Sign in to follow this  
Followers 0
ΘΑΝΑΣΗΣ ΠΟΛΥΜΗΧΑΝΟΣ

Στην Υγειά Μας με το Μουσικό Σχολείο Βόλου

79 posts in this topic

Απολαυστική η εκπομπή! Κι ο Γιώργος Νταλάρας επίσης!

Πολύ χαίρομαι όταν τον βλέπω με το ύφος της ικανοποίησης αλλά και του θαυμασμού! Πώς να μη θαυμάσει όμως κανείς την προσπάθεια αυτών των παιδιών, η οποία άλλωστε έχει και πολύ καλά αποτελέσματα;

Μεγάλη κι η δική μου ικανοποίηση που έβλεπα "δικά μας" άτομα να συμπράττουν γι'αυτό το εξαιρετικό αφιέρωμα! Και εις ανώτερα παιδιά!

Αξίζουν συγχαρητήρια σε όλους όσους βοήθησαν να αναδειχθεί το Μουσικό σχολείο Βόλου και το έργο που παράγει! Κι ας σταματήσει λίγο τα τσιφτετέλια, το λουλουδοπόλεμο και τους ηθοποιούς ο Σπύρος Παπαδόπουλος, τόσα ωραία θέματα υπάρχουν για να ασχοληθεί η εκπομπή του!

Share this post


Link to post
Share on other sites

Οσα ηθελα να γραψω ειπώθηκαν παραπάνω.

Να προσθέσω λοιπόν και τα δικά μου συγχαρητηρια σε ολους και να πω πως χαίρομαι γιατι χάρη στο "Στην υγειά μας" τέτοιες εκδηλώσεις οπως αυτη που παρακολουθησαμε στο Βόλο, αλλα και γενικότερα οι δραστηριότητες του Μουσικού Σχολείου δεν παραμένουν γνωστές μονο σε τοπικο επιπεδο αλλα προβάλλονται σε ολη την επικράτεια δίνοντας έτσι τη δυνατότητα να διαπιστώσουμε ολοι οτι υπάρχει και αυτή η "αλλη" Ελλάδα...

Share this post


Link to post
Share on other sites
Έχω παρατηρήσει και σε άλλες εκπομπές (π.χ. στην εκπομπή για τη Βιτάλη) που ο Τσάμπρας καθόταν επίσης στο ακριανό τμήμα του ημικυκλίου των τραπεζιών, δεξιά όπως φαίνονται στην οθόνη, ότι αυτό το τμήμα δεν το "παίρνουν" συχνά οι κάμερες. Δε γνωρίζω το λόγο. Φαντάζομαι ότι είναι τεχνικό το ζήτημα. Δε νομίζω δηλαδή ότι όσοι κάθονται σ' εκείνο το άκρο είναι οι "παρείσακτοι.
Δεν το ενννούσα έτσι. Το αντίθετο μάλιστα. Δεδομένου ότι όλα τα πρόσωπα είναι σημαντικά, από άποψη εικόνας δε μου αρέσει να βλέπω ένα τραπέζι μισό. Σίγουρα το θέμα είναι τεχνικό και μόνο. Αυτό όμως ίσως να διορθώνεται. Όπως τεχνικό -φαντάζομαι- ήταν και το θέμα όταν ο Νταλάρας έλεγε την Αραπιά και του έκαναν δευτερες δύο κορίτσια που πολύ θα ήθελαν να είχαν ένα πλάνο από αυτή τη σύμπραξη, αλλά η κάμερα τις έκοψε. Κρίμα για τα κοριτσάκια...

Όλα αυτά βέβαια ανήκουν στην κατηγορία "κουβέντα να γίνεται". Δεν είναι φυσικά η ουσία. :)

Σε καμία περίπτωση δε συνιστούν λογοκρισία.
Έπρεπε να το βάλω σε εισαγωγικά, παράλειψή μου. :)
Και κάτι ακόμα. Οι πιο πολλοί από εσάς που γράφετε έχετε δει τον Νταλάρα πολύ περισσότερες φορές από μένα. Δεν ξέρω αν υπάρχει καταγεγραμμένη άλλη εκπομπή που να φαίνεται τόσο έντονη και σε τόσα πολλά όμορφα πλάνα η ικανοποίησή του,η συγκίνησή του, η δικαίωσή του και η επιβράβευση της στάσης του απέναντι στο τραγούδι όλα αυτά τα χρόνια.

