ΘΑΝΑΣΗΣ ΠΟΛΥΜΗΧΑΝΟΣ

"Χωρίς σύνορα" (Γιώργος Θεοφάνους)

17 posts in this topic

To cd παντως εξακολουθεί να υπάρχει σε όλα τα δισκοπωλεία. Απο το μεγαλύτερο μέχρι το μικρότερο. Και καλά κάνει, κατά τη γνώμη μου....

Share this post


Link to post
Share on other sites

Είχε γίνει κουβέντα σχετικά με την ομοιότητα του τραγουδιού, με το "Νά 'φευγα" του Αντώνη Μιτζέλου, στο topic απο τις πληροφορίες για συναυλίες και νεες κυκλοφορίες

εδω: http://www.dalaras.com/forum/index.php?showtopic=4552&st=80

Ο Αντώνης Μιτζέλος αναφέρθηκε ξανα στην δικαστική εξέλιξη που είχε η υπόθεση, σε πρόσφατη συνέντευξη του στο site Μουσικόραμα

Ερώτηση: Για πέσμου τώρα για το φλέγον θέμα της διένεξης που είχατε με το Γιώργο Θεοφάνους. Σε ποιο σημείο βρίσκεται;

Αντώνης Μιτζέλος: Αυτή είναι περσινή ιστορία. Τώρα είμαστε σε ένα σημείο πριν την τελική λήξη θα έλεγα, έτσι ελπίζω τουλάχιστον. Έχουν γίνει έξι μ’ οχτώ δικαστήρια, μου κόστισε συναισθηματικά και ψυχολογικά πάρα πολύ. Ταλαιπωρήθηκα πάρα πολύ με την όλη ιστορία.

Εν πάσει περιπτώσει, η κατάληξη είναι ότι έδωσα άδεια να παιχτεί η ταινία, στην οποία είχα κάνει ασφαλιστικά μέτρα και είχε κατέβει. Παίχτηκε στο εξωτερικό σε κάποια φεστβάλ και θα παιχτεί στα Village το καλοκαίρι. Η μουσική παραμένει η ίδια, οι επίμαχες αυτές νότες, δηλαδή. Ο κύριος Θεοφάνους τη σύνθεσή του αυτή την ονομάζει.. χωρίς σύνορα.. που είναι το ομότιτλο τραγούδι στην ταινία, κι’ εγώ την ονομάζω «ΝΑΦΕΥΓΑ» ή «ΧΟΡΟΣ ΑΓΓΕΛΩΝ» ή “ANGELS DANCE”. Έχει παιχτεί σε πολλές εκτελέσεις. Μια μουσικολογική ανάλυση που έγινε και κατατέθηκε και στο δικαστήριο και στην ΑΕΠΙ, έβγαλε βαθμό ομοιότητας εκατό τοις εκατό μεταξύ της πρώτης και της δεύτερης περίπτωσης, δηλαδή είναι ακριβώς το ίδιο εν ολίγοις. Θέλω να σταματήσει όμως αυτό.. όχι λόγω της κούρασης της δικής μου, γιατί αν έγιναν εφτάδικαστήρια κέρδισα και τα εφτά, και δεν είχα κανένα λόγο να κάνω πίσω. Όμως είχα κάθε λόγο να θέλω να σταματήσει αυτή η ιστορία, γιατί οι Αμερικάνοι δεν έχουν ούτε ιερό ούτε όσιο και δε σέβονται τους δημιουργούς όπως θάπρεπε, αφού δεν έχουν δημιουργούς εκεί. Είναι άλλο ο συνθέτης, άλλο ο τραγουδοποιός, άλλο ο στιχουργός, άλλο ο ποιητής, άλλο ο μακετίστας, άλλο ο ζωγράφος. Όλα σεβαστά βέβαια. Δε λέω ότι το ένα είναι καλύτερο απ’ το άλλο.. προς Θεού, αλλά είναι άλλο πράγμα. Δεν έχουν μάθει να σέβονται τον άντρα που γεννά απ’ το μυαλό του. Δεν τον αποδέχονται. Εκεί λειτουργούν μόνο μέσω των εκδοτών και του copy right- δικαίωμα αναπαραγωγής, ενώ αναγνωρίζουν το πνευματικό δικαίωμα.

Μου ζητούσαν λοιπόν μία αποζημίωση της τάξεως των εξίμιση εκατομυρίων δολλαρίων, είχαν δεσμεύσει την περιουσία μου, δεν μπορούσα να γράψω το σπίτι που μένω στην κόρη μου, είχα και κάτι προβλήματα με την υγεία μου.. Κι’ όλα αυτά για ποιο λόγο; Επειδή έγραψα ένα τραγούδι; Θα τρελαθούμε τελείως;

Τιμωρήθηκα πάρα πολύ γιατί η μελωδία ήτανε τελικά παγκόσμια και όπως φαίνεται θα παραμείνει παγκόσμια για πάρα πολλά χρόνια και χαίρομαι πολύ γι’ αυτό. Αλλά τέτοια τιμωρία δε μου άξιζε.

