα : ο Νταλαρας θα εμφανιζοταν για 15 βραδυα στον ΣΕΙΡΙΟ του Μανου Χατζηδακι μαζι με την Αφροδιτη Μανου.....στις 26 Οκτωβριου μαζι με την παρεα μου, διαβαινουμε το κατωφλι του ΣΕΙΡΙΟΥ, ενος χωρου που καποτε εκει στεγασε τον Ξυλουρη κι ακριβως απο πανω ηταν το ΘΕΜΕΛΙΟ.....Οι μνημες του παρελθοντος ξυπνησαν, η φορτιση μου ηταν εμφανης , η παρεα μου που γνωριζε τον λογο απεφυγε να μου κανει ερωτησεις....στην αιθουσα υπηρχαμε γυρω στα 30 ατομα την ωρα που τα φωτα χαμηλωσαν για να ξεκινησει το προγραμμα....να πω οτι η παρουσια του Νταλαρα αναγγελοταν στην εισοδο του κτιριου σε εναν μικρο μαυροπινακα , γραμμενη με ασπρη κιμωλια, σαν αυτους που ειναι της μοδας σημερα εξω απο καποια μεζεδοπωλεια......

Δεν ειναι ευκολο να περιγραψω πως ενοιωσα 1,5 μετρο μακρια απο τον Γιωργο, ακουγοντας ολα αυτα τα εκπληκτικα τραγουδια που τα ειπε με την συνοδεια ενος τσελλο, ενος πιανου και μιας κιθαρας (Αρετη Κυπραιου) ενω ο ιδιος επαιξε μπουζουκι ( Ο ΖΟΡΙΚΟΣ) και κιθαρα σε 2-3 τραγουδια......εδω μιλαμε για καθαρη μυσταγωγια , δεν μιλαμε για μια απλη μουσικη παρασταση.....γυρισα 2-3 φορες πισω , κοιταξα τον Χατζηδακι που καθοταν 2 τραπεζια πιο πισω, ειδα μια λαμψη απιστευτης ικανοποιησης στα ματια του....και δεξια μου καθοταν η εξαιρετη Ξανθιππη Καραθαναση , παντα εκλεκτη θαυμαστρια των τραγουδιων του Γιωργου.......θυμαμαι μονο καποια στιγμη εναν παρευρισκομενο να θορυβει , τον Χατζηδακι να τον πλησιαζει , κατι να του λεει σιγανα και να τον οδηγει εξω απο την αιθουσα.....εξαιρετη και η Αφροδιτη Μανου που ακολουθησε μετα τον Γιωργο!

Οταν τελειωσαν οι εμφανισεις του Νταλαρα στον ΣΕΙΡΙΟ, μονο τοτε ο Λιανης αποκαλυψε στα ΝΕΑ πως ο Νταλαρας τραγουδησε με μια συμβολικη αμοιβη 5 χιλιαδων δραχμων την βραδυα, θελοντας να βοηθησει την προσπαθεια του Χατζηδακι......

Δεν ξερω τι συνεβη απο τον Νοεμβρη ως τον Μαιο, αλλα εκεινο που ξερω ειναι πως οταν με ενημερωσε ο ξαδερφος μου για την συναυλια στο ΠΑΛΛΑΣ, οι θεοι βοηθησαν να φτασει εγκαιρα το καραβι στο Αμστερνταμ και ο Καπετανιος εδειξε μεγαλη κατανοηση, αφηνοντας με να φυγω απο το πλοιο πριν ερθει ο αντικαταστατης μου....τελικα η προφαση "σοβαρο οικογενειακο προβλημα" αποδειχτηκε διαχρονικη, πιανει παντα η σχεδον παντα.....ενα τηλεγραφημα , ενα εισητηριο, απλα πραγματα και γρηγορα......

"Αυτος ο ανθρωπος ειναι αλλο πραγμα....κουβαλησε κυριολεκτικα ενα φορτηγο οργανα στις προβες, μας ειχε τρελλανει" ειπε η Γαλανη μετα την συναυλια του ΠΑΛΛΑΣ για τον Νταλαρα.