Νομίζω πως αυτό είναι αλήθεια. Απ'όσα έχω δει έγω ως τώρα. :)

Share this post


Link to post
Share on other sites

Μα είναι λογικό ο Γιώργος να αισθάνεται έτσι.Τα τραγούδια του,αυτά που τα έχει χιλιοπαίξει σε συναυλίες στον κόσμο ολόκληρο,η αγωνία του να τα αγαπήσει και να τα δεχθεί ο κόσμος,η ιστορία τους,τα πρόσωπα που τα γέννησαν,οι μελωδίες τους.Και τώρα τα βλέπει από νέα παιδιά με μεγάλη δύναμη ψυχής να τα παίζουν και να τα τραγουδούν.Πιστεύω πως εκτός από χαρούμενος ήταν και υπερήφανος,που καθόταν μαγεμένος από τα ίδια του τα τραγούδια.Και προσωπικά τα προτιμώ που τα άκουσα από αυτούς τους μικρούς ήρωες,ένα αφιέρωμα απο γνωστούς καλλιτέχνες που ξέρουμε στα τραγούδια του Γιώργου Νταλάρα δεν θα μου προκαλούσε ενθουσιασμό,και χαρά.Όχι μόνο σε εμένα αλλά και στον ίδιο.

Share this post


Link to post
Share on other sites

Επειδή είδα οτι προκάλεσα αντιδράσεις με την "λογοκρισία" που ανέφερα, θέλω να πω οτι προφανώς αστειευόμουν και γι'αυτό την έβαλα την λέξη σε εισαγωγικά.

Όσον αφορά την εκπομπή, θέλω να πω κάτι ακόμα.

Ο Γ.Νταλάρας μας τραγούδησε το "Κάνε υπομονή" χαμηλόφωνα, σαν ύμνο.... Μου θύμισε αυτή την ερμηνεία του Γρηγόρη:

Όσον αφορά την αφιέρωσή του, μετά το τραγούδι, μου θύμισε τα λόγια που είχε πει τα Χριστούγεννα του 1989. Τα ίδια έλεγε και τότε.

ΥΓ: Δεν ήταν φοβερή και η εκτέλεση της Αλάνας;;;; :) :lol: :lol: :lol:

Share this post


Link to post
Share on other sites

Συνεχίζω να πιστεύω πως η μουσική είναι ευλογία. Ένα υγιές μικρόβιο που προσβάλλει τον "ασθενή" και τον ταλαιπωρεί - κάποιους για λίγο, κάποιους άλλους όμως για χρόνια.

Χαίρομαι που τα παιδιά αυτά, είχαν την τύχη να "ασθενήσουν" και να βάλουν αυτόν τον... μπελά να τους ακολουθεί στο υπόλοιπο της ζωής τους. Γιατί χτίζουν έτσι το μέλλον τους, πάνω σε γερά θεμέλια. Η μουσική είναι Παράδεισος...

Αξίζουν πολλά συγχαρητήρια σε όλους όσους ξενυχτούν, κοπιάζουν και μοχθούν για να καλλιεργήσουν την μουσική παιδεία των παιδιών - και όχι μόνο αυτών του Μουσικού Σχολείου του Βόλου, αλλά και γενικότερα.

Συγχαρητήρια και στους δικούς μας Σιδερή και Θανάση για την προσφορά τους. Να είστε καλά!

Υ.γ: υπέροχο το "Σε ευλογημένη μέρα"... υπέροχο... :)

Share this post


Link to post
Share on other sites

Nα προσθέσω και τα δικά μου συγχαρητήρια με όλων των άλλων.

Ηταν μια εκπομπή θησαυρός τόσο από έμψυχο υλικό όσο και από μουσικής πλευράς.

