Sign in to follow this  
Followers 0
ΘΑΝΑΣΗΣ ΠΟΛΥΜΗΧΑΝΟΣ

Ο Γιώργος Νταλάρας τραγουδάει Σταύρο Κουγιουμτζή

131 posts in this topic

Ευχαριστώ και εγώ με την σειρά μου για τα νέα.

Θα πω πάλι πόσο μεγάλη χαρά μου έδωσε η κυκλοφορία αυτού του cd με τα τραγούδια του Σταύρου Κουγιουμτζή,και προσωπικά επίσης επειδή είμαι ακροατής που λατρεύω το λαϊκό τραγούδι(το λέω αυτό χάριν της κυκλοφορίας πριν ένα χρόνο του "Σαν τραγούδι μαγεμένο" που ανέφερε ο συνήθης ύποπτος mpolemis),θεωρώ την ηχογράφηση με τα τραγούδια αυτά πολυτιμότερη.

Δεν μπορώ να κρίνω την φωνή του Νταλάρα σε ποιά επίπεδα και κατάσταση βρίσκεται εγώ,ούτε κανένας άλλος εδώ,αλλά θα πω μονάχα πως με αποζημείωσε και συγκίνησε με την ερμηνεία του.

Και αυτό τα λέει όλα,όμως ας μην περιμένουν κάποιοι από αυτόν τον άξιο καλλιτέχνη ατέλειες γιατί δεν θα βρούν.

Επίσης δεν μου άρεσε το σχόλιο"Κρίμα Σταύρο",με όλο τον σεβασμό στο μέλος που το ανέφερε.

Αυτά.

Share this post


Link to post
Share on other sites

Υποθέτω πως η διανομή του άλμπουμ απο τη real news θα "σπάσει" σε 3 Κυριακές.

1ο Cd και κασετίνα,

2ο CD

DVD.

Σε κάθε περίπτωση είναι πολύ ευχάριστο νέο οτι θα βγει και το DVD!!!

:):rolleyes::music:

Share this post


Link to post
Share on other sites

Καλημερα! Κατ'αρχην ευχομαι σε ολες κι ολους ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ, υγεια, τυχη και καλυτερες μερες και για εμας, κυριως ομως για τα νεα παιδια και για την ταλαιπωρη πατριδα μας!

Ευχες επισης σε οσους/οσες γιορταζουν σημερα!

Περασαν πολλα χρονια και κυλησε πολυ νερο στο αυλακι απο τον ΟΡΦΕΑ αγαπητοι φιλοι. Πολλες πια οι ζωντανες ηχογραφησεις, κορεσμος ! Σε σημειο που κι εγω καμια φορα αναρωτιεμαι "τι προσφερουν πια ολα αυτα στην μουσικη και στον ακροατη?"....με ρωτησε προσφατα φιλος " το πηρες το cd?" ...του απαντησα "ακομα οχι, το σκεφτομαι...εχω τις πρωτες εκτελεσεις κι ακουω"....θα συμφωνησω με ολους οσοι εκφρασατε αποψη , αλλα και θα διαφωνησω με ολους. Διοτι στο θεμα αυτο υπαρχουν αρκετες πτυχες, οχι μονο μια...Για μενα, εναν 50αρη πια και αισιως 38 χρονια φανατικο θαυμαστη και ακροατη του Νταλαρα, αυτο το cd σιγουρα εχει να γεννησει πολλα και διαφορετικα συναισθηματα....νοσταλγια πρωτα απ'ολα, εκεινη την ξεχωριστη συγκινηση που ενοιωθα παντα οταν ακουγα τον Νταλαρα σε τραγουδια του Σταυρου, την συγκινηση που παντα μου προκαλουσε ο ιδιος ο Σταυρος σαν παρουσια....επ'ουδενι ομως δεν θαμπαινα στην διαδικασια να κρινω το ερμηνευτικο αποτελεσμα, θα ηταν ατοπο και αδικο νομιζω....θα ελεγα πολυ απλα " ο Γιωργος ειτε τραγουδησε καλα, ειτε μετρια, ειτε κακα σε αυτο το αφιερωμα, αξιζει να το εχω στην συλλογη μου και να το ακουω, διοτι αποτυπωνει μια ολοκληρη εποχη που σφραγιστηκε απο αυτα τα τραγουδια". Με αλλα λογια , βλεπω αυτο το cd καθαρα συναισθηματικα και δεν θελω να εκφερω αποψη οσο αφορα την ερμηνεια του Νταλαρα...αλλωστε νομιζω ετσι το ειδε και ο Γιωργος....

Εν ετει 2011 λεω ξεκαθαρα πως ο Νταλαρας συνεχιζει να με εμπνεει κυριως σαν εμβληματικη φυσιογνωμια, που κουβαλαει ενα τεραστιο παρελθον, γεματο μεγαλα τραγουδια, μεγαλες ερμηνειες με την σπανια φωνη του....οπως μεγαλωνουμε ολοι , ετσι μεγαλωνει κι ο Νταλαρας και ο χρονος αφηνει και σε αυτον τα σημαδια του....

