104 posts in this topic

Αυτό το τραγούδι δεν με κεντρίζει καν να το ξανακούσω... :unsure:

Eμένα δε με κεντρίζει να το "προωθήσω" στο ίντερνετ, μέσω σελίδων κοινωνικής δικτύωσης γιατί νιώθω ότι δεν θα αρέσει σε κανέναν και ότι δεν θα μπορώ να το υπερασπιστώ κιόλας.

Ούτε κι εμένα, αλλά τελικά το έβαλα γιατί είδα πως το πόσταρε στον τοίχο του ο Tσέρτoς και ζήλεψα!!!! :D :D

2 people like this

Share this post


Link to post
Share on other sites

Στην πρώτη ακρόαση απογοητεύτηκα πλήρως.

Πέρασαν 8 ώρες από την πρώτη ακρόαση και το άκουσα και 2η και 3η φορά.

Γενικά, κατά την γνώμη μου, είναι ένα μέτριο τραγούδι που αν δεν το έλεγε ο θείος θα το προσπέρναγα.

Ούτε μουσικά, ούτε στιχουργικά με ενθουσιάζει. Επίσης, η μουσική του δεν επιτρέπει στον τραγουδιστή να κάνει κάποια ξεχωριστή ερμηνεία.

Όσο για το χαζό ηλεκτρονικό effect πάνω στην φωνή του, είναι τελείως αστοχο. Χάνει πολύ με αυτό το effect.

Συμφωνώ με τον Αποστόλη σε αυτό...

Εν κατακλείδι, πιστεύω πως είναι από τα τραγούδια που θα ξεχαστούν και ελπίζω οτι ο δίσκος θα περιέχει άλλα, πολύ πιο δυνατά και ουσιαστικά τραγούδια, άξια του επιπέδου που έχει θέσει ο Γ.Νταλάρας, ο Μάνος Ελευθερίου και ο Νίκος Αντύπας.

....και σε αυτό.

Δε θέλω να γράψω άλλα. Η ελπίδα πεθαίνει τελευταία..

Δηλαδή, που διαφωνείς και ξεχώρησες μόνο αυτά τα 2 αποσπάσματα;;; εε;; :razz:

Διαφωνώ καταρχάς στο ότι περίμενα πιο κοινωνικο-πολιτικό τραγούδι λόγω της εποχής.

Και δεύτερον δεν πιστεύω ότι είναι τραγούδι σε καλοκαιρινό κλίμα - κατά τη γνώμη μου δεν ταιριάζει με κανένα κλίμα.

1 person likes this

Share this post


Link to post
Share on other sites

Δεν μπορείς να χαρακτηρίσεις το συγκεκριμένο ως τραγουδάκι. Τουλάχιστον όσον αφορά στους στίχους σε καμία περίπτωση. Η μουσική μπορεί να μην έχει τη δύναμη που θα θέλαμε αλλά όχι βρε παιδιά τραγουδάκι καλοκαιρινό αυτό! Να εκφράσω και μια απορία: το ''αγχωμένη μαλακία'' το θυμάστε; Εκεί ο Γιάννης Μπαχ-Σπυρόπουλος εξέφραζε ωμά μια πτυχή του στρατού. Εκεί μας πείραξε ή όχι;Κάποιους τους πείραξε. Όσον αφορά στο ''πουλάς ναρκωτικά'' την αλληγορία των στίχων δεν την κατανοούμε;Θοδωρή (kapetanie) δεν θα μπορούσε να εννοεί τη νάρκωση των συνειδήσεων (αυτό που φωνάζεις εσύ τόσο καιρό στο ''κοινωνία πολιτική''); Τι δηλαδή ξαφνικά ο Ελευθερίου προωθεί τα ναρκωτικά και τον κατηγορούμε; Ξεχνάμε μήπως το ''Μαύρα άσπρα και βελόνες'' ή τις ''Ουσίες'' και το πώς κάποιοι συντηρητικοί αντέδρασαν.