Εύγε στον Σιδερή και στον Θανάση για την παρουσία τους.

Τυχεροί όσοι από εσάς είχατε την δυνατότητα να παρευρεθείτε ζωντανά στο στούντιο, τυχεροί κι εμείς που απολαύσαμε μια τέτοια εκπομπή!! Με το καλό τα επόμενα!!! :)

Share this post


Link to post
Share on other sites

Εγώ με τη σειρά μου θα ήθελα να προσθέσω και μια άλλη διάσταση στην πολύ όμορφη εκπομπή που παρακολουθήσαμε το βράδυ του Σαββάτου. Εγώ την διαδρομή του Γ.Νταλάρα ως εξαιρετικού τραγουδιστή την παρακολουθώ από το 1970 περίπου όταν αυτός ήταν 21 περίπου χρονών , εγώ 14 χρονών και ορισμένοι από εσάς αγέννητοι. Τον Γ.Νταλάρα όλα αυτά τα χρόνια τον παρακολουθώ να είναι πρωταγωνιστής στο τραγούδι και ότι περιβάλει αυτό, καθιερώνοντας και εφαρμόζοντας πρωτόγνωρα πράγματα για τα μουσικά δρώμενα του τόπου μας και όχι μόνο. Τον θαύμασα, τον αγάπησα ,τον λάτρεψα, τον ακολούθησα γιατί τον έβλεπα πάντα μπροστά . Τώρα θα πρέπει να μάθουμε όλοι εμείς να τον παρακολουθούμε και από ένα άλλο μετερίζι να αγωνίζεται και να πρωταγωνιστεί και πιστέψτε με η προσαρμογή μας -των παλαιοτέρων κυρίως-θα είναι λίγο δύσκολη. Αυτό το μεταβατικό διάστημα στο οποίο βρίσκεται ο Γ.Νταλάρας το διέκρινα παρακολουθώντας την προχθεσινή εκπομπή. Νομίζω ότι θα συμφωνήσουν κάποιοι μαζί μου

Share this post


Link to post
Share on other sites

Εγώ πάντως με τα τελευταία σχόλια θα διαφωνήσω λίγο.Υπάρχουν κάποια μέτρα,όσον αφορά τα αφιερώματα.Μέχρι εδώ όσα είναι καλά είναι.Τον Γιώργο Νταλάρα θέλω να τον βλέπω να παίζει και να τραγουδάει,είναι νωρίς ακόμα για ρόλους παραγωγής,τιμώμενους ρόλους και τα τοιαύτα.Έχει την δύναμη να βρει καλά τραγούδια,και ακόμα το μεράκι που δεν σβήνει για να υποστηρίξει πολλά πράγματα ακόμα έχοντας και ο ίδιος ενεργό ρόλο.Έχει την στόφα των μεγάλων τραγουδιστών όπως ο Καζαντζίδης,ο Μπιθικώτσης,ο Γαβαλάς αλλα και της γενιάς του όπως ο Μητροπάνος η η Χάρις Αλεξίου όμως διαφέρει η πορεία του,η ενέργεια του και η προσφορά του στο Ελληνικό τραγούδι και τον πολιτισμό.Ο Γρηγόρης Μπιθικώτσης είχε οδηγό π.χ. τον Μίκη Θεοδωράκη στα τραγούδια που έκαναν μαζί,ο Νταλάρας όμως έβαζε την δική του ταυτότητα στα τραγούδια είτε ήταν του Λοϊζου,είτε του Κουγιουμτζή δυναμώνοντας τα και κλειδώνοντας τις ερμηνίες.Το "Μάνα μου και παναγιά" μπορεί να επανεκτελεστεί όπως και έχει γίνει,"Του κάτω κόσμου τα πουλιά" άν όμως το ερμηνεύσει άλλος τραγουδιστής από τον Νταλάρα θα χαθεί η αίγλη του και η ζωντάνια.Πέρα από φανατισμούς,γιατί δίκαιος προσπαθώ να είμαι και όχι φανατικός,ταυτότητες σαν του Νταλάρα σήμερα είναι δύσκολο να παρθούν.Ας συνεχίσει λοιπόν το μεράκι του,παίζοντας και τραγουδώντας με το ίδιο μεράκι που τόσα χρόνια έχει.Για να τον χαιρόμαστε και να συνεχίσουμε να είμαστε ευτυχισμένοι από την δύναμη της μουσικής και της ψυχής του.