Ηταν μια μεγαλη συναυλια αυτη στο ΠΑΛΛΑΣ, για μενα μαζι με του Θεοδωρακη 1 μηνα αργοτερα στην Πατρα και το ΚΑΙ ΜΕ ΦΩΣ ΚΑΙ ΜΕ ΘΑΝΑΤΟΝ ΑΚΑΤΑΠΑΥΣΤΩΣ οι 3 καλυτερες συναυλιες που εχουν δοθει στην Ελλαδα . Και οι λογοι για μενα ειναι οι εξεις : 1ον προκειται για ΞΑΡΧΑΚΟ, εναν τεραστιο λαικο συνθετη που εχει γραψει μεγαλα τραγουδια, τα οποια θελουν ιδιαιτερες φωνητικες ικανοτητες για να τα τραγουδησει κανεις. 2ον ο Νταλαρας σε 1η εκτελεση λεει ολοκληρωμενο το τεραστιο ΣΑΒΒΑΤΟΒΡΑΔΟ ΣΤΗΝ ΚΑΙΣΑΡΙΑΝΗ , ενω δινει μαθηματα ερμηνειας στο ΙΜΙΤΛΕΡΙΜ , ΜΑΝΝΑ ΜΟΥ ΕΛΛΑΣ και Ο ΜΑΥΡΟΣ ΗΛΙΟΣ και 3ον διοτι εκμεταλλευτηκε στο επακρον τις θαυματουργες ενορχηστρωσεις του Ξαρχακου και μαζι με την Γαλανη δωσανε ρεσιταλ εκεινο το βραδυ.....

Καιρο αργοτερα ο Λευτερης Παπαδοπουλος βρηκε τροπο να γκρινιαξει κατα του Νταλαρα , λεγοντας οτι ελειπε οποιαδηποτε αναφορα στους στιχουργους (δηλαδη κυριως στον ιδιο) , λες και ηταν ο Νταλαρας ο διοργανωτης της συναυλιας η επρεπε πριν απο καθε τραγουδι ο Ξαρχακος να μνημονευει τον στιχουργο , λες και δεν ειχε μοιραστει στον κοσμο το προγραμμα της συναυλιας.....ο Παπαδοπουλος ειναι μια μεγαλη μορφη μεσα στο λαικο μας τραγουδι, αλλα αποδειχτηκε και υπερμετρα ....βαλτε οποιο επιθετο θελετε ο καθενας. Για μενα παντως ειναι αξιοσημειωτο το ποσο αναδειχτηκε απο την φωνη του Νταλαρα και ποσες φορες τον εχει "καρφωσει" στεγνα και με μια περιεργη κακια τα τελευταια 20 χρονια......προφανως τον εχει πειραξει που ποτε δεν καταφερε να γινει ο απολυτος ελεγκτης του τραγουδιου , που οι εποχες που αποφασιζε αν ο Νταλαρας ειναι καλος τραγουδιστης η οχι κι ο καυμενος ο Λοιζος τον συστηνε ως φοιτητη για να τον εγκρινει ο Λευτερης (....) περασαν......για μενα παντως σημαντικη εκεινο το βραδυ ηταν η στιγμη που ο Εβερτ, Δημαρχος πια της Αθηνας, υποχρεωθηκε μετα την συναυλια, να υποκλιθει στο "Νταλαρακι που πριν 23 χρονια με το ΔΕΝΤΡΟ ειχε παθει αχρωματοψια".!! Το Νταλαρακι ομως ουτε αχρωματοψια ειχε παθει, ουτε περιφρονητικα Νταλαρακι ηταν....ηταν ο Νταλαρας, ο μεγιστος ! Που κι οταν μπηκε στο περιθωριο ο Εβερτ, αυτος παρεμεινε στην κορυφη , ενα σταθερο συμβολο και μια σταθερη αξια για τον κοσμο......

Ενα μηνα μετα εγινε η συναυλια με τον Μικη στην Πατρα, φυσικα δεν γινοταν να λειπω απο μια τετοια συναυλια! Απιστευτη ζεστη, ο Μικης ιδρωνε , ελοιωνε απο την ζεστη πανω στο παλκο αλλα εκστασιασμενος διηυθηνε την ορχηστρα κι ο Νταλαρας εδινε ενα ακομα ρεσιταλ με τα μεγαλα τραγουδια του Μικη!

Διπλα του , στα σιγοντα , οπως και στο ΠΑΛΛΑΣ μια νεα φωνη , η ΕΛΕΝΗ ΤΣΑΛΙΓΟΠΟΥΛΟΥ που εμελλε να εχει εξελιξη μεγαλη στα επομενα χρονια.....