Ειμαι κατα των ζωντανων ηχογραφησεων , διοτι η βαβουρα που παραγει το κοινο (που ενιοτε γινεται και χαβαλες) , ανακατευεται με την φωνη του τραγουδιστη και το αποτελεσμα που παραγεται , παντα αδικει τον τραγουδιστη και τα τραγουδια! Εχει εκλειψει πια η μυσταγωγια του ΟΡΦΕΑ, του ΣΕΙΡΙΟΥ, του ΠΑΛΛΑΣ (με Ξαρχακο)....

Προφανως ο Νταλαρας εχει σοβαρο λογο που εδωσε αυτη την ζωντανη ηχογραφηση στην κυκλοφορια...ειμαι σιγουρος πως ο λογος ειναι καθαρα συναισθηματικος κι οχι για να κριθει η ερμηνεια του σε αυτα τα τραγουδια, που ετσι κι αλλοιως με αριστα το 10 εχει βαθμολογηθει με 20 , εδω και παρα πολλα χρονια και ενεπνευσε και μεγαλωσε γενηες....

Εγω θα εκανα δωρο αυτο το cd σε ολα τα νεα παιδια που αγαπουν αυτα τα τραγουδια και τον Νταλαρα και θα τους ελεγα " ακουστε το , απολαυστε το κι αν μπορειτε, γυριστε με την φαντασια σας στην δεκαετια του '70 για να μπειτε στην ψυχη του νεαρου τοτε Νταλαρα και του δημιουργου του , του Κουγιουμτζη"....

Με αλλα λογια, ειναι ενα αφιερωμα που χρειαζεται να το ακουσουμε πρωτα με την ψυχη μας και μετα με τα αφτια μας....

ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ !

Share this post


Link to post
Share on other sites

Υ.Γ. Εμεις οι ηλικιακα μεγαλυτεροι να μην ξεχναμε τα νεωτερα παιδια που δεν ειχαν την τυχη να ζησουν τον Νταλαρα στα χρονια της μεγαλης ακμης και δημιουργιας....για αυτα τα παιδια, αυτα τα cd ειναι σχεδον ο μονος τροπος σημερα για να κρατουν ισχυρο τον δεσμο τους με τον Νταλαρα, ιδιως απο την στιγμη που υπαρχει μια καλοστημενη, οργανωμενη προσπαθεια απαξιωσης του τεραστιου αυτου καλλιτεχνη και ανθρωπου, απο καποια κυκλωματα, γνωστα και μη εξαιρετεα....νομιζω ο Νταλαρας σκεφτεται πολυ πιο σοφα απο εμας που εχουμε τον ρολο του ακροατη και κριτη!

Share this post


Link to post
Share on other sites
...ιδιως από την στιγμη που υπαρχει μια καλοστημενη, οργανωμενη προσπαθεια απαξιωσης του τεραστιου αυτου καλλιτεχνη και ανθρωπου, από καπόια κυκλωματα, γνωστα και μη εξαιρετεα....

...εξάλλου είναι ευρέως γνωστό πως κάποιοι άνθρωποι κοιμούνται και ξυπνάνε κάθε μέρα με μόνο ένα πράγμα κολλημένο στο μυαλό τους:

"Πως θα καταστρέψω τον Νταλάρα;"

Με τον παραπάνω (χιουμοριστικό ίσως) τρόπο αγαπητέ Aegean θέλω να σου πω πως διαφωνώ με τέτοιες τοποθετήσεις για οποιοδήποτε θέμα, όχι μόνο για τον Νταλάρα, γιατί πολύ απλά στερούνται τεκμηρίωσης.

Καμία προσπάθεια απαξίωσης δεν υπάρχει, ο καθένας είναι υπεύθυνος για τις επιλογές του και δέχεται τις συνέπειες αυτών... Οι θεωρίες συνομωσίας και γενικά όλες οι θεωρίες που προσπαθούν να ρίξουν το φταίξιμο αλλού είναι κατάπτυστες. Έχω αηδιάσει πλέον να ακούω ανθρώπους να μιλάνε για μοίρα, για ριζικό, για την κακή τους την τύχη, για πεπρωμένο (δε λέω καλό το τραγούδι, αλλά όχι οτι έχει και νόημα...), για ομάδες ανθρώπων που θέλουν να τους καταστρέψουν και τόσα άλλα. Τέλος πάντων ας μην επεκταθώ άλλο σε αυτό. Ξέφυγα λίγο γιατί είδα μια εκπομπή προχθές η οποία μου τα θύμισε όλα αυτά... Το ρεσουμέ είναι ότι διαφωνώ κάθετα.

-----------------------------------------------------------------------------------------------------

Για τον δίσκο.

Τον ξανα-άκουσα χθες ολόκληρο άλλες δυο φορές γιατί είχα σκοπό να γράψω σήμερα και ήθελα να έχω πιο ολοκληρωμένη άποψη.

Το διπλό αυτό άλμπουμ είναι από την αρχή μέχρι το τέλος, από την πρώτη νότα μέχρι την τελευταία ένα μουσικό διαμάντι και ένα σημείο αναφοράς στον Κουγιουμτζή. Τέλος.

Προσπαθώ να ξεχωρίσω κάποια τραγούδια και να γράψω και γι αυτά αλλά είναι δύσκολο γιατί είναι όλα τόσο ωραία εκτελεσμένα που είναι στο ίδιο επίπεδο και αν ξεχωρίσεις ένα, πιστεύω οτι θα αδικήσεις κάποιο άλλο. Συναισθηματικά μία κλίμακα πάνω από τα υπόλοιπα πιστεύω μπαίνει το "Του κάτω κόσμου τα πουλιά".