Share this post


Link to post
Share on other sites

Aντωνη συμφωνω απολυτως με τα λεγομενα σου!

Share this post


Link to post
Share on other sites

Προσωπικά χάρηκα πολύ που ένα σχολείο (και τι σχολείο!) αποφάσισε να τιμήσει τον Νταλάρα. Ύψιστη τιμή! Την άξιζε ,την χάρηκε και συγκινήθηκε. Αυτό έχει σημασία! Και χάρηκαν και τιμήθηκαν και τα παιδιά μαζί με εκείνον. Όσον αφορά στα περί μεταβατικού σταδίου, ο ίδιος ο Γ.Νταλάρας αναφέρεται σε αυτό. Ευτυχώς είναι ακόμα ακμαίος φωνητικά κι ευελπιστούμε να έχει διάρκεια το μεταβατικό στάδιο.

Η εκπομπή όμως και το αφιέρωμα στον Βόλο -νομίζω όλοι συμφωνούν- ήταν από τα ωραιότερα αφιερώματα και του έδωσαν δύναμη. Τι καλύτερο!

Share this post


Link to post
Share on other sites

Δεν υπάρχουν λόγια για να μιλήσεις για τη δουλειά που γίνεται στο συγκεκριμένο σχολείο! Το "εξαιρετική" είναι πάρα πολύ λίγο!!! Ένα μεγάλο μπράβο κατ' αρχάς στα παιδιά, τα οποία δείχνουν κι ένα δρόμο σε όλους εμάς (δεν με βγάζω απ' έξω), που όλο λέμε ότι θέλουμε να κάνουμε πράγματα και όλο λέμε ότι δεν έχουμε χρόνο.... μήπως απλά σκαρφιζόμαστε γελοίες δικαιολογίες προσπαθώντας να κρύψουμε την τεμπελιά μας; :blush:

Ένα μεγάλο μπράβο στους καθηγητές για την σημαντική και άρτια δουλειά που κάνουν!

Μπράβο και στην εκπομπή και τον Σπύρο Παπαδόπουλο που προβάλει αυτή τη σημαντική προσπάθεια!

Μακάρι όλα τα σχολεία να έπαιρναν αυτό το παράδειγμα και να αναβαθμίζονταν έστω και λίγο!

Χάρηκα πάρα πολύ που είδα στο πρόσωπο του Νταλάρα πολύ έντονα ζωγραφισμένη τη χαρά, την ικανοποίηση και τη συγκίνηση!

Αν και όλοι οι προσκεκλημένοι ήταν άνθρωποι με γνώσεις που θα είχαν πολλά να πουν, όλοι είπαν λίγα και ουσιαστικά λόγια, ώστε να μιλήσουν περισσότερο τα παιδιά μέσα από τη μουσική! Και τέλος είναι πολύ μεγάλη χαρά να βλέπεις έναν Φίλο να συμμετέχει επάξια σε ένα τέτοιο αφιέρωμα, και αναφέρομαι φυσικά στον Θανάση! Ειλικρινά, νιώθω πως ακόμα κι αν ήμουν εγώ στη θέση του δεν θα χαιρόμουν τόσο πολύ! :)

Share this post


Link to post
Share on other sites
Και τέλος είναι πολύ μεγάλη χαρά να βλέπεις έναν Φίλο να συμμετέχει επάξια σε ένα τέτοιο αφιέρωμα, και αναφέρομαι φυσικά στον Θανάση! Ειλικρινά, νιώθω πως ακόμα κι αν ήμουν εγώ στη θέση του δεν θα χαιρόμουν τόσο πολύ! :)