Τελος καλοκαιριου αν θυμαμαι καλα, δοθηκε και η μεγαλη συναυλια στο ΗΡΩΔΕΙΟ με το ΑΞΙΟΝ ΕΣΤΙ. Πολλοι βιαστηκαν να αρχισουν τις συγκρισεις : ο Μπιθικωτσης τα ερμηνευσε καλυτερα τα τραγουδια και τα σχετικα......και προφανως κανενας δεν ασχοληθηκε αφ'ενος με το ποσο βελτιωμενο μουσικα παιχτηκε το ΑΞΙΟΝ ΕΣΤΙ, τι διαφορετικη διασταση δοθηκε στο μεγιστο "ΝΑΟΙ ΣΤΟ ΣΧΗΜΑ Τ'ΟΥΡΑΝΟΥ" κι αφ'ετερου κανεις δεν ασχοληθηκε με την χαρη στον Νταλαρα εισοδο του λαικου τραγουδιου σε νεους , ιδιαιτερους χωρους οπως ειναι το ΗΡΩΔΕΙΟ......το οποιο πρεπει να τονισω εδω οτι στα επομενα χρονια ειχε εξασφαλισμενα 100% πληροτητα σε καθε εμφανιση του Νταλαρα ! Ενω προκειμενου για αλλους εξ ισου μεγαλους καλλιτεχνες, δυσκολα εφτανε το 80-90% σε πληροτητα.....

ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ

1 person likes this

Share this post


Link to post
Share on other sites

Σ'ευχαριστώ Γιάννη που συνεχίζεις τις ωραίες περιγραφές σου.Περιμένουμε όταν έχεις χρόνο και κέφι τη συνέχεια :music::wow:

Share this post


Link to post
Share on other sites

ΠΕΡΙΟΔΟΣ 1986-1995

ΜΕΡΟΣ Β '

Ο Νταλαρας το 1989 δεν εκανε εμφανισεις στην Αθηνα, αλλα στην Θεσσαλονικη , μαζι με την "μπουμπου", την Αφροδιτη Μανου, στον κινηματογραφο ΡΕΞ. Η Θεσσαλονικη παντα ετρεφε μια λατρεια για τον Γιωργο, εκεινη την εποχη νομιζω ο Γιωργος λατρευοταν περισσοτερο στην συμπρωτευουσα απ'οτι στην Αθηνα.....ηταν το μουσικο γεγονος της χρονιας για την Βορεια Ελλαδα, καθε φορα που ανεβαινε στην Θεσσαλονικη για εμφανισεις.....

Παραλληλα ομως εχει ξεκινησει και η συνεργασια του εδω και 2 χρονια με τον Ξαρχακο, απο το ΠΑΛΛΑΣ και βεβαια ξερω οτι δεν επροκειτο να σταματησει εκει.....ετσι λοιπον δεν εξεπλαγην καθολου οταν διαβασα στον τυπο για την διασκευη απο τον Ξαρχακο ενος ορατοριου , του ΜΙΣΣΑ ΚΡΙΟΛΑ ενος Αργεντινου συνθετη , του ΑΡΙΕΛ ΡΑΜΙΡΕΖ , με σολιστ τον Γιωργο....και βεβαια απο την στιγμη που εμαθα οτι η ηχογραφηση του ορατοριου αυτου θα γινοταν στον καθολικο ναο στην Αχαρνων, δεν γινοταν να απουσιασω....βεβαια δεν επετραπη η εισοδος σε οσους ειχαμε μαζευτει εξω απο την εκκλησια, διοτι επροκειτο για επισημη ηχογραφηση , οποτε δεν ειχαμε καμμια δουλεια εντος....κι ετσι μειναμε εκτος, να ακουμε ο,τι εν πασει περιπτωσει μπορουσαμε να ακουμε , με τοση βαβουρα απο τα αυτοκινητα που μαρσαριζαν, κορναριζαν, φρεναριζαν διπλα μας.....εκεινη την μερα ειδα για πρωτη φορα τον Νταλαρα με τοσο επισημη ενδυση και παπιγιον.....αλλα εχω να λεω πως ποτε δεν τον εχω δει με γραββατα , δεν ξερω αν εχει εμφανιστει ποτε δημοσια με γραββατα.....εως πριν 3 χρονια κι εγω , ακολουθωντας τον δεν ειχα φορεσει ποτε γραββατα, αναγκαστηκα απο την δουλεια μου να φορεσω και νπομιζω οτι μου εχουν μονιμα περασμενη μια αγχονη στον λαιμο......

