346 posts in this topic

:)

Το αριστερό προφίλ, παιδί μου!!!

Κι εγώ από δεξιά έβγαλα χθες... Απόψε λέω να αλλάξω πλευρά... ;)

Share this post


Link to post
Share on other sites

Ξεκινάω με την παραδοχή ότι δεν μπορώ να είμαι αξιόπιστα αντικειμενικός όταν σχολιάζω ένα live, γιατί κάθε φορά που τον βλέπω ζωντανά (ειδικά χθες από το...μισό μέτρο), αποκτά στα μάτια μου την ίδια μυθική διάσταση, όπως όταν τον πρωτοάκουσα, το μακρινό 1982, να μπαίνει ορμητικός στη σκηνή του θεάτρου Super Star με το "Θέλω να τα πω". Πάντως το χθεσινό πρόγραμμα πρέπει να ικανοποίησε και τους πιο δύσκολους. Ξεχωριστός χώρος, καινούριο υλικό, άψογες εκτελέσεις, ζεστή ατμόσφαιρα. Τα τραγούδια του Αντύπα είχαν ήδη αρχίσει να ανατρέπουν το αρχικό μου μούδιασμα, παιγμένα όμως ζωντανά κυριολεκτικά τα απόλαυσα! Το γεγονός ότι έχουμε να κάνουμε με μια δουλειά ενός μόνο συνθέτη, μια ολοκληρωμένη ενότητα τραγουδιών με κοινό ύφος και άλλον ήχο, με ικανοποιεί περισσότερο και από αυτά τα τραγούδια. Μου άρεσε ακόμα η εμφανής διάθεση του να τα υποστηρίξει αληθινά, τόσο αυτά όσο και όλα τα αδικοχαμένα σκόρπια σε δισκογραφικές συμμετοχές των τελευταίων ετών. Φωνητικά σε καλή φόρμα (η εκτέλεση του Χαροκόπου μάλλον η καλύτερη που έχω ακούσει ποτέ), με τα ίδια μικρά αλλά καθόλου ενοχλητικά σημάδια του χρόνου, που διακρίνονται εδώ και 4-5 χρόνια. Μου άρεσαν και οι επανεκτελέσεις, απλά γιατί στο δικό μου μη ειδικό αυτί ακούγεται ωραίο όποιο πείραγμα κάνει ένα παλιό τραγούδι να μοιάζει σαν πρώτη εκτέλεση. Θα ήθελα κι εγώ περισσότερα τραγούδια, αυτό όμως μου συμβαίνει πάντα. Είναι αλήθεια ότι στο κλίμα μπουάτ που είχε διαμορφωθεί, θα ταίριαζαν λίγα ακόμη, μου πέρασαν από το μυαλό το Πέραμα και το Δε φταίω, όμως τα έχουμε ξαναπεί, ο κατάλογος είναι πολύ μακρύς για να ικανοποιηθεί κάθε απαίτηση. Αυτό που χάρηκα πραγματικά είναι η αληθινή διάθεση για νέα αρχή. Πίσω από τη σκηνή είδα έναν άλλο Νταλάρα, που για 30 χρόνια εγώ δεν γνώρισα, να περνάει ανάμεσα από τον κόσμο, να πιάνει κουβέντα, να κάνει πλάκα, έναν Γιώργο που δεν εξαφανίζεται πριν παίξει η τελευταία νότα και ανοίξουν τα φώτα αλλά μένει εκεί, ανακατεύεται με το κοινό, υπογράφει δισκάκια, φωτογραφίζεται, προκαλεί κυκλοφοριακό κομφούζιο έξω από το μαγαζί και δεν λέει να φύγει!!! Έζησα για ένα βράδυ τον Νταλάρα που μου περιέγραφαν φίλοι μεγαλύτεροι από μένα, του Θεμελίου και της Διαγωνίου! Αυτόν τον Νταλάρα θέλω την επόμενη δεκαετία! Μακριά από πολλά φώτα, χωρίς θόρυβο αλλά με ουσιαστική καλλιτεχνική και ανθρώπινη επαφή με τον στενό πυρήνα του κοινού του. Χορτάσαμε γεμάτα γήπεδα, προβολείς, αφίσες, διαφήμιση, μοιραστήκαμε τους ίδιους χώρους με ανθρώπους που φώναζαν "τη φαντασίααααα" από την αρχή μέχρι το τέλος της παράστασης, ζήσαμε τη δόξα αλλά και την επιχείρηση αποκαθήλωσης, νομίζω πως φτάνει. Αυτό που θέλω είναι τέτοιοι μικροί χώροι, σκόρπια διήμερα και γύρω μου πρόσωπα χαμογελαστά, που σιγοτραγουδούν όλα τα τραγούδια και ενθουσιάζονται με το Μια στιγμή για πάντα....