ΠΡΟΣΩΠΙΚΑ το θεωρώ πολιτικοκοινωνικο τραγούδι. Το αν ατύχησε όσον αφορά στη μελοποίηση είναι ένα θέμα προς συζήτηση αλλά όχι και για τους στίχους αυτούς να λέμε πως πρόκειται για τίποτα. Δική μου άποψη φυσικά αυτή

Ελίνα ό,τι κι αν εννοεί, αλληγορικά ή κυριολεκτικά, υπάρχει και το ζήτημα της αισθητικής, που βέβαια διαφέρει από άνθρωπο σε άνθρωπο. Όταν ακούσω σε τραγούδι έναν στίχο όπως "πουλάς ναρκωτικά", θα βάλω τα γέλια, συγγνώμη. Κι εκείνη την ώρα θα ψάχνω νέες ρίμες "πουλάς και παγωτά" κτλ.

Μου θυμίζει κάτι αστεία σκετσάκια του Ζουγανέλη, που σκάρωνε τραγουδάκια με "δύσκολες" λέξεις, όπως "συνειδητοποίηση" με λαϊκή μουσική και μας έκανε να γελάμε.

Έτσι αστείο ακούγεται και ένα "πουλάς ναρκωτικά" μέσα σε τραγούδι. Είναι αισθητικό δηλαδή το πρόβλημα που εντοπίζω και όχι νοηματικό.

Τώρα γιατί να κάνεις τον παραλληλισμό με την "αγχωμένη μαλακία"; Είναι άστοχο για πολλούς λόγους. Τότε είχες ένα πρωτοποριακό - από κάθε άποψη - τραγούδι, τώρα ένα μέτριο. Τότε είχες έναν Νταλάρα που τραγουδούσε μεν τα πάντα, τα οποία ήταν (και λόγω ποιότητας) σχεδόν 100% καλοδεχούμενα απ' το κοινό και απόλυτα 100% από τους ακροατές του. Τώρα έχεις σπασμωδικές κινήσεις και τραγούδια όπως το συγκεκριμένο, που δεν απασχολούν απολύτως κανέναν ακροατή (δεν μπαίνουν καν στη διαδικασία να τον βρίσουν, απλά δεν ασχολούνται πια μαζί του όσον αφορά το καλλιτεχνικό μέρος) και παράλληλα διχάζουν ακόμα και το δικό του κοινό!

Τώρα γιατί μου άρεσε εμένα η "αγχωμένη μαλακία" τότε, δεν ξέρω, τι να σου πω. Δέκα χρονών ήμουν, μου αρέσανε και κάτι τέτοια. Και τώρα μου αρέσει επειδή μου άρεσε τότε. Βλέπεις πολλά πράγματα είναι ψυχολογικά.

Και στο φινάλε δεν είναι ανάγκη να αρέσει και σε όλους το καινούργιο τραγούδι. Απ' ό,τι βλέπω η γκάμα των απόψεων είναι μεγάλη. Από "καλό", "μέτριο", ως "χάλια". Εγώ προσωπικά το θεωρώ "αγχωμένη μαλακία". Αν δεν έχεις τραγούδια να πεις, μην τα λες. Δεν είναι ανάγκη να φορτώνεις το ενεργητικό σου στα ύστερα καλλιτεχνικά σου χρόνια με υλικό τόσο κατώτερο των περιστάσεων και του παρελθόντος σου.

Ελπίζω βέβαια, μέσα στο δίσκο να υπάρχουν καλύτερα τραγούδια για να ευχαριστηθούμε όλοι.

Share this post


Link to post
Share on other sites
Αν δεν έχεις τραγούδια να πεις, μην τα λες. Δεν είναι ανάγκη να φορτώνεις το ενεργητικό σου στα ύστερα καλλιτεχνικά σου χρόνια με υλικό τόσο κατώτερο των περιστάσεων και του παρελθόντος σου.

Ελπίζω βέβαια, μέσα στο δίσκο να υπάρχουν καλύτερα τραγούδια για να ευχαριστηθούμε όλοι.