Και το 1990 αρχιζει η εποχη του ΑΤΤΙΚΟΝ......στο μεταξυ εχει κυκλοφορησει ο δισκος ΜΗΝ ΜΙΛΑΣ ΚΙΝΔΥΝΕΥΕΙ Η ΕΛΛΑΣ και εκεινη την εποχη εχει γινει και η μεγαλη επανασταση στα ΜΜΕ , η εμφανιση των πρωτων ιδιωτικων τηλεοπτικων σταθμων και ραδιοφωνικων σταθμων......σπαει ετσι το μονοπωλιο της κρατικης ραδιοφωνιας και τηλεορασης και 2 νεα τηλεοπτικα καναλια μπαινουν δυναμικα στον χωρο, το mega κι ο antenna.....το MEGA προφανως εχει πιο πολλους φαν του Γιωργου, παιζει πολυ Νταλαρα....επικρατει πανζουρλισμος με το ΜΗ ΜΙΛΑΣ.....σπανε τα κοντερ στην σχετικη εκπομπη που καθε εβδομαδα παρουσιαζει τα 10 τοπ αλμπουμς , το συγκεκριμενο αλμπουμ μενει στην κορυφη για 62 εβδομαδες......τουτεστιν για 14 μηνες!!!! ρεκορ ακαταρριπτο εως σημερα.....καποιος γνωστος αποκαλεσε καποτε τον Νταλαρα "δρομεα μεγαλων αποστασεων" .....εγω νομιζω οτι μαλλον ειναι ο Σεργκει Μπουμκα του τραγουδιου.....κατεχει ολα τα ρεκορ ο Νταλαρας μεσα στο ελληνικο τραγουδι! Δεν ξερω τι αλλο εχει απομεινει να κανει αυτος ο ανθρωπος, για να δεχτουν οι τελευταιοι αμφισβητιες οτι ειναι μακραν Ο ΠΡΩΤΟΣ ! Ισως μονο αν εβγαινε να το πει ο ιδιος (πραγμα που ξερω οτι ΑΠΟΚΛΕΙΕΤΑΙ να το κανει ποτε), ισως μονο τοτε δεχονταν την απλη πραγματικοτητα ...... ο ιδιος παντως , λιγο πριν την εναρξη της συναυλιας στο ΚΑΤΡΑΚΕΙΟ, μιλαει σην εκπομπη του MEGA, αποποιειται για μια ακομα φορα αυτες τις πρωτιες, ζηταει απο την κοπελλα που του παιρνει συνεντευξη "καλα ειναι ολα αυτα, αλλα σας παρακαλω μην κανετε το τραγουδι κουρσα του ιπποδρομου"...... αυτος ηταν παντα ο Νταλαρας ! Ο μεγαλυτερος εργατης τους ελληνικου τραγουδιου, που ηθελε μονο να δουλευει γιαυτο, να δημιουργει, να δινει στον κοσμο μουσικες, τραγουδια, συγκινησεις...... και τιποτε παραπανω.....

Εκεινη την περιοδο εχει γεννηθει και η κορη του , δυστυχως δεν κρατησα τα σχετικα δημοσιευματα καποιων περιοδικων που αναφερθηκαν στην γεννηση της Γεωργιαννας......εν πασει περιπτωσει, στην 1η χρονια στο ΑΤΤΙΚΟΝ εδωσα το παρων, συνεπεσε μαλιστα να παω το βραδυ που ειχε ερθει να ακουσει τον Γιωργο κι ο Αντρεας Παπανδρεου με την Λιανη και τον Λιανη....θυμαμαι καποια στιγμη στο 2ο μερος , ο Νταλαρας ειπε¨: " μου ζητησε ο προεδρος να πω ενα τραγουδι που του αρεσει πολυ" ....αρχιζει ο κοσμος τα γνωστα "τα πουλιαααααα, την φαντασιαααααα", οι αντιπασοκοι φωναζαν "αστον να ζηταει, μην λες τιποτα" , αλλοι φωναζαν κοροιδευτικα "πες την ΔΗΜΗΤΡΟΥΛΑ"......και μολις σταματησαν οι φωνες ολων, ακουστηκε μεσα στην ησυχια η δικη μου : "Το ΙΜΙΤΛΕΡΙΜ".....θυμαμαι με ποση εκπληξη με κοιταξε ο Νταλαρας, καθομουν στην 2η σειρα ακριβως απεναντι του κι ευκολα εντοπισε απο που ακουστηκε αυτο το "ιμιτλεριμ" , αλλα εγω απο συμπτωση ειχα διαβασει σε καποια εφημεριδα λιγο καιρο πριν οτι στον Παπανδρεου αρεσε πολυ αυτο το τραγουδι , δεν το πεταξα τυχαια.....Θυμαμαι κι αλλη μια σκηνη στα καμαρινια που μπηκε ξαφνικα ο Γιωργος κι επεσε σε ενα καραντουμανι ( μην λεω ονοματα....) και αρχισε "ρεεεεεε , τι το εχετε κανει εδω? θα με πεθανετε γαμωτο"!!

