Apostolis

Η Ποίηση Στη Μουσική Του Μίκη Θεοδωράκη - 18 & 19/3/2014

91 posts in this topic

Ήταν μια υπέροχη συναυλία που τα είχε ΌΛΑ!!! Θέλω να γράψω πολλά, αλλά πρέπει να συνέλθω πρώτα.

Ήταν μαγεία...  :music:  :music: Ανασηκώθηκε η ψυχή μας με τα υπέροχα τραγούδια του Μίκη! Γέμισαμε μουσική και μελωδίες!! 

Edited by Apostolis
6 people like this

Share this post


Link to post
Share on other sites

Εξαιρετική βραδιά από έναν μεγάλο καλλιτέχνη που ξέρει να "δημιουργεί" μαγικές μουσικές βραδιές. Οι επιλογές των τραγουδιών ήταν εξαιρετικές. Πέτυχε έναν συνδυασμό γνωστών και αγνώστων τραγουδιών του Μίκη Θεοδωράκη με έναν τέτοιο τρόπο που και να "γνωρίζει" στο κοινό κρυμμένες πτυχές του Μίκη και να μην κουράζει (με εξαίρεση ίσως λίγο κάποια στιγμή στο δεύτερο μέρος, κυρίως λόγω της μεγάλης διάρκειας). Πολύ ωραία, πλούσια και δυναμική ορχήστρα-με κάποια λίγα λαθάκια στο δεύτερο μέρος (λογικά σήμερα θα είναι καλύτερα).

Ο Νταλάρας φωνητικά ήταν άψογος. Χειρίστηκε με αξεπέραστο τρόπο τη φωνή του στο "Μαουτχάουζεν". Δεν το περίμεναμε-νομίζω- να το πει ο ίδιος όταν το είδαμε στο πρόγραμμα. Ήταν εκπληκτικός. Έβγαλε ακόμα και Canto General (δεν περίμενα ότι θα το άκουγα ποτέ live από τον Νταλάρα). Επίσης ξεχώρισε η ερμηνεία στο "Βραδιάζει" , "Από το παράθυρό σου", στο κομμάτι από το Romanero Gitano και σε όλο το "Άξιον Εστί" που του πάει και το παίζει στα δάχτυλα. Γενικά ήταν σε εξαιρετική φόρμα. Πολύ καλοί και οι δυο άλλοι τραγουδιστές. Ο Πασχαλίδης έχει μια πολύ ωραία δυνατή φωνή που της πάει ο Θεοδωράκης ενώ και η Ζουγανέλη ήταν πολύ καλή σε απαιτητικά κομμάτια.

Ιδιαίτερη επίσης στιγμή ήταν στο "Κράτησα τη ζωή μου" με τον Σεφέρη να απαγγέλλει στην αρχή. Το είπε "ολοκληρωμένο" με την -πολύ καλή επίσης-χορωδία και όχι μόνο το τμήμα που λέει ο Μπιθικώτσης. Χάρηκα πολύ που είπε και τους "Μοιραίους" (που μαζί με το Σαββατόβραδο και το Μέρα Μαγιού είναι ίσως τα πιο αγαπημένα μου τραγούδια του Θεοδωράκη). Γενικά ήταν μια από τις πιο ωραίες θεοδωρακικές βραδιές πυο ξέφυγε πάρα πολύ από τις καθιερωμένα αφιερώματα.

Να είναι πάντα καλά και να συνεχίζει να μας ταξιδεύει.

 

Υ.Γ. Για τα τραγούδια του Θεοδωράκη δε νομίζω ότι μπορεί κανείς να σχολιάσει κάτι.Μόνο ότι είμαστε τυχεροί που δημιούργησε στην Ελλάδα και μας έδωσε την ευκαιρία να γνωρίσουμε την ελληνική ποίηση.  

10 people like this

Share this post


Link to post
Share on other sites

Ευχαριστούμε, Νεφέλη και Alona για τις εντυπώσεις και τις φωτογραφίες!