Η ορχήστρα εξαιρετική, οι ενορχηστρώσεις φρεσκαρισμένες, στο ύφος και στο τέμπο που πρέπει για ζωντανό. Οι ερμηνευτές ένας κι ένας. Πέρα από τον Νταλάρα που δεν μου αρέσει πια να λέω τα ίδια και τα ίδια, ακούσαμε έναν εξαιρετικό Κώστα Μακεδόνα και μία υπέροχη Μελίνα Ασλανίδου. Όσοι με ξέρετε, γνωρίζετε οτι χρησιμοποιώ με μέτρο κοσμητικά επίθετα τέτοιου μεγέθους, οπότε καταλαβαίνετε πόσο ενθουσιάστηκα με το άλμπουμ.

Όσον αφορά τις εκτελέσεις και τα σχόλια που ακούστηκαν υπέρ των πρώτων εκτελέσεων και κατά επανεκτελέσεων σαν αυτές:

Συμφωνώ με την άποψη οτι οι πρώτες εκτελέσεις έχουν την αυθεντικότητα της εποχής και την άποψη του συνθέτη για την ενορχήστρωση. Αλλά πιστεύω πως αφενός σε αυτόν τον δίσκο όλες οι ενορχηστρώσεις έγιναν με σεβασμό στις πρώτες εκτελέσεις και με μία διάθεση «φρεσκαρίσματος» από την οποία γνωρίζουμε ότι διέπεται ο Νταλάρας και με την οποία συμφωνώ και αφετέρου πως υπάρχουν ορισμένες εκτελέσεις που είναι καλύτερες από τις αρχικές. Δε θα πω πως σε αυτές είναι το "Του κάτω κόσμου τα πουλιά" που ίσως περιμένατε γιατί το εξυμνούσα από την πρώτη μέρα, γιατί από εδώ λείπει η δεύτερη φωνή που στην πρώτη εκτέλεση το στέλνει το κομμάτι σε άλλο γαλαξία. Υπάρχουν όμως άλλα, προσωπικά έχω ξεχωρίσει μέχρι τώρα δύο. Επιφυλάσσομαι και για άλλα, γιατί είναι ακόμα "άγουρο" στα αυτιά μου.

Προσέξτε το "Ξενάκι" και το "Όμως δεν ξέρω".

Το Ξενάκι από αυτήν την εκτέλεση το λάτρεψα, αν και ομολογώ πως δεν το είχα στα αγαπημένα μου παλιότερα. Μετράει και ο Νταλάρας βέβαια που το αναδεικνύει το κομμάτι ερμηνευτικά και ενορχηστρωτικά. Προσέξτε την ορχήστρα κάτω από τη φράση "Ξενάκι είμαι και θα ρθω στο στρώμα σου να κοιμηθώ". Πιστεύω πως η εκτέλεση εδώ είναι πολύ καλύτερη από την πρώτη.

Το "Όμως δεν ξέρω" έτσι όπως ξεκινάει κλιμακωτά στην αρχή με τα τύμπανα και κρουστά, μετά τα μπουζούκια (νομίζω ακούγεται και μπαγλαμαδάκι) και μετά "σκάει" όλη η ορχήστρα, είναι αριστούργημα. Απίστευτο, μαγικό! 30 φορές άκουσα μόνο την εισαγωγή!! Αλλά και η Μελίνα είναι εξαιρετική! Της πάνε γάντι τα τραγούδια και η ίδια το καταλαβαίνει πιστεύω, και τα ερμηνεύει τέλεια!

Σαν μοναδικό αρνητικό του δίσκου θα τόνιζα το γεγονός πως κάποια τραγούδια που άξιζαν το 3λεπτο μέσα στον δίσκο, δηλαδή να ειπωθούν ολόκληρα, πέρασαν μέσα σε ποτ-πουρί. Θεωρώ για παράδειγμα ατόπημα να περάσει μέσα σε ποτ πουρί το «Δώσε μου το χέρι σου» και το «Βασανάκι βασανάκι». Τέλος το «Μου δωσε ο πλάστης την καρδιά» αφού το έφτιαξε που το έφτιαξε στο στούντιο, ας έβαζε τουλάχιστον και το ενδιάμεσο ταξίμιόταν το ακούς το περιμένεις και όταν δεν έρχεται σου λείπει!!

Συνοψίζοντας πιστεύω πως πρόκειται για έναν δίσκο που αξίζει να υπάρχει, περνάει τα τραγούδια στις νέες γενιές μέσα από έναν σύγχρονο ήχο και τα επαναφέρει στο ευρύ- προσκήνιο, γιατί από τους φίλους της μουσικής αυτά τα τραγούδια δεν ξεχάστηκαν ποτέ. Ένα σύντομο- αλλά περιεκτικό σημείο αναφοράς στον Κουγιουμτζή και το έργο του.

Share this post


Link to post
Share on other sites

Με αλλα λογια, ειναι ενα αφιερωμα που χρειαζεται να το ακουσουμε πρωτα με την ψυχη μας και μετα με τα αφτια μας....

Αυτό ακριβώς.