Το 1991 τον Οκτωβρη, εζησα την μεγαλυτερη περιπετεια στην ζωη μου. Αρρωστησα στο Ζαιρ απο μαλαρια , την μερα που εγινε εκει πραξικοπημα και ολοι οι Ευρωπαιοι γιατροι εξαφανιστηκαν για να μην τους σκοτωσουν οι πραξικοπηματιες....περασα σχεδον 2 μερες σε κωμα, ωσπου την 3η μερα ο καπετανιος καταφερε να βρει 1 ενεση να μου κανει, ωστε να μπορω να ταξιδεψω ως την πρωτευουσα την Κινσασα, 6 ωρες αποσταση απο το Ματαντι, ενα λιμανι μεσα στον Κογκο ποταμο......μπηκα στο ασθενοφορο με την ελπιδα οτι θα εφτανα ζωντανος στο αεροδρομιο της Κινσασα, ενα C-130 που ειχε στειλει η κυβερνηση να παρει τους Ελληνες, δυστυχως δεν περιμενε αν και ειχε ειδοποιηθει για μενα, διοτι η κατασταση γυρω απο το αεροδρομιο ηταν εξαιρετικα επικινδυνη....μπηκα λοιπον στο ασθενοφορο με εναν ντοπιο οδηγο, η ζωη μου εξαρτιοταν πια απο αυτον.....με ενημερωσε οτι ειχαμε να διασχισουμε ζουγκλα, αλλα με διαβεβαιωσε οτι θα εφτανα ασφαλης στο Δανικο νοσοκομειο της Κινσασα.....τον πιστεψα ηθελα δεν ηθελα, απο την στιγμη που εφυγα απο το καραβι, ειμουν πλεον φτερο στον ανεμο....εξαντλημενος απο τον πολυ πυρετο, καθισα στο καθισμα, φορεσα τα ακουστικα μου, πατησα το play στο γουωκμαν και το ταξιδια αρχισε με το ΟΙ ΜΑΗΔΕς ΟΙ ΗΛΙΟΙ ΜΟΥ....μετα ΜΙΚΡΑ ΑΣΙΑ, ΜΙΚΡΕΣ ΠΟΛΙΤΕΙΕς, ΜΕΤΟΙΚΟΣ.....καποτε φτασαμε στην πρωτευουσα ...ΧΑΟΣ ! Ακουγα απο παντου πυροβολισμους...."πηγαινε με στην ελληνικη πρεσβεια" λεω στον οδηγο....επιμενει να με παει στο νοσοκομειο.....ρε μπελας που με βρηκε με δαυτον....με ζωνουν τα φιδια , αρχιζω να φοβαμαι πια πολυ! τον καλοπιανω "πηγαινε με στην πρεσβεια και θα σου χαρισω το γουωκμαν" του λεω....σταματαει το ασθενοφορο και με κοιταει :" οκ δωσμου το"......πισω του παιρνει το ματι μου μια πρασινη μεταλλικη πορτα με το ελληνικο εθνοσημο.....σαλταρω εξω απο το ασθενοφορο, τραβαω και τον σακκο μου, το βαζω στα ποδια, φτανω στην πορτα, αρχιζω να χτυπαω το κουδουνι σαν τρελλος.....ο οδηγος ευτυχως εμεινε στην θεση του, δεν βγηκε απο το αθενοφορο....μου ανοιξε ενα νεο παιδι, μπηκα μεσα......ησαν ο πρεσβης, ο επισκοπος κεντροδυτικης Αφρικης και 2 υπαλληλοι της πρεσβειας, ο ενας αυτος που μου ανοιξε.....τους εξηγω τι συμβαινει, μου εδωσαν φαγητο κι ενα ραντζο να ξεκουραστω....με τον υπαλληλο που μου ανοιξε την πορτα ,γιναμε αμεσως πιο κολλητοι....."τι κανουμε?" του λεω....."εδω εχει οπλα....αμα μπουκαρουν οι μαυροι, μια επιλογη εχουμε...ως τοτε φερε να ακουσουμε Νταλαρα" μου λεει.....βγαζω τις κασσετες απο τον σακκο μου και το διασκεδαζουμε οσο ειμαστε ζωντανοι.....