Share this post


Link to post
Share on other sites

Πίσω στο γραφείο με μιάμιση ώρα ύπνο  :wacko: , αλλά τόσο χαρούμενη που ήμουν εκεί χθες.   :dance:

 

Πραγματικά πολύ ωραία συναυλία. Ο Νταλάρας σε πολλά κέφια, οι ερμηνείες του δυνατές και υπέροχες. Η Ζουγανέλη εξαιρετική, μου αρέσει πάρα πολύ η φωνή της, και του Πασχαλίδη πιστεύω του πήγαιναν τα τραγούδια που είπε. 

 

Πολλά τα αγαπημένα τραγούδια που ακούσαμε, έλεγα κάθε τόσο από μέσα μου "Μα τι έχει γράψει αυτός ο άνθρωπος! "

Θα ξεχωρίσω το Μαντχάουζεν, ένα τραγούδι που με συγκινούσε πάντα και ήθελα κάποια στιγμή να το ακούσω από τον Νταλάρα (η Φαραντούρη δεν είναι και το καλύτερο μου) , καθώς και το αγαπημένο μου America insurrecta. 

 

Πραγματικά απόλαυσα την ησυχία του Μεγάρου χθες, την ήθελα σε αυτά τα τραγούδια!! 

 

Μεγάλη ευλογία ο Μίκης για τη χώρα μας, θα ήταν πολύ φτωχή η ελληνική μουσική χωρίς τις μελωδίες του. 

 

Να περάσετε καλά όσοι πάτε και σήμερα! 

6 people like this

Share this post


Link to post
Share on other sites
ένα πράγμα που μου άρεσε πάρα πολύ, εκτός από αυτό που αναφέρθηκε εδώ, ήταν να δούμε το Μέγαρο γεμάτο κάμερες :)

CD + DVD σε λιγο ??
4 people like this

Share this post


Link to post
Share on other sites

Δεν τα ξέρω τα τεχνικά αν αυτές είναι που χρησιμοποιούν για τέτοιες λήψεις αλλά θα ήταν πραγματικά κρίμα να μην μείνουν αυτές οι βραδιές καταγεγραμμένες.

Share this post


Link to post
Share on other sites

Θα ξεχωρίσω το Μαντχάουζεν

 

Μαουτχάουζεν καλέ! :razz:

 

:laugh:  :laugh:  :laugh:  :laugh:   άυπνη είμαι καλέ...  μη βαράς.. 

1 person likes this

Share this post


Link to post
Share on other sites

Γιώργος Νταλάρας – «Η ποίηση στη μουσική του Μίκη Θεοδωράκη» στο Μέγαρο (ΗΜΑΣΤΑΝ ΕΚΕΙ) 

 

Υπογράφει: Θανάσης Γιώγλου

19/03/2014 

 

Ευχαριστούμε ιδιαιτέρως τη φίλη και συνεργάτιδα Alona Azaria για τις φωτογραφίες και το video. 

 

http://www.ogdoo.gr/epikairotita/eimastan-ekei/giorgos-dalaras-i-poiisi-sti-mousiki-tou-miki-theodoraki-sto-megaro-imastan-ekei