Μα αυτό είναι αυτό που μας στεναχωρεί. Ξέρουμε οτι έχει τραγουδάρες στο συρτάρι του. Είτε σε demo, είτε ολοκληρωμένες ηχογραφήσεις, είτε απλά στα χαρτιά. Γιατί επιλέγει να καταφύγει σε τέτοιου είδους τραγούδια (κατώτερα των περιστάσεων) ενώ έχει κρυμμένους θησαυρούς;;

http://www.facebook....50761325&type=1

Στιγμιότυπα από την ηχογράφηση του τραγουδιού.Ελπίζω να αρέσουν αυτά.

Εξαιρετικές!!!

1 person likes this

Share this post


Link to post
Share on other sites

Όλα είναι υποκειμενικά. Κι επειδή πιανόμαστε από τις λέξεις, να θυμίσω πως εσύ αγάπησες πολύ το καμηνάλια.Και αισθητικά σου άρεσε. Άλλοι δεν το κατάλαβαν ή δεν συμφωνούσαν.

Και κάτι τελευταίο: γενικά δεν είμαι ποτέ αφοριστική. Για τίποτα! Θεωρώ πως είσαι κάπως υπερβολικός για το συγκεκριμένο τραγούδι, Αποστόλη!Δεν συμφωνώ καθόλου με την θέση σου για το ''πουλάς ναρκωτικά'' και την ανάλυσή σου. Καθόλου!

Όσον αφορά στο ''αγχωμένη μαλακία'' πίστεψέ με δεν σοκαρίστηκα καθόλου τότε και θεώρησα κι εγώ πως περιέγραφε -αν μη τι άλλο- μια κατάσταση πολύ κυριολεκτικά! Το έφερα ως παράδειγμα το στίχο αυτό σε σχέση με το ''πουλάς ναρκωτικά'' και τι αντίκτυπο έκανε τότε ή και την όποια σύγκριση.

Κατά τα άλλα διάλογο κάνουμε αλλά όσον αφορά (τουλάχιστον) στους στίχους θεωρΩ πως είναι άδικη η κριτική.

Share this post


Link to post
Share on other sites

Πάντως τώρα που το (ξανα)σκέφτομαι, ας μην τρελαινόμαστε... Δεν είναι η πρώτη φορά που το τραγούδι-promo δεν είναι και το καλύτερο τραγούδι του δίσκου. :rolleyes:

Όλα είναι υποκειμενικά. Κι επειδή πιανόμαστε από τις λέξεις, να θυμίσω πως εσύ αγάπησες πολύ το καμηλάλια.Και αισθητικά σου άρεσε. Άλλοι δεν το κατάλαβαν ή δεν συμφωνούσαν.

Επίτρεψέ μου να πω πως το "Καμηνάλια" έχει έτη φωτός καλύτερη μουσική...

Share this post


Link to post
Share on other sites

Όλα είναι υποκειμενικά. Κι επειδή πιανόμαστε από τις λέξεις, να θυμίσω πως εσύ αγάπησες πολύ το καμηλάλια.Και αισθητικά σου άρεσε. Άλλοι δεν το κατάλαβαν ή δεν συμφωνούσαν.

Προφανώς όλα είναι υποκειμενικά. Και όντως για εμένα τα καμηλάλια είναι τραγουδάρα!

Θεωρώ πως είσαι κάπως υπερβολικός για το συγκεκριμένο τραγούδι, Αποστόλη!Δεν συμφωνώ καθόλου με την θέση σου για το ''πουλάς ναρκωτικά'' και την ανάλυσή σου. Καθόλου!.

Την ανάλυση για το "πουλάς ναρκωτικά" την έκανε ο kapetanios (Θοδωρής) και όχι εγώ. Εμένα προσωπικά δεν μου "κάθησε" άσχημα αυτή η φράση.

Edited by Apostolis

Share this post


Link to post
Share on other sites

Και κατά τη δική μου γνώμη έχει καλύτερη μουσική. Αναφέρθηκα στο στίχο που χρησιμοποιήθηκε.

Ο kapetanios το ανέφερε αλλά επεκτάθηκες κι εσύ με σχετική αναφορά.

Εν πάσει περιπτώσει διάλογο κάνουμε.