Την 3η μερα ο πρεσβης κανονισε και με παρελαβαν 3 στρατιωτες της λεγεωνας των ξενων, με μετεφεραν στην Γαλλικη πρεσβεια κι απο εκει με ελικοπτερο,μαζι με το προσωπικο της πρεσβειας περασαμε απεναντι στην Μπραζαβιλ , την πρωτευουσα του Βελγικου Κονγκο οπου με παρελαβε ο ελληνας προξενος και την επομενη πεταξα για Ελλαδα.....σκελετωμενος, εξαντλημενος, την 3η μερα μου στην Αθηνα πια, ξεκινησα να παω στο Δημοτικο Θεατρο που εμφανιζοταν ο Γιωργος με τους Κατσιμιχαιους....αντεξα σχεδον 1 ωρα, αναγκαστηκα να φυγω......καποια στιγμη ηθελα να συναντησω τον Νταλαρα, να του πω ποσο με εχει συντροφευσει στην ζωη μου, οτι ακομα και στις πιο δυσκολες ωρες ηταν το εσχατο καταφυγιο μου......να του πω οτι το 1992 στο ΑΤΤΙΚΟΝ , οταν τραγουδησε με τον Παπακωνσταντινου, πηγα να τον δω παρεα με εναν ξεχωριστο φιλο : τον Μανο, το παιδι που μου ειχε ανοιξει την πορτα της πρεσβειας στην Κινσασα και που καθομασταν τα βραδυα παρεα κι ακουγαμε τα τραγουδια του Γιωργου και περναμε κουραγιο, οτι θα επιζησουμε απο αυτον τον χαμο.....του τοχα υποσχεθει πως οταν θα ερχοταν στην Ελλαδα, θα πηγαιναμε παρεα να δουμε τον Γιωργο!

Να γιατι νευριαζω οταν ακουω να μου λενε "ρε συ εισαι αρρωστος με τον Νταλαρα"....οχι, δεν ειμαι αρρωστος! απλα κανεις δεν μπορει να καταλαβει ποσο ουσιαστικα με εχει συντροφευσει αυτος ο ανθρωπος με τα τραγουδια του απο τοτε που ειμουν 12 ετων παιδι! Θα μπορουσε καλλιστα στην θεση του να ηταν ενας αλλος τραγουδιστης, αλλα ποτε κανεις δεν με συνηρπασε οσο ο Νταλαρας! ποτε απο κανεναν δεν αντλησα δυναμη οσο απο τον Νταλαρα!

Και να γιατι φιλε Νικο σταματησα στο 1985.....σταματησα εκει διοτι μετα το 1985 τον Νταλαρα με τα συνεχη πηγαινε-ελα στο εξωτερικο τον εζησα καπως λιγωτερο, αλλα απο μια αλλη σκοπια πλεον.....απο την σκοπια του ανθρωπου που πια τα τραγουδια του Νταλαρα εχουν αρχισει να βρισκουν οχι απλα εφαρμογες, αλλα να αφηνουν βαθεια σημαδια και στην ψυχη και στο μυαλο του.....και δεν ξερω αν και τι μπορει να σου λενε οι δικες μου περιπετειες στην ζουγκλα, με συντροφια μονο την φωνη του Γιωργου απο ενα γουωκμαν που ειχα σαν μοναδικη συντροφια μου εκει που βρισκομουνα χαμενος απο τους δικους μου ανθρωπους για 4 μερες......εσυ λες, ζηλευεις εμενα που εζησα τον Γιωργο απο την αρχη....εγω καμια φορα ζηλευω εσας, τα νεα παιδια γιατι ηθελα η σχεση μου με τον τραγουδιστη Νταλαρα να ειναι πιο απλη, οπως η δικη σας , να πηγαινω στα μαγαζια να τον ακουω με την δικη σας σημερινη ευκολια, να παιρνω το αεροπλανο και να πηγαινω να τον δω στην Στουτγκαρδη ας πουμε η στο Αμστερνταμ.....δεν ξερεις, δεν φανταζεσαι ποσο με πληγωνει σημερα που βιολογικα μεγαλωσα σχεδον ταυτοχρονα με τον Γιωργο και τα χθες εχουν γινει πια απειρως περισσοτερα απο τα σημερα και τα αυριο.....ειναι επιπλεον κι αυτη η περιεργη σχεση του παλιου Νταλαρικου, που ταυτιστηκε τοσο πολυ με το πρωτοτυπο, ωστε θεωρουσε περιττο ισως να το πλησιασει, να το ακουμπησει, να το απομυθοποιησει....διοτι φιλε Νικο, αν για κατι αισθανομαι υπεροχα επειτα απο 40 χρονια, ειναι οτι ποτε δεν τολμησα να απομυθοποιησω μεσα μου αυτον τον ΣΠΟΥΔΑΙΟ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΗ, ΦΙΛΟ, ΣΥΝΟΔΟΙΠΟΡΟ, ΠΟΛΙΤΗ, ΑΝΘΡΩΠΟ!