Τώρα τι λένε μετά απ'αυτό; :blush:

Νά'σαι καλά Χρύσα... :blush:

Share this post


Link to post
Share on other sites

I have just returned from a week on the beautiful island of Thassos. We returned to our room last Saturday night, turned on the television, and what did we find? Στην Υγειά Μας με το Μουσικό Σχολείο Βόλου!! :):blush: Such a surprise - and Dalaras was not the only familiar face sitting at the table! :blush::wow: :lol: :lol:

What a wonderful group of musicians and singers - they did a fantastic job and it was clear that Dalaras was delighted with the performers and their performances. To see so many talented youngsters honouring Dalaras was an absolute pleasure. Congratulations to ALL! :music::music:

Share this post


Link to post
Share on other sites
Ειλικρινά, νιώθω πως ακόμα κι αν ήμουν εγώ στη θέση του δεν θα χαιρόμουν τόσο πολύ!  :)

Ναι, γιατί θα είχες λιποθυμήσει από το άγχος και θα σε έπαιρνε σηκωτή το ΕΚΑΒ! :blush::blush:

Share this post


Link to post
Share on other sites

’σ'τα να πάνε.... Και από εκεί που είναι το στούντιο δεν ξέρω αν θα με προλάβαιναν κιόλας!! :):blush:

Share this post


Link to post
Share on other sites

Θα ηθελα απλα να πω οτι ακουω απο τον γιωργο οτι θα αποσυρθει εδω και δεκα χρονια!! απο την αλλη τον βλεπω ακμαιοτατο και υπερδραστηριο!! τα χρονια στους ανθρωπους με δυναμη και αγαπη για αυτο που κανουν δεν σημαινουν απολυτως τιποτα... :)

Share this post


Link to post
Share on other sites

Λογω απουσιας μου στο εξωτερικο, αξιωθηκα και ειδα αυτο το αφιερωμα μολις χθες σε κονσερβα φυσικα.

Εμενα η αφετηρια μου για τον Νταλαρα ειναι κατι που ποτε δεν εχω πει, ουτε οταν πριν 1 χρονο καθησα κι εγραψα εδω στο φορουμ μια αφηγηση για το πως τον βιωσα με τα δικα μου ματια αυτα τα 40 χρονια : η πρωτη εικονα λοιπον που εχω απο τον Νταλαρα ειναι στην ΥΕΝΕΔ , το 1971 : κατι σαν υπευθυνος τοτε για την ορχηστρα που πηγαινε να δημιουργησει το καναλι ( οπως η ΕΡΤ ειχε την δικη της ορχηστρα), σκυμμενος πανω απο μια νεαρη κοπελλα που επαιζε κιθαρα αν θυμαμαι καλα, να την ρωταει "ολα καλα? πως παμε?". Την σκηνη αυτη την ξαναειδα προχθες , αυτη την φορα ηταν η κοπελλια (Αννα) που επαιζε μπουζουκι διπλα του..και για μενα λεει απλα πως ο κυκλος -Νταλαρας τελικα ποτε δεν κλεινει..."ακουραστος ο Γιωργος" που ελεγε κι ο Αποστολος Καλδαρας, 43 χρονια μετα συνεχιζει να μεταδιδει απλοχερα φως κι ενεργεια στον κοσμο γυρω του , να αποτελει σταθερο σημειο αναφορας , αιτια εμπνευσης..

Πολλα μπραβο και παλι στο ΜΣΒ ,χαιρομαι για την παρουσια των Θανου-Σιδερη, ευχαριστω για μια ακομα φορα τον Θανο για την "προειδοποιηση", το λατρευω αυτο το ΣΕ ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΗ ΜΕΡΑ..μα κυριως χαιρομαι για το οτι για μυριοστη φορα ενοιωσα δικαιωμενος για την επιλογη μου να αφοσιωθω σχεδον ολοκληρωτικα στην ζωη μου σε αυτον τον μεγαλο καλλιτεχνη.