Share this post


Link to post
Share on other sites

Σορρυ, αλλά πότε έκανα σχετική αναφορά στο "πουλάς ναρκωτικά";

Share this post


Link to post
Share on other sites

Και κάτι ακόμα από μένα: ο Νίκος Αντύπας για μένα είναι "έτσι κι έτσι" σαν συνθέτης. Κάποια τραγούδια του μού αρέσουν πολύ, κάποια μού είναι ψιλοαδιάφορα, άλλα δεν μου αρέσουν καθόλου. Να θυμίσω πως έχει γράψει π.χ. τα "Η σιωπή", "Γυάλινη καρδιά" (Άμμος ήτανε), "Είσαι η νύχτα με τα αινίγματα", "Ναι θα πω", "Όλα θα 'χανε αλλάξει", "Κι εμείς στα σύννεφα", "Υδρόγειες σφαίρες", "Χαράματα", "Άρωμα"... λέω κάποια που μου αρέσουν. Κάτι τέτοιο λοιπόν είχα στο μυαλό μου, και κάπως έτσι ήλπιζα πως θα είναι σε γενικές γραμμές ο δίσκος. Το πρώτο τραγούδι που ακούμε, απλά με ξάφνιασε αρνητικά, διαψεύδοντας τις προσδοκίες μου. Δεν θα προσθέσω κάτι άλλο προς το παρόν, περιμένω ν' ακούσω ολοκληρωμένο τον δίσκο.

1 person likes this

Share this post


Link to post
Share on other sites

Σορρυ, αλλά πότε έκανα σχετική αναφορά στο "πουλάς ναρκωτικά";

Έχεις απόλυτο δίκιο!Σου ζητώ συγγνώμη!Όλες οι αναφορές στον kapetanio! ;) Τα quote με μπέρδεψαν.

1 person likes this

Share this post


Link to post
Share on other sites

Σιγουρα πάντως θα ειναι κουτο εκ μερους του Γιωργου να μην βγαλει επιτελους καποια στιγμη

τραγουδια που στο περασμα του χρονου παρεμειναν αδισκογραφητα (εδω κατα καιρους

εχουν γινει λιστες που ποιανουν σελιδες ολοκληρες στο forum..)

Με καποιον τροπο να τα εκδοσει ετσι ωστε να μπορεσουμε σ αυτη την ζωη να τα χαρουμε..

Παντως μια και μιλαγατε για τραγουδια (οπως το ομορφο τραγουδι "Καμηναλια" αν δεν κανω λαθος)

πριν κανα 2 εβδομαδες που βγηκε εστω και ανεπισημα απο τον Καροζα το Κavafis project δηλαδη

ειλικρινα οι ερμηνειες του Νταλαρα δεν σαν ενθουσιασαν;;;;Ιδιαιτερα εκεινο το "Φωνες" ειναι ολα τα λεφτα..

Νομιζω οτι αν με το καλο εκδοθει θα ειναι δισκαρα και μαλιστα σε εποχες φτωχες για την μουσικη.

Share this post


Link to post
Share on other sites

Xρύσα, το "Υδρόγειες σφαίρες" είναι απο τα πιο σπουδαία τραγούδια που γράφτηκαν τα τελευταία χρόνια - και μαζί και ο δίσκος "Σαν ηφαίστειο που ξυπνά". :walkman:

Στα του τραγουδιού... μου φάνηκε αδιάφορο... πολύ εύπεπτο για Νταλάρας.

Γενικά, άρχισε να μου την δίνει αυτή η στροφή του σε έναν ήχο πιο ηλεκτρικό - πιο ρυθμικό να το πω; πιο ποπ να το πώ; πιο μπιτάτο; Δεν ξέρω, αλλά τα τελευταία χρόνια, κινείται σε αυτά τα χωράφια - πχ οι δουλειές του Άξιου Λόγου διακατέχονται απο το ίδιο ύφος. Ακούς Κατσούλη ή Αλκαίο και "πλάτες" ηλεκτρικές - πράγμα άκρως εκνευριστικό για εμένα. Μπορεί να είναι επιτυχημένο, αλλά εμένα δεν μου κάνει.