Απέφυγαν λοιπόν τις μηνύσεις για προσωπικούς τους λόγους. Οι τελευταίες δε αφορούσαν εμένα τα Village και τον κύριο Θεοφάνους, γιατί χάσανε αυτοί τα λεφτά τους. Εγώ είχα κάθε λόγο να αποσύρω την ταινία και δικαιώθηκα στα δικαστήρια, τα Village είχαν κάθε λόγο, οπότε θα την πλήρωνε μόνο ο κύριος Θεοφάνους. Κι’ επειδή εγώ δε θέλω να κάνω κακό σε κανέναν, ούτε και στον κύριο Θεοφάνους, που στο κάτω –κάτω δε μούχει κάνει και κανένα κακό ο άνθρωπος σε άλλο επίπεδο.. Και φίλοι είμαστε.. και δεν έχουμε να μοιράσουμε και τίποτα. Θεώρησα λοιπόν καλό ότι θάπρεπε με κάποιο τρόπο να βρούμε μια λύση ώστε να μην κινδυνεύσει ούτε αυτός, ούτε εγώ, ούτε κανείς άλλος. Γι’ αυτό και έδωσα την άδεια. Παρ’όλο όμως που έδωσα την άδεια οι Αμερικανοί ζητάνε τα εκατομύριά τους πίσω. Τελευταία στιγμή το απέσυραν, επειδή η ταινία θα παιχτεί, οπότε δεν είχαν κανένα λόγο και μηδαμινή πιθανότητα να κερδίσουν το παραμικρό.

Ο «συμβιβαμός» λοιπόν έγινε. Τα βρήκαμε με τον κύριο Θεοφάνους με καλή θέληση στα γραφεία της ΑΕΠΙ, με παρόντες πολλούς επώνυμους συνθέτες, με γνώση και τεράστια πείρα και μεγάλο σεβασμό στη μουσική στη χώρα μας, και τους δικηγόρους μας και τους δικηγόρους της ΑΕΠΙ. Εκεί λοιπόν καταλήξαμε και συνυπογράψαμε ένα χαρτί, που λέει ότι, η σύνθεση που έχει το τραγούδι με τον τίτλο ΝΑΦΕΥΓΑ, που καταθέσαμε τις παρτιτούρες του είναι αυτό. Το υπογράφει ο μουσικολόγος και είναι σύνθεση του Αντώνη του Μιτζέλου εκατό τοις εκατό, και έχει εκδοθεί σε αυτούς κι’ αυτούς τους δίσκους. Έχει γίνει στα Ελληνικά, έχει γίνει στα Γιαπωνέζικα, στα Γαλλικά, ορχηστρικό στις Βρυξέλλες, με συμφωνική ορχήστρα,

με τους Spyro Gyra στη Νέα Υόρκη, γύρισε όλο τον πλανήτη, έγινε πασίγνωστη.

Υπογράφω λοιπόν ότι η μελωδία που έγραψε ο κύριος Θεοφάνους είναι .. ναι μεν είναι ολόιδια.. αλλά δεν τόκανε με δόλο. Έκατσε να γράψει μια μελωδία και του βγήκε ακριβώς η ίδια. Το ίδιο συνυπογράφει και ο κύριος Θεοφάνους. Ότι δηλαδή η σύνθεση συτή είναι δική του και ότι όπως και η ανάλυση έδειξε, είναι εκατό τοις εκατό η ίδια με τη σύνθεση «ΝΑΦΕΥΓΑ», αλλά δεν το είχε ακούσει ποτέ κι’ έτυχε κι’ έγραψε το ίδιο πράγμα. Δεν υπάρχει δόλος.

Μ’ αυτό τον τρόπο, έδωσα την άδεια να παιχτεί η ταινία, απλώς..κι’ αυτό το θεωρρώ λίγο σκάνδαλο, στις μεταξύ μας διαπραγματεύσεις, από τη μεριά και των Αμερικανών... δεν δέχτηκαν ούτε ένα λεπτό να χρησιμοποιηθεί έστω παράλληλα το όνομά μου, αν κι’ έχω δικαιωθεί απ’ το δικαστήριο. Λένε.. εμείς δεν θέλουμε το δικό σας όνομα κύριε Μιτζέλο.