8 people like this

Share this post


Link to post
Share on other sites

Νομίζω πως ήταν από τις ιστορικά μεγάλες βραδιές η χτεσινή και πώς να μην είναι όταν ο Νταλάρας ερμηνεύει Θεοδωράκη... Και αν εγώ δεν είμαι αντικειμενικός, έφτανε να δει κανείς στο διάλειμμα και μετά το τέλος της παράστασης, τα πρόσωπα των περισσότερων θεατών και να ακούσει τα σχόλια. Η Ζουγανέλη μου φάνηκε λίγο σφιγμένη στην αρχή, η ευχάριστη έκπληξη όμως ήταν ο Πασχαλίδης, που έδειξε η φωνή του να ταιριάζει εξαιρετικά στα τραγούδια του Θεοδωράκη, ειδικά τα πιο "αγωνιστικά". Ένα πρόβλημα με τον ήχο από το μικρόφωνο του Νταλάρα, κυρίως στο πρώτο μέρος, όταν δεν διέκρινα καθαρά τα λόγια των τραγουδιών, δεν ξέρω αν ήταν ιδέα μου ή όχι, μου φάνηκε πάντως ότι βελτιώθηκε στο δεύτερο. Εξαιρετικές στιγμές τα Άσμα ασμάτων, Βραδιάζει, Στα περβόλια, ενώ ξεχωριστή ήταν και η ενότητα από τα Λιανοτράγουδα, που παρέπεμψε σε άλλες εικόνες και εποχές του Νταλάρα... Με χαρά επίσης είδα αρκετό νεαρό κόσμο και γονείς με τα παιδιά τους, γεγονός από μόνο του εξαιρετικά σημαντικό! Ο συνδυασμός Νταλάρα - Θεοδωράκη, όπως εκφράστηκε χθες, δικαιολογεί νομίζω, στις μέρες που διανύουμε, τον όρο "ψυχοθεραπεία", που μου ήρθε πρώτος στο μυαλό και έγραψα μετά το τέλος. Καλά να περάσετε όσοι πάτε απόψε!!

2 people like this

Share this post


Link to post
Share on other sites

ΤΑ ΠΑΡΑΘΥΡΙΑ ΟΡΘΑΝΟΙΧΤΑ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

3 people like this

Share this post


Link to post
Share on other sites

EYTYXIA KAI ΑΓΑΛΛΙΑΣΗ ΚΑΙ ΕΝΑ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΑΠΟ ΚΑΡΔΙΑΣ ΣΤΟΝ ΓΙΩΡΓΟ.

Share this post


Link to post
Share on other sites

Χθες ακούστηκαν τα "Φέρτε μου τη θάλασσα" και "Τα παραθύρια ορθάνοιχτα", ενώ δεν ακούστηκαν τα "Περβόλια" και το "Την πόρτα ανοίγω το βράδυ" παίχθηκε σαν encore.

2 people like this

Share this post


Link to post
Share on other sites

Χθες ακούστηκαν τα "Φέρτε μου τη θάλασσα" και "Τα παραθύρια ορθάνοιχτα", ενώ δεν ακούστηκαν τα "Περβόλια" και το "Την πόρτα ανοίγω το βράδυ" παίχθηκε σαν encore.

 

το Σύνοψη δεν εχει πει λοιπον  :razz:

1 person likes this

Share this post


Link to post
Share on other sites

Τι ερμηνεία ήταν αυτη στα "Παραθυρια";;;;!!!!! Τι πάθος!!! Η κίνηση μπροστά απο το μικρόφωνο, αυθόρμητη ή οχι, ήταν εκπληκτική στιγμή...ο στίχος...η κρυφή δύναμη της μουσικής...

Θα επανέλθω...

2 people like this

Share this post


Link to post
Share on other sites

Νομίζω ότι και η χθεσινή όπως και η προχθεσινή ήταν γεμάτη συναισθήματα. Καλύτερη ερμηνεία στο "Μέρα Μαγιού" και καλύτερη ορχήστρα. Επίσης, ο ήχος από τα μισά του δευτέρου μέρους και μετά βελτιώθηκε αισθητά.Το κοινό χθες ήταν ελαφρώς αντιφατικό. Κατά τη διάρκεια της παράστασης τα χειροκροτήματα ήταν περίπου τυπικά (και όπως συνήθως σε κάποια τραγούδια και σε λάθος στιγμή) με εξαίρεση κάποια λίγα τραγούδια αλλά προς το τέλος έγινε πολύ εκδηλωτικό με αποτέλεσμα να "υποχρεωθεί" ο Νταλάρας σε ανκορ (κάτι που δεν έκανε προχθές παρά το -στην κυριολεξία-σπρώξιμο του Πασχαλίδη.

Να είναι πάντα καλά και να μας χαρίζει τέτοιες μοναδικές βραδιές!