Share this post


Link to post
Share on other sites

Kαλημέρα και Καλή Χρονιά σε όλους!! Σας παρακολουθώ αρκετά χρόνια αλλά δεν αποφάσιζα να γράψω. Τι καλύτερη αφορμή να ξεκινήσω από ένα δίσκο με τραγούδια του Κουγιουμτζή! Κατ'αρχήν δεν βλέπω το λόγο για μια τέτοια συζήτηση αν δηλαδή έπρεπε να εκδοθεί, πώς ήταν οι ερμηνείες κλπ. Εντάξει, ο Νταλάρας έχει περάσει τα 60 και πιθανώς κάποιοι να διακρίνουν μια κόπωση στη φωνή του ή στις επιλογές του, όμως και τι έγινε? Υπάρχει κανείς που να ήταν ίδιος στα 20 στα 40 και στα 60? Μήπως μας συγκινεί λιγότερο? Πρώτος αυτός καταλαβαίνει όλτι τα χρόνια περνούν, φάνηκε και από το κομμάτι της συνέντευξης που αναφερόταν στο Polis. Όσοι από εμάς έχουμε ζήσει από πολύ κοντά τη θριαμβευτική εικοσαετία 1980-2000, τότε που γέμιζε ένα στάδιο για πλάκα και για να εξασφαλίσεις καρεκλάκι στο διάδρομο του "Ορφέα" ή του "Περοκέ" χρειαζόσουν μέσον, νιώσαμε άβολα ίσως βλέποντας άδειες σειρές καθισμάτων στο Παλλάς το 2008 ή στο Polis πέρυσι, αλλά μέχρι εκεί. Αυτά είναι για όσους αγαπούν τους αριθμούς και τα νούμερα, οι οποίοι μπορούν να ανατρέξουν σε αυτά για να δούν ότι σε καριέρα 42 ετών έχει κάνει όσα όλοι οι άλλοι Έλληνες τραγουδιστές μαζί... Πάμε στο δίσκο. Σε απάντηση στις καλώς υπάρχουσες ενστάσεις σχετικά με το νόημα μιας ακόμη live ηχογράφησης με χιλιοτραγουδισμένο υλικό, έχω να πω ότι σε μια εποχή που δύσκολα βρίσκουμε κάτι να μας συγκινεί ενώ αντίθετα η απομυθοποίηση μας χτυπά καθημερινά την πόρτα, ένας δίσκος που μιλά κατ'ευθείαν στην ψυχή μας και μας ταξιδεύει σε κόσμους αθωότητας είναι είδηση και ως εκ τούτου πολύτιμος! Θεωρώ από τις κορυφαίες στιγμές του δίσκου, ερμηνευτικά και ενορχηστρωτικά, το "Ξενάκι". Δεν ξέρω τι απήχηση είχε το τραγούδι όταν κυκλοφόρησε πριν 40 χρόνια, αργότερα πάντως δεν πολυακούστηκε (μου έρχεται στο μυαλό μόνο μια εκτέλεση από ένα live της Βιτάλη) ίσως γιατί αποσύρθηκε κι αυτός που το είπε σε πρώτη εκτέλεση. Αυτό που ακούστηκε στο Ηρώδειο ήταν πραγματικά μαγικό και είναι μια απάντηση σε όσους αμφισβητούν. Ο Νταλάρας μπορεί και σήμερα να πιάσει ένα τραγούδι 40ετίας και να το κάνει να μοιάζει σαν πρώτη εκτέλεση!!! Θα τα λέμε στη συνέχεια, Χρόνια Πολλά σε όλους!

Share this post


Link to post
Share on other sites
Θεωρώ από τις κορυφαίες στιγμές του δίσκου, ερμηνευτικά και ενορχηστρωτικά, το "Ξενάκι". Δεν ξέρω τι απήχηση είχε το τραγούδι όταν κυκλοφόρησε πριν 40 χρόνια, αργότερα πάντως δεν πολυακούστηκε (μου έρχεται στο μυαλό μόνο μια εκτέλεση από ένα live της Βιτάλη) ίσως γιατί αποσύρθηκε κι αυτός που το είπε σε πρώτη εκτέλεση. Αυτό που ακούστηκε στο Ηρώδειο ήταν πραγματικά μαγικό και είναι μια απάντηση σε όσους αμφισβητούν. Ο Νταλάρας μπορεί και σήμερα να πιάσει ένα τραγούδι 40ετίας και να το κάνει να μοιάζει σαν πρώτη εκτέλεση!!! Θα τα λέμε στη συνέχεια, Χρόνια Πολλά σε όλους!

Έτσι ακριβώς!!

Καλως ήλθες στην παρέα αγαπητέ pnikol70. Ελπίζω τώρα που πήρες το βάπτισμα του πυρρός να γράφεις πιο συχνά!!

Share this post


Link to post
Share on other sites

Ευχαριστούμε τον Θάνο και καλωσορίζω το νέο μέλος στην παρέα. :)

Share this post


Link to post
Share on other sites

Καταρχάς, καλή χρονιά σε όλους! Εύχομαι ό,τι καλύτερο, και πάνω απ' όλα υγεία.

Το ''Αφιέρωμα στον Σταύρο Κουγιουμτζή'' ήταν ο δίσκος που με συντρόφευσε σε όλη τη διάρκεια των γιορτών, οπότε θεωρώ ότι πλέον μπορώ να γράψω κι εγώ τις αμερόληπτες εντυπώσεις, χωρίς ενθουσιασμούς κτλ.