Νομίζω πως αναλώνεται σε ήχο και ύφος τραγουδιών που ανήκει σε άλλους τραγουδιστές. Ο δίσκος "Για αυτό υπάρχουνε οι φίλοι" είχε μετα βίας τα μισά του τραγούδια λαϊκά...Το οτι έχει την δυνατότητα να πει τα πάντα, για εμένα, δεν σημαίνει οτι του πάει να τα λέει κιόλας. Εξαιρέσεις υπάρχουν βέβαια και μάλιστα πολλές - η "Άσφαλτος που τρέχει" είναι ένα εξαιρετικό παράδειγμα...

Πριν γράψω εδώ, άκουγα τους δίσκους "Ο τραγουδιστής" και "Μεθυσμένα τραγούδια" και ασυναίσθητα έκανα συγκρίσεις. Δεν μου αρέσει αυτή η μεταστροφή. Πέρασαν 30 σχεδόν χρόνια απο τον πρώτο και 15 περίπου απο τον δεύτερο δίσκο και διαπιστώνω πως... καμία σχέση!

Θα μου πείτε... αλλάζουν οι καιροί, οι συνήθειες, ο καλλιτέχνης - δεκτό. Όμως, ακούγοντας τον στους προαναφερθέντες δίσκους, ε, δεν μπορώ, δυνασχετώ όταν ακούω "πουλάς ναρκωτικά" και "βρες δανεική αγάπη".

Ο Νταλάρας μπορεί - ακόμη - να πει τα πάντα: από το να κάνει ισοκράτημα μέχρι μπαλάντες Κέλτικες. Το χρώμα του όμως είναι λαϊκό. Η χροιά του είναι λαϊκή. Η φωνή του γίνεται θεόρατη μόνο σε λαϊκά τραγούδια. Αυτά πρέπει να λέει - για εμένα. Γιατί είναι πλέον δυσεύρετοι αυτοί οι τραγουδιστές. Γιατί είναι ο μοναδικός που μπορεί να το υποστηρίξει.

Σαφώς και αποδέχομαι και επιζητώ τις εξάρσεις του, γιατί ξέρω πως λειτουργεί σαν μουσικός - και ο μουσικός θέλει να αδειάζει το μυαλό του, να το καθαρίζει, να το αναπλάθει για να ξαναπέσει με πιο πολλή όρεξη στη μελέτη. Κάπου όμως βάζω ένα στοπ.

Θεωρώ πως δεν θα έχουμε κάποια αντικειμενική έκπληξη απο τον δίσκο. Θα υπάρξουν κάποιες υποκειμενικές βέβαια διακρίσεις τραγουδιών, αλλά ώς εκεί. Όταν αυτό το τραγούδι παίρνει τον ρόλο της ουβερτούρας, ε, τι να περιμένω για την συνέχεια;

Για να μην παρεξηγηθώ... το τραγούδι είναι καλό, αλλά όχι καλό για Νταλάρα. Θα προτιμούσα να πειραματιστεί και να ρισκάρει να εκδόσει τα δικά του τραγούδια.

Υ.γ. δεν μου λέει κάτι ο στίχος του Μ. Ελευθερίου - και δεν κατανοώ γιατί να αποτελεί εχέγγυο για την ποιότητα του τραγουδιού.. όταν δίνει στίχο στην Πέγκυ Ζήνα, ε, οκ, άστο.

Μέχρι να βγεί ολόκληρος ο δίσκος, πηγαίνετε λίγο πίσω... στην "Άσφαλτο"¨, στο "Καλώς τους", τα "Κατα Μάρκον"...

7 people like this

Share this post


Link to post
Share on other sites

Σορρυ, αλλά πότε έκανα σχετική αναφορά στο "πουλάς ναρκωτικά";

Έχεις απόλυτο δίκιο!Σου ζητώ συγγνώμη!Όλες οι αναφορές στον kapetanio! ;) Τα quote με μπέρδεψαν.