Εν πασει περιπτωσει, για να παω παρα κατω, οι εμφανισεις στο ΑΤΤΙΚΟΝ δεν μπορω να πω οτι με τρελλαναν.....δεν ακουσα κατι συνταρακτικα καινουργιο, ισως γιαυτο....ισως επισης γιατι ο Βασιλης ειχε περασει σε τραγουδια που δεν μου αρεσαν ιδιαιτερα, σε σχεση με τα πιο παλια του......ισως γιατι για πρωτη φορα βρεθηκα σε μοιρασμενο κοινο.....μισοι Νταλαρικοι, μισοι φαν του Βασιλη, αυτο καπου με ξερυθμισε για ναμαι ειλικρινης......ισως οι σπαραστασεις την προηγουμενη χρονια μαζι με Τσαλιγοπουλου και Θεοδοση να ησαν καλυτερες , απο αποψη επιλογης τραγουδιων....διοτι το ΔΗΜΟΣΘΕΝΟΥΣ ΛΕΞΙΣ ας πουμε εκεινη την χρονια το πρωτοειπε και προκαλεσε μεγαλη αισθηση....το ειπε χωρις τα φωνητικα των 3 κοριτσιων , οπως ειπε και την ΕΛΙΣΣΩ ( ΤΙ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ! πρωτη φορα το ακουγα ζωντανα απο τον Γιωργο!

) η το CANCION DEL MIMBY, για μενα το κορυφαιο τραγουδι των ΛΑΤΙΝ , μαζι με το ΕL PRESSO NUMERO NUEVE.....Που ομως ακουστηκαν λιγο, γιατι δεν ησαν "συναυλιακα" τραγουδια οπως ας πουμε το UNA MONEDA LE DI.... ομως μου αρεσε αφανταστα μια συναυλια που εδωσαν μια Πεμπτη μεσημερι αν θυμαμαι καλα στα Προπυλαια για καποιους φυλακισμενους, λιγο μετα το τελος των παραστασεων στο ΑΤΤΙΚΟ, παρεα με τον Βασιλη και τον Πανο (Κατσιμιχα).......δεν θα ξεχασω ποτε την ερμηνεια του Γιωργου σε αυτο το "ΕΙΝ' Η ΖΩΗ ΜΙΑ ΦΥΛΑΚΗ" , που δεν το ειχε πει οταν ειχα παει στο ΑΤΤΙΚΟΝ.......καμια σχεση με αυτην που υπαρχει στον δισκο!

ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ

1 person likes this

Share this post


Link to post
Share on other sites

ΠΕΡΙΟΔΟΣ 1986 - 1995

ΜΕΡΟΣ Γ'

Δεν εχει ιδιαιτερη σημασια να αναφερθω στις συνεργασιες του Νταλαρα και στις τηλεοπτικες εμφανισεις η δισκους του με πολλες λεπτομερειες , παροτι τα ΒΑΜΜΕΝΑ ΚΟΚΚΙΝΑ ΜΑΛΛΙΑ , ΤΑ ΑΗΔΟΝΙΑ ΤΗΣ ΑΝΑΤΟΛΗΣ, η εμφανιση του σε Αθηναικη σκηνη με τους ΑΓΑΜΟΥΣ ΘΥΤΕΣ σημαδεψαν την καθημερινη μας ζωη , περισσοτερο απ'ολα τα ΒΑΜΜΕΝΑ ΚΟΚΚΙΝΑ ΜΑΛΛΙΑ , λογω και της υψηλης ποιοτητας και θεαματικοτητας της ομωνυμης σειρας......ηταν μεγαλη η στιγμη οταν ακουγοταν απο ΟΛΑ ΤΑ ΣΠΙΤΙΑ η θρυλικη πια εισαγωγη του τραγουδιου και ξεκινουσε η προβολη του επεισοδιου αυτης της σπουδαιας σειρας, της καλυτερης που εγω εχω δει στην νεωτερη εγχωρια τηλεοραση.....και μαζι με αυτο το τραγουδι, ηρθε και το ΠΕΠΡΩΜΕΝΟ να αποτελεσει το μεγαλο σουξε που σημαδεψε τα επομενα χρονια, διοτι επροκειτο (μαζι με το υπεροχο ΤΟΥΤΟΣ Ο ΝΤΟΥΝΙΑΣ) για αμιγως λαικορεμπετικο τραγουδιο μιας νεωτερης εποχης και μια ακομα αποδειξη οτι ο Νταλαρας διατηρουσε παντα ακεραιη την ικανοτητα να βγαζει οποια ωρα ηθελε "λαγους απο το καπελλο του" .....κι εκει που καποιος συναδελφος του με ενα ζειμπεκικο προσπαθουσε να δει θεου προσωπο, ο Νταλαρας εδινε ξανα ενα σεμιναριο ως προς το αληθινο λαικο τραγουδι και διελυε τυχον αμφιβολιες ως προς το ποιος ειναι ο αδιαμφησβητητος μπροσταρης του λαικου τραγουδιου σε αυτη την χωρα.......προσωπικα παντως με εκστασιαζει η ερμηνεια του στο ΤΟ ΜΙΚΡΟ ΒΛΑΧΟΠΟΥΛΟ κι εκεινος ο συγκλονιστικος στιχος στο ΤΟΥΤΟΣ Ο ΝΤΟΥΝΙΑΣ : " ξυπνα διαμαντι και ρουμπι(-νι) κι αφρε του μαλαματου, πουχω 2 λογια να σου πω του παραπονεματου".....