1 person likes this

Share this post


Link to post
Share on other sites

Τι ερμηνεία ήταν αυτη στα "Παραθυρια";;;;!!!!! Τι πάθος!!! Η κίνηση μπροστά απο το μικρόφωνο, αυθόρμητη ή οχι, ήταν εκπληκτική στιγμή...ο στίχος...η κρυφή δύναμη της μουσικής...

Θα επανέλθω...

 

ε τι;;;; κανένα βίντεο και για εμάς;;   :unsure:  :unsure:

Share this post


Link to post
Share on other sites

Το δελτίο ειδήσεων του Mega την περασμένη Δευτέρα.

3 people like this

Share this post


Link to post
Share on other sites

Ετοιμοπόλεμη ακόμη και από μακριά... Ευχαριστούμε! 

1 person likes this

Share this post


Link to post
Share on other sites

Γράψατε πολλά κι ωραία! Και πώς θα μπορούσε να γίνει αλλιώς; Δεν μπορείς να ξεχρεώσεις με δυο λέξεις για να περιγράψεις αυτό που λέω ως μια από τις σπουδαιότερες μουσικές εμπειρίες. Γιατί όμως; Θα ανεχτείτε -σας παρακαλώ- την όποια φλυαρία μου.

 

Επειδή όταν ο Νταλάρας γέμιζε το Ολυμπιακό Στάδιο διάβαζα άρθρα ατελείωτα που προσπαθούσαν να εξηγήσουν το ''φαινόμενο Νταλάρας''. Με μία διάθεση ψυχιατρικής ανάλυσης με την οποία δεν συμφωνούσα. Τώρα όμως πρέπει να αναγνωρίσουν όντως το φαινόμενο Νταλάρας. Όχι όμως από ψυχιατρικής ή κοινωνιολογικής άποψης. Αλλά επειδή αυτός ο 65χρονος καλλιτέχνης λειτουργεί ως εργάτης ή και αθλητής του τραγουδιού. Λόγω της αντοχής, της εργατικότητας, της διάθεσης να ανταγωνιστεί τον εαυτό του και λόγω θαυμαστής φωνητικής απόδοσης. Θαυμαστής! Μάθημα ερμηνείας και τονισμών των λέξεων εκεί που έπρεπε ώστε να αποδοθεί το νόημα και με μία ευλάβεια στο να ακούγονται στο τέλος και το τελικό ''ς'' και το ''ν''. 

 

Επειδή επέλεξε σε αυτήν την τόσο μουντή για την χώρα μας περίοδο να γλυκάνει τις ψυχές μας και να φωτίσει το κάδρο με τα ακριβά λόγια των ποιητών ντυμένα με την μουσική του Μ.Θεοδωράκη. Επέλεξε αυτά τα αιώνια τραγούδια που αφορούν το παρελθόν, το παρόν αλλά και το μέλλον αυτού του τόπου. Και που στις δύσκολες στιγμές σε αυτά προστρέχουμε, σε αυτά στηριζόμαστε. Που αποτελούν την λαϊκότερη έκφραση της ''συλλογικής μνήμης αυτού του λαού''.

 

Επειδή -μαζί με τον Παπαχριστούδη- πήρε πάνω του την μουσική προετοιμασία αλλά και το γενικότερο μουσικό αποτέλεσμα σε δύσκολα τραγούδια που στα περισσότερα απαιτείται η παρουσία μαέστρου.