Αυτά είναι λόγια του Αποστόλη, αυτός τα έβαλε στο στόμα μου! εγώ τίποτα δεν είπα ντάξει; :razz:

1 person likes this

Share this post


Link to post
Share on other sites

Δεν καταλαβαίνω,το σκεπτικό για το "πουλάς ναρκωτικά"...δίχως να συγκρίνω εννοείται τα τραγούδια,στιχουργικά το "Ανεμολόγιο",είχε σκληρή γλώσσα και νοήματα...και 20 σχεδόν χρόνια μετά,η δεικτικότητα αποκαλυπτικών φράσεων,που δε μασούν τα λόγια τους,είναι χρησιμότατη και επιβεβλημένη στην εποχή μας...καλύτερη μουσική να είχε,θα'ταν πολύ διαφορετικό το αποτέλεσμα και η ερμηνεία βεβαίως....

1 person likes this

Share this post


Link to post
Share on other sites

Σορρυ, αλλά πότε έκανα σχετική αναφορά στο "πουλάς ναρκωτικά";

Έχεις απόλυτο δίκιο!Σου ζητώ συγγνώμη!Όλες οι αναφορές στον kapetanio! ;) Τα quote με μπέρδεψαν.

Αυτά είναι λόγια του Αποστόλη, αυτός τα έβαλε στο στόμα μου! εγώ τίποτα δεν είπα ντάξει; :razz:

Θα με τρελάνεις! :what:;)

1 person likes this

Share this post


Link to post
Share on other sites

Σορρυ, αλλά πότε έκανα σχετική αναφορά στο "πουλάς ναρκωτικά";

Εσύ ρε δεν έγραφες πριν από λίγο "πουλάς αμυγδαλωτά" ;;;

Δεν καταλαβαίνω,το σκεπτικό για το "πουλάς ναρκωτικά"...δίχως να συγκρίνω εννοείται τα τραγούδια,στιχουργικά το "Ανεμολόγιο",είχε σκληρή γλώσσα και νοήματα...και 20 σχεδόν χρόνια μετά,η δεικτικότητα αποκαλυπτικών φράσεων,που δε μασούν τα λόγια τους,είναι χρησιμότατη και επιβεβλημένη στην εποχή μας...καλύτερη μουσική να είχε,θα'ταν πολύ διαφορετικό το αποτέλεσμα και η ερμηνεία βεβαίως....

Μη στέκεσαι μόνο στη συγκεκριμένη ατάκα. Έχουμε ένα σύνολο - πάντα κατά τη γνώμη μου, αλλά όπως βλέπω και πολλών άλλων - μετριοτήτων που έχουν ως αποτέλεσμα ένα μέτριο τραγούδι. Αφού φέρνεις ως παράδειγμα το "Ανεμολόγιο", αναρωτήσου γιατί ενθουσίασε τότε όλους μας και τι λέγαμε τότε όταν το πρωτοακούγαμε. Καταπληκτική και πρωτότυπη μουσική, τέλειος στίχος (δε χρειάζεται να βάζουμε κάτω ατάκες, στο σύνολο ο στίχος ήταν μία αλήθεια και πολύ ωραία διατυπωμένη, γι' αυτό είχε και απήχηση), απίστευτη ερμηνεία. Τρία πράματα δηλαδή: Μουσική-στίχος-ερμηνεία, όλα στο τέλειο.

Τώρα έχεις μια μουσική μετριότατη και φλατ που δε βοηθάει κιόλας καθόλου τον τραγουδιστή να κάνει και μια ερμηνεία της προκοπής. Όλα φλατ. Ο στίχος δεν αρέσει όπως βλέπεις. Δεν είναι ανάγκη να το ψειρίζουμε. Δεν αρέσει. Το ανεμολόγιο άρεσε. Και μας άρεσε όχι γιατί το έγραψε ο Τριπολίτης. Δεν αντιμετωπίσαμε ως εγγύηση το όνομά του. Απλά άρεσε. Τώρα δεν αρέσει. Δεν πα να το έγραψε ο Ελευθερίου; τι να κάνουμε τώρα. Το "πουλάς ναρκωτικά", ε, τι να κάνουμε ακούγεται αστείο. Προσπάθησε να σιγοτραγουδήσεις το τραγούδι και όταν φτάσεις και σε αυτήν την ατάκα πες μου πως νιώθεις.