Πρώτα απ' όλα, θέλω να πω ότι η δουλειά αυτή με φόρτισε συναισθηματικά πάρα πολύ, καθώς μιλάμε για τα τραγούδια με τα οποία άρχισα να ακούω Νταλάρα, και τα οποία, ανεξάρτητα απ' ό,τι άκουγα κατά καιρούς, ήταν πάντα στο προσκήνιο και στην πρώτη γραμμή της δισκοθήκης μου.

Ο Κουγιουμτζής είναι ένας συνθέτης κι ένας άνθρωπος από τους πιο συμπαθείς σε μένα ως φυσιογνωμία. Εκπέμπει μια λιτότητα, μια σεμνότητα, ένα ήθος και πολύ σεβασμό. Το ίδιο και τα τραγούδια του, τα οποία σε παραπέμπουν σε εποχές αθωώτητας όπως πολύ σωστά τονίστηκε. Είναι τραγούδια τα οποία, ειδικά τον τελευταίο καιρό που δούλευα και σε μαγαζί, συνειδητοποίησα πως ο κόσμος όχι απλά δεν τα έχει ξεχάσει, αλλά τα αγαπά πάρα πολύ, και τα γνωρίζει απ' έξω κι ανακατωτά. Κι όχι μόνο τα γνωστά, τις επιτυχίες, αλλά και τα πιο αδικημένα. Τραγούδια παρέας κάποια, τραγούδια εσωτερικά κάποια άλλα, ωστόσο όλα ένα κι ένα.

Ξεκινάω από τους μουσικούς, τους οποίους για μία ακόμα φορά τους συγχαίρω, καθώς είναι όλοι τους καταπληκτικοί. Σε συνδυασμό με τον Γανωσέλη και τον Νταλάρα, οι ενορχηστρώσεις και οι εκτελέσεις είναι μουσικά πάρα πολύ καλές. Προσωπικά μου άρεσε πάρα πολύ που υπάρχει κι αυτό το ''ανανεωτικό'' ύφος στις ενορχηστρώσεις. Ταιριάζει πάρα πολύ στα τραγούδια του Κουγιουμτζή, όπως έχουμε δει και σε άλλες περιπτώσεις (βλέπε ''Ένας κόμπος η χαρά μου'' από Ιερά Οδό). Συγχαρητήρια λοιπόν, τόσο στους μουσικούς, όσο και στο δίδυμο Γανωσέλη-Νταλάρα.

Θεωρώ το διπλό αυτό cd δείγμα πολύ αντιπροσωπευτικό της μουσικής του Κουγιουμτζή, και την επιλογή των τραγουδιών που συμπεριλαμβάνονται σε αυτό, σχετικά πλήρη. Λείπουν κάποια τραγούδια σημαντικά βέβαια, αλλά δεν με ενόχλησε και πολύ η απουσία τους (''Ένας κόμπος η χαρά μου'', ''Μάτια μου, μάτια μου΄΄, ''Κόκκινο φουστάνι'' κι ένα δυο ακόμη).

Πάμε λοιπόν και στις ερμηνείες. Ο Νταλάρας είναι όπως πάντα καταπληκτικός, παρά τα χρόνια που πλέον έχουν αρχίσει και φαίνονται και στη φωνή, όπως είναι απολύτως λογικό. Είναι συγκινητικός στο ''Σ' αυτή την πόλη'', σπαρακτικός στο ''Μ' έκοψαν με χώρισαν στα δυο'' και στο ''Τρελοί και άγγελοι'', ενώ απογειώνει και προσωπικά με ανατριχιάζει στο ''Του κάτω κόσμου τα πουλιά''. Φοβερή στιγμή και το ΄΄Ξενάκι'' στο οποίο για μένα έκανε καλύτερη εκτέλεση από την πρώτη. Παίζει ρόλο σε αυτό και η ορχήστρα με τα pianoforte που έχει στη διάρκεια του κομματιού και ''παρακολουθούν'' ιδανικά τον Νταλάρα, ο οποίος απέδειξε για μια ακόμη φορά γιατί είναι ο σπουδαιότερος τραγουδιστής αυτού του τόπου.

Η αποκάλυψη ωστόσο για μένα στον δίσκο αυτό, είναι η Μελίνα Ασλανίδου, την οποία ανέκαθεν εκτιμούσα πάρα πολύ, ωστόσο δεν με έκανε ποτέ με τις ερμηνείες της να εντυπωσιαστώ κιόλας. Σε αυτόν τον δίσκο τολμώ να πω, πως ξεπερνάει την Μοσχολιού στα ''Όμως δεν ξέρω'' και ''Η αγάπη μου για σένα'', ενώ κάνει εφάμιλλες εκτελέσεις με αυτές της Χαρούλας στα ''Χρόνια σαν βροχή'' και ειδικά στο ''Τα μαύρα κοροϊδεύεις'' στο οποίο μου ταιριάζει πολύ καλύτερα η φωνή της από αυτή της Αλεξίου. Εντυπωσιάστηκα πραγματικά!