Με άλλα λόγια, μην καθυστερείτε, τρέξτε Gazarte και καλή ακρόαση!!!!!

Ωραίος! :thumbup2:

1 person likes this

Share this post


Link to post
Share on other sites

Κι εγώ ενθουσιάστηκα με τον Γιώργο χθές.

Τα τραγούδια του καινούργιου δίσκου σαφώς και απογειώνονται με τον μάστορα του live στην Ελλάδα.

Οι διασκευές κάποιες μου φάνηκαν ενδιαφέρουσες κάποιες όχι.Το ''Κάπου νυχτώνει'' μου άρεσε πολύ!

Ευχάριστες οι στιγμές με: τις συναντήσεις μας,ο συνωστισμός στο δρόμο για το καμαρίνι,η πολιορκία για ένα άγγιγμα ένα μπράβο και η επίθεση αγάπης στην έξοδο...

Το τράκ της αρχής με συγκλόνισε,δείχνουν έναν άνθρωπο με συναίσθημα παρά τον μισό αιώνα καταξίωσης πάνω στη σκηνή.

Μπράβο του και Μπράβο μας!!

6 people like this

Share this post


Link to post
Share on other sites

Ευχαριστώ όλους σας - κυρίως γιατί οι εντυπώσεις και τα κείμενα σας ξαναζωντανεύουν τις αναμνήσεις του διημέρου της Θεσσαλονίκης...

Καλά να περάσετε απόψε!!!

Share this post


Link to post
Share on other sites

02.34 και ακόμα ούτε ένα report? :walkman: :walkman: Η Θεσσαλονίκη σας έφαγε λάχανο!! :D:laugh: :laugh:

4 people like this

Share this post


Link to post
Share on other sites

Ας ζούσε κι η Θεσσαλονίκη αυτό που ζήσαμε εμείς απόψε και θα σου έλεγα εγώ... :walkman: :walkman: :walkman: :walkman:

Θα τα γράψω λίγο ανακατεμένα - δεν έχω καθαρό μυαλό! Οι υπόλοιποι θα δώσουν τις απαραίτητες λεπτομέρειες αργότερα!

Ένα απίθανος Νταλάρας απόψε! Το κοινό έπαιξε βέβαια καθοριστικό ρόλο, ήταν πολύ θερμό, συμμετείχε ενεργά από την αρχή κι αυτό ζέστανε την ατμόσφαιρα και το θείο ο οποίος μας χάρισε ένα απίστευτο Παραπονεμένα λόγια - χρόνια είχε να το πει με τέτοια κορώνα! Είπε επίσης απροβάριστα τα:

Οι ελεύθεροι κι ωραίοι

Παίξε Χρήστο το μπουζούκι

Άλλα μου λεν τα μάτια σου

Μες στον τεκέ της Μαριγώς

Και τελείωσε με το Μοιρολόι μέσα σε μια απίστευτη ατμόσφαιρα....

Εκπληκτικός απόψε! Πραγματικά απόλαυσα τη βραδιά! Μακάρι να συνεχίσουν έτσι αυτές οι εμφανίσεις!

7 people like this

Share this post


Link to post
Share on other sites

Μία ακόμη εκπληκτική βραδιά!!!Είπε τον τεκέ της Μαριγώς, Παραπονεμένα λόγια, Ελεύθεροι κι ωραίοι(ήταν κι ο Μ.Ελευθερίου σήμερα όπως κι ο Ν.Μωραίτης στο κοινό).Έκλεισε με το Μοιρολόι. Υπέροχο κοινό, υπέροχος Νταλάρας σε έναν χώρο που θυμίζει μπουάτ.

4 people like this

Share this post


Link to post
Share on other sites

Με προκαλείς Αγγελε και δε θα γράψω τίποτα! Ή θα τα γράψω απλώς αλαμπουρνέζικα όπως χθες... :razz:

Λοιπόν, το πρόγραμμα ήταν λίγο αλλαγμένο.

Πρώτα απ' όλα, είπε τα "Σπίτια". Δηλαδή είπε όλο το δίσκο! Τα τραγούδια χωρίστηκαν στο α' και β' μέρος, στο β' είπε τα "σπίτια", το "απόψε" (μοναδικό φινάλε!) και το "εισιτήριο", τα υπόλοιπα τα είπε στο α' μέρος.