 

Επειδή επέλεξε για ''συνενόχους'' του δύο καλλιτέχνες της νεότερης γενιάς που ήδη διέγραψαν καλή πορεία. Θεωρώ πως δεν διαψεύστηκε. Ερμήνευσαν με ψυχή και με έναν άλλο τρόπο αλλά με την ίδια αγάπη και σεβασμό. Ελεωνόρα Ζουγανέλη και Μίλτος Πασχαλίδης. Μήπως δεν ''...θέλει αρετή και τόλμη η ελευθερία'';  Θέλει αλλά ποιος μπορεί ή ακούει;

 

Επειδή -κυρίως-έχω ιδιαίτερους λόγους να συγκινούμαι και να με εκφράζει απόλυτα η αρχή στο κείμενο του Θάνου. ''Δακρυσμένα μάτια''... Όταν ένα παιδί μεγαλώνει με αυτά τα τραγούδια διανθισμένα από ιστορίες του παππού από την εξορία του δεν γίνεται αλλιώς. Όταν άρχισα να θυμάμαι τον εαυτό μου δύο τραγούδια ήταν τα νανουρίσματα αυτού του παππού. ''Βραδιάζει'' και ''Από το παράθυρό σου''. Το έλεγε ο παππούς από τότε. ''Άραγε καλό κάνω στο παιδί με τέτοιες ιστορίες και τέτοια τραγούδια''; Ακόμα δεν ξέρω αν έκανε καλό. Με τη γιαγιά μαλώνανε πάντως. Εκείνη επέλεγε το ''Στόπα και στο ξαναλέω''. Καλύτερη μήπως και η γιαγιά; Εν πάσει περιπτώσει... Το ''Βραδιάζει'' το άκουσα πρώτη φορά από τον Νταλάρα λίγους μήνες μετά από τον θάνατο του παππού. Στο Αττικόν το 1993. Με τάραξε αλλά και με λύτρωσε συγχρόνως. Το ''Από το παράθυρό σου'' αν και διάβασα το πρόγραμμα φοβόμουν πως θα το αφαιρούσε τελικά και γι αυτό ήμουν χαλαρή. Το είπε όμως και τότε μου φάνηκε πως δεύτερη φωνή άκουγα και κάποιον άλλον από ψηλά. Εφόσον είπε αυτά τα δύο εγώ ήδη μπορούσα να φύγω πλήρης από την συναυλία. Όμως είπε και είπαν κι άλλα υπέροχα! Το ''Άσμα ασμάτων'' το είχα φανταστεί αρκετές φορές με την φωνή του. Τελικά η πραγματικότητα κέρδισε την φαντασία. Πλήρως! Εξαίσια ερμηνεία!Εξαίσια!  Όπως και το ''Ίσκιοι βουβοί'' σε μια ιδιαίτερη ενορχήστρωση. 

 

Και οι δυο βραδιές υπέροχες! Η πρώτη περιέχοντας την έκπληξη της πρώτης ακρόασης. Η δεύτερη απόλυτα άψογη. Με την χορωδία των παιδιών. Με την εκπληκτική ορχήστρα που απαρτιζόταν από εξαιρετικούς σολίστες. Με τον Νταλάρα πιο άνετο και το δώρο της ερμηνείας σε ένα τραγούδι ορόσημο. ''Τα παραθύρια ορθάνοιχτα''. Δυνατή ερμηνεία κι ακόμα πιο δυνατή σκηνική παρουσία. 

 

Τόση ώρα μιλάω για τους παρόντες συντελεστές αλλά στην ουσία αναφέρομαι στον Μίκη. Στον Μίκη που έχω την επιμονή να διαφωνώ κατά καιρούς με κάποιες εκπεφρασμένες απόψεις του. Επιμένω όμως να λατρεύω ό, τι μας πρόσφερε. Να υποκλίνομαι στην μουσική του ιδιοφυία. Και που νιώθω τυχερή που τον έζησα. Νιώθω τυχερή που τον είδα τότε στη Δημητσάνα να ανοίγει τα δυο τεράστια χέρια του σαν μια μεγάλη αγκαλιά που μοιάζει να μας χωρά όλους. Μακάρι η υγεία του να του επέτρεπε την φυσική παρουσία. Γιατί κατά τα άλλα ήταν εκεί. Όπως κι ο Ελύτης, ο Σεφέρης, ο Ρίτσος, ο Λειβαδίτης, ο Καμπανέλης, ο Βάρναλης, ο Χριστοδούλου. Ο Θεοδωράκης φρόντισε τα ακριβά τους λόγια να αποκτήσουν αμεσότητα.Καλά να είναι!