Τον Κώστα Μακεδόνα τον έχω ακούσει πολλές φορές και ζωντανά και γι' αυτό οι φοβερές ερμηνείες που κάνει στον δίσκο δεν με εξέπληξαν. Ήμουν σίγουρος ότι θα έκανε τόσο καλή δουλειά. Το ''Ήθελα να' μουνα πουλί'' ειδικά, αλλά και το ''Ήσουν ωραία'', τα είπε τόσο καλά που η ιδιαίτερη χροιά του Καλατζή δεν μου έλειψε καθόλου. Ίσα ίσα, που προσωπικά θεωρώ αυτές τις εκτελέσεις του Μακεδόνα καλύτερες από τις ορίτζιναλ. Πολύ καλός και στο ποτ-πουρί σε όσα τραγούδια συμμετείχε, και ειδικά στο ''Να' μουν ο Μεγ' Αλέξανδρος''. Σε όσα τραγούδια του Νταλάρα πάντως τον έχω ακούσει, και εκτός του αφιερώματος αυτού, κάνει φοβερές εκτελέσεις. Ακόμα δεν μπορώ να ξεχάσω το ''Εκεί που σμίγει η δύση κι η ανατολή'' από μια εκπομπή ''Στην υγειά μας΄΄που το είχε πει συγκλονιστικά, όπως και το ''Οι μακρινές οι θάλασσες΄΄που έχει δισκογραφηθεί με την φωνή του. Για μένα είναι ο καλύτερος λαϊκός τραγουδιστής από τη φουρνιά του, και από τους μετά-Μητροπάνου εποχή τραγουδιστές.

Συγχαρητήρια και στην Δέσποινα Ολυμπίου που πάντα ό,τι τραγούδι λέει, το αποδίδει εξαιρετικά. Το ίδιο έκανε και στη συγκεκριμένη περίπτωση.

Η Μαρία Κουγιουμτζή, τέλος, ήταν περισσότερο αξιοπρεπής απ' ό,τι φανταζόμουν και απέδωσε αξιοπρεπέστατα τα κομμάτια που είπε. Μπράβο της για την προσπάθεια.

Συμπερασματικά, ξεχωρίζω ως καλύτερες στιγμές του δίσκου το ''Του κάτω κόσμου τα πουλιά'', το ''Ξενάκι είμαι και θα'ρθω'', το ''Ήθελα να' μουνα πουλί'' και φυσικά το ''Όμως δεν ξέρω'' (με την καταπληκτική εισαγωγή του). Μαζί με αυτά το ΄΄Μου' δωσε ο πλάστης την καρδιά'', που σου προκαλεί συγκίνηση ότι τόσα χρόνια μετά ο Νταλάρας το ξαναείπε. Και μην ξεχνάμε το ''Να περάσω δεεεεεεεεεεεεεεεεεεεε μ' αφήνεις''.

Είναι ένας δίσκος must για κάθε λάτρη της καλής ελληνικής μουσικής, κι ένα πληρέστατο και αντιπροσωπευτικότατο δείγμα της μουσικής του Κουγιουμτζή. Συνειδητοποίησα για μια ακόμη φορά επίσης πόσο μαγική ήταν η καλλιτεχνική συνεύρεση και συνεργασία Κουγιουμτζή-Νταλάρα και πόσο αποθέωσε και εξέφρασε τα ''θέλω'' και των δύο. Μερικά πράγματα απλά κουμπώνουν τέλεια μεταξύ τους. Έτσι κι αυτοί οι δυο μεγάλοι καλλιτέχνες.

Μοναδικές ενστάσεις είναι κάποιες επιλογές κομματιών όπως το ''Κάποιον άλλο φίλησες'' και το ''Αν δεις στον ύπνο σου ερημιά'', τα οποία επειδή είχαν ξαναειπωθεί στο ''Από καρδιάς'', ίσως θα μπορούσαν να λείπουν και στη θέση τους να είναι άλλα. Όπως το ''Σαν ραγίσει το ποτήρι'', το ''Χασάπικο'', ή το αγαπημένο ''Έχεις την πόρτα σου κλειστή''. Επίσης, θα προτιμούσα ολόκληρο το ''Βασανάκι βασανάκι''.

Τέλος, θα μπορούσε να είχε μπει στον δίσκο και κάτι από τη συνεργασία Κουγιουμτζή - Μητροπάνου.

Αυτά. Ευχαριστούμε Σταύρο Κουγιουμτζή, ευχαριστούμε Γιώργο Νταλάρα, για αυτά που μας έχετε δώσει, μας δίνετε και θα μας δίνετε πάντα.

Share this post


Link to post
Share on other sites

Μπράβο ρε Γιώργο!

Αφού οι απόψεις μου συμπίπτουν με αυτές ενός επαγγελματία μουσικού όπως ο Γιώργος (Bithidalaras) , εγώ είμαι ικανοποιημένος!!

Share this post


Link to post
Share on other sites

Ο,τι για να γραφτει για το υλικο αυτου του δισκου λιγο θα ειναι παιδια..

Τραγουδια αγαπημενα προσαρμοσμενα στο σημερινο ηχο..

Δισκος φορος τιμης..