Δυστυχώς, δεν είπε το "Μια στιγμή για πάντα"! Κι αν υποψιαστώ ότι, θεωρητικά μιλώντας, τα "σπίτια" παίχτηκαν αντί γι' αυτό, τότε προτιμώ το "μια στιγμή για πάντα"...

Μετά το "Πεπρωμένο" μας έπαιξε το "οι ελεύθεροι κι ωραίοι" και μετά τα "παραπονεμένα λόγια". Έπαιξε ρόλο η παρουσία του Ελευθερίου...

Στο σημείο με τα λαϊκά ακούσαμε: Εφτά νομά, Άνοιξε άνοιξε, Παίξε Χρήστο το μπουζούκι, Άλλα μου λεν τα μάτια σου, Μες στον τεκέ της Μαριγώς (το αφιέρωσε στην Μπάμπαλη!) και το Χαράματα η ώρα τρεις. Έχω την αίσθηση ότι ξεχνάω κάτι... θα με βοηθήσουν και τα υπόλοιπα παιδιά.

Η έκπληξη ήρθε στο τέλος, τραγούδι παιγμένο κι άλλη φορά βέβαια, αλλά ήταν ένα υπέροχο κλείσιμο: το Μοιρολόι. Μου άρεσε αυτό το τέλος, ακριβώς επειδή είναι κάτι εντελώς διαφορετικό από τα latin ή τα λαϊκά που έχει παίξει ακριβώς πιο πριν και δεν είναι και κάτι καινούργιο που συνήθως "ξενερώνει" τον κόσμο. Ένα τέλος γεμάτη συγκίνηση...για εμάς, αλλά και για τον ίδιο.

Ο κόσμος ήταν πολύ καλός και ίσως έπρεπε να μας χαρίσει ακόμη πιο εντυπωσιακά "νταλαρικά" κόλπα. Παρόλα αυτά, ήταν ένας ακόμη υπέροχος Νταλάρας! "Τα λεμε σε λίγες ημέρες" λοιπόν, όπως είπε χαρακτηριστικά και ο ίδιος στο τέλος... :rolleyes:

7 people like this

Share this post


Link to post
Share on other sites

Και τα Σπίτια

Share this post


Link to post
Share on other sites

Μάρω ακόμα δεν έμαθες............ το αριστερό προφίλ παιδί μου ..... που θα λεγε και η Ελίνα ....!!!!! :naughty:

:)

Το αριστερό προφίλ, παιδί μου!!!

Για τη Vivian και την EKOSTEL...

8215953942_256602e9b6_b.jpg

Προς το παρόν, μόνο 4 φωτογραφίες έχω ανεβάσει...

http://www.flickr.com/photos/53753699@N07/sets/72157632081806445/

8 people like this

Share this post


Link to post
Share on other sites

Ευχαριστούμε παιδιά για τις εντυπώσεις και τις φωτογραφίες!

Ρε τι ομορφιά που είναι αυτή η Μπάμπαλη!

Share this post


Link to post
Share on other sites

Σας ευχαριστούμε όλους πάρα πολύ για τα νέα, τις εντυπώσεις και τις φωτογραφίες! Χαιρόμαστε πολύ που περάσατε τόσο ωραία και ακόμη περισσότερο για τα πολλά επιπλέον τραγούδια που ακούστηκαν!

Και στις επόμενες βραδιές ακόμη καλύτερα και περισσότερα!!!

Και εγώ πάντως προτιμώ το Μια στιγμή για πάντα από Τα σπίτια!

3 people like this

Share this post


Link to post
Share on other sites

Ευχαριστούμε, Alona και Μάρω για τα ντοκουμέντα της χτεσινής επίσης υπέροχης βραδιάς! Του πάει πολύ το Gazarte σαν χώρος. Ο κόσμος αποθεωτικός, δείχνει την αγάπη του κι εκείνος -κυριολεκτικά- τη "ρουφάει" αυτή την αγάπη. Η Μπάμπαλη στέκεται πολύ ωραία δίπλα του. Πολύ γλυκό πλάσμα! Μία ατάκα από εχτές. Έρχεται στη σκηνή η Ανδριάννα και λέει "με φοβούνται να είναι δίπλα μου όταν βλέπουν κόσμο" κάπως έτσι, σαρκάζοντας και ξορκίζοντας τον περασμένο Μάρτη. Τώρα ζει τον ευλογημένο Νοέμβρη! Υ.Γ Αφού χρόνια το λέω: αριστερό προφίλ!!

6 people like this

Share this post


Link to post
Share on other sites

Αν υπήρχε ένας τρόπος κάθε βράδυ να παίζει και να ήμασταν εκεί, πολλά προβλήματα θα είχαν λυθεί με τέτοια ψυχοθεραπεία .....!!!!!!!!