Και καλά οι Αμερικάνοι. Ίσως να έχουνε κάποιους δικούς τους λόγους, τους οποίους δε γνωρίζω, αλλά οι δικοί μας εδώ του Village, γιατί αρνήθηκαν;

Τους προτείναμε ας πούμε να βγει ένα φέιγ βολάν, να μπει και το δικό μου όνομα όπως θα ήταν το σωστό και να μοιραστεί. Δεν δέχτηκαν οποιονδήποτε συμβιβασμό. Τώρα που τελείωσαν όλα, μπορώ να το πω. Αισθάνομαι προσβεβλημένος. Στο οικονομικό κομμάτι, τα δικαιώματα μοιράζονται πενήντα-πενήντα, όπως είναι το σωστό και το θεμιτό τελικά.

Δεν έχουμε λόγο να τα κρύβουμε πια όλα αυτά, γιατί οι τυπάδες που μας κυβερνάνε βγαίνουν παντού, στους δρόμους, στα κανάλια, στη βουλή, στις εφημερίδες και αλλού και ισχυρίζονται πως είναι υπερήφανοι για τις θέσεις τους. Οπότε δεν βρίσκω το λόγο, γιατί ο πνευματικός κόσμος αυτής της χώρας θα πρέπει να κρύβεται. Εκτός κι’ αν είναι χωμένος κι’ αυτός μέσα στις ίδιες οργανώσεις ή μέσ’ στα κόμματα. Μην ξεχνάμε ότι τα κόμματα, τον τελευταίο αιώνα στην Ελλάδα, την οδήγησαν εδώ που την οδήγησαν. Ο μόνος τρόπος λοιπόν να ξαναγίνει η Ελλάδα έτσι όπως ήτανε, είναι να μην υπάρχουν κόμματα. Να γίνει κάτι το ακομμάτιστο. Πρέπει να πάμε σε μια νέα τάξη πραγμάτων, απ’ την πλευρά την Ελληνική όμως. Τώρα, υφιστάμεθα μια νέα τάξη πραγμάτων από έναν άλλο λαό. Έχουμε και μεις όμως τη δική μας και μπορούμε και μεις πολύ εύκολα να επιβληθούμε αν το θέλουμε.

Στη ιδια συνέντευξη ο Αντώνης Μιτζέλος αναφέρεται και στα γεγονοτα στις συναυλίες του Γιώργου Νταλάρα.

Μπορείτε να την δείτε ολοκληρη εδώ:

http://www.mousikorama.gr/site/concerts/1227-mitzelos

Share this post


Link to post
Share on other sites
"Μεγάλο ρόλο έπαιξε η δήλωση του κυρίου Νταλάρα για την απώλεια εθνικής κυριαρχίας και η συμφωνία του με τον κύριο Πάγκαλο που κατατάσσεται στα πιο μισητά πρόσωπα της Ελλάδας σήμερα."
:what: Παραιτούμαι... όσο και να φωνάζουμε πλέον για το τί στ' αλήθεια είπε και για τη συνέντευξη στον Flash δεν πρόκειται να καταφέρουμε τίποτα... η παραπληροφόρηση και η διαστρεύλωση έχουν χαραχτεί πια ανεξίτηλα σ' αυτή την ιστορία...
2 people like this

Share this post


Link to post
Share on other sites

Νομίζω ότι έχει βγει και σε dvd... Έτσι διάβασα σε ένα περιοδικό. Και dvd και αίθουσες όμως δε στέκει...

Share this post


Link to post
Share on other sites

Η μετριότατη, κατά τη γνώμη μου, ταινία βγήκε όντως πάλι σε κάποιες αίθουσες της Village, λόγω του ότι είχε αποσυρθεί γρήγορα όταν είχε πρωτοβγεί λόγω νομικών προβλημάτων.

Share this post


Link to post
Share on other sites

Το τραγούδι "Σύνορα" όπως ακούγεται στους τίτλους τέλους της ταινίας "Χωρίς σύνορα"

 

5 people like this

Share this post


Link to post
Share on other sites

Μόνο μέτρια; ούτε θυμάμαι πλοκή! ποια πλοκή; ούτε ηθοποιούς δε θυμάμαι...

και η original μουσική, άλλο πράγμα...

 

ήτανε στραβό το κλίμα το έφαγε κι ο γαϊδαρος.

 

Παρ'όλα αυτά σε ευχαριστούμε Μάκη για τον κόπο!

Share this post


Link to post
Share on other sites

Είναι δυνατόν η προσωπική και ψυχολογική κατάσταση του καθενός, να επηρρεάζει την κρίση του, πολύ περισσότερο τη δημόσια γραφή του;

1 person likes this

Share this post


Link to post
Share on other sites
Guest
You are commenting as a guest. If you have an account, please sign in.
Reply to this topic...

×   You have pasted content with formatting.   Remove formatting

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

Loading...