Share this post


Link to post
Share on other sites
μα κυριως χαιρομαι για το οτι για μυριοστη φορα ενοιωσα δικαιωμενος για την επιλογη μου να αφοσιωθω σχεδον ολοκληρωτικα στην ζωη μου σε αυτον τον μεγαλο καλλιτεχνη.

Έτσι ακριβώς!!!

Share this post


Link to post
Share on other sites

Μια επιστολή αναγνώστη που δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα ''Φιλελεύθερος'' της Κύπρου.

Τίτλος της επιστολής: ''Αυτή την Ελλάδα θέλουμε''

http://www.philenews.com/AssetService/Imag...hx?t=2&pg=39528

«Αυτή την Ελλάδα θέλουμε!»

Κυριάκος Σ. Κολοβός

Όσοι παρακολούθησαν το Σάββατο 8/5/2011 από το δορυφορικό πρόγραμμα της ΕΡΤ την εκπομπή «Στην υγειά μας», με τον Σπύρο Παπαδόπουλο, είναι βέβαιο ότι ένιωσαν υπερηφάνεια και ψυχική ανάταση. Η ιδέα των συντελεστών του προγράμματος να προσκαλέσουν στο πλατό, μέρος της χορωδίας και της ορχήστρας του Μουσικού Σχολείου Βόλου, σε μια εκπομπή αφιέρωμα στο Γιώργο Νταλάρα, ήταν εξαίρετη και αποζημίωσε όλους με τον καλύτερο τρόπο. Με μια εναλλακτική και ρηξικέλευθη πρόταση, τα παιδιά από το Βόλο, αποκατάστησαν τις ισορροπίες που τα κακά αντίγραφα τέτοιου τύπου εκπομπών τείνουν να ανατρέψουν, μετατρέποντας τα σαββατόβραδά μας σε συνοικιακές μουσικοπανήγυρεις.

Η προσπάθεια τόσο των παιδιών όσο και των καθηγητών είναι άξια συγχαρητηρίων. Με ζήλο και μεράκι, με το ταλέντο και την επιμονή τους έφτασαν σε αξιοθαύμαστο επίπεδο, συγκρίσιμο με επαγγελματικές ομάδες που παίζουν στο Ηρώδειο ή στο Μέγαρο Μουσικής. Έδωσαν μαθήματα πώς η εκπαιδευτική διαδικασία μπορεί να εμβολιασθεί και να αποτελέσει πόλο έλξης για το μαθητή σε μια εποχή που όλοι, εναγωνίως, επιζητούν, σε Ελλάδα και Κύπρο, τη συγγραφή των «τέλειων» αναλυτικών προγραμμάτων σπουδών. Όπως χαρακτηριστικά ανέφερε μια μαθήτρια, στο διάστημα που μεσολάβησε μεταξύ των τραγουδιών «Η δική μου η πατρίδα» και «Η Σμύρνη», εξ αφορμής αυτών των τραγουδιών και του συναισθήματος που η ίδια η μουσική τους προκάλεσε, μπήκαν στη διαδικασία να ρωτήσουν και να μάθουν τι έγινε στη Σμύρνη και γιατί η μισή Κύπρος είναι κατεχόμενη.

Ο Γιώργος Νταλάρας φανερά συγκινημένος από την προσπάθεια των παιδιών ταξίδεψε στο χρόνο. Έμεινε άναυδος και κατάπληκτος από τις ερμηνείες τραγουδιών που ο ίδιος καθιέρωσε τις τελευταίες τέσσερις δεκαετίες∙ τραγούδια ύμνους που συνέθεσαν/έγραψαν οι Λοΐζος, Σπανός, Κουγιουμτζής, Καλδάρας, Τόκας, Παπαδόπουλος, Πυθαγόρας και άλλοι. Ευχαρίστησε κατ επανάληψιν τους μαθητές, τους καθηγητές και τους γονείς των μαθητών που στα πλαίσια μιας αγαστής συνεργασίας κατάφεραν τόσα πολλά. Δήλωσε με έμφαση: «Γεμίζω από συναισθήματα και αδειάζω από το βάρος».