8 people like this

Share this post


Link to post
Share on other sites

Πολλές ευχαριστίες για τις φωτογραφίες και τις εντυπώσεις.

Αυτό που παρατήρησα είναι οτι ο κόσμος κάθεται και εκατέρωθεν την ορχήστρας, ακόμη και ελαφρώς πίσω - ή κάνω λάθος;

Share this post


Link to post
Share on other sites

Αυτά είναι!!! ΜΠΡΑΒΟ ALONA!!!! Ευχαριστώ!!!!!!!!!!

Στο "Απόψε" την 1η μέρα έκανε το φινάλε πριν τη μουσική γέφυρα. Ήταν νομίζω καλύτερη εκτέλεση, στις λεπτομέρειες βέβαια κρίνεται η διαφορά. Παραθέτω και βίντεο, αν και δεν ακούγεται τόσο καλά...

Και η ψυχοθεραπεία συνεχίζεται...

8 people like this

Share this post


Link to post
Share on other sites

Καλησπέρα.Το χθεσινό ήταν ΚΑΘΑΡΣΗ ΓΙΑ ΤΟ ΜΥΑΛΟ, ΤΗ ΨΥΧΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ.ΤΙΠΟΤΑ ΛΙΓΟΤΕΡΟ ΑΠΟ ΑΥΤΟ.

3 people like this

Share this post


Link to post
Share on other sites

Ψυχοθεραπείας συνέχεια...

(Όμορφη πόλη, Το πεπρωμένο, Οι ελεύθεροι κι ωραίοι, Παραπονεμένα λόγια)

ΥΓ: Κάτι φλας που αστράφτουν στο Πεπρωμένο είναι δικα μου... Μες στο μπούγιο και το κέφι του τραγουδιού είπα να επωφεληθώ κι εγώ! :razz:

9 people like this

Share this post


Link to post
Share on other sites

δείτε τον Χρήστος Ζέρβας 0:20" - 0:53"

7 people like this

Share this post


Link to post
Share on other sites

Η χθεσινή βραδιά ήταν κάτι παραπάνω από μαγική.Όσες ενστάσεις και αντιρρήσεις να έχω για τα νέα τραγούδια τίποτα δεν μπορεί να αφαιρέσει το μεγαλείο του Νταλάρα.Οι ερμηνείες του υποδειγματικές.Η θερμή υποδοχή που του επιφύλαξε το κοινό τον έκανε να απογειωθεί και να απογειώσει και εμάς χθες.Όλες οι ερμηνείες ήταν μία προς μία.Η παρουσία του Ελευθερίου μας χάρισε μια κορώνα στα Παραπονεμένα λόγια μας σαν κι αυτές του '90.Το κοινό όμως ήταν αυτό που επέβαλε με την παρουσία και διαρκή στήριξή του τα ρεμπέτικα που ακούστηκαν χθες με αποκορύφωμα το "Μες στον τεκέ της Μαριγώς" (για το οποίο η Μπάμπαλη-και δικαιολογημένα-πήγε να πάθει εγκεφαλικό όταν της αποκάλυψε το ποιο τραγούδι θα της αφιερώσει). Και η μαγική βραδιά έκλεισε με τον πιο απρόσμενο και ατμοσφαιρικό τρόπο που είχαμε φανταστεί.Μετά από επίμονη απαίτηση του κοινού και μόνος του μαζί με τον Ζέρβα να ερμηνεύει το Μοιρολόι σε μια συγκινησιακή φόρτιση που καθήλωσε το κοινό. Αποχώρησε ζητώντας μας συγγνώμη...

5 people like this

Share this post


Link to post
Share on other sites

Σε μία στιγμή μίλησε για τον Καζαντζίδη και την αξία του. Όποιος το έχει ας το ανεβάσει για κάποιους που είναι αδαείς όσον αφορά στην αγάπη του Νταλάρα προς έναν από τους δασκάλους του. Κι αν δεν μπορούν να αντιληφθούν το μεγαλείο του Νταλάρα τουλάχιστον ας τον αφήσουν να συνεχίσει να υμνεί τον δάσκαλό του. Γιατί το ήθος είτε το έχεις είτε δεν το έχεις. Κι ο Νταλάρας αποδεικνύει συνεχώς πώς το έχει. Ευχαριστώ πολύ για τα βιντεάκια!

7 people like this

Share this post


Link to post
Share on other sites
Guest
You are commenting as a guest. If you have an account, please sign in.
Reply to this topic...

×   You have pasted content with formatting.   Remove formatting

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

Loading...