Ξαναλέω. Όταν πρωτοάκουγα το Ανεμολόγιο – και το οποιοδήποτε ωραίο τραγούδι – και μου άρεσε, δε μου άρεσε επειδή το έγραψε ο Τριπολίτης. Απλά μου άρεσε, έβρισκα ωραίο το στίχο. Και αφού μου άρεσε, έπαιρνε και πόντους ο κάθε Τριπολίτης που το ‘γραφε. Αντιστοίχως τώρα δεν επηρεάζει την άποψη μου για το στίχο εκ των προτέρων το όνομα του δημιουργού. Το τραγούδι δε μου αρέσει και εξήγησα γιατί. Τώρα όμως έρχεται το όνομα του δημιουργού και χρεώνεται άλλο ένα τραγούδι που δε μου αρέσει. Και παράλληλα προσπαθώ να εξηγήσω το γιατί ένας δημιουργός σαν τον Ελευθερίου γράφει πλέον τραγούδια που δε μου αρέσουν, γιατί δίνει τραγούδια σε Μαζωνάκη, γιατί κάνει χαβαλέ με Ψινάκη κτλ.

Είναι δικαίωμά του να τα κάνει όλα αυτά. Εμένα συνεχίζουν και μ’ αρέσουν τα τραγούδια που και παλιά μου άρεσαν και αν παρουσιάσει τραγούδια που επίσης θα μου αρέσουν, δε θα ντραπώ να το πω. Το συγκεκριμένο το βρίσκω όμως κακό και επίσης θα το πω, δε θα το υπερασπιστώ με το ζόρι επειδή το λέει ο Νταλάρας. Αντιθέτως του χρεώνω κι εκείνου μεγάλο μερίδιο ευθύνης, γιατί τραγουδάει ό,τι να ‘ναι τα τελευταία χρόνια.

Διότι εδώ διαφέρει ο τραγουδιστής από τον στιχουργό. Από τον στιχουργό κρατάς τα καλά. Τα κακά δεν τα θυμάσαι. Η φωνή όμως του τραγουδιστή είναι αυτή μέσω της οποίας φτάνουν στα αυτιά σου όλες οι ελαφρότητες που θα γράψει κανείς. Με αποτέλεσμα να βρίζεις πάντα τον τραγουδιστή για τις βλακείες που ακούς.

Share this post


Link to post
Share on other sites

Εγώ πάντως για τα αμυγδαλωτά θα συμφωνήσω πλήρως!!

Και γιατί να το κρύψωμεν άλλωστε....!

Βρε ποιός το είχε πει,ποιός το είχε πει....

ονόματα δε λέμε...

Share this post


Link to post
Share on other sites

Καταρχας θα ηθελα να πω οτι δεν ειναι δυνατο να συμφωνουν ολοι με ολους. ουτε καν οι θαυμαστες ενος συγκεκριμενου καλλιτεχνη. Η μουσικη υπαρχει για να ενωνει τους ανθρωπους αλλα δεν ειναι τυχαιο που υπαρχουν τοσα ειδη μουσικης, ηχων, στιχων κλπ. Αναλογα με την προσωπικοτητα του καθενος τις ευαισθησιες την μορφωση τις εμπειριες εκφραζομαστε διαφορετικα. Ειμαι απο αυτους που πιστευουν οτι δεν υπαρχει αντικειμενικοτητα στην τεχνη.

Οσον αφορα την δικη μου αποψη. Θεωρω για τα γουστα μου οτι ειναι μετριο προς το αδιαφορο τραγουδι. Αλλα δεν εντυπωσιαζομαι γιατι την τελευταια δεκαετια παραπολλα που εβγαλε ο αγαπημενος μας περασαν και δεν με ακουμπησαν.Μου αρεσαν οι στιχοι ,εχουν μια δυναμικη, και δεν θεωρω οτι ειναι αστειοι ουτε σε καμια περιπτωση οτι ειναι ενα καλοκαιρινο τραγουδακι. Αυτο που μου κλωτσαει ειναι η μουσικη. Πολυ μοντερνος ηχος για την φωνη του γιωργου μας. δεν πιστευω οτι μπορει και πρεπει να τραγουδαει τα παντα. δεν το χρειαζεται κιολας. Η διχως ορια εκφραστικα φωνη του νομιζω οτι μενει ανεκμεταλλευτη τα τελευταια χρονια. Θελουμε κατι δυνατο!! και εκει τρελαινομαστε ολοι!! Κατι που να ξεσηκωνει συνειδηση, σωμα, πνευμα, ψυχη !! Και αυτο το τραγουδι δυστυχως δεν τα καταφερνει. τραγουδια τετοιου τυπου "με το ενα ποδι στα αστρα" "το προαισθημα" ενω γινονται εμπορικες επιτυχιες δεν εχουν τα αναμενομενα αποτελεσματα σε απαιτητητικους ακροατες. Τυχαιο? δεν νομιζω.