Ένα βάρος, θα συμπληρώναμε, που προκάλεσαν στον τόπο καιροσκόποι και απατεώνες που συνέργησαν με διεφθαρμένους πολιτικούς. Στην Ελλάδα της προηγούμενης δεκαετίας κυκλοφορούσε ως προεκλογικό σλόγκαν, προς άγραν ψήφων, ότι «υπάρχει καλύτερη Ελλάδα και τη θέλουμε» ανάμεσα στα τόσα ευκαιριακά που πλάσαραν οι λαοπλάνοι που καταλήστευσαν τη χώρα και την ανάγκασαν να περιέλθει στην πιο δεινή θέση που βρέθηκε ποτέ.

Φυσιολογικά, λοιπόν, γεννιέται το ερώτημα κατά πόσον υπάρχει ελπίς και μέλλον στον ελλαδικό χώρο. Υπαρξιακό, πλέον, το διακύβευμα της δημιουργίας του αντίπαλου δέους των επίορκων καταχραστών που υπεξαίρεσαν και οικειοποιήθηκαν. Ακτίδα φωτός διακρίνεται στο βάθος της σκοτεινής σήραγγας, που δημιούργησε μέρος της γενιάς των πολιτικών της Μεταπολίτευσης, εκπεμπόμενη από βλαστάρια όπως αυτά του Βόλου. Διότι όπως σημείωσε μια καθηγήτρια των παιδιών αυτοί είναι οι αυριανοί πολίτες που θα βγάλουν τη χώρα από την ηθική κατάπτωση στην οποία έχει περιπέσει.

Share this post


Link to post
Share on other sites

http://www.tanea.gr/default.asp?pid=2&ct=4...4&artid=4631077

''Υπάρχουν ό΅ως (ευτυχώς) και ευχάριστες εκπο΅πές, που ανεβάζουν το ηθικό και τη διάθεσή ΅ας και ΅εταξύ αυτών είναι και το «Στην υγειά ΅ας» (σσσστ... ΅η θίγετε ζητή΅ατα α΅οιβών των παρουσιαστών!) ΅ε εκπληκτικά τραγούδια εξαίρετων δη΅ιουργών (όπως του Λευτέρη Παπαδόπουλου κ.ά.), αλλά και η πρόσφατη παρουσίαση του επιτυχη΅ένου έργου που παρουσίασε το Μουσικό Λύκειο Βόλου (προς έκπληξή ΅ου!), όπου τραγουδιστές, χορωδία και ΅ουσικοί ΅άς εντυπωσίασαν, ερ΅ηνεύοντας τα γνωστά, ωραία τραγούδια του Γιώργου Νταλάρα, που τους άκουγε συγκινη΅ένος!

Οπως έλεγε και ο Γκόγια: «Χρειαζό΅αστε την Τέχνη, για να ΅η ΅ας σκοτώσει η Αλήθεια». ''.

Share this post


Link to post
Share on other sites

Δυο πολύ ωραία κείμενα για την εκπομπή υπήρχαν και στο τηλεοπτικό περιοδικό από την χθεσινή "Καθημερινή". Με την πρώτη ευκαιρία θα τα σκανάρω να τα ανεβάσω.

Share this post


Link to post
Share on other sites
Δυο πολύ ωραία κείμενα για την εκπομπή υπήρχαν και στο τηλεοπτικό περιοδικό από την χθεσινή "Καθημερινή".

http://i662.photobucket.com/albums/uu345/T...hanos71/4-3.jpg

http://i662.photobucket.com/albums/uu345/T...hanos71/3-5.jpg

Share this post


Link to post
Share on other sites

Αφού ευχαριστήσω τον Θάνο για την μεταφορά των κειμένων, εδώ το κύριο κείμενο από την σελίδα της δημοσιογράφου.

http://www.tziantzi.gr/2011/05/blog-post_18.html

Share this post


Link to post
Share on other sites
Guest
You are commenting as a guest. If you have an account, please sign in.
Reply to this topic...

×   You have pasted content with formatting.   Remove formatting

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

Loading...
Sign in to follow this  
Followers 0