 

Φλυαρώ αλλά δεν ξεχρεώνεις με δυο λέξεις. Βέβαια  το ''ευχαριστώ'' που είχαμε την τύχη να ψελλίσουμε στα καμαρίνια ευελπιστώ πως το ένιωσε ο Νταλάρας. Γιατί κυρίως ήταν ειλικρινές...

 

ΥΓ: Δεν ξέρω αν έχουν αποφασίσει να βγάλουν σε cd αυτές τις συναυλίες. Αν το κάνουν όμως -παρακαλώ θερμά- να μην μείνει κάποιο τραγούδι εκτός.

14 people like this

Share this post


Link to post
Share on other sites

Μια αλλοιώτικη συναυλία από αυτές που παρακολουθούσαμε τα τελευταία χρόνια, με εξαίρεση το αφιέρωμα στον Γ. Ρίτσο που όμως δεν παίχθηκε στην Ελλάδα, με συντελεστές κάπως διαφορετικούς, αλλά εξαιρετικούς, με μουσικούς υπέροχους όπως πάντα, και με μια χορωδία εξίσου καλή. Η επιλογή των τραγουδιών και των ποιημάτων μου άρεσε πολύ. Ήρεμα και ενθουσιώδη, θλιμμένα και εκρηκτικά, εξέφραζαν την ψυχή των δημιουργών και των ερμηνευτών τους. Η Ελεονώρα Ζουγανέλη μου άρεσε πολύ και σε αυτά τα τραγούδια και για τη φωνή αλλά και το γενικότερο στήσιμό της στη σκηνή. Ο Μ. Πασχαλίδης μου άρεσε επίσης σε ορισμένα πολύ, σε κάποια όμως είχε ένα στυλ πιο «χαλαρό» που έκανε τις λέξεις να μην ακούγονται καθαρά και αυτό δεν μου άρεσε. Ήταν ακριβώς το αντίθετο από αυτό που σχολίασε προηγουμένως η Ελίνα για τον Γ. Νταλάρα: στις δικές του ερμηνείες δεν ξεφεύγει ούτε ν ούτε σ.

Μου άρεσε επίσης πολύ το ζεστό χειροκρότημα του κόσμου τόσο στους ερμηνευτές όσο και στους μουσικούς, στην αρχή όταν μπήκε τελευταίος ο Μ. Καραντίνης, και στο τέλος όταν ο Γ. Νταλάρας σήκωσε και τον Γ. Παπαχριστούδη για την υπόκλιση και το χειροκρότημα. Το άξιζαν όλοι και με το παραπάνω!!!

 

ΥΓ 1. Τι έχετε πάθει ορισμένοι με την ηλικία του Γ. Νταλάρα; Το ότι η φωνή του είναι σε εξαιρετική κατάσταση και οι ερμηνείες του η μια καλύτερη από την άλλη είναι απόδειξη και του μεγάλου του ταλέντου και του πόσο σοβαρά είχε πάρει την υπόθεση «ερμηνευτής» από την αρχή και μέχρι σήμερα. Να είναι πάντα καλά!

 

ΥΓ 2 (off topic): το θυμήθηκα τώρα με το ν και με το σ της Ελίνα και αφορά στο σχόλιο που έκανε ο ίδιος για τον εαυτό του στην ερώτηση του Γ. Λιάγκα αν θα γινόταν ποτέ βουλευτής (ή κάπως έτσι): Μακάρι να μιλούσαν πολλοί στη Βουλή όπως ο Γ. Νταλάρας, όχι μόνο ως προς το περιεχόμενο του λόγου αλλά και ως προς την ποιότητα των Ελληνικών!

5 people like this

Share this post


Link to post
Share on other sites
Guest
You are commenting as a guest. If you have an account, please sign in.
Reply to this topic...

×   You have pasted content with formatting.   Remove formatting

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

Loading...