Αλλα απο την αλλη σκεφτομαι. Μηπως χρειαζεται την εμπορικη επιτυχια?¨μετα απο ολα αυτα που συνεβησαν (τα οποια εγω προσωπικα θεωρω τεραστιο σταθμο στην καριερα του) δεν ξερουμε πως το αντιμετωπισε. Ας μην ξεχναμε πως οι καλλιτεχνες ειναι εκ φυσεως οντα ανασφαλη και η απηχηση της τεχνης τους στον κοσμο παιζει ρολο ακρως ουσιαστικο.

Εγω θα ηθελα παρα πολυ τα γεγονοτα αυτα να αποτελουσαν εναυσμα και πεισμα για στροφη σε αλλου τυπου μουσικη. Και οχι μονο οσον αφορα τα τραγουδια αλλα και τους χωρους ακροασεων τη γενικοτερη σταση του απεναντι στην τρελα που ζουμε. Προσωπικα δεν θελω αλλες εμπορικες επιτυχιες . Λιγοι και καλοι γινεται?

Ακουω και ξανακουω τραγουδια δεκαετιας 90. Και συνεπαιρνομαι. και ελπιζω. Για κατι καλυτερο. Δεν απογοητευομαι ομως. Για να βγαλει το συγκεκριμενο τραγουδι θα ειχε λογο. Τους συμβιβασμους μονο δεν αντεχω. Αυτους και μονο.

Επειδη αναφερθηκε κατι για Πρωτοψαλτη, το τελευταιο της cd το βρισκω εξαιρετικο.

1 person likes this

Share this post


Link to post
Share on other sites

Είναι πάντα ευχάριστο να ακολουθώ μια ανοιχτή και μορφωμένη συζήτηση όπως αυτή. Και εγώ επίσης ανήκω στην ομάδα που αισθάνεται ότι το τραγούδι δεν "ταιριάζει" στον Νταλάρα. Η ερώτησή μου είναι η εξής: γιατί είναι απαραίτητο να βγάλει ένα καινούριο τραγούδι όταν υπάρχουν τόσα διαμάντια εκεί έξω που δεν έχουν κυκλοφορήσει όπως είναι το "Δεν κλαίω" "Στο Πέραμα" και μπορώ να πω και άλλα τόσα. Ο χρόνος κυλάει και θα πρέπει να συμπεριλάβετε αυτά τα τραγούδια για να κρατήσουν στις αναμνήσεις μας.

Θανάση πού είσαι;;;;;;

8 people like this

Share this post


Link to post
Share on other sites

Η ερώτησή μου είναι η εξής: γιατί είναι απαραίτητο να βγάλει ένα καινούριο τραγούδι όταν υπάρχουν τόσα διαμάντια εκεί έξω που δεν έχουν κυκλοφορήσει όπως είναι το "Δεν κλαίω" "Στο Πέραμα" και μπορώ να πω και άλλα τόσα. Ο χρόνος κυλάει και θα πρέπει να συμπεριλάβετε αυτά τα τραγούδια για να κρατήσουν στις αναμνήσεις μας.

...ή όπως είναι αυτό:

...σωστά, Alona? ;)

10 people like this

Share this post


Link to post
Share on other sites
Guest
You are commenting as a guest. If you have an account, please sign in.
Reply to this topic...

×   You have pasted content with formatting.   Remove formatting

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

Loading...