Σιγουρα ισχυει το ρητο "για να θυμονται παλιοι και να μαθαινουν οι νεοτεροι"

Το "ξενακι" σαν νεοτερος κι εγω οταν το ειχα ακουσει απ τον Καλατζη ηταν ενα απ τα αγαπημενα μου κομματια..-και παραμενει ακομα-

Τωρα με τον Νταλαρα ευχομαι να γινει κατι αντιστοιχο με αυτο που ειχε γινει 13 χρονια πριν με το ¨"Ενας κομπος η χαρα μου"..(βεβαια και με τα υπολοιπα τραγουδια..)παλι σε ζωντανη ηχογραφηση, παλι προσαρμοσμενο με πιο συγχρονο ηχο τοτε οπως και τωρα,παλι απο το "Οταν ανθιζουν Πασχαλιες"..Τυχαιο;; Δεν νομιζω

Να καλοσωρισω κι εγω με την σειρα μου το μελος pnikol70!!

:):)

Share this post


Link to post
Share on other sites

Κατ'αρχην καλωσοριζω κι εγω το νεο μελος και επιτρεψτε μου να πω σχετικα με το " Ξενακι ειμαι και θαρθω" : το τραγουδι αυτο , οπως και ολα τα τραγουδια του δισκου ΟΤΑΝ ΑΝΘΙΖΟΥΝ ΠΑΣΧΑΛΙΕΣ στα πρωτα χρονια της κυκλοφοριας τους ειχαν ακουστει ελαχιστα, με εξαιρεση τα ΚΑΠΟΙΟΝ ΑΛΛΟΝ ΦΙΛΗΣΕΣ ΣΤΟ ΣΤΟΜΑ, ΧΑΝΤΡΑ ΣΤΟ ΚΟΜΠΟΛΟΙ ΣΟΥ, ΓΕΙΑ ΧΑΡΑ ΚΑΛΗ και ΕΝΑΣ ΚΟΜΠΟΣ Η ΧΑΡΑ ΜΟΥ...Ο δισκος ειχε "πλακωθει" απο την ΜΙΚΡΑ ΑΣΙΑ , μετεπειτα απο τις ΜΙΚΡΕΣ ΠΟΛΙΤΕΙΕΣ και τα ΛΙΑΝΟΤΡΑΓΟΥΔΑ και ξεχαστηκε , οπως ειχε ξεχαστει και το ΗΛΙΟΣΚΟΠΙΟ που ειχε κυκλοφορησει 1 χρονο μετα!

Ετσι κι αλλοιως το ΞΕΝΑΚΙ ειχε εναν καπως ασυνηθιστο ρυθμο για Κουγιουμτζη, συν το οτι ειχε αρχισει πια η φθορα του σπουδαιου Καλατζη , ο οποιος ακουγοταν ολο και λιγωτερο...να πω χαρακτηριστικα πως οταν ο Νταλαρας το 1983 στον Λυκαβηττο , στην συναυλια με τον Σταυρο, ερμηνευσε το ΗΣΟΥΝ ΩΡΑΙΑ, ψαχνομασταν ολοι να βρουμε ποιο ηταν αυτο το τραγουδι , νομιζαμε οτι ηταν καινουργιο...προσωπικα οταν ειχα πει το ΞΕΝΑΚΙ στον γαμο μιας ξαδερφης μου το 1985 , με ρωτουσαν ολοι τι τραγουδι ηταν αυτο και που το ηξερα και εξεπλαγησαν οταν τους ειπα οτι ηταν του Κουγιουμτζη με τον Καλατζη κι οχι παραδοσιακο οπως νομισαν...Εγινε γνωστο πολυ μετα χαρη στην Βιταλη....

Οσο για την Μελινα Ασλανιδου , σε αφιερωμα στον Κουγιουμτζη πριν κανα τριαρι χρονια αν δεν κανω λαθος στην ΕΤ-3 ( ανημερα 28η Οκτωβριου-ο Θανος θα θυμαται καλυτερα) , ειχε ξαναπει αυτο το τραγουδι με την υποσημειωση "αυτο το τραγουδι μου το εμαθε και επεμενε πολυ ο Γιωργος να το πω, θεωρει οτι ταιριαζει πολυ στην φωνη μου"...

Share this post


Link to post
Share on other sites

Όσον αφορά την πατρότητα του "Ξενάκι είμαι και θα'ρθω", στην ετικέτα του δίσκου 45 στροφών με τον Γιάννη Καλατζή, γράφει

"διασκ.από δημοτικό-Στίχοι Στ.Κουγιουμτζή".

Σχετικά με τη συναυλία του Λυκαβηττού και το "Ήσουν ωραία", υποθέτω πως ο Νταλάρας το είπε την δεύτερη μέρα, γιατί την μέρα που η ΕΡΤ μετέδωσε ζωντανά τη συναυλία, είμαι σίγουρος πως δεν το είπε.Tο τραγούδι το είπε ο Μιχάλης Δημητριάδης.

Σχετικά με την Μελίνα Ασλανίδου, όντως το "Όμως δεν ξέρω" το είπε στο αφιέρωμα της ΕΡΤ 3 στον Σταύρο Κουγιουμτζή, που γυρίστηκε στη μουσική σκηνή "Αίγλη" της Θεσσαλονίκης στις 18-10-08, ένα μήνα δηλαδή μετά τις συναυλίες του Ηρωδείου και προβλήθηκε στις 25 Οκτωβρίου και σε επανάληψη στις 28 του ίδιου μήνα. Εκεί η Μελίνα είπε αυτή την ατάκα για τον Νταλάρα και το εν λόγω τραγούδι.