Το 1995 σημαινε το τελος μιας ακομα εποχης και την απαρχη μιας νεας : ΙΕΡΑ ΟΔΟΣ, ΠΥΞ-ΛΑΞ, ΦΡΑΓΚΟΥΛΗς, ΜΠΡΕΓΚΟΒΙΤΣ κλπ,κλπ.

Ειχαν περασει πια 25 χρονια , ενα πολυ μεγαλο κομματι της ζωης μου, αρρηκτα συνδεδεμενα με τον Γιωργο.....καποιες φορες μου εμοιαζαν ολα τοσο προσφατα , αλλες φορες αισθανομουν πιο εντονα τις 2,5 δεκαετιες που ειχαν περασει......ο χρονος αρχιζε πια εστω και αχνα να αφηνει τα σημαδια του στον Γιωργο περισσοτερο, λιγωτερο σε μενα τον κατα λιγα χρονια νεωτερο..... μα εκεινο που ποτε δεν μπορουσε να νικησει ο χρονος, ηταν η ψυχη αυτου του ανθρωπου που πανω της ειχε χαραχτει εντονα μια λεξη : ΚΥΠΡΟΣ......διοτι περα απο τα εγχωρια, η εποχη των μεγαλων συναυλιων ανα τον κοσμο για το ζητημα της ΚΥΠΡΟΥ ηταν το γεγονος που εμενα με εκανε να αισθανομαι υπερηφανος για τον Νταλαρα , τον "πολιτη αυτου του κοσμου" , οπως ευστοχα τον αποκαλεσε ο Ντασσεν , που ειχε την μοναδικη ικανοτητα να σε μπουκωνει συναισθηματικα σε υπερθετικο βαθμο , να σου θετει προβληματισμους, να σε "ξεμπροστιαζει" σαν πολιτη μπροστα στις ευθυνες σου, να σου χαραζει με ΤΑ ΚΑΤΑ ΜΑΡΚΟΝ την αναλγησια σου και τον ωχαδερφισμο σου.......

Για μενα ειναι λαθος να αποκαλεις τις συναυλιες για την Κυπρο απλα συναυλιες η ΤΑ ΚΑΤΑ ΜΑΡΚΟΝ απλα δισκο.......οπως απλα δισκο δεν μπορεις να αποκαλεσεις και το ΑΞΙΟΝ ΕΣΤΙ ας πουμε......η το ΝΥΝ ΚΑΙ ΑΕΙ.....ολα αυτα ειναι πραγματα που ξεφευγουν αρκετα απο τις απλες καθημερινες φορμες που σιγα μα σταθερα ο χρονος τις φθειρει.....ο Νταλαρας ειναι απο εκεινους τους σπανιους , χαρισματικους ανθρωπους που η φυση στους παραδινει αφθαρτους και μεχρι το τελος μενουν αφθαρτοι, σπουδαιοι, παντα ενα σκαλι πανω απο ολους εμας , που εν τουτοις εχουμε την αυθαδεια να ασκουμε κριτικη στα εργα τους.....

Φιλε Νικο δεν ξερω τι αλλο να πω για τον Γιωργο, νομιζω πως ολα τα υπολοιπα κι εσυ και τα υπολοιπα παιδια τα ξερετε, τα αισθανεστε και τα βιωνετε......ελπιζω απλα κι ευχομαι αυτος ο τοπος καποτε να αναδειξει και παλι προσωπικοτητες σαν τον Γιωργο Νταλαρα!

ΑΘΗΝΑ

ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ 2010

1 person likes this

Share this post


Link to post
Share on other sites
Guest
You are commenting as a guest. If you have an account, please sign in.
Reply to this topic...

×   You have pasted content with formatting.   Remove formatting

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

Loading...