Υ.Γ:Ζητώ συγνώμη για την φλυαρία μου με ημερομηνίες κλπ, αλλά είναι "το ίρτζι μου", τί να κάνω; :)

Share this post


Link to post
Share on other sites

Κριμα που για μερικους απο μας ο μονος τροπος να το αποκτησουμε το διπλο CD & DVD θα ειναι και παλι απο το Ebay... :):):wow::wow:

Share this post


Link to post
Share on other sites
Όσον αφορά την πατρότητα του "Ξενάκι είμαι και θα'ρθω", στην ετικέτα του δίσκου 45 στροφών με τον Γιάννη Καλατζή, γράφει

"διασκ.από δημοτικό-Στίχοι Στ.Κουγιουμτζή".

Σχετικά με τη συναυλία του Λυκαβηττού και το "Ήσουν ωραία", υποθέτω πως ο Νταλάρας το είπε την δεύτερη μέρα, γιατί την μέρα που η ΕΡΤ μετέδωσε ζωντανά τη συναυλία, είμαι σίγουρος πως δεν το είπε.Tο τραγούδι το είπε ο Μιχάλης Δημητριάδης.

Σχετικά με την Μελίνα Ασλανίδου, όντως το "Όμως δεν ξέρω" το είπε στο αφιέρωμα της ΕΡΤ 3 στον Σταύρο Κουγιουμτζή, που γυρίστηκε στη μουσική σκηνή "Αίγλη" της Θεσσαλονίκης στις 18-10-08, ένα μήνα δηλαδή μετά τις συναυλίες του Ηρωδείου και προβλήθηκε στις 25 Οκτωβρίου και σε επανάληψη στις 28 του ίδιου μήνα. Εκεί η Μελίνα είπε αυτή την ατάκα για τον Νταλάρα και το εν λόγω τραγούδι.

Υ.Γ:Ζητώ συγνώμη για την φλυαρία μου με ημερομηνίες κλπ, αλλά είναι "το ίρτζι μου", τί να κάνω; :)

Και να συμπληρώσω για την πατρότητα του τραγουδιού "Ξενάκι είμαι και θα'ρθω" πως στην κασετίνα "Τραγούδια και σκοποί από τα Δωδεκάνησα" (3 cd's) που εξέδωσε η Βουλή των Ελλήνων σε επιμέλεια Λάμπρου Λιάβα, το 1997, υπάρχει ηχογράφηση τραγουδιού από τη Ρόδο, με τίτλο "Τα Παραξυπνήματα" (τραγούδι του γάμου). Η ηχογράφηση έγινε στη δεκαετία του '60 και τραγουδά η Νικολέτα Ροδίτη. Στο τραγούδι αυτό λοιπόν, υπάρχει η ίδια μελωδία που χρησιμοποίησε ο Κουγιουμτζής για το "Ξενάκι", με διαφορετικά λόγια.

Share this post


Link to post
Share on other sites

Τώρα επιβεβαιώθηκε κατά κάποιον τρόπο αυτό που υπήρχε κάπου στο μυαλό μου η και στο DNA(και γιατί όχι) εδώ και χρόνια.Μου είχε κολλήσει τότε ότι το τραγούδι "Ήσουν ωραία" το τραγουδάει ο Γιώργος Νταλάρας.Αγοράζοντας τους δίσκους με τα τραγούδια προέκυψε όπως όλοι ξέρουμε πως την εκτέλεση αυτήν την έχει ο Γιάννης Καλατζής.Έψαχνα μέρες στα δισκάδικα μήπως υπάρχει με τον Νταλάρα σε κάποια συλλογή,άδικα.Επέμενα τόσο γιατί βέβαια είναι απο τα αγαπημένα μου τραγούδια αλλά του Νταλάρα του πήγαινε και το ήξερα.Δεν μπορώ να θυμηθώ πως τελικά μου¨ "καρφώθηκε" πως είναι του Γιώργου το τραγούδι γιατί δεν είχα πάει στη συναυλία του Λυκαβηττού το 1983,αλλά επέμενα και σήμερα τελικά μαθαίνοντας το από εσας μου έφυγε ο καημός.Γιάννη και Θάνο σας ευχαριστώ.Τελικά δεν είστε απλώς μυαλά μερικοί εδώ μέσα αλλά κάτι πολύ περισσότερο,πυρηνικές κεφαλές! :)

Share this post


Link to post
Share on other sites

Δεν είπα αυτό φίλε μου Θάνο,εννοούσα μόνο ότι θαυμάζω τον τρόπο που τηρείς τις λεπτομέρειες γενικά των τραγουδιών.(εξ ου το πυρηνικές κεφαλές!)Τότε εμένα μου είχε κολλήσει πως το έλεγε ο Νταλάρας το τραγούδι γιατί δεν θυμάμαι,κάποιος μου το είχε πει.Μπορεί να ήταν λάθος και εγώ πιτσιρικάς που ψάχνεται τότε το έδεσα.

Share this post


Link to post
Share on other sites
Guest
You are commenting as a guest. If you have an account, please sign in.
Reply to this topic...

×   You have pasted content with formatting.   Remove formatting

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

Loading...
Sign in to follow this  
Followers 0